Wspólne dostarczanie usług – Partnerstwo gmin Regionu Vćrnes

Wspólne dostarczanie usług – Partnerstwo gmin Regionu Værnes (środkowa Norwegia)
Region Vaernes jest położony 25 km na północ od Trondheim (179 692 mieszkańców – czwarte miasto
w Norwegii ze względu na wielkość populacji) tworzy 7 gmin liczących razem 46 1670 mieszkańców.
Najmniejsza, peryferyjnie położona gmina Tydal ma 861 mieszkańców a największa Stjørdal licząca 22702
mieszkańców jest siedzibą władz regionu oraz ma na swoim terenie zlokalizowane międzynarodowe lotnisko
Trondheim-Værnes obsługujące przede wszystkim dwa okręgi ( z 19 na które podzielona jest Norwegia, są one
odpowiednikiem poskich województw): Północny-Trøndelag i Południowy-Trøndelag wraz z Trondheim. Cały
Północny-Trøndelag, gdzie funkcjonuje od 10 lat Region Værnes, liczy 24 gminy, które zamieszkuje obecnie
pond 128 tys. mieszkańców.
Współpraca sześciu gmin Regionu Værnes zaczęła działać w 2003 roku w ramach podjętego razem projektu
w celu zapewnienia dobrego wspólnego dostarczania usług publicznych. Gminy chciały uniknąć likwiadacji
najmniejszych jednostek i przyłączenia ich do największych gmin. W 2006 roku zgodnie z ogłoszoną ustawą
inicjatywa oddolna uzyskała status między gminego partnerstwa i dołączyła się siódma gmina – Frosta. W liście
inicjującym współpracę zapisano, że partnerstwo daży: "Do zacieśnienia współpracy i koordynacji w celu
zapewnienia dobrego świadczenia usług." Chciano uzyskać: lepszą jakość usług przez wysoką profesjonalizację,
łatwiejsze zatrudnianie specjalistów, korzystanie z efektu skali, koordynowanie działań w szerszym regionie
i oderwanie sie od perspektywy małych gmin.
Rada Regionu Værnes (partnerstwo w formule porozumienia gmin) działa poprzez:
Rada Regionalna składa się z:





burmistrzów
przywódców opozycji lub innych przedstawicieli rad gminnych
2 przedstawicieli związków
gminnych dyrektorów wykonawczych z głosem doradczym
szefa powiatu (status obserwatora)
Grupa Robocza - polityczna


Lider i zastępca przewodniczącego Rady Regionalnej, burmistrz Stjørdal, wraz z sekretariatem
Osoby odpowiedzialne za rozwój regionalny i lobbing
Komitet Roboczy



Gminni dyrektorzy wykonawczy
2 przedstawicieli związków
Osoby odpowiedzialne w gminach za współpracę w dostarczaniu usług
Komitety polityczne
Sekretariat
Projekty robocze
Realizując współpracę gminy przekonały się, że najlepsze wyniki w dziedzinie dostarczania usług publicznych
uzyskuje gdy systemy ich dostarcania w gminach sa połączone zwłacza w sferze wykorzystywanej technologii
teleinformatycznej. Ta sfera współpracy, polegająca na budowaniu wspólnej infrastruktury informatycznej,
stała się priorytetem i pozwoliła osiągnąć poprawę usług w wielu dziedzinach. Mieszkańcy podnieśli swoje
kompetencje cyfrowe i dpomagają sie poprawy jakości w sferach nie objętych dotychczas współpracą między
gminną. Największym projektem infrastrukturalnym partnerstwa była budowa współnej serwerowni w 2010
roku i wydajnych łączy internetowych. Pozwala to na podjęcie wspólnych bardziej zaawansowanych
technologicznie działań mających charakter technologii Smart City ale stosowanych na terenach gmin wiejskich.
1
W ramach Partnerstwa Regionu Værnes współpraca (w różnych konfiguracjach gminnych, obejmująca od 4 do
7 gmin) odbywa się w następujących dziedzinach:















płace i księgowość
zbieranie podatków
opieka nad dziećmi
usługi edukacyjne i psychologiczne dla dzieci i młodzieży
ratownictwo medyczne
koordynacja zarządzania
organizowanie zamówień publicznych
usługi teleinformatyczne
wspólne ochrona danych
wspólne centrum medyczne
wspólna inspekcja pracy
wspólna obsługa stron internetowych
wspólne archiwum
wspólny dostęp internetowy do map i informacji przestrzennej
wspólne zarządzanie jakością funkcjonowania administracji.
Wyróżniający się wspólny projekt realizowany od obecnie w Partnerstwie Regionu Værnes dotyczy
wykorzystania technologii teleinformatycznych w dziedzinie pomocy społecznej (Welfare technology). Stał
się on możliwy do realizacji po zbudowaniu wspólnej serwerowni i rozbudowaniu wysokiej jakości połączeń
internetowych. Zastosowanie technologii w dziedzinie pomocy społecznej daje ludziom starszym możliwość
życia w domu dłużej, poprawia jakość życia osób starszych, tworzy większe bezpieczeństwo dla osób starszych
i ich krewnych, zapewnia lepszą organizację pomocy i obniża jej koszty w dłuższym czasie.
Teleinformatyka w pomocy społecznej (Welfare technology) obejmuje:
1. czujniki ostrzegawcze i alarmowe montowane w domach osób starszych lub chorych wymagających pomocy








Alarmy bezpieczeństwa
Alarmy informujące o upadku
Czujniki ruchu
Alarmy drzwi
Czujniki temperatury, które wydają ostrzeżenia, gdy temperatura w pomieszczeniu jest zbyt wysoka
lub niska
Czujniki wodne, które wydają ostrzeżenia po wykryciu wody
Czujniki w łóżku, które wykrywają, gdy pacjent jest w łóżku
GPS specjalnie przystosowany dla osób z demencją lub które łatwo mogą się zgubić
2. Czujniki monitorujące stan zdrowia



Monitoring ciężar ciał
Kontrola ciśnienia krwi
Monitoring poziomu cukru w krwi
Wszystkie te urządzenia są w stanie wysyłać dane z pomiarów, zdarzeń i alarmów z prywatnych domów osób
starszych lub chorych wymagających pomocy. Dane te są następnie zapisywane i przesyłane do centrum
alarmowego, które w razie potrzeby uruchamia interwencję i pomoc dla osób starczych.
2