nr 165. - Parafia św. Pawła w Pyskowicach

nr 165. - Parafia św. Pawła w Pyskowicach

MIESIĘCZNIK PARAFII PW. NAWRÓCENIA ŚWIĘTEGO PAWŁA W PYSKOWICACH
N I E DZ I EL A P A L M O WA / ŚW IĘT A P A SC HA LNE
NR 165 13. kwietnia 2014
Bazylika Grobu Bożego - Jerozolima
A JA, GDY ZOSTANĘ NAD ZIEMIĘ WYWYŻSŻONY
PRZYCIĄGNĘ WSZYSTKICH DO SIEBIE…
(J 12, 32)
2
B U D U J E M Y
K O Ś C I Ó Ł
ŻYCZENIA...
Chrystus swoim Zmartwychwstaniem przemienił świat. Uwolnił go
od zepsucia grzechu, a zatrwożonemu człowiekowi w tę świętą noc
ofiarował dar swego pokoju. Uświęcająca siła tej nocy oddala zbrodnie,
z przewin obmywa, przywraca niewinność upadłym, a radość smutnym;
rozprasza nienawiść, usposabia do zgody i ugina potęgi.
Niech ten Boży Pokój – dar Zmartwychwstałego Pana – nieustannie
gości w naszych sercach, niech otwiera je na przemieniające działanie
Bożej łaski oraz ogrom Bożej Miłości i Miłosierdzia. A spotkanie ze
Zmartwychwstałym na Łamaniu Chleba – Eucharystii rozpali nas jeszcze
większą radością i Miłością.
Duszpasterze Parafii oraz zespół redakcyjny
ŚWIĄTECZNE OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
Dzisiaj w Katedrze Gliwickiej Diecezjalne Spotkanie Młodzieży. Spotkanie rozpocznie się procesją z kościoła
pw. Wszystkich Świętych o godzinie 14.00. Msza święta w Katedrze o godzinie 14.30
Dzisiaj o godzinie 15.00 spotkanie III zakonu świętego Franciszka w kaplicy.
Dzisiaj w naszej parafii o godzinie 16.15 ostatnie Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym. O godzinie 17.00 Msza św.
wieczorna
W tym tygodniu kancelaria parafialna będzie czynna tylko w poniedziałek i wtorek od 7.00 do 9.00
W tym tygodniu nie będzie spotkań młodzieżowych i Mszy szkolnej. Nieczynna będzie także biblioteka, punkt
wydawania odzieży i żywności.
W Wielki Wtorek o godzinie 17.30 Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
W Wielką Środę od godz. 9.00 sprzątamy kościół. Osoby chętne prosimy do pomocy.
W Wielki Czwartek Mszą św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczynamy Święte Triduum Paschalne. Pamiętajmy, że nie
są to dni przygotowania do uroczystości Paschalnych, ale faktycznie już obchód Paschy Chrystusa.
W Wielki Piątek i Wielką Sobotę o godzinie 8.00 zapraszamy na Ciemną Jutrznię oraz adorację przy Bożym Grobie.
(plan adoracji na następnej stronie oraz w gablotkach parafialnych).
W Wielki Piątek obowiązuje post ścisły.
W Wielką Sobotę dzieci (i dorośli) przynoszą swoje skarbonki wielkopostne na poświęcenie potraw wielkanocnych.
(Pamiętajmy także o naszych chorych). Będzie to dla dzieci okazja krótkiej adoracji przy Bożym Grobie.
Poświęcenie potraw wielkanocnych o godzinie 12.00, 13.00 i 14.00.
Tym, którzy z ważnych powodów nie będą mogli uczestniczyć w Liturgii Wielkiego Czwartku, Piątku i Soboty będziemy
udzielać Komunii św. w te dni o godzinie 9.00
W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego o godzinie 6.45 UROCZYSTA MSZA ŚWIĘTA REZUREKCYJNA
w intencji Parafian
W niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego przypada miesięczna kolekta na prace przy naszym kościele.
W Poniedziałek Wielkanocny Msze święte w porządku niedzielnym. Nie ma jednak nabożeństwa popołudniowego.
Można jeszcze nabywać świece wielkanocne i palmy.
W niedzielę 27 kwietnia o godzinie 16.15 zapraszamy na nabożeństwo dziękczynne za kanonizację Jana Pawła II
i Jana XXIII.
W poniedziałek 28 kwietnia o godzinie 18.00 ks. bp ordynariusz Jan Kopiec odprawi w naszym kościele Mszę świętą
z okazji 40-lecia kapłaństwa naszego ks. Proboszcza. Serdecznie zapraszamy do udziału i modlitwy w intencji naszego
Jubilata.
B U D U J E M Y
K O Ś C I Ó Ł
OKAZJA DO SPOWIEDZI
poniedziałek – godz. 16.00-18.00
wtorek – godz. 16.00 (dzieci); 17.00-18.00 (młodzież i dorośli); 19.00-22.00 (w kaplicy)
środa – godz. 9.00-11.00 oraz 16.00-18.00 (w kaplicy)
WIELKI CZWARTEK – godz. 9.00-11.00 oraz 16.00-18.00
WIELKI PIĄTEK – godz. 9.00-11.00 oraz 15.00-17.00
WIELKA SOBOTA – godz. 9.00-11.00 oraz 15.00-17.00 (dyżur)
PROSIMY NIE ODKŁADAĆ SAKRAMENTU POKUTY NA OSTATNIE DNI PRZED ŚWIĘTAMI
OBCHÓD ŚWIĄT PASCHALNYCH ZACZYNA SIĘ JUŻ W WIELKI CZWARTEK
ŚWIĘTE TRIDUUM PASCHALNE
WIELKI CZWARTEK
9.00
Udzielanie Komunii Świętej
18.00
Msza Święta Wieczerzy Pańskiej
do 21.00
Adoracja w Ciemnicy (prywatnie)
WIELKI PIĄTEK
8.00
9.00
16.00
17.00
Ciemna Jutrznia
Udzielanie Komunii Świętej
Droga Krzyżowa
Liturgia Męki Pańskiej
WIELKA SOBOTA
8.00
Ciemna Jutrznia
9.00
Udzielanie Komunii Świętej
12.00
Święcenie pokarmów wielkanocnych
13.00
(przynosimy skarbonki wielkopostne)
14.00
18.30
Liturgia Paschalna Wielkiej Soboty
ADORACJA PRZY BOŻYM GROBIE
WIELKI PIĄTEK
19.00 – 20.00
20.00 – 21.00
21.00 – 22.00
22.00 – 23.00
23.00 – 24.00
III Zakon św. Franciszka i Róże Różańcowe
Klub Seniora
Mężczyźni
Odnowa w Duchu Świętym
Młodzież
WIELKA SOBOTA
7.00 – 8.00
8.00 – 9.00
9.00 – 10.00
10.00 – 11.00
11.00 – 12.00
12.00 – 13.00
13.00 – 14.00
14.00 – 15.00
15.00 – 16.00
16.00 – 18.00
18.00 – 18.30
ul. Wojska Polskiego
ul. Wyzwolenia i Orzeszkowej
ul. Konopnickiej, Lompy, Matejki
ul. Wieczorka
Rodzina Radia Maryja
ul. Matejki Boczna, Chopina, Szpitalna
Odnowa w Duchu Świętym
III Zakon św. Franciszka i Róże Różańcowe
ul. Dworcowa i Braci Pisko
Klub Seniora
Domki obok kościoła
}
3
4
B U D U J E M Y
K O Ś C I Ó Ł
SŁOWO NA NIEDZIELĘ PALMOWĄ...
Łk 19, 28-40
W Braciach Karamazow Dostojewski pisze o Jezusie, który podczas inkwizycji w Sewilli powraca na ziemie.
Wskrzesza, uzdrawia, naucza o miłosierdziu. Tłumy witają Go z radością. Kiedy jednak zostaje aresztowany, nikt Go
nie broni, a Inkwizytor twierdzi, że ci sami ludzie, którzy dziś cieszyli się z Jego cudów, jutro własnymi rękami spalą Go
na stosie1.
Mieszkańcy Jerozolimy w czasie wjazdu Jezusa do miasta wznosili na Jego cześć okrzyki, bo obiecywał im
wolność. Liczyli na to, że rzymscy okupanci zostaną wypędzeni, a oni odzyskają pokój i dobrobyt. Kilka dni później
krzyczeli, by Go ukrzyżować. Byli zawiedzeni, bo nie doczekali się cudu, a nie interesowała ich wolność od grzechu,
którą proponował Jezus.
Ksiądz Tischner wprowadził pojęcie Homo sovieticus na określenie powszechnego w społeczeństwach
postkomunistycznych zjawiska: za podporządkowanie się partii człowiek nabywał prawo do dóbr doczesnych.
Równocześnie czuł się zwolniony z odpowiedzialności za to, co robi. Pełen roszczeń, obwiniał innych, a nigdy siebie;
niezdolny do poświęcenia2.
SŁOWO NA WIELKI CZWARTEK...
J 13, 1-5
.
W poemacie Anhelli Słowackiego pojawia się postać księdza zesłanego na Sybir. Skazany na pracę w
kopalni ołowiu, izolował się od ludzi, odrzucał pomoc innych. Bezradny, poddał się rozpaczy i w konsekwencji popełnił
samobójstwo. Zdaniem poety wybór samotności okazał się jak „spożywanie zgniłego ołowiu”, który zatruwa
organizm3.
Obmywanie nóg było czynnością służebną, wykonywaną przez niewolników. Myjąc Apostołom nogi, Jezus
uświadamia im potrzebę wzajemnej, bezgranicznej służby, która ma umocnić i budować wspólnotę. Jest to ważne
zwłaszcza w obliczu zbliżającej się śmierci Jezusa. Poczucie wspólnoty ma być dla nich źródłem siły i wzajemnej
odpowiedzialności.
Przed Mszą świętą dla niektórych grup formacyjnych jej uczestnicy przekładają hostie na specjalnie przygotowaną patenę. Symbolizują
one ich problemy, cierpienia i radości. Podczas przeistoczenia kapłan przemienia je w Ciało Chrystusa. W Komunii każdy przyjmuje hostie z
powrotem, ale nie „swoją”, tylko inną, złożona przez kogoś innego...
SŁOWO NA WIELKI PIĄTEK...
J 18, 1 – 19, 42
Tak więc estetyka może być pomocna w życiu
nie należy zaniedbywać nauki o pięknie.
.
Zbigniew Herbert, Potęga smaku
Ramon Cué Romano pisze o zakupie zdewastowanej figury Chrystusa: bez twarzy, połowy nogi i jednej ręki.
W czasie modlitwy Chrystus poprosił go, by nie restaurował figury. Stwierdził, że Jego wygląd będzie szyfrem do cierpienia
innych. Widok okaleczonego Chrystusa szybciej przypomni o ludziach ubogich, uciskanych, chorych i kalekich 4.
Krzyż to dwie przecinające się belki. Pionowa, skierowana ku górze, symbolizuje miłość Chrystus do Ojca.
Pozioma, zwrócona w bok, jest obrazem Jego miłości do człowieka. Jeśli odrzucimy jedną z nich, to nie będzie krzyża,
a gdzie nie ma krzyża, tam nie ma miłości. Nie można kochać Boga, nie kochając człowieka, ani człowieka bez miłości do
Boga.
Zwyczajem Wielkiego Piątku jest całowanie krzyża. Wybiera się do tego rytuału najładniejszy krzyż w kościele. Krzyże w naszych domach
także są estetyczne, zadbane i odrestaurowane, czasem są to nawet dzieła sztuki. Estetyka nie może służyć uspokojeniu sumienia. Nie powinna
zasłaniać Chrystusa połamanego, okaleczonego i cierpiącego w drugim człowieku.
SŁOWO NA WIELKĄ SOBOTĘ...
Łk 24, 1-12
.
Jest taka anegdota o rabinie, którego odwiedził wykształcony drobnomieszczański zarozumialec. Zasypał
go wszelkimi możliwymi argumentami przeciwko wierze i religii. Rabin słuchał spokojnie, nie bronił się, nawet kiwał
głową. W końcu wziął Biblię, zważył ją w ręce, pogłaskał i cicho zapytał: „A jeśli okaże się..., że to wszystko jest
prawdą?”5.
Apostołowie nie uwierzyli niewiastom, które opowiedziały im o pustym grobie, rozmowie z Aniołami
i zmartwychwstaniu Jezusa. Ich słowa brzmiały nieprawdopodobnie i zbyt fantastycznie, wydawały im się czczą
gadaniną. A mimo wszystko św. Piotr, nie wiadomo dlaczego, pobiegł do grobu, by sprawdzić, co rzeczywiście tam
się wydarzyło...
„Zbyt rzadko mnie to dziwi, a powinno.
Budzę się zwykle w roli spóźnionego świadka,
kiedy cud już odbyty,
dzień ustanowiony
i zaranność mistrzowsko zmieniona w poranność”6.
ks. Eugeniusz Burzyk
Zob. Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow, w: Dzieła Wybrane, t. 6, tłum. Aleksander Wat, Warszawa 1959, s. 293-314; 2 Zob. Józef Tischner, Nieszczęsny dar wolności, Kraków
1993, s. 34-35; 3 Zob. Juliusz Słowacki, Dzieła wybrane – Poematy, t. 2, Wrocław 1989, s. 221; 4 Ramon Cué Romano SJ, Mój Chrystus Połamany, tł. Maria Stypułkowska, Częstochowa
1989; 5 Zob. Tomás Halík, Czy Bóg jest tylko dla wierzących?, w: „W drodze”, 2003, nr 5 (357), s. 80; 6 Wisława Szymborska, Wczesna godzina, w: Wisława Szymborska, Chwila,
Kraków 2002, s. 29.
1
B U D U J E M Y
5
K O Ś C I Ó Ł
Z NAUCZANIA KOŚCIOŁA...
Wykładnia do uchwały Konferencji Episkopatu Polski
w sprawie zatwierdzenia IV przykazania kościelnego
PIĘĆ PRZYKAZAŃ KOŚCIELNYCH
Warszawa, dnia 14 marca 2014 r.
1. W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych.
2. Przynajmniej raz w roku przystąpić do Sakramentu Pokuty.
3. Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą.
4. Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu powstrzymywać się od udziału w zabawach.
5. Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła.
WYKŁADNIA DLA PIERWSZEGO, TRZECIEGO I CZWARTEGO PRZYKAZANIA KOŚCIELNEGO
PIERWSZE PRZYKAZANIE KOŚCIELNE: „W niedziele i święta nakazane uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od prac niekoniecznych”.
Na terytorium Polski, świętami nakazanymi poza niedzielami są:
 1 stycznia, Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
 6 stycznia, Uroczystość Objawienia Pańskiego (tzw. Trzech Króli)
 czwartek po Uroczystości Trójcy Świętej, Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (tzw. Boże Ciało)
 15 sierpnia, Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Matki Bożej Zielnej)
 1 listopada, Uroczystość Wszystkich Świętych
 25 grudnia, Uroczystość Narodzenia Pańskiego (Boże Narodzenie).
W niedzielę oraz inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymywać się od wykonywania prac
niekoniecznych, czyli tych prac i zajęć, które utrudniają:
 oddawanie Bogu czci,
 przeżywanie radości właściwej dniowi świątecznemu,
 korzystanie z należytego odpoczynku duchowego i fizycznego (zob. kan. 1247 KPK).
Nakazowi uczestniczenia we Mszy świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim (nie tylko
rzymskim), bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego (zob. kan. 1248 § 1 KPK).
Jeśli z braku kapłana lub z innej poważnej przyczyny nie można uczestniczyć w Eucharystii, zaleca się bardzo, ażeby wierni brali udział w liturgii Słowa,
gdy jest ona odprawiana w kościele parafialnym lub innym świętym miejscu według przepisów wydanych przez biskupa diecezjalnego, albo poświęcali
odpowiedni czas na modlitwę indywidualną w rodzinie lub grupach rodzin (zob. kan. 1248 § 2 KPK).
TRZECIE PRZYKAZANIE KOŚCIELNE: „Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię świętą.”
Okres Wielkanocy obejmuje czas od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do Niedzieli Zesłania Ducha Świętego.
Podczas 205. Konferencji Episkopatu Polski Biskupów Diecezjalnych, która odbyła się w Warszawie, dnia 21 marca 1985 roku, Konferencja Episkopatu
Polski ustaliła, że okres, w którym obowiązuje czas Komunii wielkanocnej, obejmować będzie okres od Środy Popielcowej do Niedzieli Trójcy Świętej.
CZWARTE PRZYKAZANIE KOŚCIELNE: „Zachowywać nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w czasie Wielkiego Postu
powstrzymywać się od udziału w zabawach”.
Post obowiązuje w Środę Popielcową i w Wielki Piątek wszystkich między osiemnastym a sześćdziesiątym rokiem życia (zob. KPK 1251-1252).
Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych obowiązuje w Środę Popielcową oraz piątki całego roku z wyjątkiem uroczystości (zob. KPK 1251).
Dotyczy wszystkich, którzy ukończyli czternasty rok życia. Zachęca się do zachowania wstrzemięźliwości także w Wigilię Narodzenia Pańskiego.
Uzasadniona niemożliwość zachowania wstrzemięźliwości w piątek (np. zbiorowe żywienie) domaga się od chrześcijan podjęcia innych form
pokuty.
Powstrzymywanie się od zabaw sprzyja opanowaniu instynktów i sprzyja wolności serca (zob. KKK 2043). Obowiązuje we wszystkie dni Wielkiego
Postu.
Nowelizacja zapisu czwartego przykazania nie zmienia w niczym dotychczasowego charakteru każdego piątku jako dnia pokutnego,
w którym katolicy powinni „modlić się, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze
wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać wstrzemięźliwość” (zob. kan. 1249-1250). Wyjątkiem są jedynie przypadające
wtedy uroczystości. Jeśli zatem w piątek katolik chciałby odstąpić ze słusznej przyczyny od pokutnego przeżywania tego dnia, winien uzyskać
odpowiednią dyspensę.
+ Wojciech Polak
Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski
6
B U D U J E M Y
K O Ś C I Ó Ł
Rozważanie modlitewne o pokoju
z bł. Janem Pawłem II i bł. Janem XXIII
Spokój naszych nerwów, komfort codziennego poczucia bezpieczeństwa – wiele
znaczą dla człowieka. Dla naszego normalnego, „spokojnego” funkcjonowania. Dla pewności
o dziś, o jutro, o po-jutrze dalszych pokoleń. W te oczekiwania wpisuje się pokój na świecie. Gdy
jest: śpimy spokojniej, bez zagrożenia i niepewności. Gdy pokojowi na świecie lub w naszej
okolicy coś zagraża: i my czujemy się niepewnie. A gdy pokoju nie ma – gdy wojna, strach,
zniewolenie – to tylko ci, którzy to przeżyli potrafią opisać „nie-pokój”.
A to przecież tylko spokój ludzkich nerwów i pokój polityczno-militarny. Czyli zaledwie te
nasze – ludzkie wymiary pokoju. Jeśli one są nam tak potrzebne, jeśli od nich tak wiele zależy, to
o ileż bardziej znaczyć winien dla nas POKÓJ, o którym mówił – który przyniósł Jezus!
Błogosławiony Jan Paweł II zauważając to, powiedział: pokój, przedmiot tylu oczekiwań
i nadziei, jedyny zdolny ukoić sumienie i serce każdego człowieka, jest dostępny tym, którzy
pośród życiowych doświadczeń potrafią przyjąć słowo Boże i starają się wytrwale je zachować do
końca1.
Skąd we mnie ma znaleźć się siła, by wytrwać przy Bożym słowie? Jak się nie poddać,
kiedy Bóg zachęca mnie do dobra, do prawdy, do sprawiedliwości, do prawdziwej wolności
i prawdziwej miłości? Przecież brak spokoju i nie-pokój na świecie odbierają siły do starania się
o wolność, sprawiedliwość, a już na pewno bardzo trudno jest wtedy kochać. Zwłaszcza wroga…
Skąd znaleźć w sobie siłę?
A może to nie o „swoją” siłę chodzi? Może to drugi człowiek potrafi się stać źródłem
wsparcia? Może tak być! Zauważył to błogosławiony Jan XXIII, kiedy zachęcał do szanowania
i pracy na rzecz dobra wspólnego. Mówił, iż warto się starać o taki stan rzeczy, gdy ludzie mogą
pełniej i szybciej osiągnąć własną doskonałość2. Współpraca wzajemna ludzi. Ale po co? W jakim
kierunku? Dla „doskonałości” samej w sobie? Dla rozwoju „gatunku” ludzkiego? Nie!
Dopowiedział Jan XXIII, iż nie wolno chrześcijanom zapominać, że celem nie jest li tylko
doskonałość, ale ZBAWIENIE!3
Jakże niesamowicie wpisują się tu słowa Papieża Polaka: zarówno pokój, jak i przemoc
rodzą się w sercu człowieka, nad którym władzę ma jedynie Bóg. Świadomi tego, ludzie wierzący od zawsze stosują przeciwko poważnym
zagrożeniom broń postu i modlitwy, którym towarzyszą konkretne uczynki miłosierdzia.4
Jak to więc zrobić, żeby pokój był możliwy? Odpowiedział Jan XXIII, iż pokój staje się pustym słowem, kiedy brakuje wśród ludzi prawdy,
sprawiedliwości, wolności i miłości.5 Jeśli więc i mnie zależy na pokoju w świecie – jak mam się nastawić do spokoju moich nerwów? Jak mam
traktować sprawę pokoju społeczno-militarnego w świecie? I w końcu: na ile w tym wszystkim liczy się mój pokój – pokój mojego sumienia: ten
religijny?
Podpowiedź znaleźć można w niesamowitej Encyklice Pacem in terris (tłum: pokój na ziemi): O pokoju między wszystkimi narodami
opartym na prawdzie, sprawiedliwości, miłości i wolności. W pierwszych słowach Błogosławiony Papież napisał: pokój na ziemi, którego wszyscy
ludzi wszystkich czasów tak żarliwie pragnęli, nie może być budowany i utrwalany inaczej, jak tylko przez wierne zachowywanie porządku
ustanowionego przez Boga.6 Dla mnie, człowieka wierzącego, ma to sens. A potwierdzenia nie trzeba szukać daleko: od początku – od samego raju
człowiek czuje, że zburzony POKÓJ Z BOGIEM (przez niewierność grzechu i odejście od Boga) „odbija” się na życiu. A dziś?
Może, gdyby się przypatrzeć własnemu życiu, też znalazłyby się niejedne sytuacje, gdy brak pokoju z Bogiem, zasiewał nie-pokój i brak spokoju
w nerwach?
A przecież: miłość jest większa niż strach! Więcej: zadaniem miłości jest doprowadzenie ludzi do szczerej i wielorakiej jedności serc
i dzieł, z której może spłynąć na nich bardzo wiele dobra7. Miłość! Z jej źródłem: Bogiem, który nas pierwszy u-miłował, i kocha nas nadal!
Bo przecież nic nie straciły na aktualności słowa naszego Błogosławionego Rodaka: siłą wierzącego jest pokój sumienia, a jego stałość
w posłuszeństwie Bożym przykazaniom – źródłem pogody ducha.8 Boże! Daj mi łaskę i energię do współpracy z Twoją miłością i Twoimi
przykazaniami – abym miał siłę! Abym miał siłę być radosny! Abym jako radosny chrześcijanin mógł przyczyniać się do pokoju w moim życiu,
w moim otoczeniu, a przez to i w świecie!
Chcę wołać z Błogosławionym Janem XXIII: Módlmy się więc gorąco do Boskiego
Odkupiciela o pokój, jaki nam przyniósł. Niech On sam usunie z serc ludzkich wszystko, co może ten pokój naruszyć, i niech uczyni wszystkich
świadkami prawdy, sprawiedliwości i miłości braterskiej. Niech ponadto oświeci Swym światłem umysły przywódców narodów, aby zapewniali
obywatelom - wraz z należnym im dobrobytem - także i wspanialszy dar bezpiecznego pokoju. A wreszcie niech Chrystus nakłoni wolę wszystkich
ludzi do zburzenia dzielącej ich zapory, do umocnienia więzi wzajemnej miłości, do zrozumienia innych, do przebaczenia wreszcie tym, którzy
wyrządzili im krzywdę. Niech pod Jego działaniem i przewodnictwem wszystkie narody połączy więź braterstwa i niech wśród nich rozkwita i panuje
bezustannie tak bardzo upragniony pokój. 9
ks. Wojciech Pal
Jan Paweł II, Rozważanie z 26 XII 2000r. Cyt. za: Anna i Paweł Szczepańscy, Dobrego dnia z Janem Pawłem II. Myśli na każdy dzień roku, Częstochowa, 2006, s.14. 2 Jan XXIII,
Mater et Magistra, nr 65. Por. Pacem in terris, nr. 58. 3 Jan XXIII, Pacem in terris, nr 59. 4 Jan Paweł II, Rozważanie przed Anioł Pański, 9 XI 2001, za: dz. cyt., s.13. 5 Jan XXIII, Pacem
in terris, nr 167. 6 Tamże, nr 1. 7 Tamże, nr 129. 8 Jan Paweł II, Audiencja generalna, 21 VII 2004r., za: dz. cyt., s. 15. 9 Jan XXIII, Pacem in terris, nr 171.
1
B U D U J E M Y
K O Ś C I Ó Ł
7
ŻANETA OPOWIADA ...
Święta siostra Faustyna i Miłosierdzie Boże
– Co oglądasz babciu? – Przysiadłam się do niej i uśmiechnęłam. Babcia oddała mi uśmiech i kiwnęła
głową w stronę telewizora.
– To reportaż. O siostrze Faustynie.
– Mogę też obejrzeć? – Ale gdy tylko rozsiadłam się wygodniej na ekranie pojawiły się napisy końcowe,
zdążyłam zobaczyć tylko panoramę kilku miast – O... skończyło się...
Babcia spojrzała na mnie i pogładziła po policzku.
– Ja ci dziecko wszystko opowiem, chcesz? – Zobaczyłam jak jej oczy zaświeciły się z radości.
– Pewnie że chce! Opowiedz mi wszystko... Co to były za miasta, które udało mi się jeszcze zobaczyć?
– To były Kraków, Płock i Wilno... święta siostra Faustyna przyjechała do Płocka w maju 1930 roku.
Została przydzielona do pracy w kuchni. Oddała się tej pracy bez reszty, ale nie miała wystarczających
sił, żeby jej podołać, ponieważ zaczęła chorować. Została wysłana do pobliskiej wsi na kilka miesięcy,
żeby tam wypocząć i odzyskać siły. Kiedy wróciła pracowała w piekarni i sklepie z pieczywem.
To właśnie w Płocku została „apostołką Miłosierdzia Bożego”.
– Kim...? – spytałam niepewnie.
– Ukazał jej się Jezus i powiedział : Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu,
ufam Tobie – Zerknęłam na ścianę w dużym pokoju i na wiszący na niej obraz Jezusa. Jedną rękę miał
uniesioną jak do błogosławieństwa, a druga dotykał białej szaty skąd wydobywały się dwa promienie
blady i czerwony.
– Tak... o ten obraz chodzi... – babcia uśmiechnęła się widząc moje zaciekawienie.
– I co dalej? Co z siostrą Faustyną?
– Prowadziła „Dzienniczek” w którym wszystko zapisywała. Wizje, modlitwy, prośby, wszystko. Miała
ukryte stygmaty, dar proroctwa i czytania w duszach ludzkich. Ale jej organizm był bardzo słaby.
Ponadto ofiarowała swoje życie za grzeszników i z tego powodu doznawała różnych cierpień by przez
nie ratować ich dusze. W ostatnich latach życia rozwinęła się u niej gruźlica, która zaatakowała płuca i przewód pokarmowy. Zmarła 5 października
1938 roku mając zaledwie 33 lata. Jej ciało złożono w grobowcu na cmentarzu klasztornym w Krakowie-Łagiewnikach, a w czasie procesu
informacyjnego w 1966 roku przeniesiono do kaplicy.
Babcia skończyła opowiadać i wstała z kanapy. Ja również wstałam i podeszłam do obrazu. Była niesamowita, mimo tak krótkiego życia tyle zrobiła
dla Ciebie. Szkoda że teraz nie ma takich ludzi. Choć pewnie gdyby byli to i tak nic byśmy sobie z tego nie robili...
Żaneta Myszor
WOKÓŁ LITURGII...
Wielka Sobota – Wigilia Paschalna
Wielka sobota, a w zasadzie Wigilia Paschalna sprawowana w Wielką Sobotę po zachodzie słońca, to święto chrześcijańskie
upamiętniające zmartwychwstanie Chrystusa z grobu. Święto to rozjaśnia zmartwychwstały Chrystus. Świętujemy najważniejsze wydarzenie
w dziejach ludzkości, jakim było przejście poprzez zmartwychwstanie ze śmierci do nowego życia. W tym dniu uobecniają nam to dwa sakramenty
bardzo mocno związane z obchodem Paschy takie jak: Chrzest i Eucharystia. Bardzo rozbudowana i wyjątkowa w roku liturgia tego dnia składa się
z czterech części, podczas których wspominamy te dwa sakramenty.
Pierwszym obrzędem jest liturgia światła. Zaczyna się od poświęcenia ognia, od którego odpala się
paschał - świecę paschalną symbolizującą Chrystusa Zmartwychwstałego, którą następnie zanosi się przed
ołtarz. Kapłan żłobi rylcem krzyż we woskowej kolumnie mówiąc greckie litery Alfa i Omega (czyli początek
i koniec) oraz cyfry roku bieżącego, a następnie zapala świece i wnosi do Kościoła z uroczystym śpiewem
„Światło Chrystusa”. To Chrystusowe światło płynące z Jego Zmartwychwstania rozjaśnia noc grzechu. Po udaniu
się do ołtarza wyśpiewuje się orędzie wielkanocne zwane też Exsultet.
Po krótkim obrzędzie światła kościół rozważa wielkie dzieła Boże, jakie dokonał na początku dla swego
ludu. Lektorzy czytają czytania, które kończą się psalmem i modlitwą. Liturgia proponuje dziewięć czytań,
najczęściej jednak wybiera się tylko cztery. Wśród nich obowiązkowo czytanie z Księgi wyjścia opowiadające
o przejściu (pascha – hebr. pesach) Izraelitów przez Morze Czerwone. Nasze święta Paschalne nawiązują do
symboliki żydowskiej Paschy. Ona była pamiątką przejścia z niewoli egipskiej do wolności w ziemi obiecanej. My
świętujemy przejście z niewoli grzechu do wolności dzieci Bożych. W tej części liturgii – po ciszy wielkiego piątku
– intonowany jest uroczyście z towarzyszeniem organów i dzwonów hymn „Chwała na wysokości Bogu”, oraz
uroczyste Alleluja przed Ewangelią.
Po obrzędzie słowa następuje nabożeństwo poświęcenia wody mające na celu odnowić nasz chrzest
i przypomnieć nam, że zostaliśmy włączeni do wspólnoty kościoła i, że jesteśmy dziećmi bożymi. W oda jest
znakiem rozpoczynającym życie Boże w człowieku w sakramencie chrztu. Ten obrzęd liturgiczny rozpoczyna się
8
B U D U J E M Y
K O Ś C I Ó Ł
od litanii do wszystkich świętych a następnie ksiądz podchodzi do chrzcielnicy i modli się poświęcenie wody. Prosi Boga Ojca, aby przez Jezusa
Chrystusa „zstąpiła na tę wodę moc Ducha Świętego, aby wszyscy przez chrzest pogrzebani razem z Chrystusem w śmierci z Nim też
zmartwychwstali do nowego życia”. Potem odnawiane są przyrzeczenia chrzcielne i następuje pokropienie wiernych.
Na samym końcu rozpoczyna się Liturgia Eucharystyczna, podczas, której celebrans podchodzi do by w sposób sakramentalny – pod
postacią Chleba i Wina uobecnić wśród nas Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego w Jego Ciele i Krwi. Ta liturgia Eucharystii Wielkiej Nocy jest
szczytem całego Triduum Paschalnego. W niektórych parafiach Wigilię Paschalną kończy procesja rezurekcyjna na około kościoła – w środku nocy,
ze świecami. Na zakończenie Mszy świętej odsyła się wiernych radosnymi słowami „Idźcie w pokoju Chrystusa, alleluja, alleluja”, aby tą radość
Paschy Chrystusa nieśli całemu światu.
Szymon Orda
KRZYŻÓWKA WIELKANOCNA
opracował: Andrzej Wieczorek
POZIOMO 1) Odkupienie, wyzwolenie, 5) W stadzie
górala, 7) Nad oczami, 8) Król zwierząt, 10) Post
7
8
9
10
11
Scriptum, 12) Stopień wojskowy (po pułkowniku),
11
1
14) Robota, 16) Powiększona tarczyca lub narząd
12
13
14
15
17
21
16
14 23
pokarmowy
u ptaków, 17) Rodzaj ubezpieczenia
16
17
18
19
komunikacyjnego, 18) Dawny władca Rosji,
19) Format pliku programu pakującego pliki
20
21
22
23
komputerowe, 20) Brat Abla, 21) Małe oko,
19
25
4
23) Marka samochodów rumuńskich, 24) Miasto
24
25
26
27
18
24
7
i gmina w województwie lubuskim z jednostką
wojskową, 27) Jarosław dla znajomych, 28) Dźwięk
28
29
30
31
12
6
prosty mający sinusoidalny przebieg o ściśle
32
33
34
35
36
37
określonej częstotliwości, amplitudzie i fazie,
29) Pokarm, 31) Wybielacz, 32) Gaz szlachetny
38
39
5
w neonówkach, 34) Słowa przysięgi, 36) Mityczny
lotnik, razem z Dedalem, 38) Sytuacja bez wyjścia,
40
41
42
22
15
9
39) Roku Pańskiego: … Domini (łac.), 40) Strumyk,
43
44
45
46
47
48
ciek, rzeczka, 41) Ostatnia Wieczerza, 43) Jarmark,
20
handel, 45) Mgła nad mokradłami, 46) Bon,
49
50
50) Aktor, który nie posługuje się głosem, lecz
8
mową ciała, 51) Oprawa, np. obrazu, 52) Rowerowa
51
52
53
10
taksówka, 53) Ukrop, gorąc, 54) Głaz zamykający
54
55
grób Pański, 55) Najbardziej wytworny męski strój
2
13
wieczorowy, używany tylko przy szczególnie
uroczystych okazjach, jak np. ślub lub uroczysty bal.
PIONOWO 1) Zamek na Ukrainie, siedziba Rodu Wiśniowieckich, 2) Święto Zmartwychwstania Pana Jezusa, 3) Polska piosenkarka greckiego
pochodzenia, 4) Może być: ruchowy, czuciowy, mieszany, rdzeniowy lub czaszkowy, 5) Choroba zakaźna, czarna lub wietrzna, 6) Urok,
9) Jednostka mocy elektrycznej, 10) Zamach stanu, 11) Nadwozie samochodu, 12) Piłka w siatce bramki, 13) Imię dziewczynki, której w Fatimie
objawiła się Matka Boska, 15) Żona cara, 16) Napędzany siłą wiatru, 22) Duży krasnoludek, 25) Nikołaj, rosyjski pisarz, poeta i dramaturg,
26) Szkoda, ubytek, 30) Wirnik, 32) Laik, 33) Piłka w siatce bramki, 35) Rytm, puls, cykl, 37) Pled, kapa, 38) Prawosławny duchowny,
39) Np. Vinnetou, 40) Długie warzywo, 42) Podwieszone leże, 44) Jednostka masy, 47) Pole, łan, 48) Datek, ofiara, 49) Grupa motyli, prowadząca
nocny tryb życia.
1
3
2
3
4
5
6
HASŁO:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
18
19
20
21
22
23
24
25
13
14
15
16
17
Rzymsko-Katolicka Parafia pw. Nawrócenia św. Pawła
44-120 PYSKOWICE, ul. Wieczorka 3; tel.: 32 233-23-33; www. swpawel.eu
Msze święte w niedziele: 7.00, 8.30, 10.00, 11.00 (w kaplicy), 11.30, 17.00
Msze święte w tygodniu: 6.30, 7.30, 18.00; Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy: wtorek 17.30
Godziny otwarcia kancelarii: poniedziałek, wtorek 7.00-9.00; czwartek 16.30-18.00, piątek 16.00-18.00
Zespół r edakc yjny miesięc znika Budujemy Kośc iół: Ewelina Kotys z, Żaneta Mys zor , K atarzyna Ochoc ka, Szymon Or da, Mar ta Stępowska, Andr zej
W ieczor ek, Klaudia W ojtulek, ks. Sławomir Młodzik. Kontakt z redakcją: tel. 32 233-23-33