Wodór cząsteczkowy – opisy przypadków

Wnioski patologa, którego przestały bawić choroby III
Wodór cząsteczkowy – opisy przypadków
MUDr. Zornitza Petrova-Markantová
Zaprezentuję kilka przypadków z praktyki leczenia wodorem cząsteczkowym. Osoby, które go
używają, same zgłosiły się, że chętnie rozpowszechnią swoje doświadczenia.
Z dużej liczby przypadków wybrałam kilka typowych i przeciwnie niezwykłych, a jednocześnie
istotnych poprzez swoje tło.
 Mężczyzna, 71 lat
Opis: Mężczyzna po martwicy mózgu. Poza tym zwężenie kanału kręgosłupa, co doprowadziło do
utraty czucia w lewej nodze i czasem pełnej utraty panowania nad nią, co objawiało się częstymi
upadkami.
Aktualnie 2 miesiące po terapii wodorem cząsteczkowym – wyraźna poprawa czucia w nodze, brak
upadków.
Komentarz:
Martwica mózgu to choroba mózgu charakteryzującą się obumieraniem komórek – część tkanek
obumiera, a układ odpornościowy następnie przeprowadza „oczyszczenie terenu”, który wypełnia
blizna lub pozostaje pusta przestrzeń. Dokładny mechanizm działania na razie nie jest znany, ale
zwiększone dawki wodoru cząsteczkowego poprawiają stan osób, które przeżyły martwicę mózgu,
zmniejszają jego negatywne skutki. Jak chodzi o drugi problem, to zwężony kanał kręgosłupa uciska
na rdzeń kręgowy, co z jednej strony prowadzi do pogorszenia jego ukrwienia, a z drugiej strony
zostają mechanicznie podrażnione tkanki, co w następstwie narusza przepływ impulsów nerwowych (w
wyniku czego zmniejsza się czucie). W efekcie powstaje stan zapalny, który może również trwale
uszkodzić strukturę nerwów. Wodór cząsteczkowy tłumi to zapalenie i wspiera ukrwienie uciskanych
tkanek, następnie może dojść do odnowienia funkcji nerwowych, a zaburzenie zniknie.
 Mężczyzna, 67 lat
Opis: W połowie października przeszedł operację brzucha. Tydzień po opuszczeniu szpitala w ranie
pooperacyjnej pojawiła się krew i wydzielina ropna, towarzyszyła temu podwyższona temperatura. Po
konsultacji z lekarzem wdrożono wodór cząsteczkowy, po pięciu dniach rana zaczęła się skutecznie
goić. Po dziesięciu dniach wszystko było w porządku.
Komentarz
Stany pooperacyjne są związane z rozpadem tkanki, ogólnym osłabieniem organizmu (a w ten sposób
skłonnością do infekcji) i koniecznością intensywnego gojenia wszystkiego, co zostało podczas zabiegu
uszkodzone. Wodór cząsteczkowy to doskonały środek zapobiegający powikłaniom związanym z
zabiegami operacyjnymi. Aby jego efekt był jak najlepszy, dobrze jest rozpocząć jego stosowanie co
najmniej tydzień przed zabiegiem, kontynuować tuż po wybudzeniu i następnie co najmniej tak długo,
jak się goją rany pooperacyjne i uszkodzenia związane z zabiegiem przeprowadzonym na organizmie.
 Kobieta, 40 lat
Opis: Kobieta cierpiała na nowotwór tarczycy, była operowana, usunięto cały gruczoł. Następnie
zastosowano terapię zastępczą, która wywołała działania niepożądane, jak drżenia, wahania nastroju,
jadłowstręt, bóle głowy, bóle i osłabienie nogi. Po zastosowaniu terapii wodorem cząsteczkowym te
problemy w ciągu kilku dni przestały istnieć. W „bonusie” po półtora miesiąca stosowania widocznie
schudły jej nogi, zniknął cellulitis, poprawił się jej stan skóry i ubyło zmarszczek.
 Kobieta, 30 lat
Opis: W styczniu 2013 roku włączono leczenie w związku z niedoczynnością tarczycy (Euthyrox 75).
Po tym leku wzrost wagi o ok. 5 kg. Ciągłe zmęczenie, bezsenność, bóle głowy i stawów. W sierpniu
2013 roku początek stosowania wodoru cząsteczkowego, potem istotna poprawa stanu zdrowia,
znaczne zwiększenie energii fizycznej i duchowej oraz spadek wagi o 4 kg. Teraz kontynuuje
stosowanie dawki podtrzymującej.
Komentarz: Hormonalna terapia zastępcza gruczołu tarczycowego może być bardzo trudna. W
normalnych okolicznościach organizm produkuje dokładnie tyle hormonów, ile potrzebuje, podczas
gdy w tabletkach regularnie dostarczamy określoną ich ilość.
To nienaturalny rytm obciążenia hormonami. Ponadto jeśli organizm musiał radzić sobie z
następstwami zgubnej choroby i operacji, następstwa mogą się pojawić z jeszcze większą siłą. Wodór
cząsteczkowy pomaga pozbyć się substancji wydalanych w procesach metabolicznych nowotworu i w
następstwie operacji. Ponadto zwiększa zdolność organizmu do pokonania obciążenia, które pojawia
się w następstwie stosowania leków. U pacjentki efekt okazał się bardzo dobry, ponieważ, jak sama
opisuje, bardzo szybko pojawiły się i efekty kosmetyczne: poprawa jędrności skóry, zmniejszenie liczby
zmarszczek i objawów cellulitisu.
 Mężczyzna, 35 lat
Od maja 2013 roku stosował wodór cząsteczkowy najpierw przez miesiąc w zwiększonych dawkach,
potem w podtrzymujących. Zniknął katar sienny (reakcja alergiczna na pyłki) i przestał stosować
środki przeciwhistaminowe. Jako człowiek, który z przyjemnością uprawia sport (bieganie, turystyka),
w ciągu 9 miesięcy stracił niemal 23 kg.
 Mężczyzna, wieku nie podano, przysłano z Wielkiej Brytanii
„Wodór cząsteczkowy zacząłem stosować we wrześniu 2013 roku, kiedy przygotowywałem się do
sezonu triatlonowego. Jako człowiek, który trenuje i rywalizuje w sporcie już od dekad, nie
oczekiwałem żadnych dużych wyników. Jednak byłem zszokowany. W ciągu dziewięciomiesięcznego
treningu rzadko zdarzało się, aby mnie bolały stawy lub gromadził się kwas mlekowy zarówno na
treningu, jak i w trakcie rywalizacji. Również po godzinnym treningu, kiedy człowiek w normalnych
warunkach, zaczyna sięgać po „głębokie rezerwy”, ja łapałem drugi oddech i byłem w stanie pracować
jeszcze na zwiększonych obrotach. Moje postępy w tym sezonie są niewiarygodne. Niczego
podobnego nie widziałem przez ostatnie 18 lat”.
Komentarz
Wodór cząsteczkowy jest bardzo przydatny dla sportowców, ponieważ pomaga w szybkim usuwaniu
głównie kwasu mlekowego z mięśni, a także innych metabolitów powstających w następstwie
zwiększonej aktywności fizycznej. Ponadto poprawia własności reologiczne krwi, a czerwone krwinki
wraz z tlenem, witaminami i innymi substancjami odżywczymi lepiej docierają do każdej komórki. W
następstwie tego komórki i tkanki są dobrze oczyszczone oraz właściwie odżywione i szybko się
regenerują. Sportowcy mają znacznie większą wydolność.
 Kobieta, 40 lat
Wodór cząsteczkowy stosowała w ostatniej fazie choroby nowotworowej. Była osłabiona, cierpiała na
brak apetytu i odczuwała silne działania niepożądane terapii antynowotworowej. Po konsultacji z
kompetentnym lekarzem zaczęła stosować wodór cząsteczkowy w bardzo dużych dawkach oraz
rygorystyczną dietę. Po tygodniu jej komfort życia zwiększył się na tyle, że swobodnie się poruszała,
zaczęła jeść zwykłe posiłki, częściowo ustąpiły działania niepożądane terapii.
Komentarz
Wodór cząsteczkowy ma bardzo silne działanie detoksykacyjne. Przyczyną zaburzeń u pacjentów
onkologicznych są metabolity wydalane przez nowotwór. Są to różne zbędne produkty przemiany
materii, hormony, kwasy (w tym mlekowy) itp.
W następstwie tego organizm jest mocno zakwaszony (dlatego tu razem z wodorem bardzo korzystna
jest rygorystyczna dieta alkaliczna) i musi podołać naporowi wielkiej ilości „obcego odpadu”.
Terapia przeciwnowotworowa ten efekt zwiększa, ponieważ prowadzi do śmierci komórek w wielu
tkankach (kolejne odpady) i zmniejsza naturalną zdolność organizmu do oczyszczania i obrony.
Po włączeniu radykalnej terapii wodorem bardzo szybki i widoczny jest efekt w postaci poprawy stanu
ogólnego i komfortu osobistego.
 Kobieta, wieku nie podano
Opis: Przez 14 lat astma oskrzelowa z silnymi dusznościami i kaszlem. Po tygodniowym stosowaniu
wodoru cząsteczkowego duszności ustąpiły. Aktualnie terapia trwa 4 miesiąc bez zaburzeń.
Komentarz
Wodór cząsteczkowy w praktyce sprawdził się już w kilku przypadkach astmy oskrzelowej u osób w
moim otoczeniu.
Wszyscy powtórnie przechodzili kontrolę na oddziale płucnym z lepszymi wynikami i zmniejszonymi
dawkami leków. Wodór cząsteczkowy ingeruje w procesy patologiczne w taki sposób, że „wypija
paliwo” procesu zapalnego, gasząc go w ten sposób, gdy tymczasem kortykosteroidy tłumią układ
odpornościowy, wprawdzie ograniczając również proces zapalny, jednak patologia w miejscu
zaburzenia pozostaje bez zmian. Dlatego wodór cząsteczkowy zalecamy wszystkim chorym osobom,
gdzie zachodnia medycyna zaleca stosowanie kortykosteroidów – wymagany efekt będzie widoczny w
jeszcze większym stopniu, a do tego zwiększy się potencjał organizmu.
 Dziewczynka, 15 lat
Opis: Chorowała na anginę, leczona antybiotykami. Po zakończeniu leczenia pojawiły się obrzęki
kończyn dolnych, na całej wysokości, miejscami obwód nogi był dwukrotnie większy niż normalnie,
czerwone ogniska krwotoczne (martwica tkanek), kończyny były bardzo gorące, lewe kolano
wielkości piłki nożnej. Pediatra postawiła diagnozę toksycznej reakcji na bakterie, z zaleceniem
„odczekania aż przejdzie”. Utrudnione chodzenie, pacjentka w zasadzie nie mogła się poruszać bez
kul lub osoby towarzyszącej. Po 2 tygodniach matka skontaktowała się z lekarką, że stan w żaden
sposób się nie poprawia, zalecono więc dziewczynce hospitalizację i stosowanie kortykosteroidów, na
co rodzina się nie zgodziła. Dziewczyna zaczęła stosować wodór cząsteczkowy, do tego rygorystyczną
dietę alkaliczną w celu poprawy wewnętrznego organizmu, aktywacji układu odpornościowego i
dostarczenia niezbędnych minerałów do budowy dotkniętych tkanek i struktur stawowych. Po trzech
tygodniach dziewczynka zaczyna ponownie chodzić do szkoły, jednak rodzice ją tam wożą, ale nogi
nie są już dotknięte obrzękiem.
Komentarz
W tym przypadku mamy do czynienia z sytuacją, kiedy zachodnia medycyna nie jest w stanie odnieść
się do nieznanego lub poważnego problemu inaczej niż jego dekapitację. Skoro czekanie nie pomogło i
matka dziewczynki zaczęła się denerwować, lekarka zaleciła kortykosteroidy również mimo ich
toksyczności. Jest to tym bardziej dziwne, że powstaje pytanie, czy byłaby wstanie obronić to
zalecenie. Niemniej jednak po trzech tygodniach, obumarłe i toksycznie uszkodzone tkanki na tyle się
zagoiły, że dziewczynka mogła zacząć wracać do normalnego życia. Ze względu na zakres uszkodzenia
długość regeneracji jest dłuższy.
Chciałabym zwrócić uwagę, że podobnie jak w innych przypadkach i tutaj podeszliśmy kompleksowo –
zalecono odpowiednią dietę, jak i wyciągi roślinne mające efekty immunomodulacyjne.
– poddano redakcji –