Wycieczka do Narodowego Banku Polskiego

Wycieczka do
Narodowego Banku
Polskiego
W piątek 15 kwietnia 2011 roku razem
z klasą wybraliśmy się na wycieczkę do
Narodowego Banku Polskiego w Krakowie.
Została ona zorganizowana przez panią mgr
Mirosławę Sojkę. Pobyt w banku pozwolił nam
na bliższe zapoznanie się z jego historią,
działalnością oraz funkcjonowaniem.
Na
początku
wizyty
wysłuchaliśmy
wykładu
wprowadzającego nas w historię powstawania pierwszego
systemu płatniczego. Zaprezentowano nam również sposoby
liczenia pieniędzy za pomocą specjalistycznych maszyn.
Najbardziej emocjonującą częścią wycieczki była możliwość
zobaczenia prawdziwej sztabki złota o wadze 12,5 kg
i wartości 1,5 mln złotych. Następnie obejrzeliśmy film
o historii bankowości centralnej w Polsce. Duże
zainteresowanie wzbudził pokaz na temat rozpoznawania
znaków pieniężnych i wykrywania fałszywych pieniędzy.
To
była
bardzo
ciekawa
i
udana
wycieczka.
A teraz chciałybyśmy przedstawić
odrębny pogląd na temat funkcjonowania
banków i systemu monetarnego.
Co to jest bank centralny?
Bank Centralny to instytucja produkująca
walutę całego narodu. Z historii wiadomo, że
banki mają dwie szczególne właściwości:
kontrolę oprocentowania i kontrolę zapasów
pieniędzy czyli inflacji.
Bank Centralny nie dostarcza zwyczajnie krajowi
pieniędzy, ale pożycza je na procent. Potem,
przez
regulację
wzrostu
bądź
spadku
ilości
pieniędzy,
bank
reguluje
wartość
pieniądza.
Nie trzeba się natrudzić, aby zauważyć to oszustwo.
Bo każdy pieniądz stworzony przez Bank Centralny
pożyczany jest na procent, a to oznacza, że każdy jeden
pieniądz, to pieniądz + procent długu. Od kiedy Bank
Centralny ma monopol na produkcję waluty dla całego
kraju, pożycza każdego pieniądza z natychmiastowym
długiem dołączonym do niego.
Ważne jest zrozumienie, że cała struktura tego systemu na
dłuższą metę może wytworzyć tylko jedno: DŁUG.
Skąd więc pochodzą pieniądze na spłacanie tego długu?
Pochodzić mogą jedynie z Banku Centralnego, a to oznacza,
że Bank Centralny nieustannie zwiększa produkcję pieniędzy
dla tymczasowego
pokrycia zaległego długu,
a ponieważ nowe pieniądze
też pożycza na procent
- w rezultacie powstaje
JESZCZE WIĘKSZY
DŁUG.
Rezultatem tego systemu jest
NIEWOLNICTWO.
Bo niemożliwe jest dla rządu i obywateli,
żeby kiedykolwiek spłacić ten samo-tworzący
się dług.
„Wierzę, że banki są bardziej
niebezpieczne od armii. Jeśli amerykanie
kiedykolwiek pozwolą prywatnym bankom
kontrolować walutę...Banki i korporacje
które wyrosną wokół nich, będą rabować
ludzi, dopóki ich dzieci nie obudzą się
bezdomne na kontynencie, który ich
ojcowie podbili”
Thomas Jefferson 1743-1826
Na początku XX wieku USA wprowadzało i usuwało kilka
systemów Banku Centralnego, które były wyłudzane przez
bezduszne interesy bankowe. W tamtym czasie dominującymi
rodzinami w światowej bankowości byli Rockefellerowie,
Morganowie, Warburgowie, Rothschildowie.
Na początku XX w. kolejny raz starali się przepchnąć ustawę
ustanawiającą bank centralny. Wiedzieli że rząd i społeczeństwo nie
chcieli takiej instytucji, dlatego potrzebowali jakiegoś zdarzenia,
które zmieni opinię publiczną. J.P. Morgan wykorzystując swe
wpływy zasiał plotkę, że ważny bank w Nowym Jorku był
niewypłacalny lub zbankrutował. Morgan wiedział, że to wywoła
masową histerię, która dotknie także inne banki - co się
rzeczywiście stało. W obawie przed utratą swoich depozytów, ludzie
masowo zaczęli wycofywać pieniądze. Banki zmuszone zostały do
natychmiastowego ściągania pożyczek, a ludzie by je spłacić
musieli sprzedawać swoje posiadłości, co spowodowało spiralę
bankructw i zamieszania. Składając fakty w całość, kilka
lat później Fredrik Allen z Magazynu LIFE napisał:
„Interesy Morgana wykorzystały... przyspieszanie paniki
(z 1907r.) sprytnie nią sterując.”
Panika z 1907r. doprowadziła do śledztwa kongresu, prowadzonego
przez senatora Nelsona Aldricha, mającego bliskie związki z kartelami
bankowymi, który później wżenił się do rodziny Rockefellerów. Komisja,
której przewodniczył rekomendowała utworzenie Banku Centralnego, żeby
panika jak w 1907r. już nigdy się nie powtórzyła. To była iskra, która kazała
międzynarodowym bankierom zainicjować ich plan. W 1910r. w posiadłości
Morgana, na wyspie Jekyll, odbyło się tajne spotkanie. Został tam
podpisany Akt Rezerwy Federalnej- projekt ustawy o Banku Centralnym.
Ta ustawa została podpisana przez bankierów, a nie przez kongresmanów.
Spotkanie było tak tajne, przed rządem i opinią publiczną, że osoby
uczestniczące w tym spotkaniu, mogły zwracać się do siebie używając tylko
pierwszego imienia. Kiedy ustawa została stworzona, została wręczona ich
liderowi w kongresie - senatorowi Aldrichowi, żeby przepchnąć ją
w kongresie. W 1913 roku z wielką pomocą finansową bankierów
prezydentem został Woodrow Wilson, który obiecał poprzeć ustawę
o Rezerwie Federalnej w zamian za sponsoring. Dwa dni przed Bożym
Narodzeniem, gdy większość kongresmanów była w domach, Akt Rezerwy
Federalnej został przegłosowany i Wilson wprowadził go w życie.
Lata
później
Wilson
napisał
żałując:
„Nasz wielki przemysłowy naród kontrolowany jest przez system
kredytów będący w prywatnych rękach... Wzrost naszego narodu jest
w rękach kilku osób, które niszczą naturalną ekonomiczną wolność”.
System monetarny od dawna uznawany jest za
pozytywną siłę działającą w społeczeństwie, gdyż jak się
uważa pobudza motywację i postęp.
W rzeczywistości, system monetarny stał się
motorem do powstania podziałów i totalitarnej kontroli.
Kiedy zrozumiemy, że integralność naszej własnej
egzystencji
jest
bezpośrednio
powiązana
z integralnością Ziemi, życia i wszystkich innych istot
ludzkich, zdamy sobie wówczas sprawę jaką ścieżką
powinniśmy podążać.
„Jeżeli ludzie w kraju rozumieliby naszą
bankowość i system monetarny, wierzę, że przed
jutrzejszym rankiem wybuchłaby rewolucja.”
- Henry Ford -
Dziękujemy za uwagę
Bibliografia:
www.tzmpolska.org
Przygotowały:
Marzena Feliksiak
Martyna Ryba
kl. II d