Publikacja Informatyka to młoda dyscyplina nauki i techniki, która
Transkrypt
Publikacja Informatyka to młoda dyscyplina nauki i techniki, która
Publikacja Informatyka to młoda dyscyplina nauki i techniki, która zajmuje się metodami przedstawiania, przechowywania, przesyłania i przetwarzania informacji, programowaniem, sposobami transmisji danych na odległość, budową sprzętu komputerowego itp. Tak szerokie spektrum przyciąga rzeszę ludzi. Informatyka potrafi zainteresować już najmłodszego użytkownika techniką komputerową. Moi uczniowie nie ukrywają, że lubią lekcje informatyki, zaczęłam się zastanawiać, co tak naprawdę lubią w tym przedmiocie. Postanowiłam sprawdzić, zbadać ich zainteresowania w tym przedmiocie poprzez ich obserwację, przysłuchując się rozmowom a nawet prowokując pozwalając uruchamiać dowolny program komputerowy. Przyznaję, że nie byłam zbytnio zdziwiona, gdy zdecydowana większość uruchomiła dostępne gry komputerowe a co odważniejsi uczniowie proponowali na następną lekcję dostarczyć – tu padały nazwy przeróżnych gier. Tak powoli zrodził się pomysł przeprowadzenia badania, a mianowicie czy gry komputerowe są czynnikiem wpływającym na rozwój dzieci w wieku szkolnym. Jeżeli tak to czy ten wpływ przynosi więcej korzyści czy może raczej prowadzi do uzależnienie od komputera i gier komputerowych. Cel podjętych badań Celem moich badań było stwierdzenie, czy gry komputerowe są czynnikiem wpływającym na rozwój dzieci w wieku szkolnym. Jeżeli tak to czy ten wpływ przynosi więcej korzyści czy może raczej prowadzi do uzależnieniu od komputera i gier komputerowych. Czy gry komputerowe mają wpływ na rozwój dzieci klas starszych szkoły podstawowej. W związku z powyższym szczegółowe problemy badawcze ujęłam w formie pytań: 1. Czy rodzice są świadomi w jaką grę komputerową gra ich dziecko i czy ta gra jest adekwatna do jego etapu rozwojowego? 2. Czy rodzice wiedzą jak ich dziecko spędza czas przy komputerze? 3. Czy zbyt długie obcowanie z grą komputerową doprowadza do izolacji środowiska rówieśniczego? 4. Czy rodzice kontrolują czas jaki ich dziecko poświęca na gry komputerowe? 5. Czy gry komputerowe mają wpływ na wyniki w nauce? Czy dziecko zaniedbuje swoje obowiązki na rzecz zabawy z grą komputerową? Narzędziami badawczymi, które zastosowałam w swojej pracy są: kwestionariusz wywiadu oraz kwestionariusz ankiety. Kwestionariusz wywiadu liczy sobie dwie strony i ma na celu wyłonienie populacji odpowiadającej mojemu celowi badań (patrz załącznik kwestionariusza w aneksie). Badania rozpoczęłam od wyselekcjonowanie grupy uczniów korzystając z 3 pytań zawartych w kwestionariuszu wywiadu. Kwestionariusz ankiety liczy 5 stron i zawiera 35 pytań. Badania empiryczne przeprowadziłam na terenie Szkoły Podstawowej nr 18 im. Jana Pawła II w Gliwicach. Placówka ta powstała 100 lat temu w dzielnicy tzw. Kolejarzy ponieważ była usytuowana w dzielnicy zamieszkałej przez tę grupę zawodową. Do szkoły tej uczęszczały również dzieci pracowników pobliskiej huty. Budynek ma architekturę ceglastą z motywami średniowiecznymi. Środowisko rodzinne uczniów mojej szkoły to głównie klasa robotnicza (kolejarze, hutnicy). Po likwidacji huty wzrosła ilość rodzin dotkniętych bezrobociem a tym samy powoli postępuje degradacja i ubożenie środowiska. Ankiety przeprowadziłam w grudniu 2003 roku. Badaniami objęłam wszystkich uczniów klas V i VI szkoły podstawowej masowej. Tabela 2. Populacja uczniów przystępujących do badania. Klasy badanych uczniowie nie uczniowie korzy- Ujęcie procenmający dostępu stający z gier towe uczniów do gier kompute- komputerowych grających rowych V 86 42 44 43% VI 105 46 59 57% razem 191 88 103 100% Tabela 3. Podział badanych ze względu na wiek i płeć. uczniowie 11 lat 12 13 raudział procenlat lat zem towy dziewczynki 17 28 2 47 46% chłopcy 20 34 2 56 54% razem 37 62 4 103 100% Wyniki badań Na pytanie jak spędzają czas przy komputerze 64% opowiedziało się za grami komputerowymi, biorąc pod uwagę, że 66% ankietowanych zasiada do komputera 4 razy w tygodniu i więcej a jedna sesja u 55% ankietowanych trwa 2 godziny można pokusić się o stwierdzenie, że jest to początek uzależnienia. Biorąc pod uwagę jak ankietowani kontrolują czas spędzony w grze komputerowej 56% dało odpowiedź, że rzadko i czasami uświadamiają sobie, że przebywają w grze dłużej niż zaplanowali, pozwala twierdzić, że wymyka się im kontrola nad czasem spędzonym przed komputerem, aż 52% ankietowanych nie miało wystarczająco dużo silnej woli, aby zrezygnować z grania. Mało tego 71% graczy oszukuje się mówiąc podczas gry „jeszcze chwileczkę” i grają dalej nie potrafiąc jej przerwać. Myślą i planują, kiedy znów zasiądą do gry komputerowej jest to 50% ankietowanych. W świetle takich wyników stwierdzam, że u dzieci w wieku 11- 13 lat jest już uzależnienie od gier komputerowych. Czas spędzony przy komputerze zaczyna odbijać się na zdrowiu dziecka, dochodzi do wad postawy, wad wzroku czy też zwyrodnienia w nadgarstkach. Na pytanie czy ankietowani odczuwają zmęczenie po zabawie w grze komputerowej 51% odpowiedziało, że czasami tak, 49% lubi coś przekąsić przy komputerze, czasami też odczuwają ból oczu to jest 65% ankietowanych, 42% odczuwa bóle pleców, bóle kręgów szyjnych odczuwa czasami 38%, dłonie i palce czasami dokuczają 28% ankietowanych, inne dolegliwości czasami występują tylko u 28% badanych. Nie pozostawia gra komputerowa zdrowia fizycznego dziecka bez uszczerbku, te młode organizmy jeszcze nie odczuwają zgubnego działania komputera na ich zdrowie, złe stanowisko komputerowe- nie dostosowane do wieku rozwojowego dziecka, zbyt długi czas spędzany przy komputerze ma bardzo negatywny wpływ na rozwój fizyczny dziecka. Zainteresowania dziecka tylko grami komputerowymi zawęża grono kolegów co stopniowo prowadzi do wyizolowania ze społeczności grupowej. To że moi ankietowani mają już oznaki uzależnienia już wiem, dylemat czy spotkać się z rówieśnikami czy zagrać 30% ankietowanych rzadko ale jednak wybiera grę, a 16% robi to często i to na nich należy zwrócić uwagę. Ograniczają swój świat do gry komputerowej szukając rozmówców na tylko te tematy. Robi to czasami 61%, często 17%, zawsze 5%, 46% respondentów chętniej czasami przedłuża grę niż skorzysta z zaproszenia spotkania z przyjaciółmi. ograniczanie kontaktów z rówieśnikami w prostej drodze prowadzi do izolacji społecznej i samotności czy towarzyskie prowadząc do izolacji społecznej i samotności o tym zjawisku pisał J. L.Wiśniewski1. Wiemy że ogromny 1 Wiśniewski Janusz L., Samotność w sieci. Tryptyk. Prószyński i S-ka, wrzesień 2003 wpływ na rozwój ma czynnik społeczny, więc ograniczenie go, zubaża osobowość dziecka, ma negatywny wpływ na jego rozwój. Spędzanie zbyt dużej ilości czasu przy komputerze i z grami komputerowymi powoduje, że po prostu zaczyna go brakować na inne sprawy – na pracę, naukę, odpoczynek, życie rodzinne czy kontakty z rówieśnikami odpowiedz na tą hipotezę uzyskałam już powyżej. Granie w gry komputerowe nie wpływa na wyniki w nauce. Zaryzykowałam takie stwierdzenie w nadziei że rodzice kontrolują i panują nad swoimi pociechami. Czy rodzice wiedzą jakie programy używa ich dziecko, 77% respondentów odpowiedziało, że rodzice zawsze wiedzą jakie programy dziecko używa, 6% że często są kontrolowani, 14% czasami a tylko 3% rodziców żyje w błogiej nieświadomości czym zajmuje się ich pociecha przy komputerze. Zapytani o postępy w nauce 60% uważa że gry komputerowe na naukę nie mają wpływu, 34% przyznaje że rzadko ale mają negatywny wpływ. Myślę że ankietowani nie do końca byli zemną szczerzy, w obawie o ewentualne restrykcje typu ograniczenie dostępu do komputera ukrywają fakt że poświęcają więcej czasu na grę niż na naukę, czy nawet odrabianie zadań domowych. Te 34% badanych przyznających się, że gry komputerowe przysparzają im kłopotów w szkole jednak nie potwierdzają mojej hipotezy. Gry komputerowe mają negatywny wpływ na naukę. Gry komputerowe mają wpływ na stany emocjonalne dziecka pokazują wyniki ankiety, szczególnie u chłopców w samej czołówce najpopularniejszych gier znajdują się te, które zawierają przemoc i destrukcję. Niepokój nie budzi samo istnienie gier komputerowych zawierających przemoc, bardziej przerażający jest fakt, że wcielanie się w sadystycznych morderców i psychopatycznych przestępców w grach komputerowych jest dla dzieci ulubiona zabawą. Ta ,,nowoczesna forma zabawy” często przeraża ogromnym ładunkiem przemocy i wyrafinowanego okrucieństwa, budząc uzasadniony niepokój, co do negatywnego wpływu tych treści na rozwój dziecka. Sprzyja to agresywnym zachowaniom i zobojętnieniu na obrazy przemocy w świecie realnym. Pod wpływem częstej ,,zabawy w zabijanie” dzieci nabierają przekonania, ze przemoc jest czymś powszechnym i zwyczajnym, obojętnieją na nią i stają się niewrażliwe na krzywdę i cierpienie zatracają poczucie własnych agresywnych zachowań. Wnioski końcowe w świetle przeprowadzonych badań. • • • Wobec takich wyników rodzą się kolejne pytania. Co dalej? Czy można temu zaradzić? Jak uchronić dziecko przed zgubną inwazją gier komputerowych na jego rozwój? W pierwszym rzędzie należy pedagogizować rodziców, podpowiadać, pokazywać, mówić o zagrożeniach i podsuwać gotowe sprawdzone rozwiązania. Gry komputerowe sprzedawane w naszym kraju nie mają stosownych opisów dokładnie informujących rodziców z jakiego typu grą mają do czynienia. W Polsce można kupić gry, które w innych krajach są zakazane. W naszym kraju nie ma takich paragrafów w prawie, które zakazywałyby rozpowszechniania scen brutalnych. Producenci nie są zobligowani prawem do umieszczania na pudelkach z grami stosownych ostrzeżeń. Komputer w domu powinien stać w takim miejscu aby rodzice mogli obserwować jakie programy dziecko użytkuje, wręcz proponować i namawiać aby dziecko korzystało z gier edukacyjnych i logicznych. Rodzice powinni wpajać higienę pracy z komputerem poprzez racjonowanie mu czas zabawy z grami komputerowymi oraz powinni obserwować jak dziecko zachowuje się podczas gry. Rodzice mogą wprowadzić zasady takie jak: możesz grać ale tylko wtedy gdy jesteśmy w domu, zapytaj czy możesz zagrać, najpierw obowiązki a dopiero potem rozrywka • nie instalujesz gier bez naszej wiedzy Ważne aby rodzice nie ograniczali się tylko do zakazów, ważne jest, aby rozmawiali z dzieckiem o oddziaływaniu gier zawierających przemoc na ich psychikę, pokazywali inne formy spędzania wolnego czasu, organizować spotkania z jego rówieśnikami, a przede wszystkim powinni więcej czasu poświęcać swemu dziecku, i spędzać go razem z nim. Cel moich badań został zrealizowany. Poznałam czynniki wpływające na rozwój dziecka i jaki wpływ na jego rozwój ma gra komputerowa. Poprzez analizę przeprowadzonych badań poznałam opinię dzieci na temat gier komputerowych. Uważam, że postawione przeze mnie hipotezy robocze, przeprowadzone badania je potwierdziły. Od gier komputerowych można się uzależnić, potwierdziły to pytania zadane w ankiecie. Zdecydowana większość ankietowanych (powyżej 50%) za długi czas poświęca na gry komputerowe, nie potrafią być konsekwentni i przedłużają zaplanowany czas na grę, ich myśli krążą wokół gier komputerowych przysłaniając inne ważne sprawy. Uzależnienie nie sprzyja prawidłowemu rozwojowi dziecka, jest czynnikiem negatywnym. Długotrwałe przesiadywanie przy komputerze powoduje zmęczenie, i zaczyna nadwerężać zdrowie dziecka. Gracze komputerowi zaczynają już odczuwać pierwsze objawy zbyt długiego przesiadywania przed komputerem, 65% mówi o odczuwanym bólu oczu, 42% wspomina o bólach pleców, najmniej dokuczają im dłonie bo tylko u 28% ankietowanych. Zbyt długi czas spędzany przy komputerze jest czynnikiem mającym negatywny wpływ na rozwój fizyczny dziecka. Gracz komputerowy znacznie ogranicza kontakty z rówieśnikami, rodzinną co doprowadza do izolacji społecznej i samotności. Wiemy że ogromny wpływ na rozwój ma czynnik społeczny, więc ograniczenie go, zubaża osobowość dziecka, ma negatywny wpływ na jego rozwój. Gry komputerowe mają wpływ na stany emocjonalne dziecka. Przeprowadzony w ankiecie ranking gier komputerowych jasno ukazał że największą popularność mają te gry które niosą ze sobą przemoc i destrukcję. Pod wpływem częstej ,,zabawy w zabijanie” dzieci nabierają przekonania, ze przemoc jest czymś powszechnym i zwyczajnym, obojętnieją na nią i stają się niewrażliwe na krzywdę i cierpienie zatracają poczucie własnych agresywnych zachowań wypacza psychikę dziecka i zaburza jego prawidłowy rozwój. Tak naprawdę to dziecko nie potrzebuje elektronicznych zabawek, aby się wspaniale rozwijać. Najbardziej potrzebuje miłości, zrozumienia, życzliwej troski i zainteresowania ze strony dorosłych. Jest to najlepszy sposób, aby uchronić dziecko przed wpływem gier komputerowych i umożliwić mu prawidłowy rozwój. Badania przeprowadziła i opracowała Jadwiga Tumidajewicz