PL - Europa.eu

PL
RADA
U II EUROPEJSKIEJ
10020/14
(OR. en)
PRESSE 300
PR CO 27
KOMU IKAT PRASOWY
3315. posiedzenie Rady
Sprawy zagraniczne
Bruksela, 19 maja 2014 r.
Przewodnicząca Catherine Ashton
Wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych
i polityki bezpieczeństwa
PRASA
Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 6319 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026
[email protected] http://www.consilium.europa.eu/press
10020/14
1
PL
19 maja 2014 r.
Główne wyniki posiedzenia Rady
Madagaskar
Rada potwierdziła pełne przywrócenie współpracy na rzecz rozwoju między UE a Madagaskarem,
uchylając środki przyjęte w myśl art. 96 umowy z Kotonu w 2010 r. Działania te są następstwem
wyborów prezydenckich i parlamentarnych, które odbyły się na Madagarskarze w 2013 r.,
stanowiących ważny etap w przywracaniu porządku konstytucyjnego. Wysoka przedstawiciel UE do
spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Catherine Ashton, stwierdziła: „Z zadowoleniem
przyjmuję tę decyzję, która pozwala przejść do nowego etapu współpracy z Madagaskarem”.
Cele w zakresie pomocy rozwojowej UE
Rada przyjęła sprawozdanie roczne dla Rady Europejskiej na temat celów w zakresie pomocy
rozwojowej UE. W 2013 r. UE po raz kolejny okazała się największym światowym darczyńcą
pomocy rozwojowej. Ogólnounijna oficjalna pomoc rozwojowa (ODA) wzrosła z 55,3 mld EUR
w 2012 r. do 56,5 mld EUR pozostając na poziomie 0,43% unijnego dochodu narodowego brutto
(D8B). Państwa członkowskie, którym nie udało się zrealizować celów w zakresie ODA, wezwano
do wypełnienia tych zobowiązań oraz do udzielenia informacji na temat planowanych wydatków na
ODA.
Podejście do współpracy na rzecz rozwoju oparte na prawach
Rada przyjęła konkluzje dotyczące podejścia do współpracy na rzecz rozwoju, które jest oparte na
prawach. Podejście to ma na celu promowanie wszystkich praw człowieka, obywatelskich lub
politycznych, wykorzystując w tym celu współpracę na rzecz rozwoju oraz postrzegając je jako cel
i środki skutecznej współpracy na rzecz rozwoju. Przestrzeganie praw człowieka stanowi integralną
część określania, planowania, wdrażania, nadzorowania oraz ewaluacji wszystkich strategii
i działań UE na rzecz rozwoju.
10020/14
2
PL
19 maja 2014 r.
SPIS TREŚCI1
UCZEST ICY ................................................................................................................................... 4
OMAWIA E PU KTY
Okres po 2015 roku.............................................................................................................................. 6
Program działań na rzecz zmian .......................................................................................................... 6
Rola sektora prywatnego w rozwoju.................................................................................................... 6
Podejście oparte na prawach ................................................................................................................ 7
I
E ZATWIERDZO E PU KTY
WSPÓŁPRACA 8A RZECZ ROZWOJU
–
Madagaskar ........................................................................................................................................................... 10
–
Równość płci oraz wzmocnienie pozycji kobiet w kontekście współpracy na rzecz rozwoju .............................. 10
–
Małe rozwijające się państwa wyspiarskie ............................................................................................................ 10
–
Cele w zakresie pomocy rozwojowej UE .............................................................................................................. 10
–
Unijne ramy wyników w zakresie rozwoju i współpracy...................................................................................... 18
SPRAWY ZAGRA8ICZ8E
–
Działania UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia.................................................................. 19
1
Ÿ Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule
danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie.
Ÿ Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady
(http://www.consilium.europa.eu).
Ÿ Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do
wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady
lub uzyskać z biura prasowego.
10020/14
3
PL
19 maja 2014 r.
UCZEST ICY
Wysoki Przedstawiciel
Catherine ASHTON
Belgia:
Jean-Pascal LABILLE
Bułgaria:
Dimityr CANCZEW
Republika Czeska:
Martin TLAPA
Wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych
i polityki bezpieczeństwa
Minister do spraw przedsiębiorstw publicznych
i współpracy na rzecz rozwoju
Stały przedstawiciel
Wiceminister spraw zagranicznych ds. krajów
pozaeuropejskich i dyplomacji gospodarczej
Dania:
Mogens JENSEN
Minister handlu i rozwoju
iemcy:
Gerd MÜLLER
Federalny minister współpracy gospodarczej i rozwoju
Estonia:
Matti MAASIKAS
Stały przedstawiciel
Irlandia:
Joe COSTELLO
Wiceminister odpowiedzialny za handel i rozwój
Grecja:
Kyriakos GERONTOPOULOS
Sekretarz stanu do spraw zagranicznych
Hiszpania:
Gonzalo ROBLES OROZCO
Francja:
Annick GIRARDIN
Chorwacja:
Vesna PUSIĆ
Sekretarz generalny do spraw współpracy
międzynarodowej i rozwoju
Sekretarz stanu do spraw rozwoju i frankofonii
Pierwszy wicepremier i minister spraw zagranicznych
i europejskich
Włochy:
Lapo PISTELLI
Wiceminister spraw zagranicznych
Cypr:
Kornelios KORNELIOU
Stały przedstawiciel
Łotwa:
Viktors MAKAROVS
Sekretarz parlamentarny, Ministerstwo Spraw
Zagranicznych
Litwa:
Rolandas KRIŠČIŪNAS
Wiceminister spraw zagranicznych
Luksemburg:
Romain SCHNEIDER
Minister do spraw współpracy i pomocy humanitarnej
Węgry:
Péter WINTERMANTEL
Podsekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Malta:
Marlene BONNICI
Stały przedstawiciel
10020/14
4
PL
19 maja 2014 r.
iderlandy:
Lilianne PLOUMEN
Austria:
Sebastian KURZ
Polska:
Katarzyna PEŁCZYŃSKA-NAŁĘCZ
Minister handlu zagranicznego i współpracy na rzecz
rozwoju
Federalny minister do spraw Europy, integracji i spraw
zagranicznych
Podsekretarz stanu do spraw współpracy rozwojowej,
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Portugalia:
Luís CAMPOS FERREIRA
Sekretarz stanu do spraw zagranicznych i współpracy
Rumunia:
Radu PODGOREAN
Sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Słowenia:
Bogdan BENKO
Sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Słowacja:
Peter BURIAN
Sekretarz stanu, Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Finlandia:
Pekka HAAVISTO
Minister rozwoju międzynarodowego
Szwecja:
Hillevi ENGSTRÖM
Minister do spraw pomocy rozwojowej
Zjednoczone Królestwo:
Justine GREENING
Sekretarz stanu do spraw rozwoju międzynarodowego
Komisja:
Andris PIEBALGS
Członek
10020/14
5
PL
19 maja 2014 r.
OMAWIA E PU KTY
Okres po 2015 roku
Rada omówiła program działań na okres po 2015 roku, nowe, nadrzędne ramy starań społeczności
międzynarodowej na rzecz rozwoju na okres po 2015 roku, kiedy to przestaną obowiązywać
milenijne cele rozwoju (MCR).
W czerwcu 2013r. Rada uzgodniła pozycję UE odnośnie tych kwestii w konkluzjach dotyczących
nadrzędnego programu na okres po 2015 r. We wspomnianych konkluzjach Rada podkreśliła, że
eliminacja ubóstwa oraz promowanie zrównoważonego rozwoju wspierają się wzajemnie i powinny
być wdrożone w jednolity, nadrzędny program działań na okres po roku 2015. Ma to znaleźć
odzwierciedlenie w jednym zestawie globalnych celów. Powinno to przyczyniać się do trwałego
rozwoju w celu eliminowania ubóstwa we wszystkich jego wymiarach, w tym eliminowania
skrajnego ubóstwa w ciągu jednego pokolenia, oraz do zapewnienia trwałego dobrobytu
i dobrostanu wszystkich ludzi na całym świecie. Program powinien również obejmować
demokratyczne sprawowanie rządów, prawa człowieka oraz zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa.
Zob. konkluzje Rady:
Program działań na rzecz zmian
Komisarz Andris Piebalgs przedstawił Radzie aktualne informacje dotyczące wdrożenia programu
działań na rzecz zmian, jak również informacje dotyczące programowania Instrumentu
Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju i Europejskiego Funduszu Rozwoju na lata 2014–
2020.
Rola sektora prywatnego w rozwoju
Rada omówiła przyjęty 13 maja komunikat Komisji „Większa rola sektora prywatnego w osiąganiu
trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu w krajach rozwijających
się” (9802/14).
Komisja proponuje ramy strategiczne w zakresie wzmocnienia roli sektora prywatnego w osiąganiu
trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Sugeruje się 12 działań
w dziedzinie współpracy z sektorem prywatnym w krajach rozwijających, aby wykorzystać
potencjalny wkład sektora prywatnego w celu zapewnienia trwałego wzrostu gospodarczego
sprzyjającego włączeniu społecznemu.
10020/14
6
PL
19 maja 2014 r.
Podejście oparte na prawach
Rada przyjęła następujące konkluzje dotyczące podejścia do współpracy na rzecz rozwoju, które
jest oparte na prawach:
„1.
Przywołując swoje konkluzje w sprawie „Programu działań na rzecz zmian”1, Rada
odnotowuje, że propagowanie praw człowieka, demokracji, praworządności i dobrych
rządów oraz trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu są dwoma
podstawowymi i wzajemnie się wzmacniającymi filarami polityki rozwojowej UE. Rada
potwierdza zobowiązanie UE do propagowania wszystkich praw człowieka, zarówno
obywatelskich i politycznych, jak i gospodarczych, społecznych i kulturalnych, we
wszystkich bez wyjątku obszarach jej działań zewnętrznych, zgodnie ze strategicznymi
ramami UE i planem działania dotyczącymi praw człowieka i demokracji2 oraz
konkluzjami Rady w sprawie wspierania demokracji w stosunkach zewnętrznych UE.3
2.
W kontekście prac w celu wypracowania podejścia do współpracy na rzecz rozwoju, które
jest oparte na prawach i obejmuje wszystkie prawa człowieka, Rada z zadowoleniem
przyjmuje przedstawienie w maju 2014 r. zestawu narzędzi przygotowanego przez
Komisję. 4 Jak podano w powyższym planie działania celem przygotowania tego zestawu
narzędzi jest „wprowadzenie zasad dotyczących praw człowieka do działań operacyjnych
UE na rzecz rozwoju, obejmujących uzgodnienia zarówno w dowództwie, jak i w terenie,
aby zsynchronizować działania w zakresie praw człowieka i współpracy na rzecz
rozwoju”.5 Rada odnotowuje również, że kilka państwa członkowskich już przygotowuje
lub stosuje podobne podejścia, włączając zasady i normy w zakresie praw człowieka do
swojej współpracy na rzecz rozwoju.
3.
Rada podkreśla, że poszanowanie dla praw człowieka, ich ochrona i ich stosowanie to
warunki wstępne osiągnięcia zrównoważonego wzrostu. Podejście do współpracy na rzecz
rozwoju, które jest oparte na prawach, może w znacznym stopniu przyczynić się do
stosowania praw człowieka. Podejście to jest oparte na zasadach i normach leżących u ich
podstaw, będących środkami osiągania skutecznej współpracy na rzecz rozwoju, jak
i celem takiej współpracy.
4.
Rada odnotowuje, że wdrożenie podejścia do współpracy na rzecz rozwoju, które jest
oparte na prawach, powinno być zgodne z zasadą powszechności i niepodzielności praw
człowieka oraz zasadami włączenia w procesy decyzyjne i udziału w nich,
niedyskryminacji, równości i sprawiedliwości, przejrzystości i odpowiedzialności.
Stosowanie tych zasad powinno być podstawą unijnej współpracy na rzecz rozwoju, co ma
jednocześnie zapewniać upodmiotowienie najuboższych i najsłabszych, w szczególności
kobiet i dziewcząt, co z kolei ułatwia działania na rzecz ograniczania ubóstwa.
1
2
3
4
5
Dok. 9369/12.
Dok. 11855/12.
Dok. 16081/09.
Dok. 9489/14.
Dok. 11855/12.
10020/14
7
PL
19 maja 2014 r.
5.
Rada stwierdza, że wdrożenie podejścia do współpracy na rzecz rozwoju, które jest oparte
na prawach, przy zastosowaniu wspomnianego zestawu narzędzi, wymaga właściwej dla
każdego kontekstu oceny sytuacji w zakresie praw człowieka, przeanalizowania braków
w możliwościach zarówno tych, na których spoczywają określone obowiązki w zakresie
poszanowania, ochrony i stosowania praw człowieka, jak i podmiotów tych praw
w zakresie wiedzy o tych prawach, korzystania z nich oraz ich dochodzenia, z myślą
o określeniu przyczyn ubóstwa i wykluczenia społecznego. Taka ocena powinna
obejmować analizę pod kątem płci i być stosowana w całym cyklu projektu,
z wykorzystaniem także unijnych strategii w zakresie praw człowieka przeznaczonych dla
poszczególnych państw, by dopilnować, aby stosowanie praw człowieka stało się
integralną częścią określania, przygotowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania
wszystkich polityk i projektów na rzecz rozwoju. Ponadto wdrażając podejście oparte na
prawach, należy dalej zapewniać komplementarność, spójność i koordynację wszystkich
polityk i instrumentów zewnętrznych UE.
6.
Jednocześnie Rada podkreśla, że spójny dialog polityczny i strategiczny ze wszystkimi
właściwymi podmiotami na szczeblu krajowym to kluczowe elementy wdrożenia opartego
na prawach podejścia do współpracy na rzecz rozwoju. Takie podejście powinno być
spójne z zasadami z Pusanu dotyczącymi skutecznej współpracy na rzecz rozwoju
i powinno być również uwzględniane w kontekście wspólnego programowania.
W związku z tym Rada podkreśla znaczenie ciągłego wspierania wysiłków krajów
partnerskich na rzecz wzmocnienia ich zdolności w zakresie wypełniania obowiązków
wynikających z praw człowieka, z poszanowaniem podstawowych zasad podejścia
opartego na prawach.
7.
Rada uznaje fundamentalną rolę społeczeństwa obywatelskiego w propagowaniu praw
człowieka, przede wszystkim poprzez ich wkład we wzmacnianie pozycji podmiotów
praw, informowanie oraz promowanie odpowiedzialności i przejrzystości. Rada podkreśla
potrzebę ciągłego wspierania przez UE obrońców praw człowieka, budowania zdolności
lokalnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz propagowania bezpiecznych
i sprzyjających warunków zarówno w przypadku ustawodawstwa, jak i praktyki, co ma
zmaksymalizować ich wkład w rozwój. Bycie bliżej obywateli i kontakty ze
społeczeństwem obywatelskim i władzami lokalnymi również odgrywają niezwykle ważną
rolę w skutecznym wdrażaniu podejścia opartego na prawach.
8.
Ponadto, uznając kluczową rolę, jaką sektor prywatny może odgrywać w ograniczaniu
ubóstwa, zrównoważonym rozwoju i wzroście sprzyjającym włączeniu społecznemu, Rada
podkreśla, że działania inwestycyjne i biznesowe w krajach partnerskich powinny być
zgodne z prawami człowieka oraz zasadami społecznej i środowiskowej
odpowiedzialności i rozliczalności przedsiębiorstw. W związku z tym Rada wzywa
Komisję, by przyspieszyła wdrażanie swojej strategii na lata 2011–2014 dotyczącej
społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw i poskreśla znaczenie ciągłego prowadzenia
ocen wpływu praw człowieka na umowy handlowo-inwestycyjne. Zgodnie ze
wspomnianymi ramami strategicznymi UE będzie nadal zachęcać do wdrażania
wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka oraz przyczyniać się do ich
wdrażania.
10020/14
8
PL
19 maja 2014 r.
9.
Rada podkreśla również znaczenie partnerskiej współpracy z partnerami w zakresie
rozwoju i z odpowiednimi podmiotami wielostronnymi, takimi jak organy ONZ
i międzynarodowe instytucje finansowe, w celu dalszego wzmacniania wysiłków
w zakresie propagowania podejścia do współpracy na rzecz rozwoju opartego na prawach.
W związku z tym Rada jest zdecydowana nadal wspierać włączanie kwestii dotyczących
praw człowieka do procesów formułowania polityki UE i propagować je na forum
międzynarodowym. Rada podkreśla w szczególności zobowiązanie UE do zapewnienia
podejścia do współpracy na rzecz rozwoju opartego na prawach i obejmuje wszystkie
prawa człowieka w okresie po roku 2015, zgodnie ze swoimi konkluzjami w sprawie
nadrzędnego programu działań na okres po roku 2015.6
10.
Wychodząc od wysiłków UE na rzecz propagowania praw człowieka we wszystkich
obszarach działań zewnętrznych i zgodnie ze spójnością polityki na rzecz rozwoju, Rada
podkreśla potrzebę pracy na rzecz pozytywnego wpływu wewnętrznych i zewnętrznych
polityk UE na stosowanie praw człowieka w krajach partnerskich. Rada przypomina
o swoim zaangażowaniu w zwiększenie wysiłków zmierzających do zapewnienia
skutecznego wdrożenia podejścia opartego na prawach, by wzmocnić wpływ pomocy UE
na rzecz rozwoju i współpracy. W związku z tym należy dążyć do lepszej koordynacji
działań na wszystkich szczeblach między UE a państwami członkowskimi. Uznając
kluczową rolę delegatur UE, Rada odnotowuje znaczenie odpowiedniego szkolenia
personelu w zakresie podejścia opartego na prawach i korzystania z wyżej wymienionego
zestawu narzędzi.
11.
Rada wzywa Komisję i ESDZ, by monitorowały postępy w zakresie operacjonalizacji
podejścia do współpracy na rzecz rozwoju, które jest oparte na prawach, i właściwych
podręczników i wytycznych operacyjnych – oraz by nadal regularnie składały
sprawozdania na ten temat – w tym poprzez odpowiednią analizę w ramach sprawozdania
rocznego na temat polityki UE w zakresie rozwoju i pomocy zewnętrznej oraz jej
realizacji, a także corocznego sprawozdania dotyczącego rozliczalności UE ze środków
finansowych na rzecz rozwoju. Rada oczekuje również na pierwszą ocenę, która ma być
dostępna w 2016 roku, uwzględnienia podejścia, które jest oparte na prawach, we
współpracy na rzecz rozwoju, oraz ocenę wdrożenia odpowiedniego zestawu narzędzi”.
6
Dok. 11559/13, 11656/13.
10020/14
9
PL
19 maja 2014 r.
I
E ZATWIERDZO E PU KTY
WSPÓŁPRACA &A RZECZ ROZWOJU
Madagaskar
Rada podjęła decyzję o ponownym nawiązaniu pełnej współpracy na rzecz rozwoju
z Madagaskarem. Szczegółowe informacje można znaleźć w komunikacie prasowym 9562/14.
Równość płci oraz wzmocnienie pozycji kobiet w kontekście współpracy na rzecz rozwoju
Rada przyjęła konkluzje dotyczące unijnego planu działania w sprawie równości płci oraz
wzmocnienia pozycji kobiet w kontekście współpracy na rzecz rozwoju na lata 2010–2015
(9988/14).
Małe rozwijające się państwa wyspiarskie
Rada przyjęła wspólne stanowisko UE na trzecią międzynarodową konferencję na temat małych
rozwijających się państw wyspiarskich, która odbędzie się w Apii, Samoa, w dniach 1–4 września
2014 r. (9986/14).
Cele w zakresie pomocy rozwojowej UE
Rada przyjęła następujące konkluzje w sprawie sprawozdania rocznego 2014 dla Rady Europejskiej
na temat celów w zakresie pomocy rozwojowej UE:
„1.
Rada z zadowoleniem przyjmuje opublikowane przez Komisję wstępne informacje
dotyczące oficjalnej pomocy rozwojowej UE1 (ODA) w roku 2013; wśród tych informacji
znalazła się też analiza tendencji w odniesieniu do wspólnych i indywidualnych
zobowiązań UE2 dotyczących ODA. Rada podkreśla, że ODA jest istotnym elementem
ogólnego systemu finansowania dostępnego dla najbardziej potrzebujących krajów
rozwijających się oraz że pełni w tym systemie rolę katalizatora.
2.
W dniu 17 czerwca 2010 r. Rada Europejska zwróciła się do Rady o sporządzanie
corocznych sprawozdań na temat zobowiązań UE i państw członkowskich dotyczących
ODA oraz realizacji tych zobowiązań. Niniejszy dokument stanowi czwarte sprawozdanie
tego typu, które ma zostać przedłożone Radzie Europejskiej.
1
2
http://europa.eu/rapid/press-release_IP-13-299_en.htm i http://europa.eu/rapid/pressrelease_MEMO-13-299_en.htm
Konkluzje prezydencji, posiedzenie Rady Europejskiej 16 i 17 czerwca 2005 r. (dok.
10255/1/05), i konkluzje Rady z 10 i 11 listopada 2008 r. (dok. 15480/08).
10020/14
10
PL
19 maja 2014 r.
3.
3
Mając na uwadze powyższe, Rada pragnie przekazać Radzie Europejskiej następujące
informacje:
a.
W 2013 r. mimo ciągłych ograniczeń budżetowych związanych z trwającym
kryzysem ogólnounijną kwotę ODA zwiększono z 55,3 mld EUR w 2012 r. do 56,5
mld EUR. Ogólnounijna kwota ODA stanowiła ponownie 0,43% unijnego dochodu
narodowego brutto (DNB)3. Całkowita kwota ODA przekazywana tylko przez
państwa członkowskie UE wzrosła z 50,7 mld EUR w 2012 r. do 53,6 mld EUR
w 2013 r., czyli z 0,39% do 0,41% DNB.
b.
UE nadal utrzymuje się pozycję największego darczyńcy ODA w skali światowej
(zob. rysunek 1); po raz kolejny wkład UE wynosi ponad połowę całej ODA na rzecz
krajów rozwijających się, jak wynika ze sprawozdań przekazanych OECD/DAC.
Całkowita kwota pomocy ODA przekazywana przez darczyńców z OECD/DAC
wyniosła 101,5 mld EUR w 2013 r. porównaniu z 98,7 mld EUR w 2012 r.
c.
Powyższe dane odzwierciedlają różne wyniki poszczególnych państw
członkowskich. W ujęciu nominalnym 16 państw członkowskich zwiększyło swoją
pomoc łącznie o 4,1 mld EUR, podczas gdy 12 innych państw członkowskich
ograniczyło swoją pomoc łącznie o 1,2 mld EUR. Siedem państw członkowskich
przekroczyło swoje indywidualne cele pośrednie na 2010 r. Cztery państwa
członkowskie zrealizowały lub przekroczyły cel polegający na przekazaniu 0,7%
DNB na cele ODA (zob. rysunek 2).
d.
Własne szacunki państw członkowskich oraz szacunki Komisji wykazują, że jeżeli
większość państw członkowskich nie podejmie znacznych dodatkowych wysiłków,
by zrealizować swoje indywidualne zobowiązania, ogólnounijna ODA wzrośnie do
2015 r. jedynie do poziomu 0,45% DNB. Aby osiągnąć wspólny cel UE polegający
na przeznaczeniu na ODA kwoty równej 0,7% DNB do 2015 r., UE i jej państwa
członkowskie musiałyby uruchomić dodatkową kwotę w wysokości ok. 41,3 mld
EUR (zob. tabela 1).
Ogólnounijna ODA to suma ODA pochodzącej od państw członkowskich UE oraz
nieprzypisanej państwom członkowskim części ODA udzielanej przez instytucje UE.
Większość wydatków instytucji UE na rzecz ODA jest, do celów sprawozdawczości
dotyczącej ODA/DNB przypisywana państwom członkowskim UE, tj. dane państw
członkowskich zawierają część wydatków instytucji. ODA udzielana poprzez Europejski
Bank Inwestycyjny (EBI) z jego zasobów własnych (2,9 mld EUR w 2013 r.) nie jest
przypisywana państwom członkowskim i dodaje się ją do ODA państw członkowskich.
10020/14
11
PL
19 maja 2014 r.
4.
W świetle trwających międzynarodowych dyskusji Rada potwierdza, że stosuje
kompleksowe i zintegrowane podejście do uruchamiania środków finansowych i innych
środków wykonawczych ze wszystkich dostępnych źródeł (publicznych/prywatnych,
krajowych/międzynarodowych) z myślą o wspieraniu krajów rozwijających się, w tym
innowacyjne źródła i instrumenty finansowania, a także mechanizmy monitorowania
wyników. W tym kontekście i mając na celu aktywne uczestnictwo w dyskusjach
w ramach OECD/DAC, UE i jej państwa członkowskie będą dalej współpracować nad
zewnętrznym pomiarem finansowania rozwoju, w tym nad rolą i ramami ODA. Rada
oczekuje na szerzej zakrojoną dyskusję na temat poszczególnych elementów wyników UE
na podstawie unijnego sprawozdania 2014 dotyczącego rozliczalności w zakresie
finansowania rozwoju4. Ponadto UE i jej państwa członkowskie spodziewają się, że
wszystkie zainteresowane strony przystąpią do konstruktywnego i otwartego dialogu na
temat nadrzędnych ram na okres po 2015 r., w tym na temat sprawozdania
Międzyrządowego Komitetu Ekspertów ds. Finansowania Zrównoważonego Rozwoju oraz
przygotowań do 3. międzynarodowej konferencji na temat finansowania rozwoju.
5.
Świadoma aktualnych ograniczeń ekonomicznych Rada wyraża głęboką troskę o poziom
ODA i potwierdza swoje polityczne przywództwo oraz zaangażowanie na rzecz unijnych
celów pomocy rozwojowej. W związku z tym:
a.
Współpraca rozwojowa pozostaje kluczowym priorytetem dla UE, która formalnie
zobowiązała się, że wspólnie przeznaczy 0,7% DNB na oficjalną pomoc rozwojową
do 2015 r., co stanowi decydujący krok w kierunku realizacji milenijnych celów
rozwoju. UE i jej państwa członkowskie potwierdzają wszystkie swoje wspólne
i indywidualne zobowiązania dotyczące ODA5, z uwzględnieniem wyjątkowej
sytuacji budżetowej.
b.
Państwa członkowskie, które nie zrealizowały swoich indywidualnych celów
w zakresie ODA, proszone są o podjęcie realistycznych, dających się zweryfikować
działań, by wznowić lub kontynuować dążenie do wypełnienia tych zobowiązań.
Państwa członkowskie są także proszone o wymienianie się informacjami na temat
tych działań i planowanych wydatków na ODA w kolejnym roku budżetowym,
a także na temat swoich planów na pozostały okres do 2015 r.; należy przy tym
pamiętać, że kwestie te należą do kompetencji państw członkowskich. Zachęca się
także państwa członkowskie, by rozważyły podjęcie działań w celu zapewnienia, że
przepływy publicznych środków finansowych o najbardziej preferencyjnym
charakterze ukierunkowane będą na kraje najbardziej potrzebujące pomocy.
c.
UE i jej państwa członkowskie zachęcają wszystkich innych międzynarodowych
partnerów działających na rzecz rozwoju – w tym podmioty nowe i wschodzące – do
przyjęcia ambitniejszych celów i tym samym do wniesienia należnego wkładu
w światowe wysiłki rozwojowe.
4
5
Zdefiniowane na międzynarodowej konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie
finansowania rozwoju, która odbyła się w marcu 2002 roku (porozumienie z Monterrey)
i rozwinięte podczas konferencji przeglądowej w 2008 r. (deklaracja z Ad-Dauhy), obejmuje
ono między innymi uruchamianie zasobów lokalnych i zdolność obsługi zadłużenia,
bezpośrednie inwestycje zagraniczne i zwiększenie zaangażowania sektora prywatnego,
inne źródła prywatne takie jak przekazy migrantów, oficjalną pomoc rozwojową i inne
rodzaje finansowania globalnych wyzwań, innowacyjne narzędzia finansowania
i międzynarodowe problemy systemowe.
Zob. załącznik.
10020/14
12
PL
19 maja 2014 r.
ZAŁĄCZ IK
Istniejące zobowiązania i cele UE dotyczące oficjalnej pomocy rozwojowej
Przeznaczanie 0,7% D B na cele ODA (konkluzje Rady z dnia 24 maja 2005 r. (dok.
9266/05), punkt 4)
„Osiągnięcie MDG (milenijnych celów rozwoju) wymaga pilnego zwiększenia ODA. […] UE
zgadza się na nowy, wspólny cel unijny zakładający osiągnięcie w 2010 r. ODA w wysokości
0,56% DNB, co oznacza osiąganie do tego czasu dodatkowych 20 mld EUR rocznie.
(i)
Państwa członkowskie, które nie osiągnęły jeszcze poziomu ODA równego 0,51% DNB,
podejmują się osiągnięcia tego poziomu do 2010 r., w ramach ich procesów rozdziału środków
budżetowych; te, które przekroczyły już ten poziom, zobowiązują się do niezaprzestawania
wysiłków.
(ii)
Państwa członkowskie, które przystąpiły do UE po 2002 r. i które nie osiągnęły poziomu
ODA równego 0,17% DNB, czynią wysiłki zmierzające do osiągnięcia go, w ramach ich procesów
rozdziału środków budżetowych, do 2010 r.; te, które już go przekroczyły, zobowiązują się do
niezaprzestawania wysiłków.
(iii) Państwa członkowskie zobowiązują się do osiągnięcia poziomu ODA równego 0,7% DNB
do 2015 r.; te, które już go osiągnęły, zobowiązują się do zachowania poziomu przewyższającego
ten cel; Państwa Członkowskie, które przystąpiły do UE po 2002 r., będą czyniły wysiłki
zmierzające do zwiększenia ich ODA do 2015 r. do poziomu 0,33% DNB”.
Afryka (konkluzje Rady z dnia 24 maja 2005 r. (dok. 9266/05), pkt 22)
„UE zwiększy pomoc finansową dla Afryki Subsaharyjskiej oraz zapewni zespołowo przynajmniej
50% uzgodnionego wzrostu zasobów ODA dla tego kontynentu, respektując jednocześnie w pełni
priorytety poszczególnych państw członkowskich dotyczące udzielania pomocy rozwojowej”.
Kraje najsłabiej rozwinięte (konkluzje Rady z dnia 31 marca 2011 r. (dok. 7813/11), pkt 10)
„[…] UE potwierdza swoje zobowiązanie, w kontekście wspomnianego powyżej ogólnego
zobowiązania w zakresie ODA, by spełnić wspólnie cel zakładający osiągnięcie wysokości pomocy
przekazywanej krajom LDC na poziomie 0,15%–0,20% PNB”1.
1
Zobowiązanie pierwotnie sformułowane w konkluzjach Rady z dnia 10–11 listopada 2008 r.
(dok.15480/08).
10020/14
13
PL
19 maja 2014 r.
Rysunki i tabele
Rysunek 1
Źródło: Dane OECD/DAC obejmujące lata 1995–2013, o ile dostępne; szacunki Komisji oparte na informacjach dostarczonych przez państwa
członkowskie UE oraz na zobowiązaniach UE 2015.
10020/14
14
PL
19 maja 2014 r.
Rysunek 2
10020/14
15
PL
19 maja 2014 r.
Tabela nr 1: ODA UE
2013–2015
Państwo członkowskie
Austria
Belgia
Bułgaria
Chorwacja
Cypr
Republika Czeska
Dania
Estonia
Finlandia
Francja
Niemcy
Grecja
Węgry
Irlandia
Włochy
Łotwa
Litwa
Luksemburg
Malta
Niderlandy
Polska
Portugalia
Rumunia
Republika Słowacka
Słowenia
Hiszpania
Szwecja
Zjednoczone Królestwo
Łączna kwota UE15
Łączna kwota UE13
Łączna kwota UE28
Instytucje UE ODA
w tym:
Przypisane państwom członkowskim
8ieprzypisane państwom
członkowskim
Ogólnounijna kwota ODA (1)
1.
2012
mln
%D
EUR
860
1801
31
15
20
171
2095
18
1027
9358
10 067
255
92
629
2129
16
40
310
14
4297
328
452
111
62
45
1585
4077
10 808
49 749
964
50 713
13 669
2013
B
0,28
0,47
0,08
0,03
0,12
0,12
0,83
0,11
0,53
0,45
0,37
0,13
0,10
0,47
0,14
0,08
0,13
1,00
0,23
0,71
0,09
0,28
0,08
0,09
0,13
0,16
0,97
0,56
0,42
0,10
0,39
9125
4544
55 257
mln EUR
882
1718
37
32
19
160
2206
23
1081
8568
10 590
230
91
619
2450
18
39
324
14
4094
357
365
101
64
45
1656
4392
13 468
52 643
1000
53 643
11 995
%D B
0,28
0,45
0,10
0,07
0,11
0,11
0,85
0,13
0,55
0,41
0,38
0,13
0,10
0,45
0,16
0,08
0,12
1,00
0,20
0,67
0,10
0,23
0,07
0,09
0,13
0,16
1,02
0,72
0,44
0,10
0,41
2014
mln
%
EUR
D B
1393
0,43
1731
0,44
46
0,11
26
0,06
19,5
0,13
156
0,12
2234
0,84
28
0,15
1103
0,55
10 327
0,48
10 779
0,37
198
0,11
90
0,10
600
0,43
2618
0,17
18
0,07
40
0,11
316,37
0,96
13
0,19
3816
0,61
381
0,10
353
0,22
134
0,09
71
0,10
43
0,12
1739
0,17
4348
1,00
14 304
0,70
55 859
0,45
1065
0,10
56 925
0,42
2015
Zobowiązanie na 2015 r.
mln EUR
%D B
mln EUR
1386
1745
56
27
19,5
156
2269
30
1069
10 588
10 971
170
94
554
3152
19
41
324
14
3990
407
341
139
77
44
1408
4557
14 961
57 484
1122
58 607
0,42
0,43
0,13
0,06
0,13
0,11
0,83
0,15
0,52
0,48
0,37
0,09
0,10
0,38
0,20
0,07
0,11
0,93
0,19
0,62
0,10
0,21
0,09
0,10
0,12
0,13
1,00
0,70
0,44
0,10
0,42
2328
2843
140
217
51
458
2748
66
1448
15 428
20 996
1293
322
1015
11 306
87
125
348
24
4499
1346
1163
500
249
118
7306
4557
14 961
92 238
3704
95 942
2873
56 517
0,70
0,70
0,33
0,33
0,33
0,33
1,00
0,33
0,70
0,70
0,70
0,70
0,33
0,70
0,70
0,33
0,33
1,00
0,33
0,70
0,33
0,70
0,33
0,33
0,33
0,70
1,00
0,70
0,72
0,33
0,69
Luka finansowa w 2015 r.
mln EUR
942
1099
83
190
32
302
479
36
379
4840
10 025
1123
228
461
8 154
68
84
24
10
509
939
822
362
172
74
5898
–
–
34 754
2581
37 335
%D B
0,28
0,27
0,20
0,27
0,20
0,22
0,17
0,18
0,18
0,22
0,33
0,61
0,23
0,32
0,50
0,26
0,22
0,07
0,14
0,08
0,23
0,49
0,24
0,23
0,21
0,57
–
–
0,27
0,23
0,27
Luka między ogólnounijną kwotą ODA w 2013
r. a celem dotyczącym ogólnounijnej kwoty
ODA na 2015 r. (0,7%) w mln EUR
9122
0,04
0.43
%D B
0,02
0,43
3249
59 776
0,02
0,45
3675
61 959
0,03
0,45
Cel na rok 2015
Luka 2013–2015
97 830
41 314
W tym kwota ODA pochodząca od instytucji UE nieprzypisana państwom członkowskim. Pola zaznaczone na szaro to szacunki Komisji, nieoznaczone w ten sposób prognozy na lata 2013–2015 to szacunki państw
członkowskich.
10020/14
16
PL
19 maja 2014 r.
Ogólnounijna kwota ODA to suma ODA zgłoszona przez instytucje UE i przez państwa członkowskie. Obejmuje ona pożyczki w ramach ODA
w wysokości 2,9 mld EUR ze środków własnych Europejskiego Banku Inwestycyjnego (2013 r.), które nie są przypisane państwom członkowskim UE
i które należy dodać do łącznej kwoty UE28 (zob. przypis nr 3).
Źródła:
•
Dane liczbowe dot. lat 1995–2013:
o w przypadku członków OECD: OECD/DAC
o w przypadku państw członkowskich UE niebędących członkami OECD: OECD/DAC, o ile dostępne, albo dane państw członkowskich.
•
Dane liczbowe dot. lat 2014–2015∗ – szacunki Komisji opierające się na:
o szacunkach państw członkowskich dotyczących ODA – o ile są one dostępne,
o prognozach Komisji z wykorzystaniem składanej rocznej stopy wzrostu ODA za okres 2008–2013 – jeśli państwa członkowskie nie
dostarczyły własnych szacunków.
oficjalnych unijnych prognozach dotyczących DNB pochodzących z należącej do Komisji Europejskiej bazy zawierającej roczne dane
makroekonomiczne (AMECO)”.
∗
Rząd Danii złożył zobowiązanie na rzecz osiągnięcia celu w wysokości 1% ODA/DNB, lecz nie określił konkretnego harmonogramu w tym
zakresie.
10020/14
17
PL
19 maja 2014 r.
Unijne ramy wyników w zakresie rozwoju i współpracy
Rada przyjęła następujące konkluzje dotyczące unijnych ram wyników w zakresie rozwoju
i współpracy:
„1.
W konkluzjach w sprawie Programu działań na rzecz zmian1 Rada wezwała UE i jej
państwa członkowskie, by wspierały wspólne podejście oparte na wynikach, w tym
poprzez wykorzystanie na poziomie kraju ulepszonych ram opartych na wynikach. Rada
wezwała również UE i jej państwa członkowskie, by zwiększyły swoje zdolności
monitorowania i oceny wyników i w ten sposób wzmocniły wzajemną rozliczalność
uczenie się od siebie nawzajem i przejrzystość, zgodnie z zasadami skuteczności pomocy
przyjętymi w Pusan2.
2.
W związku z tym Rada z zadowoleniem przyjmuje dokument roboczy służb Komisji pt.
„Torowanie drogi ku unijnym ramom wyników w zakresie rozwoju i współpracy”3, który
opisuje, jak – po sfinalizowaniu i wdrożeniu – ramy te zwiększą rozliczalność,
przejrzystość i widoczność unijnej pomocy w zakresie rozwoju i współpracy, wspierając
ciągły dialog z odnośnymi zainteresowanymi stronami w sprawie wyników. Ramy te
posłużą nie tylko jako narzędzie komunikacji służące informowaniu o wynikach, ale także
jako próba usprawnienia praktyk w zakresie zarządzania. Rada odnotowuje, że
doświadczenia państw członkowskich i wyciągnięte wnioski przyczyniły się i dalej będą
się przyczyniać do opracowywania tych ram; proponuje się, by było to oparte na
podobnych, zweryfikowanych ramach wyników stosowanych przez innych
międzynarodowych darczyńców.
3.
Rada podkreśla potrzebę zdefiniowania wskaźników ram wyników mających zastosowanie
do priorytetów Programu działań na rzecz zmian i potrzebę odpowiedniego ich zmieniania,
również z myślą o dostosowaniu ich do przyszłych ram rozwoju na okres po roku 2015 –
po uzgodnieniu tych ostatnich. Uznając konieczność utrzymywania liczby wskaźników na
poziomie umożliwiającym sprawne posługiwanie się nimi, Rada odnotowuje, że unijne
ramy wyników powinny zostać uzupełnione o jakościową analizę wyników. Podejście to
ma na celu zapewnienie odpowiedniego pokrycia pomocą UE w zakresie rozwoju
i współpracy oraz dopilnowanie, by obszary tematyczne, które nie poddają się łatwo
kwantyfikacji, oraz cele długoterminowe zostały odpowiednie uwzględnione. Ponadto
wskaźniki te powinny – w miarę możliwości – być grupowane według płci, a dla
zagadnień przekrojowych należy opracować odpowiednie wskaźniki.
1
2
3
Dok. 9369/12.
Dokument zawierający wyniki czwartego forum wysokiego szczebla w sprawie skuteczności
pomocy (Pusan, Republika Korei, 19 listopada – 1 grudnia 2011 r.).
Dok. 17709/13.
10020/14
18
PL
19 maja 2014 r.
4.
Analiza wyników powinna uwzględniać specyfikę kontekstu, a sprawozdawczość
dotycząca wyników powinna obejmować najwyższą możliwą proporcję projektów
unijnych i należy ją prowadzić w skali rocznej, ułatwiając w ten sposób wskazanie
obszarów, gdzie konieczne mogą być korekty. W tym względzie Rada podkreśla znaczenie
sprawozdawczości prowadzonej w oparciu o wyraźnie sprecyzowane cele, dobrze
zdefiniowane wskaźniki i ich punkty odniesienia. Ponadto w ramach opracowywania ram
wyników powinna zostać bliżej przeanalizowana opcja ustalania celów dla wskaźników.
5.
Zgodnie z zasadami skuteczności pomocy przyjętymi w Pusan należy w największym
możliwym stopniu wykorzystywać systemy statystyki, monitorowania i oceny
w państwach partnerskich, a pomoc rozwojowa UE na szczeblu kraju powinna być
dostosowana do priorytetów rozwojowych państw partnerskich. Ponadto Rada odnotowuje
znaczenie ciągłego wspierania wysiłków państw partnerskich na rzecz wzmocnienia ich
zdolności do monitorowania postępów i oceny wpływu na rozwój.
6.
Rada podkreśla potrzebę regularnych przeglądów ram wyników oraz korzystania
z wyciągniętych wniosków. Rada odnotowuje również, że niezależne oceny są w dalszym
ciągu ważne dla zwiększenia skuteczności i wpływu pomocy rozwojowej UE.
7.
Rada z zainteresowaniem oczekuje na wyniki fazy pilotażowej, z myślą o terminowym
ukończeniu unijnych ram wyników w zakresie rozwoju i współpracy, tak by sprawozdania
dotyczące wyników osiągniętych w roku 2014 można było przedstawić w pierwszym
semestrze roku 2015”.
SPRAWY ZAGRA&ICZ&E
Działania UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
Rada zatwierdziła piętnaste i szesnaste sprawozdanie z postępów prac w realizacji strategii UE
w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia broni strzeleckiej i lekkiej, amunicji do tych
rodzajów broni oraz handlu nimi dotyczące działań prowadzonych w dwóch półroczach 2013 r.
10020/14
19
PL