Historia Zespołu Szkół Samochodowych w Toruniu Historia

Historia Zespołu Szkół Samochodowych w Toruniu Historia

Historia Zespołu Szkół Samochodowych w Toruniu
Historia samochodówki nierozerwalnie wiąże się z toruńską budowlanką. To w jej siedzibie,
przy dawnej ul. Zjednoczenia 19/25, otwarto w 1949 r. Państwowe 4–letnie Liceum Drogowe.
Podlegało ono wówczas Ministerstwu Transportu Drogowego i Lotniczego. Liceum posiadało
jeden oddział o specjalności drogi kołowe i mosty. W 1953 r. zmieniono nazwę szkoły na
Technikum Drogowe. Jako sublokator w Technikum Budowlanym miało do dyspozycji trzy
sale lekcyjne, prawo korzystania z „urządzeń kulturalno – oświatowych” i „pracowni
naukowych”. Nauka odbywała się przeważnie na drugą zmianę. Po raz ostatni rekrutacja do
Technikum Drogowego na specjalności drogowe odbyła się w roku szkolnym 1954/55.
W roku szkolnym 1955/56 decyzją Departamentu Oświaty Szkolnictwa Zawodowego
rozpoczęła naukę klasa pierwsza o specjalnościach typowo samochodowych: remont
i obsługa samochodów (1 oddział) oraz eksploatacja i naprawa samochodów (2 oddziały).
W ten sposób rozpoczęło swoją działalność Technikum Samochodowe, choć oficjalnie nazwy
tej szkoła mogła używać dopiero od 1.09.1958 r. Od tego momentu szkoła funkcjonowała
w dokumentach jako Technikum Samochodowe Ministerstwa Oświaty w Toruniu. Toruńska
samochodówka, bo tak ją potocznie nazywano, rozpoczęła więc kształcenie techników
mechaników o specjalności samochodowej, na podbudowie szkoły podstawowej w 1955 r.
Okres kształcenia dla tej szkoły do roku 1959 wynosił 4 lata, później natomiast 5 lat.
Zmiany organizacyjne
W roku szkolnym 1958/59 otwarto przy technikum samochodowym młodzieżowym oddział
dla pracujących o specjalności eksploatacja i naprawa samochodów, o 5–letnim cyklu
nauczania. Naukę uczniowie pobierali w trybie wieczorowym. W 1960/61 roku utworzono
oddział klasy trzeciej dla pracujących, której słuchaczami byli oficerowie i podoficerowie
jednostek wojskowych Torunia. Od roku 1964/65 technikum wieczorowe przeszło
reorganizację i zaczęło kształcić w cyklu 3 – letnim.
W roku szkolnym 1962/63 szkoła posiadała 16 oddziałów o specjalności „eksploatacja i
naprawa samochodów”, w tym: 11 oddziałów młodzieżowych i 5 oddziałów dla pracujących
(łącznie z jednym oddziałem filialnym w Brodnicy, w Liceum Ogólnokształcącym, dla
pracowników tamtejszej fabryki części samochodowych). Natomiast w roku szkolnym
1963/64 było już 18 oddziałów, w tym: 15 oddziałów młodzieżowych, 3 oddziały dla
pracujących już o 3 – letnim cyklu kształcenia. Do roku 1968 sytuacja w zakresie rozwoju
organizacyjnego szkoły nie uległa zmianie.
Następne lata to dynamiczny rozwój szkoły powodowany dużym zapotrzebowaniem na
wykwalifikowaną kadrę pracowników i postępem w przemyśle motoryzacyjnym.
W roku szkolnym 1968/69 po raz pierwszy odbył się nabór do dwóch pierwszych klas
Zasadniczej Szkoły Samochodowej o 3–letnim cyklu nauczania. Przez pierwsze dwa lata
kształcenie odbywało się w zawodzie mechanik–kierowca pojazdów samochodowych (od
1983r. zmienia się nazwa zawodu na mechanik pojazdów samochodowych), a od roku
szkolnego 1969/70 również w zawodzie elektromechanik pojazdów samochodowych. Od
1.09.1970 r. proces kształcenia odbywał się wyłącznie w siedzibie szkoły przy ul. Św. Józefa,
wcześniej natomiast – w Zasadniczej Szkole Zawodowej Nr 2 przy ul. Grudziądzkiej 13/15
(dzisiaj PCK). Zasadnicza Szkoła Samochodowa rozwijała się dość prężnie – po paru latach
liczyła już od 15 do 17 oddziałów.
Od września 1970 roku rozpoczęło działalność Technikum Samochodowe o specjalności
„naprawa i eksploatacja samochodów”, ale o 3 – letnim cyklu nauczania. Była to szkoła dla
absolwentów zasadniczych szkół zawodowych, wykształconych w zawodach mechanika
i elektromechanika pojazdów samochodowych.
W roku szkolnym 1973/74 zaczął działalność nowy typ szkoły – Liceum Zawodowe Nr 3,
o 4–letnim cyklu kształcenia w zawodzie mechanik – kierowca pojazdów drogowych. Szkoła
ta, oprócz zawodu robotnika wykwalifikowanego, dawała wykształcenie średnie
z możliwością zdawania egzaminu dojrzałości. Niestety, jej absolwent nie mógł otrzymać
tytułu technika mechanika. Stąd popularność tego typu szkoły sukcesywnie malała, dlatego po
ośmiu latach, w roku szkolnym 1978/79, zrezygnowano z dalszego naboru uczniów. Ostatnia
grupa absolwentów Liceum Zawodowego opuściła szkolne mury w roku 1980/81. Dla
absolwentów liceum, którzy chcieli podnieść swoje kwalifikacje i uzyskać tytuł zawodowy –
„technik – mechanik”, działał w latach 1977–79 jeden oddział Policealnego Studium
Zawodowego dla Pracujących, utworzony przy technikum wieczorowym.
1 marca 1974r. to data przełomowa dla szkoły – od tego dnia zaczęła funkcjonować nowa
nazwa oddająca ówczesny stan rzeczywisty istniejących już pięciu szkół – Zespół Szkół
Samochodowych. Od tego czasu do 13 października 1986 roku szkoła samochodowa przy
ulicy Św. Józefa 23/35 nosiła taką nazwę. Zmieniono ją 14 października 1986 r. podczas
uroczystości z okazji XXX – lecia szkoły, w związku z nadaniem jej imienia gen. J. Bema
oraz sztandaru.
Od 2000 r. w wyniku reformy szkolnictwa w Polsce następowały zmiany również w
organizacji Zespołu Szkół Samochodowych. W 2002 r. przekształcono ponadpodstawową 3–
letnią Zasadniczą Szkołę Samochodową w ponadgimnazjalną Zasadniczą Szkołę
Samochodową o nazwie Zasadnicza Szkoła Zawodowa Nr 7 oraz ponadpodstawowe
Technikum Samochodowe o 5–letnim cyklu nauczania w ponadgimnazjalną szkołę o 4–
letnim cyklu kształcenia o nazwie Technikum Nr 7. W 2004 r. dotychczasowe 3–letnie
Technikum Samochodowe uległo przekształceniu w szkołę ponadgimnazjalną dla
absolwentów szkół zasadniczych - Technikum Uzupełniające Nr 7. Technikum
Samochodowe dla Dorosłych (nazwa zmieniała się na przestrzeni lat) przestało istnieć w
2006 r.
Reforma oświaty stawiająca przede wszystkim na kształcenie ogólne spowodowała, że – jak
grzyby po deszczu – powstawały licea ogólnokształcące. Niż demograficzny oraz coraz
mniejsza ilość ofert na rynku pracy znacznie zmniejszyły nabór do wszystkich typów szkół,
zwłaszcza do szkół zawodowych. Z 15 oddziałów szkoły zasadniczej w roku szkolnym
1999/2000 zostało 6 oddziałów w latach następnych, a 7 – w roku szkolnym 2004/2005.
Organizacja szkoły dzisiaj
W roku szkolnym 2015/2016 w Zespole Szkół Samochodowych im. gen. Józefa Bema z
siedzibą w Toruniu przy ul. Grunwaldzkiej 25b funkcjonują dwie szkoły:
• Technikum nr 7 kształcące w zawodach: technik pojazdów samochodowych
oraz technik mechanik (razem 14 oddziałów, 330 uczniów),
• Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 7 kształcąca w zawodach: mechanik
pojazdów samochodowych, elektromechanik pojazdów samochodowych
(razem 9 oddziałów 236 uczniów).
W szkole zatrudnionych jest 64 nauczycieli na 70,58 etatów oraz 25 pracowników
administracji i obsługi na 24,5 etatach.
Baza szkolna
Na początku swojego istnienia szkoła nie dysponowała własnym budynkiem. Była jedynie
sublokatorem Technikum Budowlanego, które mieściło się przy ul. Zjednoczenia 19/25.
Zajmowała drugie piętro. Nie miała wówczas w zasadzie żadnego wyposażenia. Ówczesny
wizytator Cz. Kozłowski powiedział, że „była to jedna z najbiedniejszych szkół zawodowych,
jakie wtedy przejmował resort oświaty od Centralnego Urzędu Szkolnictwa Zawodowego”.
W roku szkolnym 1959/60 warunki pracy pogarszają się jeszcze bardziej po dokwaterowaniu
tam Zasadniczej Szkoły Zawodowej dla Pracujących. W tej sytuacji ówczesny dyrektor
szkoły, R. Kuper, czyni intensywne starania o budowę nowego obiektu na rzecz Technikum
Samochodowego. Władze szkolne miały jednak inne pomysły, np. przeniesienie szkoły do
Solca Kujawskiego, gdzie znajdowały się Kujawskie Zakłady Naprawy Samochodów, niejako
naturalna baza warsztatowa dla szkoły samochodowej. Inna koncepcja mówiła o połączeniu
szkoły z Technikum Mechaniczno – Elektrycznym, w związku z realizowaną inwestycją przy
ul. Św. Józefa w roku szkolnym 1958/59.
W listopadzie 1961 r. szkoła została przeniesiona do budynku będącego własnością
Zgromadzenia O.O. Redemptorystów, przy ul. Św. Józefa 23/35. Ojcowie Redemptoryści
wydzierżawili wówczas Technikum Samochodowemu część pomieszczeń. W dniach 11 – 25
listopada dokonano niezbędnych przeróbek adaptacyjnych i od tego czasu przez 32 lata
najpierw Technikum Samochodowe, później Zespół Szkół Samochodowych będą miały swoją
siedzibę przy ul. Św. Józefa 23/35. Budynek był w czasie użytkowania wielokrotnie
remontowany i modernizowany. Warto przy tej okazji wspomnieć choćby o tym, że w roku
szkolnym 1986/87 54 uczniów technikum młodzieżowego i wieczorowego, w ramach prac
dyplomowych, samodzielnie wyremontowało pomieszczenia piwniczne i urządziło pracownię
komputerową. Jej uroczyste otwarcie miało miejsce 5 czerwca 1987 r. Wydarzenie to odbiło
się szerokim echem w toruńskiej prasie. W latach 80–tych szkoła osiągnęła zadowalający
stan rzeczy - miała do dyspozycji pomieszczenia administracyjno-biurowe, 21 pracowni i sal
lekcyjnych, świetlicę, bibliotekę, małą salę gimnastyczną z zapleczem (dwa boiska do
koszykówki, jedno do siatkówki i jedno do gry w piłkę ręczną, skocznię w dal i wzwyż oraz
rzutnię do kuli ), radiowęzeł, pokój nauczycielski, Izbę Pamięci. W roku 1989 szkoła znalazła
się w nowej sytuacji. O.O. Redemptoryści – we wrześniu 1989 r. wypowiedzieli, z dniem
30.06.1990 r., umowę najmu pomieszczeń w swoim budynku. W wyniku tego 27.10.1989 r.
doszło do wstępnego porozumienia stron. Została wyrażona zgodna wola obu stron, żeby
problem rozwiązywać w duchu wzajemnego zrozumienia, wyłącznie drogą rozmów
i negocjacji. Wola ta przez obie strony była przez cały czas trwania inwestycji ściśle
przestrzegana. Zgromadzenie, rozumiejąc trudną sytuację szkoły i oświaty w Toruniu,
wyraziło zgodę, by do czasu wybudowania nowej szkoły Zespół Szkół Samochodowych
pozostał w budynku klasztoru, pod warunkiem że do 1 sierpnia 1990 r. zwolni 7 pomieszczeń,
w tym bibliotekę i salę gimnastyczną. Zgromadzenie wykazywało dobra wolę i zrozumienie
potrzeb szkoły i młodzieży poprzez kilkakrotną prolongatę terminu opuszczenia budynku.
W wyniku powyższych negocjacji 20 listopada 1989 r. Wojewódzka Rada Narodowa podjęła
uchwałę w sprawie przyjęcia do wojewódzkiego planu inwestycji zadania pod nazwą:
„Budowa obiektu dydaktycznego dla ZSS” z terminem realizacji od 1 stycznia 1990. Od tego
momentu rozpoczął się nowy rozdział historii Zespołu Szkół Samochodowych - po 35 latach
szkoła miała mieć nową – swoją – siedzibę. Inwestorami bezpośrednimi byli: od 1.01.1990 do
31.12.1995 – Kuratorium Oświaty w Toruniu, a od 1.01.1996 do zakończenia inwestycji –
Gmina Miasta Toruń. Projekt techniczny wykonało Biuro Projektów Budownictwa
Wiejskiego w Toruniu.
Uroczyste wmurowanie aktu erekcyjnego w obecności przedstawicieli władz miejskich,
wojewódzkich, a także Ministerstwa Edukacji Narodowej odbyło się 22 stycznia 1991r.
Wykonawcami inwestycji zostali: Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego w Toruniu (
16.08.1990 – 31.12.1995 ) oraz Przedsiębiorstwo Budowlane „Jawor” w Toruniu (od
1.01.1996 do zakończenia inwestycji ). Po dwóch niełatwych latach zmagań, dzięki
ogromnemu zaangażowaniu wielu ludzi „dobrej woli”, w tym ówczesnego dyrektora szkoły
p. Andrzeja Różalskiego, część dydaktyczną oddano do użytku 15 października 1993 r., a 11
lutego 1993 r. oddano do użytku kompleks pracowni samochodowych i elektrycznych.
Pierwszy dzwonek w nowej szkole, po zorganizowanej własnymi siłami oraz przy pomocy
rodziców i żołnierzy w ciągu jednego dnia przeprowadzce, zabrzmiał 16 października 1993 r.
1 września 1994 r. w nowej siedzibie ZSS odbyła się wojewódzka inauguracja roku
szkolnego. Inwestycja nie była jeszcze jednak zakończona – od 7.02. 1992 r. trwała budowa
hali sportowej, którą oddano do użytku 5 stycznia 1998 r. Było na co czekać. Powstał piękny
i nowoczesny obiekt. Zostało to docenione, ponieważ szkoła otrzymała 20 maja 1998 r.
główną nagrodę w konkursie inwestycji oświatowych wykonanych przez gminy naszego
województwa w latach 1996-97, przyznaną przez Sejmik Samorządowy Województwa
Toruńskiego. Ten ważny etap budowy nowej siedziby został zakończony i uwieńczony
uroczystym otwarciem i poświęceniem szkoły przez Ekscelencję Biskupa Ordynariusza
A. Suskiego 29 stycznia 1998 r.
Od samego początku zaczęło się „zasiedlanie” budynku i zagospodarowywanie terenów
wokół szkoły. 3 listopada 1993 r. ruszyło szkolne radio (opieka M. Podpora, od 1996 - B.
Gorczyńska); 16 marca 1994 r. ukazał się pierwszy numer szkolnej gazetki „Klakson” (opieka
H. Niezgódka); 26 marca 1996 r. grupa absolwentów przekazała szkole, wykonanego w
ramach pracy dyplomowej Fiata 500 Topolino z 1937 r., zwanego pieszczotliwie „myszką”
(opieka W. Werner), który stał się wizytówką szkoły; 1 września 1998 r. zaczął
funkcjonować szkolny gabinet stomatologiczny, w którym rozpoczęła pracę lek. J. Zielińska –
Łuszczek (pracuje do dziś). Ważnym i niejako kończącym ostatecznie etap organizowania
życia szkolnego w nowej siedzibie momentem było otwarcie 16 września 1999 r. jednej
z najnowocześniejszych w regionie 50 m krytej strzelnicy. Gościem specjalnym uroczystości
była mistrzyni olimpijska w strzelaniu sportowym – Renata Mauer.
Kolejną inwestycją na rzecz Zespołu Szkół Samochodowych była budowa nowej stacji
diagnostycznej przy ul. Grunwaldzkiej 31, którą ukończono 28 lutego 2001 r. Na tym nie
koniec inwestycji. Wkrótce rozpocznie się realizacja zadania pn. „Adaptacja pomieszczeń
na warsztaty szkolne wraz z dobudową pawilonu w Zespole Szkół Samochodowych”, które
zakończy przeniesienie obiektów szkolnych z terenów będących własnością O.O.
Redemptorystów.
W chwili obecnej Zespół Szkół Samochodowych to duży, piękny, nowoczesny
budynek (39 pomieszczeń do nauki ), położony wśród bujnej zieleni ( za którą dwukrotnie
szkoła otrzymywała wyróżnienia w konkursach „Toruń Ogrodem” 6.07.2000r. i 21. 09.
2001r.), z dala od miejskiego zgiełku.
Sukcesy „Samochodówki”
W latach 1973 – 2002 działał w szkolny teatr „Melpomena”;
W latach 70–tych dynamiczny rozwój szkolnego kartingu (w roku szkolnym 1972/73
szkolna drużyna kartingowa otrzymała nagrodę tygodnika „Motor”);
1989 r. – w zawodach o Puchar Ministra Oświaty Narodowej sekcja kartingowa zdobyła
srebrny medal;
1998 r. – szkoła zdobyła główną nagrodę w kategorii „sale sportowe” konkursu inwestycji
oświatowych przyznaną przez Sejmik Samorządowy Województwa Toruńskiego;
1999 r. – zaproszenie orkiestry dętej do uświetnienia Wizyty Apostolskiej Ojca Świętego
Jana Pawła II w Toruniu;
2004 r. – szkoła uzyskała certyfikat w Ruchu Czystych Serc Stowarzyszenia Monar
w Warszawie;
2004 r. – szkoła uzyskała certyfikat i tytuł „Szkoły z klasą” programu „Gazety Wyborczej”
oraz Fundacji Centrum Edukacji Obywatelskiej pod patronatem Prezydenta RP;
2005 r. – szkoła uzyskała I miejsce w szóstej edycji konkursu „Toruń Ogrodem” na
najpiękniejsze zielone miejsca w mieście w kategorii „Tereny zieleni wokół obiektów
użyteczności publicznej”;
2006 r. - szkoła zajęła I miejsce w konkursie na plenerowy happening zorganizowany
w ramach miejskiej akcji „Październik – miesiącem bez uzależnień”;
2008 r. – pozyskanie pawilonu wystawowego Szkolnego Muzeum Motoryzacji;
2011 r. – redaktor Patryk Mikiciuk z ogólnopolskiego kanału telewizji TVN Turbo nakręcił
odcinek do swojego cyklu „Legendy PRL-u” w Szkolnym Muzeum Motoryzacji;
2013 r. – szkolna orkiestra dęta została uhonorowana Nagrodą Ministra Dziedzictwa
Narodowego i Kultury;
2013 r. – szkolna drużyna zajęła I miejsce w turnieju „Najlepszy w zawodzie – mechanik
pojazdów samochodowych”;
2013 r. – szkolna drużyna zajęła I miejsce w Międzyszkolnym Turnieju Bezpieczeństwa
w Ruchu Drogowym;
2014 r.- zajęcie III miejsca w międzynarodowym konkursie SKILLS for the FUTURE
organizowanym przez Fundację Młodzieżowej Przedsiębiorczości (nagroda – samochód
edukacyjny marki Hyundai);
2015 r. – zajęcie III miejsca w Ogólnopolskich Mistrzostwach „Młody Lakiernik”
w Poznaniu;
Od 2006 r. - wysokie miejsca w eliminacjach wojewódzkich do XIII Ogólnopolskiego
Młodzieżowego Turnieju Motoryzacji;
Od wielu lat zdawalność egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe na poziomie
90-95% i jest lepsza niż w województwie i kraju;
Od 42 lat działa nieprzerwanie szkolna orkiestra dęta;
Od 19 lat w szkole działa Szkolne Muzeum Motoryzacji;
Od lat wiele sukcesów sportowych – w zawodach strzeleckich, tenisie stołowym, piłce
siatkowej plażowej, w ostatnich czasach również piłce nożnej i piłce koszykowej.