Po prostu przepiękna… Pewnie dlatego często

Nr 33/11/2015 czasopismo literackie jankowickiej podstawówki
SŁÓWKA
Pozłociła nam tegoroczna jesień, oj pozłociła.
Pozwoliła na złapanie oddechu po upalnym lecie.
Rozpieściła wspaniałą pogodą. Rozgrzała nas porządnie przed zimą.
Sprawiła, że jesienne spacery były przeżyciem wręcz metafizycznym.
Prawie do połowy listopada królowała, niemal nieprzerwalnie, złota polska
jesień. Zmiennie nazywana babim latem. Jej sekret jest prosty. Musi być ciepła,
sucha i słoneczna. Wtedy będzie złota, czerwona, brązowa, żółta
i pomarańczowa.
Po prostu
przepiękna…
Pewnie dlatego często
bywa inspiracją
artystów: poetów,
pisarzy, muzyków,
malarzy.
Jak nie kochać jesieni...
Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewach usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.
Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Kojąc w twym słabym sercu, codzienne zgryzoty (…)
Tadeusz Wywrocki
Watro wiedzieć:
Babie lato to cienkie nici pajęcze, które
w pogodne, jesienne dni unoszą się
na różnych wysokościach w powietrzu.
Są środkiem lokomocji dla młodych
pająków, które te nici utkały. Unoszone
prądami powietrza, przenoszą się one
na
znaczne
odległości,
nieraz
kilkusetkilometrowe, w poszukiwaniu
miejsca na bezpieczne przezimowanie.
Krótko przed lądowaniem, pająki
zwijają nitkę w kulkę i powoli, prawie
jak na spadochronie, opuszczają się
w dół. Po wylądowaniu opuszczają
swój „pojazd” i wybierają miejsce na
zimowe schronienie. Pająki, które
przemieszczają się na utkanych przez
siebie pajęczych nitkach to przeważnie
samice.
Jesień stała się również ulubionym tematem drugoklasistów. Uczniowie klasy
2c napisali kilka tzw. tekstów swobodnych, a uczniowie z 2a wykonali ciekawe
prace plastyczne techniką „mokre w mokrym”.
„Idzie Jesień przez las”
Szła przez las Jesień. Spotkała wiewiórkę, która zbierała orzeszki
do norki.
– Czemu jesteś smutna wiewiórko? – zapytała pani Jesień.
– Lato się skończyło, dzień jest coraz krótszy, zimno na dworze –
odpowiedziała wiewiórka.
– Nie martw się, wiewiórko. Ten ponury czas szybko minie. Znowu przyjdzie
wiosna, lato. Zakwitną kwiaty i wszystko na nowo obudzi się do życia.
Tymczasem zbieraj zapasy na zimę. Masz tu do norki moje kolorowe liście.
Niech ci przypominają kolory lata i wiosny.
Uradowana wiewiórka wzięła podarunek. Teraz zbiera orzeszki z myślą,
że wiosna i lato szybko nadejdą.
Kacper Dziadek 2c
Wyraz „jesień” jest rzeczownikiem pospolitym i piszemy go małą
literą. Zdarza się jednak, że w utworach literackich jesień jako
pora roku zostaje uosobiona, to znaczy zostają jej nadane cechy
ludzkie. Wtedy możemy to słowo potraktować jako rzeczownik
własny i zapisać go wielką literą.
Kalendarzowa jesień zaczyna się 23 września. Jesienią liście
drzew zmieniają barwy na kolor czerwony, żółty, pomarańczowy i
brązowy. Pogoda stale się zmienia. Raz świeci słońce, raz pada
deszcz. Robi się coraz chłodniej. Ptaki odlatują do ciepłych
krajów.
Paweł Szymura 2c
Jesień to piękna pora roku. Liście są bardzo kolorowe. Gdy
zawieje wiatr spadają z drzew. Na spacerze w parku możemy zrobić z nich kolorowy bukiet
oraz nazbierać kasztanów. Możemy także obserwować jak wiewiórki robią zapasy na zimę.
Zbierają orzechy i żołędzie.
Łukasz Grzesik 2c
Jesień
Uważana jest za jedną z najpiękniejszych pór roku. Kolorowe liście mienią się wszystkimi
barwami tęczy. Niesamowicie rześkie powietrze jest balsamem dla duszy i ciała. Ludzie
uwielbiają jesień. Na wsi jest to czas porządków, zbierania plonów i przygotowywania się do
nadejścia zimy. Zwierzęta czują zbliżającą się zimę. W parkach i lasach można dostrzec jak
robią zapasy. Jesień to czas pożegnania się z latem i rozpoczęcie roku szkolnego. Niektórzy
właśnie z tego powodu nie lubią jesieni. Jednak tak naprawdę jesień to czas pełen
optymizmu. Można wybrać się z rodziną do parku. Spędzić miło czas rzucając się liśćmi lub
zbierać kasztany i żołędzie. Warto jesienią spędzać czas z bliskimi i okazać im jak są dla nas
ważni.
Emilia Dziecina 2c
Jesień to piękna pora roku, ponieważ jest bardzo
kolorowa. Drzewa mienią się złotymi, czerwonymi
i brązowymi listkami. Spadające liście tworzą bardzo
kolorowy dywan. Lasy i góry mienią się jak tęcza.
Alicja Zimończyk 2c
Jesień jest kolorowa, piękna i wesoła. Czasem słoneczna, czasem słoneczna, czasem
deszczowa. Barwny dywan z liści i soczyste owoce – to jesieni portret.
Antek Gawlyta 2c
Jesień – jedna z podstawowych pór roku w przyrodzie w strefie klimatu umiarkowanego.
Kalendarzowa jesień rozpoczyna się 23 września, a kończy 22 grudnia. Jesienią liście drzew
zmieniają kolor na żółto-czerwony, by w końcu opaść na ziemię przed zimą. Jesień to bardzo
piękna pora roku. W lesie można zbierać grzyby, żołędzie, kasztany oraz piękne kolorowe
liście.
Karolina Wilewska 2c
Jesień
Jesień rozpoczyna się 23 września, a kończy 21 grudnia. Jest bardzo kolorową porą roku.
Liście opadają z drzew i pokrywają kolorami całą ziemię.
Jarek Goraus 2c
Warto wiedzieć:
 „Swobodny tekst” jest to wolna od
jakiegokolwiek narzucania tematu czy formy
pisania wypowiedź dziecka, inspirowana jego
przeżyciami. Twórcą tej formy jest francuski
pedagog Celestyn Freinet.
 Technika typu "mokre w mokrym" malowanie na wilgotnym, często
pogniecionym wcześniej papierze.
Galeria prac malarzy z 2a
„ Szaruga jesienna”
JULIA SERKOWSKA
JUDYTA TYMOCZKO
DARIA ANTOŃCZYK
MIŁOSZ KOZAK
Szaruga jesienna bądź, jak kto woli, przedzimie to jedna z dwóch uzupełniających pór roku
w przyrodzie (drugą jest przedwiośnie). Obejmuje okres na styku jesieni i zimy.
Charakteryzuje się wyraźnie krótszym dniem, niskimi temperaturami powietrza
no i oczywiście opadami. Jest najbardziej zachmurzoną porą roku. W okresie przedzimia
w przyrodzie dzieje się najmniej, część zwierząt zapada w sen zimowy, wegetacja roślin
słabnie. A co z nami?
Na nas zapewne czekają już ciepłe sweterki, owocowe herbatki przytulne
domowe ubranka no i ... papućki.
Warto wiedzieć: – Pani Ola radzi 
Mamy rzeczownik. Na przykład „sowa” i tworzymy od niego ”mniejszy” wyraz, czyli
„mała sowa” – „sówka”. To jest właśnie zdrobnienie.
Zdrobnienie może wyrażać pozytywne, dodatnie nastawienie do nazywanego
przedmiotu.
Przykłady: sweter – sweterek
herbata – herbatka
Przeciwieństwem zdrobnienia jest zgrubienie. Jak łatwo się domyślić wyraz ten ma
wydźwięk negatywny, ujemny. „Wyolbrzymia” wyraz.
Przykłady: but – bucisko
sweter - swetrzysko
Redakcja” Słówek” poleca wszystkim czytelnikom uwić sobie czym prędzej takie
„przytulne gniazdko”, a na chłodniejsze dni i długie wieczory koniecznie przygotować
sporo doborowej literatury.
POCZYTAJKA!
DOLINA MUMINKÓW W LISTOPADZIE
(…) Czas płynął, a deszcz nie przestawał padać. Żadnej jeszcze jesieni tyle nie padało.
Doliny wzdłuż wybrzeża nasiąkły wodą, która spływała z gór i pagórków, i ziemia butwiała zamiast
wysychać. Lato wydawało się nagle tak dalekie, jakby go nigdy nie było, drogi od domu do domu
wydłużyły się i każdy siedział schowany u siebie. (…) Któregoś wczesnego ranka w Dolinie
Muminków Włóczykij obudził się w swoim namiocie i poczuł, że nadeszła jesień i czas ruszać
w drogę. Taki wymarsz zawsze jest nagły. W jednej chwili wszystko się zmienia, temu, kto
odchodzi, zależy na każdej minucie, szybko wyciąga namiotowe śledzie i gasi żar, zanim
ktokolwiek przyjdzie przeszkadzać i wypytywać, i zaczyna biec, w biegu zarzucając plecak,
i wreszcie jest już w drodze, raptem spokojny niczym wędrujące drzewo, na którym nie rusza
się ani jeden liść. Tam gdzie stał namiot, świeci pusty prostokąt trawy. Później, kiedy zrobi się
dzień, zbudzą się przyjaciele i powiedzą: Odszedł, widać jesień się zbliża. "Była późna jesień.
Włóczykij szedł dalej na południe, lecz co jakiś czas rozstawiał namiot i pozwalał dniom mijać,
jak chcą, chodził sobie i przyglądał się różnym rzeczom, nic nie myśląc i nic nie pamiętając,
i dużo spał. Zachowywał ostrożność, ale niczym się właściwie nie interesował i nie obchodziło go,
dokąd idzie - chciał tylko iść dalej.
Las uginał się od deszczu, drzewa tkwiły w zupełnym bezruchu. (…)Wszystko było już zwiędłe
i obumarłe, lecz w dole, przy ziemi, wyrastał z wielką energią prosto z butwiejącej gleby
późnojesienny, tajemniczy ogród, dziwne podszycie z błyszczących, napęczniałych roślin
nie mających w ogóle nic wspólnego z latem. Nagie krzaki czarnej jagody były żółtozielone, a
owoce żurawiny ciemne jak krew. Zaczęły też rosnąć ukryte przedtem porosty i mchy, rozpełzały
się szeroko, podobne do wielkiego, miękkiego dywanu, który chce zawładnąć lasem.
Wszystko miało nowe, mocne kolory i wszędzie na ziemi leżały świecące, czerwone jagody
jarzębiny. Ale paprocie były czarne. Włóczykij poczuł, że ma ochotę układać piosenki. Poczekał,
żeby ochota stała się całkiem oczywista, i któregoś wieczoru wyciągnął harmonijkę, leżącą dotąd
na samym dnie plecaka. W sierpniu, gdzieś w Dolinie Muminków, wpadło mu w ucho pięć taktów,
które niewątpliwie mogły się stać wspaniałym początkiem melodii. Zjawiły się w sposób całkiem
zwyczajny, jak to bywa z dźwiękami, gdy się je zostawi w spokoju. Teraz nadszedł czas, żeby
je wydobyć i żeby powstała z nich piosenka o deszczu.
Wszystkich, których ciekawi czy Włóczykij odnajdzie pięć nut oraz gdzie właściwie mieszka
Przodek, czy Filonka zacznie znowu sprzątać i co symbolizuje potwór stworzony przez Homka
odsyłamy do wnikliwej lektury całości opowiadania. W naszej Poczytajcie oczywiście to były tylko
fragmenty.
Warto wiedzieć:
Nieustającą popularnością cieszy się cykl książek
fińskiej pisarki Tove Janson, twórczyni Muminków,
sympatycznych trolli znanych na całym świecie.
Życie Muminków i ich przyjaciół z Doliny skupia się
wokół domu Mamusi i Tatusia Muminka.
Tam każdy może liczyć na pomoc i przyjaźń.
Panna Migotka, Paszczak, Mała Mi, Włóczykij,
Ryjek, czy straszna Buka tworzą galerię postaci,
które na zawsze pozostaną w pamięci czytelników.
Niezapomniane historie od lat zachwycają zarówno
małych,
jak i dorosłych
czytelników.
Książki o Muminkach są z pewnością wyjątkowe,
niesamowicie mądre, pełne wspaniałych prawd.
Z nich po prostu nigdy się nie wyrasta.
„Dolina Muminków w listopadzie” to uniwersalna,
filozoficzna opowieść dla dzieci i dorosłych
Przepięknie ukazuje jesień i samotność. Próbuje
z nich wydobyć sens istnienia i znaleźć właściwe
dla niego miejsce. Daje nadzieję, że jasną stronę
życia można znaleźć nawet tam, gdzie jej
pozornie nie ma.
Redakcja „Słówek” gwarantuje, że książkę
„Dolina Muminków w listopadzie” można przeczytać
wielokrotnie, z ogromną przyjemnością i za każdym razem
znaleźć w niej „coś nowego”.
Tyle „dla ducha”…
Pozostając w jesiennym klimacie „coś dla ciała” czyli rzecz o zdrowiu jesienią
Jesienią dni stają się coraz krótsze przez co stajemy się ospali, a niedostatek słońca powoduje
spadek energii. Ponadto deszcze i chłodne dni sprzyjają przeziębieniom.
Co zatem możemy zrobić, aby przetrwać najbliższe miesiące?
Jak wzmacniać naszą odporność, by nie zabrakło nam sił do walki z chorobami?
Zdrowe odżywianie oraz aktywność fizyczna to najlepsze rozwiązanie dla organizmu.
Oto dobra recepta na zdrowie
1.
2.
3.
4.
5.
Jedz dużo czosnku. Posiada właściwości lecznicze.
Jedz orzechy- wpływają doskonale na wzrok.
Pij soki z cytrusów- bogactwo witaminy C, która chroni przed bakteriami i infekcjami.
Unikaj ostrych potraw-ostre potrawy drażnią wrażliwe jesienią płuca.
Eksperymentuj z zupami- warzywny wywar wzbogaca nasz organizm w dodatkowe
składniki odżywcze.
6. Jedz kapustę kiszoną, buraki.
7. Czerp to co najlepsze z konfitur.
8. Wybieraj warzywa jesienne takie jak: dynia, kalafior, brokuły, seler, fasola. Są
źródłem potasu, magnezu i żelaza.
Zachęcam także do spacerów i ruchu na świeżym powietrzu. Pamiętajcie, że ruch zastąpi
każde lekarstwo, ale żadne lekarstwo nie zastąpi ruchu. Korzystajcie z jesiennego słońca.
Jesień to nie tylko szare dni i smutki, ale także idealna pora na rozpoczęcie zdrowego trybu
życia. Trzymajcie się zdrowo!!!!!!!!!!
Julia Krawczyk- Niewęgłowska
Redakcja najpierw podeszła do tematu poetycko.
Jestem jesień z pełnym koszem
z pełnym koszem
Dobre rzeczy wam przynoszę
Jabłka, śliwki, gruszki bery, pomidory i selery,
Przyszła jesień do gosposi
Czy gosposia o coś prosi,
Mam kapustę do kwaszenia,
dobre grzyby do suszenia?
Idzie jesień z wielkim koszem,
Zajadajcie! Bardzo proszę!
Bardzo proszę! (…)
„Jestem jesień” Maria Terlikowska
Następnie z mniejszą nieco dozą romantyzmu, ale za to z ogromnym sercem przygotowała
dla Was plan „skoku na … sok”
Składniki: brzoskwinia, melon, banan, jogurt
Plan działań: banana pozbawiamy skórki, melona obieramy, wycinamy gniazda nasienne.
Dzielimy na kilka części, brzoskwinię pozbawiamy pestki. Owoce wrzucamy do wysokiego
pojemnika, dodajemy jogurt. Blendujemy. Gotowe.
Coraz dłuższe jesienne wieczory sprzyjają spędzaniu większej ilości czasu w domu.
Zachęcamy zatem, aby jeden posiłek dziennie zastąpić sokiem lub koktajlem.
Na pewno zdziała on cuda dla naszego zdrowia, urody i witalności.
I jeszcze jedna dobra rada. Jesień obdarza nas soczystymi, przepysznymi barwami.
Na straganach pełno kolorowych papryk, pomidorów, rubinowej, świeżej żurawiny.
Korzystajcie z tych wspaniałości na wszelkie, z możliwych, sposoby.
Warto wiedzieć:
Jest królem zdrowych warzyw, hitem XXI wieku. Jego sezon to właśnie zima. To jedna
z najzdrowszych i najbardziej odżywczych roślin na świecie. Zachęcamy, aby stał się
przebojem również na Waszych stołach.
Jarmuż. Roślina z rodziny kapustnych, znana już
od starożytności. Do spożycia służą długie, ciemnozielone liście
o charakterystycznej kędzierzawej strukturze. To warzywo
typowe dla sezonu zimowego, ponieważ jego liście je się
dopiero po pierwszych przymrozkach, kiedy tracą gorzki smak.
Jarmuż to warzywo niskokaloryczne, bogate w błonnik. Zawiera
tak dużo żelaza, że często nazywany jest „nową wołowiną”.
Jest źródłem witaminy K, która chroni przed rakiem, wpływa na
stan kości oraz zapewnia prawidłową krzepliwość krwi. Jak
również dużą ilość witaminy A, która korzystnie wpływa na stan
cery, włosów i paznokci, a także na wzrok.
Chyba nikt już nie ma wątpliwości, że naprawdę warto jeść jarmuż.
Czekamy na Wasze propozycje kulinarne z jarmużem w roli głównej.
Umieścimy je na łamach „Słówek”. Przydadzą się wszystkim czytelnikom w okresie,
który zbliża się WIELKIMI krokami.
Trzymajcie się cieplutko!
Zespół redakcyjny: Elżbieta Naparstek Aleksandra Niewelt.
PRZY REDAGOWANIU GAZETKI KORZYSTANO Z ZASOBÓW INTERNETU!