Objawy otologiczne w świetle najnowszej

Transkrypt

Objawy otologiczne w świetle najnowszej
-
ed
.
ibu
tio
np
roh
ibit
Dostępne online www.sciencedirect.com
journal homepage: www.elsevier.com/locate/otpol
Artykuł oryginalny/Original research article
Objawy otologiczne w świetle najnowszej wiedzy
o ziarniniaku Wegenera
-d
istr
The otologic manifestation of Wegener's granulomatosis – review of
contemporary achievements in diagnostics and treatment
Małgorzata Wierzbicka 1,*, Mariusz Puszczewicz 2, Anna Bartochowska 1, Witold Szyfter 1
1
eo
nly
Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poland
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Witold Szyfter
2
Katedra i Klinika Reumatologii i Chorób Wewne˛trznych, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poland
Kierownik Kliniki: dr hab. med. Mariusz Puszczewicz
abstract
Historia artykułu:
Objective: Wegener granulomatosis (WG) presents nasal, laryngeal and otologic symptoms
Otrzymano: 18.12.2011
as an initial signs of the disease and finally can affect the ENT region in 3/4 patients. The
Zaakceptowano: 09.01.2012
authors want to analyze 7 cases of WG with early aural symptoms, connected with the
Doste˛pne online: 07.05.2012
diagnostics dilemma, discuss the problems of otologic manifestation in WG and present the
al
us
informacje o artykule
newest concepts of diagnostics and treatment of this condition. Material and methods: All
patients were treated in the ENT University Department in Poznań in the years 2002–2010.
on
Słowa kluczowe:
ziarniniak Wegenera
Three patients manifested isolated aural symptoms at the time of the initial clinical
presentation (otitis media with effusion, facial palsy and sensorineural profound hypoa-
porażenie nerwu twarzowego
rituximab
immediate reason for applying to the doctor, but in two the rapid onset of hypoacusis
pe
rs
c-ANCA
martwicze zapalenie naczyń
niedosłuch
cusis), whereas in four aural problems were the first, the most expressed and pronounced. In
the last four cases neither the initial stage of respiratory nor renal failure were the
combined with purulent discharge and facial nerve palsy and in two quick progression of
for
mixed type hypoacusis. Results: The age of the patients ranged from 32 to 46. The outcome
of initially otologic cases, which developed generalized form of WG was poor (first died after
Keywords:
Wegener granulomatosis
Diagnostics
localized form of the disease have been successfully under control for 3–5 years. Conclusions: As Wegeners granulomatosis in some cases presents ENT problems as an initial sign,
it is important to take it into consideration in atypical inflammatory states of the ear. The
is c
op
Hypoacusis
Facial nerve paresis
Rituximab
insufficiency, fourth in one month had severe renal failure), whereas other 3 patients with
y is
ANCA related vasculitis
Symptoms
2 months, second after 7 days, third in a two-month observation had the pulmonary
otologic onset of WG is very insidious and prompt diagnosis in early stage of disease is
a challenge.
© 2012 Polish Otorhinolaryngology - Head and Neck Surgery Society. Published by
Elsevier Urban & Partner Sp. z o.o. All rights reserved.
Th
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
otolaryngologia polska 66 (2012) 254–258
* Adres do korespondencji: Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej, UM im. K. Marcinkowskiego, ul. Przybyszewskiego 49 60-355
Poznań. Tel.: +61 869 1387; fax: +61 869 1690.
E-mail addresses: [email protected], [email protected] (M. Wierzbicka).
0030-6657/$ – see front matter © 2012 Polish Otorhinolaryngology - Head and Neck Surgery Society. Published by Elsevier Urban & Partner Sp. z o.o. All rights reserved.
http://dx.doi.org/10.1016/j.otpol.2012.05.013
-
ed
.
is c
op
y is
for
pe
rs
on
-d
istr
nly
eo
al
us
Ziarniniak Wegenera jest rzadkim schorzeniem, które ze
wzgle˛du na swoja˛ nature˛ może obejmować wszystkie
narza˛dy, ze szczególna˛ predylekcja˛ do układu oddechowego
i nerek, ale także jame˛ ustna˛, ślinianki, gałke˛ oczna˛, centralny
układ nerwowy, układ pokarmowy [1, 2].
Ziarniniak Wegenera jest eponimem pochodza˛cym od
nazwiska odkrywcy. Wynikiem poste˛pów diagnostyki jest
dokładne sklasyfikowanie przez reumatologów procesów
ziarniniakowych i martwiczych drobnych naczyń krwionośnych, co zaowocowało uporza˛dkowaniem zasobów nowoczesnej wiedzy. Niemniej świetnie ugruntowana stara
nazwa nadal funkcjonuje i dla każdego lekarza pierwszego
kontaktu, w tym laryngologów, wia˛że sie˛ z automatycznym
wywoływaniem odpowiednich konotacji, mechanizmów
rozpoznawania i kierowania pacjenta do specjalistów.
Sta˛d konieczność upowszechniania nowej nomenklatury,
która˛ zapewne w najbliższych latach zaczniemy sie˛ posługiwać. Aktualne mianownictwo ziarniniaka Wegenera to
granulomatosis with polyangitis – w skrócie GPA i nazwa ta
wiernie tłumaczy nature˛ jednostki chorobowej: wieloogniskowe martwicze zapalenie drobnych naczyń, dota˛d określane ziarniniakowym. Drugi człon nazwy prawidłowo
sugeruje podobieństwo tej patologii do innych form zapalenia naczyń określanych jako microscopic polyangitis. Cytoplazmatyczne autoprzeciwciała antyneutofilowe ANCA
uczestnicza˛ w patofizjologii całego spektrum grupy vasculitis.
Zarówno in vivo, jak i in vitro u podłoża reakcji leży
odpowiedź immunologiczna przeciwciał, głównie przeciwko
mieloperoksydazie lub proteinazie 3 (MPO ANCA i PR3
ANCA). Przeciwciała te aktywuja˛ granulocyty oboje˛tnochłonne do uwalniania enzymów proteolitycznych
i wolnych rodników tlenowych, co dla komórek endotelium
oznacza oddzielanie sie˛ od warstwy śródbłonka naczyń i ich
martwice˛. Czynniki mikrobiologiczne, zwłaszcza antygeny
wywodza˛ce sie˛ ze Staphylococcus aureus i bakterii Gramujemnych, maja˛ znacza˛ca˛ role˛ w indukowaniu i ekspresji
całej reakcji immunologicznej. Miano ANCA, pomimo że jest
silnie powia˛zane z ziarniniakowym zapaleniem naczyń, nie
w pełni odzwierciedla aktywność choroby [3].
Nowy algorytm klasyfikowania schorzeń z grupy określanej jako systemic necrotizing vasculitis zaproponował Watts
i wsp. [4], opieraja˛c sie˛ na konsensusie American College of
Rheumatology. Wyróżniono, poza klasycznym ziarniniakiem
Wegenera (granulomatosis with polyangitis; GPA), zespół Churg
i Strauss (microscopic polyangitis; MPA), renal limited vacsulitis
(RLV) i klasyczne polyarteritis nodosa [5]. Pacjentów, u których
uprzednio diagnozowano ziarniniak Wegenera, obecnie przypisano do trzech grup: 2a – small vessels vasculitis, 2c – MPO
ANCA i 2d – PR3 ANCA [6]. Cała˛ grupe˛ schorzeń aktualnie
określa sie˛ jako ANCA zależne vasculitis (ANCA associated
vasculities; AAV).
Jak ,,wygla˛da’’ statystyczny pacjent z ziarniniakiem Wegenera? Lugmani i wsp. [7], na podstawie wieloośrodkowej
analizy, spośród 6,25 mln mieszkańców wyłowili 255 chorych
z rozpoznanym ziarniniakiem Wegenera w wieku 9–90 lat,
średnio 58, z tego 47% kobiet, średni czas obserwacji wynosił
6,4 roku. Umieralność była 9-krotnie wyższa w pierwszym
roku obserwacji, naste˛pnie osia˛gała plateau pomie˛dzy 2. a 8.
rokiem i gwałtownie rosła po 10 latach obserwacji. Przyczyna˛
wczesnych zgonów były infekcje, aktywny proces zapalenia
naczyń i niewydolność nerek. Wzrost umieralności powyżej
10. roku obserwacji pozostał niejasny, tylko w niewielu
przypadkach można go było uzasadnić niewydolnościa˛ nerek
lub płuc. Flossman i wsp. [8] za czynniki ryzyka niepowodzenia w ANCA zależnych vasculitis podali wyższy wiek,
niewydolność nerek i niski poziom hemoglobiny w chwili
przyje˛cia, natomiast autorzy nie zauważyli różnic pomie˛dzy
poszczególnymi jednostkami.
Ponieważ od 2 dekad notuje sie˛ lepsze wyniki leczenia,
a ziarniniak Wegenera w zaledwie około 25% przypadków
przybiera forme˛ piorunuja˛ca˛ z niewydolnościa˛ narza˛dowa˛
prowadza˛ca˛ do szybkiej śmierci, należy te˛ jednostke˛
również rozpatrywać w kategorii choroby przewlekłej.
Bardzo ważna˛ kwestia˛ pozostaja˛ wie˛c objawy ubytkowe
po leczeniu. Pomimo że najcze˛stsza˛ przyczyna˛ śmierci jest
niewydolność nerek lub płuc, to najdotkliwsze objawy
ubytkowe u 3/4 chorych pochodza˛ z obszaru nosa, krtani
i ucha [9]. Do ich rozwoju dochodzi głównie w pierwszym
roku choroby, tak wie˛c sprawne rozpoznanie nie tylko
poprawia rokowanie, ale także zapewnia dużo lepsza˛ jakość
życia po zakończeniu leczenia. W najwyższym stopniu
dotyczy to lekarzy laryngologów, ponieważ aż 70% pacjentów ma objawy otorynolaryngologiczne w chwili postawienia rozpoznania, a wraz z rozwojem choroby odsetek ten
osia˛ga blisko 95%. Ponadto, statystycznie ujmuja˛c, przy
szacunkowym wyste˛powaniu tej choroby w populacji kaukaskiej z cze˛stościa˛ 3–10:1 mln mieszkańców, każdy praktykuja˛cy laryngolog może spotkać 1–2 nowych przypadków
w cia˛gu 10 lat praktyki. Ponieważ najwyższa˛ trudność
diagnostyczna˛ sprawiaja˛ objawy rzadkie, celem pracy jest
przedstawienie manifestacji otologicznej w ziarniniaku
Wegenera.
Klasyczna triada objawów, na podstawie których rozpoznajemy ziarniniak Wegenera, to wg American College of
Rheumatology z 1990 roku: 1) objawy ze strony nosa –
niedrożność, krwawienie, przerost błony śluzowej, obziarninowana perforacja przegrody, siodełkowata deformacja
piramidy nosa zewne˛trznego, 2) nieprawidłowe zdje˛cie
klatki piersiowej, 3) nieprawidłowe badanie moczu, mikrohematuria. Ważne jest kryterium histologiczne – wykładniki
ziarniniakowego zapalenia ścian drobnych naczyń i okolicy
okołonaczyniowej [10]. Klasyfikacje˛ objawów otologicznych
podali Takagi i wsp. w 2002 roku [11]. Wyodre˛bnili
oni 5 najcze˛stszych kategorii objawów: 1) wysie˛kowe
zapalenie ucha środkowego (90%) zwia˛zane z niedrożnościa˛
tra˛bki słuchowej i zaje˛ciem przez ziarniniaki nosogardła, 2)
niedosłuch czuciowo-nerwowy (43%), zwia˛zany z zapaleniem pra˛żka naczyniowego i odkładaniem sie˛ depozytów
kompleksów immunologicznych w ślimaku, 3) przewlekłe
zapalenie ucha środkowego (24%), spowodowane przez
zmiany błony śluzowej, 4) zawroty głowy pochodzenia
ośrodkowego lub zwia˛zane z odkładaniem sie˛ kompleksów
immunologicznych w cze˛ści przedsionkowej ucha, 5) porażenie nerwu twarzowego (8%), zazwyczaj zwia˛zane
z wykładnikami przewlekłego zapalenia ucha, wtórne do
ucisku nerwu w kanale kostnym, zwłaszcza przy ubytkach
ściany kostnej.
ibu
tio
np
roh
ibit
Wprowadzenie
Th
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
255
otolaryngologia polska 66 (2012) 254–258
-
ed
.
otolaryngologia polska 66 (2012) 254–258
-d
istr
W latach 2007–2010 leczono 7 chorych, którzy zgłosili sie˛
z powodu dolegliwości otologicznych i u których w toku
diagnostyki rozpoznano ostatecznie ziarniniak Wegenera.
Główna˛ przyczyna˛ przyje˛cia był: niedosłuch (6), z towarzysza˛cym porażeniem nerwu twarzowego (1) i wyciekiem (1),
a u 1 chorego krwisty wyciek z ucha był izolowanym objawem.
U 1 pacjenta niedosłuch pojawił sie˛ nagle i był głe˛boki
(obustronnie 80 dB).
U każdego pacjenta przeprowadzono badanie podmiotowe,
przedmiotowe, obejmuja˛ce pełne badanie laryngologiczne
z mikrootoskopia˛ i endoskopia˛ nosa, audiometrie˛ tonalna˛,
impedancyjna˛, a z badań obrazowych tomografie˛ komputerowa˛ kości skroniowych o wysokiej rozdzielczości. Ostateczna˛
metoda˛, na podstawie której ustalono rozpoznanie, było
oznaczenie miana przeciwciał C-ANCA i jego profilu (proteinaza 3).
pe
rs
on
al
us
eo
nly
Wyniki
W analizowanej grupie chorych z otologicznymi objawami
w przebiegu ziarniniaka Wegenera rozkład płci był równomierny: 3 me˛żczyzn i 4 kobiety. Wiek wahał sie˛ 32–46 lat.
W wywiadzie nie stwierdzono żadnych poważnych chorób
ogólnoustrojowych. Bardzo charakterystyczna˛ cecha˛ dla całej
grupy był brak jakiegokolwiek wywiadu otologicznego. Wynik
analizy chorych przedstawiono w tabeli I. Dominuja˛cym
objawem był niedosłuch: u 2 pacjentów przewodzeniowy,
a u 4 mieszany, u 1 pojawił sie˛ nagle i był głe˛boki (obustronnie
80 dB), o klinicznych cechach nagłej głuchoty. 1 chory zgłosił
sie˛ z powodu niedosłuchu z towarzysza˛cym porażeniem
nerwu twarzowego, a 1 z towarzysza˛cym wyciekiem z ucha.
U 1 chorego krwisty wyciek z ucha był izolowanym objawem,
który skłonił do zgłoszenia sie˛ do lekarza. U 3 chorych
w badaniu przedmiotowym nie stwierdzono jakichkolwiek
zmian otoskopowych, u 2 chorych objawy wysie˛kowego
zapalenia ucha środkowego, u kolejnych 2 pacjentów –
perforacje˛ brzeżna˛ błony be˛benkowej, w tym w 1 przypadku
były to ubytki mnogie z obfitym krwistym wyciekiem; tylko
w tych dwóch przypadkach było możliwe uzyskanie materiału
do badania histologicznego. Ostatecznie jednak ziarnina
pobrana z ucha środkowego u ostatnich 2 pacjentów stanowiła
materiał zbyt ska˛py do postawienia rozpoznania, patolog nie
znalazł cech ziarniniakowego zapalenia drobnych naczyń.
Czas trwania diagnostyki u poszczególnych pacjentów
wahał sie˛ 2–5 miesie˛cy. Trudność polegała na ponawianych
próbach klasycznego leczenia wste˛pnie rozpoznawanych
jednostek: niedosłuchu, niewydolności tra˛bki słuchowej czy
przewlekłego zapalenia ucha. Dopiero po niepowodzeniach
leczenia oraz po ujawnianiu sie˛ kolejnych nietypowych
objawów zlecano badania w kierunku chorób immunologicznych. U 3 pacjentów postawienie rozpoznania nastre˛czało
szczególne trudności, ponieważ pomimo odchyleń w profilu
ANA nie uzyskano podwyższonych mian C-ANCA w pierwszych oznaczeniach.
Leczenie pacjentów z ziarniniakiem Wegenera powinno
być przyczynowe, tj. ukierunkowane na opanowanie procesu
immunologicznego, i zachowawcze. Dopuszczane sa˛ procedury jak najmniej inwazyjne. Jedna pacjentka zgłosiła sie˛ z już
wykonana˛ antromastoidektomia˛, która jednak nie przyniosła
poprawy (pojawiło sie˛ porażenie nerwu twarzowego po stronie
operowanej i niedosłuch ucha po stronie przeciwnej).
U kolejnego pacjenta decyzja o antromastoidektomii zapadła
wobec podejrzenia zaostrzenia przewlekłego zapalenia ucha
powikłanego porażeniem twarzy (gwałtowny przebieg dolegliwości usznych z pogarszaniem sie˛ stanu ogólnego) i okazała
sie˛ fatalna w skutkach, ponieważ po zabiegu doszło do
dalszego pogorszenia stanu ogólnego z naste˛powa˛ niewydolnościa˛ oddechowa˛.
ibu
tio
np
roh
ibit
Materiał i metoda
Tabela I – Wynik analizy chorych z objawami otologicznymi w przebiegu ziarniniaka Wegenera
Table I – The analysis of patients with otologic symptoms of Wegener’s granulomatosis
Czas
(mies.)
Niedosłuch
for
Nr Wiek Pierwszy objaw
Inne
objawy
39
niedosłuch
2
obustronnie 80 dB
2
32
ból i wyciek
z lewego ucha
2
obustronnie 80 dB
3
46
niedosłuch
5
4
46
5
34
nagła głuchota,
wyciek
z prawego ucha
niedosłuch
lewe ucho – 80 dB, –
prawe ucho – 70 dB
–
krwawienia
z nosa
6
46
niedosłuch
3
7
42
niedosłuch,
porażenie
lewego nerwu
twarzowego
2
op
y is
1
4
is c
Th
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
256
5
porażenie n.
VII lewego
porażenie n.
VII lewego
lewe ucho – 70 dB, uporczywy
prawe ucho – 40 dB kaszel
lewe ucho – 60 dB
–
lewe ucho – 90 dB, –
prawe ucho – 60 dB
Leczenie
obustronna peracenteza,
chemioterapia dożylna
antromastoidektomia
lewostronna z próba˛
[2_TD$IF]odbarczenia nerwu
twarzowego
chemioterapia dożylna
Wyniki
zgon po 2 miesia˛cach, niewydolność
oddechowa
zgon po 2 tygodniach, niewydolność
oddechowa
poprawa słuchu po leczeniu, czas
obserwacji 24 miesia˛ce
chemioterapia dożylna
progresja choroby (płuca, nos)
w cia˛gu 2 miesie˛cy, czas obserwacji
12 miesie˛cy
chemioterapia dożylna
progresja choroby z niewydolnościa˛
nerek, czas obserwacji 12 miesie˛cy
paracenteza lewostronna, poprawa słuchu po 2 miesia˛cach
pulsy sterydów dożylnie
leczenia
antromastoidektomia
poprawa słuchu po wdrożeniu
sterydoterapii, usta˛pienie objawów
lewostronna przed
ukończeniem diagnostyki, po 5 miesia˛cach, nawrót po 6
miesia˛cach
wysokie dawki sterydów
-
ed
.
is c
op
y is
for
pe
rs
on
-d
istr
nly
eo
al
us
Jednym z celów pracy było uwypuklenie różnic pomie˛dzy na
co dzień spotykanymi objawami otologicznymi, a tymi wyste˛puja˛cymi w przebiegu procesów immunologicznych. Jednolub obustronne wysie˛kowe zapalenie ucha środkowego jest
stanem powszechnie spotykanym. W ziarniniaku Wegenera
może być to proces wtórny do patologii zatok i cze˛ści nosowej
gardła i charakteryzuje sie˛ stosunkowo krótkim wywiadem,
pojawieniem sie˛ u osoby w wieku dojrzałym (>25. r. ż.)
i brakiem odpowiedzi na klasyczne leczenie (udrożnienie
nosa, otovent, kateteryzacja, paracenteza, drenaż). Pomimo
terapii niedosłuch przewodzeniowy może zmieniać charakter
na niedosłuch mieszany i ulegać pogłe˛bieniu. Przewlekłe
zapalenie ucha środkowego (bezpośrednie zaje˛cie przez
ziarniniaki) i poste˛puja˛cy niedosłuch przewodzeniowy, przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego z samoistna˛ perforacja˛ błony lub mnogimi drobnymi perforacjami, krwistym
wyciekiem pojawiaja˛ sie˛ nagle, bez wywiadu otologicznego,
bez uchwytnej przyczyny: urazu, infekcji, gora˛czki,
a przebiegaja˛ cze˛sto bez bólu. Nie odpowiadaja˛ na leczenie
podanym miejscowo i ogólnie antybiotykiem, pogłe˛bia sie˛
niedosłuch i może pojawiać sie˛ porażenie nerwu twarzowego.
Niedosłuch jest najcze˛ściej nieproporcjonalny do stanu
klinicznego, z komponenta˛ odbiorcza˛. Bardzo charakterystyczna jest chwilowa poprawa słuchu po wła˛czeniu sterydów,
niemniej w wypadku polipragmazji i jednoczesnego stosowania antybiotyku i sterydu bardzo trudno jest ocenić rzeczywiste efekty leczenia, a obraz kliniczny staje sie˛ jeszcze
bardziej niejasny. Niedosłuch czuciowo-nerwowy, drugi co do
cze˛stości objaw otologiczny, ma bardzo niejasna˛ etiologie˛,
pojawia sie˛ przed 40. rokiem życia, może być obustronny,
głe˛boki (80–90 dB), poste˛puje gwałtownie w cia˛gu dni lub
tygodni, może mu towarzyszyć szum uszny, niespecyficzne
zawroty głowy. Może utrzymywać sie˛ jako objaw izolowany
przez wiele miesie˛cy, a diagnostyka audiologiczna nie wnosi
nowych informacji. W okresie późniejszym pojawić sie˛ może
brzeżna perforacja i porażenie nerwu twarzowego. Ważne jest
spostrzeżenie kliniczne, że zachowanie progów słuchowych
może być wykładnikiem aktywności procesu immunologicznego. Kolejny objaw otologiczny to porażenie nerwu twarzowego, które może być relewatorem schorzenia lub wysta˛pić
w trakcie choroby. Mechanizmy to: zaje˛cie przez ziarniniaki
perineurium, wtórne wcia˛gnie˛cie aksonu w zmiany martwicze lub bezpośrednio vasculitis perineurium [12]. Porażeniu
towarzyszyć moga˛ ból, parestezje, zniesienie czucia skóry.
Rozpoznanie różnicowe obejmuje porażenie Bella, a jeżeli
dodatkowo jest krwisty wyciek czy owrzodzenie w przewodzie
słuchowym zewne˛trznym, należy brać pod uwage˛ otitis externa
maligna lub naciek nowotworowy. Porażenie n. VII może
wysta˛pić obustronnie. Na uwage˛ zasługuje fakt, że zaje˛cie
nerwów czaszkowych (poza nerwem twarzowym także nerwy
okoruchowe) ma słaba˛ tendencje˛ do uste˛powania.
Czas trwania diagnostyki w grupie z izolowanymi objawami
otologicznymi jest długi, a do postawienia ostatecznego
rozpoznania mijaja˛ miesia˛ce: w grupie przedstawionej przez
Knopfa i wsp. [2] średnia wyniosła 8,4 miesia˛ca, a w materiale
własnym upłyne˛ło od 2 do 5 miesie˛cy. Po wysunie˛ciu podejrzenia procesu immunologicznego przy niejasnych objawach
usznych musi być bez zwłoki zlecony profil ANA. Potwierdzenie
w badaniach laboratoryjnych obecności przeciwciał ANCA
pozwala na skierowanie pacjenta do reumatologa i wdrożenie
leczenia.
Leczenie ziarniniaka Wegenera prowadzone jest przez
reumatologów i obejmuje stosowanie leków immunosupresyjnych (cyklofosfamid 1000 mg) w poła˛czeniu ze glikokortykosteroidami (3x 500 mg). Podawano je przez okres 12
miesie˛cy, niemniej po analizie odległych działań ubocznych
zmieniono schemat na krótki 3–6-miesie˛czny kurs indukcyjny, po którym wdraża sie˛ leczenie podtrzymuja˛ce mniej
toksycznymi środkami (metotrexat lub azathioptryna). Metotrexat skojarzony ze sterydem może być leczeniem wystarczaja˛cym w ograniczonych, niezagrażaja˛cych życiu formach
choroby. Obecnie u chorych nieodpowiadaja˛cych na wdrożone leczenie lub przy braku dobrej tolerancji immunosupresji
podaje sie˛ infliximab lub rituximab, niemniej ten ostatni lek
uważa sie˛ za skuteczniejszy w podtrzymaniu remisji choroby
[13, 14]. Rituximab jest skutecznym narze˛dziem w przerywaniu reakcji immunologicznej mediowanej przez komórki B bez
upośledzania aktywności komórek T. Aktualnie uważa sie˛, że
powinien być stosowany w fazie indukcyjnej [15]. Ponieważ
udowodniono role˛ antygenów bakteryjnych w indukowaniu
procesu immunologicznego, uważa sie˛, że leczenie profilaktyczne kotrimoxazolem nosicielstwa Staphylococcus aureus
w nosie jest efektywna˛ metoda˛ zapobiegania nawrotom
choroby [16]. Pacjentów z ziarniniakiem Wegenera lub innymi
jednostkami zależnymi od ANCA nie należy leczyć chirurgicznie bez wzgle˛du na zakres patologii nosa, ucha czy krtani.
Dopuszczane jest jedynie poste˛powanie minimalnie inwazyjne, czyli przy objawach otologicznych paracenteza lub
drenaż jamy be˛benkowej, a w zwe˛żeniach podgłośniowych
dylatacja z miejscowym podaniem sterydu. Każda bardziej
forsowna ingerencja prowadzi do poszerzania strefy martwicy
i niekontrolowanego bliznowacenia. Chirurgia nie jest też
poste˛powaniem terapeutycznym ze wzgle˛du na niemożność
eradykacji tla˛cego sie˛ wieloogniskowo procesu immunologicznego. Wskazane jest natomiast pobranie wycinków, najlepiej
z ziarniny czy tkanki patologicznej uwidocznionej w badaniu
przedmiotowym. Po rozpoznaniu dowolnej postaci vasculitis
należy chorego ostatecznie zdyskwalifikować z leczenia operacyjnego i skierować do leczenia reumatologicznego.
Ryzyko nawrotu schorzeń ANCA zależnych rośnie
u chorych, u których kreatynina wyjściowo ma wartość >200
[5, 17]. Niedosłuch mieszany lub czuciowo-nerwowy może mieć
zmienny charakter i najcze˛ściej nie towarzysza˛ mu objawy
przedsionkowe, zazwyczaj uste˛puje w trakcie prawidłowo
dobranego leczenia [18]. Z obserwacji własnych wynika, że
u chorych z niedosłuchem czuciowo-nerwowym zwiastunem
wzmożonej aktywności immunologicznej procesu i sygnałem
nawrotu może być także opadanie krzywych progowych
audiometrii tonalnej, tj. pogłe˛bianie sie˛ niedosłuchu.
ibu
tio
np
roh
ibit
Omówienie
Th
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
257
otolaryngologia polska 66 (2012) 254–258
Wnioski
Otologiczne objawy ziarniniaka Wegenera wyste˛puja˛ rzadko.
Przypadki te charakteryzuja˛ sie˛ nietypowym przebiegiem
klinicznym i brakiem reakcji na klasyczne leczenie. Po
wysunie˛ciu podejrzenia procesu immunologicznego przy
-
[7]
[8]
Wkład autorów/Authors’ contributions
[9]
-
Według kolejności.
Konflikt interesu/Conflict of interest
[11]
Nie wyste˛puje.
[12]
p i ś m i e n n i c t w o / r e f e r e n c e s
eo
nly
[14]
[15]
[16]
us
al
on
pe
rs
for
y is
op
is c
Th
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
[13]
[1] Xing X, Zhang T, Wang X. Pediatric Wegener’s
granulomatosis with oral ulcers and progressive
periodontitis: a case report. Oral Surg Oral Med Oral Pathol
Oral Radiol Endod 2011;112(4):1–5.
[2] Knopf A, Bas M, Chaker A, Strassen U, Pickhard A, Stark T,
et al. Rheumatic disorders affecting the head and neck:
underestimated diseases. Rheumatology (Oxford) 2011;
50(11):2029–2034.
[3] Kallenberg CG. Pathogenesis of ANCA-associated
vasculitides. Ann Rheum Dis 2011;70(Suppl 1):59–63.
[4] Watts R, Lane S, Hanslik T, Hauser T, Hellmich B,
Koldingsnes W, et al. Development and validation of a
consensus methodology for the classification of the ANCAassociated vasculitides and polyarteritis nodosa for
epidemiological studies. Ann Rheum Dis 2007;66(2):222–227.
[5] Garcia-Valladares I, Espinoza LR. Subglottic stenosis is a
form of limited Wegener’s granulomatosis. J Rheumatol
2011;38(10):2268.
[6] Kamali S, Artim-Esen B, Erer B, Ozdener L, Gul A, Ocal L,
et al. Re-evaluation of 129 patients with systemic
necrotizing vasculitides by using classification algorithm
-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
-
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
[10]
according to consensus methodology. Clin Rheumatol 2011
Aug 4.
Luqmani R, Suppiah R, Edwards CJ, Phillip R, Maskell J,
Culliford D, et al. Mortality in Wegener’s granulomatosis:
a bimodal pattern. Rheumatology (Oxford) 2011;50(4):
697–702.
Flossmann O, Berden A, de Groot K, Hagen C, Harper L,
Heijl C, et al., European Vasculitis Study Group. Long-term
patient survival in ANCA-associated vasculitis. Ann Rheum
Dis 2011;70(3):488–494.
Martinez Del Pero M, Walsh M, Luqmani R, Flossmann O,
Mukhtyar C, Jani P, et al. Long-term damage to the ENT
system in Wegener’s granulomatosis. Eur Arch
Otorhinolaryngol 2011;268(5):733–739.
Boudes P. Purely granulomatous Wegener’s
granulomatosis: a new concept for an old disease. Semin
Arthritis Rheum 1990;19(6):365–370.
Takagi D, Nakamaru Y, Maguchi S, Furuta Y, Fukuda S.
Otologic manifestations of Wegener’s granulomatosis.
Laryngoscope 2002;112(9):1684–1690.
Drachman DA. Bell’s palsy. A neurological point of view.
Arch Otolaryngol 1969;89(1):147–151.
Lynch 3rd JP, Tazelaar H. Wegener granulomatosis
(granulomatosis with polyangiitis): evolving concepts
in treatment. Semin Respir Crit Care Med 2011;32(3):
274–297.
de Menthon M, Cohen P, Pagnoux C, Buchler M, Sibilia J,
Détrée F, et al. Infliximab or rituximab for refractory
Wegener’s granulomatosis: long-term follow up. A
prospective randomised multicentre study on 17 patients.
Clin Exp Rheumatol 2011;29(1 Suppl 64):63–71.
Niles J. Rituximab in induction therapy for anti-neutrophil
cytoplasmic antibody (ANCA) vasculitis. Clin Exp Immunol
2011;164(Suppl 1):27–30.
Kallenberg CG. What is the evidence for prophylactic
antibiotic treatment in patients with systemic vasculitides?
Curr Opin Rheumatol 2011 May;23(3):311–316.
Walsh M, FloÔmann O, Berden A, Westman K, Höglund P,
Stegeman C, et al., on behalf of the European Vasculitis
Study Group. Risk factors for relapse of ANCA associated
vasculitis. Arthritis Rheum 2011 Sep 27.
Yamazaki H, Fujiwara K, Shinohara S, Kikuchi M,
Kanazawa Y, Kurihara R, et al. Reversible cochlear
disorders with normal vestibular functions in three cases
with Wegener’s granulomatosis. Auris Nasus Larynx 2011
May 19.
ibu
tio
np
roh
ibit
niejasnych objawach usznych musi być bez zwłoki zlecony
profil ANCA. Po potwierdzeniu vasculitis należy chorego
ostatecznie zdyskwalifikować z leczenia operacyjnego
i skierować do leczenia reumatologicznego. Wczesne rozpoznanie jest ważne dla przyszłego rokowaniach co do życia
oraz kluczowe dla uniknie˛cia dotkliwych objawów ubytkowych w przewlekłej fazie choroby.
ed
.
otolaryngologia polska 66 (2012) 254–258
-d
istr
This copy is for personal use only - distribution prohibited.
258
[17]
[18]

Podobne dokumenty