Biuletyn Informacyjny

Transkrypt

Biuletyn Informacyjny
Nr 3/2007 (15)
Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych
Uchwa³a Nr 31/II/2007
Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych
z dnia 15 wrzeœnia 2007 roku
w sprawie wpisania na listê diagnostów laboratoryjnych
osób, które z³o¿y³y wnioski po up³ywie terminu zakreœlonego
w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 2003 r. o zmianie
ustawy o diagnostyce laboratoryjnej
II KADENCJA KRDL
Uchwa³y Czwartego Posiedzenia KRDL
Uchwa³a Nr 29 / II / 2007
w sprawie stwierdzenia Prawa Wykonywania Zawodu
Diagnosty Laboratoryjnego
Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych, dzia³aj¹c na
podstawie art. 7, art. 9 i art. 10 a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr 144,
poz. 1529 z póŸn. zm.) w brzmieniu nadanym ustaw¹ z dnia 23
czerwca 2006 r. o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej
oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
(Dz.U.06.117.790) oraz § 1 rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia z
dnia 16 lipca 2004 r. w sprawie wzoru dokumentu Prawo
Wykonywania Zawodu Diagnosty Laboratoryjnego (Dz. U. Nr
182, poz. 1885) stwierdza, ¿e:
§1
Osoby wymienione w za³¹czniku nr 1 do uchwa³y uzyska³y wpis
na listê diagnostów laboratoryjnych prowadzon¹ przez Krajow¹
Radê Diagnostów Laboratoryjnych i uzyska³y Prawo
Wykonywania Zawodu Diagnosty Laboratoryjnego, uprawniaj¹ce
do wykonywania zawodu na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej.
§2
Uchwa³a wchodzi w ¿ycie z dniem podjêcia.
Sekretarz
(-) Czes³aw G³owniak
Prezes
(-) Henryk Owczarek
Diagnosty Laboratoryjnego i wpisu na listê diagnostów
laboratoryjnych
Na podstawie art. 10 ust. 2 w zwi¹zku z art. 7 ust. 1 pkt. 2 lit. a – c
i art. 7 a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej
(tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr 144, poz. 1529 z póŸn. zm.) w
brzmieniu nadanym ustaw¹ z dnia 23 czerwca 2006 r. o zmianie
ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz ustawy o zawodach
lekarza i lekarza dentysty (Dz.U.06.117.790) Krajowa Rada
Diagnostów Laboratoryjnych postanawia co nastêpuje:
§1
Po sprawdzeniu dokumentów wnioskodawców i stwierdzeniu
spe³nienia wymaganych ustaw¹ z dnia 27 lipca 2001 r. o
diagnostyce laboratoryjnej warunków dotycz¹cych posiadania
tytu³u magistra na okreœlonych ustaw¹ kierunkach oraz
ukoñczeniu kszta³cenia podyplomowego w zakresie analityki
medycznej – postanawia wnioskodawcom wymienionym w
za³¹czniku do niniejszej uchwa³y przyznaæ prawo wykonywania
zawodu diagnosty laboratoryjnego i dokonaæ wpisu na listê
diagnostów laboratoryjnych.
§2
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
Na podstawie art. 47 pkt. 9 lit. d ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
póz. 1529 z póŸn. zm.) w zwi¹zku z art. 5 ustawy z dnia 28 sierpnia
2003 r. o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz o
zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 171. póz. 1663) Krajowa Rada
Diagnostów Laboratoryjnych postanawia:
§1
1. Osoby (wymienione w za³¹czniku nr l do uchwa³y), które w
dniu 2 paŸdziernika 2001 r. zgodnie z art. 73 ustawy o diagnostyce
laboratoryjnej posiada³y uprawnienia do wykonywania czynnoœci
diagnostyki laboratoryjnej, dyplom ukoñczenia studiów wy¿szych
oraz spe³nia³y warunek zatrudnienia w jednostkach ochrony
zdrowie przy wykonywaniu czynnoœci diagnostyki laboratoryjnej,
ale z uzasadnionych powodów nie zachowa³y 12 miesiêcznego
terminu okreœlonego w art. 5 ust. l tej ustawy do wniesienia do
Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych wniosku o wpis na
listê diagnostów, mog¹ uzyskaæ wpis po do³¹czeniu do wniosku
oœwiadczenia i dokumentów uzasadniaj¹cych zw³okê.
2.
Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych ma prawo
weryfikacji treœci oœwiadczenia i dokumentów oraz odmowy
wpisu na listê diagnostów je¿eli przed³o¿one dokumenty nie bêd¹
w stopniu wystarczaj¹cym usprawiedliwia³y zw³oki w z³o¿eniu
wniosku.
§2
Wnioski z³o¿one po terminie okreœlonym w § l, ust. l, ale przed
dniem podjêcia niniejszej uchwa³y, by³y rozpatrywane po ich
uzupe³nieniu oœwiadczeniem i dokumentami okreœlonymi w § l,
ust. l.
§3
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
Z OSTATNIEJ CHWILI
Uprzejmie informujemy, ¿e w dniu 6 grudnia 2007 r. w Ministerstwie
Zdrowia odby³a siê uroczystoœæ rozstrzygniêcia I Edycji Konkursu:
„DOWODY NAUKOWE ? TAK, KORZYSTAM”
Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych z wielk¹ satysfakcj¹
i przyjemnoœci¹ zawiadamia œrodowisko polskich diagnostów
laboratoryjnych, ¿e wœród laureatów I Edycji Konkursu s¹
przedstawicielki naszego zawodu
diagnostów laboratoryjnych.
Panie
Ewa STÊPIEÑ (nr wpisu na listê diagn. lab.: 6676)
i El¿bieta STANKIEWICZ (nr wpisu na listê diagn. lab.: 9302)
z Samodzielnej Pracowni Molekularnej i Badañ Naukowych
Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Paw³a II w
Krakowie.
za pracê konkursow¹ pt.:
„OZNACZANIE AGONISTY RECEPTORA ADP P£YTEK
(VASP/PZY21) DO DIAGNOSTYKI OBNI¯ONEJ WRA¯LIWOŒCI
NA KLOPIDOGREL U PACJENTÓW KIEROWANYCH DO
PRZEZSKÓRNEJ ANGIOPLASTYKI WIEÑCOWEJ”
zdoby³y II miejsce
oraz otrzyma³y statuetkê SREBRNEGO ARCHIBALDA
S E R D E C Z N I E G RAT U LU J E MY
-1-
w sprawie upowa¿nienia Prezydium KRDL do wykonywania
czynnoœci nale¿¹cych do kompetencji Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych
Na podstawie art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
poz. 1529 z póŸn. zm.) Krajowa Rada Diagnostów
Laboratoryjnych uchwala co nastêpuje:
§1
Upowa¿nia siê Prezydium Krajowej Rady Diagnostów
Laboratoryjnych do podejmowania uchwa³ okreœlonych art. 47 pkt
9 lit d) i e) w sprawach dokonywania wpisu na listê diagnostów
laboratoryjnych i wpisu do ewidencji medycznych laboratoriów
diagnostycznych.
§2
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
w sprawie zmiany uchwa³y nr 93/2006 KRDL z dnia 27
lutego 2006 r. w sprawie przyjêcia Regulaminu zakresu i
zasad dzia³ania wizytatorów KRDL.
Na podstawie art. 47 pkt. 9 lit. b w zwi¹zku z art. 13 ustawy z dnia
27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity: Dz.
U. 2004 r., Nr 144, poz. 1529 z póŸn. zm.) Krajowa Rada
Diagnostów Laboratoryjnych postanawia:
§1
Do § 3 Regulaminu zakresu i zasad dzia³ania wizytatorów KRDL
stanowi¹cego za³¹cznik do uchwa³y nr 93/2006 KRDL z dnia 27
lutego 2006 r. w sprawie przyjêcia Regulaminu zakresu i zasad
dzia³ania wizytatorów KRDL nale¿y dodaæ pkt 5 w brzmieniu:
„5. ukoñczone szkolenie organizowane przez Krajow¹ Radê
Diagnostów Laboratoryjnych w zakresie znajomoœci przepisów
dotycz¹cych funkcjonowania samorz¹du diagnostów
laboratoryjnych”.
§2
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
w sprawie zasad prowadzenia wewnêtrznego szkolenia
wizytatorów Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych w
zakresie znajomoœci przepisów prawnych obowi¹zuj¹cych w
medycznej diagnostyce laboratoryjnej
Na podstawie art. 47 pkt. 12 w zwi¹zku z art.,. 13 ust. 1 ustawy z
dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity:
Dz. U. 2004 r., Nr 144, poz. 1529 z póŸn. zm.) ustala siê zasady
prowadzenia wewnêtrznego szkolenia wizytatorów KRDL,
stanowi¹ce integraln¹ czêœæ Regulaminu zakresu i zasad dzia³ania
wizytatorów KRDL stanowi¹cego za³¹cznik do uchwa³y nr
93/2006 KRDL z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie przyjêcia
Regulaminu zakresu i zasad dzia³ania wizytatorów KRDL
-2-
§1
1. Program szkolenia wizytatorów KRDL opracowuje
Przewodnicz¹cy Zespo³u Wizytatorów przy udziale Rady
Wizytatorów oraz Polskiego Centrum Akredytacji
Program akceptuje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych.
2. Szkolenie trwa 2 lata i sk³ada siê z 4 modu³ów.
3. Ka¿dy modu³ zakoñczony jest egzaminem w formie okreœlonej
przez Przewodnicz¹cego Zespo³u Wizytatorów przy udziale Rady
Wizytatorów.
4. Sk³ad Rady Wizytatorów w liczbie do 10 osób proponuje
Przewodnicz¹cy Zespo³u Wizytatorów do akceptacji Prezydium
§2
1. Szkolenie obejmuje nastêpuj¹ce obszary:
- akty prawne obowi¹zuj¹ce w medycznych laboratoriach
diagnostycznych,
- kompetencje techniczne,
- wizytowanie i opracowywanie dokumentów pokontrolnych,
- æwiczenia praktyczne.
2. Uczestnik szkolenia posiada w toku szkolenia status
obserwatora i mo¿e uczestniczyæ
w wizytacjach bez prawa podejmowania czynnoœci kontrolnych.
§3
Szkolenie koñczy siê egzaminem.
Zasady egzaminu i tryb jego przeprowadzenia okreœla
Przewodnicz¹cy Zespo³u Wizytatorów w porozumieniu z Rad¹
Wizytatorów i po akceptacji Prezesa KRDL.
§4
Wizytator po zakoñczeniu szkolenia otrzymuje certyfikat wa¿ny
przez okres dwóch lat. Po up³ywie tego okresu wizytator jest
zobowi¹zany do przyst¹pienia do egzaminu w zakresie znajomoœci
nowych regulacji prawnych w koñcz¹cym siê w tym czasie
szkoleniu wizytatorów.
§5
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
w sprawie udzielania diagnostom laboratoryjnym pomocy
finansowej ze œrodków w³asnych Krajowej Izby Diagnostów
Laboratoryjnych
Na podstawie art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
poz. 1529 z póŸn. zm.) ustala siê co nastêpuje:
§1
Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych ze œrodków w³asnych
Izby mo¿e udzielaæ diagnostom laboratoryjnym – cz³onkom KIDL
pomocy na dofinansowanie formy zbiorowej zawodowego
kszta³cenia specjalizacyjnego.
§2
Izby finansuje edycjê i wysy³anie diagnostom laboratoryjnym
Gazety KIDL „Diagnosta Laboratoryjny”.
§3
Izby mo¿e tak¿e udzielaæ diagnostom laboratoryjnym ca³kowitych
lub czêœciowych zwolnieñ z ponoszenia kosztów pobytu w bazie
noclegowej KIDL w Warszawie w przypadku uczestnictwa
diagnosty w kursach doszkalaj¹cych, zjazdach i innych formach
kszta³cenia.
§4
Warunkiem udzielenia dofinansowania lub zwolnienia z kosztów
okreœlonych w § 1, § 2 i § 3 jest brak zaleg³oœci w op³acaniu
obowi¹zkowych sk³adek cz³onkowskich na rzecz KIDL.
§5
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
w sprawie pobierania op³at manipulacyjnych za
przygotowywanie i przekazywanie jednostkom
organizuj¹cym szkolenia, kursy i konferencje informacji
niezbêdnych do przyznawania punktów edukacyjnych
Na podstawie art. 47 pkt. 11 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
poz. 1529 z póŸn. zm.) ustala siê co nastêpuje:
§1
Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych pobiera za
przygotowanie i przekazywanie jednostce szkol¹cej informacji
niezbêdnych do przyznawania punktów edukacyjnych dla
diagnosty laboratoryjnego bior¹cego udzia³ w okreœlonym
szkoleniu, kursie, konferencji lub innej formie kszta³cenia
dopuszczonej odrêbnymi przepisami op³atê manipulacyjn¹ w
wysokoœci 150.00 z³ (s³ownie: sto piêædziesi¹t z³) wg deklaracji,
której wzór stanowi za³¹cznik do niniejszej uchwa³y
§2
1. Jednostka organizuj¹ca szkolenie itp. uiszcza op³atê
manipulacyjn¹ w kwocie ustalonej
w § 1 przed z³o¿eniem pisemnego wniosku o udzielenie informacji
niezbêdnych do
przyznania punktów edukacyjnych .
2. Dowód wp³aty do³¹cza siê do wniosku, o którym mowa w pkt. 1.
3. Op³atê manipulacyjn¹ wp³aca siê nr konta KIDL:
72102010420000880200105692
§3
Op³aty manipulacyjne przeznaczone s¹ na pokrycie kosztów
ponoszonych przez Krajow¹ Izbê Diagnostów Laboratoryjnych i
w ca³oœci zaliczane s¹ na dzia³alnoœæ statutow¹.
§4
Sekretarz
przez KRDL kosztów zwi¹zanych z przygotowaniem
i przekazaniem naszej jednostce
……………………………………………....................................
............................................
(wymieniæ nazwê)
Informacji dot. przyznawania punktów edukacyjnych.
Op³atê przeka¿emy na nr konta KIDL
72102010420000880200105692 zgodnie z § 2 uchwa³y nr 36 / II /
2007 KRDL z dnia 15 wrzeœnia 2007 roku w sprawie pobierania
op³at manipulacyjnych za przygotowywanie i przekazywanie
jednostkom organizuj¹cym szkolenia, kursy i konferencje
informacji niezbêdnych do przyznawania punktów edukacyjnych.
……………………………………………..
(piecz¹tka organizatora kursu)
……………………………………………..
(data, podpis, imiê i nazwisko osoby kieruj¹cej organizacj¹
kursu)
……………………………………………..
(podstawa uprawniaj¹ca do organizacji kursu)
w sprawie zmiany uchwa³y nr 107/2006 KRDL z dnia 2
czerwca 2006 r. w sprawie wyboru cz³onków Zespo³u
Wizytatorów.
Na podstawie art. 47 pkt. 12 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
poz. 1529 z póŸn. zm.) Krajowa Rada Diagnostów
Laboratoryjnych uchwala co nastêpuje:
§1
W Za³¹czniku do Uchwa³y nr 107/2006 KRDL z dnia 2 czerwca
2006 r. stanowi¹cym listê cz³onków Zespo³u Wizytatorów
wprowadza siê nastêpuj¹ce zmiany:
1. w woj. ma³opolskim wpisuje siê nazwiska:
· TomaszANYSZEK – nr wpisu na listê diagn. lab.: 5657,
· Wojciech GERNAND – nr wpisu na listê diagn. lab.: 4745,
· Bogus³aw ¯EGLEÑ – nr wpisu na listê diagn. lab.: 2855,
2. w woj. pomorskim wpisuje siê nazwisko Urszula Beata
WENDT – nr wpisu na
listê diagn. lab.: 6095,
3. w woj. œl¹skim wpisuje siê nazwisko Bogumi³a
HAJDROWSKA– nr wpisu na listê diagn. lab.: 4119.
§2
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
Za³¹cznik do uchwa³y nr 36 / II / 2007 KRDL z dnia 15
wrzeœnia 2007 roku w sprawie pobierania op³at
manipulacyjnych za przygotowywanie i przekazywanie
jednostkom organizuj¹cym szkolenia, kursy i konferencje
informacji niezbêdnych do przyznawania punktów
edukacyjnych
Prezes
(-) Henryk Owczarek
Stanowisko nr 1 - P / II / 2007
Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych
z dnia 29 paŸdziernika 2007r.
w sprawie projektu Rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia
zmieniaj¹cego rozporz¹dzenie w sprawie kszta³cenia
podyplomowego z zakresu
analityki medycznej
WZÓR DEKLARACJI
D E K LARAC JA
Organizator
……………………………………………………………………
………………..
(wymieniæ nazwê i adres podmiotu )
zobowi¹zuje siê do uiszczenia op³aty manipulacyjnej w kwocie
150.00 z³ (s³ownie: sto piêædziesi¹t z³) na pokrycie ponoszonych
-3-
Zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy o diagnostyce laboratoryjnej,
kszta³cenie podyplomowe maj¹ce na celu umo¿liwienie uzyskania
tytu³u diagnosty laboratoryjnego mo¿e byæ prowadzone w trybie
dziennym, wieczorowym, zaocznym lub eksternistycznym.
Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych zwraca
uwagê, i¿ kszta³cenie eksternistyczne powinno byæ wyj¹tkiem od
kszta³cenia w innych systemach. Nadrzêdnym celem kszta³cenia
podyplomowego powinno byæ takie przygotowanie przysz³ego
diagnosty laboratoryjnego, które zapewni bezpieczeñstwo
zdrowotne pacjenta i nale¿yt¹ jakoœæ œwiadczonych przez niego
us³ug .
W zwi¹zku z powy¿szym Prezydium Krajowej Rady Diagnostów
Laboratoryjnych uwa¿a, ¿e kszta³cenie podyplomowe w trybie
eksternistycznym mog¹ odbywaæ jedynie osoby, które maj¹
doœwiadczenie praktyczne. Tylko przyjêcie takiego za³o¿enia
pozwoli nale¿ycie zadbaæ o jakoœæ œwiadczonych us³ug. Osoby,
które - zgodnie z zapisem ustawy -ukoñczy³y studia wy¿sze na
kierunkach przydatnych w diagnostyce laboratoryjnej i nie
posiadaj¹ praktycznego doœwiadczenia w medycznym
laboratorium diagnostycznym, nie mog¹ kszta³ciæ siê w systemie
eksternistycznym. Inne podejœcie jest wyrazem skrajnej
nieodpowiedzialnoœci.
Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych uwa¿a,
¿e do studiów podyplomowych w systemie eksternistycznym
mog¹ przyst¹piæ jedynie osoby wymienione w ustawie oraz
legitymuj¹ce siê co najmniej 5-cio letnim sta¿em pracy w
medycznym laboratorium diagnostycznym. Ponadto Prezydium
Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych uwa¿a równie¿, ¿e
projekt rozporz¹dzenia nie uwzglêdnia potrzeby jednolitej
organizacji, kryteriów i systemu kszta³cenia podyplomowego.
Sekretarz
Prezes
(-) Henryk Owczarek
Uchwa³a Nr 2 - P / II / 2007
z dnia 4 paŸdziernika 2007 roku
w sprawie udzielenia p. ...............................................
porêczenia w trybie art. 271 § 1 KPK
Na podstawie art. 47 pkt. 12 w zwi¹zku z art. 46 ust 4 ustawy z dnia
U. 2004 r., Nr 144, poz. 1529 z póŸn. zm.), Prezydium Krajowej
Rady Diagnostów Laboratoryjnych oœwiadcza:
§1
Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych udziela
porêczenia w trybie art. 271 § 1 KPK p.......................................
i potwierdza, ¿e oskar¿ona stawi siê na ka¿de wezwanie
i nie bêdzie w sposób bezprawny utrudnia³a postêpowania.
§2
Osob¹, która wykonywaæ bêdzie za Prezydium Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych obowi¹zki porêczaj¹cego
wskazujemy p. .......................................................
Prezes Krajowej Rady
………………………
Cz³onkowie Prezydium Krajowej Rady:
………………………………..
Uchwa³a Nr 3 - P / II / 2007
w sprawie udzielenia p.. .................................
II KADENCJA KRDL
UCHWA£Y PREZYDIUM KRDL
Rady Diagnostów Laboratoryjnych oœwiadcza
Uchwa³a Nr 1 - P / II / 2007
w sprawie udzielenia p. ....................................
§1
porêczenia w trybie art. 271 § 1 KPK p. .....................................
i potwierdza, ¿e oskar¿ona stawi siê na ka¿de wezwanie i nie bêdzie
w sposób bezprawny utrudnia³a postêpowania.
Rady Diagnostów Laboratoryjnych oœwiadcza:
§1
porêczenia w trybie art. 271 § 1 KPK p. ......................................
i potwierdza, ¿e oskar¿ona stawi siê na ka¿de wezwanie i nie
bêdzie w sposób bezprawny utrudnia³a postêpowania.
§2
wskazujemy p. ..................................................
………………………
………………………………..
-4-
§2
wskazujemy p............................................
………………………
………………………………..
WA¯NY KOMUNIKAT
dot. op³acania sk³adek cz³onkowskich przez PT Diagnostów
Laboratoryjnych, bêd¹cych cz³onkami innych samorz¹dów
zawodowych.
W zwi¹zku z licznymi pytaniami i w¹tpliwoœciami wyjaœniamy,
¿e PT Diagnoœci Laboratoryjni - cz³onkowie KIDL, bêd¹cy
jednoczeœnie cz³onkami innych samorz¹dów zawodowych (np.
lekarskich, aptekarskich itp.) op³acaj¹ obligatoryjne sk³adki
cz³onkowskie w wysokoœci 15.00 z³ miesiêcznie, zgodnie z
uchwa³ami KRDL (vide: uchwa³a nr 2/2003 KRDL z dnia
13 stycznia 2003 r.
Cz³onkostwo w innych samorz¹dach zawodowych nie zwalnia z
obligatoryjnego op³acania sk³adek w KIDL ( vide: Statut KIDL.
Rozdzia³ III )
Sekretarz KRDL
Czes³aw G³owniak
Uchwa³a Nr 4 - P / II / 2007
w sprawie udzielenia p. ..............................................
Rady Diagnostów Laboratoryjnych oœwiadcza
§1
porêczenia w trybie art. 271 § 1 KPK p. ....................................
i potwierdza, ¿e oskar¿ony stawi siê na ka¿de wezwanie i nie
bêdzie w sposób bezprawny utrudnia³ postêpowania.
§2
wskazujemy p. .....................................................
………………………
………………………………..
Uchwa³a Nr 6 - P / II / 2007
Diagnosty Laboratoryjnego i wpisu na listê diagnostów
laboratoryjnych
Na podstawie art. 10 ust. 2 w zwi¹zku z art. 7 ust. 1 pkt. 2 lit. a
c i art. 7 a ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce
laboratoryjnej (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr 144, poz. 1529
z póŸn. zm.) w brzmieniu nadanym ustaw¹ z dnia 23 czerwca
2006 r. o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz
ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U.06.117.790)
postanawia co nastêpuje:
§1
Po sprawdzeniu dokumentów i stwierdzeniu spe³nienia
wymaganych ustaw¹ z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce
laboratoryjnej warunków dotycz¹cych posiadania tytu³u
magistra na okreœlonych ustaw¹ kierunkach oraz ukoñczeniu
kszta³cenia podyplomowego w zakresie analityki medycznej
postanawia wnioskodawczyni wymienionej w za³¹czniku do
niniejszej uchwa³y przyznaæ prawo wykonywania zawodu
diagnosty laboratoryjnego i dokonaæ wpisu na listê diagnostów
laboratoryjnych.
§2
Uchwa³a Nr 5 P / II / 2007
………………………
………………………………..
Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych,
dzia³aj¹c na podstawie art. 7, art. 9 i art. 10 a ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity: Dz. U. 2004
r., Nr 144, poz. 1529 z póŸn. zm.) w brzmieniu nadanym ustaw¹ z
dnia 23 czerwca 2006 r. o zmianie ustawy o diagnostyce
laboratoryjnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
§1
Osoby wymienione w za³¹czniku do niniejszej uchwa³y uzyska³y
wpis na listê diagnostów laboratoryjnych prowadzon¹ przez
Krajow¹ Radê Diagnostów Laboratoryjnych i uzyska³y Prawo
Wykonywania Zawodu
Diagnosty Laboratoryjnego,
uprawniaj¹ce do wykonywania zawodu na obszarze
Rzeczpospolitej Polskiej.
§2
Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych,
dzia³aj¹c na podstawie art. 7, art. 9 i art. 10 a ustawy z dnia 27
lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity: Dz. U.
2004 r., Nr 144, poz. 1529 z póŸn. zm.) w brzmieniu nadanym
ustaw¹ z dnia 23 czerwca 2006 r. o zmianie ustawy o diagnostyce
laboratoryjnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
§1
Osoby wymienione w za³¹czniku do niniejszej uchwa³y uzyska³y
wpis na listê diagnostów laboratoryjnych prowadzon¹ przez
Krajow¹ Radê Diagnostów Laboratoryjnych i uzyska³y Prawo
Wykonywania Zawodu
Diagnosty Laboratoryjnego,
uprawniaj¹ce do wykonywania zawodu na obszarze
Rzeczpospolitej Polskiej.
………………………
………………………………..
APEL
do tych wszystkich Kole¿anek i Kolegów, którzy wykonuj¹ czynnoœci
diagnostyki laboratoryjnej i dot¹d nie dysponuj¹ dokumentem
„PWZDL”, ¿e postêpowanie takie jest naruszeniem zasad etyki
zawodowej oraz jest niezgodne z obowi¹zuj¹cym prawem [vide:
Rozdzia³ 8 pt: „Odpowiedzialnoœæ karna”, art. 71 ustawy z dnia 27
lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity.: Dz. U. 04.
144. 1529 z póŸn. zm.)].
-5-
§2
………………………
w sprawie wpisania na listê diagnostów laboratoryjnych
osób, które z³o¿y³y
wnioski po up³ywie terminu zakreœlonego w art. 5 ust. 1
ustawy z dnia 28 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o
diagnostyce laboratoryjnej
D.
E.
niskie stê¿enia CA 15-3 i CEA, wysok¹ aktywnoœæ
ALP i nisk¹ aktywnoœæ kwaœnej fosfatazy
podwy¿szone stê¿enie CA 15-3 i CEA, nisk¹
aktywnoœæ GGTP i wysok¹ ALP
2. Do markerów stanu od¿ywienia zalicza siê wszystkie
parametry z wyj¹tkiem:
A. albuminy
B. prealbuminy
C. rozpuszczalnego receptora transferyny
D. IGF-1
E. bia³ka wi¹¿¹cego retinol
Na podstawie art. 47 pkt. 9 lit. d ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o
diagnostyce laboratoryjnej (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r., Nr
144, poz. 1529 z póŸn. zm.) w zwi¹zku z art. 5 ustawy
z dnia
28 sierpnia 2003 r. o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej
oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 171. poz. 1663)
stwierdzam, ¿e:
3. Dodatnia wartoœæ predykcyjna charakteryzuje:
A. prawdopodobieñstwo niskiego stê¿enia markera
(ujemnego wyniku testu) u osób grupy referencyjnej
B. odsetek wyników fa³szywie dodatnich (dodatnich
wyników testu) w grupie referencyjnej
C. odsetek wyników oznaczeñ markera zgodnych ze
stanem klinicznym badanych
D. prawdopodobieñstwo rozpoznania choroby w grupie
badanych z podwy¿szonym stê¿eniem markera
E. prawdopodobieñstwo ujemnego wyniku testu w grupie
chorych „z nowotworem”
§1
1.Osoby, które w dniu 2 paŸdziernika 2001 r. zgodnie z art. 73
ustawy o diagnostyce laboratoryjnej posiada³y uprawnienia do
wykonywania czynnoœci diagnostycznych, dyplom ukoñczenia
studiów wy¿szych oraz spe³nia³y warunek zatrudnienia w
jednostkach ochrony zdrowie przy wykonywaniu czynnoœci
diagnostycznych, ale z uzasadnionych
powodów nie zachowa³y 12 miesiêcznego terminu okreœlonego
w art. 5 ust. 1 tej ustawy do wniesienia do Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych wniosku o
wpis na listê
diagnostów, mog¹ uzyskaæ wpis po do³¹czeniu do wniosku
oœwiadczenia i dokumentów uzasadniaj¹cych zw³okê.
2. Prezydium Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych ma
prawo weryfikacji treœci oœwiadczenia i dokumentów oraz
odmowy wpisu na listê diagnostów je¿eli
przed³o¿one
dokumenty nie bêd¹ w stopniu wystarczaj¹cym usprawiedliwia³y
zw³oki w z³o¿eniu wniosku.
3.Osoby wymienione w za³¹czniku do niniejszej uchwa³y, po
sprawdzeniu dokumentów wymienionych w ust. 1 - uzyska³y
wpis na listê diagnostów laboratoryjnych.
4. Jaka jest czu³oœæ i swoistoœæ diagnostyczna testu je¿eli
odsetek wyników prawdziwie dodatnich wynosi 5% a odsetek
wyników fa³szywie dodatnich 25%
A. 85% i 70%
B. 75% i 95%
C. 80% i 50%
D. 95% i 75%
E. 85% i 90%
5. Które ze stwierdzeñ dotycz¹cych niekompetycyjnych
metod radioimmunochemicznych jest prawdziwe:
A.
w mieszaninie reakcyjnej antygen znakowany
izotopem musi byæ u¿yty w nadmiarze w stosunku do
przeciwcia³a
B.
liczba zliczeñ/impulsów (cpm) jest odwrotnie
proporcjonalna do stê¿enia antygenu w badanej próbce
C.
stosowane s¹ w nich znakowane izotopem
przeciwcia³a
D.
konieczne jest stosowanie w nich znakowanych
izotopem antygenu i przeciwcia³a
E.
nale¿¹ do grupy metod homogennych
§2
Wnioski z³o¿one po terminie okreœlonym w § 1 ust. 1, ale przed
dniem podjêcia niniejszej uchwa³y, by³y rozpatrywane po ich
uzupe³nieniu oœwiadczeniem i dokumentami okreœlonymi w § 1
ust. 1.
§3
6. Wska¿ prawid³owe stwierdzenia, dotycz¹ce metod
amidolitycznych, stosowanych w badaniach uk³adu
krzepniêcia:
1.
wykorzystuj¹ swoistoœæ substratow¹ dla okreœlonych
enzymów
2.
s¹ testami immunologicznymi
3.
pozwalaj¹ na pomiar stê¿enia antygenów bia³kowych
w osoczu
4.
stosowane s¹ wy³¹cznie w badaniach przesiewowych
uk³adu krzepniêcia
5.
s³u¿¹ do oceny aktywnoœci bia³ek uk³adu krzepniêcia
Prawid³owa odpowiedŸ to:
A. 1,3,4
B. 2,3,4
C. 1,3,5 D. 2,4,5
E. 1,5
………………………
………………………………..
UWAGA!!!
Zbiór 50 pytañ, które mog³yby pojawiæ siê na egzaminie
testowym do specjalizacji z zakresu diagnostyki
laboratoryjnej. Równoczeœnie pragnê przekazaæ
informacjê, ¿e dalsze zbiory pytañ ( po ok. 25) bêd¹
systematycznie publikowane w kolejnych numerach
"Diagnostyki Laboratoryjnej".
7. Podstawowym czynnikiem reguluj¹cym wytwarzanie
erytropoetyny jest:
A. stê¿enie IL-6
B. stê¿enie G-CSF
C. œrednia objêtoœæ krwinki (MCV)
D. zawartoœæ tlenu we krwi
E. hiperplazja komórek szpiku
1. U szeregu chorych na raka piersi z przerzutami do
koœæca obserwuje siê:
A. podwy¿szone stê¿enie CEA, wysok¹ aktywnoœæ
GGTP i nisk¹ LDH
B. podwy¿szone stê¿enie CA 15-3 i CEA oraz wysok¹
aktywnoœæ AlAT i AspAt
C. podwy¿szone stê¿enie CA 15-3 i CEA oraz wysok¹
aktywnoœæ ALP i wysok¹ GGTP
-6-
8. Które z poni¿szych stwierdzeñ jest fa³szywe ?
A. CA 125 cechuje swoistoœæ narz¹dowa w stosunku
do tkanki jajnika
B. podwy¿szone stê¿enie CA 125 spotyka siê u
znacznego odsetka chorych na raka p³uca
C. CA 125 cechuje relatywnie wysoka czu³oœæ diagn.
w odniesieniu do raka jajnika
D. stê¿enie CA 125 ulega obni¿eniu u kobiet po
menopauzie
E. na powierzchni cz¹steczki CA 125 obecne s¹ dwie
domeny antygenowe
D. Kwasicy kanalikowej proksymalnej
E. Kwasicy mleczanowej
15. Do czynników ryzyka cukrzycy typu 2, bêd¹cych
jednoczeœnie wskazaniami do badania
przesiewowego nie nale¿y:
A. wiek >50 lat.
B. oty³oœæ (BMI >28 kg/m2).
C. uprzednio stwierdzana upoœledzona tolerancja
glukozy (IGT) lub nieprawid³owa glikemia na czczo
(IFG).
D. cukrzyca typu 1 u rodziców lub rodzeñstwa
E. u kobiet du¿a waga urodzeniowa dzieci.
9. Dla procesów formowania koœci charakterystyczne jest:
A. wysokie stê¿enie wapnia ca³kowitego w surowicy
B. wzmo¿one wydalanie hydroksyproliny z moczem
C. podwy¿szone stê¿enie P1NP w surowicy
D. wzmozone wydalanie CTx z moczem
E. wysokie stê¿enie RANKL w surowicy
16. Celem wykonywania testu dibukainowego i pomiaru
tzw. Liczby dibukainowej jest:
A. potwierdzenia zatrucia dibukain¹ stosowan¹ przy
znieczuleniach miejscowych
B. okreœlenie skutecznoœci dzia³ania dibukainy w
czasie przeprowadzanego znieczulenia
C. potwierdzenia zatrucia zwi¹zkami
fosfoorganicznymi
D. potwierdzenie nadwra¿liwoœci na leki zwiotczaj¹ce
stosowane przy znieczuleniach
E. diagnostyka mi¹¿szowych chorób w¹troby.
10. Zatrucie metanolem powoduje kwasicê w skutek
akumulacji:
1. kwasu mrówkowego
2. utraty wodorowêglanów przez nerki
3. kwasu mlekowego
4. aldehydu octowego
5. kwasu szczawiowego
Prawid³owa odpowiedŸ to::
A. 1, 2
B.2, 3
C. 1, 3
D. 1, 4
E. 3, 5
17. Wzrost wskaŸnika deRitisa (AST/ALT) stwierdza siê
w przypadku:
1. ostrego wirusowego zapalenia w¹troby
2. przewlek³ego aktywnego zapalenia w¹troby
3. mononukleozy zakaŸnej
4. poalkoholowej marskoœci w¹troby
A. 1, 2, 3, 4.
B. 1, 2, 3.
C. 1, 3.
D. 2, 4.
E. tylko 4.
11. U pacjenta z rzekom¹ niedoczynnoœci¹ przytarczyc
typu I typowymi zmianami s¹:
1. wzrost fosfaturii po podaniu PTH
2. brak zmian fosfaturii po podaniu PTH
3. spadek fosfaturii po podaniu PTH
4. wzrost nefrogennego cAMP w moczu
5. brak zmian nefrogennego cAMP w moczu
6. spadek nefrogennego cAMP w moczu.
A. 1, 4
B. 2, 5
C. 3, 6
D. 1, 3
E, 2, 4
18. Pseudohiponatremia mo¿e byæ wynikiem:
A. hiperkaliemii;
B. hiperlipidemii;
C. hiperproteinemii;
D. hiperchloremii;
E. wysokiego Ht
A. 1, 2, 3.
B. 2, 3.
C. 2, 4.
D. 4, 5.
E. 1, 2, 3, 5
12. Charakterystyczne objawy wrodzonej
makroamylazemii to:
A. podwy¿szona aktywnoœæ -amylazy w surowicy, bez
wystêpowania wzrostu aktywnoœci -amylazy w moczu
B. podwy¿szona aktywnoœæ -amylazy w surowicy i
wzrost aktywnoœci -amylazy w moczu
C. zwiêkszony klirens nerkowy -amylazy
D. podwy¿szona aktywnoœæ -amylazy i lipazy w
surowicy, bez wystêpowania wzrostu -amylazy w
moczu
E. objawy sugeruj¹ce ostre zapalnie trzustki
19. Wyniki dwóch kolejno wykonanych pomiarów
kontrolnych przekraczaj¹ granicê dwóch odchyleñ
standardowych po tej samej stronie wartoœci œredniej
(22S). Przyczyn¹ takiego rozk³adu wyników jest:
A. zmniejszenie czu³oœci analitycznej kontrolowanej
metody pomiarowej;
B. zmniejszenie poprawnoœci metody pomiarowej;
C. zmniejszenie precyzji metody pomiarowej;
D. zwiêkszenie czu³oœci analitycznej metody
pomiarowej;
E. zwiêkszenie precyzji metody pomiarowej;
13. U chorego z przewlek³a niewydolnoœci¹ nerek
najczêœciej stwierdza siê:
A. wtórn¹ nadczynnoœæ przytarczyc z hipokalcemi¹
B. wtórn¹ niedoczynnoœæ przytarczyc z hipokalcemi¹
C. pierwotn¹ niedczynnoœæ przytarczyc z
hipokalcemi¹
D. wtórn¹ nadczynnoœæ przytarczyc z hiperkalcemi¹
E. pierwotn¹ nadczynnoœæ przytarczyc z
hiperkalcemia
20. Wybierz prawdopodobne przyczyny nadp³ytkowoœci
wtórnej:
Nadp³ytkowoœæ samoistna
Stan zapalny
Czerwienica prawdziwa
Stan po splenektomii
Niedobór ¿elaza
Prawid³owa odpowiedŸ, to:
A. 1,2
B.1,3,4
C. 2,5
D. 2,4,5
E. 4,5
14. U chorego z chorob¹ nerek stwierdzono: w surowicy
Na 135 mmol/l, K 4.0 mmol/l, Cl 115 mmol/l, w krwi:
HCO3- 15 mmol/l, pH 7.20 stabilne. Mocz pH 7.0,
przy próbie obci¹¿enia HCO3- zasadowy. Takie
wyniki s¹ typowe dla:
A. kwasicy mocznicowej
B. kwasicy ketonowej
C. Kwasicy kanalikowej dystalnej
-7-
29. Zaka¿eniu HDV mo¿e ulec osobnik:
A. zaka¿ony HCV
B. zaka¿ony CMV
C. zaka¿ony HBV
D. zaka¿ony HAV
E. nie zaka¿ony ¿adnym z wymienionych wirusów
21. Które z poni¿szych stwierdzeñ jest prawdziwe?:
A. defekt kinazy pirogronianowej krwinek
czerwonych jest przyczyn¹ wrodzonych niedokrwistoœci
hemolitycznych
B. defekt kinazy pirogronianowej krwinek
czerwonych jest przyczyn¹ nabytych niedokrwistoœci
hemolitycznych
C. defekt kinazy pirogronianowej jest enzymopati¹
cyklu pentozowego
D. prawdziwe A i B
E. prawdziwe A i C
30. Jak post¹pisz w przypadku uzyskania dodatniego
wyniku badania na obecnoœæ przeciwcia³ anty-HIV w
teœcie ELISA:
A. powtórzysz badanie i przy ponownym wyniku
dodatnim wydasz wynik zleceniodawcy/pacjentowi;
B. poprosisz o ponowne pobranie materia³u celem
powtórzenia badania
C. powtórzysz badanie przesiewowe (ELISA) w
innym laboratorium
D. wykonasz/zlecisz wykonanie testu potwierdzenia;
E. wykonasz/zlecisz wykonanie oznaczenie poziomu
limfocytów CD4 i CD8
22. Oznaczania bia³ka C-reaktywnego metod¹ o wysokiej
czu³oœci s¹ coraz czêœciej wykorzystywane w diagnostyce
laboratoryjnej :
A. wirusowego zapalenia w¹troby
B. oceny zagro¿enia chorob¹ sercowo-naczyniow¹
C. ostrych wirusowych stanów zapalnych
D. chorób reumatycznych
E. chorób nowotworowych
31.We krwi chorego z rzekom¹ niedoczynnoœci¹
przytarczyc:
A. wzrasta stê¿enie wapnia i spada stê¿enie
parathormonu
B. spada stê¿enie wapnia i spada stê¿enie
parathormonu
C. wzrasta stê¿enie wapnia i wzrasta stê¿enie
parathormonu
D. spada stê¿enie wapnia i wzrasta stê¿enie
parathormonu
E. wzrasta stê¿enie wapnia a stê¿enie parathormonu
jest prawid³owe
23. Które z wymienionych biochemicznych markerów
metabolizmu koœci wystêpuj¹cych w surowicy zaliczysz do
wskaŸników koœciotworzenia?
A. propeptydy prokolagenu typu I (PICP, PINP)
B. fosfataza kwaœna winiano-oporna (TRAP)
C. fosfataza alkaliczna kostna
D. NTX i CTX (produkty degradacji kolagenu)
E. prawid³owe to A i C
24. Przeciwwskazaniem do wykonania doustnego testu
tolerancji glukozy jest wed³ug wytycznych WHO:
A. przyjmowanie nawet ma³ych dawek
niesteroidowych leków przeciwzapalnych
B. poziom glukozy na czczo powy¿ej 145 mg/dl
( 8 mmol/l )
C. zespo³y z³ego wch³aniania
D. dieta wysokot³uszczowa
E. ci¹¿a
32. Badanie przesiewowe w celu wykrycia fenyloketonurii
nale¿y wykonaæ:
A. w pierwszej dobie ¿ycia dziecka
B. w 6-10 dni po urodzeniu dziecka
C. w 6 tygodniu po urodzeniu dziecka
D. w ci¹gu pierwszego roku ¿ycia
E. do drugiego roku ¿ycia
25. Jaki odsetek ca³kowitej puli wapnia w osoczu stanowi
wapñ zjonizowany?
A. 50%
B. 30%
C. 20%
D. 10%
E. 5%
33. Dodatni POX wystêpuje w komórkach nastêpuj¹cych
szeregów komórkowych:
A. mieloblasty, eozynofile, monocyty
B. promielocyty, mielocyty, granulocyty
C. promielocyty, monicyty, limfocyty
D. promielocyty, eozynofile, monocyty
E. prawid³owe B i D
26. Oznaczanie HbA1c w osoczu krwi jest testem
wykrywaj¹cym stany hiperglikemii:
A. 2 tygodnie przed badaniem
B. 30-40 dni przed badaniem
C. 100-120 dni przed badaniem
D. 5 tygodni przed badaniem
E. 180-200 dni przed badaniem
34. Eozynofilia mo¿e towarzyszyæ:
1. chorobom rozrostowym
2. zaka¿eniom paso¿ytniczym
3. chorobom alergicznym
4. leczeniu kortykosterydami
5. infekcjom wirusowym
A. 1,2,3
B.2,3
C. 2,3,4
D. 1,2,4
E.2,3,5
27. Które z poni¿szych stwierdzeñ nie odnosi siê do
przeciwcia³ odpornoœciowych?
A. nale¿¹ do klasy IgG
B. maj¹ ni¿szy ni¿ przeciwcia³a naturalne ciê¿ar
cz¹steczkowy
C. s¹ przeciwcia³ami kompletnymi
D. przechodz¹ przez ³o¿ysko
E. wykrywane s¹ w temperaturze 37 C
35. Krzywa ROC (receiver operating characteristic)
opisuje zale¿noœæ:
A. odsetka wyników fa³szywie ujemnych wzglêdem
prawdziwie dodatnich
B. czu³oœci diagnostycznej wzglêdem swoistoœci
diagnostyczne testu
C. swoistoœci diagnostycznej wzglêdem odsetków
wyników fa³szywie dodatnich testu
D. ujemnej wartoœci predykcyjnej wzglêdem
dok³adnoœci testu
E. wszystkie odpowiedzi prawid³owe
28. Noœnikiem informacji genetycznej wirusa zapalenia
w¹troby typu B (HBV) jest:
A. HBsAg
B. HBcAg
C. dwuniciowy DNA
D. jednoniciowy RNA
E. odwrotna transkryptaza
-8-
36. Przeciwcia³a antytereoglobulinowe (TgAb):
1. wi¹¿¹ dope³niacz
2. wp³ywaj¹ na dok³adnoœæ oznaczeñ tyreoglobuliny
3. powinny byæ oznaczane równolegle z
przeciwcia³ami antyperoksydazowymi
4. s¹ obecne u kilku procent ludzi zdrowych
5. zast¹pi³y oznaczenia przeciwcia³
antymikrosomalnych
A. 2,4
B. 1,2
C. 3, 5
D. 4,5
E. 1,5
badaniach przesiewowych w kierunku wykrycia raka
jelita grubego
C. u chorych po resekcji raka jelita grubego
podwy¿szone przed operacj¹ stê¿enie CEA ulega
normalizacji po up³ywie 1 roku
D. gêstoœæ PSA (PSAD) jest to wartoœæ stosunku
objêtoœci gruczo³u do stê¿enia markera
E. markerem z wyboru w diagnostyce
drobnokomórkowego raka p³uca jest antygen SCC
44. Stany, którym nie towarzyszy upoœledzenie
erytropoezy:
A. niedokrwistoœæ aplastyczna
B. ostre bia³aczki
C. grasiczaki
D. niedokrwistoœci niedoborowe (Wit. B12)
E. zaka¿enia
45. Zmniejszon¹ zawartoœæ hemosyderyny obserwuje
siê w nastêpuj¹cych stanach klinicznych:
A. niedokrwistoœæ syderoblastyczna
B. erytroleukemia
C. MDS
D. niedobór ¿elaza
E. stany po transfuzjach
37. Które z poni¿szych stwierdzeñ dotycz¹cych albuminy
jest prawdziwe?
A. jest podwy¿szone w przypadkach odwodnienia
B. jest podwy¿szone w ci¹¿y
C. jest podwy¿szone w wyniku reakcji ostrej fazy
D. oznaczane metod¹ z zastosowaniem barwnika jest
ni¿sze ni¿ wyliczane z rozdzia³u elektroforetycznego
E. jest obni¿one na skutek b³êdu pobrania zbyt d³ugie
utrzymywanie opaski uciskowej
38. Hipoproteinemia jest wynikiem:
A. zwiêkszonej utraty bia³ka w moczu
B. zwiêkszonej utraty bia³ka przez jelita
C. wzmo¿onego katabolizmu
D. uszkodzenia w¹troby
46. Które z poni¿szych stwierdzeñ jest fa³szywe?
A. stê¿enie D-dimerów wzrasta w zespo³ach
zakrzepowo-zatorowych
B. stê¿enie D-dimerów wzrasta po urazach i zabiegach
operacyjnych
C. stê¿enie D-dimerów nie zale¿y od wieku pacjenta
D. stê¿enie D-dimerów zale¿y od aktywnoœci
fizycznej
E. stê¿enie D-dimerów wzrasta w sepsie
39. Które z poni¿szych stwierdzeñ jest fa³szywe?
A. magnez odgrywa du¿¹ role w zachowaniu
prawid³owego rytmu serca
B. wapñ zjonizowany jest mierzony przy
zastosowaniu elektrod jonoselektywnych
C. wi¹zanie wapnia z bia³kami nie jest zale¿ne od pH
D. próbki do oznaczania wapnia zjonizowanego
powinny byæ pobierane w warunkach anerobowych, aby
unikn¹æ strat dwutlenku wêgla
E. parathormon hamuje wch³anianie fosforanów w
kanalikach nerkowych
47. U 43 letniej pacjentki z wieloletni¹ histori¹ tocznia
rumieniowatego stwierdzono niedokrwistoœæ z
nastêpuj¹cymi wartoœciami badañ hematologicznych:
WBC 7,6 G/l, RBC 3,8 T/l, Ht 0,36 l/l, Hb 10,6 g/dl,
MCV 95 fl, RDW 16,5 %. Jakie badania zleci³byœ w
pierwszej kolejnoœci w celu wyjaœnienia przyczyny
niedokrwistoœci:
A. Stê¿enie ferrytyny i odczyn Coombsa;
B. Stê¿enie ¿elaza i witaminy B12;
C. Stê¿enie ferrytyny i TIBC
D. Stê¿enie ¿elaza i odczyn Coombsa
E. Stê¿enie witaminy B12 i odczyn Coombsa
40. Najwy¿sze stê¿enie w surowicy osób doros³ych
wykazuj¹:
A. IgA
B. IgD
C. IgE
D. IgG
E. IgM
48. Które z badañ cytoenzymatycznych nale¿y wykonaæ
przy ró¿nicowaniu erytroleukemii
A. POX, SudanB
B. nieswoista esteraza
C. POX, SudanB, PAS
D. PAS
E. POX, SudanB, nieswoista esteraza
41. Hiperkalcemia:
A. czêsto jest spowodowana chorob¹ nowotworow¹
B. jest wynikiem gruczolaków przytarczyc
C. jest wynikiem pierwotnej nadczynnoœci przytarczyc
i przebiega z nasilonym wydalaniem fosforanów w
moczu
D. mo¿e towarzyszyæ nadczynnoœci tarczycy
49. W chorobie Pageta (osteitis deformans) stwierdza siê:
1. stê¿enie wapnia w surowicy obni¿one
2. Fosforany w surowicy obni¿one
3. Fosforany w surowicy podwy¿szone
4. Fosfataza zasadowa wzrost aktywnoœci
5. Fostaza kwaœna spadek aktywnoœci
A. 1, 2 B. 2, 3
C. 2, 5
D. 4, 5 E. tylko 4
42. Alfa feto-proteina jest markerem z wyboru w
diagnostyce:
A. raka gruczolakoraka p³uca
B. pierwotnego raka w¹troby
C. nowotworów zarodkowych j¹dra
D. raka trzustki
E. prawid³owe B i C
50. Najczêœciej obserwowanym zaburzeniem uk³adu
krzepniêcia w przebiegu mocznicy jest:
A. wyd³u¿enie czasu krwawienia;
B. wyd³u¿enie czasu protrombinowego;
C. wyd³u¿enie czasu kaolinowo-kefalinowego;
D. spadek liczby p³ytek;
E. ¿adne z powy¿szych
43. Które stwierdzenie jest prawdziwe:
A. u chorych na raka jajnika po leczeniu dodatnia
wartoœæ predykcyjna stê¿enia CA 125 wy¿szego od
wartoœci odcinaj¹cej (35 U/ml) jest bliska 95% dla
potwierdzenia obecnoœci resztkowego nowotworu
B. oznaczenia stê¿enia CEA s¹ wykorzystywane w
-9-
Prawid³owe odpowiedzi
antybiotyki patogenów cz³owieka i zwierz¹t, wspó³tworz¹
szpitaln¹ politykê antybiotykow¹ oraz uczestnicz¹ w edukacji
dla wszystkich zawodowych grup medycznych oraz ca³ego
spo³eczeñstwa. Diagnoœci laboratoryjni pracuj¹ w zespo³ach
kontroli zaka¿eñ szpitalnych oraz uczestnicz¹ w badaniach nad
drogami rozprzestrzeniania siê genów opornoœci oraz
wykonuj¹ ocenê sytuacji epidemiologicznej.
Z ca³¹ odpowiedzialnoœci¹ mo¿na stwierdziæ, ¿e to jakie wyniki
przyniesie Narodowy Program Ochrony Antybiotyków w du¿ej
mierze zale¿eæ bêdzie od diagnostów laboratoryjnych, ich
pracy i ich kompetencji. To wyniki pracy diagnostów
laboratoryjnych stanowiæ bêd¹ miêdzy innymi bazê dla pracy
podzespo³u tematycznego NPOA zajmuj¹cego siê
monitorowaniem opornoœci.
Rada programowa w ramach Centrum Medycznego
Kszta³cenia Podyplomowego objê³a szkoleniami z zakresu
ochrony antybiotyków farmaceutów i lekarzy natomiast
ca³kowicie pominiêci zostali diagnoœci laboratoryjni. Z du¿¹
doz¹ wysokiego prawdopodobieñstwa i z³ych prognoz
w powodzeniu podjêtych zamiarów i celów w realizacji
Programu ju¿ na wstêpie mo¿na przewidzieæ, ¿e pominiêcie
w Narodowym Programie Ochrony Antybiotyków udzia³u
diagnostów laboratoryjnych bêdzie tak skutkowaæ. Œrodowisko
diagnostów laboratoryjnych jest zaskoczone postaw¹ osób
odpowiedzialnych za realizacjê tak istotnego Programu dla
zdrowia publicznego. Nie wie, czym to jest spowodowane
i czemu ma s³u¿yæ. Oczekujemy od Ministra Zdrowia
odpowiedzi na te pytania i w³¹czenia Izby Diagnostów
Laboratoryjnych do Narodowego Programu Ochrony
Antybiotyków.
1.-E, 2.-C, 3.-D, 4.-D, 5.-C, 6.-E, 7.-D, 8.-A, 9.-C,
10.-C, 11.-B, 12.-A, 13.-A, 14.-D, 15.-D , 16.-D,
17.-E, 18.-B, 19.-B, 20.-D, 21.-D, 22.-B, 23.-E,
24.-B, 25.-A, 26.-C, 27.-C, 28.-C, 29.-C, 30.-D,
31.-D, 32.-B, 33.-E, 34.-A, 35.-B, 36.-A, 37.-A,
38.-E, 39.-C, 40.-D, 41.-E, 42.-E, 43.-A, 44.-D,
45.-D, 46.-C, 47.-A, 48.-C, 49.- E, 50.-D;
Korespodencja KIDL z Narodowym Instytutem Leków
Pismo Prezesa KRDL Henryka Owczarka do Dyrektora
Narodowego Instytutu Leków w sprawie pominiêcia w
Narodowym Programie Ochrony Antybiotyków medycznej
grupy zawodowej – diagnostów laboratoryjnych.
PT Zbigniew E. Fija³ek
Dyrektor Narodowego
Instytutu Leków
ul. Che³mska 30/34
00-725 Warszawa
Szanowny Panie Dyrektorze
Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych wyra¿a swoje
zaniepokojenie z powodu pominiêcia w Narodowym
Programie Ochrony Antybiotyków medycznej grupy
zawodowej - diagnostów laboratoryjnych.
G³ównym celem Narodowego Programu Ochrony
Antybiotyków jest opracowanie i wdra¿anie strategii
monitorowania konsumpcji antybiotyków, mechanizmów
opornoœci bakterii na antybiotyki oraz minimalizowanie
zagro¿eñ zwi¹zanych z lekoopornoœci¹ drobnoustrojów.
Odpowiedzialn¹ jednostk¹ za realizacjê Programu jest
Ministerstwo Zdrowia, a zespo³em koordynuj¹cym Narodowy
Instytut Leków.
Zespó³ koordynuj¹cy wyznaczy³ zespo³y tematyczne takie jak:
medycyna, weterynaria, œrodowisko i ¿ywnoœæ, monitorowanie
opornoœci, polityka rejestracyjna i refundacja leków oraz
edukacja i promocja. W realizacjê programu zaanga¿owane s¹;
Ministerstwo Zdrowia, Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju
Wsi, G³ówny Inspektorat Sanitarny, G³ówny Inspektorat
Weterynaryjny, Instytut ¯ywnoœci i ¯ywienia, Krajowy
Oœrodek Referencyjny ds. Lekowra¿liwoœci Drobnoustrojów,
Narodowy Fundusz Zdrowia, Naczelna Izba Aptekarska,
Naczelna Izba Lekarska, Narodowy Instytut leków, Naczelna
Izba Lekarsko-Weterynaryjna, Pañstwowy Instytut Badawczy
w Pu³awach, Pañstwowy Zak³ad Higieny, Urz¹d Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych, Zespó³ Mikrobiologii Klinicznej i Profilaktyki
Zaka¿eñ w NIZP, Konsultanci krajowi i wojewódzcy.
Niczym nie mo¿na wyt³umaczyæ faktu, i¿ autorzy Programu
pominêli grupê zawodow¹ - istotn¹ dla rozpoznawania
opornoœci na antybiotyki - diagnostów laboratoryjnych,
których udzia³ w ochronie antybiotyków jest bezsprzeczny i
niepodwa¿alny. Wœród diagnostów laboratoryjnych
pracuj¹cych w 779 medycznych laboratoriach
mikrobiologicznych jest 686 osób posiadaj¹cych I° i 242 osoby
posiadaj¹ce II° specjalizacji z mikrobiologii medycznej, w tym
s¹ równie¿ absolwenci kierunku lekarskiego 34 osoby.
Diagnoœci laboratoryjni, przede wszystkim przypomnieæ
nale¿y, stanowi¹ tê grupê zawodow¹, która zaanga¿owana jest
w mikrobiologiczne badania kliniczne i bezpoœrednio
uczestniczy w monitorowaniu opornoœci bakterii na
antybiotyki. Nale¿y równie¿ przypomnieæ, ¿e diagnoœci
laboratoryjni pracuj¹ nie tylko w mikrobiologicznych
laboratoriach diagnostycznych, ale tak¿e w laboratoriach
naukowych, weterynaryjnych, zajmuj¹ siê
epidemiologicznymi problemami chorób zakaŸnych, oraz s¹
zaanga¿owani w edukacjê i promocjê zdrowia.
Diagnoœci laboratoryjni - mikrobiolodzy na co dzieñ zajmuj¹
siê izolacj¹ i diagnostyk¹ szczepów, monitoruj¹c opornoœæ na
z powa¿aniem
(-) Henryk Owczarek
(6 listopada 2007 r.)
OdpowiedŸ Prof. dr hab. med. Walerii Hryniewicz ,
kierownika Zak³adu Epidemiologii i mikrobiologii
klinicznej Narodowego Instytutu Leków na pismo Prezesa
KIDL do Dyrektora Narodowego Instytutu Leków w
sprawie pominiêcia w Narodowym Programie Ochrony
Antybiotyków medycznej grupy zawodowe – diagnostów
laboratoryjnych.
Szanowny Pan
Henryk Owczarek
ul.Konopacka 4
03-428 Warszawa
Szanowny Panie Prezesie
W odpowiedzi na pismo L.dz.809/11/07 z dnia 6 listopada b.r.
chcia³abym wyraziæ zadowolenie, ¿e Krajowa Izba
Diagnostów Laboratoryjnych zg³osi³a zainteresowanie
Narodowym Programem OchronyAntybiotyków.
W zwi¹zku z podjêt¹ w w/w piœmie kwesti¹ zespo³ów
tematycznych wyznaczonych przez zespó³ koordynuj¹cy
program, uprzejmie informujê i¿ przyjêcie zespo³ów
tematycznych takich jak: medycyna, weterynaria, œrodowisko i
¿ywnoœæ, monitorowanie opornoœci, polityka rejestracyjna i
refundacja leków oraz edukacja i promocja wynika z
rekomendacji Unii Europejskiej, a nie zosta³o dowolnie
wyznaczone przez Zespó³ Koordynuj¹cy.
Pragnê nadmieniæ, i¿ koordynatorzy Narodowego Programu
Ochrony Antybiotyków dostrzegaj¹ potrzebê udzia³u
niezmiernie wa¿nej dla tematyki opornoœci na antybiotyki
grupy zawodowej diagnostów laboratoryjnych i zaprosili do
wspó³pracy przedstawicieli tej grupy min. Konsultanta
Krajowego w dziedzinie mikrobiologii lekarskiej prof.dr hab.
Annê Przondo-Mordarsk¹.
-10-
Kurlenda, dr Grzegorz Zió³kowski;
2. monitorowanie opornoœci - dr hab. Eugeniusz
Ma³afiej, dr Katarzyna Dzier¿anowska - Fangrad , dr
Ma³gorzata Fleischer, dr Hanna Po³owniak -Pracka,
dr Jolanta Szych, dr Hanna Pituch;
3. edukacja i promocja - Prof. dr hab. Eugenia
Gospodarek, dr El¿bieta Puacz, dr Julianna
Kurlenda, dr Anna Bia³ecka, prof. dr hab. Gra¿yna
M³ynarczyk;
4.
polityka rejestracyjna i refundacyjna - dr
Krzysztof Burdynowski, dr Krzysztof Golec.
z powa¿aniem
(-) Henryk Owczarek
(7 grudnia 2007 r.)
Deklaracja Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych
dotycz¹ca udzia³u w pracach Narodowego Programu Ochrony
Antybiotyków jest niezmiernie wa¿na dlatego te¿ uprzejmie
proszê o podanie obszarów tematycznych, które KIDL
mog³aby wnieœæ do pracy Programu zgodnie z rekomendacjami
Unii Europejskiej oraz wytypowanie osób które bêd¹
wspó³pracuj¹cymi z Programem ekspertami.
Z powa¿aniem
Kierownik Zak³adu
Epidemiologii i Mikrobiologii Klinicznej
(-) Waleria Hryniewicz
(23 listopada 2007 r.)
Pismo Prezesa KRDL Henryka Owczarka
do Prof. dr hab.med. Walerii Hryniewicz
w sprawie pominiêcia w Narodowym Programie Ochrony
Antybiotyków medycznej grupy zawodowej – diagnostów
laboratoryjnych oraz podjêcia wspó³pracy.
Korespodencja KIDL z Ministerstwem Zdrowia
Pismo Prezesa Krajowej Rady Diagnostów
Laboratoryjnych do Ministra Zdrowia w sprawie czasu
pracy diagnostów laboratoryjnych
Prof. dr hab. med. Waleria Hryniewicz
Przewodnicz¹ca Zespo³u Realizacji Narodowego
Programu Ochrony Antybiotyków
PT Ewa Kopacz
Minister Zdrowia
Szanowna Pani Profesor
W odpowiedzi na Pani pismo z dnia 23.11.2007r. (ZE/521/07)
Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych ponownie wyra¿a
swoje zdziwienie i zaskoczenie postaw¹ Pani Profesor
zw³aszcza jako osoby pe³ni¹cej funkcjê Przewodnicz¹cej
Zespo³u Realizacji Narodowego Programu Ochrony
Antybiotyków. Wydajê siê, ¿e zw³aszcza Pani Profesor
zbêdnym jest t³umaczenie, ¿e wszystko to, co jest i bêdzie siê
dzia³o w obszarze monitorowania opornoœci drobnoustrojów na
antybiotyki bêdzie w ogromnej czêœci zale¿a³o od diagnostów
laboratoryjnych i ich zaanga¿owania w tê pracê. Z laboratoriów
mikrobiologicznych prowadzonych przez diagnostów
laboratoryjnych czerpie Pani wiadomoœci o rozprzestrzenieniu
siê drobnoustrojów o okreœlonych mechanizmach opornoœci i
wra¿liwoœci na antybiotyki. To z tych laboratoriów nap³ywaj¹
do Pani szczepy bakteryjne, które stanowi¹ podstawê do
dalszych prac genetycznych w Pani zak³adzie. Bez
zaanga¿owania diagnostów pracuj¹cych w laboratoriach ca³ej
Polski praca Pani zespo³ów badawczych nie mia³aby
okreœlonych osi¹gniêæ zarówno praktycznych jak i naukowych.
Pominiêcie diagnostów laboratoryjnych ju¿ na etapie
powo³ywania podzespo³ów tematycznych odbierane jest przez
KIDL jako wyraz niekompetencji osób podejmuj¹cych tak¹
decyzjê i lekcewa¿enia diagnostów w oparciu, o których pracê,
buduje Pani swój autorytet w kraju. Pani Profesor podaje, ¿e
zaprosi³a do wspó³pracy Konsultanta Krajowego w dziedzinie
mikrobiologii lekarskiej Pani¹ Prof. Annê Przondo - Mordarsk¹
jako przedstawiciela diagnostów laboratoryjnych. Chcia³bym
przypomnieæ, i¿ Pani Profesor Przondo-Mordarska nie jest
cz³onkiem KIDL. Zgodnie z opracowanym przez Pani Zespó³
Narodowym Programem Ochrony Antybiotyków w
monitorowaniu opornoœci drobnoustrojów na antybiotyki
uczestniczyæ bêdzie: G³ówny Inspektorat Sanitarny, G³ówny
Inspektorat Weterynaryjny. Nie bêd¹ zaœ uczestniczyæ
przygotowani zawodowo diagnoœci laboratoryjni, którzy w
codziennej pracy laboratoryjnej wykonuj¹ te badania. Mo¿na
pogratulowaæ dawcy konceptu na takie rozwi¹zanie
profesjonalizmu w podejœciu do rozstrzygania tak istotnych
problemów zdrowotnych trawi¹cych spo³eczeñstwo polskie.
Uwa¿am, ¿e ostatnia propozycja Pani Profesor uwzglêdniaj¹ca
miejsce i znaczenie diagnostów laboratoryjnych w Narodowym
Programie Ochrony Antybiotyków sk³ania nas do z³o¿enia
oferty wspó³pracy. KIDL podtrzymuje propozycje Pani
Profesor w³¹czenia reprezentantów diagnostyki
mikrobiologicznej praktykuj¹cych w zawodzie diagnosty
laboratoryjnego do nastêpuj¹cych obszarów tematycznych:
1. medycyna - dr Urszula £opaciuk, dr Julianna
Szanowna Pani Minister
Krajowa Izba Diagnostów Laboratoryjnych, zwraca uwagê, ¿e
rozwi¹zania dotycz¹ce czasu pracy (dy¿urów),dotycz¹ równie¿
cz³onków naszej korporacji diagnostów laboratoryjnych.
USTAWA z dnia 24 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o
zak³adach opieki zdrowotnej oraz ustawy - Prawo o
szkolnictwie wy¿szym (Dz. U. z dnia 25 wrzeœnia 2007 r.) w art.
32j otrzymuje brzmienie: lekarze oraz inni posiadaj¹cy wy¿sze
wykszta³cenie pracownicy wykonuj¹cy zawód medyczny, w
zak³adzie opieki zdrowotnej przeznaczonym dla osób, których
stan zdrowia wymaga udzielania ca³odobowych œwiadczeñ
zdrowotnych, mog¹ byæ zobowi¹zani do pe³nienia w tym
zak³adzie dy¿uru medycznego. Czas pe³nienia dy¿uru, o
którym mowa w ust. 1, wlicza siê do czasu pracy. Diagnoœci
laboratoryjni pe³ni¹ dy¿ury medyczne w jednostkach ochrony
zdrowia, w identycznym wymiarze czasu pracy jak lekarze,
zapewniaj¹c ci¹g³y dostêp do diagnostyki laboratoryjnej
nieodzownej w procesie diagnozowania, leczenia i
monitorowania procesu leczenia. Zatrudnienie diagnostów
laboratoryjnych, w trybie dy¿urowym pozwala na
wykonywanie czynnoœci diagnostyki medycznej zgodnie z
Ustaw¹ o Diagnostyce Laboratoryjnej z dnia 27 lipca 2001r.
Na g³ównej stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia:
www.mz.gov.pl w zak³adce „Ankieta" MZ zwróci³o siê do
Dyrektorów Zak³adów Opieki Zdrowotnej z proœb¹ o
przekazanie informacji dotycz¹cych skutków zastosowania siê
Zak³adu do przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. o
zmianie ustawy o zak³adach opieki zdrowotnej oraz o zmianie
ustawy Prawo o szkolnictwie wy¿szym (Dz. U. Nr 176,poz.
1240) w zakresie organizacji czasu pracy, w przedmiotowych
danych nie uwzglêdniono diagnostów laboratoryjnych jedynie
grupê lekarsk¹, co odbieramy jako nie równe traktowanie
podmiotów.
Informujemy równie¿, ¿e podczas aktualnych rozwi¹zañ
p³acowych jakie maj¹ miejsce
po
strajkach
grupy
lekarskiej
w
poszczególnych
Zak³adach
Opieki
Zdrowotnej, nasza grupa zawodowa zosta³a pominiêta,
co mo¿e skutkowaæ gwa³townym odp³ywem wykszta³conej
kadry medycznej.
Diagnosta laboratoryjny, to osoba posiadaj¹ca wy¿sze
wykszta³cenie oraz specjalizacje, przypominamy, ¿e
diagnostyka laboratoryjna i mikrobiologia lekarska to wspólne
specjalizacje dla diagnostów i lekarzy.
Zwracamy siê do Pani Minister o uwzglêdnienie naszej grupy
-11-
zawodowej w rozwi¹zaniach dotycz¹cych czasu pracy i p³acy
po w wprowadzeniu dyrektywy UE 2003//88/WE.
celowi ta publikacja ma s³u¿yæ, a ¿e s³u¿y bardzo dobrze - o tym
œwiadczy ju¿ IV jej wydanie w ci¹gu nieca³ych 6 lat!
Ksi¹¿ka jest niezbêdna ka¿demu lekarzowi w jego codziennej
praktyce.
ISBN 83-200-3172-9, format:12,5 x 19,5 cm, wydanie IV zn.
rozsz., 284 strony, 33 ilustracje, 8 tabel, oprawa broszurowa,
cena katal. 39,00 z³
z powa¿aniem
(-) Henryk Owczarek
(4 grudnia 2007 r.)
Hematologia w praktyce
Kazimierz Su³ek, Ewa W¹sak-Szulkowska
Seria: Biblioteka Lekarza Rodzinnego
NOWOŒCI WYDAWNICZE
Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Profesor dr hab. med. Kazimierz Su³ek jest specjalist¹ chorób
wewnêtrznych, hematologiem transplantologiem od wielu lat
zwi¹zanym z Klinik¹ Chorób Wewnêtrznych i Hematologii
Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, cz³onkiem
zarz¹du Polskiego Towarzystwa Hematologów i
Transplantologów. Dr med. Ewa W¹sak-Szulkowska jest
i n t e r n i s t ¹
i
h e m a t o l o g i e m .
Ide¹ ksi¹¿ki jest dostarczenie lekarzom, bêd¹cym na pierwszej
linii kontaktu z chorym, wiedzy niezbêdnej do umiejscowienia
konkretnego stanu hematologicznego wœród olbrzymiej liczby
jednostek nozologicznych przez przybli¿enie ró¿norodnej
p r o b l e m a t y k i h e m a t o l o g i c z n e j .
Autorzy zaproponowali proste szlaki myœlenia i etapy
praktycznego rozwi¹zywania problemów, aby prze³amaæ opory
przed anga¿owaniem siê w udzielanie pomocy pacjentom z
chorobami krwi przez lekarzy niebêd¹cych hematologami.
Omówili badania diagnostyczne, stosowane leki oraz
standardy postêpowania wykorzystywane w opiece
ambulatoryjnej, przed- i poszpitalnej.
ISBN 978-83-200-3418-9, format: 12,5 x 19,5 cm, wydanie I,
288 stron, 19 ilustracji, 6 tabel, oprawa broszurowa, cena katal.
54,00 z³
250 badañ laboratoryjnych
Kiedy zlecaæ
Jak interpretowaæ
René Caquet
Tytu³ orygina³u: 250 examens de laboratoire. Prescriptions
et interprétation, 9e edition
Z franc. t³um. Agnieszka Tomaszewska
W ksi¹¿ce, napisanej przez praktykuj¹cego lekarza, a zarazem
cenionego wyk³adowcê z myœl¹ o lekarzach wszystkich
specjalnoœci, omówiono badania z zakresu ka¿dej dziedziny
medycyny - od najbardziej rutynowych do wysoko
specjalistycznych testów immunologicznych, genetycznych,
hormonalnych, mikrobiologicznych i toksykologicznych z
uwzglêdnieniem ich interpretacji.
ISBN 978-83-200-3680-0, format: 14,5 x 20,5 cm, wydanie I,
516 stron, 9 ilustracji, 40 tabel, oprawa broszurowa, cena katal.
85,00 z³
Zaburzenia lipidowe
Barbara Cybulska, Longina K³osiewicz-Latoszek,
Aleksandra Cichocka
Seria: Instytut ¯ywnoœci i ¯ywienia zaleca
Oty³oœæ
Zespó³ metaboliczny
Jan Tatoñ, Anna Czech, Ma³gorzata Bernas
Autorzy podaj¹ podstawowe informacje dotycz¹ce lipidów
kr¹¿¹cych we krwi i ich w³aœciwoœci. Przedstawiaj¹ te¿
epidemiologiê, etiologiê, diagnostykê i leczenie
farmakologiczne zaburzeñ lipidowych, takich jak
hipercholesterolemia, dyslipidemia aterogenna i
chylomikronemia, a tak¿e znaczenie nieprawid³owych stê¿eñ
lipidów i niew³aœciwego ¿ywienia w powstawaniu mia¿d¿ycy i
c h o r o b y w i e ñ c o w e j . Wi e l e m i e j s c a p o œ w i ê c a j ¹
niefarmakologicznym (g³ównie dietetycznym) metodom
leczenia zaburzeñ lipidowych oraz profilaktyce.
Zamieszczone przyk³adowe jad³ospisy – swoiste dla ka¿dego z
omówionych zaburzeñ – u³atwi¹ udzielanie pacjentom
wskazówek ¿ywieniowych.
Ksi¹¿ka jest przeznaczona dla lekarzy podstawowej opieki
zdrowotnej, którzy w swojej praktyce z pewnoœci¹ stykaj¹ siê z
zaburzeniami lipidowymi. Mo¿e byæ równie¿ Ÿród³em
informacji dla pacjenta.
ISBN 83-200-3315-2, format: 14,5 x 20,5 cm, wydanie I, 164
strony, 5 ilustracji, 22 tabele, oprawa broszurowa, cena katal.
19,00 z³
Autorzy ksi¹¿ki s¹ wybitnymi specjalistami i autorytetami w
dziedzinie chorób metabolicznych, w tym cukrzycy.
Oty³oœæ jest wielkim problemem wspó³czesnej cywilizacji, z
którym zmaga siê coraz wiêksza czêœæ spo³eczeñstwa. Czêsto
towarzyszy innym groŸnym schorzeniom – mia¿d¿ycy,
chorobie niedokrwiennej serca, nadciœnieniu, cukrzycy oraz
z m i a n o m z w y r o d n i e n i o w y m k o œ c i i s t a w ó w.
W monografii omówiono przyczyny, skutki oraz najnowsze
metody leczenia i zapobiegania oty³oœci.
Autorzy obalaj¹ mity i fa³szywe pogl¹dy na te tematy oraz
udowadniaj¹ szkodliwoœæ wielu leków i pseudodiet.
Ksi¹¿ka jest przeznaczona dla lekarzy praktyków, a tak¿e
specjalistów zajmuj¹cych siê leczeniem chorób zwi¹zanych z
o t y ³ o œ c i ¹ i j e j p o w i k ³ a n i a m i .
ISBN 83-200-3198-2, format: 16,5 ´ 23,5 cm, wydanie I, 466
stron, 95 ilustracji, 92 tabele, oprawa broszurowa, cena katal.
9 9 , 0 0
z ³
Podstawowe procedury laboratoryjne w bakteriologii
klinicznej
J. Vandepitte, J. Verhaegen i wsp.
Tytu³ orygina³u: Basic laboratory procedures in clinical
bacteriology, 2nd edition
Z ang. t³um. Katarzyna Fleischer
Redakcja naukowa t³umaczenia: Anna Przondo-Mordarska
Badania laboratoryjne
Zakres norm i interpretacja
Franciszek Kokot, Stefan Kokot
Autorzy omówili interpretacjê wyników badañ laboratoryjnych
surowicy krwi, moczu i p³ynu mózgowo-rdzeniowego, a tak¿e co jest nowoœci¹ w stosunku do wydañ poprzednich patofizjologiczne podstawy racjonalnej diagnostyki
laboratoryjnej zaburzeñ metabolicznych oraz chorób
poszczególnych uk³adów i narz¹dów.
Prosty i przejrzysty uk³ad ksi¹¿ki u³atwia korzystanie z niej.
Informacje podano w skróconej do minimum formie, tak aby
mo¿na je by³o jak najszybciej znaleŸæ, bo takiemu w³aœnie
W podrêczniku kompleksowo omówiono procedury
stanowi¹ce podstawê do prawid³owej identyfikacji
drobnoustroju chorobotwórczego, oceny jego lekowra¿liwoœci
oraz w³aœciwej interpretacji wyniku. Wymienione procedury
diagnostyczne s¹ zgodne z programem nauczania
mikrobiologii na kierunku analityka medyczna.
-12-
Druga czêœæ Wyk³adów monograficznych z diagnostyki
laboratoryjnej zawiera cztery wyk³ady: (1) Oksymetria –
wspó³czesne mo¿liwoœci i ograniczenia; (2) Metody
immunochemiczne – zrozumieæ interferencje; (3)
Diagnostyka szpiku kostnego u dzieci; oraz (4) Perspektywy
identyfikacji nowych biomarkerów: rola spektrometrii
masowej w proteomice. Najwiêcej uwagi poœwiêcono
interferencjom w metodach immunochemicznych, a
zagadnienia zawarte w tym wyk³adzie bêd¹ bardzo przydatne
nie tylko dla diagnostów laboratoryjnych, ale równie¿ dla
lekarzy, którzy s¹ odbiorcami wyników oznaczeñ hormonów,
antygenów, przeciwcia³ lub leków w swojej codziennej
praktyce. Nakreœlenie kierunków przemian zachodz¹cych w
diagnostycznych laboratoriach medycznych, szczególnie w
zakresie odkrywania nowych biomarkerów, pozwala na
uzmys³owienie analitykom i lekarzom, ¿e równie¿
wspó³czesna diagnostyka laboratoryjna rozwija siê bardzo
szybko.
Ksi¹¿ka jest adresowana do studentów kierunku analityka
medyczna.
Mo¿e byæ równie¿ przydatna w praktyce laboratoryjnej w
zakresie diagnostyki bakteriologicznej i analityki medycznej.
strony, 27 ilustracji, 29 tabel, oprawa broszurowa, cena katal.
59,00 z³
Atlas osadu moczu
Irena Wêgrowicz-Rebandel, Henryk Rebandel
Badanie mikroskopowe osadu moczu stanowi jedno
z klasycznych badañ laboratoryjno-diagnostycznych.
Publikacja ta stanowi bardzo cenn¹ pozycjê
w codziennej rutynowej pracy laboratorium.
Atlas zawiera liczne kolorowe ryciny elementów zarówno
morfologicznych, jak i patologicznych oraz przypadkowych
zanieczyszczeñ moczu. Tak ró¿norodny materia³ ilustracyjny
powinien pomóc analitykom medycznym
w prawid³owym wykonaniu badania.
stron, 174 ilustracje, oprawa twarda, cena katal. 39,00 z³
Wydawnictwo Sapota Wroc³aw
P³yny z jam cia³a. Badanie i interpretacja
red. Maria Mantur, 2007 r. 120 stron , oprawa miêkka
ISBN: 978-83-60466-53-7
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielloñskiego
Podstaw¹ dobrze dzia³aj¹cej pracowni jest jej dobrze
przeszkolony personel. Konieczne jest tak¿e wyposa¿enie
pracowni w odpowiedni¹ aparaturê, m.in. cytowirówki
i mikroskopy. Nie bez znaczenia pozostaje posiadanie
i aktualizowanie wiedzy z tej dziedziny. Ninejsza ksi¹¿ka
stanowi podrêczne atlasowe kompendium badania
i interpretacji p³ynów z jam cia³a.
Cena det. 38 zl. Cena promocyjna 35 zl.
Wyk³ady monograficzne z diagnostyki laboratoryjnej
Czêœæ I
Red. Krystyna Sztefko
ISBN 83-233-1636-8, 2002, format A5, s. 146, oprawa
miêkka
Ksi¹¿ka zawiera: Aspekty fizjologiczne i patofizjologiczne,
Fizjologiczne odmiennoœci dziecka i osoby doros³ej,
Szczegó³owe przyczyny ró¿nic pomiêdzy wartoœciami
referencyjnymi dla noworodków, niemowl¹t, dzieci i osób
doros³ych, Wp³yw innych czynników na wartoœci referencyjne
- czas trwania ci¹¿y, sposobu porodu, rodzaju ¿ywienia i
zachowanie siê matki podczas ci¹¿y - wybrane przyk³ady,
Wybrane przyk³ady chorób wieku dzieciêcego - mo¿liwoœci
wspó³czesnego laboratorium, Laboratoryjna diagnostyka
wrodzonych b³êdów metabolicznych, Przyk³ady b³êdów
metabolicznych i ich diagnostyka laboratoryjna,
Fenyloketonuria inne fenyloaninemie, Schorzenie cyklu
mocznikowego, Munowiscydoza, B³êdy metaboliczne
przemian wêglowodanów, Galaktozemia, Dziedziczna
n i e t o l e r a n c j a f r u k t o z y, P r z y k ³ a d y z a b u r z e ñ
endokrynologicznych w pediatrii, Aspekty analityczne
laboratorium pediatrycznego, Bufory krwi, Równanie
Hendersona-Hasselbalcha, Regulacja oddechowa równowagi
kwasowo-zasadowej, Regulacja równowagi kwasowozasadowej przez nerkê, Zaburzenia równowagi kwasowozasadowej, Interpretacja oznaczeñ pH i pCO2, Wp³yw zmian
pH na stê¿enie jonów potasowych i wapniowych, Dodatkowe
badania u¿yteczne w ocenie równowagi kwasowo-zasadowej,
Aspekty analityczne, Podstawy teoretyczne metod
immunochemicznych, Oznaczanie prohormonów, hormonów,
peptydów i wolnych frakcji hormonu, Problemy standaryzacji,
kalibracji i jakoœci wyników oznaczeñ hormonalnych, B³êdy w
metodach immunochemicznych, Proste wskazówki
rozwi¹zywania podstawowych problemów wystêpuj¹cych
podczas stosowania metod immunochemicznych, Przysz³oœæ
technik immunochemicznych.
Atlas osadu moczu
Sabine Althof, Joachim Kindle
wydanie polskie , red. M. Mantur,
150 s. oprawa twarda
ISBN: 83-922570-0-6
Badanie ogólne moczu jest obok morfologii krwi jednym z
podstawowych badañ przesiewowych. Poniewa¿ nie wymaga
skomplikowanej i drogiej aparatury, czêsto jest uwa¿ane za
badanie proste. Z chwil¹ wprowadzenia suchych testów
paskowych badanie mikroskopowe zesz³o na plan drugi. Czêsto
pacjent otrzymuje wynik oparty wy³¹cznie na analizie
wykonanej suchym testem. Nale¿y jednak pamiêtaæ, ¿e taki
wynik nie jest diagnostycznie wiarygodny, testy paskowe
bowiem nie s¹ wysoce swoiste. Wszystko jest dobrze, jeœli bada
siê mocz osoby zdrowej i osad jest prawid³owy. Jeœli jednak
pacjent gor¹czkuje, przyjmuje szereg leków, stosuje specjalny
rodzaj diety, to czêsto wystêpuj¹ sk³adniki interferuj¹ce. Aby je
zidentyfikowaæ, musi byæ wykonane badanie mikroskopowe.
Do przeprowadzenia oceny mikroskopowej s¹ potrzebne nie
tylko umiejêtnoœci metodyczne, lecz tak¿e doœwiadczenie
zawodowe oraz wiedza merytoryczna, niezbêdna do
interpretacji wyników. Umiejêtnoœæ mikroskopowej oceny
osadu moczu powinien posiadaæ ka¿dy wykwalifikowany
pracownik laboratorium wykonuj¹cy badanie oraz lekarz - jako
odbiorca wyniku. Na polskim rynku zapotrzebowanie na tego
rodzaju publikacjê jest du¿e, co by³o inspiracj¹ do wydania
Atlasu osadu moczu. Uwa¿amy, ¿e najlepsze wyniki szkolenia
mo¿na osi¹gn¹æ, gdy korzysta siê z materia³ów ilustruj¹cych
ró¿ne sk³adniki osadu moczu. Obok ilustracji podano w ksi¹¿ce
prawid³owy tok postêpowania podczas badania oraz niezbêdn¹
wiedzê teoretyczn¹ o pochodzeniu i znaczeniu diagnostycznym
tych sk³adników. Pozwoli ona na w³aœciw¹ interpretacjê
wyników badañ. Oddaj¹c do r¹k CzytelnikaAtlas osadu moczu,
mamy nadziejê, ¿e ka¿dy odbiorca znajdzie w nim coœ dla
siebie.
Cena det. 40 zl. Cena promocyjna 36 zl.
Krystyna Sztefko
Wyk³ady monograficzne z diagnostyki laboratoryjnej
Czêœæ II
ISBN 978-83-233-2340-2, 2007, format B5, s. 166, oprawa
miêkka
-13-
Diagnosty Laboratoryjnego”( PWZDL) nale¿y:
wyst¹piæ z pisemnym wnioskiem o wydanie
PWZDL
wp³aciæ 100 z³. na konto KIDL zgodnie z uchwa³¹
nr 60/2004 KRDL z dnia 17 grudnia 2004 r.,
tytu³em “Wp³ata na rzecz KIDL na dzia³alnoœæ
statutow¹”,
przes³aæ do biura KIDL kserokopiê dowodu
wp³aty z do³¹czon¹ czyteln¹ informacj¹
zawieraj¹c¹ w/w tytu³ wp³aty, imiê i nazwisko
oraz numer wpisu na listê diagnostów
laboratoryjnych,
przes³aæ tak¿e zaœwiadczenie lekarskie o stanie
zdrowia stwierdzaj¹ce zdolnoœæ do wykonywania
czynnoœci diagnosty laboratoryjnego zgodnie z art.
9 ust. 1 pkt. 4 ustawy o diagnostyce
laboratoryjnej.
PT Diagnoœci Laboratoryjni nie posiadaj¹cy do tej pory
PWZDL proszeni s¹ o dokonanie w/w wp³aty, przys³ania
jej kserokopii oraz uzupe³nienia ewentualnych braków w
dokumentacji.
Biblioteka Diagnosty Laboratoryjnego
pozycje wydane
Biochemia kliniczna i diagnostyka laboratoryjna chorób
uk³adu kr¹¿enia
pod red. Dariusza Sitkiewicza
format 145 x 205, stron 184, oprawa miêkka
cena 33 z³
Ksi¹¿ka przygotowana przez specjalistów o du¿ym
doœwiadczeniu w pracy naukowej i klinicznej w zakresie
chorób uk³adu kr¹¿enia. Przedstawia obecny stan wiedzy
dotycz¹cej epidemiologii chorób uk³adu kr¹¿enia w Polsce,
patogenezy mia¿d¿ycy, czynników ryzyka choroby
niedokrwiennej serca, roli œródb³onka w homeostazie
naczyniowej, roli uk³adu neurohormonalnego serca oraz
podstaw genetycznych chorób uk³adu kr¹¿enia. Przyswojenie
tej wiedzy jest niezbêdne do zrozumienia celu i wyboru
odpowiednich metod diagnostyki laboratoryjnej, których rola
kliniczna w ostatnich latach gwa³townie roœnie. W rozdzia³ach
poœwiêconych diagnostyce znajduje siê omówienie
biochemicznych markerów kardiologicznych, zastosowanie
biomarkerów w ostrych stanach kardiologicznych, jak równie¿
niezbêdne uzupe³nienie problematyki diagnostyki
kardiologicznej o ocenê czynników ryzyka rozwoju chorób
uk³adu kr¹¿enia. Zrozumienie prezentowanych informacji
u³atwiaj¹ liczne ryciny i tabele. Ksi¹¿ka
z a w i e r a
t a k ¿ e
i n d e k s
h a s e ³ .
Jest cenn¹ pozycj¹ Biblioteki Diagnosty Laboratoryjnego,
niezbêdn¹ w kszta³ceniu diagnostów rozpoczynaj¹cych pracê
zawodow¹, jak i w kszta³ceniu ustawicznym.
PT Diagnosta Laboratoryjny we w³asnym interesie - w
trybie pilnym - jest zobowi¹zany skontaktowaæ siê z
Dzia³em Diagnostów KIDL (022 741-21-57) w celu
uzyskania informacji o ewentualnych brakach w
dokumentach i/lub zobowi¹zaniach finansowych
wzglêdem Izby.
U WAGA:
Dokument “Prawo Wykonywania Zawodu Diagnosty
Laboratoryjnego” jest wysy³any, listem poleconym za
zwrotnym potwierdzeniem odbioru, na adres do
korespondencji znajduj¹cy siê w dokumentacji KIDL.
Posiadane “Zaœwiadczenia” o wpisie na listê diagnostów
laboratoryjnych s¹ wa¿ne do koñca 2006 roku.
Immunogenetyczne podstawy doboru dawców oraz
przeszczepiania
komórek krwiotwórczych i narz¹dów
pod redakcj¹ Jadwigi Fabijañskiej-Mitek i Jacka Nowaka
PROSIMY O PILNE AKTUALIZOWANIE
ZMIENIONYCH ADRESÓW DO KORESPONDENCJI.
Ksi¹¿ka adresowana przede wszystkim do diagnostów
laboratoryjnych i lekarzy specjalizuj¹cych siê w hematologii,
immunologii i transfuzjologii – odpowiednio – laboratoryjnej
i klinicznej oraz dla lekarzy transplantologów, a tak¿e
studentów analityki medycznej i medycyny, jak równie¿
wszystkich osób zainteresowanych tytu³ow¹ problematyk¹.
W przypadku nieodebrania listu poleconego i zwrotu
przesy³ki przez pocztê do biura KIDL - powtórne
przes³anie dokumentu bêdzie mo¿liwe na pisemn¹ proœbê
i za dodatkow¹ op³at¹ poniesionych kosztów ponownego
wys³ania do tych z Pañstwa, których dotyczyæ bêdzie
Immunologia krwinek czerwonych. Grupy krwi
pod redakcj¹ Jadwigi Fabijañskiej-Mitek
nie dorêczenie w/w przesy³ki.
Zwracamy równie¿ uwagê, ¿e dokument “Prawo
Wykonywania Zawodu Diagnosty Laboratoryjnego” nie
zostanie wystawiony i nie bêdzie wys³any tym diagnostom
laboratoryjnym, którzy:
posiadaj¹ braki w dokumentacji,
zalegaj¹ z p³atnoœci¹ obligatoryjnych sk³adek
cz³onkowskich,
dot¹d przes³ali swoje zdjêcia w innym formacie ni¿
3,5 cm x 4,5 cm, gdy¿ po zmniejszeniu tych zdjêæ do
Ksi¹¿ka przedstawia nowoczesn¹ wiedzê na temat antygenów
uk³adów grupowych, z charakterystyk¹ poszczególnych
uk³adów, omawia zasady metod i testów serologicznych oraz
technik biologii molekularnej. Zamieszczone liczne tabele
i ryciny stanowi¹ doskona³e uzupe³nienie omawianych
tematów, u³atwiaj¹ce czytelnikowi korzystanie z ksi¹¿ki.
WA¯NA INFORMACJA
DOTYCZ¥CA WYDAWANIA DOKUMENTU
“PRAWO WYKONYWANIA ZAWODU
DIAGNOSTY LABORATORYJNEGO”
wymaganego formatu okazuje siê, ¿e twarz na
zdjêciu jest nieczytelna.
W przypadku dostarczenia wraz z dokumentami
nieaktualnych zdjêæ (np. sprzed kilkunastu lat), KIDL nie
bêdzie ponosiæ odpowiedzialnoœci za wynik³e z tego powodu
problemy lub konsekwencje.
Biuro Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych uprzejmie
informuje, ¿e dokument “Prawo Wykonywania Zawodu
Diagnosty Laboratoryjnego” jest nadal wydawany
sukcesywnie wszystkim tym osobom, które posiadaj¹
kompletne dokumenty i uregulowane zobowi¹zania
finansowe wobec Izby ( tj. sk³adki cz³onkowskie).
WYDANIE NOWEGO DOKUMENTU (Z POWODU
ZNISZCZENIA, ZGUBIENIA, NIEAKTUALNEGO
ZDJÊCIA) BÊDZIE MO¯LIWE NA PISEMN¥
PROŒBÊ I DODATKOWY KOSZT OSOBY
ZAINTERESOWANEJ.
PRZYPOMNIENIE:
Chc¹c otrzymaæ dokument “Prawo Wykonywania Zawodu
-14-
-15-
-16-

Biuletyn Informacyjny

Transkrypt

Podobne dokumenty

Regulamin ewidencjonowania doskonalenia zawodowego

opinia w sprawie osoby pracującej w weterynaryjnym

poniżej na naszej postronnie umieszczona wzór zaświadczenia o

materiał dodatkowy do uchwały

Generuj PDF - Dolnośląski Urząd Wojewódzki

uchwała nr 28 _2__wersja ostateczna

KONKURS „LabTest”

Uchwała Nr 16/IV/2015