Wielki sukces Szkoły Muzycznej w Ropczycach!
Transkrypt
Wielki sukces Szkoły Muzycznej w Ropczycach!
IEMIA Z ROPCZYCKA ISSN 1508-4604 GAZETA POWIATOWA NR 12 (254) GRUDZIEŃ 2012 CENA 2,50 ZŁ (w tym 5% VAT) MIESIĘCZNIK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO I TOWARZYSTWA PRZYJACIÓŁ ZIEMI ROPCZYCKIEJ IWIERZYCE l OSTRÓW l ROPCZYCE l SĘDZISZÓW MŁP. l WIELOPOLE SKRZ. W numerze m.in.: Wielki sukces Szkoły Muzycznej w Ropczycach! Pierwsza sesja Młodzieżowej Rady Gminy w Ostrowie Zaproszenie na koncert noworoczny orkiestry dętej w Ropczycach Plebiscyt „Najpopularniejsi w ropczyckim sporcie - 2012” Pogodnych Świąt Bożego Narodzenia By ten czas był źródłem radości i wiary, że to co lepsze stoi u progu Nowego Roku byłym i obecnym Pracownikom Spółki oraz ich rodzinom zdrowia, szczęścia, spełnienia planów i zamierzeń oraz wszelkiej pomyślności życzy Zarząd Zakładów Magnezytowych „ROPCZYCE” S.A. Mieszkańcom gminy Ostrów oraz powiatu ropczycko - sędziszowskiego życzymy, aby zbliżające się Święta Bożego Narodzenia upłynęły w miłej atmosferze, zdrowiu i spokoju, a Nowy Rok przyniósł wiele sukcesów w życiu prywatnym i zawodowym. Przewodniczący Rady Gminy Marian Pondo Z okazji Świąt Bożego Narodzenia oraz Nowego Roku 2013 szczęścia, zdrowia i wszelkiej pomyślności klientom i konsumentom życzy Zarząd i pracownicy Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Ropczycach. Wójt Gminy Ostrów Piotr Cielec Na zbliżające się święta życzymy Czytelnikom Ziemi Ropczyckiej przeżywania Bożego Narodzenia w zdrowiu, radości i cieple rodzinnej atmosfery. Nadchodzący 2013 rok niech będzie dla Wszystkich czasem pokoju oraz realizacji osobistych zamierzeń. Redakcja i Zarząd TPZR ROPCZYCE Ks. biskup Kazimierz Górny Honorowym Obywatelem Miasta Ropczyce Idea nadawania honorowego obywatelstwa zrodziła się w XIX w. w Galicji i kontynuowana była w okresie międzywojennym. Do tej pięknej tradycji powrócono po 1989 roku. W tym okresie, czyli przez ponad 20 lat, tytuł ten nadano siedmiu osobom. 29 października 2012 r. Rada Miejska w Ropczycach podjęła jednomyślnie uchwałę o nadaniu honorowego obywatelstwa JE ks. bp Kazimierzowi Górnemu, ordynariuszowi diecezji rzeszowskiej. szczegóły na str. 7 ROPCZYCE Fot. Piotr Skałuba Ksiądz biskup Kazimierz Górny otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Ropczyce. NAWSIE Zakończenie roku jubileuszowego 16 listopada br. XXIX sesją Rady Miejskiej w Ropczycach zakończyły się obchody jubileuszu 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom. Uroczysta sesja Rady Miejskiej jest symbolicznym podziękowaniem i okazaniem szacunku wszystkim Ropczycanom i dobroczyńcom, począwszy od powstania miasta, działającym na rzecz jego rozwoju. ciąg dalszy na str. 7 Szkoła imienia Sybiraków 13 listopada 2012 roku w Szkole Podstawowej w Nawsiu miało miejsce wydarzenie niezwykle doniosłe dla całej społeczności szkolnej: uczniów, rodziców i nauczycieli. Była to uroczystość nadania szkole imienia Sybiraków. ciąg dalszy na str. 39 Uczestnicy uroczystości przed kościołem w Nawsiu - poczty sztandarowe obecne na uroczystości. W uroczystej sesji Rady Miejskiej w Ropczycach uczestniczyli znamienici goście. OSTRÓW Ropczycki rynek Perłą Podkarpacia Ropczyce zostały laureatem konkursu „Unijne Perły Podkarpacia” w kategorii „Perła wśród projektów dotyczących ochrony środowiska, społeczeństwa informacyjnego i rewitalizacji”, zgłaszając projekt pn. „Rewitalizacja centrum Ropczyc”. Fot. Piotr Skałuba Więcej szczegółów na stronie internetowej www.ropczyce.eu IEMIA Z ROPCZYCKA GAZETA POWIATOWA Henryk Sienkiewicz patronem szkoły 15 listopada 2012 roku przejdzie do historii Publicznej Szkoły Podstawowej w Ostrowie, bowiem w tym dniu placówka otrzymała imię Henryka Sienkiewicza. Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. ciąg dalszy na str. 37 Poczet sztandarowy Szkoły Podstawowej w Ostrowie Wydawca: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Ropczyckiej w Ropczycach. Nakład: 1200 egz. Zespół redakcyjny: Teresa Kiepiel – red. nacz., Elżbieta Kosydar, Agnieszka Szela, Edyta Pazdan, Piotr Skałuba, Jolanta Kaszowska, Marcin Świerad – red. Wielopole Skrz. Współpracują: Katarzyna Sikora, Maria Wójcik, Przemysław Łagowski, Mateusz Surman – red. Ostrów, Barbara Traciak (Zagorzyce). Adres redakcji: ul. Bursztyna 1, 39-100 Ropczyce. Dyżury redakcyjne: czwartek w godz. 10.00-12.00 w Centrum Kultury tel. 17 22-18-228. Redakcja zastrzega sobie prawo skracania nadsyłanych tekstów. Za treść poszczególnych artykułów odpowiadają ich autorzy. Druk: Drukarnia „Duet”, tel. 17 87-11-281. Reklamy prosimy przesyłać na e-mail: [email protected], [email protected] www.gazeta-ziemiaropczycka.pl Miesięcznik Powiatowy „Ziemia Ropczycka” jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Prasy Lokalnej WIEŒCI Z MAGISTRATU WIEŒCI Z MAGISTRATU Urz¹d Miejski w Ropczycach 39-100 Ropczyce, ul. Krisego 1 tel. (17) 22 10 510; fax. (17) 22 10 555 e-mail: [email protected] www.ropczyce.eu Dni pracy: pn.-pt. 7.30-15.30 Przyjêcia stron przez burmistrza w pi¹tki 8.00-12.00 Boles³aw Bujak – burmistrz Wies³aw Maziarz – I Z-ca Burmistrza Robert Kuraszkiewicz – II Z-ca Burmistrza Jakie sprawy za³atwisz w Urzêdzie? Urz¹d Stanu Cywilnego tel. (17) 22 10 538 sprawy: aktów urodzenia, zawarcia zwi¹zku ma³¿eñstwa i inne Referat Spraw Organizacyjnych i Obywatelskich tel. (17) 22 10 520 Ewidencja Ludnoœci tel. (17) 22 10 526 sprawy: zameldowania, wymeldowania, dowody osobiste i inne Ewidencja Dzia³alnoœci Gospodarczej tel. (17) 22 10 525 sprawy: zak³adania i prowadzenia dzia³alnoœci gospodarczej Referat Bud¿etu i Finansów tel. (17) 22 10 540 Referat Podatków tel. (17) 22 10 546 podatki z terenu miasta tel. (17) 22 10 545 podatki z terenów wiejskich Referat Gospodarki Przestrzennej, Rolnictwa i Ochrony Œrodowiska tel. (17) 22 10 560, 564 sprawy: decyzje o warunkach zabudowy, wyrysy z miejscowego planu, podzia³, sprzeda¿ nieruchomoœci i inne tel. (17) 22 10 557 sprawy: spory wodne, wycinka drzew, decyzje œrodowiskowe i inne Referat Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej tel. (17) 22 10 531, 532 sprawy: utrzymania dróg i ulic miejskich tel. (17) 22 10 530 sprawy: dodatków mieszkaniowych Referat Rozwoju Gospodarczego tel. (17) 22 10 565 Referat Programów Pomocowych i Rozwoju tel. (17) 22 10 569 Zespó³ ds. Promocji Gminy tel. (17) 22 10 559 Po¿ytek Publiczny tel. (17) 22 10 523 STR. 4 Uroczysta Sesja Rady Miejskiej 16 listopada 2012 r. Samorz¹d Miasta i Gminy oraz Towarzystwo Przyjació³ Ziemi Ropczyckiej oficjalnie zakoñczyli obchody roku jubileuszowego, 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom przez króla Kazimierza Wielkiego. Oficjalne uroczystoœci rozpoczê³y siê od ods³oniêcia pomnika ks. dr. Jana Zwierza i poœwiêcenia go przez J.E. ks. biskupa Kazimierza Górnego, ordynariusza diecezji rzeszowskiej. Autorem postumentu jest Kazimierz Malski. Nastêpnie w Centrum Kultury odby³a siê XXIX sesja Rady Miejskiej zwieñczaj¹ca rok jubileuszowy. Jednym z punktów uroczystoœci by³ wyk³ad ks. prof. Micha³a Hellera, œwiatowej s³awy fizyka, kosmologa, filozofa, teologa, cz³onka Papieskiej Akademii Nauk, autora lub wspó³autora prawie 500 publikacji, fundatora Centrum Kopernika Badañ Interdyscyplinarnych, laureata presti¿owej nagrody Templetona. Ks. profesor przy- bli¿y³ zebranym postaæ GeorgaHenri Lemaitre’a, ksiêdza i kosmologa, jednego z wspó³twórców kosmologii relatywistycznej oraz ojca koncepcji wielkiego wybuchu. Nastêpnie ks. biskup Kazimierz Górnego, odebra³ z r¹k burmistrza Ropczyc Boles³awa Bujaka oraz Józefa Misiury, przewodnicz¹cego Rady Miejskiej w Ropczycach dyplom Honorowego Obywatela Miasta Ropczyce. Tytu³ ten nada³a biskupowi Górnemu Rada Miejska w Ropczycach, jako wyraz wdziêcznoœci i wielkiego uznania dla jego zas³ug. Ksi¹dz biskup dziêkuj¹c za ten piêkny tytu³ ¿yczy³, by Ropczyce by³y wzorem dla innych miast. Podsumowania obchodów roku jubileuszowego dokona³ gospodarz miasta Boles³aw Bujak. Burmistrz z³o¿y³ podziêkowania wszystkim zaanga¿owanym w organizacjê jubileuszu. Uroczystoœæ by³a tak¿e okazj¹ do wrêczenia orderów i odznaczeñ. Po zakoñczeniu oficjalnej czêœci uroczystoœci goœcie obejrzeli spektakl muzyczny „Jaskó³ka uwiêziona” w wykonaniu ropczyckiej m³odzie¿y. Gospodarze jubileuszowej sesji przygotowali dla wszystkich goœci œwie¿o odebran¹ z drukarni monografiê, wydan¹ z inicjatywy Samorz¹du Ropczyc, pod redakcj¹ naukow¹ profesora W³odzimierza Bonusiaka z pozytywn¹ recenzj¹ profesora Feliksa Kiryka, przygotowan¹ przez dwunastu autorów. Monografia zawiera 14 rozdzia³ów, oddaje w sposób przejrzysty obraz rozwoju gospodarczego, kulturalnego i spo³ecznego Ropczyc, który dokona³ siê od schy³ku PRL-u do 2012 roku. Niezwyk³ego kolorytu w postaci cech edytorskich przyda³ jej wydawca Józef Ambrozowicz, dyrektor wydawnictwa JOTA w Rzeszowie. Zdjêcia na str. 28-29 Obchody œwiêta 11 Listopada w 94. rocznicê odzyskania niepodleg³oœci rozpoczê³y siê msz¹ œw. za Ojczyznê z intencji Samorz¹du Miasta i Gminy. Ropczycki koœció³ farny zgromadzi³ mieszkañców, samorz¹dowców, kombatantów, poczty sztandarowe oraz m³odzie¿. Koncelebrze przewodniczy³ ks. proboszcz Stanis³aw Mazur, a homiliê wyg³osi³ ks. Zygmunt Bochenek. Po zakoñczeniu nabo¿eñstwa przedstawiciele samorz¹du gminnego oraz powiatowego z³o¿yli wi¹zanki kwiatów pod tablicami pami¹tkowymi przy koœciele, pod pomnikiem papie¿a Jana Paw³a II, a póŸniej pod Pomnikiem Pamiêci. Po z³o¿eniu kwiatów przez delegacje samorz¹du, s³u¿b mundurowych, przedstawicieli zak³adów pracy, firm i placówek oœwiatowych, burmistrz Boles³aw Bujak w krótkim okolicznoœciowym przemówieniu przypomnia³, czym jest niepodleg³oœæ. Podkreœli³, ¿e to dziêki oddaniu wielu pokoleñ Polaków zachowaliœmy niepodleg³oœæ oraz nasz¹ polsk¹ to¿samoœæ, tradycjê i kulturê. Podziêkowa³ zebra- nym za obecnoœæ oraz zaprosi³ na I Ropczycki Bieg Niepodleg³oœci. Na zakoñczenie wszyscy wys³uchali kilku patriotycznych utworów w wykonaniu ropczyckiej orkiestry dêtej. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) WIEŒCI Z MAGISTRATU miarach 19 x 32 m o nawierzchni syntetycznej poliuretanowej. Wykonane zosta³o równie¿ ogrodzenie kompleksu, pi³kochwyty, oœwietlenie boisk i budynek sanitarno-szatniowy. Koszt inwestycji to ok. 1 mln 126 tys. z³ z czego ponad 833 tys. z³ pochodzi ze œrodków pozyskanych przez Samorz¹d Ropczyc z Podkarpackiego Urzêdu Marsza³kowskiego oraz Ministerstwa Sportu i Turystyki. Przekazany do u¿ytku kompleks bêdzie s³u¿y³ nie tylko dzieciom i m³odzie¿y, mog¹ z niego korzystaæ tak¿e osoby doros³e – mieszkañcy gminy Ropczyce. Kompleks ma zapewniæ rozrywkê, umo¿liwiæ rozwój sportowych talentów, a przede wszystkim zachêciæ dzieci i m³odzie¿ do zdrowego spêdzania czasu wolnego. Konferencja dotycz¹ca zabezpieczenia powodziowego 5 listopada br. burmistrz Ropczyc Boles³aw Bujak uczestniczy³ w konferencji w Sêdziszowie M³p., która dotyczy³a stanu zabezpieczenia przeciwpowodziowego na terenie województwa podkarpackiego ze szczególnym uwzglêdnieniem miejscowoœci po³o¿nych w dolinie rzek Wis³o- ochrony przed powodzi¹ w doki i Wielopolki. By³o to kolejne rzeczu górnej Wis³y, który zapewspotkanie na terenie powiatu ni³ zgromadzonych, ¿e œrodki na ropczycko-sêdziszowskiego ten cel s¹ zabezpieczone na rok w tym roku, poprzednie odby³o przysz³y oraz lata kolejne. Stanis³aw Stachura – dyrektor Podsiê w styczniu w Ropczycach. Firmy dzia³aj¹ce na terenie karpackiego Zarz¹du Melioracji Sêdziszowa M³p. i Ropczyc oba- i Urz¹dzeñ Wodnych przedstawiaj¹ siê, ¿e rzeki Budzisz i Wie- wi³ zakres przygotowañ projeklopolka ponownie zalej¹ ich za- tów technicznych i poinformok³ady. W zwi¹zku z tym apelowa- wa³, na jakim etapie s¹ przygo³y o budowê polderów – suchych towania do kolejnych inwestycji zbiorników. W chwili obecnej przeciwpowodziowych. Obecni na spotkaniu samotrwa opracowywanie dokumentacji rz¹dowego programu rz¹dowcy wyrazili swoje obawy ochrony przed powodzi¹ dorze- dotycz¹ce szybkiej realizacji incza Górnej Wis³y. W spotkaniu westycji zwi¹zanych z budow¹ uczestniczy³ Jerzy Miller – Woje- polderów. Uzasadniali to protewoda Ma³opolski, pe³nomocnik stami mieszkañców, którzy nie rz¹du do spraw programu zgadzaj¹ siê na ich budowê. Uroczystoœæ przekazania sztandaru ropczyckiego ko³a Œwiatowego Zwi¹zku ¯o³nierzy AK 22 listopada br. odby³a siê uroczystoœæ przekazania sztandaru Ropczyckiego Ko³a Œwiatowego Zwi¹zku ¯o³nierzy Armii Krajowej do izby pamiêci w Liceum Ogólnokszta³c¹cym im. Tadeusza Koœciuszki w Ropczycach. Po wprowadzeniu sztandaru Liceum i ko³a ŒZ¯AK, dyrektor Liceum Gra¿yna Baran letnie kultywowanie tradycji powita³a zaproszonych goœci i etosu Armii Krajowej. Podziêoraz m³odzie¿ szkoln¹. Nastêp- kowa³ równie¿ za upowszechnianie sztandar ¿o³nierzy AK zosta³ nie wœród m³odzie¿y wiedzy hiprzekazany na jej rêce. Obecny storycznej dotycz¹cej dziedzicna sali prezes Ko³a Andrzej ¯ylicz twa ideowego AK oraz za obecwyg³osi³ wyk³ad o lokalnej dzia- noœæ podczas wa¿nych uroczy³alnoœci AK i powo³aniu Ko³a stoœci patriotycznych. Na zakoñZwi¹zku. Burmistrz Boles³aw czenie uroczystoœci m³odzie¿ Bujak podziêkowa³ cz³onkom szkolna zaprezentowa³a krótki ŒZ¯AK w Ropczycach za wielo- monta¿ s³owno-muzyczny. „Radosna szko³a” – kolejny plac zabaw w naszej gminie Dziêki dotacji pozyskanej z rz¹- œcianki wspinaczkowe i huœtawdowego programu „Radosna ki), ³awki oraz kosze. Zdrowie Szko³a” w naszej gminie powsta³ i bezpieczeñstwo u¿ytkowników kolejny nowoczesny plac zabaw placów zabaw to kwestia objêta dla dzieci. Do grona posiadaczy szczególn¹ trosk¹. W zwi¹zku takich obiektów do³¹czy³ Zespó³ z tym, nowy plac wy³o¿ony jest Szkó³ Nr 4 na osiedlu Chech³y. nowoczesn¹ nawierzchni¹ bezPlac o powierzchni 500 m2 piecznego upadku, a ca³oœæ jest wyposa¿ony jest w sprzêt rekre- ogrodzona. Koszt przedsiêwziêacyjny (w tym zje¿d¿alnie, wie- cia to ponad 193 tys. z³, z czego ¿e, trapy, drabinki, pomosty, 50% to œrodki rz¹dowe. 29 listopada br. odby³a siê uroczystoœæ otwarcia dwóch nowych boisk wykonanych w ramach rz¹dowego programu „MOJE BOISKO – Orlik 2012”, wybudowanych przy Zespole Szkó³ Nr 5 na osiedlu Witkowice. Symbolicznego przeciêcia wstêgi dokonali: burmistrz Ropczyc Boles³aw Bujak, wykonawca zadania – prezes Zarz¹du Zak³adu Us³ug Miejskich w Dêbicy Jan Bizoñ, wiceburmistrz Wies³aw Maziarz, dyrektor Ropczyckiego Centrum Sportu i Rekreacji Adam Wojdon, kierownik Referatu Rozwoju Gospodarczego UM w Ropczycach Maria Bochenek, inspektor nadzoru budowlanego Józef Drozd oraz dyrektor ZS Nr 5 Wies³aw Nykiel. Po czêœci oficjalnej m³odzie¿ szkolna rozegra³a pierwszy mecz pi³ki no¿nej. W sk³ad nowoczesnego i funkcjonalnego kompleksu wchodzi boisko pi³karskie o wymiarach 30 x 62 m pokryte sztuczn¹ muraw¹ oraz boisko wielofunkcyjne o wy- Dzieñ Pracownika Socjalnego 21 listopada br. z okazji Dnia Pracownika Socjalnego burmistrz Boles³aw Bujak spotka³ siê z pracownikami placówek pomocy spo³ecznej z naszej gminy. Burmistrz podziêkowa³ wszystkim zebranym za zaanga¿owanie w pracê na rzecz osób potrzebuj¹cych, mówi¹c: wasza praca jest autentyczn¹ s³u¿b¹, przynosi ulgê w cierpieniu, ubóstwie, chorobie, osamotnieniu, czy uzale¿nieniu. Jest ona niezbêdnym wsparciem, niezast¹pionym znakiem nadziei i ludzkiej dobroci. Dziêkuj¹c za dotychczasow¹ wspó³pracê, ¿yczy³, aby obowi¹zki zawodowe by³y Ÿród³em zadowolenia oraz satysfakcji, a trud dnia codziennego nagradzany by³ dobrym s³owem i uœmiechem podopiecznych. Dzieñ Pracownika Socjalnego, obchodzony 21 listopada, wprowadzi³a ustawa o pomocy spo³ecznej z dnia 29 listopada 1990 r. Dla wielu pracowników socjalnych jest to bardzo wa¿ne wydarzenie w ich zawodowym ¿yciu. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) STR. 5 OBRADOWA£A RADA MIEJSKA XXVIII sesja Rady Miejskiej 29 paŸdziernika 2012 r. 29 paŸdziernika 2012 r. odby³a siê XXVIII sesja Rady Miejskiej w Ropczycach. Efektem pracy radnych miasta i gminy Ropczyce by³o podjêcie 21 uchwa³. Z analizy przed³o¿onych projektów, które w wyniku g³osowania sta³y siê obowi¹zuj¹cymi uchwa³ami, wyjaœnieñ i informacji burmistrza Ropczyc wynikaj¹ tematy spo³eczno-gospodarcze dotycz¹ce so³ectw i osiedli. Zbli¿a siê zakoñczenie modernizacji czêœci budynku (Ropczyce, ul. Armii Krajowej 7, osiedle œw. Barbary), w której bêdzie mieœci³ siê ¿³obek. W zwi¹zku z tym zosta³a podjêta uchwa³a o utworzeniu ¯³obka Miejskiego i o nadaniu mu statutu. To formalnoprawne rozstrzygniêcie zapocz¹tkuje organizacyjny proces utworzenia ¿³obka, w tym zatrudnienie kierownictwa placówki. Celem ¿³obka jest sprawowanie opieki nad dzieæmi, które ukoñczy³y 20 tydzieñ ¿ycia do koñca roku szkolnego, w którym dziecko skoñczy 3 lata. Wysokoœæ odp³atnoœci za pobyt w ¿³obku oraz za wy¿ywienie ureguluje odrêbna uchwa³a rady. Godziny otwarcia ustali dyrektor, bior¹c pod uwagê opinie rodziców. ¯³obek mo¿e pomieœciæ oko³o 30 dzieci. W zale¿noœci od liczby zapisanych dzieci nast¹pi zatrudnienie kadry (wp³ynê³o kilkadziesi¹t podañ o pracê). Gmina otrzyma³a przyrzeczenie Ministerstwa Pracy i Polityki Spo³ecznej o 2-letniej dotacji na sfinansowanie zatrudnienia w wysokoœci oko³o 80%. Tym samym bêdzie to jakby okres próbny w dzia³alnoœci tej placówki. Siedziba ¿³obka równie¿ poSTR. 6 wsta³a przy znacz¹cym udziale dotacji zewnêtrznej. Kontynuowane s¹ inwestycje na drogach powiatowych (ul. œw. Barbary, ul. Witosa z ul. Najœw. Marii Panny). Gmina Ropczyce kolejny rok wspiera finansowo inwestycje drogowe realizowane przez ropczyckie starostwo. W bie¿¹cym roku bêdzie to kwota w wysokoœci ok. 442.000 z³ na modernizacjê dróg i ulic oraz kilkadziesi¹t tysiêcy na przygotowanie projektów technicznych chodników przy drogach powiatowych. W zwi¹zku z obchodami 650-lecia miasta skrzy¿owanie ulic Mickiewicza i Ogrodniczej, czyli rondo otrzyma³o nazwê „Rondo 650-lecia Ropczyc”. Jest to nazwa, poprzez któr¹ informujemy, ¿e nasze miasto liczy 650 lat. W zwi¹zku z tym chcemy podkreœliæ, ¿e pamiêtamy o historii Ropczyc i mieszkaj¹cych tu ludziach zapisanych na kartach historii z imienia i nazwiska oraz o wszystkich pozosta³ych, którzy w Ropczycach mieszkali i pracowali, prze¿ywali trudne i radosne lata, chwile, zarówno osobiste, jak i zwi¹zane z losami ojczyzny, a tak¿e, ¿e jest to nazwa odnosz¹ca siê do wszystkich mieszkañców, ¿yj¹cych dziœ na ziemi ropczyckiej. Bior¹c pod uwagê bie¿¹cy i przysz³y kierunek dzia³añ w sferze inwestycji, wiod¹c¹ dziedzin¹ jest oœwiata (obiekty typowo szkolne i przyszkolne jak boiska, place zabaw). Jeœli chcemy, ¿eby nasze dzieci mia³y dobre warunki pobytu w szkole, a id¹c do szkó³ œrednich o ró¿nych kierunkach, nie by³y gorsze (zw³aszcza te z wiosek od dzieci z miasta), ¿eby placówki te posiada³y wspó³czesne pomoce dydaktyczne – inwestycje w oœwiacie s¹ nieodzowne. Musimy zrozumieæ, ¿e lepiej poczekaæ z innymi wydatkami (droga, chodnik) na rzecz zainwestowania w edukacjê dzieci, bo w tej dziedzinie czas nie znosi pustki. W tê intencjê wpisuje siê miêdzy innymi uchwa³a o wydatkach inwestycyjnych na lata 2013-2014 na przedsiêwziêcie dotycz¹ce rozbudowy Zespo³u Szkó³ w NiedŸwiadzie Dolnej i doposa¿enie bazy edukacyjnej szkó³ podstawowych i gimnazjalnych. Kosztorysowa wartoœæ wydatków na wymienion¹ inwestycjê z bud¿etu Gminy to ok. 4,4 mln, zaœ œrodki europejskie, o które Gmina zabiega, opracowuj¹c stosowny wniosek, to prawie milion z³. Z uwagi na du¿¹ iloœæ gmin sk³adaj¹cych wnioski o dofinansowanie w tej dziedzinie, rywalizacja jest bardzo trudna. Ostateczna decyzja o losach inwestycji zapadnie w przysz³ym roku. Dzia³ania przy innych szeroko pojêtych inwestycjach edukacyjnych to: budowa dachu nad rozbudowy- wan¹ placówk¹ w Gnojnicy Dolnej, zabiegi o œrodki z rezerwy Ministerstwa Edukacji na przebudowê dachu nad star¹ czêœci¹ szko³y, przygotowanie pozwolenia na budowê boiska sportowego przy Zespole Szkó³ w NiedŸwiadzie Górnej. Koñcz¹ siê prace przy modernizacji budynku domu kultury w NiedŸwiadzie. Finalizuj¹ siê przetargi i dostawy wyposa¿enia pomieszczeñ bibliotecznych i przeznaczonych na dzia³alnoœæ kulturaln¹. Wartoœæ prac i wyposa¿enia siêga 2 mln z³, w tym 700 tys. z³ to dotacja z Ministerstwa Kultury i ponad 200 tys. z³ ze œrodków europejskich. Burmistrzowie i wójtowie gmin oraz starosta Powiatu Ropczycko-Sêdziszowskiego skierowali do Marsza³ka Województwa Podkarpackiego wnioski o ujêcie w programie inwestycyjnym województwa na lata 2014-2020: modernizacji drogi wojewódzkiej Tuszyma – Wiœniowa (przebiega w znacznej czêœci przez miasto i gminê Ropczyce), budowy ³¹cznika drogowego od zjazdu z autostrady w Borku Wielkim do drogi E-4 (wg uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego), tzw. suchych zbiorników na rzekach Budzisz i Wielopolka. W wyniku rozstrzygniêcia przetargowego wybrany jest wykonawca przebudowy fragmentu kolektora sanitarnego przy ul. Grendysa i ul. Wyspiañskiego, co przyczyni siê do efektywniejszej pracy systemu kanalizacji sanitarnej w Ropczycach. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) OBRADOWA£A RADA MIEJSKA XXIX sesja – 16 listopada 2012 r. Ci¹g dalszy ze str. 3 W wyst¹pieniu otwieraj¹cym sesjê przewodnicz¹cy Rady Miejskiej Józef Misiura deklarowa³, i¿ myœl¹ przewodni¹ dzia³añ Rady i Burmistrza jest wszechstronny rozwój miasta i gminy oraz przekazanie tradycji religijno-patriotycznej przysz³ym pokoleniom. Na ropczyckie œwiêto przyby³o wielu dostojnych i oczekiwanych goœci, miêdzy innymi delegacje samorz¹dów ze S³owacji i Ukrainy, szefowie instytucji wojewódzkich w tym Alicja Wosik Wicewojewoda Podkarpacki, liczna delegacja duchowieñstwa na czele z ksiêdzem prof. Micha³em Hellerem (œwiatowej s³awy fizykiem, kosmologiem i filozofem, laureatem nagrody Templetona) oraz ksiêdzem biskupem Kazimierzem Górnym, osoby wchodz¹ce w sk³ad komitetu honorowego obcho- dów 650-lecia miasta, szefowie instytucji i stowarzyszeñ powiatowych oraz gminnych. Ksi¹dz prof. M. Heller, w krótkiej prelekcji zapozna³ zebranych z ¿yciorysem i dorobkiem naukowym belgijskiego ksiêdza i uczonego (matematyka i kosmologa) Georgesa Lemaitre’a. Uroczysta sesja Rady by³a okazj¹ do wrêczenia dyplomu na okolicznoœæ nadania tytu³u Honorowego Obywatela Miasta Ropczyce ksiêdzu biskupowi Kazimierzowi Górnemu, ordynariuszowi diecezji rzeszowskiej. Honorowe obywatelstwo zosta³o nadane przez Radê Miejsk¹ w Ropczycach w podziêkowaniu za 20-letni¹ wspó³pracê z miastem i gmin¹ Ropczyce, w szczególnoœci za pos³ugê w sferze ¿ycia duchowego. Podczas sesji wrêczone zosta³y równie¿ odznaczenia pañstwowe nadane przez Prezydenta RP. Krzy¿em Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczeni zostali: Józef Siwiec, Stanis³aw Misztal oraz poœmiertnie W³adys³aw S¹siadek. Srebrnym Krzy¿em Zas³ugi odznaczeni zostali: ks. Jan Delekta, Joanna Jordan, Józef Misiura, Bo¿ena Pyzik, Andrzej Rachwa³, Leszek Walczyk, Wojciech ¯uchowski. Br¹zowy Krzy¿ Zas³ugi otrzymali: Danuta D¹browska, El¿bieta Kosydar, Andrzej Panek, El¿bieta Ryniewicz, Maria ¯erkowska. Medale za d³ugoletni¹ s³u¿bê otrzymali: z³oty: Teresa Be³ko, Ma³gorzata Bykowska, Bernadeta D³ugosz, Józef Drozd, Helena Dziedzic, Janina Pazdan-Kêdziora, Edward Sidor, Andrzej Trznadel, srebrny: Teresa Fru¿yñska, El¿bieta Harchut, Wies³awa Karaœ, Danuta Kowalska, Tadeusz Magdoñ, Dorota Skorupa, Renata Wi¹cek, br¹zowy: El¿bieta Klimek, Jerzy Pasela, Agata Pietraszewska. W koñcowej czêœci sesji g³os zabra³ burmistrz Ropczyc Boles³aw Bujak. Jego wyst¹pienie to by³o podsumowaniem roku obchodów jubileuszu miasta. Burmistrz wspomnia³ uroczystoœci zorganizowane w ramach roku jubileuszowego, celem których by³o przypomnienie, w szczególnoœci m³odym mieszkañcom, ró¿nych wydarzeñ sk³adaj¹cych siê na ponad 600-letni¹ historiê miasta, a tak¿e utrwalanie naszej bogatej historii, przekazywanie m³odemu pokoleniu tradycji, to¿samoœci oraz idei poszanowania ma³ej ojczyzny, co przek³ada siê na troskê o ca³e nasze pañstwo. Burmistrz przekaza³ s³owa wdziêcznoœci goœciom, którzy wspólnie z mieszkañcami Ropczyc dzielili uroczyste chwile i wydarzenia. Wyrazy podziêkowania skierowa³ do wspó³organizatorów jubileuszu, Zarz¹du Towarzystwa Przyjació³ Ziemi Ropczyckiej. Podziêkowa³ tak¿e wszystkim, których praca i poœwiêcony czas z³o¿y³y siê na odœwiêtn¹ oprawê wszelkich uroczystoœci odbywaj¹cych siê w ramach urodzin miasta, tj. pracownikom Urzêdu Miejskiego, jednostek organizacyjnych Gminy, placówek oœwiaty, kultury oraz mieszkañców Ropczyc i okolic. Zdjêcia na str. 28-29 Ks. biskup Kazimierz Górny Honorowym Obywatelem Miasta Ropczyce 29 paŸdziernika 2012 r. na wniosek Samorz¹du Miasta i Gminy Ropczyce oraz dziekana dekanatu ropczyckiego Rada Miejska w Ropczycach podjê³a jednomyœlnie uchwa³ê (nr XXVIII /290/ 12) o nadaniu honorowego obywatelstwa JE ks. bp Kazimierzowi Górnemu, ordynariuszowi diecezji rzeszowskiej, przewodnicz¹cemu Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski i cz³onkowi Komisji Misyjnej Konferencji Episkopatu Polski. W obszernym uzasadnieniu czytamy m.in: „[...]Jego Ekscelencja ks. bp Kazimierz Górny urodzi³ siê 24 grudnia 1937 r. w Lubniu ko³o Myœlenic w rodzinie Stanis³awa i Barbary Lipieñ. Do szko³y podstawowej uczêszcza³ w rodzinnej miejscowoœci. Po jej ukoñczeniu w 1951 r. wst¹- pi³ do krakowskiego Wy¿szego Seminarium Duchownego, gdzie odby³ studia filozoficzno-teologiczne i formacjê pastoraln¹. Uwieñczeniem tego etapu ¿ycia by³y œwiêcenia kap³añskie, które przyj¹³ 29 czerwca 1960 z r¹k ks. bp Karola Wojty³y w królewskiej katedrze na Wawelu. Przez pierwsze 10 lat ks. Kazimierz Górny pracowa³ jako wikariusz w kilku parafiach archidiecezji krakowskiej. Od 1970 r. zwi¹za³ siê Kuri¹ Metropolitaln¹ w Krakowie, organizuj¹c Wydzia³ Duszpasterstwa Rodzin, którego pracami kierowa³ do 1977 r. W latach 1972-77 by³ sekretarzem krakowskiego Synodu Duszpasterskiego, nale¿a³ do archidiecezjalnej Rady Kap³añskiej i Komitetu Roku Œwiêtego. Nominacjê na proboszcza w Oœwiêcimiu i dziekana ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Idea nadawania honorowego obywatelstwa zrodzi³a siê w XIX w. w Galicji i kontynuowana by³a w okresie miêdzywojennym. W Ropczycach po raz pierwszy zaszczytny tytu³ Honorowego Obywatela nadano adwokatowi Brunonowi Krise w 1922 r. Do tej piêknej tradycji powrócono po 1989 roku. W tym okresie, czyli przez ponad 20 lat, tytu³ ten nadano siedmiu osobom. W roku jubileuszu miasta do tego presti¿owego grona do³¹czy³y cztery osoby. tego¿ dekanatu otrzyma³ w 1977 r. Sakrê biskupi¹ otrzyma³ z r¹k papie¿a Jana Paw³a II w styczniu 1985 r. w watykañskiej bazylice œw. Piotra. Wówczas te¿ s³owa „Omnia Tibi” (Wszystko Tobie) obra³ jako biskupie zawo³anie i dewizê pos³ugiwania. Kolejny, jak¿e owocny etap ¿ycia JE, rozpocz¹³ siê 25 marca 1992 r. z chwil¹ powo³ania na ordynariusza nowo utworzonej diecezji rzeszowskiej. Ks. Biskup, jako pierwszy pa- sterz tej diecezji wniós³ ogromny wk³ad pracy organizacyjnej i duszpasterskiej w obecny kszta³t administracyjny diecezji rzeszowskiej i dekanatu ropczyckiego. Od ponad 20 lat, dziêki pos³udze Jego Ekscelencji, nast¹pi³ rozwój kultu maryjnego w ropczyckim Sanktuarium. Szczególnie wdziêczni jesteœmy za koronacjê cudownej figury Matki Bo¿ej Ropczyckiej i erygowanie trzech nowych parafii pw: œw. Barbary, Œwiêtej RoCi¹g dalszy na str. 8 STR. 7 OBRADOWA£A RADA MIEJSKA Ci¹g dalszy ze str. 7 dziny oraz œw. Urszuli Ledóchowskiej, gdzie JE wprowadzi³ relikwie œw. Siostry Faustyny Kowalskiej i b³. Jana Paw³a II. W znaku czcigodnych relikwii ks. biskup da³ nam narzêdzia do kultywowania mi³osierdzia i g³êbok¹ perspektywê piêknej przysz³oœci, któr¹ tworzymy ju¿ dziœ. Arcypasterz diecezji rzeszowskiej gorliwie realizuje misjê kierowania Koœcio³em rzeszowskim w XXI wieku, wyznaczon¹ mu przez papie¿a Jana Paw³a II, którego by³ uczniem i bliskim wspó³pracownikiem. Owoce tej pos³ugi s¹ obfite. To w³aœnie za czasów pasterzowania JE nast¹pi³ rozwój ruchów katolickich i stowarzyszeñ, które pomagaj¹ nam w budowaniu wiary, w³asnej to¿samoœci i odpowiedzialnoœci za drugiego cz³owieka, takich jak: Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Katolickie Stowarzyszenia M³odzie¿y, Krucjata Wyzwolenia Cz³owieka, Ró¿e Ró¿añcowe, Parafialny Zespó³ Caritas, Duszpasterstwo Niepe³nosprawnych i Duszpasterstwo Nauczycieli. Czcigodny Nominat jest równie¿ pionierem wspó³pracy z ropczyckim samorz¹dem w dziele budowania instytucji charytatywnych, tj. Warsztatów Terapii Zajêciowej i pierwszej w diecezji Stacji Obs³ugi Caritas, w których centrum zainteresowania pozostaje potrzebuj¹cy bliŸni.W tym kontekœcie wyra¿amy podziêkowanie za ogrom pomocy, jak¹ JE skierowa³ do Ropczyc niemal natychmiast po ust¹pieniu kataklizmu powodzi, która nawiedzi³a Ziemiê Ropczyck¹ w 2009 r. Pierwszy pasterz diecezji rzeszowskiej, przybywaj¹c do Ropczyc, nieustanie dzieli siê sw¹ ojcowsk¹ mi³oœci¹ z osobami najs³abszymi, chorymi, niepe³nosprawnymi podczas spotkañ w Œrodowiskowym Domu Samopomocy i Klubie Seniora, czy Parafialnym Zespole Caritas. Wyra¿amy równie¿ g³êbok¹ wdziêcznoœæ za dzie³o wi¹zania mi³oœci ojczyzny z mi³oœci¹ bo¿¹, któr¹ Czcigodny Nominat w sposób szczególny realizuje, uczestnicz¹c w ropczyckich uroczystoœciach patriotycznych, religijnych i jubileuszowych m. in. z okazji Dekanalnych Spotkañ Zespo³ów Synodalnych, Kongregacji Dekanatów Ropczyckiego i Sêdziszowskiego, jubileuszu 70-lecia ZS AgroTechnicznych i 25 rocznicy nadania szkole im. W. Witosa, poœwiêcenia sztandaru w ZS im. ks dra Jana Zwierza, a tak¿e przez udzia³ w Diecezjalnych Do¿ynkach i Dniach Kultury Chrzeœcijañskiej. Duchowy kszta³t naszej ma³ej ojczyŸnie nadaje ks. biskup przez osobisty kontakt z m³odzie¿¹ podczas udzielania sakramentu bierzmowania, dziel¹c siê op³atkiem z przedszkolakami, harcerzami, wolontariuszami, stra¿akami, funkcjonariuszami s³u¿b mundurowych, tak¿e we wspólnej modlitwie na szklaku pielgrzymkowym. Zas³ug¹ Jego Ekscelencji jest równie¿ otwarcie naszej parafii na œrodki spo³ecznego przekazu, powo³anie radia „Via” i wydawania wielu katolickich tytu³ów prasowych za poœrednictwem których dokonuje siê misja nowej ewangelizacji i pog³êbianie wiedzy o naszym królewskim grodzie. Wyra¿amy tak¿e radoœæ i dumê z tego, ¿e JE ksi¹dz biskup ceni sobie szczególnie wspó³pracê z kap³anami pochodz¹cymi z Ropczyc, spo- œród których ks. prof. Janusz Mi¹so pe³ni³ funkcjê osobistego sekretarza ksiêdza biskupa, a ks. dr Wies³aw Matyskiewicz piastujê j¹ do dziœ. Przytoczone w du¿ym skrócie dokonania predestynuj¹ JE ks. bp Kazimierza Górnego do nadania godnoœci Honorowego Obywatela Miasta Ropczyce, bowiem zapisuj¹ siê z³otymi zg³oskami w wielowiekowej historii miasta i parafii, przynosz¹ splendor królewskim Ropczycom i przyczyniaj¹ siê do duchowego i materialnego wzrostu miasta i parafii Ropczyce [...]”. Uroczystego wrêczenia dyplomu Honorowego Obywatela Miasta ks. bp Kazimierzowi Górnemu dokonali 16 listopada 2012 r. burmistrz Ropcyzyc Boles³aw Bujak i przewodniczacy Rady Miejskiej Józef Misura. Odby³o siê to w ropczyckim Centrum Kultury podczas sesji Rady Miejskiej wieñcz¹cej jubileuszowe obchody jubileuszu 650-lecia Ropczyc. Laudacjê na czeœæ Nominata wyg³osi³a Teresa Rachwa³ – wiceprzewodnicz¹ca Rady Miejskiej w Ropczycach. Gra¿yna WoŸny Zdjêcia na str. 28-29 SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA OG£OSZENIE O PRZETARGU Nieruchomoœæ zabudowana, po³o¿ona w £¹czkach Kucharskich, oznaczona w ewidencji gruntów jako dzia³ka nr 3064, o powierzchni 2000 m2, objêta ksiêg¹ wieczyst¹ numer 32144. Ww. dzia³ka jest zabudowana budynkiem by³ej szko³y podstawowej oraz budynkiem gara¿owym, zlokalizowana jest w miej- STR. 8 scowoœci £¹czki Kucharskie, gm. Ropczyce, powiat ropczycko-sêdziszowski, woj. podkarpackie. Odleg³oœæ od Ropczyc – ok. 9 km, dojazd drog¹ wojewódzk¹ nr 986 o jezdni asfaltowej. Kszta³t dzia³ki wyd³u¿ony, zbli¿ony do prostok¹ta, teren o niewielkim spadku. Media na dzia³ce, woda z w³asnej studni, kanalizacja odprowadzona do szamba. W niewielkiej odleg³oœci znajduj¹ siê zabudowania zagrodowe i pola uprawne. Przez po³udniow¹ czêœæ dzia³ki przebiega droga dojazdowa do pól. CENA WYWO£AWCZA NIERUCHOMOŒCI: 70.000,00 z³ (s³ownie: siedemdziesi¹t tysiêcy i zero groszy). Cena nie zawiera podatku VAT – zwolnienie na podst. art.43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i us³ug (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) Przetarg odbêdzie siê 20 grudnia 2012 roku o godz. 9:00 w pokoju nr 207 Urzêdu Miejskiego w Ropczycach, ul. Krisego 1 – II piêtro. Szczegó³owe informacje dotycz¹ce przetargu mo¿na uzyskaæ w Referacie Gospodarki Przestrzennej, Rolnictwa i Ochrony Œrodowiska Urzêdu Miejskiego w Ropczycach tel. (17) 22 10 561 lub (17) 22 10 562 ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA 1 lutego 2013 r. rozpocznie dzia³alnoœæ ¿³obek w Ropczycach. Bêdzie w nim sprawowana opieka nad dzieæmi w wieku od ukoñczenia 20 tygodnia ¿ycia do 3 lat. Stawki za pobyt i wy¿ywienie dzieci ¿³obku zosta³y ustalone na ostatniej sesji Rady Miejskiej w Ropczycach. Odp³atnoœæ na pobyt dziecka w ¿³obku bêdzie wynosiæ 0,65z³ za ka¿d¹ rozpoczêt¹ godzinê. Za pobyt wyd³u¿ony na wniosek rodzica (powy¿ej 10 godzin) stawka roœnie do kwoty 10 z³ za ka¿d¹ rozpoczêt¹ godzinê. Za wy¿ywienia dziecka trzeba bêdzie zap³aciæ maksymalnie 5,50 z³. Kwota ta mo¿e siê zmniejszyæ, jeœli w przetargu oferenci przedstawi¹ ni¿sze stawki. Wysokoœæ op³at jest oparta na kalkulacji kosztów utrzymania ¿³obka i udzia³u w³asnego Gminy. W okresie przejœciowym pisemne zg³oszenia dziecka do ¿³obka nale¿y sk³adaæ w sekretariacie Urzêdu Miejskiego w Ropczycach. Dodatkowe in- formacje mo¿na uzyskaæ w Miejsko-Gminnym Zespole Oœwiaty w Ropczycach, pokój 116. Inf. w³asna Odbudowa kompleksu sportowo-rekreacyjnego w Ma³ej WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE 12 listopada br. zakoñczono realizacjê projektu pn. Odbudowa kom- nie mieszank¹ traw skarp pleksu sportowo-rekreacyjnego w Ma³ej. G³ównym celem projektu wlotu. Na realizacjê tego projektu by³a likwidacja skutków powodzi, która mia³a miejsce w 2010 r., Gmina Ropczyce pozyska³a a tak¿e poprawa bezpieczeñstwa, funkcjonalnoœci i dostêpnoœci dofinansowanie ze œrodków do obiektu sportowo-rekreacyjnego. W ramach projektu wykona- wanych oraz obsianie trawy ne zosta³y nastêpuj¹ce robo- po wykonaniu wykopów p³yty boiska, ty: - remont drena¿u p³yty bo- - remont umocnienia wlotu iska, polegaj¹cy na odwod- kana³u zamkniêtego odbienieniu zniszczonych ele- raj¹cego wodê, polegaj¹cy mentów drena¿u boiska do na odtworzeniu zniszczonepi³ki no¿nej z rur perforo- go ubezpieczenia oraz obsia- Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz bud¿etu pañstwa w ramach dzia³ania 5.3 Infrastruktura sportowa i rekreacyjna Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podkarpackiego na lata 2007-2013. Ca³kowity koszt realizacji zada- nia wynosi 174 362,21 z³; w tym dofinansowanie ze œrodków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – 142 337,91 z³ oraz bud¿etu pañstwa – 25 118,46 z³, wk³ad w³asny – 6 905,84 z³. Odbudowa tego obiektu, który po wiêkszych opadach nie nadawa³ siê do u¿ytku przez d³u¿szy czas, przyczyni siê do poprawy jego funkcjonalnoœci,. S. Wójcik Odœnie¿anie i utrzymanie czystoœci dróg gminnych na okres zimowy do 31.03.2013 r. Œródmieœcie - Jan Wrona, Us³ugi Budowlano-Handlowe OSIEDLA – utrzymanie interwencyjne Brzyzna - Robert Dar³ak, Us³ugi Budowlano-HanPrzedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych – dlowe utrzymanie sta³e Chech³y - Damian Cabaj, Firma Handlowo-BudowŒw. Barbary - Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych lano-Produkcyjno-Us³ugowa ADBUD – utrzymanie interwencyjne; Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych – SO£ECTWA Lubzina - Damian Cabaj, Firma Handlowo-Budowutrzymanie sta³e lano-Produkcyjno-Us³ugowa ADBUD Czekaj - Jan Wrona, Us³ugi Budowlano-Handlowe Brzezówka - Damian Cabaj, Firma Handlowo-BudowGranice - Robert Dar³ak, Us³ugi Budowlano-Hanlano-Produkcyjno-Us³ugowa ADBUD dlowe Okonin - Damian Cabaj, Firma Handlowo-BudowPietrzejowa - Jan Wrona, Us³ugi Budowlano-Handlowe lano-Produkcyjno-Us³ugowa ADBUD – utrzymanie interwencyjne; £¹czki Kuch. - Robert Zapa³ Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych – Gnojnica Dolna - Robert Dar³ak, Us³ugi Budowlano-Hanutrzymanie sta³e dlowe Pó³noc - Jan Wrona, Us³ugi Budowlano-Handlowe Witkowice - Jan Wrona, Us³ugi Budowlano-Handlowe Gnojnica Wola - Robert Dar³ak, Us³ugi Budowlano-Handlowe – utrzymanie interwencyjne; NiedŸwiada - Jan Cabaj, Us³ugi Transportowe Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych – Ma³a - Gra¿yna Madeja, Zak³ad Hand.-Us³ug. utrzymanie sta³e ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) STR. 9 SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA Projekt pod nazw¹: „Zapewnienie prawid³owej gospodarki wodnoœciekowej w aglomeracji Ropczyce – etap I” realizowany przez Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych bliski zakoñczenia. Dobiegaj¹ koñca prace zwi¹zane z projektem budowy kanalizacji, wodoci¹gu oraz kanalizacji deszczowej pn. „Zapewnienie prawid³owej gospodarki wodno-œciekowej w aglomeracji Ropczyce – etap I” wspó³finansowanego ze œrodków Unii Europejskiej w ramach Funduszu Spójnoœci, Program Operacyjny Infrastruktura i Œrodowisko, Priorytet I Gospodarka wodno-œciekowa, Dzia³anie 1.1 Gospodarka wodno-œciekowa w aglomeracjach powy¿ej 15 tys. RLM. Realizowany przez Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych od 2009 r. projekt jest najwiêkszym tego typu z dotychczas prowadzonych na terenie miasta i gminy Ropczyce. Dziêki wspó³finansowaniu œrodkami Unii Europejskiej uda³o siê skanalizowaæ znaczn¹ czêœæ miasta, co przek³ada siê bezpoœrednio na komfort ¿ycia mieszkañców, atrakcyjnoœæ miasta oraz przyczynia siê w znacznej mierze do ochrony œrodowiska. W ramach projektu wykonano ponad 30 800 mb sieci kanalizacji sanitarnej oraz ponad 8700 mb przy³¹czy do budynków. Ogólne zaawansowanie projektu wynosi 96%. Wykonawca robót budowlanych zakoñ- osiedla Chech³y. Wykonanie wszystkich przy³¹czy zaplanowano na koniec 2012 r. W ostatnim czasie zosta³y wykonane równie¿ drogi osiedlowe na osiedlu Za Stadionem oraz przy ul. Dêbowej. Na wczeœniej przygotowanej podbudowie po³o¿ono nawierzchniê asfaltow¹, a w nied³ugim czasie zostan¹ rozpoczête prace zwi¹zane z budow¹ chodników. W ramach projektu „Zapewnienie prawid³owej gospodarki wodno-œciekowej w aglomeracji Ropczyce – etap I” do sieci kanalizacji sanitarnej pod³¹czonych zostanie oko³o 600 budynków z obszaru ca³ego miasta. Piotr Mi¹so czy³ budowê sieci kanalizacji sanitarnej oraz monta¿ przepompowni œcieków. Obecnie prowadzone s¹ prace zwi¹zane z odbiorami poszczególnych odcinków sieci, które s¹ niezbêdne do oddania do eksploatacji a tym samym wykonywania przy³¹czy kanalizacji od budynków. W tym roku ukoñczono ju¿ prace budowlane obejmuj¹ce równie¿ wykonywanie przy³¹czy m.in. na osiedlach: Za stadionem i Œródmieœcie oraz przy ulicach: W. Witosa, Dêbowej i Topolowej. W chwili Publikacja wspó³finansowana obecnej wykonywane s¹ przy- przez Uniê Europejsk¹ ze œrodków ³¹cza na ostatnim niezakoñ- Funduszu Spójnoœci w ramach proczonym zadaniu, tj. w rejonie gramu Infrastruktura i Œrodowisko Wymiana wodoci¹gu miejskiego WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE Przedsiêbiorstwo Us³ug Komunalnych w dalszym ci¹gu realizuje na terenie miasta Ropczyce projekt pn.: „Przebudowa wodoci¹gu miejskiego w Ropczycach”. Rozpoczête w maju roboty budowlane maj¹ na celu wymianê eksploatowanego od ponad 35 lat odcinka wodoci¹gu wykonanego z rur stalowych i zast¹pienie go rurami PE, SDR 17. Obecnie zakoñczone zosta³y roboty w rejonie ul. Wyszyñskiego i Mickiewicza. £¹cznie wymieniono wodoci¹g o d³ugoœci 1 188 metrów (228 metrów na ul. Wyszyñskiego i 960 metrów na ul. Mickiewicza). W 2013 r. planowana jest dalsza przebudowa wodoci¹gu miejskiego wzd³u¿ ul. Pi³sudskiego na odcinku 1137 metrów. Równolegle do robót budowlanych zwi¹zanych STR. 10 Szanowni Pañstwo, z wymian¹ prowadzone s¹ roboty obejmuj¹ce swoim zakresem modernizacjê uzdatniania wody pitnej w zbiornikach terenowych przy ul. Rataja, polegaj¹ce na monta¿u kompletnej stacji dezynfekcji wody z automatycznym pomiarem chloru wolnego w wodzie pitnej, opomiarowaniem przep³ywu wody w szeœciu przepompowniach oraz tworzeniem radiowego systemu odczytu wodomierzy z funkcj¹ zdalnego przekazywania danych do systemu bilingowego dla 100 punktów odczytowych. Zawansowanie realizacji projektu na koniec paŸdziernika wynosi 50% . Zakoñczenie ca³ego projektu planowane jest na dzieñ 30 sierpnia 2013 r. Prace postêpuj¹ zgodnie z przedstawionym harmonogramem. Piotr Mi¹so z okazji Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia i Nowego Roku, w tym szczególnym czasie radoœci i spokoju mam przyjemnoœæ z³o¿yæ w imieniu pracowników PUK Sp. z o.o. oraz w³asnym serdeczne ¿yczenia zdrowych i radosnych Œwi¹t spêdzonych w rodzinnym gronie, a tak¿e pomyœlnoœci w nadchodz¹cy Nowym Roku. Janusz Œroda Prezes Zarz¹du PUK w Ropczycach ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA Nowe stawki podatkowe Na ostatniej sesji Rady Miejskiej w Ropczycach, która odby³a siê 30 listopada, uchwalone zosta³y stawki podatku obowi¹zuj¹ce w 2013 roku. 1 m2 powierzchni u¿ytkowej Wzrastaj¹ one œrednio o ok. nym – 10,65 z³ od 1 m2 po3,8% w stosunku do roku u od budynków lub ich czêwierzchni u¿ytkowej ubieg³ego i przedstawiaj¹ siê œci zwi¹zanych z udziela- u od pozosta³ych budynków nastêpuj¹co: niem œwiadczeñ zdrowotlub ich czêœci, w tym zajêu od budynków mieszkalnych nych w rozumieniu przepitych na prowadzenie odlub ich czêœci – 0,48 z³ od sów o dzia³alnoœci lecznip³atnej statutowej dzia³al1 m2 powierzchni u¿ytkowej czej, zajêtych przez podmionoœci po¿ytku publicznego ty udzielaj¹ce tych œwiadprzez organizacje po¿ytku u od budynków lub ich czêczeñ – 4,63 z³ od 1 m2 popublicznego – 3,46 z³ od œci zwi¹zanych z prowadze1 m2 powierzchni u¿ytkowej niem dzia³alnoœci gospowierzchni u¿ytkowej darczej oraz od u od budynków lub ich czê- u od budowli – 2% ich wartobudynków mieszkalnych œci zajêtych na prowadzenie œci, okreœlonej na podstalub ich czêœci zajêtych na dzia³alnoœci gospodarczej wie art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 prowadzenie dzia³alnoœci w zakresie obrotu kwalifiko– 7 ustawy gospodarczej – 21,86 z³ od wanym materia³em siew- u od gruntów zwi¹zanych Centrum Kultury w Ropczycach, Stowarzyszenie Orkiestr Dêtych, Szko³a Muzyczna w Ropczycach, Ochotnicza Stra¿ Po¿arna serdecznie zapraszaj¹ mieszkañców Ropczyc na Koncert Noworoczny orkiestry dêtej Koncert odbêdzie siê 6 stycznia 2013 roku w hali widowiskowo-sportowej w Ropczycach. Pocz¹tek o godz. 18.00. Wstêp wolny. z prowadzeniem dzia³alnoœci gospodarczej bez wzglêdu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków – 0,80 z³ od 1 m2 powierzchni u od gruntów pod jeziorami, zajêtych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych – 4,51 z³ od 1 ha powierzchni u od gruntów pozosta³ych, w tym zajêtych na prowadzenie odp³atnej statutowej dzia³alnoœci po¿ytku publicznego przez organizacje po¿ytku publicznego – 0,24 z³ od 1 m2 powierzchni. Inf. w³asna Gabinet Logopedyczny MÓWIÊ œwiadczy us³ugi z zakresu logopedii (diagnoza oraz terapia), które dotycz¹ kszta³towania mowy, wad wymowy, jak i nauczania komunikacji w wyniku braku mowy. Us³ugi œwiadczone s¹ na terenie Mielca i okolic! Kontakt: tel. +48 536 869 830 W programie: muzyka operetkowa, hity muzyki filmowej, œwiatowe przeboje muzyki rozrywkowej Wyst¹pi¹: ropczycka orkiestra dêta i zaproszeni goœcie Fot. archiwum CK e-mail: [email protected] www.logopeda-mowie.host77.pl Dzieñ Honorowego Krwiodawstwa 28 listopada 2012 r. w Zespole Szkó³ Agro-Technicznych im. Wincentego Witosa odby³o siê spotkanie zorganizowane przez Zarz¹d Rejonowy Polskiego Czerwonego Krzy¿a w Ropczycach w osobach Gra¿yny Ska³uby i Zofii Jasek z okazji obchodów Dni Honorowego Krwiodawstwa. By³a to okazja do przypomnienia, i¿ zdrowie i ¿ycie ludzkie zawsze stanowi¹ najwiêksz¹ wartoœæ, a krew jest najcenniejszym darem, który mo¿e je ratowaæ. W spotkaniu uczestniczyli: burmistrz Boles³aw Bujak, przewodnicz¹cy Rady Miejskiej Józef Misiura, przewodnicz¹cy Komisji ds. Zdrowia i Porz¹dku Publicznego Rady Miejskiej Andrzej Rachwa³, dyrektor Podkarpackiego Oddzia³u Okrêgowego PCK Maciej Maruszak i Eugeniusz Taradajko, który pe³ni³ tê funkcjê przez ostatnie lata, a tak¿e Zenon Ko³buc – prezes Klubu Honorowych Dawców Krwi w Ropczycach. Burmistrz podziêkowa³, ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) w imieniu Samorz¹du Miasta i Gminy Ropczyce, wszystkim honorowym krwiodawcom za propagowanie tak szczytnych inicjatyw, jak krzewienie idei honorowego oddawania krwi i realizowanie humanitarnych idei Polskiego Czerwo- nego Krzy¿a. Zapewni³ tak¿e o dalszym wsparciu inicjatyw ropczyckiego Ko³a PCK. Uroczystoœæ zakoñczy³ program artystyczny przygotowany przez Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upoœledzeniem Umys³owym, Ko³o w Sêdziszowie M³p. pt. „Spotkanie z Miko³ajem”. Krwiodawc¹ mo¿e zostaæ ka¿da zdrowa osoba w wieku od 18 do 60 lat. Na pobranie musi zg³osiæ siê z dokumentem to¿samoœci. Wa¿ne, aby nie by³a w tym czasie przeziêbiona i nie za¿ywa³a leków. Inf. w³asna STR. 11 SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA Œrodowiskowy Dom Samopomocy Pocz¹tek listopada w Œrodowiskowym Domu Samopomocy zacz¹³ siê nastrojowo i refleksyjnie, zaœ koniec miesi¹ca up³yn¹³ na zabawach integracyjnych organizowanych z okazji Andrzejek. 2 listopada grupa pensjonariuszy odwiedzi³a groby swoich kolegów, których nie ma ju¿ z nami, ale zawsze bêd¹ czêœci¹ historii Œrodowiskowego Domu Samopomocy. Nie zapomnieliœmy równie¿ o grobie ¿o³nierzy, którzy zginêli podczas bombardowania Ropczyc. Wêdrówce po cmentarzach towarzyszy³a refleksja, zaduma, a tak¿e modlitwa za dusze zmar³ych. 8 listopada pensjonariusze Œrodowiskowego Domu Samopomocy wziêli udzia³ w V edycji „Integracyjnej Biesiady Teatralnej”, która odby³a siê w Miejskim Oœrodku Kultury w Przeworsku. W przegl¹dzie uczestniczyli przedstawiciele kilkunastu ŒDS-ów z województwa podkarpackie- go oraz goœcinnie dzieci z miejscowych przedszkoli i gimnazjum. Nasi podopieczni zaprezentowali pantomimê zatytu³owan¹ „Si³a dobra”, która wzbudzi³a du¿e zainteresowanie wœród ogl¹daj¹cych. 14 listopada 2012 zwiedziliœmy osadê s³owiañsk¹ w Stobiernej. Dziêki przewodnikom przebranym za œredniowiecznych wojów na chwilê przenieœliœmy siê w dawne, œrednio- wieczne czasy. Podopieczni z zainteresowaniem wys³uchali opowieœci o ¿yciu S³owian i zajêciach, z jakimi musieli siê w ówczesnych czasach zmagaæ. 21 listopada Œrodowiskowy Dom Samopomocy odwiedzi³ Stefan PoŸniak – iluzjonista. Pokaza³ kilka magicznych sztuczek i zachêca³ pensjonariuszy do udzia³u w pokazach iluzji, za co nagradza³ ich pami¹tkowymi dyplomami. Dzia³ania przeciw uzale¿nieniom 3 grudnia 2012 roku w Powiatowej Stacji Sanitarno- Epidemiologicznej w Ropczycach odby³o siê spotkanie poœwiêcone profilaktyce uzale¿nieñ od ró¿nych œrodków psychoaktywnych (nikotyny, alkoholu, tzw. dopalaczy i narkotyków). Narada szkoleniowa jest efektem porozumienia zawartego w 19 stycznia 2011 roku Rzeszowie pomiêdzy stronami: Wojewod¹ Podkarpackim, Podkarpackim Pañstwowym Wojewódzkim Inspektorem Sanitarnym, Podkarpackim Komendantem Policji, Podkarpackim Kuratorem Oœwiaty i innymi instytucjami. Celem tego porozumienia jest nawi¹zanie wspó³pracy w zakresie zwalczania reklamy, produkcji i obrotu œrodkami STR. 12 zastêpczymi w rozumieniu przepisów o zwalczaniu narkomanii. Obecni na spotkaniu: dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Ropczycach – Zofia Dylska, przedstawiciel Komendy Powiatowej Policji, Pañstwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny Wac³aw Tobiasz oraz pracownicy Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Ropczycach, prowadzili rozmowy o sytuacji na terenie powiatu rop- 28 listopada w ŒDS w Ropczycach odby³a siê integracyjna zabawa andrzejkowa, na któr¹ zaprosiliœmy osoby ze ŒDS w Dêbicy i Woliczce, a dzieñ póŸniej uczestniczyliœmy w podobnej zabawie w ŒDS w Przysiekach. Obecnie w Œrodowiskowym Domu Samopomocy pensjonariusze przygotowuj¹ stroiki œwi¹teczne oraz ozdoby choinkowe, które ozdobi¹ choinkê w naszym domu w okresie œwi¹tecznym. Na zbli¿aj¹ce siê Œwiêta wszystkim czytelnikom „Ziemi Ropczyckiej” kierownik podopieczni i pracownicy Œrodowiskowego Domu Samopomocy sk³adaj¹ najlepsze ¿yczenia zdrowych, radosnych œwi¹t, pe³nych ciep³a, spêdzonych w gronie najbli¿szych. By w chwilach refleksji choæ na chwilê zatrzymaæ siê i spostrzec to, czego nie widaæ w ci¹g³ym biegu – prostych radoœci. A na Nowy 2013 rok pomyœlnoœci w podejmowanych przedsiêwziêciach. Halina Chmiel kresie danych naukowych i regulacji prawnych dotycz¹cych œrodków zastêpczych oraz ewentualnie innych zagadnieñ z tym zwi¹zanych. Efektem spotkania bêdzie prowadzenie wspólnych dzia³añ instytucjonalnych: kontrolnych, interwencyjnych, edukacyjno-profilaktycznych i terapeutycznych. Aby dotrzeæ do jak najszerszego grona odbiorców z krêgu osób wspieraj¹cych rodziny (nauczyciele, pedagodzy, policja, lekarze, pracownicy socjalni, rodzice, itp.) na spotkaniu zaproponowano podjêcia siê zorganizowania powiatowej konferencji na temat szeroko pojêtych uzale¿nieñ i ich wp³ywu na zdrowie psychiczne i fizyczne cz³owieka. czycko-sêdziszowskiego w zwi¹z- ku z tymi zagro¿eniami. Strony porozumienia zadeklarowa³y wzajemn¹ pomoc, zgodnie z posiadan¹ wiedz¹ w za- Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Ropczycach ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA Park Historyczny w BliŸnie W atmosferze jubileuszu 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom emeryci zrzeszeni w Polskim Zwi¹zku Emerytów Rencistów i Inwalidów postanowili bli¿ej poznaæ historiê bliskiego Ropczycom regionu Polski, a jako cel wycieczki obrali Kraków, dawn¹ stolicê Polski z siedzib¹ w³adców narodu – Wawelem. W Krakowie wycieczkowicze, oprócz wspomnianego Wawelu, obejrzeli Koœció³ Mariacki, podziemia krakowskiego rynku, a tak¿e zawêdrowali pod „okno papieskie”. W drodze powrotnej zwiedzili sanktuarium Mi³osierdzia Bo¿ego w £agiewnikach, a tak¿e, bêd¹ce w budowie, Centrum Jana Paw³a II „Nie lêkajcie siê”. Zosta³o ono po- wo³ane przez ks. kard. Stanis³awa Dziwisza 2 stycznia 2006 r. Misj¹ Centrum Jana Paw³a II jest stworzenie ¿ywej pami¹tki osoby i dzie³ naszego Wielkiego Rodaka. Ma ono strzec, utrwalaæ i pog³êbiaæ papieskie dziedzictwo oraz promowaæ wartoœci, jakimi ¿y³, i o których naucza³ Jan Pawe³ II. Nastêpna wycieczka o tematyce historycznej pod¹¿y³a do Niepo³omic, gdzie znajduje siê drugi zamek królewski wybudowany przez Króla Kazimierza Wielkiego. Przy okazji tej wyprawy emeryci zwiedzili kopalniê soli w Wieliczce, której historyczne znaczenie dla rozwoju po³udniowego regionu Polski, a szczególnie Krakowa, jako g³ównego oœrodka han- Kopalnia Soli w Wieliczce ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) dlowego, by³o bardzo du¿e. W pobli¿u tych miejscowoœci znajduje siê ma³o u nas znany, a maj¹cy bardzo bogat¹ historiê klasztor sióstr benedyktynek w Stani¹tkach. Na murze koœcio³a stani¹teckiego widnieje napis, ¿e biskup Wis³aw œwiêci³ koœció³ w 1228 roku na czeœæ œw. Wojciecha. Mniej mo¿e zwi¹zana z regionem po³udniowej Polski, ale maj¹ca równie¿ historyczne znaczenie mia³a wycieczka do Jêdrzejowa i Nag³owic. Podczas tego wyjazdu godnym obejrzenia okaza³ siê jeden z najstarszych i najcenniejszych zabytków – klasztor i opactwo Cystersów, którego pocz¹tki siêgaj¹ XI/XII wieku. W 1149 r. jêdrzejowski klasztor zosta³ podniesiony do godnoœci opactwa, a w 1152 r. opaci za³o¿yli tutaj szpital klasztorny, jako najstarszy w Polsce. W opactwie tym jest ci¹gle ¿ywe sanktuarium b³. Wincentego Kad³ubka, który ¿y³ w latach 1157-1223. Jest pierwszym polskim historykiem, jako biskup krakowski spisa³ historiê narodu polskiego. Najwa¿niejszym celem tej¿e wycieczki by³y Nag³owice – dworek Miko³aja Reja, gdzie emeryci mieli okazjê poznaæ bogaty ¿yciorys pierwszego poety pisz¹cego w jêzyku polskim, za co nazwano go „ojcem literatury polskiej”. Dobra organizacja wycieczki pozwoli³a jeszcze wst¹piæ do Buska Zdroju. Na zakoñczenie lata emeryci spotkali siê w Domu Pomocy Spo³ecznej w Rudzie k. Kamionki, gdzie mieli okazjê poznaæ warunki ¿ycia pensjonariuszy tego domu. W drodze do celu odwiedzili historyczne miejsca na terenie s¹siaduj¹cych gmin: Ostrowa i Pustkowa. Zwiedzaj¹c muzeum historyczne – rekonstrukcjê obozu pracy w Pustkowie wielu z nas po raz pierwszy dowiedzia³o siê o tragicznych losach oko³o 15 tysiêcy ludzi, którzy z g³odu, przemêczenia i nieludzkich warunków ¿ycia zmarli na terenie tego¿ obozu i zostali spaleni, a ich prochy rozsypano tworz¹c górê nazwan¹ Gór¹ Œmierci. Wszystkie wycieczki zosta³y dofinansowane przez Burmistrza i Samorz¹d Ropczyc, za co przy tej okazji serdecznie dziêkujemy. El¿bieta Bizoñ Fot Józef Rybski Wawel STR. 13 SPO£ECZEÑSTWO I GOSPODARKA Informacja o wywieszeniu wykazu nieruchomoœci podlega podaniu do publicznej wiadomoœci przez og³oszenie w prasie lokalnej oraz w inny sposób zwyczajowo przyjêty w danej miejscowoœci, a tak¿e na stronach internetowych w³aœciwego urzêdu, zgodnie z art.35 ust.1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomoœciami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz.651 ze zm.) Uprzejmie informuje siê, ¿e na tablicy og³oszeñ w budynku Urzêdu Miejskiego w Ropczycach, ul. Krisego 1, wywieszony zosta³ do publicznej wiadomoœci, na okres 21 dni, wykaz nieruchomoœci, stanowi¹cej w³asnoœæ Gminy Ropczyce, przeznaczonej do: NIERUCHOMOŒCI GRUNTOWE 650-LECIE ROPCZYC Jubileusz miasta w Zespole Szkó³ nr 2 w Ropczycach Rok jubileuszowy, 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom to wyj¹tkowa data w dziejach naszego miasta. Spo³ecznoœæ szkolna Zespo³u Szkó³ nr 2 na wiele sposobów w³¹czy³a siê w obchody upamiêtniaj¹ce to wydarzenie. W roku szkolnym 2011/ 2012 odby³y siê liczne konkursy o zasiêgu powiatowym, gminnym i szkolnym, m. in. konkurs plastyczny pod patronatem burmistrza Ropczyc na komiks Jak król Kazimierz Wielki lokowa³ Ropczyce, po³¹czony z wyk³adem prof. dr. hab. W. Tabasza Ropczyce dawniej i dziœ, St¹d pochodzê, tutaj mieszkam oraz konkurs multimedialny ph. 650 lat mojego miasta. Na prze³omie maja i czerwca 2012 r. zosta³y zorganizowane konkursy: historyczny pod patronatem przewodnicz¹cego Rady Powiatu i burmistrza Ropczyc Król Kazimierz Wielki i jego czasy oraz plastyczny Ropczyce moje miasto. Wiele emocji dostarczy³ konkurs na strój Najszykowniejsza dama dworu i najszykowniejszy rycerz podczas Pikniku Jubileuszowego. Du¿ym zainteresowaniem uczniów naszego Zespo³u cieszy³y siê konkursy zorganizowane w ramach Tygodnia Kultury Jêzyka Polskiego ph. Ropczyce – moja mi³oœæ. Priorytetem by³o wzbogacenie wiedzy dzieSTR. 14 ci i m³odzie¿y o otaczaj¹cej rzeczywistoœci, wyszukiwanie najpiêkniejszych zak¹tków okolicy, umiejêtne eksponowanie walorów naszego miasta. Uczniowie samodzielnie wykonali akty lokacyjne, pisali wiersze i opowiadania, które nastêpnie prezentowano podczas ró¿nych uroczystoœci szkolnych i œrodowiskowych. Kolejnym wa¿nym przedsiêwziêciem by³o wspó³organizowanie przez nauczycieli Zespo³u Szkó³ nr 2 w Ropczycach miêdzynarodowej konferencji naukowej Dzieje i rozwój Królewskiego Miasta Ropczyce. 1 czerwca 2012 r. mia³a miejsce inna wyj¹tkowa uroczystoœæ – Piknik Jubileuszowy, podczas którego zaprezentowano Star¹ historiê o Ropczyc lokowaniu, pojedynek rycerzy ze Stowarzyszenia Zakonu Rycerzy Boju Dnia Ostatniego, a tak¿e przeprowadzono akcjê charytatywn¹ na rzecz W. Dar³ak. Wszystkie uroczystoœci wzbogaca³ szkolny chór oraz zespól fletowy. M³odzie¿ zaprezentowa³a siê m. in. podczas sesji Rady Miejskiej inauguruj¹cej obchody 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom, wykonuj¹c hymn Bogurodzica oraz Breve reqnum. Uczniowie gimnazjum realizowali projekty edukacyjne: Wpisani w dzieje Ropczyc. Historia, tradycja, nowoczesnoœæ, S³awni obywatele Ropczyc, ¯ycie codzienne w Ropczycach za czasów króla Kazimierza Wielkiego, Ropczyce moje miasto – prezentacja multimedialna, Siatkówka dawniej i dziœ na terenie miasta i gminy Ropczyce, Turniej pi³ki no¿nej z okazji 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom. Efekty naszej pracy zwi¹zanej z promocj¹ królewskiego miasta Ropczyce prezentowaliœmy na bie¿¹co na stronie internetowej szko³y, w Kurierze Szkolnym oraz lokalnej prasie. Jubileusz sta³ siê okazj¹ do pozostawienia pami¹tki. Narodzi³ siê pomys³ wydania ksi¹¿ki promuj¹cej talenty uczniów naszej szko³y i m³odzie¿y z powiatu, która chêtnie w³¹czy³a siê w proponowane przez nas dzia³ania. Publikacja ta nie dosz³aby do skut- ku, gdyby nie pomoc wielu sprawdzonych przyjació³ naszej szko³y. Serdecznie dziêkujemy: Zarz¹dowi Powiatu Ropczycko-Sêdziszowskiego, burmistrzowi Ropczyc, prezes Zarz¹du Zak³adu Produkcji Cukierniczej Cukromix BIS, dyrektorowi naczelnemu Südzcuker Polska SA, Podkarpackiemu Bankowi Spó³dzielczemu, prezesowi Zarz¹du, dyrektorowi naczelnemu ZM INVEST S.A., firmie ART – NET i Radzie Rodziców. Mamy nadziejê, ¿e ksi¹¿ka Moje Ropczyce bêdzie pami¹tk¹ z obchodów jubileuszu, dobr¹ lektur¹, a przede wszystkim promocj¹ Ropczyc – naszej Ma³ej Ojczyzny. D. Siwulec-Pawlik, D. Worowska ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Fot. Piotr Ska³uba 650-LECIE ROPCZYC Szanowni Mieszkañcy królewskich Ropczyc i Ziemi Ropczyckiej Samorz¹du Terytorialnego odby³a siê sesja Rady Miejskiej, podczas której Prezes Trybuna³u Konstytucyjnego Jerzy Andrzej Stêpieñ przedstawi³ wyk³ad pt. Perspektywy rozwoju samorz¹dnoœci w Polsce. W tym szczególnym czasie samorz¹d Miasta i Gminy wypracowa³ i przyj¹³ jednomyœlnie dwa akty: Rezolucjê i Przes³anie stanowi¹ce wieczyst¹ dokumentacjê Ropczyc. Dokonaliœmy tak¿e pe³nego t³umaczenia Aktu Lokacyjnego, którym 3 marca 1362 r. król wprowadzi³ na widowniê dziejów miasto Ropczyce. Do panteonu Honorowych Obywateli Miasta Ropczyce w 2012 r. do³¹czyli JE ks. bp Kazimierz Górny, ks. Jan Delekta, Stanis³aw Ziemiñski i Jan Kopeæ z Chicago. Warto zaznaczyæ, ¿e od 1922 r. ten zaczytany tytu³ nadano zaledwie 12 osobom, w tym ks. prof. Micha³owi Hellerowi, laureatowi presti¿owej nagrody Templetona, który ponownie zagoœci³ w naszym mieœcie z wyk³adem 16 listopada 2012 r. podczas sesji posumowuj¹cej 650lecie Ropczyc. Kulminacyjnym punktem obchodów by³y jubileuszowe Dni Ziemi Ropczyckiej, które g³êboko zakorzenione w lokalnej tradycji, podobnie jak Miêdzynarodowy Jarmark Kowalski i Œwiêto Plonów zgromadzi³y ponad 10-tysiêczn¹ publicznoœæ. Znakomit¹ atmosferê i frekwencjê na konFot. Piotr Ska³uba certach zapewni³y mam najpopularniejsi w Polsce artyœci: Ks. prof. Micha³ Heller, Honorowy Kamil Bednarek, zespó³ Obywatel Miasta Ropczyce podczas wyk³adu, który mia³ miejsce FEEL, Katarzyna Jamróz, zespó³ Baciary, Maciej Maleñ16 listopada 2012 r. Dobiega koñca 2012 rok, który by³ dla miasta i parafii szczególnym czasem. Œwiêtowaliœmy bowiem niezwyk³y jubileusz 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom przez króla Kazimierza Wielkiego. To doskona³a okazja, by przybli¿yæ m³odemu pokoleniu trwa³e wartoœci, które z pietyzmem s¹ przekazywane, kultywowne i utwalane w lokalnej historografii, a tak¿e aby pokazaæ olbrzymie przemiany, które dokona³y siê w naszym mieœcie, szczególnie od chwili odrodzenia siê samorz¹dnoœci terytorialnej w Polsce. Wiêkszoœæ jubileuszowych wydarzeñ ju¿ za nami, zatem pozwólcie Pañstwo, ¿e w ogromnym skrócie przypomnê o najwa¿niejszych, kluczowych wydarzeniach. Obchody 650-lecia zainaugurowaliœmy 2 marca uroczyst¹ sesj¹ z wyk³adem prof. W³adys³awa Tabasza o Dziejowym znaczeniu Ropczyc i znakomitym musicalem „Wiwat Ropczyce” w wykonaniu utalentowanej ropczyckiej m³odzie¿y. 28 maja, z okazji Dnia ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Jerzy Stêpieñ, Prezes Trybuna³u Konstytucyjnego na sesji Rady Miejskiej 28 maja 2012 r. Odczytanie Rezolucji przez Boles³awa Bujaka na sesji Rady Miejskiej 2 marca 2012 r. czuk i inni artyœci. Niezapomniany i wzruszaj¹cy koncert dali znani na ogólnopolskiej estradzie, a zwi¹zani z Ropczycami: Grzegorz Kopala, Grzegorz Wa¿ny i Zespó³ MONK, Przemys³aw Ska³uba z zespo³em WARSAW KLEZMER BAND, Beata Wiater z zespo³em LATINO GRANDA, i wszystkim znany, Marcin Daniec. Przez ca³y rok odbywa³y siê spotkania z kultur¹ i lokaln¹ tradycj¹. Na wyró¿nienie zas³uguj¹ I Festiwal Galicja w Gnojnicy Dolnej, festiwale m³odzie¿owe, liczne wernisa¿e i wieczory filmowe, konkursy i widowiska historyczne, które dostarczy³y estetycznych prze¿yæ i wiedzy o historii Ropczyc. Królewski rodowód miasta i parafii by³ tematem miêdzynarodowej konferencji z udzia³em wybitnych naukowców z polskich i s³owackich uczelni. W roku jubileuszu odby³o siê wiele imprez sportowych promuj¹cych aktywny i rodzinny wypoczynek. Spektakularny przebieg mia³y pikniki sportowe i motoryzacyjne, pokazy spadochroniarskie, biegi uliczne, turnieje firm i zak³adów pracy, mecze rozegrane na ropczyckich „Orlikach”. Pok³osiem „urodzin miasta”, z którego czerpaæ bêd¹ obecne i przysz³e pokolenia s¹: rewitalizacja rynku, monografia bêd¹ca syntez¹ dziejów Ropczyc od schy³ku PRL-u do wspó³czesnoœci, liczne okolicznoœciowe publikacje, rondo 650-lecia Ropczyc oraz pomnik ks. dra Jana Zwierza, któ- rego poœwiêcenia dokona³ 16 listopada ks. bp Kazimierz Górny w asyœcie ksiê¿y, w³adz samorz¹dowych, rodziny œp. ks. Zwierza i mieszkanców Ropczyc. Tego dnia odby³a siê równie¿ uroczysta sesja Rady Miejskiej posdumowuj¹ca i zamykaj¹ca jubileusz miasta, z udzia³em wielu znamienitych goœci, którym bliskie s¹ Ropczyce. Jako d³ugoletni gospodarz królewskich Ropczyc jestem g³êboko przeœwiadczony, ¿e spe³niliœmy oczekiwania ka¿dej grupy odbiorców bez wzglêdu na wiek, p³eæ i wykszta³cenie, ¿e te kilka miesiêcy przyœpieszonego pulsu miasta przynios³y satysfakcjê, wyzwoli³y pozytywne emocje, refleksje i pog³êbi³y znajomoœæ dziedzictwa kulturowego naszego miasta. Pragnê podziêkowaæ wszytkim, którzy w³¹czyli siê w jubilueusz naszego miasta. Dziêkujê moim wspó³pracownikom z Urzêdu Miejskiego, zarz¹dowi TPZR na czele z prezesem prof. W³adys³awem Tabaszem, placówkom kulturalnym, oœwiatowym i sportowym, instytucjom charytatywnym, organizacjom pozarz¹dowym oraz kap³anom z parafii pw. Przemienienia Pañskiego wspieraj¹cych nas modlitw¹. Dziêkujê za cenne wsparcie, którego udzielili nam liczni sponsorzy oraz lokalne media, które zaprasza³y, informowa³y i promowa³y królewski gród nad Wielopolk¹. Boles³aw Bujak Burmistrz Ropczyc STR. 15 650-LECIE ROPCZYC Dzieje Ropczyc u schy³ku PRL i w III Rzeczypospolitej Jubileusz 650-lecia miasta i parafii przypadaj¹cy na 2012 r. by³ doskona³¹ okazj¹, by przybli¿yæ m³odemu pokoleniu trwa³e wartoœci, które z pietyzmem s¹ przekazywane, kultywowane i uwalane w lokalnej tradycji. Organizatorzy jubileuszu podjêli szereg inicjatyw, by pokazaæ olbrzymie przemiany, które dokona³y siê w naszym mieœcie, szczególnie od chwili odrodzenia siê samorz¹dnoœci terytorialnej w Polsce. Pod koniec 2012 r., na podsumowanie 650-lecia Ropczyc, wydano naukowe opracowanie Dziejów Ropczyc, które stanowi zmaterializowane pok³osie jubileuszu miasta i parafii Ropczyce. Monografiê wydano z inicjatywy Samorz¹du Miasta i Gminny Ropczyce pod redakcj¹ naukow¹ prof. W³odzimierza Bonusiaka z recenzj¹ nau. krakowskiego uczonego Feliksa Kiryka. Ksi¹¿kê przygotowa³o dwunastu autorów, g³ównie naukowców zwi¹zanych z Uniwersytetem Rzeszowskim. Autorami artyku³ów s¹: Andrzej Bonusiak, Stanis³awa Bonusiak, W³odzimierz Bonusiak, Pawe³ Grata, W³adys³aw Tabasz, ks. Julian Tarnawski, Stanis³aw Zaborniak, Edyta Czop, Marcin Ja- nowski, Ewa Rabczak, Anna Wenc i Gra¿yna WoŸny. Monografia wydana zosta³a przez wydawnictwo JOTA w Rzeszowie, którego dyrektorem jest Józef Ambrozowicz. Ksi¹¿ka zawiera 14 rozdzia³ów, których cezura czasowa siêga1984 r., bowiem na tej dacie koñczy siê materia³ zamieszczony w pierwszej monografii pt. Ropczyce. Zarys dziejów, wyd. 1991 r. z inicjatywy ks. dra Jana Zwierza. Ka¿dy rozdzia³ zawiera streszczenie, które przet³umaczono na jêzyk angielski, niemiecki i ukraiñski. Jubileuszowe wydawnictwo zatytu³owane Dzieje Ropczyc u schy³ku PRL i w III Rzeczypospolitej, jak ka¿de tego typu naukowe opracowanie wymaga³o du¿ego trudu organizator- skiego i wysi³ku autorskiego, gdy¿ dotarcie do prymarnych Ÿróde³ by³o utrudnione, czasami wrêcz niemo¿liwe, chocia¿by ze wzglêdu na powódŸ, która dokona³a olbrzymich zniszczeñ w zasobach archiwalnych. Nowe opracowanie ma 703 strony. Zawiera niemal 650 stron tekstu omawiaj¹cego rozwój gospodarczy, kulturalny i spo³eczny Ropczyc, jaki dokona³ siê od schy³ku PRL-u do 2012 r. Ca³oœæ wydawnictwa uzupe³nia indeks osób oraz fotografie (g³ównie kolorowe), które w sposób harmonijny i przejrzysty oddaj¹ nastrój, specyfikê i o¿ywiony pulsu miasta, jaki nast¹pi³ wskutek transformacji systemowej pañstwa, daj¹cej pocz¹tek gminnym samorz¹dom, z czego od lat 90- tych XX wieku korzysta nasze miasto i mieszkañcy Ziemi Ropczyckiej. Ksi¹¿ka Dzieje Ropczyc u schy³ku PRL i w III Rzeczypospolitej stanowi wa¿ny przyczynek naukowy do dziejów Ropczyc i inspiracjê do dalszych badañ nad histori¹ miasta i mieszkañców królewskiego grodu nad Wielopolk¹. Ksi¹¿ka jest dostêpna w ropczyckich bibliotekach i do nabycia w ksiêgarni „Kleks”. To doskona³y prezent dla wszystkich, którym bliskie jest nasze miasto, jego przesz³oœæ i przysz³oœæ, któr¹ wspólnie tworzymy ju¿ dziœ. Gra¿yna WoŸny 650-lecie Ropczyc motywacj¹ do twórczego pisania Cudze chwalicie, swego nie znacie. To stwierdzenie z pewnoœci¹ nie dotyczy uczniów Zespo³u Szkó³ nr 1 w Ropczycach, którzy wziêli udzia³ w XIX M³odzie¿owym Konkursie Krajoznawczym „Poznajemy Ojcowiznê 2012”, którego g³ównym celem jest zachêcanie m³odych ludzi do poznawania ziemi ojczystej. Uczniowie naszej szko³y dostrzegaj¹ i doceniaj¹ to, co piêkne w najbli¿szej okolicy, o czym œwiadczy fakt, i¿ wszystkie poni¿ej wymienione prace zosta³y nagrodzone na etapie wojewódzkim konkursu. Praca konkursowa w kategorii zbiorowej szkó³ podstawowych pt. „Ropczyckie legendy i bajania”, przygotowywana przez Ewelinê Pieprzak i Piotra Bochenka z klasy Va, pod opieka Ma³gorzaty S¹siadek, zdoby³a III miejsce w województwie podkarpackim. Uczniowie gimnazjum wziêli udzia³ w trzech kategoriach STR. 16 tego konkursu. W kategorii prac zbiorowych pt. „Ocaliæ od zapomnienia wojenne losy mieszkañców Ropczyc” uczennice: Marianna Siuda, Natalia Dar³ak, Paulina Przetocka i Karolina Zamróz z klasy IIb zdoby³y II miejsce w województwie podkarpackim (opiekunk¹ grupy by³a Barbara Strzy¿). W kategorii prac multimedialnych pt. „Moja Ojcowizna, czyli powiat ropczycko-sêdziszowski” uczennice: Amelia Feret, Anastazja Feret i Aleksandra Urbanek z klasy Ic zdoby³y II miejsce w województwie podkarpackim (dziewczêta Tegoroczna edycja konkursu realizowana by³a w ramach „Roku szko³y z pasj¹”, og³oszonego przez Ministra Edukacji Narodowej. pracowa³y pod kierunkiem Agnieszki Mazur). Praca konkursowa w kategorii indywidualnej pt. „Dzieje mojej ma³ej ojczyzny, rodzinne tradycje i zwyczaje” przygotowywana przez Kamila Ziobro z klasy IIIc, pod opiek¹ Alicji Ziobro zdoby³a I miejsce na etapie wojewódzkim (warto dodaæ, ¿e uczeñ ten zosta³ laureatem I nagrody na etapie centralnym). Uroczyste podsumowanie wojewódzkiego etapu tego konkursu mia³o miejsce w sali kolumnowej Urzêdu Wojewódzkiego w Rzeszowie. Wszyscy uczestnicy otrzymali dyplomy i nagrody ksi¹¿kowe. Uczestników Centralnego Zlotu Laureatów XIX edycji konkursu goœci³ oddzia³ PTTK Sudetów Wschodnich w Prudniku na OpolszczyŸnie. Laureaci z ca³ej Polski uczestniczyli w bardzo bogatym pod wzglêdem krajoznawczym programie. Zwiedzali m.in. G³ogówek, Prudnik, Górê Œw. Anny, muzeum Powstañców Œl¹skich, miejsce internowania Prymasa Tysi¹clecia kardyna³a Stefana Wyszyñskiego. Kamil Ziobro, oprócz dyplomu i cennych nagród, przywióz³ ze sob¹ niezapomniane wra¿enia. ZS nr 1 w Ropczycach ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) 650-LECIE ROPCZYC W poszukiwaniu mi³oœci i wolnoœci Kilka miesiêcy temu zosta³y zainaugurowane obchody jubileuszu 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom i z tej okazji powsta³ koncert „Wiwat, Ropczyce!”, w którym m³odzi ludzie prezentowali swoje talenty, zaznaczaj¹c swoj¹ przynale¿noœæ do miasta – „ma³ej ojczyzny”. Ropczycka m³odzie¿ zaprezentowa³a swoje zdolnoœci równie¿ 16 listopada podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej, koñcz¹cej obchody jubileuszu, wystêpuj¹c w spektaklu muzycznym pt. „Jaskó³ka uwiêziona”, tym razem podkreœlaj¹c idee tak samo wa¿ne na ca³ym œwiecie dla wszystkich ludzi szukaj¹cych wolnoœci. Jest to opowieœæ o tym, jak potrzebna w ¿yciu cz³owieka jest mi³oœæ, która pomaga czyniæ rzeczy na pozór niemo¿liwe, daje motywacje do dzia³ania, bywa przyczyn¹ poszukiwañ, ale przede wszystkim pozwala braæ czyjeœ wielkie idea³y za swoje i wskazuje dro- gê do prawdziwej wolnoœci. Ta droga, jak¿e zawi³a, pokazuje, ¿e w ka¿dym momencie i ka¿dym miejscu warto ryzykowaæ, by daæ dowód na to, ¿e jesteœmy wa¿nym ogniwem wszechœwiata. Prezentowana historia wskazuje na konkretny moment dziejowy – jest to splot wydarzeñ bêd¹cy fragmentem czyjegoœ zwyk³ego ¿ycia, uderzaj¹cy w typowe mechanizmy i elementarne ludzkie pragnienia. Wszystko po to, by sta³a siê bardziej uniwersalna i ka¿dy móg³ odnaleŸæ w niej samego siebie, uœwiadamiaj¹c sobie, ¿e wspólne dzia³ania zawsze jednocz¹. Wspomniana Solidarnoœæ ma tu wiêc niema³e znaczenie. Ide¹ tego niezwyk³ego przedstawienia muzycznego jest wszelako rozumiana wolnoœæ, a raczej trudna droga do niej, któr¹ nale¿y pokonaæ, aby osi¹gn¹æ szczêœcie. To dzie³o wielu osób na czele z Renat¹ Dumar¹, Dian¹ Dumar¹ oraz Anet¹ Dylska – autork¹ scenariusza. W spektaklu udzia³ wziêli uczniowie Pamiêæ o Ropczycach Pamiêtasz przesz³e lata przyjacielu stary, Piêkne wzgórza ropczyckie i szkolne wagary. Te parowy, zaroœla przez wszystkich kochane, Zaszczytnie Szwajcari¹ Ropczyck¹ nazwane. Ze wzgórza widok hen w dal, a¿ po horyzonty, W dolinie miasto, na pó³noc – szwajcarskie k¹ty. W w¹wozach ros³y krzewy, olchy, brzozy, graby, Wieczorem radoœnie kumka³y tu ¿aby. W Szwajcarii Ropczyckiej lud odpoczywa³ w œwiêta, By³o tu du¿o kwiatów, bylin, ros³a miêta. Teraz te dró¿ki polne asfaltem zalano, A w górki wryto domy – beton stan¹³ œcian¹. Wielopolka wije siê pomiêdzy domami, Wiklina kiedyœ gêsta wita³a kwiatami. W rzece dawniej, mierz¹c w g³¹b, du¿o wody by³o, Przeciêto rowy wœród ³¹k, a wiêc jej uby³o. W niej by³a woda czysta i karpie pluska³y, Nie chcia³y ¿yæ w uwiêzi, ze stawu ucieka³y. W rzece dzieci przed s³oñcem szuka³y och³ody, Dawa³a rozkosz k¹piel, kryszta³owe wody. Teraz woda nieczysta – trochê brudna p³ynie, Ona latem leniwie ci¹gnie siê w g³êbinie. W mieœcie studniê zna³ ka¿dy mieszczanin stary, A dawniej nazywano j¹ œwiêtej Barbary. Zespo³u Szkó³ im. ks. dra Jana Zwierza: Andrzej Œwierad, Ewa Wojnarowska Klaudia Drygaœ, Natalia Myzia, Klaudia Myzia, Robert Chor¹¿y, Kamil Ocha³, Dawid Nowak, Wojtek Pociask, Micha³ Sypieñ, Tomasz Gabor, Wiktor Borowiec, uczennica Zespo³u Szkó³ Agro-Technicznych Gabriela Koœ oraz uczennice Liceum Ogólnokszta³c¹cego oraz Zespo³u Szkó³ nr 1 wchodz¹ce w sk³ad Formacji Tañca Nowoczesnego Vega: Antonina Gwi¿d¿, Sonja S³awek, Alicja Lach, Gabriela Kot, Justyna Ka³u¿a, Joanna Motowid³o, And¿elika Poœko, Agnieszka Czochara, Aneta Bykowska, Aleksandra Daniel. Goœcinnie wyst¹pili: Martyna Toton tancerka, jednoczeœnie autorka choreografii do ca³ego spektaklu oraz Krzysztof Szaraniec u¿yczaj¹c swojego g³osu. Niezwyk³a muzyka na ¿ywo, dodaj¹ca uroku ca³emu przedstawieniu powsta³a dziêki artystom, nauczycielom Szko³y Muzycznej I – go stopnia w Ropczycach, którzy na tê oka- zjê stworzyli zespó³ w sk³adzie: Mariusz Stêpieñ – klawisze, klarnet, Mariusz Knot – instrumenty perkusyjne, Krystian Têczar – gitara, Wojciech Front – gitara basowa, Dariusz Kot – klawisze, akordeon, Andrzej Gorczyca – saksofon. Fragmenty filmów zosta³y nagrane dziêki Telewizji Ropczyce i ¿yczliwoœci £ukasza Kawy. Nag³oœnienie to dzie³o Tomasza Guziora oraz Tomasza Szarañca, a niezwyk³e oœwietlenie to zas³uga Artura Œwierka oraz Tomasza Idziora. Autorzy scenografii to Mateusz Raœ, Katarzyna Borys oraz Karolina Dar³ak – Ksi¹¿ek, natomiast wszystkie projekty graficzne przygotowa³o Studio Shockdesign, czyli Damian i Konrad Feliñscy. M³odzie¿ przygotowuj¹c siê przez kilka miesiêcy do spektaklu bra³a udzia³ w warsztatach aktorskich prowadzonych przez Mariolê £abno – Flaumenhaft oraz wokalnych przygotowanych przez Katarzynê Salê. Inf. w³asna Miasto szczyci siê œwietnoœci¹ swojej historii, Król Kazimierz Wielki pozosta³ tu w glorii. Nakaza³ nad Wielopolk¹ gród wybudowaæ, Kupcom zwoziæ towary, uczciwie handlowaæ. Ropczyce, jak port wokó³ wodami oblano, Dlatego ma³ym Gdañskiem kiedyœ je nazwano. W rynku sta³ ratusz, on mia³ wygl¹d okaza³y, Jego kszta³ty Ropczycom blasku dodawa³y. Wielkich ludzi wyda³a ta ropczycka ziemia, O nich gwarz¹ starzy, pamiêtaj¹ pokolenia. Profesor Olszewski w p³yn powietrze obróci³, Nieraz myœlami tu, nad Wielopolkê wróci³. Miasto prze¿ywa³o wojny, wci¹¿ je ³upili Tatarzy, Austriacy, Rosjanie, Niemcy te¿ byli. Po zniszczeniach wstawa³o, jak Feniks z popio³ów. Ile¿ ta wojna zostawi³a ruin, do³ów. Widaæ nowe osiedla i na skwerach kwiaty, Architektura inna, ni¿ by³a przed laty. Przyby³e osoby losy z miastem zwi¹za³y, Twórcze myœli i czyny dla ludzi odda³y. Takim jest ksi¹dz doktor Jan Zwierz znany wszêdzie. Senior spêdza ¿ycie w wytartej rewerendzie. Nie zapomni o Tobie ta ropczycka ziemia! Bêd¹ Ciebie w historii s³awiæ pokolenia, Za ewangeliê, oœwiatê, szlachetne czyny, Lud zachowa w sercach nale¿ne Ci wawrzyny Ten wiersz dedykujê mieszkañcom Ropczyc Julian Król (1994) O autorze: Julian Król jest uczniem ks. dr Jana Zwierza, absolwentem Gimnazjum Mechanicznego i Liceum Mechanicznego z lat 1948/49 ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) STR. 17 650-LECIE ROPCZYC Przez lata s³u¿y³ Ropczycom 16 listopada w po³udnie, przy dŸwiêkach orkiestry dêtej, ods³oniêty zosta³ pomnik ks. dr Jana Zwierza. W uroczystoœci uczestniczyli m.in. ks. biskup Kazimierz Górny, wicewojewoda podkarpacka Alicja Wosik, przedstawiciele samorz¹du gminnego i powiatowego, m³odzie¿ i licznie zgromadzenie mieszkañcy Ropczyc. Wœród goœci obecna by³a tak¿e przyrodnia siostra ksiêdza Zwierza Bogumi³a Serwatka. Postaæ ksiêdza, najbardziej znanego ropczyckiego spo³ecznika, przedstawi³ Józef S³odyczka, nauczyciel historii w Zespole Szkó³ w Ropczycach, nosz¹cego imiê ksiêdza Zwierza. – Uczestniczymy w podnios³ej uroczystoœci ods³oniêcia i poœwiêcenia pomnika ksiêdza doktora Jana Zwierza, wielkiego Polaka i Pierwszego Obywatela Ropczyc. Czynimy to w roku jubileuszu 650-lecia nadania praw miejskich i utworzenia parafii w Ropczycach. W naszym mieœcie tylko papie¿ Jan Pawe³ II i Kazimierz Wielki maj¹ swoje pomniki. Jan Pawe³ II, „najwiêkszy w rodu Polaków”, symbolizuje wartoœci CENTRUM KULTURY W duchowe, Kazimierz Wielki – wartoœci materialne, a ksi¹dz Jan Zwierz zdaje siê ³¹czyæ ducha i materiê. Jako osoba duchowna, a jednoczeœnie jako wielki budowniczy szkó³ zawodowych, zak³adów i instytucji u¿ytecznoœci publicznej ³¹czy w sobie te wielkie wartoœci – ducha i materiê (…). To dziêki niemu Ropczyce nazywano „miastem m³odzie¿y i szkó³”, „miastem ró¿”, miastem – mistrzem gospodarnoœci, miastem przemys³owym, a nie rolniczym, miastem czystym i piêknym, prawdziwym centrum Ziemi Ropczyckiej. Ksi¹dz Zwierz by³ inicjatorem podniesienia rangi Ropczyc. To dziêki niemu powsta³y tutaj œrednie szko³y zawodowe kszta³c¹ce kadry dla zak³adów przemys³owych. To dziêki niemu tysi¹ce ludzi znalaz³o tu pracê i mieszkanie, a dziêki pracy tych ludzi do bud¿etu miasta i gminy trafia³y podatki, które mo¿na by³o przeznaczyæ na poprawê infrastruktury miejskiej. W czasach ksiêdza Jana Zwierza Ropczyce zmieni³y siê nie do poznania. Pamiêtaj¹ o tym starsi obywatele miasta. To on by³ inicjatorem powstania w 1937 roku dzisiejszego Towarzystwa Przyjació³ Ziemi Ropczyckiej, to on by³ jego wieloletnim prezesem, a póŸniej honorowym prezesem. To on by³ inicjatorem obchodów 600-lecia Ropczyc w 1962 roku, to on zapocz¹tkowa³ obchody Dni Ziemi Ropczyckiej w 1977 roku, to on przyczyni³ siê do powstania miesiêcznika „Ziemia Ropczycka” w 1991 roku. To tylko nieliczne przyk³ady dzia³alnoœci ksiêdza, które mia³y s³u¿yæ rozwojowi naszej „ma³ej ojczyzny” – Ziemi Ropczyckiej. To ksi¹dz Jan Zwierz mówi³, ¿e „patriotyzm lokalny to nie jest taki ma³y patriotyzm”. To on zostawi³ nam swój duchowy testament, którego fragment wyryto u podstawy pomnika: „kochajcie swoje miasto, uczcie siê jego historii, nie mówcie Ÿle o ropczyckim grodzie, miejscu waszego zamieszkania i pracy. Na koniec zadajmy sobie pytanie: ilu mieszkañców naszego miasta w ¿yciu codziennym realizuje jego testament? – mówi³ Józef S³odyczka. ROPCZYCACH Poznajemy kulturê naszych s¹siadów Zbli¿aj¹ siê œwiêta Bo¿ego Narodzenia. Jak co roku o tej porze zapraszamy Pañstwa 30 listopada, w andrzejkowy wieczór w Centrum Kultury w Ropczycach zosta³a otwarta wystawa fotograficzna z cyklu „Poznajmy kulturê naszych s¹siadów”. Autorami prac zaprezentowanych na wystawie s¹: Dorota Strzy¿, Pawe³ Strzy¿, Jan Domagalski, Stanis³aw Misztal i Krzysztof Sadura. Tym razem by³a to retrospekcja, podsumowanie szeœciu wypraw fotograficznych, których efektem jest uwiecznienie drewnianych cerkwi, zjawisk zwi¹zanych z folklorem i tradycj¹, krajobrazów zarówno w Polsce (m.in. Bieszczady, Beskid Niski), jak i na S³owacji (okolice Œvidnika, Bardejova i Sniny) i Ukrainie (m.in. Bukowina, Zakarpacie, Huculszczyzna). Ta cykliczna impreza, organizowana od szeœciu lat, przygotowana zosta³a przy wsparSTR. 18 Ods³oniêcia pomnika dokonali: burmistrz Boles³aw Bujak, przewodnicz¹cy Rady Miejskiej Józef Misiura, prezes Zarz¹du Towarzystwa Przyjació³ Ziemi Ropczyckiej W³adys³aw Tabasz oraz ks. Stanis³aw Mazur, proboszcz parafii p.w. Przemienienia Pañskiego w Ropczycach. Aktu poœwiêcenia dokona³ biskup Kazimierz Górny, który chwilê potem, jako pierwszy z³o¿y³ pod pomnikiem ksiêdza Zwierza czerwon¹ ró¿ê. Ró¿e, przy dŸwiêkach melodii „Ropczyckie ró¿e” (której autorem jest Ropczycanin, Karol Kramarz) zagranej przez ropczyck¹ orkiestrê dêt¹, z³o¿yli te¿ pozostali uczestnicy uroczystoœci. Chocia¿ na pewno znajd¹ siê tacy, którzy skrytykuj¹ wygl¹d lub miejsce postawienia pomnika, najwa¿niejsze jest, ¿e pomnik powsta³. Bêdzie on przypomnia³ starszym obywatelom naszego miasta ksiêdzaspo³ecznika, a m³odych – mo¿e zainteresuje postaæ, która „przechadza siê” wœród mieszkañców. Inf. w³asna Zdjêcia na str. 28-29 ciu finansowym Zak³adu Produkcyjnego „Cukrownia Ropczyce” i osobistym zaanga¿owaniu dyrektora Stanis³awa Misztala, mi³oœnika i znawcy kultury ³emkowskiej i architektury cerkiewnej, inicjatora wszystkich wypraw fotograficznych. Patronat nad wystaw¹ obj¹³ starosta Powiatu Ropczycko-Sêdziszowskiego, który tak¿e dofinansowa³ imprezê inauguruj¹ca wystawê. Podczas otwarcia dyrektor Misztal podzieli³ siê swoimi na wystawê aran¿acji œwi¹tecznych El¿biety Kosydar. refleksjami na temat fotografowanych obiektów, nawi¹za³ do wydarzeñ (nierzadko dramatycznych) zwi¹zanych z wyjazdami, a tak¿e przedstawi³ pokrótce cz³onków grupy. Wernisa¿ uœwietni³ koncert bojkowskiej kapeli spod Sambora „Na drabinie”, bardzo czêsto wystêpuj¹cej w Polsce, zw³aszcza w Bieszczadach, która zaprezentowa³a cudownie melodyjne i nieco melancholijne ukraiñskie pieœni. Teresa Kiepiel Prace mo¿na ogl¹daæ, a tak¿e kupowaæ w Centrum Kultury w Ropczycach od 14 do 21 grudnia, od poniedzia³ku do pi¹tku w godz. 8.0020.00, a w sobotê od 9.00 do 15.00. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) MIEJSKA I POWIATOWA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W ROPCZYCACH Wyk³ad wyg³oszony 27 kwietnia 2012 r. przez prof. dr hab. Halinê Bursztyñsk¹ podczas Miêdzynarodowej Konferencji Naukowej z okazji Jubileuszu 650-lecia Ropczyc. Regionalni twórcy kultury. Wilhelm Mach, Tadeusz Kantor Czêœæ II Z tej samej rodzinnej gleby wyszed³ Tadeusz Kantor, jedyny wspó³czesny nam artysta o œwiatowej randze; w kraju marginesowany, nieprzystaj¹cy erupcj¹ nieposkromionego talentu do polskiej, intelektualnej zaœciankowoœci.1 Jego ¿yciowy start by³ odmienny od Wilhelma Macha. Kantor sta³ wy¿ej w hierarchii spo³ecznej. Urodzi³ siê 6 czerwca 1915 roku w rodzinie ojca Mariana (nauczyciela) i Heleny z Bergerów, krewnej ówczesnego proboszcza, ks. Józefa Radoniewicza z Wielopola Skrzyñskiego. Ma³y Kantor pod jego opiek¹ mieszka³ na plebanii z matk¹ i starsz¹ siostr¹ po opuszczeniu rodziny przez ojca. Wielopole dzieciñstwa Kantora by³o jednym z wielu nieciekawych, banalnych dla przygodnego obserwatora, dwukulturowych, polsko¿ydowskich miasteczek galicyjskich. Dla niego przez ca³e ¿ycie by³o jedynym Ÿród³em twórczych inspiracji. Mo¿na rzec, ¿e Kantor do kresu swych dni psychicznie nie opuszcza³ tego miejsca. Jako dojrza³y cz³owiek teatru o¿ywia³ je, na zasadzie mitologizowania, w ró¿norakich artystycznych nawrotach. Ju¿ w pierwszych dzieciêcych latach Wielopole urzeka³o jego wyobraŸniê sw¹ sceniczn¹ teatraln¹ dekoratywnoœci¹. Postrzega³ j¹ w koœciele w wystroju Grobu Pañskiego, w szopkach, pogrzebowych i œlubnych ceremoniach, czy w rytua³ach ¿ydowskich wspó³mieszkañców. Ch³on¹³ dysputy ksiêdza-wuja z miejscowym rabinem. Bywa³ œwiadkiem perypetii licznej rodzi- ny nie przeczuwaj¹c, ¿e gromadzi materia³ na „kliszy pamiêci” dla przysz³ych spektakli. Pierwszy swój „teatr” zbudowa³ jako szeœcioletnie dziecko zainspirowany ujrzanymi w Ropczycach na stacji kolejowej wagonami. W domu skonstruowa³ wagoniki, wype³ni³ je kukie³kami i uruchomi³ przy pomocy sznurka. W latach 1922-1924 Kantor pobiera³ wstêpn¹ naukê w wiejskiej szkó³ce o prostych, drewnianych ³awkach. Izba szkolna o¿yje po latach w spektaku Umar³a klasa. Nastêpnym etapem by³o gimnazjum im. Kazimierza Brodziñskiego w Tarnowie. Pierwsze fascynacje prawdziwym teatrem wi¹¿¹ siê ze Stanis³awem Wyspiañskim. Tarnowskiego gimnazjalistê frapowa³ fenomen autora Wesela jako neoromantyka i symbolisty, malarza oraz dramaturga europejskiego teatru Wielkiej Reformy prze³omu wieków, który przekroczy³ granicê miêdzy dyscyplinami sztuki. Od 1933 roku Kantor studiowa³ w Krakowie malarstwo oraz scenografiê u wybitnego scenografa Karola Frycza. Wakacje spêdza³ w Wielopolu, gdzie zaprzyjaŸni³ siê z proboszczem ks. Julianem Œmietan¹. Na jego proœbê pomaga³ przy odnawianiu o³tarzy w okolicznych koœcio³ach, a tak¿e namalowa³ kilka obrazów. By³ to piêkny czas emocjonalnego wrastania w ojczyst¹ ziemiê. Jako obywatel œwiata, znawca wielu krajów i kultur wyzna³ po latach: By³em w wielu miejscach na œwiecie, zwiedzi³em wiele krajów, ale nigdzie nie spotka³em tak piêk- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) nych kwiatów i tak zielonych ³¹k jak w czasach mojego dzieciñstwa w Wielopolu.2 W Krakowie jako student bywa³ na g³oœnych spektaklach teatru malarzy CRICOT, zapoznawa³ siê z rosyjsk¹ i niemieck¹ awangard¹ teatraln¹. Pocz¹³ te¿ rozsmakowywaæ siê w dramatach Witkacego, opowiadaniach Brunona Schulza, g³oœnej powieœci Witolda Gombrowicza Ferdydurke. Te pierwsze fascynacje i poszukiwania teatralne, wahania miêdzy pójœciem w kierunku teatru awangardy czy symbolizmu, sta³y siê sta³ym sk³adnikiem twórczej materii Kantora. Szczególnie wa¿nym doœwiadczeniem przyspieszonej dojrza³oœci, równie¿ artystycznej, by³ czas okupacji niemieckiej w Krakowie. W dobie nazistowskiego terroru, w odciêciu od œwiata ludzi wolnych, Kantor sta³ siê liderem konspiracyjnej grupy teatralnej m³odych, która podjê³a próbê wypracowania idei sztuki awangardowej. W 1942 roku powstaje podziemny TEATR NIEZALE¯NY. Premierowym spektaklem by³a Balladyna S³owackiego. Po niej wystawienie Powrotu Odysa Wyspiañskiego. Treœæ tej sztuki pos³u¿y³a inscenizatorowi nawi¹zaæ do realnoœci ówczesnych wydarzeñ. Mityczny Edyp przybiera maskê ¿o³nierza niemieckiego wracaj¹cego do Itaki po bitwie pod Stalingradem. Powrotowi towarzyszy szczekaj¹cy odg³os niemieckich komunikatów wojennych. Okres stalinizmu po 1945 roku by³ czasem prymatu ma- larstwa w sztuce Kantora. Wiele wówczas malowa³ i wystawia³, poszukuj¹c swej drogi w abstrakcji i surrealizmie. Stypendium w Pary¿u umo¿liwi³o poznanie zbiorów Luwru oraz licznych galerii malarskich, wzmog³o zainteresowanie sztuk¹ Picassa i surrealizmu. Wkroczenie na tê drogê oznacza³o dla Kantora objêcie go w kraju ostracyzmem. W ówczesnej polskiej rzeczywistoœci nie by³o bowiem miejsca do uprawiania sztuki innej ni¿ sztuka realizmu socjalistycznego, nakazana odgórnie jako „jedynie postêpowa metoda twórcza”. Nieugiêty Kantor zaprzesta³ wystawiaæ obrazy i zosta³ wyeliminowany z ¿ycia artystycznego. W 1950 roku usuniêto go z profesury w Wy¿szej Szkole Sztuk Plastycznych z powodu „niew³aœciwego kierunku nauczania”. W 1955 roku na fali postalinowskiej odwil¿y powstaje w Krakowie s³ynny, nieprofesjonalny, kantorowski TEATR CRICOT 2.3 Na inauguracyjnym wieczorze 12 maja 1956 roku wystawiono M¹twê Witkacego w re¿yserii Kantora. By³ to pierwszy spektakl Witkacego po wojnie, po zniesieniu zakazu wystawiania jego sztuk. Spektakl by³ odebrany jako symbol oczekiwanej wolnoœci. Spe³nia³ blisk¹ Kantorowi ideê absurdu, deformacji i destrukcji ¿ycia, potrzeby ³amania konwenansów, potrzeby przekroczenia bariery miêdzy scen¹ a widowni¹, tworzenia wewnêtrznych napiêæ i kontrastów. Odt¹d dramaty WitkaCi¹g dalszy na str. 20 STR. 19 MIEJSKA I POWIATOWA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W ROPCZYCACH Ci¹g dalszy ze str. 19 cego by³y w sta³ym repertuarze CRICOT 2. Od 1957 roku Kantor wróci³ do malarstwa. Rozpocz¹³ triumfalne zdobywanie Zachodu: Skandynawii, Francji, W³och, Niemiec, Stanów Zjednoczonych. Zarazem artysta dojrzewa³ do realizacji swej idei przekroczenia bariery miêdzy malarstwem a teatrem, barw¹ a kszta³tem i s³owem, gestem i sceniczn¹ przestrzeni¹. W oparciu o doœwiadczenia teatru CRICOT 2 stworzy³ TEATR INFIRMEL, gdzie wprowadzi³ metodê automatyzmu i dzia³ania przypadku w grze aktorskiej, re¿yserii i inscenizacji. Materia³em eksperymentu by³a sztuka Witkacego W ma³ym dworku. Celem inscenizatora by³o uzyskanie tzw. „ruchów zagêszczonych”. St¹d aktorzy byli pomieszczeni w ciasnej szafie, gdzie grali œciœniêci jak wieszaki na ubrania, pozbawieni w³asnej woli, doprowadzeni do stanów emocjonalnych, przy których zosta³a rozbita klasyczna leksyka i sk³adnia jêzykowa. Kantor wówczas odkry³, ¿e W sztuce realnoœæ przyjmuje w sposób nieoczekiwany – postaæ atrapy.4 Odt¹d na sta³e w jego spektaklach bêd¹ obecne przedmioty – atrapy oraz dialogi – atrapy. Rozg³os artysty za granic¹ coraz bardziej wzrasta³. A w kraju uznano go za amatora i eksperymentatora. By³ lekcewa¿ony. Nie wspó³pracowa³ z ¿adnym teatrem zawodowym w proteœcie o prawo artysty do obrony w³asnej, indywidualnej koncepcji teatru. By³ cz³owiekiem buntu i walki. Na pytanie, dlaczego nie wybra³ emigracji, odpowiedzia³: Pojêcie emigracji by³o sprzeczne z moj¹ natur¹ buntu, protestu, z potrzeb¹ istnienia muru, o który móg³bym biæ g³owê, co oznacza dla mnie twórczoœæ.5 Poszukiwania teatru doskona³ego wci¹¿ trwa³y. W 1963 roku Kantor wystawi³ w teatrze CRICOT 2 sztukê Witkacego Wariat i zakonnica pod has³em TEATRU ZEROWEGO. W tym spektaklu akcja zosta³a sprowadzona do zera. Na scenie STR. 20 ukaza³a siê ogromna konstrukcja z powi¹zanych krzese³, nazwana MASZYN¥ UNICESTWIENIA. Uruchomiana poci¹gniêciami linki prowadzi³a swoisty dialog ruchowo-dŸwiêkowy ze sceniczn¹ akcj¹. Zag³usza³a dialogi aktorów, uniemo¿liwia³a samodzielnoœæ ich ruchów, spycha³a z podestu. Kolejnym etapem teatru poszukuj¹cego by³o stworzenie w 1973 roku teatru happeningowego. Materi¹ eksperymentu by³a sztuka Witkacego Kurka Wodna. Podstawow¹ treœci¹ sta³a siê idea podró¿y. Aktorzy grali rolê wêdrownej trupy, nie rozstawali siê z baga¿ami w bezustannym wêdrowaniu. Miejscem przestawienia by³a autentyczna szatnia. W ten sposób iluzja teatru zosta³a krañcowo rozbita. Grê aktorów uniemo¿liwia³y kostiumy parali¿uj¹ce ruchy, np. cz³owieka z desk¹ na plecach, czy cz³owieka z wroœniêtymi do nóg ko³ami rowerowymi. Sam Kantor nieod³¹cznie w czarnym ubraniu, pojawia³ siê wœród aktorów i na widowni jako swoisty demiurg, niekiedy interweniuj¹cy w przebieg spektaklu. Kurka Wodna otworzy³a artyœcie drogê do podboju œwiatowych teatrów. Krytyk teatralny w Polsce napisa³: […] pariasem, którego nie wpuszcza siê do prawdziwych salonów sztuki, jest nareszcie Tadeusz Kantor, o którym mówi siê krótko i dobitnie – prowincjonalny hochsztapler.6 W 1975 roku Kantor nieoczekiwanie odrzuca ideê zacierania granic miêdzy ¿yciem a sztuk¹. Wydaje manifest „TEATR ŒMIERCI”, gdzie g³osi absolutny priorytet œmierci „przeciwko konformizmowi sztuki ¿ycia”. Twierdzi, ¿e rzeczywistoœæ w sztuce nie jest kalk¹ ¿ycia, ale podrabianym przedmiotem rzeczywistoœci. Dlatego w teatrze ludzi winne zast¹piæ woskowe maski – manekiny. Realizacj¹ „teatru œmierci” by³a premiera Umar³ej klasy w listopadzie 1975 roku. By³a to wa¿na data w historii œwiatowego teatru. Grana by³a przez 17 lat w ponad tysi¹c piêæset prezentacjach. Po wystawieniu na festiwalu w Edynburgu w 1976 roku opiniotwórczy „Newsweek” uzna³ j¹ za „najlepszy spektakl teatralny œwiata”. Sztuka zak³ada³a, ¿e teatr nie mo¿e wskrzesiæ z przesz³oœci postaci literackich czy historycznych, nie jest w stanie zrekonstruowaæ ich wewnêtrznych prze¿yæ, gdy¿ jest to fa³sz i fikcja. W sztuce mo¿na wyraziæ ¿ycie wy³¹cznie przez jego brak. Przez przywo³anie minionego jedynie w formie obrazów, zarejestrowanych na kliszy ludzkiej pamiêci, a zatem ulotnych, migawkowych, jak na fotograficznej taœmie. Ich treœci nie maj¹ logicznego ci¹gu. S¹ popl¹tane i urywkowe, nasycone bogat¹ symbolik¹ znaczeniow¹. Oscyluj¹ wokó³ problemu przemijania w zmierzaniu do wiecznoœci przez œmieræ. W Umar³ej klasie Kantor da³ próbê metaforycznego zdefiniowania ¿ycia przez metafizyczny niebyt. Chodzi³o mu o poruszenie widzów do g³êbi w prze¿ywaniu sztuki w sposób okreœlany w antyku jako katharsis.7 Przyk³adem by³a scena „Wielkie Entree”. Rzecz dzieje siê w autentycznych szkolnych ³awkach, jak przed laty w Wielopolu w klasie ma³ego Kantora. Klasê zaludniaj¹ starcy z manekinami ich samych jako zmar³ych uczniów. Odgrywaj¹ szkolne sytuacje, popadaj¹ w zrutynizowane, dzieciêce dzia³ania, zdeformowane przez starcz¹ dewiacjê. S¹ automatami poruszanymi dŸwiêkami walca a¿ do momentu przerwania przez zniecierpliwion¹ widowniê. W 1980 odby³a siê premiera spektaklu Wielopole, Wielopole. Sztuka by³a kontynuacj¹ „teatru œmierci”. Przestrzeni¹ dzia³añ by³ pokój dzieciñstwa Kantora z kilkoma rekwizytami. Stanowi³y je szafa, gdzie ukrywa³a siê ca³a zmar³a rodzina Kantora; ³ó¿ko, na którym umiera³ ksi¹dz-wuj; drzwi, okno, stó³, krzes³a. Scenografiê dope³nia³ cmentarny kopczyk ziemi z wetkniêt¹ ³opat¹ oraz kilka krzy¿y. Pojawia³y siê o¿ywione z fotografii klisze zmar³ych cz³onków rodziny o autentycznych imionach w³asnych: matka, ojciec, wuj – Sybirak, ciotki, wujkowie. Aktorzy mieli graæ manekiny, podszywaj¹ce siê pod zmar³ych dla pokazania, ¿e idea o¿ywienia ich fotograficznych kalek jest niemo¿liwa. W osobist¹ biografiê postaci – klisz fotograficznych zosta³y wplecione w¹tki z wydarzeñ historycznych jak pierwsza wojna œwiatowa; z motywów literackich i biblijnych. Pokój dzieciêcy wype³ni³y migawki egzekucji, pogrzebów, Golgoty, Drogi Krzy¿owej odprawianej przez wielopolsk¹ rodzinê; a¿ po finaln¹ scenê Ostatniej Wieczerzy jako kalki malowid³a Leonarda da Vinci. Sztuka ta, podobnie jak Umar³a klasa, sugerowa³a daremnoœæ pamiêci i bezsens œmierci. Wskazywa³a te¿ na defensywê wielowiekowych mitów religijnych i narodowych, w zetkniêciu z naporem, agresywnego w koñcu XX stulecia, mitu „Techniki, Konsumpcji i Polityki”. Spektakl utrwali³ nazwisko Kantora w œwiecie. W 1984 roku producent amerykañskich filmów i musicali zaproponowa³ oburzonemu Kantorowi milion dolarów za odsprzeda¿ praw autorskich. Do rodzinnego Wielopola wróci³ Kantor 15 grudnia 1983 roku. Staraniem proboszcza Juliana Œmietany wystawiono wówczas w koœciele parafialnym Wielopole, Wielopole. Widzowie nie zrozumieli idei spektaklu. Odczytali jedynie jego powierzchown¹ warstwê treœciow¹ jako oœmieszenie rodziny Bergerów, matki i krewnych Kantora, ludzi ciesz¹cych siê szacunkiem Wielopolan. Kolejne sztuki: Niech zczezn¹ artyœci (1985), Nigdy tu ju¿ nie powrócê (1990) by³y kontynuacj¹ teatru œmierci. Kantor pracowa³ do ostatnich dni. W przededniu zgonu prowadzi³ próbê ostatniego spektaklu Dziœ s¹ moje urodziny. Zmar³ na rozleg³y zawa³ 8 grudnia 1990 roku w Krakowie. By³ najwiêkszym artyst¹ XX wieku, artyst¹, który potrafi³ historiê i kulturê polsk¹ prze- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) MIEJSKA I POWIATOWA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W ROPCZYCACH transponowaæ do uniwersalnej kultury europejskiej. 8 Krzysztof Pleœniarowicz napisa³: Uda³o mu siê w unikalny sposób rozwi¹zaæ trawi¹cy wielu naszych twórców dylemat polskoœci i uniwersalnoœci. Strzêpy osobistego ¿ycia, indywidualnej pamiêci, nasyci³ tradycj¹ i histori¹ w³asnego narodu, tradycj¹ i histori¹ polskiej sztuki jako czêœci doœwiadczenia europejskiego.9 Kantor by³ cz³owiekiem trudnym. We wspó³¿yciu z ludŸmi utrzymywa³ sta³y dystans. Stanowi³ typ samotnika otoczonego t³umem. Jerzy Turowicz, uczestnik okupacyjnego teatru Kantora wspomina³ jego gwa³townoœæ i kapryœnoœæ. By³ introwertykiem skupionym na sobie. Ca³ym œwiatem by³a dla niego w³asna, metafizyczna autobiograficzna wizja twórcza.10 Jako artystê cechowa³o go obsesyjne, drêcz¹ce nienasycenie w bezustannym poszukiwaniu najpe³niejszego wyrazu dla kreowanej przez niego sztuki. Podobnie artystom doby modernizmu odczuwa³ boleœnie œwiadomoœæ, ¿e akt stworzenia doskona³ego dzie³a jest gonitw¹ za mira¿em. Ta œwiadomoœæ, z biegiem czasu, mocno go przyt³acza³a. Mimo ogromnego uznania, nagród, miêdzynarodowych odznaczeñ, a pod koniec ¿ycia nawet akceptacji polskich œrodowisk twórczych, odczuwa³ potêguj¹c¹ samotnoœæ. Nie skar¿y³ siê. O swym stanie na rok przed œmierci¹ poinformowa³ jedynie wielopolskiego proboszcza, ksiêdza Œmietanê. W liœcie z Krakowa z dnia 26 sierpnia 1989 roku pisa³: Wielce Wielebny i Kochany Ksiê¿e Pra³acie! […] Proszê Ksiêdza, Ksiê¿e Pra³acie – jutro w niedzielê, w moim rodzinnym koœciele, pomodliæ siê do Boga, aby da³ mi jeszcze trochê si³, bym móg³ dokoñczyæ mego dzie³a tu na naszej ziemi i prosiæ Go, aby przebaczy³ mi wszystkie moje winy! Nied³ugo ju¿ chyba trzeba mi bêdzie wybraæ siê w tê najd³u¿sz¹ wêdrówkê. Proszê przyj¹æ wyrazy mojego wielkiego szacunku i mi³oœci. Tadeusz Kantor.11 1 W tekœcie o Tadeuszu Kantorze wykorzystano pracê Krzysztofa Pleœniarowicza, Kantor. Artysta koñca wieku, Wroc³aw 1997, ss. 348. 2 Cyt. za: tam¿e, s. 33. 3 Nazwa teatru CRICOT 2 nawi¹zywa³a do krakowskiego teatru artystów malarzy CRICOT (1933-1939). Jest to anagram polskiego wyra¿enia „to cyrk”. 4 Cyt, za: K. Pleœniarowicz, Kantor…, op. cit., s. 131. 5 Tam¿e, s. 140. 6 Chodzi o artyku³ Jerzego Koeniga na ³amach „Wspó³czesnoœci” 1967. Cyt. za: K. Pleœniarowicz, j.w., s. 172. 7 B. Riss, Dalej ju¿ nic…, „Wiedza i ¯ycie” 1998 nr 2. 8 Por.: M. Porêbski, Odszed³ Tadeusz Kantor, „Tygodnik Powszechny” 1990, nr 49; B. Mamoñ, Ci¹gle w drodze, „Tygodnik Powszechny” 1990, nr 51-52. 9 K. Pleœniarowicz, Kantor…, op. cit., s. 282. 10 J. Turowicz, Gra³em w jego teatrze, „Tygodnik Powszechny” 1990, nr 51-52. 11 Z listu T. Kantora do Ks. J. Œmietany. Cyt. za: K. Pleœniarowicz, Kantor…, op. cit. s. 300. kie s¹ filary zdrowego trybu ¿ycia, jak¹ wartoœæ dla organizmu ma sokoterapia i gotowanie na parze, co robiæ, aby poprawiæ sprawnoœæ umys³ow¹, jak skutecznie stosowaæ diety odchudzaj¹ce, jak postêpowaæ w przypadku konkretnych schorzeñ. Lista schorzeñ zosta³a opracowana na podstawie praktyki. Autor: Katarzyna Majgier W poradniku umieszczono przepisy na domowe nalewki, Tytu³: Gdybym by³a czekolad¹ które pomagaj¹ utrzymaæ zdrowie w dobrej kondycji i os³aWydawnictwo: Akapit Press niaj¹ przed takimi chorobami jak cukrzyca, rak, ¿ylaki, ³ysienie, jaskra, choroby krêgos³upa, w¹troby, nerek, goœæcowoW nowohuckiej szkole uczniowie reumatyczne, krwi, serca. ¿yj¹ wed³ug regu³ znanych im, odMarcin Mierzwa k¹d pamiêtaj¹. Ka¿dy zna swoje miejCzytelnia sce w spo³ecznoœci i cokolwiek o tym myœli, zachowuje to dla siebie. Autor: Charles Martin A¿ pewnego dnia w szkole nieTytu³: Pomiêdzy nami góry oczekiwanie pojawia siê nauczycielWydawnictwo: WAM ka, która na pozór, zupe³nie tu nie pasuje: wyposa¿ona w drogie gad¿ety, stosuj¹ca metody wyNad lotnisko w Salt Lake City nadchowawcze, które wywracaj¹ œwiat klasy Ani Szuch do góry ci¹ga burza œnie¿na. Dwoje pasa¿enogami. Niektórzy s¹ zachwyceni otaczaj¹c¹ j¹ aur¹ luksusu, rów musi jak najszybciej dostaæ siê innych ujmuje jej chêæ rozmawiania o problemach i zainterena wschodnie wybrze¿e. Ben – wziêsowanie uczniami. Jeszcze inni podejrzewaj¹, ¿e skoro tak barty chirurg ortopeda, ma ¿onê, któr¹ dzo ró¿ni siê od pozosta³ych nauczycielek, to byæ mo¿e wcale bardzo kocha, Ashley jest uznan¹ fenauczycielk¹ nie jest? lietonistk¹. On musi zd¹¿yæ na wa¿n¹ Jêzyk u¿yty w ksi¹¿ce jest bardzo prosty i przystêpny, co zaoperacjê, ona – na w³asny œlub. Rejs wdziêczamy autorce i narracji pamiêtnikarskiej. Spotykamy zostaje odwo³any. W perspektywie siê z codziennymi wyra¿eniami, co w tej sytuacji przemawia na maj¹ kilkanaœcie godzin oczekiwania korzyœæ. £atwo zrozumieæ treœæ i poj¹æ g³ówn¹ myœl ksi¹¿ki. na poprawê pogody. Wynajmuj¹ wiêc wspólnie awionetkê. Monika Panek Krótki lot na zawsze zmienia ich ¿ycie: samolot rozbija siê Oddzia³ dla Dzieci w górach. Od tej chwili oboje musz¹ siê zmagaæ z okrutn¹ codziennoœci¹: fizycznym bólem, g³odem, zimnem, lêkiem, Tytu³: Na zdrowie. ale tak¿e z w³asnymi s³aboœciami i uczuciami. Rozpoczyna siê Porady dr Górnickiej walka o przetrwanie. Ben i Ashley maj¹ teraz czas przemyœleæ najwa¿niejsze dla nich kwestie, spojrzeæ na wszystko z dystanJadwiga Górnicka, znana polska lesu. Dziel¹ siê spostrze¿eniami na temat ma³¿eñstwa, mi³oœci karka-naturalistka, opracowa³a nowoi odpowiedzialnoœci, które mog¹ nas wiele nauczyæ. czesne kompendium wiedzy o natuJak poradz¹ sobie z pokonywaniem kolejnych przeszkód? ralnych metodach leczenia i przede Czy uda im siê przetrwaæ? Czy zdo³aj¹ pokonaæ góry odcinaj¹wszystkim zapobiegania chorobom. ce ich od œwiata i te, które, jak¿e czêsto, wyrastaj¹ pomiêdzy Przejrzysty uk³ad tekstu wzbogacoludŸmi? ny materia³em ilustracyjnym pozwoEwa Ozga li ka¿demu szybko i sprawnie odnaWypo¿yczalnia leŸæ interesuj¹ce go zagadnienie: ja- Biblioteka poleca ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) STR. 21 MIEJSKA I POWIATOWA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W ROPCZYCACH Lekcje historii 4 i 18 paŸdziernika 2012 r. w czytelni Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Ropczycach odby³y siê lekcje historii pt. „Dzia³ania niepodleg³oœciowe na Ziemi Ropczyckiej w latach 17721918” pod kierunkiem pana Andrzeja ¯ylicza, prezesa Œwiatowego Zwi¹zku ¯o³nierzy Armii Krajowej Ko³a Ropczyce. W lekcjach uczestniczy³a m³odzie¿ z Liceum Ogólnokszta³c¹cego Sportowego o profilu policyjno-wojskowym wraz z opiekunem – Bogdanem Pawe³kiem. Helena Róg 15 listopada w Miejskiej i Powiatowej Bibliotece Publicznej w Ropczycach odby³y siê spotkania autorskie z ³ódzk¹ pisark¹ Monik¹ Sawick¹. Najpierw m³odzie¿ maturalna wziê³a udzia³ w warsztatach literackich. W zabawowej formie uczniowie tworzyli wiersze dadaistyczne. Na wieczornym spotkaniu z doros³ymi, wyrobionymi czytelnikami autorka oœmiu ksi¹¿ek opowiedzia³a o swojej twórczoœci. Mówi³a o tym, jak przekazywanie w³asnych lub zas³yszanych prze¿yæ wi¹¿e siê z emocjami autora, jak wyczerpuj¹cy potrafi byæ proces twórczy. Wed³ug pisarki, aby coœ wiarygodnie przekazaæ czytelnikowi, trzeba to poczuæ. Monika Sawicka przyznaje, ¿e pisze ksi¹¿ki dla kobiet, ksi¹¿ki o mi³oœci, o niemi³oœci, o pragnieniach, marzeniach, radoœci i smutku. O naszej codziennoœci i o tym, jak mog³aby ona wygl¹daæ, gdyby… Agnieszka Szela Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Ropczycach zaprasza dzieci do udzia³u w akcji promuj¹cej czytelnictwo wœród m³odzie¿yt i doros³ych. Akcja ma na celu pozyskanie nowych czytelników za poœrednictwem najm³odszych. Ka¿de dziecko, które przyprowadzi nowego czytelnika, weŸmie udzia³ w losowaniu nagród. Akcja trwa od 1.10. do 31.12.2012 r. Losowanie nagród odbêdzie siê 24.01.2013 r. Oferta biblioteki: - obszerny, aktualizowany ksiêgozbiór, - ponad 50 tysiêcy tytu³ów prasowych, - bezp³atny dostêp do Internetu, - us³ugi kserograficzne, - mo¿liwoœæ rezerwacji ksi¹¿ek, - bogata oferta imprez kulturalno-oœwiatowych (spotkania autorskie, akcje czytelnicze, kluby dyskusyjne, kó³ka zainteresowañ, konkursy, itp.) - ksi¹¿ka na telefon (pracownicy biblioteki nieodp³atnie zanosz¹ ksi¹¿ki do domu osobom starszym i chorym). Anio³owie, anio³owie biali, przyœwieæcie blaskiem skrzyde³ swoich, by do Pana trafi³ ten zgubiony i ten, co siê oczu podnieœæ boi, i ten, który bez nadziei czeka, i ten rycerz w rozszarpanej zbroi, by jak cz³owiek szed³ do Boga-Cz³owieka, anio³owie, anio³owie biali. Krzysztof Kamil Baczyñski Zdrowych i pogodnych Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia wszystkim Czytelnikom oraz Przyjacio³om biblioteki ¿ycz¹ dyrekcja oraz pracownicy MiPBP w Ropczycach. tel. 17 22 18 367, e-mail: [email protected] STR. 22 ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) NA KARTACH HISTORII Orlêta Lwowskie z „Ropczyckiej kompanii” W dniu 18 listopada br., na cztery dni przed 94. rocznic¹ zakoñczenia krwawych walk we Lwowie, odwiedziliœmy z przyjació³mi kolejny raz cmentarz „Orl¹t Lwowskich”. Miejsce szczególne dla naszych narodowych dziejów, ale tak¿e przykuwaj¹ce uwagê przybywaj¹cego z ziemi ropczyckiej. Na jednej z p³yt upamiêtniaj¹cych poleg³ych obroñców Lwowa wyryto nazwisko strzelca Stanis³awa Pazdana, ¿o³nierza tzw. „Kompani ropczyckiej”. Zmar³ w wyniku odniesionych ran w dniu 3 stycznia 1919 roku. W walkach z ukraiñskimi strzelcami siczowymi, tocz¹cymi siê niemal przez ca³y listopad 1918 roku, wziêli udzia³ m.in. ¿o³nierze Batalionu Piechoty Ziemi Ropczyckiej. Oddzia³ pod tak¹ nazw¹ zorganizowa³ wczesn¹ jesieni¹ 1918 roku hr. Tadeusz £ubieñski z Zasowa ko³o Dêbicy, syn powstañca styczniowego. Bêd¹c ¿o³nierzem w czasie I wojny œwiatowej, mimo ¿e w mundurze austriackim, przyczyni³ siê do szerzenia idei niepodleg³oœciowych. Po zakoñczeniu dzia³añ zosta³ pierwszym wojskowym komendantem Dêbicy, a gospodaruj¹c w pobliskim Zasowie z w³asnych œrodków sfinansowa³ organizacjê wspomnianego batalionu ropczyckiego, a nastêpnie szwadronu 9. Pu³ku U³anów i Samodzielnego Batalionu 16. Pu³ku Piechoty Ziemi Tarnowskiej, którym dowodzi³ w wojnie polsko-bolszewickiej z 1920 roku. Oprócz ¿o³nierzy batalionu ropczyckiego do obrony Lwowa stanê³a m³odzie¿ akademicka tamtejszej Politechniki, a wœród tej¿e Franciszek Kotowski z Brzezin (póŸniejszy konstruktor szybowców „Mucha” i „Rekin”), przep³acaj¹c bohaterstwo utrat¹ oka. Autor artyku³u pod jedn¹ z tablic Orl¹t Lwowskich, upamiêtniaj¹c¹ Stanis³awa Pazdana z kompanii ropczyckiej. Fot. J. Rak Œledz¹c nieliczne zachowane Ÿród³a œwiadcz¹ce o udziale Ropczycan w obronie Lwowa, natrafiamy na nazwisko Boles³awa F. Stachonia. PóŸniejszy pu³kownik lotnictwa – Boles³aw Feliks Stachoñ urodzi³ siê 18 maja 1897 r. w Woli Wadowskiej ko³o Mielca. Jego matka pochodzi³a z Dobrowolskich i ta mo¿e okolicznoœæ przywiod³a m³odego Boles³awa na nauki do Gimnazjum w Ropczycach. Nastêpnie kontynuowa³ naukê w Dêbicy, gdzie z³o¿y³ maturê, a póŸniej rozpocz¹³ studia na Politechnice Lwowskiej. Nie dokoñczy³ wówczas studiów, a jako wcielony do armii austriackiej przeszed³ przeszkolenie, uzyskuj¹c szlify oficerskie. Walczy³ na Wo³yniu i we W³oszech nad rzek¹ Piaw¹. Po odzyskaniu przez Polskê niepodleg³oœci zosta³ oficerem Wojska Polskiego, dowodz¹c pomiêdzy listopadem 1918 r. i grudniem 1919 r. kompani¹ i batalionem w Pu³ku Ziemi Ropczyckiej, bêd¹c w stopniu porucznika. Ranny podczas walk na froncie polsko-bolszewickim ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) w 1920 roku, po nied³ugiej przerwie wróci³ do s³u¿by wojskowej, gdzie w stopniu pu³kownika od po³owy maja do koñca sierpnia 1939 r. dowodzi³ pu³kiem lotniczym w Toruniu. W jego sk³adzie wyruszy³ na front, obejmuj¹c dowodzenie zgrupowaniem lotniczym i obron¹ przeciwlotnicz¹ armii „Pomorze”. Przedosta³ siê nastêpnie przez Rumuniê do Wielkiej Brytanii, gdzie pe³ni³ funkcjê polskiego komendanta stacji zbornej w miejscowoœci Eastchurch, a nastêpnie polskiego dowódcy bazy RAF w Swindbery. W dniu 4 lipca 1941 r. wyruszy³ na swój ostatni lotniczy rejs (ze wzglêdu na wiek by³ dodatkowym cz³onkiem za³ogi bombowca) w okolice Hamburga. Zgin¹³ œmierci¹ lotnika zestrzelony nad Holandi¹, gdzie zosta³ pochowany. Poœmiertnie awansowany do stopnia genera³a bryg., Boles³aw F. Stachoñ jest patronem Szko³y Podstawowej w rodzinnej Woli Wadowskiej. Wracaj¹c do wydarzeñ we Lwowie z roku 1918 warto przy- pomnieæ, ¿e wówczas, kiedy tworzy³a siê na nowo polska pañstwowoœæ, a Polska Komisja Likwidacyjna postanowi³a w dniu 1 listopada przej¹æ miasto we w³adanie administracji polskiej, oddzia³y ukraiñskie podsycane wp³ywami bolszewickimi podjê³y dzia³ania uprzedzaj¹ce. Polega³y one na wznieceniu bratobójczych walk, do czego przyczyni³o siê poœrednio przekazanie przez Austriaków w dniu 31 paŸdziernika 1918 r. lwowskich koszar tzw. Ukraiñskiemu Komitetowi Wojskowemu. W rêce uzurpuj¹cej sobie prawa do zarz¹dzania miastem grupy ukraiñskiej wpad³y ponadto opró¿nione przez urzêdników zaborczych budynki publiczne, jak obiekt Namiestnictwa, Sejmu Krajowego, policji, ratusz miejski i budynek poczty g³ównej. W³adztwo ukraiñskie rozprzestrzenia³o siê na miasto, ale Polacy, a g³ównie m³odzie¿ szkolna i akademicka, usi³owali nie dopuœciæ do umocnienia siê atakuj¹cych. By³o to trudne zadanie, gdy¿ garnizon polski (batalion kadrowy Wojska Polskiego) usytuowany g³ównie w Szkole im. Henryka Sienkiewicza przy ul. Polnej oraz w Domu Technika przy ulicy Issakowicza, nie dysponowa³ broni¹ wojskow¹, a tylko sztucerami myœliwskimi w niewielkiej liczbie. Mimo tego, punkty oporu polskiego dowodzone przez mjr. Zdzis³awa Tatara-Trzeœniowskiego (zmar³ w 1921 r., spoczywa wœród swoich podkomendnych na £yczakowie) i pchor. Ludwika Wasilewskiego (póŸniejszego profesora i major artylerii, hrabiego herbu Ostoja) broni³y siê dzielnie. M³odzie¿ zebrana w paŸdzierniku we Lwowie na ZjeŸdzie Polskiej M³odzie¿y Akademickiej podjê³a próbê uspokojenia nastrojów, wydaj¹c pod adresem Ukraiñców odezwê nastêpuj¹cej treœci: Narody polski i ruski od wieków wspólnie zamieszkuj¹ce tê ziemiê, zwi¹zane s¹ ze sob¹ tyloma wêz³ami i interesami, ¿e szukaæ musz¹ Ci¹g dalszy na str. 24 STR. 23 NA KARTACH HISTORII Ci¹g dalszy ze str. 23 sposobów wzajemnego wspó³¿ycia. Apel zyska³ pierwotnie uznanie, a Wspólny Komitet Polaków i Ukraiñców skierowa³ kolejn¹ odezwê „Do ludnoœci Lwowa”, pisz¹c m.in.: Was, obywatele, wzywamy do zachowania bezwzglêdnego spokoju. Unikaæ nale¿y tak ze strony polskiej, jak i ukraiñskiej wszystkiego, co by mog³o mieæ charakter jakiejkolwiek akcji zbrojnej. Jednak¿e ju¿ 2 listopada grupa komunizuj¹cych Ukraiñców rozejm zerwa³a. Rozgorza³a regularna bitwa, której zakoñczenie przynios³a odsiecz oddzia³ów pp³k. Micha³a Karaszewicza – Tokarzewskiego (lwowiaka i póŸniejszego komendanta Obszaru Nr 3 Lwów ZWZ, zastêpcy dowódcy Armii Polskiej na Wschodzie, genera³a zmar³ego 22 maja 1964 r. w Casablance i pochowanego na warszawskich Pow¹zkach). Nad ranem dnia 22 listopada 1918 r. polscy obroñcy Lwowa z³amali opór ukraiñskich strzelców, a porucznik Roman Abraham, dowódca oddzia³u „Straceñców” – od nazwy tzw. „Góry Stracenia” (lwowiak, póŸniejszy genera³ i doktor praw) wywiesi³ flagê bia³o czerwon¹. Orze³ bia³y powróci³ na obiekty u¿ytecznoœci publicznej miasta Lwowa, a obroñcy Lwowa otrzymali na Oddzia³ m³odocianych obroñców Lwowa wieki miano Orl¹t Lwowskich. Po latach poeta Kornel Makuszyñski (urodzony w Stryju, pochowany na Cmentarzu Zas³u¿onych na Pêksowym Brzyzku w Zakopanem), który patronuje Domowi Polskiemu i Zwi¹zkowi Polaków w Stryju na Ukrainie napisa³ takie s³owa: ... Na te groby powinni z daleka przychodziæ ludzie ma³ej wiary, aby siê nape³niæ wiar¹ niez³omn¹, ludzie ma³ego ducha, aby siê nadyszeæ bohaterstwa. A ¿e tu le¿¹ uczniowie w mundurkach, przeto ten cmentarz jest jak szkó³ka, w której dzieci jasnow³ose, b³êkitnookie nauczaj¹ siwych ludzi o tym, ¿e ze œmierci ofiernej najbujniejsze wyrasta ¿ycie. Z kolei polska m³odzie¿ szkolna, oddaj¹c czeœæ Orlêtom Lwowskim, œpiewa³a w okresie II Rzeczypospolitej pieœñ o nastêpuj¹cej treœci: Fot. Za BLOGMEDIA24pl Poœród wichrów i zamieci Id¹, id¹ Lwowskie Dzieci, Dr¿y karabin w s³abej d³oni, Niech ich £aska Boska broni. Poœród wichrów i zamieci, Poœród wichrów, œwistu kul, Broni¹ Lwowa polskie dzieci, Znosz¹c rany, trud i ból. Na placówkach grzmi¹ armaty Polska m³odzie¿ trzyma stra¿, Nie oddamy polskiej chaty, Bo Lwów by³ i bêdzie nasz. Optymizm autora tych s³ów okaza³ siê przedwczesny. Przywódcy mocarstw, koalicji antyhitlerowskiej na spotkaniu 4 lutego 1945 roku postanowili ustaliæ „nowy” porz¹dek w Europie. Lwów pozosta³ za tzw. Lini¹ Curzona. Po latach historyk II wojny œwiatowej, brytyjski badacz prof. Norman Davies tak skomentuje tamte wydarzenia (P. Gociek, „Ja³ta, najwiêksze zwyciêstwo Stalina”, „Prawo i ¿ycie” Nr 05/ 2005): Z punktu widzenia prawa miêdzynarodowego „umowa ja³tañska” jest nieprawomocna. By³o to tymczasowe porozumienie miêdzy aliantami na temat tego, co jest potrzebne, by jak najszybciej wygraæ wojnê. Roosevelt i Churchill s¹dzili, ¿e po jej zakoñczeniu zostanie zorganizowana specjalna konferencja – tak, jak po I wojnie œwiatowej. ¯e wszystkie konflikty, kwestie sporne dopiero wtedy zostan¹ przedyskutowane i rozstrzygniête. Uwieñczeniem tego powojennego spotkania mia³ byæ oficjalny traktat pokojowy, zgodny z miêdzynarodowym prawem. Oczywiœcie teraz wiadomo, ¿e taka konferencja nigdy siê nie odby³a. A prywatne decyzje trójki przywódców nie zosta³y po wojnie zmienione. Kraje, które trafi³y pod dominacjê ZSRR, odnios³y wiêc wra¿enie, ¿e sytuacja, w której siê znalaz³y, to efekt jakichœ „prawomocnych” uzgodnieñ. Nic podobnego – Ja³ta nie by³a ¿adn¹ „konferencj¹ pokojow¹” i nie zawierano tam ¿adnych oficjalnych traktatów. Oczywiœcie osobn¹ kwesti¹ jest pytanie, dlaczego póŸniej nikt na Zachodzie nie próbowa³ nawet dyskutowaæ na ten temat, nie mówi¹c ju¿ o jakichœ zmianach – nawet gdy trwa³a ju¿ zimna wojna i ZSRR nie by³ sprzymierzeñcem Zachodu. To bardzo ciekawa sprawa. W³adys³aw Tabasz ¯o³nierz dzielny, dowódca nieszczêœliwy Przez wiele lat otacza³o go powszechne milczenie: i dlatego, ¿e czasy nie sprzyja³y wywo³ywaniu z niepamiêci bohatera walk legionowych, ale i dlatego, ¿e w Kampanii Wrzeœniowej nie okry³ siê s³aw¹. Ale mo¿e jednak przypomnijmy Jana Edwarda dwojga imion Dojana-Surówkê, ¿o³nierza dzielnego, a dowódcê nieszczêœliwego? Jeœli nie z innego powodu, to bodaj w 30. rocznicê œmierci. A przecie¿ powinno byæ inaczej. Nie wstydliwie, nie z szukaniem pretekstów. Surówka by³ jednym z pierwszych legionistów, oficerem I Brygady, wiernym, odwa¿nym, niezawodnym. Urodzony 27 grudnia 1894 r. w Wielopolu Skrzyñskim, jako 20-latek wyruszy³ na front w stopniu podporucznika 5. Pu³ku PieSTR. 24 choty Legionów. Pod komend¹ brygadiera Pi³sudskiego s³u¿y³ do koñca istnienia pierwszej od Powstania Styczniowego polskiej formacji, awansuj¹c na porucznika i kapitana. Po kryzysie przysiêgowym zosta³ w 1917 r. wcielony do armii austro-wêgierskiej, a po jej rozpadzie, znalaz³ siê na ziemiach rosyjskich, gdzie wst¹pi³ do Brygady Syberyjskiej. W czasie walk trafi³ na krótko do niewoli bolszewickiej, aby po odzyskaniu wolnoœci rych³o znaleŸæ siê w odrodzonym Wojsku Polskim. Przed weteranem legionów kariera sta³a otworem – w wojnie z bolszewikami dowodzi³ (w stopniu majora) 201. Ochotniczym Pu³kiem Piechoty Dywizji Ochotniczej, nastêpnie pe³ni³ funkcjê dowódcy piechoty dywizyjnej w 2. Dywizji Piechoty Legionów. Jego kariera rozwija³a siê harmonijnie. W 1921 zosta³ dowódc¹ 15. Pu³ku Piechoty „Wilków”, stacjonuj¹cego w Dêblinie, trzy lata póŸniej obj¹³ ni¿sz¹ funkcjê – zastêpcy dowódcy 45. Pu³ku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem, aby po nied³ugim czasie otrzymaæ presti¿owy przydzia³: dowództwo 21. Pu³ku Piechoty Dzieci Warszawy (z garnizonem w stolicy, na Cytadeli). Œwietnie wyorderowany (jego mundur zdobi³ Order Virtuti Militari V klasy, Krzy¿ Niepodleg³oœci z Mieczami, czterokrotnie nadany Krzy¿ Walecznych, a ponadto Krzy¿ Oficerski Orderu Polonia Restituta, Z³oty Krzy¿ Zas³ugi, Krzy¿ Zas³ugi Wojsk Litwy ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) NA KARTACH HISTORII Œrodkowej, Medal za wojnê 1918-1921 i Medal Dziesiêciolecia Odzyskania Niepodleg³oœci), regularnie awansuj¹cy (w 1924 zosta³ podpu³kownikiem, w 1929 pe³nym pu³kownikiem), w kwietniu 1938 r. wspi¹³ siê na tyle¿ wysokie co presti¿owe stanowisko: zosta³ dowódc¹ 2. Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach. Choæ nominacja sugerowa³a posiadanie przez Surówkê wysokich kwalifikacji bojowych, co mog³oby te¿ potwierdzaæ wysokie starszeñstwo na listach awansowych podpisywanych osobiœcie przez marsza³ka Pi³sudskiego (13. lokata w korpusie oficerów piechoty z pu³kownikowskim starszeñstwem z 1 stycznia 1929), nie cieszy³ siê on bynajmniej powszechnym szacunkiem, jako wybitny oficer. W literaturze cytowana jest najczêœciej mia¿d¿¹ca zgo³a opinia, któr¹ wystawi³ mu p³k dypl. Stefan Rowecki, póŸniejszy komendant g³ówny Armii Krajowej, ps. Grot, zajmuj¹cy w 2DPLeg. stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej: Osobiœcie ma on nieŸle pod wzglêdem taktycznym posprz¹tane w g³owie, jednak obserwujê u niego jakby pewne lenistwo myœlenia, no i brak wszelkiego entuzjazmu do pracy osobistej. (…) Przesz³oœæ tylko liniowa, bojowa, dobra. Ma charakter w decyzjach. Pokojowo wygodny i nic mu siê nie chce robiæ. Lenistwo pracy, a nawet myœlenia. Na wojnie powinien byæ dobrym dowódc¹ dywizji. Ta ostatnia opinia wybitnego sztabowca nie okaza³a siê prorocza: po wybuchu wojny, jako dowódca dywizji, stoj¹cej w odwodzie Armii £ódŸ, Dojan-Surówka kompletnie zawiód³. W nocy, 8 wrzeœnia 1939 r., gdy jego sztab zaatakowali dywersanci niemieccy, dozna³ za³amania nerwowego. Naganna wszelako by³a nie sama przypad³oœæ, ale jej konsekwencje: zamiast przyznaæ siê do niemo¿noœci wype³niania obowi¹zków, z³o¿yæ stanowisko i oddaæ komendê nad dywizj¹ w rêce zastêpcy, pu³kownik zabra³ szefa sztabu oraz dowódcê ³¹cznoœci dywizyjnej do samochodu i odje- Legionowa elita. Z³o¿enie wieñca przy Grobie Nieznanego ¯o³nierza przez uczestników zjazdu by³ego 6. Batalionu 1. Brygady Legionów. Od lewej: gen. Tadeusz Piskor, p³k Bogus³aw Miedziñski, p³k Edward Dojan-Surówka, komisarz rz¹du w Gdyni Franciszek Sokó³ i p³k Leopold Engel-Ragis. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe cha³. Ponoæ jego celem by³a Warszawa, a powodem – chêæ spotkania z Naczelnym Wodzem. Tymczasem… Jak podaje ceniony historyk, wieloletni wyk³adowca Wy¿szej Szko³y Wojennej, potem attache wojskowy ambasady RP w Rzymie pp³k dypl. pil. Marian Romeyko, który wiedzê o perturbacjach Surówki czerpa³ z relacji jego szefa sztabu, z³o¿onej w Rzymie, P³k Dojan-Surówka wraz ze swym szefem sztabu i szefem ³¹cznoœci wyjechali z dywizji zwi¹zanej walk¹ do lasów pod Skierniewicami, w poszukiwaniu nowej pozycji obronnej. W tym czasie Niemcy odciêli go od dywizji. Zdecydowa³ siê jechaæ samochodem do Warszawy, do naczelnego wodza. Marsz. Œmig³y by³ ju¿ w Brzeœciu, pu³kownik pod¹¿y³ wiêc za nim, pozostawiaj¹c w stolicy swego szefa ³¹cznoœci. W Brzeœciu te¿ nie zasta³ Rydza. Uda³ siê wiêc szos¹ do Che³ma. Po drodze, chc¹c wypocz¹æ, zatrzyma³ siê na trzy dni w maj¹tku znajomych, a stamt¹d skierowa³ siê ju¿ wprost do Zaleszczyk, rzekomo wci¹¿ w poszukiwaniu naczelnego wodza. Komendê nad opuszczon¹ po dezercji dowódcy dywizj¹ obj¹³ jego rówieœnik, dowódca piechoty dywizyjnej p³k dypl. Antoni Staich, te¿ legionista (z 4. Pu³ku Piechoty), weteran wojny bolszewickiej, kawaler Virtuti Militari V kla- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) P³k Edward Dojan-Surówka, dowódca 21PP, wrêcza najlepszemu strzelcowi kursu pu³kowej szko³y podoficerskiej nagrodê – zegarek. Zdjêcie z 1933 r. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe sy, Krzy¿a Niepodleg³oœci, Krzy¿a Walecznych i Z³otego Krzy¿a Zas³ugi, nierozpieszczany jednak stanowiskami (dowództwo pu³ku obj¹³ w wieku 37 lat, podczas gdy Surówka analogiczny etap kariery osi¹gn¹³ 11 lat wczeœniej). Z zadania wywi¹za³ siê tak, ¿e dowódca armii gen. Juliusz Rómmel w uznaniu zas³ug za wybitne dowodzenie w najciê¿szych chwilach walk ca³¹ 2DP odznaczy³ go 29 wrzeœnia Z³otym Krzy¿em Orderu Virtuti Militari. A nieszczêœliwy dowódca? Pod¹¿aj¹c szlakiem naczelnego wodza znalaz³ siê w Rumunii, potem – w przeciwieñstwie do Œmig³ego-Rydza – unikn¹³ internowania i dotar³ a¿ do Wielkiej Brytanii. Do armii nie zosta³ przyjêty, do kraju nie wróci³. Resztê ¿ycia spêdzi³ na emigracji w Walii. Zmar³ 6 listopada 1982 r., w miejscowoœci Llambedr Pont Steffan (w angielskiej wersji: Lampeter). A nad jego ¿yciem zapanowa³o milczenie. (wald) STR. 25 Z PRZEDSZKOLI I SZKÓ£ GMINY ROPCZYCE Wieœci ze Szko³y Muzycznej Zespó³ wokalny Nauka w szko³ach powinna byæ prowadzona w taki sposób, aby uczniowie uwa¿ali j¹ za cenny dar, a nie za ciê¿ki obowi¹zek. We wrzeœniu rozpocz¹³ siê kolejny rok szkolny. Radoœæ, nadzieja, oczekiwanie na spe³nienie planów – to tylko namiastka uczuæ, jakie towarzyszy³y uczniom, rodzicom oraz nauczycielom. W odnowionym budynku szko³y czeka³y na uczniów odœwie¿one sale oraz spora iloœæ nowo zakupionych instrumentów muzycznych. G³oœna i radosna muzyka wype³nia³a mury naszej szko³y, a uœmiechniête twarze uczniów napawa³y optymizmem. 43 nowoprzyjêtych uczniów klas pierwszych z zainteresowa- niem przygl¹da³o siê swoim starszym kolegom i nauczycielom. Czy kolejny rok szkolny bêdzie równie udany, jak poprzedni? Czy praca w naszej placówce bêdzie równie owocna, a nasi uczniowie bêd¹ mogli przynosiæ chlubê zarówno rodzicom, nauczycielom, jak i swemu rodzinnemu miastu? Po podnios³ych inauguracjach trzeba by³o przejœæ do prozy ¿ycia i wzi¹æ siê ostro do pracy. Nasi uczniowie z zapa³em zaczêli mierzyæ siê z nowymi obowi¹zkami. Efekty ich pracy mogliœmy podziwiaæ ju¿ na pierwszym popisie, który odby³ siê 25 paŸdziernika w zwi¹zku z uroczystoœci¹ „Pasowania na ucznia”. Uczniowie bardzo siê starali, aby swym m³odszym kolegom jak najpiêkniej zaprezentowaæ instrumenty, na których bêd¹ æwiczyæ w najbli¿szej przysz³oœci. Owacje wyra¿a³y szczere uznanie oraz szacunek zarówno dla uczniów, jak i nauczycieli. Rozbrzmiewaj¹ca muzyka imponowa³a i zara¿a³a swym piêknem, zagrzewaj¹c do dalszej pracy. Na kolejny koncert nie trzeba by³o czekaæ zbyt d³ugo, odby³ siê on 15 listopada, a poœwiêcony by³ w ca³oœci muzyce polskiej. Tym razem na scenicznych deskach uczniowie oddawali ho³d rodzimym kompozytorom, prezentuj¹c polonezy, mazurki, a tak¿e pieœni i popularne utwory ludowe. Koncert, jednolity pod wzglêdem naro- dowoœciowym, uwa¿any by³ za barwny i bardzo udany. W organizacjê koncertów czynnie zaanga¿owali siê równie¿ nasi nauczyciele (A. Gorczyca, M. Knot, M. Stêpieñ, D. Kot, K. Têczar , W. Front), którzy mimo licznych obowi¹zków pedagogicznych znaleŸli czas, aby oprawiæ muzycznie wystawiany w ropczyckim Domu Kultury spektakl pt. „ Jaskó³ka uwiêziona”. Nasi uczniowie wraz z gronem pedagogicznym planuj¹ kolejne interesuj¹ce muzyczne przedsiêwziêcia. Jeszcze w grudniu bêdziemy mogli nacieszyæ nasze zmys³y koncertem pt. „Muzyka dla ka¿dego” (20. XII 2012 r., godz.17 00). W styczniu planowane s¹: „Wieczór kolêd dla klas pierwszych” i barwnie zapowiadaj¹cy siê „Koncert karnawa³owy”. Mamy nadziejê, ¿e wszystkie planowane koncerty spe³ni¹ oczekiwania i przepe³ni¹ duszê s³uchaczy pozytywnymi emocjami, a nasi uczniowie bêd¹ trwali w swych postanowieniach, pokonuj¹c kolejne progi ku doskona³oœci. W zwi¹zku z nadchodz¹cymi Œwiêtami Bo¿ego Narodzenia ¿yczymy wszystkim mieszkañcom Ropczyc spokojnych, œnie¿nych, niezwykle rodzinnych i ciep³ych Œwi¹t oraz wszelkiej pomyœlnoœci w Nowym Roku. Szko³a Muzyczna w Ropczycach Wielki sukces Szko³y Muzycznej I stopnia w Ropczycach 27 listopada 2012 r. uczeñ III klasy Szko³y Muzycznej I stopnia w Ropczycach Jakub Babicz odniós³ ogromny sukces w Makroregionalnych Przes³uchaniach Centrum Edukacji Artystycznej w Mielcu. Jakub Babicz wraz z nauczycielem klarnetu Mariuszem Stêpniem. Jako jeden z nielicznych zakwalifikowa³ siê do Ogólnopolskich Przes³uchañ CEA w Warszawie. Daj¹c niesamowity popis swoich umiejêtnoœci zachwyci³ komisjê wykonuj¹c program przes³uchañ: F. Zehm „Sonatina giocosa”, H. Impertro„ReveSTR. 26 rie Intermezzo” przy akompaniamencie nauczycielki fortepianu Klaudyny Hyjek. Jakub uczy siê w naszej szkole gry na klarnecie u Mariusza Stêpnia. Jako ambitny uczeñ zawsze godnie reprezentowa³ nasz¹ szko³ê, oferuj¹c bogat¹ dawkê pozytywnych emocji podczas wykonywania ró¿norodnych utworów, zarówno na koncertach wewn¹trzszkolnych, jak i goœcinnie w zaprzyjaŸnionych placówkach, m.in. w Centrum Kultury w Ropczycach. Sukces Jakuba zawdziêczamy nie tylko jego ambitnej pracy i talentowi, ale równie¿ wspania³emu nauczycielowi prowadz¹cemu – Mariuszowi Stêpniowi, który mimo krótkiego sta¿u oraz m³odego wieku odniós³ ju¿ bardzo wiele sukcesów, nie tylko pedagogicznych. Mariusz Stêpieñ jest absolwentem Krakowskiej Akademii Muzycznej, a tak¿e studiów podyplomowych w klasie prof. Andrzeja Godka. Od 2005 roku wspó³pracuje z Krakowsk¹ Oper¹ Kameraln¹. Wspomnieæ nale¿y, i¿ pan Mariusz (pochodz¹cy z Ropczyc) wraz ze swoim zespo³em Cracow Clarinet Quartet w 2007 roku zdoby³ II miejsce na VII Festiwalu Klarnetowym w Piotrkowie Trybunalskim (kategoria kwartety klarnetowe). W 2008 roku zdoby³ III miejsce na Miêdzynarodowym Festiwalu Klarnetowym w Szczecinie (kategoria zespo³y). Przepe³nieni ogromn¹ radoœci¹ ¿yczymy dalszych wspania³ych sukcesów Kubie oraz panu Mariuszowi. Rada Szko³y Muzycznej ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Z PRZEDSZKOLI I SZKÓ£ GMINY ROPCZYCE Dzieñ Patrona w Zespole Szkó³ w Ma³ej 19 listopada 2012 r. odby³y siê uroczystoœci Dnia Patrona w Zespole Szkó³ im. prof. Tadeusza Sinki w Ma³ej, których organizatorami byli dyrektor, Rada Pedagogiczna, Rada Rodziców, nauczyciele emerytowani oraz uczniowie. Uroczystoœæ rozpoczê³a siê msz¹ œwiêt¹ pod przewodnictwem absolwenta tej szko³y, ksiêdza misjonarza Edwarda £ojka, podczas której homiliê wyg³osi³ ks. proboszcz Jacek Piróg. Po mszy uczestnicy uroczystoœci spotkali siê w szkole, gdzie dyrektor Stanis³aw Strza³ka przywita³ wszystkich goœci, wœród których byli m.in. burmistrz Ropczyc Boles³aw Bujak, dr hab. prof. W³adys³aw Tabasz, dyrektor Biura Podkarpackiej Izby Rolniczej Arkadiusz Bêben, poprzedni dyrektorzy szko³y w Ma³ej: Genowefa Zygmunt, Bo¿ena Ruman, Julian Zegar oraz Maria Pitera. Spotkanie mia³o charakter wspomnieniowy. Zaproszeni zostali nauczyciele, którzy pracowali kiedyœ w Szkole Podstawowej w Ma³ej Dolnej oraz, niefunkcjonuj¹cej ju¿ od 1998 r., szkole filialnej w Ma³ej Górnej. Przyby³o wielu nauczycieli, zarówno emerytowanych, jak i czynnych, a tak¿e mieszkañcy wsi. Po czêœci artystycznej przygotowanej przez dzieci i m³odzie¿ szkoln¹ przy poczêstunku, który przygotowa³a Rada Rodziców goœcie wspominali dawne czasy, trudne warunki, naukê w tamtych nie³atwych czasach i wspó³pracê miêdzy sob¹. Prof. Tabasz oprócz wyk³adu nt. historii szkolnictwa w Ma³ej, zachêca³ nauczycieli do wspomnieñ, podsuwaj¹c M³odzie¿ szkolna w programie artystycznym. ró¿norodne tematy i ciekawostki. Na zakoñczenie spotkania dwie nauczycielki, które rozpoczê³y pracê w tutejszej szkole w latach piêædziesi¹tych, Czes³awa Durek oraz Zofia Œwiderska zosta³y obdarowane kwiatami. ZS w Ma³ej Wœród goœci obecnych na uroczystoœci by³ burmistrz Boles³aw Bujak. Wyk³ad W³adys³awa Tabasza nt. „Historii szkolnictwa w Ma³ej” Uczestnicy uroczystoœci Pos³uchajcie wszyscy goœcie, my pierwszaki tak radoœnie dziœ œpiewamy, przyrzekamy, byæ uczniami, prymusami Przyrzekamy byæ uczniami Tak œpiewali pierwszoklasiœci podczas uroczystoœci pasowania na ucznia, która odby³a siê 30 paŸdziernika 2012 r. w Zespole Szkó³ w Lubzinie. Uroczystoœæ uœwietnili zaproszeni goœcie: radny Dariusz Skórski, dyrektor Miejsko-Gminnego Zespo³u Oœwiaty w Ropczycach Stanis³aw Mazur, dyrektor Zespo³u Szkó³ w Lubzinie Bo¿ena Pyzik, rodzice i nauczyciele. Kandydaci na uczniów musieli wykazaæ siê wiedz¹ i umie- jêtnoœciami. Z przejêciem i wypiekami na twarzach recytowali wiersze, œpiewali piosenki, odpowiadali na pytania. Grom- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) kie brawa publicznoœci potwierdzi³y, ¿e umiej¹ ju¿ naprawdê du¿o i mo¿na przyj¹æ ich w poczet uczniów. Z³o¿yli wiêc Dyrektor szko³y Stanis³aw Strza³ka. uroczyste œlubowanie po raz pierwszy na sztandar szko³y, a pani dyrektor „wielkim o³ówkiem” dokona³a aktu pasowania. Ukoronowaniem tego aktu by³o wrêczenie pami¹tkowych dyplomów i legitymacji szkolnych. Dzieci otrzyma³y równie¿ upominki przygotowane przez rodziców oraz mnóstwo s³odyczy od zaproszonych goœci. Ten radosny dzieñ przepe³niony emocjami na d³ugo pozostanie w pamiêci uczniów. Rodzicom gratulujemy tak wspania³ych pociech, a pierwszakom ¿yczymy sukcesów w nauce i jak najlepszych ocen na pierwszym szkolnym œwiadectwie. ZS w Lubzinie STR. 27 Ropczycka orkiestra dęta uświetniła uroczystość odsłonięcia pomnika ks. Jana Zwierza Uroczystą sesję Rady Miejskiej otworzył przewodniczący Rady Józef Misiura Burmistrz Bolesław Bujak podsumował wydarzenia roku jubileuszowego Młodzież Zespołu Szkół im. ks. dra Jana Zwierza uczestnicząca w uroczystości Sylwetkę kapła przedstawił his Józef Słodyczka Krzyż pośmi Goście uczestniczący w sesji Srebrne Krzyże Zasługi wręczyła odznaczonym Wicewojewoda Podkarpacka Alicja Wosik Odznaczeni Srebrnym Medalem za długoletnią służbę Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi Odznaczeni Brązowym Medalem za długoletnią służbę ana storyk a Uczestnicy uroczystości, m.in. siostra księdza Bogumiła Serwatka Twórca pomnika Kazimierz Malski (pierwsza z prawej) Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski przyznany iertnie W. Sąsiadkowi odebrała jego żona Maria. Poświęcenie pomnika przez biskupa Kazimierza Górnego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski odznaczeni zostali Stanisław Misztal i Józef Siwiec Aneta Dylska, reżyserka spektaklu przygotowanego przez młodzież na zakończenie roku jubileuszowego Fot. Piotr Skałuba Odznaczeni Złotym Medalem za długoletnią służbę Spektakl „Jaskółka uwięziona” w wykonaniu młodzieży z udziałem nauczycieli Szkoły Muzycznej w Ropczycach i Formacji Tańca Nowoczesnego Vega Z PRZEDSZKOLI I SZKÓ£ GMINY ROPCZYCE Pierwszy sprzêt dociera do szko³y Od pocz¹tku wrzeœnia w Zespole Szkó³ nr 2 w Ropczycach funkcjonuje Siatkarski Oœrodek Szkolny. Siatkarskie Oœrodki Szkolne powsta³y w ramach ministerialnego „Programu upowszechniania sportu wœród dzieci i m³odzie¿y w zakresie pi³ki siatkowej w latach 2012/ 2015”. Na terenie ca³ego kraju utworzonych zosta³o 35 takich oœrodków, oddzielnie dla dziewcz¹t i ch³opców. Ka¿dy sk³adaæ siê bêdzie z jednego liceum i trzech gimnazjów. Systemem szkolenia objêtych zostanie 128 szkó³ z klasami sportowymi, ³¹cznie blisko 4,5 tys. m³odych siatkarek i siatkarzy. - W po³owie listopada do Ropczyc przyjecha³a pierwsza partia sprzêtu w postaci trena¿erów i urz¹dzeñ. Ju¿ w tym momencie jest problem w magazynie z miejscem na sprzêt sportowy. Ostatnio przyjecha³o 70 pi³ek do siatkówki, 3 pe³ne zestawy siatek i antenek, a w ca³ym roku szkolnym dostaniemy tego sprzêtu jeszcze wiêcej – mówi nauczyciel, koordynator projektu Micha³ Betleja. Do szko³y oprócz pi³ek i siatek dotar³y ró¿nego rodzaju podesty, zestawy wymiennych trena¿erów, które poprawi¹ technikê bloku i rozegrania, platformy pliometryczne kszta³tuj¹ce moc wyrzutow¹, atrapy bloku, p³otki, specjalne pi³ki dla rozgrywaj¹cych. Uczniowie bêd¹cy w S.O.S nie kryj¹ zadowolenia i jeszcze chêtniej bior¹ udzia³ w zajêciach. Od kiedy sprzêt pojawi³ siê w szkole u¿ywamy go na lekcjach, co zwiêksza atrakcyjnoœæ tych zajêæ, jak i wiêksz¹ mo¿liwoœæ rozwojow¹ dla nas. W zale¿noœci od tematów zajêæ pan Micha³ Betleja stara siê u¿ywaæ tych urz¹dzeñ jak najwiêcej – mówi uczeñ Siatkarskiego Oœrodka Szkolnego i zawodnik Klubu Siatkarskiego B³êkitni Ropczyce Dominik Fabianowicz. Nabór do S.O.S prowadzony jest wœród uczniów klas szóstych. Chêtnych do udzia³u w profesjonalnych zajêciach zapraszamy na zajêcia w czwartki o godzinie 14:30. Dodatkowych informacji udziela Micha³ Betleja pod numerem telefonu 696505675. Inf. w³asna LICEUM OGÓLNOKSZTA£C¥CE W ROPCZYCACH Pere³ki Koœciuszki b³yszcz¹ w Warszawie W czerwcu Tadeusz Koœciuszko „wypuœci³” spod swych skrzyde³ kolejnych absolwentów. Wœród nich sporo by³o pere³ek z najwy¿szymi wynikami na œwiadectwie dojrza³oœci. Z myœl¹, ¿e mi³o czasem siêgn¹æ pamiêci¹ do wydarzeñ, miejsc i osób, Joanna Chodak i £ukasz Dunaj zawitali w progach naszego liceum i podzielili siê „studenckimi wra¿eniami”. Joasia uczêszcza do Szko³y G³ównej Handlowej w Warszawie, a £ukasz, mimo posiadania Diamentowych Indeksów AGH, wybra³ Uniwersytet Warszawski. Ich szko³y znajduj¹ siê w czo³ówce najlepszych polskich uczelni. Po najd³u¿szych wakacjach w karierze szkolnej nasta³ czas wyk³adów, nieprzespanych nocy i zakuwania do œwitu. Jak Warszawê widz¹ studenci? Joanna Chodak: Miasto jest niezwykle piêkne i ciekawe, g³ównie ze wzglêdu na wielokulturowoœæ œrodowiska studenckiego. Wbrew pozorom, w Warszawie ³atwo siê odnaleŸæ, a przyjazna atmosfera sprzyja nawi¹zywaniu nowych znajomoœci. STR. 30 rodnoœæ kultur. Na korytarzach mo¿na spotkaæ studentów z Korei, Turcji, Azji, Rosji. £ukasz Dunaj: Uczelnia, któr¹ wybra³em, spe³nia moje oczekiwania dotycz¹ce jakoœci i poziomu nauczania. Uniwersytet Warszawski ma naprawdê du¿o do zaoferowania swoim studentom. Dziêki wymianom miêdzynarodowym mo¿na poznaæ ludzi z ró¿nych zak¹tków œwiata, ich kulturê, £ukasz Dunaj: Stolica zdecy- obyczaje. Jestem bardzo zadodowanie poszerza horyzonty wolony ze swojego wyboru. ka¿dego. Pozwala na rozwój, Czêsto mo¿na spotkaæ siê z opinie tylko kariery studenckiej, ni¹, ¿e osobom z ma³ych miejczy potem zawodowej, ale tak- scowoœci trudno zab³ysn¹æ ¿e osobowoœci. Urok Warszawy, w metropoliach… ciekawi ludzie, otwartoœæ mia- Czy zgadzacie siê z tym? Joanna Chodak: Pochodzesta u³atwiaj¹ aklimatyzacjê. nie nie gra roli. Licz¹ siê Wybraliœcie Warszawê. przede wszystkim umiejêtnoCzy jesteœcie zadowoleni œci. Ka¿dy ma równe szanse. ze swojej decyzji? Joanna Chodak: Zdecydo- Mieszkañcy Warszawy s¹ trochê wanie uwa¿am, ¿e by³ to dobry „leniwi”. Ambitniejsi s¹ ludzie wybór. Szko³a, któr¹ wybra³am, z mniejszych miast czy miejscoposiada renomê, ma wysoki woœci. Po prostu trzeba iœæ poziom nauczania oraz wy- w œwiat, realizowaæ zamierzone kwalifikowan¹ kadrê. Nale¿y cele i spe³niaæ marzenia! £ukasz Dunaj: Najwa¿niejte¿ wspomnieæ o szerokiej gamie przedmiotów i specja- sze s¹: wytrwa³e d¹¿enie do wylizacji, które otwieraj¹ przed znaczonego sobie celu, wiem³odymi ludŸmi wiele mo¿li- dza, umiejêtnoœci. To one woœci i pozwalaj¹ na zdobywa- wiod¹ do sukcesu. Fakt, ¿e ponie i poszerzanie umiejêtno- chodzê z niewielkiego miaœci w ró¿nych dziedzinach. steczka w ¿adnym stopniu nie Szko³a jest otwarta na ró¿no- wp³yn¹³ na moje szanse czy mo¿liwoœci na studiach. Zachêcam wszystkich m³odszych kolegów i kole¿anki, ¿eby wyp³ynêli na szerokie wody. Nie ma siê czego baæ! Wybrane przez Was studia otwieraj¹ przed Wami wiele mo¿liwoœci. Czy myœlicie ju¿ o pracy? Co planujecie robiæ po studiach? Joanna Chodak: Wierzê, ¿e moja szko³a przygotuje mnie dobrze do rozpoczêcia kariery zawodowej. Plany ci¹gle siê zmieniaj¹, jednak mam nadziejê, ¿e ukoñczenie studiów na warszawskiej uczelni u³atwi mi znalezienie pracy. £ukasz Dunaj: Z³o¿y³em ju¿ CV na praktykê do Microsoftu i planujê z³o¿yæ do Google. Na uczelnie przyje¿d¿aj¹ rekruterzy z ca³ego œwiata. Co druga osoba ma praktykê w du¿ej korporacji. Ju¿ na trzecim roku wiêkszoœæ studentów pracuje na pó³ etatu. Najpierw chcia³bym zdobyæ doœwiadczenie u gigantów, a potem mo¿e próbowaæ w³asnych si³… Serdecznie Wam dziêkujemy, ¿e znaleŸliœcie czas, by odwiedziæ mury naszej szko³y i opowiedzieæ o studenckim podboju Warszawy. Gratulujemy i ¿yczymy dalszych sukcesów. Karolina Rymut i Beata Ziajor ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) LICEUM OGÓLNOKSZTA£C¥CE W ROPCZYCACH Matma w liceum nie jest straszna 9 listopada 2012 r. w Liceum Ogólnokszta³c¹cym im. Tadeusza Koœciuszki w Ropczycach odby³ siê powiatowy etap konkursu matematycznego im. Jana Marsza³a. Z naszego liceum wziê³y w nim udzia³ 22 osoby. Do rywalizacji przyst¹pili nie tylko uczniowie klas drugich i trzecich, ale równie¿ sporo pierwszoklasistów, wœród których najwy¿sze miejsca zajêli: Pawe³ Kulig oraz Maksymilian Maræ, zaœ wyró¿nienia otrzymali: Krzysztof Kania, Pawe³ Kusibab, Katarzyna Sieroñ, Joanna Wrzos i Kamil Ziobro. Zarówno uczniowie klas drugich, jak i trzecich nie dali szans rywalom, zajmuj¹c wszystkie miejsca na podium. Najlepsz¹ drugoklasistk¹ okaza³a siê Iwona Ziajor, drugi stopieñ podium przypad³ Dominikowi Baljonowi, a na trzecim miejscu uplasowa³ siê Henryk Ksi¹¿ek. Wœród uczniów klas trzecich pierwsze miejsce zajêli: Martyna Jamróz i Piotr Waleñ, drugie miejsce przypad³o Magdalenie Kisiel, a trzecie Aleksandrze Kisiel. W finale XXVIII Konkursu Matematycznego im. Jana Marsza³a nasz powiat reprezentowaæ bêd¹: Martyna Jamróz, Piotr Waleñ, Magdalena Kisiel oraz Aleksandra Kisiel. O swojej przygodzie z matematyk¹ zgodzili siê nam opowiedzieæ: Magdalena Kisiel i Piotr Waleñ. Od lewej: Piotr Waleñ, Martyna Jamróz, Aleksandra Kisiel, Magdalena Kisiel - Niektórzy uwa¿aj¹, ¿e matematyki nie da siê nauczyæ, trzeba posiadaæ zdolnoœci matematyczne. Jak jest w Waszym przypadku? Magdalena Kisiel: Zdolnoœci matematyczne na pewno u³atwiaj¹ naukê matematyki. Jednak myœlê, ¿e najwa¿niejsze jest systematyczne rozwi¹zywanie zadañ. Wówczas matematyka staje siê bli¿sza i matura nie jest taka straszna. Wa¿ne jest tak¿e, by nauczyciel dobrze wyt³umaczy³, bo jeœli siê coœ zrozumie, nie ma z tym póŸniej ¿adnego problemu. Piotr Waleñ: Wszystko zaczê³o siê w liceum. Wczeœniej by³em raczej przeciêtnym uczniem. W pierwszej klasie szko³y œredniej bardziej przy³o¿y³em siê do przedmiotu. Zaczê³o wychodziæ, wiêc zdecydowa³em siê braæ udzia³ w konkursach matematycznych. Wyniki by³y zadowalaj¹ce. NajwyraŸniej jestem naj- lepszym przyk³adem na to, ¿e matematyki da siê nauczyæ (œmiech). - Ka¿dy trzecioklasista raczej ma ju¿ sprecyzowane plany na przysz³oœæ. Jakie s¹ Wasze? Magdalena Kisiel: Na razie myœlê jedynie o maturze. Moje plany bêd¹ zale¿eæ od wyników. Na pewno bêd¹ to studia zwi¹zane z biologi¹ i chemi¹, albo matematyk¹. Piotr Waleñ: Po pierwsze – dobrze zdaæ maturê. Potem chcia³bym rozpocz¹æ studia na AGH w Krakowie na kierunku automatyka i robotyka. Pod uwagê biorê te¿ kierunek zamawiany w Rzeszowie, ale musi byæ dobry (œmiech). Mimo ¿e lubiê matematykê, nie interesuje mnie ona jako kierunek studiów. Po studiach – oczywiœcie praca. - Choæ z pewnoœci¹ du¿o czasu poœwiêcacie matematyce i przygotowaniom do matury, na pewno macie równie¿ inne pasje… Magdalena Kisiel: Jak na razie ca³y swój wolny czas poœwiêcam na przygotowania do matury. Mam zamiar wypocz¹æ po egzaminach. Jednak¿e zawsze znajdê chwilê, by spêdziæ trochê czasu z rodzin¹, np. ogl¹daj¹c ciekawe filmy. Piotr Waleñ: Rzeczywiœcie, spêdzam trochê czasu nad matematyk¹, jednak staram siê znajdowaæ czas na to, co sprawia mi przyjemnoœæ i pozwala siê odprê¿yæ. Wolne chwile spêdzam na si³owni. Moj¹ wielka pasj¹ jest motoryzacja. Nale¿y dodaæ, ¿e Martyna Jamróz i Magdalena Kisiel oraz Piotr Waleñ wziêli udzia³ w I etapie Ogólnopolskiej Olimpiady o Diamentowy Indeks AGH. Wszystkim gratulujemy wysokich osi¹gniêæ, a trojgu kandydatom do Diamentowego Indeksu ¿yczymy powodzenia w zmaganiach olimpijskich. Karolina Rymut i Beata Ziajor ZESPÓ£ SZKÓ£ AGRO-TECHNICZNYCH W ROPCZYCACH Na skrzyd³ach muzyki 5 i 16 listopada 2012 r. w Rzeszowskim Domu Kultury Filia „Pobitno” odby³ siê ju¿ po raz 9. Podkarpacki Festiwal Piosenki dzieciêcej i M³odzie¿owej „Na skrzyd³ach muzyki”. Prezentacje odbywa³y siê w czterech kategoriach wiekowych: 7-9 lat, 10-14 lat, gimnazja oraz szko³y œrednie.OceZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) niali je profesjonalni jurorzy, specjaliœci dzie³a muzycznego w sk³adzie: Magdalena Kocój, Dominika Zieliñska, Bart³omiej Skubisz. Zespó³ Szkó³ Agro- Technicznych reprezentowa³a dobrze znana wszystkim Agata Dziedzic, uczennica III klasy technikum, kszta³c¹ca siê w zawodzie technik architektury krajobrazu, która w rywa- lizacji z 27 solistami m.in.: z Krosna, Rzeszowa, Tarnobrzega, czy Stalowej Woli zdoby³a wyró¿nienie za wykonanie piosenki pt. „Miasteczko cud” z repertuaru Agnieszki Osieckiej. Nad wyborem piosenki i ca³oœci¹ przygotowañ do konkursu czuwa³a Joanna Kozubowska. Gratulujemy Agacie i ¿yczymy dalszych sukcesów, tym bardziej, ¿e kolejny konkurs tu¿, tu¿… Trzymajcie kciuki!!! JK STR. 31 ZESPÓ£ SZKÓ£ AGRO-TECHNICZNYCH W ROPCZYCACH Spotkanie z Witosem W paŸdzierniku minê³a 67. rocznica œmierci Wincentego Witosa, wybitnego mê¿a stanu, dzia³acza ruchu ludowego i trzykrotnego premiera Polski. Co roku pierwszoklasiœci podczas œwiêta szko³y poznaj¹ sylwetkê patrona oraz ¿yciowe dokonania tego nieprzeciêtnego cz³owieka. Podobnie by³o tym razem. Uroczystoœæ rozpoczê³a siê msz¹ œwiêt¹ odprawion¹ przez ksiê¿y katechetów w intencji uczniów, nauczycieli i pracowników Zespo³u Szkó³ AgroTechnicznych. Po mszy œwiêtej w szkolnej auli licznie zgromadzili siê pierwszoklasiœci, nauczyciele oraz zaproszeni goœcie. Po raz pierwszy w dniu œwiêta szko³y goœciliœmy przyjació³ z Ukrainy i S³owacji. Wœród nich byli uczniowie i nauczyciele Ekologicznego Kolegium Lwowskiej Pañstwowej Wy¿szej Szko³y Rolniczej na czele z dyrektorem Igorem Flysem oraz przedstawiciele Súkromnej strednej odbornej školy w Giraltovcach. Swoj¹ obecnoœci¹ zaszczycili nas równie¿: wicestarosta Dorota Strzy¿, Anna Ziêba – dyrektor Specjalnego Oœrodka Szkolno-Wychowawczego w Ropczycach, ksi¹dz dziekan Stanis³aw Mazur, Jacek Worowski – skarbnik Powiatu, Robert Kuraszkiewicz – zastêpca burmistrza Ropczyc, Tadeusz Mi¹so - zastêpca komendanta powiatowego Pañstwowej Stra¿y Po¿arnej, Andrzej Feret – przedstawiciel Komendy Powiatowej Policji. Podczas uroczystoœci dyrektor Pawe³ Bujny wyró¿ni³ i nagrodzi³ tych uczniów, którzy brali udzia³ w konkursach lub wykazali siê aktywnoœci¹ w ró¿nych dziedzinach ¿ycia szkolnego. Czêœæ oficjalna zakoñczy³a siê przedstawieniem pt. „Szkolny wehiku³ czasu”, podczas którego widzowie zostali zaproszeni do odbycia podró¿y w czasie i przestrzeni, do ma³ej podtarnowskiej wsi Wierzchos³awice, w latach 40tych ubieg³ego wieku. Tutaj spotkaliœmy Wincentego Witosa, z którym porozmawiali wspó³czeœni uczniowie. Zderzenie tych dwóch œwiatów by³o zabawne i pouczaj¹ce. Akcja przedstawienia rozgrywa³a siê w wiejskiej scenerii, pod cha³up¹ Witosa, dok³adnie odtworzon¹ w scenografii przygotowanej przez Adrian- nê Sulimirsk¹ i Agnieszkê Kasprzyk. Witos (w tej roli wyst¹pi³ Konrad Rój) opowiedzia³ o trudnym dzieciñstwie, o tym, ¿e ze wzglêdu na biedê skoñczy³ tylko cztery klasy szko³y powszechnej, ale to nie przeszkodzi³o mu w trzykrotnym zdobyciu urzêdu premiera. Uczniowie: Kinga Kot i Micha³ Balasa zaprezentowali styl bycia, ubierania i zachowania wspó³czesnej m³odzie¿y. Imponuj¹co wypad³a konfrontacja tradycyjnego tañca – krakowiaka ze wspó³czesnym, ¿ywio³owym pokazem breakdance’a w wykonaniu goœcinnie wystêpuj¹cych ch³opców z grupy „Urodzeni bez grawitacji” z Mateuszem Macio³kiem. Oprawê choreograficzn¹ dla szkolnego zespo³u ludowego przygotowa³a Joan- Bran¿owe targi w Krakowie lon Kawy i Herbaty. Jego oferta dawa³a nie tylko szansê na nawi¹zanie kontaktów biznesowych, ale umo¿liwia³a poznanie sztuki parzenia i przygotowania kawy oraz herbaty. Niew¹tpliwie najwiêksz¹ atrakcj¹ by³y pokazy kulinarne po³¹czone z degustacjami. Najwiêkszym uznaniem wœród m³odzie¿y cieszy³o siê w³oskie espresso, przygotowywane przez najlepszych baristów oraz s³odkie lody. Od 14 do 16 listopada 2012 w hali wystawienniczej w Krakowie odbywa³y siê Miêdzynarodowe Targi Wyposa¿enia Hoteli i Gastronomii HORECA, Targi Artyku³ów Spo¿ywczych i Napojów dla Gastronomii GASTROFOOD oraz Miêdzynarodowe Targi Wina ENOEXPO. Ostatni dzieñ targów otwarty jest dla m³odzie¿y szkó³ gastronomicznych. Jak co roku m³odzie¿ ZSAT oraz uczniowie zaprzyjaŸnionej szko³y w Giraltovcach uczestniczyli, wraz z opiekunami, w tej bran¿owej imprezie, na której zaprezentowa³o siê ponad 300 firm z Polski i zagranicy. Wystawcy przedstaSTR. 32 wili bogat¹ ofertê wyposa¿enia hotelu i restauracji, najnowsze rozwi¹zania, produkty i us³ugi, niezwykle ciekawe i bezp³atne szkolenia oraz na Kozubowska, a krakowiaka zatañczyli: Monika Filipek, Natalia Wiktor, Martyna Czekajska, Ireneusz Klacza, Przemys³aw Maræ i Micha³ Napora. W przedstawieniu, które publicznoœæ nagrodzi³a gromkimi brawami, udzia³ wziêli: Sylwia Szeliga, Mariusz Przyby³owicz, Mateusz Petka, Marcin Pijar, Wojciech Bochnak, Pawe³ Przypek. Piosenki zaœpiewali: Agata Dziedzic, Gabriela Koœ, Edyta Dubiel, Marcelina Misiewicz i Bart³omiej Longosz. Nad przygotowaniem przedstawienia czuwa³y: Sabina Urbanek i Ma³gorzata Piêta. Na zakoñczenie uroczystoœci w mini recitalu wyst¹pi³y uczennice z Ekologicznego Kolegium ze Lwowa. S.U. warsztaty dla hotelarzy, restauratorów i w³aœcicieli lokali gastronomicznych. Specjalnie wydzielon¹ stref¹ podczas targów by³ Sa- Pragniemy podziêkowaæ Radzie Rodziców dzia³aj¹cej przy Zespole Szkó³ Agro-Technicznych im. W. Witosa w Ropczycach za dofinansowanie naszego wyjazdu. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) ZESPÓ£ SZKÓ£ AGRO-TECHNICZNYCH W ROPCZYCACH M³odzi kucharze w finale konkursu kulinarnego Agnieszka Zaj¹c i Micha³ Balasa, uczniowie technikum w zawodzie kucharz wywalczyli sobie przepustkê do fina³u konkursu kulinarnego, który odbêdzie siê 15 i 16 grudnia w Warszawie. Podkarpacie reprezentowaæ bêd¹ dwie szko³y: Zespó³ Szkó³ Agro-Technicznych w Ropczycach i ZST w Lesku. M³odzi kucharze zaserwuj¹ dania wed³ug autorskich przepisów z wykorzystaniem produktów regionalnych. Eliminacje do konkursu odby³y siê podczas warsztatów kulinarnych „Tradycyjne produkty – nowoczesna kuchnia polska’ w piêciu województwach: lubelskim, kujawskopomorskim, zachodniopomorskim, podlaskim i podkarpackim w ramach projektu „¯ywnoœæ wysokiej jakoœci. Krótsza droga od producenta do konsumenta”. Wziê³o w nich udzia³ 50 zespo³ów, sk³adaj¹cych siê z uczniów i nauczycieli ponadgimnazjal- nych szkó³ gastronomicznych. Ka¿de ze spotkañ trwa³o dwa dni. Podczas czêœci teoretycznej uczestnicy zdobywali wiedzê na temat lokalnych produktów oraz systemów jakoœci ¿ywnoœci w Polsce i w Unii Europejskiej. Nastêpnie by³a Œniadanie daje moc Tradycj¹ w ZSA- T sta³o siê ju¿ to, ¿e w listopadzie uczniowie z klas I-III w³¹czaj¹ siê w ogólnopolsk¹ akcjê pod has³em „Œniadanie daje moc”, której organizatorem jest Instytut Matki i Dziecka, a honorowym patronem Rzecznik Praw Dziecka oraz Polskie Towarzystwo Nauk ¯ywieniowych. W tym roku „œniadanie” przygotowane zosta³o 8 listopada w Zespole Szkó³ w Nagawczynie. Uczniowie z klasy II i III sprostali wyzwaniu. Zdrowe i po¿ywne kanapki, sa³atki wykona³y prawie samodzielnie, pod czujnym okiem wychowawczyñ i rodziców. Pierwszakom natomiast z pomoc¹ pospieszyli uczniowie Zespo³u Szkó³ Agrotechnicznych: Barbara Bieszczad, Anna Zaj¹c, Justyna Gubernak, Kamil Skóra wraz z opiekunk¹ Wiolett¹ Walczak-Weselak, którzy „wyczarowali” dla dzieciaków i goœci weso³e, po¿ywne kanapki i owocowe koktajle. Uœmiecha³y siê wiêc z kanapek misie, p³ynê³y stateczki, jecha³y samochody wyciête z plastra sera itd. Uczniowie ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) czêœæ praktyczna, czyli wielkie gotowanie pod czujnym okiem Eugeniusza Mientkiewicza, smakosza i znawcy produktów regionalnych, oraz szefów kuchni lokalnych. Na pocz¹tku zadaniem ka¿dej grupy by³o przygotowanie poprzyrz¹dzili równie¿ pyszne cocktaile z mleka i piêknie je podali. Przyszli adepci sztuki kucharskiej ozdobili te¿ stó³ kwiatami wyciêtymi z warzyw. Na sto³ach zagoœci³y wytworne pó³miski wykonane z dyni oraz dostojne ³abêdzie uformowane z jab³ek. Spo¿ywanie pysznego œniadanka poprzedzi³a bardzo ciekawa prezentacja multimedialna przygotowana przez Wiolettê Walczak–Weselak. Podczas tej interaktywnej prezentacji dzieci bardzo du¿o dowiedzia³y siê o potrzebie spo¿ywania ró¿norodnych pokarmów zawieraj¹cych wapñ, bia³ko, sole mineralne, t³uszcze i witaminy. Aplauz dzieciaków wzbudzi³y prezentowane przyk³ady wymyœlnych kanapek, potraw przypominaj¹cych kszta³tem ró¿ne traw wed³ug przepisów prowadz¹cych. Nastêpnie m³odzi kucharze mogli poeksperymentowaæ i stworzyæ potrawy w oparciu o w³asne przepisy. Agnieszka i Micha³ wybrali, ze sto³u bogato zastawionego regionalnymi surowcami, produkty pospolite, ale potrafili przygotowaæ z nich dania, które zaskoczy³y jury. Na przystawkê – pasztet dro¿d¿owy w trzech smakach: borowikowym, sezamowym i czosnkowym, danie g³ówne stanowi³y skrzyde³ka „maczugi” na torciku z pumpernikla i kiszonych ziemniaków, a na deser zaserwowali konfitowan¹ dyniê z bakaliami w jadalnym, chrupi¹cym koszyczku. G³ównym kryterium tworzenia receptur zatwierdzonych do warszawskiego fina³u by³o zastosowanie w nich regionalnych produktów oraz lokalnych technik wykonania takich, jak np. kiszenie ziemniaków, charakterystyczne dla dawnej ubogiej kuchni ch³opskiej. Teraz nie pozostaje nam nic innego jak tylko mocno trzymaæ kciuki za naszych przedstawicieli i ¿yczyæ im, aby podkarpacie przysmaki zawojowa³y stolicê. Powodzenia! ZSAT œmieszne zwierz¹tka, czy przedmioty. Dzieci mia³y równie¿ okazjê rozwi¹zywaæ zagadki o owocach i warzywach i wykazaæ siê przy tym posiadan¹ wiedz¹. Po zakoñczeniu prezentacji dyrektor Barbara Szczerbiñska podziêkowa³a goœciom z Ropczyc za ciekaw¹ prezentacjê i pomoc w zorganizowaniu akcji „Œniadanie daje moc”. Podziêkowania z³o¿y³a równie¿ na rêce rodziców, którzy poœwiêcili swój czas, aby pomóc dzieciom i wychowawcom w przygotowaniu tego wydarzenia. Wspólne spotkanie zakoñczy³o siê sesj¹ zdjêciow¹ z m³odymi kucharzami, która równie¿ dostarczy³a dzieciom sporo radoœci. Katarzyna Czajkowska STR. 33 ZESPÓ£ SZKÓ£ W ROPCZYCACH Marcin – gawêdziarz Miêdzyszkolny Oddzia³ Polskiego Towarzystwa TurystycznoKrajoznawczego w Przeworsku od wielu lat organizuje konkurs krasomówczy, którego zadaniem jest zachêcenie m³odzie¿y do poznawania w³asnego regionu, jego historii i dorobku oraz zwrócenie uwagi na potrzebê pielêgnacji jêzyka ojczystego. W tym roku 17 paŸdziernika 2012 r. odby³ siê ju¿ XLI Wojewódzki Konkurs Krasomówczy M³odzie¿y Ponadgimnazjalnej, w którym Marcin Ogrodnik, uczeñ kl. 2A Liceum Profilowanego w Zespole Szkó³ im. ks. dra Jana Zwierza w Ropczycach zdoby³ III miejsce. Zainteresowa³ jurorów, uczniów i ich opiekunów opowieœci¹ o swojej wakacyjnej wêdrówce po Pogórzu Dynowsko – Strzy¿owskim i wyprawie na Górê Che³m, ubarwiaj¹c dziesiêciominutowe wyst¹pienie legendami i cieka- wostkami. Prezentacjê przygotowa³ pod opiek¹ polonistki Ma³gorzaty Bieniasz, przy du¿ej pomocy Stanis³awa Wójciaka, który zna wiele ciekawych historii zwi¹zanych z naszym regionem. Kilka z nich znalaz³o siê w opowieœci Marcina, m.in. o królu wê¿y zamieszkuj¹cym górê, czy o tajemniczych, piêknych dziewczynach zaklêtych w go³êbice. Materia³ów dostarczy³a tak¿e Renata Kopala, opiekunka szkolnego ko³a PTTK. Po wstêpnych eliminacjach jury wy³oni³o fina³ow¹ pi¹tkê, której zadanie polega³o na zmierzeniu siê z trzyminutow¹ improwizowan¹ wypowiedzi¹ na wylosowany temat. Marcinowi przypad³o zagadnienie: Cudze chwalicie, swego nie znacie … – rozwiñ tê myœl, promuj¹c ciekawe miejsce zwi¹zane ze swoj¹ Ma³¹ Ojczyzn¹. Marcin, nie zastanawiaj¹c siê d³ugo, w piêknych s³owach zaprosi³ wszystkich do odwiedzenia Marcin Ogrodnik i Ma³gorzata Bieniasz Szufnarowej, malowniczo po³o¿onej wsi, z której pochodzi, przekonuj¹c, ¿e najpiêkniejsze s¹ miejsca najbli¿sze sercu. Po zaciêtej rywalizacji, (pozostali finaliœci snuli równie ciekawe opowieœci), jury og³osi³o werdykt, który przyniós³ uczniowi Zespo³u Szkó³ III miejsce na podium. To nie pierwszy sukces Marcina Ogrodnika. Wystêpuje z powodzeniem w muzycznych konkursach powiato- Mój pomys³ na Halloween 31 paŸdziernika 2012 r. podczas spotkania zorganizowanego przez Dianê Dumarê oraz m³odzie¿ klas 1 FO i 2 TFH z okazji Halloween og³oszone zosta³y wyniki konkursu „Mój pomys³ na dyniê”. Uczniowie bior¹cy udzia³ w konkursie wykazali siê ogromn¹ inwencj¹ twórcz¹ i niezwyk³ymi zdolnoœciami artystycznymi. Wyró¿nione zosta³y prace: Martyny Antosz (kl. 2 TFH) – I miejsce, Justyny Hyliñskiej (kl. 4 THT) – II miejsce oraz Anny Róg (kl. 2 TFH) – III miejsce. Nagrody dla laureatów oraz pozosta³ych uczestników kon- kursu ufundowa³o Wydawnictwo Pearson. Uczniowie bior¹cy udzia³ w spotkaniu, oprócz mo¿liwoœci zaprezentowania na forum swoich umiejêtnoœci, mieli równie¿ okazjê poznaæ bli¿ej „halloweenow¹” historiê, zwyczaje i symbole oraz poczuæ niezwyk³y klimat tego popularnego œwiêta, ogl¹daj¹c Folklorystycznie w Ropczycach M³odzie¿ powiatu ropczyckosêdziszowskiego uczestnicz¹ca w projekcie „Edukacja folklorystyczna w regionie” realizowanego przez Stowarzyszenie Na Rzecz Wspierania Zespo³u Szkó³ im. ks. dra Jana Zwierza w Ropczycach wspó³finansowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego STR. 34 przedstawienie „Duchy szko³y” oraz bior¹c udzia³ w typowych dla Halloween zabawach. Zadbano równie¿ o „pokarm dla uszu”, zapraszaj¹c na spotkanie Ewê Wojnarowsk¹ (kl. 3 TFO), która tradycyjnie zachwyci³a wszystkich swoim piêknym g³osem. Organizatorka dziêkuje za pomoc w przygotowaniu spo- wych i ogólnopolskich, zdobywaj¹c pierwsze nagrody w kategorii solistów, dzia³a w szkolnym kabarecie i aktywnie w³¹cza siê w ¿ycie szko³y. W dobie powszechnej infantylizacji jêzyka to niezwyk³e prze¿ycie dla polonisty, us³yszeæ kilkanaœcie prezentacji uczniowskich wyg³oszonych swobodn¹, piêkn¹ i poprawn¹ polszczyzn¹. Ma³gorzata Bieniasz tkania wszystkim zaanga¿owanym, tj. Katarzynie Przybyle, Paulinie Szczepanek, Edycie Cynarskiej, Kornelii Wójtowicz, Wioletcie Oleœ, Maricie Zaj¹c, Arkadiuszowi Kobosowi, Andrzejowi Pieprzakowi, Judycie Pszenicznej, And¿elice Bokocie, Klaudii Rokosz, Wojciechowi Pociaskowi, Robertowi Chor¹¿emu, Ewie Wojnarowskiej, Martynie Król i Katarzynie Augustyn. Zapraszamy do obejrzenia zdjêæ z imprezy na szkolnym facebooku (http://www.facebook.com/zs.ropczyce) Diana Dumara Mamy przyjemnoœæ zaprosiæ wszystkich zainteresowanych na wystawê prac rêkodzielnictwa artystycznego, któr¹ mo¿na ogl¹daæ od 3 grudnia w bibliotece szkolnej Zespo³u Szkó³. Na stoiskach, oprócz niezwyk³ych prac uczniów powsta³ych w wyniku zetkniêcia z magicznym œwiatem lalek podczas wyjazdów m³odzie¿y do Muzeum Lalek w PilŸnie, bêdzie równie¿ mo¿na podziwiaæ zdjêcia z wycieczek tematycznych, maj¹cych na celu poszerzenie wiedzy m³odych ludzi na temat folkloru oraz rozwijanie ich zainteresowañ artystycznych i twórczych umiejêtnoœci. 3D ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) ZESPÓ£ SZKÓ£ W ROPCZYCACH Realizujemy projekt ogólnopolski Od 1 wrzeœnia 2012 w Zespole Szkó³ im. ks. dra Jana Zwierza realizowany jest projekt edukacyjny Eduscience w ramach Programu Operacyjnego Kapita³ Ludzki Priorytet III – Wysoka jakoœæ systemu oœwiaty – Dzia³anie 3.5 – projekty innowacyjne. Projekt ten ma na celu zwiêkszenie zainteresowania podjêciem studiów na kierunkach o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy uczniów i uczennic z ca³ej Polski poprzez opracowanie, pilota¿owe wdro¿enie oraz upowszechnienie inno- wacyjnych programów nauczania z wykorzystaniem interaktywnej platformy e-learningowej. Projekt realizowany jest w klasie 1 TFO o profilu technik fototechnik i technik mechanik. W ramach projektu uczniowie korzystaj¹ z nowoczesnej platformy, na której umieszczone s¹ lekcje z zakresu geografii, chemii, biologii, fizyki, informatyki, jêzyka angielskiego przygotowane przez pracowników naukowych Polskiej Akademii Nauk zrzeszonych w Centrum Badañ Ziemi i Planet GEOPLANET, tj. Instytutu Geofizyki, Instytutu Nauk Geologicz- nych, Instytutu Oceanografii oraz Centrum Badañ Kosmicznych. Dziêki Polskiej Akademii Nauk uczniowie mog¹ korzystaæ bezpoœrednio z wiedzy naukowców osi¹gaj¹cych sukcesy na skalê miêdzynarodow¹, zajmuj¹cych siê na co dzieñ naukami przyrodniczymi. M³odzie¿ bior¹ca udzia³ w projekcie bêdzie mia³a okazjê wzi¹æ udzia³ w bezpoœrednich transmisjach satelitarnych ze Stacji Polarnej na Spitsbergenie. Zaplanowano tak¿e zajêcia lekcyjne w obserwatorium w Ksi¹¿u (23-24 maja 2013 r.). Wszystkie dzia³ania zmierzaj¹ do wykorzystania i wdra¿ania najnowszej wiedzy nt. budowy mózgu i potrzeb cz³owieka oraz motywowania go do dzia³ania i poznawania z w³asnej inicjatywy. Ka¿da szko³a bior¹ca udzia³ w projekcie otrzyma³a tablicê interaktywn¹ wraz z oprogramowaniem oraz zestaw do monitoringu przyrodniczego. Zosta³y zakupione profesjonalne kamery, dziêki którym mo¿liwa jest transmisja lekcji on-line prowadzonych w obserwatoriach Polskiej Akademii. Renata Dumara Najlepsi „budowlañcy” w Zespole Szkó³ Klasê IV TB reprezentowa- sprawdzi³a prace i wy³oni³a fi26 paŸdziernika 2012 roku odby³ siê etap szkolny III edycji Olimli: Mateusz Bobek, Krystian nalistów. Na pierwszym miejpiady Wiedzy i Umiejêtnoœci Budowlanych, w którym uczestniLaska, Kamil Malisiewicz, scu uplasowa³ siê Kamil Saj, czy³o dwunastu uczniów. Kto jest kim? Myœlisz, ¿e wiesz wszystko o teatrze? Mylisz siê! Mogli siê o tym przekonaæ uczniowie kl. II a i III a LP z paniami Ma³gorzat¹ Bieniasz i Anit¹ Bieniasz, bêd¹c 26 paŸdziernika 2012 r. na premierze spektaklu pt. „Aktor zdemaskowa- naszych uczniów nie tylko ny, albo Co (tu) jest grane?!” kompozycj¹ spektaklu, ale By³a to jedna z piêciu czêœci jednoaktowej komedii, przewrotnie nazywanych lekcjami. Mia³a ona na celu przedstawienie poszczególnych elementów sk³adaj¹cych siê na fenomen teatru oraz wci¹gniêcie widza w jego wir. Pytaj¹c widzów o wra¿enia, mo¿na by³o us³yszeæ: dezorientuj¹ca lub nieprzewidywalna. Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie zaskoczy³ tak¿e otwartoœci¹ sceny wchodz¹cej na widowniê, aktorów przemieszczaj¹cych siê po ca³ej sali oraz samego re¿ysera. Na scenie mieliœmy przyjemnoœæ ogl¹daæ wybitnych artystów, którzy œwietnie nawi¹zywali kontakt z widzami. Nale¿eli do nich: Katarzyna Bieniek, Józef Hamka³o, Adam Mê¿yk oraz Grzegorz Paw³owski. Dziêki doskona³emu warsztatowi aktorskiemu ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Kr ystian Ocytko, Dawid O¿óg, Micha³ Ptaszek, Konrad Rogala, Kamil Walczyk, natomiast z klasy III TB udzia³ wziêli: Mateusz Kieba³a, Wojciech Jaworek, Przemys³aw Piêta, Kamil Saj. Komisja w sk³adzie: Janina Pupa (przewodnicz¹ca), Agnieszka Róg i Adam Nowak drugie miejsce zaj¹³ Konrad Rogala, a trzecie – Krystian Ocytko. Zespó³ Szkó³ w eliminacjach okrêgowych w Rzeszowie bêdzie reprezentowa³o dwóch najlepszych uczniów. mogliœmy dog³êbnie poznaæ sztukê, któr¹ prezentowali, zw³aszcza ¿e siedzieliœmy najbli¿ej sceny. Ogl¹daliœmy grê pe³n¹ ekspresji oraz zaanga¿owania. Pocz¹tkowo wydawaæ siê mog³o, ¿e aktorzy ju¿ na pocz¹tku akcji odgrywaj¹ swoje role, lecz póŸniej pojawi³y siê spekulacje, czy to nie jest tylko próba. Celem i wizj¹ re¿ysera, Remigiusza Cabana by³o poruszenie kwestii podwójnej to¿samoœci aktora, który oddaj¹c swoj¹ prywatnoœæ granej przez siebie postaci, musi ka¿dorazowo sam wyznaczyæ granicê dziel¹c¹ to¿samoœæ „prawdziw¹” od „fikcyjnej”. Po spektaklu mieliœmy okazjê spotkaæ siê z re¿yserem, który tu¿ po wystêpie udziela³ nam informacji dotycz¹cych teatru oraz gry aktorskiej. Udostêpniono nam tak¿e kulisy teatru. Na scenê wchodziliœmy boso (w koñcu to œwi¹tynia sztuki) i mogliœmy, choæ w niewielkim stopniu, poczuæ siê jak aktorzy. Niektórzy nie chcieli siê rozstaæ z kostiumami przymierzanymi w garderobie. Kolejnym etapem by³o zwiedzanie jedynej w Polsce i na œwiecie sta³ej ekspozycji prac profesora Józefa Szajny, jednego z najwa¿niejszych artystów XX wieku. Wszystkie dzie³a, które mo¿na ogl¹daæ w galerii, s¹ darem profesora dla Rzeszowa – miasta, w którym siê urodzi³. Je¿eli do tej pory uwa¿a³eœ, ¿e teatr jest nudny, bardzo siê myli³eœ! Rzeszowski teatr radykalnie zmieni Twoj¹ opiniê. Mariola So³tys, kl. III a LP ZS w Ropczycach STR. 35 ZESPÓ£ SZKÓ£ ZAWODOWYCH W SÊDZISZOWIE MA£OPOLSKIM Targi œlubne 23 paŸdziernika odby³y siê w Sêdziszowie M³p. II Ropczycko-Sêdziszowskie Targi Œlubne organizowane przez Katarzynê Wo³os, w³aœcicielkê firmy Gabrielle, przy udziale Zespo³u Szkó³ Zawodowych. M³odzie¿ technikum mia³a przyjemnoœæ prezentowaæ ofertê odzie¿y œlubnej i fryzur okolicznoœciowych, które zosta³y przygotowane przez uczennice ZSZ. Uczennice i uczniowie technikum us³ug fryzjerskich, technikum handlowego, elektronicznego, elektrycznego i mechanicznego dumnie reprezentowali Zespó³ Szkó³ Zawodowych w Sêdziszowie M³p. Iwona Idzik, absolwentka technikum us³ug fryzjerskich zachêca³a m³odych ludzi do Uczennice i uczniowie ZSZ w Sêdziszowie M³p. Dziewczêta prezentuj¹ suknie œlubne z salonu Katarzyny Wo³os. skorzystania z oferty edukacyjnej Zespo³u Szkó³ Zawodowych. – Jestem przyk³adem absolwentki, która po ukoñczeniu technikum otworzy³a w³asn¹ dzia³alnoœæ gospodarcz¹. Ta szko³a umo¿liwi³a mi zdobycie zawodu, a umiejêtnoœci i wiedzê, które pozyska³am w tej szkole pozwoli³y mi na spe³nienie mojego marzenia, czyli otworzenie w³asnej firmy.mówi³a pani Iwona. Zadowolona i uœmiechniêta opowiada³a m³odszym kole¿ankom Konkurs dla gimnazjalistów Zespó³ Szkó³ Zawodowych. im. prof. Karola Olszewskiego w Sêdziszowie M³p. organizuje dla uczniów gimnazjów I Konkurs Gimnazjalny na najlepsz¹ prezentacje multimedialn¹. Celem konkursu jest popularyzacja wiedzy o Stanach Zjednoczonych, Niemczech lub Rosji. Warunkiem uczestnictwa jest m. in. wykonanie jednej prezentacji zawieraj¹cej zdjêcia i napisy na temat polityki i historii, b¹dŸ kultury i geo- grafii Stanów Zjednoczonych Ameryki Pó³nocnej, Niemiec lub Rosji. Prace nale¿y nadsy³aæ do koñca grudnia 2012 roku na adres mailowy: [email protected] lub dostarczyæ na p³ycie CD do sekretariatu Zespo³u Szkó³ Za- STR. 36 ZSZ w Sêdziszowie M³p. Szlachetna Paczka wodowych w Sêdziszowie M³p. z dopiskiem Konkurs Gimnazjalny. Wiêcej informacji mo¿na znaleŸæ na stronie szko³y. Na zwyciêzców czekaj¹ nagrody. ZSZ w Sêdziszowie M³p. Kiedy pójdziemy jak magowie do S³owa, które siê sta³o, niech ob³askawi nas Jego mi³oœæ. Kiedy Anio³ów chóry rozbijaj¹ ciszê adwentowego czuwania, niech obudz¹ têsknotê za Dobrem i Prawd¹. Kiedy Betlejemska Gwiazda rozraduje blaskiem mroki nocy, niech rozpalaj¹ siê serca a twarze rozjaœniaj¹ siê œwiat³em. Wiary, mi³oœci i nadziei, zdrowia i radoœci oraz wszelkiego dobra na ka¿dy dzieñ Nowego Roku 2013 ¿yczy ZSZ im. prof. Karola Olszewskiego w Sêdziszowie M³p. o zaletach bycia bizneswoman. Prezentowa³a równie¿ swoje umiejêtnoœci, wykonuj¹c makija¿ œlubny. Uczennice Technikum Us³ug Fryzjerskich z Zespo³u Szkó³ Zawodowych im. prof. Karola Olszewskiego zaanga¿owa³y siê w promocjê Szlachetnej Paczki. Pod okiem nauczycieli wykonywa³y fryzury œlubne podczas imprezy zapowiadaj¹cej Szlachetn¹ Paczkê, która odby³a siê w Miejsko – Gminnym Oœrodku Kultury w Sêdziszowie Ma³opolskim oraz prezentowa³y suknie œlubne z salonu sukien Anny Markiewicz. ZSZ w Sêdziszowie M³p ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) WIADOMOŒCI Z GMINY OSTRÓW Henryk Sienkiewicz patronem szko³y Ci¹g dalszy ze str. 3 W uroczystej procesji do koœcio³a przesz³y poczty sztandarowe, spo³ecznoœæ uczniowska, nauczyciele, zaproszeni goœcie i rodzice uczniów. Delegacja szko³y, w sk³ad której wchodzili: dyrektor Jan Weso³owski, wiceprzewodnicz¹ca Rady Rodziców Marzena Cielec i przewodnicz¹ca Samorz¹du Uczniowskiego Gabriela Mazur, przywita³a ksiêdza biskupa Wies³awa Lechowicza. Do liturgii s³owa i eucharystii w³¹czyli siê nauczyciele, uczniowie i rodzice: Halina Hajduk, Dominika Mita, Piotr Strêk, Wiktoria Cielec, Daria Ogrodnik, Karolina Jagie³ka, Mateusz Wilk. Dary ofiarne nieœli: Julia Rudny, Krzysztof Cielec, Weronika Kobos, Kamil Socha. Ksi¹dz biskup, wspominaj¹c w homilii postaæ Henryka Sienkiewicza – patrona szko³y, powiedzia³, ¿e to wielki Polak i patriota, tworz¹cy „ku pokrzepieniu serc”, zas³uguj¹cy na uznanie, szacunek, wdziêcznoœæ i wieczn¹ pamiêæ. Przypomina³ równie¿, ¿e pogrzeb pisarza by³ wielkim wydarzeniem dla naszego kraju. Wa¿nym momentem uroczystoœci by³o poœwiêcenie sztandaru szko³y, wprowadzonego do koœcio³a przez poczet sztandarowy rodziców: Agnieszkê Walewsk¹, Ma³gorzatê Klimek i Grzegorza Rudnego. Dalsza czêœæ uroczystoœci odby³a siê szkole. Rozpoczê³a siê od wprowadzenia pocztów sztandarowych i odœpiewania hymnu pañstwowego. Nastêpnie dyrektor powita³ zgromadzonych goœci, wœród których byli m.in.: ksi¹dz biskup dr Wies³aw Lechowicz, wójt Gminy Ostrów Piotr Cielec, senator RP W³adys³aw Ortyl, wiceprzewodnicz¹cy Sejmiku Województwa Podkarpackiego Edward Brzostowski, wicemarsza³ek Województwa Podkarpackiego Anna Kowalska, dyrektora Mariusz Kawa reprezentuj¹cy pos³a na Sejm Jan Burego, dyrektor Kancelarii Zarz¹du Samorz¹du Województwa Podkarpackiego Wies³aw Rygiel, dyrektor Wydzia³u Ewaluacji Kuratorium Oœwiaty Alina Pieni¹¿ek, przewodnicz¹cy Rady Gminy w Ostrowie Marian Pondo wraz z radnymi, starosta Powiatu Ropczycko – Sêdziszowskiego Stanis³aw Ziemiñski. W uroczystoœci uczestniczyli równie¿ emeryci i renciœci – byli pracownicy szko³y, sponsorzy uroczystoœci, poczty sztandarowe z przedszkola w Kozodrzy, szkó³ podstawowych z Kozodrzy, Skrzyszowa, Ocieki, Woli Ocieckiej i Gimnazjum w Kamionce oraz poczet sztandarowy OSP w Ostrowie. Dyrektor Jan Weso³owski przedstawi³ postaæ patrona i uzasadni³ jego wybór, podkreœlaj¹c m.in. ¿e to wielki patriota, laureat literackiej Nagrody Nobla, zaœ wybór patrona – to wspólna decyzja nauczycieli, uczniów i ich rodziców. Dyrektor poinformowa³ równie¿ o dzia³aniach maj¹cych na celu dok³adne poznanie pisarza, wœród których by³y m.in.: wzbogacenie ksiêgozbioru o pozycje zwi¹zane z patronem, promowanie sylwetki patrona na lekcjach jêzyka polskiego, historii i godzinach wychowawczych, konkurs plastyczny na projekt sztandaru i tablicy pami¹tkowej dla uczniów klas IV – VI i rodziców, prowadzenie kroniki dzia³añ zwi¹zanych z przygotowaniem nadania imienia szkole, przygotowanie hymnu szkolnego o patronie (autorstwa Gra¿yny Ferfeckiej), miêdzyszkolny konkurs plastyczny „Moje inspiracje przygodami Stasia i Nel”, konkurs wiedzy o ¿yciu i twórczoœci Sienkiewicza dla uczniów klas IV – V, wycieczka do muzeum H. Sienkiewicza w Oblêgorku, zakup sztandaru i tablicy pami¹tkowej. Uchwa³ê Rady Gminy w Ostrowie o nadaniu szkole imienia Henryka Sienkiewicza odczyta³ przewodnicz¹cy Rady Gminy Marian Pondo. Przy dŸwiêkach hymnu szko³y odœpiewanego przez m³odzie¿, ods³oniêta zosta³a tablica pami¹tkowa poœwiêcona patronowi szko³y. Nastêpnie poczet sztandarowy rodziców przekaza³ sztandar dyrektorowi szko³y, który odda³ go przedstawicielom spo³ecznoœci uczniowskiej: Gabrieli Mazur, Wiktorii Cielec i Mateuszowi Wilkowi. Chwilê póŸniej delegacja uczniów z klas I – VI (Milena Rogala, Faustyna Gryboœ, Oliwier Strêk, Mi³osz Wdowik, Wiktoria Dêborowska, Aleksandra Lelek) z³o¿y³a uroczyste œlubowanie na sztandar szko³y. Wójt Gminy Ostrów Piotr Cielec, zabieraj¹c g³os, podkreœli³, ¿e to szczególna chwila dla szko³y, ale równie¿ dla ca³ej gminy. Wyrazi³ zadowolenie, ¿e spoœród wielu propozycji to w³aœnie Henryk Sienkiewicz zosta³ wybrany na patrona szko³y, jako postaæ, która bêdzie kszta³towa³a m³o- dych obywateli. Na zakoñczenie uroczystoœci dyrektor Jan Weso³owski podziêkowa³ za ¿yczenia i gratulacje. Powiedzia³, ¿e œwiadomoœæ tego, ¿e tak wiele osób i instytucji wspiera szko³ê s³owami, ¿yczliw¹ aprobat¹, a czêsto i konkretnymi czynami jest inspiracj¹ i bodŸcem do jeszcze lepszej i skuteczniejszej pracy. Dyrektor podziêkowa³ goœciom i sponsorom uroczystoœci, którymi byli: Tomasz Kasprzycki, Jadwiga i Jan Niwowie, Ma³gorzata i Grzegorz Rudny, Ewa i Wies³aw Milczanowscy, Jadwiga i Jacek Krajewscy, Marcin Chrobak. Wyrazem wdziêcznoœci by³y pami¹tkowe medale, wrêczone przez uczniów. Ostatnim punktem uroczystoœci by³ program artystyczny pt. „Quo vadis cz³owieku XXI wieku” przygotowany przez Katarzynê Przydzia³. W g³ównych rolach wyst¹pili: Katarzyna Walewska i Alan Ogrodnik. Po zakoñczonej uroczystoœci goœcie z³o¿yli wpisy do ksiêgi pami¹tkowej. SP Ostrów Goœcie uczestnicz¹cy w uroczystoœciach wraz z gospodarzem Gminy i szko³y. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) STR. 37 WIADOMOŒCI Z GMINY OSTRÓW Pierwsza sesja M³odzie¿owej Rady Gminy Gmina Ostrów, jako pierwsza w powiecie ropczycko-sêdziszowskim, powo³a³a M³odzie¿ow¹ Radê Gminy, która bêdzie mia³a charakter konsultacyjny wobec dzia³añ „doros³ej” Rady Gminy Ostrów. W sk³ad rady wchodzi 10 osób, a jek kadencja trwa 2 lata. Pod koniec wrzeœnia odby³y siê wybory, a 31 paŸdziernika odby³a siê pierwsza sesja. tr ycja Podjasek, a sekretarzem – Jowita Turoñ. W sesji, oprócz dyrektorów szkó³, w których zosta³y zorganizowane wybory, uczestniczyli równie¿: Piotr Cielec – wójt Gminy Ostrów, Bogus³aw Wójcik – zastêpca wójta i dyrektor ZEASiP, Agnieszka Sochacka – sekretarz Gminy, Marian Pondo – przewodnicz¹cy Rady Gminy . Opiekunem i koordynatorem nowej rady jest Grzegorz O¿óg. W M³odzie¿owej Radzie Gminy Ostrów zasiadaj¹: Jowita Turoñ, Piotr Pêkala, Anita Kru¿el, Jakub Rudny, Aleksandra Cebulska, Klaudia Strêk, Aleksandra Kruczek, Aneta Cieœla, Patr ycja Podjasek, Mateusz Zieliñski. Na mocy uchwa³y z 10 lipca 2012 Rada Gminy w Ostrowie powo³a³a i nada³a statut M³odzie¿owej Radzie Gminy. Powo³anie tej instytucji pomo¿e upowszechniæ idee samorz¹dnoœci wœród m³odzie¿y i umo¿liwi jej uczestnictwo w procesach demokracji. Osoby zasiadaj¹ce w m³odzie¿owej radzie nie ukoñczy³y 18 lat, nie bêd¹ pobieraæ wynagrodzenia z tego tytu³u i nie mog¹ podejmowaæ uchwa³, które wójt by³by zobowi¹zany realizowaæ. Na pierwszej sesji g³ównym punktem porz¹dku obrad by³ wybór przewodnicz¹cego M³odzie¿owej Rady Gminy Ostrów. W tajnym glosowaniu najwiêcej g³osów otrzyma³ Piotr Pêkala ze Skrzyszowa, jego zastêpczyni¹ zosta³a Pa- Tradycyjnie, jak co roku 22, listopada dzieci z przedszkola w Kozodrzy obchodzi³y Andrzejki. Wspania³y bal owoców i warzyw W tym roku zabawa by³a wyj¹tkowo ciekawa, gdy¿ odby³a siê pod has³em ,,Bal owoców i warzyw”. Celem imprezy by³o pog³êbienie (w formie zabawy) wiedzy na temat zdrowego od¿ywiania siê oraz uœwiadomienie dzieciom, ¿e warzywa i owoce s¹ niezbêdne w codziennym jad³ospisie, jako Ÿród³o cennych witamin. Bal mia³ przekonaæ dzieci, ¿e spo¿ywanie warzyw i owoców nie musi byæ nudne, a posi³ki przygotowane w oparciu o owoce i warzywa s¹ bardzo smaczne. Wszystkie dzieci z pomoc¹ rodziców przygotowa³y kolorowe stroje odpowiednie do tematu zabawy. Andrzejki rozpoczê³y siê od tradycyjnego lania wosku. Z tej wró¿by dzieci dowiedzia³y siê, co ich czeka w przysz³oœci. Potem by³y tañce i kolejne wró¿by, a tak¿e konkursy przygotowane przez panie nauczycielki na temat STR. 38 w³aœciwego od¿ywiania siê, Nie oby³o siê bez s³odkich nagród. Jedn¹ z najwiêkszych atrakcji balu by³o rozstrzygniêcie rodzinnego konkursu plastycznego og³oszonego przez dyrektor przedszkola pod has³em ,,Nasze drzewo genealogiczne”, w którym wziêli udzia³ rodzice i dzieci. W konkursie wziê³o udzia³ dziesiêæ rodzin. Komisja konkursowa z udzia³em nauczyciela-plastyka przyzna³a nagrody nastêpuj¹cym dzieciom i ich rodzicom: Amelii Bobek , Igorowi Wójcikowi, Jakubowi £agowskiemu, Milenie i Rados³awowi £¹ca³a, Kamilowi Kêdziorowi, Maciejowi Lew, Mai Popielarz, Rafa³owi Mazanowi, Miko³ajo- Mateusz Surman wi Czocharze oraz Julii Longosz. Dyrektor Publicznego Przedszkola im. Wandy Chotomskiej w Kozodrzy Kazimiera £¹ca³a serdecznie dziêkuje rodzinom za udzia³ w konkursie i piêknie wykonane prace oraz gratuluje wspania³ych pomys³ów. PP Kozodrza ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) WIADOMOŒCI Z GMINY WIELOPOLE SKRZYÑSKIE Ci¹g dalszy ze str. 3 Wybór patrona, daty i miejsca nadania nie s¹ dzie³em przypadku. 11 listopada 1944 r. aresztowano i zes³ano na Sybir 12 mieszkañców Nawsia: Antoniego Ambrozowicza, Konstantego Gawrona, Wincentego Jaworka, Antoniego Kieba³y, Micha³a Kieba³y, Franciszka Klicha, Ludwika Oponia, W³adys³awa Oponia, Józefa Rogowskiego, Stanis³awa RzeŸnikiewicza, Józefa Szkotnickiego oraz Ludwika Targa. Groby zes³añców znajduj¹ siê na cmentarzu w Nawsiu, Wielopolu Skrzyñskim i Gliniku. Dwóch spoœród nich na zawsze pozosta³o na Syberii: Antoni Ambrozowicz (zm. 1945 r.) i Ludwik Opoñ (zm. 1946 r.) Do tego wydarzenia ca³a szko³a przygotowywa³a siê od 2007 roku. Szczególnie wa¿ne by³o przybli¿enie dzieciom i m³odzie¿y problematyki zes³añ Polaków na Syberiê, a w szczególnoœci mieszkañców Nawsia. Z tego zadania szko³a wywi¹za³a siê znakomicie. Organizowane by³y akademie, konkursy, spotkania z Sybirakami. Patronat honorowy nad uroczystoœci¹ nadania imienia objêli: ks. biskup ordynariusz Kazimierz Górny, pose³ na Sejm RP Jan Bury, Marsza³ek Województwa Podkarpackiego Miros³aw Karapyta, Podkarpacki Kurator Oœwiaty Jacek Wojtas, starosta Powiatu Ropczycko- Sêdziszowskiego Stanis³aw Ziemiñski. Uroczystoœæ rozpoczê³a siê msz¹ œwiêt¹ w koœciele p.w. œw. Andrzeja Boboli w Nawsiu, której przewodniczy³ ksi¹dz biskup Edward Bia³og³owski. W koncelebrze uroczystoœci uczestniczyli: ks. Józef K³osowski – dziekan dekanatu Wielopole Skrzyñskie, proboszcz parafii Brzeziny, ks. Marian Baran-wicedziekan dekanatu Wielopole Skrzyñskie, proboszcz parafii £¹czki Kucharskie, ks. Stanis³aw Saletnik, ks. pra³at Andrzej Mucha i ks. Jacek Tomaszewski – rodacy z Wielopola Skrzyñskiego, ks. Julian Jarz¹bproboszcz parafii Góra Ropczycka i ks. Piotr Mucha – rodacy z Nawsia, ks. Marcin Nabo¿ny, ks. Marek Marchut – pro- Szko³a imienia Sybiraków boszcz parafii Nawsie, ks. Marek £¹czkowski i ks. Wies³aw Lisowicz – parafia Wielopole Skrzyñskie, ks. Jan Ziemiñskiproboszcz parafii Szufnarowa, ks. Stanis³aw Pos³uszny – by³y katecheta z Nawsia, obecnie proboszcz parafii Brzezna w diecezji tarnowskiej. Homiliê wyg³osi³ ks. biskup Edward Bia³og³owski. Zwróci³ w niej m.in. uwagê na to, ¿e Sybiracy to ci, którzy zap³acili najwy¿sz¹ cenê tylko za to, ¿e byli Polakami. Podczas mszy œwiêtej zosta³ poœwiêcony sztandar szko³y ufundowany przez Radê Rodziców oraz uczniów. Poczet sztandarowy rodziców stanowili: Józef Pas – chor¹¿y, w asyœcie Ma³gorzaty Jaworek i Bogus³awy ¯uczek. Po zakoñczeniu mszy œwiêtej uczestnicy uroczystoœci, przy rytmach stra¿ackiej orkiestry dêtej z Brzezin, przemaszerowali w orszaku do budynku szko³y. Tam nast¹pi³ punkt kulminacyjny, ods³oniêcie tablicy pami¹tkowej patronów szko³y umieszczonej na œcianie g³ównego holu szko³y. Na tablicy, w centralnym miejscu jest umieszczona Matka Boska Sybiraków, a pod ni¹ nazwiska wywiezionych na Sybir mieszkañców Nawsia. Fundatorami tablicy s¹: Œwiatowy Zwi¹zek ¯o³nierzy AK, Towarzystwo Przyjació³ Ziemi Wielopolskiej im. T.M. Kantora, Zwi¹zek Strzelecki „Strzelec”, wójt gminy, Rada gminy oraz nauczyciele. Tablicê ods³oni³ Sybirak, kapitan W³adys³aw Kmieæ, a jej poœwiêcenia dokona³ biskup Edward Bia³og³owski. Po poœwiêceniu tablicy na placu przed szko³¹ posadzony zo- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) sta³, przez Józefa Ambrozowicza (bratanka zmar³ego na Syberii Antoniego Ambrozowicza) i ks. biskupa D¹b Pamiêci poœwiêcony Sybirakom. W dalszej czêœci uroczystoœci, w Domu Ludowym nast¹pi³o przekazanie sztandaru uczniom oraz uroczysta akademia i wyst¹pienia goœci. Dyrektor Krystyna Paryœ w swoim wyst¹pieniu powiedzia³a, jakimi przes³ankami kierowano siê przy wyborze Sybiraków na patronów szko³y. Przewodnicz¹cy Rady Gminy Robert Pieczonka odczyta³ uchwa³ê Rady Gminy z 26 wrzeœnia 2012 r. o nadaniu szkole imienia Sybiraków. Kulminacyjnym punktem uroczystoœci by³o przekazanie uczniom sztandaru szko³y, na który potem przedstawiciele wszystkich klas z³o¿yli œlubowanie. Sztandar to symbol pracy dla dobra naszej ojczyzny. Akt ufundowania sztandaru odczyta³a przewodnicz¹ca Rady Rodziców Dorota Zarêba. Awers sztandaru jest koloru bia³ego. Centraln¹ jego czêœæ zajmuje wizerunek Matki Bo¿ej Sybiraków. Po lewej stronie umiejscowiony zosta³ Krzy¿ Armii Krajowej, po prawej – Krzy¿ Zes³añców Sybiru. Rewers, w barwach narodowych, przedstawia srebrnego or³a. Po œlubowaniu uczniowie zaprezentowali monta¿ poetycko-muzyczny „Golgota Wschodu”, przygotowany przez Dorotê Pociask, Halinê Traciak i Tomasza Andreasika (aran¿acje muzyczne). Wzruszaj¹ce wiersze oraz wspaniale wykonane pieœni zrobi³y du¿e wra¿enie na widzach. Po czêœci artystycznej dyrektor Krystyna Paryœ podziêkowa³a wszystkim, za udzia³ w uroczystoœci, a ks. biskupowi Edwardowi Bia³og³owskiemu i Sybirakowi W³adys³awowi Kmieciowi wrêczy³a miniaturkê obrazu Matki Bo¿ej Sybiraków wykonan¹ z br¹zu. Gor¹ce s³owa wdziêcznoœci otrzymali: Chór Rolników z Wielopola Skrzyñskiego, który uœwietni³ swoim œpiewem mszê œwiêt¹ oraz orkiestra dêta i poczty sztandarowe. Goœcie w swoich wyst¹pieniach wyrazili s³owa uznania za piêkn¹ i wzruszaj¹c¹ lekcjê historii oraz przekazali na rêce dyrektor szko³y okolicznoœciowe ¿yczenia i upominki, które wzbogac¹ ksiêgozbiór biblioteki szkolnej. Uczestnicy uroczystoœci otrzymali pami¹tkowy pakiet, na który z³o¿y³y siê: okolicznoœciowy kotylion z budynkiem szko³y i wizerunkiem Matki Bo¿ej Sybirackiej, folder o szkole oraz jednodniówka okolicznoœciowa. Nadanie imienia szkole nie mia³oby zapewne takiej rangi i oprawy, gdyby nie pomoc sponsorów, przyjació³ szko³y, za któr¹ nale¿¹ siê im szczególne s³owa podziêkowania i uznania. Ten piêkny dzieñ pozostanie na zawsze w pamiêci wszystkich uczestników uroczystoœci. A s³owa wypowiedziane przez jedn¹ z uczennic: aby siê Sybir nigdy nie powtórzy³, tylko pozosta³ dalekim wspomnieniem niech stan¹ siê wa¿nym przes³aniem i zapadn¹ g³êboko w sercach wspó³czesnych i przysz³ych pokoleñ. Krystyna Paryœ Zdjêcia na str. 54 STR. 39 WIADOMOŒCI Z GMINY WIELOPOLE SKRZYÑSKIE Pamiêæ przywrócona 11 listopada 1944 roku zosta³ aresztowany przez NKWD i wywieziony do sowieckiego ³agru w Bia³ogrodzie, mój stryj, Antoni Ambrozowicz, najm³odszy brat mojego ojca. Wziêli go z rodzinnego domu, który znajdowa³ siê w Nawsiu, na niewielkim wzniesieniu widocznym z drogi z Wielopola do Zawadki. WywieŸli, razem w grupie 12 akowców z tej wsi i tysi¹cami innych niewinnych ludzi, w bydlêcych wagonach i zmusili do kator¿niczej pracy przy wyrêbie lasu i w odkrywkowej kopalni wêgla kamiennego. Nagrod¹ za 12-godzinny dzieñ pracy, pod warunkiem wyrobienia 100 procent normy, by³a zupa z brukwi i kawa³ek mokrego chleba. Kto nie wyrobi³ normy, nie dosta³ i tego. Stryj prze¿y³ zaledwie pó³ roku. Zmar³ z wycieñczenia 15 lipca 1945 roku. Cia³o rzucono gdzieœ na ha³dê, bez ¿adnego ceremonia³u. Nie wiadomo, gdzie le¿¹ jego koœci. Ukaza³o siê wiele wspomnieñ tych, co prze¿yli. Ale chyba nikt bardziej przejmuj¹co nie wyrazi³ tego tak, jak Tadeusz Borowski w wierszu pt. „Czasy pogardy”: Spod brwi zmarszczonych, boleœnie oczy patrz¹: gromady niewolników, pêdzone po œcie¿kach leœnych, zwalaj¹ drzewa siekier¹, pnie wydzieraj¹ ziemi, palcami rw¹ korzenie, ci¹gn¹ rêkoma p³ug, i w korytarzach podziemnych w czarnej wykutych skale, ³ami¹ kamienie spod stóp, dŸwigaj¹ z nich piramidy, bladzi, prze¿arci g³odem, padaj¹ dozorcom u nóg i skoml¹c o chleba okruchy pod œwistem bata mr¹. A jeszcze latem 1944 roku, jako starszy strzelec placówki AK Ropczyce, uczestniczy³ w akcji „Burza”. By³ dowódc¹ dru¿yny w sk³adzie kompanii porucznika „Grzmota” – W³adys³awa Grzegorskiego. Zbli¿a³ siê koniec wojny. S³ychaæ ju¿ by³o odg³osy frontu. Mo¿na by³o uk³adaæ ¿ycie po wojnie. Cieszy³ siê z posiadania niedawno za³o¿onej rodziny. Mia³ kochaj¹c¹ ¿onê, ma³¹ córeczkê Zosiê. I wtedy przyszed³ cios. Zanim nadszed³ front, pojawili siê czerwonoarmiœci, tzw. czujki z NKWD. Wêszyli po okolicy, pytali o akowców. I uczynni Judasze wskazali. Gdyby ¿y³, móg³by powtórzyæ za poet¹: Tobie Ojczyzn¹ – Triumfalny £uk defiladowa muzyczka zwyciêska, a mnie Ojczyzn¹ – parszywy grób w lasku pod Smoleñskiem. Tobie Ojczyzn¹ spokojny k¹t i kark, który pos³usznie siê gnie, a mnie Ojczyzn¹ spalony dom i rejestracja w NKWD. Córka mojego stryja mieszka dzisiaj w Kanadzie. Co parê lat przyje¿d¿a do Polski, odwiedza rodzinne strony. Spogl¹da na ³agodne pagórki, na które patrzy³ jej ojciec, ale nie ma gdzie zapaliæ œwieczki, bo jego grób nie istnieje. Winni œmierci jej ojca byli tzw. wyzwoliciele. Ale trzeba pamiêtaæ i o tych, którzy wydali go w sowieckie rêce. Jego – patriotê, ¿o³nierza AK, niespe³na 25letniego niewinnego cz³owieka. Pisa³ Tadeusz Borowski nie wierz¹c, ¿e po czasach pogardy nastanie œwit: Nad nami noc, gorej¹ gwiazdy, d³awi¹cy trupi nieba fiolet Zostanie po nas z³om ¿elazny i g³uchy, drwi¹cy œmiech pokoleñ. Certyfikat dla Gimnazjum w Wielopolu Skrzyñskim Promocja zdrowia to nauka i sztuka pomagania ludziom by zmieniali swój styl ¿ycia na sprzyjaj¹cy ich zdrowiu M. P. O’ Donnell 30 paŸdziernika 2012 r. Publiczne Gimnazjum im. ks. Jerzego Popie³uszki w Wielopolu Skrzyñskim otrzyma³o Wojewódzki Certyfikat Szko³y Promuj¹cej Zdrowie. Uroczyste wrêczenie Certyfikatu przez p. Wróblewsk¹ reprezentuj¹c¹ Kuratora Oœwiaty oraz p. Kie³boñ, Wojewódzkiego Koordynatora Szkó³ Promuj¹cych Zdrowie odby³o siê w Podkarpackim Centrum Edukacji Nauczycieli w Rzeszowie. Gimnazjum w Wielopolu STR. 40 od wielu lat jest miejscem w którym promowany jest zdrowy styl ¿ycia, postawy prozdrowotne i proekologiczne. Organizowane s¹ ró¿ne imprezy sportowe, apele, konkursy i kampanie spo³eczne szerz¹ce idee Szko³y Promuj¹cej Zdrowie. Za zadania priorytetowe realizowane w trakcie ubiegania siê o Certyfikat Wojewódzki przyjêto: tworzenie atmosfery wzajemnego zrozumienia, poszanowania i ¿yczliwoœci, podnoszenie œwia- domoœci ekologicznej, œwiadome i chêtne podejmowanie przez uczniów trudu zwi¹zanego ze zdobywaniem wiedzy, propagowanie zdrowego stylu ¿ycia (aktywnoœæ rucho- Szczêœliwie poeta siê pomyli³. Doczekaliœmy wolnej Polski. Ofiara nie posz³a na marne. 13 listopada br. w Nawsiu odby³a siê wzruszaj¹ca uroczystoœæ nadania miejscowej Szkole Podstawowej imienia Sybiraków. Wœród uczniów szko³y, grona nauczycielskiego, parlamentarzystów, w³adz samorz¹dowych i licznych goœci by³, przyjmowany szczególnie serdecznie, JE ks. bp Edward Bia³og³owski. W budynku szko³y ods³oniêto okaza³¹ tablicê pami¹tkow¹ zaprojektowan¹ przez Marka Jerzego Nowakowskiego, absolwenta Pañstwowej Wy¿szej Szko³y Sztuk Piêknych w Poznaniu i Mieczys³awa Cierpia³a z Ropczyc. Szko³a otrzyma³a tak¿e piêkny sztandar wykonany przez strzy¿owsk¹ artystkê Stanis³awê Mareck¹, a na klombie przed budynkiem zosta³ posadzony D¹b Pamiêci. Mia³em zaszczyt uczestniczyæ w tej podnios³ej uroczystoœci. Jestem g³êboko wdziêczny wszystkim, którzy przywrócili pamiêæ o miejscowych Sybirakach, a zw³aszcza pani Krystynie Paryœ – dyrektor szko³y i panu Robertowi Pieczonce – przewodnicz¹cemu Rady Gminy w Wielopolu Skrzyñskim. Józef Ambrozowicz wa, zdrowe ¿ywienie, ¿ycie bez na³ogów) Otrzymanie Certyfikatu Szko³y Promuj¹cej Zdrowie jest wyrazem du¿ego zaanga¿owania spo³ecznoœci szkolnej w dzia³ania prozdrowotne i uznaniem dla systematycznej pracy. Certyfikat potwierdza, ¿e Gimnazjum w Wielopolu Skrzyñskim tworzy warunki, które sprzyjaj¹ dobremu samopoczuciu cz³onków spo³ecznoœci szkolnej, przygotowuje m³ode pokolenie do zdrowego stylu ¿ycia, do aktywnego uczestnictwa w ¿yciu spo³ecznym, a tak¿e kszta³tuje poczucie odpowiedzialnoœci za siebie i innych oraz wspiera spo³ecznoœæ szkoln¹ w rozwijaniu dialogu cz³owieka z drugim cz³owiekiem. Koordynator: Anna Waszczuk ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) WIADOMOŒCI Z GMINY WIELOPOLE SKRZYÑSKIE Grali o puchar starosty i prezesa UKS 17 listopada Szko³a Podstawowa im. Tadeusza Marii Kantora by³a miejscem miêdzywojewódzkich zawodów sportowych w szachach, zorganizowanych przez Uczniowski Klub Sportowy Wielopole. Zawody by³y rozgrywane o puchar starosty powiatu ropczycko-sêdziszowskiego i prezesa Uczniowskiego Klubu Sportowego Wielopole. By³ to ju¿ drugi turniej zorganizowany przez udziale UKS w Wielopolu. - Cieszê siê, ¿e po raz drugi uda³o nam siê zorganizowaæ ten turniej. Wydaje siê on byæ trafionym pomys³em, o czym œwiadczy liczba szachistów bior¹cych w nim udzia³. Musieliœmy ograniczyæ liczbê uczestników, bo niestety nie bylibyœmy w stanie wszystkich chêtnych pomieœciæ. Ranga naszego turnieju corocznie wzrasta. W tym roku mieliœmy uczestników Mistrzostw Polski, a nawet Europy. – mówi³ Adam Porêba, prezes UKS Wielopole. Zawody zgromadzi³y na starcie 85 zawodników, z tego 53 startowa³o w kategorii junior, a 32 w kategorii junior starszy. Kategoria juniorów starszych: ch³opcy: 1. Krzysztof ¯arnowski – GKS Kornuty Gorlickie 2. Krzysztof Skiba – Skoczek Sêdziszów M³p. 3. Mi³osz Szpar – LKS Parnas Stara Wieœ dziewczêta: 1. Justyna Fia³kowska – ZS Niebylec 2. Magdalena Olszewska – Niechobrz 3. Martyna Wdowik – UKS Wielopole Kategoria juniorów m³odszych. ch³opcy: 1. Szymon Gaj – RzKS Rzeszów 2. Arkadiusz Babiarz – RzKS Rzeszów 3. Micha³ Baran – Komunalni Sanok dziewczêta: 1. Patrycja Mi¹sik – RzKS Rzeszów 2. Martyna Olszewska – RzKS Rzeszów 3. Magdalena Gaj – RzKS Rzeszów Podczas zawodów wy³oniono najlepszych zawodników z gminy Wielopole Skrzyñskie. Kolejnoœæ by³a nastêpuj¹ca: junior starszy: 1. Daniel Wiœniowski – UKS Nawsie 2. Dawid Wiœniowski – UKS Nawsie 3. Przemys³aw Duwer – UKS Wielopole junior m³odszy: 1. Hubert Rêbisz – UKS Nawsie, 2. Grzegorz Duwer – UKS Wielopole 3. Jakub Wrona – UKS Wielopole Na zakoñczenie turnieju Adam Porêba – prezes UKS Wielopole, Józef Pilch – pomys³odawca turnieju, Marek Œliwiñski – dyrektor SP Wielopole Skrz., Renata Góra przewodnicz¹ca Komitetu Rodzicielskiego oraz Robert Pieczonka – przewodnicz¹cy Rady Gminy Wielopole Skrz. wrêczyli najlepszym zawodnikom okaza³e puchary oraz dyplomy. Organizatorzy dziêkuj¹ osobom które w³¹czy³y siê w przy- gotowanie tego turnieju, a byli to: starosta powiatu ropczycko-sêdziszowskiego Stanis³aw Ziemiñski, wójt Gminy Wielopole Skrz. Czes³aw Leja, dyrektor SP w Wielopolu Skrz. Marek Œliwiñski, dyrektor Gminnego Oœrodka Kultury i Wypoczynku – Marcin Œwierad, przewodnicz¹cy rady Gminy Wielopole Skrz. – Robert Pieczonka, prezes Skoczka Sêdziszów – Robert Stefañski, instruktor szachowy przy UKS Wielopole – Józef Pilch oraz Adam Porêba, prezes UKS Wielopole. Sêdzi¹ g³ównym zawodów by³ Marian Bysiewicz, miêdzynarodowy sêdzia FIDE. Inf. klubowa Druga w okrêgu, dziesi¹ta w województwie Na pocz¹tku listopada w Dukli odby³y siê drugie okrêgowe eliminacje do wojewódzkiego turnieju klasyfikacyjnego w tenisie sto³owym. W zawodach, w kategorii m³odziczek, startowa³a zawodniczka Uczniowskiego Klubu Sportowego Wielopole, Klaudia Froñ, zajmuj¹c II miejsce, daj¹ce bezpoœredni awans do zawodów wojewódzkich. W turnieju wojewódzkim, rozegranym w Nowej Sarzynie, który odby³ siê tydzieñ po eliminacjach w Dukli, zawodniczka z Wielopola uplasowa³a siê na dziesi¹tym miejscu, wœród najlepszych m³odziczek z Podkarpacia. Nie by³y to jedyne, tak udane starty tej m³odej zawodniczki. Na pocz¹tku wrzeœnia, na zawodach okrêgowych w B³a¿owej, Klaudia w kategorii kadetek zajê³a I miejsce. Inf. klubowa ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) STR. 41 TO I OWO Jej wysokoœæ, królowa witamin ki nie powoduj¹ nadmiernego obci¹¿enia nerek, zwiêkszenia iloœci wapnia, który musi siê przez nerki wydaliæ, co mo¿e powodowaæ sk³onnoœæ do kamicy nerkowej, a nawet do zwapnienia nerek. W ka¿dym razie, ten sposób leczenia zarzucono i dopiero dzisiaj wiem, ¿e mog³o ono przynieœæ wiêcej szkód, ni¿ po¿ytku. Tak du¿a dawka witaminy D3 wyzwala³a natychmiast zwiêkszenie enzymów, które podan¹ dawkê rozk³adaj¹. Przychodzi moment, kiedy ca³a podana witamina D3 zostaje roz³o¿ona, a enzymu nadal jest du¿o i wtedy rozk³ada on ka¿d¹ iloœæ witaminy D3, jaka tylko wytworzy siê w organizmie. To dopiero daje ogromne niedobory witaminy D3 i st¹d moje spostrze¿enia, ¿e takie mega dawki nie zawsze krzywicê leczy³y. Generalnie witamina D3 u cz³owieka wytwarza siê w skórze podczas dzia³ania na ni¹ promieni s³onecznych, konkretnie tej czêœci pasma s³onecznego, które nazywamy promieniowaniem ultrafioletowym. W naszej szerokoœci geograficznej, gdy w porze jesienno-zimowej s³oñca jest zawsze ma³o, a nasze cia³o szczelnie okryte, synteza skór- na ustaje i st¹d w miesi¹cach tych mamy najni¿sze stê¿enie witaminy D3 w surowicy krwi, a to oznacza k³opoty. W badaniach populacyjnych odkrywamy teraz, jak wa¿na jest ta substancja dla naszego zdrowia, nie tylko w okresie dzieciêco – m³odzie¿owym, gdy organizm intensywnie ro¿nie, ale równie¿ w wieku doros³ym. U ka¿dego z nas witamina D3 zwiêksza wydolnoœæ miêœniow¹ i zapobiega osteoporozie, powoduje prawid³ow¹ odpornoœæ na choroby i hamuje procesy zapalne, w tym procesy autoagresji, jak i choroby tkanki ³¹cznej, zmniejsza te¿ iloœæ cukrzycy typu I u ludzi. Witamina D3 poprawia kurczliwoœæ miêœnia serca, dzia³a przeciwmia¿d¿ycowo i obni¿a nadmiernie wysokie ciœnienie krwi, chroni organizm przed powstawaniem nowotworów (najbardziej zbadana jest rola ochronna witaminy D3 przed rakliem jelita grubego, piersi i prostaty). Ostatnio odkryto jej ochronny wp³yw na komórkê nerwow¹, co prowadzi do stwierdzenia, ¿e jej niedobór mo¿e powodowaæ depresjê, a u dzieci nawet doprowadziæ do autyzmu. W póŸniejszym wieku konsekwencj¹ Witamina D3 towarzyszy ca³emu mojemu zawodowemu ¿yciu, jako lekarza pediatry, póŸniej specjalisty chorób dzieciêcych, a¿ do teraz, gdy sta³em siê te¿ specjalist¹ z zakresu medycyny rodzinnej. Jej rolê pozna³em jeszcze na studiach w Akademii w Krakowie, gdy niedobór witaminy D3 wystêpowa³ pod nazw¹ Choroby Angielskiej. Jeszcze w XIX wieku zauwa¿ono, ¿e w Anglii, podczas braku ekspozycji na s³oñce (bo tam wszak o s³oñce trudno, ci¹gle tylko mg³a i mg³a, szczególnie w okresie jesienno-zimowym) u najmniejszych dzieci (do 2go roku ¿ycia, gdy organizm najszybciej siê rozwija) wystêpuj¹ objawy deformacji koœci. Chodzi³o g³ównie o koœci czaszki, które staj¹ siê miêkkie, a pod wp³ywem ucisku palców uginaj¹ siê i ulegaj¹ odkszta³ceniu, jak w pi³eczce pingpongowej, w której palcami mo¿emy spowodowaæ wgniecenie do wewn¹trz. Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów niedoboru witaminy D3 – objaw pi³eczki pingpongowej. Wiele razy uda³o mi siê ten objaw wywo³aæ na czaszce ma³ego dziecka. Jest to dla dziecka zupe³nie niebolesne, a œwiadczy o chorobie z niedoboru witaminy D3, czyli o krzywicy. Gdy wchodzi³em w moje Ofiarnoœæ jest ukryta w zwyk³ych ludziach, ¿ycie zawodowe, krzywicê leczo- a kiedy j¹ ukazuj¹, jak szlachetne owoce potrafi¹ z siebie wydaæ! no dawkami uderzeniowymi Dni Honorowego Krwiodawwitaminy D3. By³y to jednorastwa przypadaj¹ce pod koniec zowe kapsu³ki, które zawiera³y listopada to symbol wspó³cze300000 jednostek. Dla porówsnej ofiarnoœci, która zakodowanania, dzisiaj leczymy dawkana jest w ka¿dym cz³owieku. Jemi w wysokoœci 840 jednostek œli cz³owiek potrafi bezinterecodziennie; s¹ one 330 razy sownie podzieliæ siê t¹ ofiarnomniejsze od dawki uderzenioœci¹ zauwa¿amy, jak piêkne i powej. Najbardziej dziwi³o mnie ¿yteczne s¹ tego nastêpstwa. Te to, ¿e mimo tych dawek nie s³owa mo¿na odnieœæ do krwiozawsze dochodzi³o do szybkiedawców, którzy dziel¹ siê z innygo leczenia krzywicy. mi „owocem ¿ycia”, jakim jest Piêæ lat póŸniej zaczê³y siê krew, aby ¿ycie, czasami kogoœ w¹tpliwoœci, czy te du¿e dawobcego, mog³o trwaæ nadal. Krew leczy i ratuje STR. 42 niedoboru witaminy D3 mo¿e byæ choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, a nawet choroba Alzhaimera. Prawda, ze to ³adny powrót na tron dawno zapomnianej witaminy, która dzisiaj znowu zostaje królow¹ witamin? Co wiêc robiæ, by j¹ mieæ. Dawniej istnia³o zalecenie, ¿e nale¿y codziennie przebywaæ na s³oñcu 30 minut, przy ods³oniêtej przynajmniej w 30% powierzchni cia³a. Coœ tu nie pasowa³o. W zimie, pó³ godziny przy 1/3 nagiej powierzchni cia³a to idealny sposób na wychowanie morsów, a jeœli to siê nie uda, to przynajmniej œwietna okazja, ¿eby siê przeziêbiæ. Dzisiaj wiem, ¿e ¿adne metody nas³onecznienia w naszej szerokoœci geograficznej nie s¹ skuteczne. Musimy wprowadziæ witaminê D3 w postaci kapsu³ek, tranu, czy innych z³o¿onych preparatów witaminowych. Starajcie siê znaleŸæ taki sk³ad tych preparatów, by witaminy D3 by³o 1000 jednostek na dzieñ. Pamiêtajcie – raz dziennie 1000 jednostek przez okres jesienno-zimowy, tj. od paŸdziernika do koñca marca. Potem s³oñce rozb³yœnie w nas pod postaci¹ dobrego nastroju i wiosennej radoœci. Ju¿ nied³ugo, jeszcze tylko trochê szarych dni. A wiêc byle do wiosny! Marek Ziajor Specjalista medycyny rodzinnej Dlatego te¿ w imieniu tych którzy z tego „daru ¿ycia” hojnie korzystaj¹, licznych pacjentów uratowanych i uleczonych krwi¹ bezimiennych krwiodawców, trzeba krwiodawcom okazaæ wdziêcznoœæ i du¿e uznanie spo³eczne! Trzeba podziêkowaæ za to, ¿e ca³e grono bez reszty ¿yczliwych osób, ofiaruje cz¹stkê swego ¿ycia – nie oczekuj¹c niczego w zamian. Innych zaœ nale¿y zachêciæ, aby stali siê moraln¹ podpor¹ i oaz¹ dla tych, którzy pilnie potrzebuj¹ ratunku. Stanis³aw Wlezieñ koordynator HDK PCK ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) TO I OWO Oscillococcinum – cukierki które lecz¹? Zmienna jesienna pogoda i niska temperatura sprzyjaj¹ przeziêbieniu, grypie, anginie etc. Skupmy siê na grypie. Na rynku szeroko dostêpne s¹ leki, na które nie jest wymagana recepta. Maj¹ one pewne wady, ³agodz¹ bowiem objawy choroby, lecz nie zapobiegaj¹ jej wyst¹pieniu, nie zwalczaj¹ wirusa grypy. Nale¿y o tym pamiêtaæ i nie traktowaæ leków przeciwgrypowych, jako remedium na sam¹ chorobê. Niestety, zapominaj¹ o tym niekiedy równie¿ producenci leków, tak w³aœnie przedstawiaj¹c swoje produkty. Przede wszystkim, aby unikn¹æ groŸnych powik³añ, nale¿y udaæ siê do lekarza. Wœród leków przeciwgrypowych poczesne miejsce zajmuje parafarmaceutyk o nazwie Oscillococcinum. Jest to najpopularniejszy lek homeopatyczny. Dziêki agresywnej kampanii reklamowej sprzedaje siê go ogromne iloœci, tak¿e w Polsce. Nazwê „Oscillococcinum” stworzy³ w 1925 roku wojskowy lekarz Joseph Roy. Analizowa³ on próbki krwi pacjentów, którzy zapadli na grypê. Za ka¿dym razem obserwowa³ „coœ”, jakieœ wibruj¹ce, „oscyluj¹ce” obiekty w krwi pacjenta. Tak te¿ je nazwa³. PóŸniej odnalaz³ to samo w krwi pacjentów zapadaj¹cych na ró¿ne choroby (od egzemy do raka). Zacz¹³ poszukiwaæ podobnych obiektów w innych miejscach i znalaz³ je w ekstrakcie wykonanym z w¹troby kaczki pi¿mowej (pi¿mówka amerykañska). Reszta to historia: preparat stworzony z tego ekstraktu sprzedaje siê jak ciep³e bu³eczki. Ze wzglêdu na homeopatyczne metody tworzenia lekarstw (a zw³aszcza oscillococcinum) do wyprodukowania wszystkich dotychczas sprzedanych sztuk leku wystarczy³aby kro- pla preparatu. Nawiasem mówi¹c, owa kropla wystarczy³aby na lek dla ka¿dego cz³owieka od pocz¹tku, po kres istnienia ludzkoœci. Sama ta historia o powstaniu „leku” jest doœæ banalna. I jak to zwykle w przypadku homeopatii bywa, za³o¿enia s¹ bardzo niejasne i oparte na ogólnych wra¿eniach – znaleziono coœ podobnego w dwóch substancjach, jedn¹ uznano za wynik choroby, a drug¹ za lecznicz¹. Podobne lecz podobnym – similia similibus curantur – to jedna z podstawowych zasad homeopatii Chocia¿, bardziej pasuj¹cym do homeopatii by³aby zasada Ad patres, a nawet Graviora manent. Ale istniej¹ problemy z „odkryciem” Roya. Dlaczego? - To, co zaobserwowa³ Roy pod mikroskopem nie mog³o byæ wirusem grypy. Ówczesne narzêdzia nie pozwala³y na zaobserwowanie tak ma³ych obiektów. - To, ¿e widzia³ wszêdzie to samo, wskazuje ¿e to co obserwowa³ by³o artefaktem, czymœ, co nie istnia³o, a by³o np. par¹ wodn¹ na soczewce. - Przypisa³ tak du¿o chorób jednemu Ÿród³u, ¿e to po prostu niemo¿liwe. Przy tym pomiesza³ choroby o Ÿródle bakteryjnym, jak i wirusowym. Có¿, chcia³ dobrze. Nie przeszkadza to jednak producentowi wmawiaæ pacjentom, ¿e to lek na grypê i przeziêbienia. Na stronie internetowej produktu, znajdujemy m.in. informacjê, ¿e to Produkt Roku 2010. Po bli¿szym przyjrzeniu siê widzimy, ¿e to produkt wybrany przez czytelników magazynu Reader’s Digest w kategorii „lek homeopatyczny”. Na tej samej stronie znajdujemy informacjê, ¿e skutecznoœæ leku potwierdzi³o niezale¿ne badanie. W 1989 roku w magazynie British Journal of ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Clinical Pharmacology zosta³y opublikowane wyniki badania potwierdzaj¹cego skutecznoœæ dzia³ania Oscillococcinum w leczeniu zespo³ów grypowych. W ten sposób lek zyska³ przychyln¹ opiniê presti¿owych œrodowisk lekarskich. Przyjrzyjmy siê temu badaniu. Okaza³o siê ¿e chodzi o badanie A controlled evaluation of a homoeopathic preparation in the treatment of influenza-like syndromes przeprowadzone przez zespó³ JP Ferleya. Wiêcej na: http:// www.skepdic.com/oscillococcinum.html. I nie jest to bynajmniej powód do chluby. W skrócie: do badania dopuszczono chorych na ró¿nym etapie choroby (mogli wiêc w trakcie badania wyzdrowieæ bez pomocy leków), jednym kryterium wyleczenia by³o badanie temperatury (przy czym nie badano zawsze o tej samej porze dnia, a jak wiadomo temperatura cia³a cz³owieka zmienia siê w ci¹gu doby), a drugim kryterium – samoocena samopoczucia. Do tego pomieszano osoby w ró¿nym wieku, a wiêc ró¿ni¹ce siê mo¿liwoœciami organizmu w walce z chorob¹. Ró¿nica w wyzdrowieniu grupy placebo i grupy, której podano Oscillococcinum (czyli te¿ placebo – jak nale¿y dodaæ), by³a na tyle nieznacz¹ca – 10% i 16% – ¿e sami autorzy badania przyznali ¿e nie dowiedli zwi¹zku przyczynowo skutkowego pomiêdzy podawaniem leku i wyzdrowieniem. W zwi¹zku z t¹ konkluzj¹, nie by³o ¿adnych badañ, maj¹cych na celu obaliæ lub potwierdziæ ten wynik. St¹d powszechne cytowanie badañ JP Ferleya na stronach poœwiêconych homeopatii. Oscillococcinum jest preparatem homeopatycznym produkowanym przez francuski koncern Boiron. W 1 g preparatu znajduje siê 0,85 g sacharozy (cukru spo¿ywczego) oraz 0,15 g laktozy (cukru mlecznego). Substancja aktywna znajduj¹ca siê w sprzedawanym dziœ leku ma stê¿enie 200K (100 200 )odpowiadaj¹ce 1 czêœci substancji aktywnej na 10400 (jedynka i 400 zer) czêœci rozpuszczalnika. Oznacza to, ¿e w pigu³kach preparatu nie znajduje siê ani jedna cz¹steczka substancji aktywnej. Praktycznie, gdyby jedn¹ cz¹steczkê preparatu zmieszaæ z ca³¹ materia Wszechœwiata, to jeszcze nie otrzymalibyœmy takiego rozcieñczenia. Wymyœlono wiêc w 1988 r. „pamiêæ wody”. Jej twórca Jacques Benveniste udowadnia³, ¿e woda potrafi zapamiêtywaæ, z jak¹ substancj¹ by³a w kontakcie i zachowaæ jej w³aœciwoœci nawet wtedy, gdy substancja jest ju¿ nieobecna. Warunkiem „zapamiêtania” jest silne potrz¹sanie ka¿dego kolejnego rozcieñczenia. Jak dot¹d, ¿adne (licz¹ce siê na œwiecie) laboratorium nie potwierdzi³o wyników Benveniste’a (jest on dwukrotnym laureatem antynobla z 1991 i 1998 r.). Mówi¹c krótko, teoria Benveniste’a to fizyczna bzdura. Reasumuj¹c, lecz¹c siê tym lekarstwem pacjent przyjmuje jedynie dwie postacie cukru, w których „zakodowana” jest substancja czynna, czyli wyci¹g z w¹troby dzikiej kaczki. Narzuca siê tu doœæ prosty wniosek – du¿o taniej (i z lepszym efektem) kosztowa³aby kuracja popularnymi krówkami. Roman Cwanek STR. 43 TO I OWO Œwi¹teczne dekoracje W toku codziennych obowi¹zków ma³o czasu poœwiêcamy na wykonywanie dekoracji kwiatowych w naszych mieszkaniach. Inaczej jest w grudniu, gdy zastanawiamy siê, jak udekorowaæ dom, aby w okresie Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia wygl¹da³ wyj¹tkowo. Ju¿ gdy rozpoczyna siê Adwent mo¿emy, na podk³adzie ze s³omy, uwiæ wianek z pêdów krzewów iglastych. Mocujemy na nim cztery walcowate œwiece, równomiernie roz³o¿one na okrêgu wianka, dekorujemy kokardami, szyszkami i zasuszonymi elementami. Wianek taki wieszamy lub k³adziemy na stole i zapalamy œwiece w kolejne niedziele adwentu. Zwyczaj takiej dekoracji przywêdrowa³ do nas z Niemiec, podobnie jak kiedyœ w XIX wieku choinka, która wpisa³a siê na sta³e do naszej polskiej tradycji. Oczywiœcie najbardziej po¿¹dana jest choinka ¿ywa, która piêknie pachnie i przywo³uje, zapomniane nieco, zapachy z dzieciñstwa. Mo¿emy zakupiæ roœlinê w pojemniku i po okresie œwi¹t wysadziæ j¹ do ogrodu. Szczególn¹ odmian¹ dekoracji jest choin- ka florystyczna, któr¹ wykonujemy z pêdów roœlin i niekonwencjonalnych naturalnych materia³ów. Ozdabiamy j¹ szyszkami, bombkami, gwiazdkami, orzechami, suszonymi pomarañczami lub jab³kami. Obecnie panuje moda na ekologiczne dekoracje, wiêc czêsto pojawiaj¹ siê ozdoby wykorzystuj¹ce naturalne elementy roœlinne. Zbierane jesieni¹, zasuszone szyszki i kwiaty tak¿e mo¿emy wykorzystaæ do kompozycji bo¿onarodzeniowych. Tradycj¹ polsk¹ jest, aby na wigilijnym stole zagoœci³o siano, wiêc mo¿e ono staæ siê elementem stroika. Jak wykonaæ tradycyjn¹ dekoracjê na wigilijny stó³? Przygotowujemy pojemnik szklany lub ceramiczny w zale¿noœci od tego, jaki pasuje nam do wystroju mieszkania. Mo¿e byæ to wiklinowy koszyk, je¿eli kompozycja nawi¹zuje do ludowego charakteru. Moczymy g¹bkê i nape³niamy ni¹ pojemnik. Uk³adamy dooko³a ga³¹zki roœlin iglastych tak, aby stworzy³y bazê do kompozycji. Mocujemy dwie œwiece, szyszki nawiniête na drut, bombki choinkowe i kokardê. Ca³oœæ kompozycji powinna byæ utrzymana w odpowiednich proporcjach i barwie (stroik powinien pasowaæ kolorystycznie do wystroju mieszkania). Oczywiœcie floryœci mog¹ nieco eksperymentowaæ i wykonywaæ kompozycje bardziej zaawansowane i nowoczesne, zawsze jednak nale¿y braæ pod uwagê miejsce, gdzie bêd¹ one prezentowane. Nasze mieszkania nie s¹ zbyt obszerne, wiêc warto czasem zawiesiæ pod lamp¹ ma³e ga³¹zki sosny, bombki lub ceramiczne anio³ki, aby poczuæ zbli¿aj¹ce siê œwiêta. Je¿eli ktoœ nie ma zdolnoœci artystycznych i nie umie wykonaæ sam dekoracji, warto odwiedziæ kwiaciarniê i wybraæ odpowiedni stroik bo¿onarodzeniowy. Od kilkunastu lat panuje równie¿ moda na dekorowa- nie mieszkania doniczkami z poinsecj¹, czyli gwiazd¹ betlejemsk¹. Ta roœlina przywêdrowa³a do nas z Ameryki Œrodkowej i dziêki swym czerwonym przykwiatkom sta³a siê synonimem bo¿onarodzeniowych dekoracji. W kwiaciarniach mo¿emy nabyæ równie¿ odmiany bia³e, ró¿owe lub w pastelowych barwach, ale ta czerwona najbardziej urzeka kupuj¹cych. Poniewa¿ œwiêta to czas wyj¹tkowy postarajmy siê jak naj³adniej udekorowaæ nasze domy na to wydarzenie. W³¹czmy dzieci do strojenia choinki, wykonywania ozdób i kompozycji. Na drzwiach wejœciowych zwieœmy powitalny wianek. W odœwiêtnie udekorowanym domu na pewno zapanuje mi³a atmosfera i wyj¹tkowy nastrój. Od 14 grudnia2012 r. zapraszam do galerii Centrum Kultury w Ropczycach na wystawê aran¿acji œwi¹tecznych mojego autorstwa. Zwyczaje bo¿onarodzeniowe w Europie Zanim chrzeœcijanie zaczêli obchodziæ koñcówkê roku jako radosny czas narodzin Jezusa, okres ten s³yn¹³ wy³¹cznie z zimowego przesilenia. Dok³adnie 25 grudnia poganie celebrowali powrót s³oñca – ka¿dy móg³ zobaczyæ, jak s³oñce na nowo pojawia siê na horyzoncie, zwyciê¿ywszy d³ugie, ciemne noce, co dla wielu oznacza³o symboliczny powrót do ¿ycia. Poganie okreœlali nawet dzieñ zimowego przesilenia mianem Urodzin Nieprzezwyciê¿onego, a jego obchody w wielu aspektach przypomina³y... narodziny Jezusa. STR. 44 Portugalia – œwi¹teczna kolacja dla zmar³ych Pamiêtacie o pozostawieniu dodatkowego nakrycia dla niespodziewanego wêdrowca? Portugalczycy id¹ w tej tradycji o kilka kroków dalej – dla nich œwiêta Bo¿ego Narodzenia to nie tylko czas radoœci z narodzin, ale tak¿e cele- browania pamiêci o tych, którzy odeszli. Podczas wigilii Portugalczycy zostawiaj¹ dla zmar³ych nakrycie, tyle, ¿e nie jest ono puste, lecz pe³ne jedzenia – w ten sposób pragn¹ obdarowaæ umar³ych, wierz¹c, ¿e ich pamiêæ i szczodroœæ zapewni im spokojny, szczêœliwy nowy rok. ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) TO I OWO Ukraina – pajêczyna na choince Okna ju¿ umyte? Kurze poœcierane? Pajêczyny zza szafek wyci¹gniête? Pewnie zaskoczy Was wiadomoœæ, ¿e bêd¹c na Ukrainie, nie musielibyœcie siê tak staraæ – tam, im wiêksza pajêczyna, tym lepiej i wcale nie nale¿y jej skrywaæ za szafk¹, wrêcz przeciwnie. Ukraiñcy traktuj¹ pajêczynê jako kolejn¹ ozdobê choinkow¹, odwo³uj¹c siê tym samym do legendy o ubogiej wdowie i jej dzieciach, które nie mog³y sobie pozwoliæ na udekorowanie œwi¹tecznego drzewka, gdy¿ ledwo starczy³o im pieniêdzy na przygotowanie kolacji. Legenda g³osi, ¿e pierwszego dnia œwi¹t podekscytowane dzieci obudzi³y swoj¹ matkê, krzycz¹c, ¿e drzewko ju¿ jest ozdobione. Okaza³o siê, ¿e dekoratorem zosta³ paj¹k, który w nocy spowi³ choinkê w migocz¹c¹ w œwietle pajêczynê. Ta z czasem przemieni³a siê w srebro i z³oto, sprawiaj¹c, ¿e rodzina nie by³a ju¿ uboga. Dziœ nie trzeba szukaæ ca³ej pajêczyny – wystarczy ukryæ w drzewku plastikowego paj¹ka, który ma przynieœæ szczêœcie i dostatek w nadchodz¹cym roku. £otwa – mumifikacja Zapomnijcie na dobre o anio³kach, które chodz¹ od drzwi do drzwi, nuc¹c kolêdy. S³yn¹cy z uwielbienia dla przebieranek £otysze w œwiêta Bo¿ego Narodzenia zmieniaj¹ siê nie do poznania. Œwi¹teczn¹ tradycjê okreœlaj¹ mianem mumifikacji, co daje pewne wyobra¿enie co do skali przedsiêwziêcia. Tej nocy ³otewskie ulice zape³niaj¹ siê mieszkañcami skrytymi za maskami zwierz¹t takich, jak niedŸwiedzie, czy kozy lub pod strojami zombie i snopów siana. Nie jesteœmy pewni, jak dok³adnie wygl¹da strój stogu siana, jednak nie w¹tpimy, ¿e £otysze umiej¹ sobie z tym poradziæ. ganizuj¹c wyœcig butów? NajwyraŸniej to, w czym kroczymy przez ¿ycie, ma spore znaczenie dla kierunku, który obierzemy. Mieszkanki Czech równie¿ wykorzystuj¹ buty, by pomóc szczêœciu i poznaæ przysz³oœæ – w wigilijny wieczór staj¹ ty³em do drzwi wejœciowych i rzucaj¹ obuwiem przez ramiê. Jeœli but spadnie ty³em do drzwi, wtedy w³aœcicielka pozostanie pann¹ przez nastêpny rok, natomiast jeœli but skieruje siê noskiem do wejœcia – wtedy pora szykowaæ siê do przysz³orocznego wesela. Hiszpania – katalan, czyli robi¹cy kupkê pieniek Nie zapominajmy, ¿e ze œwi¹t Bo¿ego Narodzenia najbardziej ciesz¹ siê dzieci i to w³aœnie im poœwiêcona jest hiszpañska tradycja zwana katalan. Co roku jeden z cz³onków rodziny kupuje specjalnie przygotowany, uœmiechniêty kawa³ drewna. Najczêœciej przypomina on psa albo ³osia, który stoi na stojaku imituj¹cym nogi. Po wniesieniu pieñka do domu, rodzina nape³nia go s³odyczami i zabawkami. W œwiêta dzieci stukaj¹ w drewno, póki dos³ownie nie wydali ono z siebie przyjemnej zawartoœci. Wszystkiemu towarzyszy bardzo radosna piosenka: Zrób kupkê, Pieñku, wydal nugat, orzechy i twaróg, jeœli Ci siê to nie uda, wtedy Ciê zbijemy, wiêc zrób kupkê, Pieñku. W³ochy – wiedŸma La Befan Istnieje pewna zabawna, ale te¿ wzruszaj¹ca legenda, mówi¹ca o uprzejmej starej czarownicy, napotkanej przez trzech króli na drodze do Betlejem. Królowie poprosili wiedŸmê o schronienie, a ona siê zgodzi³a. Nastêpnego ranka zaproponowali jej, by do nich do³¹czy³a i wraz z nimi poszuka³a wyj¹tkowego, boskiego dzieciêcia. Befana odmówi³a, twierdz¹c, ¿e musi ... posprz¹taæ. Gdy skoñczy³a, ruszy³a za trzema królami, jednak nie uda³o jej siê znaleŸæ Jezuska. Mówi siê, ¿e od tego czasu co roku chodzi po w³oskich domach, nie ustaj¹c w poszukiwaniach. W³oskie dzieci wystawiaj¹ dla niej wino i jedzenie, a Befana zostawia im prezent, gdy¿ nie ma pewnoœci, czy nie trafi³a tym razem na w³aœciwy dom. Amsterdam – Czarny Piotruœ Czarny Piotruœ pe³ni rolê ciemnoskórego pomocnika œw. Miko³aja, który bierze na siebie przykry obowi¹zek uporania siê z niegrzecznymi holenderskimi dzieæmi. Uznaje siê tak¿e, ¿e podczas gdy œw. Miko³aj stanowi uosobienie Boga, Czarny Piotruœ jest jego diabelskim s³ug¹. Co roku setki dzieci w Holandii maluj¹ twarze na czarno za pomoc¹ wêgla, przebieraj¹ siê w szaty Piotrusia i tak przemierzaj¹ ulice Holandii. Odbywaj¹ siê tak¿e parady, których Czechy – buty mi³oœci Pamiêtacie jedn¹ z wró¿b andrzejkowych, kiedy to samotne dziewczêta toruj¹ sobie drogê wzd³u¿ pokoju, or- Hiszpañskie uœmiechniête „katalany” ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) jedn¹ z atrakcji jest przejazd platformy, na której jedzie œw. Miko³aj i jego czarni s³udzy. Walia – Wielka Mara Walijczycy potrafi¹ zarobiæ pieni¹dze na wszystkim, nawet przy u¿yciu g³owy konia. Dok³adniej jego czaszki. Nale¿y znaleŸæ star¹, koñsk¹ czaszkê, nabiæ j¹ na pikê, przykryæ starym przeœcierad³em i wystawiæ na ulicy. Pochód ludzi nios¹cych czaszkê stara siê przeró¿nymi sposobami sprawiæ, aby czaszka ugryz³a jednego z przechodniów. Jeœli to siê uda, pogryziony nie dostanie odszkodowania, za to sam musi zap³aciæ ofiarê. Niemcy – ogórkowa ozdoba Niemcy wieszaj¹ na choince bombkê w kszta³cie ogórka. Nie jest to jednak zwyk³a bombka. Tak jak dla nas najwa¿niejsz¹ ozdob¹ wieszan¹ na drzewku jest gwiazda, b¹dŸ czubek, tak Niemcy wieszaj¹ w³aœnie ogórek i to wcale nie na szczycie – ogórkowa bombka nie mo¿e byæ ³atwo dostêpna dla dzieci, które spêdzaj¹ wigiliê na poszukiwaniach. Kto pierwszy znajdzie bombkê, dostaje dodatkowy prezent oraz b³ogos³awieñstwo na nadchodz¹cy rok. Szwecja – palenie kozy W szwedzkim mieœcie Gavle zwyk³o siê na œwiêta budowaæ wielk¹ s³omian¹ kozê, która w pierwszy dzieñ œwi¹t Bo¿ego Narodzenia staje w ogniu. Tradycja ta narodzi³a siê w roku 1966 i tak naprawdê powsta³a w wyniku wypadku, który zaowocowa³ po¿arem. Pewien szwedzki architekt chcia³ wznieœæ w centrum miasta ozdobn¹ kozê, bêd¹c¹ odpowiednikiem kozy wywodz¹cej siê z tradycji pogañskiej. Koza by³a zrobiona ze s³omy, a w okolicy Nowego Roku ktoœ zaprószy³ ogieñ, w wyniku czego koza doszczêtnie sp³onê³a. Od tego czasu a¿ do dziœ, s³omian¹, wielk¹ kozê spala siê w Szwecji w okresie œwi¹tecznym. Informacje pochodz¹ ze strony www. podroze.gazeta.pl STR. 45 TO I OWO Miêdzy ustami, a brzegiem pucharu Jesieñ ju¿ w pe³ni, zbli¿aj¹ siê d³ugie zimowe wieczory. Jest to najlepszy okres na lampkê dobrego, czasem grzanego wina, które nas rozgrzeje. Wino to œwiat³o s³oñca uwiêzione w wodzie. Tak twierdzi³ Galileusz. Wina zaskakuj¹ nas swoj¹ ró¿norodnoœci¹. W zale¿noœci od gatunku lub miejsca pochodzenia trunku mo¿emy cieszyæ podniebienie zupe³nie ró¿nymi walorami smakowymi. Aby jednak cieszyæ siê pe³ni¹ napoju bogów, powinniœmy zapewniæ równie¿ odpowiedni¹ oprawê. Nim przyst¹pimy do degustacji win, powinniœmy zadbaæ o to, by wszystkie zalety napoju by³y odpowiednio wyeksponowane. Przygotowuj¹c eleganck¹ oprawê sto³u, kieliszki powinniœmy ustawiæ z prawej strony nakrycia. Nad sztuæcami, najbli¿ej rêki ustawiamy naczynia w kolejnoœci spo¿ywania trunków lub w zale¿noœci od wysokoœci zastawy: kieliszek do wódki, wina bia³ego i wina czerwonego. W okolicy powinniœmy postawiæ tak¿e szklankê na wodê. Eksperci zalecaj¹ stosowanie kieliszków z czystego bia³ego szk³a, które pozwoli oceniæ klarownoœæ wina oraz jego barwê. Szk³o powinno byæ tak¿e doœæ cienkie tak, aby zawartoœæ w szybkim tempie mo¿na by³o ogrzaæ ciep³em d³oni, poniewa¿ niektóre gatunki dopiero wówczas rozwijaj¹ pe³n¹ gamê bukietu. Inne zaœ, wprost przeciwnie – powinny pozostaæ sch³odzone, dlatego kieliszek powinien posiadaæ nó¿kê, ¿eby unikn¹æ niekorzystnej zmiany temperatury. Szampan i wina musuj¹ce podajemy w tzw. fletach – w¹skich kieliszkach zwæýajàcych siæ ku górze. Nape³niamy 3/4 wysokoœci. Kieliszek podczas degustacji wina trzymamy za nó¿kê, aby nie rozgrzaæ trunku. Butelka powinna spoczySTR. 46 waæ w wiaderku z lodem. Powszechnie stosowane p³ytkie i szerokie kieliszki nie s¹ zalecane przez koneserów, ze wzglêdu na szybkie ulatnianie siê aromatu i dwutlenku wêgla. Wina czerwone degustujemy z kieliszków o krótkich nó¿kach. Wyj¹tkiem jest burgund, który podajemy w kieliszkach z d³ug¹ nó¿k¹. Nape³niamy je do 3/4 wysokoœci i mo¿emy trzymaæ zarówno za nó¿kê, jak i za czarkê. Apereitif i wina deserowe – stosujemy mniejsze kieliszki. Przed posi³kiem spo¿ycie trunku ma wp³yn¹æ na pobudzenie apetytu, dlatego te¿ nape³niamy je jedynie do po³owy. Podajemy je w temperaturze pokojowej, w przeciwieñstwie do win deserowych, które nale¿y sch³odziæ. Degustujemy trzymaj¹c kieliszki za nó¿kê. Wiele osób, próbuj¹c urozmaiciæ sobie picie wina, ³¹czy je z wod¹, ró¿nymi alkoholami, czy owocowymi dodatkami. Na pewno jest to „profanacja” tradycji winiarskich, gdy¿ wino samo w sobie jest idealnym trunkiem, harmonizuj¹cym w sobie smak, barwê i zapach. Poni¿ej prezentujê jednak listê siedmiu „grzechów g³ównych”, czyli, jak „zaœmieciæ” wino, aby przypad³o nam do gustu. Wino z wod¹ – wiele win rozcieñcza siê z wod¹ w proporcjach 1/3 wody, 2/3 wina. Doskona³ym przyk³adem mo¿e byæ œliwkowe wino Choya, które samo w sobie ma doœæ gêst¹ konsystencjê i mocny smak; rozcieñczenie go z wod¹ spowoduje z³agodzenie smaku. Czerwone wytrawne wino z Coca-Col¹ – najbardziej kontrowersyjne po³¹czenie, jednak zawsze znajd¹ siê amatorzy, którym ten smak „podpasuje” i za nic siê tego nie wypr¹. Jak to zrobiæ? Mieszamy 1/3 coca-coli i 2/3 wina lub, wed³ug drugiej szko³y, 2/3 coca coli i 1/3 wina. Bia³e s³odkie wino z musem morelowym – bardzo przyjemne po³¹czenie, choæ nie³atwo znaleŸæ mus morelowy. Mo¿na go zast¹piæ syropem z moreli lub sokiem ze zmiksowanym mi¹¿szem. Sposób po³¹czenia: 2/3 musu morelowego, 1/3 bia³ego s³odkiego wina, dodatkowo mo¿na dodaæ 3 kostki lodu. Niektóre osoby praktykuj¹ taki sposób picia równie¿ z winem czerwonym. Wino ró¿owe i sok pomarañczowy – doœæ ciekawe po³¹czenie, wina i soku. Proporcje wed³ug uznania, mo¿na dodaæ 2-3 kostki lodu do ka¿dego kieliszka, aby zachowaæ odpowiedni¹ temperaturê. Grzane wino – przyrz¹dzamy podgrzewaj¹c razem: goŸdziki, pomarañczê lub cytrynê, szczyptê cukru i czerwone wytrawne/pó³wytrawne wino. Bia³e wino na ciep³o – alternatyw¹ dla grzañca mo¿e byæ bia³e wino z cukrem i jajkami. Przyrz¹dzamy podgrzewaj¹c i jednoczeœnie miksuj¹c przez kilka minut: bia³e wino, ok. 5 dag cukru, 2 jajka, 4 ¿ó³tka. Poncz z owocami – mix drobno pokrojonych owoców z miodem, wod¹, bia³ym i czerwonym winem. Ca³oœæ nale¿y doprowadziæ do zagotowania, po czym odstawiæ do ostygniêcia. Przy podawaniu dodaæ kostki lodu. Takich pomys³ów i praktyk jest wiele, zachêcam do dzielenia siê nimi i czarowania goœci w³asnymi. Mój przepis na grzane wino jest taki. · butelka czerwonego pó³wytrawnego wina · 1 laska cynamonu lub szczypta cynamonu z proszku · opakowanie cukru waniliowego · dojrza³a pomarañcza · kilka goŸdzików Wino wlewamy do rondelka, dodajemy laskê cynamonu, cukier waniliowy, pokrojone w plasterki pomarañcze oraz 2-4 goŸdziki (do smaku). Wszystko podgrzewamy na ma³ym ogniu, tak by nie doprowadziæ do wrzenia. Gdy wino bêdzie ju¿ wystarczaj¹co gor¹ce przecedzamy przez sitko i podajemy w kubkach, kieliszki mog¹ nam pêkn¹æ. Na koniec mo¿emy dodaæ do ka¿dego kubka plasterek pomarañczy do ozdoby. Eugenia Strojny Powiatowy Zespó³ Doradztwa Rolniczego w Ropczycach ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) TO I OWO W dzisiejszym artykule opiszê kolejn¹ grupê piêknych ptaków, jakimi s¹ papugi. Papugi to ptaki o piêknym ubarwieniu oraz mi³ym i towarzyskim charakterze, dlatego s¹ bardzo chêtnie przyjmowane przez ludzi do domów. Najbardziej znanym gatunkiem papug jest papuga falista. Prawid³owo wybarwiona, ma zielony korpus z ¿ó³t¹ g³ow¹ i skrzyd³ami. Wystêpuje u nich du¿o ró¿nych kolorów piór. Jedn¹ z podstawowych cech, dla których s¹ one trzymane w domach, jest umiejêtnoœæ naœladowania g³osów, czy to ludzkich, czy wielu innych (potrafi¹ one nauczyæ siê do 500 s³ów). Papugi mog¹ byæ trzymane zarówno oddzielnie, jak i w grupach, w wiêkszych klatkach. Tworz¹ wtedy mi³y dla oka widok, a komunikuj¹c siê miêdzy sob¹ – przyjemne kompozycje dŸwiêkowe. Ich atrybutem jest tak¿e ³atwoœæ rozmna¿ania. Kolejnym gatunkiem jest nimfa. To doœæ ma³y ptaszek o szarym zabarwieniu z ¿ó³t¹ g³ow¹ i pomarañczowymi plamkami na policzkach. S¹ one bardzo ³atwe w chodowli i nawet dla niedoœwiadczonego hodowcy nie stanowi¹ problemu. Œwietnie nadaj¹ siê dla osób, które maj¹ niewiele czasu do poœwiêcenia swoim pupilom. Nie wymagaj¹ du¿o uwagi ze strony w³aœciciela i nie stresuje ich jego czêsta nieobecnoœæ w domu. W dobrych warunkach nimfa potrafi prze¿yæ ok. 15 lat. Nieroz³¹czki s¹ papugami pochodz¹cymi g³ównie z Ameryki Po³udniowej oraz wysp Oceanu Indyjskiego. S¹ to niedu¿e, wa¿¹ce œrednio oko³o 50 g ptaki. Najczêœciej spotykane gatunki w tej grupie to nieroz³¹czka rudog³owa oraz czarnog³owa. Nieroz- ³¹czki s¹ bardziej agresywn¹ grup¹ ni¿ inne papugi. Wymagaj¹ od w³aœciciela poœwiêcenia im codziennie czasu i zajmowania siê nimi. Jako ptaki towarzyskie powinny by³y trzymane osobno i dobrze, gdy wychowujemy je od m³odoœci. Ptaki te s¹ czêsto sprzedawane w parach, jednak doœwiadczenie pokazuje, ¿e wtedy trudniej jest w³aœcicielowi nawi¹zaæ z nimi kontakt. Jeœli jednak trzymamy pojedynczy okaz i jesteœmy w³aœcicielami od urodzenia, a tak¿e mamy odpowiednio du¿o czasu dla naszego pupila, mo¿emy liczyæ na dobrego przyjaciela w naszej papu¿ce nieroz³¹czce. Œrednio prze¿ywaj¹ one, podobnie jak nimfy, oko³o 15 lat. Grup¹ wiêkszych papug s¹ kakadu. Pochodz¹ one g³ównie z Australii. Dziel¹ siê na gatunki czarne oraz bia³e. Kakadu czarne s¹ doœæ rzadko spotykane w hodowlach, dlatego s¹ drogie. Bia³e kakadu s¹ natomiast bardziej popularnymi, du¿ymi papugami. Bardzo dobrze naœladuj¹ g³osy, tak¿e ludzkie. Ptaki te wspaniale przywi¹zuj¹ siê do swoich w³aœcicieli. Jednak ta pozytywna cecha mo¿e staæ siê problemem w przypadku, gdy nie mo¿emy im poœwiêciæ odpowiednio du¿o czasu. Gdy zbyt d³ugo pozostaj¹ w samotnoœci mo¿e dochodziæ do ró¿nych nieporz¹danych zachowañ, w tym samookale- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) czeñ. Jeœli jednak potrafimy, a przede wszystkim chcemy, znaleŸæ czas dla naszego pupila, bêdzie on równie¿ dobrym i przywi¹zanym przyjacielem. Przyjecielem na d³ugie lata, gdy¿ ptaki tego gatunku do¿ywaj¹ nawet 40 lat. Bardzo popularnymi du¿ymi ptakami s¹ papugi ¿ako. Charakteryzuj¹ siê du¿¹ zdolnoœci¹ naœladowania ludzkiego g³osu. Ich ciemnoszary kolor piór i czerwony ogon czyni¹ z nich bardzo eleganckie ptaki. Mog¹ byæ równie¿ przyjaznymi ptakami, jednak podobnie jak kakadu, niedostateczne zainteresowanie ze strony w³aœciciela mo¿e przysporzyæ stresuj¹cych sytuacji. ¯yj¹ œrednio 30-40 lat. Ptakiem pochodz¹cym z obydwu Ameryk jest ara. Do tej grupy nale¿¹ prawdopodobnie najwiêksze utrzymywane przez cz³owieka ptaki. Dla przyk³adu ara hiacyntowa wa¿y nawet ponad 1 kg. Jest ona niezwykle towarzyskim ptakiem. Niestety, ze wzglêdu na swoje unikatowe cechy jest doœæ droga. Jednak s¹ te¿ inne mniejsze ary, które równie¿ mog¹ poszczyciæ siê dobrymi zdolnoœciami wokalnymi. Jako du¿e gatunki, ary potrzebuj¹ odpowiednio du¿o przestrzeni. Nale¿y siê te¿ liczyæ ¿e maj¹ donoœny g³os, wiêc nie mo¿e to nikomu w przysz³oœci przeszkadzaæ. Prze¿ywaj¹ nawet do 50 lat. Papugi to ptaki bardzo popularne i wdziêczne w hodowli domowej. Jednak przed zakupem któregokolwiek z tych ptaków obowi¹zkiem ka¿dego z nas jest mocne przemyœlenie, czy na pewno potrafimy sprostaæ wymaganiom tych ptaków, zarówno fizycznym, jak i psychologicznym. Nale¿y pamiêtaæ, ¿e hodowla papug znacznie ró¿ni siê od utrzymywania w domu ma³ego pieska. Jeœli jednak lubimy egzotyczne zwierzêta i dysponujemy odpowiednimi warunkami pozostaje mi tylko ¿yczyæ powodzenia i du¿o satysfakcji w hodowli takich okazów. Korzystaj¹c z okazji sk³adam Pañstwu najserdeczniejsze ¿yczenia z okazji nadchodz¹cych Œwi¹t Bo¿ego Narodzenia. ¯yczê, aby by³y spokojne i rodzinne, a przede wszystkim zdrowe, zaœ w nadchodz¹cym Nowym Roku ¿yczê samych sukcesów, zarówno w ¿yciu prywatnym jak i zawodowym. lek. wet. Dominik Rachwa³ STR. 47 TO I OWO Nowy rozk³ad jazdy 2012/2013 W nocy z 8 na 9 grudnia europejscy przewoŸnicy kolejowi wprowadzili w ¿ycie nowy rozk³ad jazdy poci¹gów, który bêdzie obowi¹zywaæ w sezonie 2012/2013. Dla pasa¿erów PKP Intercity oznacza to atrakcyjniejszy uk³ad po³¹czeñ miêdzynarodowych, nowe po³¹czenia krajowe oraz now¹ politykê cenow¹ dla osób kupuj¹cych bilety wczeœniej. Na wybranych 20 dworcach w ca³ym kraju pojawi¹ siê informatorzy, którzy bêd¹ s³u¿yæ pomoc¹ pasa¿erom w czasie wdro¿enia nowego rozk³adu. Bilety na po³¹czenia z nowego rozk³adu jazdy pasa¿erowie PKP Intercity mog¹ kupowaæ w 30-dniowej przedsprzeda¿y w kasach i przez Internet ju¿ od 12 listopada. Informacje o po³¹czeniach oraz godzinach kursowania dostêpne s¹ na stronach www.intercity.pl, www.rozklad-pkp.pl. Pracuj¹c nad kszta³tem nowego rozk³adu jazdy przewoŸnik uwzglêdnia³ prowadzone na liniach kolejowych prace modernizacyjne, m. in. pomiêdzy Warszaw¹ a Trójmiastem, Krakowem a Rzeszowem, czy Wroc³awiem i Rawiczem. W sezonie 2012/13 pasa¿erowie poci¹gów PKP Intercity korzystaæ bêd¹ z rozwi¹zañ ju¿ sprawdzonych, ale równie¿ te¿ z nowych po³¹czeñ krajowych i miêdzynarodowych. W sumie PKP Intercity zapowiada uruchomienie 407 poci¹gów, z czego 355 kursowaæ bêdzie na krajowych trasach. Komunikacja krajowa – nowe poci¹gi, nowe trasy PrzewoŸnik pracuj¹c nad now¹ siatk¹ po³¹czeñ krajowych uwzglêdni³ zapowiadanie przez zarz¹dcê infrastruktury, PKP Polskie Linie Kolejowe, prace remontowe i modernizacyjne prowadzone na liniach kolejowych w ca³ym kraju. Zmiany w organizacji ruchu poci¹gów czekaj¹ pasa¿erów z rejonu Podkarpacia. Od 9 STR. 48 grudnia podró¿uj¹cy na po³udnie i zachód kraju korzystaj¹ z przesiadek w Krakowie, a pasa¿erowie udaj¹cy siê w rejon Warszawy, Bydgoszczy i Trójmiasta otrzymaj¹ do dyspozycji poci¹gi kursuj¹ce bezpoœrednio przez Lublin, lub Skar¿ysko Kamienn¹. Ju¿ w grudniu kupuj¹cy wczeœniej p³ac¹ mniej Po raz pierwszy PKP Intercity wprowadzi³o ofertê, która opiera siê na bardzo prostej zasadzie: wczeœniej równa siê taniej. Od 1 grudnia 2012 do 10 stycznia 2013 roku w poci¹gach EIC i EX obowi¹zywaæ bêdzie bilet œwi¹teczny. Ka¿dy kto kupi bilet przez Internet lub w kasie na min. 8 dni przed wyjazdem otrzyma nawet do 30 % zni¿ki. Oferta nie ma ograniczeñ co do liczby sprzedanych biletów na dany poci¹g, klasê, termin, czy trasê i jest ju¿ dostêpna w 30dniowej przedsprzeda¿y. Od 12 listopada pasa¿erowie mog¹ kupowaæ bilety na wszystkie poci¹gi kursuj¹ce od 9 grudnia 2012 roku w komunikacji krajowej i miêdzynarodowej. Ka¿dy podró¿ny mo¿e nabyæ bilet przez Internet, w kasie, biletomacie, czy za pomoc¹ telefonu komórkowego w przedsprzeda¿y – w przypadku poci¹gów krajowych z 30-dniowym, a miêdzynarodowych z 60-dniowym wyprzedzeniem. Powracaj¹ informatorzy mobilni Wprowadzeniu nowego rozk³adu jazdy towarzyszyæ bêdzie akcja informacyjna skierowana do pasa¿erów. PKP Intercity przygotuje kilkadziesi¹t tysiêcy ulotek z rozk³adem jazdy na najwa¿niejszych trasach. Ulotki dla pasa¿erów dostêpne bêd¹ na dworcach, przy okienkach kasowych, w centrach obs³ugi klienta oraz w strefach VIP. Ulotki znajd¹ siê równie¿ na stronach www.pkp.pl i www.intercity.pl. Dodatkowo na 20 najwiêkszych dworcach podró¿nym pomog¹ informatorzy mobilni ubrani w pomarañczowe kurtki, którzy bêd¹ udzielaæ informacji na temat np. godzin odjazdów poci¹gów, w³aœciwych peronów, a tak¿e pomagaæ w obs³udze biletomatów. Osoby nieposiadaj¹ce dostêpu do Internetu mog¹ uzyskaæ informacje, dzwoni¹c pod numer Ogólnopolskiej Infolinii Intercity 19 757, która w tym czasie zostanie wzmocniona o 20% wiêcej stanowisk, ni¿ w ci¹gu zwyk³ych dni. Rozk³ad jazdy 2012/2013 – zmiany w ofercie PKP Intercity Zmiana relacji poci¹gów: l Lwów Express bêdzie kursowa³ w relacji Kraków G³ówny – Przemyœl G³ówny – Lwów, a nie jak dotychczas z Wroc³awia G³ównego. Na odcinku Kraków G³ówny – Przemyœl G³ówny wagony bêd¹ prowadzone w poci¹gu TLK Józef Che³moñski Komunikacja krajowa: l od 9 grudnia rozpoczn¹ kursowanie dwie pary poci¹gów, które po³¹cz¹ stolicê Podkarpacia i Lubelszczyzny. Poci¹gi TLK Wieniawski (Rzeszów – Gdynia- Rzeszów) i Solina (Przemyœl – Bydgoszcz – Przemyœl) bêd¹ kursowa³y z zatrzymaniem na stacjach: G³ogów Ma³opolski, Kolbuszowa, Nowa Dêba, Tarnobrzeg, Pilchów, Kraœnik (NOWY!). Przejazd poci¹gu pomiêdzy Lublinem, a Rzeszowem zajmie 3 godziny i 22 minuty. Zmianie nie ulegnie uk³ad po³¹czeñ pomiêdzy Lublinem, a Krakowem i Wroc³awiem. l w zwi¹zku z ograniczeniem przepustowoœci na linii pomiêdzy Krakowem i Rzeszowem oraz wprowadzeniem na ca³ym odcinku ruchu jednotorowego dwukierunkowego (wahad³owego) na wniosek zarz¹dcy infrastruktury zostanie zmieniona organizacja ruchu poci¹gów na tej linii, w tym tak¿e skrócenie relacji poci¹gów. Wiêkszoœæ poci¹gów TLK kursowa³a bêdzie w relacji niewykraczaj¹cej poza odcinek Kraków – Rzeszów: v Brzechwa rel. Kraków G³. – Przemyœl G³. – Kraków G³. v Wis³ok rel. Kraków G³. – Rzeszów G³. – Kraków G³. v Bieszczady rel. Kraków G³. – Przemyœl G³.- Kraków G³. v Podkarpacie rel. Kraków G³. – Przemyœl G³. – Kraków G³. v Hetman rel. Kraków G³. – Zamoœæ – Kraków G³. v Wo³odyjowski rel. Kraków G³. – Przemyœl G³. – Kraków G³. v Lubomirski rel. Kraków G³. – Rzeszów G³. – Kraków G³. v Józef Che³moñski rel. Kraków G³. – Przemyœl G³. – Kraków G³. (dodatkowo prowadzi wagony komunikacji miêdzynarodowej do/ ze Lwowa). v Przemyœlanin rel. Kraków G³. – Przemyœl G³. – Kraków G³. (nocnym po³¹czeniem TLK pasa¿erowie dotr¹ bezpoœrednio ze/do Szczecina G³. – wagony w Krakowie doczepiane bêd¹ do poci¹gu TLK Pomerania). l W zwi¹zku ze zmianami w kursowaniu poci¹gów na odcinku Kraków – Rzeszów w ofercie po³¹czeñ dla Podkarpacia pojawi¹ nowe po³¹czenia z pozosta³¹ czêœci¹ kraju: v TLK Monciak – Krupówki rel. Przemyœl G³. – Warszawa Wsch. – Przemyœl G³. (nowy!) przez Le¿ajsk, Stalow¹ Wolê, Sandomierz, Radom z wagonami komunikacji bezpoœredniej do/z Gdyni v TLK Wieniawski rel. Rzeszów G³. – Gdynia G³. – Rzeszów G³. (nowy!) przez G³ogów Ma³opolski, Kolbuszow¹, Now¹ Dêbê, Tarnobrzeg, Pilchów, Kraœnik, Lublin v TLK Solina rel. Przemyœl G³. – Bydgoszcz G³. i Solina rel. Pi³a G³. – Przemyœl G³. (nowy!) przez G³ogów Ma³opolski, Kolbuszow¹, Now¹ Dêbê, Tarnobrzeg, Pilchów, Kraœnik, Lublin Ma³gorzata Sitkowska Rzecznik Prasowy PKP Intercity S.A kom. + 48 697 012 001 ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) PTTK W ROPCZYCACH Rok turystyki rowerowej dobiega koñca Uchwa³¹ nr 209/XVII/2011 z 11 lutego 2011 r. Zarz¹d G³ówny PTTK ustanowi³ rok 2012 Rokiem Turystyki Rowerowej w PTTK. Zosta³ on zainaugurowany w naszym powiecie 12 maja XXXI Rajdem Kolarskim „Œladami Akcji V”. Wielk¹ pomoc¹ przy organizacji rajdów by³ przewodnik opracowany w 2011 r. przez Paw³a Pleziê przewodnik „Rowerem po okolicach Ropczyc”, który znajduje siê w jednostkach PTTK, bibliotekach szkolnych w gimnazjach i szko³ach ponadgimnazjalnych oraz wszystkich bibliotekach miejskich, gminnych i ich filach na terenie Ziemi Ropczyckiej. Jedn¹ z form aktywnoœci podczas Roku Turystyki Rowerowej by³ konkurs Moja Rodzina na rowerowych szlakach. Wziêli w nim udzia³ wychowankowie Publicznego Przedszkola Nr 2 w Ropczycach, a prace swoje wykonali pod kierunkiem wychowawców, bêd¹cych cz³onkami PTTK. Kilka osób wziê³o udzia³ w konkursie fotograficznym Rowerzysta na szlaku. Gmina Ropczyce podejmowa³a w ostatnich latach wiele dzia³añ w zakresie turystyki, w tym turystyki rowerowej. Wyznaczone zosta³y trzy szlaki rowerowe, na których ka¿dego roku organizowane s¹ rajdy rowerowe, wydany zosta³ równie¿ folder zwieraj¹cy mapki i opisy tras. Samorz¹d Ropczyc wspiera finansowo dzia³alnoœæ programow¹ Oddzia³u PTTK w Ropczycach, w tym rajd kolarski „Œladami Akcji V”, organizowany na naszym terenie od 31 lat. Podobn¹ dzia³alnoœæ prowadzi gmina Sêdziszów M³p., która zg³osi³a swój udzia³ w konkursie „Gmina przyjazna rowerzystom”. Obecnie oczekujemy na przewodnik turystyki rowerowej „Wybieram rower”, który zostanie przekazany do kó³ PTTK oraz SKKT w szko³ach i pomo¿e rozwijaæ nadal tê dyscyplinê turystyki. Przygotowano na podstawie materia³ów W³adys³awa Chmury WIADOMOŒCI SPORTOWE Urz¹d Miejski w Ropczycach i Ropczyckie Centrum Sportu i Rekreacji serdecznie zapraszaj¹ na SZTUCZNE LODOWISKO (przy ul. Mickiewicza 56 w Ropczycach) poniedzia³ek – niedziela 9:00-13.00; 15.00-20.00 przerwa 13:00-15.00 Ceny biletów (1 godz.) godziny bilet normalny bilet ulgowy poniedzia³ek – pi¹tek 9:00-13.00 3 z³ 2 z³ poniedzia³ek – pi¹tek 15:00-20.00 4 z³ 3 z³ sobota i œwiêta 9:00-13.00 5 z³ 4 z³ 15.00-20.00 Przy lodowisku mo¿na wypo¿yczyæ ³y¿wy w cenie 2,5 z³ za godzinê. Dru¿ynowy tenis sto³owy Zespó³ Szkó³ w £¹czkach Kucharskich goœci³ uczestników dru¿ynowego turnieju tenisa sto³owego dziewcz¹t i ch³opców szkó³ gimnazjalnych. Do turnieju zg³osi³o siê siedem dru¿yn dziewcz¹t i osiem ch³opców. Zawody rozgrywano systemem pucharowym. W kategorii ch³opców do fina³u awansowa³y oba zespo³y z Ma³ej, zajmuj¹c dwa pierwsze Dwie najlepsze dru¿yny ch³opców w tenisie sto³owym ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Ropczyckie Centrum Sportu i Rekreacji zaprasza do udzia³u w rozgrywkach Ropczyckiej Amatorskiej Ligi Siatkówki (RALS) Warunki udzia³u: - dru¿yna mo¿e liczyæ od 6 do 12 zawodników - op³ata wpisowa: 250 z³ za zg³oszon¹ dru¿ynê - wszystkich zawodników obowi¹zuj¹ aktualne badania lekarskie Indywidualne karty zg³oszeñ zawodników nale¿y pobraæ w biurze RCSiR – Stadion Ropczyce, ul. Mickiewicza 56. Zg³oszenia przyjmowane bêd¹ do 20 grudnia 2012 r. Dodatkowe informacje pod numerem tel./fax. (17) 2218 426 Serdecznie zapraszamy miejsca w turnieju. O trzecia lokatê w zawodach walczy³y zespo³y: Gimnazjum w £¹czkach Kucharskich oraz Gimnazjum w NiedŸwiadzie Górnej. Pojedynek zakoñczy³ siê zwyciêstwem gospodarzy 3-1. W kategorii dziewcz¹t, najlepsze okaza³y siê uczennice z Gimnazjum w Gnojnicy Dolnej, wygrywaj¹c wszystkie pojedynki do zera. Druga lokata przypad³a zawodniczkom z Gimnazjum w Ma³ej, a trzecia I dru¿ynie z £¹czek Kucharskich. RCSiR Najlepsza dru¿yna dziewcz¹t w dru¿ynowym tenisie sto³owym. Od lewej Karolina Pos³uszna i Aneta Godek (Gimnazjum w Gnojnicy Dolnej) Do zawodów powiatowych awansowa³y: dziewczêta: - I miejsce: Gimnazjum w Gnojnicy Dolnej (Aneta Godek, Karolina Pos³uszna) - II miejsce Gimnazjum w Ma³ej (Klaudia Kêdzior, Agnieszka Pasek) ch³opcy: - I miejsce Gimnazjum w Ma³ej I (Mateusz Proczek, Patryk Nowak) - II miejsce Gimnazjum w Ma³ej II (Eryk Pasowicz, Daniel Musielak) STR. 49 WIADOMOŒCI SPORTOWE I Ropczycki Bieg Niepodleg³oœci 11 listopada 2012 r., w ramach obchodów 650-lecia nadania praw miejskich Ropczycom, odby³ siê I Ropczycki Bieg Niepodleg³oœci. Patronat nad imprez¹ obj¹³ Burmistrz Ropczyc Boles³aw Bujak. Bieg zosta³ zorganizowany z inicjatywy Ropczyckiego Stowarzyszenia Biegowego „Zabiegani” we wspó³pracy z Ropczyckim Centrum Sportu i Rekreacji. Piêædziesiêciu dziewiêciu uczestników (17 kobiet i 42 mê¿czyzn) rywalizowa³o na dystansie 5340 m w dwóch kategoriach open kobiet i mê¿czyzn. Jak oceniaj¹ uczestnicy biegu, trasa by³a niezwykle ciekawa, ale równie¿ bardzo wymagaj¹ca. Pomimo tego, wszyscy zawodnicy ukoñczyli bieg, mo¿e nieco zmêczeni, ale w doskona³ych humorach, gdy¿ byli mocno dopingowani przez liczn¹ grupê mieszkañców i sympatyków biegania. Udzia³em w imprezie zaszczyci³a nas Matylda Szlêzak, olimpijka z Londynu na dystansie 3000 m z przeszkodami. Wszyscy uczestnicz¹cy w biegu otrzymali medale i pami¹tkowe dyplomy, natomiast zwyciêzcy w obu kategoriach odebrali puchary z r¹k burmistrza Ropczyc, Boles³awa Bujaka. Na podium uplasowali siê: - w kategorii kobiet: 1. Matylda Szlêzak – AZS AWF Kraków (0:19:11) 2. Danuta Zatorska – Moto-Hurt (0:22:20) 3. Aleksandra Ponikwia – 6. Brygada Powietrzno-Desantowa (0:22:58) - w kategorii mê¿czyzn: 1. Krzysztof Kania – Ropczyce (0:18:38) 2. Bogdan Karkut – Witar Tarnobrzeg (0:18:41) 3. £ukasz Pato³a – AZS SGH Warszawa (0:18:46) Nagrody w wysokoœci 300 z³, 200 z³, 100 z³ dla osób, które uplasowa³y siê na podium ufundowa³ Pawe³ Mielniczek, w³aœciciel firmy E-Tonery Tusze.pl w Ropczycach. W³aœciciel sklepu Comax Computers w Ropczycach Grzegorz Chodak ufundowa³ bony na zakupy w wysokoœci 75 z³ dla najstarszych uczestników biegu, które otrzymali: Danuta STR. 50 Burmistrz Boles³aw Bujak dekoruje medalami trzy najlepsze zawodniczki. Trzech najlepszych zawodników na podium. Dar³ak i W³adys³aw Rudny. Na uczestników biegu czeka³y równie¿ nagrody-niespodzianki w formie bonów po 50 z³ na zakupy, które ufundowa³ Pawe³ Mosior, w³aœciciel sklepu sportowo- turystycznego Tur-Sport w Ropczycach. Dziêki uprzejmoœci Roberta Rasia z Centrum Leczenia Krêgos³upa i Rehabilitacji w Ropczycach zawodnicy skorzystali z bezp³atnych zabiegów masa¿u sportowego, masa¿u rozluŸniaj¹cego oraz tapingu sportowego. Za pomoc w organizacji imprezy i wielkie wsparcie nale¿¹ siê podziêkowania dla s³u¿by medycznej, stra¿aków z OSP Ropczyce i OSP Lubzina, Komendy Powiatowej Policji w Ropczycach, a tak¿e licznej grupy wolontariuszy, w tym nauczycieli i uczniów Zespo³u Szkó³ nr 1 w Ropczycach. Dziêkujemy równie¿ lokalnym mediom za okazane zainteresowanie i relacje z im- Rozpoczêcie biegu. Autografy rozdaje olimpijka Matylda Szlêzak. prezy. Dziêkujemy zawodnikom za czyst¹ rywalizacjê i publicznoœci za wspania³y doping, a sponsorom za ufundowanie nagród. Podziêkowania tak¿e kierujemy w stronê wszystkich, którzy wspólnie z nami podjêli siê tego wyzwania tj. burmistrzowi Boles³awowi Bujakowi, Ropczyckiemu Centrum Sportu i Rekreacji, a tak¿e Centrum Kultury. Wspania³a atmosfera, liczny udzia³ mieszkañców Ropczyc w biegu, a tak¿e du¿e zainteresowanie kolejnymi biegami spowodowa³y, ¿e z wielk¹ przyjemnoœci¹ bêdziemy przygotowywaæ nastêpne edycje imprezy, do udzia³u, w których wszystkich mieszkañców Ropczyc i Ziemi Ropczyckiej serdecznie zachêcamy. Ropczycki Klub Biegowy „Zabiegani” www.zabieganiropczyce.pl zdjêcia £ukasz Pieja ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Koszykówka ch³opców jednak najlepszy bilans ma³ych punktów mieli przedstawiciele NiedŸwiady Dolnej, którzy wygrali ca³y turniej. Po zawodach dru¿yny otrzyma³y pami¹tkowe dyplomy i puchary ufundowane Ropczyckie Centrum Sportu i Rekreacji. RCSiR wa³o ostatnie spotkanie, w którym zagrali przeciwko sobie gimnazjaliœci z Ropczyc. Minimalne zwyciêstwo gospodarzy sprawi³o, ¿e wszystkie dru¿yny Do zawodów zg³osi³y siê trzy wygra³y po jednym spotkaniu, dru¿yny, które rywalizowa³y systemem „ka¿dy z ka¿dym”. Po rozegraniu pierwszego spotkania, w którym uczniowie Gimnazjum nr 2 w Ropczycach pokonali gimnazjalistów z NiedŸwiady Dolnej, ten pierwszy zespó³ sta³ siê g³ównym pretendentem do wygrania zawodów. W nastêpnym meczu uczniowie z NiedŸwiady Dolnej bez problemu uporali siê z rówieœnikami z Gimnazjum nr 3 w Ropczycach. O Zwyciêzcy turnieju koszykówki ch³opców – dru¿yostatecznej kolejnoœci decydo- na Gimnazjum w NiedŸwiadzie Dolnej W sali Zespo³u Szkó³ nr 3 w Ropczycach odby³ siê turniej koszykówki ch³opców szkó³ gimnazjalnych. Wyniki spotkañ: GIM NR 2 – GIM NiedŸwiada D ...... 14-11 GIM NiedŸwiada Dolna – GIM 3 ..... 18-10 GIM 2 – GIM 3 .................................. 6-8 Tabela koñcowa: Lp. Nazwa dru¿yny Pkt. 1. GIM NiedŸwiada Dolna ...... 3 . 29-24 2. GIM 2 Ropczyce ................ 3 . 20-19 3. GIM 3 Ropczyce ................ 3 . 18-24 Zdobywcy II miejsca w turnieju koszykówki ch³opców – Gimnazjum nr 2 w Ropczycach Z ¿ycia Soccera Ropczyce 18 listopada zawodnicy z rocznika 2004 uczestniczyli w turnieju halowym organizowanym przez Igloopol Dêbica. Zajêli w nim wysokie III miejsce, co mo¿na uznaæ za du¿y sukces zwa¿ywszy, ¿e rywalizowali z najlepszymi szkó³kami w regionie. Dla wiêkszoœci zawodników by³ to debiut w turniejowych zmaganiach. M³odzi adepci ropczyckiej szkó³ki zagrali odwa¿nie i bez kompleksów. Wyniki: Igloopol – Soccer 1:0 Soccer – Stal Mielec 2:1 (bramki: Marcel Ch³opek, Miko³aj Wójtowicz) Soccer – MKS Radymno 0:0 Soccer – TAP Tarnów 1:0 (bramka: Miko³aj Wojtowicz) Soccer – Dunajec Nowy S¹cz 0:0 Igloopol – Soccer 4:1. (bramka: Miko³aj Wójtowicz) Kolejnoœæ w zawodach: 1. Igloopol Dêbica 2. Dunajec Nowy S¹cz 3. Soccer Ropczyce 4. Korona Kielce 5. TAP Tarnów 6. Stal Mielec 7. UKS 6 Jas³o 8. DAP Dêbica 9. Igloopol II Dêbica 10. Stal Rzeszów 11. Ziomki Rzeszów 12. MKS Radymno Inf. w³asna Medale sumoków z Lubziny W dniach 9-10 listopada w Gorzowie Wielkopolskim odby³y siê zawody Pucharu Polski m³odzików i kadetów w sumo. W turnieju wystartowa³o bli- Mistrzostw Europy w tych grusko 200 zawodników z ca³ego pach wiekowych, które odkraju. By³ to pierwszy etap eli- bêd¹ siê w Warszawie. minacji do przysz³orocznych Bardzo dobrze zaprezento- ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Sk³ad dru¿yny: Emil Wajda, Filip Wilczyñski, Marcel Ch³opek, Kacper Grabiec, Maksymilian Boœ, Bart³omiej Kordek, Kacper Cesarz, Micha³ Kobiera, Rados³aw Wojnowski, Maciej Wilk, Miko³aj Wojtowicz, Miko³aj Drozd. Trener: £ukasz Bieszczad wali siê sumocy z Uczniowskiego Klubu Sportowego w Lubzinie zdobywaj¹c cztery medale. W grupie m³odzików I miejsca zajêli w swoich kategoriach wagowych: Adrian Gondek (50 kg) i Bart³omiej Pawlus (60 kg), zaœ II miejsce wywalczy³ Jakub Nowakowski (60 kg). W kategorii kadetów na III stopniu podium uplasowa³ siê Piotr Wiktor (55 kg). W punktacji dru¿ynowej m³odzików UKS Lubzina zaj¹³ II miejsce, za Spartakusem Pyrzowice, a przed Koron¹ Ka³awa. Bardzo cieszy postawa zawodników w najm³odszej grupie – m³odzików, bo w tej grupie wiekowej najprawdopodobniej bêdziemy organizatorami w marcu Mistrzostw Polski. Po wzorowej organizacji tegorocznych Mistrzostw Polski kadetów i juniorów, w³adze Polskiego Zwi¹zku Sumo podjê³y decyzje o przyznaniu UKS Lubzina po raz kolejny zawodów rangi mistrzowskiej. Ostateczna decyzja bêdzie znana na pocz¹tku grudnia, po zatwierdzeniu przez Zarz¹d PZS kalendarza imprez na rok 2013. A. J. STR. 51 WIADOMOŒCI SPORTOWE Turniej pi³ki no¿nej klas V Uczniowie klas V z gminy Ropczyce rozegrali w ropczyckiej hali widowiskowo -sportowej turniej pi³ki no¿nej. Do zawodów zg³osi³y siê reprezentacje piêciu szkó³: SP nr 1, 2, 5 w Ropczycach oraz pi¹toklasiœci z Ma³ej i NiedŸwiady Dolnej. Turniej by³ bardzo ciekawy. Dru¿yny zaprezentowa³y wprawdzie zró¿nicowany poziom, ale gra³y bardzo ambitnie i ofiarnie. Niespodziewanym zwyciêzc¹ turnieju (awans do zawodów powiato- wych) zostali uczniowie z NiedŸwiady Dolnej, którzy w decyduj¹cym o pierwszej lokacie meczu, pokonali rówieœników ze Szko³y Podstawowej nr 1 w Ropczycach. Wyniki spotkañ: SP 1 – Ma³a ...................................... 2-2 NiedŸwiada D – SP 5 ......................... 1-0 Ma³a – SP 2 ...................................... 0-0 SP 1 – SP 5 ...................................... 3-0 NiedŸwiada D – SP 2 ......................... 0-0 Ma³a – SP 5 ...................................... 3-1 SP 1 – SP 2 ...................................... 5-2 Ma³a – NiedŸwiada D ........................ 1-2 SP 5 – SP 2 ...................................... 1-2 NiedŸwiada D – SP 1 ......................... 3-0 I miejsce w turnieju pi³ki no¿nej klas V – SP NiedŸwiada Dolna Tabela koñcowa: Lp. Nazwa dru¿yny ...................... punkty 1. SP NiedŸwiada Dolna .............. 10 2. SP 1 Ropczyce ............................ 7 3. SP Ma³a ........................................ 5 4. SP 2 Ropczyce ............................ 5 5. SP 5 Ropczyce ............................ 0 I miejsce w turnieju pi³ki no¿nej klas V – SP 1 Ropczyce Po zawodach dru¿yny otrzyma³y pami¹tkowe dyplomy i nagrody ufundowane przez Gminny Szkolny Zwi¹zek Sportowy w Ropczycach. Turniej pi³ki no¿nej klas VI W hali widowiskowo-sportowej w Ropczycach rozegrane zosta³y zawody w pi³ce no¿nej klas VI. Do turnieju zg³osi³o siê osiem reprezentacji, które rywalizowa³y w dwóch grupach. W grupie pierwszej zwyciê¿yli uczniowie SP nr 1, wygrywaj¹c dwa spotkania i remisuj¹c mecz z dru¿yn¹ z Lubziny. Drugie miejsce zapewnili sobie przedstawiciele SP nr 5, odnosz¹c dwa zwyciêstwa. Grupê drug¹ zdominowali szóstoklasiœci z NiedŸwiady Dolnej, którzy pokonali wszystkich grupowych rywali. Zespó³ z Gnojnicy Dolnej, po zwyciêstwie z Ma³¹ oraz remisie z NiedŸwiad¹ Górn¹, zapewni³ sobie drugie miejsce w grupie, daj¹ce szanse gry w meczu o trzeci¹ lokatê w turnieju. Po spotkaniach grupowych rozgrywano mecze o poszczególne miejsca w zawodach. Pi¹te miejsce zdoby³a szko³a z Lubziny pokonuj¹c uczniów z Ma³ej 3-0. Rywalizacja o trzecie miejsce zakoñczy³a siê zwyciêstwem dru¿yny SP nr 5, która okaza³¹ siê lepsza od zespo³u z Gnojnicy Dolnej. Zwyciêzcami turnieju zostali uczniowie z NiedŸwiady Dolnej, którzy po bardzo zaciêtym meczu pokonali SP nr 1 Ropczyce. STR. 52 Zwyciêzcy turnieju pi³ki no¿nej ch³opców klas VI – SP NiedŸwiada Dolna Wyniki meczów – grupa I: SP 1 – SP 6 ................................. 3-1 Lubzina – SP 5 ........................... 0-2 SP 1 – SP 5 ................................. 1-0 Lubzina – SP 6 ........................... 3-0 Lubzina – SP 1 ........................... 2-2 SP 5 – SP 6 ................................. 2-1 Wyniki meczów – grupa II: Gnojnica D – Ma³a ...................... 2-0 NiedŸwiada D – NiedŸwiada G ..... 5-1 Ma³a – NiedŸwiada G .................. 3-0 NiedŸwiada D – Gnojnica D ......... 2-0 Ma³a – NiedŸwiada D .................. 2-4 NiedŸwiada G – Gnojnica D ......... 1-1 Tabela koñcowa: Lp. Nazwa dru¿yny 1. SP NiedŸwiada Dolna 2. SP 1 Ropczyce 3. SP 5 Ropczyce 4. SP Gnojnica Dolna 5. SP Lubzina 6. SP Ma³a 7. SP NiedŸwiada Górna 8. SP 6 Ropczyce Po zawodach dru¿yny otrzyma³y pami¹tkowe dyplomy i nagrody ufundowane przez Gminny Szkolny Zwi¹zek Sportowy w Ropczycach. RCSiR Zdobywcy II miejsca turnieju pi³ki no¿nej ch³opców – SP 1 Ropczyce VII Plebiscyt „Najpopularniejsi w Ropczyckim Sporcie 2012” Zawodnik Roku (seniorzy) ………………………………..………………………………………… Zawodnik Roku Grup M³odzie¿owych (sporty dru¿ynowe) …...…………………………...………………………………………… Zawodnik Roku Grup M³odzie¿owych (sporty indywidualne) ....……………………………………..…………………………...……. Trener Roku (seniorzy) ………….………...…………………………………………….………. Trener Roku Grup M³odzie¿owych (sporty dru¿ynowe) …..……………………...………………………………………….…… Trener Roku Grup M³odzie¿owych (sporty indywidualne) …..…………………………………………...…………………………. Prezes Roku ………..…………………………………………………..……………. Dzia³acz roku …………….…………………………………………………………… Imiê i nazwisko czytelnika ………………………………………………………………………..... Adres …………………………………………………………... …………………………………………………………………………. Wyra¿am zgodê dla RCSiR z siedzib¹ w Ropczycach przy ul. Konarskiego 6 na przetwarzanie danych w celach marketingowych, w szczególnoœci poprzez publikacjê w prasie w przypadku wygrania nagrody moich danych osobowych zawartych w kuponie, zgodnie z ustaw¹ z 29.09.1997r. o ochronie danych osobowych. RCSiR informuje, ¿e s³u¿y Pañstwu prawo do wgl¹du i poprawy zgromadzonych danych. ……………………… czytelny podpis ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) WIADOMOŒCI SPORTOWE VII Plebiscyt „Najpopularniejsi w Ropczyckim Sporcie – 2012” * W kategoriach Prezes Roku i Dzia³acz Roku nagrodzoRopczyckie Centrum Sportu i Rekreacji zaprasza czytelników „Zienych bêdzie 5 osób, a w pozosta³ych kategoriach po 3 osoby mi Ropczyckiej” do udzia³u w VII plebiscycie „Najpopularniejsi z poœród nominowanych. w Ropczyckim Sporcie – 2012”. Czytelnicy mog¹ g³osowaæ w nastêpuj¹cych kategoriach: * Wype³nione kupony nale¿y przes³aæ lub dostarczyæ osoü Zawodnik Roku ü Zawodnik Roku Grup M³odzie¿owych (sporty dru¿ynowe) ü Zawodnik Roku Grup M³odzie¿owych (sporty indywidualne) ü Trener Roku ü Trener Roku Grup M³odzie¿owych (sporty dru¿ynowe) ü Trener Roku Grup M³odzie¿owych (sporty indywidualne) ü Prezes Roku ü Dzia³acz Roku biœcie (w godz. 800-1500) do 22 lutego 2013 roku na adres: Ropczyckie Centrum Sportu i Rekreacji (stadion) 39-100 Ropczyce, ul. Mickiewicza 56 * Wa¿ne kupony wezm¹ udzia³ w losowaniu cennych nagród rzeczowych * Nad prawid³owoœci¹ Plebiscytu czuwaæ bêdzie Gminna Rada Sportu Lista osób nominowanych w plebiscycie „Najpopularniejsi w Ropczyckim Sporcie – 2012” Zawodnik Roku (seniorzy) MKS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka no¿na) Dariusz Kosiba £ukasz Ciska³ Robert Raœ Mateusz Pasik KS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka siatkowa) Tomasz Kotyla Pawe³ Rusin Mateusz Sroka LKS „Stra¿ak” Lubzina (pi³ka no¿na) Marek Wegrzynowicz Piotr Kurgan Jacek Rybski LKS „£opuchowa” (pi³ka no¿na) Arkadiusz Jagoda Mariusz Pociask Krystian Laska LKS „Inter” Gnojnica (pi³ka no¿na) £ukasz Chudyba Krystian Œwistak LUKS „Syrena” Gnojnica Wola (zapasy, sumo) Pawe³ Pieprzak Damian Ocha³ Karolina Pieprzak Waldemar Ocha³ Katarzyna Pieprzak UKS Lubzina (zapasy i sumo) Magdalena Macios LZS Ma³a (pi³ka no¿na) Julian Paryœ Micha³ Skóra Zawodnik Roku Grup M³odzie¿owych – sporty dru¿ynowe MKS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka no¿na) Marcin Toœ Dominik Ocha³ Jakub Róg Dominik Za³ocha KS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka siatkowa) Kamil Waszczuk Micha³ Mich Jakub Andreasik Marcin Bia³orudzki Aleksander KaŸmierczak Aleksander Skworzec LKS „Inter” Gnojnica (pi³ka no¿na) Wojciech Kubik Micha³ Papiernik Aneta Godek LKS „£opuchowa” (pi³ka no¿na) Krystian Kordek Krystian Budzik LKS „Stra¿ak” Lubzina (pi³ka no¿na) Dominik Cieœla Jakub Piku³a SP „Soccer” Ropczyce (pi³ka no¿na) Krystian Majka Daniel Ocha³ Robert Œwierad Barbara Godek UKS „Sokó³” Ropczyce (badminton) Joanna Stanisz Sebastian Sado Grzegorz Laska SP „Soccer” Ropczyce (pi³ka no¿na) £ukasz Bieszczad Grzegorz Róg Trener Roku (seniorzy) MKS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka no¿na) Bogus³aw Pacanowski KS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka siatkowa) Micha³ Betleja UKS Lubzina (zapasy i sumo) Andrzej Jedynak LKS „Inter” Gnojnica (pi³ka no¿na) Tomasz Gdowik LKS „Stra¿ak” Lubzina (pi³ka no¿na) Grzegorz Laska LZS Ma³a (pi³ka no¿na) Tadeusz Stolarski LUKS „Syrena” Gnojnica Wola (zapasy, sumo) Ryszard Prokop Trener Roku Grup M³odzie¿owych – sporty indywidualne UKS Lubzina (zapasy i sumo) Andrzej Jedynak „Fala” Ropczyce (p³ywanie) Jerzy Chmura, Jerzy Pudo, LUKS „Syrena” Gnojnica Wola (zapasy i sumo) Ryszard Prokop UKS „Sokó³” Ropczyce (badminton) Dariusz Rachwa³ Zawodnik Roku Grup M³odzie¿owych – sporty indywidualne KP „Fala” Ropczyce (p³ywanie) Dominik Skiba Kewin Rogala Bartosz Pudo Aleksandra Niemiec Micha³ Siewierski UKS Lubzina (zapasy i sumo) Rafa³ G³odek Marcin Ziarnik Hubert Dêborowski LUKS „Syrena” Gnojnica Wola (zapasy i sumo) Klaudia Pieprzak Trener Roku Grup M³odzie¿owych – sporty dru¿ynowe MKS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka no¿na) Robert Raœ KS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka siatkowa) Wojciech Baszak Micha³ Betleja LKS „Inter” Gnojnica (pi³ka no¿na) Witold Œwierad Pawe³ Jasek LKS „£opuchowa” (pi³ka no¿na) Dariusz Raœ LKS „Stra¿ak” Lubzina (pi³ka no¿na) ZIEMIA ROPCZYCKA Nr 12/2012 (254) Prezes Roku MKS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka no¿na) Grzegorz Laska KS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka siatkowa) Wojciech Baszak LKS „Inter” Gnojnica (pi³ka no¿na) Adam Stec LKS „Stra¿ak” Lubzina (pi³ka no¿na) Marek Cesarz LKS „£opuchowa” (pi³ka no¿na) Mariusz Wiktor LZS Ma³a (pi³ka no¿na) Arkadiusz Bêben KP „Fala” Ropczyce (p³ywanie) Jerzy Pudo UKS Lubzina (zapasy i sumo) Bo¿ena Pyzik LUKS „Syrena” Gnojnica Wola (zapasy i sumo) Ryszard Prokop SP „Soccer” Ropczyce (pi³ka no¿na) Bogus³aw Pacanowski Dzia³acz Roku KS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka siatkowa) Stanis³aw Mich, Miros³aw Jamróz, Krzysztof Waszczuk MKS „B³êkitni” Ropczyce (pi³ka no¿na) Witold Ziêba Marek Misiura LKS „Inter” Gnojnica (pi³ka no¿na) Zenon Charchut Witold Œwierad Tomasz Bieœ LKS „Stra¿ak” Lubzina (pi³ka no¿na) Augustyn Olech LKS „£opuchowa” (pi³ka no¿na) Adam Jagoda KP „Fala” Ropczyce (p³ywanie) Jerzy Chmura UKS Lubzina (zapasy i sumo) Andrzej Jedynak LUKS „Syrena” Gnojnica Wola (zapasy i sumo) Witold Dar³ak, Zbigniew Macio³ek UKS „Sokó³” Ropczyce (badminton) Dariusz Rachwa³ SP „Soccer” Ropczyce (pi³ka no¿na) £ukasz Bieszczad Grzegorz Róg LZS Ma³a (pi³ka no¿na) Dariusz Chmura W³odzimierz Niedziela STR. 53 Szkoła imienia Sybiraków Przemarsz na mszę świętą do kościoła - poczty sztandarowe Szkoły Podstawowej w Nawsiu: rodziców i uczniów. W tle oddział Strzelców z Gimnazjum w Wielopolu Skrzyńskim oraz dzieci ze Szkoły w Nawsiu Delegacja Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Wielopolskiej im. T.M. Kantora - prezes Julian Zegar i skarbnik Franciszek Ślusarczyk. Pierwszy od lewej - kpt. Władysław Kmieć - Sybirak Msza święta w kościele pod przewodnictwem ks. biskupa Edwarda Białogłowskiego Posadzenie Dębu Pamięci na placu szkolnym Tablica z nazwiskami Sybiraków z Nawsia Przekazanie sztandaru szkoły dyrektor Krystynie Paryś Ślubowanie uczniów na sztandar Uczniowie Szkoły Podstawowej w Nawsiu podczas uroczystej akademii Mieszkańcy Nawsia uczestniczący we mszy świętej Organizacja zarządzania drogami publicznymi na terenie Miasta i Gminy Ropczyce DROGI KRAJOWE GDDKiA; Rejon Dróg Krajowych w Dębicy tel. (14) 670 35 11 DROGI WOJEWÓDZKIE Marszałek Województwa Podkarpackiego; Zarząd Dróg Wojewódzkich w Dębicy tel. (14) 677 50 88 DROGI POWIATOWE Starosta Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego; Wydział Dróg Powiatowych tel. (17) 22 28 922 DROGI GMINNE Burmistrz Ropczyc; Referat GKiM tel. (17) 22 10 532 / 533 Schemat połączeń w rejonie Podkarpacia 2012/13 DELIKATESY www.sklepy.orzech.com.pl ROPCZYCE, ul. Św. Barbary 40 SĘDZISZÓW MŁP., ul. Michałowskich 16 Wesołych świąt! A w święta niech snuje się kolęda, i gałązki świerkowe, niech pachną na zdrowie. Pełnych radości, ciepła i spokoju świąt Bożego Narodzenia spędzonych z dala od codziennych zmagań oraz wielu twórczych pomysłów i ich realizacji w Nowym 2013 Roku Zapraszamy na zakupy!!! W naszej ofercie czekają na Państwa codziennie ciepłe bułeczki wypiekane w naszym sklepie, a także pyszny kurczak z rusztu. życzy Zarząd oraz Pracownicy Firmy ORZECH GABINET STOMATOLOGICZNY dr n. med. Robert Brodowski specjalista chirurgii szczękowo-twarzowej STOMATOLOGIA OGÓLNA CHIRURGIA; IMPLANTY; PROTETYKA; KOSMETOLOGIA www.e-brodowski.pl Godziny otwarcia: pn.-sob. 6.00-22.00, niedz. 9.00-20.00 FUH BRODMED computers Ropczyce ul. Rynek 1 Komputery pokój 319 tel. 664-192-400 Kasy fiskalne Akcesoria SALON SPRZEDAŻY ul. 3 Maja 34A, 39-120 Sędziszów Młp. tel. 17 22 16 746 [email protected] Papiery do drukarek i kas fiskalnych OG£OSZENIA DROBNE BEZP£ATNIE ! ul. 3 Maja 4, 39-100 Ropczyce tel. 17 222 85 86 [email protected] Lokal do wynajęcia (od listopada 2012 r.) przy ul. Wyspiańskiego w Ropczycach. Powierzchnia - 50 m2 + zaplecze. Cena do negocjacji. Tel. 510 115 379 W sprawie reklam prosimy o kontakt: tel. 17 22 18 228 e-mail: [email protected] lub na adres redakcji (w stopce)