Song Doolitla Pan Bozia dał nam ręce, jak z żelaza i każdy z nas ma

Song Doolitla
Pan Bozia dał nam ręce, jak z żelaza
i każdy z nas ma nimi robić coś.
Pan Bozia dał nam ręce, jak z żelaza, – lecz
starczy jeden szczęścia łut,
starczy jeden szczęścia łut,
by pracował na nas inny ktoś.
Jeden szczęścia łut,
mały szczęścia łut,
jeden szczęścia łut,
by za nas ktoś…
Pan Bozia dał nam sznapsa na pokusę,
byśmy się strzec go mieli cały czas.
Pan Bozia dał nam sznapsa na pokusę, – lecz
starczy jeden szczęścia łut,
starczy mały szczęścia łut,
by pokusa znikła wewnątrz nas!
Jeden szczęścia łut,
mały szczęścia łut,
jeden szczęścia łut
i wtedy pij!
Przeważnie człowiek na czczo chodzi,
lecz starczy jeden szczęścia łut,
by wlać się w kij!
Kobiety są, ażeby je poślubić
i wiecznie już się czołgać im do stóp.
Kobiety są, ażeby je poślubić, – lecz
starczy jeden szczęścia łut,
starczy mały szczęścia łut,
by je zdobyć wpierw
i po co ślub?
Jeden szczęścia łut,
mały szczęścia łut,
jeden mały szczęścia łut
i po co ślub?
Starczy szczęścia łut,
starczy szczęścia łut,
by je zdobyć wpierw
i po co ślub?
Pan Bozia dał rozlicznych nam przyjaciół,
co strzegą nas i szczęście chcą nam dać.
Pan Bozia dał rozlicznych nam przyjaciół,
co strzegą nas i szczęście chcą nam dać.
Pan Bozia dał rozlicznych nam przyjaciół, – lecz
starczy jeden szczęścia łut,
starczy mały szczęścia łut
by przestali wreszcie o nas dbać!
Jeden szczęścia łut,
mały szczęścia łut.
Przez ten jeden szczęścia łut
przestaną dbać!
Jeden szczęścia łut,
Mały szczęścia łut.
Przez ten jeden szczęścia łut
przestaną dbać!
* * *