Podstawy fotografii portretowej

Podstawy fotografii portretowej
Jeśli stawiasz pierwsze kroki w dziedzinie
fotografii portretowej, instrukcje techniczne
podane w tym rozdziale pomogą ci opanować
podstawowe umiejętności niezbędne do
otrzymania świetnych zdjęć.
Ustawiaj ostrość
na oczy
Czytając tę książkę, poznasz wiele zabiegów technicznych, które możesz natychmiast zastosować we
własnej twórczości portretowej. Zawsze jednak uważaj, żeby nie przesadzić z techniką, bowiem łatwiejszy zabieg zazwyczaj odnosi równie dobry skutek. Wybierz tak proste oświetlenie, jak to tylko możliwe.
Dokładaj wszelkich starań, żeby model czuł się jak najbardziej naturalnie i swobodnie. Dobierz odpowiedni sprzęt do akcji. W ten sposób znajdziesz się na najlepszej drodze do stworzenia świetnego
portretu.
Czy fotografujesz krajobraz, dzikie zwierzęta, czy też portret, podstawowym warunkiem udanego
zdjęcia jest znalezienie jasnego punktu, na który należy ustawić ostrość. Przy portrecie można
to osiągnąć poprzez bezpośredni kontakt wizualny, gdy model patrzy prosto w obiektyw. Kontakt
wzrokowy to ważny element codziennej komunikacji międzyludzkiej. Chociaż bezpośrednie spojrzenie w oczy nie jest dla twojego zdjęcia istotne, jest to stosunkowo dobra droga, żeby zainteresować widza obiektem i utrzymać jego uwagę. Oczy można zaakcentować kilkoma sposobami.
Jednym z nich jest zastosowanie tuszu do rzęs i innych środków do makijażu; modelka powinna
patrzeć w aparat obojgiem oczu, które muszą być równomiernie oddalone i zaakcentowane.
Upewnij się, że twój obiektyw ustawia ostrość właśnie na oczy, a nie inną część twarzy, w przeciwnym razie oczy nie będą wystarczająco zaostrzone. To jest ważne zwłaszcza przy stosowaniu
małej liczby przysłony, w tym przypadku bowiem głębia ostrości jest niewielka. Jeśli twój aparat
posiada autofokus z wielopunktowym
ustawianiem ostrości, polecamy wybrać
punkt, który w kompozycji znajduje się
najbliżej oka, ustawić ostrość na oko
modela i przekomponować scenę w wizjerze zanim spust zostanie dociśnięty.
Szczególnie podczas fotografowania
z otwartą przesłoną przy większym nachyleniu aparatu i przestawieniu kadra
może dojść do przesunięcia punktu, na
który ustawiono ostrość.
2
Podstawy fotografii portretowej
Podstawy fotografii portretowej
1
Wybieraj
proste rozwiązania
DANIELLE
Wbrew swojej prostocie jest to bardzo uroczy i jednocześnie
mocny portret. Obiekt ma miły i spokojny wyraz, jednak nachylenie głowy przejawia energię. Przekątna to świetny sposób na
wprowadzenie ruchu i płynności do nieco statycznego zdjęcia.
Przygotowanie przed rozpoczęciem fotografowania jest bardzo
ważne; makijaż i doskonała fryzura uatrakcyjni fotografię.
Oświetlenie zapewniła jedna studyjna głowica błyskowa uzupełniona o stripbox. Podobny efekt można osiągnąć za pomocą
prostego oświetlenia zewnętrznego.
Canon EOS 1Ds, obiektyw 70-200/2.8 przy 200 mm, 1/125 s, f/5.6, ISO 100
Bezpośredni kontakt
Jak tylko spojrzysz na ten obrazek, twój wzrok
nieuchronnie przyciągnie spojrzenie tej małej
dziewczynki. Oczy zostały zaakcentowane
za pomocą ujęcia z nieco wyżej położonego
miejsca i poprzez użycie krótkiego telezoomu,
który ściśle wyciął jej twarz. Zastosowanie minimalnej liczby przysłony przesunęło większość
twarzy poza zakres ostrości, należało zatem
starannie ustawić ostrość, żeby oczy były
w równym stopniu ostre.
Canon EOS 300D, obiektyw zoom 70-200 mm, 1/160 s, f/2.8,
ISO 100
12
13
20
Uważaj
na ręce
Migawki są z założenia spontaniczną formą portretu. Mogą jednak stanowić najprostszy i najbardziej
skuteczny sposób przedstawienia obiektu. Ponieważ w tym przypadku przygotowanie się jest właściwie
niemożliwe, rezultatu nigdy nie można przewidzieć ani wcześniej na niego wpłynąć. Jednak jeśli chcesz
robić udane migawki, musisz być gotowy na wykorzystanie nawet ułamka sekundy, w którym nadarzy
się okazja na perfekcyjne zdjęcie. Jeśli chcesz uchwycić w migawce kogoś, kogo nie znasz, ważne jest,
żeby cię nie zauważył. Jeśli cię zobaczy, możesz z tego zamiaru zrezygnować. Dlatego stosuj dłuższy
telezoom, jak np. 70-300 mm i utrzymuj dystans od obiektu. Najpierw tylko obserwuj obiekt bez robienia zdjęć. Przyjrzyj się jego zachowaniu i przyzwyczajeniom. Idealne migawki można robić w takich miejscach, jak targowisko albo wszędzie tam, gdzie można się ukryć w tłumie. Zawsze miej odpowiednio
ustawiony aparat i obiektyw, dzięki czemu będziesz mógł szybko pracować. Obserwuj, czekaj, a kiedy
nadarzy się odpowiedni moment, weź aparat i zrób szybko jedno albo dwa zdjęcia, następnie ukryj go,
żeby nie zwrócić na siebie uwagi. Przy fotografowaniu swoich znajomych wybierz odmienną strategię,
gdyż prawdopodobnie będą się spodziewać, że będziesz im robić zdjęcia. Tajemnica sukcesu polega
na tym, że gdy spędzają z tobą określony okres czasu, zapominają o tym, że masz przy sobie aparat.
Jak tylko się rozluźnią i poczują swobodnie, przygotuj się do wykonania kilku szybkich zdjęć.
Kim byśmy byli bez swoich rąk? Jak uczono nas w szkole, właśnie za sprawą zręczności naszych palców
i ustawionemu przeciwko nim kciukowi staliśmy się gatunkiem dominującym na Ziemi. Naszym rękom zawdzięczamy wiele i dlatego nie powinniśmy o nich zapominać przy naszych zdjęciach. Aczkolwiek ręce
nie zawsze stanowią najpiękniejszy obiekt do fotografowania, robiąc portret warto poświęcić uwagę pozycji, którą zajmują. Spróbuj nakłonić swojego modela do tego, żeby zajął elegancką pozę z lekko zgiętą
ręką. Płasko zwisająca ręka zazwyczaj nie wygląda dobrze, zwłaszcza jeśli jest umieszczona naprzeciwko
aparatu. Ręce same w sobie mogą być interesującym obiektem: zadbane z manicurem wyglądają estetycznie, zaś stare i zdeformowane mają swój własny charakter i mogą przedstawiać ciekawy obiekt. Ręce
na zdjęciu można podkreślić poprzez szczegółowe ujęcie, gdy wypełnią cały kadr, albo uchwycenie na
pierwszym planie za pomocą szerokokątnego obiektywu.
Ellie
Pan stworzenia
Najlepszy moment do uchwycenia świetnej migawki pojawia się wtedy,
gdy twój model jest czymś zajęty. W tym przypadku uwagę dziecka zaabsorbowało karmienie kaczek, dzięki czemu fotograf mógł się dobrze
przygotować do wykonania zdjęcia. Gdy wszystko było gotowe, zawołał
dziecko z imienia i nacisnął spust w momencie, gdy podniosło głowę.
Naszym zamiarem w tym przypadku było stworzenie portretu, w którym model uzyskałby mocny i władczy
wygląd. Fotografia została wykonana za pomocą jednej głowicy błyskowej umożliwiającej oświetlenie
kierunkowe. Takie oświetlenie pomogło zaakcentować rysy modela i dać im wyraz siły. Broda spoczywająca na rozluźnionej pięści przyciąga uwagę widza i nieco zmienia jego pierwotne wrażenie za sprawą
stworzenia zamyślonego i melancholijnego wyrazu, który stwarza obecna na zdjęciu ręka.
Nikon D70s, obiektyw 18-70 mm ustawiony na 70 mm, 1/500 s, f/4.5, ISO 200
Canon EOS 10D, obiektyw 28-70 mm f/2.8 ustawiony na 60 mm, 1/125 s, f/8, ISO 100
9
Podstawy fotografii portretowej
Podstawy fotografii portretowej
8
Przygotuj się
do robienia migawek
21
Jednym z najważniejszych warunków uzyskania dobrego portretu jest położenie maksymalnego nacisku na główny obiekt, bez zakłóceń ze strony całej reszty – zwłaszcza tła. Można to osiągnąć kontrolując głębię ostrości za pomocą ustawienia liczby przysłony. Najłatwiejszym sposobem na to jest
wybór półautomatycznego trybu z możliwością ustawienia przysłony, a następnie ustawienie najniższej
wartości. Czasami może to nie wystarczać – teleobiektyw wprawdzie posiada bardzo płytką głębię
ostrości ze stosunkowo małą liczbą przysłony, jak na przykład f/5.6, jednak w przypadku szerokokątnego obiektywu takie ustawienie może skutkować relatywnie ostrym tłem. Tak często, jak to możliwe,
fotografuj z najmniejszą liczbą przysłony, żeby zmniejszyć głębię ostrości. Jeśli tło na twoim zdjęciu jest
zapełnione tak, że powoduje zakłócenia, zastosuj narzędzie
Rozmywanie w programie Photoshop, za pomocą którego
możesz tło całkowicie rozmyć. Zastosowanie takiego narzędzia jest jednak dosyć skomplikowane, dlatego najbardziej
skuteczną i najprostszą metodą jest osiągnięcie wymaganego efektu już w momencie robienia zdjęcia.
Podstawy fotografii portretowej
Podstawy fotografii portretowej
10
Rozmyj
tło
Kibice futbolowi
Przedstawiony portret dwóch wymalowanych kibiców został wykonany
z minimalną liczbą przysłony dlatego,
żeby tło znalazło się jak najwięcej poza
zasięgiem głębi ostrości. Ale nawet
przy liczbie przysłony f/4 budynki
w tle były ciągle dosyć ostre i przeszkadzały. Dlatego tło zostało rozmyte
w Photoshopie. Za pomocą narzędzia
Lasso oddzielono postacie, następnie
zaś użyto narzędzia Rozmywanie.
Canon EOS 1D Mark II, obiektyw 17-40/4, 1/640 s,
f/4, ISO 125
22
23