Materiaêy-pomocnicze..

Poniższe materiały zawierają zagadnienia dotyczące podstawowych czasowników oraz
słownictwa obejmującego tematy maturalne na poziomie podstawowym. Mają one na celu
pomóc w przygotowaniu do zaliczenia różnic programowych z języka angielskiego.
Czasownik „ to be” i „ have got”
Każdy czasownik ma trzy formy (twierdzącą - np. jestem; przeczącą – nie jestem; pytającą
- czy jestem? )w angielskim czasownik być ma formę pełną i skróconą (na ten temat więcej
w dalszej części tej lekcji)
No więc zaczynamy! A odmiana czasownika 'to be' (oraz każdego innego czasownika)
zaczyna się od wypisania osób, które na pewno doskonale pamiętacie:
I am em ( ja jestem)
you are ar (ty jesteś)
he is ys (on jest)
she is ys (ona jest)
it is ys (ono/to jest)
we are ar (my jesteśmy)
you are ar (wy jesteście)
they are ar (oni są)
Na czarno wypisałam Wam osoby (wymowa w lekcji pierwszej), na zielono odmieniony jest
czasownik "to be" – być, szary to wymowa tego czasownika a w nawiasach są tłumaczenia
Powyżej jest odmiana czasownika "to be" w formie pełnej.
A teraz forma skrócona czasownika "to be", o której musicie wiedzieć dwie ważne rzeczy:
Znaczy dokładnie to samo co pełna tylko inaczej się ją pisze i czyta!
Jest znacznie częściej używana, w mowie prawie zawsze!
I'm ajm ( ja jestem)
you're jor (ty jesteś)
he's his (on jest)
she's szis (ona jest)
it's ic (ono/to jest)
we're łir (my jesteśmy)
you're jor (wy jesteście)
they're dejr (oni są)
więc:
I am = I'm
you are = you're
he is = he's
she is = she's
it is = it's
we are = we're
you are = you're
they are = they're
Jeśli ktoś ma problem z zapamiętaniem form skróconych to proponuję takie ułatwienie:
łączymy osobę i czasownik być w jeden wyraz ( IAM) i pierwszą literę czasownika
"być" zamieniamy na apostrof ('), wychodzi I'M. Łączymy YOUARE i pierwszą literę
czasownika być zamieniamy na apostrof: YOU'RE i tak dalej ze wszystkimi osobami. Wielu
uczniom taka podpowiedź pomaga ogarnąć te apostrofy:) I jeszcze kilka przymiotników
(odpowiadają one na pytania jaki? jaka? jakie?) żebyście poznali radość tworzenia
pierwszych zdań w obcym języku.
tall tol – wysoki
beautiful bjutiful – piękny
crazy krejzi – szalony
On jest wysoki - He is tall lub He's tall (oba zdania znaczą dokładnie to samo ale forma
skrócona: he's jest używana w codziennych rozmowach prawie zawsze)
Wystarczy, że zamienimy miejscami osobę i czasownik, czyli w pytaniu na początku stoi
czasownik "być" (am, is albo are) a potem osoba (I, you, he, she, it, we lub they).
Wygląda to tak:
Am I crazy? – Czy ja jestem szalona?
Are you crazy? – Czy ty jesteś szalony/szalona?
Is he crazy? – Czy on jest szalony?
Is she crazy? – Czy ona jest szalona?
Is it crazy? – Czy ono/to jest szalone?
Are we crazy? – Czy my jesteśmy szaleni/szalone?
Are you crazy? – Czy wy jesteście szaleni/szalone?
Are they crazy? – Czy oni są szaleni?
A teraz jeszcze kilka przydatnych przymiotników (jaki?; -a?; -e?)
small smol – mały
big byg – duży
smart smart – mądry, bystry
stupid stjupyd – głupi
fast fast – szybki
slow sloł – powolny
Jeśli chodzi o formy pełne to ktoś, kto zna twierdzenia, nie będzie miał z nimi najmniejszego
problemu. Dlaczego? Ponieważ wystarczy , że dodacie do nich słówko NOT i już jest
przeczenie.
Czyli:
I am not – ja nie jestem
You are not – ty nie jesteś
He is not – on nie jest
She is not – ona nie jest
It is not – ono/to nie jest
We are not – my nie jesteśmy
You are not – wy nie jesteście
They are not – oni nie są
Teraz formy skrócone przeczeń. Zasada jest prosta:
czasownik być (am, is, albo are) skracamy ze słówkiem NOT. Wychodzi nam z tego isn't
izynt albo aren't arent natomiast am nie skracamy z NOT i tu musi zostać forma pełna!
I am not
You aren't
He isn't
She isn't
It isn't
We aren't
You aren't
They aren't
Czyli, tam gdzie mamy w twierdzeniu is w przeczeniu mamy isn't, a tam gdzie mamy w
twierdzeniu are to w przeczeniu jest aren't.
Tak jak czasownik "to be", rónież czasownik "have got" ma formy pełne i skrócone.
Zacznijmy więc od twierdzeń w formie pełnej.
I have got – ja mam
you have got – ty masz
he has got – on ma
she has got – ona ma
it has got – ono/to ma
we have got – my mamy
you have got – wy macie
they have got – oni mają
Skróconą formę twierdzącą tworzymy łącząc osobę z czasownikiwm have/has, zamieniając
"ha" na apostrof i dodając "got".
YOUHAVE = YOU'VE GOT
/
HEHAS = HE'S GOT
Forma skrócona wygląda tak:
I've ajw got – ja mam
you've juw got – ty masz
he's his got – on ma
she's szis got – ona ma
it's ic got – ono/to ma
we've łiw got – my mamy
you've juw got – wy macie
they've dejw got – oni mają
Teraz pytania. W pytaniach na początku stawiamy "have" albo "has", osobę, a na końcu
"got".
Have I got? – Czy ja mam?
Have you got? – Czy ty masz?
Has he got? - Czy on ma?
Has she got? – Czy ona ma?
Has it got? – Czy ono/to ma?
Have we got? – Czy my mamy?
Have you got? – Czy wy macie?
Have they got? – Czy oni mają?
Ostatnia część to przeczenia, aby je utworzyć pomiędzy "have/has" a "got" wstawiamy
NOT!
I have not got – ja nie mam
you have not got - ty nie masz
he has not got – on nie ma
she has not got – ona nie ma
it has not got – ono/to nie ma
we have not got – my nie mamy
you have not got – wy nie macie
they have not got – oni nie mają
Natomist forma skrócona to haven't got lub hasn't got (łączymy "have" lub "has" z NOT i
dodajemy "got", np. HAVENOT=HAVEN'T), czyli:
I haven't got – ja nie mam
you haven't got - ty nie masz
he hasn't got – on nie ma
she hasn't got – ona nie ma
it hasn't got – ono/to nie ma
we haven't got – my nie mamy
you haven't got – wy nie macie
they haven't got – oni nie mają