Kształcenie specjalistów w zakresie bezpieczeństwa i
Transkrypt
Kształcenie specjalistów w zakresie bezpieczeństwa i
Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO Stanisław Krzemień Politechnika Śląska w Gliwicach Kształcenie specjalistów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy na studiach wyższych oraz studiach podyplomowych w Politechnice Śląskiej Wstęp W roku akademickim 1997/1998 w Politechnice Śląskiej w Gliwicach na Wydziale Górnictwa i Geologii uruchomiona została pierwsza w Polsce pełnoprofilowa specjalność kształcenia magisterskiego ukierunkowana wyłącznie na problematykę bhp od pierwszego do ostatniego roku studiów, która otrzymała nazwę: „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” (w skrócie TOBP). Istotną rolę inspirującą utworzenie tej specjalności odegrał komitet koordynacyjny Polsko – Amerykańskiego Biura Bezpieczeństwa i Higieny Pracy działający pod kierownictwem Pana dr Harrisona Daniela pracownika amerykańskiej agencji rządowej PIER w Waszyngtonie (DC), który był jednocześnie jednym z pierwszych zagranicznych wykładowców specjalności TOBP. Głównym uzasadnieniem utworzenia specjalności kształcenia „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” były nowe wymagania i potrzeby gospodarki, wynikające między innymi z przystosowania się Polski do członkostwa w Unii Europejskiej. Dyrektywy Unii zobowiązały kraje członkowskie do osiągnięcia szybkiego i gruntownego postępu w obszarze ochrony pracowników w środowisku pracy. Warunkiem osiągnięcia tego postępu jest posiadanie wykwalifikowanej specjalistycznej kadry fachowców z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy. Wymagania Unii oraz aktualne potrzeby gospodarcze spowodowały, że w wielu krajach europejskich podjęto prace związane z reformowaniem kształcenia i doskonalenia specjalistów z dziedziny bezpieczeństwa i higieny pracy. Przykładem może być Uniwersytet Techniczny w Wuppertalu, posiadający kierunek pod nazwą „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy”, którego absolwenci podejmują prace w krajach Unii Europejskiej. W najbliższym naszym sąsiedztwie pełnoprofilowe kształcenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy jest od roku 2002 prowadzone w Uniwersytecie Technicznym w Ostrawie na Wydziale Inżynierii Bezpieczeństwa. Rozporządzenie RM w sprawie służby bhp określiło wymagania kwalifikacyjne w stosunku do pracowników tej służby. Między innymi zapisano, że specjalistą do spraw bhp może być osoba posiadająca wyższe wykształcenie o specjalności „Bezpieczeństwo i higiena pracy” lub studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Jest sprawą bezdyskusyjną, że najwyższą preferowaną formę kształcenia zawodowego w obszarze bhp powinno być akademickie wykształcenia na poziomie inżyniera i magistra inżyniera. Takie stopnie zawodowe otrzymali w Politechnice Śląskiej w 2002 roku absolwenci pierwszego rocznika specjalności „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy”. Założenia organizacyjne i programowe kształcenia studentów na specjalności Technika i Organizacja Bezpieczeństwa i Higieny Pracy” 1 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO Przyjęta koncepcja kształcenia inżynierów i magistrów inżynierów na specjalności „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” to kształcenie szerokoprofilowe, umożliwiające absolwentom nabycie umiejętności dających im szanse na podejmowanie pracy nie tylko w górnictwie, ale także w innych działach i rodzajach działalności gospodarczej. Na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej prowadzone są studia inżynierskie TOBP na kierunku Górnictwo i Geologia oraz studia magisterskie TOBP na kierunku „Zarządzanie i inżynieria produkcji”. Studia inżynierskie TOBP prowadzone są w systemie wieczorowym i trwają 3,5 roku. Zarówno plany, jak i programy studiów są opracowane w sposób umożliwiający szybką adaptację absolwentów w środowisku zawodowym. Przeważają przedmioty inżynierskie – kierunkowe ściśle związane z inżynierią produkcji górniczej oraz podstawowe przedmioty specjalnościowe związane głównie z problematyką rozpoznawania i kontroli zagrożeń oraz podejmowania decyzji organizatorskich o charakterze prewencyjnym. Studia magisterskie TOBP to studia pięcioletnie o szerokim zakresie przedmiotów podstawowych, przedmiotów technicznych ogólnych i technicznych kierunkowych, a także przedmiotów nietechnicznych: prawnych, psychologicznych, pedagogicznych, organizacyjnych, itp. Opracowanie kompleksowych planów i nowoczesnych programów dla specjalności TOBP nie było sprawą łatwą, ze względu na liczność i złożoność obszarów i problemów oraz ich powiązanie z wieloma dziedzinami nauk podstawowych i stosowanych. Przy tworzeniu programów przedmiotów specjalności TOBP wykorzystana została cała wiedza i doświadczenie kadry naukowej i dydaktycznej Wydziału Górnictwa i Geologii, w tym wiedza 30 samodzielnych pracowników naukowych, których dziedziny badań mieszczą się w szeroko rozumianej tematyce BHP. Główne oparcie naukowe dla specjalności „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” stanowią dwa zakłady naukowe Wydziału: Zakład Ergonomii i Zarządzania Bezpieczeństwem oraz Zakład Aerologii i Bezpieczeństwa Pracy w Górnictwie wraz ze swoimi laboratoriami i pracowniami naukowymi i dydaktycznymi. Wykorzystywane są również inne laboratoria techniczne Instytutów i Katedr Wydziału. Podstawę do opracowania planów i programów specjalności „Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” stanowiły: - Dyrektywy Unii Europejskiej, - Kodeks Pracy i akty prawne wykonawcze, - Założenia programu Sokrates „bloki programowe, system punktowy ECTS”, - Minima programowe dla kierunku Górnictwo i Geologia oraz dla kierunku Zarządzanie i Inżynieria Produkcji opracowane przez Radę Główną Szkolnictwa Wyższego, - Standardy organizacji inżynierskich FEANI, - Światowa deklaracja na temat szkolnictwa wyższego w XXI wieku: Wizja i działania, Paryż 1998 r., - Stanowisko Rady głównej Szkolnictwa Wyższego z 13 XII 2001r. w sprawie standardów organizacyjnych w szkolnictwie wyższym, - Stanowisko Rady Ochrony Pracy w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w górnictwie z dnia 26 I 2000r. Zgodnie z założeniami systemu ECTS przedmioty specjalności TOBP są podzielone na bloki tematyczne: A. Blok przedmiotów podstawowych B. Blok przedmiotów ogólnych C. Blok przedmiotów kierunkowych D. Blok przedmiotów specjalnościowych. 2 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO Ogólna liczba godzin specjalności Technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy wynosi 3360 godzin, w tym A. Przedmioty podstawowe 550 godzin (16,3%) B. Przedmioty ogólne 420 godzin (12,5%) C. Przedmioty kierunkowe 655 godzin(19,6%) D. Przedmioty specjalościowe 1735 godzin (51,6%) Do bloku przedmiotów specjalnościowych D należą min.: bezpieczeństwo powszechne i etyka zawodowa, materiałoznawstwo, inżynieria jakości, fizjologia i higiena pracy, teoria ryzyka i podejmowania decyzji, hydrogeologia i zagrożenia wodne, elektrotechnika i zagrożenia elektryczne, podstawy psychologii pracy, ochrona środowiska z elementami toksykologii środowiskowej, diagnostyka i projektowanie ergonomiczne, zagrożenia sejsmiczne, zarządzanie bezpieczeństwem pracy, metody matematyczne i techniki organizatorskie w BHP, wentylacja i klimatyzacja, zagrożenia środowiskowe i choroby zawodowe, skutki ekonomiczne wypadków i chorób zawodowych, badanie wypadków i kontrola stanu BHP, zagrożenia pożarowe, technika i organizacja ratownictwa przemysłowego i górniczego, systemy informatyczne w BHP, akustyczne i optyczne systemy zabezpieczeń technicznych, prawo administracyjne, prawo pracy i system ochrony pracy, konstrukcja i zastosowanie sprzętu ochronnego, zabezpieczenie osób i mienia, materiały wybuchowe i środki strzałowe, pyły i gazy, seminarium dyplomowe i praca dyplomowa oraz dwie praktyki przemysłowe. Do bloku tematów kierunkowych C należą min.: eksploatacja złóż, górnictwo ogólne, geologia, geodezja, geomechanika i budownictwo podziemne, maszyny górnicze i wiertnicze, organizacja i zarządzanie przedsiębiorstwem górniczym, informatyczne wspomaganie w organizacji i zarządzaniu. Do bloku przedmiotów ogólnych B należą min.: wychowanie fizyczne , dwa języki obce, ekonomia, socjologia, materiałoznawstwo, chemia z podstawami toksykologii, profesjonalne kierowanie zespołami pracowniczymi. Do bloku przedmiotów podstawowych A należą min.: matematyka, fizyka, geometria wykreślna i grafika komputerowa, mechanika ogólna, wytrzymałość materiałów, ekonomika pracy, informatyka. Cechy zawodowe inżynierów – specjalistów BHP Od pięciu lat na specjalność TOBP przyjmowani są najlepsi absolwenci szkół średnich, kandydaci na Wydział Górnictwa i Geologii. Wymagania jakie stawiane są studentom lub w nich rozwijane to: zamiłowanie do systematyczności, ładu i porządku, wysokie poczucie odpowiedzialności, dobra koncentracja uwagi i spostrzegawczość, zdolności organizatorskie, twórcze myślenie, umiejętność pracy w zespole, szybkość podejmowania decyzji, kultura osobista, ambicja, opanowanie, cierpliwość i umiejętność przewidywania. Umiejętność przewidywania to sprawa wyobraźni i wiedzy, a także doświadczenia praktycznego. Każdy student od trzeciego roku studiów ma obowiązek wyboru przedsiębiorstwa, z którym współpracuje odbywając w tym przedsiębiorstwie praktyki zawodowe, a także zbierając dane do przyszłej pracy dyplomowej. Kontakty studentów z przedsiębiorstwami zaowocowały w dużej liczbie przypadków osobistą współpracą z pracownikami służb bhp oraz kierownictwem tych zakładów między innymi przez udział w rozwiązywaniu różnych problemów bhp. W szeregu przypadków doszło do porozumienia w sprawie przyszłego zatrudnienia absolwentów (liczne kopalnie a także fabryka „Opel”, elektrociepłownie, zakłady górnictwa otworowego i inne). 3 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO Zdecydowana większość magistrów inżynierów, pierwszych absolwentów TOBP podjęła prace zawodową. Już dzisiaj można powiedzieć, że absolwenci „Techniki i organizacji zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy” spełniają nowoczesne wymagania stawiane kadrze specjalistów bezpieczeństwa i higieny pracy. Posiadają umiejętności łączenia wiedzy technologicznej z umiejętnościami i technikami humanistycznego i skutecznego kierowania zespołami pracowniczymi. Posiadają wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne między innymi w zakresie: - projektowania i wdrażania w firmach nowoczesnych i skutecznych systemów zarządzania bezpieczeństwem pracy, zarządzania środowiskowego i zarządzania jakością, - określania strategicznych i bieżących celów przedsiębiorstwa służących poprawie warunków pracy, między innymi poprzez stosowanie metod audytorskich, - mobilizowania i motywowania pracowników do rozumienia i przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, - analizowania zmian ekonomicznych w firmie związanych z polityką i praktyką realizacji działań w obszarze bhp, - analizowania zagadnień działania firmy z krajowymi i zagranicznymi standardami, - stosowania zasad ergonomii w projektowaniu i modernizowaniu stanowisk pracy, - diagnozowania zagrożeń oraz oceniania ryzyka zawodowego, - prowadzenia kontroli i inspekcji stanowisk pracy oraz dokonywania oceny przyczyn zdarzeń wypadkowych i chorób zawodowych, - stosowania zasad psychologii i socjologii pracy w bhp, - wykorzystywania znajomości prawa pracy, prawa górniczego, geologicznego i wodnego, - projektowania i obsługiwania systemu i środków informatycznego oprogramowania zarządzania bezpieczeństwem, - współpracy z organizacjami przedstawicielskimi pracowników, - organizowania i prowadzenia specjalistycznych szkoleń bhp. Absolwenci TOBP posiadają zasób wiedzy wymaganej do uzyskania uprawnień – eksperta bezpieczeństwa i higieny pracy. Nowoczesne podejścia do problematyki bhp wymaga nowych, niekonwencjonalnych rozwiązań organizacyjnych. W każdym przedsiębiorstwie powinny działać niezależne zespoły, czy rady konsultacyjne, potrzebne do rozwiązywania konkretnych problemów bhp zgodnie z zasadami procedur zarządzania bezpieczeństwem pracy. Wysoka fachowość i obiektywność ocen zespołu gwarantuje osoba przewodniczącego (lub pełnomocnika), którym powinien być wykształcony specjalista BHP zatrudniony jako konsultant do zarządzania bezpieczeństwem i pełniący rolę niezależnego eksperta. Wyniki pracy konsultantów pełniących odpłatnie usługi menadżerskie w ramach konsultingu mogą mieć formę ekspertyz, opinii, diagnoz projektów, programów działania, a także szkolenia i doskonalenia kadry i specjalistów w danej firmie. Formy kształcenia specjalistów BHP na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej oraz przewidywana liczba absolwentów specjalności TOBP w latach 2002 – 2007. Wydział Górnictwa i Geologii dysponuje zróżnicowanymi formami kształcenia specjalistów BHP. Oprócz wymienionych studiów magisterskich dziennych i inżynierskich wieczorowych dysponujemy możliwościami zwiększenia naboru na magisterskie 3 letnie studia eksternistyczne wieczorowe, przeznaczone dla absolwentów posiadających stopień zawodowy inżyniera danej specjalności. Dla grup zorganizowanych minimum 25 osobowych możemy wznowić dwusemestralne Studia Podyplomowe w trybie wieczorowym. 4 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO Formy kształcenia na specjalności „technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” oraz prognozy liczby absolwentów przedstawiono w tablicy 1. Lp. 1 2 3 4 Forma kształcenia Dzienne studia magisterskie TOBP w Gliwicach 5-letnie Wieczorowe studia inżynierskie TOBP 3,5 letnie Studia eksternistyczne magisterskie TOBP 3-letnie (uzupełniające dla inżynierów) Studia podyplomowe TOBP 2 semestry Aktualna i przewidywana liczba absolwentów 2002 2203 2004 2005 2006 36 36 38 41 42 - 37 ok. 40 ok. 40 ok. 60 3 10 20 30 * - * * * * *- w zależności od liczby zgłoszeń Tabela 1. Formy kształcenia na specjalności „technika i organizacja bezpieczeństwa i higieny pracy” oraz prognozy liczby absolwentów. Koncepcja jednolitego systemu edukacji kadr specjalistów bhp. Podstawowym założeniem prac nad nową koncepcja systemu edukacji specjalistów BHP powinno być dążenie do przyspieszenia przygotowania tych kadr do pełnienia funkcji w nowych uwarunkowaniach restrukturyzującej i modernizującej się gospodarki. Pilną potrzebą jest podjęcie diagnozy dotychczasowego systemu edukacji kadr dla potrzeb bezpieczeństwa i higieny pracy, określenie zadań kierunkowych oraz przedstawienie racjonalnych propozycji organizacyjnych. Pod pojęciem systemu edukacji rozumiem wzajemnie uzupełniające się podsystemy. Są to: podsystem kształcenia wyższego, podsystem kształcenia na poziomie średnim oraz podsystem szkolenia. 5 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO Edukacja kadry specjalistów bhp Kształcenie magistrów i inżynierów bhp Szkoły Wyższe Specjalności: -Technika i organizacja BHP, - Inżynieria BHP, - Higiena Pracy Technika bhp Specjalność: - Bezpieczeństwo i higiena pracy Kształcenie i dokształcanie czynnej i rezerwowej kadry specjalistów bhp, w tym konsultantów i audytorów wiodących Wyższe szkoły oraz placówki naukowobadawcze Studia podyplomowe w zakresie specjalności bezpieczeństwa i higieny pracy oraz kursy i seminaria uzupełniające dla kadry kierowniczej Szkolenia kadry specjalistów, realizatorów procedur inżynierii zarządzania bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwach w tym audytorów wewnętrznych Ośrodki szkolenia, kształcenia i doskonalenia BHP np. Ośrodki Kształcenia PIP, CIOP, GIG, Politechniki Śląskiej Kursy, seminaria, staże i praktyki zawodowe, krajowe i zagraniczne Rys. 1. Instytucje i formy edukacji kadry specjalistów bezpieczeństwa i higieny pracy. Instytucje i formy edukacji kadry specjalistów bhp przedstawione zostały na rys.1. Dotychczasowa działalność Politechniki Śląskiej a także innych Uczelni oraz ośrodków prowadzących kształcenie specjalistów bhp napotyka na bariery finansowe, kadrowe i motywacyjne. Szczególnie silne są te ostatnie, związane bardzo często z nieefektywnym systemem zarządzania a zwłaszcza brakiem dostatecznej wiedzy menadżerskiej oraz brakiem umiejętności i rozumienia potrzeby bezpieczeństwa ze strony kadry kierowniczej. Pokonanie tej bariery wymaga celowej zmiany klimatu kultury organizacyjnej. Jest to szczególnie ważne w chwili obecnej, kiedy zagrożenia człowieka w środowisku pracy rosną, a struktura, procedury systemu bezpieczeństwa pracy oraz wiedza menadżerska w tym zakresie nie odpowiada wymaganiom określonym przez zaistniałe warunki. Rośnie lawinowo liczba nowych przedsiębiorstw, a w starych zachodzą burzliwe społecznie przekształcenia własnościowe. Nasilają się tendencje i procesy zagrożenia pracowników czynnikami energetycznymi, biologicznymi, chemicznymi. Rośnie liczba wypadków i chorób zawodowych. Obserwuje się wzrost zagrożenia w całych gałęziach gospodarki np.: w rolnictwie, w górnictwie oraz komunikacji. Jednocześnie brakuje jednolitej polityki bhp w tym spójnych działań systemowych, zwłaszcza uporządkowanego programowo systemu szkolenia specjalistów bhp. Brakuje także konsekwentnych i jasnych kryteriów kwalifikowania kandydatów na przedsięwzięcia szkoleniowe. Nie istnieje spójna logicznie polityka kadrowa oparta na czynnikach oceny potrzeb, wiedzy, doświadczenia i predyspozycji kandydatów. Występuje również brak modelowych wymogów systemu szkolenia i aktualizacji wiedzy specjalistów bhp. Zagadnienie aktualizacji wiedzy bhp dotyczy wszystkich pracowników, ale w szczególny sposób osób, które w związku z określonymi uprawnieniami i zadaniami odgrywają istotną i szczególnie odpowiedzialną rolę w systemie bezpieczeństwa. Ich 6 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO zadaniem jest realizowanie taktyki i strategii systemu oraz podejmowanie decyzji mających na celu zapewnienie zatrudnionym bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Do tych osób można zaliczyć m.in.: - kierownictwo i kadrę przedsiębiorstw, w tym kadrę nowych właścicieli, - inspektorów i pracowników urzędów nadzoru górniczego, - pracowników Państwowej Inspekcji Pracy, - społecznych inspektorów pracy, - przedstawicieli związków zawodowych, - specjalistów reprezentujących służbę medycyny pracy, w tym higienistów przemysłowych, - specjalistów reprezentujących środowiska naukowe oraz wykładowców ośrodków szkoleniowych. Tym osobom należy stworzyć warunki kształcenia i doskonalenia specjalistycznego w obszarze bhp, w zależności od ich możliwości i potrzeb. Wymaga to opracowania zasad jednolitej polityki szkolenia, określenia wymagań szkoleniowych oraz opracowania systemu uzupełniania wiedzy. Dotyczy to zwłaszcza zagadnień zarządzania bezpieczeństwem pracy i oceny ryzyka. Obszar ten obejmuje nowoczesne techniki włączania zadań z zakresu bezpieczeństwa pracy do organizacji przedsiębiorstwa oraz kierowania załogą. Są to nowe wymagania i potrzeby w zakresie nauki, wiedzy i sposobów nabywania określonych umiejętności. Kształcenie kadry specjalistów bhp zwłaszcza dla potrzeb zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy powinno być realizowane systemowo w cyklu ciągłym (rys. 1) i obejmować: - kształcenie kadr specjalistów bhp, przez technika bhp i szkoły wyższe, - kształcenie i dokształcanie czynnej i rezerwowej kadry specjalistów bhp, w tym audytorów i konsultantów zarządzania bezpieczeństwem, głownie na studiach podyplomowych, - szkolenie kadry specjalistów bhp, na kursach i seminariach prowadzonych przez akredytowane ośrodki szkoleniowe. Istotną rolę w systemie edukacji kadr bhp powinny pełnić studia podyplomowe. Są one organizowane przez liczne instytucje. Procedury formalne organizacji tych studiów są ściśle określone, ale nie zawsze zapewniają odpowiednio wysoki poziom naukowo- dydaktyczny. Osiągnięcie takiego poziomu jest uwarunkowane przede wszystkim udziałem wykwalifikowanej i doświadczonej kadry naukowej oraz dobrą propozycję programową. W Politechnice Śląskiej prowadzone są studia podyplomowe pn. Bezpieczeństwo i higiena pracy – zarządzanie bezpieczeństwem pracy oraz pn. Higiena i bezpieczeństwo pracy. Studia podyplomowe są organizowane okresowo w miarę zgłoszeń kandydatów. W ostatnich latach zainteresowanie tymi studiami zmalało, mimo, że Uczelnia zapewnia wysoką ich jakość gwarantowaną udziałem najlepszych swoich wykładowców oraz udziałem np. wykładowców z instytucji amerykańskich z OSHA i MSHA. Główne cele studium pn. BHP – Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy to między innymi: - Aktualizacja wiedzy w obszarze menadżerskiego systemu analizy problemów bezpieczeństwa pracy z uwzględnieniem istotnych powiązań z technikami organizatorskimi, zarządzaniem finansowym, uwarunkowaniami prawnymi i osiągnięciami oraz wymaganiami ergonomii. - Opracowanie w praktyce procedur umożliwiających identyfikacje zdarzeń niebezpiecznych: teorię ryzyka wypadkowego, teorię aktywizacji zdarzeń krytycznych, procedurę diagnozy heurystycznej, kwantyfikacje identyfikatorów jakościowych, miary zagrożeń, itp. - Wprowadzenie do projektowania informacyjno-informatycznego, teleinformatycznego systemu analizy i kontroli (monitorowania) stanu bezpieczeństwa w zakładach 7 Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach I Konferencja Naukowa BEZPIECZEŃSTWO PRACY – EDUKACJA - ŚRODOWISKO górniczych, poznanie komputerowych ewidencji i wizualizacji wypadków oraz systemu ostrzegania o zdarzeniach niebezpiecznych. - Nabycie umiejętności przewidywania możliwości występowania zdarzeń niebezpiecznych, ich oceny oraz umiejętności podejmowania decyzji. - Poznanie, także na przykładach zagranicznych technik współpracy z załogą i jej organami przedstawicielskimi, niezbędnych dla realizacji programu bhp. Szczegółowy program Studium Podyplomowego zawiera opracowanie [2]. W sytuacji postępującego procesu integracji naszej gospodarki z gospodarkami państw Unii Europejskiej i wynikających z tego zobowiązań prawnych konieczne jest osiągnięcie szybkiego i trwałego postępu w dziedzinie ochrony pracowników w środowisku pracy. Warunkiem osiągnięcia tego postępu jest przygotowanie kadr specjalistów, głównie pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy. Przygotowanie specjalistów bhp i ich doskonalenie wymaga reformy kształcenia i szkolenia. Powinno to być kształcenie szerokoprofilowe, tak aby absolwenci uzyskali kwalifikacje umożliwiające im pracę w różnych rodzajach pracy zawodowej. Najistotniejszymi elementami organizacyjnymi procesu nauczania są: kadra profesorska, nowoczesne programy nauczania oraz wyposażenie laboratoryjno-warsztatowe, szkoły wyższej oraz ośrodka szkoleniowego. Bardzo istotnym elementem programu nauczania są praktyki zawodowe, w tym wakacyjna praktyka bhp oraz praktyka dyplomowa. W przedstawionej koncepcji jednolitego systemu edukacji kadr specjalistów bhp mieści się również propozycja możliwości uzyskania przez specjalistów pełnych uprawnień BHP (wraz z odpowiednimi przywilejami) po pomyślnym odbyciu odpowiedniego testu i złożeniu egzaminu kwalifikacyjnego. W pierwszej kolejności powinno to dotyczyć nauczycieli bhp. Egzaminy takie mogły by się odbywać przed komisjami działającymi przy wybranych uczelniach Wyższych, posiadających specjalność lub kierunek kształcenia związany z BHP. Prawo do wydawania certyfikatów stwierdzających zdolność do kształcenia specjalistów bhp powinny otrzymywać uczelnie i ośrodki spełniające stosowne wymogi kadrowe i spełniające odpowiednie wymagania jakości kształcenia bhp. Literatura 1. Krzemień S.: Struktura przedmiotów i metody kształcenia w obszarze problemowym: bezpieczeństwo pracy na kierunku górnictwo i geologia w Politechnice Śląskiej. Prace Naukowe Głównego Instytutu Górnictwa. Seria Konferencje, Nr 15. Katowice 1996. 2. Krzemień S. : Problematyka bhp w programie studiów na Wydziale Górnictwa i Geologii w Politechnice Śląskiej. Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie nr 12/1996. Wyższy Urząd Górniczy, Katowice 1996. 3. Krzemień S.: Kształcenie specjalistów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy 1. seminarium Międzynarodowe. Politechnika Śląska. Gliwice, czerwiec 1997r. 4. Krzemień S.: Ocena programów jakości kształcenia w obszarze bezpieczeństwa pracy na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej. Komitet Górnictwa Polskiej Akademii Nauk W Krakowie. Prace Komitetu PAN. Kraków 1997. 5. Krzemień S.: Kierunki rozwoju dydaktycznego Wydziału Górnictwa i Geologii oraz motywy i perspektywy podejmowania pracy zawodowej przez absolwentów. Informator Stowarzyszenia Wychowanków Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej pod redakcją K. Probierza. Gliwice 1999r. 8