1. Pierwszy kondensator został zbudowany w 1746 r w laboratorium

1. Pierwszy kondensator został zbudowany w 1746 r w laboratorium Uniwersytetu w Lejdzie.
Został on zrobiony z butli, która zawierała wodę i była złączona drutem z urządzeniem
elektrostatycznym. Po jakimś czasie pracy w urządzeniu nagromadzi się ładunek elektryczny.
2. Zadaniem kondensatorów jest gromadzenie ładunku elektrycznego, jego głównym
parametrem użytkowym jest pojemność elektryczna C podawana w faradach F.
3. Budowa kondensatora – składa się on z dwóch metalowych arkuszy przedzielonych warstwą
dielektryka (izolatora). Jako dielektryk stosuje się: papier, powietrze, folię z tworzywa
sztucznego, ceramikę itp.
4. Podział kondensatorów:
5. Parametry kondensatora:
a. Pojemność – zdolność gromadzenia ładunków elektrycznych. Im większa
powierzchnia metalowych folii i mniejsza odległość między nimi, tym większa
pojemność. Jednostką pojemności jest farad, ale w praktyce stosuje się następujące
jednostki:
- milifarad (mF) = 10-3F
- mikrofarad (µF) = 10-6F
- nanofarad (nF) = 10-9F
- pikofarad (pF) = 10-12F
b. Dopuszczalne napięcie pracy – wartość informująca o tym, do jakiego napięcia
(maksymalnie) można włączyć w obwód kondensator bez obawy jego uszkodzenia.
6. Rodzaje kondensatorów:
a. kondensatory elektrolityczne,
b. kondensatory poliestrowe,
c. kondensatory polipropylenowe,
d. kondensatory ceramiczne,
e. kondensatory tantalowe,
f. kondensatory monolityczne,