Terapia logopedyczna ucznia z wadą wymowy – zanik dźwięczności

Terapia logopedyczna ucznia z wadą wymowy – zanik dźwięczności

Terapia logopedyczna ucznia z wadą wymowy – zanik dźwięczności
Plan zajęć:
1. Ćwiczenia artykulacyjne
2. Głoska [w] – wywołanie, sylaby, wyrazy w nagłosie
3. Ćwiczenia słuchu fonemowego
1.Ćwiczenia artykulacyjne
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Buzia szeroko otwarta – wysuwanie języka i chowanie, przesuwanie języka na boki od
jednego kącika ust do drugiego
Malowanie językiem podniebienia od zębów do gardła i z powrotem
Malowanie językiem kropek na podniebieniu (język skacze, leży za ząbkami dolnymi i unosi
się na chwilę, żeby namalować kropkę na podniebieniu w różnych miejscach) – wolno i
dokładnie
Buzia zamknięta – wypychanie językiem policzków
Przygryzanie dolnej wargi górnymi zębami
Oblizywanie i masowanie warg językiem
Dziubek i uśmiech na zmianę
Usta w dziubek i ten dziubek wyginamy na wszystkie strony (tak jakbyśmy coś żuli)
Parskanie i prychanie, zrobić z warg motorek, żeby mocno drgały
2.Głoska [w]
•
•
•
Przypomnienie wymowy głoski w izolacji - uczeń kładzie rękę swoją na swoim gardle i mówi
długo [uuuuuu], (zwracamy mu uwagę, że w gardle jest helikopter), a wtedy przyciskamy
delikatnie jego dolną wargę do krawędzi zębów górnych tak, żeby powstała szczelina.
Powinna wyjść dźwięczna głoska [w]. Jak uczeń uzmysłowi sobie, że górne zęby delikatnie
dotykają dolnej wargi, a w gardle jest koniecznie helikopter to układamy narządy
artykulacyjne tak jak do [w] i dmuchamy trzymając rękę na gardle
i pilnując helikoptera
Następnie ćwiczymy sylaby: [wa, wo, wu, we, wy, awa, owo, uwu, ewe, ywy]. Potem należy
wydłużać frazy, [wa, wo, wu] albo [owo, uwu, awa] itd. (CAŁY CZAS TRZEBA PRZYPOMINAĆ
O HELIKOPTERKU W GARDLE!) Można też powtarzać te sylaby śpiewająco, jeśli dźwięczność
nie wychodzi.
Memory (załącznik 1) – najpierw nazwać z uczniem wszystkie obrazki, a potem porozkładać
pary obrazków do góry nogami na stole i szukać par, oczywiście za każdym razem
wymawiając nazwę odkrytych dwóch obrazków.
3.Ćwiczenia słuchu fonemowego
•
•
Uczeń ma swój zeszyt. Wkleić do niego tabelkę (załącznik 2)
Przypomnienie dźwięczności i bezdźwięczności głosek [w – f] i [b – p], które już
ćwiczyliśmy – pokazujemy na głoskę [w] (w tabelce u góry - załącznik 1), którą dzisiaj
ćwiczyliśmy i pokazujemy pod nią helikopter. Uczeń ją wymawia. Potem pokazujemy
głoskę [f] i brak helikoptera. Uczeń wymawia tak samo jak [w] tylko bez helikoptera w
•
•
gardle, tak jak wiatr świszczy po cichu. Należy zapytać czy uczeń słyszy różnice między
tymi głoskami. (Tak samo z głoskami [b] i [p] )
Uczeń dostaje tabelkę. Należy mu odczytać wyrazy (które są pod tabelką). Uczeń ma
samą tabelkę i nie może widzieć wyrazów. Dopiero na koniec zajęć należy dokleić wyrazy
pod tabelką), i wtedy uczen stawia krzyżyk pod odpowiednią głoską w tabelce. Słucha i
różnicuje tylko pierwsze głoski w wyrazach (czy na początku było [w] czy [f]). Jak zrobi
całą tabelkę to należy przy nim sprawdzić i postawić punkty w kolejnej rubryce (na
czerwono jak w szkole). Za dobrą odp. 1 pkt., za złą zero. Podliczamy punkty i wklejamy
do zeszytu. Za tydzień ponawiamy to samo ćwiczenie i jeśli będzie lepszy wynik to
należy nagrodzić. Uczeń musi mieć jakąś motywację, żeby się starać, a w przypadku tego
konkretnego ucznia nagrody są motywujące. Każdą tabelkę należy wklejać do zeszytu,
zrobi się z niego taki dzienniczek, w którym uczeń będzie mógł śledzić swoje postępy.
Należy uczniowi pokazać jakie błędy zrobił, uczeń musi wiedzieć na czym polegały i czy
zapamiętał dany wyraz poprawnie.
Tak samo robimy z głoskami [b] i [p].