Prezentacja radcy prawnego OIL w Warszawie Bartosza Niemca

Działalność lecznicza - aktualny stan prawny
Radca prawny
Bartosz Niemiec
Działalność lecznicza
zdrowotnych
polega
na
udzielaniu
świadczeń
Świadczenia zdrowotne to działania służące zachowaniu,
ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne
działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub
przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.
Poza udzielaniem świadczeń zdrowotnych
lecznicza może również polegać na:
działalność
1) promocji zdrowia lub
2) realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z
udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym
wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod
leczenia
Zgodnie z komunikatem Ministra Zdrowia z dnia 28 maja
2012r. w sprawie dostosowania działalności podmiotów
leczniczych do przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r.
o działalności leczniczej dane przedsiębiorstwo podmiotu
leczniczego może prowadzić tylko jeden z rodzajów
działalności leczniczej:
1. stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne:
a) szpitalne,
b) inne niż szpitalne;
2. ambulatoryjne świadczenia zdrowotne.
Podmioty lecznicze a zakłady opieki zdrowotnej
Art. 218 – ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o zakładzie
opieki zdrowotnej rozumie się przez to przedsiębiorstwo podmiotu
leczniczego
Z dniem wejścia w życie ustawy niepubliczne zakłady opieki
zdrowotnej stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych
Publiczne zakłady opieki zdrowotnej działające na podstawie
dotychczasowych
przepisów
podmiotami
leczniczymi
niebędącymi przedsiębiorcami
Od dnia wejścia w życie ustawy nie mogą być tworzone
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.
Rodzaje praktyk lekarskich
Indywidualna praktyka lekarska (zwana gabinetową)
Indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania,
Indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w przedsiębiorstwie
podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem
- powyższe praktyki mogą być również zarejestrowane w formie
praktyk specjalistycznych
grupowa praktyka lekarska która może być prowadzona w
formie spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej.
Nowe regulacje
zniesienie obowiązku wizytacji rejestrowanej praktyki lekarskiej
przez właściwą ORL;
zniesienie
obowiązku
przedstawienia
przez
lekarza
ubiegającego
się
o
rejestrację
praktyki
dokumentu
potwierdzającego
prawo
do
dysponowania
danym
pomieszczeniem;
zniesienie
obowiązku
przedstawienia
przez
lekarza
ubiegającego się o rejestrację praktyki umowy o sterylizację;
wyraźne wskazanie obowiązku aktualizacji danych objętych
rejestrem w terminie 14 dni od powstania zamian oraz
przyznanie organowi prowadzącemu rejestr prawa do nałożenia
pieniężnej
kary
administracyjnej
w
wysokości
do
dziesięciokrotności minimalnej pensji w przypadku uchybienia
przez lekarza obowiązkowi aktualizacyjnemu;
wprowadzenie zasady, w myśl której miejscem wezwania w
przypadku indywidualnych praktyk lekarskich wyłącznie w
miejscu wezwania nie może być przedsiębiorstwo podmiotu
leczniczego - konsekwencja w postaci uniemożliwienia
indywidualnym praktykom lekarskim wyłącznie w miejscu
wezwania możliwości zawierania umów cywilnoprawnych w
ramach których praktyki te stawałyby się podwykonawcami
podmiotów leczniczych, w ich imieniu udzielając świadczeń
zdrowotnych;
nie później niż w terminie 7 dni od zawarcia umowy
ubezpieczenia należy przekazać organowi prowadzącemu
rejestr dokumentów potwierdzających zawarcie umowy
ubezpieczenia wystawione przez ubezpieczyciela;
konieczność wyodrębnienia w ramach podmiotu leczniczego
przedsiębiorstw i uzyskanie nowych kodów resortowych;
obowiązek zgłaszania raz na kwartał przez kierownika
podmiotu leczniczego do PIP informacji o liczbie osób, które
wykonują
zawód
medyczny
na
podstawie
umów
cywilnoprawnych albo jako praktyka zawodowa, z którą podmiot
leczniczy zawarł umowę cywilnoprawną;
zakaz świadczenia oraz reklamowania usług pogrzebowych w
miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych (innego typu
działalność może być wykonywana, o ile nie jest uciążliwa dla
pacjentów lub przebiegu leczenia)
wprowadzenie
obowiązku
posiadania
przez
podmiot
wykonujący działalność leczniczą regulaminu organizacyjnego;
Regulamin organizacyjny
firma podmiotu (nazwisko i imię lekarza);
cele i zadania podmiotu;
rodzaj działalności leczniczej;
zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych;
wysokość opłaty za udostępnianie dokumentacji medycznej
określonej w art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 6 listopada o prawach
Pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta;
organizację procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w
przypadku pobierania opłat;
wysokość opłaty za udzielane świadczenia zdrowotne inne niż
finansowane ze środków publicznych.
Wymogi odnośnie pomieszczeń
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 czerwca
2012r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny
odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu
wykonującego działalność leczniczą (Dz.U. z 2012r. Poz.
739) - do pomieszczeń praktyk lekarskich zastosowanie
będą miały głównie § 14, 16, 25, 27, 29, 30, 36, 38 i 39
oraz załącznik nr 2 do rozporządzenia określający
szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać
pomieszczenia i urządzenia ambulatorium.
pomieszczenia podmiotu wykonującego działalność
leczniczą powinny być zlokalizowane w samodzielnym
budynku albo w zespole budynków, a w sytuacji gdy
budynek, w którym się mieszczą ma inne przeznaczenie,
niż działalność lecznicza – pomieszczenia praktyki powinny
być całkowicie wyodrębnione (z wyłączeniem węzłów
komunikacji pionowej i poziomej w tym budynku, wspólnych
dla wszystkich użytkowników);
sytuacja, w której pomieszczenia praktyki zawodowej
lokalizowane są w lokalu mieszkalnym jest również
dopuszczalna, ale ponownie konieczne jest wyodrębnienie
tych
pomieszczeń
od
pomieszczeń
pozostałych
użytkowników danego lokalu;
brak jest jednoznacznego określenia kształtu i powierzchni
pomieszczeń praktyki – powinny one umożliwiać „prawidłowe
rozmieszczenie, zainstalowanie i użytkowanie urządzeń,
aparatury i sprzętu, stanowiących jego niezbędne
funkcjonalne wyposażenie”;
w pomieszczeniach praktyki należy wyodrębnić co
najmniej jedno pomieszczenie lub miejsce do składowania
bielizny czystej, brudnej oraz na odpady – w przypadku
praktyk zawodowych wszystkie te miejsca mogą być
zlokalizowane w jednym pomieszczeniu;
meble znajdujące się w pomieszczeniach praktyki muszą
umożliwiać ich mycie i dezynfekcję (z wyłączeniem mebli
znajdujących się w pomieszczeniach administracyjnych czy
socjalnych, a także do praktyk zajmujących się wyłącznie
prowadzeniem działalności leczniczej w zakresie opieki
psychiatrycznej
i
leczenia
uzależnień
oraz
praktyk
lokalizowanych w ramach lokali mieszkalnych);
podobnie podłogi i połączenia ścian z podłogami powinny być
wykonane z materiałów i w sposób umożliwiający ich mycie i
dezynfekcję – podobnie jak wyżej wymóg ten nie obowiązuje w
stosunku do pomieszczeń administracyjnych i socjalnych,
pomieszczeń praktyk udzielających świadczeń z zakresu opieki
psychiatrycznej i leczenia uzależnień, a także odmiennie niż w
punkcie wyżej, w stosunku do sal kinezyterapii;
„pomieszczenia i urządzenia wymagające utrzymania
aseptyki i wyposażenie tych pomieszczeń powinny umożliwiać
ich mycie i dezynfekcję”;
w pomieszczeniach, w których wykonywane są badania lub
zabiegi (za wyjątkiem tych pomieszczeń, w których dokonuje
się badania za pomocą rezonansu magnetycznego) powinna
znajdować się co najmniej jedna umywalka z baterią z ciepłą i
zimną wodą, dozownik z mydłem w płynie, dozownik z płynem
dezynfekcyjnym, pojemnik z ręcznikami jednorazowego użycia
oraz pojemnik na zużyte ręczniki – jednakże jeżeli w
pomieszczeniach tych wykonuje się badania lub zabiegi przy
użyciu narzędzi lub sprzętu wielokrotnego użytku to powinien
się w nich znaleźć dodatkowo zlew wraz z baterią.
Dodatkowy zlew nie jest wymagany „jeżeli stanowiska mycia rąk
personelu oraz narzędzi i sprzętu wielokrotnego użycia są
zorganizowane w oddzielnym pomieszczeniu, do którego
narzędzia i sprzęt są przenoszone w szczelnych pojemnikach oraz
w przypadku, gdy mycie i sterylizacja są przeprowadzane w innym
podmiocie”;
w pomieszczeniach, w których stosuje się podtlenek azotu do
znieczulania, w tym w salach operacyjnych, nawiew powietrza
powinien odbywać się górą, a wyciąg powietrza w 20% górą i w
80% dołem oraz zapewniać nadciśnienie w stosunku do korytarza,
przy czym rozmieszczenie punktów nawiewu nie może
powodować przepływu powietrza od strony głowy pacjenta przez
pole operacyjne;
Dodatkowo jeżeli w pomieszczeniach praktyki znajdują
się instalacje i urządzenia wentylacji mechanicznej i
klimatyzacji,
to
podlegają
one
obowiązkowemu
okresowemu przeglądowi, czyszczeniu lub dezynfekcji lub
wymianie elementów instalacji zgodnie z zaleceniami
producenta – winno się to dziać nie rzadziej niż co 12
miesięcy;
Oprócz tego pomieszczenia praktyki powinny spełniać
odpowiednie wymogi przewidziane w załączniku nr 2 do
przedmiotowego
rozporządzenia,
który
określa
szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać
pomieszczenia i urządzenia ambulatorium.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z
2010r. nr 243 poz. 1623 z późn zm.)
art. 9 dopuszcza, w szczególnie uzasadnionych przypadkach,
odstępstwo, do pewnego stopnia, od przepisów technicznobudowlanych, za zgodą właściwego organu.
rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia
2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. nr 75
poz. 690 z późn. zm.).
oświetlenie pomieszczeń - co do zasady, w danym
pomieszczeniu stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle
ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej
1:8;
wielkość drzwi wejściowych do budynku i ogólnodostępnych
pomieszczeń użytkowych oraz mieszkań – powinny mieć w
świetle ościeżnicy co najmniej: szerokość 0,9 m i wysokość 2
m. Dla drzwi zewnętrznych dwuskrzydłowych szerokość
skrzydła głównego nie może być mniejsza niż 0,9 m;
kwestia wysokości pomieszczeń – 2,5 metra – jeżeli
pomieszczenie jest przeznaczone dla pobytu nie więcej niż 4
osób w przeciwnym wypadku – 3 metry. Należy przy tym
pamiętać, iż możliwe jest obniżenie wymaganej wysokości, nie
więcej jednak niż do 2,5 m w sytuacji gdy w pomieszczeniu
tym
zastosowana
została
wentylacja
mechaniczna
nawiewowo-wywiewna lub klimatyzacja oraz uzyskania zgody
wojewódzkiego inspektora sanitarnego;
wymagania odnośnie pomieszczeń higieniczno-sanitarnych.
Ustępy ogólnodostępne powinny m.in. posiadać wydzielony
przedsionek z umywalką, do którego prowadzą drzwi o
szerokości co najmniej 0,9 m, co najmniej jedną kabinę
ustępową z drzwiami otwieranymi na zewnątrz, o szerokości
co najmniej 0,8 m oraz wentylację grawitacyjną lub
mechaniczną - w ustępach z oknem i jedną kabiną, a w
innych - mechaniczną o działaniu ciągłym lub włączaną
automatycznie.
W
przypadku
chęci
dostosowania
pomieszczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych
konieczne staje się zapewnienie przestrzeni manewrowej o
wymiarach co najmniej 1,5x1,5 m, stosowanie drzwi bez
progów oraz odpowiedniego wyposażenia, jak np.
zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z
urządzeń sanitarnych. Można natomiast zrezygnować w
takim wypadku z przedsionka;
Ustawa z dnia 29 listopada 2000r. Prawo atomowe (t.j. Dz. U.
z 2012r. poz. 264 z późn. zm.);
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 marca 2008r. w
sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia
udzielających
świadczeń
zdrowotnych
z
zakresu
rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i
terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz.U. z
2008r. nr 59 poz. 365 z poen zm.);
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011r. w
sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania
jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej
(Dz.U. z 2011r. nr 51 poz. 265 z późn zm.);
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006r. w
sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z
urządzeniami radiologicznymi (Dz. U. z 2006r. nr 180 poz.
1325).
wymogi odnośnie gabinetu rentgenowskiego – jego wysokość
nie może być w żadnym wypadku mniejsza niż 2,5 m, a jego
powierzchnia, gdy jest w nim zainstalowany aparat
rentgenowski stomatologiczny czy też aparat mammograficzny
czyli te rodzaje aparatów które możemy najczęściej spotkać w
praktykach lekarskich – nie mniejsza niż 8 m2 i dodatkowo 4 m2
na każdy kolejny aparat. Warto pamiętać, iż przepis dopuszcza
możliwość zmniejszenia powierzchni, ale nie więcej niż o 5%
oraz o tym że do powierzchni gabinetów rentgenowskich nie
wlicza się powierzchni sterowni, jeżeli znajduje się ona w
wydzielonym pomieszczeniu.
Pieczątka lekarska
Uchwała Nr 110/05/IV Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 16
września 2005r. w sprawie treści pieczątki lekarskiej
§ 1.
1. Pieczątka lekarska zawiera następujące dane:
1) imię i nazwisko,
2) tytuł zawodowy, tj. „lekarz” („lek.”) albo „lekarz dentysta”
(„lek. dent.”),
3) numer prawa wykonywania zawodu,
4) posiadane specjalizacje, zgodnie z brzmieniem określonym
w dyplomie lub zaświadczeniu, potwierdzającym ich
uzyskanie.
§2.
Pieczątka lekarska może ponadto zawierać następujące dane:
1) tytuł i stopień naukowy,
2) umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub
udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, o których mowa w
przepisach wydanych na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 5
grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zgodnie z
brzmieniem określonym w świadectwie potwierdzającym posiadanie
tych umiejętności,
3) numer umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia
upoważniającej lekarza do wystawiania recept,
4) numer telefonu,
5) adres.
§ 2.
Lekarze i lekarze dentyści dostosują treść pieczątek do wymogów
niniejszej uchwały nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia
2006 r.
Kontrola
Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej
przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić i przechowywać w
swojej siedzibie książkę kontroli oraz upoważnienia i protokoły
kontroli, może być ona prowadzona w wersji elektronicznej.
Książka kontroli zawiera wpisy dokonywane przez organ
kontroli. Wpisy obejmują m.in.:
- oznaczenie organu kontroli;
- oznaczenie upoważnienia do kontroli;
- zakres przedmiotowy przeprowadzonej kontroli;
Co ważne przedsiębiorca jest obowiązany dokonywać w książce
kontroli
wpisu
informującego
o
wykonaniu
zaleceń
pokontrolnych, bądź wpisu o ich uchyleniu przez organ kontroli
lub jego organ nadrzędny albo sąd administracyjny.
Prawo kontroli przysługuje:
- ministrowi właściwemu do spraw zdrowia – w zakresie
zgodności działania tych podmiotów z obowiązującymi
przepisami prawa oraz „pod względem medycznym”;
- podmiotom tworzącym podmioty lecznicze niebędące
przedsiębiorcami (samodzielne publiczne zakłady opieki
zdrowotnej i jednostki budżetowe) w ramach sprawowanego
nadzoru nad nimi – w zakresie zgodności ich działania z
obowiązującym
prawem,
statutami
i
regulaminem
organizacyjnym oraz jakości i dostępności udzielanych przez te
podmioty
świadczeń
zdrowotnych,
prawidłowości
gospodarowania mieniem podmiotu oraz środkami publicznymi,
a także w zakresie gospodarki finansowej;
- organom prowadzącym rejestr podmiotów leczniczych
Prowadzą ona kontrolę w zakresie zgodności wykonywania
działalności leczniczej z przepisami ustawy o działalności
leczniczej i aktów wykonawczych do niej.
Kontrola przeprowadzana jest w oparciu o przepisy ustawy o
swobodzie działalności gospodarczej zmodyfikowane przez
przepisy ustawy o dzialalności leczniczej.
brak obowiązku organów kontroli zawiadomienia o
zamiarze wszczęcia kontroli (art. 79 w zw. z art. 84aa
u.s.d.g.) – a zatem kontrola podmiotów prowadzących
działalność leczniczą będzie mogła być wszczęta bez
uprzedniego zawiadomienia;
brak wymogu przeprowadzania kontroli w miejscu
wykonywania działalności i w godzinach wykonywania
działalności przez kontrolowanego (art. 80a w zw. z art.
84aa u.s.d.g.) – kontrola będzie mogła być prowadzona
także poza miejscem wykonywania działalności leczniczej i
także w godzinach innych niż te, w których wykonywana
jest działalność;
brak zastrzeżenia, iż jednocześnie może toczyć się tylko
jedna kontrola (art. 82 w zw. a art. 84aa u.s.d.g.) – co
oznacza, że w podmiocie leczniczym w tym samym czasie
będzie mogła być przeprowadzana więcej niż jedna kontrola;
brak ograniczeń czasu trwania kontroli u przedsiębiorcy (art.
83 w zw. z art. 84aa u.s.d.g.) – a więc brak jest ram
czasowych, w których organ kontrolujący będzie musiał
zakończyć postępowanie kontrolne.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia 2012 r.
w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania kontroli
podmiotów leczniczych (Dz.U.2012.1509)
Kontrola przeprowadzana przez Ministra właściwego do
spraw zdrowia lub przez niego zlecona, bądź
przeprowadzania przez podmiot tworzący podmiot leczniczy
niebędący przedsiębiorcą
Kontrolujący zawiadamia kierownika jednostki kontrolowanej
o zakresie kontroli oraz przewidywanym czasie trwania
czynności kontrolnych nie później niż w dniu poprzedzającym
dzień rozpoczęcia czynności kontrolnych w jednostce
kontrolowanej.
Kontrolę co do zasady przeprowadza się w siedzibie
jednostki kontrolowanej lub miejscu wykonywania działalności
leczniczej, w dniach i godzinach pracy tam obowiązujących.
Do wszczęcia kontroli niezbędne jest przedłożenie
upoważnienia do przeprowadzenia kontroli udzielonego
przez odpowiedni organ kontroli. Winno ono zawierać m.in.:
wskazanie podstawy prawnej – a więc powołanie przepisu,
na podstawie którego dany organ jest uprawniony do
przeprowadzenia kontroli podmiotu leczniczego;
imię i nazwisko osoby uprawnionej do przeprowadzenia
kontroli;
określenie zakresu przedmiotowego kontroli;
pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego
przedsiębiorcy.
Zgodnie z przepisami ustawy o działalności leczniczej
podmiot przeprowadzający kontrolę ma prawo:
żądania informacji i dokumentacji;
oceny realizacji zadań określonych w regulaminie
organizacyjnym lub statucie, w tym dostępności i jakości
udzielanych usług zdrowotnych;
wstępu do pomieszczeń;
udziału w
świadczeń;
czynnościach
związanych
wglądu do dokumentacji medycznej;
żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień.
z
udzielaniem
Kontrolowany przedsiębiorca jest uprawniony do wniesienia
sprzeciwu, gdy:
podjęto czynności kontrolne bez uprzedniego okazania
legitymacji służbowej bądź upoważnienia, prowadzono kontrolę
w oparciu o upoważnienie niezgodne z wymogami prawa, przez
osobę w nim niewskazaną bądź poza zakresem wskazanym w
upoważnieniu;
zaniechano pouczenia podmiotu kontrolowanego o jego
prawach i obowiązkach w trakcie kontroli;
przeprowadzono kontrolę pod nieobecność kontrolowanego
lub osoby przez niego upoważnionej, mimo braku ku temu
odpowiednich przesłanek.
Przed podpisaniem protokołu kontroli przedsiębiorca może
zgłosić umotywowane zastrzeżenia co do faktów zawartych w
protokole – po stronie kontrolującego powstaje obowiązek
wyjaśnienia wskazanych zastrzeżeń i uzupełnienia protokołu.
W terminie 7 dni od otrzymania protokołu kontroli
przedsiębiorcy przysługuje prawo do wniesienia zastrzeżeń co
do sposobu przeprowadzenia czynności kontrolnych oraz
ustaleń zawartych we wzmiankowanym protokole.
W oparciu o ustalenia zawarte w protokole kontrolnym organ
przeprowadzający
kontrolę
może
wydać
zalecenia
pokontrolne, mające na celu usunięcie wskazanych
nieprawidłowości, a w szczególnie rażących przypadkach
może dokonać wykreślenia z rejestru.
Usługi medyczne a VAT
Do końca 2010 r. na mocy pkt 9 załącznika nr 4 do ustawy o
VAT zwolnione z VAT były „Usługi w zakresie ochrony zdrowia i
opieki społecznej (PKWiU ex 85) z wyłączeniem usług
weterynaryjnych (PKWiU 85.2)" (ówczesne PKWiU 1997).
To wcześniejsze zwolnienie obejmowało do końca 2010 roku:
1) Usługi medyczne świadczone przez szpitale;
2) Usługi medyczne świadczone przez przychodnie i prywatne
praktyki lekarskie;
3) Usługi stomatologiczne;
4) Usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe (w
tym np. usługi świadczone przez fizykoterapeutów i inne osoby
zajmujące się usługami paramedycznymi - łącznie z usługami w
zakresie homeopatii).
Od 1 stycznia 2011 roku zwolnione z VAT są:
usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce,
zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia,
oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi
usługami związane, wykonywane przez podmioty lecznicze;
usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce,
zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia
oraz dostaw towarów i świadczenie usług ściśle z tymi
usługami związane wynikające bezpośrednio z procesu
leczenia, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na
terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest
działalność lecznicza;
usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce,
zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia,
świadczone w ramach wykonywania zawodów:
a) lekarza i lekarza dentysty,
b) pielęgniarki i położnej,
c) medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z
dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr
112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
d) psychologa;
świadczenie usług, o których mowa w pkt wyżej, jeżeli
usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu
ale na rzecz osoby trzeciej od wskazanych wyżej podmiotów,
(chodzi tu w szczególności o pakiety/abonamenty medyczne
dla pracowników);
usługi transportu sanitarnego.
Zwolnienie podmiotowe
Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość
sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w
poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości
sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się
odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług
zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie
przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika
do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
podlegających amortyzacji.
Kasy rejestrujące
Obowiązek posiadania kasy fiskalnej obejmuje lekarza, który:
- ma zarejestrowaną działalność gospodarczą i prowadzi praktykę
lekarską w jednej z prawnie dopuszczonych form,
- świadczy usługi medyczne na rzecz osób fizycznych, będących
konsumentami,
- nie korzysta z przewidzianych w rozporządzeniu zwolnień z
ewidencjonowania tych usług.
Od 1 stycznia 2013 r. - radykalne obniżenie (z 40 tys. zł do 20
tys. zł) limitu obrotów, powyżej których trzeba prowadzić
kasę fiskalną.
Zakup kasy fiskalnej
Lekarz rozpoczynający ewidencję obrotu jest uprawniony do:
ulgi VAT na zakup kasy fiskalnej - 90% ceny zakupu netto, nie
więcej niż 700 zł;
zaliczenia w koszty wydatków poniesionych na zakup kasy
fiskalnej (także w wypadku zakupu kolejnych kas);
odliczenia podatku VAT zawartego w cenie kasy.
Warunki uzyskania odliczenia
zgłoszenie o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich
używania do ewidencjonowania;
rozpoczęcie ewidencjonowania na kasie fiskalnej nie później niż
w obowiązującym terminie - przy użyciu kas rejestrujących
nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym
potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje i kryteria i warunki
techniczne;
uregulowanie całości należności za kasę i zachowanie dowodu
sprzedaży;
w terminie 7 dni po dokonaniu fiskalizacji przez uprawnionego
serwisanta należy złożyć w urzędzie Zgłoszenie kasy.
Wniosek o zwrot
Imię i nazwisko lub nazwa podatnika i jego dane adresowe (w
tym nr telefonu kontaktowego);
NIP;
dane podmiotu świadczącego usługi serwisowe, który dokonał
fiskalizacji kasy fiskalnej;
oryginał faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej wraz z
dowodem zapłaty całej należności za kasę rejestrującą;
informacje o numerze rachunku bankowego podatnika, na który
należy dokonać zwrotu.
Zmiany po 1 kwietnia 2013r.
nowe wzory formularzy zgłoszeń i wniosków;
obowiązek umieszczenia na paragonie „nazwy towaru lub
usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację" gdy
dotychczas wystarczało umieszczenie „nazwy towaru lub usługi i
ewentualnie opisu towaru lub usługi stanowiącego rozwinięcie
tej nazwy"
zmiany w treści paragonu, m.in.:
- obowiązkowe oznaczenie „PARAGON FISKALNY";
- wartość rabatów lub narzutów jeśli występują;
- odstąpienie od szczegółowej regulacji cech paragonu (ilości
znaków w lini, szerokości taśmy paragonowej)
Odpady
Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U.2013. 21)
Posiadacz odpadów zobowiązany jest do:
- Prowadzenia ewidencji odpadów z zastosowaniem karty
ewidencji odpadów prowadzonej odrębnie dla każdego rodzaju
odpadu oraz/lub karty przekazania odpadu.
Posiadacz odpadów prowadzący ewidencję zobowiązany jest do:
- Sporządzania i przekazania zbiorczych zestawień danych o
rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi
oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i
unieszkodliwiania odpadów;
- Sporządzania i przekazywania zbiorczych zestawień danych o
komunalnych osadach ściekowych.
Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o odpadach - w przypadku
korzystania przez wytwórców odpadów ze wspólnego lokalu
dopuszcza się przeniesienie odpowiedzialności za wytworzone
odpady na rzecz jednego z nich lub na rzecz wynajmującego
lokal,
jeżeli
podmiot
ten
zapewni
postępowanie
z przyjętymi odpadami w sposób zgodny z ustawą o odpadach.
Przeniesienie odpowiedzialności oznacza przeniesienie praw i
obowiązków
ciążących
na
wytwórcy
odpadów
i następuje pod warunkiem zawarcia umowy w formie
pisemnej pod rygorem nieważności.
W przypadku, o którym mowa wyżej, do prowadzenia ewidencji
w zakresie wytwarzanych odpadów obowiązany jest podmiot,
na rzecz którego przeniesiono odpowiedzialność za
wytwarzane odpady.
Uproszczona ewidencja
Art. 71 ust. 1 ustawy o odpadach stanowi, iż uproszczoną
ewidencję odpadów z zastosowaniem jedynie karty przekazania
odpadów prowadzą podmioty, które:
- wytwarzają odpady niebezpieczne w ilości do 100 kg rocznie,
- wytwarzają odpady inne niż niebezpieczne, niebędące
odpadami komunalnymi, w ilości do 5 ton rocznie.
Obowiązek sprawozdawczości:
Zgodnie z art. 237 podmioty, o których mowa w art. 73 i art. 75,
obowiązane przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 14
grudnia 2012 roku o odpadach (Dz. U. z 2013 r. Nr 0, poz. 21) do
sporządzania i składania zbiorczego zestawienia danych o
rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi
oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i
unieszkodliwiania tych odpadów (na podstawie art. 37 ust. 1 i 2
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku o odpadach Dz. U. z 2010
roku, Nr 185, poz. 1243) sporządzają i składają je za lata 2012–
2014, stosując przepisy dotychczasowe.
Podmioty obowiązane do sporządzania sprawozdania, o których
mowa powyżej, składają go w terminie do dnia 15 marca za
poprzedni rok kalendarzowy marszałkowi województwa
właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania, zbierania lub
przetwarzania odpadów.
Kary pieniężne
Zgodnie z postanowieniami art. 200 ust. 1 ustawy z 14 grudnia
2012 r. o odpadach jeżeli podmiot, wbrew obowiązkowi, o którym
mowa w art. 76, nie składa sprawozdania - podlega
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 500 zł.
Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej, o której mowa powyżej,
musi określać termin przekazania sprawozdania nie krótszy niż
14 dni.
W przypadku nieprzekazania sprawozdania w terminie
określonym w ww. decyzji wydanej na podstawie art. 200 ust. 1 podmiot podlega karze pieniężnej w wysokości 2 000 zł – może
być ona wymierzana wielokrotnie, z tym że łączna wysokość
takich kar pieniężnych za dany rok kalendarzowy nie może
przekroczyć 8 500 zł.
Opłaty za korzystanie ze środowiska
Obowiązek dotyczy lekarzy dokonujących, w ramach swojej
działalności godpodarczej, emisji do środowiska np. tych
lekarzy, którzy w ramach prowadzonej działalności korzystają z
samochodów lub ogrzewają pomieszczenia praktyki lekarskiej
opałem spalanym we własnych kotłowniach.
Do
31.01.2013r.
należało
przekazać
marszałkowi
województwa wykaz zawierający informacje i dane o ilości i
rodzajach gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz
dane, na podstawie których określono te ilości wykorzystane do
ustalenia wysokości opłat oraz ewentualnie uiścić opłatę za
korzystanie ze środowiska za II półrocze 2012 r. - od 2013r.
jedna informacja - za 2013 rok w terminie do 31 marca 2014
roku.
Krajowa baza o emisjach gazów cieplarnianych i
innych substancji
Do końca lutego należy złożyć raport o emisjach gazów za rok
poprzedni. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy dnia 17.07.2009 r. o
systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych
substancji (Dz.U. Nr 130, poz. 1070, z późn.zm.) podmiot
korzystający ze środowiska sporządza i wprowadza do krajowej
bazy raport zawierający informacje o wielkościach emisji gazów
cieplarnianych i innych substancji wprowadzanych do powietrza.
Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami - KOBIZE
Raport wypełnia się wyłącznie w formie elektronicznej, logując
się do systemu internetowego po uprzedniej rejestracji zakładu
w krajowej bazie.
Zapobieganie zakażeniom
Opracowanie procedur zapobiegania szerzeniu zakażeń i chorób zakaźnych.
Raz na pół roku kontrola (jeśli wykazano nieprawidłowości kolejna po trzech
miesiącach), w ramach której należy:
- ocenić ryzyko występowania zakażeń związanych z udzielaniem świadczeń
zdrowotnych;
- przeprowadzić monitoring czynników alarmowych i zakażeń wynikających z
zakresu realizowanych usług medycznych;
- przeanalizować procedury zapobiegania zakażeniom i chorobom zakaźnym, w
tym procedury dekontaminacji;
- przeanalizować sposób stosowania środków ochrony indywidualnej i
zbiorowej;
- ocenić wykonywane badania laboratoryjne;
- przeanalizować lokalną sytuację epidemiologiczną;
- dokonać oceny profilaktyki i terapii antybiotykowej.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 czerwca 2013r. w
sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu
prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi
narzędziami używanymi przy udzielaniu świadczeń
zdrowotnych (Dz.U. z 2013r. Poz. 696).
ostrymi narzędziami w rozumieniu rozporządzenia są wyroby
medyczne służące do cięcia, kłucia oraz mogące spowodować
zranienie lub przeniesienie zakażenia;
pod pojęciem pracowników rozumie się przez to także osoby
fizyczne wykonujące pracę na innej podstawie niż stosunek
pracy, doktorantów, studentów i uczniów niebędących
pracownikami oraz wolontariuszy, a także osoby prowadzące
pod nadzorem pracodawcy lub w miejscu wyznaczonym przez
pracodawcę działalność gospodarczą na własny rachunek;
pracodawca dokonuje oceny ryzyka zawodowego zranienia
ostrym narzędziem oraz przeniesienia zakażenia w wyniku
ekspozycji na krew lub inny potencjalnie zakaźny materiał
biologiczny na danym stanowisku pracy (co najmniej raz na dwa
lata);
opracowuje i wdraża procedury bezpiecznego postępowania z
ostrymi narzędziami;
podejmuje działania eliminujące lub ograniczające ryzyko
wystąpienia zranień ostrymi narzędziami oraz zakażeń;
prowadzi systematyczne szkolenia
zapobieganie narażeniu i jego skutkom
mające
na
celu
nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy, sporządza raport o
bezpieczeństwie i higienie pracy w podmiocie leczniczym w
zakresie zranień ostrymi narzędziami przy udzielaniu świadczeń
zdrowotnych pierwszy raport nie później niż do 28 lutego 2014r.;
Raport taki powinien zawierać w szczególności:
tabelaryczne zestawienie liczby zranień ostrymi narzędziami,
do których doszło;
tabelaryczne zestawienie stosowanych rodzajów ostrych
narzędzi, z wyszczególnieniem, które z nich zawierają
rozwiązania chroniące przed zranieniem;
analizę okoliczności i przyczyn zranień;
propozycje działań mających na celu ograniczenie liczby
zranień (możliwości wprowadzenia do użytku w podmiocie
leczniczym nowych rodzajów ostrych narzędzi zawierających
rozwiązania chroniące przed zranieniem, wraz z oszacowaniem
kosztów takich działań);
Dziękuję za uwagę