WsParcIE DobroWoLnych PoWrotóW na LubELszczyźnIE II

WsParcIE DobroWoLnych PoWrotóW na LubELszczyźnIE II

wsparcie dobrowolnych
powrotów na lubelszczyźniE II
N E W S L E TT E R
nr
4
(16) 2 0 1 3
Za treści zamieszczane w Newsletterze odpowiada wyłącznie Instytut na rzecz Państwa Prawa. Komisja Europejska w żadnym wypadku nie ponosi odpowiedzialności za sposób wykorzystania udostępnionych informacji.
OD REDAKCJI
Szanowni Państwo, pragniemy podziękować Państwu za kolejny rok towarzyszenia nam podczas realizacji projektu
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na
XXI SEMINARIUM SZKOLENIOWE
w numerze:
XXI SEMINARIUM
SZKOLENIOWE
Lubelszczyźnie II. Mamy nadzieję, że informacje publikowane w naszym Newsletterze okazały się przydatne w Państwa pracy. Życzymy miłej lektury.
1
Problematyka prawna związana
z powrotami imigrantów 2
Europejska Rada ds. Uchodźców
i Wypędzonych informuje
o śmiertelnych wypadkach
na morzu wzdłuż włoskiego
wybrzeża
2
Rada Unii Europejskiej o greckim
planie działania w sprawie azylu
i zarządzania migracją
3
Życie codzienne
na Kaukazie Północnym 4
Ombudsman in the Czech
Republic: Foreigners must not
be expelled at Czech airports
immediately!
6
EU: SEARCH & RESCUE AT SEA:
WILL ALL EU MEMBER STATES
TAKE RESPONSIBILITY? 7
W SKRÓCIE
6-8
W dniu 18 października 2013 r. odbyło się seminarium szkoleniowe w ramach projektu „Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie II“ współfinansowanego ze
środków Europejskiego Funduszu Powrotów Imigrantów i budżetu państwa, a realizowanego przez Instytut na rzecz Państwa Prawa. Było to spotkanie z cyklu informacje o krajach pochodzenia migrantów. Tematykę Iranu przybliżył Krzysztof Strachota
- Kierownik Zespołu Turcji, Kaukazu i Azji Centralnej Ośrodka Studiów Wschodnich im.
Marka Karpia w Warszawie.
Dziękujemy za zainteresowanie naszymi działaniami.
Życzenia pełnych pokoju i radości
Świąt Bożego Narodzenia
przepełnionych refleksją
nad cudem Zbawienia i darem Miłości
SKŁADA
Zarząd i Zespół
Instytutu na rzecz Państwa Prawa
Projekt "Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie II" jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Powrotów Imigrantów i budżetu państwa
STRONA
2
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
nr 4 (16)
2013
Problematyka prawna
związana z powrotami imigrantów
W d n i a c h 2 - 3 g r u d n i a 2 0 1 3 r. o d b y ł o s i ę s z k o l e n i e w r a m a c h p r o j e k t u „Ws p a r c i e D o b r o w o l n y c h
Po w r o t ó w n a L u b e l s z c z y ź n i e I I ” w s p ó ł f i n a n s o w a n e g o z e ś r o d k ó w E u r o p e j s k i e g o Fu n d u s z u Po w r o t ó w I m i g r a n t ó w i b u d ż e t u p a ń s t w a . S z k o l e n i e d o t y c z y ł o p r o b l e m a t y k i p r a w n e j z w i ą z a n e j z p o w r o t a m i i m i g r a n t ó w, p r o c e d u r a d m i n i s t r a c y j n y c h , d e t e n c j i o r a z b e z p i e c z e ń s t w a p a ń s t w a .
Część dotyczącą procedury administracyjnej prowadziła dr Katarzyna Miaskowska-Daszkiewicz, adiunkt
w Katedrze Prawa Unii Europejskiej
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, ekspert do spraw legislacji w Biurze Analiz Sejmowych.
O pojęciu państwa bezpiecznego opowiadał Pan Assef Salloom z Syrii, natomiast kwestie dentencji na podstawie
raportu „Stosowanie detencji wobec
cudzoziemców. Raport z monitoringu
i rekomendacje” przedstawił dr Tomasz
Sieniow, adiunkt w Katedrze Prawa Unii
Europejskiej Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego Jana Pawła II, prezes Instytutu na rzecz Państwa Prawa.
Dziękujemy za uczestnictwo i zapraszamy do udziału w kolejnych działaniach
projektu.
Europejska Rada ds. Uchodźców i Wypędzonych
informuje o śmiertelnych wypadkach
na morzu wzdłuż włoskiego wybrzeża
E u r o p e j s k a R a d a d s . U c h o d ź c ó w i W y p ę d z o n y c h ( E C RE ) i n f o r m u j e o t r u d n e j s y t u a c j i i m i g r a n t ó w
próbujących się przedostać do Unii Europejskiej drogą morską, wzdłuż włoskiego wybrzeża.
E C RE n a w o ł u j e d o t w o r z e n i a b e z p i e c z n y c h k a n a ł ó w i m i g r a c j i d o U n i i E u r o p e j s k i e j .
Dnia 3 października 2013 r. Europejska Rada ds. Uchodźców i Wypędzonych
z siedzibą w Brukseli, wyraziła swoje zaniepokojenie tragiczną sytuacją na morzu
mającą miejsce w ostatnich latach. Jak
donosi State Watch, co najmniej 82 osoby zmarły, a 270 zaginęło w transporcie
imigrantów z Libii na wyspę Lampedusa.
Na podstawie danych UNHCR, spośród
500 pasażerów, którzy przypuszczalnie
przybyli z Erytrei przeżyło jedynie 147.
Nie jest to jedyny taki przypadek, gdyż
UNHCR oszacowała, że w 2011 r. ponad
1500 uchodźców, osób szukających azylu
i innych imigrantów zginęło podczas próby przedostania się do Unii Europejskiej
poprzez południowe wybrzeża Europy.
ECRE docenia przedsięwzięcia włoskiego rządu i udziału w akcjach ratowniczych. Niemniej jednak, ECRE podkreśla, że w dobie zaistniałych problemów,
Europa powinna wykształcić legalne
i bezpieczne drogi imigracji, które stanowiłyby alternatywę dla nielegalnych
sieci imigracji. Celem stworzenia bezpiecznych dróg do Europy jest unikanie
i zapobieganie zagrożeniom zdrowia i życia uchodźców.
Istnieje wiele legalnych kanałów do
przedostania się na terytorium Unii Europejskiej, jednak dla uchodźców często są one nieosiągalne. W rezultacie,
imigranci decydują się zaryzykować
swoje życie, aby przedostać się nielegalnie przez granice w celu osiągnięcia
przyszłego bezpieczeństwa. Do obo-
STRONA
3
wiązków Unii Europejskiej, jak i państw
członkowskich, należy udostępnienie
legalnej ochrony osobom uciekającym
przed wojną oraz osobom wysiedlonym. Takie działania nie mogą pogarszać
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
nr 4 (16)
2013
w żadnym stopniu sytuacji osób starających się o ochronę poza granicami Unii
Europejskiej.
Podsumowując, nowe, legalne, ale
przede wszystkim bezpieczne kanały
migracji powinny być nadrzędnym celem współczesnej polityki migracyjnej,
ponieważ to ochrona życia i bezpieczeństwa człowieka stanowi zasadę działania
Unii Europejskiej.
Źródło: ww.statewatch.org
OPRAC. M. BOCZEK
Rada Unii Europejskiej o greckim
planie działania w sprawie azylu
i zarządzania migracją
D n i a 3 c z e r w c a 2 0 1 3 r. w B r u k s e l i p r z e s t a w i o n o p r z e d R a d ą UE s p r a w o z d a n i e z p o s t ę p ó w p o c z y n i o n y c h p r z e z G r e c j ę w o k r e s i e o d s t y c z n i a d o m a j a 2 0 1 3 r. w r e a l i z a c j i g r e c k i e g o p l a n u
reformy polityki dotyczącej azylu i migracji. W styczniu zeszłego roku, podczas nieformalnego
posiedzenia Rady w Dublinie, Grecja podkreślała, ze przyjęty przez nią plan działania w sprawie azylu i zarządzania migracją ma na celu wzmocnienie wspólnego europejskiego systemu
azylowego.
Jak przedstawiono w czerwcowym
raporcie, Grecja wykazuje szczególną
determinacje we wdrożeniu skutecznej polityki azylowej, jak również czyni
wszelkie starania, aby potwierdzić swoją
zdolność przestrzegania prawa europejskiego oraz wywiązywania się z obietnic
złożonych Komisji Europejskiej i państwom członkowskim. Obecnie Grecja
jest na etapie wdrażania nowych instrumentów prawnych dotyczących azylu
za pomocą dwóch niezależnych usług gwarantujących skuteczną analizę wniosków azylowych oraz zapewniającą pomoc imigrantom w pierwszych dniach po
ich przybyciu do Grecji.
Ponadto, jak wynika z raportu, Grecja kontynuuje realizację programu zarządzania jej zewnętrznymi, więc także
europejskimi granicami, zapewniając
jednocześnie dostęp do ochrony międzynarodowej dla wszystkich nielegalnych migrantów na granicach jej terytorium. W celu zapewnienia wszystkim
nielegalnym imigrantom informacji na
temat ich praw i obowiązków, dostępu
do tłumaczy, pomocy prawnej, medycznej i socjalnej aktywnie zaangażowane
są organizacje międzynarodowe i organizacje pozarządowe.
We wprowadzeniu do sprawozdania
Grecja zwraca uwagę, że kwestie azylu
i migracji, są nie tylko greckim problemem, ale przede wszystkim europejskim. Tym samym, Grecja, wielokrotnie
odwołuje się do zasady solidarności
wśród państw członkowskich, w tym do
współpracy zarówno w kwestiach politycznych, jak i finansowych. Jak zaznaczono we wstępie, w celu pełnej realizacji swojej polityki azylowej i migracyjnej,
Grecja podjęła głęboką współpracę z Komisją Europejską i państwami członkowskimi w kwestiach odpowiedniego wykorzystania funduszy unijnych.
Raport został podzielony na sześć rozdziałów, w których przedstawiono szczegółowe działania i środki jakie od połowy
stycznia 2013 r. wdrożyła Grecja. Jeśli
chodzi o ośrodki dla nowo przybyłych imigrantów, pierwszy taki ośrodek powstał
w marcu na granicy grecko-tureckiej we
Fylakio. Do końca 2013 r. w pełni miały
rozpocząć działalność dwa dodatkowe
centra na Lesbos oraz w Attyce. Ponadto w czerwcu, przy współpracy z organizacjami pozarządowymi i UNHCR, miały
zostać uruchomione dwie mobilne jednostki oferujące pomoc nowo przybyłym
migrantom.
W raporcie wspomniano również o powstających otwartych ośrodkach dla grup
szczególnie narażonych, w tym małoletnich bez opieki. Obecnie w Atenach dzia-
łają dwa centra pomocy dla tych grup
migrantów. Kolejne dwa centra, przeznaczone głównie dla rodzin, powstają
w Attyce i Seres.
Grecja podjęła również szereg działań
w celu usprawnienia procedur azylowych.
Wszystkie 52 334 spraw będące w toku,
zostały przetworzone i zdigitalizowane.
Dzięki pomocy finansowej UNHCR oraz
EASO (Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu, ang. European Asylum Support Office), liczba komitetów odwoławczych została podwojona i wynosi obecnie
dwadzieścia. W związku z powstaniem
pięciu regionalnych ośrodków azylowych
w Atenach, Salonikach, Aleksandropolis,
Orestiadzie i Rodos, zakończyły się niedawno procesy rekrutacji pracowników.
Program szkoleniowy przyszłych pracowników administracyjnych zajmujących
się sprawami azylowymi oraz pracowników opieki społecznej koordynowany był
przez EASO oraz UNHCR. Jak zaznaczono,
pilnego wsparcia finansowego wymagają przede wszystkim działania dążące
do zapewnienie osobom poszukującym
ochrony dostępu do bezpłatnej pomocy
prawnej.
Jak wynika z kolejnego z rozdziałów
sprawozdania, w Grecji powstało również szereg jednostek stanowiących wyspecjalizowany mechanizm detencji
STRONA
4
nielegalnych imigrantów, którzy podlegają procedurom wydaleniowym, zgodnie z przepisami dyrektywy powrotowej
2008/115. Obecnie istnieje pięć tego
rodzaju ośrodków o łącznej liczbie 5000
miejsc. Natomiast w planach jest utworzenie kolejnych czterech ośrodków,
tak aby łączna liczba miejsc oscylowała
w granicy 10 000. Jak wskazano w raporcie, czynnikiem w znaczącym stopniu
utrudniającym procedurę wydaleń jest
brak współpracy ze strony państw trzecich, w szczególności opóźnienia w dostarczaniu odpowiednich dokumentów
podróży przez władze konsularne.
Co się tyczy kwestii powrotów, według
informacji zawartych w raporcie Grecja
energicznie wspiera program Dobrowolnych Powrotów prowadzony przez Międzynarodową Organizację do Spraw Migracji (IOM) od sierpnia 2012. r. W tym
czasie, około 8 500 imigrantów zgłosiło
swoje zainteresowanie i zadeklarowało
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
nr 4 (16)
2013
chęć powrotu do krajów swojego pochodzenia. Co więcej, grecka policja nadzoruje realizację dodatkowego programu
powrotowego. Ma on na celu ułatwienie
powrotu do kraju pochodzenia, około 6
000 nielegalnych imigrantów, którzy nie
spełniając warunków zezwalających na
wjazd lub dalszy pobyt w kraju, zobowiązani są do jego opuszczenia. Podsumowując w pierwszym kwartale 2013 r., ilość
powrotów wzrosła o 29,9 % w porównaniu z 2012 r., z czego 60,4 % była realizowana w ramach projektu IOM.
Wobec tego, że Grecja zobowiązana
jest do wdrożenia zintegrowanego systemu zarządzania zewnętrznymi granicami morza i lądu w celu zapewnienia
skutecznej ich kontroli i nadzoru, właśnie
kwestii kontroli granic dotyczy kolejna
część sprawozdania. Jak wynika z przedstawionych danych, wymierne efekty
przyniosła operacja „Tarcza”, realizowana
w regionie Ervos. Operacja trwająca od 2
sierpnia 2012 r. doprowadziła do zmniejszenia liczby migracji na granicy grecko-tureckiej o 96,8 %. Jeśli chodzi o pozostałe działania dotyczące kontroli granic,
do końca lipca ma powstać pięć regionalnych ośrodków operacyjnych na Wyspach
Egejskich – Lesbos, Chios, Samos, Kos,
Rodos. W toku jest także dalsza rozbudowa zintegrowanego systemu nadzoru
granic, która ma celu ma informatyzację
oraz redukcję kosztów. Z raportu wynika
również, że w fazie końcowej jest montaż
i instalacja sytemu Vis na greckich przejściach granicznych.
Jak podkreślono w podsumowaniu
sprawozdania, w celu dalszego, efektywnego wdrażania założeń greckiego planu
działania w sprawie azylu i zarządzania
migracją, niezbędne jest odpowiednie
wsparcie finansowe. Niemiej jednak,
nowy plan działania Grecji ze stycznia
2013 roku, jest żywo dyskutowany i odpowiada istotnym celom politycznym.
Źródło: www.statewatch.org
OPRAC. M. DĘBIŃSKA
Życie codzienne na Kaukazie Północnym
P u b l i k a c j a „ Ż y c i e c o d z i e n n e n a K a u k a z i e Pó ł n o c n y m ” a u t o r s t w a I w o n y K a l i s z e w s k i e j p r e z e n tuje przekrój społeczno-polityczny rosyjskich republik położonych w tamtym rejonie. Autorka
skupia swe rozważania na trzech z nich: Dagestanie, Czeczenii i Inguszetii. Książka dzieli się
n a t r z y c z ę ś c i - p i e r w s z a o m a w i a ż y c i e s p o ł e c z n e o r a z j e g o p o d z i a ł y, w d r u g i e j p r z e d s t a w i o n o
p r z e n i k a n i e s i ę s y s t e m ó w p o l i t y c z n y c h , a w o s t a t n i e j r e l a c j e m i ę d z y k o b i e t a m i a m ę ż c z y z n a m i .
Rejon Kaukazu Północnego charakteryzuje się silną wieloetnicznością. Na
przykład w Dagestanie, który jest najbardziej zróżnicowaną etnicznie republiką
w Federacji Rosyjskiej, można wyodrębnić kilkadziesiąt grup etnicznych. Ponadto mieszkańcy, poza językiem rosyjskim,
posługują się także językami regionalnymi. Z kolei Czeczenia jest zamieszkana
prawie wyłącznie przez Czeczenów. Najmłodsza i najmniejsza z republik Kaukazu to Inguszetia (powstała po rozpadzie
Czeczeno-Inguszetii w 1992 r.) jest zamieszkana w 77% przez Inguszy, a w 20%
przez Czeczenów.
Sytuacja polityczna w tych trzech republikach jest bardzo napięta - głównie
przez nieustanne ataki islamskich partyzantów na milicję, wojsko i urzędy. Ich
celem jest utworzenie na terenie Kau-
kazu Północnego Emiratu Arabskiego.
Prowadzi to do coraz większej izolacji
regionu od pozostałej części Rosji oraz
postrzegania mieszkańców jako obcych.
Sytuację jeszcze bardziej pogarsza wysoki
poziom przestępczości. Duża skala korupcji w milicji i innych urzędach powoduje,
że mieszkańcy dochodzą sprawiedliwości
na własną rękę. Nieufność wobec służb
jest dodatkowo uzasadniona porwaniami i pobiciami do których dochodzi z rąk
funkcjonariuszy. Dziennikarze i obrońcy
praw człowieka, którzy nagłaśniają takie
przypadki, bardzo często są zastraszani.
Coraz wyraźniej daje się słyszeć w rosyjskich kręgach politycznych głosy namawiające do pokojowego rozstrzygnięcia
konfliktu zamiast interwencji siłowych.
Mimo iż według statystyk w republikach kaukaskich poziom życia stoi na
niskim poziomie, w rzeczywistości nie
odbiega on od średniej krajowej. Istnieje kilka przyczyn takiego stanu rzeczy.
Przede wszystkim wiele osób pracuje
w Moskwie, a część pieniędzy wysyła do
swoich krewnych. Statystyki zaniża także
duża szara strefa – przedsiębiorcy zatrudniają pracowników na czarno i nie płacą
podatków. Duża część urzędników żyje
z obecnych wszędzie łapówek. Dochodowym zajęciem jest także działalność
przestępcza np. handel narkotykami lub
ściąganie haraczy. Ciekawym zjawiskiem
jest sponsoring – dzielenie się majątkiem
przez bogatych ze swoimi klanami.
Ogromnym problemem Kaukazu jest
fatalny stan służby zdrowia. Pomimo
pozornej bezpłatności nic nie da się załatwić bez łapówek. Taka działalność,
w połączeniu ze słabym poziomem
STRONA
5
kształcenia lekarzy i słabą infrastrukturą,
powoduje częste epidemie chorób zakaźnych. Problemem jest również łatwy
dostęp do narkotyków, a przez to duża
liczba narkomanów.
Społeczeństwa Kaukazu są bardzo
podzielone – tak pod względem rodowym, jak i religijnym. Mimo to, w życiu
codziennym, szczególnie w dużych miastach, podziałów tych się nie odczuwa.
W Dagestanie za najważniejszy uważa
się podział na dżaamaty (wspólnoty).
Wywodzą się one z ok. XV w. i stanowią podstawową formę społeczno-polityczną. Coraz bardziej istotny staje
się podział religijny - na wiernych i niewierzących oraz na sufitów i salafitów.
W Czeczenii i Inguszetii wyraźny jest
natomiast podział na tejpy, które historycznie stanowiły jednostki terytorialne zrzeszające sąsiadów. Tejpy skupiają
się w związki - tukchumy, których jest 9
(tyle, ile gwiazd w czeczeńskim herbie).
W ostatnich latach w Czeczenii wyraźny
jest też podział na przeciwników i zwolenników prezydenta Kadyrowa.
Po rozpadzie ZSRR mieszkańcy Kaukazu przeżywają silny proces reislamizacji.
Bardzo duże wpływy w polityce mają
bractwa sufickie. Sufici wyznają islam
tradycyjny, który wywodzi się z nurtu
łączącego lokalne tradycje i wierzenia
z islamem. Skupiają się oni wokół szejchów, którzy mają duży autorytet i nauczają wiernych. Z drugiej strony istnieje
nurt reformatorski, zwany salafickim lub
„wahhabickim”, który odrzuca pogańskie wierzenia i obrzędy oraz oddawanie
czci szejchom. Wzywają oni do surowego przestrzegania szariatu oraz głoszą
pochwałę nauki. Są oni podejrzewani
o związki z partyzantami, a przez to często narażeni na prześladowania. Ciekawym zjawiskiem jest swoista „moda
na islam”, szczególnie wśród młodzieży.
Dużą popularnością cieszą się na przykład płyty DVD i CD z islamskimi naukami. Wśród jej przyczyn wymienia się
niestabilną sytuację społeczno-polityczną oraz autorytet, jaki posiadają liderzy
religijni.
„Prawa zwyczajowe, religijne i federalne przenikają się w życiu publicznym
w Dagestanie, Czeczenii i Inguszetii. To,
które z nich odgrywa większą rolę, zależne jest od kontekstu, sytuacji społecz-
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
nr 4 (16)
2013
no-politycznej oraz grupy społecznej.”
I tak np. dla osób świeckich istotniejsze będzie prawo federalne, z kolei dla
islamistów - szariat. Ciekawą politykę
prowadzi prezydent Kadyrow - z jednej
strony podkreśla istotność prawa federalnego, z drugiej zaś zaznacza, że jest
muzułmaninem i przestrzega szariatu
i zwyczajów. Sądy państwowe są uważane za stronnicze i polityczne, szczególnie ze względu na korupcję. W związku
z tym mieszkańcy coraz częściej zgłaszają się do sądów religijnych. Jeśli cho-
dzi o prawo zwyczajowe, to najczęściej
stosowany jest obyczaj krwawej zemsty
oraz obyczaj pojednania. W Dagestanie
bardzo ważny był numus, czyli niepisany kompleks moralno-etycznych praw,
do którego jednak Dagestańczycy coraz
rzadziej się odwołują.
Źródłami szariatu są Koran, sunna, kijas
(wnioskowanie przez analogię), idżma
(jednomyślne postanowienie uczonych
lub wspólnoty). Stosowanie szariatu
wygląda inaczej w różnych republikach
- w Czeczenii prezydent jawnie popiera
jego stosowanie, w Inguszetii władze
nie odrzucają tej możliwości, natomiast
w Dagestanie jeszcze do niedawna odrzucano jakąkolwiek możliwość stosowania prawa muzułmańskiego, jednak
od niedawna coraz częściej władze idą
na kompromis z religijną częścią społeczeństwa.
Ostatnią problematyką, która została opisana w książce są relacje kobiet
i mężczyzn. Mimo stereotypu muzułmańskiej kobiety, większy wpływ na jej
pozycję ma lokalna tradycja. Wynika
to ze ścierania się na tym terenie wielu systemów religijnych i społecznych,
w tym niedawny wpływ polityki ZSRR.
Dużą wagę przywiązuje się do ubioru,
który jest elementem statusu społecznego - mieszkańcy wydają na ubrania
bardzo dużo pieniędzy. Ostatnimi czasy
pojawiają się jednak incydenty wobec
kobiet, które według niektórych były
nieodpowiednio ubrane. Wpisuje się to
w politykę prezydenta Kadyrowa, która
ma na celu „dyscyplinowanie” kobiet by
były dobrymi żonami i matkami.
Wykształcenie znaczy dla młodych ludzi coraz mniej - szczególnie przez małą
wartość dyplomów ze względu na korupcję. Najwięcej osób wykształconych
jest w wieku 50-60 lat. Młodzież, która
faktycznie chce się uczyć, musi najczęściej wyjechać do innych regionów Rosji;
większość z nich stanowią jednak mężczyźni. Ciekawie prezentuje się podział
zawodów na „męskie” i „damskie”. Dla
kobiet idealne jest zatrudnienie w sferze
budżetowej, powinny natomiast unikać
pracy, która naraża je na zbyt duży kontakt z mężczyznami (np. jako kelnerki).
Wysoko cenione jest również pozostawanie kobiet w domu i opieka nad dziećmi. Zawodami niewskazanymi dla mężczyzn są takie, które łączą się z handlem
np. na targowiskach, remontowaniem
wnętrz domów oraz praca w milicji.
Na Kaukazie małżeństwa zawierane są
w młodym wieku - najczęściej od 15 do
20 roku życia. Coraz rzadziej dochodzi do
małżeństw wewnątrz tejpów, wciąż jednak popularne są małżeństwa aranżowane. Wesela są bardzo huczne i bogate zwykle bawi się na nich 500-700 osób.
Duży odsetek ślubów nie jest jednak rejestrowany w urzędach - powodów tego
zjawiska jest kilka: od względów religijnych po czysto pragmatyczne (łatwiej
jest wówczas uzyskać rozwód, a dochodzi do nich bardzo często). Rozwód nie
jest jednak powodem do stygmatyzacji
kobiet - wręcz odwrotnie, daje im to
większą swobodę w życiu codziennym.
W coraz większym stopniu islam stanowi
więc dla kobiet wyzwolenie od restrykcyjnych, północnokaukaskich tradycji.
OPRAC. R. FRĄCZYK
Książka jest dostępna w Bibliotece Migracyjnej Instytutu na rzecz Państwa Prawa
STRONA
6
W SKRÓCIE
, Europens Blog
Europens Blog to inicjatywa, która została zapoczątkowana w 2012 r. przez
studentów studiów magisterskich
innowacyjnego kierunku European Studies - Europeistyka w języku
angielskim na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Po
przerwie w działaniu spowodowanej zakończeniem kształcenia poprzez poprzedników, Blog EUROpens
wznowił swoją działalność. Celem
redakcji jest wyjście naprzeciw oczekiwaniom osób zainteresowanych
szeroko pojętą problematyką Unii
Europejskiej. Obecnie studenci w ramach aktywności planują opisywać
w swojej pracy zarówno aktualności,
jak również dokonywać analizy ciekawych i czasem problematycznych
zagadnień. Poprzez wzgląd na silnie
powiązania z aspektami prawnymi
szczególnie przydatne dla studentów
mogą być analizy wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
w skróconej formie. EUROpens Blog
to obowiązkowa pozycja dla osób
związanych w swoim codziennym życiu z kwestiami europejskimi. www.facebook.com/Europensblog
europensblog.wordpress.com
, Parlament Europejski
zatwierdził umowę wizową
i readmisyjną z Wyspami
Zielonego Przylądka
Dnia 11 września 2013 r. Parlament
Europejski zadecydował o zawarciu
umowy w sprawie readmisji osób
przebywających nielegalnie w Unii
Europejskiej na Wyspy Zielonego
Przylądka i vice versa. Jednocześnie
przyjęto również przepisy dotyczące
ułatwień wizowych.
Głosowanie w PE było następstwem umowy o readmisji podpisanej w kwietniu 2013 r. przez Radę.
W każdym z głosowań wykazano ponad 80% poparcie dla zawieranych
umów.
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
nr 4 (16)
2013
Ombudsman in the Czech Republic:
Foreigners must not be expelled
at Czech airports immediately!
W Czechach osobą odpowiedzialną za nadzór przestrzegania praw cudzoziemców jest Rzecznik Praw Obywatelskich. Do jego zadań należy monitorowanie decyzji administracyjnych i sądowych, detencji cudzoziemców
oraz kontrola wszystkich procesów związanych z wydaleniem cudzoziemców. Poniżej opinia Rzecznika w sprawie nakazu bezzwłocznego wydalenia
cudzoziemca wydawanego na lotnisku, pozbawiającego go możliwości wykorzystania standardowych środków odwoławczych.
According to the Directive 2008/115/
EC of the European Parliament and of
the Council (so-called „Returns Directive“), every Member States is obliged
to introduce an affective system for
monitoring forced returns. In the Czech
Republic, an independent authority entrusted with supervision over observance
of the rights of foreigners became the
Public Defender of Rights (hereinafter
„Ombudsman“). The Office of the Ombudsman has been working since January
2011 and is responsible for monitoring of
administrative and court decisions, the
detention of foreigners, supervising all
processes related to expulsion, surrender
of detained foreigners and their transit
across the Czech Republic and the penalty of expulsion of foreigners who were
placed in pre-expulsion custody or are
serving imprisonment.
Monitoring of decisions
To exercise this mandate, the assistance
by the Police of the Czech Republic and
the Ministry of Interior is provided. Both
authorities are obliged to inform the Ombudsman sufficiently in advance of every
exercise of surrender, transit and expulsion of foreigners that is to take place
on the territory of the Czech Republic.
Therefore the Office receives copies of
all decisions and court judgments that
are subsequently analyzed. In 2012, the
Ombudsman received 2 346 decisions on
administrative expulsion, 366 decisions on
detention or extension and 43 judgments
relating to a judicial review of detention.
The Office focuses mainly on analyzing
the use of special measures in order to
achieve a foreigner’s departure (so-called
“alternatives to detention”). The case-law
of administrative courts has concluded
that the Immigration Police is obliged to
consider imposing a special measure for
all types of detention. However, the Defender found that special measures were
imposed only in 135 cases and the detention was applied four times more often as
compared to the imposition of a special
measure. The most frequent shortcomings were the absence of substantiation
(out of 366 decisions on detention or its
extension, 105 decisions lacked any substantiation of the decision not to impose
a special measure).
Supervision of the execution
of expulsions, surrenders and transits
Upon notification, authorized employees of the Office of the Public Defender
of Rights perform random monitoring of
expulsion, with an aim particularly to raise
the standard of treatment of persons that
are being expelled and to act preventively.
The employees are present during transfers by air and land, have service passports, and are entitled to enter the Vaclav
Havel Airport in Prague. A report is made
after each monitoring of expulsion and if
the Ombudsman finds any shortcomings,
he informs competent authorities and recommends how to remove these defects.
In 2012, the Ombudsman monitored 6 expulsion cases. Mainly with respect to the
actual treatment of foreign nationals, the
Ombudsman did not find any shortcoming
affecting human dignity or rights of the
foreigner in the course of the execution of
expulsion, transit or surrender.
Decision-making on the expulsion
of foreigners by on-site orders
at Václav Havel Airport Prague
The Ombudsman has also observed
the decision-making pertaining to administrative expulsions at Vaclav Havel
Airport in Prague through on-site orders. An order issued on site is final and
STRONA
7
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
Nawiązując do przedstawionego przez
Parlament uzasadnienia oraz w związku z faktem trwającego procesu pogłębiania stosunków między Unią Europejską a Wyspami Zielonego Przylądka
zawarcie wspomnianych umów z pewnością przyczyni się do poprawy funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości
i poszanowania wolności.
Są to pierwsze tego typu porozumienia zawarte z jednym z 79 krajów
Afryki, Karaibów i Pacyfiku.
Źródło: www.statewatch.org
OPRAC. K. SOSNOWSKA
, Irlandia - opublikowano
propozycję legislacyjną
dotyczącą stworzenia
bazy DNA
Minister Sprawiedliwości, Równości
i Obrony ogłosił projekt ustawy, który
przewiduje stworzenie bazy zbierającej próbki oraz dane DNA. Głównym
celem takiego systemu jest wsparcie
służb w walce z przestępczością.
Baza danych będzie miała zdolność
do powiązania przestępstw oraz
identyfikacji podejrzanych w związku
z niewyjaśnionymi przestępstwami,
co umożliwi irlandzkiej policja na
trafniejsze ukierunkowanie śledztwa
oraz lepsze wykorzystanie zasobów.
Ponadto korzystanie z takich baz danych w zakresie medycyny sądowej
ma dodatkową zaletę - ułatwienia
wyszukiwania wśród innych krajowych baz danych DNA.
Środowiska ochrony praw człowieka
zwróciły jednak szczególną uwagę
na konieczność zapewnienia skutecznych mechanizmów dla ochrony danych gromadzonych w takiej bazie.
Mark Kelly - dyrektor Irish Council
for Civil Liberties zaznaczył, że informacje te co do zasadny nie powinny
być przekazywane do innych krajów,
w których niemożliwy byłby wysoki stopień zapewnienie ich ochrony.
Taka propozycja legislacyjna rodzi
również pytanie w zakresie bezpieczeństwa ewentualnego przekazywania takich danych opartych na
nr 4 (16)
2013
enforceable; the foreigner may no longer oppose the expulsion using standard
appeals or an administrative action. According to Ombudsman´s monitoring,
out of 286 decisions on expulsion issued by the Foreigner Police Inspectorate at airport from January to November 2011, 218 foreigners were expelled
immediately and only in 68 cases went
through an administrative proceeding.
On the basis of Ombudsman´s opinion,
this kind of decision-making is unlawful. Primarily, the Ombudsman pointed
out that the foreigners cannot defend
themselves against an immediate expulsion and are not sufficiently informed on
the procedure. Secondly, he critised the
wrong practice by the Foreigner Police
violated domestic and international law
regulation.
As the first step, the Ombudsman adviced the Foreign Police, but the Head Office of the Foreigner Police did not share
the Defender’s point of view. Nevertheless, the procedural rights of foreigners
who were subjected to expulsion were
at least partially strengthened. The Foreigner Police no longer use their own
officers as interpreters, and preferably is
hiring interpreters registered in the list of
experts and interpreters. In proceedings,
the foreigners are now provably advised
of the consequences of their consent to
the imposition of the obligation through
an on-site order.
In December 2012, the Defender addressed a request to the Minister of
the Interior to consider the lawfulness
of decision-making pertaining to administrative expulsions by on-site orders. He succeed that the Minister of
Interior secured that the Foreigner police terminates this unlawful procedure
and in the consequence: No foreigner
can be expelled from the Czech Republic at airports.
Źródło: www.ochrance.cz
OPRAC. H. SPANIKOVA
EU: SEARCH & RESCUE AT SEA:
WILL ALL EU MEMBER STATES
TAKE RESPONSIBILITY?
Artykuł porusza kwestię bezpieczeństwa na morzu oraz odpowiedzialności za
poszukiwania i niesienie pomocy w propozycji ustalenia zasad nadzoru zewnętrznych granic morskich Unii Europejskiej w kontekście współpracy operacyjnej koordynowanej przez agencję Frontex ustanowionej w rozporządzeniu
(WE) nr 2007/2004. Sześć państw członkowskich - Grecja, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr i Malta zaznaczyły swoją pozycję jako inna niż sugerowane
w propozycji. W celu wyjaśnienia swojego stanowiska przygotowały zastąpienie
artykułu 9 określone w ogólnym zestawieniu czterech linii opisanych poniżej.
To look deeper into the matter of whose responsibility it is to act on search and
rescue situations at sea one must get
acquainted with the “Proposal for Regulation of the European Parliament and of
the Council establishing rules for the surveillance of the external sea borders in
the context of operational cooperation
coordinated by the European Agency
for the Management of Operational Cooperation at the External Borders of the
Members States of the European Union”
[2013/0106 (COD)]. This Proposal consists of 10 Articles and as mentioned in last
Article 11 it shall enter into force on the
twentieth day following that of its publication in the Official Journal of the European Union. As it is stated in Article 1 of
this Regulation, it shall apply to surveillance operations carried out by Member
States at their external sea borders in
the context of operational cooperation
coordinated by the Agency established
by Regulation (EC) No 2007/2004 that is
Frontex Regulation.
The main questions arise regarding Articles 9 and 10, on the matter of search
and rescue situations, disembarkation,
STRONA
8
Wsparcie Dobrowolnych Powrotów na Lubelszczyźnie ii
NEWSLETTER
DNA pomiędzy państwami członkowskim UE.
Źródło: www.statewatch.org
OPRAC. K. SOSNOWSKA
, ITALY: Migrants killed on Sicilian tourist beach
The European Union continues to build a “fortress Europe” where some
of the migrants are not welcome. The
migration problem in the European
Union is like a black shadow that
does not let the idea of shared tolerance and equality shine to its full
glory. Euronews notes that the way
for many migrants seeking a better
life in Europe is not a “suntrap” but
is rather a “deathtrap”. The price that
migrants have to pay for reaching Europe is much too high. Sometimes
this price is their own lives.
According to Euronews on September 26 in Italy on Sicily’s southern
beaches the bodies of 13 migrants
were washed ashore after the crew
of the overloaded boat forced some
of their 200 passengers to jump into
the water.
Euronews writes that the Italian coastguards were alerted by tourists
about the sinking boat but they arrived too late. The coastguards couldn’t save everyone. The rest, some
60 migrants, were in panic trying to
escape from the authorities on foot.
While escaping one of the migrants
was hit by a car. He is now in the hospital with a serious condition. According to Euronews, two men were
arrested on grounds of suspicion for
being guides for these migrants.
Źródło: www.euronews.com
OPRAC. I. ORLOVA
nr 4 (16)
2013
and elements of this proposal in general,
which go beyond the scope of Decision
2010/252/EU supplementing Schengen
Borders Code. In this Decision these elements were provided as optional guidelines in contrary to the Proposal where
these Regulations shall be binding in its
entirety and directly applicable in Member States in accordance with the Treaties.
The six Member State delegations and in
particular - Greek, Spanish, French, Italian,
Cyprus and Maltese – noted their position
as different than that suggested in the Proposal in order to clarify their interventions
during the aforementioned discussion. The
Note from the six Mediterranean countries
seeks to replace the text of Article 9 as set
out with a general four-line statement.
The first line statement regards the
matter of fact that all issues that are
mentioned in the Proposal’s Regulations, particularly Articles 9 and 10, are
already sufficiently covered by the relevant International Law instruments and
further legislation on them may result in
legal uncertainty. These elements stated in Articles 9 and 10 according to these six country delegations are covered
by the United Nations Convention on
the Law of the Sea (UNCLOS); the IMO
International Convention on Maritime
Search and Rescue (SAR Convention);
and the IMO International Convention
on the Safety of Life at Sea (SOLAS Convention). Moreover, additional guidelines and interpretations are set out in
related IMO instruments, such as the International Aeronautical and Maritime
Search and Rescue (IAMSAR) Manual
[2013/0106 (COD)].
The second line explains that international framework maritime search and
rescue and disembarkation are the competences of the Member States, but in
Article 9 and 10 this particular responsibility and competence of Member State
is not mentioned at all.
The third line assumes that the EU does
not have the competence to legislate on
search and rescue and disembarkation in
detail, as the Commission’s Proposal seeks
to do. Creating an EU regime that runs
parallel with the international regime, will
provoke obscurity in the matter of who is
responsible for a rescue operation, because there will be no third countries involved
with the Proposal, however operations
that take place within the framework of
international organizations, such as International Maritime Organization with their
binding nature on third countries as well.
This will clearly complicate matters rather
than simplify them for those Member States who participate in implementing rules
that could directly affect the operations
on saving people in distress at sea.
The fourth line states that by establishing
these details into joined rescue plans will
completely eliminate its flexibility, that
for example was successfully provided by
Frontex coordinated joint operations.
This shows that these six Members consider this Proposal as not equal considering responsibilities between all involved
Member States and have sufficient disagreements on a way to facilitate how matters of interception, rescue and disembarkation are coordinated by the rules stated
in this Proposal and suggest in the future
to follow already existing International Law
instruments that have a wider range of flexibility, for example including cooperation
with the third countries. That might give
greater chances to share the responsibility between all involved parties. According
to these six country’s delegates relying on
International Law shall also help to avoid
uncertainties that may arise during implementation of new measures into national
legislation. It is important due to the fact
of a specific nature of the process of the
rescue of ship or person in distress at sea,
because this process should be as effective and functional as possible.
Źródło: www.statewatch.org
OPRAC. I. ORLOVA
Wsparcie
Dobrowolnych
Powrotów
na Lubelszczyźnie II
newsletter
Fundacja Instytut na rzecz Państwa Prawa
ul. Chopina 14/70, 20-023 Lublin, tel. 81 743 68 05,
[email protected] www.panstwoprawa.org
Redakcja:
Anna Kosińska, Marta Dębińska, Krzysztof Chrześcijanek, Paweł Wojtasik