AAMS - wymogi redakcyjne

ZASADY PRZYGOTOWANIA WYDRUKU
Maszynopis powinien być napisany jednostronnie na białym papierze formatu A4 (rozmiar
czcionki 12, marginesy 2,5cm, interlinia 1,5). Nie należy wstawiać spacji ani tabulatorów na
początku akapitów. Układ manuskryptu przesyłanego do redakcji powinien być następujący:
1. strona tytułowa,
2. streszczenie w języku polskim, słowa kluczowe w języku polskim (3–10 oddzielone
przecinkami),
3. streszczenie w języku angielskim, słowa kluczowe w języku angielskim (3–10
oddzielone przecinkami),
4. tekst pracy z wklejonymi w odpowiednich miejscach tabelami i rycinami,
5. ewentualne podziękowania lub informacje o grantach lub źródłach finansowania
pracy,
6. piśmiennictwo. Kolejne strony należy ponumerować, zaczynając od strony tytułowej.
Skróty, wraz z rozwinięciem, należy podać w nawiasie za skracanym określeniem przy
pierwszym jego wystąpieniu w tekście. Należy unikać skrótów nieakceptowanych przez
międzynarodowe grupy ekspertów.
Prace oryginalne powinny mieć następującą strukturę:
Strona tytułowa. Powinna zawierać w kolejności od góry:
1.
2.
3.
4.
5.
pełne imiona i nazwiska wszystkich autorów*,
nazwę (nazwy) instytucji, z której pochodzi praca,
pełny tytuł pracy (polski i angielski),
tytuł skrócony (polski i angielski; maksimum 40 znaków łącznie z odstępami,)
adres do korespondencji zawierający tytuł naukowy, imię i nazwisko, nazwę
instytucji, adres (miasto, ulica), numer telefonu, faksu i adres e-mail autora
odpowiedzialnego za korespondencję z Redakcją.
* UWAGA: W przypadku współistnienia kilku autorów manuskryptu (dotyczy to wszystkich
rodzajów artykułów tj. o charakterze poglądowym, oryginalnym, opisu przypadku itp.) należy
ujawnić wkład poszczególnych autorów w powstanie publikacji (podając informacje kto jest
autorem koncepcji, założeń, zastosowanej metody, przeprowadzonych badań, analizy danych,
kto napisał publikację, etc).
Wszelkie przypadki nierzetelności naukowej, w tym zjawiska tzw. ghostwriting i guest
authorship będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów
(instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, stowarzyszenia edytorów
naukowych itp.).
Ze zjawiskiem typu ghostwriting mamy do czynienia wówczas, gdy ktoś wniósł istotny wkład
w powstanie publikacji, ale nie został ujawniony jego udział jako jeden z autorów lub w
postaci zamieszczonego podziękowania w treści publikacji. Guest authorship obrazuje
sytuację, gdy udział autora jest znikomy lub w ogóle nie miał miejsca, a pomimo to jest
autorem/współautorem publikacji. Redakcja zobowiązana jest do dokumentacji wszelkich
przejawów nierzetelności naukowej, zwłaszcza dotyczących łamania i naruszania zasad etyki
obowiązujących w nauce.
Streszczenie (w języku polskim i angielskim).
1
Nie powinno zawierać więcej niż 250 słów. W streszczeniu pracy oryginalnej należy
wyodrębnić cztery akapity zatytułowane: Wstęp, Materiał i metody, Wyniki, Wnioski.
Słowa kluczowe (w języku polskim i angielskim).
Pod streszczeniem (odpowiednio w języku polskim i angielskim) należy umieścić od 3 do 10
słów lub wyrażeń kluczowych, w miarę możliwości zgodnych z Medical Subject Headings
Index Medicus.
Tekst.
Prace oryginalne należy podzielić na następujące części: Wstęp, Materiał i metody, Wyniki,
Dyskusja, Wnioski. Prace poglądowe mogą być podzielone w inny sposób. Nie należy
przekraczać zalecanych objętości prac: praca oryginalna – 3000 słów, poglądowa – 6000
słów, opis przypadku – 2000 słów, list – 1000 słów. Przedstawione limity nie obejmują
streszczenia, tabel, piśmiennictwa. We właściwych miejscach tekstu pracy należy wkleić
tabele i ryciny. Użyte metody statystyczne należy opisać na tyle szczegółowo, aby czytelnik
mający dostęp do danych źródłowych i posiadający wiedzę statystyczną był w stanie
zweryfikować przedstawione wyniki. Wszędzie, gdzie to możliwe, należy stosować opis
ilościowy wraz z odpowiednimi miarami błędu lub niepewności (np. przedziały ufności).
Należy unikać opierania się wyłącznie na poziomie prawdopodobieństwa (p-value)
obliczanym podczas testowania hipotez statystycznych, który pomija istotne informacje
dotyczące wielkości obserwowanego efektu.
Piśmiennictwo.
Pozycje powinny być ponumerowane zgodnie z kolejnością cytowania w tekście.
Czasopisma. W wypadku cytowanych czasopism należy podać: kolejny numer pozycji,
nazwiska autorów i pierwsze litery imion (jeśli autorów jest nie więcej niż sześciu, należy
wymienić wszystkich, jeśli siedmiu i więcej, należy podać trzech pierwszych z dopiskiem „i
wsp.”), tytuł pracy, tytuł czasopisma (skróty tytułów czasopism powinny być zgodne z Index
Medicus), rok, tom (cyframi arabskimi), numer strony początkowej i końcowej. Prosimy nie
używać określeń: „w druku”, „w przygotowaniu”, „informacja ustna”, w uzasadnionych
wypadkach można je zastosować w odpowiednim miejscu w tekście. Przykład: Eliasson M.,
Jansson J., Nilsson P., Asplund K. Increased levels of tissue plasminogen activator antigen in
essential hypertension. A population-based study in Sweden. J. Hypertens. 1997; 15: 349–
356.
Książki.
W wypadku cytowanych książek należy wymienić: kolejny numer pozycji, nazwiska autorów
i pierwsze litery imion, tytuł, wydawcę, miejsce i rok wydania. Powołując się na treść
rozdziału książki, należy podać: nazwisko autora, inicjały imion, tytuł rozdziału, przedział
stron, nazwisko autora (redaktora) książki, inicjały imion, tytuł książki, wydawcę, miejsce i
rok wydania. Przykład, gdy autor i redaktor są różnymi osobami: Rosen M.R. Principles of
cardiac electrophysiology. W: Kelley W.N. red. Internal Medicine J.B. Lipipincott Company,
Philadelphia 1992: 90–95. Przykład, gdy autor jest redaktorem: Braunwald E. Heart Disease.
W.B. Saunders Company, Philadelphia 1992: 393–418.
Tabele, ryciny, fotografie.
Powinny być czarno-białe, ponumerowane (tabele cyframi rzymskimi, ryciny cyframi
arabskimi) oraz opisane w języku polskim i poniżej w języku angielskim. Materiały
2
ilustracyjne poprzednio publikowane należy zaopatrzyć w pisemną zgodę Wydawcy na
ponowną publikację.
Elektroniczny zapis tekstu.
Prosimy autorów o przekazywanie tekstów zapisanych na płycie CD z wykorzystaniem
powszechnie używanych edytorów tekstu (Word). Zaleca się stosowanie standardowych
czcionek o rozmiarze 12 punktów, marginesy 2,5 cm, interlinia 1,5 Prosimy o zaznaczenie na
płycie zastosowanego formatu i podanie nazwy programu. Zaleca się, by prace były
zapisywane jako jeden plik z umieszczonymi w sugerowanym miejscu w tekście zdjęciami,
ilustracjami i tabelami. Jakość bitmap nie powinna być niższa niż 300 dpi przy 100%
wielkości (wysokość i szerokość). Zdjęcia i ilustracje wstawione w odcieniach szarości (bez
zdjęć RGB i CMYK). Optymalny format plików to .rtf nie zabezpieczony żadnymi
blokującymi metodami. Aby usprawnić przesyłanie danych, należy dokonać ich kompresji za
pomocą formatów *.arj lub *.zip.
3