Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku
Transkrypt
Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku
WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE Marian Grzymisławski, Hanna Stankowiak-Kulpa, Małgorzata Włochal Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Metabolicznych i Dietetyki Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku Coeliac disease — diagnostic and therapeutic standards 2010 STRESZCZENIE Celiakia, czyli choroba trzewna, jest enteropatią zapalną jelita cienkiego o podłożu immunologicznym, wywołaną spożyciem glutenu, występującą u osób predysponowanych genetycznie. Według teorii Köttgena, na jej wystąpienie wpływają czynniki genetyczne, środowiskowe, infekcyjne, immunologiczne oraz metaboliczne. Jedyną i podstawową metodą leczenia celiakii jest stosowanie przez całe życie diety bezglutenowej, polegającej na bezwzględnej eliminacji z pożywienia produktów zawierających gluten. Szacuje się, że ze względu na stosowanie diety aż u 85% pacjentów zanikają zmiany chorobowe. Przestrzeganie diety zapewnia choremu na celiakię pełny dobrostan fizyczny i psychiczny oraz zapobiega potencjalnym powikłaniom. W publikacji omówiono charakterystykę choroby trzewnej jako zespołu złego wchłaniania oraz główne zalecenia dietetyczne dotyczące diety bezglutenowej. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 12–21) słowa kluczowe: celiakia, choroba trzewna, gluten, zespół złego wchłaniania, dieta bezglutenowa ABSTRACT Coeliac disease is an immune-mediated inflammatory disorder of the small intestine caused by the consumption of gluten and affecting predisposed individuals. According to Köttgen’s theory, the development of the disease is affected by genetic, environmental, infectious, immune and metabolic factors. The only and principal treatment for coeliac disease is following a gluten-free diet, which involves an absolute elimination of gluten-containing foods from the diet. It is estimated that the gluten-free diet alone results in regression Adres do korespondencji: prof. dr hab. n. med. Marian Grzymisławski Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Metabolicznych i Dietetyki Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu ul. Przybyszewskiego 49 60–355 Poznań tel. (061) 869 13 14 e-mail: [email protected] of the pathological changes attributable to coeliac disease regress in as many as 85% of the patients. Following the diet ensures both physical and mental wellbeing and prevents potential complications. In this paper we discuss the nature of coeliac disease as a malabsorption syndrome and the principal nutritional recommendations regarding the gluten-free diet. (Forum Zaburzen Metabolicznych 2010, vol. 1, no 1, 12–21) key words: coeliac disease, gluten, malabsorption syndrome, gluten-free diet Copyright © 2010 Via Medica ISSN 2081–2450 12 www.fmr.viamedica.pl Marian Grzymisławski i wsp. Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku Celiakia (coeliakia, morbus visceralis, ta najczęściej dotyczy dzieci, kobiet w ciąży sprue nietropikalna, enteropatia z nadwrażli- i osób starszych. Mimo występowania cha- wości na gluten, choroba trzewna) jest trwa- rakterystycznych objawów, postać ta często jącą przez całe życie enteropatią jelita cien- pozostaje nierozpoznana, ponieważ dolegli- kiego, która charakteryzuje się zaburzeniami wości współistniejące bywają uznawane za trawienia i wchłaniania jelitowego. Wywoła- objawy innych zaburzeń gastrycznych, na na jest nieprawidłową reakcją immunolo- przykład zespołu jelita drażliwego, alergii giczną na zawarte w zbożach, rozpuszczalne pokarmowej czy stresu. Do charakterystycz- w alkoholu, frakcje białka, określane wspólną nych objawów klinicznych celiakii pełno- nazwą — gluten. Należą do nich: białko psze- objawowej należą: bóle i wzdęcia brzucha, nicy — gliadyna, żyta — sekalina, owsa biegunki tłuszczowe i/lub biegunki wodniste, — awenina i jęczmienia — hordeina [1]. kryzy celiakalne, a także utrata masy ciała Chorobę trzewną opisał po raz pierwszy w i łaknienia. Bardzo często towarzyszą im 1887 roku angielski pediatra Samuel Gee. Na również zaburzenia psychiczne, nastroje de- podstawie obserwacji sformułował objawy presyjne i wiele objawów niespecyficznych, kliniczne celiakii. Opisywał on chorobę takich jak: zmęczenie, bóle kostne, obrzęki, trzewną jako rodzaj chronicznej niestrawno- hipotonia mięśniowa, zaburzenia cyklu mie- ści spotykanej u osób w każdym wieku (szcze- siączkowego, zmiany skórne. Ponadto poja- gólnie u dzieci w wieku 1–5 lat), charaktery- wiają się wtórne objawy zaburzeń trawienia zującej się występowaniem bladego, pieniste- i wchłaniania, czyli hipoproteinemia, hipo- go stolca o luźnej, wodnistej konsystencji kalcemia, niedokrwistość megaloblastyczna, i nieprzyjemnym zapachu spowodowanym fer- krzywica, hipowitaminoza, nietolerancja mentacją spożytych pokarmów. Jednak do- dwucukrów, alergizacja wtórna, na przykład piero w badaniach Willema Dicke’a, prowa- na białko mleka krowiego [2–5]. dzonych w czasie II wojny światowej w Holan- Postać niemą (silent coeliac disease) na- dii, wykazano zależność między występowa- zywa się także formą ubogoobjawową lub niem choroby a okresami nieurodzajów, pod- bezobjawową. W przypadku tej postaci czas których brakowało mąki. Odkrycie to u chorych występują typowe zmiany w bło- opublikowane przez Dicke’a w 1950 roku sta- nie śluzowej jelita i obecne są markery sero- nowiło przełom dla zrozumienia znaczenia logiczne, ale nie towarzyszą im objawy cho- leczenia dietetycznego w celiakii i opracowa- roby aktywnej lub są one niecharakterystycz- nia diety bezglutenowej [2]. ne i możliwe do zdiagnozowania tylko po Ze względu na rodzaj i nasilenie obja- wprowadzeniu diety bezglutenowej. Do naj- wów klinicznych, stopień zniszczenia błony częstszych objawów postaci niemej celiakii śluzowej jelita cienkiego i szybkość przebie- należą: niedokrwistość z niedoboru żelaza, gu procesu chorobowego wyróżnia się trzy hiposplenizm, niedobór witaminy K, wcze- podstawowe postacie celiakii: klasyczną, sna osteoporoza, patologiczne złamania niemą i latentną. Postać klasyczną (active kostne, niedobory masy ciała i wysokości, coeliac disease) nazywa się także postacią niedorozwój szkliwa zębowego, padaczka, aktywną lub jawną. Ze względu na liczbę autyzm, pierwotna marskość wątroby, cu- występujących objawów wyróżnia się celia- krzyca typu 1, zaburzenia płodności, skłon- kię pełnoobjawową, niepełnoobjawową ność do poronień, schorzenia tarczycy (mono- lub dwusymptomatyczną) i atypową. i trzustki, choroba Addisona, wysokie stęże- Najczęściej występującą formą postaci kla- nie cholesterolu, aftowe zapalenia jamy ust- sycznej jest celiakia pełnoobjawowa. Stano- nej i problemy skórne sugerujące chorobę wi ona 30% wszystkich przypadków. Postać Dühringa. Postać niemą choroby rozpozna- Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 12–21 vv Celiakia jest trwającą przez całe życie enteropatią jelita cienkiego, która charakteryzuje się zaburzeniami trawienia i wchłaniania jelitowego cc 13 WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE vv Spada liczba zachorowań na klasyczną postać choroby, głównie dzięki popularyzowaniu modelu karmienia niemowląt piersią oraz stopniowemu wprowadzaniu produktów zawierających gluten do diety cc 14 je się głównie u starszych dzieci i osób doro- stwie występowały objawy choroby, takie jak słych. Statystycznie występuje aż 7 razy czę- biegunka czy niedokrwistość. Obecnie czę- ściej niż postać pełnoobjawowa, ale ze sto diagnozuje się celiakię u osób w wieku względu na niecharakterystyczne objawy ze 40–50 lat, a także w populacji osób starszych. strony przewodu pokarmowego często trud- Nawet 20% wykrywanych przypadków doty- no ją zdiagnozować [3–5]. czy pacjentów po 60. roku życia. Wśród ko- Postać latentna (latent coeliac disease), nazywana także utajoną (ukrytą, drzemiącą, biet celiakia stanowi 70% wszystkich przypadków [4]. późno ujawniającą się), charakteryzuje się Celiakia częściej występuje w populacji brakiem obecności zmian morfologicznych rasy białej, zwłaszcza w regionach Europy w śluzówce i markerów serologicznych. Ta Zachodniej i Północnej, oraz wśród emi- postać choroby może dominować u osób grantów pochodzenia europejskiego. Cho- dorosłych, u których objawy charaktery- roba trzewna rzadko występuje wśród Ja- styczne dla celiakii nie występują przez wie- pończyków, Chińczyków i Afrykańczyków. le lat [3]. Nasilenie objawów tej postaci ce- Tak duża rozbieżność w częstości występo- liakii bywa różne — od łagodnego osłabie- wania celiakii jest spowodowana różnicami nia do przewlekłej biegunki i poważnej utra- w diecie, zwłaszcza w ilości spożywanego ty masy ciała. Wpływ czynników środowisko- glutenu, czynnikami genetycznymi oraz róż- wych może spowodować powstanie zmian nymi możliwościami diagnostycznymi [4, 5]. zanikowych kosmków jelitowych oraz ujaw- Choroba trzewna jest schorzeniem o zło- nienie się objawów klinicznych choroby. żonej patogenezie. O jej wystąpieniu, według Zaostrzenie objawów najczęściej powodują: teorii Köttgena, decydują czynniki genetycz- ciąża, infekcje przewodu pokarmowego, ne, środowiskowe, infekcyjne, immunolo- zabiegi chirurgiczne, stres i zwiększona eks- giczne oraz metaboliczne [1, 2, 6]. Jednym pozycja na gluten. z głównych czynników odpowiedzialnych za Częstość zachorowania na celiakię wy- wystąpienie choroby trzewnej są predyspo- nosi od 1:100 do 1:300 osób [1]. Choroba ta zycje genetyczne. Celiakia jest dziedziczona pod względem częstości występowania jest autosomalnie dominująco [4]. Wykazano drugą po nietolerancji laktozy, chociaż dia- także istnienie ścisłego związku choroby gnozuje się jedynie 10% przypadków. Pozo- trzewnej z antygenami zgodności tkankowej stałe 90% osób nie jest świadomych choro- HLA-DR3, HLA-B8, a także z allelami by [6]. Z biegiem lat zmienia się profil zacho- i genotypami locus HLA DQ-A1 i HLA- rowań na celiakię. Spada liczba zachorowań DQ2. Geny te występują aż u 80–90% cho- na klasyczną postać choroby, głównie dzię- rych na celiakię [1, 2, 8]. Obecnie uważa się, ki popularyzowaniu modelu karmienia nie- że choroba trzewna jest wywołana nieprawi- mowląt piersią oraz stopniowemu wprowa- dłową reakcją immunologiczną na okre- dzaniu produktów zawierających gluten do śloną frakcję białek zbożowych, które należą diety niemowlęcia. Częściej natomiast dia- do prolamin — gliadynę (białko pszenicy), gnozuje się postać nietypową czy skąpoobja- sekalinę (białko jęczmienia), hordeinę (biał- wową [6, 7]. ko żyta) [7, 9]. Wśród potencjalnych tok- Celiakia może się ujawnić w każdym wie- sycznych białek zbożowych wymienia się tak- ku. Często wykrywa się ją wśród dzieci do 5. że aweninę, czyli jedną z prolamin występu- roku życia. W czasie dojrzewania zauważa jącą w owsie. Wyniki badań dotyczące szko- się remisję kliniczną choroby, natomiast dliwości aweniny nie są jednak jednoznacz- szczyt zachorowań pojawia się w wieku 35– ne. Teoria immunologiczna zakłada istnie- –55 lat. U 30% tych chorych już w dzieciń- nie zaburzeń enzymatycznych powodująwww.fzm.viamedica.pl Marian Grzymisławski i wsp. Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku cych nieprawidłowe trawienie glutenu, któ- Upośledzone wchłanianie jest przyczyną nie- ry w formie nierozłożonej działa toksycznie dożywienia ilościowego, jakościowego oraz na komórki jelitowe, a także wywołuje reak- wielu niekorzystnych zmian w organizmie. cje immunologiczne polegające na syntezie Niekiedy dominuje deficyt tylko jednego ze przeciwciał przeciwgliadynowych i obecno- składników pokarmowych, ale w większości ści w błonie śluzowej jelita cienkiego nacie- przypadków obserwuje się mieszane niedo- ków z komórek jednojądrzastych limfocy- bory tłuszczów, węglowodanów, białka, wita- tów T. Limfocyty T aktywują cytokiny, któ- min i składników mineralnych [10]. Następ- re stymulują limfocyty śródnabłonkowe stwem zespołu zaburzeń wchłaniania są po- i cytotoksyczne, a także komórki plazmatycz- ważne konsekwencje zdrowotne: upośledze- ne do produkcji przeciwciał przeciw glute- nie wchłaniania białek, tłuszczów oraz wita- nowi, transglutaminazie tkankowej i endo- min A, D, E, K i witamin z grupy B, hipoelek- myzjum. O wpływie mechanizmu autoagre- trolitemia, zaburzenia rozkładu dwucukrów syjnego na wystąpienie choroby trzewnej i gospodarki wapniowo-fosforanowej, wtór- może świadczyć fakt, że wykrywane w suro- na nadczynność przytarczyc, osłabienie mię- wicy specyficzne przeciwciała, na przykład śniowe, osteoporoza, anemia z niedoboru IgAEMA, IgAARA, współistnieją z innymi żelaza, anemia megaloblastyczna, nawykowe chorobami o autoagresyjnym podłożu, na poronienia, bezpłodność oraz zmiany zaniko- przykład z wrzodziejącym zapaleniem jelita we w obrębie jamy ustnej i języka [6, 10, 11]. grubego, toczniem układowym, sarkoidozą Początkowym etapem diagnostyki cho- [2–5]. W patogenezie celiakii rozważa się roby trzewnej jest analiza objawów klinicz- także udział adenowirusa typu 12E1A ze nych występujących u pacjenta. Występo- względu na podobieństwo sekwencji amino- wanie i nasilenie objawów klinicznych jest kwasowej białka wirusowego i alfa-gliadyny bardzo zmienne i indywidualne. Sympto- oraz występujący u niektórych pacjentów matyka choroby jest różna dla wieku dzie- ostry początek choroby [3, 4]. cięcego i dorosłego. W wieku dziecięcym są Choroba trzewna zostaje zapoczątkowa- to: częste biegunki, wymioty, niedokrwi- na w momencie kontaktu glutenu z błoną ślu- stość, zaburzenia osobowości i opóźniony zową jelita. Białka glutenowe, bogate w glu- wzrost. Celiakia częściej jest przyczyną ni- taminę, stanowią substrat dla transglutami- skiego wzrostu niż niedobór hormonu nazy tkankowej, pod wpływem której ulegają wzrostu. Dzieci z chorobą trzewną charak- dezaminacji. Powstałe w wyniku tego proce- teryzują się ponadto powiększonym obwo- su białka stają się silnie immunogenne dla dem brzucha i wychudzeniem. Mogą wystą- osób z predyspozycją genetyczną. Prowadzi pić u nich także inne współistniejące cho- to do powstania nacieków limfocytów śród- roby: choroba Duhringa, czyli intensywnie nabłonkowych. Następnie układ immunolo- swędząca wysypka pęcherzykowa zlokalizo- giczny przewodu pokarmowego, wskutek wana głównie na pośladkach i łokciach, pobudzenia produkuje cytokiny (głównie in- cukrzyca typu 1 i niedobór przeciwciał IgA. terleukinę 10 i 15), które powodują uszkodze- U pacjentów w wieku szkolnym często wy- nia kosmków jelitowych błony śluzowej jeli- stępuje opóźnienie dojrzewania płciowego, ta cienkiego, ograniczając jego powierzchnię afty jamy ustnej, zaparcia, biegunki, trud- chłonną. Prowadzi to do zespołu złego wchła- na w leczeniu niedokrwistość i niski wzrost niania, czyli zespołu chorobowego, na który w porównaniu z rówieśnikami, a także trud- składają się: nieprawidłowe trawienie, wchła- ności w nauce [5, 9]. U osób dorosłych nianie i motoryka jelit, a także objawy klinicz- w początkowym okresie choroby głównym ne powstałe w wyniku tych zaburzeń [3, 10]. objawem sugerującym celiakię jest zabu- Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 12–21 vv Choroba trzewna zostaje zapoczątkowana w momencie kontaktu glutenu z błoną śluzową jelita cc vv Początkowym etapem diagnostyki choroby trzewnej jest analiza objawów klinicznych występujących u pacjenta cc 15 WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE Tabela 1 Klasyfikacja celiakii według Marsha-Oberhubera i Corazza Klasyfikacja Marsha-Oberhubera vv Symptomatyka choroby jest różna dla wieku dziecięcego i dorosłego cc Klasyfikacja Corazza Typ 0 — przednaciekowy — budowa mikroskopowa błony śluzowej jest prawidłowa, a liczba limfocytów śródnabłonkowych mniejsza niż 40/100 komórek nabłonkowych Typ 1 — zmiany naciekowe, zachowana prawidłowa struktura kosmków i wielkość krypt, jedyne odchylenie to naciek śródnabłonkowy złożony z limfocytów (ponad 40 limfocytów śródnabłonkowych na 100 komórek nabłonkowych) Typ 2 — hiperpastyczny — do zmian naciekowych dołącza się hipertrofia krypt Brak Stopień A Stopień B1 Typ 3a — destrukcyjny — łagodne skrócenie kosmków i wydłużenie krypt Typ 3b — destrukcyjny — znaczący zanik kosmków i wzrost wysokości krypt Stopień B2 Typ 3c — destrukcyjny — płaska błona śluzowa (bez kosmków) i wzrost wysokości krypt Typ 4 — hipoplastyczno-zanikowy — charakteryzuje się płaską błoną śluzową z normalną wysokością krypt oraz prawidłową liczbą limfocytów śródnabłonkowych vv W przypadku diagnozowania choroby u osób dorosłych ważne jest, aby bardzo szczegółowo przeprowadzić wywiad pod kątem występowania podobnych objawów w wieku dziecięcym, a także pod względem innych chorób towarzyszących cc 16 Usunięty rzony rytm wypróżnień. Z biegiem czasu naczyniami krwionośnymi i hipertroficzny- dochodzą także liczne biegunki tłuszczowe, mi kryptami oraz naciekami zapalnymi. wzdęcia brzucha, chudnięcie, niedokrwi- Przez długi czas uważano, że do rozpozna- stość niedobarwliwa lub makrocytarna nia choroby trzewnej jest konieczne wyko- i osłabienie. W przypadku diagnozowania nanie 3 biopsji jelita cienkiego przed wpro- choroby u osób dorosłych ważne jest, aby wadzeniem diety bezglutenowej. Zgodnie bardzo szczegółowo przeprowadzić wywiad z nowymi wytycznymi wykonanie 3 biopsji pod kątem występowania podobnych obja- zaleca się tylko w momencie wystąpienia wów w wieku dziecięcym, a także pod wątpliwości dotyczących słuszności posta- względem innych chorób towarzyszących wionej diagnozy lub ewentualnie w przy- [2, 4, 5]. Istotną rolę w diagnostyce celiakii padku, kiedy dietę bezglutenową wprowa- pełni biopsja jelita cienkiego. Podczas wy- dzono przed wykonaniem badań potwier- konywania gastroskopii zaleca się pobranie dzającym celiakię. z dwunastnicy 4 wycinków do oceny histo- W stawianiu diagnozy choroby trzewnej patologicznej [12]. Do klasyfikacji zmian niezwykle pomocne są także badania labo- jelita cienkiego służy 4-stopniowa skala we- ratoryjne. W surowicy krwi aż u 40–90% dług Marsha z 1992 roku, zmodyfikowana pacjentów wykrywa się charakterystyczne w 1999 roku przez Oberhubera i wsp., dla tej choroby przeciwciała przeciw trans- a następnie przez Corazzi (tab. 1). glutaminazie tkankowej i endomysium. Do Celiakię można potwierdzić na podsta- najczęściej oznaczanych markerów celiakii wie badania makroskopowego podczas wy- należą: konywania endoskopii. Obserwuje się roz- — przeciwciała przeciwgliadynowe (AGA) dęte jelito z wygładzoną powierzchnią bło- w klasie IgA i IgG — swoistość 98%, czu- ny śluzowej, z widocznymi prześwitującymi łość 50%; www.fzm.viamedica.pl Marian Grzymisławski i wsp. Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku — przeciwciała przeciwko endomysium (EMA) w klasie IgA i IgG — swoistość 89%, czułość 99%; — przeciwciała przeciwko transglutaminazie tkankowej (TTG) w klasie IgA — swoistość 98%, czułość 99% (tab. 2). Z uwagi na różnice w czułości i swoistości badań poszczególnych markerów zaleca się, aby dla większej dokładności oceny wykonać łącznie dwa testy, na przykład oznaczenia przeciwciał przeciwko gliadynie Tabela 2 Porównanie czułości i swoistości testów serologicznych Test Czułość Swoistość AGA IgA 50% 98% AGA Ig 25% 98% Przeciwciała antyendomyzjalne 96% (dzieci) 97% (dorośli) 100% Przeciwciała przeciwtransglutaminazie tkankowej 96% (dzieci) 98% (dorośli) 95–99% i przeciwko endomysium. Podczas badań laboratoryjnych można stwierdzić niskie stężenie hemoglobiny, erytrocytów i leukocytów, niskie stężenie żelaza, sodu, potasu, go Towarzystwa Gastroenterologii Dziecię- magnezu, miedzi, cynku, witaminy B12 cej i Żywienia (ESPAGAN, European Society i kwasu foliowego. for Pediatric Gastroenterology, Hepatology W diagnostyce bardzo ważne jest rów- and Nutrition) w 1969 roku w Interlaken. Na nież wykonywanie badań przesiewowych ich podstawie celiakię zdefiniowano jako pod kątem wystąpienia celiakii, w przypad- trwałą nietolerancję glutenu, w której u osób ku gdy istnieją następujące wskazania [4]: spożywających gluten występują charaktery- — choroba Dühringa (łac. dermatitis herpeti- styczne objawy kliniczne oraz zanik kosm- formis) — opryszczkowe zapalenie skóry; ków jelitowych. Zmiany te ustają pod wpły- — krewni I stopnia chorych na celiakię; wem diety bezglutenowej, natomiast po po- — niewyjaśniona niedokrwistość z niedo- nownym wprowadzeniu glutenu do diety boru żelaza; — pacjenci z cukrzycą typu 1 i innymi chorobami autoimmunologicznymi (zespół występuje nawrót histologiczny i niekiedy kliniczny objawów choroby [5]. Aktualne kryteria rozpoznania celiakii Sjögrena i inne choroby tkanki łącznej, ustalono na podstawie: pierwotne stwardniające zapalenie dróg — wytycznych ESPAGAN z 1990 roku; żółciowych, autoimmunologiczne zapa- — polskich standardów postępowania lenie wątroby); w celiakii z 2002 roku; — niewyjaśniona hipertransaminazemia — wytycznych dotyczących diagnostyki i le- (podwyższone stężenia AlAT i AspAT); czenia celiakii North American Society for — przewlekłe bóle brzucha, brak łaknienia, biegunka; — padaczka ze zwapnieniami śródmózgowymi; Pediatric Gastroenterology z 2005 roku. Zgodnie z zaleceniami z 1990 roku, aby rozpoznać chorobę trzewną, należy stwierdzić minimum 2 z 3 wymienianych wcześniej — przedwczesna osteoporoza; przeciwciał, obecność typowych dla celiakii — zaburzenia miesiączkowania; zmian morfologicznych w błonie śluzowej — niepłodność męska; jelita cienkiego oraz zanik przeciwciał po — niedorozwój szkliwa; wprowadzeniu diety bezglutenowej. Nie — wrzodziejące zapalenie jamy ustnej; można prawidłowo rozpoznać celiakii w sy- — chłoniak nieziarniczy jelita cienkiego. tuacji, kiedy badanie serologiczne zostanie Pierwotne kryteria diagnostyczne celia- wykonane po uprzednim włączeniu diety kii zostały ustalone na zjeździe Europejskie- bezglutenowej lub ocena wyglądu błony ślu- Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 12–21 vv Aby rozpoznać chorobę trzewną, należy stwierdzić minimum 2 z 3 wymienianych wcześniej przeciwciał, obecność typowych dla celiakii zmian morfologicznych w błonie śluzowej jelita cienkiego oraz zanik przeciwciał po wprowadzeniu diety bezglutenowej cc 17 WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE vv Długotrwale nieleczona choroba powoduje nieodwracalne uszkodzenie błony śluzowej jelita, prowadząc do zaburzeń wchłaniania, niedożywienia i innych powikłań zagrażających życiu cc vv Leczenie celiakii opiera się na stosowaniu przez całe życie diety bezglutenowej cc 18 zowej jelita jest mało wiarygodna i niedo- profilaktykę trzeciorzędową (czyli dietę eli- kładna [5]. minacyjną) i drugorzędową (diagnostykę), Prawidłowe postawienie diagnozy i pod- natomiast profilaktyka pierwszorzędowa jęcie szybkiego leczenia są istotnymi elemen- (ograniczenia czynników ryzyka) jest jeszcze tami, które wpływają na dalsze zdrowie najmniej rozwinięta. Prowadzi się wiele ba- i życie pacjenta. Pod wpływem diety u około dań mających na celu rozstrzygnięcie roli 85% pacjentów ustępują zmiany błony ślu- karmienia piersią w zapobieganiu celiakii. zowej. U dzieci okres ten jest stosunkowo Stwierdzono, że duże znaczenie dla ochrony krótki, natomiast u dorosłych może potrwać przed celiakią ma czas wprowadzenia glute- znacznie dłużej. Ważną rolę odgrywa uzu- nu do diety niemowlęcia. Zarówno zbyt wcze- pełnianie niedoborów witamin i składników sne włączenie glutenu do diety dziecka mineralnych, co zapobiega występowaniu (przed 3. miesiącem życia), jak i zbyt późna wielu chorób, takich jak niedokrwistość jego podaż (po 7. miesiącu życia) zwiększają z niedoboru żelaza czy osteoporoza. Długo- ryzyko zachorowania na chorobę trzewną trwale nieleczona choroba powoduje nato- w latach późniejszych [7]. Istotnym czynni- miast nieodwracalne uszkodzenie błony ślu- kiem mającym znaczenie dla rozwoju celia- zowej jelita, prowadząc do zaburzeń wchła- kii jest także dawka glutenu w diecie. Na niania, niedożywienia i innych powikłań za- podstawie szwedzkich badań stwierdzono, grażających życiu. Wśród nich jako najpo- że spożycie dużych ilości produktów zawie- ważniejsze wymienia się nowotwory przewo- rających gluten zwiększa podatność na celia- du pokarmowego. Szacuje się, że u pacjen- kię [7]. Nie wyjaśniono jeszcze pytania, czy tów z nieleczoną celiakią ryzyko wystąpienia istnieje bezpośrednia zależność od dawki, chłoniaka (głównie chłoniaka jelit) jest po- czy też istnieje pewna wartość progowa, wy- nad 40 razy większe w porównaniu z ogólną wołująca reakcje organizmu. Ponadto wiel- populacją. Chłoniaki te najczęściej wystę- kość dawki glutenu, tolerowana przez orga- pują u osób w wieku 40–60 lat. Oblicza się, nizm, może zależeć od predyspozycji gene- że co 10. pacjent z chorobą trzewną, rozpo- tycznych lub środowiskowych. Obowiązują- znaną po 50. roku życia, zachoruje na chło- ce obecnie zalecenia dietetyczne w celiakii niaka. Wśród innych nowotworów, których zostały sformułowane w 2007 roku przez ryzyko wystąpienia u pacjentów z celiakią Komitet Żywienia ESPGHAN i nakazują znacznie przewyższa ryzyko populacyjne, wprowadzać gluten do diety niemowlęcia wymienia się nowotwory przełyku, żołądka stopniowo — w 4.–7. miesiącu życia [7]. i jamy ustnej oraz gruczolakoraki dwunast- Leczenie celiakii opiera się na stosowa- nicy [6]. Drugim powszechnie uznanym po- niu przez całe życie diety bezglutenowej. wikłaniem celiakii jest hiposplenizm, czyli Polega ona na całkowitej i nieprzerwanej upośledzenie funkcji śledziony. Stwierdza eliminacji z pożywienia pszenicy, żyta i jęcz- się go u 25–35% populacji dorosłych cho- mienia. Spożywanie nawet bardzo małych rych na celiakię. Występowanie hipospleni- ilości glutenu (10 mg w przeliczeniu na glia- zmu powoduje u pacjentów ciężkie zakaże- dynę) może prowadzić do nawrotu choroby nia bakteriami otoczkowymi: meningokoka- i wystąpienia powikłań. Według wyników mi i pneumokokami [4–6]. badań 30% chorych nie przestrzega rygory- Z uwagi na występowanie powikłań, ko- stycznie diety, a 25% osób deklarujących nieczność podlegania przez całe życie ogra- przestrzeganie diety spożywa nieświadomie niczeniom dietetycznym i koszty leczenia 2,5–5 g glutenu na dobę [1, 5]. Ponadto, coraz bardziej istotne jest zagadnienie zapo- w leczeniu ważne jest uzupełnianie niedobo- biegania celiakii. Powszechnie stosuje się rów składników odżywczych, mikroelemenwww.fzm.viamedica.pl Marian Grzymisławski i wsp. Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku tów, elektrolitów, witamin (głównie witami- produktami bezglutenowymi mogą być tak- ny B12 i K) i żelaza [13]. że produkty, z których usunięto gluten za po- W sytuacji, w której pacjent nie reaguje mocą specjalistycznych zabiegów technolo- pozytywnie na dietę bezglutenową, stosuje gicznych. Otrzymuje się w ten sposób na się leczenie farmakologiczne. Około 50% przykład skrobię pszenną. Produkt taki osób z celiakią oporną na leczenie dietetycz- ma ograniczoną maksymalną zawartość glia- ne stosuje glikokortykosteroidy. W rzadkich dyny na poziomie 10 mg/100 g suchej masy przypadkach należy stosować środki immu- skrobi. Zaliczenie owsa do produktów bez- nosupresyjne, takie jak azatiopryna lub cy- glutenowych jest nadal kwestią sporną [5]. klosporyna [9, 14]. Podejmuje się także pró- W badaniach dotyczących szkodliwości by zastosowania w leczeniu celiakii bakteryj- jego spożycia wykazano, że awenina, czyli nego enzymu prolyendopepydazy, który, jak prolamina owsa, różni się od innych prola- wykazano, zmniejsza toksyczność glutenu min składem aminokwasowym, co może [1, 14]. Gluten jest białkiem znajdującym się wpływać na zmniejszenie jej toksyczności. w pszenicy i innych zbożach, takich jak: owies, Ważna jest także dopuszczalna liczba spoży- jęczmień, żyto, pszenica, kamut, orkisz wanego owsa w diecie. Według wytycznych i pszenżyto. Jego wartość odżywcza jest nie- British Coeliac Society przyjęto, że maksy- wielka. Jest białkiem niejednorodnym, po- malna dzienna dawka owsa dla osoby doro- limorficznym. Składa się z 75–86% białka słej wynosi 50 g, a dla dzieci — 25 g. Jednak (gliadyny i gluteniny), polisacharydów z uwagi na pojawiające się w procesie tech- (10%), lipidów (8%) i składników mineral- nologicznym zanieczyszczenia owsa glute- nych (2%). Cechuje się dużą sprężystością nem, tylko niektóre kraje (np. Finlandia, i elastycznością [5, 15]. Ma zdolność wiąza- Wielka Brytania) „dopuszczają” owies nia tłuszczu z wodą, emulgacji i stabilizacji. w diecie bezglutenowej. Jest on wówczas prze- Jest doskonałym nośnikiem dla aromatów i badany i oznaczony jako bezglutenowy [15]. przypraw. Ze względu na te właściwości czę- Od 25 listopada 2005 roku istnieje obo- sto jest wykorzystywany przez producentów wiązek podawania na opakowaniu produk- jako dodatek do żywności i ma zastosowanie tu składników znajdujących się na liście sil- w produkcji wielu środków spożywczych. nych alergenów pokarmowych, bez względu Należą do nich głównie produkty wyprodu- na ich zawartość w produkcie. Na liście tej kowane na bazie surowców zbożowych, po- znajdują się między innymi zboża zawierają- chodzących z pszenicy, żyta, jęczmienia ce gluten i ich produkty pochodne. Każdy i owsa, czyli: mąki, kasze, płatki z tych zbóż. produkt spożywczy przeznaczony dla osób Produkty te można określić jako „naturalnie z celiakią powinien posiadać właściwe ozna- zawierające gluten”. W ich skład wchodzą kowanie — zielony symbol przedstawiający także: pochodne płatków owsianych, napo- przekreślony kłos lub i/lub napis „produkt je mleczne zawierające słód, zboża i ich po- bezglutenowy”. Zmieniły się również prze- chodne produkty (pieczywo, płatki owsiane, pisy dotyczące znakowania zastosowania ciastka, produkty słodowe, mąka używana skrobi przy produkcji środka spożywczego. do produkcji chleba typu graham i wafli) [5, 13]. W ich myśl na opakowaniu musi być poda- Według Komisji Kodeksu Żywnościowego ny gatunek rośliny, z której pochodzi skro- za produkty bezglutenowe uważa się środki bia, jeśli skrobia ta może zawierać gluten [5]. spożywcze, które są wyprodukowane wyłącz- Dieta bezglutenowa powinna być łatwo nie z surowców niezwierających prolamin strawna, bogata w pełnowartościowe białko, zbóż glutenowych, w których zawartość z ograniczeniem tłuszczu, bogata w witami- glutenu nie przekracza 20 mg/kg. Ponadto ny rozpuszczalne w tłuszczach, kwas foliowy, Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 12–21 vv Około 50% osób z celiakią oporną na leczenie dietetyczne stosuje glikokortykosteroidy cc 19 WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE vv Bardzo duże znaczenie w diecie chorego na celiakię mają owoce i warzywa zawierające duże ilości witaminy C, która ułatwia wchłanianie żelaza cc Fe i Ca. Istotne jest, aby posiłki były urozma- tolerowane inne produkty mleczne, na przy- icone, bogate w warzywa i owoce, oraz skom- kład jogurt, sery dojrzałe i kefiry [13, 16]. ponowane tak, by uzupełniały niedobory Bogatym źródłem białka są także mięso, witaminowo-mineralne. Podstawę każdego ryby i jajka. Szczególnie zaleca się wprowa- posiłku powinny stanowić zboża i produkty dzenie do diety większej ilości mięsa drobio- skrobiowe. Wiele produktów ze zbóż bezglu- wego, cielęcego, wołowego, króliczego i ryb tenowych (kukurydza, ryż, sorgo, amaran- [16]. Zabronione w diecie są natomiast: mię- tus, proso, maniok i quinoa) ma mniejszą so i ryby panierowane, oprószone mąką lub zawartość witamin z grupy B i składników gotowane z sosem zawierającym mąkę. Za- mineralnych w porównaniu z konwencjonal- grożenie stanowią także wędliny, konserwy nymi zbożami, dlatego ważne jest, by jadło- mięsne oraz gotowe sosy i produkty mięsne. spis uwzględniał te gatunki zbóż, które ce- Znacznie mniejsze problemy sprawia pa- chują się największą ilością witamin i mine- cjentom wybór napojów dozwolonych w die- rałów. Szczególnie wartościowe są takie pro- cie. Szczególnie zaleca się wodę mineralną, dukty, jak: amarantus, kasza jaglana i gry- kompoty, nektary, soki owocowe i jarzyno- czana. Ponadto bardzo cenne pod tym we, herbatę, napary ziołowe i owocowe, względem są także: suszone owoce, orzechy, kawę naturalną. Niedozwolone są także pro- ziarna słonecznika, sezamu czy pestki dyni dukty, takie jak: kawa zbożowa, kawa roz- [5]. Owoce i warzywa najlepiej jest spożywać puszczalna lub surogaty kawy zawierające w postaci soków, przecierów, papek, suró- jęczmień lub słód jęczmienny, kakao i inne wek. Bardzo duże znaczenie w diecie chore- napoje owsiane. Szczególną ostrożność nale- go na celiakię mają także owoce i warzywa ży zachować przy wyborze napojów alkoho- zawierające duże ilości witaminy C, która lowych, które są produkowane na bazie zbóż. ułatwia wchłanianie żelaza. W diecie nale- Problematyczny może być wybór słodyczy. Są ży także uwzględnić podaż warzyw strączko- one w diecie głównym źródłem tak zwanych wych z uwagi na zawartość w tych warzywach „pustych kalorii” i ich spożycie powinno być białka bogatego w aminokwasy egzogenne. symboliczne. Jeśli jednak pacjent zdecyduje Należy jednak pamiętać, że niektóre z tych się, aby włączyć je do swojego jadłospisu, na- warzyw są ciężko strawne i trzeba je wyelimi- leży bardzo dokładnie przemyśleć ich wybór nować z diety osoby z celiakią w sytuacji za- ze względu na fakt, iż większość z nich zawie- ostrzenia jej objawów. Przy wyborze warzyw ra gluten lub laktozę, której osoba chora tak- i owoców należy pamiętać, że niektóre że może nie tolerować. z nich, na przykład suszone owoce, zawierają w składzie gluten. 20 Tłuszcze i oleje są źródłem kwasów tłuszczowych i witamin rozpuszczalnych w tłusz- Źródłem pełnowartościowego białka, czach. Wielkość ich spożycia jest uzależnio- tłuszczu, wapnia i witamin w diecie osoby na od pochodzenia tłuszczu. Tłuszcze zwie- chorej na celiakię jest mleko i jego przetwo- rzęce, takie jak masło, należy spożywać ry. Niedozwolone w diecie są jogurty słodo- w niewielkich ilościach, natomiast zalecane są we i zbożowe. tłuszcze roślinne, takie jak oliwa z oliwek W celiakii bardzo często występuje nie- i oleje nasienne [16]. Niedozwolone w diecie tolerancja innych składników pokarmo- są: smalec, słonina i boczek. Podobnie jak wych, takich jak cukier mleczny. Spożywanie w przypadku tłuszczów, również przyprawy mleka powoduje uporczywe bóle brzucha należy stosować w umiarkowanej ilości. Za- i wzdęcia. Ponieważ jelito posiada ograni- leca się, by unikać ostrych przypraw. Ostroż- czoną zdolność trawienia laktozy, w przy- nie należy używać także gotowych przypraw padkach łagodniejszych zwykle dobrze są do dań i zup. www.fzm.viamedica.pl Marian Grzymisławski i wsp. Celiakia — standardy diagnostyczne i terapeutyczne 2010 roku Oprócz odpowiedniego doboru produk- być pod opieką zespołu osób, w skład które- tów bardzo ważny jest sposób przygotowania go wchodzą lekarz, dietetyk i psycholog. potraw. Zalecane jest gotowanie w wodzie, Należy od samego początku utwierdzać pa- na parze, w szybkowarach, naczyniach bez cjenta w przekonaniu, że dieta bezgluteno- wody. Odpowiednią techniką kulinarną jest wa jest nie tylko metodą leczenia choroby, także duszenie bez tłuszczu, pieczenie ale przede wszystkim pewnym nowym spo- w przezroczystej lub aluminiowej folii oraz sobem życia. pieczenie w glinianych garnkach. Należy natomiast unikać smażenia i pieczenia w dużej ilości tłuszczu. Ten sposób przygotowywania potraw jest całkowicie niedozwo- PIŚMIENNICTWO 1. A., Müller L. Celiakia — choroba trzewna dzieci i dorosłych. Alergia 2006; 2: 20–24. lony u pacjentów, u których obserwuje się zaostrzenie choroby. Przygotowując posił- 2. [5, 12, 16]. Ważną kwestią jest także stoso- Andrych K., Iwona E., Kryszewski A. Choroba trzewna u dorosłych — wierzchołek góry lodo- ki, należy zachować także szczególną higienę, by nie zanieczyścić ich glutenem Czerwionka-Szafarska M., Szafarska-Popławska wej. Wiad. Lek. 2006; 59: 5–6. 3. Karczewska K. Niedożywienie w celiakii. Standardy Med. 2004; 2: 227–229. 4. Ziółkowski B. Celiakia dorosłych. Przew. Lek. niepełnowartościową dietę i istniejące już 5. Jarosz M., Dzieniszewski J. Celiakia: porady le- z chwilą jej włączenia niedobory pokarmo- 6. wanie suplementacji. W celiakii z uwagi na 2005; 3: 125–130. karzy i dietetyków. PZWL, Warszawa 2005. we szczególne znaczenie ma przyjmowanie wapnia, magnezu, żelaza, cynku, selenu, kwasu foliowego, witamin A, D, E, K Kruszewski J. Celiakia. Od patogenezy do leczenia. Alergia 2001; 1: 8–12. 7. Szajewska H. Czy można zapobiec celiakii? Gastroenterol. Pol. 2008; 15: 119–122. 8. i B12 [6, 13]. Rzetelne przestrzeganie diety bezglute- Karczewska K. Celiakia u dorosłych — aktualne trudności w rozpoznawaniu. Pediat. Współcz. 2004; 6: 405–409. 9. Kaniewska M., Rydzewska G. Choroba trzewna nowej pozwala skutecznie leczyć chorobę u dorosłych — patogeneza, manifestacje klinicz- trzewną i dobrze rokuje na przyszłość. Die- ne, współistnienie z nieswoistymi chorobami za- ta w znaczącym stopniu poprawia jakość życia chorego i kondycję psychofizyczną. Pacjent odzyskuje utraconą masę ciała, gdyż wchłanianie i wykorzystywanie substancji palnymi jelit i innymi chorobami o podłożu immunologicznym. Przeg. Gastroenter. 2009; 4: 173– –178. 10. Homola W., Waszczuk E. Zaburzenia rozrodczości u chorych na celiakię. Adv. Clin. Exp. Med. 2006; 15: 1093–1098. odżywczych ulega poprawie. Zanikają tak- 11. Strzeleńska K., Czerwionka-Szafarska M. Anali- że typowe objawy kliniczne, normalizują się za zmian w jamie ustnej u dzieci, młodzieży wyniki badań na przeciwciała i stopniowo i młodych dorosłych z chorobą trzewną. Przegl. Pediatr. 2004: 4: 21–25. regeneruje się śluzówka jelit. Szacuje się, że 12. Karczewska K. Choroba trzewna, współczesny aż 85% pacjentów dobrze reaguje na dietę obraz kliniczny i diagnostyka. Pediat. Współcz. 2006; 8: 220–221. eliminującą gluten, jednak regresja zmian w 13. Grzymisławski M., Linke K. Żywienie w wybra- jelicie cienkim jest kwestią indywidualną nych chorobach przewodu pokarmowego. i może trwać 3–12 miesięcy. Pozostałe 15% W: Gawęcki J., Hryniewiecki L. (red.). Żywienie pacjentów stanowią osoby, u których stwier- człowieka zdrowego i chorego. T. 2. PWN, Warszawa 2005. dzono brak poprawy stanu klinicznego po 14. Szajewska H. Postępy w gastroenterologii zastosowanej diecie, wynikający głównie ze i żywieniu dzieci w 2005 roku. Med. Prakt. 2006; świadomego lub nieświadomego jej nieprzestrzegania [5]. Z tego powodu istotne jest informowanie pacjenta o konieczności stosowania diety. Chory na celiakię powinien Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 12–21 vv Rzetelne przestrzeganie diety bezglutenowej pozwala skutecznie leczyć chorobę trzewną i dobrze rokuje na przyszłość cc 2: 10–25. 15. Socha J. Dziecko z celiakią w rodzinie polskiej. TPD, Warszawa 1991. 16. Ciborowska H., Rudnicka A. Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. PZWL, Warszawa 2009. 21