BIEGUNKA OSTRA
Transkrypt
BIEGUNKA OSTRA
BIEGUNKA oddawanie płynnego, półpłynnego lub papkowatego stolca z częstością większą od 3 razy na dobę łączna ilość oddawanego kału przekracza 250 g oddany kał zawiera więcej niż 7 g tłuszczów biegunka może być przyczyną: zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej odwodnienie, hiponatremia, hipokalemia, hipochloremia zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej kwasica nieoddechowa spowodowana utratą zasad biegunka - etiopatogeneza biegunki osmotyczne biegunki sekrecyjne zmiany zapalne jelit anatomiczne anomalie jelit biegunka pochodzenia biegunki wysiękowe nowotworowego alergicznego biegunki z upośledzonego trawienia lub wchłaniania biegunki ze zwiększonej aktywności motorycznej jelit postaci mieszane metabolicznego zaburzenia endokrynne czynniki toksyczne leki zaburzenia czynnościowe BIEGUNKA - DIAGNOSTYKA RÓŻNICOWA czy biegunka ma charakter ostry czy przewlekły ? ile stolców chory oddaje w ciągu doby ? jaki jest wygląd oddanego stolca (domieszki krwi, ropy) ? czy biegunce towarzyszy ból brzucha ? czy częste oddawanie stolca występuje tylko w ciągu dnia (IBS), czy przez całą dobę (zmiany organiczne w przewodzie pokarmowym) ? czy chory zażywa leki (antybiotyki, cytostatyki, leki immunosupresyjne lub przeczyszczające) ? czy istnieje zależność występowania biegunki od rodzaju i czasu od spożycia posiłku ? czy chory nie leczy się z innych powodów ? 10 – 14 dni biegunka ostra 14 – 30 dni biegunka przewlekająca się powyżej 30 dni biegunka przewlekła biegunka przewlekła zmniejszenie masy ciała niedokrwistość zaburzenia wodno-elektrolitowe i gospodarki kwasowo-zasadowej niedobory witamin i pierwiastków śladowych biegunka ostra przyczyny wskaźnikowe dla rozpoznania AIDS !! jelito cienkie jelito grube Campylobacter spp. Campylobacter jejuni Salmonella spp. Clostridium difficile Giardia lamblia CMV CMV (cytomegalowirus) HSV HSV (wirus opryszczki zwykłej) Salmonella spp. MAC (nietypowa mykobakterioza) Shigella spp. droga infekcji oralno – fekalna lub w wyniku skażenia wody pitnej biegunka ostra kraje uprzemysłowione zakażenia wirusowe kraje rozwijające się zakażenia bakteryjne okres inkubacji biegunek wirusowych 12 h – 14 dni wodnista, obfita biegunka, często wymioty, gorączka ustępuje samoistnie po 2 – 10 dniach, wymaga leczenia objawowego ostre biegunki wirusowe wirus objawy rotawirusy grupy A najczęstsza przyczyna ostrej biegunki u dzieci do 5 rż gorączka, wymioty, wodnista biegunka zaburzenia wodno-elektrolitowe często konieczność hospitalizacji (dożylne nawadnianie) główna przyczyna śmierci dzieci z powodu biegunki w krajach rozwijających się (800 tys zgonów/rok) rotawirusy grupy B głównie dorośli w Chinach ciężki przebieg (zwykle bez gorączki) lokalne epidemie swoiste przeciwciała u kilku procent dorosłych w Wielkiej Brytanii, USA, Australii, Kenii, Tajlandii rotawirusy grupy C ostre biegunki u dzieci w wieku szkolnym i u dorosłych sporadyczne epidemie w krajach Europy, Azji, obu Ameryk, Australii przebieg jak w przypadku rotawirusa grupy A przeciwciała u 11 – 42% dorosłej populacji wirus Norfalk (caliciwirusy) druga pod względem częstości (po rotawirusach grupy A) przyczyna ostrych biegunek u niemowląt i małych dzieci zachorowanie sporadyczne i lokalne epidemie wirus Norfalk dzieci starsze i dorośli – owoce morza + kostki lodu do napojów przebieg jak w przypadku infekcji rotawirusowej, wirus Sapporo – głównie wymioty adenowirusy infekcja na drodze oralno-fekalnej zachorowania sporadyczne chorują głównie niemowlęta i małe dzieci – trzecia co do częstości przyczyna ostrych biegunek skłonność do przedłużania się biegunki powyżej 10 dni astrowirusy sporadyczne zachorowania i epidemie ostrych biegunek we wszystkich grupach wiekowych przedszkola, szpitale!!! u większości osób dorosłych stwierdza się swoiste przeciwciała w surowicy przebieg jak w przypadku infekcji rotawirusowej, ale łagodniejszy TOKSYNY BAKTERYJNE Staphylococcus aureus Bacillus cereus Clostridium perfringens PIERWOTNIAKI BAKTERIE Escherichia coli Salmonella Shigella Camplylobacter Clostridum difficille Yersinia enterocolitica Giardia lamblia Vibrio cholerae Cryptosporidium parvum Aeromonas hydrophila Entamoeba histolitica Plesiomonas shigelloides giardioza - lamblioza wiciowiec żyjący w dwunastnicy i jelicie cienkim cykl życiowy obejmuje 2 etapy: postać przetrwalnikową (cysta) i wegetatywną (trofozoit) cysta pod wpływem kwasu solnego uwalnia 2 trofozoity, które żyją w dwunastnicy, przylegając do błony śluzowej pod wpływem alkalizacji (żółć) trofozoity ulegają przekształceniu w cysty, które są wydalane ze stolcem Giardia lamblia występuje na całym świecie zakażone jest 5 - 50% populacji krajów rozwijających się (złe warunki sanitarne) 0,5-7% w rejonach uprzemysłowionych czynniki ryzyka zarażenia: podróże do krajów rozwijających się praca z dziećmi (przedszkola, domy dziecka, ośrodki przewlekłej opieki dla upośledzonych umysłowo) homoseksualizm mężczyzn jedna z najczęstszych przyczyn przewlekającej się biegunki Giardia lamblia ostra wodnista biegunka z bólem brzucha i wymiotami przy przedłużaniu objawów zespól upośledzonego trawienia i wchłaniania, brak apetytu, zahamowanie wzrostu częste bezobjawowe nosicielstwo 26% dzieci przedszkolnych forma zakaźna cysta droga infekcji oralno-fekalna (10 – 100 cyst) okres inkubacji 1 – 4 tygodni najczęstszy pierwotniakowy patogen przewodu pokarmowego rezerwuar ludzie, psy, koty, bobry, zanieczyszczony pokarm, zanieczyszczona cystami woda pitna i rekreacyjna (baseny) dzieci ze żłobków, przedszkoli, domów dziecka, personel tych placówek, osoby podróżujące do miejsc endemicznego występowania pierwotniaka obraz kliniczny lambliozy objawy zależą od intensywności inwazji i osobniczych właściwości chorego wyodrębniono następujące postaci kliniczne: giardioza bezobjawowa krótkotrwały ostry nieżyt żołądkowo-jelitowy biegunka (89%; trwa 7-16 dni) osłabienie (84%) ból kurczowy w nadbrzuszu (70%) wzdęcie (69%) brak apetytu i zmniejszenie masy ciała (64%) przewlekły zespół objawów z upośledzeniem wchłaniania objawy podobne do ostrej choroby, lecz łagodniejsze i powtarzające się okresowo rozpoznanie giardiozy kryteria rozpoznania wykrycie antygenu Giardia w stolcu ELISA, test immunofluorescencji) wykazanie cyst lub trofozoitów w stolcu albo w treści dwunastniczej badanie histologicznie wycinków błony śluzowej dwunastnicy na obecność trofozoitów kryteria wyleczenia brak pasożyta w stolcu po upływie 2-4 tygodni od zakończenia leczenia (test antygenowy lub badanie parazytologiczne) - zaleca się leczenie wszystkich członków rodziny chorego LECZENIE giardiozy (lambliozy) leczenie przeciwdrobnoustrojowe młodzież > 14 rż i dorośli Metronidazol p.o. 4 x 250 mg/24 h (7 dni) Tinidazol 2 g jednorazowo skuteczność leczenia 80-95% młodzież < 14 rż i dzieci Metronidazol p.o. 3xdz 15 mg/kg mc./24 h (5-7 dni) Tinidazol 50mg/kg mc jednorazowo Furazolidon p.o. 4xdz 6mg/kg mc./24 h (7-10 dni) leczenie nawrotów: metronidazol 750 mg p.o. 3 x dz. przez 2-3 tygodni przypadki oporne: metronidazol z kwinakryną (100 mg p.o. 3 x dz. przez 2-3 tygodni) ostre biegunki bakteryjne toksyny bakteryjne objawy Staphylococcus aureus okres inkubacji 0d 1 godziny do kilku godzin, czas choroby 12 – 24 godziny – ustępuje samoistnie objawy wymioty i złe samopoczucie, biegunka rzadko Bacillus cereus enterotoksyna ciepłochwiejna okres inkubacji 8 0 24 godzin objawy (12 – 24 godzin), biegunka, kurczowy ból brzucha, bez wymiotów i gorączki Clostridium perfringens okres inkubacji 8 – 22 godzin objawy 24 godziny biegunka, kurczowy ból brzucha ustępują samoistnie bakteria objawy Salmonella źródło zakażenia: zwierzęta domowe (ptactwo, gady – żółwie), chorzy ludzie, nosiciele, spożycie zakażonej żywności infekcja drogą oralno-fekalną lub bezpośredni kontakt z zakażonym człowiekiem lub zwierzęciem okres inkubacji 6 – 72 h nagłe wymioty, kurczowe bóle brzucha, biegunki (liczne, obfite, cuchnące + ropa, śluz, czasami krew), gorączka objawy około 7 dni Shigella źródła infekcji: chory człowiek i jego osobiste rzeczy, nosiciel, skażona żywność lub woda, stosunki analne i homoseksualne infekcja drogą oralno-fekalną bardzo duża zakaźność !!! okres inkubacji 2 – 4 dni liczne, skąpe wodnisto-krwiste wypróżnienia, kurczowe bóle podbrzusza, bolesne parcie na stolec, czasami gorączka i ciężki stan objawy około 7 dni Clostridium difficile najczęstsza przyczyna biegunki związanej ze stosowaniem antybiotyków rzekomobłoniaste zapalenie jelit ostre biegunki bakteryjne bakteria objawy Escherichia coli 5 rodzajów patogennych szczepów E. coli enteropatogenne, enterokrwotoczne, enterotoksyczne, enteroinwazyjne, enteroagregujące źródło infekcji chory człowiek nosiciel, bydło droga zakażenia oralno-fekalna – czas inkubacji 10 godzin – 6 dni (do 10 dni) EPEC EHEC EIEC EAgEC enteropatogenne enterokrwotoczne enteroinwazyjne enteroagregujące ETEC enterotoksyczne najczęstsza przyczyna biegunki u osób podróżujących do krajów rozwijających się BIEGUNKA PODRÓŻNYCH – przebieg umiarkowany, ustępuje samoistnie po kilku dniach zakażenie – spożycie skażonej wody pitnej lub żywności enterotoksyny (ciepłochwiejna i ciepłostabilna) wodnista biegunka i kurczowy ból brzucha BIEGUNKA PODRÓŻNYCH epizod ostrej biegunki, który wystąpił podczas podróży zagranicznej, najczęściej do kraju o niskim standardzie sanitarnym 80% przypadków zakażenie bakteryjne Escherichia coli (ETEC) Ameryka Środkowa i Południowa, Azja Południowa, Afryka 40 % turystów Bliski Wschód, północny brzeg Morza Śródziemnego, Chiny, Rosja 10 – 15 % turystów brak rodzimego systemu opieki zdrowotnej !!! BIEGUNKA PODRÓŻNYCH empiryczne leczenie przeciwbakteryjne ? przez 1 – 5 dni Norfloksacyna 2 x 0,4 / 24 h Ciprofloksacyna 2 x 0,5 / 24 h Ofloksacyna 2 x 0,3 / 24 h dzieci < 14 rż Ko-trimoksazol 5 – 10 mg/kg mc / 24 h w dwóch dawkach przez 3 – 5 dni dorośli i młodzież > 14 rż Fluorochinolon przez 3 -5 dni jakie zabrać leki ? jak się leczyć ? jak zapobiegać ?!!! choroba zwykle ustępuje samoistnie, ale leczenie przeciwbakteryjne przyspiesza ten proces BIEGUNKA PODRÓŻNYCH ZAPOBIEGANIE gorące, dobrze ugotowane, wysmażone potrawy i napoje produkty kwaśne, suche, zawierające dużo cukru napoje gazowane firmowe, butelkowane (picie przez słomkę) w razie wątpliwości pić raczej gorącą herbatę lub kawę kupować owoce z nieuszkodzoną skórką spożywać owoce obrane ze skórki (obierać samemu po dokładnym umyciu wodą z mydłem) UNIKANIE dań serwowanych w temperaturze pokojowej, świeżych warzyw liściastych, wody niegazowanej, nieprzegotowanej (kostki lodu !!, mycie zębów) jedzenia kupowanego na targach i straganach nie gotowanego jedzenia, nie butelkowanych, nie pasteryzowanych, nie pakowanych fabrycznie produktów mlecznych (lody, kremy) unikać jedzenia odłożonego na później doustny płyn nawadniający ORS glukoza 20 g sól kuchenna 3,5 g chlorek potasu 1,5 g dwuwęglan sodu 2,5 g węglowodany 10,6 g tłuszcze 0 białko 0 kofeina 12 mg litr przegotowanej i wystudzonej wody w 100 ml coca coli + karmel amoniakalnosiarczynowy E 150 d , kwas ortofosforowy, aspartam doustny płyn glukozowo-elektrolitowy stężenie Na+ 60mmol/l GASTROLIT (NaCl-350mg, KCl-300mg, NaHCO3-500mg, glukoza-2,9g, rumianek) RIFAKSYMINA półsyntetyczna pochodna rifamycyny SV nieodwracalnie łącząca się z podjednostką beta DNA-zależnej polimerazy RNA enzymu bakteryjnego i hamująca syntezę bakteryjnego RNA i białek - działa bakteriobójczo na wrażliwe bakterie bakterie Gram-ujemne: tlenowce - Salmonella , Shigella , Escherichia coli, Proteus , Campylobacter , Pseudomonas, Yersinia , Enterobacter , Klebsiella , Helicobacter pylori beztlenowce - Bacteroides włącznie z Bacteroides fragilis, Fusobacterium nucleatum bakterie Gram-dodatnie: tlenowce: Streptococcus, Enterococcus włącznie z Enterococcus fecalis, Staphylococcus beztlenowce:Clostridium difficile i perfringens, Peptostreptococcus preparat o działaniu przeciwbakteryjnym – pochodna rifamycyny RIFAKSYMINA nieznacznie wchłaniana do krwi w jelicie (poniżej 1% podanej dawki) - działa wyłącznie wobec drobnoustrojów znajdujących się w jelicie szczególna aktywność wobec większości bakterii odpowiedzialnych za zakażenia przewodu pokarmowego oraz biegunkę podróżnych, może być stosowany w encefalopatii wątrobowej przeciwwskazania do stosowania gorączka, obecność krwi w kale, nadwrażliwość na ryfamycyny nie stosować poniżej 12 roku życia działania niepożądane przemijające nudności i wymioty (zwłaszcza na początku leczenia) ból brzucha, zaparcie, biegunka, nagła potrzeba wypróżnienia, bolesne parcie, śluz lub świeża krew w kale, wzdęcia suchość jamy ustnej i gardła, jadłowstręt, brak i/lub zaburzenia smaku, reakcje nadwrażliwości – zaczerwienienie twarzy, oparzenia słoneczne, zapalenie skóry, świąd, obrzęk twarzy, pokrzywka, pseudoanafilaksje duszność, niedrożność nosa kołatanie serca, zaburzenia snu, bezsenność czerwone zabarwienie moczu – przy długotrwałym stosowaniu, krwiomocz, glikozuria, częstomocz, wielomocz, obrzęki obwodowe ból głowy, podwójne widzenie, zawroty głowy, gorączka osłabienie mięśniowe, astenia, niedoczulica, bóle mięśniowe, ból pleców wodobrzusze, wzrost ASPAT częste miesiączki, wzrost RR limfocytoza, monocytoza, neutropenia LECZENIE BIEGUNEK OSTRYCH leczenie przeciwdrobnoustrojowe w większości przypadków ostra biegunka zakaźna ma charakter samoograniczający i nie wymaga stosowania leków przeciwdrobnoustrojowych nieracjonalne stosowanie antybiotyków z powodu biegunki może przynieść więcej szkód niż korzyści ryzyko przewlekłego nosicielstwa pałeczek Salmonella selekcja opornych szczepów bakterii biegunka poantybiotykowa - rzekomobłoniaste zapalenie jelit BIEGUNKA OSTRA - LECZENIE leczenie przeciwdrobnoustrojowe empiryczne leczenie przeciwbakteryjne gdy: (w oczekiwaniu na posiewy + antybiogram) młodzież > 14 rż i dorośli przez 3 -5 dni Fluorochinolony Norfloksacyna 2 x 0,4 / 24 h Ciprofloksacyna 2 x 0,5 / 24 h gorączka > 38o C krwista biegunka młodzież < 14 rż i dzieci przez 3 -5 dni Ko-trimoksazol 5–10mg/kg mc /24 h w dwóch dawkach (w przeliczeniu na trimetoprym) Ofloksacyna 2 x 0,3 / 24 h niemowlęta do 3 miesiąca życia ryzyko posocznicy salmonellowej !! Ceftriakson i.v. 50-100 mg/kg mc/ 24h w 1-2 dawkach Cefotaksym i.v. 75-100 mg/kg mc./24h w 3 dawkach BIEGUNKA OSTRA – LECZENIE OBJAWOWE dzieci ostrożnie z działającym ośrodkowo lekami hamującymi perystaltykę i lekami przeciwymiotnymi młodzież i dorośli leki hamujące perystaltykę p.pokarmowego loperamid 4 mg pierwszorazowo, potem 2 mg po każdym biegunkowym stolcu – maksymalnie 16 mg/24h – maksymalnie 2 dni lub difenoksylat (mniej skuteczny, gorzej tolerowany – działanie ośrodkowe) przeciwwskazania: krwista biegunka, gorączka bakterie enteroinwazyjne – wydłużenie choroby EHEC – zagrożenia zespłem hemolityczno-mocznicowym ! wymioty u dorosłych – salicylan bizmutylu przez 1 -2 dni hamuje biegunkę w w zakażeniach wirusowych i „biegunce podróżnych” nie stosować łącznie z lekami przeciwdrobnoustrojowymi i w niedoborach odporności (AIDS) probiotyki BIEGUNKA OSTRA rzekomobłoniaste zapalenie jelit obecność na powierzchni błony śluzowej jelita cienkiego i grubego szarożółtych tarczek (błony rzekome) o średnicy od kilku milimetrów do 2 cm ampicylina, amoksycylina, klindamycyna, linkomycyna, cefalosporyny selekcjonowanie Clostridium difficile z normalnej flory bakteryjnej biegunka w czasie stosowania antybiotyków lub do miesiąca od ich odstawienia do 30 wypróżnień/dobę, rzadko z krwią bóle brzucha, gorączka, leukocytoza odwodnienie, obrzęki, zaburzenia elektrolitowe, hipoalbuminemia, megacolon toxicum” BIEGUNKA OSTRA – LECZENIE rzekomobłoniaste zapalenie jelit Clostridium difficile leczenie przeciwdrobnoustrojowe Metronidazol p.o. 4 x 250 mg przez 10 dni Wankomycyna p.o. 4 x 500 mg przez 10 dni zapobieganie probiotyki (drożdże Saccharomyces boulardi) biegunka przewlekająca się u dzieci starszych i dorosłych u dorosłych empiryczne leczenie lambliazy przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego METRONIDAZOL biegunka przewlekająca się, poinfekcyjna PROBIOTYKI (Lactobacillus i inne szczepy bakterii kwasu mlekowego) postępowanie lecznicze w biegunkach o różnej etiologii biegunka osmotyczna sekrecyjna tłuszczowa etiologia nietolerancja węglowodanów wykluczenie z diety celiakia wykluczenie z diety glutenu inne uszkodzenia kosmków jelitowych leczenie choroby podstawowej guzy hormonalnie czynne usunięcie guza, oktreotyd chologenna cholestyramina, antybiotyki przy przeroście flory bakteryjnej niewydolność trzustki enzymy trzustkowe colitis ulcerosa, mb Crohn mikroskopowe zapalenie jelita zapalna infekcyjna 5-ASA, sterydy zapalenie po radioterapii 5-ASA, sterydy, sukralfat zmiany nowotworowe leczenie operacyjne zapalenie okołouchyłkowe 5-ASA, metronidazol bakterie, pasożyty, wirusy antybiotyki , leczenie objawowe zespół jelita nadwrażliwego motoryczna leczenie biegunka czynnościowa tyreotoksykoza loperamid, antagoniści R 5-HT3 leczenie choroby podstawowej