Bona Fide - Sanktuarium św. Brunona w Bartoszycach

6 STYCZNIA 2015
RUSZA ORSZAK
TRZECH KRÓLI
Dzień Objawienia Pańskiego, Święto
Epifanii, potocznie nazywane w Polsce
Świętem Trzech Króli, stanowi ważny
punkt w kalendarzu liturgicznym – należy do jednych z pierwszych świąt, które
ustanowił Kościół. Od stuleci Święto Trzech Króli nieodmiennie wiąże się z
tradycją wystawiania jasełek oraz tzw. widowisk herodowych. Bezpośrednim
nawiązaniem do tradycji wystawiania jasełek ulicznych jest Orszak Trzech Króli.
Jednocześnie przenosi on wydarzenia sprzed tysięcy lat we współczesność – po to,
by ta najważniejsza historia w dziejach świata mogła być opowiadana wciąż na
nowo. Dlatego w Orszaku wątki tradycyjne łączą się z najbardziej aktualnymi, by
pokazać, że zdarzenia sprzed 2000 lat wciąż mają znaczenie dla współczesnego
człowieka. Orszak przypominać ma o bogatej, polskiej tradycji jasełkowej i
zachęcać przede wszystkim do wspólnego i radosnego przeżywania Święta Trzech
Króli. Nawiązuje do wielobarwnych i rozśpiewanych pochodów kolędników
głoszących dobrą i radosną nowinę o narodzeniu Dzieciątka Jezus.
6 stycznia 2015 r. o godz. 14.00 spod pomnika św. Brunona, po raz trzeci
wyruszy Orszak Trzech Króli. W tym roku inną trasą. Zapraszamy .
BONA FIDE
BIULETYN
SANKTUARIUM ŚW. BRUNONA
W BARTOSZYCACH
www.swietybrunon.pl
Grudzień 2014
Świat Narodzin Syna Bożego
Palestyna w dniu narodzin Jezusa Chrystusa, była okupowana przez
Cesarstwo Rzymskie. Prowincja Judea, gdzie znajdowało się Betlejem
wielkością zbliżone było do województwa Mazowieckiego.Żydzi traktowali
Rzymian, jak okupantów i heretyków. Na co dzień zwykły mieszkaniec wsi
lub miasteczka nie odczuwał ciężaru okupacji. Lokalna administracja była
w rękach Żydów, a żołnierze Rzymscy stacjonowali w twierdzach.
Najgorsze dla Żydów były podatki, które musieli płacić, bo były
bezwzględnie egzekwowane. Powszechnie posługiwano się językiem
aramejskim. Podstawowym ubiorem męskim były: tunika, płaszcz, nakrycie
głowy i sandały. Prawo nakazywało, aby wierzyciel dłużnikowi oddawał
płaszcz, przed zachodem słońca, gdyż nocny chłód mógł spowodować
śmierć. Moda kobieca nawiązywała do greckiej. Ubierały się one w
plisowane szaty z rękawami, na które przywdziewały himation, tzn.
pelerynę narzuconą na ramię. Miały piękne splecione włosy, nosiły ozdoby:
bransolety, naszyjniki – złote, srebrne, wysadzane kamieniami. Ozdoby
również nosili mężczyźni.. Nazaret, gdzie wychowywał się Jezus liczył 1, 5
tyś. osób. Domy ubogich zbudowane były z gliny i trzciny. Izba
przedzielona była na pół. Jedna część była zamieszkiwana, druga była
częścią gospodarczą. Posiłki sporządzano na zewnątrz. Większy posiłek
jadano rano, przed pracą i wieczorem, w środku dnia spożywano
przekąskę. Podstawą jadłospisu były ryby suszone i chleb. Bogaci jedli
chleb pszenny, a biedni jęczmienny. Powszechne było mleko owiec i kóz.
Wytwarzano masło, a potrawy słodzono miodem. Wśród jarzyn królowała
soczewica. Ubodzy jedli mało mięsa. Pijano wodę, mleko, ocet z wodą i
wino. Medycyna oparta była na ziołolecznictwie. Miodem leczono gardło i
rany, na reumatyzm zalecano okłady z solanki, a na serce stosowano
moczone w kwaśnym mleku ziarna jęczmienia. Zęby sprawnie wyrywano i
leczono czosnkiem. Znane było
carskie cięcie, oraz stosowano
protezy, bo prawo zakazywało
wychodzenia w dni świąteczne w
sztucznych nogach. Każdemu
zabiegowi medycznemu
towarzyszyła modlitwa. Zmarłych
chowano poza terenem
zamieszkałym przez ludzi, a
pogrzeb
odbywał się zwykle osiem godzin po śmierci.
W tym czasie rodzina żegnała się ze zmarłym, a jego ciało nacierano
olejkami i owijano w płótno i składano do grobu – skalnej groty. Wejście
do niej zastawiano głazem. Stan kawalerski, czy też bycie singlem, było
traktowane pogardliwie. Bywało tak, że kiedy szedł drogą 20 – letni kawaler
to spluwano przed nim. Posag wnosił przyszły mąż i był to rodzaj „
odszkodowania” dla rodziny panny młodej za jej stratę. Już pierwszej nocy
należało skonsumować małżeństwo. Żona musiała być bezwzględnie
wierna mężowi, ale tego samego nie mogła oczekiwać od niego.
Wiadomość o narodzinach syna rozgłaszał ojciec, zaś narodziny córki były
pomniejszane. Kiedy chłopiec kończył szósty rok życia, rozpoczynał naukę
w szkole, a ojciec przygotowywał go do zawodu. Córki przygotowywano
do roli żony i nie chodziły do szkoły. Żydzi nie rozdzielali prawa na,
religijne i świeckie. Dzięki tak skonstruowanym wytycznym wiedziano, jak
należy się zachować w niemal każdej sytuacji. W życiu Żydów przejściowe
były etapy: wejście w życie, czyli ceremonia obrzezania, przekroczenie
progu dorosłości, czyli bar micwa, małżeństwo – realizacja życiowego
powołania – śmierć jako etap powrotu. Wszystkie ściśle związane z religią..
Tak wyglądał świat, kiedy narodził się Jezus.
Panorama Betlejem
Wejście do Bazyliki Narodzenia Pańskiego