PRZYCZYNY POJAWIENIA SIĘ SPISANYCH KONSTYTUCJI

Transkrypt

PRZYCZYNY POJAWIENIA SIĘ SPISANYCH KONSTYTUCJI
PRZYCZYNY POJAWIENIA SIĘ SPISANYCH KONSTYTUCJI
Ławniczak Artur
Dr. hab. nauk prawnych, katedra Prawa Konstytucyjnego
Uniwersytetu Wrocławskiego
(Rzeczpospolita Polska)
W dłuższej dziejowej perspektywie warte uwagi są jedynie te akty
prawne, które pamiętane są po wielu latach od ich powstania. Wypada zaliczyć
do nich niektóre wiekopomne kodeksy, bulle czy karty oraz konstytucje.
Pozycja tych ostatnich, jeśli będziemy je rozumieć jako nowożytne dokumenty
umieszczane w monarchiach i republikach na najwyższym szczeblu
jurydycznej hierarchii, jest w historiozoficznym wymiarze słabsza od
mających starszy rodowód konkurentów, gdyż minęło zbyt mało czasu, aby
móc wyciągać dalej idące wnioski odnośnie ich znaczenia. Na aktualnym
etapie rozwoju jednakże wypada uznać, że w poważnej mierze współkształtują
one typową postać współczesnej państwowości, dla opisania której używa się
wszak określenia «nowożytne państwo konstytucyjne».
Dzieje się tak dlatego, ponieważ zgodnie z dominującym współcześnie w
zdecydowanej większości krajów poglądem wewnętrzny porządek prawny
powinien być zwieńczony najwyższej rangi aktem jurydycznym, nazywającym
się zazwyczaj konstytucją. Oznacza to, że jej istnienie w jakiś sposób
odpowiada na zapotrzebowanie społeczne w postaci dość powszechnej
potrzeby życia w takiej rzeczywistości społeczno-politycznej, jaka
charakteryzuje się rudymentarnym uporządkowaniem dzięki jakiejś
Najważniejszej Zasadzie Świata, tożsamej z niepodważalnym i szczególnie
aksjologicznie nacechowanym Najwyższym Prawem. Ideę tę odnajdziemy
nawet w dystansujących się od prawniczości Chinach pod postacią Tao, w
Indiach doszukamy się jej w Brahmanie, a w grecko-chrześcijańskim
paradygmacie religijno-filozoficznym występuje ona jako Λογος.
Występowanie pojęcia tego rodzaju w różnych częściach świata stanowi
istotną przesłankę dla rozkrzewionej prawnopozytywnej jurydyzacji, łatwo
dostrzegalnej w politycznej historii ludzkości, gdzie kulminuje ona
konstytucjonalizacją, będącą ambitną próbą samodzielnego stworzenia przez
rodzaj ludzki własnego Ius Supremum. Jednakże prowadząca do niego
~ 15 ~
Lviv Polytechnic National University Institutional Repository http://ena.lp.edu.ua
ekspansja jurydyczności nie jest zjawiskiem równomiernie występującym w
różnych częściach świata. Trudno nie zauważyć daleko posuniętej względem
niej chińskiej wstrzemięźliwości, wynikającej z preferowania etyki, jak
również niełatwego do ogarnięcia hinduskiego pluralizmu religijnofilozoficznych paradygmatów, w zasadzie uniemożliwiających uzyskanie
spójnego poglądu na rzeczywistość, bez czego nie można kreować z założenia
jednoznacznych norm prawnych. Skutek jest taki, że w statolatrycznym Kraju
Środka w zasadzie nie występuje w rozwiniętej postaci prawniczość, natomiast
w przepojonych religijnością Indiach pojawia się prawne ujmowanie
rzeczywistości, ale pozostaje ono w nierozwiniętej postaci, gdyż dominacja
Sacrum jest zbyt silna.
Bardziej sprzyjające warunki dla powstania samodzielnej i kreatywnej
jurystyki powstały na bliższym Europie Wschodzie, gdy w Mezopotamii
pojawiły się niezależne miasta-państwa, napełnione gwarem przybywających z
różnych stron, cywilizacyjnie odmiennych przybyszów, co stworzyło
koniunkturę dla biegłych w piśmie specjalistów, pośredniczących w
zawieraniu umów między stronami, aprobującymi powstające na miejscu
normy, mające zobiektywizować sposób oceniania czynów dokonywanych w
środowisku zasadniczo obcych sobie ludzi. Schemat ten w jeszcze większym
natężeniu dał o sobie znać w antycznym Rzymie, gdzie wraz z rozrostem
państwa kapłani lokalnej religii tracili znaczenie na rzecz bardziej
uniwersalnych jurystów, narzucających ius romanum coraz odleglejszym
okolicom. Wskutek podbojów doszło do implementacji w Imperium
lewantyńskiego monoteizmu wraz z ideą normatywnej Świętej Księgi,
stanowiącej konfesyjny archetyp Konstytucji, której globalna kariera została
przygotowana przez ekspansję Biblii. Poważną konkurencją dla niej okazał się
być Koran, objawiony Mahometowi w tej części Arabii, jaka ujrzała ściśle
związaną z osobą Proroka Konstytucję Medyńską, która jednakże nie mogła
owocować islamską postacią konstytucjonalizmu z powodu niemożliwości
zignorowania autorytetu Księgi w przesyconym religijnością muzułmańskim
społeczeństwie, pozbawionym laickiej przestrzeni, w jakiej mogłoby się
rozwijać w świecie islamu nieustannie skrępowane wszechobecnością
fideizmu prawo.
~ 16 ~
Lviv Polytechnic National University Institutional Repository http://ena.lp.edu.ua
W bliskowschodnich religiach monoteistycznych Ius Supremum
kojarzone jest ze Stwórcą, pozwalającym zapoznać się wyznawcom z
pożądanym modelem postępowania dzięki jurydycznie nacechowanej Świętej
Księdze. W Biblii wyróżnia się Dekalog, będący teistycznie
usankcjonowanym zbiorem normatywnych nakazów i zakazów, który potężnie
oddziałał na prawną świadomość Zachodu, zachęcanego do konstruowania
swoistej nomokracji przez dystansującego się od starotestamentowego Prawa
Chrystusa. W efekcie Ecclesia Romana pielęgnuje własne prawo kanoniczne,
rozkrzewiające się obok dostarczającego mnóstwa normatywnych i
nomenklaturowych wzorców, w tym tak istotnego pojęcia jak constitutio,
prawa rzymskiego.
Jego znaczenie polega na tym, że dowodzi ono możliwości wyraźnego
oddzielenia jurydyczności od sakralności. Z kolei w żydowskiej cywilizacji
również odnajdziemy ścisły związek Religii z Prawem, z tym, że mamy tu do
czynienia z potężną ofensywą prawnopozytywnej normatywności,
uzupełniającej biblijną Torę mrowiem talmudycznych, niezwykle
szczegółowych unormowań, mających wskazywać wiernym dokładny sposób
postępowania w dowolnej sytuacji.
Taka skrajna kazuistyka nie pozostawia miejsca na szersze spojrzenie,
które pojawia się stopniowo w tych europejskich krajach, jakie przyjęły ius
romanum lub co prawda mu się oparły, ale wyzwanie z jego strony skłoniło
ich władców do doskonalenia naznaczonych pierwotnie trybalizmem praw
zwyczajowych. Odnosiły się one przede wszystkim do zagadnień o
charakterze prywatnoprawnym, natomiast pojawiające się wraz z rozwojem
państwowości kwestie prawnopolityczne były rozstrzygane dzięki
postanowieniom monokratów względnie parlamentów, gdy pojawiły się one w
systemach ustrojowych i potrafiły wywalczyć sobie w nich silną pozycję, co
gdzieniegdzie doprowadziło nawet do republikanizacji formy państwa. Dzięki
temu mógł się rozwinąć zarówno monarszy, jak i republikański
konstytucjonalizm.
Zanim doszło do pojawienia się go w dojrzałej postaci, w mediewalnych
monarchiach arystokraci i inni poddani coraz częściej domagają się
ograniczających królewską władzę dokumentów prawnych wysokiej rangi. Za
precedensowy akt tego typu można uznać Wielką Retrę ze starożytnej Sparty,
~ 17 ~
Lviv Polytechnic National University Institutional Repository http://ena.lp.edu.ua
tym niemniej wydaje się, że dla chrześcijańskiej Europy znacznie większe
znaczenie miały prekonstytucyjne Jerozolimskie Assyzy, będące prawnym
fundamentem dla systemu rządów w powstałym na skutek I krucjaty
państwie, będącym prefiguracją, również w prawnopolitycznym wymiarze,
Stanów Zjednoczonych z ich dojrzałym konstytucjonalizmem.
Widzimy zatem, że prekonstytucjonalizm narastał w krajach
zamieszkanych przez chrześcijan, gdzie rywalizacja między papiestwem a
cesarstwem, wzmacnianie się bardziej narodowych od tych uniwersalnych
potęg królestw oraz rozwój miast wywarły poważny wpływ na rozwijające się
pomału wraz z przekwitaniem Średniowiecza prawo polityczne. Było ono
pożytecznym narzędziem, wykorzystywanym przez emancypujące się
królestwa, coraz mocniej akcentujące znaczenie swych praw kardynalnych, w
tym także spisywanych na wzór Jerozolimskich Assyzów kompromisów
między panującym a panami.
Ich religijno-politycznym odpowiednikiem stały się inspirowane przez
dzieła protestanckich herezjarchów z Kalwinem na czele ugody i pakty,
konstytuujące oparte na purytańskim przesłaniu republikańskie wspólnoty. Do
dokonanego na amerykańskiej ziemi ich zjednoczenia z innymi koloniami
doszło wskutek zastosowania zeświecczonej wersji starotestamentowego
Przymierza, nazywanej umową społeczną. Jej rosnąca popularność sprawiła,
że mityczny Konsensualny Fundament państwa został odrestaurowany dzięki
zawierającej monteskiuszowski schemat Konstytucji, de facto konstruowanej
przez uchwalających ją, legitymowanych poprzez wybory reprezentantów
społeczeństwa, zawierających w jego imieniu w swoim gronie odnowione,
stanowiące restytucję domniemanej Założycielskiej Umowy, Nowożytne
Przymierze, odróżniające się od biblijnego wzorca znacznie większym
natężeniem laickości. pozwalającej abstrahować od występujących między
różnymi chrześcijańskimi denominacjami różnic. Tak więc propagowana przez
Locka i Russa idea Contrat Social znalazła swój najbardziej znany w
nowożytnym świecie zinstytucjonalizowany wyraz w Konstytucji Stanów
Zjednoczonych, która stała się niezwykle sugestywną zachętą dla
prawodawców na całym świecie, doświadczającym dzięki temu daleko
posuniętej zinstytucjonalizowanej konstytucjonalizacji.
~ 18 ~
Lviv Polytechnic National University Institutional Repository http://ena.lp.edu.ua
Nie uległa jej Anglia, pomimo tego, że wyspiarską inkarnację
«Jerozolimskiej Prekonstytucji» odnajdziemy w powszechnie znanej Wielkiej
Karcie Swobód, wciąż traktowanej przez wielu badaczy za część angielskiej
Konstytucji. Zachowała ona swój tradycyjny, pozbawiony panującego nad
innymi aktu prawnego kształt, co nie przeszkodziło w tym, że Magna Charta
Libertatum stała się inspiracją dla północnoamerykańskich kolonistów.
Powołali oni do życia Stany Zjednoczone, prawnopolitycznie kreowane
przez Konstytucję USA, będącą najszerzej znanym dokumentem tego rodzaju
na świecie, inaugurującym nowożytny konstytucjonalizm w pełnym
prawnopaństwowym znaczeniu tego słowa. Powstał on dlatego, że Ojcowie
Założyciele zaoceanicznej, mającej być Wielkim Oświeceniowym
Wyzwaniem dla Starego Świata Nowożytnej Republiki doszli do wniosku, że
amorficzna angielska konstytucja nie stanowi wystarczającego zabezpieczenia
przeciw sprzecznym z prawem naturalnym «tyrańskim uroszczeniom»
rządzących, zbyt łatwo znajdujących w zawikłanym systemie jurydycznym
luki, pozwalające na niesprawiedliwe poczynania.
Północnoamerykańską receptą na te nieprawidłowości stała się formuła
Republiki Konstytucyjnej, czyli należącego do oświeconych obywateli
państwa, w którym panuje stworzona przez nich jednorazowym aktem woli
Konstytucja, mająca być «kopernikańskim przewrotem» w dziejach
państwowości, gwarantującym właściwą realizację deptanych w Starym
Świecie ideałów z Wolnością na czele. Nowość Konstytucji USA, której
uchwalenie oznaczało, że doszło do masowej unifikacji prawnej na wielkich
obszarach kontynentu, jest podwójna, gdyż oprócz tego, że kreuje ona w
wymiarze jurydycznym antyfeudalny ustrój ekonomiczno-społecznopolityczny, jest prawnym fundamentem nowej państwowości, w
demonstrujący sposób manifestującej swoją odmienność.
Nie należy jednak zapominać o tym, że mające doniosłe i wciąż
dostrzegalne skutki uchwalenie amerykańskiej Ustawy Zasadniczej nie
nastąpiło «samo z siebie», gdyż nolens volens jej twórcy czerpali z
euroazjatyckiego dorobku społeczno-politycznego, w związku z czym mieli
przeciw czemu protestować. Ich kontestacja, której politycznoprawnym
wyrazem stała się Konstytucja, wynikała, jak każda inna, z krytycznej oceny
poczynań rządzących, tym niemniej nie mogła bez kompletnej anarchizacji
~ 19 ~
Lviv Polytechnic National University Institutional Repository http://ena.lp.edu.ua
odcinać się od wielowiekowego legatu Wschodniej Półkuli, z którego pełnymi
garściami czerpali koloniści, także w prawnopolitycznym wymiarze. Świadczy
o tym choćby to, że przecież słowo constitutio było już znane w antycznej
Italii. Nadali oni temu wyrazowi nowe znaczenie, dzięki czemu
zinstytucjonalizo-wany konstytucjonalizm podbił resztę świata, bez której
zapewne by nie powstał. Jankesi «postawili bardzo ważną kropkę nad i», tym
niemniej zasadnicza część tej litery została już przed nimi ukonstytuowana
wskutek długowiecznych poszukiwań, szczególnie intensywnych na
średniowieczno-nowożytnym
chrześcijańskim
Zachodzie,
którego
przedłużeniem stał się amerykański Daleki Zachód, gdzie «in cruda radice
wyrósł konstytucyjny gmach», stworzony przez dobrze znających
prawnopolityczną Tradycję swoich przybyłych zza Oceanu przodków
architektów.
КОНСТИТУЦІОНАЛІЗМ ТА ЗАХИСТ ПРАВ ЛЮДИНИ
В УКРАЇНІ: ВІД РЕВОЛЮЦІЇ ГІДНОСТІ – ДО СЬОГОДЕННЯ
Федоренко В.Л.
доктор юридичних наук, професор,
Заслужений юрист України, завідувач кафедри
державної служби та кадрової політики
Національної академії державного управління
при Президентові України
Розвиток сучасного українського конституціоналізму та усіх його
складників – конституційної доктрини, відповідної правотворчої та
правозастосовної
практики,
–
нині
переживає
перехідний,
трансформаційний
період,
зумовлений
революційними,
постреволюційними і військово-політичними подіями, що України
пережила від Революції гідності до сьогодення. Не вдаючись до
детального аналізу ситуації в АР Крим, окремих районах Донецької та
Луганської областей, відзначимо складність конституційних процесів
всередині держави.
~ 20 ~
Lviv Polytechnic National University Institutional Repository http://ena.lp.edu.ua