Papier firmowy

OGÓLNOPOLSKIE
POROZUMIENIE
ZWIĄZKÓW
ZAWODOWYCH
NIP: 526-025-13-39
OPZZ/FB/214/2015
Regon: 001133016
KRS: 0000033976
Warszawa, 18 kwietnia 2015 roku
Pan
Mateusz Szczurek
Minister Finansów
Warszawa
Szanowny Panie Ministrze,
26 czerwca 2013 roku trzy reprezentatywne centrale związkowe zawiesiły udział
w pracach Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych na znak protestu
wobec lekceważenia partnerów społecznych i pozorowania dialogu społecznego.
U podstaw tej decyzji legły kontrowersyjne decyzje rządu w sprawach polityki
społeczno-gospodarczej, na które decydujący wpływ miało Ministerstwo Finansów.
Wydłużenie wieku emerytalnego, podniesienie stawek podatku VAT, zamrożenie wzrostu
funduszu wynagrodzeń w sferze budżetowej, zahamowanie szybszego wzrostu płacy
minimalnej i poziomu progów uprawniających do pobierania świadczeń z pomocy
społecznej – to tylko niektóre przykłady nietrafionych decyzji potwierdzających tezę, że
rząd podejmuje rozstrzygnięcia kierując się najpierw opinią Ministra Finansów, a dopiero
potem słucha głosu obywateli.
Niestety, także w obszarze dialogu społecznego, resort finansów wykazał się
aktywnością, która wywołała spór dotyczący trybu konsultacji projektu budżetu państwa
i wpłynęła na decyzję o zawieszeniu przez związki zawodowe prac w Trójstronnej
Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych.
Panie Ministrze,
OPZZ dostrzega konieczność zapewnienia stabilnych dochodów do budżetu
państwa na realizację ważnych celów społecznych, jednakże zamiast sięgać po
radykalne rozwiązania, takie jak np. podniesienie stawek podatku VAT, rząd powinien
skoncentrować się na stymulowaniu popytu wewnętrznego, zwiększyć opodatkowanie
osób najbogatszych, ograniczyć zasięg szarej strefy i lepiej egzekwować zaległości
budżetowe, w tym podatkowe. Przede wszystkim zaś powinien uwzględnić różnice
w poziomie dochodów różnych grup społecznych i obniżyć podatki osobom najmniej
zarabiającym.
Uwzględniając, że w gestii Pana Ministra pozostaje wiele spraw wymagających
pilnego rozwiązania, OPZZ oczekuje:
1) nieblokowania postulatu OPZZ, aby płaca minimalna wynosiła 50% płacy
przeciętnej
Wyższa płaca minimalna to większa konsumpcja i produkcja oraz dodatkowe wpływy
do budżetu państwa z tytułu podatków, w tym z podatku VAT. Niska płaca minimalna
OGÓLNOPOLSKIE POROZUMIENIE ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH
00-924 Warszawa, ul. Kopernika 36/40
tel.: 022 551 55 00, fax: 022 551 55 01
e-mail: [email protected], www: http://opzz.org.pl
to w konsekwencji mniejszy popyt, więcej biedy i wykluczenia społecznego oraz
wyższe wydatki budżetu państwa na pomoc najuboższym. Nie można godnie żyć za
1286 zł netto miesięcznie!
Szybszy wzrost płacy minimalnej jest konieczny, tym bardziej, że rząd złożył
partnerom społecznym taką deklarację w związku z podpisanym w 2009 roku
Pakietem Działań Antykryzysowych. Najwyższy czas wypełnić to zobowiązanie!
2) Nieblokowania projektu ustawy, autorstwa OPZZ, wprowadzającego
godzinową stawkę płacy minimalnej
Umowy cywilnoprawne w Polsce są powszechnie stosowane przez pracodawców,
aby zmniejszyć – i tak bardzo niskie w skali Unii Europejskiej – koszty pracy. To
współczesna forma wyzysku, którą rząd toleruje, a nawet wspiera, zatrudniając
pracowników na umowach śmieciowych w administracji publicznej czy realizując
zamówienia publiczne. Tracą na tym pracujący i budżet państwa. Dostrzegają to
nawet międzynarodowe instytucje, które alarmują, że stosowanie umów
śmieciowych nie jest efektywne ani z ekonomicznego, ani ze społecznego punktu
widzenia. W konsekwencji państwo pozbawia pracowników praw wynikających
z Kodeksu pracy i zabezpieczenia społecznego. Dlatego konieczne jest ustalenie
minimalnej stawki za godzinę pracy, bez względu na formę zatrudnienia, na
poziomie co najmniej 12 zł brutto.
3) Nieblokowania wniosku OPZZ, aby dodatek do wynagrodzenia za pracę
w porze nocnej nie był uwzględniany przy obliczaniu wysokości minimalnego
wynagrodzenia za pracę
Dzisiaj dodatek do wynagrodzenia w porze nocnej, stanowiący rekompensatę za
uciążliwość wykonywania pracy, może być wliczany do minimalnego wynagrodzenia.
Jest to wykorzystywane przez wielu pracodawców w celu minimalizowania kosztów
związanych z zatrudnianiem. Państwo dyskryminuje w ten sposób pracowników
otrzymujących minimalne wynagrodzenie, ponieważ faktyczną rekompensatę za
pracę w porze nocnej pracownicy ci uzyskują jedynie w sytuacji, gdy ich zarobki
przekroczą kwotę płacy minimalnej.
4) Nieblokowania wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej
Zamrożenie wynagrodzeń w sferze budżetowej utrzymuje się od 2009 roku i zgodnie
z zapowiedzią rządu potrwa aż do końca 2016 roku. Od tego czasu znacznie wzrosły
koszty utrzymania, a inflacja wyniosła blisko 16%. Kontynuowanie polityki
zamrażania płac wywołuje niepokoje społeczne i naraża budżet państwa na wydatki
związane z różnymi formami pomocy socjalnej dla zagrożonych ubóstwem rodzin.
5) Nieblokowania propozycji OPZZ dotyczącej rent i emerytur
Na przyszły roku znowu zagrożony jest wyższy wzrost emerytur i rent. Czas pokazał,
że podniesienie wieku emerytalnego było błędem. Rząd nie stworzył nowych miejsc
pracy dla seniorów ani nie poprawił dostępności usług zdrowotnych. Dlatego warto
rozważyć obniżenie wieku emerytalnego. Oczekujemy też zapewnienia możliwości
przechodzenia na emeryturę niezależnie od wieku dla pracowników z długoletnim
stażem ubezpieczeniowym – 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.
6) Nieblokowania wzrostu podstawy naliczania odpisu na zakładowy fundusz
świadczeń socjalnych
Już piąty rok obowiązuje ta sama kwota odpisu na zakładowy fundusz świadczeń
socjalnych (ZFŚS). Tracą na tym pracownicy oraz emeryci i renciści, dla których
fundusz stanowi często jedyną formę pomocy w trudnych sytuacjach życiowych.
2
Oszczędności z tego tytułu zyskują jedynie pracodawcy. W rezultacie,
w perspektywie najbliższych lat, budżet będzie musiał ponieść znacznie większe
wydatki socjalne w związku z poszerzaniem się obszarów biedy i ubóstwa, za co
zapłacą wszyscy podatnicy. Dlatego domagamy się odmrożenia podstawy naliczania
odpisu na ZFŚS oraz zrekompensowania pracownikom strat, które ponieśli
w związku z jego zamrożeniem.
7) Nieblokowania przywrócenia stawek podatkowych VAT 7% i 22%
Wprowadzenie w 2011 r. wyższych stawek podatku VAT wysokości 8% i 23% miało
być zabiegiem przejściowym. W praktyce okazało się jednak rozwiązaniem trwałym.
Podstawowa stawka podatku VAT w Polsce jest jedną z najwyższych w Unii
Europejskiej, co negatywnie wpływa nie tylko na konkurencyjność naszej
gospodarki, ale także na poziom konsumpcji i dynamikę wzrostu gospodarczego.
Wyższe stawki podatku VAT są szczególnie dotkliwe dla osób otrzymujących niskie
wynagrodzenia oraz dla emerytów i rencistów. Uwzględniając dodatkowo:
zamrożenie płac w sferze budżetowej, niewystarczającą waloryzację emerytur i rent,
wysokie opodatkowanie mało zarabiających pracowników oraz nierównomierny
rozkład obciążeń podatkowych, należy uznać, że utrzymywanie stawek podatku VAT
na obecnym poziomie jest szkodliwe dla gospodarki i pracujących.
8) Nieblokowania projektu ustawy OPZZ, wprowadzającego dwie nowe stawki
podatku PIT w wysokości 15% i 50%
Podatki dochodowe w Polsce należą do najniższych i najmniej progresywnych w Unii
Europejskiej. W większości jej krajów górna stawka podatku dochodowego
przekracza 40%. W Polsce biedniejsi płacą relatywnie wyższe podatki niż bogaci.
Trudna sytuacja tych osób oraz stan budżetu państwa wymagają, aby także
najbogatsi wzięli na siebie ciężar naprawy finansów publicznych poprzez płacenie
wyższych niż obecnie danin publicznych.
9) Nieblokowania wzrostu kwoty wolnej od podatku
Obowiązująca w Polsce kwota wolna od opodatkowania podatkiem PIT jest bardzo
niska w porównaniu do innych krajów. Jej wysokość jest symboliczna, a od 2009
roku jest zamrożona na poziomie 3091 zł. Podniesienie kwoty wolnej od podatku jest
rozwiązaniem nie tylko oczekiwanym przez podatników i dla nich korzystnym, ale
również uzasadnionym z punktu widzenia interesu ekonomicznego państwa.
Pozostawienie w portfelach obywateli, szczególnie tych o najniższych dochodach,
wyższej kwoty wolnej przyczyni się do wzrostu popytu krajowego i zagwarantuje
dodatkowe wpływy do budżetu państwa z tytułu podatków pośrednich.
10) Nieblokowania postulatu wzrostu pracowniczych kosztów uzyskania
przychodu
Pracownicze koszty uzyskania przychodu wynoszą dzisiaj 111,25 zł miesięcznie
(1335 zł rocznie) i nie zmieniły się od 2008 roku. Każdego dnia pracownicy ponoszą
jednak znacznie wyższe koszty, niż wynika to z obowiązującego prawa.
11) Nieblokowania postulatu zmian w przepisach podatkowych, które umożliwią
członkowi związku zawodowego odliczanie w rocznym zeznaniu podatkowym
składki związkowej
Państwo powinno wspierać przynależność pracowników do związków zawodowych,
tak jak czynią to inne demokracje Unii Europejskiej. Silne związki zawodowe są
gwarantem pokoju społecznego i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. Leży to
w dobrze pojętym interesie nie tylko pracowników, ale i pracodawców. Jest także
3
istotne dla dobra wspólnego. Postulat ten jest tym bardziej uzasadniony, że państwo
wspiera w podobny sposób organizacje pracodawców i organizacje pożytku
publicznego.
12) Nieblokowania wzrostu ryczałtów samochodowych, które wypłacają m.in.
pracodawcy pracownikom za używanie służbowo prywatnych aut
Ryczałty samochodowe nie były waloryzowane od 2007 roku. W tym czasie średnie
ceny benzyny i ropy drastycznie wzrosły. Aktualne przeciętne koszty eksploatacji
samochodów osobowych, motocykli i motorowerów używanych w Polsce
w przeliczeniu na 1 km przebiegu pojazdu są wyższe niż obowiązujące ryczałty.
W konsekwencji obowiązujące ryczałty samochodowe, które wypłacają pracodawcy
pracownikom za używanie służbowo prywatnych aut nie rekompensują ponoszonych
wydatków. Pracownicy nie mogą dopłacać do funkcjonowania firm, w których
pracują!
Panie Ministrze,
Działając w imieniu wszystkich organizacji członkowskich
Porozumienia Związków Zawodowych, zrzeszonych w branżach:
- Górnictwo, Przemysł Chemiczny i Energetyka
- Metalowcy
- Oświata i Nauka
- Usługi Publiczne
- Przemysł Spożywczy, Rolnictwo i Turystyka
- Budownictwo i Przemysł Drzewny
- Przemysł Odzieżowy i Skórzany
- Transport
- Handel, Usługi, Kultura i Sztuka
- wnoszę o realizację powyższych postulatów.
Ogólnopolskiego
Z poważaniem
4