Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli

Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli
niedziela, 14 kwietnia 2013 00:00
W dniach 11 -12 kwietnia 2013r. odbyła się jubileuszowa, setna sesja plenarna Komitetu
Regionów UE. Uczestniczyli w niej członkowie Komitetu i równocześnie członkowie Zarządu
ZGW RP Jerzy Zająkała, wójt Łubianki i Leszek Świętalski, wójt Starych Bogaczowic. Gościem
sesji był przewodniczący Parlamentu Europejskiego Martin Schulz.
Porządek sesji obejmował przyjęcie niżej opisanych opinii Komitetu oraz jednej rezolucji.
1. Synergia między inwestycjami prywatnymi a
finansowaniem publicznym na szczeblu lokalnym i
regionalnym
Sprawozdawca: Rhodri Glyn Thomas (EA)
Stwierdzamy w niej, że wciąż istnieją poważne wyzwania i przeszkody, które hamują ożywienie
gospodarcze. Podkreślamy, że UE ma do odegrania kluczową rolę we wspieraniu poprawy
sytuacji gospodarczej. Kładzie również szczególny nacisk na coraz większe znaczenie
partnerstw publiczno-prywatnych (PPP) dla finansowania projektów oraz innowacyjnych
instrumentów finansowych (InFI). Przyjmujemy zatem z zadowoleniem rolę Komisji
Europejskiej, która zachęca do stosowania PPP i InFI. Wskazujemy na fakt, że PPP pozwalają
osiągnąć większe korzyści i cele, łącząc interesy publiczne i prywatne. Natomiast InFI
dostarczają bardziej zorganizowanego wsparcia. Różne czynniki ograniczają jednak szersze
wykorzystanie instrumentów finansowych (np. brak wiedzy na ich temat). Podkreślamy
kluczową rolę Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) we wspieraniu stabilnego otoczenia
inwestycyjnego w UE. Zauważamy, że EBI oferuje władzom publicznym profesjonalne
doradztwo i techniczny know-how dotyczące opracowania i wdrożenia szeregu InFI na poziomie
UE. Wzywamy również KE do wyjaśnienia ram ustawodawczych i regulacyjnych, by zmniejszyć
przeszkody, które władze lokalne i regionalne napotykają przy korzystaniu z instrumentów
finansowych. Podkreślamy ponadto, że mimo koncentrowania wysiłków na Europie, EBI
odgrywa ważną rolę we wdrażaniu finansowych aspektów unijnej polityki zewnętrznej.
2. Silniejszy przemysł europejski na rzecz wzrostu i
ożywienia gospodarczego
1/6
Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli
niedziela, 14 kwietnia 2013 00:00
Sprawozdawca: Claude Gewerc (PSE)
Opinia dotyczy ułatwiania inwestycji w nowe technologie i innowacje, dostępu do rynków,
dostępu do rynków finansowych i kapitałowych oraz kluczowej roli kapitału ludzkiego i
zarządzania. Zgadzamy się z większością treści komunikatu i wzywamy do tego, by
finansowanie przemysłu stało się głównym elementem architektury finansowej i walutowej UE.
Wyrażamy jednak ubolewanie, że wymiar terytorialny polityki przemysłowej wspomina się
jedynie mimochodem. Podkreślamy m.in. potrzebę nawiązania dialogu społecznego i
terytorialnego, szerszego zaangażowania władz lokalnych i regionalnych w te strategię,
zwiększenia bezpieczeństwa i podniesienia poziomu konkurencyjności w UE. Proponujemy
również zawarcie paktów terytorialnych umożliwiających organizację różnych szczebli
współpracy. Sugerujemy, aby przedmiotowe sprawy były tematem jednolitego dokumentu
programowego i aby powiązane z nim inwestycje zostały włączone do serii pożyczek
udzielanych przez EBI. Wnosimy do Komisji o przestudiowanie możliwości utworzenia nowej
kategorii pośredniej przedsiębiorstw, pomiędzy MŚP a dużym przedsiębiorstwem.
3. Wytyczne UE dotyczące pomocy państwa na rzecz
wspomagania i restrukturyzacji przedsiębiorstw
przeżywających trudności
Sprawozdawca: Christophe Rouillon (PSE)
Podkreślamy znaczenie tej kwestii dla władz lokalnych i regionalnych, jako że samorządy są
głównymi dostarczycielami tego rodzaju pomocy. Wyrażamy zadowolenie z przedłużenia
obowiązywania wytycznych z 2004 r. i domagamy się formalnego wniosku o opinię
skierowanego do Komitetu Regionów, by mógł on uczestniczyć w drugich konsultacjach
przewidzianych wiosną 2013 r. Uważamy, że możliwość interwencji publicznej na rzecz
przedsiębiorstw przeżywających trudności nie może być ograniczona tylko do okresów kryzysu,
choć nie należy w tym uwzględniać przedsiębiorstw bez perspektyw na przyszłość. Domagamy
się, aby w razie restrukturyzacji interweniowała między-agencyjna grupa zadaniowa Komisji
Europejskiej, i aby grupa ta uzyskała bardziej formalną i solidną podstawę prawną. Zwracamy
się do Komisji Europejskiej, aby utworzyła i udostępniła w internecie bazę danych zawierającą
wyczerpujące informacje na temat wszystkich przypadków pomocy publicznej na poziomie
unijnym, krajowym i regionalnym. Opowiadamy się za utrzymaniem obecnej definicji
przedsiębiorstw przeżywających trudności, ale sprzeciwiamy się ewentualnemu ograniczeniu
zakresu stosowania wytycznych do przedsiębiorstw będących przedmiotem formalnego
postępowania upadłościowego. Proponujemy wprowadzenie progów de minimis w wypadku
2/6
Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli
niedziela, 14 kwietnia 2013 00:00
pomocy państwa przeznaczonej na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw i sugerujemy,
aby Komisja Europejska zastąpiła obecne progi widełkami o wartości minimalnej 20% dla
średnich przedsiębiorstw i 30% dla dużych przedsiębiorstw. Proponujemy, aby maksymalny
okres pomocy na rzecz ratowania przedsiębiorstw został wydłużony do sześciu miesięcy, z
możliwością jednorazowego przedłużenia na sześć miesięcy, i wzywamy do podniesienia
maksymalnej łącznej kwoty pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji do 15 mln EUR.
4. Wsparcie UE na rzecz zrównoważonych przemian w
społeczeństwach w okresie transformacji
Sprawozdawca: Maciej Kobyliński, prezydent Słupska (PSE)
Podkreślamy potrzebę włączenia władz lokalnych i regionalnych w działania na rzecz
wspierania zrównoważonych przemian w społeczeństwach w okresie transformacji oraz
kładziemy nacisk na konieczność rozszerzenia ich kompetencji w tym zakresie. Przyjmujemy z
zadowoleniem inicjatywę Komisji oraz propozycję, aby UE wzmocniła dialog i koordynację z
innymi partnerami niepaństwowymi. Analizujemy także wsparcie w tworzeniu warunków dla
pomyślnego procesu transformacji. Sugerujemy, że władze lokalne i regionalne państw, które
stały się członkami UE w latach 2004 i 2007, powinny odegrać istotną rolę w procesie wymiany
doświadczeń ze względu na to, że mogą stanowić inspirację dla tych państw partnerskich. Z
zadowoleniem przyjmujemy również planowany rozwój Europejskiej Polityki Sąsiedztwa.
Identyfikujemy następnie liczne przeszkody, utrudniające pełną realizację potencjału władz
lokalnych i regionalnych w krajach partnerskich i proponujemy środki służące stawieniu im czoła
poprzez unijne wsparcie. Podkreślamy znaczenie CORLEAP-u, ARLEM-u i Instrumentu na
rzecz Społeczeństwa Obywatelskiego (CSF) dla wdrażania strategii politycznych w
społeczeństwach w okresie transformacji.
5. Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania w
okresie 2012–2013
Sprawozdawca: Luc Van den Brande (PPE)
Podkreśla historyczne zaangażowanie KR-u w proces rozszerzenia i potrzebę
zdecentralizowanej polityki informacyjno-komunikacyjnej dotyczącej tego procesu.
Stwierdzamy, że Komisja Europejska w sprawozdaniach z postępów zwraca jedynie niewielką
uwagę na reformy zapewniające nowe ramy prawne dla władz lokalnych i regionalnych w
krajach objętych procesem rozszerzenia. Uważamy, że polityka rozszerzenia musi być
wiarygodna i cieszyć się poparciem opinii publicznej; równie ważne jest traktowanie
3/6
Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli
niedziela, 14 kwietnia 2013 00:00
kandydatów z odpowiednim poszanowaniem ich różnorodności. Ubolewamy nad brakiem
rozdziału w ramach dorobku prawnego, odnoszącego się do niezbędnej decentralizacji w
państwach pragnących przystąpić do UE, a także nad tym, że w procesie rozszerzenia w
niewystarczającym stopniu uwzględnia się wymiar społeczny. W opinii przedstawiamy dalej
konkretne zalecenia dla poszczególnych krajów w zakresie głównych wyzwań dotyczących
procesu decentralizacji i wzmocnienia wielopoziomowego sprawowania rządów w krajach
objętych procesem rozszerzenia. W przypadku większości państw Bałkanów Zachodnich
największe wyzwania dotyczą korupcji na szczeblu lokalnym i wolnego postępu w zakresie
decentralizacji. Z kolei w Islandii niezbędna jest silniejsza koordynacja przekazywania środków
z poziomu centralnego na poziom lokalny.
6. Wykorzystanie potencjału chmury obliczeniowej w
Europie
Sprawozdawca: Gabor Bihary (PSE)
Przyjmujemy z zadowoleniem inicjatywę Komisji Europejskiej, ale wyrażamy ubolewanie, iż
podejście dotyczące sektora publicznego i zaproponowany zarys partnerstwa na rzecz chmury
obliczeniowej nie uwzględniają w należyty sposób samorządów lokalnych i regionalnych i ich
działalności. Podkreślamy, że rozwój chmury obliczeniowej mógłby zostać przyspieszony dzięki
podjęciu środków niezbędnych do realizacji strategii cyfrowej. Jest zaniepokojony faktem, iż
propozycja Komisji nie uwzględnia należycie usług istniejących w sektorze publicznym i na
rynku oraz struktury i infrastruktury usługowej, i przypominamy, że jednym z powodów
nieufności wobec chmury obliczeniowej jest brak przepisów dotyczących przenoszenia danych.
Uważamy, że Komisja powinna wesprzeć sektor publiczny w określeniu zasad dotyczących
udzielania zamówień publicznych. Ważne jest jednak, by w regionach gorzej rozwiniętych
pomoc ta nie ograniczała się do etapu koncepcyjnego, ale obejmowała także finansowanie
niezbędne do eksploatacji. Oczekujemy wniosku Komisji w sprawie usług administracyjnych i
zwracamy uwagę na fakt, że wiele zagrożeń związanych z przestrzenią cyfrową mogłoby zostać
wyeliminowanych dzięki skutecznemu systemowi identyfikacji umożliwiającemu użytkownikom
jasne rozpoznanie tożsamości podmiotów w tej przestrzeni.
7. Decentralizacja w Unii Europejskiej oraz rola samorządu
lokalnego i regionalnego w kształtowaniu i realizacji
polityki UE
Sprawozdawca: Franz Schausberger (PPE)
4/6
Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli
niedziela, 14 kwietnia 2013 00:00
Popieramy decentralizację wdrażaną wspólnie z zasadą pomocniczości, wielopoziomowym
sprawowaniem rządów, spójnością społeczną i terytorialną, sprawiedliwością, współpracą oraz
komplementarnością. Zauważamy, że w niektórych z państw członkowskich, które przystąpiły
do UE od 2004 r., transformacja w zakresie decentralizacji jeszcze ostatecznie nie dobiegła
końca, co oznacza istotne wyzwania, którym muszą one stawić czoła, aby móc kontynuować
rozwój społeczny i gospodarczy. Zauważamy, że kryzys gospodarczy oraz środki
oszczędnościowe wdrożone w całej Europie mogą posłużyć jako zachęta do dalszej
decentralizacji, ale stanowczo sprzeciwiamy się temu, aby wykorzystywano kryzys do dalszej
centralizacji władzy lub do uproszczenia, ograniczenia czy nawet zniesienia struktur szczebla
niższego niż krajowy. Popiera zamiar opracowania unijnej Karty wielopoziomowego
sprawowania rządów. Jesteśmy usatysfakcjonowani, że sprawozdania pokazują, iż w
państwach członkowskich nasila się tendencja do decentralizacji fiskalnej. Rozumiemy, że
nieuzasadnione wzbranianie się przed decentralizacją kompetencji i zasobów finansowych
może doprowadzić do wystąpienia o niezależność lub do odłączenia się regionu od państwa.
Przypominamy jednak, że w wypadku, gdyby dany region uzyskał niezależność i pragnął
przyłączyć się do UE, musiałby przedstawić swą oficjalną kandydaturę Radzie i spełnić wymogi
całej procedury dotyczącej przystąpienia. Jeśli chodzi o rozszerzenie, zalecamy rozważenie, do
jakiego stopnia decentralizacja mogłaby stać się warunkiem przystąpienia do UE.
8. Rozwój i koncentracja unijnej współpracy
międzynarodowej w dziedzinie badań naukowych i
innowacji
Sprawozdawca: Paolo Valentini Puccitelli (PPE)
Podkreślamy rolę, jaką muszą odegrać europejskie rządy krajowe i władze regionalne, by
przekształcić Europę w wielki, zintegrowany podmiot, który byłby w stanie konkurować i
prowadzić dialog z bardziej uprzemysłowionymi krajami (takimi jak USA i Japonia), nowymi
gospodarkami wschodzącymi (takimi jak BRICS) oraz z krajami rozwijającymi się. „Unia
innowacji” w ramach strategii „Europa 2020” zwraca uwagę na istotną rolę współpracy
międzynarodowej w realizacji europejskiego potencjału innowacji. Zgodnie ze strategicznymi
ramami międzynarodowej współpracy naukowo-technicznej, UE musi sprostać istotnym
wyzwaniom, takim jak rozszerzenie międzynarodowego wymiaru europejskiej przestrzeni
badawczej, zapewnienie spójności polityki i rozwój strategicznej współpracy
naukowo-technicznej z krajami trzecimi. Jeżeli występuje potrzeba dalszego dostosowania
działań poszczególnych państw członkowskich w zakresie współpracy międzynarodowej,
dodatkową wartość dodaną może wnieść współpraca z regionami. Regiony mogą realnie
wesprzeć europejską przestrzeń badawczą i pomóc w stworzeniu odpowiednich warunków
ramowych, by przyciągnąć międzynarodowe inwestycje badawcze oraz doskonałych badaczy
zagranicznych. Jednym z wyzwań przyszłego okresu programowania 2014–2020 będzie
stworzenie europejskiego systemu badań i innowacji, który może doprowadzić do powstania
5/6
Raport z z 100 Sesji Plenarnej Komitetu Regionów UE w Brukseli
niedziela, 14 kwietnia 2013 00:00
prawdziwej synergii wewnętrznej, a także stymulować tworzenie stabilnych sieci doskonałości,
zarówno wewnątrz UE, jak i we współpracy z krajami trzecimi.
9. Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym
Sprawozdawca: Ossi Martikainen (ALDE)
Z zadowoleniem przyjmujemy nową podstawę prawną, która pozwala uniknąć konfliktu
prawnego stwierdzonego przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w odniesieniu do
zakupu na rynku produktów przeznaczonych na pomoc żywnościową oraz stwarza szanse na
wykorzystanie szerszego wachlarza instrumentów. Ponadto popieramy propozycję KE
dotyczącą zaangażowania władz lokalnych i regionalnych w dystrybucję żywności poprzez
ograniczenie obciążeń administracyjnych na poziomie unijnym i krajowym. Jednocześnie
wskazujemy jednak, że władzom tym należy zapewnić jasne zasady skutecznej realizacji
programu pomocy żywnościowej. Odrzucamy pogląd, zgodnie z którym udział państw
członkowskich powinien być wyłącznie dobrowolny. Działania w ramach programu pomocy
żywnościowej realizuje się w ramach WPR, której celem jest zagwarantowania obywatelom UE
prawa do zdrowej i zróżnicowanej żywności po przystępnych cenach. Podkreślamy, że należy
kontynuować udzielanie pomocy. Ponadto naszym zdaniem w nowych programach powinna
istnieć możliwość wykorzystania nadwyżki produkcji żywności, by dostarczyć europejskim
obywatelom odpowiedniego pożywienia. Skuteczna realizacja proponowanego programu
wymaga wystarczających funduszy.
Poza w/w opiniami Komitet przyjął projekt budżetu KR-u
na 2014 r. oraz rezolucję w sprawie eliminacji ubóstwa i
zapewnienia światu zrównoważonej przyszłości.
Raport z sesji plenarnej przygotował: Jerzy Zająkała
6/6