CROSSROADS FESTIVAL / FESTIWAL ROZDROŻA
Transkrypt
CROSSROADS FESTIVAL / FESTIWAL ROZDROŻA
INFORMACJA DNI KULTURY HOLENDERSKIEJ 18-29 PAŹDZIERNIKA 2010 CROSSROADS FESTIVAL / FESTIWAL ROZDROŻA POECI RODAAN AL GALIDI Od dziewięciu lat mieszka w Holandii. Urodził się w południowym Iraku w 1971 roku; nie zna jednak dokładnej daty, bo, jak mówi: „na pustyni nie obchodzi się urodzin." Jako dziecko chciał grać na skrzypcach. Ojciec kupił mu instrument, ale w wiosce nie było nauczyciela muzyki. Al pomyślał, że mógłby grać na skrzypcach słowami i jako ośmiolatek zaczął pisać wiersze. Potem studiował inżynierię lądową w Arbil w północnym Iraku. Wyjechał z kraju i w 1998 roku przyjechał do Holandii, ubiegając się o azyl. Jego opowiadanie February in Schiphol [Luty na Schiphol] jest oparte na osobistym doświadczeniu. Na swojej stronie internetowej pisze, że jako ubiegającemu się o azyl, nie pozwalano mu „ani pracować, ani podróżować ani myśleć”. Nauczył się więc języka niderlandzkiego i ponownie zaczął pisać, za co dziękuje Urzędowi Imigracyjnemu i Ministerstwu Sprawiedliwości w Holandii. Wydał szereg powieści i utworów poetyckich; jest też autorem artykułów prasowych. MOWAFFK AL-SAWAD Mowaffk Al-Sawad już od kilku lat mieszka w Holandii; jest pisarzem, poetą, artystą i organizatorem. Urodził się w r. 1971 w miejscowości Basra, w Iraku. Pod koniec wojny w Zatoce Perskiej, na początku 1991 r. przyłączył się do powstania przeciw Saddamowi Husseinowi i po opuszczeniu Iraku przez wojska koalicji musiał uciekać z kraju, aby ratować życie. Od 1991 do 1994 przebywał wraz z wieloma innymi Irakijczykami w obozie dla uchodźców na pustyni w Arabii Saudyjskiej. W tym rozdzielonym na części drutem kolczastym obozie pozostawał przez pięć lat wraz z tysiącami innych uchodźców, zapomniany przez resztę świata. Jego brat przebywał w sąsiedniej części obozu. Za pomocą liścików przyczepionych do latawców mogli utrzymywać kontakt i wymieniać informacje. Wreszcie wydostał się z obozu, ponieważ ktoś zawiadomił BBC-World Service i opowiedział o zapomnianych uchodźcach. W 1994 r. zaoferowano mu azyl w Holandii. Listy stały się inspiracją dla powieści Stemmen onder de zon [Głosy pod słońcem], w której Al-Sawad opisuje swoje doświadczenia na pustyni. Opowiada o szokujących przeżyciach uciekinierów, których nikt nie chciał przyjąć, o niedostatku i upokorzeniach, jakich zaznali w obozie, oraz o wielkim strajku głodowym. Jako poeta opublikował zbiór Een middag wit als melk [Jedno mlecznobiałe popołudnie]. TSEAD BRUINJA Tsead Bruinja (ur. Rinsumageest, 1974) to poeta mieszkający w Amsterdamie. Debiutował w r. 2000 zbiorem w języku fryzyjskim De wizers yn it read [Czerwone wskazówki]. Jest poetą potrafiącym pisać delikatnie i uczuciowo, ale również używać mocnych, surowych obrazów i dźwięków. Łagodny i silny, głaszcząca dłoń i zaciśnięta pięść... Tsead Bruinja jest pieśniarzem, który raz na jakiś czas niespodziewanie potrafi uderzyć w surowy, głośny ton. Regularnie publikuje zbiory wierszy w językach fryzyjskim lub niderlandzkim. Zdobył sobie rozgłos jako poeta estradowy i organizator wydarzeń poetyckich. Studiował filologię angielską i fryzyjską na uniwersytecie w Groningen. W swoich wierszach porusza tematy klasyczne takie jak miłość i śmierć, lecz chętnie też eksperymentuje. W swej pełnej skojarzeń poezji bez interpunkcji i dużych liter Bruinja pozostawia czytelnikowi możliwość postawienia znaków przestankowych i decydowania, gdzie jedno zdanie się zaczyna, a drugie kończy. Przekazuje czytelnikowi szczere spojrzenie na swoje dzieciństwo, udane i nieudane miłości oraz swoje ciche marzenie o zostaniu ojcem. Przekłady jego dzieł ukazały się w wielu językach, miedzy innymi po arabsku i po angielsku. Często podróżuje po świecie. KRISTIAN KANSTADT Dramaturg, redaktor i tłumacz. Kristian Kanstadt (pseudonim van J.C.H.E. Maat) urodzony 1954 w Stuttgarcie, wyemigrował w 1955 do Nowego Jorku, a w 1961 do Haarlemu. Był zaangażowany w powstanie teatru, a w Meksyku uzyskał wykształcenie w dziedzinie animacji kulturalnej, specjalizując się w teatrze ulicznym. W 1977 r. założył wydawnictwo artystyczne “Art-O-Maat” i wydawał satyryczne czasopismo „de Koekrant” („Gazeta krowia”). Obok organizowania wydarzeń literackich i kulturalnych występował jako performer w programach m.in. Allena Ginsberga i Nicka Cave‟a. W latach 80-tych poświęcił się poezji miejskiej. Od lat 90tych koncentruje się na formach dramatycznych i pisze przedstawienia dla różnych grup teatralnych. Zajmuje się też redakcją tekstów i tłumaczeniem z języka niemieckiego i angielskiego. ANNEMIEKE GERRIST Annemieke Gerrist (1980) ukończyła Gerrit Rietveld Academie, jest poetką i zajmuje się sztukami plastycznymi. Debiutowała w 2008 tomikiem poezji Waar is een huis [Gdzie jest dom]. Jej pozornie proste wiersze są w rzeczywistości bardzo kompleksowe. Tematy wierszy wybiera ona z codzienności, składa je z fragmentów języka, które zwykle nie tworzą logicznych związków. Jej wiersze odchodzą w swobodny sposób od logicznych i lirycznych konwencji. Przewodnim motywem poezji Annemieke Gerrist jest uczucie wyobcowania. TŁUMACZE POEZJI MARCEL KURPERSHOEK Ambasador Holandii w Polsce Marcel Kurpershoek jest nie tylko ambasadorem Holandii w Polsce – jest także znanym arabistą i jednym z niewielu znawców arabskiej poezji Beduinów. Przez trzy lata podróżował z dala od dużych miast, pól oliwkowych i świętych miejsc Mekki. Podróżował przez niezmierzone pustynie od jednego plemiona do drugiego w poszukiwaniu źródeł pięcset-letniej tradycji czerpiącej z czasów świetności klasycznej arabskiej literatury. Wiersze dotyczą życia na pustyni i historii plemion. Niegdyś kwitnąca sztuka poezji zniknęła poprzez zakazy władz, wpływ zachodniego materializmu, wpływ państwa i Islamu. Kurpershoek zdążył zapisać ich ostatnie wiersze. Doktorat Kurpershoeka “The short stories of Yusuf Idris, a modern Egyptian author” (1981). Jego trzy części o poezji Beduinów są zatytułowane “Oral history and narratives from Central Arabia (19941999)”. Kurpershoek był dyrektorem wydziału Bliskiego Wschodu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Hadze i wykładowcą filologii arabskiej na Uniwersytecie w Lejdzie. Jest dyplomatą i naukowcem, a także znaczącym publicystą wysokiej klasy. Był ambasadorem Holandii w Arabii Saudyjskiej, Pakistanie i Turcji. Od czerwca 2009 jest ambasadorem Holandii w Polsce. JÓZEF ZAPRUCKI Nauczyciel języka niemieckiego w Kolegium Karkonoskim w Jeleniej Górze oraz w Wyższej Szkole Filologicznej we Wrocławiu. Jest poetą i tłumaczem poezji. Publikuje teksty o lokalnej tożsamości Śląska w literaturze. KAROL LESMAN Najważniejszy holenderski tłumacz polskiej poezji i literatury; tłumaczył m.in. Olgę Tokarczuk, Andrzeja Stasiuka, Tomka Tryznę. Wisławę Szymborską i Wiesława Myśliwskiego. Za swoje tłumaczenia otrzymał wiele nagród, zarówno w Polsce, jak i w Holandii. Urodzony w 1951 roku Karol Lesman jest od 1979 roku czynnym tłumaczem polskiej prozy i poezji na niderlandzki. Jako tłumaczowi udaje mu się stworzyć stylistycznie nowe dzieła sztuki w języku niderlandzkim. Już od samego początku tłumaczenie odbywało się równolegle z prezentacją poetów i gatunków; Lesman publikuje w gazetach i czasopismach oraz regularnie prezentuje polskich autorów holenderskim wydawcom. W szczególności stawia na współczesnych autorów takich jak Olga Tokarczuk, Andrzej Stasiuk i Tomek Tryzna, którego powieść “Panna Nikt” Lesman pokazał światowej publiczności i odniosła ona duży sukces. Sam Lesman ma polskich przodków ze strony ojca. W 1961 roku ojciec zabrał rodzinę do Polski. Dla Karola było to jak ponowne narodziny i zanurzenie się w języku polskim. Opowieści ojca, jednego z wyzwolicieli Bredy w dywizji generała Maczka, spowodowały, że wojna i jej następstwa zajmują centralną pozycję w życiu Karola. ANITA JONES DEBSKA Brytyjska nauczycielka literatury angielskiej, dramy oraz przekładu literackiego w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Toruniu. Opublikowała książkę o Adamie Mickiewiczu i przetłumaczyła na angielski wiele polskich wierszy. Prowadzi wydawnictwo Attic Angel Press. CELE FESTIWALU 1. Promocja Jeleniej Góry jako kulturalnego rozdroża oraz ośrodka kultury migracyjnej 2. Inspiracja lokalnymi legendami i opowieściami 3. Dyskusja na temat społecznego i politycznego znaczenia literatury migracyjnej w społeczeństwie współczesnej Europy 4. Pozytywny obraz migracji w opozycji do ruchów jej przeciwnych i nacjonalistycznych 5. Połączenie społecznych i politycznych aspektów migracji z literaturą migracyjną w poszukiwaniu ukrytej rzeczywistości migracyjnej Europy 6. Wymiana kulturalna Holandii i Polski ze szczególnym uwzględnieniem literatury; spotkanie i wspieranie mniej znanych kultur europejskich 7. Pragniemy, by Festiwal nie był jedynie prezentacją i pokazem, ale stanowił impuls do dyskusji, rozważań, warsztatów i przedstawień. WYSTAWA ANNY FRANK Wystawa „Anna Frank - historia na dzień dzisiejszy" przedstawia dzieje Anny Frank na historycznym tle żydowskich prześladowań podczas drugiej wojny światowej. Wystawa prezentuje reperkusje barbarzyńskiej polityki i jej wpływ na stosunki międzyludzkie zwłaszcza w odniesieniu do takich rodzin, jak rodzina Franków - systematycznie dyskryminowanych i prześladowanych. Historia życia Anny Frank, opowiedziana słowami, które dziewczynka zapisała w swoim dzienniku, skłania do refleksji zarówno nad historią jak i problemami braku tolerancji i różnymi przejawami dyskryminacji, z którymi spotykamy się we współczesnym świecie. CELE WYSTAWY Wraz z powstaniem wystawy sformułowaliśmy następujące cele: Chcemy zapoznać zwiedzających z historią holokcaustu z perspektywy Anny Frank i jej rodziny, przy czym chodzi tu o pokazanie i wydarzeń historycznych, które wpłynęły na drogę życiową rodziny Franków i skutków działań nazistów na życie rodzin żydowskich. Chcemy pokazać zwiedzającym, że w każdym społeczeństwie istnieją między ludźmi różnice (kulturowe, etniczne, religijne, polityczne itd.). W wielu krajach jednak działają ugrupowania, których członkowie uważają się za „lepszych" od pozostałych, odmawiając tym samym innym prawa do równego traktowania. Uświadamia to zwiedzającym, iż takie idee mogą prowadzić do dyskryminacji, prześladowań, a nawet zbrodni. Chcemy zachęcić zwiedzających do konfrontacji z zagadnieniami tolerancji, wzajemnego szacunku, praw człowieka, demokracji oraz do zastanowienia się nad ich znaczeniem dla każdego z nas we współczesnym świecie. Chcemy pokazać zwiedzającym, że społeczeństwo, w którym respektowane są różnice między ludźmi, nie powstanie samoistnie. Obok ustaw (i ich realizacji) potrzebny jest przede wszystkim wkład i zaangażowanie jednostek. Postawa i zachowanie każdego z nas są niezmiernie istotne i niezwykle silnie oddziałują na innych. FREE2CHOOSE DEBATA NA TEMAT GRANIC WOLNOŚCI Granice wolności: Krótkie filmy o migracji oraz problemach praw człowieka przygotowane przez holenderską Fundację Anny Frank. Free2choose to program dyskusyjny na temat ścierających się ze sobą praw podstawowych i granicach wolności. Za pomocą krótkich filmów, dyskusji i materiału źródłowego, uczniów zachęca się do zastanowienia nad konkretnymi sytuacjami, zajęcia stanowiska oraz wejścia w dyskusję z kolegami i koleżankami w klasie. Na przykład o wolności wyrażania opinii albo prawa do prywatności czy wolności wyznania. Dlaczego te prawa są tak ważne? Czy prawa te nie mają granic? Co dzieje się, gdy dwa prawa się wykluczają? Dyskusja jest skierowana na konkretne problemy. W obecnym świecie coraz częściej stajemy przed dylematami, które pojawiają się na granicy pomiędzy podstawowymi prawami człowieka, prawem wolności, a wartościami demokratycznymi. Pytanie o granice wolności słowa, prawa do zgromadzeń, szacunek do symboli narodowych - dylematy te towarzyszą bieżącym wydarzeniom w kraju i na świecie; mimo to wydaje się, że nie poświęcamy wystarczająco dużo czasu na dyskusje nad nimi. Sytuacja ta dotyczy młodych ludzi w sposób szczególny – po pierwsze nie czują oni zachęty do samodzielnego zajmowania stanowiska na temat kontrowersyjnych wydarzeń i podejmowania wokół nich wspólnej refleksji, po drugie – nie mają możliwości wypowiadania swojego zdania, zgodnie z zasadą, że „dzieci i ryby głosu nie mają”. Proponujemy zatem program edukacyjny, w którym młodzi ludzie poznają zasady demokracji oraz wolności i prawa człowieka, a także nauczą się debatowania: argumentacji, prezentowania swojego stanowiska i słuchania racji innych, kultury dyskusji KONCERTY CHÓRÓW HOLENDERSKICH CHÓR MUZYKI WSCHODNIOEUROPEJSKIEJ CHÓR MUZYKI KLASYCZNEJ z Groningen, dyrygent: Merlijn Wackers z Lejdy, dyrygent: Helga Kruse.” Z BLISKA I Z DALEKA. Żeński chór z Holandii śpiewa piosenki folklorystyczne z Polski, Bułgarii, Macedonii, Armenii, o życiu, miłości i cierpieniu. Podczas naszych występów rzuca się w oczy przyjemność śpiewania i umiłowanie muzyki Europy Wschodniej u członkiń zespołu. Podczas naszych występów rzuca się w oczy przyjemność śpiewania i umiłowanie muzyki Europy Wschodniej u członków zespołu...! Każda piosenka śpiewana jest w kolorycie dźwiękowym typowym dla kraju, z którego pochodzi. W czasie prób dużą uwagę przykłada się do poprawnej wymowy słów obcojęzycznych oraz do ćwiczeń techniki głosu. Jesteśmy z Polską szczególnie związani. W ramach związku miast siostrzanych Lejdy i Torunia zespół nasz, wraz z orkiestrą cygańską Csárdás, koncertował w Toruniu i okolicach. Również w ramach wymiany przyjechał na występy do Lejdy zespół taneczny Kądziołeczka. W sierpniu 2002 zespół Mila dał pięć koncertów w miastach i wsiach południowo-zachodniej Polski. W lecie 2005 braliśmy udział w Festiwalu Ziemi Żywieckiej.15 rocznicę istnienia naszego chóru uczciliśmy koncertem wykonanym razem z grupą Zwyrtni z Istebnej, która przybyła specjanie z tej okazji do Lejdy. W 2009 śpiewaliśmy w Lejdzie razem z grupą Bałkany Śpiewaja z Torunia. I teraz, w 2010 roku Mila jest znów w Starej Kamienicy, z nową energią i nowym programem! Mila Kwajr Chór mieszany KWAJR został założony w 1993 roku przez ludzi śpiewających w chórach studenckich miasta Groningen. Ludzie ci postanowili nadal śpiewać w tej samej atmosferze i w tym samym duchu. W miarę upływu lat Kwajr zbudował swoją markę dzięki oryginalnym koncertom. Koncerty te często zawierały elementy teatralne, jak odnoszący sukces koncert teatralny „Lebewohl Gute Reise‟ opowiadający o Berlinie lat trzydziestych, przedstawienia dla dzieci i koncerty klasyczne, m.in. wykonanie requiem Michaela Haydna - koncert psalmów - wędrówka przez wieki. Związana z koncertem Podróż do Polski jest dotychczas najdalszą podróżą Kwajr oraz pierwszą możliwością występu Kwajr za granicą. Jako chór niezmiernie cieszymy się na zaproszenie na Festiwal Crossroads i z radością oczekujemy podróży. Dyrygent. Jako małe dziecko Merlijn wydał swoje kieszonkowe na batutę i wykonał podwyższenie, z którego dyrygował gramofonem. Już gdy był młody grał na skrzypcach i udzielał się w różnych zespołach smyczkowych. Na konserwatorium w Groningen został wykładowcą muzyki a następnie studiował dyrygenturę. Program. Na koncert Kwajr będzie składał się repertuar ostatnich lat. W pierwszej części program składa się z psalmów. Druga część poświęcona jest muzyce światowej. Nazwa psalm pochodzi z greckiego słowa psalmos (tłumaczenie z hebrajskiego mizmor): pieśń, której towarzyszą instrumenty smyczkowe. Biblia psalmów składa się ze 150 pieśni, z których większość poświęcona jest królowi Dawidowi. Od podniosłych pieśni chwalebnych i modłów, przez pieśni skargi do pieśni błagalnych, które w całości tworzą jedną wielką pieśń chwalebną poświęconą Bogu. Psalmy zawsze odgrywały ważną rolę w liturgii chrześcijańskiej. W średniowieczu psalmy były śpiewane według melodii gregoriańskich. W późniejszym okresie kompozytorzy stworzyli wiele nowych melodii i utworów wielogłosowych. Zaśpiewamy kilka z niezliczonej palety utworów wielogłosowych napisanych na przestrzeni ostatnich stuleci. Muzyka światowa w ramach programu będzie barwną kolekcją muzyki religijnej i światowej pochodzącej z wielu krajów. Prawie wszystkie utwory są tradycyjnymi pieśniami i pieśniami ludowymi, które zostały opracowane na chór. Aranżacja utworu często jest wykonywana przez kompozytora z kraju, z którego muzyka pochodzi. JELENIA GÓRA - EUROPEJSKIE CENTRUM MIGRACJI Polska Jelenia Góra (przed 1945 rokiem niemieckie Hirschberg) leżąca na Dolnym Śląsku (Euroregion Nysa/Neisse) przy granicy z Czechami i Niemcami, między Wrocławiem, Berlinem i Pragą, jest rozdrożem Europy. Tu, jak w oku cyklonu, cała europejska historia zmieniała ludzi, nazwy i granice, z polskich na czeskie, austriackie, pruskie/niemieckie, a od 1945 roku ponownie na polskie, po przymusowych wysiedleniach w każdym kierunku, tworząc rodzaj ziemi niczyjej. Miasto zawdzięcza swój szczególny urok połączeniu rzeczywistości migracyjnej z mitami i legendami pobliskich Karkonoszy i Gór Izerskich oraz inspiracją licznych osiadłych tu pionierów, artystów i pisarzy. W Holandii migracja wiąże się z rzeczywistością różnorodnych i kolorowych mniejszości, co prowadzi do gorzkich dyskusji na temat religii i integracji. W Polsce migracja jest kojarzona z losem i historią, wywołując burzliwe dyskusje dotyczące tożsamości narodowej. W obu krajach rzeczywistość społeczna oraz historie życia związane z migracją skrywają się za niewidzialnymi granicami. Festiwal „Rozdroża” zbliża do siebie polskie i holenderskie historie migracji, próbując dotrzeć do oka cyklonu i opisywać je, sięgając po stare i nowe mity. Może zapoczątkuje to zupełnie nowe spojrzenie na problematykę migracji?... ROZDROŻE A MIT ORGANIZATORZY FESTWALU: Festiwal organizuje Fundacja NEMO z KopańcaMiędzylesia we współpracy z Miastem Jelenia Góra, Gminą Stara Kamienica, Kolegium Karkonoskim w Jeleniej Górze, Katedrą Filologii Niderlandzkiej Uniwersytetu Wrocławskiego, Jeleniogórskim Centrum Kultury, Książnicą Karkonoską oraz Fundacją Anny Frank z Amsterdamu Festiwal odbywa się przy wsparciu - Ambasady Królestwa Niderlandów - Fundacji Literatury Niderlandzkiej Literatura transgraniczna prowadzi czytelnika na rozdroże. Rozdroże to dosłownie skrzyżowanie, spotkanie się dróg. Może też oznaczać trudną sytuację albo czas na podjęcie kluczowej decyzji. Jako metafora, słowo to może jednak oznaczać dowolne miejsce, zdarzenie lub pole do spotkań i wymiany między ludźmi. Rozdroże ma ogromne znaczenie w religiach, folklorze i tradycjach wielu kultur. Rozdroże jest ziemią niczyją, nie należy do nikogo, dlatego właśnie stanowi doskonałe miejsce do odprawiania rytuału. To miejsce „pomiędzy światami”, w którym dojść może do niecodziennych zjawisk i do spotkań z nadprzyrodzonymi duchami. Symbolicznie, jest punktem bliskiego spotkania dwóch rzeczywistości, obrazem progu czy przedsionka, miejscem dosłownie „ni tu, ni tam”. W większości kultur rozdroże to ważne miejsce spotkań z siłami transcendentnymi (bogowie, duchy, zmarli). Ściśle wiąże się z symboliką drzwi, oznacza bowiem także konieczność przejścia w to, co nowe, z jednego etapu w drugi. By zyskać przychylność bogów albo duchów, stawiano na rozdrożach kamienie, obeliski, ołtarze. W całej Europie rozdroża uważano za miejsca spotkań czarownic, miejsca złych demonów albo bogów płodności. Chrześcijanie stawiali na nich krzyże i kapliczki poświęcone Matce Boskiej oraz świętym. Wśród wielu plemion afrykańskich symbolika rozdroża odgrywa ważną rolę w rytuałach ku czci Elegby jako pośrednika między bogami a ludźmi. W mitologii greckiej to właśnie na rozdrożu Edyp zabija swojego ojca. Grecy składali ofiary Hekate, opiekunce rozstajnych dróg, blisko związanej z tematyką śmierci i macierzyństwa, bogini duchów i magii. FUNDACJA NEMO Fundacja Nemo jest polsko-holenderską organizacją kulturotwórczą, która stawia sobie za cel wspieranie interkulturowej wymiany między Polską a Holandią poprzez krzewienie turystyki, organizację imprez literackich i programy edukacyjne. Jej sercem wydarzeń jest centrum „Nemoland” w gminie Stara Kamienica w południowo-zachodniej Polsce. Już dziewiąty razy Nemo organizowało „Dzień Holandii” z występami holenderskich chórów i programem wymiany kulturalnej. W 2009 r. Nemo po raz pierwszy zorganizowało „Festiwal rozdroża” (Crossroads Festival) z literaturą migracyjną jako tematem przewodnim. W tym roku Nemo po raz drugi organizuje ten festiwal; jego program będzie bardziej obszerny i po raz pierwszy będzie realizowany także i we Wrocławiu. Okolice Gór Izerskich od wieków były obszarem „pomiędzy”, ziemią niczyją z ciągle zmieniającymi się granicami, z migrantami, którzy szukali nowej przyszłości. Dlatego holenderska organizacja wędrowców Nemo właśnie tu założyła „Nemoland” jako skrzyżowanie i most między różnymi kulturami i językami. Fundacja Nemo Kopaniec-Międzylesie 5 - 58-512 Stara Kamienica, tel. (0048) 75 76 93 605 lub (0031) 653 604 513 [email protected], www.nemoland.pl Mathilde Andriessen, Peter Spruijt