Nie dawaj dziecku tableta!

Nie dawaj dziecku tableta!
Moją główną misją na blogu jest pokazywanie, Wam, mamom, że czas dla siebie to
bardzo ważny element szczęśliwego macierzyństwa. Nic się w tej kwestii u mnie nie
zmienia. Ale jest jedno, ALE! Czas wolny tak i owszem ALE, nie za wszelką cenę!
Nie za cenę dziecka siedzącego z tabletem w ręku!
Wspólny rodzinny obiad w restauracji. Zasiadamy do stolika, składamy zamówienie i
czekamy…
I o ile w restauracji nie ma kącika dla dzieci, nie zastanawiając się, ,wyjmujemy naszą
ulubioną grę planszową „Pędzące żółwie” i czekamy na jedzenie.
OKRES OCZEKIWANIA NA JEDZENIE 30 MIN i …0 MINUT TABLETA
Wyjazd samochodem do Włoch z trzyletnim wtedy Ignasiem. Całą drogę śpiewamy,
gramy w gry słowne, odgadujemy kształty chmur i rozwiązujemy zadanka dla
trzylatków.
DROGA DO WŁOCH 23 GODZINY i…0 GODZIN TABLETA
A Ty co robisz z dzieckiem w takich sytuacjach?
a. Wyjmujesz grę, kolorowankę lub zeszyt z zadaniami?
b. Wykorzystujesz ten czas na rozmowę z dzieckiem?
c. A może wręczasz dziecku tablet?
Jeśli Twoja odpowiedź to „c”, proszę, poświęć chwilę na przeczytanie tego artykułu.
Jeśli masz głębokie przekonanie, że Twojemu dziecku nie dzieje się żadna krzywda, gdy
spędza czas nad tabletem, muszę niestety zburzyć Twój światopogląd!
Nadużywanie technologii przez Twoje dziecko wpływa bardzo negatywnie na jego
ogólny rozwój. Każda godzina ekspozycji dziecka na technologię na wczesnym
etapie życia przekłada się na przyszły spadek aktywności w szkole, gorsze wyniki w
nauce, wzrost zobojętnienia i spadek empatii.
Słowa te nie są moim wymysłem, a podsumowaniem wieloletnich badań
przeprowadzanych w USA (po więcej zapraszam do lektury „Efekt Wioski” Susan
Pinker)
Przedstawię Ci teraz kilka mitów, które obecnie funkcjonują w naszym społeczeństwie.
Technologia wspomaga rozwój mojego dziecka
Aplikacji i rozwiązań technologicznych dla dzieci na rynku jest już co niemiara.
Znajdziemy dosłownie wszystko. Aplikację do uczenia niemowlaków pierwszych słów,
iNocnik, który umili nam naukę kontroli zwieracza, najróżniejsze logiczne gry dla dzieci
czy aplikacje do nauki czytania i pisania. Producenci wyszli naprzeciw wszelakim
potrzebom naszych pociech, tylko czy aby na pewno one tego potrzebują?



Czy przypominasz sobie, żeby Twój nocnik skandował, kiedy po raz pierwszy
zrobiłaś do niego kupę? Czy raczej to mama biła Ci brawo i wycałowała z radości?
Czy czujesz się poszkodowana, przez to, że to mama uczyła Cię pierwszych słów,
a nie urządzenie elektroniczne?
Czy nie miło wspominasz granie z rodzicami w pierwsze gry planszowe, śmiejąc
się przy tym i spędzając z nimi niezapomniany czas?
Aplikację możemy wymyślić dosłownie na wszystko, ale czy jest coś, co może zastąpić
dziecku rodzica?
Gdy sadzasz dziecko przed ekranem, aby spokojnie móc zająć się swoimi sprawami,
wpadacie w dwa osobne niezwiązane ze sobą światy. Ty sprzątasz i gotujesz, a dziecko
siedzi zamknięte w swoim pokoju. Nie dyskutujecie, nie wymieniacie się
spostrzeżeniami, nie śmiejecie się. Pozbawiacie się interakcji, która ma niesamowicie
korzystny wpływ na jego rozwój.
Nic nie zastąpi bezpośredniego kontaktu rodzica i dziecka, jeśli chodzi o rozwój
umiejętności językowych oraz rozwój poznawczy i społeczno-emocjonalny.
Czas, który poświęcasz dziecku to najlepsza inwestycja w jego rozwój. Dziecko poprzez
interakcję z rodzicem uczy się rozmawiać, rozpoznawać emocje, i funkcjonować w
społeczeństwie A co najważniejsze czuje się potrzebne i kochane i właśnie to kształtuje
go na całe życie.
Każda godzina Twojego dziecka przed ekranem to godzina mniej na rozmowy i
wspólne zabawy.
W naszym domu staramy się, aby dzieciaki brały czynny udział w życiu rodziny. Zamiast
tableta, gdy nie mamy dla nich czasu, proponujemy pomoc w obowiązkach domowych
lub zachęcamy do samodzielnej zabawy. O dziwo, dość dobrze się to sprawdza. Ignaś
uwielbia majstrować w kuchni, a Julka zawsze z chęcią poprzerzuca makaron z miski do
miski.
Moje dziecko uczy się, grając w gry edukacyjne i
oglądając bajki
Przekonanie, że Ty ogarniasz dom, a Twoje dziecko w tym czasie uczy się na
tablecie, jest bardzo naiwne. Dziecko wpadając w świat technologii, przepada,
często tępo patrzy się w ekran, niewiele z tego wynosząc.
Początkowo głęboko wierzyłam, że mój Ignaś uczy się, oglądając bajki w języku
angielskim. Wydawało mi się, że skoro my dorośli, często uczymy się, jakichś
słów w innym języku słuchając muzyki bądź oglądając filmy, to dzieci też tak
mają.
Nic bardziej mylnego!
Po kilku tygodniach oglądania w kółko tej samej bajki moje dziecko nie było w
stanie mi jej w żaden sposób streścić. A ja naiwna sądziłam, że tym sposobem
nauczy się języka.
Ilość bodźców, którą dziecko otrzymuje, wpatrując się w ekran, jest tak duża, że
małe główki nie są w stanie tego wszystkiego przetworzyć. Do dziecka docierają
jedynie kolorowane obrazy i zmieniające się dźwięki.
Zapytałaś kiedyś swoje dziecko, o czym była bajka? No właśnie, rzadko kiedy
maluchy potrafią odpowiedzieć na to pytanie. A mimo wszystko lgną do bajek jak
opętane. Bo tym, co je przyciąga to zmieniający się obraz, soczyste kolory i
dźwięki. A nie treść, a tym bardziej nauka!
Dlatego zamiast, podsuwać dzieciom gry typu MEMORY w wersji elektronicznej
usiądź z nim i razem zagrajcie w wersje papierową. Zapewniam Cię, że wyniesie z
tego o wiele więcej aniżeli z wersji elektronicznej.
W przeprowadzonych przez Dimitra Christakisa badaniach stwierdzono
korelację pomiędzy wpatrywaniem się w ekran we wczesnym dzieciństwie a
niższymi wynikami w testach oceniających rozwój językowy, poznawczy i
emocjonalny w późniejszym wieku. (tu też zapraszam do lektury „ Efekt
Wioski” Susan Pinker)
Tak więc, nie jest to mój wymysł a potwierdzone badaniami wyniki.
Nie chcę tu nic ujmować świetnym programom edukacyjnym, bo pewnie wiele z
Was korzysta i jesteście zadowolone. Pewnie coś tam te małe główki zawsze
przyswoją. Ale pytanie, czy warto, skoro idzie za tym tyle negatywnych
konsekwencji.
Dziecko które, nie używa tableta nie poradzi sobie w
przyszłości.
Powiem tak, skoro często 8 miesięczne dziecko jest w stanie odblokować telefon
i wykonać na nim proste czynności, to czy naprawdę sądzisz, że nie poradzi sobie
z tym za kilka lat? Interfejs takich urządzeń jest zazwyczaj tak łatwy, że radzą
sobie z nim nawet niemowlaki. Producentom nie zależy na tym, żeby tworzyć
urządzenia skomplikowane w użyciu. Także spokojnie, nic nie stanie się
Twojemu dziecku, jeśli na parę lat wstrzymasz się z podawaniem mu ekranów
dotykowych. Ty sobie dałaś radę, mimo braku styczności z takimi urządzeniami
w dzieciństwie. Więc Twoje dziecko też da sobie radę.
Podobno używanie tabletów i oglądanie bajek przez dzieci w wieku do 2 lat, ma
wręcz katastrofalne skutki odbijające się na ich rozwoju Do drugiego roku życia
w ogóle nie powinno się zatem podsuwać dzieciom takich rozwiązań, a później
również bym się nie spieszyła. Im dłużej wstrzymamy się z technologią u dzieci,
tym bardziej uchronimy je przed negatywnymi konsekwencjami na etapie ich
wczesnego rozwoju.
Co więcej, pokusiłabym się o stwierdzenie, że dziecko prędzej będzie miało
problemy w szkole, używając tableta we wczesnym wieku, aniżeli to, które tego
tableta nie dostaje.
Wszystkie dzieci grają
Nieprawda! Są na tym świecie rodzice, którzy nie pozwalają dzieciom używać
telefonów, tabletów i komputerów do pewnego roku życia! Moje dziecko dopiero
w tym roku (mając obecnie 5 lat) po raz pierwszy dostało pozwolenie na granie 2
razy w tygodniu po 40min.
Często narażona jestem na krzywe i mało pochlebne spojrzenia ze strony innych
mam. Zołza! Sztywniara! Liczę się z tym, ale swojego postępowania zmienić nie
zamierzam.
Obserwuję moje dziecko i widzę, że nie dzieje mu się żadna krzywda, gdy
odmawiam mu gry na telefonie. Jasne pyta, drąży, czasem się foszy i wychodzi do
pokoju, trzaskając drzwiami. Ale już wie, że wytyczyliśmy sobie pewne granice,
których nie będziemy przekraczać. I zazwyczaj szybko mu przechodzi. Wraca,
wtula się, a wtedy ja, staram się, wymyślić w zamian coś fajnego co możemy
zrobić razem. Chociażby nawet wstawić pralkę. On sortuje ubrania po kolorach,
Jula przeczołgując się w tę i we w tę wszystko mu miesza, ten się złości i każe jej
wszystko naprawiać… śmiesznie jest. I tak mija nam wspólne popołudnie
Ograniczanie dzieciom dostępu do technologii w dzisiejszych czasach nie jest
sprawą łatwą. Wymaga niestety sporej konsekwencji i cierpliwości. Ale jest
osiągalne. Przetestowałam to z moim pięciolatkiem i nie zamierzam zmienić
zasad przy Julce. Widzę tego ogromne plusy i wytrwam w moich
postanowieniach nawet kosztem mojego wolnego czasu. Bo wiem, że warto i nie
dam się zwariować. Wy też nie dajcie się zwariować dzisiejszym czasom. Tu
przecież chodzi o Wasze jedyne dzieci.