skutki uchwalenia planu - Info

OPIS SKUTKÓW FINANSOWYCH I MATERIALNYCH
SPOWODOWANYCH ZMIANĄ MIEJSCOWEGO PLANU
ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO DLA TERENU
SZPITALA PRZY UL. KOŚCIUSZKI
I TERENU WIEŻY CIŚNIEŃ PRZY UL. SOBIESKIEGO
Zmiana planu zagospodarowania przestrzennego wpłynęła na wzrost wartości
nieruchomości. Beneficjentem tego wzrostu jest Gliwickie Centrum Medyczne Sp. z o. o.
stanowiąca obecnie własność miasta Gliwice. Majątek spółki według KRS wynosi
16.004.350,00 zł. Dla dobra miasta i jego mieszkańców skutki spowodowane zmianą planu
zagospodarowania przestrzennego powinny znaleźć swoje odzwierciedlenie w nowej ocenie
wartości rynkowej nieruchomości stanowiącej istotny element składowy majątku spółki.
Zaniechanie przeszacowania będzie niekorzystne dla miasta Gliwice natomiast korzystne dla
nabywających udziały w spółce. Uchwalenie planu jest dla spółki Gliwickie Centrum
Medyczne atrakcyjnym prezentem. Za pośrednictwem nowego planu zagospodarowania
dostarczono spółce cennych, śródmiejskich terenów inwestycyjnych. Wczoraj można było
lokować na nieruchomości wyłącznie obiekty wykorzystywane przez usługi ochrony zdrowia
a dziś można tu budować osiedla wielomieszkaniowe i pawilony handlowe. Na razie nie
wspomina się aby spółka miała za otrzymany prezent płacić. Skoro tak, to mieszkańcy winni
się o to upomnieć, ponieważ mają prawo upominać się o swoje.
W standardowych sytuacjach właściciel nieruchomości, której wartość wzrasta wskutek
zmiany planu, zobowiązany jest dzielić się uzyskanym wzrostem wartości z gminą przy
zastosowaniu tzw. renty planistycznej, opisanej szerzej w art. 36 ust. 4 ustawy dnia 27 marca
2003 r.o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Sytuacja taka nie ma jednak miejsca
gdy nie zmienia się właściciel a jedynie zbywane są udziały w spółce.
Uproszczona kalkulacja wartości gruntu po zmianie planu (po wejściu „nowego planu”):
WUM + WU = 24.950 m2 x 500 zł/m2 + 17.964 m2 x 400 zł/m2 = 19,66 mln złotych
Należy wspomnieć, że na wartość spółki Gliwickie Centrum Medyczne prócz gruntu składa
się dodatkowo budynek szpitala oraz jego wyposażenie. Możliwość nabycia tego majątku za
16 mln złotych (taka jest obecna wartość majątku spółki) uznać należy za dobry interes dla
str.1
nabywcy udziałów spółki. Z punktu widzenia interesów miasta sprzedaż majątku miejskiego
za 16 mln złotych byłaby ewidentnym przejawem niegospodarności.
Wykluczać nie można, że w przyszłości spółka zostanie podzielona na mniejsze spółki. W
wyniku podziału może wykluć się podmiot, który zajmie się budowaniem osiedla
wielomieszkaniowego. Nabywcy udziałów do korzyści płynących z gruntu inwestycyjnego
doliczyć będą mogli dodatkowo zyski z tytułu sprzedaży mieszkań.
Aby przedstawione wyżej domniemania mogły zostać wykluczone musi nastąpić
przeszacowanie majątku spółki w związku z wprowadzoną zmianą miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego. Wzrost wartości nieruchomości spowodowany
zmianą planu powinien uzupełnić majątek spółki.
TEREN SZPITALA
STARY PLAN
NOWY PLAN
UCHWAŁA NR XXXVIII/965/2005
RADY MIEJSKIEJ W GLIWICACH
z dnia 22 grudnia 2005 r
12. Tereny usług zdrowia - istniejące od
1UZ do 10UZ
UCHWAŁA NR XXVI/500/2012
RADY MIEJSKIEJ W GLIWICACH
z dnia 25 października 2012 r
1. Tereny usługowo-mieszkaniowe o
wysokiej intensywności zabudowy - od 1
UM do 3UM.
WSP – wartość rynkowa nieruchomości dla
WNP – wartość rynkowa nieruchomości wg.
wg. przeznaczenia ze starego planu
przeznaczenia z nowego planu
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r.o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – Art. 17.
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu
do sporządzania planu miejscowego kolejno:
5) sporządza prognozę skutków finansowych uchwalenia planu miejscowego, z
uwzględnieniem art. 36;
(art. 36.4 – Jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość
nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt,
burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie,
określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest
str.2
dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości
nieruchomości).
UWAGA:Wskazany przepis daje możliwość wystąpienia o okazanie prognozy skutków
finansowych, która obligatoryjnie powinna być sporządzona przed uchwaleniem planu.
1) Przeznaczenie podstawowe:
1) Przeznaczenie podstawowe:
a) usługi ochrony zdrowia.
a) zabudowa usługowa,
b) zabudowa mieszkaniowa.
UWAGA
W „starym planie” występowało ograniczenie wykorzystania nieruchomości do funkcji
związanych ze służbą zdrowia oraz jej uzupełnieniem. „Nowy plan” otwiera swobodę
wykorzystania terenu do szeroko pojętej funkcji usługowej oraz mieszkalnej,
wielomieszkaniowej. Zmiana planu w naturalny sposób wpływa na zmianę wartości. Spółka
prawa handlowego, której naturalnym celem jest uzyskiwanie dochodu z działalności będzie
dążyć do wykorzystania „prezentu” wywołanego zmianą planu.
2) Przeznaczenie uzupełniające:
2) Przeznaczenie uzupełniające:
a) zabudowa mieszkaniowa i gospodarcza
a) zieleń urządzona,
(garaże, budynki pomocnicze),
b) obiekty małej architektury, boiska
b) dojazdy i parkingi,
sportowe, place zabaw,
c) sieci i urządzenia uzbrojenia terenu,
c) dojścia, dojazdy, parkingi i garaże,
d) zieleń urządzona.
d) sieci infrastruktury technicznej.
3) Zasady zabudowy i zagospodarowania
3) Zasady zabudowy j zagospodarowania
terenu:
terenu:
a) utrzymanie, przebudowa, rozbudowa i
a) utrzymanie, przebudowa, rozbudowa i
uzupełnienia istniejącej zabudowy,
nadbudowa istniejącej oraz realizacja nowej
b) dopuszcza się zmianę funkcji pod
zabudowy,
warunkiem utrzymania charakteru
b) zmiany na istniejących obiektach
usługowego,
wyznaczonych do ochrony konserwatorskiej
c) zmiany na istniejących obiektach
oraz realizacja nowych obiektów na
wyznaczonych do ochrony konserwatorskiej
nieruchomościach położonych w strefach
oraz realizacja nowych obiektów na
ochrony konserwatorskiej wymagają, działań
nieruchomościach położonych w strefach
określonych w rozdziale 5 uchwały.
ochrony konserwatorskiej, wymagają działań c) intensywność zabudowy maksimum 3.0,
określonych w rozdziale 5 uchwały,
d) maksymalna wysokość budynk6w:
d) wymagane jest zachowanie istniejących
- 1 UM - 22,0m,
linii zabudowy, z uwzględnieniem ustaleń
- 2UM - 15,0m (na nieruchomości położonej
określonych w §17 uchwały,
w obrębie strefy „A” pełnej ochrony
e) dopuszcza się sytuowanie budynków w
konserwatorskiej dopuszcza się maksymalną
granicy własności z sąsiadującą działką
wysokość ewentualnej rozbudowy wieży
budowlaną pod warunkiem nie ograniczania
ciśnień równą jej wysokości pod warunkiem
możliwości zabudowy i użytkowania działki
zachowania dominującej roli obiektu
sąsiedniej z uwzględnieniem stanu
historycznego),
istniejącego i projektowanego oraz w
- 3UM - 15,0m,
przypadku kiedy występuje wspólnota
e) formy dachów: - płaskie, symetryczne
interesów właścicieli nieruchomości dla
dwuspadowe bądź wielospadowe. Kąt
łączenia różnego rodzaju zabudowy, z
nachylenia połaci dachowych: 5°-45°,
uwzględnieniem zasad określonych w
f) zachowanie nieprzekraczalnych linii
przepisach odrębnych,
zabudowy wyznaczonych na rysunku zmiany
f) sytuowanie budynków w granicach
planu,
własności przylegających do przestrzeni
g) zbilansowanie potrzeb parkingowych i
publicznych jest możliwe wyłącznie w
realizacja parking6w w ramach inwestycji z
str.3
przypadku kiedy granica własności pokrywa
się z linią rozgraniczającą przestrzeni
publicznej (placu, ulicy) i linią zabudowy,
g) utrzymanie i rozbudowa usług, wymaga
zapewnienia odpowiedniej ilości miejsc
parkingowych przede wszystkim w ramach
posiadanej nieruchomości.
4) Zakazy:
a) zabudowy obiektami nie związanymi z
przeznaczeniem podstawowym,
uzupełniającym i dopuszczonym.
dopuszczeniem budowy jednorodnego
zespołu garaży (minimum 3 boksy) lub
garażu wielopoziomowego dla obsługi
funkcji podstawowej, przy zastosowaniu
wskaźników określonych w §17 ust. 4 pkt 1 i
2 uchwały
h) przeznaczenie minimum 10% powierzchni
poszczególnych działek budowlanych pod
powierzchnię biologicznie czynną dla terenu
1 UM i 15% dla teren6w 2UM i 3UM
i) maksymalna wielkość powierzchni
zabudowy w stosunku do powierzchni działki
- 85% dla terenu 1 UM i 80% dla terenów 2
UM i 3 UM
j) w obrębie terenu 3UM dopuszcza się
możliwość lokalizacji związanego z
funkcjonowaniem szpitala lądowiska centrum
urazowego wyłącznie dla śmigłowców
ratunkowych
k) sytuowanie budynku w granicach
własności przylegających do linii
rozgraniczających dróg jest możliwe
wyłącznie w przypadku gdy granica
własności pokrywa się z linią rozgraniczającą
drogi i linią zabudowy.
4) Zakazy:
a) lokalizacji nowych usług produkcyjnych,
warsztatów i wolnostojących budynków
gospodarczych,
b) lokalizacji kiosków.
Podstawowa różnica pomiędzy przeznaczeniem nieruchomości w „starym planie” a
przeznaczeniem w „nowym planie” polega na zlikwidowaniu przymusu wykorzystywania
terenu nieruchomości wyłącznie na potrzeby usług ochrony zdrowia. Taki przymus istniał w
starym planie a w nowym go usunięto. W obecnym brzmieniu nieruchomość może być
swobodnie wykorzystywana na potrzeby usługowe w szerokim sensie tego słowa oraz jako
terenu usługowe - mieszkaniowe. Uchwalony „nowy plan”otwiera obecnie możliwość
wznoszenia na terenie tej części, która opisana jest jako 2U dowolnej zabudowy usługowej w
tym także obiektów handlowych. Na pozostałej części może być realizowana zabudowa
wielomieszkaniowa i usługowa.
Warto zdać sobie sprawę, że głównym czynnikiem wpływającym na wartość rynkową
nieruchomości w żadnym razie nie jest realizowany sposób wykorzystania nieruchomości
lecz dopuszczalny sposób najkorzystniejszego wykorzystania nieruchomości.
Z punktu widzenia rynku nieruchomości zagadnienie to jest od dawna rozpoznane i
szczegółowo omówione zarówno w Powszechnych Krajowych Zasadach Wyceny jak i w
Międzynarodowych Standardach Wyceny.
str.4
Zgodnie z Powszechnymi Krajowymi Zasadami Wyceny – KRAJOWY STANDARD WYCENY
PODSTAWOWY NR 1 KSWP 1 zagadnienie zostało zdefiniowane następująco:
1.6. W celu określenia wartości rynkowej rzeczoznawca majątkowy powinien ustalić sposób
najkorzystniejszego użytkowania nieruchomości. Użytkowanie to może stanowić kontynuację
aktualnego sposobu użytkowania lub może polegać na innym sposobie jej użytkowania.
3.6. Sposób najkorzystniejszego użytkowania oznacza wykorzystanie nieruchomości, które jest
fizycznie możliwe, odpowiednio uzasadnione, prawnie dopuszczalne, ekonomicznie opłacalne
i zapewniające największą wartość wycenianej nieruchomości.
Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Wyceny: Sposób optymalnego wykorzystania
(SOW), to najbardziej prawdopodobne wykorzystanie składnika mienia, ktore jest fizycznie
możliwe, odpowiednio uzasadnione, prawnie dopuszczalne, finansowo wykonalne i dające
najwyższą wartosc wycenianego składnika mienia.
Z zacytowanych zasad należy wnosić, że z punktu widzenia rynku nieruchomości oraz z
punktu widzenia wartości rynkowej nieruchomości kwestią dominującą nie jest obecny
sposób wykorzystania nieruchomości lecz sposób najkorzystniejszego użytkowania
nieruchomości, wynikający z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Nadto należy zwrócić uwagę, że miejscowy plan zagospodarowania odnosi się wyłącznie do
nieruchomości a nie do podmiotu władającego nieruchomości. Za bezzasadne merytorycznie
uznać więc należy uzasadnienia prezydentów oraz sekretarza miasta, które odwołują się do
szeroko pojmowanych korzyści i „dobrych” intencji podmiotu władającego nieruchomością.
Na rynku nieruchomości dawno rozpoznano, że motorem wszelkich działań jest dla
posiadacza nieruchomości doprowadzenie do uzyskania najwyższej wartości składnika
mienia.
Mając na względzie omówionej wyżej skutki finansowe wywołane uchwaleniem „nowego
planu” warto wnikliwie przeanalizować wypowiedzi zarejestrowane na sesji Rady Miejskiej,
która odbyła się 25 października 2012 r.
Prezydent Frankiewicz:
– Intencją jest dokładnie coś przeciwnego niż to czego obawia się Pani radna. Czyli nie
chodzi o ograniczenie możliwości szpitala tylko wręcz zwiększenie tych możliwości i taki też
był wniosek kierownictwa tego szpitala. Nie wiem czy wszyscy Państwo wiedzą, że obszar
szpitala sięga aż za wieżę ciśnień. Wyłączony jest teren wieży ciśnień ale obok sięga nawet
dalej patrząc od ulicy Kościuszki. To nie jest tak, że w tym planie przeznacza się część
terenu szpitala na budownictwo intensywne. Dopuszcza się budownictwo intensywne i to
jest zupełnie co innego dlatego, że dominującą funkcją wciąż zostaje ta funkcja usług
medycznych. I nie wyklucza się jednocześnie na przykład powstania w tym miejscu domu
opieki czyli czegoś co wymaga innego zapisu w planie. Czyli znowu zwiększamy
elastyczność funkcjonowania tej instytucji w tym miejscu. Także zagrożenia tu nie ma
żadnego. Przede wszystkim usługi medyczne czyli lądowisko dla helikopterów, magazyny,
czy zbiorniki wody czy cokolwiek innego. Jeżeli szpital będzie miał w swoim profilu taki
str.5
pomysł na rozwój, że będzie wymagało to wykorzystania zapisu o dopuszczeniu funkcji
mieszkaniowej wtedy się z tego skorzysta. I nie ma innych intencji.
Zastępca Prezydenta Neumann:
– Chcę rozwiać wątpliwości pani radnej. Otóż jak wczytamy się w tekst zarządzenia
prezydenta miasta rozstrzygającego o uwagach wniesionych, na podstawie którego powstał
projekt uchwały rady miejskiej, to w ostatniej pozycji da się zauważyć że uwaga
Gliwickiego Centrum Medycznego pozostała przez nas w części zakwalifikowana jako
dająca się uwzględnić i właśnie tą wątpliwość polegającą na tym, że rzekomo nie będzie
tam można realizować usług ochrony zdrowia tylko i wyłącznie, bez tych ewentualnie
towarzyszących usług innych rodzajów zagospodarowania, innego rodzaju bądź
zagospodarowania polegającego na budownictwie czy funkcji mieszkaniowej
doprecyzowaliśmy ten zapis w taki oto sposób aby zgodnie z wolą władającego
nieruchomością, a więc póki co, a nie ma innych planów, Gliwickiego Centrum
Medycznego mogły być tam realizowane albo wyłącznie usługi zdrowia albo usługi zdrowia
w powiązaniu z innymi usługami, albo usługi zdrowia w powiązaniu z funkcją mieszkalną,
albo usługi zdrowia w powiązaniu z innymi usługami i funkcją mieszkalną. Także wszystko
jest w rękach szpitala i zostało to jednoznacznie zapisane. Także dopóki nie zmieni się
władający nieruchomością i dopóki nie zapadną żadne inne decyzje, a jak wiadomo
właścicielem nieruchomości jest miasto Gliwice a władającym jest spółka Gliwickie
Centrum Medyczne gdzie zdecydowaną większość udziałów ma miasto Gliwice tak nikt nie
jest w stanie o żadnej innej funkcji niezgodnej z intencjami tych dwóch podmiotów
rozstrzygnąć.
Sekretarz miasta Karasiński:
– Pozwolę sobie powiedzieć, że konstrukcja tych naszych miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego zawiera jakby trzy takie podstawowe elementy:
przeznaczenie podstawowe, przeznaczenie uzupełniające i zakazy. I tak naprawdę ważne są
zakazy. Dlatego, że dwie pierwsze pozycje opisywane są zwykle bardzo ogólnie. Bo taka tu
była filozofia przez lata, żeby zbyt rygorystycznie nie określać co powinno być w danym
miejscu. Natomiast zakazy określają to czego zdecydowanie w danym miejscu nie może być.
I dla tego obszaru, który teraz omawialiśmy czyli obszaru wg. planu B8, czyli szpital proszę
przeczytać zakazy, bo to powinno być tutaj przedmiotem dyskusji. Zakazuje się lokalizacji
nowych hurtowni, usług produkcyjnych oraz warsztatów i wolno stojących budynków
gospodarczych. Zakazuje się lokalizacji kiosków. Reszta pozostaje możliwa i nie ma czegoś
takiego, że jest obawą, że nie będzie można realizować funkcji usług medycznych. Zakazy
jasno precyzują czego nie będzie wolno.
– Niektóre pytania świadczą o tym, że nie do końca jest zrozumiany sens planu
zagospodarowania miasta. Plan zagospodarowania miasta decyduje o przeznaczeniu
terenu a nie o tym jakie zamierzenia inwestycyjne będą w tej chwili prowadzone. Jeżeli na
przykład, ja przejaskrawię, jeżeli plan zagospodarowania miasta przewiduje oprócz usług
medycznych, szpitalnych jeszcze inne usługi to przecież nie jest to równoznaczne z tym, że
następnego dnia rozbiera się szpital. My mówimy o tym co na danym terenie może być
str.6
realizowane i jeszcze raz apeluję o to, żeby patrzeć bardzo mocno na ten punkt zakazy.
Taka dyskusja toczy się co jakiś czas i używany był kiedyś taki termin, że jest jakby sposób
przeznaczenia gruntu docelowy lub podobnie określający ten cel. Rzeczywiście w długiej
perspektywie czasu jest to narzędzie do tego, żeby sterować, no powiem, kształtem miasta,
urbanistyką. Natomiast plan nie powinien ingerować zbyt mocno w rodzaj świadczonych
usług i podam znowu konkretny przykład. Jeżeli przesztywnimy zapis i na przykład
napiszemy usługi szpitalne i będziemy go respektować literalnie to na przykład ulokowanie
stacji pogotowia ratunkowego, a taki pomysł był analizowany w bezpośrednim sąsiedztwie
szpitala miejskiego nie wchodzi w grę. I proszę na to popatrzeć w ten sposób, że plan
powinien dawać możliwie szerokie perspektywy inwestowania co wcale nie znaczy, co się
tutaj przewija w tej dyskusji, że na przykład jest domniemanie, że szpital będzie
likwidowany czy coś takiego. Nie! Myślę, że nie o to chodzi w planach przestrzennego
zagospodarowania.
Konfrontując przedstawione wypowiedzi z uprzednio przedstawionymi faktami łatwiej jest
odczytać intencje zawarte w wywodach prezydentów i sekretarza miasta.
Kwestią oczywistą jest, że zadaniem spółki prawa handlowego (Gliwickie Centrum
Medyczne
Sp. z o. o.) jest przynoszenie jej właścicielowi dochodu. Zarówno właścicielowi prywatnemu
jak i publicznemu. Jeśli z punktu widzenia interesu spółki uzasadniona ekonomicznie okaże
się budowa osiedla, zbycie części nieruchomości bądź przeznaczenie nieruchomości na inne
cele niż usługi zdrowotne to spółka powinna kierować się wyłącznie rachunkiem
ekonomicznym. Spółka prawa handlowego powoływana jest po to aby przynosić dochód a nie
generować straty. Taka jest istota istnienia spółki prawa handlowego. Jeśli następuje
jakiekolwiek zbycie majątku spółki to odbywa się ono według najwyższych wartości
rynkowych. W przeciwnym razie mamy do czynienia z niegospodarnością, która jest karalna.
Skoro sami prezydenci i sekretarz wskazują na korzyści płynące z uchwalenia nowego planu
to ewidentnie należy przypuszczać, że optymalny sposób wykorzystania nieruchomości
(SOW) nie odnosi się do zapisów w starym planie. Nowy plan daje spółce większe możliwości
co znajduje swój wyraz w wyższej wartości nieruchomości.
WIEŻA CIŚNIEŃ
Przy okazji warto też się pochylić nad zmianą planu terenu, na którym położona jest wieża
ciśnień. Przeznaczenie nieruchomości w starym planie najwyraźniej nie motywowało
właściciela do remontowania obiektu zabytkowego jakim jest wieża ciśnień. Zabytek popadał
w ruinę co przekładało się jednocześnie na spadek wartości nieruchomości zabudowanej
wieżą ciśnień. W przedstawionej sytuacji należało rozważyć poważnie możliwość wykupu
przez miasto nieruchomości zabudowanej cennym zabytkiem po stosunkowo niskiej cenie.
Warto mieć na względzie, że obiekt zabytkowy jest w Gliwicach ewidentnie dobrem rzadkim.
Z rejestru zabytków wynika, że na terenie Gliwic znajduje się zaledwie 49 obiektów
zabytkowych. Wśród zabytków gliwickich dominują kościoły. Niewielka część gliwickich
zabytków ma charakter świecki. Należy przypuszczać, że miasto, które rzuca się na realizacje
str.7
gigantycznej inwestycji jaką jest hala widowiskowo-sportowa powinno być stać na
wykupienie cennego historycznie i technicznie obiektu o relatywnie niewielkiej wartości. Ileż
należy się spodziewać za zrujnowaną wieżę ciśnień, skoro wartość przyległego szpitala wraz
z wyposażeniem i otaczającym gruntem powierzchni ponad 4 hektary określona została na 16
mln złotych?
Szkic sytuacyjny wieży ciśnień przy ulicy Sobieskiego 20 w Gliwicach
Należy więc zadać sobie pytanie: czy zarządzający miastem prezydent analizował możliwość
nabycia zabytkowej wieży ciśnień lub też jaki był powód odstąpienia od jej wykupu przez
miasto?
Oczywistym jest przecież, że miasto jest najbogatszym właścicielem i uczestnikiem
gliwickiego rynku nieruchomości. W przeciwieństwie do prywatnych inwestorów miasto nie
jest zmuszone kierować się wyłącznie rachunkiem ekonomicznym. Wieża ciśnień może
przecież stanowić obiekt użyteczności publicznej, którego społeczna przydatność nie musi
być liczona wyłącznie rachunkiem ekonomicznym. Wystarczy by korzystanie z obiektu
zabytkowego i otaczającego go terenu przynosiło korzyść i zadowolenie gliwiczan. Skoro
spółkę miejską – Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji stać na zakupienie za 5,5 mln
złotych rezydencji niemieckiego wydawcy i drukarza – Arthura Neumanna, współwłaściciela
wpływowej gazety „Der Oberschlesische Wanderer” to tym bardziej powinno być stać miasto
Gliwice na zakupienie i wyremontowanie zabytkowej wieży ciśnień przy ulicy Sobieskiego.
Odstąpienie od takiego zakupu winno być głęboko przemyślane i umotywowane. Zniknięcie
okazałego zabytku, gliwickiego landmarku, z powierzchni miasta będzie z różnych względów
niepowetowaną stratą dla obecnych i przyszłych pokoleń gliwiczan.
W omawianej sytuacji co najmniej dziwny wydaje się pomysł prezydenta na podniesienie
wartości nieruchomości zabudowanej wieżą ciśnień przy ulicy Sobieskiego poprzez zmianę
przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Poprzez
zmianę planu ewidentnie wzrósł koszt ewentualnego nabycia nieruchomości przez miasto
Gliwice. Z nieustalonych przyczyn prezydent utrudnił miastu możliwość nabycia
str.8
atrakcyjnego, zabytkowego obiektu. Jeżeli działanie prezydenta miało skrywany cel to
warto ten cel wyłożyć teraz na światło dzienne.
Należy zadać pytania: z jakich przyczyn miasto nie wykupiło zabytkowej wieży ciśnień? Czy
dokonywane były i są udokumentowane analizy techniczne i ekonomiczne, które
doprowadziły do odstąpienia od nabycia zabytkowego obiektu – wieży ciśnień położonej przy
ulicy Sobieskiego 20 przez miasto Gliwice?
Analizując przedstawioną sytuację oraz obserwując przebieg sesji Rady Miejskiej z 25
października 2012 r. wypada wyrazić żal wobec biernej postawy gliwickich radnych. W oczy
i uszy rzuca się bezradność radnych. Jedynie radny Dominik Dragon wykazał się
dociekliwością, która przygaszona została zniecierpliwieniem pozostałych radnych oraz
napastliwym odbiorem prezydentów i sekretarza miasta. Jak widać prezydent Frankiewicz nie
tylko zwykł zwoływać sesje rady miejskiej według własnego uznania ale także,
wykorzystując słabość rady, wedle własnego uznania wciela w życie dowolnie konstruowane
uchwały rady miejskiej. Wypada mieć nadzieję, że kiedyś nastąpi kres tego niekorzystnego
dla miasta działania osób, które odpowiedzialne są rzekomo za jego dobro.
Wojtek Nurek
31 grudnia 2012 r.
str.9