Podział wad poprzecznych wg Orlik
Transkrypt
Podział wad poprzecznych wg Orlik
Podział wad poprzecznych wg Orlik-Grzybowskiej 1. zgryz krzyżowy (occlusio vestibularis seu vestibuloocclusio) - całkowity (totalis) prawo- lub lewostronny (dextra seu sinistra) - częściowy (partialis) ~ boczny (lateralis): obustronny (bilateralis) lub jednostronny (unilateralis) prawo- lub lewostronny (dextra seu sinistra) ~ przedni (anterior) prawo- lub lewostronny (dextra seu sinistra) 2. boczne przemieszczenie żuchwy (positio mandibulae lateralis seu deviatio) - czynnościowe (functionalis) prawo- lub lewostronne (dextra seu sinistra) - morfologiczne (morphologica seu laterogenia) prawo- lub lewostronne (dextra seu sinistra) 3. zgryz przewieszony (occlusio lingualis seu linguoocclusio) - jednostronny (unilateralis) prawo- lub lewostronny (dextra seu sinistra) - obustronny (bilateralis) Ogólna charakterystyka zgryzów krzyżowych w zgryzie: - odwrotne zachodzenie zębów dolnych na górne - zaburzenie linii pośrodkowej dolnego łuku zębowego w stosunku do górnego (z wyjątkiem zgryzu krzyżowego bocznego, zwłaszcza obustronnego) w rysach twarzy: zmiany zależne od wieku pacjenta i nasilenia wady częstość występowania: 12-14% wszystkich wad zgryzu Zgryz krzyżowy częściowy przedni jest wadą wyrostkowo-zębową w zgryzie: - odwrotne zachodzenie siekaczy i kłów - przesunięcie linii pośrodkowej dolnego łuku zębowego (jeśli w prawo - prawostronny, jeśli w lewo - lewostronny); istotne w różnicowaniu z przodozgryzem częściowym w rysach twarzy: - wysunięcie wargi dolnej - wygładzenie bruzdy wargowo-bródkowej - czasami cofnięcie wargi górnej przy odwodzeniu i przywodzeniu oraz przy wysuwaniu i cofaniu żuchwy linia pośrodkowa dolnego łuku zębowego przesuwa się po tej samej prostej, na której jest położona przy zwartych łukach zębowych Zgryz krzyżowy częściowy boczny może być wadą wyrostkowo-zębową lub gnatyczną w zgryzie: - odwrotny nagryz w obrębie zębów bocznych - linia pośrodkowa dolnego łuku zębowego często bez odchyleń, szczególnie przy obustronnym zgryzie krzyżowym częściowym bocznym w rysach twarzy: bez odchyleń Zgryz krzyżowy całkowity jest wadą wyrostkowo-zębową w zgryzie: - odwrotny nagryz od siekacza przyśrodkowego do ostatniego trzonowca po danej stronie łuku zębowego (zwiększenie lub zmniejszenie o jeden ząb sieczny) - linia pośrodkowa dolnego łuku zębowego przesunięta w stronę zgryzu krzyżowego, czasem bez odchyleń w rysach twarzy: - lekkie zapadnięcie policzka i wargi górnej po stronie zaburzonej - uwypuklenie wargi dolnej po stronie zaburzonej droga interokluzyjna wykazuje przeważnie boczne odchylenie występuje żucie jednostronne, co może prowadzić do pogłębienia wady i powstania bocznego przemieszczenia żuchwy Boczne przemieszczenie żuchwy czynnościowe w rysach twarzy: - asymetria - przesunięcie linii pośrodkowej wargi dolnej oraz bródki (punkt pogonion) w stronę wady w zgryzie: - zgryz krzyżowy całkowity lub częściowy przedni po stronie przemieszczenia - zgryz przewieszony, mniej lub bardziej zaznaczony, po stronie przeciwnej w analizie czynnościowej: - przy zwartych łukach zębowych linia pośrodkowa dolnego łuku zębowego i żuchwy jest przesunięta bocznie, a przy odwiedzeniu żuchwy odtwarza się - przy przywodzeniu badany może prowadzić żuchwę zgodnie z linią pośrodkową twarzy do pierwszego zetknięcia się zębów dolnych z górnymi – od tego momentu przedwczesne kontakty prowadzą żuchwę bocznie test czynnościowy dodatni: przy próbie zestrojenia linii pośrodkowej dolnego łuku zębowego z linią środkową twarzy poprawiają się rysy twarzy (prawidłowo ustawiony pogonion) i warunki zgryzowe (tendencja do obustronnego zgryzu krzyżowego częściowego bocznego i zwężenie górnego łuku zębowego) Boczne przemieszczenie żuchwy morfologiczne (laterogenia) jest rozwojową wadą gnatyczną asymetryczny niedorozwój lub przerost trzonu i gałęzi żuchwy w rysach twarzy: - przesunięcie bródki w stronę zgryzu krzyżowego - wydłużenie trzonu i rozwarcie kąta żuchwy po stronie przeciwnej w zgryzie: - po stronie przemieszczenia zgryz krzyżowy całkowity - po stronie przeciwnej zgryz przewieszony w analizie czynnościowej: - przy ruchu odwodzenia linia pośrodkowa dolnego łuku zębowego nie odtwarza się - przy przywodzeniu nie stwierdza się prowadzeń zębowych test czynnościowy ujemny: pacjent nie może odtworzyć linii pośrodkowej lub przybliża linię pośrodkową żuchwy ku linii pośrodkowej twarzy, ale pogarszają się rysy twarzy i warunki zgryzowe Zgryz przewieszony może być wadą wyrostkowo-zębową lub gnatyczną jedno- lub obustronny w zgryzie: - kontakt powierzchni podniebiennych zębów górnych z powierzchniami policzkowymi zębów dolnych może powstać w wyniku - odchyleń w ustawieniu zębów - rozszerzeń lub/i zwężeń łuków zębowych - dysproporcji wymiarów podstaw kostnych w gnatycznej postaci: 1. nadmiernie rozbudowana szczęka (duża baza apikalna) - przechylenie siekaczy górnych - nadmierna szerokość twarzy w okolicy łuków jarzmowych 2. zwężona żuchwa, tyłożuchwie - protruzja siekaczy górnych Wady zgryzu pionowe: wg Orlik-Grzybowskiej Wady zgryzu pionowe dzielimy na: •wady z grupy zgryzów otwartych •wady z grupy zgryzów głębokich Wspólną ich cechą jest zaburzenie wzrostu na wysokość ( wydłużenie, skrócenie, zakłócenie proporcji w zakresie zespołu twarzowoszczękowego) W grupie zgryzów otwartych wyróżnia się : Wg Orlik-Grzybowskiej 1. • • Zgryz otwarty częściowy (occlusio aperta partialis): przedni ( anterior), boczny (lateralis) – jednostronny (unilateralis), prawo lub lewostronny (dextra,sinistra), i obustronny (bilatralis), 2. Zgryz otwarty całkowity(occlusio aperta totalis). Cechy zgryzów otwartych • mniej lub bardziej rozległ szpara niedogryzowa -ujemny nagryz pionowy, • Zaburzenia funkcji -odgryzania i żucia pokarmów, co wiąże się ze zmniejszeniem punktów zwarcia, • Powstawanie tych wad bywa związane z takimi nawykami jak: ssanie palca, smoczka, wargi dolnej, często trzymanie języka między łukami zębowymi w fazie spoczynkowej i podczas mówienia lub przetrwałym niemowlęcym sposobem połykania, • Przyczyną ich mogą też być wrodzone nieprawidłowości budowy i wzajemnych relacji kości szczęk • Przeważnie występują zaburzenia mowy typu seplenienia. Zgryz otwarty częściowy przedni • jest to wada wyrostkowo- zębowa • rysy twarzy nie są zmienione, jeśli do obrazu wady dołącza się wychylenie zębów siecznych górnych, warga górna bywa skrócona i nie pokrywa zębów przednich, czasem wargi są hipotoniczne i nie stykają się ze sobą • śródustnie w odcinku przednim obserwuje się szparę pionową różnej wielkości na skutek skrócenia wyrostka zębodołowego szczęki, a czasem i części zębodołowej żuchwy Zgryz otwarty częściowy boczny • jest to wada wyrostkowo- zębowa, • występuje szpara pionowa, która może występować po jednej lub po obu stronach łuków zębowych w odcinkach bocznych, • w szparze między powierzchniami żującymi zębów górnych i dolnych zwykle tkwi język, • rysy twarzy nie wykazują zmian . Zgryz otwarty całkowity jest rozległą wadą gnatyczną związaną ze znacznym rozchyleniem podstaw szczęk do czego przyczynia się także odgięcie trzonu żuchwy rysy twarzy: - wydłużenie odcinka szczękowego - wargi mogą być wiotkie a górna warga skrócona - znaczne zwiększenie kątów żuchwy lub wyczuwalne palpacyjnie przegięcie żuchwy ku dołowi przed kątami żuchwy, położenie tej kości w kompleksie twarzoczaszki może być prawidłowe, ale może występować cofnięcie (jak w retrogenii) lub wysunięcie żuchwy (jak w progenii), warunki zgryzowe: - rozległa szpara pionowa w obrębie prawie całych łuków zębowych z wyjątkiem kontaktujących ostatnich zębów trzonowych - pod wpływem ucisku policzków powstaje dojęzykowe przechylenie boczne zębów, które zaczynają zwierać się nieprawidłowo, bez zahaczania guzków i bruzd na powierzchniach żujących – ten wadliwy układ antagonistów w odcinkach bocznych podnosi wysokość zwarcia i przyczynia się dodatkowo do zwiększenia szpary niedogryzowej - szczęka jest przeważnie zwężona, czasami niedorozwinięta a podniebienie wysokie Zgryz otwarty całkowity znacznie jest utrudniona czynność żucia a czynność odgryzania jest uniemożliwiona, mowa jest zawsze zaburzona przyczyną tej wady jest przede wszystkim krzywica, a także niektóre endokrynopatie i zespoły genetycznie uwarunkowane np. zespół Turnera, W grupie zgryzów głębokich (occlusio profunda) wyróżniamy: wg Orlik-Grzybowskiej 1. Nadzgryz (supraocclusio) ( zgryz głęboki częściowy – occlusio profunda partialis) 2. Zgryz głęboki całkowity (occlusio profunda totalis) 3. Zgryz głęboki rzekomy (occlusio pseudoprofunda) wtórny ( secundaria) Cechy zgryzów głębokich: • Wspólną cechą wszystkich zgryzów głębokich jest zwiększenie nagryzu pionowego zębów siecznych, • Ogranicza to doprzednie ruchy żuchwy podczas żucia pokarmów. Nadzgryz (zgryz głęboki częściowy): • jest wadą wrodzoną wyrostkowo- zębową, • charakteryzuje się obok zwiększonego nagryzu pionowego t.j. głębokiego (na wysokość) zachodzenia siekaczy górnych na dolne wydłużeniem wyrostka zębodołowego górnego w odcinku przednim, • w cięższych postaciach tej wady zęby sieczne dolne są również przechylone, wydłużone i nagryzają na błonę śluzową przedniej części podniebienia, • w nadgryzie niepowikłanym rysy twarzy nie są zmienione, tylko wargi są silnie napięte, utrzymując retruzję zębów siecznych, • w ruchu wysunięcia żuchwy do kontaktu brzegów siecznych dolnych z górnymi, powstaje rozległa szpara pionowa między powierzchniami żującymi zębów bocznych, • doprowadzenie do poprawy w kontakcie zębów przednich powoduje pogorszenie rysów twarzy(uprzednio nie zmienionych), gdyż dolny odcinek twarzy zostaje wydłużony, • płaszczyzna zgryzu jest dwupoziomowa. Nadzgryz c.d.: • żucie ograniczone jest do ruchów pionowych, • ograniczenie ruchów doprzednich doprowadza często do powikłania tej wady tyłozgryzem, a nawet zgryzem przewieszonym w zakresie pierwszych zębów trzonowych, • zgryz głęboki częściowy wcześnie doprowadza do rozległych uszkodzeń przyzębia po przedsionkowej stronie zębów siecznych dolnych i po stronie podniebiennej górnych. Zgryz głęboki całkowity: • jest to wada gnatyczna związana z nieprawidłowym wzorcem wzrostowym kośćca czaszki, • kąt żuchwy, jak i kąt podstaw szczęki jest zmniejszony, twarz wygląda na kwadratową(stosunek szerokości twarzy do jej wysokości ma się najczęściej jak 1/1), • wyrazem tego jest znaczne skrócenie szczękowego odcinka twarzy, warga dolna jest silnie wywinięta i pogłębiona jest bruzda wargowo-bródkowa, • występuje głęboki nagryz pionowy zębów siecznych, • niskie zahamowane we wzroście na wysokość boczne wyrostki zębodołowe szczęki i części zębodołowej żuchwy, • podniebienie jest płaskie, a łuk zębowy górny szeroki dlatego też w odcinkach bocznych może występować zgryz przewieszony, Zgryz głęboki całkowity c.d. • • • • • często zęby są niewielkich rozmiarów, nierzadko obserwuje się szpary miedzy zębami, jedynie w okolicy siekaczy dolnych mogą powstawać stłoczenia spowodowane niedorozwojem wyrostka zębodołowego dolnego pod wpływem ucisku głęboko zachodzących siekaczy górnych, dominują pionowe ruchy żucia, szpara spoczynkowa jest w niektórych przypadkach znacznie powiększona co maskuje skrócenie odcinka szczękowego, aż do chwili rozpoczęcia żucia przez pacjenta, . Zgryz głęboki rzekomy: • cechuje skrócenie szczękowego odcinka twarzy powstałe w wyniku obniżenia zwarcia przez rozległą utratę uzębienia, • jest to wada nabyta, • w rysach twarzy odcinek szczękowy jest skrócony. Bibliografia: 1. Zarys współczesnej ortodoncji: pod red. Ireny Karłowskiej, 2. Ortopedia szczękowa: pod red. Florentyny Łabiszewskiej- Jaruzelskiej, 3. Ortodoncja współczesna: William Proffit, Henry W. Fields Jr, 4. Aparaty czynnościowe w ortopedii szczękowo-twarzowej: Thomas M. Graber, Thomas Rakosi, Aleksandra G. Petrovic, 5. Diagnostyka ortodontyczna: Anna Komorowska, 6. Ortodoncja: pod red. P. Diedricha.