MBo IzvueMiiów*

MBo IzvueMiiów*
i.
Izraelu! czemu z dala
Pogadasz na Polski ruch?
Cóż-to Tobie nie pozwala
Spoić z naszym i twój duch?
2
.
Różność wiary nieprzeszkodzi,
Byś był Polakowi brat;
Równość bratnia Ci osłodzi,
Gorycz już minionych lat.
W
o.
Ten sam Bóg- i nami włada,
Który Palestyną w ładł;
Ten sam zakon na nas wkłada,
Co z Synaju na was kładł.
14
.
Boże! króla Abrahama,
Wolną Polskę Ty nam daj!
Niech zniknie do szczęścia tama,
Boże! przemień Polskę w raj!!!
15
.
A więc razem, a więc w zgodzie
Jak nam miły kraj i Bóg!
„Jedność” — hasłem w polskim rodzie,
Przed nią pierzchnie wspólny wróg.
S ta n is ła w ó w , 10. kwietnia 1848.
Bohdan ^dzianoifiki.
H o M&rmeiiMów
i.
Izraelu! czemu z dala
Poglądasz na Polski ruch?
Cóż -to Tobie nie pozwala
Spoić z naszym i twój duch?
2.
Różność wiary nieprzeszkodzi,
Byś był Polakowi brat;
Równość bratnia Ci osłodzi,
Gorycz już minionych lat.
W
% wolnćj prmy
IN*#łjU£JPU • r a w S t a n o w i # .
ó.
Ten sam Bóg i nami włada,
Który Palestyną w ład ł;
Ten sam zakon na nas wkłada,
Co z Synaju na was kładł.
4
.
Polska długo już cierpiała
Izraelu! i tyś z nią,
G.dy nam wolność zajaśniała ,
Niech więc głosy szczęścia grzmię?
5
.
Lecz nie dawaj się omamić
Podżeganiom płatnych sług,
By historyi nie splamić,
Ale spłacić Polsce dług.
.
6
Że Ci dała tu schronienie,
Gdy Cię zewsząd ścigał los:
Miałeś tu wolne sumienie
Naszym złotem pełny trzos.
7
.
Pędzono Cię z Francyi, Niemiec,
Pędzono Cię z ciepłych W ło c h :
U nas tylko cudzoziemiec
Otrzesał z obuwia proch.
8
.
Bo otworem ziemia lacka,
Stała dla wszelakich zdań.
Dziś swoboda austryjacka, i s
Spłaca nam za swoją daii)Z^£Rjj!
.
9
Jaką ongi Windobonęj
Obdarował Polski król,
Gdy w Chraeściaństwa obronę,
Przybył z kwiatem naszych pól.
.
10
Świadkiem tego księgi dziejów,
Świadkiem twoich mnogość głów
Jakich w Polsce dobrodziejów
Miałeś i mieć będziesz znów
11.
Izraelu! jezli społem
Popchniesz naprzód ducha czas,
Jeźli przed Polski aniołem,
Ukorzysz się z nami wraz.
12.
Polską mowę, obyczaje,
Przewdziejesz i polski strój:
Myśl po mowie się poznaje,
A po stroju ziomek swój.
13
.
A wnet spólne oświecanie,
I ogólny Polski zbór,
Ogłosi Ci zmartwychwstanie —
zaś wzniesiesz Bogu chór: