Który liczy łzy

TV - Program z 04.03.2012 (Nr. 902)
„ …Który liczy łzy”
Pastor Wolfgang Wegert ©
Kazanie: „Cały dzień sprawie mojej szkodzą, a wszystkie zamysły ich zmierzają do mojej
zguby. Schodzą się, czyhają, śledzą kroki moje, ponieważ nastają na życie moje.
Czyż ujdą kary za niegodziwość? Boże, upokorz w gniewie tych ludzi! Tyś
policzył dni mojej tułaczki, zebrałeś łzy moje w bukłak swój. Czy nie są
zapisane w księdze twojej? Wtedy cofną się wrogowie moi, gdy zawołam: To
wiem, że Bóg jest ze mną. Bogu, którego słowo wysławiać będę, Panu, którego
słowo wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się: Cóż mi może uczynić
człowiek? Tobie, Boże, spełnię śluby, Tobie złożę ofiary dziękczynienia, Bóg zaś
od śmierci ocalił duszę moją, nogi moje od upadku, abym chodził przed Bogiem
w światłości życia?”
(Psalm 56, 6-14)
Zobaczmy, jaka cudowna prawda tkwi w tym rozdziale.
Bóg był znany Dawidowi
W wersecie 10 mówi mianowicie: „Wiem, że jesteś moim Bogiem”. Jakie potężne zdanie: „Wiem, że jesteś
moim Bogiem!” (tłumacz niem.). Jest to zdanie do zachowania go, do recytowania i proklamowania. Rzuć procą
w strach i niepokój. Połóż je jak strzałę w łuku i odstrzel je. „Wiem, że ty jesteś moim Bogiem!” To zdanie
przypomina nam Joba, który powiedział: „Lecz ja wiem, że odkupiciel mój żyje” (Joba 19, 25).
Dawid znał swojego Boga. To jest warunek, móc komuś zaufać. Ty możesz tylko zaufać człowiekowi, którego
znasz. Dlatego ostrzegamy nasze dzieci: „Nie ufaj obcym!” A dlaczego Dawid mógł zaufać Panu? Bo Go znał.
A przez co Go znał? Posłuchaj, co mówi w następnym wersecie: „Bogu, którego słowa wysławiać będę, Panu,
którego słowo wysławiać będę” (werset 11). To samo już ogłosił w wersecie 5: „Bogu, którego słowo
wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się”. To oznacza, że znał Boga poprzez Jego Słowo. Jak inaczej
możemy jeszcze poznać Boga, jeśli nie przez Jego Słowo. Dlatego moje pytanie brzmi: Jaką rolę odgrywa w
twoim codziennym życiu Biblia? Jeśli tylko rzadko ją czytasz, nie znasz Bożego charakteru, nie znasz Jego
usposobienia i Jego Świętej istoty.
Nie wiesz zbyt wiele o Nim. Ale jeśli nauczysz się przez Pismo Święte, jaki On jest sprawiedliwy,
prawdomówny, jaki mądry, jaki dobrotliwy, jaki miłosierny i cierpliwy, ale także suwerenny i wszechmocny,
będziesz Mu coraz bardziej i bardziej ufać.
Arka TV
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesweg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 - TV-Program 902/ „ …Który liczy łzy”
Twój stosunek do Niego będzie zawsze bardziej poufały. I zdasz sobie sprawę, jak bardzo na Nim i
na Jego obietnicach możesz polegać. Jeśli Słowo Boże jest twoim domem i Biblia na co dzień jest
twoją potrawą, wtedy poznasz wszystkie aspekty natury Boga. Wówczas nie będziesz miał obrazu
Boga z wnętrza twoich uczuć, zewnętrznie doprowadzonego do porządku, lecz będziesz znać Boga,
jaki naprawdę jest. I to rosnące poznanie Boga zabezpiecza ciebie przed strachem.
U Daniela jest to bardzo dobrze powiedziane „Lecz lud tych, którzy znają swojego Boga, umocni się
i będą działać” (Daniel 11, 32). Oni będą silni i nie będą ulegać bojaźni, lecz mówią z Dawidem:
„Bogu, którego słowo wysławiać będę, Bogu ufam, nie lękam się” (werset 5). A więc kup sobie
Biblię i też ją czytaj!
Dawid wiedział o Bożej troskliwości
Dawid wiedział o swoim Bogu, jaki jest troskliwy, ponieważ mówi w wersecie 9: „Tyś policzył dni
mojej tułaczki, zebrałeś łzy moje w bukłak swój, bez wątpienia, ty liczysz je” (tłumacz niem). Jak
Dawid mógł prosić Pana, żeby chciał policzyć dni jego tułaczki i nawet jego łzy, jeśli by nie
wiedział, że Bóg wie wszystko, wszystko liczy i też wszystkim rządzi. Ta świadomość dała
Dawidowi zaufanie do Boga, poznanie Boga rozwiało jego obawy.
Dosłownie to oznacza: „zbierz moje łzy w twój gumowy waż”. W czasach Dawida było
praktykowane, aby duże ilości wody, mleka lub wina przechowywać w gumowych wężach. Przez to
Dawid chce powiedzieć: „Nawet jeśli moich łez jest tak dużo w dużych gumowych wężach, jak
wody lub wina, wówczas policzy je Pan”. Czy Jezus sam nie powiedział: „Nawet i wszystkie włosy
na głowie waszej są policzone. Nie bójcie się! (Łukasz 12, 7).
Czy w zeszłym tygodniu, wczoraj lub nawet dzisiaj w nocy gorzko płakałeś? Oto tutaj jest
wiadomość dla ciebie; Pan policzył wszystkie twoje łzy i zgromadził w Jego bukłak. On wszystko
znowu dobrze uczyni. Nie pozostanie ani jeden nierozwiązany problem, dlatego nie bój się!
Posłuchaj, co Dawid jeszcze dodaje: „Bez wątpienia, liczysz je." Nie ma wątpliwości co do tego:
Ojciec Niebieski liczy twoje drogi, twoje dni, twoje włosy na głowie i On też liczy twoje łzy. Ani
razu nie będziesz daremnie płakać. Pan zachowuje je wszystkie! Dlatego podoba mi się pieśń: „Nikt
kto czeka na Boga, nie będzie zbezczeszczony i zawstydzony”. W wersecie 3 jest tak wiele
powiedziane: A więc teraz chcę oddać się, Panie, twoim przykazaniom; wszystkie moje zmartwienia,
moje potrzeby i obcych, wszystkie moje skryte strapienia, wszystko co mnie dręczy, Tobie składam
do serca, Temu, który liczy łzy. Dlatego Dawid śpiewa: „Tyś policzył dni mojej tułaczki, zebrałeś łzy
moje w bukłak swój: bez wątpienia, liczysz je”. Jakiego mamy troskliwego Boga!
Cóż może mi uczynić człowiek?
Dawid znał swojego Boga tak dobrze, że mógł najlepiej porównać z Nim człowieka. Znał Saula, znał
jego moc, jego tajną służbę i jego wojsko. Wiedział jak niebezpieczni byli król i jego podwładni. Ale
potem spojrzał na Boga Wszechmocnego, na Jego moc i Jego chwałę, Jego suwerenność, Jego
wyższość i Jego Sąd. I to uspokoiło jego duszę tak, że powiedział dwa razy (werset 5 i 12): „Bogu
ufam, nie lękam się; cóż mi może uczynić człowiek?”
Co może mi zrobić Saul? Oczywiście ludzie mogą zwolnić Cię z pracy, okraść, oszukać,
zniesławiać. Oni mogą Cię uderzyć i nawet zabić. Ale więcej nie mogą.
Przypomnijcie sobie o tym, co Jezus kiedyś powiedział: „Powiadam zaś wam, przyjaciołom moim,
nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie mają już nic do zrobienia. Ale wskażę wam,
kogo się bać macie! Bójcie się tego, który, gdy zabija, ma moc, wrzucić do piekła. Zaiste, powiadam
wam: Tego się bójcie!” (Łukasz 12, 4-5).
Żaden człowiek nie może zniszczyć naszego życia. Ponieważ nawet jeśli chrześcijanie umierają, nie
są jednak umarli. Ponieważ Jezus powiedział: „Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie”
(Ew. Jana 11, 25). Nie można nas dosłownie zabić. Nawet jeśli nas zabiją, wciąż będziemy jeszcze
żyć. Więcej niż doczesnego, znikomego życia Saul nie mógł zabrać Dawidowi.
Strona 3- TV-Program 902 / „…Który liczy łzy”
Ponieważ wszystko, co się nam tutaj na ziemi weźmie, musimy prędzej czy później i tak pozostawić.
Ale życia wiecznego nikt nie może nam odebrać. A czym są przemijające rzeczy tutaj na ziemi, które
można zabrać, z miarą wiecznej chwały nieba? Co mogą nam ukraść ludzie na tej ziemi, są to
przecież tylko orzeszki ziemne w porównaniu do niekończącego się życia po tamtej stronie! Dlatego
Ap. Paweł powiedział: „Albowiem sądzę, że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w
porównaniu z chwałą, która ma się nam objawić” (Rzymian 8, 18).
A więc co mogą nam uczynić ludzie? Nic! Oni mogą nam ukraść nasze przemijające łachmany, ale
nie mogą zrabować nam skarbu życia wiecznego, ani naszej wiary, ani naszego Boga i Zbawiciela
Jezusa Chrystusa. To zachowamy na wieki. Dlatego Luter śpiewa w pełnej mocy: „Zabiorą ciało,
dobra, czcigodność, dziecko i kobietę: Jedźmy tam, oni nie mają żadnego zwycięstwa, królestwo
musi przecież pozostać”.
Na tym podłożu są tylko ci niezbawieni, którzy naprawdę mają powody do obaw. Oni powinni się
naprawdę obawiać iść na zatracenie i być potępionymi w piekle. Ale ci, którzy pokładają ufność w
Chrystusie, ci mają życie wieczne, którego nikt nie może im ukraść.
Spełnię śluby
Jeśli coś jest w tym Psalmie godne uwagi, zwróćcie uwagę na wersety 13 i 14: „Tobie, Boże, spełnię
śluby, Tobie złożę ofiary dziękczynienia, Bóg zaś od śmierci ocalił duszę moją, nogi moje od
upadku, abym chodził przed Bogiem światłości życia”.
Jeśli wyprowadzisz mnie z tej nędzy, to chcę się nawrócić, to będę Tobie służyć, wtedy Tobie
chcę podziękować”. Tak lub podobnie ludzie chwalili Swego Boga. Ale ile razy złamali swoje
śluby. Dawid tego nie zrobił. On nigdy nie chciał zapomnieć i on nigdy nie zapomniał. W jak
wielu potrzebach łaskawy Bóg rozprzestrzenił nad tobą skrzydła! Czy nie uczynił tego też w
twoim życiu? Dlatego mów i śpiewaj wciąż na nowo z Dawidem: „Bogu ufam, nie lękam się”
(werset 12). W tym dopomoże tobie Pan, w imieniu Jezusa! Amen.
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfgang Wegert © z Hamburga (Niemcy)
*Uwaga – wszystkie dotychczasowe kazania dostępne są także na stronie internetowej: www.arka-tv.com
Teraz możesz zamówić także - bezpłatny Newsletter. Szczegóły dostępne na naszej stronie. Zapraszamy!