Samochody
Transkrypt
Samochody
PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu: SAMOCHODY Cars Kierunek: Forma studiów: stacjonarne Kod przedmiotu: S4_2-4 mechanika i budowa Maszyn Rodzaj przedmiotu: Poziom kwalifikacji: obowiązkowy na specjalności: Inżynieria cieplna i samochodowa I stopnia Rok: III Semestr: VI Rodzaj zajęć: Liczba godzin/tydzień: Liczba punktów: wykład, laboratorium E 2W , 3L 6 ECTS I KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z podstaw budowy samochodu. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Wiedza z zakresu fizyki na poziomie podstawowym. 2. Podstawowa wiedza w zakresie budowy pojazdów. 3. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów wielkości mechanicznych. 4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z katalogów, dokumentacji technicznej i zasobów internetowych dotyczących wybranej tematyki. 5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie. 6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań. EFEKTY KSZTAŁCENIA EK 1 – posiada wiedzę na temat stosowania nowoczesnych metod kontroli i sterowania pracy maszyn cieplnych i samochodów. EK 2 – ma wiedzę w zakresie poprawnej eksploatacji pojazdu samochodowego. EK 3 – potrafi stosować metody obliczeń i pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, ocenić dokładność pomiarów i wyznaczyć niepewności pomiarowe oraz stosować odpowiednie sposoby prezentacji wyników pomiarów. EK 4 – potrafi wykorzystać prawa fizyki w technice inżynierskiej oraz projektowaniu i eksploatacji urządzeń technicznych. EK 5 – potrafi czytać prasę fachową (także w języku angielskim) i prowadzić proces samokształcenia się. EK 6 – posiada umiejętności w zakresie prawidłowego przygotowania, przeprowadzenia podstawowej diagnostyki pojazdu samochodowego. EK 7 – ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związaną z pracą zespołową. 1 TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć – WYKŁADY W 1 - Historia samochodu. Określenia podstawowe. W 2 – Rodzaje samochodów i ich klasyfikacja. W 3 – Konstrukcja nadwozi pojazdów samochodowych. Klasyfikacja nadwozi samochodowych. W 4 – Ogólna budowa samochodu. W 5 – Podział na podzespoły i ich rozmieszczenie. W 6 – Usytuowanie środka masy. W 7 – Wskaźniki techniczno – ekonomiczne samochodu. W 8 – Kryteria oceny jakości samochodu. W 9 – Ergonomia samochodu. W 10 – Układ transmisji mocy. W 11 – Układ jezdny samochodu. W 12 – Układ kierowniczy. W 13 – Układ hamulcowy. W 14 – Metodyka diagnozowania stanu technicznego pojazdów W 15 – Międzynarodowy kod producenta VIN Forma zajęć – ĆWICZENIA LABORATORYJNE C 1 – Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych, zasady BHP i zasady zaliczania przedmiotu. Elementy układu hamulcowego z ABS i ich rozmieszczenie w samochodzie. C 3 – Wpływ układu ABS na opóźnienie i drogę hamowania pojazdu. C 4 – Charakterystyka układu hamulcowego z korektorem siły hamowania. C 5 – Budowa manualnej skrzyni biegów i wyznaczenie jej przełożenia kinematycznego oraz dynamicznego. C 6 – Badanie układów oświetlenia samochodu. C 7 – Budowa i charakterystyka układu kierowniczego ze wspomaganiem. C 8, 9 – Wyznaczenie charakterystyki trakcyjnej pojazdu. C 10 – Wyznaczanie charakterystyki amortyzatora samochodowego. C 11, 12 – Modelowanie charakterystyki zawieszenia pojazdu. C 13, 14 – Wyznaczanie sztywności ramy nośnej pojazdu. C 15 – Budowa elementów systemów bezpieczeństwa biernego. Liczba godzin 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 Liczba godzin 3 3 3 3 3 3 6 3 6 6 6 NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE 1. – Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. 2. – Ćwiczenia laboratoryjne, opracowanie sprawozdań z realizacji przebiegu ćwiczeń. 3. – Instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych. 4. – Przyrządy pomiarowe. 5. – Stanowiska do ćwiczeń laboratoryjnych. 6. – Stacja diagnostyczna z hamownią podwoziową i samochody badawcze 2 SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA) F1. – Ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych F2. – Ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń F3. – Ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania F4. – Ocena aktywności podczas zajęć P1. – Ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę* P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – egzamin OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA Forma aktywności Godziny kontaktowe z prowadzącym Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 30W 45L 75h Zapoznanie się ze wskazaną literaturą 15 h Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 22,5 h Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych 15 h Konsultacje z prowadzącym 5h Przygotowanie do egzaminu 17,5 h Suma SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych 150 h 6 ECTS 3,32 ECTS 3,3 ECTS LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. Arczyński S.: Mechanika ruchu samochodu. WNT, Warszawa 1994. Jornsen Reimpell, Jurgen Betzler : Podwozia samochodów. WKŁ, Warszawa 2001 Leiter R.: Hamulce samochodów osobowych i motocykli. WKŁ, Warszawa 1998. Luterek L., Reutt P.: Eksploatacja pojazdów samochodowych. WSP, Warszawa 1986 Mazurek St., Merkisz J.: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WKŁ, Warszawa 2002. Micknass W., Popiol R., Sprenger A.: Sprzęgła, skrzynki biegów, wały i półosie napędowe. WKŁ, Warszawa 2006. Reimpell J., Betzler J.: Podwozia samochodów, podstawy konstrukcji. WKŁ, Warszawa 2004. Reński A.: Układy hamulcowe i kierownicze oraz zawieszenia. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2004. Samochody od A do Z. Praca zbiorowa. WKŁ, Warszawa 1978. Stone R., Ball J.K: Automotive Engineering Fundamentals. SAE International 2004. Zieliński A.: Konstrukcja nadwozi samochodów osobowych. WKŁ, Warszawa 1998 PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL) 1. dr inż. Arkadiusz Kociszewski [email protected] * Warunkiem uzyskania zaliczenia końcowego jest zaliczenie każdego ćwiczenia laboratoryjnego 3 MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Efekt kształcenia EK 1 EK 2 EK 3 EK 4 EK 5 EK 6 EK 7 Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) K_W_D02 K_W_D19 K_W_D21 K_U_D18 K_U_D08 K_W_D08 K_U_D02 K_U_D15 K_U_D03 K_U_D07 K_U_D19 K_K01 K_K02 Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C1 W1-15 1 P1, P2 F4 C1 W1-15 1 P1, P2 F4 C1 C1 C1 W1-15 L1-15 L1-15 L1-15 L1-15 C1 L1-15 C 2-6 2-6 2-6 P1, P2 F1-4 F1-4 F1-4 F1-4 2-6 F1-4 1, 2, 3, 4, 5, 6 II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY Na ocenę 2 Na ocenę 3 Na ocenę 4 Na ocenę 5 Efekt 1 Student opanował podstawową wiedzę z zakresu budowy samochodu Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu budowy samochodu Student częściowo opanował wiedzę z zakresu budowy samochodu Student opanował wiedzę z zakresu budowy samochodu, potrafi wskazać właściwą metodę do rozwiązania danego zagadnienia technicznego z zakresu konstrukcji pojazdów. Student bardzo dobrze opanował wiedzę z zakresu materiału objętego programem nauczania, samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę przy użyciu różnych źródeł. Efekt 2 Student posiada umiejętności stosowania wiedzy w zakresie eksploatacji i diagnostyki pojazdu samochodowego. Student nie potrafi wyznaczyć podstawowych parametrów diagnozowanego pojazdu, nawet z pomocą prowadzącego. Student nie potrafi wykorzystać zdobytej wiedzy, wymaga pomocy prowadzącego we właściwej interpretacji zagadnień związanych z tematyką przedmiotu. Student poprawnie wykorzystuje wiedzę oraz samodzielnie rozwiązuje problemy wynikające z realizacji zajęć. Student potrafi dokonać wyboru technik pomiarowych oraz metod obliczeń podstawowych wielkości fizycznych, potrafi dokonać oceny oraz uzasadnić trafność przyjętych założeń. 4 Efekt 3 Student potrafi efektywnie prezentować i dyskutować wyniki własnych działań. Student nie opracował sprawozdania. Student nie potrafi zaprezentować wyników swoich badań. Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, ale nie potrafi dokonać interpretacji oraz analizy wyników własnych badań, zadania wynikające z realizacji ćwiczeń wykonuje z pomocą prowadzącego. Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, potrafi prezentować wyniki swojej pracy oraz dokonuje ich analizy. Student wykonał sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia, potrafi w sposób zrozumiały prezentować, oraz dyskutować osiągnięte wyniki. III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE 1. Informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn o planie zajęć i programie studiów dostępne są na tablicy informacyjnej Wydziału oraz stronie internetowej Wydziału: www.wimii.pcz.pl. 2. Pliki instrukcji do ćwiczeń oraz prezentacji znajdują się na stronie internetowej Instytutu Maszyn Cieplnych - Zakładu Maszyn Tłokowych i Techniki Sterowania - www.imc.pcz.czest.pl/imtits. 3. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na tablicy informacyjnej Zakładu Maszyn Tłokowych i Techniki Sterowania. 4. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć oraz umieszczona jest na tablicy ogłoszeń Zakładu Maszyn Tłokowych i Techniki Sterowania. 5