Czy kazdy sport to zdrowie?, zdrowie, zdrowie i uroda

Adres URL strony http://www.publikuj.org/2494
Czy każdy sport to zdrowie?
ID artykułu: 2494 / 992
URL: http://www.publikuj.org/2494
Ćwiczenia fizyczne wzmacniają układ immunologiczny, ale ich nadmiar może przynosić przeciwny skutek.
Sportowcy podczas treningu mogą zużywać nawet piętnaście razy więcej tlenu niż zwykle, zatem stres
oksydacyjny jest głównym zjawiskiem zachodzącym podczas ćwiczeń fizycznych.
Aktywność fizyczna zwiększa pobór tlenu i intensyfikuje wiele procesów metabolicznych. W rezultacie
wytwarzane są wolne rodniki, które krążą w organizmie.
Niektórzy naukowcy są przekonani, że wolne rodniki mogą odgrywać istotną rolę w procesach prowadzących
do stanów zapalnych i uszkodzeń mięśni. Coraz więcej dowodów potwierdza tę teorię. Kiedy komórki
potrzebują więcej energii, ich mitochondria pracują na wyższych obrotach. Oprócz wytwarzania energii
zwiększają także wytwarzanie niezdrowych produktów ubocznych i powodują peroksydację lipidów szkodliwe utlenianie tłuszczy. Inną konsekwencją zwiększonej aktywności mitochondriów jest przepływ
elektronów (jest on fizjologiczną podstawą wytwarzania energii w mitochondriach) - łańcuchowa reakcja
przekazywania elektronów między atomami. Tym dwom zjawiskom mogą przeciwdziałać egzogenne
antyoksydanty, takie jak witaminy C i E, oraz przeciwutleniacze endogenne, czyli wytwarzane wewnątrz
organizmu. Najważniejszym z endogennych przeciwutleniaczy jest glutation.
Organizm nie jest całkiem bezbronny. Ćwiczenia fizyczne zwiększają także poziom i aktywność wielu
przeciwutleniaczy. Dobrze wytrenowany organizm zaadaptuje się do narastającego stresu oksydacyjnego za
pomocą odpowiednich mechanizmów fizjologicznych, ale może to prowadzić do zwiększonego zmęczenia
mięśni, częstotliwości występowania kontuzji i czasu ich leczenia. Antyoksydanty mogą się łatwo wyczerpać
w wyniku przetrenowania. Zatem pomocne może okazać się zażywanie odpowiednich suplementów
zawierających przeciwutleniacze.
Luc Montagnier, francuski wirusolog, profesor Instytutu Pasteura, został jednym z laureatów Nagrody Nobla
2008 w dziedzinie fizjologii i medycyny. Montagnier, wyróżniony za odkrycie wirusa HIV, opisuje m.in.
Immunocal jako sposób na podniesienie glutationu, co z kolei wzmacnia układ odpornościowy.
Odkąd w 1983 r. kierowana przez naukowca grupa badawcza wyizolowała wirusa zespołu nabytego braku
odporności (HIV), Luc Montagnier dołączył do grona wybitnych specjalistów zajmujących się mechanizmami
wzmacniającymi oraz osłabiającymi układ immunologiczny. W szczególności zajmował się rolą
antyoksydantów oraz właściwego odżywiania przy leczeniu HIV.
Jako niezmiernie ważną część terapii HIV noblista wskazuje suplementację cysteiną. Opisuje, iż cysteina jako prekursor glutationu, wewnętrznego antyoksydanta organizmu - opóźnia progresję HIV. W roku 1994
podczas swojego przemówienia inauguracyjnego na X Międzynarodowej Konferencji poświęconej AIDS w
Yokohamie (Japonia) Montagnier zwrócił uwagę na obiecujące działanie Immunocalu jako sprawdzonego
badaniami prekursora glutationu. Na tej samej konferencji omawiano także właściwości anty-HIV i
antyapoptotyczne Immunocalu, jak i jego związek z syntezą glutationu (GSH).
Trzy lata później Montagnier, Olivier i Catherine Pasquier podjęli się zredagowania książki: Oxidative Stress
in Cancer, AIDS and Neurodegenerative Diseases ("Stres oksydacyjny w raku, AIDS i chorobach
neurodegeneracyjnych"), która powstała po konferencji na temat wpływu wolnych rodników w wielu
schorzeniach. W publikacji znalazł się rozdział, którego współautorem był dr Gustavo Bounous, wynalazca
Immunocalu. Praca zatytułowana: Nutriceutical Modulation of Glutathione with a Humanized Native Milk
Serum Protein Isolate, Immunocal: Application in AIDS and Cancer ("Żywieniowa modulacja glutationu
izolatem białka humanizowanej naturalnej surowicy mleka, Immunocalem: Zastosowanie w przypadku AIDS
i raka") opisała niezwykle rzadkie, pobudzające produkcję glutation składniki białek zawartych w
Immunocalu oraz zwróciła uwagę na implikacje spadku komórkowego glutationu w przypadku stanów
degeneracyjnych i chorobowych, wliczając w to chorobę Parkinsona, Alzheimera, miażdżycę, zaćmę,
mukowiscydozę, niedożywienie, starzenie się, AIDS i chorobę nowotworową.
Strona 1 / 2
Warto dodać, iż w 1989 roku dr Wulf Dröge, wybitny niemiecki naukowiec, wraz z współpracownikami jako
pierwsi odkryli, że pacjenci zainfekowani HIV mają odbiegający od normy niski poziom cysteiny i glutationu.
Obecnie dr Wulf Dröge kieruje Działem Badań i Rozwoju firmy Immunotec - producenta Immunocalu,
wspierając prace badawcze mające przysłużyć się nauce.
Aktywacja: 18/01/10 11:12, odsłony: 512
Strona 2 / 2