opis zagospodarowania zieleni urządzonej
Transkrypt
opis zagospodarowania zieleni urządzonej
OPIS ZAGOSPODAROWANIA ZIELENI URZĄDZONEJ w ramach „Projektu zagospodarowania turystycznego terenu wokół zbiornika wodnego w Przedborzu” INWESTOR: Gmina Przedbórz ul. Mostowa 29 97-570 Przedbórz 1. Dane ogólne 1.1. Projekt opracowano w oparciu o poniższe dokumenty: umowa o udzieleniu zamówienia na „Wykonanie projektu budowlano - wykonawczego zagospodarowania turystycznego terenu wokół zbiornika wodnego w Przedborzu”, decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego nr 52/2008 wydana przez Burmistrza Miasta Przedborza z dnia 20 listopada 2008 roku, wizja lokalna, ustalenia z inwestorem, mapa sytuacyjno – wysokościowa do celów projektowych. 1.2. Program funkcjonalny przedmiotem inwestycji jest zagospodarowanie terenu wokół zbiornika wodnego na cele turystyczne i rekreacyjne, w tym również zagospodarowanie terenu odpowiednio dobraną zielenią charakteryzującą się wysoką odpornością na niekorzystne warunki, jak okresowa susza i wytrzymałość na niskie temperatury w zimie. tereny przeznaczone na zagospodarowanie zielenią urządzoną znajdują się części północno – wschodniej i południowo – zachodniej opracowania, rośliny będą pełniły funkcję ozdobną i estetyczną poprzez wprowadzenie roślin liściastych i iglastych o różnym pokroju, różnorodnej barwie, których dekoracją są nie tylko kwiaty ale i liście. teren planowanej inwestycji stanowi własność Gminy Przedbórz. 2. Opis istniejącego terenu Teren objęty opracowaniem można podzielić na dwie części: północno – wschodnią i południowo - zachodnią. Część północno - wschodnia pokryta jest roślinnością trawiastą, natomiast na części południowo – zachodniej dominują tereny piaszczyste z roślinnością samosiewną w skład której wchodzą: sosny, brzozy, akacje oraz dziko rosnące drzewka owocowe. Cały obszar opracowania składa się z gleb piaszczystych, niskiej bonitacji - klasy VI. Na terenie opracowania znajduje się fragment sieci wodociągowej biegnącej w ul. Turystycznej oraz zbiornik bezodpływowy czterokomorowy. 3. Opis projektowanego terenu Przed rozpoczęciem prac urządzania zieleni należy usunąć istniejące krzewy, które rosną w miejscach przeznaczonych na elementy projektowanego zagospodarowania turystycznego. Prace te należy wykonać wg planu zagospodarowania terenu umieszczonego w I tomie opracowania. Należy zaadoptować istniejący drzewostan (wysokie sosny i brzozy). Na terenie projektowanego pola caravaningowego dziko rosnące drzewka i krzewy należy uformować poprzez przycięcie jako żywopłoty oddzielające poszczególne stanowiska. Projekt zieleni urządzonej obejmuje nowe nasadzenia na obydwu częściach. W związku z niską klasą gleb wybrano rośliny nie posiadające specjalnych wymagań glebowych i wilgotnościowych, które są wytrzymałe na niskie temperatury i okresową suszę. Głównie są to rośliny liściaste, które należy sadzić w grupach tworząc zwarte kobierce różnokolorowej zieleni oraz iglaste. Zaprojektowane grupy roślin dobrano pod względem pokroju i różnorodnych barw zmieniających się w zależności od pór roku. Na zieleń urządzoną składają się: Berberis thunbergii (berberys Thunberga) „Golden Ring” – krzew o oryginalnych liściach I ostrych cierniach. Dorasta do ok. 2-3 m wysokości i dobrze znosi cięcie. Liście mają zabarwienie purpurowo czerwone, z wąską żółtą lamówką. Kwitnie na żółto. Owoce ma koralowe, które długo pozostają na krzewie. Roślina nie ma specjalnych wymagań glebowych. Wytrzymuje niskie temperatury i okresową suszę. Doskonale nadaje się na żywopłoty i do barwnych zestawień kompozycyjnych. Pinus mugo (sosna górska syn. kosówka, kosodrzewina) - krzaczasta forma sosny o powolnym wzroście, osiągająca po 30 latach około 2m wysokości, przy podobnej średnicy. Pędy krótkie wzniesione. Igły ma ciemnozielone, sztywne, często lekko skręcone, zebrane po dwie. Jej wymagania glebowe i wilgotnościowe są wyjątkowo małe – może rosnąć nawet na wydmach. Cornus alba (dereń biały) „Elgantissima” – okazały rozłożysty krzew o dekoracyjnych liściach i pędach, który jest doskonałym akcentem kolorystycznym. Osiąga 3 m wysokości i podobną szerokość. Dobrze znosi cięcie. Kiedy dwubarwne biało-zielone liście opadną na zimę efektowne stają się czerwone pędy. Roślina jest tolerancyjna w stosunku do stanowiska i gleby. Cotoneaster perpusillus (irga karłowata) – niski, poziomo rozpościerający się krzew, z charakterystycznymi rozgałęzieniami podobnymi do ości ryby. Dorasta do 0,3 m wysokości. Ma błyszczące, ciemnozielone a jesienią jaskrawoczerwone liście. Kwitnie biało- różowo a owoce ma jasnoczerwone długo pozostające na krzewie – będące dużą ozdobą. Krzew toleruje wszystkie rodzaje gleb ogrodowych. Euonymus fortunei (trzmielina Fortune`a) „Emerald Gaiety” – zimozielony płożący krzew ze ścielącymi się po ziemi pędami. Na otwartym terenie osiąga wysokość o,25 m. Liście ma zielone otoczone białym marginesem. Tworzy zwarte dywany zielone oraz może się wpinać na kamienie i ściany na wysokość ok.2 m. Euonymus fortunei (trzmielina Fortune`a) „Interbolwi” – niski ścielący się po ziemi zimozielony krzew o pstrych liściach. Tworzy kobierce do 0,3 m wysokości. Ma ciemnozielone liście z dużą intensywną biało-żółtą plamką pośrodku. Jest jedną z najodporniejszych na mróz odmian trzmieliny. Dobrze znosi cięcie oraz może się wpinać na kamienie i ściany na wysokość ok.2 m. Forsythia intermedia (forsycja pośrednia) „Lynwood” – krzew osiągający wysokość 2-3 m. Liście ma żywo zielone a kwiaty jasno żółte rozmieszczone wzdłuż gałęzi. Roślina kwitnie na przełomie kwietnia i maja. Physokarpus opulifolius (pęcherznica kalinolistna) „Diabolo” – krzew z licznymi, wyprostowanymi pędami, dorastający do 3 m wysokości. Liście purpuroczerwone. Roślina jest niewymagająca, rosnąca równie dobrze na suchych, jak i na wilgotnych glebach. Odporna na niskie temperatury. Nadaje się zarówno do sadzenia pojedynczo, w grupach oraz na żywopłoty. Physokarpus opulifolius (pęcherznica kalinolistna) „Diabolo” – krzew z licznymi, wyprostowanymi pędami, dorastający do 3 m wysokości. Liście żółte, natomiast w cieniu zielonkawożółte. Roślina jest niewymagająca, rosnąca równie dobrze na suchych, jak i na wilgotnych glebach. Odporna na niskie temperatury. Nadaje się zarówno do sadzenia pojedynczo, w grupach oraz na żywopłoty. Wejgela (krzewuszka) „Styriaca” – szybko rosnący krzew o luźnej wyprostowanej koronie. Osiąga 2-2,5 m wysokości. Liście jasnozielone. Kwiaty dzwonkowate, różowe. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Toleruje wszystkie ogrodowe gleby. Po posadzeniu roślin teren wokół nich należy wysypać korą ogrodową ok. 3 cm.