nauka czystości - Lek. wet. Remigiusz Cichoń
Transkrypt
nauka czystości - Lek. wet. Remigiusz Cichoń
ALFABET BEHAWIORYSTY WETERYNARIA W PRAKTYCE lek. wet. Remigiusz Cichoń*, Joanna Cichoń** *specjalista chorób psów i kotów, biegły sądowy, behawiorysta, członek ESAVS, Przychodnia Weterynaryjna DOG w Skarżysku-Kamiennej **studentka Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu Szczenięta NAUKA CZYSTOŚCI Wychowanie każdego zwierzaka należy rozpocząć najwcześniej, jak tylko jest to możliwe. Wychowanie, które nie jest tresurą, jest procesem, który pozwala poznać charakter i predyspozycje oraz nawiązać komunikację ze zwierzęciem. W wieku 7 tygodni szczenięta samodzielnie zaczynają poznawać swoje nowe otoczenie, rejestrują wszystkie dochodzące z niego odgłosy, takie jak dźwięki mowy człowieka, sytuacje, w jakich są wypowiadane, ich barwa, natężenie, gesty ludzkie, odgłosy otoczenia: trzask drzwi, odgłos włączanego odkurzacza, szum ruchu ulicznego, pisk rozbawionych dzieci czy odgłos wyładowań atmosferycznych. Wraz z poznawaniem tych odgłosów zwierzęta również przyzwyczajają się do nich, co jest następnym ważnym etapem w trakcie nauki wychowania. Ważne jest to, w jaki sposób i czy w ogóle umożliwimy zwierzętom zdobycie tych doświadczeń i ułatwimy im wejście do nowego środowiska, tak aby życie szczeniaka było szczęśliwe i aby właściciel nie miał problemów z naszym pacjentem. W okresie socjalizacji właściciel musi postępować rozważnie, z możliwie jak największym zrozumieniem psychiki psa. NAUKA POSŁUSZEŃSTWA Wpojenie psu podstawowych zasad jest obowiązkiem każdego właściciela po to, aby zapewnić harmonijne stosunki między nim, psem, kotem i sąsiadami. Najlepszym sposobem na to, jak należy uczyć psa, jest wizyta w lecznicy i rozmowa z lekarzem behawiorystą. Na początek pies musi nauczyć się dwóch słów: 1) swojego imienia – co jest bardzo istotne dla dalszego treningu, gdyż umożliwia przyciągnięcie uwagi psa i jego przychodzenie na wołanie; imienia szczenięcia należy używać przy każdej zabawie, karmieniu i rozmowie z nim; 2) słowa „nie” – zanim szczenię trafi do domu właściciela, dobrze jest ustalić, jakie zachowania są nie do przyjęcia, na przykład skakanie na ludzi, wcho- dziennie wyprowadzany w to samo miejsce, dzenie na meble, „skubanie” zębami wcześniejsze zapachy będą go pobudzały do itp. Kiedy takie zachowanie pojawi się, wypróżniania. Większość szczeniaków ponależy natychmiast zareagować sta- trzebuje przed wydaleniem 15-20 minut na nowczym „nie” i przerwać szczenię- pobieganie. Należy pozostać przy nim przez ciu niepożądaną czynność. Ważna jest cały czas. Kłopoty mogą wynikać z fakszybkość i konsekwencja działania. tu, że właściciel nie jest pewien, czy szczeNiedopuszczalne jest działanie siłowe, nię rzeczywiście się wypróżniło i pozwala mu za wcześnie wrócić które najczęściej wywołuje u szczeniado domu. Należy rówNależy wychowywać psa od ka niezrozumienie nież pamiętać, że piesek pierwszych minut kontaktu ludzkich zachowań musi się skupić na swoz człowiekiem i zawsze być im zadaniu, nie należy oraz niepożądany konsekwentnym. się z nim bawić, dopóki strach. się nie załatwi. NAUKA CZYSTOŚCI Jak wszystkie młode zwierzęta, szczeniak nie będzie początkowo kontrolował załatwiania potrzeb fizjologicznych i „wypadki” są nie do uniknięcia. Naukę czystości należy rozpocząć zaraz po przyniesieniu psa do domu. Piesek będzie potrzebował oddać odchody: – z samego rana, zaraz po obudzeniu się; – po każdym posiłku; – po drzemce; – po pozostawieniu go samego na krótki czas; – zanim właściciel położy się spać; – za każdym razem, kiedy jest niespokojny, kręci się, skamle, podchodzi do drzwi. I jeszcze kilka ważnych zaleceń, o których należy pamiętać… Stosować ustalone hasło kojarzące się z załatwieniem potrzeb fizjologicznych Powtarzanie tego samego zwrotu za każdym razem, gdy szczeniak się wypróżnia, sprawia, że kojarzy on hasło z miejscem i czasem przeznaczonym na załatwianie się. Rozpoczynać naukę w optymalnym wieku Najlepszym momentem na rozpoczęcie nauki czystości jest wiek między 7. a połową 9. tygodnia. W tym okresie można przyzwyczaić szczenię do załatwiania się w wybranym miejscu, zanim nabierze własnych upodobań. Nie należy się jednak niepokoić, jeśli szczenię jest starsze – na pewno też się nauczy, choć może to potrwać nieco dłużej. Stale obserwować szczenię w domu Najlepiej wybrać w mieszkaniu takie pomieszczenie, w którym szczenię będzie pod stałym nadzorem. Pozwala to uchwycić moment, gdy piesek zaczyna się załatwiać. Aby łatwiej kontrolować miejsce przebywania szczeniaka, można go przypiąć na smyczy lub przywiązać mu do obroży dzwonek. Wyprowadzać psa na dwór 6-8 razy dziennie Należy wybrać odpowiednie miejsce, gdzie szczeniak będzie wyprowadzany bezpośrednio po przebudzeniu, po zabawie oraz 15-20 minut po jedzeniu. Jeżeli piesek będzie co- Nagrodzić szczenię natychmiast po załatwieniu się na dworze Nagrodą może być pochwała, smakołyk lub zabawa; musi ona nastąpić natychmiast po tym, jak piesek załatwi się w odpowiednim miejscu. Jeżeli szczenię zostanie nagrodzone dopiero po powrocie do domu, nie skojarzy tego z czynnością wydalania, lecz z samym powrotem do domu. Zamykać szczeniaka w klatce przed wyjściem z domu W czasie gdy nie możesz mieć pieska pod kontrolą, najlepiej zostaw go na niewielkiej, bezpiecznej dla niego przestrzeni, na przykład w klatce. Jeżeli klatka jest duża i przeznaczona dla dużego psa, należy ją przedzielić, aby uniknąć sytuacji, MAJ-CZERWIEC • 3/2007 www.weterynaria.elamed.pl 85 ALFABET BEHAWIORYSTY WETERYNARIA W PRAKTYCE w której szczenię w jednym końcu się załatwia, a w drugim śpi. Należy pamiętać o tym, że pojemność pęcherza i jelit szczeniąt jest ograniczona, a więc należy pieska wyprowadzić przynajmniej raz na 4 godziny. Nie zostawiać psu stałego dostępu do jedzenia Szczeniaka należy karmić o określonych godzinach i zabierać miskę z jedzeniem po 20 min. Dzięki temu ustalą się pory, w których szczenię będzie miało potrzebę jedzenia. Fot. 1. Pies usztywniony: jedna ręka lekarza weterynarii na okolicy krtani i tylnej części żuchwy, druga – na podbrzuszu – bardzo powoli unosimy pieska Fot. 2. Jedna ręka przesuwa się na przedpiersie, druga – na okolicę lędźwiowo-krzyżową, powoli zmuszająca szczeniaka do siedzenia Fot. 3. Kolejna czynność następująca po poprzedniej Fot. 4. Piesek zrelaksowany, rozluźniony fot. Joanna Cichoń Nigdy nie karać po fakcie Jeżeli szczeniakowi zdarzy się załatwić w domu, nie należy zanurzać jego nosa w wydalinach. Takie postępowanie niczego nie uczy, ponieważ niepożądane zachowanie już się zakończyło. Zamiast tego należy spróbować przyłapać szczenię na gorącym uczynku. Jeżeli piesek przygotowuje się do załatwienia w domu, nie można go bić, lecz należy tupnąć nogą, potrząsnąć puszką wypełnioną monetami lub głośno krzyknąć „na dwór!”. Prawdopodobnie szczenię przerwie rozpoczętą czynność i można je będzie wynieść na zewnątrz. – komunikowanie się z psem (instruktaż dla właściciela) – najtrudniejsza część Starannie zmywać wszystkie pracy lekarza weterynarii wymagająca miejsca zabrudzone wydalinami oceny percepcji właściciela; Należy zalecić bezpieczny preparat usu- – określenie zasad wychowania psa wający zarówno zapach, jak i plamy. Ważw pierwszym tygodniu pobytu w domu ne, aby zabrudzone miejsce oczyścić do – wpojenie właścicielowi konieczności końca, w przeciwnym i konsekwencji postępowania behawioralnewypadku szczeniak Nigdy nie wolno karać psa go oraz korzyści płynąmoże do niego wróza załatwianie się w nieodcić i znów się tam zacych z odpowiedniego powiednim miejscu. łatwić. potraktowania zasad postępowania behaPostępować konsekwentnie wioralnego we wczesnym okresie żyWiększość szczeniąt uczy się czystości cia szczeniaka. do wieku 14-20 tygodni, jednak w przypadku braku konsekwencji trening ten Wiek szczeniaka: 8-12 tygodni – określenie stanu dominacji psa nad może trwać dłużej. człowiekiem – najczęściej bardzo wyZCZENIAK W GABINECIE raźna, jednak w tym wieku łatwa do korekcji; WETERYNARYJNYM Wiek szczeniaka: 6-8 tygodni – przeprowadzenie relaksacji szczeniaka – ocena zachowania się podczas pierwna stole w gabinecie weterynaryjnym szej wizyty – w tym wieku stosunko– trudniejsze do wykonania, częściej wo prosta, duże prawdopodobieństwo występuje protest ze strony szczeniaka, dość łatwo ulega utrwaleniu; wykrycia nieprawidłowości; – błędy zachowania wyraźne, mało utrwa- – postępowanie w przypadku wykrycia lone, łatwo podlegające korekcie przy niepożądanych zachowań z uwzględnieniem naturalnych prawidłowości mało skomplikowanych programach zachowania psów – przy dużej konsezaradczych; kwencji łatwe do korekcji; – przeprowadzenie relaksacji szczeniaka na stole w gabinecie weterynaryjnym – relacje dominujące: szczeniak – lekarz. Bardzo istotne jest niedopuszczanie do (wg załączonych fotografii 1, 2, 3, 4) dominacji nad lekarzem weterynarii – – stosunkowo proste do wykonania, prawidłowa relacja w tym wieku utrwala rzadko występuje protest ze strony się na całe życie psa. Bardzo istotne jest szczeniaka, łatwo ulega utrwaleniu; S 86 MAJ-CZERWIEC • 3/2007 www.weterynaria.elamed.pl odpowiednie postępowanie, gdyż poprawia ono jakość pracy z psem po osiągnięciu przez niego dojrzałego wieku; – instruktaż dla właściciela – musi uwzględniać poziom intelektualny właściciela, jego determinację, domowników, zawierać konstruktywny, możliwie najprostszy program zaradczy. Wiek szczeniaka: 12-16 tygodni – relacje niepożądane (pies – człowiek); – relaksacja trudna do przeprowadzenia, jednak możliwa; – analiza zachowań właściciela i zwierzęcia (nieprawidłowe – bardzo wyraźne, prawidłowe – łatwe do wykrycia po zachowaniu zwierzęcia); – odstąpienie od czynności lub terapia (zależne od relacji pies – właściciel – lekarz weterynarii). lek. wet. Remigiusz Cichoń Przychodnia Weterynaryjna DOG 26-110 Skarżysko-Kamienna, ul. Żeromskiego 66 e-mail: [email protected] www.dog.com.pl Sposób relaksacji, wstępnie zasygnalizowany w tej publikacji, został szczegółowo zaprezentowany 19 maja 2007 roku na Pierwszych Świętokrzyskich Spotkaniach Medycyny Weterynaryjnej – info: www.dog.com.pl.