szczegółowe specyfikacje techniczne

Transkrypt

ul. Daliowa 18 , 83-032 Skowarcz
tel. 058 550-73-75
fax. 058 550-00-98
e-mail: [email protected]
KRS 0000306545 ▫ NIP: 583-302-65-69 ▫ Regon: 220617954
TOM 7
Egz. 1
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE
TECHNICZNE
Opracowanie branżowe:
WIELOBRANŻOWY
Przedsięwzięcie:
Rozbudowa ul. Św. Jacka w Wejherowie o budowę
zatoki postojowej
Inwestor:
Gmina Miasto Wejherowo
84-200 Wejherowo
Pl. Jakuba Wejhera 8
Obręby/numery działek:
Obręb Wejherowo 17: 1/1 (1), 2/1 (2)
Obręb Wejherowo 15: 344, 325/1 (325)
Skowarcz, maj 2014 r.
Rozwiązania zawarte w niniejszym opracowaniu podlegają ochronie prawa autorskiego i mogą być powielane oraz
udostępniane osobom trzecim jedynie na podstawie pisemnego zezwolenia z zastrzeżeniem wszelkich skutków prawnych.
Nr konta:
Bank Zachodni WBK S.A. 10 1090 1098 0000 0001 1001 3206
Sąd Rejonowy Gdańsk - Północ w Gdańsku VII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego KRS 0000306545 Kapitał Zakładowy 60.000zł
tel. 058 550-73-75
fax. 058 550-00-98
KRS 0000306545 ▫ NIP: 583-302-65-69 ▫ Regon: 220617954
POZ. 01
TECHNICZNE
DROGOWY
Przedsięwzięcie:
zatoki postojowej
Inwestor:
84-200 Wejherowo
Obręb Wejherowo 17: 1/1 (1), 2/1 (2)
Obręb Wejherowo 15: 344, 325/1 (325)
Stanowisko:
Projektant:
Imię Nazwisko,
specjalność nr uprawnień:
Podpis:
mgr inż. Sławomir Groth
upr. nr POM/0137/POOD/05
specjalność - drogowa
Sprawdzający:
mgr inż. Paweł Nowak
upr. nr POM/0138/POOD/05
specjalność - drogowa
Nr konta:
3
SPIS TREŚCI SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH
D-00.00.00.
WYMAGANIA OGÓLNE
ROBOTY DROGOWE
str. 5
D-01.00.00.
D-01.01.01.
D-01.02.01.
D-01.02.02.
D-01.02.04.
D-02.00.00.
D-02.01.01.
D-02.03.01.
D-02.04.01.
D-04.00.00.
D-04.01.01.
D-04.03.01.
D-04.04.02.
D-04.05.01.
D-04.07.01.
D-05.00.00.
D-05.03.05.
D-05.03.05.
D-05.03.23.
D-08.00.00.
D-08.01.01.
D-08.03.01.
D-09.00.00.
D-09.01.01
D-10.00.00.
D-10.01.01
str. 19
str. 21
str. 27
str. 33
str. 37
str. 43
str. 45
str. 53
str. 65
str. 71
str. 73
str. 79
str. 85
str. 95
str. 105
str. 121
str. 123
str. 140
str. 157
str. 165
str. 167
str. 175
str. 181
str. 183
str. 189
str. 191
ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE
Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych.
Usunięcie drzew i krzewów.
Zdjęcie warstwy humusu i/lub darniny.
Rozbiórka elementów dróg, ogrodzeń.
ROBOTY ZIEMNE
Wykonanie wykopów w gruntach nieskalistych.
Wykonanie nasypów.
Wzmocnienie podłoża.
PODBUDOWY
Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża
Oczyszczenie i skropienie warstw konstrukcyjnych
Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie
Ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem Rm=2,5 MPa
Podbudowa z betonu asfaltowego
NAWIERZCHNIE
Nawierzchnia z betonu asfaltowego (warstwa ścieralna)
Nawierzchnia z betonu asfaltowego (warstwa wiążąca)
Nawierzchnia z kostki brukowej betonowej
ELEMENTY ULIC
Krawężniki betonowe.
Betonowe obrzeża chodnikowe
ZIELEŃ DROGOWA
Zieleń drogowa
INNE ROBOTY
Regulacja położenia i zabezpieczenie elementów uzbrojenia terenu.
4
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 00.00.00. Wymagania ogólne
SPECYFIKACJE TECHNICZNE
D-00.00.00.
WYMAGANIA OGÓLNE
ROZBUDOWA ULICY ŚW. JACKA W WEJHEROWIE O BUDOWĘ ZATOKI POSTOJOWEJ
- PROJEKT WYKONAWCZY -
5
6
7
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania ogólne dotyczące wykonania i odbioru robót, które zostaną
wykonane przy przedmiotowej budowie.
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacje Techniczne stanowią część Dokumentów Przetargowych i Kontraktowych i należy je stosować w zlecaniu i wykonaniu
Robót opisanych w podpunkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST
1.3.1. Wymagania ogólne należy rozumieć i stosować w powiązaniu z niżej wymienionymi Specyfikacjami Technicznymi:
D-01.00.00. Roboty przygotowawcze
D-02.00.00. Roboty ziemne
D-04.00.00. Podbudowy
D-05.00.00. Nawierzchnie
D-06.00.00. Roboty wykończeniowe
D-08.00.00. Elementy ulic
D-09.00.00. Zieleń drogowa
D-10.00.00. Inne roboty
1.4. Określenia podstawowe
Użyte w ST wymienione poniżej określenia należy rozumieć w każdym przypadku następująco:
1.4.1. Budowla drogowa - obiekt budowlany, nie będący budynkiem, stanowiący całość techniczno-użytkową (droga) albo jego część
stanowiącą odrębny element konstrukcyjny lub technologiczny (obiekt mostowy, korpus ziemny, węzeł).
1.4.2.
Chodnik - wyznaczony pas terenu przy jezdni lub odsunięty od jezdni, przeznaczony do ruchu pieszych.
1.4.3.
Długość mostu - odległość między zewnętrznymi krawędziami pomostu, a w przypadku mostów łukowych z nadsypką - odległość w
świetle podstaw sklepienia mierzona w osi jezdni drogowej.
1.4.4.
Droga - wydzielony pas terenu przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz ruchu pieszych wraz z wszelkimi urządzeniami
technicznymi związanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu.
1.4.5.
Droga tymczasowa (montażowa) - droga specjalnie przygotowana, przeznaczona do ruchu pojazdów obsługujących zadanie
budowlane na czas jego wykonania, przewidziana do usunięcia po jego zakończeniu.
1.4.6.
Dziennik budowy - zeszyt z ponumerowanymi stronami, opatrzony pieczęcią organu wydającego, wydany zgodnie z obowiązującymi
przepisami, stanowiący urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych, służący do notowania zdarzeń i okoliczności zachodzących w toku
wykonywania robót, rejestrowania dokonywanych odbiorów robót, przekazywania poleceń i innej korespondencji technicznej pomiędzy
Inżynierem/ Kierownikiem projektu, Wykonawcą i projektantem.
1.4.7. Estakada - obiekt zbudowany nad przeszkodą terenową dla zapewnienia komunikacji drogowej i ruchu pieszego.
1.4.8.
Inżynier - osoba wymieniona w danych kontraktowych (wyznaczona przez Zamawiającego, o której wyznaczeniu poinformowany jest
Wykonawca), odpowiedzialna za nadzorowanie robót i administrowanie kontraktem.
1.4.9.
Jezdnia - część korony drogi przeznaczona do ruchu pojazdów.
1.4.10. Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę, upoważniona do kierowania robotami i do występowania w jego imieniu w
sprawach realizacji kontraktu.
1.4.11.
Korona drogi - jezdnia (jezdnie) z poboczami lub chodnikami, zatokami, pasami awaryjnego postoju i pasami dzielącymi jezdnie.
1.4.12.
Konstrukcja nawierzchni - układ warstw nawierzchni wraz ze sposobem ich połączenia.
1.4.13. Konstrukcja nośna (przęsło lub przęsła obiektu mostowego) - część obiektu oparta na podporach mostowych, tworząca ustrój
niosący dla przeniesienia ruchu pojazdów lub pieszych.
1.4.14.
Korpus drogowy - nasyp lub ta część wykopu, która jest ograniczona koroną drogi i skarpami rowów.
1.4.15.
Koryto - element uformowany w korpusie drogowym w celu ułożenia w nim konstrukcji nawierzchni.
1.4.16. Książka obmiarów - akceptowany przez Inżyniera zeszyt z ponumerowanymi stronami, służący do wpisywania przez Wykonawcę
obmiaru dokonywanych robót w formie wyliczeń, szkiców i ew. dodatkowych załączników. Wpisy w książce obmiarów podlegają potwierdzeniu
przez Inżyniera/Kierownika projektu.
1.4.17. Laboratorium - drogowe lub inne laboratorium badawcze, zaakceptowane przez Zamawiającego, niezbędne do przeprowadzenia
wszelkich badań i prób związanych z oceną jakości materiałów oraz robót.
1.4.18. Materiały - wszelkie tworzywa niezbędne do wykonania robót, zgodne z dokumentacją projektową i specyfikacjami technicznymi,
zaakceptowane przez Inżyniera/ Kierownika projektu.
1.4.19.
Most - obiekt zbudowany nad przeszkodą wodną dla zapewnienia komunikacji drogowej i ruchu pieszego.
1.4.20. Nawierzchnia - warstwa lub zespół warstw służących do przejmowania i rozkładania obciążeń od ruchu na podłoże gruntowe i
zapewniających dogodne warunki dla ruchu.
a) Warstwa ścieralna - górna warstwa nawierzchni poddana bezpośrednio oddziaływaniu ruchu i czynników atmosferycznych.
b) Warstwa wiążąca - warstwa znajdująca się między warstwą ścieralną a podbudową, zapewniająca lepsze rozłożenie naprężeń w
nawierzchni i przekazywanie ich na podbudowę.
c) Warstwa wyrównawcza - warstwa służąca do wyrównania nierówności podbudowy lub profilu istniejącej nawierzchni.
8
d) Podbudowa - dolna część nawierzchni służąca do przenoszenia obciążeń od ruchu na podłoże. Podbudowa może składać się z podbudowy
zasadniczej i podbudowy pomocniczej.
e) Podbudowa zasadnicza - górna część podbudowy spełniająca funkcje nośne w konstrukcji nawierzchni. Może ona składać się z jednej lub
dwóch warstw.
f) Podbudowa pomocnicza - dolna część podbudowy spełniająca, obok funkcji nośnych, funkcje zabezpieczenia nawierzchni przed
działaniem wody, mrozu i przenikaniem cząstek podłoża. Może zawierać warstwę mrozoochronną, odsączającą lub odcinającą.
g) Warstwa mrozoochronna - warstwa, której głównym zadaniem jest ochrona nawierzchni przed skutkami działania mrozu.
h) Warstwa odcinająca - warstwa stosowana w celu uniemożliwienia przenikania cząstek drobnych gruntu do warstwy nawierzchni leżącej
powyżej.
i) Warstwa odsączająca - warstwa służąca do odprowadzenia wody przedostającej się do nawierzchni.
1.4.21.
Niweleta - wysokościowe i geometryczne rozwinięcie na płaszczyźnie pionowego przekroju w osi drogi lub obiektu mostowego.
1.4.22.
Obiekt mostowy - most, wiadukt, estakada, tunel, kładka dla pieszych i przepust.
1.4.23. Objazd tymczasowy - droga specjalnie przygotowana i odpowiednio utrzymana do przeprowadzenia ruchu publicznego na okres
budowy.
1.4.24. Odpowiednia (bliska) zgodność - zgodność wykonywanych robót z dopuszczonymi tolerancjami, a jeśli przedział tolerancji nie został
określony - z przeciętnymi tolerancjami, przyjmowanymi zwyczajowo dla danego rodzaju robót budowlanych.
1.4.25. Pas drogowy - wydzielony liniami granicznymi pas terenu przeznaczony do umieszczania w nim drogi i związanych z nią urządzeń
oraz drzew i krzewów. Pas drogowy może również obejmować teren przewidziany do rozbudowy drogi i budowy urządzeń chroniących ludzi i
środowisko przed uciążliwościami powodowanymi przez ruch na drodze.
1.4.26. Pobocze - część korony drogi przeznaczona do chwilowego postoju pojazdów, umieszczenia urządzeń organizacji i bezpieczeństwa
ruchu oraz do ruchu pieszych, służąca jednocześnie do bocznego oparcia konstrukcji nawierzchni.
1.4.27.
Podłoże nawierzchni - grunt rodzimy lub nasypowy, leżący pod nawierzchnią do głębokości przemarzania.
1.4.28. Podłoże ulepszone nawierzchni - górna warstwa podłoża, leżąca bezpośrednio pod nawierzchnią, ulepszona w celu umożliwienia
przejęcia ruchu budowlanego i właściwego wykonania nawierzchni.
1.4.29. Polecenie Inżyniera - wszelkie polecenia przekazane Wykonawcy przez Inżyniera/Kierownika projektu, w formie pisemnej, dotyczące
sposobu realizacji robót lub innych spraw związanych z prowadzeniem budowy.
1.4.30.
Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna będąca autorem dokumentacji projektowej.
1.4.31. Przedsięwzięcie budowlane - kompleksowa realizacja nowego połączenia drogowego lub całkowita modernizacja/przebudowa
(zmiana parametrów geometrycznych trasy w planie i przekroju podłużnym) istniejącego połączenia.
1.4.32. Przepust - budowla o przekroju poprzecznym zamkniętym, przeznaczona do przeprowadzenia cieku, szlaku wędrówek zwierząt dziko
żyjących lub urządzeń technicznych przez korpus drogowy.
1.4.33. Przeszkoda naturalna - element środowiska naturalnego, stanowiący utrudnienie w realizacji zadania budowlanego, na przykład
dolina, bagno, rzeka, szlak wędrówek dzikich zwierząt itp.
1.4.34. Przeszkoda sztuczna - dzieło ludzkie, stanowiące utrudnienie w realizacji zadania budowlanego, na przykład droga, kolej, rurociąg,
kanał, ciąg pieszy lub rowerowy itp.
1.4.35. Przetargowa dokumentacja projektowa - część dokumentacji projektowej, która wskazuje lokalizację, charakterystykę i wymiary
obiektu będącego przedmiotem robót.
1.4.36. Przyczółek - skrajna podpora obiektu mostowego. Może składać się z pełnej ściany, słupów lub innych form konstrukcyjnych, np.
skrzyń, komór.
1.4.37. Rekultywacja - roboty mające na celu uporządkowanie i przywrócenie pierwotnych funkcji terenom naruszonym w czasie realizacji
zadania budowlanego.
1.4.38.
Rozpiętość teoretyczna - odległość między punktami podparcia (łożyskami), przęsła mostowego.
1.4.39. Szerokość całkowita obiektu (mostu / wiaduktu) - odległość między zewnętrznymi krawędziami konstrukcji obiektu, mierzona w
linii prostopadłej do osi podłużnej, obejmuje całkowitą szerokość konstrukcyjną ustroju niosącego.
1.4.40. Szerokość użytkowa obiektu - szerokość jezdni (nawierzchni) przeznaczona dla poszczególnych rodzajów ruchu oraz szerokość
chodników mierzona w świetle poręczy mostowych z wyłączeniem konstrukcji przy jezdni dołem oddzielającej ruch kołowy od ruchu pieszego.
1.4.41.
Ślepy kosztorys - wykaz robót z podaniem ich ilości (przedmiarem) w kolejności technologicznej ich wykonania.
1.4.42. Teren budowy - teren udostępniony przez Zamawiającego dla wykonania na nim robót oraz inne miejsca wymienione w kontrakcie
jako tworzące część terenu budowy.
1.4.43.
Tunel - obiekt zagłębiony poniżej poziomu terenu dla zapewnienia komunikacji drogowej i ruchu pieszego.
1.4.44. Wiadukt - obiekt zbudowany nad linią kolejową lub inną drogą dla bezkolizyjnego zapewnienia komunikacji drogowej i ruchu
pieszego.
1.4.45. Zadanie budowlane - część przedsięwzięcia budowlanego, stanowiąca odrębną całość konstrukcyjną lub technologiczną, zdolną do
samodzielnego pełnienia funkcji techniczno-użytkowych. Zadanie może polegać na wykonywaniu robót związanych z budową, modernizacją/
przebudową, utrzymaniem oraz ochroną budowli drogowej lub jej elementu.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót, bezpieczeństwo wszelkich czynności na terenie budowy, metody użyte
przy budowie oraz za ich zgodność z dokumentacją projektową, ST i poleceniami Inżyniera.
9
1.5.1. Przekazanie terenu budowy
Zamawiający w terminie określonym w dokumentach kontraktowych przekaże Wykonawcy teren budowy wraz ze wszystkimi
wymaganymi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi, lokalizację i współrzędne punktów głównych trasy oraz reperów, dziennik budowy
oraz dwa egzemplarze dokumentacji projektowej i dwa komplety ST.
Na Wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za ochronę przekazanych mu punktów pomiarowych do chwili odbioru ostatecznego
robót. Uszkodzone lub zniszczone znaki geodezyjne Wykonawca odtworzy i utrwali na własny koszt.
1.5.2. Dokumentacja projektowa
Dokumentacja projektowa będzie zawierać rysunki, obliczenia i dokumenty, zgodne z wykazem podanym w szczegółowych
warunkach umowy, uwzględniającym podział na dokumentację projektową:
− Zamawiającego; wykaz pozycji, które stanowią przetargową dokumentację projektową oraz projektową dokumentację wykonawczą
(techniczną) zostaną przekazane Wykonawcy,
−
Wykonawcy – Dokumentacja projektowa, którą Wykonawca opracuje w ramach Ceny Kontraktowej:
- Projekt zaplecza Wykonawcy, zasilania placu budowy w energię elektryczną oraz w wodę, projekt zagospodarowania placu budowy,
projekt przyłączenia urządzeń (telefon i fax.) do sieci telekomunikacyjnej,
- Projekty i opracowania technologiczne ujęte w szczegółowych ST wymaganych do zatwierdzenia przez Inżyniera,
- Program Zapewnienia Jakości dla wszystkich robót,
- Projekty organizacji i oznakowania na czas budowy i montażu obiektów wraz z uzgodnieniami,
- Technologia układania nawierzchni,
- Powykonawcza Inwentaryzacja Geodezyjna,
- Dokumentacja powykonawcza.
Cena kontraktowa zawiera również wszelkie uzgodnienia.
Wszystkie w/w projekty winny zawierać rysunki, opisy, obliczenia oraz być uzgodnione z Projektantem i zatwierdzone przez Inżyniera.
Jeżeli w trakcie wykonywania Robót okaże się koniecznym uzupełnienie Dokumentacji Projektowej przekazanej przez Zamawiającego,
Wykonawca sporządzi brakujące rysunki i ST na własny koszt w 4 egzemplarzach i przedłoży je Inżynierowi do zatwierdzenia. W przypadku
zmian Dokumentacji Projektowej bezwzględnie wymagana jest akceptacja projektanta.
1.5.3. Zgodność robót z dokumentacją projektową i ST
Dokumentacja projektowa, ST i wszystkie dodatkowe dokumenty przekazane Wykonawcy przez Inżyniera stanowią część umowy, a
wymagania określone w choćby jednym z nich są obowiązujące dla Wykonawcy tak jakby zawarte były w całej dokumentacji.
W przypadku rozbieżności w ustaleniach poszczególnych dokumentów obowiązuje kolejność ich ważności wymieniona w
„Kontraktowych warunkach ogólnych” („Ogólnych warunkach umowy”).
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach kontraktowych, a o ich wykryciu winien natychmiast
powiadomić Inżyniera, który podejmie decyzję o wprowadzeniu odpowiednich zmian i poprawek.
W przypadku rozbieżności w dokumentacji należy uzyskać opinię Projektanta co do ich poprawności.
Dane określone w dokumentacji projektowej i w ST będą uważane za wartości docelowe, od których dopuszczalne są odchylenia w
ramach określonego przedziału tolerancji. Cechy materiałów i elementów budowli muszą wykazywać zgodność z określonymi wymaganiami, a
rozrzuty tych cech nie mogą przekraczać dopuszczalnego przedziału tolerancji.
W przypadku, gdy materiały lub roboty nie będą w pełni zgodne z dokumentacją projektową lub ST i wpłynie to na niezadowalającą
jakość elementu budowli, to takie materiały zostaną zastąpione innymi, a elementy budowli rozebrane i wykonane ponownie na koszt
Wykonawcy.
1.5.4. Zabezpieczenie terenu budowy
Wykonawca jest zobowiązany do utrzymania ruchu publicznego na terenie budowy, w okresie trwania realizacji kontraktu, aż do
zakończenia i odbioru ostatecznego robót.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca przedstawi Inżynierowi do zatwierdzenia, uzgodniony z odpowiednim zarządem drogi i
organem zarządzającym ruchem, projekt organizacji ruchu i zabezpieczenia robót w okresie trwania budowy. W zależności od potrzeb i postępu
robót projekt organizacji ruchu powinien być na bieżąco aktualizowany przez Wykonawcę. Każda zmiana, w stosunku do zatwierdzonego
projektu organizacji ruchu, wymaga każdorazowo ponownego zatwierdzenia projektu.
W czasie wykonywania robót Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie obsługiwał wszystkie tymczasowe urządzenia
zabezpieczające takie jak: zapory, światła ostrzegawcze, sygnały, itp., zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo pojazdów i pieszych.
Wykonawca zapewni stałe warunki widoczności w dzień i w nocy tych zapór i znaków, dla których jest to nieodzowne ze względów
bezpieczeństwa.
Wszystkie znaki, zapory i inne urządzenia zabezpieczające będą akceptowane przez Inżyniera/Kierownika projektu.
Fakt przystąpienia do robót Wykonawca obwieści publicznie przed ich rozpoczęciem w sposób uzgodniony z Inżynierem oraz przez
umieszczenie, w miejscach i ilościach określonych przez Inżyniera, tablic informacyjnych, których treść będzie zatwierdzona przez Inżyniera.
Tablice informacyjne będą utrzymywane przez Wykonawcę w dobrym stanie przez cały okres realizacji robót.
Koszt zabezpieczenia terenu budowy nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, że jest włączony w cenę kontraktową.
Wykonawca jest zobowiązany do zabezpieczenia terenu budowy w okresie trwania realizacji kontraktu aż do zakończenia i odbioru
ostatecznego robót.
Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie utrzymywać tymczasowe urządzenia zabezpieczające, w tym: ogrodzenia, poręcze,
oświetlenie, sygnały i znaki ostrzegawcze oraz wszelkie inne środki niezbędne do ochrony robót, wygody społeczności i innych.
W miejscach przylegających do dróg otwartych dla ruchu, Wykonawca ogrodzi lub wyraźnie oznakuje teren budowy, w sposób
uzgodniony z Inżynierem.
Wjazdy i wyjazdy z terenu budowy przeznaczone dla pojazdów i maszyn pracujących przy realizacji robót, Wykonawca odpowiednio
oznakuje w sposób uzgodniony z Inżynierem.
Fakt przystąpienia do robót Wykonawca obwieści publicznie przed ich rozpoczęciem w sposób uzgodniony z Inżynierem oraz przez
umieszczenie, w miejscach i ilościach określonych przez Inżyniera, tablic informacyjnych, których treść będzie zatwierdzona przez
Inżyniera/Kierownika projektu. Tablice informacyjne będą utrzymywane przez Wykonawcę w dobrym stanie przez cały okres realizacji robót.
10
Koszt zabezpieczenia terenu budowy nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, że jest włączony w cenę kontraktową.
1.5.5. Ochrona środowiska w czasie wykonywania robót
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy dotyczące ochrony środowiska
naturalnego.
W okresie trwania budowy i wykańczania robót Wykonawca będzie:
a) utrzymywać teren budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,
b) podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i
wokół terenu budowy oraz będzie unikać uszkodzeń lub uciążliwości dla osób lub dóbr publicznych i innych, a wynikających z nadmiernego
hałasu, wibracji, zanieczyszczenia lub innych przyczyn powstałych w następstwie jego sposobu działania.
Stosując się do tych wymagań będzie miał szczególny wzgląd na:
1) lokalizację baz, warsztatów, magazynów, składowisk, ukopów i dróg dojazdowych,
2) środki ostrożności i zabezpieczenia przed:
a) zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych pyłami lub substancjami toksycznymi,
b) zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,
c) możliwością powstania pożaru.
1.5.6. Ochrona przeciwpożarowa
Wykonawca będzie przestrzegać przepisy ochrony przeciwpożarowej.
Wykonawca będzie utrzymywać, wymagany na podstawie odpowiednich przepisów sprawny sprzęt przeciwpożarowy, na terenie baz
produkcyjnych, w pomieszczeniach biurowych, mieszkalnych, magazynach oraz w maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym jako rezultat realizacji robót albo przez
personel Wykonawcy.
1.5.7. Materiały szkodliwe dla otoczenia
Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do użycia.
Nie dopuszcza się użycia materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stężeniu większym od dopuszczalnego, określonego
odpowiednimi przepisami.
Wszelkie materiały odpadowe użyte do robót będą miały aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę, jednoznacznie
określającą brak szkodliwego oddziaływania tych materiałów na środowisko.
Materiały, które są szkodliwe dla otoczenia tylko w czasie robót, a po zakończeniu robót ich szkodliwość zanika (np. materiały
pylaste) mogą być użyte pod warunkiem przestrzegania wymagań technologicznych wbudowania. Jeżeli wymagają tego odpowiednie przepisy
Wykonawca powinien otrzymać zgodę na użycie tych materiałów od właściwych organów administracji państwowej.
Jeżeli Wykonawca użył materiałów szkodliwych dla otoczenia zgodnie ze specyfikacjami, a ich użycie spowodowało jakiekolwiek
zagrożenie środowiska, to konsekwencje tego poniesie Zamawiający.
1.5.8. Ochrona własności publicznej i prywatnej
Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji na powierzchni ziemi i za urządzenia podziemne, takie jak rurociągi, kable itp. oraz
uzyska od odpowiednich władz będących właścicielami tych urządzeń potwierdzenie informacji dostarczonych mu przez Zamawiającego w
ramach planu ich lokalizacji. Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji i urządzeń w czasie
trwania budowy.
Wykonawca zobowiązany jest umieścić w swoim harmonogramie rezerwę czasową dla wszelkiego rodzaju robót, które mają być
wykonane w zakresie przełożenia instalacji i urządzeń podziemnych na terenie budowy i powiadomić Inżyniera i władze lokalne o zamiarze
rozpoczęcia robót. O fakcie przypadkowego uszkodzenia tych instalacji Wykonawca bezzwłocznie powiadomi Inżyniera i zainteresowane władze
oraz będzie z nimi współpracował dostarczając wszelkiej pomocy potrzebnej przy dokonywaniu napraw. Wykonawca będzie odpowiadać za
wszelkie spowodowane przez jego działania uszkodzenia instalacji na powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych wykazanych w dokumentach
dostarczonych mu przez Zamawiającego.
Jeżeli teren budowy przylega do terenów z zabudową mieszkaniową, Wykonawca będzie realizować roboty w sposób powodujący
minimalne niedogodności dla mieszkańców. Wykonawca odpowiada za wszelkie uszkodzenia zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie budowy,
spowodowane jego działalnością.
Inżynier będzie na bieżąco informowany o wszystkich umowach zawartych pomiędzy Wykonawcą a właścicielami nieruchomości i
dotyczących korzystania z własności i dróg wewnętrznych. Jednakże, ani Inżynier ani Zamawiający nie będzie ingerował w takie porozumienia,
o ile nie będą one sprzeczne z postanowieniami zawartymi w warunkach umowy.
1.5.9. Ograniczenie obciążeń osi pojazdów
Wykonawca będzie stosować się do ustawowych ograniczeń nacisków osi na drogach publicznych przy transporcie materiałów i
wyposażenia na i z terenu robót. Wykonawca uzyska wszelkie niezbędne zezwolenia i uzgodnienia od właściwych władz co do przewozu
nietypowych wagowo ładunków (ponadnormatywnych) i o każdym takim przewozie będzie powiadamiał Inżyniera. Inżynier może polecić, aby
pojazdy nie spełniające tych warunków zostały usunięte z terenu budowy. Pojazdy powodujące nadmierne obciążenie osiowe nie będą
dopuszczone na świeżo ukończony fragment budowy w obrębie terenu budowy i Wykonawca będzie odpowiadał za naprawę wszelkich robót w
ten sposób uszkodzonych, zgodnie z poleceniami Inżyniera.
1.5.10. Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podczas realizacji robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
W szczególności Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby personel nie wykonywał pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych
dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich wymagań sanitarnych.
Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające, socjalne oraz sprzęt i odpowiednią odzież dla
ochrony życia i zdrowia osób zatrudnionych na budowie oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
Uznaje się, że wszelkie koszty związane z wypełnieniem wymagań określonych powyżej nie podlegają odrębnej zapłacie i są
uwzględnione w cenie kontraktowej.
11
1.5.11. Ochrona i utrzymanie robót
Wykonawca będzie odpowiadał za ochronę robót i za wszelkie materiały i urządzenia używane do robót od daty rozpoczęcia do daty
wydania potwierdzenia zakończenia robót przez Inżyniera.
Wykonawca będzie utrzymywać roboty do czasu odbioru ostatecznego. Utrzymanie powinno być prowadzone w taki sposób, aby
budowla drogowa lub jej elementy były w zadowalającym stanie przez cały czas, do momentu odbioru ostatecznego.
Jeśli Wykonawca w jakimkolwiek czasie zaniedba utrzymanie, to na polecenie Inżyniera powinien rozpocząć roboty utrzymaniowe
nie później niż w 24 godziny po otrzymaniu tego polecenia.
1.5.12. Stosowanie się do prawa i innych przepisów
Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie zarządzenia wydane przez władze centralne i miejscowe oraz inne przepisy, regulaminy
i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane z wykonywanymi robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za przestrzeganie tych
postanowień podczas prowadzenia robót.
Wykonawca będzie przestrzegać praw patentowych i będzie w pełni odpowiedzialny za wypełnienie wszelkich wymagań prawnych
odnośnie znaków firmowych, nazw lub innych chronionych praw w odniesieniu do sprzętu, materiałów lub urządzeń użytych lub związanych z
wykonywaniem robót i w sposób ciągły będzie informować Inżyniera o swoich działaniach, przedstawiając kopie zezwoleń i inne odnośne
dokumenty. Wszelkie straty, koszty postępowania, obciążenia i wydatki wynikłe z lub związane z naruszeniem jakichkolwiek praw patentowych
pokryje Wykonawca, z wyjątkiem przypadków, kiedy takie naruszenie wyniknie z wykonania projektu lub specyfikacji dostarczonej przez
Inżyniera.
1.5.13. Równoważność norm i zbiorów przepisów prawnych
Gdziekolwiek w dokumentach kontraktowych powołane są konkretne normy i przepisy, które spełniać mają materiały, sprzęt i inne
towary oraz wykonane i zbadane roboty, będą obowiązywać postanowienia najnowszego wydania lub poprawionego wydania powołanych norm i
przepisów o ile w warunkach kontraktu nie postanowiono inaczej. W przypadku gdy powołane normy i przepisy są państwowe lub odnoszą się
do konkretnego kraju lub regionu, mogą być również stosowane inne odpowiednie normy zapewniające równy lub wyższy poziom wykonania
niż powołane normy lub przepisy, pod warunkiem ich sprawdzenia i pisemnego zatwierdzenia przez Inżyniera. Różnice pomiędzy powołanymi
normami a ich proponowanymi zamiennikami muszą być dokładnie opisane przez Wykonawcę i przedłożone Inżynierowi do zatwierdzenia.
1.5.14. Wykopaliska
Wszelkie wykopaliska, monety, przedmioty wartościowe, budowle oraz inne pozostałości o znaczeniu geologicznym lub
archeologicznym odkryte na terenie budowy będą uważane za własność Zamawiającego. Wykonawca zobowiązany jest powiadomić Inżyniera i
postępować zgodnie z jego poleceniami. Jeżeli w wyniku tych poleceń Wykonawca poniesie koszty i/lub wystąpią opóźnienia w robotach,
Inżynier po uzgodnieniu z Zamawiającym i Wykonawcą ustali wydłużenie czasu wykonania robót i/lub wysokość kwoty, o którą należy
zwiększyć cenę kontraktową.
2. MATERIAŁY
2.1. Źródła uzyskania materiałów
Co najmniej na trzy tygodnie przed zaplanowanym wykorzystaniem jakichkolwiek materiałów przeznaczonych do robót, Wykonawca
przedstawi Inżynierowi projektu do zatwierdzenia, szczegółowe informacje dotyczące proponowanego źródła wytwarzania, zamawiania lub
wydobywania tych materiałów jak również odpowiednie świadectwa badań laboratoryjnych oraz próbki materiałów.
Zatwierdzenie partii materiałów z danego źródła nie oznacza automatycznie, że wszelkie materiały z danego źródła uzyskają
zatwierdzenie.
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia badań w celu wykazania, że materiały uzyskane z dopuszczonego źródła w sposób
ciągły spełniają wymagania ST w czasie realizacji robót.
2.2. Pozyskiwanie materiałów miejscowych
Wykonawca odpowiada za uzyskanie pozwoleń od właścicieli i odnośnych władz na pozyskanie materiałów ze źródeł miejscowych
włączając w to źródła wskazane przez Zamawiającego i jest zobowiązany dostarczyć Inżynierowi wymagane dokumenty przed rozpoczęciem
eksploatacji źródła.
Wykonawca przedstawi Inżynierowi do zatwierdzenia dokumentację zawierającą raporty z badań terenowych i laboratoryjnych oraz
proponowaną przez siebie metodę wydobycia i selekcji, uwzględniając aktualne decyzje o eksploatacji, organów administracji państwowej i
samorządowej.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymagań ilościowych i jakościowych materiałów pochodzących ze źródeł
miejscowych.
Wykonawca ponosi wszystkie koszty, z tytułu wydobycia materiałów, dzierżawy i inne jakie okażą się potrzebne w związku z
dostarczeniem materiałów do robót.
Humus i nadkład czasowo zdjęte z terenu wykopów, dokopów i miejsc pozyskania materiałów miejscowych będą formowane w hałdy
i wykorzystane przy zasypce i rekultywacji terenu po ukończeniu robót.
Wszystkie odpowiednie materiały pozyskane z wykopów na terenie budowy lub z innych miejsc wskazanych w dokumentach umowy
będą wykorzystane do robót lub odwiezione na odkład odpowiednio do wymagań umowy lub wskazań Inżyniera.
Wykonawca nie będzie prowadzić żadnych wykopów w obrębie terenu budowy poza tymi, które zostały wyszczególnione w
dokumentach umowy, chyba, że uzyska na to pisemną zgodę Inżyniera.
Eksploatacja źródeł materiałów będzie zgodna z wszelkimi regulacjami prawnymi obowiązującymi na danym obszarze.
2.3. Materiały nie odpowiadające wymaganiom
Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu budowy i złożone w miejscu wskazanym
przez Inżyniera. Jeśli Inżynier zezwoli Wykonawcy na użycie tych materiałów do innych robót, niż te dla których zostały zakupione, to koszt
tych materiałów zostanie odpowiednio przewartościowany (skorygowany) przez Inżyniera.
Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko,
licząc się z jego nieprzyjęciem, usunięciem i niezapłaceniem
12
2.4. Wariantowe stosowanie materiałów
Jeśli dokumentacja projektowa lub ST przewidują możliwość wariantowego zastosowania rodzaju materiału w wykonywanych
robotach, Wykonawca powiadomi Inżyniera o swoim zamiarze co najmniej 3 tygodnie przed użyciem tego materiału, albo w okresie dłuższym,
jeśli będzie to potrzebne z uwagi na wykonanie badań wymaganych przez Inżyniera. Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie może być
później zmieniany bez zgody Inżyniera.
2.5. Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one użyte do robót, były zabezpieczone przed
zanieczyszczeniami, zachowały swoją jakość i właściwości i były dostępne do kontroli przez Inżyniera.
Miejsca czasowego składowania materiałów będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy w miejscach uzgodnionych z Inżynierem
lub poza terenem budowy w miejscach zorganizowanych przez Wykonawcę i zaakceptowanych przez Inżyniera.
2.6. Inspekcja wytwórni materiałów
Wytwórnie materiałów mogą być okresowo kontrolowane przez Inżyniera w celu sprawdzenia zgodności stosowanych metod
produkcji z wymaganiami. Próbki materiałów mogą być pobierane w celu sprawdzenia ich właściwości. Wyniki tych kontroli będą stanowić
podstawę do akceptacji określonej partii materiałów pod względem jakości.
W przypadku, gdy Inżynier będzie przeprowadzał inspekcję wytwórni, muszą być spełnione następujące warunki:
a) Inżynier będzie miał zapewnioną współpracę i pomoc Wykonawcy oraz producenta materiałów w czasie przeprowadzania inspekcji,
b) Inżynier będzie miał wolny dostęp, w dowolnym czasie, do tych części wytwórni, gdzie odbywa się produkcja materiałów przeznaczonych
do realizacji robót,
c) Jeżeli produkcja odbywa się w miejscu nie należącym do Wykonawcy, Wykonawca uzyska dla Inżyniera zezwolenie dla przeprowadzenia
inspekcji i badań w tych miejscach.
3. SPRZĘT
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość
wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości
wskazaniom zawartym w ST, PZJ lub projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inżyniera; w przypadku braku ustaleń w
wymienionych wyżej dokumentach, sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez Inżyniera.
Liczba i wydajność sprzętu powinny gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji
projektowej, ST i wskazaniach Inżyniera.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy.
Powinien być zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego użytkowania.
Wykonawca dostarczy Inżynierowi kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do użytkowania i badań okresowych,
tam gdzie jest to wymagane przepisami.
Wykonawca będzie konserwować sprzęt jak również naprawiać lub wymieniać sprzęt niesprawny.
Jeżeli dokumentacja projektowa lub ST przewidują możliwość wariantowego użycia sprzętu przy wykonywanych robotach,
Wykonawca powiadomi Inżyniera o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację przed użyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po akceptacji
Inżyniera, nie może być później zmieniany bez jego zgody.
Jakikolwiek sprzęt, maszyny, urządzenia i narzędzia nie gwarantujące zachowania warunków umowy, zostaną przez Inżyniera
zdyskwalifikowane i nie dopuszczone do robót.
4. TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość
wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów.
Liczba środków transportu powinna zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej, ST i
wskazaniach Inżyniera, w terminie przewidzianym umową.
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego w odniesieniu do
dopuszczalnych nacisków na oś i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie spełniające tych warunków mogą być dopuszczone
przez Inżyniera, pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego użytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieżąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia, uszkodzenia spowodowane jego pojazdami na
drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z warunkami umowy oraz za jakość zastosowanych materiałów i
wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową, wymaganiami ST, PZJ, projektem organizacji robót opracowanym przez
Wykonawcę oraz poleceniami Inżyniera.
Wykonawca jest odpowiedzialny za stosowane metody wykonywania robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich elementów robót zgodnie z
wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji projektowej lub przekazanymi na piśmie przez Inżyniera.
Błędy popełnione przez Wykonawcę w wytyczeniu i wyznaczaniu robót zostaną, usunięte przez Wykonawcę na własny koszt, z
wyjątkiem, kiedy dany błąd okaże się skutkiem błędu zawartego w danych dostarczonych Wykonawcy na piśmie przez Inżyniera.
Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Inżyniera nie zwalnia Wykonawcy od odpowiedzialności za ich
dokładność.
Decyzje Inżyniera dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na wymaganiach określonych w
dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w ST, a także w normach i wytycznych. Przy podejmowaniu decyzji Inżynier uwzględni
wyniki badań materiałów i robót, rozrzuty normalnie występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości,
wyniki badań naukowych oraz inne czynniki wpływające na rozważaną kwestię.
Polecenia Inżyniera powinny być wykonywane przez Wykonawcę w czasie określonym przez Inżyniera, pod groźbą zatrzymania
robót. Skutki finansowe z tego tytułu poniesie Wykonawca.
13
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Program zapewnienia jakości
Wykonawca jest zobowiązany opracować i przedstawić do akceptacji Inżyniera program zapewnienia jakości. W programie
zapewnienia jakości Wykonawca powinien określić, zamierzony sposób wykonywania robót, możliwości techniczne, kadrowe i plan organizacji
robót gwarantujący wykonanie robót zgodnie z dokumentacją projektową, ST oraz ustaleniami.
Program zapewnienia jakości powinien zawierać:
a) część ogólną opisującą:
− organizację wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót,
− organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robót,
− sposób zapewnienia bhp.,
− wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne,
− wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów robót,
− system (sposób i procedurę) proponowanej kontroli i sterowania jakością wykonywanych robót,
− wyposażenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium własnego lub laboratorium, któremu Wykonawca
zamierza zlecić prowadzenie badań),
− sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapis pomiarów, nastaw mechanizmów sterujących, a także
wyciąganych wniosków i zastosowanych korekt w procesie technologicznym, proponowany sposób i formę przekazywania tych
informacji Inżynierowi;
b) część szczegółową opisującą dla każdego asortymentu robót:
− wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz wyposażeniem w mechanizmy do
sterowania i urządzenia pomiarowo-kontrolne,
− rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku materiałów, spoiw, lepiszczy, kruszyw itp.,
− sposób zabezpieczenia i ochrony ładunków przed utratą ich właściwości w czasie transportu,
− sposób i procedurę pomiarów i badań (rodzaj i częstotliwość, pobieranie próbek, legalizacja i sprawdzanie urządzeń, itp.)
prowadzonych podczas dostaw materiałów, wytwarzania mieszanek i wykonywania poszczególnych elementów robót,
− sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi wymaganiom.
6.2. Zasady kontroli jakości robót
Celem kontroli robót będzie takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby osiągnąć założoną jakość robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i jakości materiałów. Wykonawca zapewni odpowiedni system kontroli,
włączając personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszystkie urządzenia niezbędne do pobierania próbek i badań materiałów oraz robót.
Przed zatwierdzeniem systemu kontroli Inżynier może zażądać od Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, że
poziom ich wykonywania jest zadowalający.
Wykonawca będzie przeprowadzać pomiary i badania materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, że roboty
wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w dokumentacji projektowej i ST
Minimalne wymagania co do zakresu badań i ich częstotliwość są określone w ST, normach i wytycznych. W przypadku, gdy nie
zostały one tam określone, Inżynier ustali jaki zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie z umową.
Wykonawca dostarczy Inżynierowi świadectwa, że wszystkie stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację,
zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań.
Inżynier będzie mieć nieograniczony dostęp do pomieszczeń laboratoryjnych, w celu ich inspekcji.
Inżynier będzie przekazywać Wykonawcy pisemne informacje o jakichkolwiek niedociągnięciach dotyczących urządzeń
laboratoryjnych, sprzętu, zaopatrzenia laboratorium, pracy personelu lub metod badawczych. Jeżeli niedociągnięcia te będą tak poważne, że
mogą wpłynąć ujemnie na wyniki badań, Inżynier natychmiast wstrzyma użycie do robót badanych materiałów i dopuści je do użycia dopiero
wtedy, gdy niedociągnięcia w pracy laboratorium Wykonawcy zostaną usunięte i stwierdzona zostanie odpowiednia jakość tych materiałów.
Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi Wykonawca.
6.3. Pobieranie próbek
Próbki będą pobierane losowo. Zaleca się stosowanie statystycznych metod pobierania próbek, opartych na zasadzie, że wszystkie
jednostkowe elementy produkcji mogą być z jednakowym prawdopodobieństwem wytypowane do badań.
Inżynier będzie mieć zapewnioną możliwość udziału w pobieraniu próbek.
Pojemniki do pobierania próbek będą dostarczone przez Wykonawcę i zatwierdzone przez Inżyniera. Próbki dostarczone przez
Wykonawcę do badań wykonywanych przez Inżyniera będą odpowiednio opisane i oznakowane, w sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Na zlecenie Inżyniera Wykonawca będzie przeprowadzać dodatkowe badania tych materiałów, które budzą wątpliwości co do jakości,
o ile kwestionowane materiały nie zostaną przez Wykonawcę usunięte lub ulepszone z własnej woli. Koszty tych dodatkowych badań pokrywa
Wykonawca tylko w przypadku stwierdzenia usterek; w przeciwnym przypadku koszty te pokrywa Zamawiający.
6.4. Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzone zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku, gdy normy nie obejmują
jakiegokolwiek badania wymaganego w ST, stosować można wytyczne krajowe, albo inne procedury, zaakceptowane przez Inżyniera.
Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, Wykonawca powiadomi Inżyniera o rodzaju, miejscu i terminie pomiaru lub badania.
Po wykonaniu pomiaru lub badania, Wykonawca przedstawi na piśmie ich wyniki do akceptacji Inżyniera.
6.5. Raporty z badań
Wykonawca będzie przekazywać Inżynierowi kopie raportów z wynikami badań jak najszybciej, nie później jednak niż w terminie
określonym w programie zapewnienia jakości.
Wyniki badań (kopie) będą przekazywane Inżynierowi na formularzach według dostarczonego przez niego wzoru lub innych, przez
niego zaaprobowanych.
6.6. Badania prowadzone przez Inżyniera/Kierownika projektu
Inżynier jest uprawniony do dokonywania kontroli, pobierania próbek i badania materiałów w miejscu ich wytwarzania/pozyskiwania,
a Wykonawca i producent materiałów powinien udzielić mu niezbędnej pomocy.
14
Inżynier, dokonując weryfikacji systemu kontroli robót prowadzonego przez Wykonawcę, poprzez między innymi swoje badania,
będzie oceniać zgodność materiałów i robót z wymaganiami ST na podstawie wyników własnych badań kontrolnych jak i wyników badań
dostarczonych przez Wykonawcę.
Inżynier powinien pobierać próbki materiałów i prowadzić badania niezależnie od Wykonawcy, na swój koszt. Jeżeli wyniki tych
badań wykażą, że raporty Wykonawcy są niewiarygodne, to Inżynier oprze się wyłącznie na własnych badaniach przy ocenie zgodności
materiałów i robót z dokumentacją projektową i ST. Może również zlecić, sam lub poprzez Wykonawcę, przeprowadzenie powtórnych lub
dodatkowych badań niezależnemu laboratorium. W takim przypadku całkowite koszty powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek
poniesione zostaną przez Wykonawcę.
6.7. Certyfikaty i deklaracje
Inżynier może dopuścić do użycia tylko te materiały, które posiadają:
certyfikat na znak bezpieczeństwa wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich
Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych,
2. deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z:
− Polską Normą lub
− aprobatą techniczną, w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy, jeżeli nie są objęte certyfikacją
określoną w pkt 1
i które spełniają wymogi ST.
W przypadku materiałów, dla których ww. dokumenty są wymagane przez ST, każda partia dostarczona do robót będzie posiadać te
dokumenty, określające w sposób jednoznaczny jej cechy.
Produkty przemysłowe muszą posiadać ww. dokumenty wydane przez producenta, a w razie potrzeby poparte wynikami badań
wykonanych przez niego. Kopie wyników tych badań będą dostarczone przez Wykonawcę Inżynierowi.
Jakiekolwiek materiały, które nie spełniają tych wymagań będą odrzucone.
1.
6.8. Dokumenty budowy
(1) Dziennik budowy
Dziennik budowy jest wymaganym dokumentem prawnym obowiązującym Zamawiającego i Wykonawcę w okresie od przekazania
Wykonawcy terenu budowy do końca okresu gwarancyjnego. Odpowiedzialność za prowadzenie dziennika budowy zgodnie z obowiązującymi
przepisami spoczywa na Wykonawcy.
Zapisy w dzienniku budowy będą dokonywane na bieżąco i będą dotyczyć przebiegu robót, stanu bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz
technicznej i gospodarczej strony budowy.
Każdy zapis w dzienniku budowy będzie opatrzony datą jego dokonania, podpisem osoby, która dokonała zapisu, z podaniem jej
imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego. Zapisy będą czytelne, dokonane trwałą techniką, w porządku chronologicznym, bezpośrednio
jeden pod drugim, bez przerw.
Załączone do dziennika budowy protokoły i inne dokumenty będą oznaczone kolejnym numerem załącznika i opatrzone datą i
podpisem Wykonawcy i Inżyniera.
Do dziennika budowy należy wpisywać w szczególności:
− datę przekazania Wykonawcy terenu budowy,
− datę przekazania przez Zamawiającego dokumentacji projektowej,
− datę uzgodnienia przez Inżyniera programu zapewnienia jakości i harmonogramów robót,
− terminy rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych elementów robót,
− przebieg robót, trudności i przeszkody w ich prowadzeniu, okresy i przyczyny przerw w robotach,
− uwagi i polecenia Inżyniera,
− daty zarządzenia wstrzymania robót, z podaniem powodu,
− zgłoszenia i daty odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu, częściowych i ostatecznych odbiorów robót,
− wyjaśnienia, uwagi i propozycje Wykonawcy,
− stan pogody i temperaturę powietrza w okresie wykonywania robót podlegających ograniczeniom lub wymaganiom szczególnym w związku
z warunkami klimatycznymi,
− zgodność rzeczywistych warunków geotechnicznych z ich opisem w dokumentacji projektowej,
− dane dotyczące czynności geodezyjnych (pomiarowych) dokonywanych przed i w trakcie wykonywania robót,
− dane dotyczące sposobu wykonywania zabezpieczenia robót,
− dane dotyczące jakości materiałów, pobierania próbek oraz wyniki przeprowadzonych badań z podaniem, kto je przeprowadzał,
− wyniki prób poszczególnych elementów budowli z podaniem, kto je przeprowadzał,
− inne istotne informacje o przebiegu robót.
Propozycje, uwagi i wyjaśnienia Wykonawcy, wpisane do dziennika budowy będą przedłożone Inżynierowi do ustosunkowania się.
Decyzje Inżyniera wpisane do dziennika budowy Wykonawca podpisuje z zaznaczeniem ich przyjęcia lub zajęciem stanowiska.
Wpis projektanta do dziennika budowy obliguje Inżyniera do ustosunkowania się. Projektant nie jest jednak stroną umowy i nie ma
uprawnień do wydawania poleceń Wykonawcy robót.
(2) Książka obmiarów
Książka obmiarów stanowi dokument pozwalający na rozliczenie faktycznego postępu każdego z elementów robót. Obmiary
wykonanych robót przeprowadza się w sposób ciągły w jednostkach przyjętych w kosztorysie i wpisuje do książki obmiarów.
(3) Dokumenty laboratoryjne
Dzienniki laboratoryjne, deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności materiałów, orzeczenia o jakości materiałów, recepty robocze
i kontrolne wyniki badań Wykonawcy będą gromadzone w formie uzgodnionej w programie zapewnienia jakości. Dokumenty te stanowią
załączniki do odbioru robót. Winny być udostępnione na każde życzenie Inżyniera.
(4) Pozostałe dokumenty budowy
a)
b)
c)
d)
Do dokumentów budowy zalicza się, oprócz wymienionych w punktach (1) - (3) następujące dokumenty:
pozwolenie na realizację zadania budowlanego,
protokoły przekazania terenu budowy,
umowy cywilno-prawne z osobami trzecimi i inne umowy cywilno-prawne,
protokoły odbioru robót,
e)
f)
15
protokoły z narad i ustaleń,
korespondencję na budowie.
(5) Przechowywanie dokumentów budowy
Dokumenty budowy będą przechowywane na terenie budowy w miejscu odpowiednio zabezpieczonym.
Zaginięcie któregokolwiek z dokumentów budowy spowoduje jego natychmiastowe odtworzenie w formie przewidzianej prawem.
Wszelkie dokumenty budowy będą zawsze dostępne dla Inżyniera i przedstawiane do wglądu na życzenie Zamawiającego.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robót zgodnie z dokumentacją projektową i ST, w jednostkach
ustalonych w kosztorysie.
Obmiaru robót dokonuje Wykonawca po pisemnym powiadomieniu Inżyniera o zakresie obmierzanych robót i terminie obmiaru, co
najmniej na 3 dni przed tym terminem.
Wyniki obmiaru będą wpisane do książki obmiarów.
Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie) w ilościach podanych w ślepym kosztorysie lub gdzie indziej w SST nie zwalnia
Wykonawcy od obowiązku ukończenia wszystkich robót. Błędne dane zostaną poprawione wg instrukcji Inżyniera na piśmie.
Obmiar gotowych robót będzie przeprowadzony z częstością wymaganą do celu miesięcznej płatności na rzecz Wykonawcy lub w
innym czasie określonym w umowie lub oczekiwanym przez Wykonawcę i Inżyniera.
7.2. Zasady określania ilości robót i materiałów
Długości i odległości pomiędzy wyszczególnionymi punktami skrajnymi będą obmierzone poziomo wzdłuż linii osiowej.
Jeśli ST właściwe dla danych robót nie wymagają tego inaczej, objętości będą wyliczone w m3 jako długość pomnożona przez średni
przekrój.
Ilości, które mają być obmierzone wagowo, będą ważone w tonach lub kilogramach zgodnie z wymaganiami ST.
7.3. Urządzenia i sprzęt pomiarowy
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowany w czasie obmiaru robót będą zaakceptowane przez Inżyniera.
Urządzenia i sprzęt pomiarowy zostaną dostarczone przez Wykonawcę. Jeżeli urządzenia te lub sprzęt wymagają badań atestujących
to Wykonawca będzie posiadać ważne świadectwa legalizacji.
Wszystkie urządzenia pomiarowe będą przez Wykonawcę utrzymywane w dobrym stanie, w całym okresie trwania robót.
7.4. Wagi i zasady ważenia
Wykonawca dostarczy i zainstaluje urządzenia wagowe odpowiadające odnośnym wymaganiom ST Będzie utrzymywać to
wyposażenie zapewniając w sposób ciągły zachowanie dokładności wg norm zatwierdzonych przez Inżyniera.
7.5. Czas przeprowadzenia obmiaru
Obmiary będą przeprowadzone przed częściowym lub ostatecznym odbiorem odcinków robót, a także w przypadku występowania
dłuższej przerwy w robotach.
Obmiar robót zanikających przeprowadza się w czasie ich wykonywania.
Obmiar robót podlegających zakryciu przeprowadza się przed ich zakryciem.
Roboty pomiarowe do obmiaru oraz nieodzowne obliczenia będą wykonane w sposób zrozumiały i jednoznaczny.
Wymiary skomplikowanych powierzchni lub objętości będą uzupełnione odpowiednimi szkicami umieszczonymi na karcie książki
obmiarów. W razie braku miejsca szkice mogą być dołączone w formie oddzielnego załącznika do książki obmiarów, którego wzór zostanie
uzgodniony z Inżynierem.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Rodzaje odbiorów robót
a)
b)
c)
d)
W zależności od ustaleń odpowiednich ST, roboty podlegają następującym etapom odbioru:
odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
odbiorowi częściowemu,
odbiorowi ostatecznemu,
odbiorowi pogwarancyjnemu.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości wykonywanych robót, które w dalszym
procesie realizacji ulegną zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i
poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.
Odbioru robót dokonuje Inżynier.
Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza Wykonawca wpisem do dziennika budowy i jednoczesnym powiadomieniem
Inżyniera. Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od daty zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i
powiadomienia o tym fakcie Inżyniera.
Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Inżynier na podstawie dokumentów zawierających komplet wyników badań
laboratoryjnych i w oparciu o przeprowadzone pomiary, w konfrontacji z dokumentacją projektową, ST i uprzednimi ustaleniami.
8.3. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych części robót. Odbioru częściowego robót dokonuje się wg zasad jak
przy odbiorze ostatecznym robót. Odbioru robót dokonuje Inżynier/Kierownik projektu.
16
8.4. Odbiór ostateczny robót
8.4.1. Zasady odbioru ostatecznego robót
Odbiór ostateczny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do ich ilości, jakości i wartości.
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona przez Wykonawcę wpisem do dziennika
budowy z bezzwłocznym powiadomieniem na piśmie o tym fakcie Inżyniera.
Odbiór ostateczny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach umowy, licząc od dnia potwierdzenia przez Inżyniera
zakończenia robót i przyjęcia dokumentów, o których mowa w punkcie 8.4.2.
Odbioru ostatecznego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności Inżyniera i Wykonawcy. Komisja
odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz
zgodności wykonania robót z dokumentacją projektową i ST.
W toku odbioru ostatecznego robót komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie odbiorów robót zanikających i
ulegających zakryciu, zwłaszcza w zakresie wykonania robót uzupełniających i robót poprawkowych.
W przypadkach niewykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót uzupełniających w warstwie ścieralnej lub robotach
wykończeniowych, komisja przerwie swoje czynności i ustali nowy termin odbioru ostatecznego.
W przypadku stwierdzenia przez komisję, że jakość wykonywanych robót w poszczególnych asortymentach nieznacznie odbiega od
wymaganej dokumentacją projektową i ST z uwzględnieniem tolerancji i nie ma większego wpływu na cechy eksploatacyjne obiektu i
bezpieczeństwo ruchu, komisja dokona potrąceń, oceniając pomniejszoną wartość wykonywanych robót w stosunku do wymagań przyjętych w
dokumentach umowy.
8.4.2. Dokumenty do odbioru ostatecznego
Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru ostatecznego robót jest protokół odbioru ostatecznego robót sporządzony wg
wzoru ustalonego przez Zamawiającego.
Do odbioru ostatecznego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
1. dokumentację projektową podstawową z naniesionymi zmianami oraz dodatkową, jeśli została sporządzona w trakcie realizacji umowy,
2. szczegółowe specyfikacje techniczne (podstawowe z dokumentów umowy i ew. uzupełniające lub zamienne),
3. recepty i ustalenia technologiczne,
4. dzienniki budowy i książki obmiarów (oryginały),
5. wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań i oznaczeń laboratoryjnych, zgodne z ST
i ew. PZJ,
6. deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów zgodnie z ST
i ew. PZJ,
7. opinię technologiczną sporządzoną na podstawie wszystkich wyników badań i pomiarów załączonych do dokumentów odbioru,
wykonanych zgodnie z ST i PZJ,
8. rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących (np. na przełożenie linii telefonicznej, energetycznej, gazowej, oświetlenia
itp.) oraz protokoły odbioru i przekazania tych robót właścicielom urządzeń,
9. geodezyjną inwentaryzację powykonawczą robót i sieci uzbrojenia terenu,
10. kopię mapy zasadniczej powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
W przypadku, gdy wg komisji, roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą gotowe do odbioru ostatecznego,
komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin odbioru ostatecznego robót.
Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione wg wzoru ustalonego przez
Zamawiającego.
Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja.
8.5. Odbiór pogwarancyjny
Odbiór pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych przy odbiorze ostatecznym i
zaistniałych w okresie gwarancyjnym.
Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem zasad opisanych w punkcie 8.4
„Odbiór ostateczny robót”.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ustalenia ogólne
Podstawą płatności jest cena jednostkowa skalkulowana przez Wykonawcę za jednostkę obmiarową ustaloną dla danej pozycji
kosztorysu.
Dla pozycji kosztorysowych wycenionych ryczałtowo podstawą płatności jest wartość (kwota) podana przez Wykonawcę w danej
pozycji kosztorysu.
Cena jednostkowa lub kwota ryczałtowa pozycji kosztorysowej będzie uwzględniać wszystkie czynności, wymagania i badania
składające się na jej wykonanie, określone dla tej roboty w ST i w dokumentacji projektowej.
Ceny jednostkowe lub kwoty ryczałtowe robót będą obejmować:
− robociznę bezpośrednią wraz z towarzyszącymi kosztami,
− wartość zużytych materiałów wraz z kosztami zakupu, magazynowania, ewentualnych ubytków i transportu na teren budowy,
− wartość pracy sprzętu wraz z towarzyszącymi kosztami,
− koszty pośrednie, zysk kalkulacyjny i ryzyko,
− podatki obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Do cen jednostkowych nie należy wliczać podatku VAT.
9.2. Warunki umowy i wymagania ogólne D-M-00.00.00
Koszt dostosowania się do wymagań warunków umowy i wymagań ogólnych zawartych w D-M-00.00.00 obejmuje wszystkie
warunki określone w ww. dokumentach, a nie wyszczególnione w kosztorysie.
9.3. Objazdy, przejazdy i organizacja ruchu
Koszt wybudowania objazdów/przejazdów i organizacji ruchu obejmuje:
(a) opracowanie oraz uzgodnienie z Inżynierem i odpowiednimi instytucjami projektu organizacji ruchu na czas trwania budowy, wraz z
dostarczeniem kopii projektu Inżynierowi i wprowadzaniem dalszych zmian i uzgodnień wynikających z postępu robót,
(b) ustawienie tymczasowego oznakowania i oświetlenia zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa ruchu,
(c)
(d)
(e)
(f)
(a)
(b)
(a)
(b)
17
opłaty/dzierżawy terenu,
przygotowanie terenu,
konstrukcję tymczasowej nawierzchni, ramp, chodników, krawężników, barier, oznakowań i drenażu,
tymczasową przebudowę urządzeń obcych.
Koszt utrzymania objazdów/przejazdów i organizacji ruchu obejmuje:
oczyszczanie, przestawienie, przykrycie i usunięcie tymczasowych oznakowań pionowych, poziomych, barier i świateł,
utrzymanie płynności ruchu publicznego.
Koszt likwidacji objazdów/przejazdów i organizacji ruchu obejmuje:
usunięcie wbudowanych materiałów i oznakowania,
doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1.
2.
3.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późniejszymi zmianami).
Zarządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki oraz tablicy informacyjnej
(Dz. U. Nr 138, poz. 1555).
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60 z późniejszymi zmianami).
18
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 01.00.00. Roboty przygotowawcze
D-01.00.00.
ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE
19
20
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
D-01.01.01.
ODTWORZENIE TRASY
I PUNKTÓW WYSOKOŚCIOWYCH
21
22
23
1. WSTĘP
1.1.Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z
odtworzeniem trasy drogowej i jej punktów wysokościowych wykonane przy przedmiotowej budowie.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji umowy na wykonanie robót
związanych z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wszystkimi czynnościami
umożliwiającymi i mającymi na celu odtworzenie w terenie przebiegu trasy drogowej oraz położenia obiektów inżynierskich.
1.3.1. Odtworzenie trasy i punktów wysokościowych
W zakres robót pomiarowych, związanych z odtworzeniem trasy i punktów wysokościowych wchodzą:
sprawdzenie wyznaczenia sytuacyjnego i wysokościowego punktów głównych osi trasy i punktów wysokościowych,
uzupełnienie osi trasy dodatkowymi punktami (wyznaczenie osi),
wyznaczenie dodatkowych punktów wysokościowych (reperów roboczych),
wyznaczenie przekrojów poprzecznych,
zastabilizowanie punktów w sposób trwały, ochrona ich przed zniszczeniem oraz oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie i
ewentualne odtworzenie.
f) ochrona i zabezpieczenie istniejących punktów geodezyjnych sieci państwowej, a w przypadku kiedy nie będzie możliwe ochronienie w/w
punktów, przeniesienie ich poza zakres robót wraz z zarejestrowaniem we właściwym PODGiK.
g) założenie osnowy realizacyjnej wg Ogólnych Specyfikacji Technicznych:
h) - OST GG-00.01.01. - Wykonanie mapy do celów projektowania dróg,
i) - OST GG-00.01.02. - Założenie osnowy realizacyjnej przy budowie i modernizacji dróg i obiektów mostowych.
a)
b)
c)
d)
e)
1.3.2. Wyznaczenie obiektów mostowych
Wyznaczenie obiektów mostowych obejmuje sprawdzenie wyznaczenia osi obiektu i punktów wysokościowych, zastabilizowanie ich
w sposób trwały, ochronę ich przed zniszczeniem, oznakowanie w sposób ułatwiający odszukanie i ewentualne odtworzenie oraz wyznaczenie
usytuowania obiektu (kontur, podpory, punkty).
1.4.1. Punkty główne trasy - punkty załamania osi trasy, punkty kierunkowe oraz początkowy i końcowy punkt trasy.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w ST D-M00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w
ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt
2.
2.2. Rodzaje materiałów
Do utrwalenia punktów głównych trasy należy stosować pale drewniane z gwoździem lub prętem stalowym, słupki betonowe albo
rury metalowe o długości około 0,50 metra.
Pale drewniane umieszczone poza granicą robót ziemnych, w sąsiedztwie punktów załamania trasy, powinny mieć średnicę od 0,15
do 0,20 m i długość od 1,5 do 1,7 m.
Do stabilizacji pozostałych punktów należy stosować paliki drewniane średnicy od 0,05 do 0,08 m i długości około 0,30 m, a dla
punktów utrwalanych w istniejącej nawierzchni bolce stalowe średnicy 5 mm i długości od 0,04 do 0,05 m.
„Świadki” powinny mieć długość około 0,50 m i przekrój prostokątny.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
3.2. Sprzęt pomiarowy
−
−
−
−
Do odtworzenia sytuacyjnego trasy i punktów wysokościowych należy stosować następujący sprzęt:
teodolity lub tachimetry,
niwelatory,
dalmierze,
tyczki,
24
−
−
łaty,
taśmy stalowe, szpilki.
Sprzęt stosowany do odtworzenia trasy drogowej i jej punktów wysokościowych powinien gwarantować uzyskanie wymaganej
dokładności pomiaru.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
4.2. Transport sprzętu i materiałów
Sprzęt i materiały do odtworzenia trasy można przewozić dowolnymi środkami transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”
pkt 5.
5.2. Zasady wykonywania prac pomiarowych
Prace pomiarowe powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi Instrukcjami GUGiK (od 1 do 7).
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien przejąć od Zamawiającego dane zawierające lokalizację i współrzędne punktów
głównych trasy oraz reperów.
W oparciu o materiały dostarczone przez Zamawiającego, Wykonawca powinien przeprowadzić obliczenia i pomiary geodezyjne
niezbędne do szczegółowego wytyczenia robót.
Prace pomiarowe powinny być wykonane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i uprawnienia.
Wykonawca powinien natychmiast poinformować Inżyniera o wszelkich błędach wykrytych w wytyczeniu punktów głównych trasy i
(lub) reperów roboczych. Błędy te powinny być usunięte na koszt Zamawiającego.
Wykonawca powinien sprawdzić czy rzędne terenu określone w dokumentacji projektowej są zgodne z rzeczywistymi rzędnymi
terenu. Jeżeli Wykonawca stwierdzi, że rzeczywiste rzędne terenu istotnie różnią się od rzędnych określonych w dokumentacji projektowej, to
powinien powiadomić o tym Inżyniera. Ukształtowanie terenu w takim rejonie nie powinno być zmieniane przed podjęciem odpowiedniej
decyzji przez Inżyniera. Wszystkie roboty dodatkowe, wynikające z różnic rzędnych terenu podanych w dokumentacji projektowej i rzędnych
rzeczywistych, akceptowane przez Inżyniera, zostaną wykonane na koszt Zamawiającego. Zaniechanie powiadomienia Inżyniera oznacza, że
roboty dodatkowe w takim przypadku obciążą Wykonawcę.
Wszystkie roboty, które bazują na pomiarach Wykonawcy, nie mogą być rozpoczęte przed zaakceptowaniem wyników pomiarów
przez Inżyniera.
Punkty wierzchołkowe, punkty główne trasy i punkty pośrednie osi trasy muszą być zaopatrzone w oznaczenia określające w sposób
wyraźny i jednoznaczny charakterystykę i położenie tych punktów. Forma i wzór tych oznaczeń powinny być zaakceptowane przez Inżyniera.
Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę wszystkich punktów pomiarowych i ich oznaczeń w czasie trwania robót. Jeżeli znaki
pomiarowe przekazane przez Zamawiającego zostaną zniszczone przez Wykonawcę świadomie lub wskutek zaniedbania, a ich odtworzenie jest
konieczne do dalszego prowadzenia robót, to zostaną one odtworzone na koszt Wykonawcy.
Wszystkie pozostałe prace pomiarowe konieczne dla prawidłowej realizacji robót należą do obowiązków Wykonawcy.
5.3. Sprawdzenie wyznaczenia punktów głównych osi trasy i punktów
wysokościowych
Punkty wierzchołkowe trasy i inne punkty główne powinny być zastabilizowane w sposób trwały, przy użyciu pali drewnianych lub
słupków betonowych, a także dowiązane do punktów pomocniczych, położonych poza granicą robót ziemnych. Maksymalna odległość pomiędzy
punktami głównymi na odcinkach prostych nie może przekraczać 500 m.
Zamawiający powinien założyć robocze punkty wysokościowe (repery robocze) wzdłuż osi trasy drogowej, a także przy każdym
obiekcie inżynierskim.
Maksymalna odległość między reperami roboczymi wzdłuż trasy drogowej w terenie płaskim powinna wynosić 500 metrów,
natomiast w terenie falistym i górskim powinna być odpowiednio zmniejszona, zależnie od jego konfiguracji.
Repery robocze należy założyć poza granicami robót związanych z wykonaniem trasy drogowej i obiektów towarzyszących. Jako
repery robocze można wykorzystać punkty stałe na stabilnych, istniejących budowlach wzdłuż trasy drogowej. O ile brak takich punktów, repery
robocze należy założyć w postaci słupków betonowych lub grubych kształtowników stalowych, osadzonych w gruncie w sposób wykluczający
osiadanie, zaakceptowany przez Inżyniera.
Rzędne reperów roboczych należy określać z taką dokładnością, aby średni błąd niwelacji po wyrównaniu był mniejszy od 4 mm/km,
stosując niwelację podwójną w nawiązaniu do reperów państwowych.
Repery robocze powinny być wyposażone w dodatkowe oznaczenia, zawierające wyraźne i jednoznaczne określenie nazwy reperu i
jego rzędnej.
5.4. Odtworzenie osi trasy
Tyczenie osi trasy należy wykonać w oparciu o dokumentację projektową oraz inne dane geodezyjne przekazane przez
Zamawiającego, przy wykorzystaniu sieci poligonizacji państwowej albo innej osnowy geodezyjnej, określonej w dokumentacji projektowej.
Oś trasy powinna być wyznaczona w punktach głównych i w punktach pośrednich w odległości zależnej od charakterystyki terenu i
ukształtowania trasy, lecz nie rzadziej niż co 50 metrów.
Dopuszczalne odchylenie sytuacyjne wytyczonej osi trasy w stosunku do dokumentacji projektowej nie może być większe niż 3 cm
dla autostrad i dróg ekspresowych lub 5 cm dla pozostałych dróg. Rzędne niwelety punktów osi trasy należy wyznaczyć z dokładnością do 1 cm
w stosunku do rzędnych niwelety określonych w dokumentacji projektowej.
Do utrwalenia osi trasy w terenie należy użyć materiałów wymienionych w pkt 2.2.
Usunięcie pali z osi trasy jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy Wykonawca robót zastąpi je odpowiednimi palami po obu stronach
osi, umieszczonych poza granicą robót.
25
5.5. Wyznaczenie przekrojów poprzecznych
Wyznaczenie przekrojów poprzecznych obejmuje wyznaczenie krawędzi nasypów i wykopów na powierzchni terenu (określenie
granicy robót), zgodnie z dokumentacją projektową oraz w miejscach wymagających uzupełnienia dla poprawnego przeprowadzenia robót i w
miejscach zaakceptowanych przez Inżyniera.
Do wyznaczania krawędzi nasypów i wykopów należy stosować dobrze widoczne paliki lub wiechy. Wiechy należy stosować w
przypadku nasypów o wysokości przekraczającej 1 metr oraz wykopów głębszych niż 1 metr. Odległość między palikami lub wiechami należy
dostosować do ukształtowania terenu oraz geometrii trasy drogowej. Odległość ta co najmniej powinna odpowiadać odstępowi kolejnych
przekrojów poprzecznych.
Profilowanie przekrojów poprzecznych musi umożliwiać wykonanie nasypów i wykopów o kształcie zgodnym z dokumentacją
projektową.
5.6 Ochrona i zabezpieczenie istniejących punktów geodezyjnych sieci państwowej, a w przypadku kiedy nie będzie możliwe ochronienie
w/w punktów, przeniesienie ich poza zakres robót wraz z zarejestrowaniem we właściwym PODGiK.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca zobowiązany jest do odszukania i widocznego oznakowania wszystkich punktów
państwowej osnowy geodezyjnej zlokalizowanej w granicach projektowanych robót.
Obowiązkiem wykonawcy jest ochrona tych punktów przed zniszczeniem w trakcie prowadzenia robót. Jeżeli w trakcie prowadzenia robót okaże
się, iż punkty państwowej osnowy geodezyjnej muszą zostać zlikwidowane to Wykonawca robót wykona ich przeniesienie lub wznowienie na
swój koszt. Czynności związane z przeniesieniem lub wznowieniem musi wykonywać uprawniona jednostka wykonawstwa geodezyjnego.
Ponadto, jeżeli takie punkty zostaną zniszczone przez Wykonawcę świadomie lub wskutek zaniedbania to również zostaną one odtworzone na
koszt Wykonawcy przez odpowiednią, uprawnioną jednostkę wykonawstwa geodezyjnego.
Prace pomiarowe powinny być wykonane zgodnie z obowiązującymi Instrukcjami GUGiK.
Wykonawca sporządzi uproszczoną dokumentację geodezyjną na wykonanie robót objętych niniejszą SST,co umożliwi bieżącą kontrolę
prowadzonych robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za ochronę wszystkich punktów pomiarowych i ich oznaczeń w czasie trwania robót. Jeżeli znaki pomiarowe
zostaną zniszczone przez Wykonawcę świadomie lub wskutek zaniedbania, a ich odtworzenie jest konieczne do dalszego prowadzenia robót, to
zostaną one odtworzone na koszt Wykonawcy. Wszystkie pozostałe prace pomiarowe konieczne dla prawidłowej realizacji robót należą do
obowiązków Wykonawcy. Dodatkowo na każde wezwanie Inżyniera Wykonawca wykona wszelkie pomiary geodezyjne określone przez
Inżyniera. Koszt tych pomiarów obciąża Wykonawcę.
5.7. Wyznaczenie położenia obiektów mostowych
Dla każdego z obiektów mostowych należy wyznaczyć jego położenie w terenie poprzez:
a) wytyczenie osi obiektu,
b) wytyczenie punktów określających usytuowanie (kontur) obiektu, w szczególności przyczółków i filarów mostów i wiaduktów.
W przypadku mostów i wiaduktów dokumentacja projektowa powinna zawierać opis odpowiedniej osnowy realizacyjnej do
wytyczenia tych obiektów.
Położenie obiektu w planie należy określić z dokładnością określoną w punkcie 5.4.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2. Kontrola jakości prac pomiarowych
Kontrolę jakości prac pomiarowych związanych z odtworzeniem trasy i punktów wysokościowych należy prowadzić według
ogólnych zasad określonych w instrukcjach i wytycznych GUGiK (1,2,3,4,5,6,7) zgodnie z wymaganiami podanymi w pkt 5.4.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest km (kilometr) odtworzonej trasy w terenie.
Obmiar robót związanych z wyznaczeniem obiektów jest częścią obmiaru robót mostowych.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
8.2. Sposób odbioru robót
Odbiór robót związanych z odtworzeniem trasy w terenie następuje na podstawie szkiców i dzienników pomiarów geodezyjnych lub
protokółu z kontroli geodezyjnej, które Wykonawca przedkłada Inżynierowi.
26
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
9.2. Cena jednostki obmiarowej
−
−
−
−
−
−
−
−
Cena 1 km wykonania robót obejmuje:
sprawdzenie wyznaczenia punktów głównych osi trasy i punktów wysokościowych,
uzupełnienie osi trasy dodatkowymi punktami,
wyznaczenie dodatkowych punktów wysokościowych,
wyznaczenie przekrojów poprzecznych z ewentualnym wytyczeniem dodatkowych przekrojów,
zastabilizowanie punktów w sposób trwały, ochrona ich przed zniszczeniem i oznakowanie ułatwiające odszukanie i ewentualne
odtworzenie.
założenie osnowy realizacyjnej
ochrona i zabezpieczenie istniejących punktów geodezyjnych sieci państwowej, a w przypadku kiedy nie będzie możliwe ochronienie w/w
punktów, przeniesienie ich poza zakres robót wraz z zarejestrowaniem we właściwym PODGiK
Płatność robót związanych z wyznaczeniem obiektów mostowych jest ujęta w koszcie robót mostowych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Instrukcja techniczna 0-1. Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych.
Instrukcja techniczna G-3. Geodezyjna obsługa inwestycji, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 1979.
Instrukcja techniczna G-1. Geodezyjna osnowa pozioma, GUGiK 1978.
Instrukcja techniczna G-2. Wysokościowa osnowa geodezyjna, GUGiK 1983.
Instrukcja techniczna G-4. Pomiary sytuacyjne i wysokościowe, GUGiK 1979.
Wytyczne techniczne G-3.2. Pomiary realizacyjne, GUGiK 1983.
Wytyczne techniczne G-3.1. Osnowy realizacyjne, GUGiK 1983.
D-01.02.01.
USUNIĘCIE DRZEW I KRZAKÓW
27
28
29
1. WSTĘP
1.1.Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z usunięciem
drzew i krzaków wykonane przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z usunięciem drzew i krzaków,
wykonywanych w ramach robót przygotowawczych.
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz z definicjami podanymi w ST
D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
2. MATERIAŁY
Nie występują.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do usuwania drzew i krzaków
−
−
−
−
Do wykonywania robót związanych z usunięciem drzew i krzaków należy stosować:
piły mechaniczne,
specjalne maszyny przeznaczone do karczowania pni oraz ich usunięcia z pasa drogowego,
spycharki,
koparki lub ciągniki ze specjalnym osprzętem do prowadzenia prac związanych z wyrębem drzew.
4. TRANSPORT
4.2. Transport pni i karpiny
Pnie, karpinę oraz gałęzie należy przewozić transportem samochodowym.
Pnie przedstawiające wartość jako materiał użytkowy (np. budowlany, meblarski itp.) powinny być transportowane w sposób nie
powodujący ich uszkodzeń.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
5.2. Zasady oczyszczania terenu z drzew i krzaków
Roboty związane z usunięciem drzew i krzaków obejmują wycięcie i wykarczowanie drzew i krzaków, wywiezienie pni, karpiny i
gałęzi poza teren budowy na wskazane miejsce, zasypanie dołów oraz ewentualne spalenie na miejscu pozostałości po wykarczowaniu.
Teren pod budowę drogi w pasie robót ziemnych, w miejscach dokopów i w innych miejscach wskazanych w dokumentacji
projektowej, powinien być oczyszczony z drzew i krzaków.
Zgoda na prace związane z usunięciem drzew i krzaków powinna być uzyskana przez Zamawiającego.
Wycinkę drzew o właściwościach materiału użytkowego należy wykonywać w tzw. sezonie rębnym, ustalonym przez Inżyniera.
W miejscach dokopów i tych wykopów, z których grunt jest przeznaczony do wbudowania w nasypy, teren należy oczyścić z
roślinności, wykarczować pnie i usunąć korzenie tak, aby zawartość części organicznych w gruntach przeznaczonych do wbudowania w nasypy
nie przekraczała 2%.
W miejscach nasypów teren należy oczyścić tak, aby części roślinności nie znajdowały się na głębokości do 60 cm poniżej niwelety
robót ziemnych i linii skarp nasypu, z wyjątkiem przypadków podanych w punkcie 5.3.
30
Roślinność istniejąca w pasie robót drogowych, nie przeznaczona do usunięcia, powinna być przez Wykonawcę zabezpieczona przed
uszkodzeniem. Jeżeli roślinność, która ma być zachowana, zostanie uszkodzona lub zniszczona przez Wykonawcę, to powinna być ona
odtworzona na koszt Wykonawcy, w sposób zaakceptowany przez odpowiednie władze.
5.3. Usunięcie drzew i krzaków
Pnie drzew i krzaków znajdujące się w pasie robót ziemnych, powinny być wykarczowane, za wyjątkiem następujących przypadków:
w obrębie nasypów - jeżeli średnica pni jest mniejsza od 8 cm i istniejąca rzędna terenu w tym miejscu znajduje się co najmniej 2 metry od
powierzchni projektowanej korony drogi albo powierzchni skarpy nasypu. Pnie pozostawione pod nasypami powinny być ścięte nie wyżej
niż 10 cm ponad powierzchnią terenu. Powyższe odstępstwo od ogólnej zasady, wymagającej karczowania pni, nie ma zastosowania, jeżeli
przewidziano stopniowanie powierzchni terenu pod podstawę nasypu,
b) w obrębie wyokrąglenia skarpy wykopu przecinającego się z terenem. W tym przypadku pnie powinny być ścięte równo z powierzchnią
skarpy albo poniżej jej poziomu.
Poza miejscami wykopów doły po wykarczowanych pniach należy wypełnić gruntem przydatnym do budowy nasypów i zagęścić,
zgodnie z wymaganiami zawartymi w ST D-02.00.00 „Roboty ziemne”.
Doły w obrębie przewidywanych wykopów, należy tymczasowo zabezpieczyć przed gromadzeniem się w nich wody.
Wykonawca ma obowiązek prowadzenia robót w taki sposób, aby drzewa przedstawiające wartość jako materiał użytkowy (np.
budowlany, meblarski itp.) nie utraciły tej właściwości w czasie robót.
Młode drzewa i inne rośliny przewidziane do ponownego sadzenia powinny być wykopane z dużą ostrożnością, w sposób który nie
spowoduje trwałych uszkodzeń, a następnie zasadzone w odpowiednim gruncie.
a)
5.4. Zniszczenie pozostałości po usuniętej roślinności
Sposób zniszczenia pozostałości po usuniętej roślinności powinien być zgodny z ustaleniami ST lub wskazaniami Inżyniera.
Jeżeli dopuszczono przerobienie gałęzi na korę drzewną za pomocą specjalistycznego sprzętu, to sposób wykonania powinien
odpowiadać zaleceniom producenta sprzętu. Nieużyteczne pozostałości po przeróbce powinny być usunięte przez Wykonawcę z terenu budowy.
Jeżeli dopuszczono spalanie roślinności usuniętej w czasie robót przygotowawczych Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby odbyło
się ono z zachowaniem wszystkich wymogów bezpieczeństwa i odpowiednich przepisów.
Zaleca się stosowanie technologii, umożliwiających intensywne spalanie, z powstawaniem małej ilości dymu, to jest spalanie w
wysokich stosach albo spalanie w dołach z wymuszonym dopływem powietrza. Po zakończeniu spalania ogień powinien być całkowicie
wygaszony, bez pozostawienia tlących się części.
Jeżeli warunki atmosferyczne lub inne względy zmusiły Wykonawcę do odstąpienia od spalania lub jego przerwania, a nagromadzony
materiał do spalenia stanowi przeszkodę w prowadzeniu innych prac, Wykonawca powinien usunąć go w miejsce tymczasowego składowania lub
w inne miejsce zaakceptowane przez Inżyniera, w którym będzie możliwe dalsze spalanie.
Pozostałości po spaleniu powinny być usunięte przez Wykonawcę z terenu budowy. Jeśli pozostałości po spaleniu, za zgodą Inżyniera,
są zakopywane na terenie budowy, to powinny być one układane w warstwach. Każda warstwa powinna być przykryta warstwą gruntu. Ostatnia
warstwa powinna być przykryta warstwą gruntu o grubości co najmniej 30 cm i powinna być odpowiednio wyrównana i zagęszczona.
Pozostałości po spaleniu nie mogą być zakopywane pod rowami odwadniającymi ani pod jakimikolwiek obszarami, na których odbywa się
przepływ wód powierzchniowych.
6.2. Kontrola robót przy usuwaniu drzew i krzaków
Sprawdzenie jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności usunięcia roślinności, wykarczowania korzeni i zasypania dołów.
Zagęszczenie gruntu wypełniającego doły powinno spełniać odpowiednie wymagania określone w ST D-02.00.00 „Roboty ziemne”.
7. OBMIAR ROBÓT
−
−
Jednostką obmiarową robót związanych z usunięciem drzew i krzaków jest:
dla drzew - sztuka,
dla krzaków - m2.
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlega sprawdzenie dołów po wykarczowanych pniach, przed ich zasypaniem.
31
−
−
−
−
Płatność należy przyjmować na podstawie jednostek obmiarowych według pkt 7.
Cena wykonania robót obejmuje:
wycięcie i wykarczowanie drzew i krzaków,
wywiezienie pni, karpiny i gałęzi poza teren budowy lub przerobienie gałęzi na korę drzewną, względnie spalenie na miejscu pozostałości po
wykarczowaniu,
zasypanie dołów,
uporządkowanie miejsca prowadzonych robót.
Nie występują.
32
D-01.02.02.
ZDJĘCIE WARSTWY HUMUSU I/LUB DARNINY
33
34
35
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych ze zdjęciem
warstwy humusu i/lub darniny wykonane przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych ze zdjęciem warstwy humusu i/lub darniny,
wykonywanych w ramach robót przygotowawczych.
UWAGA: Pozycja przedmiarowo ujęta w pozycji D – 02.01.01 Wykonanie wykopów w gruntach nieskalistych.
2. MATERIAŁY
Nie występują.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do zdjęcia humusu i/lub darniny
−
−
−
−
−
−
Do wykonania robót związanych ze zdjęciem warstwy humusu lub/i darniny nie nadającej się do powtórnego użycia należy stosować:
równiarki,
spycharki,
łopaty, szpadle i inny sprzęt do ręcznego wykonywania robót ziemnych - w miejscach, gdzie prawidłowe wykonanie robót sprzętem
zmechanizowanym nie jest możliwe,
koparki i samochody samowyładowcze - w przypadku transportu na odległość wymagającą zastosowania takiego sprzętu.
Do wykonania robót związanych ze zdjęciem warstwy darniny nadającej się do powtórnego użycia, należy stosować:
noże do cięcia darniny według zasad określonych w p. 5.3,
łopaty i szpadle.
4. TRANSPORT
4.2. Transport humusu i darniny
Humus należy przemieszczać z zastosowaniem równiarek lub spycharek albo przewozić transportem samochodowym. Wybór środka
transportu zależy od odległości, warunków lokalnych i przeznaczenia humusu.
Darninę należy przewozić transportem samochodowym. W przypadku darniny przeznaczonej do powtórnego zastosowania, powinna ona
być transportowana w sposób nie powodujący uszkodzeń.
5. WYKONANIE ROBÓT
Teren pod budowę drogi w pasie robót ziemnych, w miejscach dokopów i w innych miejscach wskazanych w dokumentacji projektowej
powinien być oczyszczony z humusu i/lub darniny.
5.2. Zdjęcie warstwy humusu
Warstwa humusu powinna być zdjęta z przeznaczeniem do późniejszego użycia przy umacnianiu skarp, zakładaniu trawników, sadzeniu
drzew i krzewów oraz do innych czynności określonych w dokumentacji projektowej. Zagospodarowanie nadmiaru humusu powinno być
wykonane zgodnie z ustaleniami ST lub wskazaniami Inżyniera.
36
Humus należy zdejmować mechanicznie z zastosowaniem równiarek lub spycharek. W wyjątkowych sytuacjach, gdy zastosowanie
maszyn nie jest wystarczające dla prawidłowego wykonania robót, względnie może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa robót (zmienna
grubość warstwy humusu, sąsiedztwo budowli), należy dodatkowo stosować ręczne wykonanie robót, jako uzupełnienie prac wykonywanych
mechanicznie.
Warstwę humusu należy zdjąć z powierzchni całego pasa robót ziemnych oraz w innych miejscach określonych w dokumentacji
projektowej lub wskazanych przez Inżyniera.
Zdjęty humus należy składować w regularnych pryzmach. Miejsca składowania humusu powinny być przez Wykonawcę tak dobrane, aby
humus był zabezpieczony przed zanieczyszczeniem, a także najeżdżaniem przez pojazdy. Nie należy zdejmować humusu w czasie intensywnych
opadów i bezpośrednio po nich, aby uniknąć zanieczyszczenia gliną lub innym gruntem nieorganicznym.
5.3. Zdjęcie darniny
Jeżeli powierzchnia terenu w obrębie pasa przeznaczonego pod budowę trasy drogowej jest pokryta darniną przeznaczoną do umocnienia
skarp, darninę należy zdjąć w sposób, który nie spowoduje jej uszkodzeń i przechowywać w odpowiednich warunkach do czasu wykorzystania.
Wysokie trawy powinny być skoszone przed zdjęciem darniny. Darninę należy ciąć w regularne, prostokątne pasy o szerokości około 0,30
metra lub w kwadraty o długości boku około 0,30 metra. Grubość darniny powinna wynosić od 0,05 do 0,10 metra.
Należy dążyć do jak najszybszego użycia pozyskanej darniny. Jeżeli darnina przed powtórnym wykorzystaniem musi być składowana, to
zaleca się jej rozłożenie na gruncie rodzimym. Jeżeli brak miejsca na takie rozłożenie darniny, to należy ją magazynować w regularnych
pryzmach. W porze rozwoju roślin darninę należy składować w warstwach trawą do dołu. W pozostałym okresie darninę należy składować
warstwami na przemian trawą do góry i trawą do dołu. Czas składowania darniny przed wbudowaniem nie powinien przekraczać 4 tygodni.
Darninę nie nadającą się do powtórnego wykorzystania należy usunąć mechanicznie, z zastosowaniem równiarek lub spycharek i
przewieźć na miejsce wskazane w ST lub przez Inżyniera.
6.2. Kontrola usunięcia humusu lub/i darniny
Sprawdzenie jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności usunięcia humusu lub/i darniny.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny) zdjętej warstwy humusu lub/i darniny.
8. ODBIÓR ROBÓT
−
−
Cena 1 m3 wykonania robót obejmuje:
zdjęcie humusu o grubości faktycznie występującej w terenie wraz z hałdowaniem w pryzmy wzdłuż drogi lub odwiezieniem na odkład, lub
utylizacją nadmiaru.
zdjęcie darniny z ewentualnym odwiezieniem i składowaniem jej w regularnych pryzmach.
UWAGA: Pozycja przedmiarowo ujęta w pozycji D – 02.01.01 Wykonanie wykopów w gruntach nieskalistych.
Nie występują.
D-01.02.04.
ROZBIÓRKA ELEMENTÓW DRÓG, OGRODZEŃ
37
38
39
1. WSTĘP
1.1.Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z rozbiórką
elementów dróg, ogrodzeń i przepustów przy przedmiotowej budowie.
−
−
−
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z rozbiórką:
warstw nawierzchni,
krawężników, obrzeży,
ogrodzeń,
Materiały
pochodzące
z
rozbiórki
dróg,
z Inżynierem klasyfikowane na dwie grupy:
−
nadające się do ponownego wbudowania,
−
nie nadające się do ponownego wbudowania (gruz).
ulic
oraz
ogrodzeń
będą
w
uzgodnieniu
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”
pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano
w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”
pkt 2.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do rozbiórki
Do wykonania robót związanych z rozbiórką elementów dróg, ogrodzeń i przepustów może być wykorzystany sprzęt podany poniżej, lub
inny zaakceptowany przez Inżyniera:
− spycharki,
− ładowarki,
− samochody ciężarowe,
− zrywarki,
− młoty pneumatyczne,
− piły mechaniczne,
− frezarki nawierzchni,
− koparki.
4. TRANSPORT
4.2. Transport materiałów z rozbiórki
Materiał z rozbiórki można przewozić dowolnym środkiem transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
40
5.2. Wykonanie robót rozbiórkowych
Roboty rozbiórkowe elementów dróg, ogrodzeń obejmują usunięcie z terenu budowy wszystkich elementów wymienionych w pkt 1.3,
zgodnie z dokumentacją projektową, ST lub wskazanych przez Inżyniera.
Jeśli dokumentacja projektowa nie zawiera dokumentacji inwentaryzacyjnej lub/i rozbiórkowej, Inżynier może polecić Wykonawcy
sporządzenie takiej dokumentacji, w której zostanie określony przewidziany odzysk materiałów.
Roboty rozbiórkowe można wykonywać mechanicznie lub ręcznie w sposób określony w ST lub przez Inżyniera.
W przypadku usuwania warstw nawierzchni z zastosowaniem frezarek drogowych, należy spełnić warunki określone w ST D-05.03.11
„Recykling (frezowanie nawierzchni bitumicznych na zimno”.
Wszystkie elementy możliwe do powtórnego wykorzystania powinny być usuwane bez powodowania zbędnych uszkodzeń. O ile
uzyskane elementy nie stają się własnością Wykonawcy, powinien on przewieźć je na miejsce określone w ST lub wskazane przez Inżyniera.
Elementy i materiały, które zgodnie z ST stają się własnością Wykonawcy, powinny być usunięte z terenu budowy.
Doły (wykopy) powstałe po rozbiórce elementów dróg, ogrodzeń i przepustów znajdujące się w miejscach, gdzie zgodnie z dokumentacją
projektową będą wykonane wykopy drogowe, powinny być tymczasowo zabezpieczone. W szczególności należy zapobiec gromadzeniu się w
nich wody opadowej.
Doły w miejscach, gdzie nie przewiduje się wykonania wykopów drogowych należy wypełnić, warstwami, odpowiednim gruntem do
poziomu otaczającego terenu i zagęścić zgodnie z wymaganiami określonymi w ST D-02.00.00 „Roboty ziemne”.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”
pkt 6.
6.2. Kontrola jakości robót rozbiórkowych
Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonanych robót rozbiórkowych oraz sprawdzeniu stopnia uszkodzenia
elementów przewidzianych do powtórnego wykorzystania.
Zagęszczenie gruntu wypełniającego ewentualne doły po usuniętych elementach nawierzchni, ogrodzeń i przepustów powinno spełniać
odpowiednie wymagania określone w ST D-02.00.00 „Roboty ziemne”.
7. OBMIAR ROBÓT
−
−
−
Jednostką obmiarową robót związanych z rozbiórką elementów dróg i ogrodzeń jest:
dla nawierzchni, chodników - m2 (metr kwadratowy),
dla krawężnika, obrzeża, ogrodzeń, przepustów - m (metr),
dla znaków drogowych i słupków - kpl. (komplet),
8. ODBIÓR ROBÓT
a) dla rozbiórki warstw nawierzchni:
− wyznaczenie powierzchni przeznaczonej do rozbiórki,
− rozkucie i zerwanie wszystkich warstw konstrukcji nawierzchni,
− ewentualne przesortowanie materiału uzyskanego z rozbiórki, w celu ponownego jej użycia, z ułożeniem na poboczu,
− załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki,
− wyrównanie podłoża i uporządkowanie terenu rozbiórki;
b) dla rozbiórki krawężników, obrzeży:
− odkopanie krawężników, obrzeży i oporników wraz z wyjęciem i oczyszczeniem,
− zerwanie podsypki cementowo-piaskowej i ew. ław,
− załadunek i wywiezienie materiału z rozbiórki,
− wyrównanie podłoża i uporządkowanie terenu rozbiórki;
d) dla rozbiórki ogrodzenia:
− odkopanie ogrodzenia, fundamentów, ław, umocnień itp.,
− rozebranie elementów ogrodzenia,
− sortowanie i pryzmowanie odzyskanych materiałów,
− załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki,
− zasypanie dołów (wykopów) gruntem z zagęszczeniem do uzyskania Is ≥ 1,00.
Normy
BN-77/8931-12
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
41
42
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 02.00.00. Roboty ziemne
D-02.00.00.
ROBOTY ZIEMNE
43
44
D-02.01.01.
WYKONANIE WYKOPÓW
W GRUNTACH NIESKALISTYCH
45
46
47
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru wykopów w gruntach
nieskalistych przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych w czasie budowy lub modernizacji dróg i
obejmują wykonanie wykopów w gruntach nieskalistych.
Zakres wykonania wykopów w gruntach nieskalistych obejmuje wykonanie wykopu z transportem gruntu na odkład/wysypisko.
Lokalizację występowania gruntów nieprzydatnych jako materiał budowlany, przeznaczonych do usunięcia z terenu budowy zawiera
dokumentacja projektowa.
1.4.1. Budowla ziemna - budowla wykonana w gruncie lub z gruntu, spełniająca warunki stateczności i odwodnienia.
1.4.2. Głębokość wykopu - różnica rzędnej terenu i rzędnej robót ziemnych, wyznaczonych w osi wykopu.
1.4.3. Wykop płytki - wykop, którego głębokość jest mniejsza niż 1 m.
1.4.4. Wykop średni - wykop, którego głębokość jest zawarta w granicach od 1 do 3 m.
1.4.5. Odkład - miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów pozyskanych w czasie wykonywania wykopów, a nie
wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych prac związanych z trasą drogową.
1.4.6. Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona według wzoru:
I
=
s
ρ
ρ
d
ds
gdzie:
ρd
- gęstość objętościowa szkieletu zagęszczanego gruntu, (Mg/m3), służąca do oceny zagęszczenia gruntu w robotach ziemnych,
badana zgodnie z BN-77/8931-12, (Mg/m3),
ρd s - maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy wilgotności optymalnej, (Mg/m 3), określona w normalnej próbie
Proctora, zgodnie z
PN-B-04481, służąca jako wartość odniesienia do oceny zagęszczenia gruntu w robotach
ziemnych.
1.4.7.
Wskaźnik
różnoziarnistości
niespoistych, określona według wzoru:
U=
-
wielkość
charakteryzująca
zagęszczalność
gruntów
d 10
d 60
gdzie:
d60 - średnica oczka sita, przez które przechodzi 60% gruntu, (mm),
d10 - średnica oczka sita, przez które przechodzi 10% gruntu, (mm).
1.4.8. Wskaźnik odkształcenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona według wzoru:
Io =
E2
E1
gdzie:
E1 - moduł odkształcenia gruntu oznaczony w pierwszym obciążeniu badanej warstwy zgodnie z PN-S-02205; 1998,
E2 - moduł odkształcenia gruntu oznaczony w powtórnym obciążeniu badanej warstwy zgodnie z PN-S-02205; 1998,
1.4.9. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w ST D-M00.00.00. “Wymagania ogólne” punkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-02.00.01 pkt 1.5.
2. MATERIAŁY (GRUNTY)
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST D-M-00.00.00. “Wymagania ogólne” punkt
2.
48
2.2. Podział gruntów
Materiał występujący w podłożu wykopu jest gruntem rodzimym, który będzie stanowił podłoże nawierzchni. Zgodnie z Katalogiem
typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych powinien charakteryzować się grupą nośności G 1. Gdy podłoże nawierzchni
zaklasyfikowano do innej grupy nośności, należy podłoże doprowadzić do grupy nośności G1 zgodnie z dokumentacja projektową i ST.
Tablica 1. Podział gruntów pod względem wysadzinowości wg PN-S-02205:1998
Lp.
Wyszczególnienie
właściwości
1
Jednostki.
Grupy gruntów
niewysadzinowe
−
Rodzaj gruntu
−
−
−
−
−
−
2
Zawartość cząstek
≤ 0,075 mm
≤ 0,02 mm
3
%
Kapilarność bierna
Hkb
m
Wskaźnik
piaskowy WP
4
rumosz
niegliniasty
żwir
pospółka
piasek gruby
piasek średni
piasek drobny
żużel
nierozpadowy
wątpliwe
wysadzinowe
−
−
−
−
−
mało wysadzinowe
− glina piaszczysta zwięzła, glina
zwięzła, glina pylasta zwięzła
− ił, ił piaszczysty, ił pylasty
bardzo wysadzinowe
− piasek gliniasty
− pył, pył piaszczysty
− glina piaszczysta, glina, glina
pylasta
− ił warwowy
piasek pylasty
zwietrzelina gliniasta
rumosz gliniasty
żwir gliniasty
pospółka gliniasta
< 15
<3
od 15 do 30
od 3 do 10
> 30
> 10
< 1,0
≥ 1,0
> 1,0
> 35
od 25 do 35
< 25
2.3. Zasady wykorzystania gruntów
Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów i spełniające wymagania dokumentacji projektowej do budowy nasypów powinny być
przez Wykonawcę wykorzystane w maksymalnym stopniu do budowy nasypów. Grunty przydatne do budowy nasypów mogą być wywiezione
poza teren budowy tylko wówczas, gdy stanowią nadmiar objętości robót ziemnych i za zezwoleniem Inżyniera.
Jeżeli grunty przydatne, uzyskane przy wykonaniu wykopów, nie będąc nadmiarem objętości robót ziemnych, zostały za zgodą
Inżyniera wywiezione przez Wykonawcę poza teren budowy z przeznaczeniem innym niż budowa nasypów lub wykonanie prac objętych
kontraktem, Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia równoważnej objętości gruntów przydatnych ze źródeł własnych, zaakceptowanych
przez Inżyniera.
Grunty i materiały nieprzydatne do budowy nasypów powinny być wywiezione przez Wykonawcę na odkład. Zapewnienie terenów na
odkład należy do obowiązków Zamawiającego, o ile nie określono tego inaczej w kontrakcie. Inżynier może nakazać pozostawienie na terenie
budowy gruntów, których czasowa nieprzydatność wynika jedynie z powodu zamarznięcia lub nadmiernej wilgotności.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do robót ziemnych
−
−
−
−
Wykonawca przystępujący do wykonania robót ziemnych powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu do:
odspajania i wydobywania gruntów,
jednoczesnego wydobywania i przemieszczania gruntów,
transportu mas ziemnych,
sprzętu zagęszczającego.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania i ustalenia dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
4.2. Transport gruntów
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do rodzaju gruntu (materiału), jego objętości,
sposobu odspajania i załadunku oraz do odległości transportu. Wydajność środków transportowych powinna być ponadto dostosowana do
wydajności sprzętu stosowanego do urabiania i wbudowania gruntu (materiału).
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą roszczeń Wykonawcy, dotyczących
dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały wcześniej zaakceptowane na piśmie przez Inżyniera.
49
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Sposób wykonania wykopu
Sposób wykonania skarp wykopu powinien gwarantować ich stateczność w całym okresie prowadzenia robót, a naprawa uszkodzeń,
wynikających z nieprawidłowego ukształtowania skarp wykopu, ich podcięcia lub innych odstępstw od dokumentacji projektowej obciąża
Wykonawcę.
Wykonawca powinien wykonywać wykopy w taki sposób, aby grunty o różnym stopniu przydatności do budowy nasypów były
odspajane oddzielnie, w sposób uniemożliwiający ich wymieszanie. Odstępstwo od powyższego wymagania, uzasadnione skomplikowanym
układem warstw geotechnicznych, wymaga zgody Inżyniera.
Odspojone grunty przydatne do wykonania nasypów powinny być bezpośrednio wbudowane w nasyp lub przewiezione na odkład. O
ile Inżynier dopuści czasowe składowanie odspojonych gruntów, należy je odpowiednio zabezpieczyć przed nadmiernym zawilgoceniem.
5.3. Wymagania dotyczące zagęszczenia i nośności gruntu
Zagęszczenie gruntu w wykopach i miejscach zerowych robót ziemnych powinno spełniać wymagania, dotyczące minimalnej
wartości wskaźnika zagęszczenia (Is), podanego w tablicy 2.
Tablica 2. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia w wykopach i miejscach zerowych robót ziemnych
Jeżeli grunty rodzime w wykopach i miejscach zerowych nie spełniają wymaganego wskaźnika zagęszczenia, to przed ułożeniem konstrukcji
nawierzchni należy je dogęścić do wartości Is, podanych w tablicy 2.
Jeżeli wartości wskaźnika zagęszczenia określone w tablicy 1 nie mogą być osiągnięte przez bezpośrednie zagęszczanie gruntów
rodzimych, to należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoża, umożliwiającego uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika
zagęszczenia.
Dodatkowo należy sprawdzić nośność warstwy gruntu na powierzchni robót ziemnych na podstawie pomiaru wtórnego modułu
odkształcenia E2 zgodnie z PN-02205:1998 rysunek 4.
5.4. Ruch budowlany
Nie należy dopuszczać ruchu budowlanego po dnie wykopu o ile grubość warstwy gruntu (nadkładu) powyżej rzędnych robót
ziemnych jest mniejsza niż 0,3 m.
Z chwilą przystąpienia do ostatecznego profilowania dna wykopu dopuszcza się po nim jedynie ruch maszyn wykonujących tę
czynność budowlaną. Może odbywać się jedynie sporadyczny ruch pojazdów, które nie spowodują uszkodzeń powierzchni korpusu.
Naprawa uszkodzeń powierzchni robót ziemnych, wynikających z niedotrzymania podanych powyżej warunków obciąża Wykonawcę
robót ziemnych.
5.5. Dokładność wykonania wykopów
Odchylenie osi korpusu ziemnego w wykopie od osi projektowanej nie powinny być większe niż ± 10 cm. Różnica w stosunku do
projektowanych rzędnych robót ziemnych nie może przekraczać + 1 cm i -3 cm.
Szerokość górnej powierzchni korpusu nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż ± 10 cm, a krawędzie korony
drogi nie powinny mieć wyraźnych załamań w planie.
Pochylenie skarp nie powinno różnić się od projektowanego o więcej niż 10% jego wartości wyrażonej tangensem kąta. Maksymalne
nierówności na powierzchni skarp nie powinny przekraczać ± 10 cm przy pomiarze łatą 3-metrową, albo powinny być spełnione inne wymagania
dotyczące nierówności, wynikające ze sposobu umocnienia powierzchni skarpy.
5.6. Odwodnienie pasa robót ziemnych
Niezależnie od budowy urządzeń, stanowiących elementy systemów odwadniających, ujętych w dokumentacji projektowej,
Wykonawca powinien, o ile wymagają tego warunki terenowe, wykonać urządzenia, które zapewnią odprowadzenie wód gruntowych i
opadowych poza obszar robót ziemnych tak, aby zabezpieczyć grunty przed przewilgoceniem i nawodnieniem. Wykonawca ma obowiązek
takiego wykonywania wykopów i nasypów, aby powierzchniom gruntu nadawać w całym okresie trwania robót spadki, zapewniające prawidłowe
odwodnienie.
Jeżeli, wskutek zaniedbania Wykonawcy, grunty ulegną nawodnieniu, które spowoduje ich długotrwałą nieprzydatność, Wykonawca
ma obowiązek usunięcia tych gruntów i zastąpienia ich gruntami przydatnymi na własny koszt bez jakichkolwiek dodatkowych opłat ze strony
Zamawiającego za te czynności, jak również za dowieziony grunt.
50
Odprowadzenie wód do istniejących zbiorników naturalnych i urządzeń odwadniających musi być poprzedzone uzgodnieniem z
odpowiednimi instytucjami.
5.7. Odwodnienie wykopów
Technologia wykonania wykopu musi umożliwiać jego prawidłowe odwodnienie w całym okresie trwania robót ziemnych.
Wykonanie wykopów powinno postępować w kierunku podnoszenia się niwelety.
W czasie robót ziemnych należy zachować odpowiedni spadek podłużny i nadać przekrojom poprzecznym spadki, umożliwiające
szybki odpływ wód z wykopu. O ile w dokumentacji projektowej nie zawarto innego wymagania, spadek poprzeczny nie powinien być mniejszy
niż 4% w przypadku gruntów spoistych i nie mniejszy niż 2% w przypadku gruntów niespoistych. Należy uwzględnić ewentualny wpływ
kolejności i sposobu odspajania gruntów oraz terminów wykonywania innych robót na spełnienie wymagań dotyczących prawidłowego
odwodnienia wykopu w czasie postępu robót ziemnych.
Źródła wody, odsłonięte przy wykonywaniu wykopów, należy ująć w rowy i /lub dreny. Wody opadowe i gruntowe należy
odprowadzić poza teren pasa robót ziemnych.
5.8. Rowy
Rowy boczne oraz rowy stokowe powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i SST. Szerokość dna i głębokość rowu
nie mogą różnić się od wymiarów projektowanych o więcej niż ± 5 cm. Dokładność wykonania skarp rowów powinna być zgodna z określoną
dla skarp wykopów w OST D-02.01.01.
Ogólne zasady kontroli robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2. Badania i pomiary w czasie wykonywania wykopów
6.2.1. Sprawdzenie odwodnienia
Sprawdzenie odwodnienia korpusu ziemnego polega na kontroli zgodności z wymaganiami specyfikacji określonymi w punkcie 5
oraz z dokumentacją projektową.
Szczególną uwagę należy zwrócić na:
- właściwe ujęcie i odprowadzenie wód opadowych,
−
właściwe ujęcie i odprowadzenie wysięków wodnych.
6.2.2. Sprawdzenie jakości wykonania robót
Kontrola wykonania wykopów polega na sprawdzeniu zgodności z wymaganiami określonymi w dokumentacji projektowej i ST. W
czasie kontroli szczególną uwagę należy zwrócić na:
a) sposób odspajania gruntów nie pogarszający ich właściwości,
b) zapewnienie stateczności skarp,
c) odwodnienie wykopów w czasie wykonywania robót i po ich zakończeniu,
d) dokładność wykonania wykopów (usytuowanie i wykończenie),
e) zagęszczenie górnej strefy korpusu w wykopie według wymagań określonych w punkcie 5.3.
6.3. Badania do odbioru korpusu ziemnego
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów do odbioru korpusu ziemnego podaje tablica 3.
Tablica 3. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanych robót ziemnych
Lp
1
2
3
4
5
Badana cecha
Pomiar
szerokości
korpusu
ziemnego
Pomiar szerokości dna rowów
Pomiar
rzędnych
powierzchni
korpusu ziemnego
Pomiar pochylenia skarp
Pomiar
równości
powierzchni
korpusu
Minimalna częstotliwość badań i pomiarów
Pomiar taśmą, szablonem,
łatą o długości 3 m
i poziomnicą lub niwelatorem,
w odstępach co 200 m: na prostych,
w punktach głównych łuku,
co 100 m na łukach o R ≥ 100 m,
co 50 m na łukach o R< 100 m
oraz w miejscach
które budzą wątpliwości
6
Pomiar równości skarp
7
Pomiar
spadku
podłużnego Pomiar niwelatorem rzędnych w odstępach co 50 m oraz w punktach
powierzchni korpusu
wątpliwych
Badanie zagęszczenia gruntu
Wskaźnik zagęszczenia określać dla każdej warstwy, lecz nie rzadziej niż
raz na każde 1000m2
8
51
6.3.2. Szerokość korpusu ziemnego
Szerokość korpusu ziemnego nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż ± 10 cm.
6.3.3. Szerokość dna rowów
Szerokość dna rowów nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej
niż ± 5 cm.
6.3.4. Rzędne korony korpusu ziemnego
Rzędne korony korpusu ziemnego nie mogą różnić się od rzędnych projektowanych o więcej niż -3 cm lub +1 cm.
6.3.5. Pochylenie skarp
Pochylenie skarp nie może różnić się od pochylenia projektowanego o więcej niż 10% wartości pochylenia wyrażonego tangensem
kąta.
6.3.6. Równość korony korpusu
Nierówności powierzchni korpusu ziemnego mierzone łatą 3-metrową, nie mogą przekraczać 3 cm.
6.3.7. Równość skarp
Nierówności skarp, mierzone łatą 3-metrową, nie mogą przekraczać ± 10 cm.
6.3.8. Spadek podłużny korony korpusu lub dna rowu
Spadek podłużny powierzchni korpusu ziemnego lub dna rowu, sprawdzony przez pomiar niwelatorem rzędnych wysokościowych,
nie może dawać różnic, w stosunku do rzędnych projektowanych, większych niż -3 cm lub +1 cm.
6.3.9. Zagęszczenie gruntu
Wskaźnik zagęszczenia gruntu określony zgodnie z BN-77/8931-12 powinien być zgodny z założonym. W przypadku gruntów dla
których nie można określić wskaźnika zagęszczenia należy określić wskaźnik odkształcenia I0, zgodnie z normą PN-S-02205:1998.
6.5. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie materiały nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich punktach specyfikacji, zostaną odrzucone. Jeśli materiały
nie spełniające wymagań zostaną wbudowane lub zastosowane, to na polecenie Inżyniera Wykonawca wymieni je na właściwe, na własny koszt.
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia cech od określonych w punktach 5 i 6 specyfikacji powinny być ponownie
wykonane przez Wykonawcę na jego koszt.
Na pisemne wystąpienie Wykonawcy, Inżynier może uznać wadę za nie mającą zasadniczego wpływu na cechy eksploatacyjne drogi i
ustali zakres i wielkość potrąceń za obniżoną jakość.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny) wykonanego wykopu.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8. Roboty ziemne uznaje się za wykonane
zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały
wyniki pozytywne
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Cena wykonania 1 m3 wykopów w gruntach nieskalistych obejmuje:
prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
oznakowanie robót,
wykonanie wykopu z transportem urobku na nasyp lub odkład, obejmujące: odspojenie, przemieszczenie, załadunek, przewiezienie i
wyładunek oraz jego utylizację,
odwodnienie wykopu na czas jego wykonywania,
profilowanie dna wykopu, rowów, skarp,
zagęszczenie powierzchni wykopu,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej,
rozplantowanie urobku na odkładzie,
wykonanie, a następnie rozebranie dróg dojazdowych,
rekultywację terenu.
52
10.1. Normy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
PN-B-02480:1986
PN-B-04481:1988
PN-B-04493:1960
PN-S-02205:1998
PN-ISO10318:1993
PN-EN-963:1999
BN-64/8931-01
BN-64/8931-02
9.
BN-77/8931-12
Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów
Grunty budowlane. Badania próbek gruntów
Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej
Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania
Geotekstylia – Terminologia
Geotekstylia i wyroby pokrewne
Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego
Drogi samochodowe. Oznaczenie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez
obciążenie płytą
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu
10.2. Inne dokumenty
10.
10.
11.
12.
Wykonanie i odbiór robót ziemnych dla dróg szybkiego ruchu, IBDiM, Warszawa 1978.
Instrukcja badań podłoża gruntowego budowli drogowych i mostowych, GDDP,Warszawa 1998.
Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, IBDiM, Warszawa 1997.
Wytyczne wzmacniania podłoża gruntowego w budownictwie drogowym, IBDiM, Warszawa 2002.
D-02.03.01.
WYKONANIE NASYPÓW
53
54
55
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej ogólnej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru nasypów nieskalistych
przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót ziemnych w czasie budowy lub modernizacji dróg i
obejmują wykonanie nasypów z gruntów mineralnych pozyskanych z dokopu.
1.4.1.
Nasyp niski - nasyp, którego wysokość jest mniejsza niż 1 m.
1.4.2.
Nasyp średni - nasyp, którego wysokość jest zawarta w granicach od 1 do 3 m.
1.4.3.
Nasyp wysoki - nasyp, którego wysokość przekracza 3 m.
1.4.3.
Dokop - miejsce pozyskania gruntu do wykonania nasypów, położone poza pasem robót drogowych.
1.4.4. Odkład - miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów pozyskanych w czasie wykonywania wykopów, a nie
wykorzystanych do budowy nasypów oraz innych prac związanych z trasą drogową.
1.4.5.
Is =
Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona wg wzoru:
ρd
ρ ds
gdzie:
ρd
ρds
-gęstość objętościowa szkieletu zagęszczonego gruntu, zgodnie z BN-77/8931-12, (Mg/m3),
-maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy wilgotności optymalnej, zgodnie z PN-B-04481:1988, służąca do oceny
zagęszczenia gruntu w robotach ziemnych, (Mg/m3).
1.4.6. Wskaźnik różnoziarnistości - wielkość charakteryzująca zagęszczalność gruntów niespoistych, określona wg wzoru:
U=
d 60
d 10
gdzie:
d60 d10 -
średnica oczek sita, przez które przechodzi 60% gruntu, (mm),
średnica oczek sita, przez które przechodzi 10% gruntu, (mm).
1.4.7. Wskaźnik odkształcenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, określona wg wzoru:
I0 =
E2
E1
gdzie:
E1
E2
-
moduł odkształcenia gruntu oznaczony w pierwszym obciążeniu badanej warstwy zgodnie z PN-S-02205:1998,
moduł odkształcenia gruntu oznaczony w powtórnym obciążeniu badanej warstwy zgodnie z PN-S-02205:1998.
1.4.8. Geosyntetyk - materiał stosowany w budownictwie drogowym, wytwarzany z wysoko polimeryzowanych włókien syntetycznych, w tym
tworzyw termoplastycznych polietylenowych, polipropylenowych i poliestrowych, charakteryzujący się między innymi dużą wytrzymałością
oraz wodoprzepuszczalnością, zgodny z PN-ISO10318:1993, PN-EN-963:1999.
Geosyntetyki obejmują: geotkaniny, geowłókniny, geodzianiny, georuszty, geosiatki, geokompozyty, geomembrany, zgodnie z wytycznymi
IBDiM.
2. MATERIAŁY (GRUNTY)
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2. Grunty i materiały do nasypów
Grunty i materiały dopuszczone do budowy nasypów powinny spełniać wymagania określone w PN-S-02205 :1998
Grunty i materiały do budowy nasypów podaje tablica 1.
56
Tablica 1. Przydatność gruntów do wykonywania budowli ziemnych wg PN-S-02205 :1998
Treść
zastrzeżenia
- gdy pory w gruncie
skalistym
będą
wypełnione gruntem lub
materiałem
drobnoziarnistym
- gdy będą wbudowane
2. Zwietrzeliny i rumosze gliniaste
3. Piaski pylaste, piaski gliniaste, pyły w miejsca suche lub
zabezpieczone od wód
piaszczyste i pyły
gruntowych
i
1. Rozdrobnione grunty skaliste
powierzchniowych
twarde oraz grunty kamieniste,
zwietrzelinowe, rumosze i otoczaki
4. Piaski próchniczne, z wyjątkiem - do nasypów nie
2. Żwiry i pospółki, również gliniaste pylastych piasków próchniczych
wyższych niż 3 m,
3.
Piaski
grubo,
średnio
i
zabezpieczonych przed
drobnoziarniste, naturalne i łamane
zawilgoceniem
4. Piaski gliniaste z domieszką frakcji
Na dolne warstwy nasypów poniżej żwirowo-kamienistej (morenowe) o 5. Gliny piaszczyste, gliny i gliny - w miejscach suchych
pylaste oraz inne o wL < 35%
lub
przejściowo
strefy przemarzania
wskaźniku różnoziarnis-tości U≥15
zawilgoconych
5. Żużle wielkopiecowe i inne
metalurgiczne ze starych zwałów
6. Gliny piaszczyste zwięzłe, gliny - do nasypów nie
(powyżej 5 lat)
zwięzłe i gliny pylaste zwięzłe oraz inne wyższych niż 3 m:
6. Łupki przywęgłowe przepalone
grunty o granicy płynności wL od 35 do zabezpieczonych przed
7. Wysiewki kamienne o zawartości
60%
zawilgoceniem lub po
frakcji iłowej poniżej 2%
ulepszeniu spoiwami
7. Wysiewki kamienne gliniaste o - gdy zwierciadło wody
zawartości frakcji iłowej ponad 2%
gruntowej znajduje się na
głębokości większej od
kapilarności
biernej
gruntu podłoża
8. Żużle wielkopiecowe i inne o
ograniczonej
metalurgiczne z nowego studzenia (do 5 podatności na rozpad lat)
łączne straty masy do 5%
Przeznaczenie
Przydatne
Przydatne
z zastrzeżeniami
1. Rozdrobnione grunty skaliste miękkie
9. Iłołupki przywęglowe nieprzepalone
10. Popioły lotne
popiołowo-żużlowe
Na górne warstwy nasypów w strefie przemarzania
1. Żwiry i pospółki
2. Piaski grubo i średnioziarniste
3. Iłołupki przywęglowe przepalone
zawierające mniej niż 15% ziarn
mniejszych od 0,075 mm
4. Wysiewki kamienne o uziarnieniu
odpowiadającym pospółkom lub żwirom
i
- gdy wolne przestrzenie
zostaną
wypełnione
materiałem
drobnoziarnistym
mieszaniny - gdy zalegają w
miejscach suchych lub są
izolowane od wody
1. Żwiry i pospółki gliniaste
2. Piaski pylaste i gliniaste
3. Pyły piaszczyste i pyły
4. Gliny o granicy płynności mniejszej
niż 35%
5. Mieszaniny popiołowo-żużlowe z
węgla kamiennego
6. Wysiewki kamienne gliniaste o
zawartości frakcji iłowej >2%
7. Żużle wielkopiecowe
metalurgiczne
i
pod
warunkiem
ulepszenia tych gruntów
spoiwami, takimi jak:
cement, wapno, aktywne
popioły itp.
inne drobnoziarniste
i
nierozpadowe: straty masy do 1%
8. Piaski drobnoziarniste
- o wskaźniku nośności
wnoś≥10
Grunty wątpliwe i wysadzinowe
- gdy są ulepszane
spoiwami
(cementem,
wapnem,
aktywnymi
popiołami itp.)
W wykopach i miejscach zerowych
Grunty niewysadzinowe
do głębokości przemarzania
Podział gruntów pod względem wysadzinowości podaje tablica 2.
Lp.
Wyszczególnienie
właściwości
1
Jednostki
Grupy gruntów
niewysadzinowe
−
Rodzaj gruntu
−
−
−
−
−
−
2
Zawartość cząstek
≤ 0,075 mm
≤ 0,02 mm
3
%
Kapilarność bierna
Hkb
m
Wskaźnik
piaskowy WP
4
rumosz
niegliniasty
żwir
pospółka
piasek gruby
piasek średni
piasek drobny
żużel
nierozpadowy
57
wątpliwe
wysadzinowe
−
−
mało wysadzinowe
− glina piaszczysta zwięzła, glina zwięzła, glina
pylasta zwięzła
− ił, ił piaszczys-ty, ił pylasty
bardzo wysadzinowe
− piasek gliniasty
− pył, pył piasz-czysty
− glina piaszczysta, glina, glina pylasta
− ił warwowy
−
−
−
piasek pylasty
zwietrzelina
gliniasta
rumosz gliniasty
żwir gliniasty
pospółka gliniasta
< 15
<3
od 15 do 30
od 3 do 10
> 30
> 10
< 1,0
≥ 1,0
> 1,0
> 35
od 25 do 35
< 25
2.3. Zasady wykorzystania gruntów
Grunty uzyskane przy wykonywaniu wykopów powinny być przez Wykonawcę wykorzystane w maksymalnym stopniu do budowy
nasypów. Grunty przydatne do budowy nasypów mogą być wywiezione poza teren budowy tylko wówczas, gdy stanowią nadmiar objętości robót
ziemnych i za zezwoleniem Inżyniera.
Jeżeli grunty przydatne, uzyskane przy wykonaniu wykopów, nie będąc nadmiarem objętości robót ziemnych, zostały za zgodą
Inżyniera wywiezione przez Wykonawcę poza teren budowy z przeznaczeniem innym niż budowa nasypów lub wykonanie prac objętych
kontraktem, Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia równoważnej objętości gruntów przydatnych ze źródeł własnych, zaakceptowanych
przez Inżyniera.
Grunty i materiały nieprzydatne do budowy nasypów, powinny być wywiezione przez Wykonawcę na odkład. Zapewnienie terenów
na odkład należy do obowiązków Zamawiającego, o ile nie określono tego inaczej w kontrakcie. Inżynier może nakazać pozostawienie na terenie
budowy gruntów, których czasowa nieprzydatność wynika jedynie z powodu zamarznięcia lub nadmiernej wilgotności.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do robót ziemnych
−
−
−
−
Wykonawca przystępujący do wykonania robót ziemnych powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu do:
odspajania i wydobywania gruntów (zrywarki, koparki, ładowarki, itp.),
jednoczesnego wydobywania i przemieszczania gruntów (spycharki, zgarniarki, równiarki, itp.),
transportu mas ziemnych (samochody wywrotki, samochody skrzyniowe),
sprzętu zagęszczającego (walce, ubijaki, płyty wibracyjne itp.).
3.3. Dobór sprzętu zagęszczającego
Sprzęt do zagęszczania zaproponowany przez Wykonawcę powinien być zatwierdzony przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
4.2. Transport gruntów
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do rodzaju gruntu (materiału), jego objętości,
sposobu odspajania i załadunku oraz do odległości transportu. Wydajność środków transportowych powinna być ponadto dostosowana do
wydajności sprzętu stosowanego do urabiania i wbudowania gruntu (materiału).
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie może być podstawą roszczeń Wykonawcy, dotyczących
dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały wcześniej zaakceptowane na piśmie przez Inżyniera.
5. WYKONANIE ROBÓT
58
5.2. Dokop
5.2.1. Miejsce dokopu
Miejsce dokopu powinno być wskazane w dokumentacji projektowej, w innych dokumentach kontraktowych lub przez Inżyniera.
Jeżeli miejsce to zostało wybrane przez Wykonawcę, musi być ono zaakceptowane przez Inżyniera.
Miejsce dokopu powinno być tak dobrane, żeby zapewnić przewóz lub przemieszczanie gruntu na jak najkrótszych odległościach. O
ile to możliwe, transport gruntu powinien odbywać się w poziomie lub zgodnie ze spadkiem terenu.
5.2.2. Zasady prowadzenia robót w dokopie
Pozyskiwanie gruntu z dokopu może rozpocząć się dopiero po pobraniu próbek i zbadaniu przydatności zalegającego gruntu do
budowy nasypów oraz po wydaniu zgody na piśmie przez Inżyniera. Głębokość na jaką należy ocenić przydatność gruntu powinna być
dostosowana do zakresu prac.
5.3. Wykonanie nasypów
5.3.1. Przygotowanie podłoża w obrębie podstawy nasypu
Przed przystąpieniem do budowy nasypu należy w obrębie jego podstawy zakończyć roboty przygotowawcze, określone w ST D01.00.00 „Roboty przygotowawcze”.
5.3.1.2. Zagęszczenie gruntu i nośność w podłożu nasypu
Wykonawca powinien skontrolować wskaźnik zagęszczenia gruntów rodzimych, zalegających w strefie podłoża nasypu, do
głębokości 0,5 m od powierzchni terenu. Jeżeli wartość wskaźnika zagęszczenia jest mniejsza niż określona w tablicy 3, Wykonawca powinien
dogęścić podłoże tak, aby powyższe wymaganie zostało spełnione.
Jeżeli wartości wskaźnika zagęszczenia określone w tablicy 3 nie mogą być osiągnięte przez bezpośrednie zagęszczanie podłoża, to
należy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoża, umożliwiające uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia.
Tablica 3. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia dla podłoża nasypów do głębokości 0,5 m od powierzchni terenu
Nasypy
o wysokości,
m
Minimalna wartość Is dla:
kategoria ruchu
KR3-KR6
kategoria ruchu
KR1-KR2
do 2
0,97
0,95
ponad 2
0,97
0,95
Dodatkowo należy sprawdzić nośność warstwy gruntu podłoża nasypu na podstawie pomiaru wtórnego modułu odkształcenia E2
zgodnie z PN-02205:1998
5.3.2. Wybór gruntów i materiałów do wykonania nasypów
Wybór gruntów i materiałów do wykonania nasypów powinien być dokonany z uwzględnieniem zasad podanych w punkcie 2.
5.3.3. Zasady wykonania nasypów
5.3.3.1. Ogólne zasady wykonywania nasypów
Nasypy powinny być wznoszone przy zachowaniu przekroju poprzecznego i profilu podłużnego, które określono w dokumentacji
projektowej, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wprowadzonych zawczasu przez Inżyniera.
W celu zapewnienia stateczności nasypu i jego równomiernego osiadania należy przestrzegać następujących zasad:
a) Nasypy należy wykonywać metodą warstwową, z gruntów przydatnych do budowy nasypów. Nasypy powinny być wznoszone
równomiernie na całej szerokości.
b) Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zależności od rodzaju gruntu i sprzętu używanego do zagęszczania.
Przystąpienie do wbudowania kolejnej warstwy nasypu może nastąpić dopiero po stwierdzeniu przez Inżyniera prawidłowego wykonania
warstwy poprzedniej.
c) Grunty o różnych właściwościach należy wbudowywać w oddzielnych warstwach, o jednakowej grubości na całej szerokości nasypu.
d) Warstwy gruntu przepuszczalnego należy wbudowywać poziomo. Kiedy nasyp jest budowany w terenie płaskim spadek powinien być
obustronny, gdy nasyp jest budowany na zboczu spadek powinien być jednostronny, zgodny z jego pochyleniem. Ukształtowanie
powierzchni warstwy powinno uniemożliwiać lokalne gromadzenie się wody.
e) Jeżeli w okresie zimowym następuje przerwa w wykonywaniu nasypu, a górna powierzchnia jest wykonana z gruntu spoistego, to jej spadki
porzeczne powinny być ukształtowane ku osi nasypu, a woda odprowadzona poza nasyp z zastosowaniem ścieku. Takie ukształtowanie
górnej powierzchni gruntu spoistego zapobiega powstaniu potencjalnych powierzchni poślizgu w gruncie tworzącym nasyp.
f) Górną warstwę nasypu, o grubości co najmniej 0,5 m należy wykonać z gruntów niewysadzinowych, o wskaźniku wodoprzepuszczalności
K10 ≥ 6 × 10 –5 m/s i wskaźniku różnoziarnistości U ≥ 5. Jeżeli Wykonawca nie dysponuje gruntem o takich właściwościach, Inżynier może
wyrazić zgodę na ulepszenie górnej warstwy nasypu poprzez stabilizację cementem, wapnem lub popiołami lotnymi. W takim przypadku jest
konieczne sprawdzenie warunku nośności i mrozoodporności konstrukcji nawierzchni i wprowadzenie korekty, polegającej na rozbudowaniu
podbudowy pomocniczej.
g) Na terenach o wysokim stanie wód gruntowych oraz na terenach zalewowych dolne warstwy nasypu, o grubości co najmniej 0,5 m powyżej
najwyższego poziomu wody, należy wykonać z gruntu przepuszczalnego.
h) Grunt przewieziony w miejsce wbudowania powinien być bezzwłocznie wbudowany w nasyp. Inżynier może dopuścić czasowe składowanie
gruntu, pod warunkiem jego zabezpieczenia przed nadmiernym zawilgoceniem.
5.3.3.2. Wykonywanie nasypów na dojazdach do obiektów mostowych
Do wykonywania nasypów na dojazdach do obiektów mostowych, na długości równej długości klina odłamu, zaleca się stosowanie
gruntów stabilizowanych cementem.
Do wykonania nasypów na dojazdach do mostów i wiaduktów, bez ulepszania gruntów spoiwem, mogą być stosowane żwiry,
pospółki, piaski średnioziarniste i gruboziarniste, o wskaźniku różnoziarnistości U≥5 i współczynniku wodoprzepuszczalności k10 > 10 -5 m/s.
59
W czasie wykonywania nasypu na dojazdach należy spełnić wymagania ogólne, sformułowane w pkcie 5.3.3.1. Wskaźnik
zagęszczenia gruntu Is powinien być nie mniejszy niż 1,00 na całej wysokości nasypu.
5.3.3.3. Wykonanie nasypów nad przepustami
Nasypy w obrębie przepustów należy wykonywać jednocześnie z obu stron przepustu z jednakowych, dobrze zagęszczonych
poziomych warstw gruntu. Dopuszcza się wykonanie przepustów z innych poprzecznych elementów odwodnienia w przekopach (wcinkach)
wykonanych w poprzek uformowanego nasypu. W tym przypadku podczas wykonania nasypu w obrębie przekopu należy uwzględnić
wymagania określone w punkcie 5.3.3.5.
5.3.3.4. Wykonywanie nasypów na zboczach
Przy budowie nasypu na zboczu o pochyłości od 1:5 do 1:2 należy zabezpieczyć nasyp przed zsuwaniem się przez:
a) wycięcie w zboczu stopni wg dokumentacji projektowej,
b) wykonanie rowu stokowego powyżej nasypu.
Przy pochyłościach zbocza większych niż 1:2 wskazane jest zabezpieczenie stateczności nasypu przez podparcie go murem
oporowym.
5.3.3.5. Poszerzenie nasypu
Przy poszerzeniu istniejącego nasypu należy wykonywać w jego skarpie stopnie o wysokości 0,5 m wg PN-S-02205 „Roboty
ziemne”.
Wycięcie stopni obowiązuje zawsze przy wykonywaniu styku dwóch przyległych części nasypu, wykonanych z gruntów o różnych
właściwościach lub w różnym czasie.
5.3.3.6. Wykonywanie nasypów w okresie deszczów
Wykonywanie nasypów należy przerwać, jeżeli wilgotność gruntu przekracza wartość dopuszczalną, to znaczy jest większa od
wilgotności optymalnej o więcej niż 10% jej wartości.
Na warstwie gruntu nadmiernie zawilgoconego nie wolno układać następnej warstwy gruntu.
Osuszenie można przeprowadzić w sposób mechaniczny lub chemiczny, poprzez wymieszanie z wapnem palonym albo
hydratyzowanym.
W celu zabezpieczenia nasypu przed nadmiernym zawilgoceniem, poszczególne jego warstwy oraz korona nasypu po zakończeniu
robót ziemnych powinny być równe i mieć spadki potrzebne do prawidłowego odwodnienia, według pktu 5.3.3.1, poz. d).
W okresie deszczowym nie należy pozostawiać nie zagęszczonej warstwy do dnia następnego. Jeżeli warstwa gruntu
niezagęszczonego uległa przewilgoceniu, a Wykonawca nie jest w stanie osuszyć jej i zagęścić w czasie zaakceptowanym przez Inżyniera, to
może on nakazać Wykonawcy usunięcie wadliwej warstwy.
5.3.3.7. Wykonywanie nasypów w okresie mrozów
Niedopuszczalne jest wykonywanie nasypów w temperaturze przy której nie jest możliwe osiągnięcie w nasypie wymaganego
wskaźnika zagęszczenia gruntów.
Nie dopuszcza się wbudowania w nasyp gruntów zamarzniętych lub gruntów przemieszanych ze śniegiem lub lodem.
W czasie dużych opadów śniegu wykonywanie nasypów powinno być przerwane. Przed wznowieniem prac należy usunąć śnieg z
powierzchni wznoszonego nasypu.
Jeżeli warstwa niezagęszczonego gruntu zamarzła, to nie należy jej przed rozmarznięciem zagęszczać ani układać na niej następnych
warstw.
5.3.4.1. Ogólne zasady zagęszczania gruntu
Każda warstwa gruntu jak najszybciej po jej rozłożeniu, powinna być zagęszczona z zastosowaniem sprzętu odpowiedniego dla
danego rodzaju gruntu oraz występujących warunków.
Rozłożone warstwy gruntu należy zagęszczać od krawędzi nasypu w kierunku jego osi.
5.3.4.2. Grubość warstwy
Grubość warstwy zagęszczonego gruntu oraz liczbę przejść maszyny zagęszczającej zaleca się określić doświadczalnie dla każdego
rodzaju gruntu i typu maszyny, zgodnie z zasadami podanymi w punkcie 5.3.4.5.
5.3.4.3. Wilgotność gruntu
a)
b)
Wilgotność gruntu w czasie zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej, z tolerancją:
w gruntach niespoistych ±2 %
w gruntach mało i średnio spoistych +0 %, −2 %
Sprawdzenie wilgotności gruntu należy przeprowadzać laboratoryjnie, z częstotliwością określoną w punktach 6.3.2 i 6.3.3.
5.3.4.4. Wymagania dotyczące zagęszczania
W zależności od uziarnienia stosowanych materiałów, zagęszczenie warstwy należy określać za pomocą oznaczenia wskaźnika
zagęszczenia lub porównania pierwotnego i wtórnego modułu odkształcenia.
Kontrolę zagęszczenia na podstawie porównania pierwotnego i wtórnego modułu odkształcenia, określonych zgodnie z normą PN-S02205:1998, należy stosować tylko dla gruntów gruboziarnistych, dla których nie jest możliwe określenie wskaźnika zagęszczenia Is, według
BN-77/8931-12.
Wskaźnik zagęszczenia gruntów w nasypach, określony według normy BN-77/8931-12, powinien na całej szerokości korpusu
spełniać wymagania podane w tablicy 4.
Tablica 4. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia gruntu w nasypach
Strefa
60
nasypu
Górna warstwa o grubości 20 cm
kategoria ruchu
KR3-KR6
kategoria ruchu
KR1-KR2
1,03
1,00
1,00
0,97
0,97
0,95
Niżej leżące warstwy nasypu do głębokości od powierzchni robót ziemnych:
- 0,2 do 1,2 m
Warstwy nasypu na głębokości od powierzchni robót ziemnych poniżej:
- 1,2 m
Jako zastępcze kryterium oceny wymaganego zagęszczenia gruntów dla których trudne jest pomierzenie wskaźnika zagęszczenia,
przyjmuje się wartość wskaźnika odkształcenia I0 określonego zgodnie z normą PN-S-02205:1998.
Wskaźnik odkształcenia nie powinien być większy niż:
a) dla żwirów, pospółek i piasków
2,2 przy wymaganej wartości Is ≥1,0,
2,5 przy wymaganej wartości Is <1,0,
b) dla gruntów różnoziarnistych (żwirów gliniastych, pospółek gliniastych, pyłów piaszczystych, piasków gliniastych, glin
piaszczystych, glin piaszczystych zwięzłych) – 3,0,
c) dla narzutów kamiennych, rumoszy – 4,
Jeżeli badania kontrolne wykażą, że zagęszczenie warstwy nie jest wystarczające, to Wykonawca powinien spulchnić warstwę,
doprowadzić grunt do wilgotności optymalnej i powtórnie zagęścić. Jeżeli powtórne zagęszczenie nie spowoduje uzyskania wymaganego
wskaźnika zagęszczenia, Wykonawca powinien usunąć warstwę i wbudować nowy materiał, o ile Inżynier nie zezwoli na ponowienie próby
prawidłowego zagęszczenia warstwy.
5.3.4.5. Próbne zagęszczenie
Odcinek doświadczalny dla próbnego zagęszczenia gruntu o minimalnej powierzchni 300 m2, powinien być wykonane na terenie
oczyszczonym z gleby, na którym układa się grunt czterema pasmami o szerokości od 3,5 do 4,5 m każde. Poszczególne warstwy układanego
gruntu powinny mieć w każdym pasie inną grubość z tym, że wszystkie muszą mieścić się w granicach właściwych dla danego sprzętu
zagęszczającego. Wilgotność gruntu powinna być równa optymalnej z tolerancją podaną w punkcie 5.3.4.3. Grunt ułożony na poletku według
podanej wyżej zasady powinien być następnie zagęszczony, a po każdej serii przejść maszyny należy określić wskaźniki zagęszczenia,
dopuszczając stosowanie innych, szybkich metod pomiaru (sonda izotopowa, ugięciomierz udarowy po ich skalibrowaniu w warunkach
terenowych).
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia należy wykonać co najmniej w 4 punktach, z których co najmniej 2 powinny umożliwić ustalenie
wskaźnika zagęszczenia w dolnej części warstwy. Na podstawie porównania uzyskanych wyników zagęszczenia z wymaganiami podanymi w
pkcie 5.3.4.4 dokonuje się wyboru sprzętu i ustala się potrzebną liczbę przejść oraz grubość warstwy rozkładanego gruntu.
5.4. Odkłady
5.4.1. Warunki ogólne wykonania odkładów
Roboty omówione w tym punkcie dotyczą postępowania z gruntami lub innymi materiałami, które zostały pozyskane w czasie
wykonywania wykopów, a które nie będą wykorzystane do budowy nasypów oraz innych prac związanych z trasą drogową.
Grunty lub inne materiały powinny być przewiezione na odkład, jeżeli:
a) stanowią nadmiar objętości w stosunku do objętości gruntów przewidzianych do wbudowania,
b) są nieprzydatne do budowy nasypów oraz wykorzystania w innych pracach, związanych z budową trasy drogowej,
c) ze względu na harmonogram robót nie jest ekonomicznie uzasadnione oczekiwanie na wbudowanie materiałów pozyskiwanych z wykopu.
Wykonawca może przyjąć, że zachodzi jeden z podanych wyżej przypadków tylko wówczas, gdy zostało to jednoznacznie określone
w dokumentacji projektowej, harmonogramie robót lub przez Inżyniera.
5.4.2. Lokalizacja odkładu
Jeżeli pozwalają na to właściwości materiałów przeznaczonych do przewiezienia na odkład, materiały te powinny być w razie
możliwości wykorzystane do wyrównania terenu, zasypania dołów i sztucznych wyrobisk oraz do ewentualnego poszerzenia nasypów. Roboty te
powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i odpowiednimi zasadami, dotyczącymi wbudowania i zagęszczania gruntów oraz
wskazówkami Inżyniera.
Jeżeli nie przewidziano zagospodarowania nadmiaru objętości w sposób określony powyżej, materiały te należy przewieźć na odkład.
Lokalizacja odkładu powinna być wskazana w dokumentacji projektowej lub przez Inżyniera. Jeżeli miejsce odkładu zostało wybrane
przez Wykonawcę, musi być ono zaakceptowane przez Inżyniera. Niezależnie od tego, Wykonawca musi uzyskać zgodę właściciela terenu.
Jeżeli odkłady są zlokalizowane wzdłuż odcinka trasy przebiegającego w wykopie, to:
a) odkłady można wykonać z obu stron wykopu, jeżeli pochylenie poprzeczne terenu jest niewielkie, przy czym odległość podnóża skarpy
odkładu od górnej krawędzi wykopu powinna wynosić:
− nie mniej niż 3 m w gruntach przepuszczalnych,
− nie mniej niż 5 m w gruntach nieprzepuszczalnych,
b) przy znacznym pochyleniu poprzecznym terenu, jednak mniejszym od 20%, odkład należy wykonać tylko od górnej strony wykopu, dla
ochrony od wody stokowej,
c) przy pochyleniu poprzecznym terenu wynoszącym ponad 20%, odkład należy zlokalizować poniżej wykopu,
d) na odcinkach zagrożonych przez zasypywanie drogi śniegiem, odkład należy wykonać od strony najczęściej wiejących wiatrów, w odległości
ponad 20 m od krawędzi wykopu.
Jeśli odkład zostanie wykonany w nie uzgodnionym miejscu lub niezgodnie z wymaganiami, to zostanie on usunięty przez
Wykonawcę na jego koszt, według wskazań Inżyniera.
Konsekwencje finansowe i prawne, wynikające z ewentualnych uszkodzeń środowiska naturalnego wskutek prowadzenia prac w nie
uzgodnionym do tego miejscu, obciążają Wykonawcę.
5.4.3. Zasady wykonania odkładów
Wykonanie odkładów, a w szczególności ich wysokość, pochylenie, zagęszczenie oraz odwodnienie powinny być zgodne z
wymaganiami podanymi w dokumentacji projektowej lub ST. Jeżeli nie określono inaczej, należy przestrzegać ustaleń podanych w normie PN-SROZBUDOWA ULICY ŚW. JACKA W WEJHEROWIE O BUDOWĘ ZATOKI POSTOJOWEJ
61
02205:1998 to znaczy odkład powinien być uformowany w pryzmę o wysokości do 1,5 m, pochyleniu skarp od 1do 1,5 i spadku korony od
2% do 5%.
Odkłady powinny być tak ukształtowane, aby harmonizowały z otaczającym terenem. Powierzchnie odkładów powinny być obsiane
trawą, obsadzone krzewami lub drzewami albo przeznaczone na użytki rolne lub leśne, zgodnie z dokumentacją projektową.
Odspajanie materiału przewidzianego do przewiezienia na odkład powinno być przerwane, o ile warunki atmosferyczne lub inne
przyczyny uniemożliwiają jego wbudowanie zgodnie z wymaganiami sformułowanymi w tym zakresie w dokumentacji projektowej, ST lub
przez Inżyniera.
Przed przewiezieniem gruntu na odkład Wykonawca powinien upewnić się, że spełnione są warunki określone w pkcie 5.4.1. Jeżeli
wskutek pochopnego przewiezienia gruntu na odkład przez Wykonawcę, zajdzie konieczność dowiezienia gruntu do wykonania nasypów z
ukopu, to koszt tych czynności w całości obciąża Wykonawcę.
5.5. Dokładność wykonania wykopów i nasypów
Odchylenie osi korpusu ziemnego w nasypie, od osi projektowanej nie powinny być większe niż ± 10 cm. Różnica w stosunku do
projektowanych rzędnych robót ziemnych nie może przekraczać + 1 cm i -3 cm.
Szerokość górnej powierzchni korpusu nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż ± 10 cm, a krawędzie korony
drogi nie powinny mieć wyraźnych załamań w planie.
Pochylenie skarp nie powinno różnić się od projektowanego o więcej niż 10% jego wartości wyrażonej tangensem kąta. Maksymalne
nierówności na powierzchni skarp nie powinny przekraczać ± 10 cm przy pomiarze łatą 3-metrową, albo powinny być spełnione inne wymagania
dotyczące nierówności, wynikające ze sposobu umocnienia powierzchni skarpy.
5.6. Odwodnienia pasa robót ziemnych
Niezależnie od budowy urządzeń, stanowiących elementy systemów odwadniających, ujętych w dokumentacji projektowej,
Wykonawca powinien, o ile wymagają tego warunki terenowe, wykonać urządzenia, które zapewnią odprowadzenie wód gruntowych i
opadowych poza obszar robót ziemnych tak, aby zabezpieczyć grunty przed przewilgoceniem i nawodnieniem. Wykonawca ma obowiązek
takiego wykonywania wykopów i nasypów, aby powierzchniom gruntu nadawać w całym okresie trwania robót spadki, zapewniające prawidłowe
odwodnienie.
Jeżeli, wskutek zaniedbania Wykonawcy, grunty ulegną nawodnieniu, które spowoduje ich długotrwałą nieprzydatność, Wykonawca
ma obowiązek usunięcia tych gruntów i zastąpienia ich gruntami przydatnymi na własny koszt bez jakichkolwiek dodatkowych opłat ze strony
Zamawiającego za te czynności, jak również za dowieziony grunt.
Odprowadzenie wód do istniejących zbiorników naturalnych i urządzeń odwadniających musi być poprzedzone uzgodnieniem z
odpowiednimi instytucjami.
6.2. Badania i pomiary w czasie wykonywania robót ziemnych
6.2.1. Sprawdzenie odwodnienia
Sprawdzenie odwodnienia korpusu ziemnego polega na kontroli zgodności z wymaganiami specyfikacji określonymi w punkcie 5
oraz z dokumentacją projektową.
- właściwe ujęcie i odprowadzenie wód opadowych,
6.3. Sprawdzenie wykonania dokopu
Sprawdzenie wykonania dokopu polega na kontrolowaniu zgodności z wymaganiami określonymi w punkcie 5.2 niniejszej
specyfikacji oraz w dokumentacji projektowej i ST. W czasie kontroli należy zwrócić szczególną uwagę na sprawdzenie:
a) zgodności rodzaju gruntu z określonym w dokumentacji projektowej i ST,
b) zachowania kształtu zboczy, zapewniającego ich stateczność,
c) odwodnienia,
d) zagospodarowania (rekultywacji) terenu po zakończeniu eksploatacji ukopu.
6.4. Sprawdzenie jakości wykonania nasypów
6.4.1. Rodzaje badań i pomiarów
Sprawdzenie jakości wykonania nasypów polega na kontrolowaniu zgodności z wymaganiami określonymi w punktach 2,3 oraz 5.3
niniejszej specyfikacji, w dokumentacji projektowej i ST.
a)
b)
c)
d)
e)
badania przydatności gruntów do budowy nasypów,
badania prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu,
badania zagęszczenia nasypu,
pomiary kształtu nasypu.
odwodnienie nasypu
6.4.2. Badania przydatności gruntów do budowy nasypów
62
Badania przydatności gruntów do budowy nasypu powinny być przeprowadzone na próbkach pobranych z każdej partii przeznaczonej
do wbudowania w korpus ziemny, pochodzącej z nowego źródła, jednak nie rzadziej niż jeden raz na 3000 m 3. W każdym badaniu należy
określić następujące właściwości:
− skład granulometryczny, wg PN-B-04481 :1988,
− zawartość części organicznych, wg PN-B-04481:1988,
− wilgotność naturalną, wg PN-B-04481:1988,
− wilgotność optymalną i maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego, wg PN-B-04481:1988,
− granicę płynności, wg PN-B-04481:1988,
− kapilarność bierną, wg PN-B-04493:1960,
− wskaźnik piaskowy, wg BN-64/8931-01.
6.4.3. Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu
a)
b)
c)
d)
e)
Badania kontrolne prawidłowości wykonania poszczególnych warstw nasypu polegają na sprawdzeniu:
prawidłowości rozmieszczenia gruntów o różnych właściwościach w nasypie,
odwodnienia każdej warstwy,
grubości każdej warstwy i jej wilgotności przy zagęszczaniu; badania należy przeprowadzić nie rzadziej niż jeden raz na 500 m2 warstwy,
nadania spadków warstwom z gruntów spoistych według pktu 5.3.3.1,
przestrzegania ograniczeń, dotyczących wbudowania gruntów w okresie deszczów i mrozów.
6.4.4. Sprawdzenie zagęszczenia nasypu oraz podłoża nasypu
Sprawdzenie zagęszczenia nasypu oraz podłoża nasypu polega na skontrolowaniu zgodności wartości wskaźnika zagęszczenia Is lub
stosunku modułów odkształcenia z wartościami określonymi w pktach 5.3.1.2 i 5.3.4.4. Do bieżącej kontroli zagęszczenia dopuszcza się aparaty
izotopowe.
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia Is powinno być przeprowadzone według normy BN-77/8931-12, oznaczenie modułów
odkształcenia według normy PN-S-02205:1998.
Zagęszczenie każdej warstwy należy kontrolować nie rzadziej niż:
− jeden raz w trzech punktach na 1000 m2 warstwy, w przypadku określenia wartości Is,
− jeden raz w trzech punktach na 2000 m2 warstwy w przypadku określenia pierwotnego
i wtórnego modułu odkształcenia.
Wyniki kontroli zagęszczenia robót Wykonawca powinien wpisywać do dokumentów laboratoryjnych. Prawidłowość zagęszczenia
konkretnej warstwy nasypu lub podłoża pod nasypem powinna być potwierdzona przez Inżyniera wpisem w dzienniku budowy.
6.4.5. Pomiary kształtu nasypu
Pomiary kształtu nasypu obejmują kontrolę:
prawidłowości wykonania skarp,
szerokości korony korpusu.
Sprawdzenie prawidłowości wykonania skarp polega na skontrolowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi pochyleń i
dokładności wykonania skarp, określonymi w dokumentacji projektowej, ST oraz w niniejszej specyfikacji.
Sprawdzenie szerokości korony korpusu polega na porównaniu szerokości korony korpusu na poziomie wykonywanej warstwy
nasypu z szerokością wynikającą z wymiarów geometrycznych korpusu, określonych w dokumentacji projektowej.
−
−
6.5. Badania do odbioru korpusu ziemnego
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów do odbioru korpusu ziemnego podaje tablica 5.
Tablica 5. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanych robót ziemnych
Lp.
Badana cecha
Minimalna częstotliwość badań i pomiarów
1
Pomiar
szerokości
korpusu
ziemnego
Pomiar szerokości dna rowów
Pomiar
rzędnych
powierzchni
korpusu ziemnego
Pomiar pochylenia skarp
Pomiar
równości
powierzchni
korpusu
Pomiar równości skarp
Pomiar
spadku
podłużnego
powierzchni korpusu lub dna rowu
Badanie zagęszczenia gruntu
Pomiar taśmą, szablonem, łatą o długości 3 m i poziomicą lub niwelatorem, w odstępach co
200 m na prostych, w punktach głównych łuku, co 100 m na łukach o R ≥ 100 m co 50 m na
łukach o R < 100 m oraz w miejscach, które budzą wątpliwości
2
3
4
5
6
7
8
Pomiar niwelatorem rzędnych w odstępach co 200 m oraz w punktach wątpliwych
Wskaźnik zagęszczenia określać dla każdej ułożonej warstwy lecz nie rzadziej niż w trzech
punktach na 1000 m2 warstwy
6.5.2. Szerokość korpusu ziemnego
Szerokość korpusu ziemnego nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż ± 10 cm.
6.5.3. Rzędne korony korpusu ziemnego
Rzędne korony korpusu ziemnego nie mogą różnić się od rzędnych projektowanych o więcej niż -3 cm lub +1 cm.
6.5.4. Pochylenie skarp
63
Pochylenie skarp nie może różnić się od pochylenia projektowanego o więcej niż 10% wartości pochylenia wyrażonego
tangensem kąta.
6.5.5. Równość korony korpusu
Nierówności powierzchni korpusu ziemnego mierzone łatą 3-metrową, nie mogą przekraczać 3 cm.
6.5.6. Równość skarp
Nierówności skarp, mierzone łatą 3-metrową, nie mogą przekraczać ± 10 cm.
6.5.7. Spadek podłużny korony korpusu lub dna rowu
Spadek podłużny powierzchni korpusu ziemnego lub dna rowu, sprawdzony przez pomiar niwelatorem rzędnych wysokościowych,
nie może dawać różnic, w stosunku do rzędnych projektowanych, większych niż -3 cm lub +1 cm.
Wskaźnik zagęszczenia gruntu określony zgodnie z BN-77/8931-12 powinien być zgodny z założonym dla odpowiedniej kategorii
ruchu. W przypadku gruntów dla których nie można określić wskaźnika zagęszczenia należy określić wskaźnik odkształcenia I 0, zgodnie z normą
PN-S-02205:1998.
6.4. Sprawdzenie jakości wykonania odkładu
Sprawdzenie wykonania odkładu polega na sprawdzeniu zgodności z wymaganiami określonymi w punktach 2 oraz 5.4 niniejszej
specyfikacji, w dokumentacji projektowej i ST.
a) prawidłowość usytuowania i kształt geometryczny odkładu,
b) odpowiednie wbudowanie gruntu,
c) właściwe zagospodarowanie (rekultywację) odkładu.
6.5. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie materiały nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich punktach specyfikacji, zostaną odrzucone. Jeśli materiały
nie spełniające wymagań zostaną wbudowane lub zastosowane, to na polecenie Inżyniera Wykonawca wymieni je na właściwe, na własny koszt.
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia cech od określonych w punktach 5 i 6 specyfikacji powinny być ponownie
wykonane przez Wykonawcę na jego koszt.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny).
Objętość ukopu i dokopu będzie ustalona w metrach sześciennych jako różnica ogólnej objętości nasypów i ogólnej objętości
wykopów, pomniejszonej o objętość gruntów nieprzydatnych do budowy nasypów, z uwzględnieniem spulchnienia gruntu, tj. procentowego
stosunku objętości gruntu w stanie rodzimym do objętości w nasypie.
Objętość nasypów będzie ustalona w metrach sześciennych na podstawie obliczeń z przekrojów poprzecznych, w oparciu o poziom
gruntu rodzimego lub poziom gruntu po usunięciu warstw gruntów nieprzydatnych.
Objętość odkładu będzie określona w metrach sześciennych na podstawie obmiaru jako różnica objętości wykopów, powiększonej o
objętość ukopów i objętości nasypów, z uwzględnieniem spulchnienia gruntu i zastrzeżeń sformułowanych w punkcie 5.4.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty ziemne uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i
badania z zachowaniem tolerancji wg
punktu 6 dały wyniki pozytywne.
−
−
−
−
−
−
Cena wykonania 1 m3 nasypów obejmuje:
prace pomiarowe,
oznakowanie robót,
pozyskanie gruntu z dokopu, jego odspojenie i załadunek na środki transportowe,
transport urobku z dokopu na miejsce wbudowania,
wbudowanie dostarczonego gruntu w nasyp,
zagęszczenie gruntu,
64
− profilowanie powierzchni nasypu, rowów i skarp,
− odwodnienie terenu robót,
− wykonanie dróg dojazdowych na czas budowy, a następnie ich rozebranie,
− przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
PN-B-02480:1986
PN-B-04481:1988
PN-B-04493:1960
PN-S-02205:1998
PN-ISO10318:1993
PN-EN-963:1999
BN-64/8931-01
BN-64/8931-02
9.
BN-77/8931-12
Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis gruntów
Grunty budowlane. Badania próbek gruntów
Grunty budowlane. Oznaczanie kapilarności biernej
Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania
Geotekstylia – Terminologia
Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego
Drogi samochodowe. Oznaczenie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez
Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu
10. Wykonanie i odbiór robót ziemnych dla dróg szybkiego ruchu, IBDiM, Warszawa 1978.
11. Instrukcja badań podłoża gruntowego budowli drogowych i mostowych, GDDP,Warszawa 1998.
12. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, IBDiM, Warszawa 1997.
13.
Wytyczne wzmacniania podłoża gruntowego w budownictwie drogowym, IBDiM, Warszawa 2002.
D-02.04.01.
WZMOCNIENIE PODŁOŻA
65
66
67
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych ze wzmocnieniem
podłoża pod konstrukcją nawierzchni przy przedmiotowej budowie.
1.3.
Zakres Robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad wykonania wzmocnienia słabego podłoża pod konstrukcją nawierzchni
jezdni, zjazdów i ciągu pieszo-rowerowego.
Wyróżniono następujące rodzaje wzmocnienia:
1)
–
−
Wzmocnienie podłoża gruntowego:
warstwa kruszywa naturalnego stabilizowanego cementem Rm = 2.5 MPa o gr. 15 cm;
warstwa z piasku średniego k>8m/dobę grubości 20 cm;
geowłóknina.
2. MATERIAŁY
2.1
Wymagania dla stabilizacji cementem.
Wytrzymałość stabilizacji Rm = 2.5 MPa
Pozostałe wymagania zgodnie z ST D-04.05.01. „Ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem Rm=2,5 MPa”
2.2 Wymagania dla geowłókniny.
Zaleca się, aby geowłókniny były odporne na działanie wilgoci, promieniowanie słoneczne, starzenie się, bez rozdarć, dziur i przerw ciągłości, z
odpowiednią wytrzymałością na rozciąganie i rozerwanie i odpornością na działanie mikroorganizmów występujących w gruncie.
Geowłókniny przewidziane do użycia jako warstwy odcinające powinny posiadać aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną
jednostkę.
Parametry geowłókniny:
–
wytrzymałość na rozciąganie wszerz i wzdłuż > 14 kN/m
–
odporność na przebicie statyczne (metoda CBR) > 2100N
–
grubość przy nacisku 2kPa > 1,8mm
2.4. Składowanie materiałów
2.4.1. Składowanie kruszywa
Jeżeli kruszywo nie jest wbudowane bezpośrednio po dostarczeniu na budowę i zachodzi potrzeba jego okresowego składowania, to
Wykonawca robót powinien zabezpieczyć kruszywo przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami kamiennymi. Podłoże w
miejscu składowania powinno być równe, utwardzone i dobrze odwodnione.
2.4.2. Składowanie geosyntetyków
Geosyntetyki dostarczane w rolkach opakowanych w folie, mogą być składowane bez specjalnego zabezpieczenia. Geosyntetyki
nieopakowane należy chronić przed zamoczeniem wodą, zapyleniem i przed działaniem słońca. Przy składowaniu geosyntetyków należy
przestrzegać zaleceń producentów.
Rolki mogą być wyładowane ręcznie lub za pomocą żurawi i ładowarek.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do wykonania robót
Wykonawca przystępujący do wykonania warstwy wzmocnienia podłoża powinien wykazać się możliwością korzystania z
następującego sprzętu:
i) równiarek,
j) walców statycznych,
k) płyt wibracyjnych lub ubijaków mechanicznych.
3.3. Geosyntetyki przeznaczone do wykonania wzmocnienia podłoża są dostarczane na budowę w postaci rolek. Rozwijanie rolek wykonywane
jest ręcznie. Pasma geosyntetyków docinane są do odpowiedniej długości przy użyciu narzędzi ręcznych, np. sekatora, ostrego noża.
68
4.
TRANSPORT
4.2. Transport materiałów
Kruszywa można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem,
zmieszaniem z innymi materiałami, nadmiernym wysuszeniem i zawilgoceniem.
4.3. Transport geosyntetyków
Geosyntetyki mogą być transportowane dowolnymi środkami transportu pod warunkiem:
- opakowania bel (rolek) folią, brezentem lub tkaniną techniczną,
- zabezpieczenia opakowanych bel przez przemieszczaniem się w czasie przewozu,
- ochrony geosyntetyków przez zawilgoceniem i nadmiernym ogrzaniem,
- niedopuszczenie do kontaktu bel z chemikaliami, tłuszczami oraz przedmiotami mogącymi przebić lub rozciąć geosyntetyków.
Każda bela powinna być oznakowana w sposób umożliwiający jednoznaczne stwierdzenie, że jest to materiał do wykonania warstwy
odcinającej.
Geosyntetyki należy transportować w sposób zabezpieczający przed mechanicznymi uszkodzeniami.
Transport pozostałych materiałów powinien odbywać się zgodnie z wymaganiami odpowiednich ST oraz norm przedmiotowych.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Przygotowanie podłoża
Podłoże gruntowe powinno spełniać wymagania określone w ST D-02.00.00 „Roboty ziemne” oraz D-04.01.01 „Koryto wraz z
profilowaniem i zagęszczaniem podłoża”.
5.3. Wbudowanie i zagęszczanie kruszywa
5.3.1 Wymagania dla stabilizacji cementem.
Wymagania zgodnie z ST D-04.05.01. „Ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem Rm=2,5 MPa”.
5.4. Odcinek próbny
Jeżeli Inżynier zarządzi wykonanie odcinka próbnego, to co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem robót Wykonawca powinien
wykonać odcinek próbny w celu:
l) stwierdzenia, czy sprzęt budowlany do rozkładania i zagęszczania jest właściwy,
m) określenia grubości warstwy materiału w stanie luźnym koniecznej do uzyskania wymaganej grubości po zagęszczeniu,
n) ustalenia liczby przejść sprzętu zagęszczającego, potrzebnej do uzyskania wymaganego wskaźnika zagęszczenia.
Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć takich materiałów oraz sprzętu, jakie będą stosowane do wykonywania warstwy
odcinającej i odsączającej na budowie.
Odcinek próbny powinien być zlokalizowany w miejscu wskazanym przez Inżyniera.
5.5. Rozkładanie geosyntetyków
Wbudowanie
geosyntetyków
powinno
odbywać
się
według
instrukcji
Wykonane i wyprofilowane podłoże powinno być pozbawione ostrych elementów, które mogą spowodować uszkodzenie warstwy.
producenta.
Łączenie geosyntetyków odbywa się na zakłady podłużne i poprzeczne o szerokościach według instrukcji producenta.
5.6. Zabezpieczenie powierzchni geosyntetyków
Po powierzchni warstwy wykonanej z geosyntetyku nie może odbywać się ruch jakichkolwiek pojazdów.
Leżącą wyżej warstwę nawierzchni należy wykonywać rozkładając materiał „od czoła”, to znaczy tak, że pojazdy dowożące materiał i
wykonujące czynności technologiczne poruszają się po już ułożonym materiale.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw przeznaczonych do wykonania robót i przedstawić
wyniki tych badań Inżynierowi.
Geosyntetyki przeznaczone do wykonania warstw powinny posiadać aprobatę techniczną.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1 Badania dotyczące stabilizacji cementem.
Wymagania zgodnie z ST D-04.05.01. „Ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem Rm=2,5 MPa”.
69
6.3.2. Badania dotyczące warstwy geosyntetyku
W czasie układania warstwy z geosyntetyku należy kontrolować:
- zgodność oznaczenia poszczególnych bel (rolek) geosyntetyku z określonym w dokumentacji projektowej,
- równość warstwy,
- wielkość zakładu przyległych pasm i sposób ich łączenia,
- zamocowanie warstwy do podłoża gruntowego, o ile przewidziano to w dokumentacji projektowej.
Ponadto należy sprawdzić, czy nie nastąpiło mechaniczne uszkodzenie geosyntetyku (rozerwanie, przebicie).
6.4. Zasady postępowania z odcinkami wadliwie wykonanymi
Wszystkie powierzchnie, które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od określonych w p. 6.3, powinny być naprawione
przez spulchnienie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia
wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
7.
OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady Obmiaru Robót podano w ST D-M.00.00.00. "Wymagania Ogólne" pkt. 7.
7.2. Jednostką obmiarową jest:
•
•
•
8.
1 m2 ułożonej warstwy kruszywa naturalnego stabilizowanego cementem Rm = 2.5 MPa o grubości podanej w projekcie,
1 m2 ułożonej warstwy piasku średniego o grubości podanej w projekcie,
1 m2 ułożonej warstwy geosyntetyku.
ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady Odbioru Robót podano w ST D-M.00.00.00. "Wymagania Ogólne" pkt. 8.
Procedura odbioru inicjowana na pisemny wniosek Wykonawcy powinna być zgodna z zasadami podanymi w ST. Wykonane roboty
są zatwierdzane przez Inżyniera na podstawie oceny wizualnej, pomiarów geodezyjnych i ewentualnie innych szczegółowych zaleceń Inżyniera.
9.
PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.2. Cena jednostki obmiarowej:
Cena wykonania 1m2 warstwy kruszywa naturalnego stabilizowanego cementem o Rm=2,5MPa oraz warstwy piasku średniego
obejmuje:
- prace pomiarowe,
- dostarczenie i rozłożenie na uprzednio przygotowanym podłożu warstwy materiału o grubości i jakości określonej w dokumentacji projektowej
i specyfikacji technicznej,
- wyrównanie ułożonej warstwy do wymaganego profilu,
- zagęszczenie wyprofilowanej warstwy,
- przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej,
- utrzymanie warstwy.
Cena wykonania 1m2 warstwy geosyntetyku obejmuje:
- prace pomiarowe,
- dostarczenie i rozłożenie na uprzednio przygotowanym podłożu warstwy geowłókniny,
- pomiary kontrolne wymagane w specyfikacji technicznej,
- utrzymanie warstwy.
10.
PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
1.
2.
3.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
PN-B-04481
PN-B-06714-17
PN-B-11111
PN-B-11113
BN-64/8931-02
Grunty budowlane. Badania próbek gruntu
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności
Kruszywa mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych . Żwir i mieszanka
Kruszywa mineralne. Kruszywo naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek
Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez
BN-68/8931-04
Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą
BN-77/8931-12
Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu
PN-ISO-10318;1993
Geotekstylia. Terminologia
PN-EN-963; 1999
Aprobaty techniczne na geosyntetyki
70
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 04.00.00. Podbudowy
D-04.00.00.
PODBUDOWY
71
72
D-04.01.01.
KORYTO WRAZ Z PROFILOWANIEM
I ZAGĘSZCZENIEM PODŁOŻA
73
74
75
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej ogólnej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z
wykonywaniem koryta wraz z profilowaniem i zagęszczaniem podłoża gruntowego przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem koryta przeznaczonego do
ułożenia konstrukcji nawierzchni.
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w ST D-M-00.00.00
„Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
Nie występują.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
Wykonawca przystępujący do wykonania koryta i profilowania podłoża powinien wykazać się możliwością korzystania z
− równiarek lub spycharek uniwersalnych z ukośnie ustawianym lemieszem; Inżynier może dopuścić wykonanie koryta i profilowanie podłoża
z zastosowaniem spycharki z lemieszem ustawionym prostopadle do kierunku pracy maszyny,
− koparek z czerpakami profilowymi (przy wykonywaniu wąskich koryt),
− walców statycznych, wibracyjnych lub płyt wibracyjnych.
Stosowany sprzęt nie może spowodować niekorzystnego wpływu na właściwości gruntu podłoża.
Roboty trudne do wykonania sprzętem mechanicznym mogą być wykonywane ręcznie.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 4.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
5.2. Warunki przystąpienia do robót
Wykonawca powinien przystąpić do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczenia podłoża bezpośrednio przed rozpoczęciem
robót związanych z wykonaniem warstw nawierzchni. Wcześniejsze przystąpienie do wykonania koryta oraz profilowania i zagęszczania
podłoża, jest możliwe wyłącznie za zgodą Inżyniera, w korzystnych warunkach atmosferycznych.
W wykonanym korycie oraz po wyprofilowanym i zagęszczonym podłożu nie może odbywać się ruch budowlany, niezwiązany
bezpośrednio z wykonaniem pierwszej warstwy nawierzchni.
5.3. Wykonanie koryta
Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania koryta w planie i profilu powinny być wcześniej przygotowane.
Paliki lub szpilki należy ustawiać w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi lub w inny sposób zaakceptowany przez
Inżyniera. Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie
większych niż co 10 metrów.
Rodzaj sprzętu, a w szczególności jego moc należy dostosować do rodzaju gruntu, w którym prowadzone są roboty i do trudności jego
odspojenia.
Koryto można wykonywać ręcznie, gdy jego szerokość nie pozwala na zastosowanie maszyn, na przykład na poszerzeniach lub w
przypadku robót o małym zakresie. Sposób wykonania musi być zaakceptowany przez Inżyniera.
76
Grunt odspojony w czasie wykonywania koryta powinien być wykorzystany zgodnie z ustaleniami dokumentacji projektowej i ST, tj.
wbudowany w nasyp lub odwieziony na odkład w miejsce wskazane przez Inżyniera.
Profilowanie i zagęszczenie podłoża należy wykonać zgodnie z zasadami określonymi w pkt 5.4.
5.4. Profilowanie i zagęszczanie podłoża
Przed przystąpieniem do profilowania podłoże powinno być oczyszczone ze wszelkich zanieczyszczeń.
Po oczyszczeniu powierzchni podłoża należy sprawdzić, czy istniejące rzędne terenu umożliwiają uzyskanie po profilowaniu
zaprojektowanych rzędnych podłoża. Zaleca się, aby rzędne terenu przed profilowaniem były o co najmniej 5 cm wyższe niż projektowane
rzędne podłoża.
Jeżeli powyższy warunek nie jest spełniony i występują zaniżenia poziomu w podłożu przewidzianym do profilowania, Wykonawca
powinien spulchnić podłoże na głębokość zaakceptowaną przez Inżyniera, dowieźć dodatkowy grunt spełniający wymagania obowiązujące dla
górnej strefy korpusu, w ilości koniecznej do uzyskania wymaganych rzędnych wysokościowych i zagęścić warstwę do uzyskania wartości
wskaźnika zagęszczenia, określonych w tablicy 1.
Do profilowania podłoża należy stosować równiarki. Ścięty grunt powinien być wykorzystany w robotach ziemnych lub w inny
sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Bezpośrednio po profilowaniu podłoża należy przystąpić do jego zagęszczania. Zagęszczanie podłoża należy kontynuować do
osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od podanego w tablicy 1. Wskaźnik zagęszczenia należy określać zgodnie z BN-77/8931-12.
Tablica 1. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia podłoża (Is)
Strefa
korpusu
Drogi KR3 – KR6
Drogi KR1, KR2
1,03
1,00
1,00
0,97
Górna warstwa o grubości 20 cm
Na głębokości od 20 do 50 cm od powierzchni podłoża
W przypadku, gdy gruboziarnisty materiał tworzący podłoże uniemożliwia przeprowadzenie badania zagęszczenia, kontrolę
zagęszczenia należy oprzeć na metodzie obciążeń płytowych. Należy określić pierwotny i wtórny moduł odkształcenia podłoża według BN64/8931-02. Stosunek wtórnego i pierwotnego modułu odkształcenia nie powinien przekraczać 2,2.
Wilgotność gruntu podłoża podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od -20% do +10%.
5.5. Utrzymanie koryta oraz wyprofilowanego i zagęszczonego podłoża
Podłoże (koryto) po wyprofilowaniu i zagęszczeniu powinno być utrzymywane w dobrym stanie.
Jeżeli po wykonaniu robót związanych z profilowaniem i zagęszczeniem podłoża nastąpi przerwa w robotach i Wykonawca nie
przystąpi natychmiast do układania warstw nawierzchni, to powinien on zabezpieczyć podłoże przed nadmiernym zawilgoceniem, na przykład
przez rozłożenie folii lub w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Jeżeli wyprofilowane i zagęszczone podłoże uległo nadmiernemu zawilgoceniu, to do układania kolejnej warstwy można przystąpić
dopiero po jego naturalnym osuszeniu.
Po osuszeniu podłoża Inżynier oceni jego stan i ewentualnie zaleci wykonanie niezbędnych napraw. Jeżeli zawilgocenie nastąpiło
wskutek zaniedbania Wykonawcy, to naprawę wykona on na własny koszt.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoża
podaje tablica 2.
Tablica 2. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanego koryta i wyprofilowanego podłoża
Lp.
Wyszczególnienie badań
i pomiarów
Minimalna częstotliwość
badań i pomiarów
1
Szerokość koryta
10 razy na 1 km
2
Równość podłużna
co 20 m na każdym pasie ruchu
3
Równość poprzeczna
10 razy na 1 km
4
Spadki poprzeczne
10 razy na 1 km
5
Rzędne wysokościowe
Ukształtowanie osi w planie *)
6
7
*)
co 100 m
co 100 m
Zagęszczenie, wilgotność gruntu w 2 punktach na dziennej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na
podłoża
600 m2
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach
głównych łuków poziomych
77
6.2.2. Szerokość koryta (profilowanego podłoża)
Szerokość koryta i profilowanego podłoża nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm i -5 cm.
6.2.3. Równość koryta (profilowanego podłoża)
Nierówności podłużne koryta i profilowanego podłoża należy mierzyć 4-metrową łatą zgodnie z normą BN-68/8931-04.
Nierówności poprzeczne należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności nie mogą przekraczać 20 mm.
6.2.4. Spadki poprzeczne
Spadki poprzeczne koryta i profilowanego podłoża powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,5%.
6.2.5. Rzędne wysokościowe
Różnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi koryta lub wyprofilowanego podłoża i rzędnymi projektowanymi nie powinny
przekraczać +1 cm, -2 cm.
6.2.6. Ukształtowanie osi w planie
Oś w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż
± 5 cm.
6.2.7. Zagęszczenie koryta (profilowanego podłoża)
Wskaźnik zagęszczenia koryta i wyprofilowanego podłoża określony wg BN-77/8931-12 nie powinien być mniejszy od podanego w
tablicy 1.
Jeśli jako kryterium dobrego zagęszczenia stosuje się porównanie wartości modułów odkształcenia, to wartość stosunku wtórnego do
pierwotnego modułu odkształcenia, określonych zgodnie z normą BN-64/8931-02 nie powinna być większa od 2,2.
Wilgotność w czasie zagęszczania należy badać według PN-B-06714-17. Wilgotność gruntu podłoża powinna być równa wilgotności
optymalnej z tolerancją od -20% do + 10%.
6.3. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami koryta (profilowanego podłoża)
Wszystkie powierzchnie, które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od określonych w punkcie 6.2 powinny być
naprawione przez spulchnienie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównanie i powtórne zagęszczenie. Dodanie nowego materiału bez
spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego i odebranego koryta.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacja projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania
z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
−
−
−
−
−
−
−
Cena wykonania 1 m2 koryta obejmuje:
odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem,
załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład lub nasyp,
profilowanie dna koryta lub podłoża,
zagęszczenie,
utrzymanie i odwodnienie koryta lub podłoża,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej.
Normy
1.
2.
3.
PN-B-04481
PN-/B-06714-17
BN-64/8931-02
4.
5.
BN-68/8931-04
BN-77/8931-12
78
D-04.03.01.
OCZYSZCZENIE I SKROPIENIE
WARSTW KONSTRUKCYJNYCH
79
80
81
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
oczyszczeniem i skropieniem warstw konstrukcyjnych nawierzchni przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z oczyszczeniem i skropieniem warstw
konstrukcyjnych przed ułożeniem następnej warstwy nawierzchni.
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w ST D-00.00.00
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
2.2. Rodzaje materiałów do wykonania skropienia
Materiałami stosowanymi przy skropieniu warstw konstrukcyjnych nawierzchni są:
a) do skropienia podbudowy nieasfaltowej:
− kationowe emulsje średniorozpadowe wg WT.EmA-1999,
b) do skropienia podbudów asfaltowych i warstw z mieszanek mineralno-asfaltowych:
− kationowe emulsje szybkorozpadowe wg WT.EmA-1999,
2.3. Wymagania dla materiałów
Wymagania dla kationowej emulsji asfaltowej podano w EmA-99, od każdego dostawcy wymagana jest zgodność właściwości
emulsji z Aprobatą Techniczną (Deklaracja Zgodności dla dostawy).
2.4. Zużycie lepiszczy do skropienia
Orientacyjne zużycie lepiszczy do skropienia warstw konstrukcyjnych nawierzchni podano w tablicy 1.
Tablica 1. Orientacyjne zużycie lepiszczy do skropienia warstw konstrukcyjnych nawierzchni
Rodzaj warstwy
Ilość asfaltu po odparowaniu wody z emulsji (kg/m2)
1
Podbudowa z mieszanki kruszywa stabilizowanego mechanicznie
2
3
4
5
6
Nawierzchnia asfaltowa po frezowaniu
Wyrównanie betonem asfaltowym
Warstwa wiążąca z betonu asfaltowego
Warstwa chudego betonu
od 0,4 do 0,7
od 0,2 do 0,5
od 0,3 do 0,5
od 0,3 do 0,5
od 0,1 do 0,3
od 0,3 do 0,8
Do skropienia podłoża z mieszanek mineralno-bitumicznych należy stosować emulsje szybkorozpadowe, do podłoża z mieszanki
kruszywa stabilizowanego mechanicznie zaleca się emulsję średniorozpadową.
Dokładne zużycie lepiszczy powinno być ustalone w zależności od rodzaju warstwy i stanu jej powierzchni i zaakceptowane przez
Inżyniera.
2.5. Składowanie lepiszczy
Warunki przechowywania nie mogą powodować utraty cech lepiszcza i obniżenia jego jakości.
Emulsję można magazynować w opakowaniach transportowych lub stacjonarnych zbiornikach pionowych z nalewaniem od dna.
Nie należy stosować zbiornika walcowego leżącego, ze względu na tworzenie się na dużej powierzchni cieczy „kożucha” asfaltowego
zatykającego później przewody.
Przy przechowywaniu emulsji asfaltowej należy przestrzegać zasad ustalonych przez producenta.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
82
3.2. Sprzęt do oczyszczania warstw nawierzchni
Wykonawca przystępujący do oczyszczania warstw nawierzchni, powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego
sprzętu:
− szczotek mechanicznych - zaleca się użycie urządzeń dwuszczotkowych. Pierwsza ze szczotek powinna być wykonana z twardych
elementów czyszczących i służyć do zdrapywania oraz usuwania zanieczyszczeń przylegających do czyszczonej warstwy. Druga szczotka
powinna posiadać miękkie elementy czyszczące i służyć do zamiatania. Zaleca się używanie szczotek wyposażonych w urządzenia
odpylające,
− sprężarek,
− zbiorników z wodą,
− szczotek ręcznych.
3.3. Sprzęt do skrapiania warstw nawierzchni
Do skrapiania warstw nawierzchni należy używać skrapiarkę lepiszcza. Skrapiarka powinna być wyposażona w urządzenia
pomiarowo-kontrolne pozwalające na sprawdzanie i regulowanie następujących parametrów:
− temperatury rozkładanego lepiszcza,
− ciśnienia lepiszcza w kolektorze,
− obrotów pompy dozującej lepiszcze,
− prędkości poruszania się skrapiarki,
− wysokości i długości kolektora do rozkładania lepiszcza,
− dozatora lepiszcza.
Zbiornik na lepiszcze skrapiarki powinien być izolowany termicznie tak, aby było możliwe zachowanie stałej temperatury lepiszcza.
Wykonawca powinien posiadać aktualne świadectwo cechowania skrapiarki.
Skrapiarka powinna zapewnić rozkładanie lepiszcza z tolerancją ± 10% od ilości założonej.
4. TRANSPORT
4.2. Transport lepiszczy
Emulsja może być transportowana w cysternach, autocysternach, skrapiarkach, beczkach i innych opakowaniach pod warunkiem, że
nie będą korodowały pod wpływem emulsji i nie będą powodowały jej rozpadu. Cysterny przeznaczone do przewozu emulsji powinny być
przedzielone przegrodami, dzielącymi je na komory o pojemności nie większej niż 1 m3, a każda przegroda powinna mieć wykroje w dnie
umożliwiające przepływ emulsji. Cysterny, pojemniki i zbiorniki przeznaczone do transportu lub składowania emulsji powinny być czyste i nie
powinny zawierać resztek innych lepiszczy.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
5.2. Oczyszczenie warstw nawierzchni
Oczyszczenie warstw nawierzchni polega na usunięciu luźnego materiału, brudu, błota i kurzu przy użyciu szczotek mechanicznych, a
w razie potrzeby wody pod ciśnieniem. W miejscach trudno dostępnych należy używać szczotek ręcznych. W razie potrzeby, na terenach
niezabudowanych, bezpośrednio przed skropieniem warstwa powinna być oczyszczona z kurzu przy użyciu sprężonego powietrza.
5.3. Skropienie warstw nawierzchni
Warstwa przed skropieniem powinna być oczyszczona.
Jeżeli do czyszczenia warstwy była używana woda, to skropienie lepiszczem może nastąpić dopiero po wyschnięciu warstwy, z
wyjątkiem zastosowania emulsji, przy których nawierzchnia może być wilgotna.
Skropienie warstwy może rozpocząć się po akceptacji przez Inżyniera jej oczyszczenia.
Warstwa nawierzchni powinna być skrapiana lepiszczem przy użyciu skrapiarek, a w miejscach trudno dostępnych ręcznie (za
pomocą węża z dyszą rozpryskową).
Temperatury lepiszczy powinny mieścić się w przedziałach podanych w tablicy 2.
Tablica 2. Temperatury lepiszczy przy skrapianiu
Lp.
1
Rodzaj lepiszcza
Temperatury (oC)
Emulsja asfaltowa kationowa
od 20 do 40 *)
*) W razie potrzeby emulsję należy ogrzać do temperatury zapewniającej wymaganą lepkość.
W przypadku skropienia emulsją asfaltową, skropiona warstwa powinna być pozostawiona bez jakiegokolwiek ruchu na czas
niezbędny dla umożliwienia penetracji lepiszcza w warstwę i odparowania wody z emulsji. W zależności od rodzaju użytej emulsji czas ten
wynosi od 1 godz. do 24 godzin.
Przed ułożeniem warstwy z mieszanki mineralno-bitumicznej Wykonawca powinien zabezpieczyć skropioną warstwę nawierzchni
przed uszkodzeniem dopuszczając tylko niezbędny ruch budowlany.
83
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien przeprowadzić próbne skropienie warstwy w celu określenia optymalnych
parametrów pracy skrapiarki i określenia wymaganej ilości lepiszcza w zależności od rodzaju i stanu warstwy przewidzianej do skropienia.
6.3.1. Badania lepiszczy
Ocena lepiszczy powinna być oparta na Deklaracjach Zgodności (atestach) producenta z tym, że Wykonawca powinien kontrolować
dla każdej dostawy właściwości lepiszczy podane w tablicy 3.
Tablica 3. Właściwości lepiszczy kontrolowane w czasie robót
Lp.
Rodzaj lepiszcza
1
Emulsja asfaltowa kationowa
Kontrolowane właściwości
Badanie
według normy
lepkość
EmA-99
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
-
Jednostką obmiarową jest:
m2 (metr kwadratowy) oczyszczonej powierzchni,
m2 (metr kwadratowy) powierzchni skropionej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania
z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 9.
−
Cena 1 m2 oczyszczenia warstw konstrukcyjnych obejmuje:
mechaniczne oczyszczenie każdej niżej położonej warstwy konstrukcyjnej nawierzchni z ewentualnym polewaniem wodą lub użyciem
sprężonego powietrza,
ręczne odspojenie stwardniałych zanieczyszczeń.
−
−
−
−
Cena 1 m2 skropienia warstw konstrukcyjnych obejmuje:
dostarczenie lepiszcza i napełnienie nim skrapiarek,
podgrzanie lepiszcza do wymaganej temperatury,
skropienie powierzchni warstwy lepiszczem,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej.
−
1. Warunki techniczne. Drogowe kationowe emulsje asfaltowe EmA-99. Instrukcje, informacje nr 60. IBDiM-1999 r.
84
D-04.04.02.
PODBUDOWA Z KRUSZYWA ŁAMANEGO
STABILIZOWANEGO MECHANICZNIE
85
86
87
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania ogólne dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z
wykonywaniem podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem podbudowy i
wzmocnienia z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie.
Zakres wykonania obejmuje:
- warstwę podbudowy zasadniczej grubości 15 cm,
- warstwę podbudowy pomocniczej grubości 20 cm,
W dokumentacji projektowej wyszczególniono konstrukcję nawierzchni z podziałem na elementy rozliczeniowe oraz szczegóły
dotyczące grubości podbudowy i wzmocnienia.
1.4.1. Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie - jedna lub więcej warstw zagęszczonej mieszanki, która stanowi
warstwę nośną nawierzchni drogowej.
1.4.2. Stabilizacja mechaniczna - proces technologiczny, polegający na odpowiednim zagęszczeniu w optymalnej wilgotności kruszywa o
właściwie dobranym uziarnieniu.
1.4.3. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz z definicjami podanymi w ST D-M00.00.00 „Podbudowa z kruszyw. Wymagania ogólne” pkt 1.4.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne” punkt 2.
Materiałem do wykonania podbudowy z kruszyw łamanych stabilizowanych mechanicznie powinno być kruszywo łamane, uzyskane
w wyniku przekruszenia surowca skalnego lub kamieni narzutowych i otoczaków albo ziarn żwiru większych od 8 mm.
Kruszywo powinno być jednorodne bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny.
2.3. Wymagania dla materiałów
2.3.1. Uziarnienie kruszywa
Krzywa uziarnienia kruszywa, określona według PN-B-06714-15 powinna leżeć między krzywymi granicznymi pól dobrego
uziarnienia podanymi na rysunku 1.
88
Rysunek 1. Pole dobrego uziarnienia kruszyw przeznaczonych na podbudowy
wykonywane metodą stabilizacji mechanicznej
1-2 kruszywo na podbudowę zasadniczą (górną warstwę) lub podbudowę jednowarstwową
1-3 kruszywo na podbudowę pomocniczą (dolną warstwę)
Krzywa uziarnienia kruszywa powinna być ciągła i nie może przebiegać od dolnej krzywej granicznej uziarnienia do górnej krzywej
granicznej uziarnienia na sąsiednich sitach. Wymiar największego ziarna kruszywa nie może przekraczać 2/3 grubości warstwy układanej
jednorazowo.
2.3.2. Właściwości kruszywa
Kruszywa powinny spełniać wymagania określone w tablicy 1.
Tablica 1.
Wymagania
Lp.
1
2
Zawartość ziarn mniejszych niż 0,075 mm, % (m/m)
Zawartość nadziarna, % (m/m), nie więcej niż
3
Zawartość ziarn nieforemnych
%(m/m), nie więcej niż
Zawartość zanieczyszczeń organicznych, %(m/m), nie
więcej niż
Wskaźnik piaskowy po pięciokrotnym zagęszczeniu
metodą I lub II wg PN-B-04481, %
Ścieralność w bębnie Los Angeles
a) ścieralność całkowita po pełnej liczbie obrotów, nie
więcej niż
4
5
6
Kruszywa łamane
Wyszczególnienie
właściwości
Badania według:
Podbudowa
zasadnicza
pomocnicza
od 2 do 10
od 2 do 12
PN-B-06714-15
5
10
PN-B-06714-15
35
40
PN-B-06714-16
1
1
PN-B-04481
od 30 do 70
od 30 do 70
BN-64/8931-01
35
50
PN-B-06714-42
7
8
9
10
11
b) ścieralność częściowa po 1/5 pełnej liczby obrotów, nie
więcej niż
Nasiąkliwość, %(m/m), nie więcej niż
Mrozoodporność, ubytek masy po 25 cyklach zamrażania, %(m/m), nie więcej niż
Rozpad krzemianowy i żelazawy łącznie, % (m/m), nie więcej niż
Zawartość związków siarki w przeliczeniu na SO3, %
(m/m), nie więcej niż
Wskaźnik nośności wnoś mieszanki kruszywa, %, nie
mniejszy niż:
a) przy zagęszczeniu IS ≥ 1,00
b) przy zagęszczeniu IS ≥ 1,03
30
35
3
5
5
10
-
-
PN-B-06714-37
PN-B-06714-39
1
1
PN-B-06714-28
80
120
60
-
PN-S-06102
PN-B-06714-18
PN-B-06714-19
89
2.3.3. Materiały do ulepszania właściwości kruszyw
W uzasadnionych przypadkach Inżynier może wyrazić zgodę na stosowanie przez Wykonawcę dodatków ulepszających mieszankę
kruszywa łamanego.
Rodzaj i ilość ewentualnego dodatku ulepszającego należy przyjmować zgodnie z PN-S-06102.
2.3.4. Woda
Należy stosować wodę wg PN-B-32250.
3. SPRZĘT
Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie powinien wykazać się możliwością
korzystania z następującego sprzętu:
a) mieszarek do wytwarzania mieszanki, wyposażonych w urządzenia dozujące wodę. Mieszarki powinny zapewnić wytworzenie jednorodnej
mieszanki o wilgotności optymalnej,
b) równiarek albo układarek do rozkładania mieszanki,
c) walców ogumionych i stalowych wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania. W miejscach trudno dostępnych powinny być stosowane
zagęszczarki płytowe, ubijaki mechaniczne lub małe walce wibracyjne.
4. TRANSPORT
Kruszywa można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem,
zmieszaniem z innymi materiałami, nadmiernym wysuszeniem i zawilgoceniem.
Transport pozostałych materiałów powinien odbywać się zgodnie z wymaganiami norm przedmiotowych.
5. WYKONANIE ROBÓT
Podłoże pod podbudowę powinno spełniać wymagania określone w ST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem
podłoża” i ST D-02.00.00 „Roboty ziemne”.
Podbudowa powinna być ułożona na podłożu zapewniającym nieprzenikanie drobnych cząstek gruntu do podbudowy. Warunek
nieprzenikania należy sprawdzić wzorem:
D 15
≤ 5
(1)
d 85
w którym:
D15 -wymiar boku oczka sita, przez które przechodzi 15% ziarn warstwy podbudowy lub warstwy odsączającej, w milimetrach,
d85 - wymiar boku oczka sita, przez które przechodzi 85% ziarn gruntu podłoża, w milimetrach.
Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania podbudowy powinny być wcześniej przygotowane.
Paliki lub szpilki powinny być ustawione w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi, lub w inny sposób zaakceptowany przez
Inżyniera.
Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie
większych niż co 10 m.
5.3. Wytwarzanie mieszanki kruszywa
Mieszankę kruszywa o ściśle określonym uziarnieniu i wilgotności optymalnej należy wytwarzać w mieszarkach gwarantujących
otrzymanie jednorodnej mieszanki. Ze względu na konieczność zapewnienia jednorodności nie dopuszcza się wytwarzania mieszanki przez
mieszanie poszczególnych frakcji na drodze. Mieszanka po wyprodukowaniu powinna być od razu transportowana na miejsce wbudowania w
taki sposób, aby nie uległa rozsegregowaniu i wysychaniu.
5.4. Wbudowywanie i zagęszczanie mieszanki kruszywa
Mieszanka kruszywa powinna być rozkładana w warstwie o jednakowej grubości, takiej, aby jej ostateczna grubość po zagęszczeniu
była równa grubości projektowanej. Grubość pojedynczo układanej warstwy nie może przekraczać 20 cm po zagęszczeniu. Warstwa podbudowy
powinna być rozłożona w sposób zapewniający osiągnięcie wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Jeżeli podbudowa składa się z
więcej niż jednej warstwy kruszywa, to każda warstwa powinna być wyprofilowana i zagęszczona z zachowaniem wymaganych spadków i
rzędnych wysokościowych. Rozpoczęcie budowy każdej następnej warstwy może nastąpić po odbiorze poprzedniej warstwy przez Inżyniera.
Wilgotność mieszanki kruszywa podczas zagęszczania powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby
Proctora, zgodnie z PN-B-04481 (metoda II). Materiał nadmiernie nawilgocony, powinien zostać osuszony przez mieszanie i napowietrzanie.
90
Jeżeli wilgotność mieszanki kruszywa jest niższa od optymalnej o 20% jej wartości, mieszanka powinna być zwilżona określoną ilością wody i
równomiernie wymieszana. W przypadku, gdy wilgotność mieszanki kruszywa jest wyższa od optymalnej o 10% jej wartości, mieszankę należy
osuszyć.
Jeżeli Inżynier uzna za konieczne wykonanie odcinka próbnego, to co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem robót, Wykonawca
powinien wykonać odcinek próbny w celu:
- stwierdzenia czy sprzęt budowlany do mieszania, rozkładania i zagęszczania kruszywa jest właściwy,
- określenia grubości warstwy materiału w stanie luźnym, koniecznej do uzyskania wymaganej grubości warstwy po zagęszczeniu,
- określenia liczby przejść sprzętu zagęszczającego, potrzebnej do uzyskania wymaganego wskaźnika zagęszczenia.
Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć takich materiałów oraz sprzętu do mieszania, rozkładania i zagęszczania, jakie będą
stosowane do wykonywania podbudowy.
Powierzchnia odcinka próbnego powinna wynosić od 400 do 800 m2.
Wykonawca może przystąpić do wykonywania podbudowy po zaakceptowaniu odcinka próbnego przez Inżyniera.
5.6. Utrzymanie podbudowy
Podbudowa po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy, powinna być utrzymywana w dobrym stanie. Jeżeli Wykonawca
będzie wykorzystywał, za zgodą Inżyniera, gotową podbudowę do ruchu budowlanego, to jest obowiązany naprawić wszelkie uszkodzenia
podbudowy, spowodowane przez ten ruch. Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania podbudowy obciąża Wykonawcę robót.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw przeznaczonych do wykonania robót i
przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi w celu akceptacji materiałów. Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości określone w
punkcie 2.3 niniejszej ST.
Częstotliwość oraz zakres badań podano w tablicy 2.
Tablica 2. Częstotliwość ora zakres badań przy budowie podbudowy z kruszyw
stabilizowanych mechanicznie
Lp.
1
Uziarnienie mieszanki
2
Wilgotność mieszanki
3
Zagęszczenie warstwy
4
Badanie właściwości kruszywa wg tab. 1, pkt 2.3.2
Częstotliwość badań
Maksymalna powierzchnia
Minimalna liczba badań na dziennej działce podbudowy przypadająca na
roboczej
jedno badanie (m2)
2
600
10 próbek na 10000 m2
dla każdej partii kruszywa i przy każdej zmianie kruszywa
6.3.2. Uziarnienie mieszanki
Uziarnienie mieszanki powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w punkcie 2.3. Próbki należy pobierać w sposób losowy, z
rozłożonej warstwy, przed jej zagęszczeniem. Wyniki badań powinny być na bieżąco przekazywane Inżynierowi.
6.3.3. Wilgotność mieszanki
Wilgotność mieszanki powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481
(metoda II), z tolerancją +10% -20%.
Wilgotność należy określić według PN-B-06714-17.
6.3.4. Zagęszczenie podbudowy
Zagęszczenie każdej warstwy powinno odbywać się aż do osiągnięcia wymaganego wskaźnika zagęszczenia.
Zagęszczenie podbudowy należy sprawdzać według BN-77/8931-12. W przypadku, gdy przeprowadzenie badania jest niemożliwe ze
względu na gruboziarniste kruszywo, kontrolę zagęszczenia należy oprzeć na metodzie obciążeń płytowych, wg BN-64/8931-02 i nie rzadziej niż
raz na 5000 m2, lub według zaleceń Inżyniera.
Zagęszczenie podbudowy stabilizowanej mechanicznie należy uznać za prawidłowe, gdy stosunek wtórnego modułu E2 do
pierwotnego modułu odkształcenia E1 jest nie większy od 2,2 dla każdej warstwy konstrukcyjnej podbudowy.
E2
E1
≤ 2,2
91
6.3.5. Właściwości kruszywa
Badania kruszywa powinny obejmować ocenę wszystkich właściwości określonych w punkcie 2.3.2.
Próbki do badań pełnych powinny być pobierane przez Wykonawcę w sposób losowy w obecności Inżyniera.
6.4. Wymagania dotyczące cech geometrycznych podbudowy
6.4.1. Częstotliwość oraz zakres pomiarów
Częstotliwość oraz zakres pomiarów dotyczących cech geometrycznych podbudowy podano w tablicy 3.
Tablica 3. Częstotliwość oraz zakres pomiarów wykonanej podbudowy z kruszywa łamanego
Lp.
Wyszczególnienie badań i pomiarów
Minimalna częstotliwość pomiarów
1
Szerokość podbudowy
10 razy na 1 km
2
3
10 razy na 1 km
4
Spadki poprzeczne*)
10 razy na 1 km
5
6
Ukształtowanie osi w planie*
co 100 m
7
Grubość podbudowy
Podczas budowy:
w 3 punktach na każdej działce roboczej, lecz nie rzadziej niż raz na 400 m2
Przed odbiorem:
w 3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 2000 m2
8
Nośność podbudowy:
- moduł odkształcenia
- ugięcie sprężyste
w sposób ciągły planografem albo co 20 m łatą na każdym pasie ruchu
co 100 m
)
co najmniej w dwóch przekrojach na każde 1000 m
co najmniej w 20 punktach na każde 1000 m
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych.
6.4.2. Szerokość podbudowy
Szerokość podbudowy nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm, -5 cm.
Na jezdniach bez krawężników szerokość podbudowy powinna być większa od szerokości warstwy wyżej leżącej o co najmniej 25 cm
lub o wartość wskazaną w dokumentacji projektowej.
6.4.3. Równość podbudowy
Nierówności podłużne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem, zgodnie z BN-68/8931-04.
Nierówności poprzeczne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności podbudowy nie mogą przekraczać:
- 10 mm dla podbudowy zasadniczej,
- 20 mm dla podbudowy pomocniczej.
6.4.4. Spadki poprzeczne podbudowy
Spadki poprzeczne podbudowy na prostych i łukach powinny być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją ± 0,5 %.
6.4.5. Rzędne wysokościowe podbudowy
Różnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi podbudowy i rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać + 1 cm, -2 cm.
6.4.6. Ukształtowanie osi podbudowy i ulepszonego podłoża
Oś podbudowy w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 5 cm.
6.4.7. Grubość podbudowy i ulepszonego podłoża
Grubość podbudowy nie może się różnić od grubości projektowanej o więcej niż:
- dla podbudowy zasadniczej ± 10%,
- dla podbudowy pomocniczej +10%, -15%.
6.4.8. Nośność podbudowy
−
−
moduł odkształcenia wg BN-64/8931-02 powinien być zgodny z podanym w tablicy 4,
ugięcie sprężyste wg BN-70/8931-06 powinno być zgodne z podanym w tablicy 4.
Tablica 4. Cechy podbudowy
92
Wymagane cechy podbudowy
Podbudowa
z kruszywa o wskaźniku
wnoś nie mniejszym
niż, %
Wskaźnik zagęszczenia IS nie
mniejszy niż
60
80
120
1,0
1,0
1,03
Maksymalne ugięcie sprężyste
pod kołem, mm
Minimalny moduł odkształ-cenia mierzony
płytą o średnicy 30 cm, MPa
40 kN
50 kN
od pierwszego
obciążenia E1
od
drugiego obciążenia
E2
1,40
1,25
1,10
1,60
1,40
1,20
60
80
100
120
140
180
6.5. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami podbudowy
6.5.1. Niewłaściwe cechy geometryczne podbudowy
Wszystkie powierzchnie podbudowy, które wykazują większe odchylenia od określonych w punkcie 6.4 powinny być naprawione
przez spulchnienie lub zerwanie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału bez
spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
Jeżeli szerokość podbudowy jest mniejsza od szerokości projektowanej o więcej niż 5 cm i nie zapewnia podparcia warstwom wyżej
leżącym, to Wykonawca powinien na własny koszt poszerzyć podbudowę przez spulchnienie warstwy na pełną grubość do połowy szerokości
pasa ruchu, dołożenie materiału i powtórne zagęszczenie.
6.5.2. Niewłaściwa grubość podbudowy
Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości, Wykonawca wykona naprawę podbudowy. Powierzchnie
powinny być naprawione przez spulchnienie lub wybranie warstwy na odpowiednią głębokość, zgodnie z decyzją Inżyniera, uzupełnione nowym
materiałem o odpowiednich właściwościach, wyrównane i ponownie zagęszczone.
Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny pomiar i ocena grubości warstwy, według
wyżej podanych zasad, na koszt Wykonawcy.
6.5.3. Niewłaściwa nośność podbudowy
Jeżeli nośność podbudowy będzie mniejsza od wymaganej, to Wykonawca wykona wszelkie roboty niezbędne do zapewnienia
wymaganej nośności, zalecone przez Inżyniera.
Koszty tych dodatkowych robót poniesie Wykonawca podbudowy tylko wtedy, gdy zaniżenie nośności podbudowy wynikło z
niewłaściwego wykonania robót przez Wykonawcę podbudowy.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej i odebranej podbudowy lub warstwy wzmocnienia z kruszywa łamanego
stabilizowanego mechanicznie.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z
zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” punktu 9.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
Cena wykonania 1 m2 podbudowy obejmuje:
oznakowanie robót,
sprawdzenie i ewentualną naprawę podłoża,
przygotowanie mieszanki z kruszywa, zgodnie z receptą,
dostarczenie mieszanki na miejsce wbudowania,
rozłożenie mieszanki,
zagęszczenie rozłożonej mieszanki,
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych określonych w specyfikacji technicznej,
utrzymanie podbudowy w czasie robót.
−
93
10. Normy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
PN-B-04481
PN-B-06714-12
PN-B-06714-15
PN-B-06714-16
PN-B-06714-17
PN-B-06714-18
PN-B-06714-19
PN-B-06714-26
PN-B-06714-28
PN-B-06714-37
PN-B-06714-39
PN-B-06714-42
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziarn
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń organicznych
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą bromową
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu żelazawego
Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie ścieralności w bębnie Los Angeles
13.
14.
15.
16.
17.
18.
PN-B-11112
PN-S-06102
PN-S-96023
BN-84/6774-02
BN-64/8931-01
BN-64/8931-02
19.
20.
21.
BN-68/8931-04
BN-70/8931-06
BN-77/8931-12
Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych
Drogi samochodowe. Podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie
Konstrukcje drogowe. Podbudowa i nawierzchnia z tłucznia kamiennego
Kruszywo mineralne. Kruszywo kamienne łamane do nawierzchni drogowych
Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika piaskowego
Drogi samochodowe. Pomiar ugięć podatnych ugięciomierzem belkowym
22. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, IBDiM - Warszawa 1997.
94
D-04.05.01.
ULEPSZONE PODŁOŻE Z GRUNTU
STABILIZOWANEGO CEMENTEM Rm=2,5 MPa
95
96
97
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania ogólne dotyczące wykonania i odbioru robót związanych
z wykonywaniem ulepszonego podłoża z kruszywa stabilizowanego cementem przy przedmiotowej budowie.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem wzmocnienia pod
konstrukcją nawierzchni jezdni z kruszywa stabilizowanego cementem.
− warstwę grubości 15 cm wzmocnienia podłoża pod projektowaną konstrukcją nawierzchni,
Uwaga: Przedmiarowo warstwa wzmocnienia została ujęta w punkcie D-02.04.01 „Wzmocnienie podłoża”.
1.4.1. Kruszywo stabilizowane cementem - mieszanka kruszywa naturalnego, cementu i wody, a w razie potrzeby dodatków ulepszających, np.
popiołów lotnych lub chlorku wapniowego, dobranych w optymalnych ilościach, zagęszczona i stwardniała w wyniku ukończenia
procesu wiązania cementu.
1.4.2. Pozostałe określenia są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w ST D-M-00.00.00
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania
ogólne” pkt 2.
2.2. Cement
Należy stosować cementy powszechnego użytku: cement portlandzki CEM I klasy 32,5 N, cement portlandzki wieloskładnikowy
CEM II klasy 32,5 N, cement hutniczy CEM III klasy 32,5 N, cement pucolanowy CEM IV klasy 32,5 N, według PN-EN-197-1: 2002.
Wymagania dla cementu zestawiono w tablicy 1.
Tablica 1. Właściwości mechaniczne i fizyczne cementu wg PN-B-19701
Lp.
1
2
Właściwości
Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 7 dniach, nie mniej niż:
- cement portlandzki bez dodatków
- cement hutniczy
- cement portlandzki z dodatkami
Klasa cementu
32,5
16
16
16
Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 28 dniach, nie mniej niż:
32,5
3
4
Czas wiązania:
- początek wiązania, najwcześniej po upływie, min.
- koniec wiązania, najpóźniej po upływie, h
60
12
Stałość objętości, mm, nie więcej niż
10
Badania cementu należy wykonać zgodnie z PN-B-04300.
Przechowywanie cementu powinno odbywać się zgodnie z BN-88/6731-08.
W przypadku, gdy czas przechowywania cementu będzie dłuższy od trzech miesięcy, można go stosować za zgodą Inżyniera tylko wtedy, gdy
badania laboratoryjne wykażą jego przydatność do robót.
2.3. Kruszywa
Do stabilizacji cementem można stosować piaski, mieszanki i żwiry albo mieszankę tych kruszyw, spełniające wymagania podane w
tablicy 3.
98
Kruszywo można uznać za przydatne do stabilizacji cementem wtedy, gdy wyniki badań laboratoryjnych wykażą, że wytrzymałość na
ściskanie i mrozoodporność próbek kruszywa stabilizowanego będą zgodne z wymaganiami określonymi w p. 2.6 tablica 4.
Tablica 3. Wymagania dla kruszyw przeznaczonych do stabilizacji cementem
Lp.
1
Właściwości
Uziarnienie
5. ziarn pozostających na sicie # 2 mm, %,
6. ziarn przechodzących przez sito 0,075 mm,
niż:
nie mniej niż:
%, nie więcej
Wymagania
Badania według
30
PN-B-06714-15
15
2
Zawartość części organicznych, barwa cieczy nad kruszywem nie
ciemniejsza niż:
3
Zawartość zanieczyszczeń obcych, %, nie więcej niż:
4
Zawartość siarczanów, w przeliczeniu na SO3,
PN-B-06714-26
wzorcowa
PN-B-06714-12
0,5
%, poniżej:
PN-B-06714-28
1
Jeżeli kruszywo przeznaczone do wykonania warstwy nie jest wbudowane bezpośrednio po dostarczeniu na budowę i zachodzi
potrzeba jego okresowego składowania na terenie budowy, to powinno być ono składowane w pryzmach, na utwardzonym i dobrze
odwodnionym placu, w warunkach zabezpieczających przed zanieczyszczeniem i przed wymieszaniem różnych rodzajów kruszyw.
2.5. Woda
Woda stosowana do stabilizacji gruntu lub kruszywa cementem i ewentualnie do pielęgnacji wykonanej warstwy powinna odpowiadać
wymaganiom PN-B-32250. Bez badań laboratoryjnych można stosować wodociągową wodę pitną. Gdy woda pochodzi z wątpliwych źródeł nie
może być użyta do momentu jej przebadania, zgodnie z wyżej podaną normą lub do momentu porównania wyników wytrzymałości na ściskanie
próbek gruntowo-cementowych wykonanych z wodą wątpliwą i z wodą wodociągową. Brak różnic potwierdza przydatność wody do stabilizacji
kruszywa cementem.
2.6. Grunty stabilizowane cementem
W zależności od rodzaju warstwy w konstrukcji nawierzchni drogowej, wytrzymałość gruntu stabilizowanego cementem wg PN-S96012, powinna spełniać wymagania określone w tablicy 3.
Tablica 4. Wymagania dla kruszyw stabilizowanych cementem dla poszczególnych warstw
Rodzaj warstwy w konstrukcji
nawierzchni drogowej
Lp.
Wytrzymałość na ściskanie próbek nasyconych
wodą (MPa)
po 7 dniach
po 28 dniach
1
Warstwa wzmacniająca
od 1,6 do 2,2
od 2,5do 5,0
2
Warstwa podbudowy pomocniczej
od 1,6 do 2,2
od 2,5do 5,0
Wskaźnik mrozoodporności
0,7
0,7
3. SPRZĘT
Wykonawca przystępujący do wykonania warstwy stabilizowanej spoiwami powinien wykazać się możliwością korzystania z
− mieszarek stacjonarnych,
− układarek lub równiarek do rozkładania mieszanki,
− walców ogumionych i stalowych wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania,
− zagęszczarek płytowych, ubijaków mechanicznych lub małych walców wibracyjnych do zagęszczania w miejscach trudnodostępnych.
4. TRANSPORT
Mieszankę kruszywowo-spoiwową można przewozić dowolnymi środkami transportu, w sposób zabezpieczony przed
zanieczyszczeniem, rozsegregowaniem i wysuszeniem lub nadmiernym zawilgoceniem.
99
Transport pozostałych materiałów powinien odbywać się zgodnie z wymaganiami norm przedmiotowych.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Warunki przystąpienia do robót
Warstwa konstrukcji z kruszywa stabilizowanego cementem nie może być wykonywana wtedy, gdy podłoże jest zamarznięte i
podczas opadów deszczu. Nie należy rozpoczynać stabilizacji kruszywa cementem, jeżeli prognozy meteorologiczne wskazują na możliwy
spadek temperatury poniżej 5oC w czasie najbliższych 7 dni.
Podłoże gruntowe powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami określonymi w ST D-04.01.01 „Koryto wraz z profilowaniem
i zagęszczeniem podłoża” i ST D-02.00.00 „Roboty ziemne”.
Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania podbudowy powinny być wcześniej przygotowane.
Paliki lub szpilki powinny być ustawione w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi, lub w inny sposób zaakceptowany przez
Inżyniera.
Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umożliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w odstępach nie
większych niż co 10 m.
Jeżeli warstwa mieszanki gruntu lub kruszywa ze spoiwami hydraulicznymi ma być układana w prowadnicach, to po wytyczeniu
warstwy należy ustawić na podłożu prowadnice w taki sposób, aby wyznaczały one ściśle linie krawędzi układanej warstwy według
dokumentacji projektowej. Wysokość prowadnic powinna odpowiadać grubości warstwy mieszanki kruszywa ze spoiwami hydraulicznymi, w
stanie niezagęszczonym. Prowadnice powinny być ustawione stabilnie, w sposób wykluczający ich przesuwanie się pod wpływem oddziaływania
maszyn użytych do wykonania warstwy.
5.4. Skład mieszanki cementowo-kruszywowej
Zawartość cementu w mieszance nie może przekraczać wartości 6% w stosunku do masy suchego gruntu. Zaleca się taki dobór
mieszanki, aby spełnić wymagania wytrzymałościowe określone w p. 2.6 tablica 4, przy jak najmniejszej zawartości cementu.
Zawartość wody w mieszance powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według normalnej próby Proctora, zgodnie z
PN-B-04481, z tolerancją +10%, -20% jej wartości.
Zaprojektowany skład mieszanki powinien zapewniać otrzymanie w czasie budowy właściwości kruszywa stabilizowanego cementem
zgodnych z wymaganiami określonymi w tablicy 3.
5.5. Stabilizacja metodą mieszania w mieszarkach stacjonarnych
Składniki mieszanki i w razie potrzeby dodatki ulepszające, powinny być dozowane w ilości określonej w recepcie laboratoryjnej.
Mieszarka stacjonarna powinna być wyposażona w urządzenia do wagowego dozowania kruszywa i cementu oraz objętościowego dozowania
wody.
Czas mieszania w mieszarkach cyklicznych nie powinien być krótszy od 1 minuty, o ile krótszy czas mieszania nie zostanie
dozwolony przez Inżyniera po wstępnych próbach. W mieszarkach typu ciągłego prędkość podawania materiałów powinna być ustalona i na
bieżąco kontrolowana w taki sposób, aby zapewnić jednorodność mieszanki.
Wilgotność mieszanki powinna odpowiadać wilgotności optymalnej z tolerancją +10% i -20% jej wartości.
Przed ułożeniem mieszanki należy ustawić prowadnice i podłoże zwilżyć wodą.
Mieszanka dowieziona z wytwórni powinna być układana przy pomocy układarek lub równiarek. Grubość układania mieszanki
powinna być taka, aby zapewnić uzyskanie wymaganej grubości warstwy po zagęszczeniu.
Przed zagęszczeniem warstwa powinna być wyprofilowana do wymaganych rzędnych, spadków podłużnych i poprzecznych. Przy
użyciu równiarek do rozkładania mieszanki należy wykorzystać prowadnice, w celu uzyskania odpowiedniej równości profilu warstwy. Od
użycia prowadnic można odstąpić przy zastosowaniu technologii gwarantującej odpowiednią równość warstwy, po uzyskaniu zgody Inżyniera.
Po wyprofilowaniu należy natychmiast przystąpić do zagęszczania warstwy.
5.6. Grubość warstwy
Projektowane grubości poszczególnych warstw z kruszywa naturalnego stabilizowanego cementem zostały podane w
dokumentacji projektowej.
5.7. Zagęszczanie
Zagęszczanie warstwy kruszywa stabilizowanego cementem należy prowadzić przy użyciu walców gładkich, wibracyjnych lub
ogumionych.
Zagęszczanie warstwy o przekroju daszkowym powinno rozpocząć się od krawędzi i przesuwać pasami podłużnymi, częściowo
nakładającymi się w stronę osi jezdni. Zagęszczenie warstwy o jednostronnym spadku poprzecznym powinno rozpocząć się od niżej położonej
krawędzi i przesuwać pasami podłużnymi, częściowo nakładającymi się, w stronę wyżej położonej krawędzi. Pojawiające się w czasie
zagęszczania zaniżenia, ubytki, rozwarstwienia i podobne wady, muszą być natychmiast naprawiane przez wymianę mieszanki na pełną
głębokość, wyrównanie i ponowne zagęszczenie. Powierzchnia zagęszczonej warstwy powinna mieć prawidłowy przekrój poprzeczny i jednolity
wygląd.
W przypadku technologii mieszania w mieszarkach stacjonarnych operacje zagęszczania i obróbki powierzchniowej muszą być
zakończone przed upływem dwóch godzin od chwili dodania wody do mieszanki.
Zagęszczanie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia mieszanki określonego wg BN-77/8931-12 nie mniejszego
od podanego w PN-S-96012 i ST.
Specjalną uwagę należy poświęcić zagęszczeniu mieszanki w sąsiedztwie spoin roboczych podłużnych i poprzecznych oraz wszelkich
urządzeń obcych.
Wszelkie miejsca luźne, rozsegregowane, spękane podczas zagęszczania lub w inny sposób wadliwe, muszą być naprawione przez
zerwanie warstwy na pełną grubość, wbudowanie nowej mieszanki o odpowiednim składzie i ponowne zagęszczenie. Roboty te są wykonywane
na koszt Wykonawcy.
100
5.8. Spoiny robocze
W miarę możliwości należy unikać podłużnych spoin roboczych, poprzez wykonanie warstwy na całej szerokości.
Jeśli jest to niemożliwe, przy warstwie wykonywanej w prowadnicach, przed wykonaniem kolejnego pasa należy pionową krawędź
wykonanego pasa zwilżyć wodą. Przy warstwie wykonanej bez prowadnic w ułożonej i zagęszczonej mieszance, należy niezwłocznie obciąć
pionową krawędź. Po zwilżeniu jej wodą należy wbudować kolejny pas. W podobny sposób należy wykonać poprzeczną spoinę roboczą na
połączeniu działek roboczych. Od obcięcia pionowej krawędzi w wykonanej mieszance można odstąpić wtedy, gdy czas pomiędzy zakończeniem
zagęszczania jednego pasa, a rozpoczęciem wbudowania sąsiedniego pasa, nie przekracza 60 minut.
Jeżeli w niżej położonej warstwie występują spoiny robocze, to spoiny w warstwie leżącej wyżej powinny być względem nich
przesunięte o co najmniej 30 cm dla spoiny podłużnej i 1 m dla spoiny poprzecznej.
5.9. Pielęgnacja warstwy z kruszywa naturalnego stabilizowanego cementem
Pielęgnacja powinna być przeprowadzona według jednego z następujących sposobów:
a) skropienie warstwy emulsją asfaltową w ilości od 0,5 do 1,0 kg/m2,
b) skropienie specjalnymi preparatami powłokotwórczymi posiadającymi aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę, po
uprzednim zaakceptowaniu ich użycia przez Inżyniera,
c) utrzymanie w stanie wilgotnym poprzez kilkakrotne skrapianie wodą w ciągu dnia, w czasie co najmniej 7 dni,
d) przykrycie na okres 7 dni nieprzepuszczalną folią z tworzywa sztucznego, ułożoną na zakład o szerokości co najmniej 30 cm i zabezpieczoną
przed zerwaniem z powierzchni warstwy przez wiatr,
e) przykrycie warstwą piasku lub grubej włókniny technicznej i utrzymywanie jej w stanie wilgotnym w czasie co najmniej 7 dni.
Inne sposoby pielęgnacji, zaproponowane przez Wykonawcę i inne materiały przeznaczone do pielęgnacji mogą być zastosowane po
uzyskaniu akceptacji Inżyniera.
Nie należy dopuszczać żadnego ruchu pojazdów i maszyn po podbudowie w okresie 7 dni po wykonaniu. Po tym czasie ewentualny
ruch technologiczny może odbywać się wyłącznie za zgodą Inżyniera.
Jeżeli Inżynier uzna za konieczne wykonanie odcinka próbnego, to co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem robót, Wykonawca
powinien wykonać odcinek próbny w celu:
- stwierdzenia czy sprzęt budowlany do spulchnienia, mieszania, rozkładania i zagęszczania jest właściwy,
- określenia grubości warstwy materiału w stanie luźnym, koniecznej do uzyskania wymaganej grubości warstwy po zagęszczeniu,
- określenia potrzebnej liczby przejść walców do uzyskania wymaganego wskaźnika zagęszczenia warstwy.
Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć materiałów oraz sprzętu takich, jakie będą stosowane do wykonywania podbudowy.
Powierzchnia odcinka próbnego powinna wynosić od 400 do 800 m2.
Wykonawca może przystąpić do wykonywania podbudowy po zaakceptowaniu odcinka próbnego przez Inżyniera.
5.11. Utrzymanie warstwy wzmacniającej i podbudowy pomocniczej
Warstwa wzmacniająca i podbudowa pomocnicza po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy, powinna być utrzymywana w
dobrym stanie. Jeżeli Wykonawca będzie wykorzystywał, za zgodą Inżyniera, gotową warstwę wzmacniającą lub podbudowy pomocniczej do
ruchu budowlanego, to jest obowiązany naprawić wszelkie uszkodzenia spowodowane przez ten ruch. Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego
utrzymania warstwy obciąża Wykonawcę robót.
Wykonawca jest zobowiązany do przeprowadzenia bieżących napraw ulepszonego podłoża uszkodzonych wskutek oddziaływania
czynników atmosferycznych, takich jak opady deszczu i śniegu oraz mróz.
Wykonawca jest zobowiązany wstrzymać ruch budowlany po okresie intensywnych opadów deszczu, jeżeli wystąpi możliwość
uszkodzenia podbudowy.
Warstwa stabilizowana spoiwami hydraulicznymi powinna być przykryta przed zimą warstwą nawierzchni lub zabezpieczona przed
niszczącym działaniem czynników atmosferycznych w inny sposób zaakceptowany przez Inżyniera.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania spoiw, kruszyw i gruntów przeznaczonych do wykonania
robót i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi w celu akceptacji.
101
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania warstwy wzmacniającej i podbudowy stabilizowanej spoiwami
podano w tablicy 4
Tablica 4. Częstotliwość badań i pomiarów
Lp.
1
Uziarnienie mieszanki kruszywa
2
Wilgotność mieszanki kruszywa ze spoiwem
3
Zagęszczenie warstwy
4
Grubość podbudowy
5
Wytrzymałość na ściskanie
− 7 i 28-dniowa przy stabilizacji cementem dla Rm=2,5 MPa
6
7
Mrozoodporność
Badanie spoiwa:
− cementu,
8
Badanie wody
9
Badanie właściwości kruszywa
Maksymalna powierzchnia
podbudowy przypadająca
Minimalna liczba badań na na jedno badanie
dziennej działce roboczej
2
600 m2
3
400 m2
6 próbek
400 m2
przy projektowaniu i w przypadkach wątpliwych
przy projektowaniu składu mieszanki i przy każdej zmianie
dla każdego wątpliwego źródła
dla każdej partii i przy każdej zmianie rodzaju kruszywa
6.3.2. Uziarnienie kruszywa
Próbki do badań należy pobierać z mieszarek przed podaniem spoiwa. Uziarnienie kruszywa powinno być zgodne z wymaganiami
podanymi w ST.
6.3.3. Wilgotność mieszanki kruszywa z cementem
Wilgotność mieszanki powinna być równa wilgotności optymalnej, określonej w projekcie składu tej mieszanki, z tolerancją +10%
-20% jej wartości.
6.3.4. Zagęszczenie warstwy
Mieszanka powinna być zagęszczana do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od 1,00 oznaczonego zgodnie z BN77/8931-12.
6.3.5. Grubość warstwy
Grubość warstwy należy mierzyć bezpośrednio po jej zagęszczeniu w odległości co najmniej 0,5 m od krawędzi. Grubość warstwy nie
może różnić się od projektowanej o więcej niż ± 1 cm.
6.3.6. Wytrzymałość na ściskanie
Wytrzymałość na ściskanie określa się na próbkach walcowych o średnicy i wysokości 8 cm. Próbki do badań należy pobierać z
miejsc wybranych losowo, w warstwie rozłożonej przed jej zagęszczeniem. Próbki w ilości 6 sztuk należy formować i przechowywać zgodnie z
normami dotyczącymi poszczególnych rodzajów stabilizacji spoiwami. Trzy próbki należy badać po 7 dniach oraz następne 3 próbki po 28
dniach przechowywania. Wyniki wytrzymałości na ściskanie powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w ST dotyczących warstwy wz.
6.3.7. Mrozoodporność
Wskaźnik mrozoodporności określany przez spadek wytrzymałości na ściskanie próbek poddawanych cyklom zamrażania i
odmrażania powinien być zgodny z wymaganiami podanymi w ST dotyczących podbudowy.
6.3.8. Badanie spoiwa
Dla każdej dostawy cementu, Wykonawca powinien określić właściwości podane w ST dotyczących podbudowy.
6.3.9. Badanie wody
W przypadkach wątpliwych należy przeprowadzić badania wody wg PN-B-32250.
6.3.10. Badanie właściwości kruszywa
Właściwości kruszywa należy badać przy każdej zmianie rodzaju kruszywa. Właściwości powinny być zgodne z wymaganiami
podanymi w ST.
6.4. Wymagania dotyczące cech geometrycznych i wytrzymałościowych warstwy wzmacniającej i podbudowy pomocniczej
stabilizowanej spoiwami
102
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych podaje tablica 5.
Tablica 5. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów warstwy
Lp.
Minimalna częstotliwość
badań i pomiarów
Wyszczególnienie badań i pomiarów
1
Szerokość
10 razy na 1 km
2
3
10 razy na 1 km
4
Spadki poprzeczne*)
10 razy na 1 km
5
6
Ukształtowanie osi w planie*)
7
Grubość warstwy
w sposób ciągły planografem albo co 20 m łatą na każdym pasie ruchu
co 100 m
w 3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 2000 m2
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych.
6.4.2. Szerokość warstwy
Szerokość warstwy nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm, -5 cm.
6.4.3. Równość warstwy
Nierówności podłużne warstwy należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem, zgodnie z normą BN-68/8931-04.
Nierówności poprzeczne warstwy należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności nie powinny przekraczać 15 mm.
6.4.4. Spadki poprzeczne
Spadki poprzeczne powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,5 %.
6.4.5. Rzędne wysokościowe
Różnice pomiędzy rzędnymi wykonanej warstwy a rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać + 1 cm, -2 cm.
6.4.6. Ukształtowanie osi warstwy
Oś ulepszonego podłoża w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 5 cm.
6.4.7. Grubość warstwy
Grubość ulepszonego podłoza nie może różnić się od grubości projektowanej o więcej niż +10%, -15%.
6.5. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami
6.5.1. Niewłaściwe cechy geometryczne warstwy
Jeżeli po wykonaniu badań na stwardniałej warstwie ulepszonego podłoża stwierdzi się, że odchylenia cech geometrycznych
przekraczają wielkości określone w p. 6.4, to warstwa zostanie zerwana na całą grubość i ponownie wykonana na koszt Wykonawcy. Dopuszcza
się inny rodzaj naprawy wykonany na koszt Wykonawcy, o ile zostanie on zaakceptowany przez Inżyniera.
Jeżeli szerokość warstwy jest mniejsza od szerokości projektowanej o więcej niż 5 cm i nie zapewnia podparcia warstwom wyżej
leżącym, to Wykonawca powinien poszerzyć warstwę przez zerwanie warstwy na pełną grubość do połowy szerokości pasa ruchu i wbudowanie
nowej mieszanki.
Nie dopuszcza się mieszania składników mieszanki na miejscu. Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt.
6.5.2. Niewłaściwa grubość warstwy
Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości Wykonawca wykona naprawę warstwy przez zerwanie wykonanej
warstwy, usunięcie zerwanego materiału i ponowne wykonanie warstwy o odpowiednich właściwościach i o wymaganej grubości. Roboty te
Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny pomiar i ocena grubości warstwy, na koszt Wykonawcy.
6.5.3. Niewłaściwa wytrzymałość ulepszonego podłoża
Jeżeli wytrzymałość średnia próbek będzie mniejsza od dolnej granicy określonej w ST dla warstwy ulepszonego podłoża, to warstwa
wadliwie wykonana zostanie zerwana i wymieniona na nową o odpowiednich właściwościach na koszt Wykonawcy.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) warstwy z kruszyw stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi.
103
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z
zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne.
−
−
−
−
−
−
−
Cena wykonania 1 m2 warstwy z kruszyw stabilizowanych spoiwami hydraulicznymi obejmuje:
oznakowanie robót,
dostarczenie materiałów, wyprodukowanie mieszanki i jej transport na miejsce wbudowania,
dostarczenie, ustawienie, rozebranie i odwiezienie prowadnic oraz innych materiałów i urządzeń pomocniczych,
rozłożenie i zagęszczenie mieszanki,
pielęgnacja wykonanej warstwy
przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej,
10.1. Normy
1. PN-EN-196-1:1996 Metody badań cementu. Oznaczenie wytrzymałości
2. PN-EN-196-3:1996 Metody badań cementu. Oznaczenie czasu wiązania i stałości objętości
3. PN-EN-197-1:2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementu powszechnego użytku
4. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu
5. PN-B-06714-28 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości siarki metodą bromową
6. PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw
7. PN-S-06012 Drogi samochodowe. Podbudowa i ulepszone podłoże z gruntu stabilizowanego cementem
8. BN-64/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego
9. BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą
10. BN-77/8931-12 Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu
104
D-04.07.01.
PODBUDOWA Z BETONU ASFALTOWEGO
105
106
107
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot OST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem
podbudowy z betonu asfaltowego przy przedmiotowej budowie.
1.2. Zakres stosowania OST
związanych z zadaniem wymienionym w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych OST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem i odbiorem warstwy
podbudowy z betonu asfaltowego wg PN-EN 13108-1 [47] i WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 [65] z mieszanki mineralno-asfaltowej
dostarczonej od producenta. W przypadku produkcji mieszanki mineralno-asfaltowej przez Wykonawcę dla potrzeb budowy, Wykonawca
zobowiązany jest prowadzić Zakładową kontrolę produkcji (ZKP) zgodnie z WT-2 [65] punkt 7.4.1.5.
− wykonanie warstwy podbudowy zasadniczej gr. 7cm z betonu asfaltowego AC16P.
Stosowane mieszanki betonu asfaltowego o wymiarze D podano w tablicy 1.
Tablica 1. Stosowane mieszanki
Mieszanki o wymiarze D1), mm
Kategoria
ruchu
KR 1-2
AC16P, AC22P
KR 3-4
AC16P, AC22P
KR 5-6
AC16P, AC22P
1) Podział ze względu na wymiar największego kruszywa w mieszance.
1.4.1. Nawierzchnia – konstrukcja składająca się z jednej lub kilku warstw służących do przejmowania i rozkładania obciążeń od ruchu pojazdów
na podłoże.
1.4.2. Podbudowa – główny element konstrukcyjny nawierzchni, który może być ułożony w jednej lub kilku warstwach.
1.4.3. Mieszanka mineralno-asfaltowa – mieszanka kruszyw i lepiszcza asfaltowego.
1.4.4. Wymiar mieszanki mineralno-asfaltowej – określenie mieszanki mineralno-asfaltowej, wyróżniające tę mieszankę ze zbioru mieszanek
tego samego typu ze względu na największy wymiar kruszywa, np. wymiar 16 lub 22.
1.4.5. Beton asfaltowy – mieszanka mineralno-asfaltowa, w której kruszywo o uziarnieniu ciągłym lub nieciągłym tworzy strukturę wzajemnie
klinującą się.
1.4.6. Uziarnienie – skład ziarnowy kruszywa, wyrażony w procentach masy ziaren przechodzących przez określony zestaw sit.
1.4.7. Kategoria ruchu – obciążenie drogi ruchem samochodowym, wyrażone w osiach obliczeniowych (100 kN) wg „Katalogu typowych
konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych” GDDP-IBDiM [68].
1.4.8. Wymiar kruszywa – wielkość ziaren kruszywa, określona przez dolny (d) i górny (D) wymiar sita.
1.4.9. Kruszywo grube – kruszywo z ziaren o wymiarze: D ≤ 45 mm oraz d > 2 mm.
1.4.10. Kruszywo drobne – kruszywo z ziaren o wymiarze: D ≤ 2 mm, którego większa część pozostaje na sicie 0,063 mm.
1.4.11. Pył – kruszywo z ziaren przechodzących przez sito 0,063 mm.
1.4.12. Wypełniacz – kruszywo, którego większa część przechodzi przez sito 0,063 mm. (Wypełniacz mieszany – kruszywo, które składa się z
wypełniacza pochodzenia mineralnego i wodorotlenku wapnia. Wypełniacz dodany – wypełniacz pochodzenia mineralnego, wyprodukowany
oddzielnie).
1.4.13. Kationowa emulsja asfaltowa – emulsja, w której emulgator nadaje dodatnie ładunki cząstkom zdyspergowanego asfaltu.
1.4.14. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
1.4.15. Symbole i skróty dodatkowe
ACP
PMB
D
d
C
NPD
TBR
IRI
– beton asfaltowy do warstwy podbudowy,
– polimeroasfalt,
– górny wymiar sita (przy określaniu wielkości ziaren kruszywa),
– dolny wymiar sita (przy określaniu wielkości ziaren kruszywa),
– kationowa emulsja asfaltowa,
– właściwość użytkowa nie określana (ang. No Performance Determined; producent może jej nie określać),
– do zadeklarowania (ang. To Be Reported; producent może dostarczyć odpowiednie informacje, jednak nie jest do tego
zobowiązany),
– (International Roughness Index) międzynarodowy wskaźnik równości,
108
MOP
–
miejsce obsługi podróżnych.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1]
pkt 2.
2.2. Lepiszcza asfaltowe
Należy stosować asfalty drogowe wg PN-EN 12591 [27] lub polimeroasfalty wg PN-EN 14023 [59]. Rodzaje stosowanych lepiszcz
asfaltowych podano w tablicy 2. Oprócz lepiszcz wymienionych w tablicy 2 można stosować inne lepiszcza nienormowe według aprobat
technicznych.
Tablica 2. Zalecane lepiszcza asfaltowego do warstwy podbudowy z betonu asfaltowego
Kategoria
ruchu
Mieszanka
ACP
asfalt drogowy
KR1 – KR2
KR3 – KR4
KR5 - KR6
AC16P, AC22P
AC16P, AC22P
AC16P, AC22P
50/70
35/50 50/70
35/50 50/70
Gatunek lepiszcza
polimeroasfalt
__
PMB 25/55-60
PMB 25/55-60
Asfalty drogowe powinny spełniać wymagania podane w tablicy 3.
Polimeroasfalty powinny spełniać wymagania podane w tablicy 4.
Tablica 3. Wymagania wobec asfaltów drogowych wg PN-EN 12591 [27]
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Właściwości
Metoda
badania
WŁAŚCIWOŚCI OBLIGATORYJNE
0,1 mm
PN-EN 1426 [21]
°C
PN-EN 1427 [22]
°C
PN-EN 22592 [62]
Penetracja w 25°C
Temperatura mięknienia
Temperatura zapłonu,
nie mniej niż
Zawartość składników
% m/m
PN-EN 12592 [28]
rozpuszczalnych,
nie mniej niż
Zmiana masy po starzeniu
% m/m
PN-EN 12607-1 [31]
(ubytek lub przyrost),
nie więcej niż
Pozostała penetracja po starzeniu,
%
PN-EN 1426 [21]
nie mniej niż
Temperatura mięknienia po
°C
PN-EN 1427 [22]
starzeniu, nie mniej niż
WŁAŚCIWOŚCI SPECJALNE KRAJOWE
Zawartość parafiny,
%
PN-EN 12606-1 [30]
nie więcej niż
Wzrost temp. mięknienia po
°C
PN-EN 1427 [22]
starzeniu, nie więcej niż
Temperatura łamliwości Fraassa,
°C
PN-EN 12593 [29]
nie więcej niż
Rodzaj asfaltu
50/70
35/50
50-70
46-54
230
35-50
50-58
240
99
99
0,5
0,5
50
53
48
52
2,2
2,2
9
8
-8
-5
Tablica 4. Wymagania wobec asfaltów modyfikowanych polimerami (polimeroasfaltów) wg PN-EN 14023 [59]
109
Gatunek asfaltu
modyfikowanego
polimerami
(PMB)
25/55 – 60
wymagani klas
e
a
Wymaganie
podstawowe
Właściwość
Metoda
badania
Jednostka
1
2
3
4
5
6
Penetracja
w 25°C
PN-EN 1426 [21]
0,1 mm
25-55
3
PN-EN 1427 [22]
°C
≥ 60
6
J/cm2
≥ 2 w 5°C
3
J/cm2
NPDa
0
PN-EN 1426 [21]
J/cm
%
%
NPD
≥ 0,5
≥ 40
0
3
3
PN-EN 1427 [22]
°C
≤8
3
PN-EN ISO 2592 [63]
°C
≥ 235
3
3
4
5
6
PN-EN 12593 [29]
°C
≤ -12
6
%
°C
≥ 50
NPDa
TBRb
5
0
1
°C
≤5
2
0,1 mm
NPDa
0
PN-EN 12607-1 [31]
PN-EN 1427 [22]
°C
TBRb
1
PN-EN 12607-1 [31]
PN-EN 13398 [51]
≥ 50
4
%
NPDa
0
Konsystencja w
pośrednich
temperatu-rach
eksploa-tacyjnych
Konsystencja w
wysokich
temperatu- rach
eksplo-atacyjnych
PN-EN 13589 [55]
PN-EN
13703 [57]
PN-EN 13587 [53]
PN-EN
13703 [57]
PN-EN 13588 [54]
Siła rozciągania (mała prędkość rozciągania)
Kohezja
Stałość konsystencji
(Odporność
na starzenie wg
PN-EN 12607-1
lub -3 [31]
Inne właściwości
1
Siła rozciągania w 5°C (duża prędkość
rozciągania)
Wahadło Vialit (metoda uderzenia)
Zmiana masy
Pozostała penetracja
Wzrost tem-peratury mięknienia
Temperatura zapłonu
2
Temperatura łamliwości
Wymagania
dodatkowe
Nawrót sprężysty w 25°C
Zakres plastyczności
Stabilność magazynowania. Różnica temperatur
mięknienia
PN-EN 13398 [51]
Stabilność magazynowania. Różnica penetracji
Spadek temperatury mięknienia po starzeniu wg
PN-EN 12607
-1 lub -3 [31]
Nawrót sprężysty w 25°C po starzeniu wg PN-EN
12607-1 lub -3 [31]
Nawrót sprężysty w 10°C po starzeniu wg PN-EN
12607-1 lub -3 [31]
a
NPD – No Performance Determined (właściwość użytkowa nie określana)
b
TBR – To Be Reported (do zadeklarowania)
PN-EN 14023 [59] Punkt 5.1.9
PN-EN 13399 [52]
PN-EN 1427 [22]
PN-EN 13399 [52]
PN-EN 1426 [21]
2
a
Składowanie asfaltu drogowego powinno się odbywać w zbiornikach, wykluczających zanieczyszczenie asfaltu i wyposażonych w
system grzewczy pośredni (bez kontaktu asfaltu z przewodami grzewczymi). Zbiornik roboczy otaczarki powinien być izolowany termicznie,
posiadać automatyczny system grzewczy z tolerancją ± 5°C oraz układ cyrkulacji asfaltu.
Polimeroasfalt powinien być magazynowany w zbiorniku wyposażonym w system grzewczy pośredni z termostatem kontrolującym
temperaturę z dokładnością ± 5°C. Zaleca się wyposażenie zbiornika w mieszadło. Zaleca się bezpośrednie zużycie polimeroasfaltu po
dostarczeniu. Należy unikać wielokrotnego rozgrzewania i chłodzenia polimeroasfaltu w okresie jego stosowania oraz unikać niekontrolowanego
mieszania polimeroasfaltów różnego rodzaju i klasy oraz z asfaltem zwykłym.
2.3. Kruszywo
Do warstwy podbudowy z betonu asfaltowego należy stosować kruszywo według PN-EN 13043 [44] i WT-1 Kruszywa 2008 [64],
obejmujące kruszywo grube , kruszywo drobne i wypełniacz. Kruszywa powinny spełniać wymagania podane w WT-1 Kruszywa 2008 – część 2
– punkt 1, tablica 1.1 , tablica 1.2 , tablica 1.3
Składowanie kruszywa powinno się odbywać w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z
kruszywem o innym wymiarze lub pochodzeniu. Podłoże składowiska musi być równe, utwardzone i odwodnione. Składowanie wypełniacza
powinno się odbywać w silosach wyposażonych w urządzenia do aeracji.
2.4. Środek adhezyjny
W celu poprawy powinowactwa fizykochemicznego lepiszcza asfaltowego i kruszywa, gwarantującego odpowiednią przyczepność
(adhezję) lepiszcza do kruszywa i odporność mieszanki mineralno-asfaltowej na działanie wody, można zastosować środek adhezyjny, tak aby
dla konkretnej pary kruszywo-lepiszcze wartość przyczepności określona według PN-EN 12697-11, metoda C [34] wynosiła co najmniej 80%.
Środek adhezyjny powinien odpowiadać wymaganiom określonym przez producenta.
Składowanie środka adhezyjnego jest dozwolone tylko w oryginalnych opakowaniach, w warunkach określonych przez producenta.
110
2.5. Materiały do uszczelnienia połączeń i krawędzi
Do uszczelnienia połączeń technologicznych (tj. złączy podłużnych i poprzecznych z tego samego materiału wykonywanego w
różnym czasie oraz spoin stanowiących połączenia różnych materiałów lub połączenie warstwy asfaltowej z urządzeniami obcymi w nawierzchni
lub ją ograniczającymi, należy stosować:
a) materiały termoplastyczne, jak taśmy asfaltowe, pasty itp. według norm lub aprobat technicznych,
b) emulsję asfaltową według PN-EN 13808 [58] lub inne lepiszcza według norm lub aprobat technicznych
Grubość materiału termoplastycznego do spoiny powinna wynosić:
- nie mniej niż 10 mm przy grubości warstwy technologicznej do 2,5 cm,
- nie mniej niż 15 mm przy grubości warstwy technologicznej większej niż 2,5 cm.
Składowanie materiałów termoplastycznych jest dozwolone tylko w oryginalnych opakowaniach producenta, w warunkach
określonych w aprobacie technicznej.
Do uszczelnienia krawędzi należy stosować asfalt drogowy wg PN-EN 12591 [27], asfalt modyfikowany polimerami wg PN-EN
14023 [59] „metoda na gorąco”. Dopuszcza się inne rodzaje lepiszcza wg norm lub aprobat technicznych.
2.6. Materiały do złączenia warstw konstrukcji
Do złączania warstw konstrukcji nawierzchni należy stosować kationowe emulsje asfaltowe lub kationowe emulsje modyfikowane
polimerami według PN-EN 13808 [58] i WT-3 Emulsje asfaltowe 2009 punkt 5.1 tablica 2 i tablica 3 [66].
Emulsję asfaltową można składować w opakowaniach transportowych lub w stacjonarnych zbiornikach pionowych z nalewaniem od
dna. Nie należy nalewać emulsji do opakowań i zbiorników zanieczyszczonych materiałami mineralnymi.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 3.
3.2. Sprzęt stosowany do wykonania robót
Przy wykonywaniu robót Wykonawca w zależności od potrzeb, powinien wykazać się możliwością korzystania ze sprzętu
dostosowanego do przyjętej metody robót, jak:
–
wytwórnia (otaczarka) o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym, z automatycznym komputerowym sterowaniem produkcji, do wytwarzania
mieszanek mineralno-asfaltowych,
–
układarka gąsienicowa, z elektronicznym sterowaniem równości układanej warstwy,
–
skrapiarka,
–
walce stalowe gładkie,
–
walce ogumione
–
szczotki mechaniczne i/lub inne urządzenia czyszczące,
–
samochody samowyładowcze z przykryciem brezentowym lub termosami,
–
sprzęt drobny.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 4.
Asfalt i polimeroasfalt należy przewozić w cysternach kolejowych lub samochodach izolowanych i zaopatrzonych w urządzenia
umożliwiające pośrednie ogrzewanie oraz w zawory spustowe.
Kruszywa można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem,
zmieszaniem z innymi materiałami i nadmiernym zawilgoceniem.
Wypełniacz należy przewozić w sposób chroniący go przed zawilgoceniem, zbryleniem i zanieczyszczeniem. Wypełniacz luzem
powinien być przewożony w odpowiednich cysternach przystosowanych do przewozu materiałów sypkich, umożliwiających rozładunek
pneumatyczny.
Emulsja asfaltowa może być transportowana w zamkniętych cysternach, autocysternach, beczkach i innych opakowaniach pod
warunkiem, że nie będą korodowały pod wpływem emulsji i nie będą powodowały jej rozpadu. Cysterny powinny być wyposażone w przegrody.
Nie należy używać do transportu opakowań z metali lekkich (może zachodzić wydzielanie wodoru i groźba wybuchu przy emulsjach o pH ≤ 4).
Mieszankę mineralno-asfaltową należy dowozić na budowę pojazdami samowyładowczymi w zależności od postępu robót. Podczas
transportu i postoju przed wbudowaniem mieszanka powinna być zabezpieczona przed ostygnięciem i dopływem powietrza (przez przykrycie,
pojemniki termoizolacyjne lub ogrzewane itp.). Warunki i czas transportu mieszanki, od produkcji do wbudowania, powinna zapewniać
utrzymanie temperatury w wymaganym przedziale. Powierzchnie pojemników używanych do transportu mieszanki powinny być czyste, a do
zwilżania tych powierzchni można używać tylko środki antyadhezyjne niewpływające szkodliwie na mieszankę.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 5.
5.2. Projektowanie mieszanki mineralno-asfaltowej
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca dostarczy Inżynierowi do akceptacji projekt składu mieszanki mineralno-asfaltowej
(AC16P, AC22P).
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz minimalna zawartość lepiszcza podane są w tablicach 6 i 7.
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej podane są w tablicach 8, 9, 10 - projektowanie empiryczne i 11,12 projektowanie funkcjonalne.
Tablica 6.
111
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz zawartość lepiszcza do betonu asfaltowego do warstwy podbudowy (projektowanie
empiryczne) [65]
Właściwość
AC16P
KR1-KR2
od
do
100
90
100
80
90
40
60
4
17
3,0
10,0
Wymiar sita #, [mm]
31,5
22,4
16
11,2
2
0,125
0,063
Zawartość lepiszcza,
minimum*)
Tablica 7.
Bmin4,2
Przesiew, [% (m/m)]
AC22P
AC16P
KR1-KR2
KR3-KR6
od
do
od
do
100
90
100
100
80
90
90
100
75
90
40
60
25
40
4
17
4
14
3,0
10,0
2,0
9,0
Bmin4,0
AC22P
KR3-KR6
od
do
100
90
100
75
90
25
40
4
14
2
9,0
Bmin4,0
Bmin3,8
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz zawartość lepiszcza do betonu asfaltowego do warstwy podbudowy (projektowanie
funkcjonalne) [65]
Właściwość
Wymiar sita #, [mm]
31,5
22,4
16
2
0,063
Zawartość lepiszcza, minimum*)
od
100
90
10
2,0
Przesiew, [% (m/m)]
AC16P
AC22P
KR3-KR6
KR3-KR6
do
od
do
100
90
100
100
50
10
50
12,0
2
11,0
Bmin3,0
Bmin3,0
Minimalna zawartość lepiszcza jest określona przy założonej gęstości mieszanki mineralnej 2,650 Mg/m3.
Jeżeli stosowana mieszanka mineralna ma inną gęstość (ρd), to do wyznaczenia minimalnej zawartości lepiszcza
*)
podaną wartość należy pomnożyć przez współczynnik
Tablica 8.
według równania:
α =
2, 650
ρd
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy podbudowy, KR1 ÷ KR2 (projektowanie empiryczne) [65]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Wolne przestrzenie
wypełnione lepiszczem
Zawartość wolnych
przestrzeni w mieszance
mineralnej
Odporność na działanie
wody
Tablica 9.
α
Warunki
zagęszczania wg PNEN
13108-20 [48]
C.1.2,ubijanie, 2×50
uderzeń
uderzeń
Metoda i warunki badania
AC16P
AC22P
PN-EN 12697-8 [33],
p. 4
PN-EN 12697-8 [33],
p. 5
Vmin4,0
Vmax10,0
VFBmin50
VFBmin74
Vmin4,0
Vmax10,0
VFBmin50
VFBmin74
uderzeń
PN-EN 12697-8 [33],
p. 5
VMAmin16
VMAmin16
uderzeń
PN-EN 12697-12 [35], przechowywanie w
40°C z jednym cyklem zamrażania,
badanie w 15°C
ITSR70
ITSR70
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy podbudowy, przy ruchu KR3 ÷ KR4 (projektowanie
empiryczne) [65]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Odporność na
deformacje trwałe
wody
Warunki zagęszczania
wg PN-EN
13108-20 [48]
uderzeń
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
uderzeń
AC16P
AC22P
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
Vmin4,0
Vmax10
Vmin4,0
Vmax10
PN-EN 12697-22, metoda B
w
powietrzu, PN-EN 13108-20, D.1.6,60°C,
10 000 cykli [38]
badanie w 15°C
WTSAIR1,0
PRDAIR9,0
ITSR70
WTSAIR1,0
PRDAIR9,0
ITSR70
112
Tablica 10.
empiryczne) [65]
Zawartość wolnych
przestrzeni
wg PN-EN
13108-20 [48]
uderzeń
Odporność na
deformacje trwałe
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
wody
uderzeń
Właściwość
Tablica 11.
AC16P
AC22P
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
Vmin5,0
Vmax10
Vmin5,0
Vmax10
w
10 000 cykli [38]
badanie w 15°C
ITSR70
WTSAIR0,80
PRDAIR7,0
ITSR70
funkcjonalne) [65]
Zawartość wolnych
przestrzeni
wg PN-EN
13108-20 [48]
uderzeń
Odporność na
deformacje trwałe
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
wody
uderzeń
Sztywność
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
badanie w 15°C
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
temp.10°C, częstość 10Hz
Odporność na
zmęczenie, kategoria nie
niższa niż
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
Właściwość
Tablica 12.
WTSAIR0,80
PRDAIR7,0
AC16P
AC22P
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
Vmin3,0
Vmax10
Vmin3,0
Vmax10
w powietrzu,
PN-EN 13108-20, D.1.6,60°C, 10 000 cykli [38]
WTSAIR1,0
PRDAIR9,0
WTSAIR1,0
PRDAIR9,0
ITSR70
ITSR70
Smin11000
Smin11000
ε6-115
ε6-115
funkcjonalne) [65]
Zawartość wolnych
przestrzeni
wg PN-EN
13108-20 [48]
uderzeń
Odporność na
deformacje trwałe
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
wody
uderzeń
Sztywność
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
w
10 000 cykli [38]
badanie w 15°C
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
Odporność na
zmęczenie, kategoria nie
niższa niż
C.1.20, wałowanie,
P98-P100
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
Właściwość
AC16P
AC22P
Vmin4,0
Vmax10
Vmin4,0
Vmax10
WTSAIR0,60
PRDAIR7,0
WTSAIR0,60
PRDAIR7,0
ITSR70
ITSR70
Smin11000
Smin11000
ε6-115
ε6-115
5.3. Wytwarzanie mieszanki mineralno-asfaltowej
Mieszankę mineralno-asfaltową należy wytwarzać na gorąco w otaczarce (zespole maszyn i urządzeń dozowania, podgrzewania i
mieszania składników oraz przechowywania gotowej mieszanki).
Dozowanie składników mieszanki mineralno-asfaltowej w otaczarkach, w tym także wstępne, powinno być zautomatyzowane i
zgodne z receptą roboczą, a urządzenia do dozowania składników oraz pomiaru temperatury powinny być okresowo sprawdzane. Kruszywo o
różnym uziarnieniu lub pochodzeniu należy dodawać odmierzone oddzielnie.
Lepiszcze asfaltowe należy przechowywać w zbiorniku z pośrednim systemem ogrzewania, z układem termostatowania
zapewniającym utrzymanie żądanej temperatury z dokładnością ± 5°C. Temperatura lepiszcza asfaltowego w zbiorniku magazynowym
(roboczym) nie może przekraczać 180°C dla asfaltu drogowego 50/70 i polimeroasfaltu drogowego 25/55-60 oraz 190°C dla asfaltu drogowego
35/50
Kruszywo (ewentualnie z wypełniaczem) powinno być wysuszone i podgrzane tak, aby mieszanka mineralna uzyskała temperaturę właściwą do
otoczenia lepiszczem asfaltowym. Temperatura mieszanki mineralnej nie powinna być wyższa o więcej niż 30°C od najwyższej temperatury
mieszanki mineralno-asfaltowej podanej w tablicy 13. W tej tablicy najniższa temperatura dotyczy mieszanki mineralno-asfaltowej dostarczonej
na miejsce wbudowania, a najwyższa temperatura dotyczy mieszanki mineralno-asfaltowej bezpośrednio po wytworzeniu w wytwórni.
113
Tablica 13. Najwyższa i najniższa temperatura mieszanki AC [65]
Lepiszcze asfaltowe
Temperatura mieszanki [°C]
Asfalt 35/50
od 155 do 195
Asfalt 50/70
od 140 do 180
PMB 25/55-60
od 140 do 180
Sposób i czas mieszania składników mieszanki mineralno-asfaltowej powinny zapewnić równomierne otoczenie kruszywa lepiszczem
asfaltowym.
Dopuszcza się dostawy mieszanek mineralno-asfaltowych z kilku wytwórni, pod warunkiem skoordynowania między sobą
deklarowanych przydatności mieszanek (m.in.: typ, rodzaj składników, właściwości objętościowe) z zachowaniem dopuszczalnych różnic ich
składu:
- zawartość lepiszcza: 0,3% (m/m),
- zawartość kruszywa drobnego: 3,0% (m/m),
- zawartość wypełniacza: 1,0% (m/m).
Podłoże (podbudowa z kruszywa niezwiązanego lub związanego) pod warstwę podbudowy z betonu asfaltowego powinno być na
całej powierzchni:
–
ustabilizowane i nośne,
–
czyste, bez zanieczyszczenia lub pozostałości luźnego kruszywa,
–
wyprofilowane, równe i bez kolein.
Maksymalne nierówności podłoża pod warstwę podbudowy, nie powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 14.
Tablica 14. Maksymalne nierówności podłoża pod warstwę podbudowy z betonu asfaltowego (pomiar łatą 4-metrową lub równoważną metodą)
[65]
Klasa drogi
A, S,
GP
G
Z, L, D
Element nawierzchni
Pasy: ruchu, awaryjne, dodatkowe, włączania i
wyłączania
Jezdnie łącznic, jezdnie MOP, utwardzone pobocza
Maksymalna nierówność
podłoża pod warstwę
podbudowy [mm]
12
12
Pasy: ruchu, dodatkowe, włączania i wyłączania,
postojowe, jezdnie łącznic, utwardzone pobocza
12
Pasy ruchu
15
Jeżeli nierówności są większe niż dopuszczalne, to należy wyrównać podłoże.
Rzędne wysokościowe podłoża oraz urządzeń usytuowanych w nawierzchni lub ją ograniczających powinny być zgodne z
dokumentacją projektową. Z podłoża powinien być zapewniony odpływ wody.
Wykonane w podłożu łaty z materiału o mniejszej sztywności (np. łaty z asfaltu lanego w betonie asfaltowym) należy usunąć, a
powstałe w ten sposób ubytki wypełnić materiałem o właściwościach zbliżonych do materiału podstawowego (np. wypełnić betonem
asfaltowym).
W celu polepszenia połączenia między warstwami technologicznymi nawierzchni powierzchnia podłoża powinna być w ocenie
wizualnej chropowata.
Szerokie szczeliny w podłożu należy wypełnić odpowiednim materiałem, np. zalewami drogowymi według PN-EN 14188-1 [60] lub
PN-EN 14188-2 [61] albo innymi materiałami według norm lub aprobat technicznych.
Na podłożu wykazującym zniszczenia w postaci siatki spękań zmęczeniowych lub spękań poprzecznych zaleca się stosowanie
membrany przeciwspękaniowej, np. mieszanki mineralno-asfaltowej, warstwy SAMI lub z geosyntetyków według norm lub aprobat
technicznych.
5.5. Próba technologiczna
Wykonawca przed przystąpieniem do produkcji mieszanki jest zobowiązany do przeprowadzenia w obecności Inżyniera próby
technologicznej, która ma na celu sprawdzenie zgodności właściwości wyprodukowanej mieszanki z receptą. W tym celu należy zaprogramować
otaczarkę zgodnie z receptą roboczą i w cyklu automatycznym produkować mieszankę. Do badań należy pobrać mieszankę wyprodukowaną po
ustabilizowaniu się pracy otaczarki.
Nie dopuszcza się oceniania dokładności pracy otaczarki oraz prawidłowości składu mieszanki mineralnej na podstawie tzw. suchego
zarobu, z uwagi na możliwą segregację kruszywa.
Mieszankę wyprodukowaną po ustabilizowaniu się pracy otaczarki należy zgromadzić w silosie lub załadować na samochód. Próbki
do badań należy pobierać ze skrzyni samochodu zgodnie z metodą określoną w PN-EN 12697-27 [39].
Na podstawie uzyskanych wyników Inżynier podejmuje decyzję o wykonaniu odcinka próbnego.
Przed przystąpieniem do wykonania podbudowy z betonu asfaltowego Wykonawca wykona odcinek próbny celem uściślenia
organizacji wytwarzania i układania oraz ustalenia warunków zagęszczania.
Odcinek próbny powinien być zlokalizowany w miejscu uzgodnionym z Inżynierem. Powierzchnia odcinka próbnego powinna
wynosić co najmniej 500 m2, a długość co najmniej 50 m. Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć takich materiałów oraz sprzętu jakie
zamierza stosować do wykonania podbudowy.
Wykonawca może przystąpić do realizacji robót po zaakceptowaniu przez Inżyniera technologii wbudowania i zagęszczania oraz
wyników z odcinka próbnego.
114
5.7. Połączenie międzywarstwowe
Uzyskanie wymaganej trwałości nawierzchni jest uzależnione od zapewnienia połączenia między warstwami i ich współpracy w
przenoszeniu obciążenia nawierzchni ruchem.
Podłoże powinno być skropione lepiszczem. Ma to na celu zwiększenie połączenia między warstwami konstrukcyjnymi oraz
zabezpieczenie przed wnikaniem i zaleganiem wody między warstwami.
Skropienie lepiszczem podłoża (np. podbudowa z kruszywa niezwiązanego lub związanego), przed ułożeniem warstwy podbudowy z
betonu asfaltowego powinno być wykonane w ilości podanej w tablicy 15.
Tablica 15. Zalecane ilości pozostałego lepiszcza do skropienia podłoża
Układana warstwa asfaltowa
Podłoże pod warstwę asfaltową
1)
2)
Podbudowa tłuczniowa
Podbudowa z kruszywa stabilizowanego
mechanicznie
Podbudowa z chudego betonu lub gruntu
stabilizowanego spoiwem
Ilość pozostałego
lepiszcza [kg/m2 ]
0,7 - 1,0
0,5 - 0,7
0,3 - 0,51)
0,7 - 1,02)
zalecana emulsja o pH >4
zalecana emulsja modyfikowana polimerem posypana grysem 2/5 w celu uzyskania membrany poprawiającej
połączenie oraz zmniejszającej ryzyko spękań odbitych
Skrapianie podłoża należy wykonywać równomiernie stosując rampy do skrapiania, np. skrapiarki do lepiszczy asfaltowych.
Dopuszcza się skrapianie ręczne lancą w miejscach trudno dostępnych (np. ścieki uliczne) oraz przy urządzeniach usytuowanych w nawierzchni
lub ją ograniczających. W razie potrzeby urządzenia te należy zabezpieczyć przed zabrudzeniem.
5.8. Wbudowanie mieszanki mineralno-asfaltowej
Mieszankę mineralno-asfaltową można wbudowywać na podłożu przygotowanym zgodnie z zapisami w punktach 5.4 i 5.7.
Transport mieszanki mineralno-asfaltowej asfaltowej powinien być zgodny z zaleceniami podanymi w punkcie 4.2.
Mieszankę mineralno-asfaltową asfaltową należy wbudowywać w odpowiednich warunkach atmosferycznych. Temperatura otoczenia
w ciągu doby nie powinna być niższa od temperatury podanej w tablicy 16. Temperatura otoczenia może być niższa w wypadku stosowania
ogrzewania podłoża. Nie dopuszcza się układania mieszanki mineralno-asfaltowej asfaltowej podczas silnego wiatru (V > 16 m/s).
W wypadku stosowania mieszanek mineralno-asfaltowych z dodatkiem obniżającym temperaturę mieszania i wbudowania należy
indywidualnie określić wymagane warunki otoczenia.
Tablica 16. Minimalna temperatura otoczenia podczas wykonywania warstw asfaltowych
Minimalna temperatura otoczenia [°C]
przed przystąpieniem do robót
w czasie robót
Rodzaj robót
Warstwa podbudowy
-5
-3
Właściwości wykonanej warstwy podbudowy powinny spełniać warunki podane w tablicy 17.
Tablica 17. Właściwości warstwy AC [65]
Projektowana grubość
warstwy
technologicznej [cm]
Wskaźnik zagęszczenia
[%]
Zawartość wolnych
przestrzeni w warstwie
[%(v/v)]
AC16P, KR1÷KR4 E)
5,0 ÷ 14,0
≥ 98
4,0 ÷ 10,0
AC22P, KR1÷KR4
E)
7,0 ÷ 14,0
≥ 98
4,0 ÷ 10,0
AC16P, KR5÷KR6 E)
5,0 ÷ 14,0
≥ 98
5,0 ÷ 10,0
AC22P, KR5÷KR6 E)
7,0 ÷ 14,0
≥ 98
5,0 ÷ 10,0
AC16P, KR3÷KR4 F)
5,0 ÷ 14,0
≥ 98
3,0 ÷ 10,0
AC22P, KR3÷KR4
F)
7,0 ÷ 14,0
≥ 98
3,0 ÷ 10,0
AC16P, KR5÷KR6
F)
5,0 ÷ 14,0
≥ 98
4,0 ÷ 10,0
AC22P, KR5÷KR6
F)
7,0 ÷ 14,0
≥ 98
4,0 ÷ 10,0
Typ i wymiar mieszanki
projektowanie empiryczne,
F)
projektowanie funkcjonalne
E)
Mieszanka mineralno-asfaltowa powinna być wbudowywana rozkładarką wyposażoną w układ automatycznego sterowania grubości
warstwy i utrzymywania niwelety zgodnie z dokumentacją projektową. W miejscach niedostępnych dla sprzętu dopuszcza się wbudowywanie
ręczne.
Grubość wykonywanej warstwy powinna być sprawdzana co 25 m, w co najmniej trzech miejscach (w osi i przy brzegach warstwy).
Warstwy wałowane powinny być równomiernie zagęszczone ciężkimi walcami drogowymi. Do warstw z betonu asfaltowego należy
stosować walce drogowe stalowe gładkie z możliwością wibracji, oscylacji lub walce ogumione.
5.9. Połączenia technologiczne
Połączenia technologiczne należy wykonać zgodnie z WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 punkt 8.6 [65].
115
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 6.
−
−
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (np. stwierdzenie o oznakowaniu
materiału znakiem CE lub znakiem budowlanym B, certyfikat zgodności, deklarację zgodności, aprobatę techniczną, ew. badania materiałów
wykonane przez dostawców itp.),
ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania robót, określone przez Inżyniera.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do akceptacji.
6.3.1. Uwagi ogólne
–
–
Badania dzielą się na:
badania wykonawcy (w ramach własnego nadzoru),
badania kontrolne (w ramach nadzoru zleceniodawcy – Inżyniera).
6.3.2. Badania Wykonawcy
Badania Wykonawcy są wykonywane przez Wykonawcę lub jego zleceniobiorców celem sprawdzenia, czy jakość materiałów
budowlanych (mieszanek mineralno-asfaltowych i ich składników, lepiszczy i materiałów do uszczelnień itp.) oraz gotowej warstwy
(wbudowane warstwy asfaltowe, połączenia itp.) spełniają wymagania określone w kontrakcie.
Wykonawca powinien wykonywać te badania podczas realizacji kontraktu, z niezbędną starannością i w wymaganym zakresie.
Wyniki należy zapisywać w protokołach. W razie stwierdzenia uchybień w stosunku do wymagań kontraktu, ich przyczyny należy niezwłocznie
usunąć.
Wyniki badań Wykonawcy należy przekazywać zleceniodawcy na jego żądanie. Inżynier może zdecydować o dokonaniu odbioru na
podstawie badań Wykonawcy. W razie zastrzeżeń Inżynier może przeprowadzić badania kontrolne według pktu 6.3.3.
Zakres badań Wykonawcy związany z wykonywaniem nawierzchni:
–
pomiar temperatury powietrza,
–
pomiar temperatury mieszanki mineralno-asfaltowej podczas wykonywania nawierzchni (wg PN-EN 12697-13 [36]),
–
ocena wizualna mieszanki mineralno-asfaltowej,
–
wykaz ilości materiałów lub grubości wykonanej warstwy,
–
pomiar spadku poprzecznego warstwy asfaltowej,
–
pomiar równości warstwy asfaltowej (wg pktu 6.4.2.5),
–
pomiar parametrów geometrycznych poboczy,
–
ocena wizualna jednorodności powierzchni warstwy,
–
ocena wizualna jakości wykonania połączeń technologicznych.
6.3.3. Badania kontrolne
Badania kontrolne są badaniami Inżyniera, których celem jest sprawdzenie, czy jakość materiałów budowlanych (mieszanek
mineralno-asfaltowych i ich składników, lepiszczy i materiałów do uszczelnień itp.) oraz gotowej warstwy (wbudowane warstwy asfaltowe,
połączenia itp.) spełniają wymagania określone w kontrakcie. Wyniki tych badań są podstawą odbioru. Pobieraniem próbek i wykonaniem badań
na miejscu budowy zajmuje się Inżynier w obecności Wykonawcy. Badania odbywają się również wtedy, gdy Wykonawca zostanie w porę
powiadomiony o ich terminie, jednak nie będzie przy nich obecny.
Rodzaj badań kontrolnych mieszanki mineralno-asfaltowej i wykonanej z niej warstwy podano w tablicy 18.
Tablica 18. Rodzaj badań kontrolnych [65]
Lp.
Rodzaj badań
1
Mieszanka mineralno-asfaltowa a), b)
1.1
Uziarnienie
1.2
Zawartość lepiszcza
1.3
Temperatura mięknienia lepiszcza odzyskanego
1.4
Gęstość i zawartość wolnych przestrzeni próbki
2
Warstwa asfaltowa
2.1
Wskaźnik zagęszczenia a)
2.2
Spadki poprzeczne
2.3
Równość
2.4
Grubość lub ilość materiału
2.5
Zawartość wolnych przestrzeni a)
2.6
Właściwości przeciwpoślizgowe
a)
do każdej warstwy i na każde rozpoczęte 6 000 m2 nawierzchni jedna próbka; w razie potrzeby liczba
próbek może zostać zwiększona (np. nawierzchnie dróg w terenie zabudowy)
b)
w razie potrzeby specjalne kruszywa i dodatki
6.3.4. Badania kontrolne dodatkowe
W wypadku uznania, że jeden z wyników badań kontrolnych nie jest reprezentatywny dla ocenianego odcinka budowy, Wykonawca
ma prawo żądać przeprowadzenia badań kontrolnych dodatkowych.
Inżynier i Wykonawca decydują wspólnie o miejscach pobierania próbek i wyznaczeniu odcinków częściowych ocenianego odcinka
budowy. Jeżeli odcinek częściowy przyporządkowany do badań kontrolnych nie może być jednoznacznie i zgodnie wyznaczony, to odcinek ten
nie powinien być mniejszy niż 20% ocenianego odcinka budowy.
Do odbioru uwzględniane są wyniki badań kontrolnych i badań kontrolnych dodatkowych do wyznaczonych odcinków częściowych.
Koszty badań kontrolnych dodatkowych zażądanych przez Wykonawcę ponosi Wykonawca.
116
6.3.5. Badania arbitrażowe
Badania arbitrażowe są powtórzeniem badań kontrolnych, co do których istnieją uzasadnione wątpliwości ze strony Inżyniera lub
Wykonawcy (np. na podstawie własnych badań).
Badania arbitrażowe wykonuje na wniosek strony kontraktu niezależne laboratorium, które nie wykonywało badań kontrolnych.
Koszty badań arbitrażowych wraz ze wszystkimi kosztami ubocznymi ponosi strona, na której niekorzyść przemawia wynik badania.
Wniosek o przeprowadzenie badań arbitrażowych dotyczących zawartości wolnych przestrzeni lub wskaźnika zagęszczenia należy
złożyć w ciągu 2 miesięcy od wpływu reklamacji ze strony Zamawiającego.
6.4. Właściwości warstwy i nawierzchni oraz dopuszczalne odchyłki
Na etapie oceny jakości wbudowanej mieszanki mineralno-asfaltowej podaje się wartości dopuszczalne i tolerancje, w których
uwzględnia się: rozrzut występujący przy pobieraniu próbek, dokładność metod badań oraz odstępstwa uwarunkowane metodą pracy.
Właściwości materiałów należy oceniać na podstawie badań pobranych próbek mieszanki mineralno-asfaltowej przed wbudowaniem
(wbudowanie oznacza wykonanie warstwy asfaltowej). Wyjątkowo dopuszcza się badania próbek pobranych z wykonanej warstwy asfaltowej.
Dopuszczalne wartości odchyłek i tolerancje zawarte są w WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 punkt 8.8 [65].
6.4.2. Warstwa asfaltowa
6.4.2.1. Grubość warstwy oraz ilość materiału
Grubość wykonanej warstwy oznaczana według PN-EN 12697-36 [40] oraz ilość wbudowanego materiału na określoną powierzchnię
(dotyczy przede wszystkim cienkich warstw) mogą odbiegać od projektu o wartości podane w tablicy 19.
W wypadku określania ilości materiału na powierzchnię i średniej wartości grubości warstwy z reguły należy przyjąć za podstawę
cały odcinek budowy. Inżynier ma prawo sprawdzać odcinki częściowe. Odcinek częściowy powinien zawierać co najmniej jedną dzienną
działkę roboczą. Do odcinka częściowego obowiązują te same wymagania jak do odcinka budowy.
Za grubość warstwy lub warstw przyjmuje się średnią arytmetyczną wszystkich pojedynczych oznaczeń grubości warstwy na całym
odcinku budowy lub odcinku częściowym.
Tablica 19.
Dopuszczalne odchyłki grubości warstwy oraz ilości materiału na określonej powierzchni, [%] [65]
Warunki oceny
Warstwa asfaltowa ACP
Średnia z wielu oznaczeń grubości oraz ilości
1. – duży odcinek budowy, powierzchnia większa niż 6000 m2 lub
– droga ograniczona krawężnikami, powierzchnia większa niż 1000
m2 lub
≤ 10
2. – mały odcinek budowy
≤ 10
Niezależnie od średniej grubości, dla warstwy podbudowy grubość określona w pojedynczym oznaczeniu nie może być mniejsza od
projektowanej grubości o więcej niż 2,5 cm.
6.4.2.2. Wskaźnik zagęszczenia warstwy
Zagęszczenie wykonanej warstwy, wyrażone wskaźnikiem zagęszczenia oraz zawartością wolnych przestrzeni, nie może przekroczyć
wartości dopuszczalnych podanych w tablicy 17. Dotyczy to każdego pojedynczego oznaczenia danej właściwości.
Określenie gęstości objętościowej należy wykonywać według PN-EN 12697-6 [32].
6.4.2.3. Zawartość wolnych przestrzeni w nawierzchni
Zawartość wolnych przestrzeni w próbce Marshalla z mieszanki mineralno-asfaltowej lub wyjątkowo powtórnie rozgrzanej próbki
pobranej z nawierzchni, nie może wykroczyć poza wartości dopuszczalne podane w p. 5.2 o więcej niż 2,0 %(v/v).
6.4.2.4. Spadki poprzeczne
Spadki poprzeczne nawierzchni należy badać nie rzadziej niż co 20 m oraz w punktach głównych łuków poziomych.
Spadki poprzeczne powinny być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją ± 0,5%.
6.4.2.5. Równość podłużna i poprzeczna
Do oceny równości podłużnej warstwy podbudowy nawierzchni dróg wszystkich klas technicznych należy stosować metodę z
wykorzystaniem łaty 4-metrowej i klina lub metody równoważnej użyciu łaty i klina, mierząc wysokość prześwitu w połowie długości łaty.
Pomiar wykonuje się nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość podłużna jest określona w rozporządzeniu dotyczącym warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67].
Do oceny równości poprzecznej warstwy podbudowy nawierzchni dróg wszystkich klas technicznych należy stosować metodę z
wykorzystaniem łaty 4-metrowej i klina lub metody równoważnej użyciu łaty i klina. Pomiar należy wykonywać w kierunku prostopadłym do osi
jezdni, na każdym ocenianym pasie ruchu, nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość poprzeczna jest określona w rozporządzeniu
dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67].
6.4.2.6. Pozostałe właściwości warstwy asfaltowej
Szerokość warstwy, mierzona 10 razy na 1 km każdej jezdni, nie może się różnić od szerokości projektowanej o więcej niż ± 5 cm.
Rzędne wysokościowe, mierzone co 10 m na prostych i co 10 m na osi podłużnej i krawędziach, powinny być zgodne z dokumentacją
projektową z dopuszczalną tolerancją
± 1 cm, przy czym co najmniej 95% wykonanych pomiarów nie może przekraczać przedziału
dopuszczalnych odchyleń.
Ukształtowanie osi w planie, mierzone co 100 m, nie powinno różnić się od dokumentacji projektowej o ± 5 cm.
Złącza podłużne i poprzeczne, sprawdzone wizualnie, powinny być równe i związane, wykonane w linii prostej, równolegle lub
prostopadle do osi drogi. Przylegające warstwy powinny być w jednym poziomie.
117
Wygląd zewnętrzny warstwy, sprawdzony wizualnie, powinien być jednorodny, bez spękań, deformacji, plam i wykruszeń.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej warstwy podbudowy z betonu asfaltowego (ACP).
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 8.
z zachowaniem tolerancji według pktu 6 dały wyniki pozytywne.
Jeśli warunki umowy przewidują dokonywanie potrąceń, to Zamawiający może w razie niedotrzymania wartości dopuszczalnych
dokonać potrąceń według zasad określonych w WT-2 [65] pkt 9.2.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 9.
Cena wykonania 1 m2 warstwy podbudowy z betonu asfaltowego (ACP) obejmuje:
oznakowanie robót,
oczyszczenie i skropienie podłoża,
dostarczenie materiałów i sprzętu,
opracowanie recepty laboratoryjnej,
wykonanie próby technologicznej i odcinka próbnego,
wyprodukowanie mieszanki betonu asfaltowego i jej transport na miejsce wbudowania,
posmarowanie lepiszczem lub pokrycie taśmą asfaltową krawędzi urządzeń obcych i krawężników,
rozłożenie i zagęszczenie mieszanki betonu asfaltowego,
obcięcie krawędzi i posmarowanie lepiszczem,
przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej,
odwiezienie sprzętu.
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
−
9.3. Sposób rozliczenia robót tymczasowych i prac towarzyszących
Cena wykonania robót określonych niniejszą ST obejmuje:
roboty tymczasowe, które są potrzebne do wykonania robót podstawowych, ale nie są przekazywane Zamawiającemu i są usuwane po
wykonaniu robót podstawowych,
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych, niezaliczane do robót tymczasowych, jak geodezyjne
wytyczenie robót itd.
−
−
10.1. Specyfikacje techniczne (ST)
1.
D-M-00.00.00
Wymagania ogólne
10.2. Normy
(Zestawienie zawiera dodatkowo normy PN-EN związane z badaniami materiałów występujących w niniejszej ST)
2.
3.
4.
PN-EN 196-21
PN-EN 459-2
PN-EN 932-3
Metody badania cementu – Oznaczanie zawartości chlorków, dwutlenku węgla i alkaliów w cemencie
Wapno budowlane – Część 2: Metody badań
Badania podstawowych właściwości kruszyw – Procedura i terminologia uproszczonego opisu
petrograficznego
5.
6.
PN-EN 933-1
PN-EN 933-3
7.
8.
PN-EN 933-4
PN-EN 933-5
9.
PN-EN 933-6
10.
PN-EN 933-9
11.
PN-EN 933-10
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie składu ziarnowego – Metoda przesiewania
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie kształtu ziaren za pomocą wskaźnika
płaskości
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie kształtu ziaren – Wskaźnik kształtu
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie procentowej zawartości ziaren o
powierzchniach powstałych w wyniku przekruszenia lub łamania kruszyw grubych
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 6: Ocena właściwości powierzchni – Wskaźnik
przepływu kruszywa
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Ocena zawartości drobnych cząstek – Badania błękitem
metylenowym
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 10: Ocena zawartości drobnych cząstek –
Uziarnienie wypełniaczy (przesiewanie w strumieniu powietrza)
118
12.
PN-EN 1097-2
13.
14.
PN-EN 1097-3
PN-EN 1097-4
15.
PN-EN 1097-5
16.
PN-EN 1097-6
17.
PN-EN 1097-7
18.
PN-EN 1097-8
19.
PN-EN 1367-1
20.
PN-EN 1367-3
21.
22.
23.
PN-EN 1426
PN-EN 1427
PN-EN 1428
24.
PN-EN 1429
25.
26.
PN-EN 1744-1
PN-EN 1744-4
27.
28.
29.
30.
31.
PN-EN 12591
PN-EN 12592
PN-EN 12593
PN-EN 12606-1
PN-EN 12607-1
i
32.
PN-EN 12607-3
PN-EN 12697-6
33.
PN-EN 12697-8
34.
PN-EN 12697-11
35.
PN-EN 12697-12
36.
PN-EN 12697-13
37.
PN-EN 12697-18
38.
PN-EN 12697-22
39.
PN-EN 12697-27
40.
PN-EN 12697-36
41.
PN-EN 12846
42.
43.
44.
PN-EN 12847
PN-EN 12850
PN-EN 13043
45.
46.
PN-EN 13074
PN-EN 13075-1
47.
48.
49.
PN-EN 13108-1
PN-EN 13108-20
PN-EN 13179-1
50.
51.
52.
53.
54.
55.
PN-EN 13179-2
PN-EN 13398
PN-EN 13399
PN-EN 13587
PN-EN 13588
PN-EN 13589
56.
PN-EN 13614
57.
58.
59.
PN-EN 13703
PN-EN 13808
PN-EN 14023
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Metody oznaczania odporności na
rozdrabnianie
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie gęstości nasypowej i jamistości
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie pustych przestrzeni
suchego, zagęszczonego wypełniacza
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 5: Oznaczanie zawartości wody przez
suszenie w suszarce z wentylacją
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw –Część 6: Oznaczanie gęstości ziaren i
nasiąkliwości
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 7: Oznaczanie gęstości wypełniacza –
Metoda piknometryczna
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 8: Oznaczanie polerowalności
kamienia
Badania właściwości cieplnych i odporności kruszyw na działanie czynników atmosferycznych – Część 1:
Oznaczanie mrozoodporności
Badanie bazaltowej zgorzeli słonecznej metodą gotowania
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie penetracji igłą
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie temperatury mięknienia – Metoda Pierścień i Kula
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie zawartości wody w emulsjach asfaltowych – Metoda destylacji
azeotropowej
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie pozostałości na sicie emulsji asfaltowych oraz trwałości
podczas magazynowania metodą pozostałości na sicie
Badania chemicznych właściwości kruszyw – Analiza chemiczna
Badania chemicznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie podatności wypełniaczy do mieszanek
mineralno-asfaltowych na działanie wody
Asfalty i produkty asfaltowe – Wymagania dla asfaltów drogowych
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie rozpuszczalności
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie temperatury łamliwości Fraassa
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie zawartości parafiny – Część 1: Metoda destylacyjna
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie odporności na twardnienie pod wpływem ciepła i powietrza –
Część 1: Metoda RTFOT
Jw. Część 3: Metoda RFT
Mieszanki mineralno-asfaltowe – Metody badań mieszanek mineralno-asfaltowych na gorąco – Część 6:
Oznaczanie gęstości objętościowej metodą hydrostatyczną
Oznaczanie zawartości wolnej przestrzeni
Określenie powiązania pomiędzy kruszywem i asfaltem
Określanie wrażliwości na wodę
Pomiar temperatury
Spływanie lepiszcza
Koleinowanie
Pobieranie próbek
Oznaczanie grubości nawierzchni asfaltowych
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie czasu wypływu emulsji asfaltowych lepkościomierzem
wypływowym
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie sedymentacji emulsji asfaltowych
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie wartości pH emulsji asfaltowych
Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach
i innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie lepiszczy z emulsji asfaltowych przez odparowanie
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Badanie rozpadu – Część 1: Oznaczanie indeksu rozpadu kationowych
emulsji asfaltowych, metoda z wypełniaczem mineralnym
Mieszanki mineralno-asfaltowe – Wymagania – Część 1: Beton asfaltowy
Mieszanki mineralno-asfaltowe – Wymagania – Część 20: Badanie typu
Badania kruszyw wypełniających stosowanych do mieszanek bitumicznych – Część 1: Badanie metodą
Pierścienia i Kuli
Badania kruszyw wypełniających stosowanych do mieszanek bitumicznych – Część 2: Liczba bitumiczna
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie nawrotu sprężystego asfaltów modyfikowanych
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie odporności na magazynowanie modyfikowanych asfaltów
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie ciągliwości lepiszczy asfaltowych metodą pomiaru ciągliwości
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie kohezji lepiszczy asfaltowych metodą testu wahadłowego
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie ciągliwości modyfikowanych asfaltów – Metoda z
duktylometrem
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie przyczepności emulsji bitumicznych przez zanurzenie w
wodzie – Metoda z kruszywem
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie energii deformacji
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Zasady specyfikacji kationowych emulsji asfaltowych
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Zasady specyfikacji asfaltów modyfikowanych polimerami
60.
61.
PN-EN 14188-1
PN-EN 14188-2
Wypełniacze złączy i zalewy – Część 1: Specyfikacja zalew na gorąco
Wypełniacze złączy i zalewy – Część 2: Specyfikacja zalew na zimno
62.
PN-EN 22592
63.
PN-EN ISO 2592
Przetwory naftowe – Oznaczanie temperatury zapłonu i palenia – Pomiar
metodą otwartego tygla Clevelanda
Oznaczanie temperatury zapłonu i palenia – Metoda otwartego tygla
Clevelanda
119
10.3. Wymagania techniczne (rekomendowane przez Ministra Infrastruktury)
64.
65.
66.
67.
68.
WT-1 Kruszywa 2008. Kruszywa do mieszanek mineralno-asfaltowych i powierzchniowych utrwaleń na drogach publicznych, Warszawa
2008
WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008. Nawierzchnie asfaltowe na drogach publicznych, Warszawa 2008
WT-3 Emulsje asfaltowe 2009. Kationowe emulsje asfaltowe na drogach publicznych, Warszawa 2009
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. nr 43, poz. 430)
Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych – Instytut Badawczy Dróg i
Mostów, Warszawa 1997
120
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 05.00.00. Nawierzchnie
D-05.00.00.
NAWIERZCHNIE
121
122
D-05.03.05
NAWIERZCHNIA Z
BETONU ASFALTOWEGO
(WARSTWA ŚCIERALNA)
123
124
125
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem
warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego.
związanych z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem i odbiorem warstwy
ścieralnej z betonu asfaltowego wg PN-EN 13108-1 [47] i WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 [65] z mieszanki mineralno-asfaltowej
dostarczonej od producenta. W przypadku produkcji mieszanki mineralno-asfaltowej przez Wykonawcę dla potrzeb budowy, Wykonawca
zobowiązany jest prowadzić Zakładową kontrolę produkcji (ZKP) zgodnie z WT-2 [65] punkt 7.4.1.5.
− wykonanie warstwy ścieralnej gr. 5cm z betonu asfaltowego AC11S.
Kategoria
ruchu
1)
Mieszanki o wymiarze D , mm
KR 1-2
AC5S, AC8S, AC11S
KR 3-4
AC8S, AC11S
1) Podział ze względu na wymiar największego kruszywa w mieszance.
na podłoże.
1.4.2. Warstwa ścieralna – górna warstwa nawierzchni będąca w bezpośrednim kontakcie z kołami pojazdów.
klinującą się.
oddzielnie).
1.4.14. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w OST D-M00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
ACS
–
beton asfaltowy do warstwy ścieralnej
126
PMB
–
polimeroasfalt,
D
–
górny wymiar sita (przy określaniu wielkości ziaren kruszywa),
d
–
dolny wymiar sita (przy określaniu wielkości ziaren kruszywa),
C
–
kationowa emulsja asfaltowa,
NPD
–
właściwość użytkowa nie określana (ang. No Performance Determined; producent może jej nie określać),
TBR
–
do zadeklarowania (ang. To Be Reported; producent może dostarczyć odpowiednie informacje, jednak nie jest do tego
zobowiązany),
IRI
–
(International Roughness Index) międzynarodowy wskaźnik równości,
MOP
–
miejsce obsługi podróżnych.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Należy stosować polimeroasfalt PMB 45/80-65 wg PN-EN 14023 [59]. Rodzaje stosowanych lepiszcz asfaltowych podano w tablicy
2. Oprócz lepiszcz wymienionych w tablicy 2 można stosować inne lepiszcza nienormowe według aprobat technicznych.
Tablica 2. Zalecane lepiszcza asfaltowego do warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego
Kategoria
ruchu
KR1 – KR2
KR3 – KR4
Mieszanka
ACS
AC5S, AC8S, AC11S
Gatunek lepiszcza
asfalt drogowy
polimeroasfalt
1)
50/70 , 70/100
PMB 45/80-55,
PMB 45/80-65
1)
AC8S, AC11S
50/70
1)
Nie zaleca się do stosowania w regionach, gdzie spodziewana minimalna temperatura nawierzchni wynosi poniżej -28°C (region
północno-wschodni i tereny podgórskie)
Lp.
Metoda
badania
Właściwości
Rodzaj asfaltu
50/70
70/100
1
Penetracja w 25°C
2
3
°C
PN-EN 22592 [62]
nie mniej niż
Zawartość składników rozpuszczalnych,
nie mniej niż
% m/m
PN-EN 12592 [28]
Zmiana masy po starzeniu (ubytek lub
przyrost),
% m/m
PN-EN 12607-1 [31]
nie więcej niż
Pozostała penetracja po starzeniu, nie mniej
%
PN-EN 1426 [21]
niż
Temperatura mięknienia po starzeniu, nie
°C
PN-EN 1427 [22]
mniej niż
%
PN-EN 12606-1 [30]
nie więcej niż
4
5
6
7
8
0,1 mm
PN-EN 1426 [21]
50-70
70-100
°C
PN-EN 1427 [22]
46-54
43-51
230
230
99
99
0,5
0,8
50
46
48
45
2,2
2,2
127
9
10
Wzrost temp. mięknienia po starzeniu, nie
więcej niż
Temperatura łamliwości Fraassa, nie więcej
niż
Tablica 4.
°C
PN-EN 1427 [22]
9
9
°C
PN-EN 12593 [29]
-8
-10
Wymagania wobec asfaltów modyfikowanych polimerami (polimeroasfaltów) wg PN-EN 14023 [59]
Wymaganie
podstawowe
Właściwość
Metoda
badania
Gatunki asfaltów modyfikowanych
polimerami (PMB)
Jednostka
45/80 – 55
wymaganie
Konsystencja w
pośrednich
temperatu-rach
eksploatacyjnych
Konsystencja w
wysokich
temperatu- rach
eksploatacyjnych
Stałość konsystencji
(Odporność
na starzenie wg
PN-EN 12607-1
lub -3 [31]
Inne
właściwości
Wymagania
dodatkowe
klasa
PN-EN 1426
[21]
0,1 mm
45-80
4
45-80
4
Temperatura
mięknienia
PN-EN 1427
[22]
°C
≥ 55
7
≥ 65
5
2
J/cm
≥ 1 w 5°C
4
≥2 w 5°C
3
Siła rozciągania
w 5°C (duża
prędkość
rozciągania)
Wahadło Vialit
(meto-da
uderzenia)
Zmiana masy
Pozostała
penetracja
Wzrost
temperatury
mięknienia
Temperatura
zapłonu
Temperatura
łamliwości
Nawrót sprężysty
w 25°C
PN-EN
13589 [55]
PN-EN
13703 [57]
PN-EN
13587 [53]
PN-EN
13703 [57]
PN-EN
13588 [54]
2
J/cm
NPD
2
J/cm
NPD
Stabilność
magazynowa-nia.
Różnica temperatur
mięknienia
Stabilność
magazynowa-nia.
Różnica penetracji
Spadek temperatury mięknienia po
starzeniu wg PNEN 12607
-1 lub -3 [31]
Nawrót sprę-żysty
o
w 25 C po
starzeniu wg PNEN 12607-1 lub
-3 [31]
Nawrót sprę-żysty
w 10°C po
starzeniu wg PNEN 12607-1 lub
-3 [31]
a
a
0
0
a
NPD
a
NPD
0
0
%
≥ 0,5
3
≥ 0,5
3
PN-EN 1426
[21]
%
≥ 60
7
≥ 60
7
PN-EN 1427
[22]
°C
≤8
2
≤8
2
°C
≥ 235
3
≥ 235
3
°C
≤ -12
6
≤ -15
7
%
≥ 50
5
≥ 70
3
PN-EN ISO
2592 [63]
PN-EN
12593 [29]
PN-EN
13398
[51]
a
Nawrót sprężysty
w 10°C
Zakres
plastyczności
Wymagania
dodatkowe
45/80 – 65
wymaganie
Penetracja
w 25°C
Siła rozciągania
(mała prędkość
rozciągania)
Kohezja
klasa
NPD
PN-EN
14023 [59]
Punkt 5.1.9
PN-EN
13399 [52]
PN-EN 1427
[22]
PN-EN
13399 [52]
PN-EN 1426
[21]
0
a
NPD
0
°C
b
TBR
1
b
TBR
1
°C
≤5
2
≤5
2
0,1 mm
a
NPD
0
a
NPD
0
PN-EN
12607-1 [31]
PN-EN 1427
[22]
°C
b
TBR
1
b
TBR
1
PN-EN
12607-1 [31]
PN-EN
13398 [51]
%
≥ 50
4
≥ 60
3
a
NPD
0
a
NPD
0
128
a NPD – No Performance Determined (właściwość użytkowa nie określana)
b TBR – To Be Reported (do zadeklarowania)
2.3. Kruszywo
Do warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego należy stosować kruszywo według PN-EN 13043 [44] i WT-1 Kruszywa 2008 [64],
– punkt 3, tablica 3.1, tablica 3.2 , tablica 3.3.
(adhezję) lepiszcza do kruszywa i odporność mieszanki mineralno-asfaltowej na działanie wody, należy dobrać i zastosować środek adhezyjny,
tak aby dla konkretnej pary kruszywo-lepiszcze wartość przyczepności określona według PN-EN 12697-11, metoda C [34] wynosiła co najmniej
80%.
Środek adhezyjny powinien odpowiadać wymaganiom określonym przez producenta.
Składowanie środka adhezyjnego jest dozwolone tylko w oryginalnych opakowaniach, w warunkach określonych przez producenta.
emulsję asfaltową według PN-EN 13808 [58] lub inne lepiszcza według norm lub aprobat technicznych
– nie mniej niż 10 mm przy grubości warstwy technologicznej do 2,5 cm,
nie mniej niż 15 mm przy grubości warstwy technologicznej większej niż 2,5 cm.
14023 [59] „metoda na gorąco”. Dopuszcza się inne rodzaje lepiszcza wg norm lub aprobat technicznych.
Do złączania warstw konstrukcji nawierzchni (warstwa wiążąca z warstwą ścieralną) należy stosować kationowe emulsje asfaltowe
lub kationowe emulsje modyfikowane polimerami według PN-EN 13808 [58] i WT-3 Emulsje asfaltowe 2009 punkt 5.1 tablica 2 i tablica 3 [66].
Kationowe emulsje asfaltowe modyfikowane polimerami (asfalt 70/100 modyfikowany polimerem lub lateksem butadienowostyrenowym SBR) stosuje się tylko pod cienkie warstwy asfaltowe na gorąco.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
–
wytwórnia (otaczarka) o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym, z automatycznym komputerowym sterowaniem produkcji, do wytwarzania
układarka gąsienicowa, z elektronicznym sterowaniem równości układanej warstwy,
skrapiarka,
walce stalowe gładkie,
lekka rozsypywarka kruszywa,
szczotki mechaniczne i/lub inne urządzenia czyszczące,
samochody samowyładowcze z przykryciem brezentowym lub termosami,
sprzęt drobny.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
129
Wypełniacz należy przewozić w sposób chroniący go przed zawilgoceniem, zbryleniem i zanieczyszczeniem. Wypełniacz luzem powinien być
przewożony w odpowiednich cysternach przystosowanych do przewozu materiałów sypkich, umożliwiających rozładunek pneumatyczny.
Emulsja asfaltowa może być transportowana w zamkniętych cysternach, autocysternach, beczkach i innych opakowaniach pod warunkiem, że nie
będą korodowały pod wpływem emulsji i nie będą powodowały jej rozpadu. Cysterny powinny być wyposażone w przegrody. Nie należy
używać do transportu opakowań z metali lekkich (może zachodzić wydzielanie wodoru i groźba wybuchu przy emulsjach o pH ≤ 4).
Mieszankę mineralno-asfaltową należy dowozić na budowę pojazdami samowyładowczymi w zależności od postępu robót. Podczas transportu i
postoju przed wbudowaniem mieszanka powinna być zabezpieczona przed ostygnięciem i dopływem powietrza (przez przykrycie, pojemniki
termoizolacyjne lub ogrzewane itp.). Warunki i czas transportu mieszanki, od produkcji do wbudowania, powinna zapewniać utrzymanie
temperatury w wymaganym przedziale. Powierzchnie pojemników używanych do transportu mieszanki powinny być czyste, a do zwilżania tych
powierzchni można używać tylko środki antyadhezyjne niewpływające szkodliwie na mieszankę.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
(AC5S, AC8S, AC11S).
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz minimalna zawartość lepiszcza podane są w tablicach 6 i 7.
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej podane są w tablicach 8 i 9.
Tablica 6. Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz zawartość lepiszcza do betonu asfaltowego do warstwy ścieralnej dla KR1-KR2 [65]
Właściwość
Przesiew, [% (m/m)]
AC5S
AC8S
AC11S
Wymiar sita #, [mm]
od
do
od
do
od
do
16
100
11,2
100
90
100
8
100
90
100
70
90
5,6
90
100
70
90
2
50
70
45
65
45
60
0,125
9
24
8
20
8
22
0,063
7,0
14
6
12,0
6
12,0
*)
B
B
B
Zawartość lepiszcza, minimum
min7,0
min6,6
min6,4
Tablica 7. Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz zawartość lepiszcza do betonu asfaltowego do warstwy ścieralnej dla KR3-KR4 [65]
Właściwość
Przesiew, [% (m/m)]
AC8S
Wymiar sita #, [mm]
16
11,2
8
5,6
2
0,125
0,063
od
100
90
70
45
8
6
*)
AC11S
do
100
85
60
20
12,0
od
100
90
70
45
8
6
B
min6,4
Zawartość lepiszcza, minimum
do
100
85
55
22
12,0
B
min6,2
3
*) Minimalna zawartość lepiszcza jest określona przy założonej gęstości mieszanki mineralnej 2,650 Mg/m . Jeżeli stosowana mieszanka
mineralna ma inną gęstość (ρ ), to do wyznaczenia minimalnej zawartości lepiszcza podaną wartość należy pomnożyć przez współczynnik
d
α według równania:
α =
2, 650
ρd
130
Tablica 8.
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy ścieralnej, przy ruchu KR1 ÷ KR2 [65]
Warunki
zagęszczania wg PNEN
13108-20 [48]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Wolne przestrzenie
wypełnione
lepiszczem
Zawartość wolnych
przestrzeni
w mieszance
mineralnej
Odporność na
działanie wody
Tablica 9.
AC5S
AC8S
V
uderzeń
PN-EN 12697-8 [33],
p. 4
uderzeń
PN-EN 12697-8 [33],
p. 5
uderzeń
PN-EN 12697-8 [33],
p. 5
uderzeń
PN-EN 12697-12 [35],
przechowywanie w 40°C z jednym
cyklem zamrażania,
badanie w 15°C
V
min1,0
AC11S
V
min1,0
V
V
max3,0
VFB
min78
VFB
min89
max3,0
VFB
min78
VFB
min89
VMA
VMA
min16
min1,0
V
max3,0
VFB
min75
VFB
min89
VMA
min1
min16
6
ITSR
ITSR
ITSR
90
90
AC8S
AC11S
90
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy ścieralnej, przy ruchu KR3 ÷ KR4 [65]
wg PN-EN
13108-20 [48]
Właściwość
V
Zawartość wolnych
przestrzeni
uderzeń
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
Odporność na deformacje
trwałe
C.1.20, wałowanie,
P -P
98 100
w powietrzu,
PN-EN 13108-20, D.1.6,60°C, 10 000 cykli
[38]
Odporność na działanie wody
uderzeń
badanie w 15°C
V
min2,0
V
max4
min2,0
V
max4
WTS
AIR0,
WTS
AIR0,30
PRD
AIR5,0
30
PRD
AIR5,
0
ITSR
ITSR
90
90
(roboczym) nie może przekraczać 180°C dla asfaltu drogowego 50/70 i 70/100 i polimeroasfaltu drogowego 45/80-55 i 45/80-65.
Kruszywo (ewentualnie z wypełniaczem) powinno być wysuszone i podgrzane tak, aby mieszanka mineralna uzyskała temperaturę
o
właściwą do otoczenia lepiszczem asfaltowym. Temperatura mieszanki mineralnej nie powinna być wyższa o więcej niż 30 C od najwyższej
temperatury mieszanki mineralno-asfaltowej podanej w tablicy 10. W tej tablicy najniższa temperatura dotyczy mieszanki mineralno-asfaltowej
dostarczonej na miejsce wbudowania, a najwyższa temperatura dotyczy mieszanki mineralno-asfaltowej bezpośrednio po wytworzeniu w
wytwórni.
Lepiszcze asfaltowe
Asfalt 50/70
od 140 do 180
Asfalt 70/100
PMB 45/80-55
PMB 45/80-65
od 140 do 180
od 130 do 180
od 130 do 180
asfaltowym.
131
deklarowanych przydatności mieszanek (m.in.: typ, rodzaj składników, właściwości objętościowe) z zachowaniem braku różnic w ich
właściwościach.
–
Podłoże (warstwa wyrównawcza, warstwa wiążąca lub stara warstwa ścieralna) pod warstwę ścieralną z betonu asfaltowego powinno
być na całej powierzchni:
W wypadku podłoża z nowo wykonanej warstwy asfaltowej, do oceny nierówności należy przyjąć dane z pomiaru równości tej
warstwy, zgodnie z WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 - punkt 8.7.2 [65]. Wymagana równość podłużna jest określona w rozporządzeniu
dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67]. W wypadku podłoża z warstwy starej nawierzchni,
nierówności nie powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 11.
Tablica 11. Maksymalne nierówności podłoża z warstwy starej nawierzchni pod warstwy asfaltowe (pomiar łatą 4-metrową lub równoważną
metodą) [65]
Klasa drogi
A, S,
Element nawierzchni
Pasy: ruchu, awaryjne, dodatkowe, włączania i wyłączania
Maksymalna nierówność podłoża pod
warstwę ścieralną [mm]
6
GP
G
Pasy: ruchu, dodatkowe, włączania i wyłączania, postojowe, jezdnie łącznic,
utwardzone pobocza
8
Pasy ruchu
9
Z, L, D
8
Oznakowanie poziome na warstwie podłoża należy usunąć. Dopuszcza się pozostawienie oznakowania poziomego z materiałów
termoplastycznych przy spełnieniu warunku sczepności warstw wg punktu 5.7.
Nierówności podłoża (w tym powierzchnię istniejącej warstwy ścieralnej) należy wyrównać poprzez frezowanie lub wykonanie
warstwy wyrównawczej.
asfaltowym).
Jeżeli podłoże jest nieodpowiednie, to należy ustalić, jakie specjalne środki należy podjąć przed wykonaniem warstwy asfaltowej.
technicznych.
Przed przystąpieniem do wykonania warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego Wykonawca wykona odcinek próbny celem uściślenia
2
wynosić co najmniej 500 m , a długość co najmniej 50 m. Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć takich materiałów oraz sprzętu jakie
zamierza stosować do wykonania warstwy ścieralnej.
Skropienie lepiszczem podłoża (np. z warstwy wiążącej asfaltowej), przed ułożeniem warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego
2
powinno być wykonane w ilości podanej w przeliczeniu na pozostałe lepiszcze, tj. 0,1 ÷ 0,3 kg/m , przy czym:
132
–
zaleca się stosować emulsję modyfikowaną polimerem,
ilość emulsji należy dobrać z uwzględnieniem stanu podłoża oraz porowatości mieszanki ; jeśli mieszanka ma większą zawartość wolnych
przestrzeni, to należy użyć większą ilość lepiszcza do skropienia, które po ułożeniu warstwy ścieralnej uszczelni ją.
lub ją ograniczających. W razie potrzeby urządzenia te należy zabezpieczyć przed zabrudzeniem. Skropione podłoże należy wyłączyć z ruchu
publicznego przez zmianę organizacji ruchu.
W wypadku stosowania emulsji asfaltowej podłoże powinno być skropione 0,5 h przed układaniem warstwy asfaltowej w celu
odparowania wody.
Czas ten nie dotyczy skrapiania rampą zamontowaną na rozkładarce.
Mieszankę mineralno-asfaltową asfaltową należy wbudowywać w odpowiednich warunkach atmosferycznych.
Temperatura otoczenia w ciągu doby nie powinna być niższa od temperatury podanej w tablicy 12. Temperatura otoczenia może być
niższa w wypadku stosowania ogrzewania podłoża. Nie dopuszcza się układania mieszanki mineralno-asfaltowej asfaltowej podczas silnego
wiatru (V > 16 m/s)
Tablica 12. Minimalna temperatura otoczenia podczas wykonywania warstw asfaltowych
Rodzaj robót
w czasie robót
0
+5
Warstwa ścieralna o grubości ≥ 3 cm
Warstwa ścieralna o grubości < 3 cm
+5
+10
Właściwości wykonanej warstwy powinny spełniać warunki podane w tablicy 13.
AC5S,
KR1-KR2
2,0 ÷ 4,0
≥ 97
Zawartość wolnych
[%(v/v)]
1,0 ÷ 4,0
AC8S,
KR1-KR2
2,5 ÷ 5,0
≥ 97
1,0 ÷ 4,0
AC11S, KR1-KR2
3,0 ÷ 5,0
≥ 98
1,0 ÷ 4,0
AC8S,
KR3-KR4
2,5÷4,5
≥ 97
2,0÷5,0
AC11S, KR3-KR4
3,0 ÷ 5,0
≥ 98
2,0÷5,0
Projektowana grubość warstwy
[%]
ręczne.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
−
uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (np. stwierdzenie o oznakowaniu
ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania robót, określone przez Inżyniera.
–
–
133
usunąć.
Wyniki badań Wykonawcy należy przekazywać zleceniodawcy na jego żądanie. Inżynier może zdecydować o dokonaniu odbioru na
Lp.
1
1.1
Rodzaj badań
a), b)
Mieszanka mineralno-asfaltowa
Uziarnienie
Warstwa asfaltowa
a)
Spadki poprzeczne
Równość
a)
Zawartość wolnych przestrzeni
2
a) do każdej warstwy i na każde rozpoczęte 6 000 m nawierzchni jedna próbka; w razie potrzeby liczba próbek może zostać zwiększona (np.
nawierzchnie dróg w terenie zabudowy)
b) w razie potrzeby specjalne kruszywa i dodatki
1.2
1.3
1.4
2
2.1
2.2
2.3
2.4
2.5
2.6
6.4.1. Mieszanka mineralno-asfaltowa
134
Tablica 15. Dopuszczalne odchyłki grubości warstwy oraz ilości materiału na określonej powierzchni, [%] [65]
a)
Warstwa asfaltowa AC
Warunki oceny
A – Średnia z wielu oznaczeń grubości oraz ilości
2
1. – duży odcinek budowy, powierzchnia większa niż 6000 m lub
2
– droga ograniczona krawężnikami, powierzchnia większa niż 1000 m lub
2
– warstwa ścieralna, ilość większa niż 50 kg/m
2. – mały odcinek budowy lub
2
– warstwa ścieralna, ilość większa niż 50 kg/m
≤ 10
B – Pojedyncze oznaczenie grubości
≤ 15
≤ 25
a) w wypadku budowy dwuetapowej, tzn. gdy warstwa ścieralna jest układana z opóźnieniem, wartość z wiersza B odpowiednio obowiązuje;
w pierwszym etapie budowy do górnej warstwy nawierzchni obowiązuje wartość 25%, a do łącznej grubości warstw etapu 1 ÷ 15%
Zawartość wolnych przestrzeni w próbce pobranej z nawierzchni, określona w tablicy 13, nie może wykroczyć poza wartości
dopuszczalne więcej niż 1,5 %(v/v)
Pomiary równości podłużnej należy wykonywać w środku każdego ocenianego pasa ruchu.
Do oceny równości podłużnej warstwy ścieralnej nawierzchni drogi klasy G i dróg wyższych klas należy stosować metodę pomiaru
umożliwiającą obliczanie wskaźnika równości IRI. Wartość IRI oblicza się dla odcinków o długości 50 m. Dopuszczalne wartości wskaźnika IRI
wymagane przy odbiorze nawierzchni określono w rozporządzeniu dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi
publiczne [67].
Do oceny równości podłużnej warstwy ścieralnej nawierzchni drogi klasy Z, L i D oraz placów i parkingów należy stosować metodę z
wykorzystaniem łaty 4-metrowej i klina lub metody równoważnej, mierząc wysokość prześwitu w połowie długości łaty. Pomiar wykonuje się
nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość podłużna jest określona przez wartość odchylenia równości (prześwitu), które nie mogą
przekroczyć 6 mm. Przez odchylenie równości rozumie się największą odległość między łatą a mierzoną powierzchnią.
Przed upływem okresu gwarancyjnego wartości wskaźnika równości IRI warstwy ścieralnej nawierzchni drogi klasy G i dróg
wyższych klas nie powinny być większe niż podane w tablicy 23. Badanie wykonuje się według procedury jak podczas odbioru nawierzchni, w
prawym śladzie koła.
Tablica 16.
Dopuszczalne wartości wskaźnika równości podłużnej IRI warstwy ścieralnej wymagane przed upływem okresu gwarancyjnego
[65]
Klasa drogi
A, S
GP
G
Element nawierzchni
Wartości wskaźnika IRI [mm/m]
Pasy: ruchu, dodatkowe, włączania i wyłączania, postojowe, jezdnie
łącznic, utwardzone pobocza
≤ 2,9
≤ 3,7
≤ 4,6
135
Przed upływem okresu gwarancyjnego wartość odchylenia równości podłużnej warstwy ścieralnej nawierzchni dróg klasy Z i L nie
powinna być większa niż 8 mm. Badanie wykonuje się według procedury jak podczas odbioru nawierzchni.
Do oceny równości poprzecznej warstw nawierzchni dróg wszystkich klas technicznych należy stosować metodę z wykorzystaniem
łaty 4-metrowej i klina lub metody równoważnej użyciu łaty i klina. Pomiar należy wykonywać w kierunku prostopadłym do osi jezdni, na
każdym ocenianym pasie ruchu, nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość poprzeczna jest określona w rozporządzeniu dotyczącym
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67].
Przed upływem okresu gwarancyjnego wartość odchylenia równości poprzecznej warstwy ścieralnej nawierzchni dróg wszystkich klas
technicznych nie powinna być większa niż podana w tablicy 17. Badanie wykonuje się według procedury jak podczas odbioru nawierzchni.
Tablica 17. Dopuszczalne wartości odchyleń równości poprzecznej warstwy ścieralnej wymagane przed upływem okresu gwarancyjnego [65]
Klasa drogi
A, S
GP
Wartości odchyleń równości
poprzecznej [mm]
Element nawierzchni
≤6
G
Z, L, D
≤8
Pasy: ruchu, dodatkowe, włączania i wyłączania, postojowe, jezdnie
łącznic, utwardzone pobocza
≤8
Pasy ruchu
≤9
6.4.2.6. Właściwości przeciwpoślizgowe
Przy ocenie właściwości przeciwpoślizgowych nawierzchni drogi klasy Z i dróg wyższych klas powinien być określony współczynnik
tarcia na mokrej nawierzchni przy całkowitym poślizgu opony testowej.
Pomiar wykonuje się przy temperaturze otoczenia od 5 do 30°C, nie rzadziej niż co 50 m na nawierzchni zwilżanej wodą w ilości 0,5
2
l/m , a wynik pomiaru powinien być przeliczany na wartość przy 100% poślizgu opony testowej o rozmiarze 185/70 R14. Miarą właściwości
przeciwpoślizgowych jest miarodajny współczynnik tarcia. Za miarodajny współczynnik tarcia przyjmuje się różnicę wartości średniej E(μ) i
odchylenia standardowego D: E(μ) – D. Długość odcinka podlegającego odbiorowi nie powinna być większa niż 1000 m. Liczba pomiarów na
ocenianym odcinku nie powinna być mniejsza niż 10. W wypadku odbioru krótkich odcinków nawierzchni, na których nie można wykonać
pomiarów z prędkością 60 lub 90 km/h (np. rondo, dojazd do skrzyżowania, niektóre łącznice), poszczególne wyniki pomiarów współczynnika
tarcia nie powinny być niższe niż 0,47, przy prędkości pomiarowej 30 km/h.
Dopuszczalne wartości miarodajnego współczynnika tarcia nawierzchni wymagane w okresie od 4 do 8 tygodni po oddaniu warstwy
do eksploatacji są określone w rozporządzeniu dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67].
Jeżeli warunki atmosferyczne uniemożliwiają wykonanie pomiaru w wymienionym terminie, powinien być on zrealizowany z
najmniejszym możliwym opóźnieniem.
Przed upływem okresu gwarancyjnego wartości miarodajnego współczynnika tarcia nie powinny być mniejsze niż podane w tablicy
18. W wypadku badań na krótkich odcinkach nawierzchni, rondach lub na dojazdach do skrzyżowań poszczególne wyniki pomiarów
współczynnika tarcia nie powinny być niższe niż 0,44, przy prędkości pomiarowej 30 km/h.
Tablica 18.
Dopuszczalne wartości miarodajnego współczynnika tarcia wymagane przed upływem okresu gwarancyjnego [65]
Klasa drogi
Element nawierzchni
Pasy ruchu
A, S
Pasy: włączania i wyłączania, jezdnie łącznic
GP, G, Z
Pasy: ruchu, dodatkowe, utwardzone pobocza
Miarodajny współczynnik tarcia przy
prędkości zablokowanej opony względem
nawierzchni
60 km/h
90 km/h
-
≥ 0,37
≥ 0,44
-
≥ 0,36
-
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
2
Jednostką obmiarową jest m (metr kwadratowy) wykonanej warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego (AC).
8. ODBIÓR ROBÓT
136
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
dokonać potrąceń według zasad określonych w WT-2 [65] pkt 9.2.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
−
2
Cena wykonania 1 m warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego (AC) obejmuje:
oznakowanie robót,
−
Cena wykonania robót określonych niniejszą OST obejmuje:
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych, niezaliczane do robót tymczasowych, jak geodezyjne wytyczenie
robót itd.
10.1. Ogólne specyfikacje techniczne (OST)
1.
D-M-00.00.00
Wymagania ogólne
10.2. Normy
2.
PN-EN 196-21
3.
4.
PN-EN 459-2
PN-EN 932-3
5.
PN-EN 933-1
6.
PN-EN 933-3
7.
PN-EN 933-4
8.
PN-EN 933-5
9.
PN-EN 933-6
10.
PN-EN 933-9
11.
PN-EN 933-10
12.
PN-EN 1097-2
13.
PN-EN 1097-3
14.
PN-EN 1097-4
15.
PN-EN 1097-5
16.
PN-EN 1097-6
17.
PN-EN 1097-7
18.
PN-EN 1097-8
Metody badania cementu – Oznaczanie zawartości chlorków, dwutlenku węgla i alkaliów w
cemencie
petrograficznego
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie składu ziarnowego – Metoda
przesiewania
płaskości
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie kształtu ziaren – Wskaźnik
kształtu
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 6: Ocena właściwości powierzchni –
Wskaźnik przepływu kruszywa
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Ocena zawartości drobnych cząstek – Badania
błękitem metylenowym
rozdrabnianie
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie gęstości nasypowej i
jamistości
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie pustych
przestrzeni suchego, zagęszczonego wypełniacza
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 5: Oznaczanie zawartości wody
przez suszenie w suszarce z wentylacją
nasiąkliwości
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 7: Oznaczanie gęstości
wypełniacza – Metoda piknometryczna
19.
PN-EN 1367-1
20.
PN-EN 1367-3
21.
PN-EN 1426
22.
23.
PN-EN 1427
PN-EN 1428
24.
PN-EN 1429
25.
26.
PN-EN 1744-1
PN-EN 1744-4
27.
28.
29.
30.
31.
PN-EN 12591
PN-EN 12592
PN-EN 12593
PN-EN 12606-1
PN-EN 12607-1
32.
i
PN-EN 12607-3
PN-EN 12697-6
33.
PN-EN 12697-8
34.
PN-EN 12697-11
35.
PN-EN 12697-12
36.
PN-EN 12697-13
37.
PN-EN 12697-18
38.
PN-EN 12697-22
39.
PN-EN 12697-27
40.
PN-EN 12697-36
41.
PN-EN 12846
42.
43.
44.
PN-EN 12847
PN-EN 12850
PN-EN 13043
45.
46.
PN-EN 13074
PN-EN 13075-1
47.
48.
49.
PN-EN 13108-1
PN-EN 13108-20
PN-EN 13179-1
50.
PN-EN 13179-2
51.
52.
PN-EN 13398
PN-EN 13399
53.
PN-EN 13587
54.
PN-EN 13588
55.
PN-EN 13589
56.
PN-EN 13614
57.
58.
59.
60.
61.
62.
PN-EN 13703
PN-EN 13808
PN-EN 14023
PN-EN 14188-1
PN-EN 14188-2
PN-EN 22592
63.
PN-EN ISO 2592
137
kamienia
Badania właściwości cieplnych i odporności kruszyw na działanie czynników atmosferycznych –
Część 1: Oznaczanie mrozoodporności
Badania właściwości cieplnych i odporności kruszyw na działanie czynników atmosferycznych –
Część 3: Badanie bazaltowej zgorzeli słonecznej metodą gotowania
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie zawartości wody w emulsjach asfaltowych – Metoda
destylacji azeotropowej
Badania chemicznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie podatności wypełniaczy do
mieszanek mineralno-asfaltowych na działanie wody
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie odporności na twardnienie pod wpływem ciepła i
powietrza – Część 1: Metoda RTFOT
Mieszanki mineralno-asfaltowe – Metody badań mieszanek mineralno-asfaltowych na gorąco –
Część 6: Oznaczanie gęstości objętościowej metodą hydrostatyczną
Część 8: Oznaczanie zawartości wolnej przestrzeni
Część 11: Określenie powiązania pomiędzy kruszywem i asfaltem
Część 12: Określanie wrażliwości na wodę
Część 13: Pomiar temperatury
Część 18: Spływanie lepiszcza
Część 22: Koleinowanie
Część 27: Pobieranie próbek
Część 36: Oznaczanie grubości nawierzchni asfaltowych
wypływowym
Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach,
lotniskach i innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Badanie rozpadu – Część 1: Oznaczanie indeksu rozpadu
kationowych emulsji asfaltowych, metoda z wypełniaczem mineralnym
Mieszanki mineralno-asfaltowe – Wymagania – Część 1: Beton Asfaltowy
Badania kruszyw wypełniających stosowanych do mieszanek bitumicznych – Część 1: Badanie
metodą Pierścienia i Kuli
Badania kruszyw wypełniających stosowanych do mieszanek bitumicznych – Część 2: Liczba
bitumiczna
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie odporności na magazynowanie modyfikowanych
asfaltów
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie ciągliwości lepiszczy asfaltowych metodą pomiaru
ciągliwości
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie kohezji lepiszczy asfaltowych metodą testu
wahadłowego
duktylometrem
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie przyczepności emulsji bitumicznych przez zanurzenie w
wodzie – Metoda z kruszywem
Przetwory naftowe – Oznaczanie temperatury zapłonu i palenia – Pomiar metodą otwartego tygla
Clevelanda
Oznaczanie temperatury zapłonu i palenia – Metoda otwartego tygla Clevelanda
138
WT-1 Kruszywa 2008. Kruszywa do mieszanek mineralno-asfaltowych i powierzchniowych utrwaleń na drogach publicznych, Warszawa 2008
WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008. Nawierzchnie asfaltowe na drogach publicznych
WT-3 Emulsje asfaltowe 2009. Kationowe emulsje asfaltowe na drogach publicznych
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. nr 43, poz. 430)
139
140
D-05.03.05.
NAWIERZCHNIA Z BETONU ASFALTOWEGO
(WARSTWA WIĄŻĄCA)
141
142
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z
wykonaniem warstwy wiążącej z betonu asfaltowego przy przedmiotowej budowie.
związanych z zadaniem wymienionym w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem i odbiorem warstwy wiążącej
z betonu asfaltowego wg PN-EN 13108-1 [47] i WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 [65] z mieszanki mineralno-asfaltowej dostarczonej od
producenta.
− wykonanie warstwy wiążącej gr. 6cm z betonu asfaltowego AC16W
1)
2)
Kategoria
ruchu
Mieszanki o wymiarze D1), mm
KR 1-2
AC11W 2), AC16W
KR 3-4
AC16W, AC22W
KR 4-5
AC16W, AC22W
Podział ze względu na wymiar największego kruszywa w mieszance.
Dopuszcza się AC11 do warstwy wyrównawczej do kategorii ruchu KR3÷KR6
na podłoże.
1.4.2. Warstwa wiążąca – warstwa nawierzchni między warstwą ścieralną a podbudową.
1.4.3. Warstwa wyrównawcza – warstwa o zmiennej grubości, ułożona na istniejącej warstwie w celu uzyskania odpowiedniego profilu
potrzebnego do ułożenia kolejnej warstwy.
klinującą się.
oddzielnie).
ACW
PMB
D
d
C
- beton asfaltowy do warstwy wyrównawczej
- polimeroasfalt,
- górny wymiar sita (przy określaniu wielkości ziaren kruszywa),
- dolny wymiar sita (przy określaniu wielkości ziaren kruszywa),
- kationowa emulsja asfaltowa,
NPD
- właściwość użytkowa nie określana (ang. No Performance Determined; producent może jej nie
określać),
TBR
- do zadeklarowania (ang. To Be Reported; producent może dostarczyć odpowiednie informacje,
jednak nie jest do tego zobowiązany),
- miejsce obsługi podróżnych.
MOP
143
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1] pkt
2.
Należy stosować asfalty drogowe wg PN-EN 12591 [27] lub polimeroasfalty wg PN-EN 14023 [59]. Rodzaje stosowanych lepiszcz
asfaltowych podano w tablicy 2. Oprócz lepiszcz wymienionych w tablicy 2 można stosować inne lepiszcza nienormowe według aprobat
technicznych.
Tablica 2. Zalecane lepiszcza asfaltowe do warstwy wiążącej z betonu asfaltowego
Kategoria
ruchu
Mieszanka
ACS
Gatunek lepiszcza
polimeroasfalt
KR1 – KR2
AC11W,AC16W
asfalt drogowy
50/70
KR3 – KR4
AC16W,AC22W
35/50, 50/70
PMB 25/55-60
KR5 – KR6
AC16W AC22W
35/50
PMB 25/55-60
-
Lp.
Metoda
badania
Właściwości
1
Penetracja w 25°C
2
3
°C
PN-EN 22592 [62]
nie mniej niż
Zawartość składników
rozpuszczalnych,
% m/m
PN-EN 12592 [28]
nie mniej niż
Zmiana masy po starzeniu
(ubytek lub przyrost),
% m/m
PN-EN 12607-1 [31]
nie więcej niż
Pozostała penetracja po starzeniu,
%
PN-EN 1426 [21]
nie mniej niż
Temperatura mięknienia po
°C
PN-EN 1427 [22]
starzeniu, nie mniej niż
%
PN-EN 12606-1 [30]
nie więcej niż
Wzrost temp. mięknienia po
°C
PN-EN 1427 [22]
starzeniu, nie więcej niż
Temperatura łamliwości Fraassa,
°C
PN-EN 12593 [29]
nie więcej niż
4
5
6
7
8
9
10
Rodzaj asfaltu
35/50
50/70
0,1 mm
PN-EN 1426 [21]
35÷50
50÷70
°C
PN-EN 1427 [22]
50÷58
46÷54
240
230
99
99
0,5
0,5
53
50
52
48
2,2
2,2
8
9
-5
-8
144
Tablica 4. Wymagania wobec asfaltów modyfikowanych polimerami (polimeroasfaltów) wg PN-EN 14023 [59]
Gatunki asfaltów
modyfikowanych
polimerami (PMB)
25/55 – 60
wymaganie
klasa
Wymaganie
podstawowe
Właściwość
Metoda
badania
Jednostka
1
2
3
4
5
6
Penetracja
w 25°C
PN-EN 1426 [21]
0,1 mm
25-55
3
PN-EN 1427 [22]
°C
≥ 60
6
Siła rozciągania (mała prędkość
rozciągania)
Siła rozciągania w 5°C (duża
prędkość rozcią-gania)
Wahadło Vialit (meto-da uderzenia)
Zmiana masy
Pozostała penetracja
PN-EN 13589 [55]
PN-EN 13703 [57]
PN-EN 13587 [53]
PN-EN 13703 [57]
PN-EN 13588 [54]
J/cm2
≥ 2 w 5°C
3
J/cm2
NPDa
0
PN-EN 1426 [21]
J/cm2
%
%
NPDa
≥ 0,5
≥ 40
0
3
3
Wzrost tem-peratury mięknienia
PN-EN 1427 [22]
°C
≤8
3
PN-EN ISO 2592 [63]
°C
≥ 235
3
PN-EN 12593 [29]
°C
≤ -12
6
%
≥ 50
NPDa
5
0
°C
TBRb
1
°C
≤5
2
0,1 mm
NPDa
0
°C
TBRb
1
≥ 50
4
NPDa
0
Konsystencja w pośrednich
temperatu-rach eksploatacyjnych
Konsystencja w wysokich
temperatu- rach eksploatacyjnych
Kohezja
Stałość konsystencji (Odporność
na starzenie wg PN-EN
12607-1 lub -3 [31]
Inne właściwości
Temperatura zapłonu
Temperatura łamliwości
Zakres plastyczności
PN-EN 13398 [51]
PN-EN 14023 [59]
Punkt 5.1.9
PN-EN 13399 [52]
PN-EN 1427 [22]
PN-EN 13399 [52]
PN-EN 1426 [21]
Stabilność magazynowania. Różnica
tempe-ratur mięknienia
Wymagania
Stabilność magazynowania. Różnica
dodatkowe
penetracji
Spadek tempe-ratury mięknienia po
PN-EN 12607-1 [31]
starzeniu wg PN-EN 12607
PN-EN 1427 [22]
-1 lub -3 [31]
Nawrót sprę-żysty w 25°C po
starzeniu wg PN-EN 12607-1 lub -3
[31]
PN-EN 12607-1 [31]
PN-EN 13398 [51]
Nawrót sprę-żysty w 10°C po
starzeniu wg PN-EN 12607-1 lub -3
[31]
a
NPD – No Performance Determined (właściwość użytkowa nie określana)
b
TBR – To Be Reported (do zadeklarowania)
%
2.3. Kruszywo
Do warstwy wyrównawczej z betonu asfaltowego należy stosować kruszywo według PN-EN 13043 [44] i WT-1 Kruszywa 2008 [64],
– punkt 2, tablica 2.1, tablica 2.2 , tablica 2.3.
(adhezję) lepiszcza do kruszywa i odporność mieszanki mineralno-asfaltowej na działanie wody, należy dobrać i zastosować środek adhezyjny,
tak aby dla konkretnej pary kruszywo-lepiszcze wartość przyczepności określona według PN-EN 12697-11, metoda C [34] wynosiła co najmniej
80%.
Składowanie środka adhezyjnego jest dozwolone tylko w oryginalnych opakowaniach producenta.
145
b) emulsję asfaltową według PN-EN 13808 [58] lub inne lepiszcza według norm lub aprobat technicznych
- nie mniej niż 10 mm przy grubości warstwy technologicznej do 2,5 cm,
- nie mniej niż 15 mm przy grubości warstwy technologicznej większej niż 2,5 cm.
14023 [59] „metodą na gorąco”. Dopuszcza się inne rodzaje lepiszcza wg norm lub aprobat technicznych.
Do złączania warstw konstrukcji nawierzchni (warstwa wiążąca z warstwą ścieralną) należy stosować kationowe emulsje asfaltowe
lub kationowe emulsje modyfikowane polimerami według PN-EN 13808 [58] i WT-3 Emulsje asfaltowe 2009 punkt 5.1 tablica 2 i tablica 3 [66].
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
1) wytwórnia (otaczarka) o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym, z automatycznym komputerowym sterowaniem produkcji, do wytwarzania
2) układarka gąsienicowa, z elektronicznym sterowaniem równości układanej warstwy,
3) skrapiarka,
4) walce stalowe gładkie,
5) walce ogumione
6) szczotki mechaniczne i/lub inne urządzenia czyszczące,
7) samochody samowyładowcze z przykryciem brezentowym lub termosami,
8) sprzęt drobny.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Wypełniacz należy przewozić w sposób chroniący go przed zawilgoceniem, zbryleniem i zanieczyszczeniem. Wypełniacz luzem
powinien być przewożony w odpowiednich cysternach przystosowanych do przewozu materiałów sypkich, umożliwiających rozładunek
pneumatyczny.
Emulsja asfaltowa może być transportowana w zamkniętych cysternach, autocysternach, beczkach i innych opakowaniach pod
warunkiem, że nie będą korodowały pod wpływem emulsji i nie będą powodowały jej rozpadu. Cysterny powinny być wyposażone w przegrody.
Nie należy używać do transportu opakowań z metali lekkich (może zachodzić wydzielanie wodoru i groźba wybuchu przy emulsjach o pH ≤ 4).
Mieszankę mineralno-asfaltową należy dowozić na budowę pojazdami samowyładowczymi w zależności od postępu robót. Podczas
transportu i postoju przed wbudowaniem mieszanka powinna być zabezpieczona przed ostygnięciem i dopływem powietrza (przez przykrycie,
pojemniki termoizolacyjne lub ogrzewane itp.). Warunki i czas transportu mieszanki, od produkcji do wbudowania, powinna zapewniać
utrzymanie temperatury w wymaganym przedziale. Powierzchnie pojemników używanych do transportu mieszanki powinny być czyste, a do
zwilżania tych powierzchni można używać tylko środki antyadhezyjne niewpływające szkodliwie na mieszankę.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1].
(AC16W).
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz minimalna zawartość lepiszcza podane są w tablicach 5 i 6
Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej podane są w tablicach
7, 8, 9 - projektowanie empirycznie i tablicach 10,11 - projektowanie funkcjonalne.
146
Tablica 5.
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz zawartość lepiszcza do betonu asfaltowego do warstwy wiążącej (projektowanie
empirycznie) [65]
Właściwość
AC11W
KR1-KR2
od
do
100
90
100
60
80
30
50
5
18
3,0
8,0
Przesiew, [% (m/m)]
AC16W
AC16W
KR1-KR2
KR3-KR6
od
do
od
do
100
100
90
100
90
100
65
80
65
80
25
40
25
30
5
15
5
10
3,0
8,0
3,0
7,0
AC22W
KR3-KR6
od
do
100
90
100
65
80
25
33
5
10
3,0
7,0
Wymiar sita #, [mm]
31,5
22,4
16
11,2
8
2
0,125
0,063
Zawartość lepiszcza,
Bmin4,6
Bmin4,4
Bmin4,4
Bmin4,2
minimum*)
*)
Minimalna zawartość lepiszcza jest określona przy założonej gęstości mieszanki mineralnej 2,650
Mg/m3. Jeżeli stosowana mieszanka mineralna ma inną gęstość (ρd), to do wyznaczenia minimalnej
zawartości lepiszcza podaną wartość należy pomnożyć przez współczynnik α według równania:
2, 650
α =
Tablica 6.
ρd
Uziarnienie mieszanki mineralnej oraz zawartość lepiszcza do betonu asfaltowego do warstwy wiążącej (projektowanie
funkcjonalne) [65]
Właściwość
Wymiar sita #, [mm]
31,5
22,4
16
2
0,063
Zawartość lepiszcza, minimum*)
od
100
90
10
2,0
Przesiew, [% (m/m)]
AC16W
AC22W
KR3-KR6
KR3-KR6
do
od
do
100
90
100
100
50
10
50
12,0
2
11,0
Bmin3,0
Bmin3,0
Minimalna zawartość lepiszcza jest określona przy założonej gęstości mieszanki mineralnej 2,650
Mg/m3. Jeżeli stosowana mieszanka mineralna ma inną gęstość (ρd), to do wyznaczenia minimalnej
zawartości lepiszcza podaną wartość należy pomnożyć przez współczynnik α według równania:
*)
α =
2, 650
ρd
Tablica 7. Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy wiążącej, KR1 ÷ KR2 (projektowanie empiryczne) [65]
Warunki zagęszczania wg PNEN
13108-20 [48]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Wolne przestrzenie
wypełnione
lepiszczem
Zawartość wolnych
przestrzeni w
mieszance
mineralnej
Odporność na
działanie wody
AC11W
AC16W
C.1.2,ubijanie, 2×50 uderzeń
PN-EN 12697-8 [33],
p. 4
Vmin3,0
Vmax6,0
Vmin3,0
Vmax6,0
PN-EN 12697-8 [33],
p. 5
VFBmin65
VFBmin80
VFBmin60
VFBmin80
PN-EN 12697-8 [33],
p. 5
VMAmin16
VMAmin16
PN-EN 12697-12 [35],
przechowywanie w 40°C z jednym
cyklem zamrażania,
badanie w 15°C
ITSR80
ITSR80
147
Tablica 8. Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy wiążącej, przy ruchu KR3 ÷ KR4 (projektowanie empiryczne)
[65]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Odporność na
deformacje trwałe
Odporność na
działanie wody
Warunki
zagęszczania
wg PN-EN
13108-20 [48]
C.1.3,ubijanie,
2×75 uderzeń
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
C.1.1,ubijanie,
2×25 uderzeń
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
w powietrzu, PN-EN 13108-20,
D.1.6,60oC, 10 000 cykli [38]
PN-EN 12697-12 [35],
przechowywanie w 40°C z
jednym cyklem zamrażania,
badanie w 15°C
AC16W
AC22W
Vmin4,0
Vmax7,0
Vmin4,0
Vmax7,0
WTSAIR0,3
PRDAIR5,0
ITS80
WTSAIR0,3
PRDAIR5,0
ITSR80
Tablica 9. Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy wiążącej, przy ruchu KR5 ÷ KR6 (projektowanie empiryczne)
[65]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Odporność na
deformacje trwałe
Odporność na
działanie wody
Warunki
zagęszczania
wg PN-EN
13108-20 [48]
C.1.3,ubijanie,
2×75 uderzeń
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
C.1.1,ubijanie,
2×25 uderzeń
AC16P
AC22P
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
Vmin4,0
Vmax7,0
Vmin4,0
Vmax7,0
D.1.6,60°C, 10 000 cykli [38]
PN-EN 12697-12 [35],
badanie w 15°C
WTSAIR0,1
PRDAIR3,0
ITSR80
WTSAIR0,1
PRDAIR3,0
ITSR80
Tablica 10. Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy wiążącej, przy ruchu KR3 ÷ KR4 (projektowanie funkcjonalne)
[65]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Odporność na
deformacje trwałe
Odporność na
działanie wody
Warunki
zagęszczania
wg PN-EN
13108-20 [48]
C.1.3,ubijanie,
2×75 uderzeń
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
C.1.1,ubijanie,
2×25 uderzeń
Sztywność
Odporność na
zmęczenie, kate-goria
nie niższa niż
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
D.1.6,60oC, 10 000 cykli [38]
PN-EN 12697-12 [35],
przechowywanie w 40oC z
badanie w 15oC
AC16P
AC22P
Vmin3,0
Vmax7,0
Vmin3,0
Vmax7,0
WTSAIR0,3
PRDAIR5,0
WTSAIR0,3
PRDAIR5,0
ITSR80
ITSR80
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
temp.10oC, częstość 10Hz
Smin9000
Smin9000
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
temp.10oC, częstość 10Hz
ε6-115
ε6-115
148
Tablica 11. Wymagane właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej do warstwy wiążącej, przy ruchu KR5 ÷ KR6 (projektowanie funkcjonalne)
[65]
Właściwość
Zawartość wolnych
przestrzeni
Odporność na
deformacje trwałe
Odporność na
działanie wody
Warunki
zagęszczania
wg PN-EN
13108-20 [48]
C.1.3,ubijanie,
2×75 uderzeń
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
C.1.1,ubijanie,
2×25 uderzeń
Sztywność
Odporność na
zmęczenie, kate-goria
nie niższa niż
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
C.1.20,
wałowanie,
P98-P100
PN-EN 12697-8 [33], p. 4
D.1.6,60°C, 10 000 cykli [38]
PN-EN 12697-12 [35],
badanie w 15°C
AC16P
AC22P
Vmin4,0
Vmax7,0
Vmin4,0
Vmax7,0
WTSAIR0,1
PRDAIR3,0
WTSAIR0,1
PRDAIR3,0
ITSR80
ITSR80
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
Smin11000
Smin11000
PN-EN 12697-26, 4PB-PR,
ε6-115
ε6-115
(roboczym) nie może przekraczać 180°C dla asfaltu drogowego 50/70 i polimeroasfaltu drogowego PMB25/55-60 oraz 190°C dla asfaltu
drogowego 35/50.
Kruszywo powinno być wysuszone i podgrzane tak, aby mieszanka mineralna uzyskała temperaturę właściwą do otoczenia lepiszczem
asfaltowym. Temperatura mieszanki mineralnej nie powinna być wyższa o więcej niż 30°C od najwyższej temperatury mieszanki mineralnoasfaltowej podanej w tablicy 12. W tej tablicy najniższa temperatura dotyczy mieszanki mineralno-asfaltowej dostarczonej na miejsce
wbudowania, a najwyższa temperatura dotyczy mieszanki mineralno-asfaltowej bezpośrednio po wytworzeniu w wytwórni.
Lepiszcze asfaltowe
Asfalt 35/50
od 155 do 195
Asfalt 50/70
od 140 do 180
PMB 25/55-60
od 140 do 180
asfaltowym.
deklarowanych przydatności mieszanek (m.in.: typ, rodzaj składników, właściwości objętościowe) z zachowaniem braku różnic w ich
właściwościach.
Podłoże (podbudowa lub stara warstwa ścieralna) pod warstwę wiążącą lub wyrównawczą z betonu asfaltowego powinno być na całej
powierzchni:
a)
b)
c)
W wypadku podłoża z nowo wykonanej warstwy asfaltowej, do oceny nierówności należy przyjąć dane z pomiaru równości tej
warstwy, zgodnie z WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008 - punkt 8.7.2 [65]. Wymagana równość podłużna jest określona w rozporządzeniu
dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67]. W wypadku podłoża z warstwy starej nawierzchni,
nierówności nie powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 13.
Tablica 13.
Klasa drogi
A, S,
GP
G
Z, L, D
149
Maksymalne nierówności podłoża z warstwy starej nawierzchni pod warstwy asfaltowe (pomiar łatą 4-metrową lub równoważną
metodą) [65]
Element nawierzchni
Pasy: ruchu, awaryjne, dodatkowe, włączania i
wyłączania
Maksymalna nierówność podłoża
pod warstwę wiążącą [mm]
9
10
Pasy: ruchu, dodatkowe, włączania i wyłączania,
postojowe, jezdnie łącznic, utwardzone pobocza
10
Pasy ruchu
12
Oznakowanie poziome na warstwie podłoża należy usunąć. Dopuszcza się pozostawienie oznakowania poziomego z materiałów
termoplastycznych przy spełnieniu warunku sczepności warstw wg punktu 5.7.
Nierówności podłoża (w tym powierzchnię istniejącej warstwy ścieralnej) należy wyrównać poprzez frezowanie lub wykonanie
warstwy wyrównawczej.
asfaltowym).
Jeżeli podłoże jest nieodpowiednie, to należy ustalić, jakie specjalne środki należy podjąć przed wykonaniem warstwy asfaltowej.
technicznych.
Przed przystąpieniem do wykonania warstwy wiążącej z betonu asfaltowego Wykonawca wykona odcinek próbny celem uściślenia
wynosić co najmniej 500 m2, a długość co najmniej 50 m. Na odcinku próbnym Wykonawca powinien użyć takich materiałów oraz sprzętu jakie
zamierza stosować do wykonania warstwy.
Skropienie lepiszczem podłoża (np. podbudowa asfaltowa), przed ułożeniem warstwy wiążącej z betonu asfaltowego powinno być
wykonane w ilości podanej w przeliczeniu na pozostałe lepiszcze, tj. 0,3 ÷ 0,5 kg/m2, przy czym:
–
zaleca się stosować emulsję modyfikowaną polimerem,
–
ilość emulsji należy dobrać z uwzględnieniem stanu podłoża oraz porowatości mieszanki ; jeśli mieszanka ma większą zawartość wolnych
przestrzeni, to należy użyć większą ilość lepiszcza do skropienia, które po ułożeniu warstwy ścieralnej uszczelni ją.
lub ją ograniczających. W razie potrzeby urządzenia te należy zabezpieczyć przed zabrudzeniem. Skropione podłoże należy wyłączyć z ruchu
publicznego przez zmianę organizacji ruchu.
W wypadku stosowania emulsji asfaltowej podłoże powinno być skropione 0,5 h przed układaniem warstwy asfaltowej w celu
odparowania wody.
Czas ten nie dotyczy skrapiania rampą zamontowaną na rozkładarce.
150
Mieszankę mineralno-asfaltową asfaltową należy wbudowywać w odpowiednich warunkach atmosferycznych.
Temperatura otoczenia w ciągu doby nie powinna być niższa od temperatury podanej w tablicy 14. Temperatura otoczenia może być
niższa w wypadku stosowania ogrzewania podłoża. Nie dopuszcza się układania mieszanki mineralno-asfaltowej asfaltowej podczas silnego
wiatru (V > 16 m/s).
Tablica 14. Minimalna temperatura otoczenia podczas wykonywania warstwy wiążącej z betonu asfaltowego
w czasie robót
Rodzaj robót
Warstwa wiążąca
0
+2
Właściwości wykonanej warstwy powinny spełniać warunki podane w tablicy 15.
Projektowana
grubość warstwy
Wskaźnik
zagęszczenia
[%]
Zawartość wolnych
[%(v/v)]
AC11W, KR1÷KR2 E)
4,0 ÷ 10,0
≥ 98
3,0 ÷ 6,0
AC16W, KR1÷KR2 E)
5,0 ÷ 10,0
≥ 98
3,0 ÷ 6,0
AC16P, KR3÷KR6 E)
5,0 ÷ 10,0
≥ 98
4,0 ÷ 7,0
AC22P, KR3÷KR6
E)
7,0 ÷ 10,0
≥ 98
4,0 ÷ 7,0
AC16P, KR3÷KR4
F)
5,0 ÷ 10,0
≥ 98
3,0 ÷ 7,0
AC22P, KR3÷KR4
F)
7,0 ÷ 10,0
≥ 98
3,0 ÷ 7,0
AC16P, KR5÷KR6
F)
5,0 ÷ 10,0
≥ 98
4,0 ÷ 7,0
AC22P, KR5÷KR6
F)
7,0 ÷ 10,0
≥ 98
4,0 ÷ 7,0
projektowanie empiryczne,
F)
projektowanie funkcjonalne
E)
ręczne.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1].
− uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (np. stwierdzenie o oznakowaniu
− ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania robót, określone przez Inżyniera.
151
-
usunąć.
Wyniki badań Wykonawcy należy przekazywać Inżynierowi na jego żądanie. Inżynier może zdecydować o dokonaniu odbioru na
Lp.
1
1.1
1.2
1.3
1.4
2
2.1
2.2
2.3
2.4
2.5
2.6
Rodzaj badań
Mieszanka mineralno-asfaltowa a), b)
Uziarnienie
Warstwa asfaltowa
Wskaźnik zagęszczenia a)
Spadki poprzeczne
Równość
Zawartość wolnych przestrzeni a)
a)
do każdej warstwy i na każde rozpoczęte 6 000 m2 nawierzchni jedna próbka; w
razie potrzeby liczba próbek może zostać zwiększona (np. nawierzchnie dróg
w terenie zabudowy)
b)
w razie potrzeby specjalne kruszywa i dodatki
152
6.4.1. Mieszanka mineralno-asfaltowa
Tablica 17. Dopuszczalne odchyłki grubości warstwy oraz ilości materiału na określonej powierzchni, [%] [65]
Warunki oceny
Warstwa asfaltowa ACa)
A – Średnia z wielu oznaczeń grubości oraz ilości
1. – duży odcinek budowy, powierzchnia większa niż 6000 m2 lub
– droga ograniczona krawężnikami, powierzchnia większa niż 1000
m2 lub
2. – mały odcinek budowy
≤ 10
B – Pojedyncze oznaczenie grubości
≤ 15
a)
≤ 15
w wypadku budowy dwuetapowej, tzn. gdy warstwa ścieralna jest układana z opóźnieniem, wartość z wiersza B
odpowiednio obowiązuje; w pierwszym etapie budowy do górnej warstwy nawierzchni obowiązuje wartość 25%, a do
łącznej grubości warstw etapu 1 ÷ 15%
Zawartość wolnych przestrzeni w próbce Marshalla z mieszanki mineralno-asfaltowej lub wyjątkowo powtórnie rozgrzanej próbki
pobranej z nawierzchni, nie może wykroczyć poza wartości dopuszczalne podane w p. 5.2 o więcej niż 2,0 %(v/v).
Do oceny równości podłużnej warstwy wiążącej nawierzchni dróg wszystkich klas technicznych należy stosować metodę z
wykorzystaniem łaty 4-metrowej i klina lub metody równoważnej użyciu łaty i klina, mierząc wysokość prześwitu w połowie długości łaty.
Pomiar wykonuje się nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość podłużna jest określona w rozporządzeniu dotyczącym warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67].
Do oceny równości poprzecznej warstwy wiążącej nawierzchni dróg wszystkich klas technicznych należy stosować metodę z
wykorzystaniem łaty 4-metrowej i klina lub metody równoważnej użyciu łaty i klina. Pomiar należy wykonywać w kierunku prostopadłym do osi
jezdni, na każdym ocenianym pasie ruchu, nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość poprzeczna jest określona w rozporządzeniu
dotyczącym warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne [67].
153
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1].
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej warstwy z betonu asfaltowego (AC).
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1].
dokonać potrąceń według zasad określonych w WT-2 [65].
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” [1].
Cena wykonania 1 m2 warstwy wiążącej z betonu asfaltowego (AC) obejmuje:
oznakowanie robót,
-
Cena wykonania robót określonych niniejszą OS obejmuje:
prace towarzyszące, które są niezbędne do wykonania robót podstawowych, niezaliczane do robót tymczasowych, jak geodezyjne
wytyczenie robót itd.
10.1. Ogólne specyfikacje techniczne (ST)
1.
D-M-00.00.00
Wymagania ogólne
10.2. Normy
2.
3.
4.
PN-EN 196-21
PN-EN 459-2
PN-EN 932-3
5.
6.
PN-EN 933-1
PN-EN 933-3
7.
8.
PN-EN 933-4
PN-EN 933-5
9.
PN-EN 933-6
10.
PN-EN 933-9
11.
PN-EN 933-10
12.
PN-EN 1097-2
Metody badania cementu – Oznaczanie zawartości chlorków, dwutlenku węgla i alkaliów w cemencie
petrograficznego
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie składu ziarnowego – Metoda przesiewania
płaskości
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie kształtu ziaren – Wskaźnik kształtu
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Część 6: Ocena właściwości powierzchni – Wskaźnik
przepływu kruszywa
Badania geometrycznych właściwości kruszyw – Ocena zawartości drobnych cząstek – Badania błękitem
metylenowym
rozdrabnianie
154
13.
PN-EN 1097-3
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Oznaczanie gęstości nasypowej i jamistości
14.
PN-EN 1097-4
15.
PN-EN 1097-5
16.
PN-EN 1097-6
17.
PN-EN 1097-7
18.
PN-EN 1097-8
19.
PN-EN 1367-1
20.
PN-EN 1367-3
21.
22.
23.
PN-EN 1426
PN-EN 1427
PN-EN 1428
24.
PN-EN 1429
25.
26.
PN-EN 1744-1
PN-EN 1744-4
27.
28.
29.
30.
31.
PN-EN 12591
PN-EN 12592
PN-EN 12593
PN-EN 12606-1
PN-EN 12607-1
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie pustych przestrzeni
suchego, zagęszczonego wypełniacza
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 5: Oznaczanie zawartości wody przez
suszenie w suszarce z wentylacją
nasiąkliwości
Badania mechanicznych i fizycznych właściwości kruszyw – Część 7: Oznaczanie gęstości wypełniacza –
Metoda piknometryczna
kamienia
Oznaczanie mrozoodporności
Badanie bazaltowej zgorzeli słonecznej metodą gotowania
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie zawartości wody w emulsjach asfaltowych – Metoda destylacji
azeotropowej
Badania chemicznych właściwości kruszyw – Część 4: Oznaczanie podatności wypełniaczy do mieszanek
mineralno-asfaltowych na działanie wody
Asfalty i produkty asfaltowe – Oznaczanie odporności na twardnienie pod wpływem ciepła i powietrza –
Część 1: Metoda RTFOT
i
PN-EN 12607-3
32.
PN-EN 12697-6
33.
PN-EN 12697-8
34.
PN-EN 12697-11
35.
PN-EN 12697-12
36.
PN-EN 12697-13
37.
PN-EN 12697-18
38.
PN-EN 12697-22
39.
PN-EN 12697-27
40.
PN-EN 12697-36
41.
PN-EN 12846
42.
43.
44.
PN-EN 12847
PN-EN 12850
PN-EN 13043
45.
46.
PN-EN 13074
PN-EN 13075-1
47.
48.
PN-EN 13108-1
PN-EN 13108-20
49.
PN-EN 13179-1
50.
51.
52.
53.
54.
55.
PN-EN 13179-2
PN-EN 13398
PN-EN 13399
PN-EN 13587
PN-EN 13588
PN-EN 13589
56.
PN-EN 13614
57.
PN-EN 13703
Oznaczanie gęstości objętościowej metodą hydrostatyczną
Oznaczanie zawartości wolnej przestrzeni
Określenie powiązania pomiędzy kruszywem i asfaltem
Określanie wrażliwości na wodę
Pomiar temperatury
Spływanie lepiszcza
Koleinowanie
Pobieranie próbek
Oznaczanie grubości nawierzchni asfaltowych
wypływowym
Kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach i
innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Badanie rozpadu – Część 1: Oznaczanie indeksu rozpadu kationowych
emulsji asfaltowych, metoda z wypełniaczem mineralnym
Mieszanki mineralno-asfaltowe – Wymagania – Część 1: Beton asfaltowy
Badania kruszyw wypełniających stosowanych do mieszanek bitumicznych – Część 1: Badanie metodą
Pierścienia i Kuli
Badania kruszyw wypełniających stosowanych do mieszanek bitumicznych – Część 2: Liczba bitumiczna
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie odporności na magazynowanie modyfikowanych asfaltów
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie ciągliwości lepiszczy asfaltowych metodą pomiaru ciągliwości
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie kohezji lepiszczy asfaltowych metodą testu wahadłowego
duktylometrem
Asfalty i lepiszcza asfaltowe – Oznaczanie przyczepności emulsji bitumicznych przez zanurzenie w wodzie
– Metoda z kruszywem
58.
59.
60.
61.
62.
PN-EN 13808
PN-EN 14023
PN-EN 14188-1
PN-EN 14188-2
PN-EN 22592
63.
PN-EN ISO 2592
155
Przetwory naftowe – Oznaczanie temperatury zapłonu i palenia – Pomiar metodą otwartego tygla
Clevelanda
Oznaczanie temperatury zapłonu i palenia – Metoda otwartego tygla Clevelanda
1)
2)
3)
WT-1 Kruszywa 2008. Kruszywa do mieszanek mineralno-asfaltowych i powierzchniowych utrwaleń na drogach publicznych, Warszawa 2008
WT-2 Nawierzchnie asfaltowe 2008. Nawierzchnie asfaltowe na drogach publicznych
WT-3 Emulsje asfaltowe 2009. Kationowe emulsje asfaltowe na drogach publicznych
−
−
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. nr 43, poz. 430)
156
D-05.03.23
NAWIERZCHNIA Z KOSTKI
BRUKOWEJ BETONOWEJ
157
158
159
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
wykonywaniem nawierzchni z kostki brukowej przy przedmiotowej budowie.
związanych z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem nawierzchni z kostki
brukowej betonowej.
- nawierzchnię z kostki betonowej 10x20 prostokątnej fazowanej grubości 8 cm, barwy grafitowej ułożonej na podsypce cementowo-piaskowej
1:4 grubości 3 cm
- nawierzchnię z kostki betonowej 10x20 prostokątnej fazowanej grubości 8 cm, barwy szarej ułożonej na podsypce cementowo-piaskowej 1:4
grubości 3 cm
1.4.1. Betonowa kostka brukowa - kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania. Produkowana jest jako kształtka jednowarstwowa
lub w dwóch warstwach połączonych ze sobą trwale w fazie produkcji.
1.4.2. Krawężnik - prosty lub łukowy element budowlany oddzielający jezdnię od chodnika, charakteryzujący się stałym lub zmiennym
przekrojem poprzecznym i długością nie większą niż 1,0 m.
1.4.3. Obrzeże - element budowlany, oddzielający nawierzchnie chodników i ciągów pieszych od terenów nie przeznaczonych do komunikacji.
1.4.4. Spoina - odstęp pomiędzy przylegającymi elementami (kostkami) wypełniony określony-mi materiałami wypełniającymi.
1.4.5. Szczelina dylatacyjna - odstęp dzielący duży fragment nawierzchni na sekcje w celu umożliwienia odkształceń temperaturowych,
wypełniony określonymi materiałami wy-pełniającymi.
2. MATERIAŁY
2.2. Betonowa kostka brukowa - wymagania
2.2.1. Aprobata Techniczna
Betonowa kostka brukowa powinna posiadać Aprobatę Techniczną, wydaną przez uprawnioną jednostkę (Instytut Badawczy Dróg i
Mostów).
Do wykonania nawierzchni przeznaczonych do ruchu pojazdów dokumentacja projektowa przewiduje betonową kostkę klasy “50”
barwy szarej i grafitowej typu TT.
2.2.2. Wymagane właściwości brukowej kostki betonowej
Betonowa kostka brukowa powinna odpowiadać wymaganiom określonym w aprobacie technicznej, a w przypadku braku wystarczających
ustaleń, powinna mieć charakterystyki określone przez odpowiednie procedury badawcze IBDiM, zgodne z poniższymi wskazaniami:
4) kształt i wymiary powinny być zgodne z deklarowanymi przez producenta, z dopuszczalnymi odchyłkami od wymiarów:
− długość i szerokość ± 3,0 mm,
− grubość
± 5,0 mm,
5) wytrzymałość na ściskanie powinna być nie mniejsza niż:
− 50 MPa, dla klasy “50”,
6) mrozoodporność: po 30 cyklach zamrażania i rozmrażania próbek w 3% roztworze NaCl lub 150 cyklach zamrażania i rozmrażania metodą
zwykłą, powinny być spełnione jednocześnie następujące warunki:
− próbki nie powinny wykazywać pęknięć i zarysowań powierzchni licowych,
−
łączna masa ubytków betonu w postaci zniszczonych narożników i krawędzi, odprysków kruszywa itp. nie powinna przekraczać 5%
masy próbek nie zamrażanych,
− obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do próbek nie zamrażanych nie powinno być większe niż 20%,
7) nasiąkliwość, nie powinna przekraczać 5%,
8) ścieralność, sprawdzana na tarczy Boehmego, określona stratą wysokości, nie powinna przekraczać wartości:
− 3,5 mm, dla klasy “50”,
160
9) szorstkość, określona wskaźnikiem szorstkości SRT (Skid Resistance Tester) powierzchni licowej górnej, sprawdzona wahadłem angielskim,
powinna wynosić nie mniej niż 50 jednostek SRT,
10) wygląd zewnętrzny: powierzchnie elementów nie powinny mieć rys, pęknięć i ubytków betonu, krawędzie elementów powinny być równe, a
tekstura i kolor powierzchni licowej powinny być jednorodne. Dopuszczalne wady wyglądy zewnętrznego i uszkodzenia powierzchni nie
powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 1.
(Uwaga: Naloty wapienne - wykwity w postaci białych plam - powstają w wyniku naturalnych procesów fizykochemicznych
występujących w betonie podczas jego wiązania i twardnienia; naloty te powoli znikają w okresie do 2 lat).
Tablica 1. Dopuszczalne wady wyglądu zewnętrznego betonowej kostki brukowej
Lp
Właściwości
1
Stan powierzchni licowej:
− tekstura
− jednorodna w danej partii
− jednorodna w danej partii
rysy i spękania
− niedopuszczalne
− niedopuszczalne
kolor według katalogu producenta
− jednolity dla danej partii
−
przebarwienia
− dopuszczalne niekontrastowe
przebarwienia na pojedynczej kostce
− niedopuszczalne
− dopuszczalne różnice w odcieniu tego
samego koloru
− dopuszczalne kontrastowe przebarwienia
tego samego koloru na pojedynczej kostce
− niedopuszczalne
− dopuszczalne
− dopuszczalne
plamy, zabrudzenia niezmywalne
wodą
− naloty wapienne
Uszkodzenia powierzchni bocznych:
− dopuszczalna liczba w 1 kostce
−
3
4
gatunek 2
−
−
−
2
Wymagania
gatunek 1
dopuszczalna wielkość (długość i
szerokość)
Szczerby i uszkodzenia krawędzi i
naroży przylicowych
Uszkodzenia krawędzi pionowych
− dopuszczalna liczba w 1 kostce
−
dopuszczalna wielkość (długość i
głębokość)
2
2
30 mm x 10 mm
50 mm x 20 mm
niedopuszczalne
niedopuszczalne
2
2
20 mm x 6 mm
30 mm x 10 mm
2.2.3. Składowanie kostek
Kostkę zaleca się pakować na paletach. Palety z kostką mogą być składowane na otwartej przestrzeni, przy czym podłoże powinno
być wyrównane i odwodnione.
2.3. Materiały na podsypkę i do wypełnienia spoin oraz szczelin w nawierzchni
Zgodnie z dokumentacją projektową należy stosować następujące materiały:
c)
na podsypkę cementowo-piaskową pod nawierzchnię
- mieszankę cementu i piasku w stosunku 1:4 z piasku naturalnego spełniającego wymagania dla gatunku 1 wg PN-B-11113:1996, cementu
powszechnego użytku spełniającego wymagania PN-EN-197-1: 2002 i wody odmiany 1 odpowiadającej wymaganiom
PN-B-32250:1988
(PN-88/B-32250),
d)
do wypełniania spoin w nawierzchni na podsypce cementowo-piaskowej
- zaprawę cementowo-piaskową 1:2 spełniającą wymagania według punktu 2.3 a),
Składowanie kruszywa, nie przeznaczonego do bezpośredniego wbudowania po dostarczeniu na budowę, powinno odbywać się na
podłożu równym, utwardzonym i dobrze odwodnionym, przy zabezpieczeniu kruszywa przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi
materiałami kamiennymi.
Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do wykonania nawierzchni z kostki brukowej
Małe powierzchnie nawierzchni z kostki brukowej wykonuje się ręcznie.
Jeśli powierzchnie są duże, a kostki brukowe mają jednolity kształt i kolor, można stosować mechaniczne urządzenia układające.
Urządzenie składa się z wózka i chwytaka sterowanego hydraulicznie, służącego do przenoszenia z palety warstwy kostek na miejsce ich
ułożenia. Urządzenie to, po skończonym układaniu kostek, można wykorzystać do wymiatania piasku w szczeliny zamocowanymi do chwytaka
szczotkami.
Do zagęszczania nawierzchni z kostki należy stosować zagęszczarki wibracyjne (płytowe) z wykładziną elastomerową, chroniące
kostki przed ścieraniem i wykruszaniem naroży.
Sprzęt do wykonania koryta, podbudowy i podsypki powinien odpowiadać wymaganiom właściwych ST względnie opracowanym
zamiennym ST zaakceptowanym przez Kierownika Projektu.
Do wytwarzania podsypki cementowo-piaskowej i zapraw należy stosować betoniarki.
161
4. TRANSPORT
4.2. Transport betonowych kostek brukowych
Betonowe kostki brukowe mogą być przewożone na paletach - dowolnymi środkami transportowymi po osiągnięciu przez beton
wytrzymałości na ściskanie co najmniej 15 MPa. Kostki w trakcie transportu powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem się i
uszkodzeniem.
Palety transportowe powinny być spinane taśmami stalowymi lub plastikowymi, zabezpieczającymi kostki przed uszkodzeniem w czasie
transportu. Na jednej palecie zaleca się układać do 10 warstw kostek (zależnie od grubości i kształtu), tak aby masa palety z kostkami wynosiła
od 1200 kg do 1700 kg. Pożądane jest, aby palety z kostkami były wysyłane do odbiorcy środkiem transportu samochodowego wyposażonym w
dźwig do za- i rozładunku.
Kruszywa można przewozić dowolnym środkiem transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z
innymi materiałami. Podczas transportu kruszywa powinny być zabezpieczone przed wysypaniem, a kruszywo drobne - przed rozpyleniem.
Cement powinien być przewożony w warunkach zgodnych z BN-88/6731-08.
Zalewę lub masy uszczelniające do szczelin dylatacyjnych można transportować dowolnymi środkami transportu w fabrycznie zamkniętych
pojemnikach lub opakowaniach, chroniących je przed zanieczyszczeniem.
Materiały do podbudowy powinny być przewożone w sposób odpowiadający wymaganiom właściwej ST.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Podłoże
Podłoże gruntowe pod nawierzchnię powinno być przygotowane zgodnie z wymogami określonymi w ST D-04.01.01 „Koryto wraz z
profilowaniem i zagęszczeniem podłoża”.
5.3. Podbudowa
Rodzaj podbudowy przewidzianej do wykonania pod ułożenie nawierzchni z kostki brukowej powinien być zgodny z dokumentacją
projektową.
W dokumentacji projektowej przewidziano wykonanie podbudowy z:
−
mieszanki kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie zgodnie z ST D-04.04.02. “Podbudowa z kruszywa łamanego
stabilizowanego mechanicznie”,
−
chudego betonu zgodnie z ST D-04.06.01. „Podbudowa z chudego betonu”.
5.4. Obramowanie nawierzchni
Zgodnie z dokumentacją projektową do wykonania obramowania nawierzchni z betonowych kostek brukowych zastosowane zostaną
krawężniki uliczne betonowe 20x30cm, krawężniki kamienne 15x30cm.
5.5. Podsypka cementowo-piaskowa
Na podsypkę należy stosować piasek naturalny spełniający wymagania dla gatunku 1 według PN-B-11113:1996.
Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna wynosić 3 cm. Podsypka powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.
5.6. Układanie nawierzchni z betonowych kostek brukowych
5.6.1. Obramowanie nawierzchni
Ustawianie krawężników powinno być zgodne z wymaganiami zawartymi w
ST D-08.01.01. “Krawężniki betonowe” oraz
ST D-08.01.02. “Krawężniki kamienne”.
Krawężniki zaleca się ustawiać przed przystąpieniem do układania nawierzchni z kostki. Przed ich ustawieniem, pożądane jest
ułożenie pojedynczego rzędu kostek w celu ustalenia szerokości nawierzchni i prawidłowej lokalizacji krawężników lub obrzeży.
5.6.2. Podsypka
W dokumentacji projektowej ustalono grubość podsypki po zagęszczeniu 3 cm, a wymagania dla materiałów na podsypkę powinny
być zgodne z punktem 2.3. Dopuszczalne odchyłki od zaprojektowanej grubości podsypki nie powinny przekraczać  1 cm.
Podsypkę cementowo-piaskową przygotowuje się w betoniarkach, a następnie rozściela się na uprzednio zwilżonej podbudowie, przy
zachowaniu:
- współczynnika wodnocementowego od 0,25 do 0,35,
- wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niż R7 = 10 MPa, R28 = 14 MPa.
W praktyce, wilgotność układanej podsypki powinna być taka, aby po ściśnięciu podsypki w dłoni podsypka nie rozsypywała się i nie było na
dłoni śladów wody, a po naciśnięciu palcami podsypka rozsypywała się. Rozścielenie podsypki cementowo-piaskowej powinno wyprzedzać
układanie nawierzchni z kostek od 3 do 4 m. Rozścielona podsypka powinna być wyprofilowana i zagęszczona w stanie wilgotnym, lekki
walcami (np. ręcznymi) lub zagęszczarkami wibracyjnymi.
Jeśli podsypka jest wykonana z suchej zaprawy cementowo-piaskowej to po zawałowaniu nawierzchni należy ją polać wodą w takiej ilości, aby
woda zwilżyła całą grubość podsypki. Rozścielenie podsypki z suchej zaprawy może wyprzedzać układanie nawierzchni z kostek o około 20 m.
Całkowite ubicie nawierzchni i wypełnienie spoin zaprawą musi być zakończone przed rozpoczęciem wiązania cementu w podsypce.
5.6.3. Ustalenie kształtu, wymiaru i koloru kostek betonowych oraz desenia ich układania
162
Kształt, wymiary, barwę i inne cechy charakterystyczne kostek wg punktu 2.2. oraz deseń ich układania powinny być zgodne z
dokumentacją projektową, a w przypadku braku wystarczających ustaleń Wykonawca przedkłada odpowiednie propozycje do zaakceptowania
Inżynierowi.
5.6.4. Warunki atmosferyczne przy wykonywaniu nawierzchni
Ułożenie nawierzchni z kostki na podsypce cementowo-piaskowej zaleca się wykonywać przy temperaturze otoczenia nie niższej niż
+5oC. Dopuszcza się wykonanie nawierzchni jeśli w ciągu dnia temperatura utrzymuje się w granicach od 0 oC do +5oC, przy czym jeśli w nocy
spodziewane są przymrozki kostkę należy zabezpieczyć materiałami o złym przewodnictwie ciepła (np. matami ze słomy, papą itp.).
5.6.5. Ułożenie nawierzchni z kostek
Warstwa nawierzchni z kostki powinna być wykonana z elementów o jednakowej grubości. Na większym fragmencie robót zaleca się
stosować kostki dostarczone w tej samej partii materiału, w której niedopuszczalne są różne odcienie wybranego koloru kostki.
Układanie kostki można wykonywać ręcznie lub mechanicznie.
Układanie ręczne zaleca się wykonywać na mniejszych powierzchniach, zwłaszcza skomplikowanych pod względem kształtu lub wymagających
kompozycji kolorystycznej układanych deseni oraz różnych wymiarów i kształtów kostek. Układanie kostek powinni wykonywać przyuczeni
brukarze.
Układanie mechaniczne zaleca się wykonywać na dużych powierzchniach o prostym kształcie, tak aby układarka mogła przenosić z palety
warstwę kształtek na miejsce ich ułożenia z wymaganą dokładnością. Kostka do układania mechanicznego nie może mieć dużych odchyłek
wymiarowych i musi być odpowiednio przygotowana przez producenta, tj. ułożona na palecie w odpowiedni wzór, bez dołożenia połówek i
dziewiątek, przy czym każda warstwa na palecie musi być dobrze przesypana bardzo drobnym piaskiem, by kostki nie przywierały do siebie.
Układanie mechaniczne zawsze musi być wsparte pracą brukarzy, którzy uzupełniają przerwy, wyrabiają łuki, dokładają kostki w okolicach
studzienek i krawężników.
Kostkę układa się około 1,5 cm wyżej od projektowanej niwelety, ponieważ po procesie ubijania podsypka zagęszcza się.
Powierzchnia kostek położonych obok urządzeń infrastruktury technicznej (np. studzienek, włazów itp.) powinna trwale wystawać od 3 mm do 5
mm powyżej powierzchni tych urządzeń.
Do uzupełnienia przestrzeni przy krawężnikach i studzienkach można używać elementy kostkowe wykończeniowe w postaci tzw. połówek i
dziewiątek, mających wszystkie krawędzie równe i odpowiednio fazowane. W przypadku potrzeby kształtek o nietypowych wymiarach, wolną
przestrzeń uzupełnia się kostką ciętą, przycinaną na budowie specjalnymi narzędziami tnącymi (przycinarkami, szlifierkami z tarczą itp.).
Dzienną działkę roboczą nawierzchni na podsypce cementowo-piaskowej zaleca się zakończyć prowizorycznie około półmetrowym pasem
nawierzchni na podsypce piaskowej w celu wytworzenia oporu dla ubicia kostki ułożonej na stałe. Przed dalszym wznowieniem robót,
prowizorycznie ułożoną nawierzchnię na podsypce piaskowej należy rozebrać i usunąć wraz z podsypką.
5.6.6. Ubicie nawierzchni z kostek
Ubicie nawierzchni należy przeprowadzić za pomocą zagęszczarki wibracyjnej (płytowej) z osłoną z tworzywa sztucznego. Do ubicia
nawierzchni nie wolno używać walca.
Ubijanie nawierzchni należy prowadzić od krawędzi powierzchni w kierunku jej środka i jednocześnie w kierunku poprzecznym kształtek.
Ewentualne nierówności powierzchniowe mogą być zlikwidowane przez ubijanie w kierunku wzdłużnym kostki.
Po ubiciu nawierzchni wszystkie kostki uszkodzone (np. pęknięte) należy wymienić na kostki całe.
5.6.7. Spoiny
Szerokość spoin pomiędzy betonowymi kostkami brukowymi powinna wynosić od 3 mm do 5 mm.
W przypadku stosowania prostopadłościennych kostek brukowych zaleca się aby osie spoin pomiędzy dłuższymi bokami tych kostek tworzyły z
osią drogi kąt 45o, a wierzchołek utworzonego kąta prostego pomiędzy spoinami miał kierunek odwrotny do kierunku spadku podłużnego
nawierzchni.
Po ułożeniu kostek, spoiny należy wypełnić zaprawą cementowo-piaskową, spełniającą wymagania punktu 2.3.
Zaprawę cementowo-piaskową zaleca się przygotować w betoniarce, w sposób zapewniający jej wystarczającą płynność. Spoiny można wypełnić
przez rozlanie zaprawy na nawierzchnię i nagarnianie jej w szczeliny szczotkami lub rozgarniaczkami z piórami gumowymi. Przed rozpoczęciem
zalewania kostka powinna być oczyszczona i dobrze zwilżona wodą. Zalewa powinna całkowicie wypełnić spoiny i tworzyć monolit z kostkami.
Przy wypełnianiu spoin zaprawą cementowo-piaskową należy zabezpieczyć przed zalaniem nią szczeliny dylatacyjne, wkładając zwinięte paski
papy, zwitki z worków po cemencie itp.
Po wypełnianiu spoin zaprawą cementowo-piaskową nawierzchnię należy starannie oczyścić; szczególnie dotyczy to nawierzchni z kostek
kolorowych i z różnymi deseniami układania.
5.6.8. Szczeliny dylatacyjne
W przypadku układania kostek na podsypce cementowo-piaskowej i wypełnianiu spoin zaprawą cementowo-piaskową, należy
przewidzieć wykonanie szczelin dylatacyjnych w odległościach zgodnych z dokumentacją projektową względnie nie większych niż co 8 m.
Szerokość szczelin dylatacyjnych powinna umożliwiać przejęcie przez nie przemieszczeń wywołanych wysokimi temperaturami nawierzchni w
okresie letnim, lecz nie powinna być mniejsza niż 8 mm. Szczeliny te powinny być wypełnione trwale zalewami i masami określonymi w
punkcie 2.3.
Szczeliny dylatacyjne poprzeczne należy stosować dodatkowo w miejscach, w których występuje zmiana sztywności podłoża (np. nad
szczelinami dylatacyjnymi w podbudowie itp.).
5.7. Pielęgnacja nawierzchni i oddanie jej dla ruchu
Nawierzchnię na podsypce cementowo-piaskowej ze spoinami wypełnionymi zaprawą cementowo-piaskową, po jej wykonaniu należy
przykryć warstwą wilgotnego piasku o grubości od 3,0 do 4,0 cm i utrzymywać ją w stanie wilgotnym przez 7 do 10 dni. Po upływie od 2
tygodni (przy temperaturze średniej otoczenia nie niższej niż 15oC) do 3 tygodni (w porze chłodniejszej) nawierzchnię należy oczyścić z piasku i
można oddać do użytku.
163
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien uzyskać:
a) w zakresie betonowej kostki brukowej
- Aprobatę techniczną (od wytwórcy kostki betonowej),
- certyfikat zgodności lub deklarację zgodności dostawcy oraz ewentualne wyniki badań cech charakterystycznych kostek, w przypadku żądania
ich przez Inżyniera,
- wyniki sprawdzenia przez Wykonawcę cech zewnętrznych kostek według punktu 2.2,
a) w zakresie innych materiałów
- sprawdzenie przez Wykonawcę cech zewnętrznych materiałów prefabrykowanych (krawężników betonowych),
- ewentualne badania właściwości kruszyw, piasku, cementu, wody itp. określone w normach, które budzą wątpliwości Kierownika Projektu.
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie robót nawierzchniowych z kostki podaje tablica 2.
Tablica 2. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie robót
Lp
i pomiarów
1
Wg ST D-04.01.01
Wartości dopuszczalne
Sprawdzenie podłoża i koryta
2
3
4
Sprawdzenie podbudowy
Sprawdzenie obramowania nawierzchni
Sprawdzenie podsypki (przymiarem liniowym lub
metodą niwelacji)
Wg ST wymienionych w punkcie 5.
Wg ST D-08.01.01.
Bieżąca kontrola w 10 punktach dziennej
działki roboczej: grubości, spadków i cech
konstrukcyjnych w porównaniu z
dokumentacją projektową i specyfikacją
5
Badania wykonywania nawierzchni z kostki
9) zgodność z dokumentacją projektową
Sukcesywnie na każdej działce roboczej
10) położenie osi w planie (sprawdzone geodezyjnie) Co 100 m i we wszystkich punktach
charakterystycznych
11) rzędne wysokościowe (pomierzone
Co 25 m w osi i przy krawędziach oraz we
instrumentem pomiarowym)
wszystkich punktach charakterystycznych
12) równość w profilu podłużnym (wg BN-68/893104 łatą czterometrową)
Jw.
13) równość w przekroju poprzecznym (sprawdzona
łatą profilową z poziomnicą i pomiarze prześwitu
klinem cechowanym oraz przymiarem liniowym
względnie metodą niwelacji)
Jw.
14) spadki poprzeczne (sprawdzone metodą
Jw.
niwelacji)
15) szerokość nawierzchni (sprawdzona przymiarem Jw.
liniowym)
16) szerokość i głębokość wypełnienia spoin i
W 20 punktach charakterystycznych
szczelin (oględziny i pomiar przymiarem
dziennej działki roboczej
liniowym po wykruszeniu na długości 10 cm)
17) sprawdzenie koloru kostek i desenia ich ułożenia Kontrola bieżąca
Wg punktu 5.6; odchyłki od
projektowanej grubości ±1 cm
Przesunięcie od osi
projektowanej do 2 cm
Odchylenia: +1 cm; -2 cm
Nierówności do 8 mm
Prześwity między łatą a
powierzchnią do 8 mm
Odchyłki od do-kumentacji
pro-jektowej do 0,3%
Odchyłki od sze-rokości
projekto-wanej do ±5 cm
Wg punktu 5.7
Wg dokumentacji projektowej
lub decyzji Inżyniera
6.4. Sprawdzenie po wykonaniu nawierzchni
Zakres badań i pomiarów wykonanej nawierzchni z betonowej kostki brukowej podano w tablicy 3.
Tablica 3. Badania i pomiary po ukończeniu budowy nawierzchni
Lp
1
2
3
4
Wyszczególnienie
badań i pomiarów
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego nawierzchni,
krawężników, obrzeży, ścieków
Badanie położenia osi nawierzchni w planie
Rzędne wysokościowe, równość podłużna i poprzeczna,
spadki poprzeczne i szerokość
Rozmieszczenie i szerokość spoin i szczelin w
nawierzchni, pomiędzy krawężnikami, obrzeżami,
ściekami oraz wypełnienie spoin i szczelin
Sposób sprawdzenia
Wizualne sprawdzenie jednorodności wyglądu, prawidłowości desenia,
kolorów kostek, spękań, plam, deformacji, wykruszeń, spoin i szczelin
Geodezyjne sprawdzenie położenia osi co 25 m i w punktach
charakterystycznych (dopuszczalne przesunięcia według tablicy 2
Co 25 m i we wszystkich punktach charakterystycznych (wg metod i
dopuszczalnych wartości podanych w tablicy 2)
Według punktu 5.5 i 5.6
7. OBMIAR ROBÓT
164
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanej nawierzchni z betonowej kostki brukowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
z zachowaniem tolerancji według punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlega wykonanie podsypki.
Zasady ich odbioru są określone w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne”.
−
−
−
−
−
−
−
−
Cena wykonania 1 m2 nawierzchni z kostki brukowej betonowej obejmuje:
oznakowanie robót,
przygotowanie podłoża (ewentualnie podbudowy),
dostarczenie materiałów,
wykonanie podsypki,
ułożenie i ubicie kostki,
wypełnienie spoin,
przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1
2
3
PN-B-11112:1996
PN-B-11113:1996
PN-EN-197-1:2002
4
5
6
7
PN-B-32250:1988
BN-88/6731-08
PN-EN-1338:2005
BN-80/6775-03/04
8
BN-68/8931-04
Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych; piasek
Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementu powszechnego
użytku
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
Cement. Transport i przechowywanie
Betonowe kostki brukowe. Wymagania i metody badań
Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk
tramwajowych. Krawężniki i obrzeża
Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą.
9. Aprobata Techniczna na betonową kostkę brukową.
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 08.00.00. Elementy ulic
165
D-08.00.00.
ELEMENTY ULIC
166
167
D-08.01.01.
KRAWĘŻNIKI
168
169
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z ustawieniem krawężników betonowych przy budowie.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji umowy na wykonanie robót związanych
z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z ustawieniem obramowania z krawężników
na ławie betonowej z oporem.
− ustawienie krawężników betonowych prostokątnych 15x30 cm na podsypce cementowo-piaskowej, na ławie betonowej z oporem.
1.4.1. Krawężniki betonowe - prefabrykowane belki betonowe ograniczające chodniki dla pieszych, pasy dzielące, wyspy kierujące oraz nawierzchnie drogowe.
1.4.2. Oporniki betonowe – (krawężniki betonowe rodzaju b) prefabrykowane belki betonowe ograniczające chodniki dla pieszych, pasy dzielące,
wyspy kierujące oraz nawierzchnie drogowe.
2. MATERIAŁY
2.2. Stosowane materiały
Materiałami stosowanymi są:
•
krawężniki betonowe,
•
oporniki betonowe (krawężniki rodzaju b),
•
piasek na podsypkę i do zapraw,
•
cement do podsypki i zapraw,
•
woda,
•
materiały do wykonania ławy pod krawężniki.
2.3. Krawężniki betonowe - wymagania techniczne
2.3.1. Kształt i wymiary
Kształt krawężników betonowych przedstawiono na rysunku 1a, oporników na rysunku 1b, natomiast wymiary podano w tablicy 1.
a) krawężnik rodzaju „a”
b) krawężnik rodzaju „b”
170
c) wpusty na powierzchniach stykowych krawężników
Rys. 1. Wymiarowanie krawężników
Wymiary krawężników betonowych podano w tablicy 1.
Tablica 1. Wymiary krawężników betonowych
Typ
Rodzaj
Wymiary krawężników, cm
krawężnika
krawężnika
L
b
h
c
d
r
U
a
100
20
30
min. 3
min. 12
1,0
max. 7
max. 15
-
-
D
b
100
15
30
1,0
Dopuszczalne odchyłki wymiarów krawężników betonowych podano w tablicy 2.
Tablica 2. Dopuszczalne odchyłki wymiarów krawężników betonowych
Rodzaj
Dopuszczalna odchyłka, mm
wymiaru
Gatunek 1
Gatunek 2
l
±8
± 12
b, h
±3
±3
2.3.2. Dopuszczalne wady i uszkodzenia
Powierzchnie krawężników betonowych powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu, o fakturze z formy lub zatartej. Krawędzie elementów
powinny być równe i proste.
Dopuszczalne wady oraz uszkodzenia powierzchni i krawędzi elementów, zgodnie z BN-80/6775-03/01, nie powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 3.
Tablica 3. Dopuszczalne wady i uszkodzenia krawężników betonowych
Dopuszczalna wielkość wad i uszkodzeń
Rodzaj wad i uszkodzeń
Wklęsłość lub wypukłość powierzchni krawężników w mm
Szczerby i uszkodzenia
krawędzi i naroży
Gatunek 1
Gatunek 2
2
3
ograniczających powierzchnie górne (ścieralne),
mm
niedopuszczalne
ograniczających pozostałe
powierzchnie:
- liczba max
2
2
- długość, mm, max
20
40
- głębokość, mm, max
6
10
2.3.3. Składowanie
171
Krawężniki betonowe mogą być przechowywane na składowiskach otwartych, posegregowane według typów, rodzajów, odmian, gatunków i
wielkości.
Krawężniki betonowe należy układać z zastosowaniem podkładek i przekładek drewnianych o wymiarach: grubość 2,5 cm, szerokość 5 cm, długość min. 5 cm większa niż szerokość krawężnika.
2.3.4. Beton i jego składniki
2.3.4.1. Beton do produkcji krawężników
Do produkcji krawężników należy stosować beton wg PN-B-06250, klasy nie mniejszej niż B 30.
Beton użyty do produkcji krawężników powinien charakteryzować się:
•
nasiąkliwością, poniżej 4%,
•
ścieralnością na tarczy Boehmego, dla gatunku 1: 3 mm, dla gatunku 2: 4 mm,
•
mrozoodpornością i wodoszczelnością, zgodnie z normą PN-B-06250.
2.3.4.2. Cement
Cement stosowany do betonu powinien być cementem portlandzkim klasy nie niższej niż „32,5” wg PN-EN-197-1.
Przechowywanie cementu powinno być zgodne z BN-88/6731-08.
2.3.4.3. Kruszywo
Kruszywo powinno odpowiadać wymaganiom PN-B-06712.
Kruszywo należy przechowywać w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z kruszywami innych asortymentów, gatunków i marek.
2.3.4.4. Woda
Woda powinna być odmiany „I” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.
2.4. Materiały na podsypkę i do zapraw
Piasek na podsypkę cementowo-piaskową powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06712, a do zaprawy cementowo-piaskowej PN-B-06711.
Cement na podsypkę i do zaprawy cementowo-piaskowej powinien być cementem portlandzkim klasy nie mniejszej niż „32,5”, odpowiadający
wymaganiom PN-EN-197-1.
Woda powinna być odmiany „1” i odpowiadać wymaganiom PN-B-32250.
2.5. Materiały na ławy
Do wykonania ław pod krawężniki należy stosować beton klasy B 15 wg PN-B-06250.
2.6. Masa zalewowa
Masa zalewowa, do wypełnienia szczelin dylatacyjnych na gorąco, powinna odpowiadać wymaganiom BN-74/6771-04 lub aprobaty technicznej.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt
Roboty wykonuje się ręcznie przy zastosowaniu:
•
betoniarek do wytwarzania betonu i zapraw oraz przygotowania podsypki cementowo-piaskowej,
•
wibratorów płytowych, ubijaków ręcznych lub mechanicznych.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt4.
4.2. Transport krawężników
Krawężniki betonowe mogą być przewożone dowolnymi środkami transportowymi.
Krawężniki betonowe układać należy na środkach transportowych w pozycji pionowej z nachyleniem w kierunku jazdy.
Krawężniki powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem się i uszkodzeniami w czasie transportu, a górna warstwa nie powinna wystawać poza ściany środka transportowego więcej niż 1/3 wysokości tej warstwy.
4.3. Transport pozostałych materiałów
Transport cementu powinien się odbywać w warunkach zgodnych z BN-88/6731-08.
Kruszywa można przewozić dowolnym środkiem transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami. Podczas transportu kruszywa powinny być zabezpieczone przed wysypaniem, a kruszywo drobne - przed rozpyleniem.
172
Masę zalewową należy pakować w bębny blaszane lub beczki drewniane. Transport powinien odbywać się w warunkach zabezpieczających
przed uszkodzeniem bębnów i beczek.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Wykonanie koryta pod ławy
Koryto pod ławy należy wykonywać zgodnie z PN-B-06050.
Wymiary wykopu powinny odpowiadać wymiarom ławy w planie z uwzględnieniem w szerokości dna wykopu ew. konstrukcji szalunku.
Wskaźnik zagęszczenia dna wykonanego koryta pod ławę powinien wynosić co najmniej 0,97 według normalnej metody Proctora.
5.3. Wykonanie ław
Wykonanie ław powinno być zgodne z BN-64/8845-02.
5.3.1. Ława betonowa
Ławy betonowe z oporem wykonuje się w szalowaniu. Beton rozścielony w szalowaniu lub bezpośrednio w korycie powinien być wyrównywany
warstwami. Betonowanie ław należy wykonywać zgodnie z wymaganiami PN-B-06251, przy czym należy stosować co 50 m szczeliny dylatacyjne wypełnione bitumiczną masą zalewową.
5.4. Ustawienie krawężników betonowych
5.4.1. Zasady ustawiania krawężników
Światło (odległość górnej powierzchni krawężnika od jezdni) powinno być zgodne z ustaleniami dokumentacji projektowej.
Zewnętrzna ściana krawężnika od strony chodnika powinna być po ustawieniu krawężnika obsypana piaskiem, żwirem, tłuczniem lub
miejscowym gruntem przepuszczalnym, starannie ubitym.
Ustawienie krawężników powinno być zgodne z BN-64/8845-02.
5.4.2. Ustawienie krawężników na ławie betonowej
Ustawianie krawężników na ławie betonowej wykonuje się na podsypce cementowo-piaskowej o grubości 5 cm po zagęszczeniu zgodnie z wymaganiami dokumentacji projektowej.
5.4.3. Wypełnianie spoin
Spoiny krawężników nie powinny przekraczać szerokości 1 cm. Spoiny należy wypełnić lub zaprawą cementowo-piaskową, przygotowaną w
stosunku 1:2. Zalewanie spoin krawężników zaprawą cementowo-piaskową stosuje się wyłącznie do krawężników ustawionych na ławie betonowej.
Spoiny krawężników przed zalaniem zaprawą należy oczyścić i zmyć wodą. Dla zabezpieczenia przed wpływami temperatury krawężniki ustawione na podsypce cementowo-piaskowej i o spoinach zalanych zaprawą należy zalewać co 50 m bitumiczną masą zalewową nad szczeliną dylatacyjną ławy.
6.2.1. Badania krawężników
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do ustawienia krawężników betonowych i
przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi do akceptacji.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego należy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu przez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących
na powierzchniach i krawędziach elementu zgodnie z wymaganiami tablicy 3. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń należy wykonać za pomocą przymiaru stalowego lub suwmiarki z dokładnością do 1 mm, zgodnie z ustaleniami PN-B-10021.
Sprawdzenie kształtu i wymiarów elementów należy przeprowadzić z dokładnością do 1 mm przy użyciu suwmiarki oraz przymiaru stalowego
lub taśmy zgodnie z wymaganiami tablicy 1 i 2. Sprawdzenie kątów prostych w narożach elementów wykonuje się przez przyłożenie kątownika
do badanego naroża i zmierzenia odchyłek z dokładnością do 1 mm.
6.2.2. Badania pozostałych materiałów
Badania pozostałych materiałów stosowanych przy ustawianiu krawężników betonowych powinny obejmować wszystkie właściwości, określone
w normach podanych dla odpowiednich materiałów w pkt 2.
6.3.1. Sprawdzenie koryta pod ławę
Należy sprawdzać wymiary koryta oraz zagęszczenie podłoża na dnie wykopu.
Tolerancja dla szerokości wykopu wynosi ± 2 cm. Zagęszczenie podłoża powinno być zgodne z pkt 5.2.
6.3.2. Sprawdzenie ław
Przy wykonywaniu ław badaniu podlegają:
173
1.
Zgodność profilu podłużnego górnej powierzchni ław z dokumentacją projektową.
Profil podłużny górnej powierzchni ławy powinien być zgodny z projektowaną niweletą. Dopuszczalne odchylenia mogą wynosić ± 1 cm na każde 100 m ławy.
b) Wymiary ław.
Wymiary ław należy sprawdzić w dwóch dowolnie wybranych punktach na każde 100 m ławy. Tolerancje wymiarów wynoszą:
- dla wysokości ± 10% wysokości projektowanej,
- dla szerokości ± 10% szerokości projektowanej.
c) Równość górnej powierzchni ław.
Równość górnej powierzchni ławy sprawdza się przez przyłożenie w dwóch punktach, na każde 100 m ławy, trzymetrowej łaty.
Prześwit pomiędzy górną powierzchnią ławy i przyłożoną łatą nie może przekraczać 1 cm.
d) Zagęszczenie ław.
Zagęszczenie ław bada się w dwóch przekrojach na każde 100 m. Ławy ze żwiru lub piasku nie mogą wykazywać śladu urządzenia zagęszczającego.
Ławy z tłucznia, badane próbą wyjęcia poszczególnych ziarn tłucznia, nie powinny pozwalać na wyjęcie ziarna z ławy.
e) Odchylenie linii ław od projektowanego kierunku.
Dopuszczalne odchylenie linii ław od projektowanego kierunku nie może przekraczać ± 2 cm na każde 100 m wykonanej ławy.
6.3.3. Sprawdzenie ustawienia krawężników
Przy ustawianiu krawężników należy sprawdzać:
1.
dopuszczalne odchylenia linii krawężników w poziomie od linii projektowanej, które wynosi ± 1 cm na każde 100 m ustawionego
krawężnika,
2.
dopuszczalne odchylenie niwelety górnej płaszczyzny krawężnika od niwelety projektowanej, które wynosi ± 1 cm na każde 100 m
ustawionego krawężnika,
3.
równość górnej powierzchni krawężników, sprawdzane przez przyłożenie w dwóch punktach na każde 100 m krawężnika, trzymetrowej łaty, przy czym prześwit pomiędzy górną powierzchnią krawężnika i przyłożoną łatą nie może przekraczać 1 cm,
4.
dokładność wypełnienia spoin bada się co 10 metrów. Spoiny muszą być wypełnione całkowicie na pełną głębokość.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest m (metr) ustawionego krawężnika.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
•
wykonanie koryta pod ławę,
•
wykonanie ławy,
•
wykonanie podsypki.
Cena wykonania 1 m krawężnika obejmuje:
•
•
dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
•
wykonanie koryta pod ławę,
174
•
wykonanie szalunku,
•
wykonanie ławy,
•
wykonanie podsypki,
•
ustawienie krawężników na podsypce cementowo-piaskowej,
•
wypełnienie spoin krawężników zaprawą,
•
ew. zalanie spoin masą zalewową,
•
zasypanie zewnętrznej ściany krawężnika gruntem i ubicie,
•
przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1.
PN-B-06050
Roboty ziemne budowlane
2.
PN-B-06250
Beton zwykły
3.
PN-B-06251
Roboty betonowe i żelbetowe
4.
PN-B-06711
Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw
5.
PN-B-06712
Kruszywa mineralne do betonu zwykłego
6.
PN-B-10021
Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech geometrycznych
7.
PN-B-11111
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka
8.
PN-B-11112
Kruszywa mineralne. Kruszywo łamane do nawierzchni drogowych
9.
PN-B-11113
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek
10.
PN-B-197-1
Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementu powszechnego użytku
11.
PN-B32250
Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
12.
BN-88/6731-08
Cement. Transport i przechowywanie
13.
BN-74/6771-04
Drogi samochodowe. Masa zalewowa
14.
BN-80/6775-03/01
Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych.
Wspólne wymagania i badania
15.
BN-80/6775-03/04
Krawężniki i obrzeża chodnikowe
16.
BN-64/8845-02
Krawężniki uliczne. Warunki techniczne ustawiania i odbioru.
17.
Katalog powtarzalnych elementów drogowych (KPED), Transprojekt - Warszawa, 1979 i 1982 r.
175
D-08.03.01.
BETONOWE OBRZEŻA CHODNIKOWE
176
177
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z ustawieniem betonowego obrzeża chodnikowego przy przedmiotowej budowie.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji umowy na wykonanie robót związanych
z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z ustawieniem betonowego obrzeża chodnikowego.
− obrzeże betonowe 8x25 cm.
1.4.1. Obrzeża chodnikowe - prefabrykowane belki betonowe rozgraniczające jednostronnie lub dwustronnie ciągi komunikacyjne od terenów nie
przeznaczonych do komunikacji.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i definicjami podanymi w ST D-M00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 1.5.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 2.
2.2. Stosowane materiały
Materiałami stosowanymi są:
•
obrzeża odpowiadające wymaganiom BN-80/6775-04/04 i BN-80/6775-03/01,
•
żwir lub piasek do wykonania ław (podsypki).
2.3. Betonowe obrzeża chodnikowe - wymagania techniczne
2.3.1. Wymiary betonowych obrzeży chodnikowych
W dokumentacji projektowej przewidziano zastosowanie obrzeży betonowych 8x30cm
Kształt obrzeży betonowych przedstawiono na rysunku 1, a wymiary podano w tablicy 1.
Rysunek 1. Kształt betonowego obrzeża chodnikowego
Tablica 1. Wymiary obrzeży
Rodzaj
obrzeża
Ow
Wymiary obrzeży, cm
1
b
h
r
100
8
25
3
2.3.2. Dopuszczalne odchyłki wymiarów obrzeży
Dopuszczalne odchyłki wymiarów obrzeży podano w tablicy 2.
Tablica 2. Dopuszczalne odchyłki wymiarów obrzeży
178
Dopuszczalna odchyłka, mm
Rodzaj
wymiaru
Gatunek 1
Gatunek 2
l
±8
± 12
b, h
±3
±3
2.3.3. Dopuszczalne wady i uszkodzenia obrzeży
Powierzchnie obrzeży powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu, o fakturze z formy lub zatartej. Krawędzie elementów powinny być równe i proste.
Dopuszczalne wady oraz uszkodzenia powierzchni i krawędzi elementów nie powinny przekraczać wartości podanych w tablicy 3.
Tablica 3. Dopuszczalne wady i uszkodzenia obrzeży
Dopuszczalna wielkość
Rodzaj wad i uszkodzeń
wad i uszkodzeń
Gatunek 1
Gatunek 2
2
3
Wklęsłość lub wypukłość powierzchni i krawędzi w mm
Szczerby
ograniczających powierzchnie górne (ścieralne)
i uszkodzenia
krawędzi i naroży
niedopuszczalne
ograniczających pozostałe powierzchnie:
liczba, max
2
2
długość, mm, max
20
40
głębokość, mm, max
6
10
2.3.4. Składowanie
Betonowe obrzeża chodnikowe mogą być przechowywane na składowiskach otwartych, posegregowane według rodzajów i gatunków.
Betonowe obrzeża chodnikowe należy układać z zastosowaniem podkładek i przekładek drewnianych o wymiarach co najmniej: grubość 2,5 cm,
szerokość 5 cm, długość minimum 5 cm większa niż szerokość obrzeża.
2.4. Materiały na ławę
Ława pod obrzeże wykonana zostanie z kruszywa naturalnego. Żwir do wykonania ławy powinien odpowiadać wymaganiom PN-B11111, a piasek - wymaganiom PN-B-11113.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt do ustawiania obrzeży
Roboty wykonuje się ręcznie przy zastosowaniu drobnego sprzętu pomocniczego.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt4.
4.2. Transport obrzeży betonowych
Betonowe obrzeża chodnikowe mogą być przewożone dowolnymi środkami transportu po osiągnięciu przez beton wytrzymałości minimum 0,7
wytrzymałości projektowanej.
Obrzeża powinny być zabezpieczone przed przemieszczeniem się i uszkodzeniami w czasie transportu.
4.3. Transport pozostałych materiałów
Kruszywa można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami. Podczas transportu kruszywa powinny być zabezpieczone przed wysypaniem, a kruszywo drobne - przed rozpyleniem.
179
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Wykonanie koryta
Koryto pod podsypkę (ławę) należy wykonywać zgodnie z PN-B-06050.
Wymiary wykopu powinny odpowiadać wymiarom ławy w planie z uwzględnieniem w szerokości dna wykopu ew. konstrukcji szalunku.
5.3. Podsypka (ława)
Podłoże pod ustawienie obrzeża stanowi podsypka (ława) ze żwiru lub piasku, o grubości warstwy 5 cm po zagęszczeniu. Podsypkę (ławę) wykonuje się przez zasypanie koryta żwirem lub piaskiem i zagęszczenie z polewaniem wodą.
5.4. Ustawienie betonowych obrzeży chodnikowych
Betonowe obrzeża chodnikowe należy ustawiać na wykonanym podłożu w miejscu i ze światłem (odległością górnej powierzchni obrzeża od ciągu komunikacyjnego) zgodnym z ustaleniami dokumentacji projektowej.
Zewnętrzna ściana obrzeża powinna być obsypana piaskiem, żwirem lub miejscowym gruntem przepuszczalnym, starannie ubitym.
Spoiny nie powinny przekraczać szerokości 1 cm. Należy wypełnić je piaskiem lub zaprawą cementowo-piaskową w stosunku 1:2. Spoiny przed
zalaniem należy oczyścić i zmyć wodą. Spoiny muszą być wypełnione całkowicie na pełną głębokość.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do ustawienia betonowych obrzeży chodnikowych i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi do akceptacji.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego należy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu przez pomiar i policzenie uszkodzeń występujących
na powierzchniach i krawędziach elementu, zgodnie z wymaganiami tablicy 3. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń należy wykonać za pomocą przymiaru stalowego lub suwmiarki z dokładnością do 1 mm, zgodnie z ustaleniami PN-B-10021.
Sprawdzenie kształtu i wymiarów elementów należy przeprowadzić z dokładnością do 1 mm przy użyciu suwmiarki oraz przymiaru stalowego
lub taśmy, zgodnie z wymaganiami tablicy 1 i 2. Sprawdzenie kątów prostych w narożach elementów wykonuje się przez przyłożenie kątownika
do badanego naroża i zmierzenia odchyłek z dokładnością do 1 mm.
Badania pozostałych materiałów powinny obejmować wszystkie właściwości określone w normach podanych dla odpowiednich materiałów wymienionych w pkt 2.
W czasie robót należy sprawdzać wykonanie:
1.
koryta pod podsypkę (ławę) - zgodnie z wymaganiami pkt 5.2,
2.
podsypki (ławy) ze żwiru lub piasku - zgodnie z wymaganiami pkt 5.3,
3.
ustawienia betonowego obrzeża chodnikowego - zgodnie z wymaganiami pkt 5.4, przy dopuszczalnych odchyleniach:
•
linii obrzeża w planie, które może wynosić ± 2 cm na każde 100 m długości obrzeża,
•
niwelety górnej płaszczyzny obrzeża , które może wynosić ±1 cm na każde 100 m długości obrzeża,
•
wypełnienia spoin, sprawdzane co 10 metrów, które powinno wykazywać całkowite wypełnienie badanej spoiny na pełną głębokość.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m (metr) ustawionego betonowego obrzeża chodnikowego.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
180
•
wykonane koryto,
•
wykonana podsypka.
Cena wykonania 1 m betonowego obrzeża chodnikowego obejmuje:
•
•
dostarczenie materiałów,
•
wykonanie koryta,
•
rozścielenie i ubicie podsypki,
•
ustawienie obrzeża,
•
wypełnienie spoin,
•
obsypanie zewnętrznej ściany obrzeża,
•
wykonanie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1 Normy
1.
PN-B-06050
Roboty ziemne budowlane
2.
PN-B-06250
Beton zwykły
3.
PN-B-06711
Kruszywo mineralne. Piasek do betonów i zapraw
4.
PN-B-10021
Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody pomiaru cech geometrycznych
5.
PN-B-11111
Kruszywo mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka
6.
PN-B-11113
Kruszywo mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek
7.
PN-EN-197-1
Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementu powszechnego użytku
8.
BN-80/6775-03/01
Wspólne wymagania i badania
9.
BN-80/6775-03/04
Krawężniki i obrzeża.
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 09.00.00. Zieleń drogowa
D-09.00.00.
ZIELEŃ DROGOWA
181
182
D-09.01.01.
ZIELEŃ DROGOWA
183
184
185
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z założeniem i
pielęgnacją zieleni drogowej przy przedmiotowej budowie.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym
robót związanych z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1
i przy realizacji umowy na wykonanie
−
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z ułożeniem:
humusu gr. 15 cm wraz z zakładaniem i pielęgnacją trawników na terenie płaskim i skarpach.
1.4.1. Ziemia urodzajna - ziemia posiadająca właściwości zapewniające roślinom prawidłowy rozwój.
1.4.2. Materiał roślinny - sadzonki drzew, krzewów, kwiatów jednorocznych i wieloletnich.
1.4.3. Bryła korzeniowa - uformowana przez szkółkowanie bryła ziemi z przerastającymi ją korzeniami rośliny.
1.4.4. Forma naturalna - forma drzew do zadrzewień zgodna z naturalnymi cechami wzrostu.
1.4.5. Forma pienna - forma drzew i niektórych krzewów sztucznie wytworzona w szkółce z pniami o wysokości od 1,80 do 2,20 m, z wyraźnym
nie przyciętym przewodnikiem i uformowaną koroną.
1.4.6. Forma krzewiasta - forma właściwa dla krzewów lub forma drzewa utworzona w szkółce przez niskie przycięcie przewodnika celem
uzyskania wielopędowości.
2. MATERIAŁY
2.2. Ziemia urodzajna
Ziemia urodzajna, w zależności od miejsca pozyskania, powinna posiadać następujące charakterystyki:
- ziemia rodzima - powinna być zdjęta przed rozpoczęciem robót budowlanych i zmagazynowana w pryzmach nie przekraczających 2 m
wysokości,
- ziemia pozyskana w innym miejscu i dostarczona na plac budowy - nie może być zagruzowana, przerośnięta korzeniami, zasolona lub
zanieczyszczona chemicznie.
2.3. Ziemia kompostowa
Do nawożenia gleby mogą być stosowane komposty, powstające w wyniku rozkładu różnych odpadków roślinnych i zwierzęcych (np.
torfu, fekaliów, kory drzewnej, chwastów, plewów), przy kompostowaniu ich na otwartym powietrzu w pryzmach, w sposób i w warunkach
zapewniających utrzymanie wymaganych cech i wskaźników jakości kompostu.
Kompost fekaliowo-torfowy - wyrób uzyskuje się przez kompostowanie torfu z fekaliami i ściekami bytowymi z osadników, z osiedli
mieszkaniowych.
Kompost fekalowo-torfowy powinien odpowiadać wymaganiom BN-73/0522-01 [5], a torf użyty jako komponent do wyrobu
kompostu - PN-G-98011 [1].
Kompost z kory drzewnej - wyrób uzyskuje się przez kompostowanie kory zmieszanej z mocznikiem i osadami z oczyszczalni
ścieków pocelulozowych, przez okres około 3-ch miesięcy. Kompost z kory sosnowej może być stosowany jako nawóz organiczny przy
przygotowaniu gleby pod zieleń w okresie jesieni, przez zmieszanie kompostu z glebą.
2.4. Nasiona traw
Nasiona traw najczęściej występują w postaci gotowych mieszanek z nasion różnych gatunków.
Gotowa mieszanka traw powinna mieć oznaczony procentowy skład gatunkowy, klasę, numer normy wg której została
wyprodukowana, zdolność kiełkowania.
2.5. Nawozy mineralne
Nawozy mineralne powinny być w opakowaniu, z podanym składem chemicznym (zawartość azotu, fosforu, potasu - N.P.). Nawozy
należy zabezpieczyć przed zawilgoceniem i zbryleniem w czasie transportu i przechowywania.
3. SPRZĘT
3.2. Sprzęt
Wykonawca przystępujący do wykonania zieleni drogowej powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu:
- glebogryzarek, pługów, kultywatorów, bron do uprawy gleby,
- wału kolczatki oraz wału gładkiego do zakładania trawników,
186
- kosiarki mechanicznej do pielęgnacji trawników,
- sprzętu do pozyskiwania ziemi urodzajnej (np. spycharki gąsiennicowej, koparki).
- w przypadku gdy wykonawca pozyskuje ziemię urodzajną na drodze zakupu od producenta,
szpadle oraz łopaty do wbudowania dostarczonej ziemi w miejsce przeznaczenia,
wystarczą drobne narzędzia ogrodnicze typu
4. TRANSPORT
5. WYKONANIE ROBÓT
5.2. Trawniki
5.2.1. Wymagania dotyczące wykonania trawników
Wymagania dotyczące wykonania robót związanych z trawnikami są następujące:
- teren pod trawniki musi być oczyszczony z gruzu i zanieczyszczeń,
- przy wymianie gruntu rodzimego na ziemię urodzajną teren powinien być obniżony w stosunku do gazonów lub krawężników o ok. 15 cm - jest
to miejsce na ziemię urodzajną (ok. 10 cm) i kompost (ok. 2 do 3 cm),
- przy zakładaniu trawników na gruncie rodzimym krawężnik powinien znajdować się 2 do 3 cm nad terenem,
- teren powinien być wyrównany i splantowany,
- ziemia urodzajna powinna być rozścielona równą warstwą i wymieszana z kompostem, nawozami mineralnymi oraz starannie wyrównana,
- przed siewem nasion trawy ziemię należy wałować wałem gładkim, a potem wałem - kolczatką lub zagrabić,
- siew powinien być dokonany w dni bezwietrzne,
- okres siania - najlepszy okres wiosenny, najpóźniej do połowy września,
- na terenie płaskim nasiona traw wysiewane są w ilości od 1 do 4 kg na 100 m2 chyba że ST przewiduje inaczej,
- na skarpach nasiona traw wysiewane są w ilości 4 kg na 100 m2, chyba że ST przewiduje inaczej,
- przykrycie nasion - przez przemieszanie z ziemią grabiami lub wałem kolczatką,
- po wysiewie nasion ziemia powinna być wałowana lekkim wałem w celu ostatecznego wyrównania i stworzenia dobrych warunków dla
podsiąkania wody. Jeżeli przykrycie nasion nastąpiło przez wałowanie kolczatką, można już nie stosować wału gładkiego,
- mieszanka nasion trawnikowych może być gotowa lub wykonana wg składu podanego w ST.
5.2.2. Pielęgnacja trawników
Najważniejszym zabiegiem w pielęgnacji trawników jest koszenie:
- pierwsze koszenie powinno być przeprowadzone, gdy trawa osiągnie wysokość około 10 cm,
- następne koszenia powinny się odbywać w takich odstępach czasu, aby wysokość trawy przed kolejnym koszeniem nie przekraczała wysokości
10 do 12 cm,
- ostatnie, przedzimowe koszenie trawników powinno być wykonane z 1-miesięcznym wyprzedzeniem spodziewanego nastania mrozów (dla
warunków klimatycznych Polski można przyjąć pierwszą połowę października),
- koszenia trawników w całym okresie pielęgnacji powinny się odbywać często i w regularnych odstępach czasu, przy czym częstość koszenia i
wysokość cięcia, należy uzależniać od gatunku wysianej trawy,
- chwasty trwałe w pierwszym okresie należy usuwać ręcznie; środki chwastobójcze o selektywnym działaniu należy stosować z dużą
ostrożnością i dopiero po okresie 6 miesięcy od założenia trawnika.
Trawniki wymagają nawożenia mineralnego - około 3 kg NPK na 1 ar w ciągu roku. Mieszanki nawozów należy przygotowywać tak,
aby trawom zapewnić składniki wymagane w poszczególnych porach roku:
- wiosną, trawnik wymaga mieszanki z przewagą azotu,
- od połowy lata należy ograniczyć azot, zwiększając dawki potasu i fosforu,
- ostatnie nawożenie nie powinno zawierać azotu, lecz tylko fosfor i potas.
6.2. Trawniki
Kontrola w czasie wykonywania trawników polega na sprawdzeniu:
- oczyszczenia terenu z gruzu i zanieczyszczeń,
- określenia ilości zanieczyszczeń (w m3),
- pomiaru odległości wywozu zanieczyszczeń na zwałkę,
- wymiany gleby jałowej na ziemię urodzajną z kontrolą grubości warstwy rozścielonej ziemi,
- ilości rozrzuconego kompostu,
- prawidłowego uwałowania terenu,
- zgodności składu gotowej mieszanki traw z ustaleniami dokumentacji projektowej,
- gęstości zasiewu nasion,
- prawidłowej częstotliwości koszenia trawników i ich odchwaszczania,
- okresów podlewania, zwłaszcza podczas suszy,
- dosiewania płaszczyzn trawników o zbyt małej gęstości wykiełkowanych zdziebeł trawy.
Kontrola robót przy odbiorze trawników dotyczy:
- prawidłowej gęstości trawy (trawniki bez tzw. „łysin”),
- obecności gatunków niewysiewanych oraz chwastów.
187
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST D-M-00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest:
−
m2 (metr kwadratowy) ułożenia humusu gr. 15 wraz z wykonaniem trawników na terenie płaskim i skarpach,
8. ODBIÓR ROBÓT
z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Cena wykonania 1 m2 trawnika obejmuje:
- roboty przygotowawcze: oczyszczenie terenu, dowóz ziemi urodzajnej, rozścielenie ziemi urodzajnej, rozrzucenie kompostu,
- zakładanie trawników,
- pielęgnację trawników: podlewanie, koszenie, nawożenie, odchwaszczanie.
10.1. Normy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
PN-G-98011
PN-R-67022
PN-R-67023
PN-R-67030
BN-73/0522-01
BN-76/9125-01
Torf rolniczy
Materiał szkółkarski. Ozdobne drzewa i krzewy iglaste
Materiał szkółkarski. Ozdobne drzewa i krzewy liściaste
Cebule, bulwy, kłącza i korzenie bulwiaste roślin ozdobnych
Kompost fekaliowo-torfowy
Rośliny kwietnikowe jednoroczne i dwuletnie.
188
SPECYFIKACJE TECHNICZNE D 10.00.00. Inne roboty
D-10.00.00.
INNE
189
190
D-10.01.01.
REGULACJA POŁOŻENIA I ZABEZPIECZENIE
ELEMENTÓW UZBROJENIA TERENU
191
192
193
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z regulacją położenia
elementów naziemnych i podziemnych sieci podziemnych przy przedmiotowej budowie.
Niniejsza Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji zadania wymienionego w
punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z regulacją położenia elementów naziemnych i
podziemnych sieci podziemnych.
Zakres robót obejmuje wykonanie:
– regulację wysokościową armatury sieci uzbrojenia terenu.
– zabezpieczenie nie przebudowywanych sieci uzbrojenia zgodnie z uzgodnieniami gestorów sieci uzbrojenia (np. poprzez założenie
rury ochronnej bądź założenie rury ochronnej z dodatkową rurą zaślepioną na obu końcach),
– przegłębienie nie przebudowywanych kabli pod projektowanymi konstrukcjami nawierzchni i projektowanymi rowami w przypadku
ich nienormatywnego przykrycia
Określenia podstawowe są zgodne z polskimi normami i z definicjami podanymi w punkcie 1.3. Specyfikacji Technicznej D.00.00.00
„Wymagania ogólne”.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” punkt 1.4.
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt. 2.Wszystkie zakupione przez Wykonawcę
materiały, dla których normy PN i PN-EN przewidują posiadanie zaświadczenia o jakości lub atestu, powinny być zaopatrzone przez producenta
w taki dokument. Inne materiały powinny być wyposażone w takie dokumenty na życzenie Kierownika Projektu.
Zostaną zastosowane materiały spełniające wymagania odpowiednich gestorów sieci podziemnych.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 3.
3.2. Sprzęt do robót przygotowawczych i wykończeniowych
W zależności od potrzeb Wykonawca zapewni następujący sprzęt do wykonania robót
przygotowawczych i wykończeniowych:
piłę do cięcia asfaltu i betonu,
piłę motorową łańcuchową 4,2 KM,
koparkę podsiębierną 0,25 m3 do 0,40 m3,
spycharkę do 100 KM,
sprzęt do zagęszczania gruntu, a mianowicie: zagęszczarkę wibracyjną, ubijak spalinowy,
walec wibracyjny,
specjalistyczny sprzęt do uzupełniania nawierzchni.
3.3. Sprzęt do robót montażowych
Sprzęt montażowy i środki transportu muszą być w pełni sprawne i dostosowane do technologii i warunków wykonywanych robót oraz
wymogów wynikających z racjonalnego ich wykorzystania na budowie.
4. TRANSPORT
Materiały do robót regulacyjnych armatury uzbrojenia o można przewozić dowolnymi dopuszczonymi środkami transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1 Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 5.
5.2 Zasady wykonywania robót
Wykonanie robót związanych z regulacją położenia wysokościowego lub w planie urządzeń podziemnych i naziemnych powinno odbywać się
pod nadzorem właścicieli lub zarządców sieci.
194
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 6.
6.2. Kontrola jakości prac
Wykonane roboty powinny spełniać wymagania właścicieli lub zarządców sieci. Rzędne wysokościowe położenia elementów naziemnych nie
powinny różnic się od projektowanych o więcej niż 5 mm.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 7.
Jednostką obmiarową jest: „komplet' wykonania regulacji wysokościowej armatury wszystkich sieci uzbrojenia oraz przegłębienia nie
przebudowywanych kabli w przypadku ich nienormatywnego przykrycia jak również założenie rur ochronnych zgodnie z wymaganiami
gestorów sieci uzbrojenia w uzgodnieniach..
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne” pkt 8. Robotyuznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją
projektową, ST i wymaganiami Kierownika Projektu jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki
pozytywne.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST D.00.00.00 „Wymagania ogólne”
pkt 9.
• prace przygotowawcze,
• zdjęcie istniejących elementów uzbrojenia,
• ewentualna wymiana elementów,
• inwentaryzacja istniejących kabli,
• przegłębienie nie przebudowywanych kabli w przypadku ich nienormatywnego przykrycia pod projektowanymi konstrukcjami nawierzchni i
projektowanymi rowami łącznie z ułożeniem dodatkowych odcinków kabli w przypadku gdy będzie to niezbędne,
• zabezpieczenie nie przebudowywanych sieci uzbrojenia i założenie dodatkowych rur ochronncyh zgodnie z uzgodnieniami gestorów,
• regulacja położenia armatury do wymaganej rzędnej,
• wykonanie niezbędnych pomiarów.
10.1. Normy
1. PN-87/B-01060 Sieć wodociągowa zewnętrzna. Obiekty i elementy wyposażenia. Terminologia.
2. PN-70/H-97051 Ochrona przed korozją. Przygotowanie powierzchni stali, staliwa i żeliwa do malowania. Ogólne wytyczne.
3. PN-80/B-01800 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Klasyfikacja i określenie środowisk.
4. PN-82/B-01801 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Podstawowe zasady projektowania.
5. PN-86/B-01811 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe i żelbetowe. Ochrona materiałowo-strukturalna.
Wymagania.
6. PN-B-10725:1997 Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badania przy odbiorze
7. PN-85/M-74081 Skrzynki uliczne stosowane w instalacjach wodnych i gazowych.
8. PN-86/B-09700 Tablice orientacyjne do oznakowania uzbrojenia przewodów wodociągowych.
9. PN-84/M-74034 Zasuwy klinowe kielichowe żeliwne na ciśnienie nominalne 1MPa.
10. PN-63/M-74084 Kaptury żeliwne do zasuw i hydrantów.
11. BN-76/0648-76 Bitumiczne powłoki na rurach stalowych układanych w ziemi.
12. BN-75/5220-02 Ochrona przed korozją. Wymagania ogólne i ocena wykonania
tel. 058 550-73-75
fax. 058 550-00-98
KRS 0000306545 ▫ NIP: 583-302-65-69 ▫ Regon: 220617954
POZ. 02
TECHNICZNE
PROJEKT PRZEBUDOWY GAZOCIĄGU
Przedsięwzięcie:
zatoki postojowej
Inwestor:
84-200 Wejherowo
Obręb Wejherowo 17: 1/1 (1), 2/1 (2)
Obręb Wejherowo 15: 344, 325/1 (325)
Stanowisko:
Projektant:
Imię Nazwisko,
specjalność nr uprawnień:
Podpis:
mgr inż. Andrzej Pietrzak
upr. nr POM/0029/PWOS/06
specjalność – instalacje i sieci sanitarne
Sprawdzający:
mgr inż. Ryszard Pietrzak
upr. Nr 267/73
specjalność – instalacje i urządzenia sanitarne
Nr konta:
tel. 058 550-73-75
fax. 058 550-00-98
KRS 0000306545 ▫ NIP: 583-302-65-69 ▫ Regon: 220617954
Nr konta:
WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH
NR D-01.03.06.
Oznaczenie kodów w/g Wspólnego Słownika Zamówień (CPV)
Grupa 45.2
Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów budowlanych
lub ich części oraz roboty w zakresie inŜynierii lądowej i wodnej.
Klasa 45.23
Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów, linii komunikacyjnych
i elektroenergetycznych, autostrad, dróg, lotnisk i kolei; wyrównywanie terenu.
Kategoria 45.231
Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów, ciągów komunikacyjnych
i linii energetycznych.
PRZEBUDOWA SIECI GAZOWYCH
1
2
1.0. WSTĘP............................................................................................................................................. 5
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej /ST/. ......................................................................................... 5
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej.................................................................................... 5
1.3. Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną............................................................................... 5
1.4. Określenia podstawowe. .................................................................................................................. 5
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót. ............................................................................................... 6
2.0. MATERIAŁY. .................................................................................................................................... 7
2.1. Rury przewodowe, kształtki, armatura. ............................................................................................. 7
2.2. Materiały izolacyjne. ......................................................................................................................... 7
2.3. Składowanie materiałów na placu budowy. ...................................................................................... 8
2.4. Odbiór materiałów na budowie. ........................................................................................................ 8
3.0. SPRZĘT. .......................................................................................................................................... 9
3.1. Sprzęt do robót ziemnych. ................................................................................................................ 9
3.2. Sprzęt do wykonania sieci gazowej. ................................................................................................. 9
4.0. TRANSPORT. .................................................................................................................................. 9
4.1. Transport rur..................................................................................................................................... 9
4.2. Transport armatury. ........................................................................................................................ 10
4.3. Transport materiałów do zabezpieczeń przeciwkorozyjnych. ......................................................... 10
5.0. WYKONANIE ROBÓT. ................................................................................................................... 10
5.1. Wymagania ogólne......................................................................................................................... 10
5.2. Roboty przygotowawcze................................................................................................................. 10
5.3. Roboty ziemne. .............................................................................................................................. 10
5.4. Roboty montaŜowe......................................................................................................................... 12
5.5. Próba szczelności. ......................................................................................................................... 13
5.6. Izolacje elementów betonowych. .................................................................................................... 14
5.7. Zabezpieczenie przeciwkorozyjne. ................................................................................................. 14
5.8. Roboty demontaŜowe. .................................................................................................................... 14
6.0. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT...................................................................................................... 14
6.1. Roboty montaŜowe......................................................................................................................... 15
6.2. Dopuszczalne tolerancje. ............................................................................................................... 16
7.0. OBMIAR ROBÓT. ......................................................................................................................... 16
8.0. ODBIÓR ROBÓT. .......................................................................................................................... 16
8.1. Wymagane dokumenty. .................................................................................................................. 16
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu. ......................................................................... 17
8.3. Odbiór końcowy.............................................................................................................................. 17
9.0. PODSTAWA PŁATNOŚCI.............................................................................................................. 17
9.1. Cena montaŜu 1 metra przewodu gazowego danej średnicy. ........................................................ 17
3
9.2. Cena jednostkowa montaŜu rury ochronnej lub osłonowej danej średnicy (w otwartym wykopie).. 18
9.3. Cena 1 kompletu przełączenia sieci gazowej danej średnicy. ........................................................ 18
9.4. Cena jednostkowa montaŜu armatury danej średnicy. ................ Błąd! Nie zdefiniowano zakładki.
9.5. Cena demontaŜu 1 metra przewodu gazowego danej średnicy. .................................................... 20
10.0. NORMY I PRZEPISY ZWIĄZANE. ................................................................................................. 21
10.1. Normy. .................................................................................................................................... 21
10.2.
4
Pozostałe przepisy.................................................................................................................. 21
1.0.
WSTĘP.
1.1.
Przedmiot Specyfikacji Technicznej /ST/.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej /ST/ są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót związanych z przebudową sieci gazowej n/c dla inwestycji:
„Rozbudowa ulicy Św. Jacka w Wejherowie o budowę zatoki postojowej.”
1.2.
Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej.
Specyfikacja Techniczna /ST/ jest stosowana jako Dokument Przetargowy i Kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Roboty te obejmują następujące grupy w/g klasyfikacji kodów CPV:
45230000-8
Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów, linii komunikacyjnych i
elektroenergetycznych, autostrad, dróg, lotnisk, i kolei, wyrównywanie terenu.
45231000-5
Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów, ciągów komunikacyjnych i linii
energetycznych.
45231100-6
Ogólne roboty budowlane związane z budową rurociągów.
45231200-7
Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów naftowych i gazociągów.
1.3.
Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną.
Niniejsza Specyfikacja Techniczna dotyczy przebudowy odcinków istniejącej sieci gazowej niskiego
ciśnienia i związana jest z wykonaniem n/w robót:
- MontaŜ nowego odcinka sieci gazowej niskiego ciśnienia z rur stalowych
- UłoŜenie rury ochronnej dla zabezpieczenia projektowanego odcinka sieci gazowej pod jezdnia
- Przygotowanie miejsc połączenia z siecią gazową n/c.
- Wykonanie połączeń przebudowanego odcinka sieci gazowej z końcówkami czynnej sieci
gazowej.
- Wykonanie zabezpieczenia przeciwkorozyjnego i ochrony katodowej przebudowanego gazociągu
stalowego, odkrytych odcinków istniejących rurociągów stalowych, połączeń nowych odcinków
sieci gazowej, armatury oraz rur ochronnej.
- DemontaŜ odcinków istniejących czynnych i nieczynnych gazociągów n/c.
1.4.
Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej Specyfikacji Technicznej są zgodne z Polskimi Normami oraz ST
„Wymagania ogólne”.
1.4.1. Pojęcia ogólne.
• Gazociąg – rurociąg wraz z wyposaŜeniem, słuŜący do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych.
• Sieć gazowa – gazociągi wraz ze stacjami gazowymi, układami pomiarowymi, połączone i
współpracujące ze sobą, słuŜące do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych, naleŜące do
przedsiębiorstwa gazowniczego.
• Rura ochronna - rura dla zabezpieczenia gazociągu przy skrzyŜowaniu z projektowaną drogą, torem
lub innym uzbrojeniem podziemnym.
• Podpory ślizgowe - podparcia polietylenowe rur gazociągu w rurze ochronnej lub przejściowej.
• Zasuwa - armatura wbudowana w gazociąg słuŜąca do zamknięcia dopływu gazu dla wyłączenia
uszkodzonego lub naprawianego odcinka gazociągu.
• Średnica nominalna - jest to liczba przyjęta umownie do oznaczenia przelotu armatury lub średnicy
5
wewnętrznej rurociągu, odpowiadająca w przybliŜeniu wymiarom rzeczywistym wyraŜonym w mm.
• Ciśnienie – nadciśnienie wewnątrz sieci gazowej mierzone w warunkach statycznych.
• Ciśnienie robocze – ciśnienie, które występuje w sieci gazowej w normalnych warunkach
eksploatacji.
• Odległość bezpieczna - najmniejsza dopuszczalna odległość mierzona w płaszczyźnie poziomej
pomiędzy obrysem budowli a osią przewodu.
• Spajalność - przydatność metalu o danej wraŜliwości na spajanie do utworzenia w określonych
warunkach spajania złącza metalicznie ciągłego o wymaganej uŜyteczności. Spajanie obejmuje:
spawanie, zgrzewanie i lutowanie.
• Spawanie - metoda spajania, w której łączone brzegi oraz spoiwo ulegają stopieniu.
• Spoina - część spawanego złącza, składająca się wyłącznie z metalu stopionego podczas spawania
t.j. ze stopionego materiału rodzimego i spoiwa.
• Materiał rodzimy - materiał z którego wykonany jest przedmiot poddawany procesowi spajania.
• Spoiwo - materiał dodatkowy przeznaczony do utworzenia spoiny.
• Złącze spawane - połączenie dwóch lub więcej części wykonane za pomocą spawania.
• Spawanie gazowe - spawanie, w którym źródłem ciepła jest płomień gazowy.
• Spawanie łukowe - spawanie, w którym źródłem ciepła jest łuk elektryczny.
• Spawanie ręczne - spawanie, w którym zarówno posuw elektrody lub drutu spawalniczego jak i
przesuwanie źródła ciepła wzdłuŜ złącza odbywają się ręcznie.
• Spoina montaŜowa - spoina łącząca części prefabrykowane w całość konstrukcyjną wykonaną w
warunkach spawania montaŜowego.
• Spoina zczepna - krótka spoina wykonana dla utrzymania części łączonych w połoŜeniu
odpowiednim do spawania.
• Spoina ciągła - spoina ułoŜona na całej długości złącza.
• Zgrzewanie - metoda spajania przy której połączenie materiałów następuje wskutek docisku,
niezaleŜnie od źródła, ilości i koncentracji ciepła występującego w czasie łączenia.
• Zgrzewalność - podatność materiału do łączenia za pomocą zgrzewania przy określonych
warunkach technologicznych.
• Złącze zgrzewane - połączenie dwu lub więcej części, wykonane za pomocą zgrzewania
doczołowego lub elektrooporowego.
• Zgrzeina - miejsce złącza zgrzewanego, w którym nastąpiło połączenie materiałów o fizycznej
ciągłości.
Ogólne wymagania dotyczące robót.
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące Robót podano w ST „Wymagania ogólne”.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót oraz za zgodność ze Specyfikacją
Techniczną, Dokumentacją Projektową i poleceniami InŜyniera Kontraktu.
Dla realizacji robót objętych dokumentacją naleŜy opracować plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
t.zw. „plan bioz” zgodnie z Dz. U. Nr 120 poz. 1126 z 2003r. oraz informacją dotyczącą bezpieczeństwa
i ochrony zdrowia zamieszczoną w projekcie budowlanym.
Roboty wykonać zgodnie z dokumentacją, obowiązującymi przepisami oraz zgodnie z Warunkami
technicznymi wykonania i odbioru robót COBRTI – INSTAL.
W czasie realizacji robót naleŜy przestrzegać:
- warunków zawartych w uzgodnieniach załączonych do projektu budowlanego,
- obowiązujących przepisów BHP, szczególnie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
06.02.2003r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót
6
budowlanych Dz. U. Nr 47 poz. 401.
MontaŜ przewodów i uzbrojenia wykonać zgodnie z instrukcją montaŜową producenta wyrobów,
Warunkami technicznymi wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych z 1994r.
Materiały zastosowane do montaŜu instalacji muszą być oznaczone znakiem CE oraz posiadać:
- aprobatę techniczną ITB lub COBRTI INSTAL oraz dopuszczenia do stosowania w Polsce,
- certyfikat zgodności lub deklarację zgodności z Polską Normą lub z aprobatą techniczną.
Aktualność aprobat technicznych, certyfikatów naleŜy sprawdzić przed wbudowaniem lub
zastosowaniem w obiekcie.
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość i terminowość wykonywanych Robót oraz zgodność z
Dokumentacją Projektową, ST, obowiązującymi przepisami oraz poleceniami InŜyniera Kontraktu.
Prace mogą wykonywać tylko osoby uprawnione przez PSG Sp. z o.o. Prace wykonywać zgodnie z
instrukcją organizacji i prowadzenia robót gazoniebezpiecznych i niebezpiecznych.
2.0.
MATERIAŁY.
Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć materiały zgodnie z wymaganiami Dokumentacji Projektowej i
niniejszej ST.
Materiały uŜyte do budowy powinny spełniać warunki określone w odpowiednich normach
przedmiotowych, powinny posiadać aprobaty techniczne, atesty, deklaracje zgodności i certyfikaty oraz
odpowiadać warunkom technicznym wytwórni.
2.1.
Rury przewodowe, kształtki, armatura.
•
•
•
•
•
•
rury stalowe przewodowe bez szwu, ze stali L360NB, w/g PN-EN 10208-1+AC z 2009r.
izolowanych fabrycznie powłoką z polietylenu wytłaczanego 3LPE w klasie N-v spełniającą wymogi
DIN 30670 (materiał z grupy P1);
skrzynki uliczne Ŝeliwne do zasuw, zaworów upustowych i rur wydmuchowych w/g PN-M-74081;
beton zwykły C20/25 wg PN-B-06250 do obetonowania skrzynek ulicznych;
piasek na obsypkę i podłoŜe - winien odpowiadać wymaganiom normy PN-B-11111;
pianka poliuretanowa i opaski termokurczliwe z grupy P6 do zamknięcia końców rur ochronnych;
płozy pierścieniowe polietylenowe PE-HD dla rur przewodowych w rurach ochronnych i rur
ochronnych w rurach przeciskowych.
2.1.1. Rury ochronne lub osłonowe.
• rury stalowe przewodowe bez szwu, ze stali L360NB, w/g PN-EN 10208-1+AC z 2009r.
izolowanych fabrycznie powłoką z polietylenu wytłaczanego 3LPE w klasie N-v spełniającą wymogi
DIN 30670 (materiał z grupy P1);
• rury ułoŜone w otwartym wykopie.
2.2.
Materiały izolacyjne.
•
•
•
materiały izolacyjne do izolacji przeciwkorozyjnej sieci gazowej, armatury i rur ochronnych na sieci
gazowej - zgodnie z zestawieniem w projekcie,
roztwór bitumiczny do gruntowania podłoŜy betonowych oraz do wykonywania samodzielnych
powłok hydroizolacyjnych typu lekkiego wg PN-B-24622,
masa bitumiczna do wykonywania bezspoinowych izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych
typu średniego wg PN-B-24620.
7
2.3.
Składowanie materiałów na placu budowy.
Powinno odbywać się na terenie równym i utwardzonym z moŜliwością odprowadzenia wód opadowych.
Elementy prefabrykowane mogą być składowane poziomo lub pionowo, jedno lub wielowarstwowo.
Cement, materiały izolacyjne, kształtki, uszczelki, oraz inne drobne elementy naleŜy składać w
magazynie zamkniętym.
Kruszywa tj. pospółkę i piasek do zapraw naleŜy składować w pryzmach.
Zaleca się sposób składowania materiałów umoŜliwiający dostęp do poszczególnych asortymentów.
2.3.1. Rury.
Rury naleŜy przechowywać w połoŜeniu poziomym na płaskim, równym podłoŜu, w sposób
gwarantujący zabezpieczenie ich przed uszkodzeniem i opadami atmosferycznymi oraz spełnienie
warunków bhp.
Rury naleŜy składować układając je w pozycji leŜącej jedno- lub wielowarstwowo. Końce rur powinny
być zabezpieczone końcówkami ochronnymi (kapturki, wkładki, itp).
Składowane rury nie powinny być naraŜone na bezpośrednie działanie promieniowania słonecznego.
Temperatura w miejscu przechowywania nie powinna przekraczać 300C.
Pierwszą warstwę rur naleŜy ułoŜyć na podkładach drewnianych.
Wykonawca jest zobowiązany układać rury według poszczególnych grup, wielkości i gatunków w
sposób zapewniający stateczność oraz umoŜliwiający dostęp do poszczególnych stosów lub
pojedynczych rur.
Nie dopuszczać do zrzucania rur ze środków transportu, niedopuszczalne jest równieŜ przeciąganie
zwojów rur lub pojedynczych rur.
Zachować szczególną ostroŜność przy pracach w obniŜonych temperaturach zewnętrznych.
Kształtki, złączki i inne materiały (uszczelki, środki do czyszczenia, itp.) powinny być składowane w
sposób uporządkowany, z zachowaniem środków ostroŜności.
Uszczelki naleŜy przechowywać w chłodzie w stanie rozpręŜonym. NaleŜy je ochraniać przed
bezpośrednim wpływem promieni słonecznych.
Kształtki i uszczelki powinny być przechowywane w pomieszczeniu zamykanym.
2.3.2. Armatura.
Armatura zgodnie z normą PN-M-74001 powinna być przechowywana w pomieszczeniach
zabezpieczonych przed wpływami atmosferycznymi i czynnikami powodującymi korozję.
2.3.3. Kruszywo.
Składowisko kruszywa powinno być zlokalizowane jak najbliŜej wykonywanego odcinka sieci gazowej.
PodłoŜe składowiska powinno być równe, utwardzone z odpowiednim odwodnieniem, zabezpieczające
kruszywo przed zanieczyszczeniem w czasie jego składowania i poboru.
2.3.4. Materiały izolacyjne.
Materiały izolacyjne powinny być przechowywane w pomieszczeniach zamkniętych, zabezpieczonych
przed wpływami atmosferycznymi.
2.4.
Odbiór materiałów na budowie.
Materiały naleŜy dostarczyć na budowę wraz ze świadectwem jakości, kartami gwarancyjnymi i
protokółami odbioru technicznego oraz atestem o zgodności z normą.
Dostarczone na miejsce budowy materiały naleŜy sprawdzić pod względem kompletności i zgodności z
danymi producenta oraz przeprowadzić oględziny dostarczonych materiałów.
8
W razie stwierdzenia wad lub powstania wątpliwości ich jakości, przed wbudowaniem naleŜy poddać
badaniom określonym przez InŜyniera Kontraktu.
3.0.
SPRZĘT.
Warunki ogólne stosowania sprzętu podano w Specyfikacji Technicznej - "Wymagania ogólne".
3.1.
Sprzęt do robót ziemnych.
Wykonawca przystępujący do robót ziemnych powinien mieć do dyspozycji lub posiadać następujący
sprzęt:
• piłę do cięcia asfaltu i betonu;
• koparkę podsiębierną z łyŜką o pojemności 0,25m3 do 0,40m3;
• spycharkę kołową lub gąsienicową do 100KM;
• sprzęt do zagęszczania gruntu: zagęszczarkę wibracyjną, ubijak spalinowy, walec wibracyjny;
• specjalistyczny sprzęt do uzupełniania nawierzchni rozebranych na czas robót.
3.2.
Sprzęt do wykonania sieci gazowej.
Wykonawca przystępujący do wykonania przebudowy sieci gazowej powinien mieć do dyspozycji lub
posiadać następujący sprzęt:
• Ŝurawie budowlane samochodowe,
• samochody skrzyniowe 5,0 – 10,0 t;
• samochody dostawcze do 0,9 t;
• samochody dłuŜycowe;
• wciągarki mechaniczne do 0,5 t;
• zespół prądotwórczy trójfazowy przewoźny 20kVA;
• spawarkę elektryczną wirującą 300A z osprzętem do spawania łukowego;
• spręŜarkę do prób szczelności;
• zgrzewarkę do rur, elektronarzędzia i sprzęt drobny.
Sprzęt na budowie musi być w pełni sprawny technicznie, odpowiedni do zastosowanej technologii
wykonania robót.
4.0.
TRANSPORT.
Warunki ogólne stosowania transportu podano w Specyfikacji Technicznej - "Wymagania ogólne".
Wykonawca zobowiązany jest do stosowania takich środków transportu, które pozwolą uniknąć
uszkodzeń i odkształceń przewoŜonych materiałów.
4.1.
Transport rur.
Rury mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający je przed
uszkodzeniem lub zniszczeniem.
Wykonawca zapewni przewóz rur w pozycji poziomej wzdłuŜ środka transportu.
Wykonawca zabezpieczy wyroby przewoŜone w pozycji poziomej przed przesuwaniem i przetaczaniem
pod wpływem sił bezwładności występujących w czasie ruchu pojazdów.
Przy wielowarstwowym układaniu rur górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o
więcej niŜ 1/3 średnicy zewnętrznej wyrobu.
Pierwszą warstwę rur naleŜy układać na podkładach drewnianych, zaś poszczególne warstwy w
miejscach stykania się wyrobów naleŜy przekładać materiałem elastycznym (o grubości warstwy od 2
do 4 cm po ugnieceniu).
9
4.2.
Transport armatury.
Transport armatury powinien odbywać się krytymi środkami transportu, zgodnie z obowiązującymi
przepisami transportowymi. Armatura transportowana luzem powinna być zabezpieczona przed
przemieszczaniem i uszkodzeniami mechanicznymi.
4.3.
Transport materiałów do zabezpieczeń przeciwkorozyjnych.
Transport materiałów do zabezpieczeń przeciwkorozyjnych powinien odbywać się krytymi środkami
transportu, zgodnie z obowiązującymi przepisami transportowymi. Materiały powinny być
transportowane w opakowaniach dostawcy i zabezpieczone przed przemieszczaniem i uszkodzeniami
mechanicznymi.
5.0.
WYKONANIE ROBÓT.
5.1.
Wymagania ogólne.
Ogólne warunki wykonania robót podano w Specyfikacji Technicznej - "Wymagania ogólne".
Wykonawca przedstawi InŜynierowi do akceptacji projekt organizacji i harmonogram robót związanych z
budową sieci gazowej uwzględniający wszystkie warunki określone w Dokumentacji Projektowej.
5.2.
Roboty przygotowawcze.
Projektowane osie rurociągów powinny być oznaczone w terenie przez geodetę z uprawnieniami.
Osie przewodów wyznaczyć w sposób trwały i widoczny, z załoŜeniem ciągów reperów roboczych.
Punkty na osi trasy naleŜy oznaczyć za pomocą drewnianych palików, tzw. kołków osiowych z
gwoździami. Kołki osiowe naleŜy wbić na kaŜdym załamaniu trasy, w osi wszystkich punktów
charakterystycznych. Na kaŜdym prostym odcinku naleŜy utrwalić co najmniej 3 punkty.
Kołki świadki wbija się po dwóch stronach wykopu, tak aby istniała moŜliwość odtworzenia jego osi
podczas prowadzenia robót. W terenie zabudowanym repery robocze naleŜy osadzić w ścianach
budynków w postaci haków lub bolców. Ciąg reperów roboczych naleŜy nawiązać do reperów sieci
państwowej.
Przed przystąpieniem do robót ziemnych naleŜy wykonać urządzenia odwadniające, zabezpieczające
wykopy przed wodami opadowymi, powierzchniowymi i gruntowymi. Urządzenia odwadniające naleŜy
kontrolować i konserwować przez cały czas trwania Robót.
W miejscach, gdzie moŜe zachodzić niebezpieczeństwo wypadków, budowę naleŜy prowizorycznie
ogrodzić od strony ruchu, a na noc dodatkowo oznaczyć światłami.
5.3.
Roboty ziemne.
Roboty ziemne wykonać zgodnie z normą BN-83/8836-02, PN-B-06050, PN-S-02205 oraz z instrukcją
montaŜową układania rur dostarczoną przez producenta rur.
Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyŜujące się lub
biegnące równolegle z wykopem powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w razie potrzeby
podwieszone w sposób zapewniający ich eksploatację.
Wydobyty grunt powinien być składowany z jednej strony wykopu, z pozostawieniem pomiędzy
krawędzią wykopu a stopką odkładu wolnego pasa terenu o szerokości co najmniej 1,0 m dla
komunikacji. Wyjście /zejście/ po drabinie z wykopu powinno być wykonane, z chwilą osiągnięcia
głębokości większej niŜ 1,0 m od poziomu terenu, w odległościach nie przekraczających 20,0 m.
W trakcie realizacji robót ziemnych naleŜy nad wykonanymi wykopami ustawić ławy celownicze,
umoŜliwiające odtworzenie projektowanej osi wykopu i przewodu oraz kontrolę rzędnych dna. Ławy
celownicze naleŜy montować nad wykopem na wysokość ok. 1,0 m nad powierzchnią terenu w
10
odstępach wynoszących ok. 30 m. Ławy powinny mieć wyraźne i trwałe oznakowanie projektowanej osi
przewodu. Górne krawędzie celowników naleŜy ustawić zgodnie z rzędnymi projektowanymi za pomocą
niwelatora. PołoŜenie celowników naleŜy sprawdzić codziennie przed rozpoczęciem robót
montaŜowych.
Minimalna szerokość wykopu w świetle obudowy ściany wykopu powinna być dostosowania do średnicy
przewodu i głębokości wykopu.
Minimalna szerokość powinna wynosić S=0,8+Dr.
Przy wykonywaniu wykopów mechanicznie zaleca się pozostawić warstwę gruntu około 15 cm ponad
projektowaną rzędną dna wykopu, warstwę tą usunąć ręcznie i następnie wykonać podsypkę. Grunt
naruszony na dnie wykopu naleŜy usunąć i uzupełnić piaskiem średnim odpowiednio zagęszczonym.
Analogicznie naleŜy postąpić w miejscach przegłębienia dna wykopu. Dno wykopu powinno być suche,
nie rozluźnione i nie zamarznięte.
5.3.1. Odspojenie i transport urobku.
Odspojenie gruntu w wykopie mechaniczne i ręczne połączone z zastosowaniem urządzeń do
mechanicznego wydobycia urobku. Nadmiar urobku naleŜy złoŜyć w miejsce wybrane przez
Wykonawcę i zaakceptowane przez InŜyniera Kontraktu.
5.3.2. Obudowa ścian i rozbiórka obudowy.
Wykonawca przedstawi do akceptacji InŜynierowi Kontraktu szczegółowy opis proponowanych metod
zabezpieczenia wykopów na czas budowy sieci gazowej, zapewniający bezpieczeństwo pracy i ochronę
wykonywanych robót, przewiduje się zastosowanie wyprasek stalowych.
5.3.3. PodłoŜe.
5.3.3.1. PodłoŜe naturalne.
PodłoŜe naturalne stosuje się w gruntach sypkich, suchych (naturalnej wilgotności) z zastrzeŜeniem
posadowienia przewodu na nienaruszonym spodzie wykopu.
PodłoŜe naturalne powinno umoŜliwić wyprofilowanie do kształtu spodu przewodu.
PodłoŜe naturalne naleŜy zabezpieczyć przed:
•
rozmyciem przez płynące wody opadowe lub powierzchniowe za pomocą rowka o
głębokości 0,2÷0,3 m i studzienek wykonanych z jednej lub obu stron dna wykopu w sposób
zapobiegający dostaniu się wody z powrotem do wykopu i wypompowanie gromadzącej się w nich
wody;
•
dostępem i działaniem korozyjnym wody podziemnej przez obniŜenie jej zwierciadła o co
najmniej 0,50 m poniŜej poziomu podłoŜa naturalnego.
5.3.4.2. PodłoŜe wzmocnione (sztuczne).
W przypadku zalegania w podłoŜu innych gruntów niŜ te, które wymieniono w pkt 5.3.3.1. naleŜy
wykonać podłoŜe wzmocnione.
PodłoŜe wzmocnione naleŜy wykonać jako:
•
podłoŜe piaskowe przy naruszeniu gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoŜe naturalne lub
przy nienawodnionych skałach, gruntach spoistych (gliny, iły), makroporowatych i kamienistych;
•
podłoŜe Ŝwirowo-piaskowe lub tłuczniowo-piaskowe:
− przy gruntach nawodnionych słabych i łatwo ściśliwych (muły, torfy, itp) o małej
grubości po ich usunięciu;
− przy gruntach wodonośnych (nawodnionych w trakcie robót odwadniających);
− w razie naruszenia gruntu rodzimego, który stanowić miał podłoŜe naturalne dla
11
przewodów;
− jako warstwa wyrównawcza na dnie wykopu przy gruntach zbitych i skalistych;
− w razie konieczności obetonowania rur.
•
mieszane - złoŜone z podłoŜy wyŜej wymienionych przy nawodnionych gruntach słabych, mało
ściśliwych i nasypowych.
Grubość warstwy podsypki powinna wynosić co najmniej 0,10 m.
Wzmocnienie podłoŜa na odcinkach pod złączami rur powinno być wykonane po próbie szczelności
odcinka przewodu.
Niedopuszczalne jest wyrównanie podłoŜa ziemią z urobku lub podkładanie pod rury kawałków drewna,
kamieni lub gruzu.
PodłoŜe powinno być tak wyprofilowane, aby rura spoczywała na nim na jednej czwartej powierzchni
swojego obwodu.
Dopuszczalne odchylenie w planie krawędzi wykonanego podłoŜa wzmocnionego od ustalonego na
ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinno przekraczać 10,0 cm.
Dopuszczalne zmniejszenie grubości podłoŜa od przewidywanej w Dokumentacji Projektowej nie
powinno być większe niŜ 10 %.
Dopuszczalne odchylenie rzędnych podłoŜa od rzędnych przewidzianych w Dokumentacji Projektowej
nie powinno przekraczać w Ŝadnym jego punkcie, dla przewodów z rur PE ±5 cm.
5.3.4. Zasypka i zagęszczenie gruntu.
UŜyty materiał i sposób zasypania przewodu nie powinien spowodować uszkodzenia ułoŜonego
przewodu i obiektów na przewodzie oraz izolacji wodoszczelnej. Grubość warstwy ochronnej zasypu
strefy niebezpiecznej ponad wierzch przewodu powinna wynosić co najmniej 0,30 m.
Zasypanie przewodów przeprowadza się w trzech etapach:
etap I
- wykonanie warstwy ochronnej rury z wyłączeniem odcinków na złączach;
etap II
- po próbie szczelności wykonanie warstwy ochronnej w miejscach połączeń;
etap III
- zasyp wykopu gruntem rodzimym, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i
rozbiórką szalunków i rozpór ścian wykopu.
Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni,
mineralny, sypki, drobno lub średnioziarnisty wg PN-B-02480. Materiał zasypu powinien być
zagęszczony ubijakiem po obu stronach przewodu, ze szczególnym uwzględnieniem wykopu pod
złącza, Ŝeby przewód nie uległ zniszczeniu.
Zasypanie wykopów naleŜy wykonać warstwami o grubości dostosowanej do przyjętej metody
zagęszczenia przy zachowaniu wymagań dotyczących zagęszczenia gruntów określonych w ST i
wymagań pkt. 2.11.4. normy PN-S-02205 oraz norm BN-83/8836-02, PN-B-06050.
W terenie o nawierzchni utwardzonej (drogi, place składowe, parkingi) zasypka rury powinna być
zagęszczona do wskaźnika zgodnie z pkt. 2.11.4. normy PN-S-02205;
W terenach zielonych zasypka rury powinna być zagęszczona do wskaźnika zagęszczenia Js≥0,97.
5.4.
Roboty montaŜowe.
5.4.1. Ogólne warunki układania przewodów.
Przewody gazowe naleŜy układać zgodnie z wymaganiami norm oraz z instrukcją montaŜową układania
rurociągów dostarczoną przez producenta rur.
Rury układać napisami do góry, na podsypce piaskowej grubości 10cm. Nad przewodem – do
wysokości 30 cm ponad wierzch oraz wokół rurociągu wykonać obsypkę piaskową.
Oznakowanie trasy gazociągu winno być zgodne z wymogami norm ZN-G-3001 do 3004.
WzdłuŜ trasy sieci gazowej wykonanej z rur stalowych, na wysokości 40 cm nad górną tworzącą rury
gazowej, ułoŜyć taśmę lokalizacyjno - ostrzegawczą koloru Ŝółtego z napisem „GAZ tel. 992”.
12
Szerokość taśmy B=200mm dla gazociągów Dn≤150mm i B=300mm dla gazociągów Dn>150mm.
Materiały uŜyte do budowy przewodów powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową i ST.
Rury do budowy przewodów przed opuszczeniem do wykopu, naleŜy oczyścić od wewnątrz i zewnątrz z
ziemi oraz sprawdzić czy nie uległy uszkodzeniu w czasie transportu i składowania.
Rury do wykopu naleŜy opuścić ręcznie, za pomocą jednej lub dwóch lin.
Niedopuszczalne jest zrzucanie rur do wykopu z poziomu terenu.
KaŜda rura po ułoŜeniu zgodnie z osią i niweletą powinna ściśle przylegać do podłoŜa na całej swej
długości.
Poszczególne rury naleŜy unieruchomić /przez obsypanie ziemią po środku długości rury/ i mocno
podbić z obu stron, aby rura nie mogła zmienić swego połoŜenia do czasu wykonania połączeń.
NaleŜy sprawdzić prawidłowość ułoŜenia rury /oś i spadek/ za pomocą ław celowniczych, ławy
mierniczej, pionu i uprzednio umieszczonych na dnie wykopu reperów pomocniczych.
Odchyłka osi ułoŜonego przewodu od osi projektowanej nie moŜe przekraczać ±2,0 cm, spadek dna
rury powinien być jednostajny, kierunek spadku musi być zachowany.
Po zakończeniu prac montaŜowych w danym dniu naleŜy otwarty koniec ułoŜonego przewodu
zabezpieczyć przed ewentualnym zamuleniem wodą gruntową lub opadową przez zamknięcie wlotu
odpowiednio dopasowaną pokrywą (zaślepką).
5.4.2. MontaŜ armatury.
MontaŜ zasuw lub innej armatury naleŜy wykonać zgodnie z zaleceniami producenta armatury.
Do połączeń kołnierzowych naleŜy stosować śruby ze stali nierdzewnej, połączenia zabezpieczone
dodatkowo przeciwkorozyjne zgodnie z projektem.
Śruby dokręcać kluczem dynamometrycznym zgodnie z instrukcją producenta armatury.
5.4.3. Rury ochronne lub osłonowe.
Rury ochronne lub osłonowe naleŜy łączyć jak rury przewodowe.
Wprowadzenie rury przewodowej do rury ochronnej naleŜy wykonać na płozach pierścieniowych
polietylenowych PE-HD.
Końce rur ochronnych uszczelnić pianką poliuretanową i opaską termokurczliwą.
5.4.4. Znakowanie uzbrojenia.
Wbudowane uzbrojenie podziemne: armaturę, rury wydmuchowe naleŜy trwale oznakować tabliczkami
orientacyjnymi zgodnie z wymaganiami normy PN-B-09700. Tablice naleŜy umieścić na trwałych
obiektach budowlanych lub specjalnych słupkach, na wysokości 1,8 m nad terenem, w miejscach
widocznych, w odległości nie większej niŜ 25 m od oznaczonego uzbrojenia.
5.5.
Próba szczelności.
Próba szczelności powinna być przeprowadzona zgodnie z wymaganiami norm oraz zgodnie z
instrukcją montaŜową producentów rur, próba powinna być przeprowadzona spręŜonym powietrzem.
Ciśnienie próbne odcinka przewodu naleŜy przyjąć wyŜsze od najwyŜszego występującego w badanym
odcinku przewodu ciśnienia roboczego.
Wysokość ciśnienia próbnego powinien wskazywać manometr przy spręŜarce.
Szczelność odcinka przewodu bez względu na średnicę powinna być taka, aby po ustabilizowaniu
ciśnienia ze względu na temperaturę wtłaczanego do rurociągu powietrza, ciśnienie wykazane na
manometrze nie spadło poniŜej wartości ciśnienia próbnego.
Wykonywać zgodnie z instrukcjami obowiązującymi w PSG.
Gazociągi naleŜy poddać próbie szczelności na ciśnienie określone w projekcie.
Ciśnienia próbne zgodnie z dokumentacją, czas trwania próby t=24 godz.
13
5.6.
Izolacje elementów betonowych.
Zewnętrzne powierzchnie konstrukcji betonowych naleŜy zaizolować:
• roztworem bitumicznym do gruntowania podłoŜy betonowych oraz do wykonywania samodzielnych
powłok hydroizolacyjnych typu lekkiego wg PN-B-24622,
• masą bitumiczną do wykonywania bezspoinowych izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych typu
średniego wg PN-B-24620.
Powierzchnie izolowane powinny być równe, czyste, odtłuszczone i odpylone. Wypukłości i wgłębienia
na powierzchni podkładu nie powinny być większe niŜ 2 mm. Pęknięcia na powierzchni podkładu o
szerokości większej niŜ 2 mm naleŜy zaszpachlować kitem asfaltowym.
Izolacje naleŜy układać w czasie bezdeszczowej pogody, temperatura otoczenia nie niŜsza niŜ +5o C.
Izolacja powinna stanowić szczelną, jednolitą powłokę, trwale przylegającą do powierzchni.
5.7.
Zabezpieczenie przeciwkorozyjne.
Zabezpieczenie przeciwkorozyjne połączeń spawanych gazociągów stalowych i rur ochronnych,
wykonać materiałami powłokowymi z grupy P2A i P4, materiały
zgodne z „Wykazem
izolacyjnych materiałów powłokowych dopuszczonych do stosowania na sieciach gazowych
uŜytkowanych przez PSG Sp. z o.o.”
Izolację wykonać zgodnie z zapisami instrukcji: Dobór izolacyjnych materiałów powłokowych oraz
sposób i kryteria odbioru zgodnie z instrukcją:
ZSG-00-I-006 „Zasady doboru i stosowania izolacyjnych materiałów powłokowych na gazowych
sieciach dystrybucyjnych”.
5.8.
Roboty demontaŜowe.
Roboty demontaŜowe nieczynnej lub wyłączonej z eksploatacji sieci gazowej (po jej przebudowie)
naleŜy wykonać pod nadzorem uŜytkownika sieci PSG Sp. z o.o.
Roboty demontaŜowe obejmują usunięcie z terenu budowy rur, armatury, zgodnie z lokalizacją podaną
w Dokumentacji Projektowej lub wg wskazań InŜyniera Kontraktu.
Wyłączone z eksploatacji odcinki rurociągów naleŜy trwale zaślepić, w pasie drogowym zdemontować.
Rury, armaturę z demontaŜu, nadające się do ponownego wbudowania, naleŜy przekazać do
uŜytkownika sieci. Pozostałe materiały Wykonawca usunie z placu budowy w miejsce wybrane przez
Wykonawcę i zaakceptowane przez InŜyniera Kontraktu.
6.0.
KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w Specyfikacji Technicznej - "Wymagania ogólne".
Kontrola związana z wykonaniem sieci powinna być przeprowadzona w czasie wszystkich faz robót
zgodnie z wymaganiami norm.
Wyniki przeprowadzonych badań naleŜy uznać za dodatnie, jeŜeli wszystkie wymagania dla danej fazy
Robót zostały spełnione. Jeśli którekolwiek z wymagań nie zostało spełnione, naleŜy daną fazę robót
uznać za niezgodną z wymaganiami normy i po wykonaniu poprawek przeprowadzić badania ponownie.
Kontrola jakości robót powinna obejmować następujące badania: zgodności z Dokumentacją
Projektową: wykopów otwartych, podłoŜa naturalnego, zasypu wykopów, podłoŜa wzmocnionego,
materiałów, ułoŜenia przewodów na podłoŜu, szczelności przewodu.
•
Sprawdzenie zgodności z Dokumentacją Projektową polega na porównaniu wykonywanych
bądź wykonanych robót z Dokumentacją Projektową oraz na stwierdzeniu wzajemnej zgodności na
podstawie oględzin i pomiarów.
•
Badania wykopów otwartych obejmują badania materiałów i elementów obudowy,
zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą z opadów atmosferycznych, zachowanie
14
•
•
•
•
•
•
•
•
6.1.
warunków bezpieczeństwa pracy.
Badania podłoŜa naturalnego przeprowadza się dla stwierdzenia czy grunt podłoŜa stanowi
nienaruszony rodzimy z określonymi warunkami w Dokumentacji Projektowej i odpowiada
wymaganiom normy PN-B-02480.
W przypadku niezgodności z warunkami określonymi w Dokumentacji Projektowej naleŜy
przeprowadzić dodatkowe badania wg PN-B-03020 rodzaju i stopnia agresywności środowiska i
wprowadzić korektę w Dokumentacji Projektowej oraz przedstawić do akceptacji InŜynierowi
Kontraktu.
Badania zasypu przewodu sprowadza się do badania warstwy ochronnej zasypu oraz
zasypu przewodu do powierzchni terenu.
Badania warstwy ochronnej zasypu naleŜy wykonać przez pomiar jego wysokości nad wierzchem
kanału, zbadanie dotykiem sypkości materiału uŜytego do zasypu, skontrolowanie ubicia ziemi.
Pomiar naleŜy wykonać z dokładnością do 5,0 cm w miejscach odległych od siebie nie więcej niŜ
50,0 m.
Badania nasypu stałego sprowadza się do badania zagęszczenia gruntu nasypowego wg
BN-8931-12, wilgotności zagęszczonego gruntu.
Badania podłoŜa wzmocnionego przeprowadza się przez oględziny zewnętrzne i obmiar, przy
czym grubość podłoŜa naleŜy wykonać w trzech wybranych miejscach badanego odcinka
podłoŜa z dokładnością do 1,0 cm. Badanie to obejmuje ponadto usytuowanie podłoŜa w planie,
rzędne podłoŜa i głębokość ułoŜenia podłoŜa.
Badanie materiałów uŜytych do budowy następuje przez porównanie ich cech z wymaganiami
określonymi w Dokumentacji Projektowej i ST, w tym: na podstawie dokumentów określających
jakość wbudowanych materiałów i porównanie ich cech z normami przedmiotowymi, atestami
producentów lub warunkami określonymi w ST oraz bezpośrednio na budowie przez oględziny
zewnętrzne lub przez odpowiednie badania specjalistyczne.
Badania w zakresie przewodu obejmują czynności wstępne sprowadzające się do pomiaru
długości (z dokładnością do 10 cm) i średnicy (z dokładnością 1,0 cm), badanie ułoŜenia
przewodu na podłoŜu w planie i w profilu, badanie połączenia rur i prefabrykatów. UłoŜenie
przewodu na podłoŜu naturalnym i wzmocnionym powinno zapewnić ścisłe oparcie rur na całej
długości podłoŜa.
Roboty montaŜowe.
Kontrolę jakości robót montaŜowych naleŜy przeprowadzić zgodnie z wymaganiami norm.
NaleŜy przeprowadzić następujące badania:
−
zgodności z Rysunkami;
−
materiałów zgodnie z wymaganiami norm podanymi w pkt. 2;
−
ułoŜenia przewodów - głębokości ułoŜenia przewodów;
−
ułoŜenia przewodów na podłoŜu;
−
odchylenia osi przewodów;
−
odchylenia spadku;
−
zmiany kierunków przewodów;
−
zabezpieczenia antykorozyjnego sieci gazowej, armatury i rur ochronnych;
−
kontrola połączeń przewodów i kontrolę szczelności całego przewodu;
−
ułoŜenia rur ochronnych;
−
ułoŜenia przewodów w rurach ochronnych;
−
działania armatury;
−
demontaŜu istniejącego uzbrojenia.
Wykonawca powinien przedłoŜyć InŜynierowi wszystkie próby i atesty gwarancji producenta dla
stosowanych materiałów, Ŝe zastosowane materiały spełniają wymagane normami warunki techniczne.
15
6.2.
Dopuszczalne tolerancje.
- odchylenie odległości krawędzi wykopu w dnie od ustalonej w planie osi wykopu nie powinno
wynosić więcej niŜ ±5 cm,
- odchylenie wymiarów w planie nie powinno być większe niŜ ±10 cm,
- odchylenie grubości warstwy podłoŜa nie powinno przekraczać ±3 cm,
- odchylenie szerokości warstwy podłoŜa nie powinno przekraczać ±5 cm,
- odchylenie rurociągu w planie, odchylenie odległości osi ułoŜonego przewodu od osi przewodu
ustalonej na ławach celowniczych nie powinna przekraczać ±2 cm,
- odchylenie spadku ułoŜonego przewodu od przewidzianego w projekcie nie powinno przekraczać –
5% projektowanego spadku (przy zmniejszonym spadku) i +10% projektowanego spadku (przy
zwiększonym spadku),
- wskaźnik zagęszczenia zasypki wykopów określony w trzech miejscach na długości 100 m powinien
zgodny z ST.
7.0.
OBMIAR ROBÓT.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w Specyfikacji Technicznej - "Wymagania ogólne".
Ogólne zasady obmiaru Robót podano w ST "Wymagania ogólne".
Jednostkami obmiarowymi przebudowy sieci gazowej są:
• metr (m) przewodu sieci gazowej danej średnicy;
• komplet (kpl.) rury ochronnej danej średnicy;
• komplet (kpl.) przełączenia sieci gazowej danej średnicy;
• komplet (kpl) złącza izolującego danej średnicy wraz z punktem pomiarów,
• komplet (kpl) punkt ochrony katodowej ze złączem izolującym danej średnicy i punktem pomiarów;
• metr (m) demontaŜu sieci gazowej danej średnicy.
8.0.
ODBIÓR ROBÓT.
Ogólne zasady odbioru robót podano w Specyfikacji Technicznej - "Wymagania ogólne".
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z Dokumentacją Projektową, ST i wymaganiami InŜyniera
Kontraktu, jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji w/g pkt. 6 dały wyniki
pozytywne.
8.1.
Wymagane dokumenty.
Przy odbiorze Wykonawca dostarczy następujące dokumenty:
• Dokumentacja Projektowa z naniesionymi na niej zmianami i uzupełnieniami w trakcie
wykonywania Robót.
• Dane geotechniczne obejmujące: zakwalifikowanie gruntów do odpowiedniej kategorii wg
PN-B-02480; wyniki badań gruntów, ich uwarstwień, głębokości przemarzania, warunki
posadowienia i ochrony podłoŜa gruntowego wg PN-B-03020; poziom wód gruntowych i
powierzchniowych oraz okresowe wahania poziomów; stopień agresywności środowiska
gruntowo-wodnego; uziarnienia warstw wodonośnych; stan terenu określony przed przystąpieniem
do robót przez podanie znaków wysokościowych reperów, uzbrojenia podziemnego przebiegającego
wzdłuŜ i w poprzek trasy przewodu, a takŜe przekroje poprzeczne i przekrój podłuŜny terenu;
• Dziennik Budowy;
• Dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów; atesty, aprobaty techniczne,
• Protokół przeprowadzonego badania szczelności;
• Inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza przewodów i obiektów na planach sytuacyjnych
16
wykonana przez uprawnioną jednostkę geodezyjną.
8.2.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.
• roboty montaŜowe rur gazowych,
• roboty montaŜowe rur przeciskowych i rur ochronnych wraz z zabezpieczeniem antykorozyjnym,
• podsypka, obsypka, zasypka,
• czyszczenie gazociągu i próby szczelności,
• wykonana izolacja przeciwkorozyjna połączeń rur ochronnych,
• wykonana izolacja przeciwkorozyjna połączeń gazociągów,
• zasypany zagęszczony wykop.
Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie korekt i
poprawek, bez hamowania ogólnego postępu robót.
Długość odcinka robót ziemnych poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50m. Wyniki
przeprowadzonych badań powinny być ujęte w formie protokółu i wpisane do dziennika budowy oraz
podpisane przez członków komisji sprawdzającej.
8.3.
Odbiór końcowy
Odbiorowi końcowemu podlegają:
- Sprawdzenie protokółów badań przeprowadzonych przy odbiorach zanikających i ulegających
zakryciu.
- Sprawdzenie naniesienia w dokumentacji zmian i uzupełnień.
- Sprawdzenie szczelności przewodów.
- Sprawdzenie prawidłowości zakończenia i wykonania całości robót przewidzianych Dokumentacją.
Wyniki odbioru końcowego naleŜy ująć w formie protokółu.
9.0.
PODSTAWA PŁATNOŚCI.
Wymagania ogólne dotyczące podstawy płatności podano w ST "Wymagania ogólne".
9.1.
Cena montaŜu 1 metra przewodu gazowego danej średnicy.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
roboty pomiarowe, przygotowawcze, wytyczenie trasy sieci gazowej;
wykonanie i zasypanie wykopów kontrolnych;
wykonanie wykopu wraz ze wzmocnieniem przez rozparcie ścian wykopu i ewentualne
odwodnienie wykopu;
zabezpieczenie urządzeń podziemnych i sieci w wykopie;
transport gruntu na wymianę, podsypkę i obsypkę rurociągów;
dostarczenie i koszt materiałów;
przygotowanie podłoŜa wzmocnionego pod gazociąg;
ułoŜenie rur sieci gazowej – montaŜ w otwartym wykopie; proponowana technologia zgodnie z
projektem;
czyszczenie gazociągu i przeprowadzenie próby szczelności;
zabezpieczenie przeciwkorozyjne połączeń sieci gazowej;
zasypanie wykopu warstwami, ułoŜenie taśmy sygnalizacyjno-ostrzegawczej, zagęszczenie
gruntu w wykopach zgodnie z ST i projektem, łącznie z badaniem stopnia zagęszczenia gruntu;
wykonanie pomiarów zabezpieczenia przeciwkorozyjnego sieci gazowej;
transport nadmiaru gruntu i jego utylizacja;
koszt nadzoru uŜytkowników (właścicieli) istniejącego uzbrojenia;
17
•
•
9.2.
Cena jednostkowa montaŜu rury ochronnej lub osłonowej danej średnicy (w otwartym wykopie).
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
9.3.
wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej przebiegu sieci gazowej z aktualizacją
mapy zasadniczej;
wykonanie dokumentacji powykonawczej.
roboty pomiarowe, przygotowawcze, wytyczenie trasy sieci gazowej;
wykonanie i zasypanie wykopów kontrolnych,
odwodnienie wykopu;
przygotowanie podłoŜa naturalnego lub wzmocnionego;
montaŜ rury ochronnej nad wykopem na podporach ułoŜonych w poprzek wykopu;
zabezpieczenie przeciwkorozyjne połączeń rury ochronnej stalowej;
montaŜ płóz polietylenowych na sieci gazowej;
przeciągnięcie sieci gazowej przez rurę ochronną;
ułoŜenie rury ochronnej – montaŜ w otwartym wykopie; technologia zgodnie z projektem;
czyszczenie gazociągu i przeprowadzenie próby szczelności;
zabezpieczenie końców rury ochronnej pianką poliuretanową i opaską termokurczliwą;
wykonanie pomiarów zabezpieczenia przeciwkorozyjnego rury ochronnej;
wykonanie geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej przebiegu rury ochronnej z aktualizacją
mapy zasadniczej;
Cena 1 kompletu przełączenia sieci gazowej danej średnicy.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
18
roboty pomiarowe, przygotowawcze, wytyczenie miejsca wykonania włączenia;
odwodnienie wykopu;
ułoŜenie rur i kształtek sieci gazowej w punkcie włączenia – montaŜ w otwartym wykopie;
przeprowadzenie próby szczelności;
wykonanie przełączeń przebudowanej sieci gazowej do sieci istniejącej z okresowym
wstrzymaniem przepływu gazu w przebudowywanym odcinku gazociągu i utrzymaniem ciśnienia
eksploatacyjnego w gazociągu poza rejonem przebudowy;
nagazowanie rurociągu po przełączeniu;
zabezpieczenie przeciwkorozyjne punktów przełączeń sieci gazowej;
•
•
•
9.4.
Cena montaŜu jednego kompletu złącza izolującego danej średnicy obejmuje:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
9.5.
mapy zasadniczej;
roboty pomiarowe, przygotowawcze, wytyczenie miejsca montaŜu;
oznakowanie Robót;
odwodnienie wykopu;
zabezpieczenie urządzeń podziemnych i sieci gazowej w wykopie;
dostarczenie i koszt kompletu materiałów (złącze izolujące, iskiernik separacyjny, przewody
elektryczne, obudowa punktu pomiarów elektrycznych z fundamentem i materiały pomocnicze);
montaŜ złącza izolującego wraz z pozostałymi urządzeniami zgodnie z projektem;
zabezpieczenie przeciwkorozyjne sieci gazowej i połączeń sieci oraz połączeń kabli do rurociągu;
transport i utylizacja nadmiaru gruntu;
mapy zasadniczej.
wykonanie dokumentacji powykonawczej;
Cena montaŜu jednego kompletu punktu ochrony katodowej ze złączem izolującym danej
średnicy obejmuje:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
roboty pomiarowe, przygotowawcze, wytyczenie miejsca montaŜu;
wykonanie i zasypanie wykopów kontrolnych;
odwodnienie wykopu;
zabezpieczenie urządzeń podziemnych i sieci gazowej w wykopie;
dostarczenie i koszt kompletu materiałów (złącze izolujące, iskiernik separacyjny, przewody
elektryczne, obudowa punktu pomiarów elektrycznych z fundamentem i materiały pomocnicze);
dostarczenie i koszt kompletu materiałów ochrony katodowej (grupy anod magnezowych w otoczce
z aktywatora wraz z kablami odpowiedniej długości itp. wraz z kablami);
montaŜ złącza izolującego wraz z pozostałymi urządzeniami zgodnie z projektem;
montaŜ elementów ochrony katodowej zgodnie z projektem;
zabezpieczenie przeciwkorozyjne sieci gazowej i połączeń sieci oraz połączeń kabli do rurociągu;
transport i utylizacja nadmiaru gruntu;
19
•
•
•
9.6.
mapy zasadniczej;
Cena demontaŜu 1 metra przewodu gazowego danej średnicy.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
20
roboty pomiarowe, przygotowawcze, lokalizacja trasy sieci gazowej;
wykonanie wykopów wraz ze wzmocnieniem przez rozparcie ścian wykopów i ewentualne
odwodnienie wykopu;
zabezpieczenie urządzeń podziemnych w wykopach;
transport gruntu na wymianę i zasypkę;
uzgodnienia i nadzór właściciela lub uŜytkownika rurociągu;
przecięcie istniejącej sieci gazowej na końcach demontowanego odcinka;
przedmuchanie, w przypadku takiej konieczności, odcinka demontowanej sieci gazem obojętnym;
demontaŜ rur sieci gazowej wraz z armaturą;
zaślepienie końcówek istniejącej sieci gazowej pozostawianej w gruncie;
zasypanie wykopu warstwami, zagęszczenie gruntu w wykopach zgodnie z ST i projektem, łącznie
z badaniem stopnia zagęszczenia gruntu;
doprowadzenie terenu do stanu wymaganego dla wykonania nawierzchni;
transport nadmiaru urobku i jego utylizacja;
mapy zasadniczej;
wykonanie dokumentacji powykonawczej;
pomiary i badania wraz z kosztem odprowadzenia uŜytego do nich czynnika.
10.0.
NORMY I PRZEPISY ZWIĄZANE.
10.1.
Normy.
L.p.
1
2
3
4
5
10.2.
Numer normy
PN-B-02480:1986
PN-EN-1997-1:2008
PN-B-06050:1999
PN-S-02205:1998
BN-83/8836-02
6
PN-M-34501:1991
7
8
ZN-G-3001:2001
ZN-G-3002:2001
9
ZN-G-3003:2001
10
11
12
13
14
ZN-G-3004:2001
ZN-G-3150:1996
ZN-G-3160:1999
ZN-G-3242:2003
ZN-G-3900:2001
15
ZN-G-3910:2001
16
17
ZN-G-4120:2004
ZN-G-4121:2004
18
ZN-G-4122:2004
19
20
21
22
PN-EN 206-1:2003
PN-B-06250:1998
BN-80/8939-17
BN-77/8931-12
23
BN-8971-08
24
PN-EN
10208-1:1999
Tytuł normy.
Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.
Eurokod 7. Projektowanie geotechniczne - Część 1: Zasady ogólne.
Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.
Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i badania.
Przewody podziemne. Roboty ziemne. Wymagania i badania przy odbiorze.
Gazociągi i instalacje gazownicze. SkrzyŜowania gazociągów z przeszkodami
terenowymi. Wymagania.
Gazociągi – Oznakowanie trasy gazociągu – Wymagania ogólne.
Gazociągi – Taśmy ostrzegawcze i lokalizacyjne – Wymagania i badania.
Gazociągi – Słupki oznaczeniowe i oznaczeniowo-pomiarowe
– Wymagania I badania.
Gazociągi – Tablice orientacyjne – Wymagania i badania.
Gazociągi − Rury polietylenowe − Wymagania i badania.
Gazociągi − Rury poliamidowe − Wymagania i badania.
Sieci gazowe - Filtry - Wymagania i badania.
Gazociągi − Próby specjalne − Wykonanie.
Gazociągi − Gazociągi wysokiego ciśnienia poddawane próbom specjalnym
− Projektowanie, wykonanie i odbiór.
System dostawy gazu - Stacje gazowe - Wymagania ogólne.
System dostawy gazu - Stacje gazowe w przesyle i dystrybucji - Wymagania.
System dostawy gazu - Instalacje redukcji ciśnienia gazu na przyłączach Wymagania.
Beton cz. I. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
Beton zwykły.
Przeprowadzanie rurociągów i kabli pod torami kolejowymi.
Oznaczenia wskaźnika zagęszczenia gruntu.
Prefabrykaty budowlane z betonu. Rury i kształtki ciśnieniowe. Kręgi betonowe i
Ŝelbetowe.
Rury stalowe przewodowe dla mediów palnych. Rury o klasie wymagań „A”.
Pozostałe przepisy.
L.p. Tytuł aktu prawnego.
Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo Budowlane – tekst jednolity – Dz. U. poz. 1409 z dnia 23 lipca
1
2013r. z późniejszymi zmianami
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim
2
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – Dz. U. Nr 75/2002 poz. 690 z późniejszymi zmianami.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17.09.1999r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
3
przy urządzeniach i instalacjach energetycznych – Dz. U. Nr 80/1999 poz. 912.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów
4
bezpieczeństwa i higieny pracy – Dz. U. Nr 129/1997 poz. 844.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28.08.2003r. w sprawie
5 ogłoszenia jednolitego tekstu Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy – Dz.U. Nr 169/2003 poz. 1650.
6 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny
21
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
pracy podczas wykonywania robót budowlanych – Dz. U. Nr 47/2003 poz. 401.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16.06.2003r. w sprawie
uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpoŜarowej
– Dz. U. Nr 121/2003 poz. 1137 z późniejszymi zmianami.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07.06.2010r. w sprawie ochrony
przeciwpoŜarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów – Dz. U. Nr 109/2010 poz. 719.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.07.2009r. w sprawie
przeciwpoŜarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŜarowych – Dz. U. Nr 124/2009 poz. 1030
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23.06.2003r. w sprawie informacji dotyczącej
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
– Dz. U. Nr 120/2003 poz. 1126.
Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25.04.2012r.
w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego – Dz. U. z 27.04.2012r. poz. 462
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 02.09.2004r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy
dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz
programu funkcjonalno – uŜytkowego – Dz. U. Nr 202/2004 poz. 2072 z późniejszymi zmianami.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 26.04.2013r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać sieci gazowe i ich usytuowanie – Dz. U. nr 00/2013 poz. 640.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28.12.2009r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
przy budowie i eksploatacji sieci gazowych oraz uruchamianiu instalacji gazowych gazu ziemnego
– Dz. U. nr 2/2009 poz. 576.
Zarządzenie nr 62 MBiPMB z dnia 30.12.1970r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać instalacje gazowe – Dz. Bud. nr 2 poz. 3 z dnia 15.04.1971r.
Instrukcje ZSG-00-I-001, ZSG-00-I-002; ZSG-00-I-006 i instrukcje związane.
Warunki techniczne wykonania i odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych, 1994r.
Wytyczne budowy gazociągów polietylenowych w PSG Sp. z o.o.
Instrukcja organizacji i prowadzenia robót gazoniebezpiecznych i niebezpiecznych w ZG Gdańsk.
Instrukcja projektowania, wykonania i odbioru sieci wydana przez producentów rur.
ST "Wymagania ogólne"

szczegółowe specyfikacje techniczne

Transkrypt

Podobne dokumenty

Informacja nr 2 o wyniku postępowania wraz z wykazem