praca konkursowa
Transkrypt
praca konkursowa
Prace laureatów VIII MIĘDZYSZKOLNEGO KONKURSU FILMOWEGO MOJE SPOTKANIE Z FILMEM „JAK TO JEST” Warszawa 2014 Roksana Porębska, Gimnazjum nr 36 III MIEJSCE Choroba Robbiego zmieniła całe (ich) życie. Podążając za słowami Pana Wallace’a, zanalizuj sytuację bohaterów filmu Jak to jest. Życie wbrew pozorom jest tylko krótkim odcinkiem czasu, podczas którego stajemy się kimś w tym monotonnym świecie. Mamy bardzo duże możliwości na edukację na wysokim poziomie, po której otwiera się szeroki wybór rozstajnych dróg. Nie wiem, kim chcę zostać w przyszłości. Pójdę na medycynę, a potem zostanę lekarzem. Kiedy skończę dwadzieścia jeden lat, wyjadę za granicę. To są tylko przykładowe myśli spośród miliona innych, które przychodzą nam do głowy. W końcu jesteśmy nastolatkami, sądzimy, ze jesteśmy najmądrzejsi. Nie myślimy o tym, że to, co wykujemy w kamieniu, będzie takie nietrwałe. W takiej sytuacji, kiedy cieszymy się młodymi latami, chcemy wszystkiego spróbować. Pierwsza miłość, pierwszy alkohol, pierwsza używka. Wypijamy drinka przed klubem- przecież nic nam się nie stanie. Na drugi dzień czujemy się źle, mdlejemy na postoju, podczas jazdy samochodem. Ale to niemożliwe, przecież nie można mieć takiej słabej głowy. Czemu trzeba jechać do szpitala? Przecież nic nam nie jest! Mamo, tato, dlaczego musimy tu zostać na dłużej? My wcale nie chcemy… Wtedy czujemy, że jest coś nie tak. Prosimy kumpla, aby się dowiedział w jakiś sposób, co nam dolega. Niech spojrzy w notatki lekarzy, znajdują się w szafce za biurkiem na holu. Zaraz, zaraz…. Kardiomopatia? Co to jest? Przecież jesteśmy za młodzi, żeby umierać! Mamy tylko piętnaście lat! Tak, jak to ujął pn Wallace, ojciec chorego Robbiego: Choroba zmieniła całe ich życie. Czy to jest w ogóle możliwe? Przecież jeszcze dzień temu ich rodzina prowadziła takie spokojne, sielankowe życie. Czy wpłynęło to na znajomych i innych ludzi w ich otoczeniu? Jak my byśmy zareagowali w podobnej sytuacji? Marzeniem chorego Robbiego było przeżycie swojego pierwszego razu. Podczas choroby chłopiec zrozumiał, jaką wartość ma dla niego życie w ostatnich chwilach. Bał się śmierci-W końcu kto by się jej nie bał w wieku piętnastu lat? On na to nie zasłużył, nawet nie przeżył najpiękniejszych chwil młodości. Dlatego jego kumpel Ziggy robił wszystko, co w jego mocy, aby spełnić marzenie przyjaciela. Bardzo mu na tym zależało, w końcu pierwszy stosunek musi być wyjątkowy. Ale w jaki sposób ma być wyjątkowy, skoro Robby leży w łóżku na oddziale dziecięcym, podłączony do kroplówki. Podczas tej próby Zygmunt udowodnił nie tylko innym, ale i sobie, ze jest twardy i się nie podda. Pomimo szesnastu lat potrafił udowodnić, że wiek nie ma najmniejszego znaczenia co do postawy człowieka i sposobu myślenia. Potrafił stracić pieniądze, zniósł wiele trudu, poświęcił dużo czasu, ale osiągnął efekt. W końcu sprawienie komuś przyjemności również nam ją sprawia. Sam Robby nie dość, że przeżył swój pierwszy raz z Sophie, dziewczyną jego marzeń, to jeszcze poczuł się przez to bardziej dojrzały i mógł umrzeć spokojną śmiercią. Tak jak już wcześniej wspomniałam, Ziggy dzięki męskich wyzwań, odważył się również sprzeciwić matce. Nie było to łatwe, ponieważ dowiedział się, że go oszukiwała w stosunku do postawy ojca. Chłopiec odnalazł go i dowiedział się całej prawdy, która wyszła na jaw. Również zaszła zmiana na lepsze u Tiny- oddziałowej pielęgniarki, która opiekowała się Robbim. Sama wiedziała, ze przezywa on trudne chwile, więc patrzyła przez palce na niektóre wybryki dwójki przyjaciół. Na początku nie wiedział, co chłopcy knują, lecz kiedy się dowiedział, nie była z tego powodu zadowolona. Groziło jej wydalenie ze stanowiska pracy. Jej decyzję zmieniła dopiero pamiętna chwila, kiedy ujrzała przed szpitalem całującą się parę zakochanych. Zrozumiała, ze Zycie jest krótkie i piękne, trzeba z niego czerpać wszystkie najlepsze rzeczy jak najszybciej, zanim będzie za późno. Wiedziała, że jeśli nadal pozostanie przy swojej decyzji, Robby nie będzie miał drugiej szansy tego przeżyć. Dzięki tej sytuacji uświadomiła sobie również, jak wygląda świat nastolatków z bliska. Choroba chłopca najbardziej odbiła się jednak na jego rodzicach. Pani Wallace krzątała się bezcelowo po mieszkaniu, w oczekiwaniu na lepsze jutro. Pan Wallace zaś oddalił się zupełnie, gdy postanowił poszukać prostytutki. Swój błąd zrozumiał dopiero po rozmowie z przyjacielem syna. Właśnie w tym momencie w filmie wypowiedział słowa: Choroba Robbiego zmieniał całe nasze Zycie. Próbował wytłumaczyć Ziggiemu, ze życie bez syna z każdym kolejnym dniem traci sens, oraz gdy się coś złego dzieje, wtedy wszystko się sypie na głowę, problem rodzi kolejny problem. Dlatego właśnie zapłacił Ziggiemu za milczenie- nie chciał, aby jego syn o czymkolwiek się dowiedział. Kolejną z Nara zonach osób była Sophie, dziewczyna marzeń Robbiego, z którą przeżył swój pierwszy raz. Dziewczyna również darzyła chłopca uczuciem, a jego śmierć wpłynęła na jej życie. Nastoletni kochankowie bardzo się do siebie zbliżyli, a choroba pokrzyżowała te plany. Z całą pewnością można powiedzieć, ze choroba Robbiego zmieniła życie nie tylko jego, lecz wszystkich osób w jego otoczeniu- od rodziny i znajomych, aż po obce osoby. Każdy przezywał ją inaczej, tak jak później jego śmierć. W filmie zostało to ukazane na różne sposoby. Film również pokazuje, które wartości są najważniejsze. Nie są nimi pieniądze, lecz przyjaźń, miłość, rodzina, wzajemne zrozumienie. Czasem los płata różne figle i niestety nie mamy na to wpływu. Jak my byśmy zareagowali w podobnej sytuacji? Co by było, gdybyśmy choć raz wcielili się w jednego z bohaterów filmu Jak to jest? Zapewne nie są to łatwe pytania, dlatego wszyscy powinniśmy cieszyć się chwilą, życiem, ze jesteśmy tu i teraz, spełniać marzenia, ponieważ nigdy nie wiadomo, co nas czeka nazajutrz.