Katalog ECTS - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu

Transkrypt

KARTA PRZEDMIOTU
Katalog ECTS
Kierunek
Architektura Krajobrazu
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu
.
KARTA PRZEDMIOTU
.
II (A) Informacje o programach studiów - opis ogólny
Kierunek Architektura Krajobrazu
II.A.1
II.A.2
II.A.3
Przyznawane kwalifikacje
(dyplomy, tytuły zawodowe,
stopnie naukowe)
Warunki przyjęć
Cele programów studiów
dotyczące kształcenia i
przygotowania zawodowego
Studia inżynierskie na kierunku Architektura krajobrazu trwają siedem semestrów i
kończą się egzaminem dyplomowym. Stopień inżyniera otrzymywany przez
absolwenta jest certyfikatem potwierdzającym konkretną przydatność zawodową,
tytułem zaświadczającym o nabyciu określonych umiejętności. Programy studiów
na kierunku Architektura krajobrazu spełniają wymogi określone w aktualnych
standardach nauczania Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Program
studiów obejmuje 2644 godzin, a w każdym kolejnym semestrze student może
uzyskać 30 punktów ECTS, co w całym cyklu kształcenia daje 210 punktów
ECTS.
Programy studiów są tak skonstruowane, by dać absolwentom tego kierunku
możliwości kontynuacji nauki na studiach drugiego stopnia. Program studiów
zawiera 54 przedmiotów oraz praktykę zawodową, w tym: 7 przedmiotów
kształcenia ogólnego, 5 przedmiotów podstawowych, 30 przedmiotów
kierunkowych i 10 przedmiotów wybranych przez studenta (z 30 możliwych). Aby
uzyskać dyplom inżyniera student w trakcie studiów na kierunku Architektura
krajobrazu musi uzyskać ostatecznie 210 punktów ECTS, zaliczyć 8- tygodniową
praktykę (po semestrze 4 i 6), samodzielnie przygotować pracę dyplomową
projektową oraz pozytywnie zdać egzamin dyplomowy.
1. Kandydaci ze „starą” maturą
Studia stacjonarne i niestacjonarne
Postępowanie kwalifikacyjne w formie konkursu świadectw. Komisja bierze pod
uwagę ocenę z języka obcego oraz z jednego przedmiotu, z którego kandydat
otrzymał najkorzystniejszy wynik.
Zasady punktacji – studia stacjonarne i niestacjonarne:
Kandydaci otrzymują punkty rekrutacyjne wg następującej zasady:
Oceny
Punkty rekrutacyjne
2
20
3
40
4
60
5
80
6
100
Osobom, które nie zostaną przyjęte na studia stacjonarne komisja może
zaproponować podjęcie studiów w trybie niestacjonarnym.
2. Kandydaci z „nową” maturą
Studia stacjonarne i niestacjonarne:
Postępowanie kwalifikacyjne w formie konkursu świadectw. Komisja bierze pod
uwagę ocenę z języka obcego oraz z jednego przedmiotu, z którego kandydat
otrzymał najkorzystniejszy wynik.
Zasady punktacji:
Kandydaci otrzymują punkty rekrutacyjne wg następującej zasady:
Za zdany egzamin maturalny na poziomie podstawowym kandydat otrzymuje
1% = 0,5 pkt. Rekrutacyjny
Za zdany egzamin maturalny na poziomie rozszerzonym kandydat otrzymuje
1% = 1,0 pkt. rekrutacyjny
Na studia stacjonarne i niestacjonarne przyjęci zostaną kandydaci, którzy uzyskali
największą liczbę punktów w ramach ustalonego limitu. Osobom, które nie zostaną
przyjęte na studia stacjonarne komisja może zaproponować podjęcie studiów
w trybie niestacjonarnym.
Absolwent studiów zawodowych - uzyskując dyplom inżyniera - powinien więc
posiadać mocne podstawy dla holistycznego postrzegania przyrodniczych
zależności, jakie zachodzą w geoekosystemach między elementami abiotycznymi,
biotycznymi oraz antropogenicznymi (technicznymi) oraz wizualnych zależności
między nimi, które obserwator dostrzega w różnych typach krajobrazów. W tym
celu student otrzymuje interdyscyplinarną wiedzę z zakresu projektowania
i kształtowania krajobrazu oraz ekologii pochodzącą z nauk matematycznoprzyrodniczych (matematyka, geometria wykreślna, ekologia, szata roślinna
i fauna, fizjografia, hydrologia z elementami gospodarki wodnej, geologia
i geomorfologia, geodezja i kartografia, gleboznawstwo), technicznych
KARTA PRZEDMIOTU
II.A.4
II.A.5
II.A.6
II.A.7
II.A.8
Warunki przyjęcia na
dalsze studia
Struktura programu wraz z
liczbą punktów
Egzamin końcowy (jeśli jest
przewidziany)
Zasady oceniania i
egzaminowania
Instytutowy koordynator
ECTS
.
(budownictwo,
infrastruktura,
materiałoznawstwo),
urbanistycznych
(projektowanie architektury krajobrazu, budowa i pielęgnowanie architektury
krajobrazu) oraz społeczno-ekonomiczno-prawnych (podstawy prawa, zarządzanie
i marketing, ekonomia). Zna i umie korzystać z licznych aktów prawnych, które
regulują tworzenie i formowanie ludzkiej przestrzeni geograficznej. Rozumie
znaczenie i potrzeby badań nad krajobrazem i rolę architektury krajobrazu w
realizacji koncepcji zrównoważonego rozwoju, zapisanej w konstytucji RP;
postrzega architekturę krajobrazu jako dyscyplinę naukową, która daje teoretyczne
podstawy, a równocześnie wskazuje i uczy praktycznych metod kształtowania
krajobrazu.
Absolwent powinien dlatego znać strukturalne i funkcjonalne charakterystyki
różnych typów krajobrazów, w tym leśnego, rolniczego oraz miejskiego, na
przykładzie Wałbrzycha silnie przekształconego antropogenicznie eksploatacją
surowców już od XIV w. Realizacja programu studiów w blokach tematycznych
związanych z krajobrazem naturalnym i kulturowym umożliwi nabycie
umiejętności analizy, oceny oraz posługiwania się w praktyce metodami
kształtowania takimi jak: ochrona krajobrazu, jego konserwacja, rekultywacja
i rewaloryzacja oraz formowanie nowego krajobrazu, np. poprzez zakładanie
parków, ogrodów i zieleni, np. wokół ciągów komunikacyjnych, na terenach
osiedlowych wsi i miasteczek, prywatnych domów, instytucji i firm. Posiada
umiejętności tradycyjnego i komputerowego dokumentowania elementów
krajobrazu.
W trakcie 3,5 letniego kształcenia studenci zdobędą wiedzę i umożliwią:
• wykonywanie prac inwentaryzacyjnych terenowych obiektów krajobrazowych;
inwentaryzacji np. przyrodniczych, dendrologicznych;
• wykonywanie czynności technicznych w zespołach projektowych architektury
krajobrazu, szczególnie w zakresie prac kreślarskich i wizualizacji
komputerowych;
• wykonywanie prostych prac projektowych w zakresie urządzania ogródków
przydomowych, niewielkich terenów zieleni w obszarach urbanistycznych
(gospodarowania zielenią miejską i osiedlową - zieleńce, parki, skwery) oraz
wiejskich; elementów małej architektury w nie zabytkowych zespołach
urbanistycznych i wiejskich;
• organizacji ogrodów na balkonach, dachach, tarasach;
• właściwego doboru elementów małej architektury - nawierzchnie, altany,
trejaże, grille, tarasy, murki oporowe, schody terenowe, ogrodzenia i płoty,
ogrody skalne, piaskownice, ścieżki z kamienia oraz innych prac związanych z
kompleksowym urządzaniem terenów zieleni;
• wykonywanie obsługi technicznej w strukturach administracyjnych parków
narodowych, parków krajobrazowych i innych obszarów krajobrazu prawnie
chronionych;
• organizacji elementów wodnych - oczka wodne, kaskady, strumyki, baseny;
• przeprowadzania systemów nawodnienia - oszczędność czasu i wody;
• opracowywania dekoracji florystycznej wystaw sklepowych oraz imprez
okolicznościowych (śluby, konferencje);
• pełnienie funkcji pomocniczych w strukturach administracji samorządowej,
wydziałach ochrony środowiska i rolnictwa, zieleni miejskiej, budownictwa,
Inżynierowie - architekci krajobrazu - są przygotowani do współpracy
z architektami i urbanistami, a także innymi osobami mającymi wpływ na treści,
funkcje i formy krajobrazu. Mogą też podjąć własną działalność gospodarczą i/lub
tworzyć atrakcyjne miejsca pracy w wałbrzyskiej strefie ekonomicznej.
Ukończenie studiów pierwszego stopnia na kierunku Architektura krajobrazu
w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Angelusa Silesiusa w Wałbrzychu
daje absolwentom możliwość podjęcia studiów drugiego stopnia przede wszystkim
na kierunku Architektura krajobrazu, ale również na kierunkach pokrewnych, po
spełnieniu określonych warunków wskazanych przez jednostkę prowadzącą.
Załącznik 1
Egzamin dyplomowy – podstawą dopuszczenia do egzaminu jest złożenie pracy
dyplomowej (projektu inżynierskiego) w określonym terminie w Dziale Nauczania
i Spraw Studenckich z akceptacją promotora. Egzamin dyplomowy ma formę ustną
i obejmuje materiał studiów oraz obronę projektu inżynierskiego.
wg Katalogu przedmiotów
dr hab. Andrzej Solecki
KARTA PRZEDMIOTU
Plany przedmiotów wraz z ECTS (studia stacjonarne)
.
KARTA PRZEDMIOTU
.
KARTA PRZEDMIOTU
.
KARTA PRZEDMIOTU
Plany przedmiotów wraz z ECTS (studia niestacjonarne)
.
KARTA PRZEDMIOTU
.
KARTA PRZEDMIOTU
.
KARTA PRZEDMIOTU
.
(II.B) Opis poszczególnych przedmiotów
Przedmioty kształcenia
ogólnego
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Rok studiów, semestr
Liczba punktów ECTS
II.B.7
Metody nauczania (metody dydaktyczne i
liczba godzin zajęć)
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
Imię i nazwisko prowadzącego
(tytuł / stopień naukowy)
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
Efekty kształcenia/uczenia się
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
Forma i warunki zaliczenia (metody
oceny)
.
Język angielski
09.0-AK-JA.1
obowiązkowy
przedmiot kształcenia ogólnego
I, II, III rok, semestr 2,3,4,5
5
Ćwiczenia 120 godzin; 2 godziny tygodniowo/ 60 tygodni
Ćwiczenia 72 godziny, studia niestacjonarne
Metody nauczania: konwersacje, testy, ćwiczenia doskonalące umiejętność
czytania, pisania, rozumienia ze słuchu oraz wypowiadania się.
angielski
Wymagania związane ze stopniem zaawansowania znajomości języka
obcego.
Student:
Wiedza:
•
zna podstawowe struktury gramatyczno – leksykalne,
•
wskazuje podstawowe słownictwo z dziedziny architektury
krajobrazu
Umiejętności:
* rozumie teksty czytane i pisane,
*tłumaczy z języka angielskiego na język polski i z polskiego na angielski
o zróżnicowanym rejestrze językowym,
* rozmawia na tematy życia codziennego,
* posługuje się słownictwem specjalistycznym z zakresu architektury
krajobrazu.
Postawy:
* ma świadomość znaczenia języka obcego w zglobalizowanym świecie,
* dba o rozwijanie własnej kultury językowej.
Nauka języka w zakresie ogólnym z położeniem akcentu
na szeroko pojęte sytuacje życia codziennego oraz, w miarę wzrostu
kompetencji językowej studentów, z uwzględnieniem problematyki
zastosowania języka w rożnych sytuacjach. Zagadnienia związane
z problematyką integracji europejskiej, zapoznanie studentów z kulturą
i tradycją krajów europejskich, podstawową wiedzą społeczną i polityczną.
Podział materiału nauczania w zakresie zadań leksykalnych
i gramatycznych przeprowadzony z uwzględnieniem różnych poziomów
zaawansowania.
Zaliczenie ćwiczeń: zaangażowanie studenta na zajęciach, uczestnictwo w
dyskusjach, przygotowanie się do zajęć
Ocena końcowa: zaliczenie zajęć z konwersacji/ test obejmujący
gramatykę języka obcego.
Literatura podstawowa:
• Martinet A. V., Thomson A. J.,1999, A Practical English
Grammar Exercises 2, Oxford.
Saros L. i J., 2010 Headway. Student’s Book. Elementary, Oxford
Uniwersity Press.
• Saros L. i J., 2010, Headway. Workbook. Elementary, Oxford
Uniwersity Press.
Literatura uzupełniająca:
• Cunningham G., 2004: Language to Go Intermediate,
Cunningham&Mohamed, Longman.
•
Rees Gareth, Lebean Jan, 2010, Language Leader, Intermediate .
Lebeau & Rees, Longman.
• Hashemi, L. & Murphy, R., 1998, English Grammar in Use, L.
Hashemi, Cambridge.
•
II.B.14
Spis zalecanych lektur i innych
materiałów
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
Metody nauczania (metody
dydaktyczne i liczba godzin zajęć)
II.B.8
II.B.9
II.B.10
.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
16.1-AK-WF.2
obowiązkowy
przedmiot kształcenia ogólnego
I, II rok, semestr 2,3
0
studia niestacjonarne – brak zajęć
Język wykładowy
(tytuł/stopień naukowy)
polski
Wymagania wstępne
ogólna sprawność fizyczna
Student:
Wiedza:
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
materiałów
zna zasady bezpieczeństwa w trakcie wykonywania ćwiczeń fizycznych
oraz gier zespołowych,
• rozumie zasady obowiązujące podczas gier zespołowych.
Umiejętności:
• rozwija ogólną sprawność fizyczną,
• doskonali motoryczność, gibkość, szybkość, siłę,
• wykonuje pomiary testów sprawności fizycznej.
Postawy:
• jest świadomy wpływu aktywności fizycznej na jakość życia,
• preferuje i propaguje zdrowy styl życia.
Zasady BHP obowiązujące podczas zajęć z wychowania fizycznego.
Motoryczność człowieka: siła, szybkość, wytrzymałość, zręczność, zwinność.
Rozgrzewki przygotowujące do ćwiczeń właściwych. Przypomnienie
podstawowych zasad gier zespołowych typu: koszykówka, siatkówka, piłka
ręczna, piłka nożna. Doskonalenie wybranych elementów gier zespołowych. Gra
właściwa. Ćwiczenia rozciągające, rozwijające ogólną sprawność fizyczną
studenta. Podstawowe kroki najbardziej popularnych tańców. Zajęcia na basenie.
Zajęcia w siłowni. Metody oceny sprawności fizycznej: test minimalnej
sprawności fizycznej Kraus-Webera, próba ortostatyczna, próba Ruffiera, indeks
sprawności fizycznej K. Zuchowy, test L. Denysiuka.
Zaliczenie przedmiotu - obecność na zajęciach, zaliczenie poszczególnych
etapów zajęć.
Ocena końcowa: średnia ocen w semestrze.
• Demel M.,1986, Teoria wychowania fizycznego dla pedagogów,
Warszawa.
• Grabowski M.,2000, Co koniecznie trzeba wiedzieć o wychowaniu
fizycznym?, Warszawa.
• Osiński W., 2002, Zarys teorii wychowania fizycznego, Poznań.
• Pokora T., 2002, Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna, Wałbrzych.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
.
TECHNOLOGIA INFORMACYJNA
11.3-AK-TI.3
Obowiązkowy
Przedmiot kształcenia ogólnego
I rok, semestr 1
2
Ćwiczenia 30 godzin - studia niestacjonarne
W ramach zajęć student wykonywać będzie zadania mające na celu naukę
umiejętności posługiwania się komputerem i podstawowymi programami z
pakietu Windows i Office.
polski
Podstawowa umiejętność posługiwania się komputerem.
Student:
Wiedza
•
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
Spis zalecanych lektur
i innych materiałów
rozumie zasady obsługi komputera,
zna podstawowe techniki informatyczne.
Umiejętności
• gromadzi, przetwarza i prezentuje dane,
• korzysta z arkusza kalkulacyjnego,
• edytuje i formatuje teksty,
• przygotowuje prezentacje multimedialne.
Postawy
• jest świadomy konieczności podwyższania swoich umiejętności w
zakresie obsługi komputera,
• posiada dobre nawyki w pracy z komputerem, wiedząc że zapewniają
one wysoką jakość efektów pracy,
• postępuje zgodnie z zasadami BHP.
Podstawy technik informatycznych i komunikacyjnych (główne założenia
technologii informacyjnej i komunikacyjnej (ICT) oraz znajomość technologii
komputerowych, zasad BHP). Użytkowanie komputera (główne elementy
systemów operacyjnych, zarządzanie plikami i folderami, używanie programów
kompresujących i dekompresujących, programy antywirusowe).
Przetwarzanie tekstów (umiejętność pracy z dokumentami i zapisywania ich w
postaci różnych formatów plików, wstawianie tabel, obrazów i rysunków, itd.).
Arkusze kalkulacyjne (praca z wykorzystaniem arkuszy kalkulacyjnych,
umiejętność wprowadzania danych, sortowanie, przesuwanie i usuwanie danych.
Tworzenie matematycznych i logicznych reguł przy użyciu standardowych
funkcji arkuszy kalkulacyjnych, tworzenie wykresów i tabel).
Grafika prezentacyjna (Zastosowanie aplikacji oraz zapisywania prezentacji w
różnych formatach plików, wprowadzanie, edycja i formatowanie tekstu w
prezentacjach, wstawianie i edycja obrazów i rysunków. Stosowanie animacji i
różnych efektów przejść oraz sprawdzanie i poprawianie zawartości prezentacji.
Zaliczenie przedmiotu - oceny z wykonania poszczególnych zadań, oceny z
przygotowania prezentacji, aktywność na zajęciach
* Danowski B, 2006, ABC tworzenia stron WWW, Helion, Gliwice.
* Harasiewicz-Mordasewicz A, 2004, Windows, Oficyna Wydaw. Wyższej
Szkoły Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego.
* Lockhart A., 2004, 100 sposobów na bezpieczeństwo w sieci, Gliwice.
* XP - Co? Jak?,2006 Oficyna Wydawnicza WSHiP, Warszawa.
* Langer M, 2004, Po prostu Excel, Helion, Gliwice.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA
Wymagania wstępne
brak
.
14.4-AK-PS.4
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
2
ćwiczenia - 15 godzin // wykłady 15 godzin – studia stacjonarne i niestacjonarne
panele dyskusyjne, prezentacje multimedialne
polski
Student:
Wiedza
•
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zna podstawowe terminy i pojęcia z zakresu psychologii społecznej,
rozumie psychologiczne prawidłowości do zrozumienia wielu aspektów
życia społecznego,
• opisuje mechanizmy funkcjonujące w życiu społecznym oraz metody
wywierania wpływu na innych.
Umiejętności
• wyjaśnia w jaki sposób ludzie postrzegają ludzi,
• analizuje reakcje emocjonalnie ludzi,
• interpretuje zasady wpływu społecznego – sympatii i antypatii,
autorytetu, wzajemności in.
Postawy
• jest świadomy istnienia metod wywierania wpływu na innych i
manipulacji,
• rozumie istotę
zachowań prospołecznych ludzi w życiowych
sytuacjach typowych.
Przesłanki myślenia i zasady badań: człowiek ograniczany czy człowiek
powstający, badanie społecznych zachowań ludzi. Konformizm i jego oblicza,
dyfuzja odpowiedzialności. Myślenie o sobie i innych: działanie a poznawanie,
poszukiwanie przyczyn ludzkiego zachowania, wzorce zachowań, atrakcyjność,
podporządkowanie, pomaganie innym, postawa, przekazywanie informacji,
funkcjonowanie w małych grupach społecznych. Uwarunkowania środowiskowe
kształtujące zachowania społeczne. Uprzedzenia i stereotypy. Konflikty
i negocjacje. Zasady i reguły wpływu społecznego (zasad kontrastu, reguła
wzajemności, społecznego dowodu słuszności, autorytetu, konsekwencji,
lubienia).
Zaliczenie wykładów – egzamin pisemny.
Zaliczenie ćwiczeń – na podstawie aktywnego udziału w zajęciach, średnia ocen
śródsemestralnych
• Aronson E.,1997, Człowiek istota społeczna, Warszawa.
• Aronson J., 2009,Psychologia społeczna, Warszawa.
• Aryle M.,1991, Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa.
• Cialdini R., Neuberg S., Kenrick D.,2002, Psychologia społeczna.
Rozwiązane tajemnice, Gdańsk.
• Domachowski W.,1999, Przewodnik po psychologii społecznej,
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
.
SOCJOLOGIA
14.2-AK.SOC.5
Obowiązkowy
Przedmiot kształcenia ogólnego
I rok, semestr 2
3
Ćwiczenia 15 godzin, wykłady 15 godzin; 1 godzina tygodniowo/ 15 tygodni
Ćwiczenia 15 godzin, wykłady 15 godzin; - studia niestacjonarne
Panele dyskusyjne, prezentacje multimedialne
polski
Brak
Student:
Wiedza:
•
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zna podstawowe terminy i pojęcia z zakresu socjologii,
wie w jaki sposób wykonywać badania socjologiczne użyteczne przy
pracy architekta krajobrazu,
•
rozumie wybrane zagadnienia i mechanizmy zachowań człowieka w
różnych warunkach kulturowych.
Umiejętności:
• opisuje związki socjologiczne pomiędzy ludźmi,
• analizuje zależności pomiędzy światem przyrody a zachowaniem ludzi i
ich potrzebami,
charakteryzuje rol i miejsce człowieka w globalnym świecie;
Postawy:
• jest świadomy istnienia zależności: człowiek-przyroda,
• jest wrażliwy na sposóby wykorzystania przez człowieka zasobów
krajobrazowych
Socjologia jako nauka. Podstawy życia społecznego. Socjologia i społeczeństwo.
Zachowania i działania społeczne. Podstawy stosunków społecznych.
Socjologiczne pojęcie kultury. Normy i wartości funkcjonujące w
społeczeństwach. Świadomość społeczna. Klasyczne wizje dziejów. Twórcy
socjologii. Podziały społeczne: nierówności społeczne, władza, autorytet.
Socjalizacja i kontrola społeczna (zmienność społeczeństwa, pojęcie socjalizacji,
granice kontroli społecznej). Współczesne społeczeństwa. Osobowość człowieka.
Interakcje społeczne. Anomia społeczna. Grupa społeczna. Stratyfikacja
społeczna. Organizacje i instytucje społeczne. Klasa a ruchliwość społeczna. Rasa
i etniczność. Religie świata. Państwo, polityka, ruchy społeczne. Współczesne
doktryny polityczne.
Zaliczenie wykładów – egzamin pisemny
Zaliczenie ćwiczeń – średnia ocen: z aktywności na zajęciach, podczas dyskusji,
kolokwiów pisemnych
• Bauman Z.,1996, Socjologia, Poznań.
• Encyklopedia socjologii, t. I-IV, Warszawa 1998-2002.
• Goldman N.,2001, Wstęp do socjologii, Poznań.
• Sztompka P., 2002, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków.
• Wódz J.,2000, Socjologia dla prawników i politologów, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
.
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
EKONOMIA
14.3-AK-EKO.6
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 4
2
wykład - 30 godzin, - studia stacjonarne / 15 – godzin – studia niestacjonarne
polski
Wymagania wstępne
brak
Student:
Wiedza:
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zna główne zasady funkcjonowania rynku, oraz rodzaje struktur
rynkowych,
• rozumie podstawowe pojęcia, tj.: dochód narodowy, PKB, PNB,
konsumpcja, inwestycja, pieniądz, system bankowy itp.,
• wie co wpływa na wzrost gospodarczy oraz jakie skutki na ten proces
wywiera inflacja, bezrobocie, polityka budżetowa i monetarna państwa.
Umiejętności:
•
analizuje zjawiska i procesy gospodarcze,
•
rozpoznaje poszczególne struktury rynkowe,
• analizuje procesy i zjawiska gospodarcze,
• rozwiązuje
zadania
dotyczące
obliczania
wskaźników
makroekonomicznych, stopy bezrobocia, stopy inflacji, pieniądza i bazy
monetarnej.
Postawy:
• dyskutuje na tematy ekonomicznych procesów i ich skutków w
wybranych obszarach gospodarki,
• jest świadomy istnienia powiązań i zależności pomiędzy zjawiskami i
procesami społeczno - gospodarczymi.
Ekonomia jako nauka. Pojęcia ekonomiczne, gospodarka rynkowa, ekonomia
pozytywna, ekonomia normatywna, mikroekonomia, makroekonomia. Podstawy
systemów ekonomicznych. Historia ekonomii. Podmioty gospodarcze, rodzaje
podmiotów gospodarczych, zasady prowadzenia działalności gospodarczej.
Ekonomia skali produkcji. Koszty produkcji. Konkurencja doskonała. Monopol.
Konkurencja monopolistyczna. Determinanty dochodu narodowego. Wzrost
gospodarczy i cykl koniunkturalny. Budżet państwa i polityka fiskalna. Pieniądz,
banki i polityka monetarna. Ekonomiczne funkcje państwa. Inflacja. Bezrobocie.
Makroekonomia gospodarki otwartej. Międzynarodowa współpraca gospodarcza
międzynarodowego. Główne tendencje gospodarki światowej, globalizacja.
Gospodarka Unii Europejskiej.
Zaliczenie przedmiotu – egzamin pisemny
• Begg D., Fischer S., Dornbusch R.,2005, Ekonomia t.1 i 2, PWE,
Warszawa.
• Rekowski M.,2005, Wprowadzenie do mikroekonomii. Wyd. AE,
Poznań.
•
Milewski R. (red.),2005, Elementarne zagadnienia ekonomii. Wyd.
Nauk. PWN, Warszawa.
• Nasiłowski M. 2006, System rynkowy. Podstawy mikro- i
makroekonomii. Wyd. Key Text, Warszawa.
• Noga M., 2000, Makroekonomia. Wyd. AE Wrocław.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
.
OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ
10.0-AK-OWI.7
obowiązkowy
podstawowy
IV rok, semestr 7
2
wykład -15 godzin – studia stacjonarne
wykład - 15 godzin - studia niestacjonarne
polski
brak
Student:
Wiedza
•
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zna ogólne zasady ochrony własności intelektualnej,
objaśnia działania prawne w obrębie własności intelektualnej;
Umiejętności:
• korzysta z kodeksów prawnych,
• analizuje różne kazusy prawne.
Postawy
• świadomy istnienia i konieczności przestrzegania prawa autorskiego
Prawo własności intelektualnej. Dobra niematerialne (intelektualne). Podstawowe
akty prawne: w zakresie prawa własności artystycznej naukowej i literackiej
(prawa autorskiego) – ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz
ustawa o ochronie baz danych; w zakresie prawa własności przemysłowej –
ustawa – prawo własności przemysłowej oraz ustawa o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji. Przedmioty własności przemysłowej.
Zaliczenie przedmiotu – egzamin pisemny
• Ustawa z dn. 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej z
późniejszymi zmianami (tekst jednolity: Dz.U. z 2003 r. nr 119 poz.
1117, Dz.U. z 2004 r., nr 33, poz. 286).
• Ustawa z dn. 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach
pokrewnych z późniejszymi zmianami (tekst jednolity: Dz.U. nr 80/00
poz. 904, Dz.U. z 2002 r., nr 197 poz. 1662, Dz.U. z 2003 r., nr 166,
poz. 1610, Dz.U. z 2004 r., nr 91, poz. 869).
• Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
(Dz.U. z 1993 r., nr 47, poz. 211, tekst jednolity: Dz.U. z 2003 nr 153,
poz. 1503, Dz.U. z 2004 r., nr 162, poz. 1693).
• Ustawa z dnia 27 lipca 2001 o ochronie baz danych (Dz.U. 2001 r., nr
128, poz.1402).
• Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z
2005 r., nr 164, poz. 1365).
KARTA PRZEDMIOTU
.
Przedmioty
podstawowe
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
.
MATEMATYKA
11.1-AK-MAT.8
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 2
4
wykład - 30 godzin// ćwiczenia - 30 godzin – studia stacjonarne
wykład - 30 godzin// ćwiczenia - 30 godzin - studia niestacjonarne
wykład, prezentacje multimedialne, rozwiązywanie zadań, konsultacje
polski
wiedza z matematyki na poziomie szkoły średniej
Student:
Wiedza
•
•
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zna podstawy algebry zbiorów, przestrzeni liniowych i algebry liniowej,
definiuje zasady doboru teorii matematycznych,
rozumie zasady rachunku różniczkowego i całkowego w zakresie jednej
i wielu zmiennych.
Umiejętności:
• dobiera instrumentarium matematyczne w zakresie algebry liniowej
jako narzędzie wspomagające opis przestrzeni,
• wykorzystuje instrumentarium w zakresie analizy matematycznej jako
narzędzie wspomagające projektowanie przestrzeni.
Postawy:
• jest świadomy konieczności wykorzystywania zasad matematycznych
w opisie przestrzeni projektowych,
• doskonali kompetencje niezbędne w przyszłej pracy zawodowej,
wymagające transformację przestrzeni pod względem matematycznym.
Macierze, wyznaczniki. Definicja, działania na macierzach. Macierz odwrotna,
metoda Gaussa. Układy równań liniowych. Układy równać z macierzą
kwadratową, wzory Cramera. Geometria analityczna na płaszczyźnie. Działania
na wektorach, iloczyn skalarny, równanie prostej. Geometria analityczna w
przestrzeni. Przestrzenny układ współrzędnych. Ciągi liczbowe. Funkcje
elementarne. Podstawowe własności funkcji elementarnych. Granica, ciągłość
funkcji. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej. Zastosowania rachunku
różniczkowego. Zastosowanie pochodnej w geometrii, monotoniczność,
wypukłość, rozwijanie funkcji w szereg Taylora. Rachunek całkowy funkcji
jednej zmiennej. Całki nieoznaczone. Zastosowanie rachunku całkowego.
Równania różniczkowe zwyczajne. Elementy statystyki opisowej i graficzna
prezentacja danych. Miary położenia i rozrzutu.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, pisemne kolokwium na
ćwiczeniach. Ocena końcowa - średnia ocen z ćwiczeń.
• Antoniewicz R., Misztal A., 2009, Matematyka dla studentów ekonomii.
Wykłady z ćwiczeniami, PWN Warszawa. (od wydania drugiego
włącznie).
• Leja F., 2008, Rachunek różniczkowy i całkowy. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
• Krysicki W., Włodarski L., 2003, Analiza matematyczna w zadaniach,
część I i II. Wyd. Naukowe PWN., Warszawa.
•
Gewert M., Skoczylas Z.,2004, Analiza matematyczna 1. Definicje,
twierdzenia, wzory, Wyd. XIV, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
.
HYDROLOGIA Z ELEMENTAMI GOSPODARKI WODNEJ
11.9-AK-HEGW.13
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 2
2
wykłady - 30 godzin // ćwiczenia - 15 godzin – studia stacjonarne
wykłady - 15 godzin // ćwiczenia - 12 godzin - studia niestacjonarne
wykład multimedialny, rozwiązywanie problemów z zakresu hydrologii i
gospodarki wodnej w grupach
polski
Znajomość zagadnień z geografii fizycznej na poziomie szkoły średniej
Student:
Wiedza
•
•
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zna podstawy hydrologii i gospodarki wodnej,
definiuje problemy ilości i jakości wód w obiegu wody w przyrodzie.
Umiejętności
• identyfikuje różnorodne zjawiska wodne w środowisku,
• ocenia i planuje stopnień wykorzystania wód na projektowanym
obszarze,
• analizuje jakość wód.
Postawy
• jest świadomy potrzeby zbilansowanego wykorzystywania wód na
terenach projektowanych,
• postrzega relacje pomiędzy jakością środowiska wodnego a obszarem
projektowanym.
Podstawowa wiedza na temat struktury i uwarunkowań obiegu wody w
przyrodzie oraz jego konsekwencji dla środowiska przyrodniczego i gospodarki
człowieka. Podstawowe pojęcia definicyjne, zapoznanie z problematyką i celami
gospodarki wodnej; istota krążenia wody w przyrodzie; globalny bilans i zasoby
wodne podziemnych i powierzchniowych. Typy genetyczne jezior, rodzaje
zbiorników sztucznych i ich funkcje, charakterystyka morfometryczna,
podstawowe pomiary i obserwacje limnologiczne – stratyfikacja termiczna jezior,
zjawisko eutrofizacji; Wybrane problemy hydrochemii, hydrologii i gospodarki
wodnej w strefie nadmorskiej.
ćwiczeniach. Ocena końcowa: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów - – egzamin pisemny
• Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z., 2006, Hydrologia ogólna, Wyd. Nauk.
PWN, Warszawa.
• Bajkiewicz-Grabowska E., Magnuszewski A., Mikulski Z., 1993,
Hydrometria, PWN.
• Bajkiewicz-Grabowska E., Magnuszewski A., 2002, Przewodnik do ćwiczeń z
hydrologii ogólnej, Wyd. Naukowe PWN.
• Choiński A., 2000, Jeziora kuli ziemskiej, PWN, Warszawa.
• Czaja E., 1987, Rzeki kuli ziemskiej, PWN, Warszawa.
• Choiński A, 1995, Zarys limnologii fizycznej Polski, Wyd. Nauk. UAM,
Poznań.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
HISTORIA SZTUKI
03.6-AK-HSZ.12
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
4
Wykład - 30 godzin – studia stacjonarne / 30 godzin – studia niestacjonarne
Wykłady multimedialne, praca w grupach, polegająca na analizie i interpretacji
otrzymanych materiałów pomiarowych.
polski
brak
Student:
Wiedza
• zna główne nurty w architekturze i sztuce,
• identyfikuje najważniejszych twórców i ich dzieła,
• rozumie wpływy kultury starożytnej na architekturę i sztukę czasów
nowożytnych
Umiejętności
• interpretuje dzieła sztuki,
• analizuje style i nurty w architekturze i sztuce,
Postawy
• jest wrażliwy, otwarty na sztukę i jej zróżnicowane oblicza.
Sztuka starożytnego Egiptu. Sztuka Bliskiego Wschodu. Sztuka starożytnej Grecji
Sztuka starożytnej Grecji. Sztuka rzymska. Sztuka wczesnochrześcijańska. Sztuka
Wczesnośredniowieczna. Sztuka romańska. Sztuka gotycka. Sztuka renesansu.
Sztuka renesansu. Sztuka baroku. Sztuka baroku. Sztuka XIX wieku.
Zaliczenie wykładów - egzamin pisemny
•
Sztuka świata (1989-2005), Praca zbiorowa, Wyd. Arkady, T.1-14,
Warszawa.
•
Sztuka Polska 2004, Praca zbiorowa, Wyd. Arkady, T.1, Warszawa.
•
Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Praca zbiorowa, PWN, Warszawa
2005.
•
Krassowski W., (1989-1995), Dzieje budownictwa i architektury na ziemiach
polskich, T. 1-4, Wyd. Arkady, Warszawa.
•
Miłobędzki A., 1996, Dzieje architektury na ziemiach Polski, Wyd. CK,
Kraków.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
GEOMETRIA WYKREŚLNA
11.9-AK-GW.9
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 3
4
wykłady - 30 godzin // ćwiczenia 15 – godzin – studia stacjonarne
wykłady - 15 godzin // ćwiczenia -15 godzin - studia niestacjonarne
Prezentacja multimedialna, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów
polski
Znajomo ć podstawowych zasad geometrii z zakresu szko y redniej,
umiejętno ć pos ugiwania się przyrządami i przyborami kre larskimi.
Student:
Wiedza
•
definiuje pojęcia stosowane w geometrii wykreślnej,
•
zna podstawowe zasady stosowane w geometrii wykreślnej niezbędne do
celów projektowych.
Umiejętności
•
konstruuje i opracowuje układy brył w aksonometrii i perspektywie
pionowej,
•
wykorzystuje na zajęciach wyobraźnię przestrzenną i koncepcyjne
umiejętności kształtowania układów geometrycznych.
Postawy
•
jest kreatywny, samodzielnie rozwiązuje zadania i problemy koncepcyjne,
jest świadomy relacji pomiędzy obiektami w przestrzeni.
•
Podstawowe cele i pojęcia stosowane w geometrii wykreślnej. Rzut równoległy i
jego właściwości. Metoda Monge’a - odwzorowanie elementów podstawowych,
rzuty prostokątne wielościanów. Konstrukcje podstawowe w rzutach Monge’a:
konstrukcje elementów przynależnych i równoległych, konstrukcje elementów
wspólnych: kład i podniesienie z kładu. Konstrukcje geometryczne. Metody
transformacji. Transformacja układów odniesienia. Podstawy rzutów
aksonometrycznych, rodzaje aksonometrii. Izometria jako przykład aksonometrii
prostokątnej.Aksonometria
ukośna.
Zasady
konstruowania
układów
geometrycznych w aksonometrii ukośnej na przykładzie perspektywy wojskowej
i kawalerskiej. Perspektywa pionowa – ogólne zasady odwzorowania i
konstrukcji układów geometrycznych za pomocą podnoszenia z kładu i metodą
punktów mierzenia. Powierzchnie topograficzne w geometrii wykreślnej.
Zaliczenie wykładów – egzamin pisemny
Zaliczenie ćwiczeń -aktywność na zajęciach; średnia ocen z kolokwiów
•
Bieliński A., Brzosko Z., Milarska-Sztabler I., Szczepaniak D.,2007,
Ćwiczenia z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa.
•
Korynek A., Mroczkowski J., Romaszkiewicz-Białas T.,2007, Geometria
wykreślna. Wybrane zagadnienia dla architektów, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
•
Potyrała J., Rojek M., Ziemiański A., 2000, Geometria wykreślna,
Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław.
•
Arlet P.,2004, Materiały pomocnicze do ćwiczeń z geometrii wykreślnej dla
kierunku architektura, Wydaw. Uczelniane Politechniki Szczecińskiej,
Szczecin.
•
Mierzejewski W., 2006, Geometria wykreślna. Rzuty Monge’a, Oficyna
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
•
Simbleth S.,2006, Rysunek. Podręcznik do geometrii wykreślnej,
Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
BIOLOGIA I FIZJOLOGIA ROŚLIN
13.9-AK-BFR.10
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
4
wykład - 30 godzin // ćwiczenia - 30 godzin – studia stacjonarne
wykład - 15 godzin // ćwiczenia - 15 godzin - studia niestacjonarne
prezentacja multimedialna, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów
polski
znajomość podstaw biologii
Student:
Wiedza
•
rozumie organizację świata roślin,
•
zna terminologię botaniczną,
•
rozpoznaje rośliny w różnych warunkach środowiskowych, w tym, w
warunkach stresowych,
•
opisuje mechanizmy regulacji procesów fizjologicznych.
Umiejętności
•
odróżnia różne taksony roślin,
•
szacuje stopień adaptacji roślin do aktualnych warunków środowiskowych,
•
ocenia współzależność pomiędzy roślinami.
Postawy
•
II.B.12
II.B.13
II.B.14
.
jest świadomy wartości walorów przyrodniczych świata roślin dla
architekta krajobrazu.
Królestwo roślin (Plantae). Podstawy funkcjonalne metaboliczne i molekularne
procesów zachodzących w komórkach roślinnych. Rodzaje tkanek i organów
roślinnych. Anatomia rozwojowa korzenia i pędu. Morfogeneza kwiatów,
owoców i nasion. Rola fitohormonów w innych regulatorów w morfogenezie.
Fotosynteza i oddychanie. Odżywianie mineralne. Gospodarka wodna.
Treści programowe
Mechanizmy regulacji procesów fizjologicznych przez czynniki endogenne i
środowiskowe. Przemiana energii i związków organicznych. Adaptacje roślin do
warunków środowiskowych;
współzależności roślin z innymi gatunkami.
Fizjologiczne podstawy produktywności roślin. Najnowsze osiągnięcia
biotechnologii roślin.
Forma i warunki zaliczenia (metody Zaliczenie wykładów – egzamin pisemny.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach; średnia ocen z ćwiczeń.
oceny)
•
Górecki A. i in., 2006, Ćwiczenia z fizjologii roślin, Wyd. UWM, Olsztyn.
•
Kozłowska M., 2007, Fizjologia roślin. Od teorii do nauk stosowanych.
PWRi L, Warszawa.
materiałów
•
Taiz L., Zeiger E. (red.), 2006, Plant Physiology. Sinauer Associates Inc.
•
Kopcewicz J., Lewak S. (red.) 2007, Fizjologia Roślin. WN PWN
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
II.B.1
Nazwa przedmiotu
EKOLOGIA I OCHRONA ŚRODOWISKA
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
07.2-AK-EOŚ.11
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
obowiązkowy
podstawowy
IV rok, semestr 7
3
wykład - 30 godzin // ćwiczenia – 30 godzin – studia stacjonarne
prezentacja multimedialna, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów
polski
Zakres wiedzy przyrodniczej (geografia, chemia) na poziomie szkoły średniej,
biologia i fizjologia roślin, szata roślinna i fauna I-IV.
Student:
Wiedza
•
zna podstawowe koncepcje i zadania ekologii,
•
opisuje zależności między ekosystemami i biotopami,
•
rozumie interakcje międzygatunkowe.
Umiejętności
•
wykorzystuje wiadomości z zakresu ekologii dla potrzeb planowania na
terenach projektowanych,
•
ocenia funkcje ekosystemów na danym obszarze i wykorzystuje je do
projektowania okreslonych obszarów,
•
opracowuje strategie dostosowania projektów i koncepcji w zależności od
zmian dynamiki populacji,
•
sporządza dokumentację dotyczącą wartości ekologicznej i środowiskowej
obszarów przeznaczonych do zmiany zagospodarowania.
Postawy
•
ma wiadomo ć warto ci ekologicznej ekosystemów,
•
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
jest kreatywny w
rodowisku lokalnym
rozwiązuje
problemy
rodowiskowe.
Ekologia jak dyscyplina nauk biologicznych. Koncepcje ekologii jako teorii i
praktyki ochrony środowiska. Środowisko przyrodnicze. Poziomy organizacji
systemów ekologicznych. Struktura i funkcje ekosystemów. Krążenie materii i
przepływ energii. Cykle biogeochmieczne. Bioenergetyka organizmów.
Tolerancja ekologiczna. Adaptacje. Sukcesja ekologiczna. Właściwości i
zależności wewnątrzgatunkowe. Rozrodczość, śmiertelność, migracje. Struktura
wiekowa, płciowa i socjalna populacji. Dynamika i regulacja liczebności.
Biocenoza. Interakcje międzygatunkowe, ze szczególnym uwzględnieniem
pasożytnictwa drapieżnictwa (parazytoidyzmu) jako podstawy teoretycznej w
biologicznej kontroli szkodników roślin i uciążliwych dla człowieka owadów.
Człowiek i przyroda – współzależności. Globalne regionalne i lokalne problemy
środowiskowe. Instrumenty ochrony środowiska. Państwowy monitoring
środowiska.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, średnia ocen z kolokwiów
•
Lonc E., Kantowicz E.,2005, Ekologia i ochrona środowiska, Wyd. PWSZ
w Wałbrzychu.
•
Strzałko J., Mossór-Pietraszewska T.,2006, [red.] Kompendium wiedzy o
ekologii, Wyd. Naukowe PWN Warszawa.
•
Falińska K., Ekologia roślin.2004, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
•
Faliński J. B.,2000, Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych,
PWN, Warszawa.
•
Weiner J., 2006, Życie i ewolucja biosfery, PWN, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
Przedmioty
kierunkowe
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
RYSUNEK I
03.1-AK-RI.14
obowiązkowy
średnio-zaawansowany
I rok, semestr 1
4
ćwiczenia - 45 godzin – studia stacjonarne //27 godzin – studia niestacjonarne
warsztaty (grupowe i indywidualne); wykład, ćwiczenia
polski
Podstawy rysunku odręcznego (umiejętności manualne). Umiejętność percepcji
analitycznej i syntetycznej obserwacji rzeczywistości.
Student:
Wiedza
•
zna podstawy kompozycji plastycznej, perspektywy i proporcji,
•
umie dobrać narzędzia do technik plastycznych z zakresu rysunku i
malarstwa.
Umiejętności
•
opracowuje plastyczną kompozycję przestrzeni z zachowaniem perspektywy
i proporcji,
•
tworzy wizualizację przestrzenną, wykorzystując barwę, przestrzeń i
kontrast,
•
planuje realizację własnej koncepcji plastycznej.
Postawy
•
dba o estetykę i piękno otoczenia oraz wykonanych przez siebie form
plastycznych,
•
jest kreatywny, aranżuje niekonwencjonalne koncepcje ogrodowe.
Zadania i rola technik plastycznych w warsztacie projektowym architekta
krajobrazu. Percepcja i jej znaczenie w interpretacji rysunkowej rzeczywistości.
Zasady tworzenia kompozycji plastycznych. Barwa ( symbolika barw).Techniki
rysunkowe i malarskie. Perspektywa linearna w rysunku. Budowanie przestrzeni
za pomocą waloru, światła ( martwa natura). Techniki rysunkowe. Budowanie
przestrzeni za pomocą nasycenia barwy cząstkowych światła. Techniki malarskie
– akwarela, tempera. Perspektywa powietrzna i barwa (malarstwo plenerowe).
Zaliczenie ćwiczeń - realizacja 100% prac plastycznych + prezentacja na
przeglądach. Aktywny udział w wystawie zbiorowej prac studentów
•
Hornung D.,2008, Kolor. Kurs dla artystów i projektantów, Wydawnictwo
Universitas, Kraków.
•
Rylce J.(red.),1999, Rysunek odręczny dla architektów krajobrazu,
Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
•
Simbleth S.,2006, Rysunek. Podręcznik, Wydawnictwo Arkady, Warszawa
•
Parramon J.,1995, M., Jak malować farbami olejnymi?, Galaktyka Łódź.
•
Potyrała P., Rojek M.,2000, Ziemiański A. Geometria wykreślna,
•
Rysunek i malarstwo, problemy podstawowe, wybrane zagadnienia, 2001
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
RYSUNEK II
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
03.1-AK-RII.15
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
polski
Wymagania wstępne
Zaliczony przedmiotu - rysunek I
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
obowiązkowy
zaawansowany
I rok, semestr 2
4
ćwiczenia - 45 godzin – studia stacjonarne// 27 godzin – studia niestacjonarne
warsztaty, wykład, praca indywidualna i w grupach
Język wykładowy
.
Student:
Wiedza
•
odtwarza poznane techniki malarskie (rysunek I),
•
rozumie istotę formowania i działań rysunkowych na płaszczyźnie i w
przestrzeni.
Umiejętności
•
planuje realizację własnej koncepcji plastycznej,
•
rysuje z zachowaniem proporcji, struktury, barwy
•
tworzy własny prosty projekt plastyczny,
•
buduje przestrzeń wizualną ogrodu.
Postawy
•
jest wrażliwy na przejawy sztuki, w szczególności współczesnej,
•
swoim zmysłem artystycznym zmienia otaczające go środowisko.
Studenci w ramach ćwiczeń zapoznają się ze sztuką, kreowaniem przestrzeni,
opanują podstawową wiedzę wraz z umiejętnościami z zakresu technik
malarskich tj.: akwarela, tempera, perspektywy powietrznej i barwnej (malarstwo
plenerowe) – kredki, tusz, flamastry; odtwarzania detali natury (np. kwiat –
malarstwo). Wykonują studium natury (obiekt w przestrzeni – np. architektura,
drzewo, rzeźba), realizują szkice z sesji plenerowych oraz studium postaci
ludzkiej statycznie i w ruchu. Realizują tematyczną pracę przestrzenną w ramach
wystawy końcowej.
Zaliczenie ćwiczeń - wykonanie 100% prac plastycznych + prezentacja na
przeglądach. Aktywny udział w wystawie zbiorowej prac studentów.
•
Hornung D.,2008, Kolor. Kurs dla artystów i projektantów, Wydawnictwo
Universitas, Kraków.
•
Rylce J. (red.),1999,Rysunek odręczny dla architektów krajobrazu,
•
Simbleth S.,2006, Rysunek. Podręcznik, Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
•
Parramon J. M.,1995, Jak malować farbami olejnymi?, Galaktyka Łódź.
•
Potyrała P., Rojek M., Ziemiański A.,2000, Geometria wykreślna,
•
Praca zbiorowa: Rysynek i malarstwo, problemy podstawowe, wybrane
zagadnienia, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław
2001.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
RZEŹBA
03.1-AK-Z.16
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 3
4
ćwiczenia - 45 godzin – studia stacjonarne // 27 godzin – studia niestacjonarne
prezentacja multimedialna, ćwiczenie praktyczne, analiza problemowa
polski
Umiejętność percepcji analitycznej i syntetycznej obserwacji rzeczywistości.
Wyobraźnia przestrzenna i kreatywność plastyczna.
Student:
Wiedza
•
zna podstawy kształtowania przestrzeni oraz zależności, występujące
pomiędzy poszczególnymi obiektami,
•
rozpoznaje zależności i oddziaływania pomiędzy obiektami w przestrzeni.
Umiejętności
•
buduje formy przestrzenne i umieszczania ich w przestrzeni, krajobrazie,
•
wykorzystuje odpowiednie materiały służące do budowania form
przestrzennych,
•
przygotowuje i prezentuje artystyczne formy przestrzenne o określonych
funkcjach i temacie.
Postawy
•
jest otwarty na różnorodność form w przestrzeni oraz ich wzajemne relacje,
•
ma zmysł postrzegania i percepcji przestrzeni oraz obiektów i form ją
budujących.
Forma przestrzenna (rzeźba) w różnych układach (pionowy, poziomy). Formy
przestrzenne ażurowe. Rytm – jako podstawowy element w budowie rzeźby.
Różne materiały stosowane w rzeźbie. Powiązanie rzeźby z
elementem/elementami otoczenia. Szkice przestrzenne i rysunkowe w wybranym
otoczeniu. Budowa makiety wybranego projektu wraz z analizą związków
przestrzennych między występującymi tam elementami.
Ćwiczenia: zaliczenie na ocenę na podstawie prac cząstkowych i aktywnego
udziału w wystawie zbiorowej prac studentów.
•
Janson H.W., 1993, Historia sztuki od czasów najdawniejszych po dzień
dzisiejszy, Wydawnictwo Alfa – Philip Wilson, Warszawa.
•
Wejhert K.,.2008, Elementy kompozycji przestrzennej, Wydawnictwo
Arkady, Warszawa.
•
Potyrała J., Rojek M., Ziemiański A.,2000, Geometria wykreślna,
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
PODSTAWY GEOLOGII I GEOMORFOLOGII
07.0-AK-PGG.17
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
3
wykłady - 30 godzin // ćwiczenia 15 godzin – studia stacjonarne
wykład, prezentacja, ćwiczenie praktyczne, analiza problemowa
polski
Podstawowe wiadomości z zakresu geografii fizycznej wraz z umiejętnością
interpretacji map.
Student:
Wiedza
•
zna podstawy uwarunkowań procesów geologicznych i geomorfologicznych,
•
rozumie podstawowe procesy geodynamiczne.
Umiejętności
•
interpretuje zjawiska geologiczne i geomorfologiczne,
•
korzysta z map geologicznych i hydrogeologicznych,
•
rozpoznaje i klasyfikuje formy rzeźb terenu.
Postawy
•
dba o jakość opracowań geologicznych i geomorfologicznych
wykorzystywanych przy projektowaniu terenu.
Wprowadzenie, definicje, podstawowe koncepcje w geologii. Budowa globu
ziemskiego, główne hipotezy powstania Ziemi. Geologia historyczna. Główne
procesy geologiczne. Tektonika płyt, zjawiska katastroficzne (tsunami, trzęsienia
ziemi). Wulkanizm i plutonizm. Definicja minerału, właściwości fizyczne i
chemiczne minerałów. Skały osadowe, magmowe, metamorficzne. Rzeźba
glacjalna, fluwioglacjalna i peryglacjalna. Procesy i formy rzeźby eolicznej.
Działalność rzeźbotwórcza rzek. Stok i procesy stokowe. Powierzchniowe ruchy
masowe. Formy rzeźb terenu.
ćwiczeniach, sprawozdanie z zajęć terenowych. Ocena końcowa: średnia ocen z
ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów - egzamin ustny/pisemny
•
Allen P.A.,2000: Procesy kształtujące powierzchnie Ziemi, Wyd. PWN,
Warszawa.
•
Książkiewicz M.,1968, Geologia dynamiczna, Wyd. Geologiczne,
Warszawa.
•
Migoń P.,2006: Geomorfologia, Wyd. PWN, Warszawa.
•
Mizerski W.,1999: Geologia dynamiczna dla geografów, Wyd. PWN,
Warszawa.
•
Mizerski W.,2003, Geologia dynamiczna dla geografów, PWN, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
PODSTAWY PRAWA
10.0-AK-PP.19
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
2
wykład - 15 godzin // ćwiczenia – 15 godzin – studia stacjonarne
wykład, prezentacja, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów
polski
Brak
Student:
Wiedza
•
zna podstawowe zagadnienia z zakresu prawa cywilnego i gospodarczego,
•
rozumie podmioty prawa cywilnego,
•
opisuje zasady zawierania umów, a także rodzaje umów,
•
definiuje zasady prowadzenia działalności gospodarczej, której prowadzenie
wymaga licencji, koncesji lub zezwolenia,
Umiejętności
•
wykorzystuje poznane przepisy w praktyce,
•
przygotowuje umowę zgodnie z obowiązującymi przepisami,
•
dobiera strony umowy,
•
ocenia zgodność umowy z prawem.
Postawy
•
ma świadomość istoty regulacji prawnych w działalności gospodarczej,
•
postępuje zgodnie z przepisami obowiązującego prawa.
Elementy prawa cywilnego. System prawa ochrony środowiska w Polsce i w Unii
Europejskiej. Ustawa o ochronie przyrody. Ustawa Prawo Ochrony środowiska.
Ustawa o lasach. Ustawa o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych
zasobów naturalnych kraju. Ustawa o odpadach. Ustawa o ochronie gruntów
rolnych i leśnych. Ustawa Prawo wodne. Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w
wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zasady działania organów
administracji publicznej w zakresie procesu budowlanego. Podstawy prawne
wykonywania zawodu architekta krajobrazu.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, pisemne kolokwia na ćwiczeniach.
Ocena końcowa – średnia wszystkich ocen.
Zaliczenie wykładów - egzamin ustny/pisemny.
•
Korycki S., Kuciński J., Trzciński Z., Zaborowski J.,2005, Zarys prawa,
Wydawnictwo Prawnicze Lexis-Nexis Sp. z o.o., Warszawa.
•
Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis Sp. z o.o., Warszawa 2005.
• Kawałko A., 2009, Prawo cywilne, Warszawa.
•
Gniewek E., 2006, Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa.
•
Prawo gospodarcze publiczne. Testy, 2010, Lexis Nexis.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
ZARZĄDZANIE I MARKETING
04.7-AK-ZIM.20
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
2
wykład, prezentacja, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów
polski
brak
Student:
Wiedza
•
rozumie podstawowe strategie marketingowe,
•
zna podstawowe pojęcia z zakresu zarządzania i marketingu.
Umiejętności
•
określa wynik finansowy przedsiębiorstwa,
•
planuje strategie gospodarowania przedsiębiorstwem,
•
tworzy biznes plan przedsiębiorstwa.
Postawy
•
jest świadomy istnienia powiązań pomiędzy sposobem zarządzania a
efektywnością przedsiębiorstwa,
•
postępuje z poszanowaniem zasad etyki zawodowej.
Zarządzanie marketingowe. Analiza rynku konsumenta i zachowanie nabywcy.
Identyfikacja segmentów rynku i wybór rynków docelowych. Podstawy
zarządzania firmą. Zarządzanie liniami produktu, markami i opakowaniami.
Struktury organizacyjne. Style i techniki kierowania. Zatrudnianie i zarządzanie
zasobami ludzkimi. Gospodarka finansowa przedsiębiorstwa. Tworzenie biznes
planu. Majątek firmy, środki trwałe i obrotowe, koszty: klasyfikacja i podział,
amortyzacja. Prawo popytu i podaży. Równowaga rynkowa. Elastyczność popytu
i podaży.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, pisemne kolokwia. Ocena końcowa
– średnia wszystkich ocen z ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów – egzamin ustny/pisemny
•
Kotler P., 1994, Marketing, Wyd. Felberg SJA.
•
Altkorn J. red., 2006, Podstawy marketingu, Instytut Marketingu, Kraków.
•
Szymanowski W., Szczawiński M., 2002, Elementy nauki o
przedsiębiorstwie, Warszawa.
•
Lichtarski J., ( red.),2000, Podstawy nauki o przedsiębiorstwie, Wrocław.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
FIZJOGRAFIA
07.9-AK-FIZ.21
obowiązkowy
podstawow
I rok, semestr 2
4
wykład, prezentacja, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów, zajęcia terenowe.
polski
Podstawowe wiadomości z zakresu geografii fizycznej, geologii i geomorfologii
wraz z umiejętnością interpretacji map
Student:
Wiedza
•
zna podstawowe zagadnienia dotyczące fizjografii,
•
opisuje zależności pomiędzy typami krajobrazu a środowiskiem
geograficznym.
Umiejętności
•
ocenia wartość ekofizjograficzną terenu objętego planowanym
przedsięwzięciem,
•
stosuje kryteria oceny walorów krajobrazowych i środowiskowych w tkance
miejskiej i wiejskiej oraz na terenach zdewastowanych,
Postawy
•
jest świadomy zmienności ekofizjograficznej obszarów w stosunku do
walorów krajobrazowych.
Fizjografia jako interdyscyplinarna dziedzina wiedzy. Miejsce fizjografii wśród
dyscyplin geograficznych i jej związek z naukami przyrodniczymi. Typy
krajobrazów. Rozwój środowiska fizyczno-geograficznego i podział regionalny
Polski. Przestrzenne jednostki fizycznogeograficzne, geokompleks, geosystem.
Fizjografia urbanistyczna i ruralistyczna. Ekofizjografia, metody i kierunki badań
ekofizjograficznych, waloryzacja przyrodnicza.
Zaliczenie ćwiczeń – średnia ocen wszystkich ćwiczeń - na podstawie
aktywności na zajęciach, pisemnych kolokwiów i oceny z zajęć terenowych.
•
Bartkowski T., 1986, Zastosowania geografii fizycznej, PWN, Warszawa.
•
Kondracki J., 2002,Geografia fizyczna Polski, PWN, Warszawa.
•
Kostrowicki A.S., 1999, Geografia biosfery, PWN, Warszawa.
•
Richling A., 1992, Kompleksowa geografia fizyczna, PWN, Warszawa.
•
Richling A.(red.) 2007, Geograficzne badania środowiska przyrodniczego,
PWN, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
II.B.3
Typ przedmiotu
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
SZATA ROŚLINNA I FAUNA I
13.9-AK-SRP.22
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 2
4
wykład - 30 godzin // ćwiczenia - 30 godzin - studia stacjonarne
wykład, prezentacja, ćwiczenie praktyczne, analiza problemowa, zajęcia
terenowe.
polski
Wiadomości z biologii na poziomie szkoły średniej.
Student:
Wiedza
•
rozumie i definiuje podstawowe zagadnienia dotyczące szaty roślinnej
Polski,
•
rozpoznaje grupy systematyczne roślin występujące w Polsce,
•
zna historię rozwoju i przeobrażeń flory Polski i jej zróżnicowanie
geograficzne, wysokościowe, relikty i endemity,
•
rozróżnia gatunki chronione.
Umiejętności
•
stosuje klucze do oznaczania roślin,
•
sporządza zielniki roślin,
•
łączy teorię z praktyką poprzez stosowanie znanych gatunków roślin
w projektach,
•
klasyfikuje zbiorowiska roślinne i wykorzystuje w projektowaniu.
Postawy
•
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
jest świadomy wartości zbiorowisk roślinnych w krajobrazie.
Pojęcie, jednostki systematyczne historycznie włączane do flory. Aktualny
podział, charakterystyka jednostek obecnie zaliczanych do świata roślin (glony
zielone, krasnorosty, mszaki, pteridofity, rośliny nasienne). Ogólna
charakterystyka siedliska przyrodniczego Polski: czynniki naturalne
i antropogeniczne. Zasięgi geograficzne: Polska w podziale geobotanicznym
świata, elementy i podelementy geograficzne w rodzimej florze; gat. Kierunkowe
i przejściowe. Zasięgi wysokościowe gatunków. Formy życiowe wg Raunkiaera.
Relikty i endemity. Przystosowania do środowiska. Formy współżycia.
Charakterystyka głównych rodzin nasiennych we florze Polski. Roślinność:
naturalna, półnaturalna, antropogeniczna (ruderalna i segetalna), zbiorowiska
roślinne pierwotne, naturalne, zastępcze; formacje roślinne, agregacje roślinne,
zespoły
roślinne;
klasyfikacja
zbiorowisk
roślinnych
wg
szkoły
środkowoeuropejskiej; potencjalna roślinność naturalna Polski, roślinność
rzeczywista. Charakterystyka roślinności Polski. Podział geobotaniczny Polski.
ćwiczeniach. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
•
Kaźmierczakowa R., Zarzycki K.,2001. Polska Czerwona Księga Roślin.
Instytut Botaniki im. W. Szafera, Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków –
nakład wyczerpany, pozycja antykwaryczna.
•
Matuszkiewicz W.,2008, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych
Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
•
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z., 2003, Flora Polski. A6tlas roślin
chronionych. Multico Warszawa. – nakład wyczerpany, pozycja
antykwaryczna.
•
Rutkowski L.,2006, Klucz do oznaczania roślin Polski niżowej.
•
Szafer W., Zarzycki K.,1977, Szata roślinna Polski. T. I, II. PWN,
Warszawa – pozycja antykwaryczna.
KARTA PRZEDMIOTU
.
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PODSTAWY PROJEKTOWANIA KRAJOBRAZU
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
03.0-AK-PPK.18
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
6
wykład - 15 godzin // ćwiczenia – 15 - godzin - studia niestacjonarne
prezentacja, ćwiczenie praktyczne, analiza problemowa
polski
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
Podstawowe wiadomości na temat rysunku
Student:
Wiedza
•
rozumie i definiuje podstawowe zagadnienia dotyczące projektowania,
•
zna zasady kształtowania przestrzeni,
•
nazywa relacje pomiędzy cechami miejsca a formą zagospodarowania
terenu,
•
opisuje techniki wykonania i prezentacji projektów.
Umiejętności
•
wykorzystuje techniki waloryzacji krajobrazowej,
•
sporządza
dokumentację krajobrazu: zapis rysunku zieleni, szkice
sytuacyjne, rysunek plenerowy, detale, małą architekturę,
•
wykonuje makiety projektów w skali,
•
formułuje i wdraża wizje architektoniczne.
Postawy
•
chętnie współtworzy i samodzielnie tworzy
kreacje
przestrzeni,
•
postępuje zgodnie z zasadami etyki zawodowej.
Definicje krajobrazu, historia, aspekty prawne, społeczne i artystyczne. Ewolucja
krajobrazu Ziemi, krajobraz: pierwotny, naturalny, kulturowy, przyszłości.
Percepcja i identyfikacja krajobrazu, metody zapisu krajobrazu. Formy krajobrazu
a nauki plastyczne i humanistyczne. Rola rysunku w dokumentacji krajobrazu
(zapis rysunkowy zieleni, szkice sytuacyjne, rysunek plenerowy, detale, mała
architektura). Analiza krajobrazu – jednostki architektoniczno-krajobrazowe
(JARK). Szczegółowa analiza krajobrazu – kompozycja, wnętrze krajobrazowe,
oś widokowa, oś kompozycyjna, okno widokowe, punkt widokowy, powiązania
widokowe, zapożyczony widok, dominanta, subdominanta, punkt. Główne zasady
w projektowaniu krajobrazu. Elementy kompozycji. Analiza i waloryzacja
terenu badań – aspekty metodyczne. Dokumentacja projektowa – normy i
przepisy prawne. Techniki wykonywania projektów, proporcje, skala. Studium
panoramy. Wyobraźnia symboliczna, a teoria piękna. Potrzeba wizji w
projektowaniu krajobrazu.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny na podstawie ćwiczeń
cząstkowych - rzuty, rysunki koncepcyjne - opracowania prostego projektu
zagospodarowania przestrzeni (forma dowolna). Ocena końcowa – średnia
wszystkich ocen z ćwiczeń.
•
Bogdanowski J.,1968, Architektura krajobrazu. PWN, Warszawa – Kraków.
•
Bogdanowski J., 1976,Kompozycja i planowanie w architekturze krajobrazu,
Ossolineum.
•
Böhm A.,1998, Wnętrze w kompozycji krajobrazu. Wybrane elementy genezy
i analizy porównawczej pojęcia. Politechnika Krakowska, Kraków.
•
Böhm A.,2006, Planowanie przestrzenne dla architektów krajobrazu.
O czynniku kompozycji, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków.
KARTA PRZEDMIOTU
•
Brookes J.,1993,Wielka księga małych ogrodów. Wiedza i Życie, Warszawa.
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PROJEKTOWANIE I
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
03.0-AK-PROI.28
Wymagania wstępne
Zaliczone przedmioty : Rysunek i rzeźba I, Podstawy projektowania
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 2
8
Ćwiczenia - 45 godzin - studia stacjonarne // 27 godzin – studia niestacjonarne
Prezentacja, ćwiczenie, analiza problemowa, zajęcia projektowe.
polski
Student:
Wiedza
•
rozumie rozwiązania projektowe i koncepcyjne z zakresu sztuki ogrodowej,
•
zna rodzaje nawierzchni stosowanych na podjazdach i ścieżkach nasadzeń.
Umiejętności
•
projektuje koncepcje ogrodów,
•
dobiera gatunki roślin, typy oświetlenia, nawierzchnię i elementy małej
architektury,
•
przygotowuje koncepcję projektu - wykreśla plansze projektowe, przekroje
terenu, rodzaj nawierzchni i oświetlenie,
•
opracowuje opis projektu oraz jego wizualizację.
Postawy
•
jest otwarty na poszukiwanie nowych rozwiązań projektowych i
koncepcyjnych,
•
kreatywnie i twórczo współpracuje w zespole projektowym.
Omówienie zasad kompozycji, podstaw projektowania ogrodów. Zebranie
katalogu inspiracji dotyczących zagospodarowania ogrodów, stosowanych
nasadzeń, oświetlenia, typów nawierzchni oraz elementów małej architektury.
Praca nad koncepcją zagospodarowania terenu ogrodu (rzuty i szkice
koncepcyjne). Zasady sporządzania przekrojów. Opracowywanie przekrojów
terenu oraz widoku ogrodzenia reprezentacyjnego na tle elewacji budynku. Dobór
nasadzeń. Rodzaje nawierzchni stosowanych na podjazdach i ścieżkach
ogrodowych oraz oświetlenia (rola oświetlenia w ogrodzie, rodzaje oświetlenia).
Praca nad rzutami koncepcyjnymi wzorów nawierzchni oraz przekrojami przez
podjazdy, ścieżki lub tarasy. Opracowywanie planszy oświetlenia ogrodu.
Wymiarowanie. Praca nad makietą.
Zaliczenie ćwiczeń - na podstawie projektu graficznego, wraz z częścią opisową,
makietą oraz katalogiem inspiracji i pamiętnikiem projektanta. Na ocenę końcową
wpływają również oceny cząstkowe, uzyskiwane przez studentów na zajęciach
klauzurowych oraz aktywność i praca indywidualna na pozostałych ćwiczeniach.
•
Bogdanowski J., 1968, Architektura krajobrazu, PWN, Warszawa – Kraków.
•
Brookes J., 1992, Wielka księga ogrodów, Wiedza i Życie, Warszawa.
•
Brookes J., 2005, Projektowanie ogrodów, Wiedza i Życie, Warszawa.
• Encyklopedia Roślin Ogrodowych. Aranżacje (oprac. zbiorowe), 2005, Wyd.
Arti, Warszawa.
• Neufert E., 2003, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego.
Arkady, Warszawa.
• Parzymies M., 2006, Ogród dla zapracowanych, Wyd. Działkowiec,
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PROJEKTOWANIE II
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
03.0-AK-PROII.29
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 3
8
ćwiczenia - 45 godzin – studia stacjonarne
ćwiczenia - 27 godzin - studia niestacjonarne
prezentacja, ćwiczenie praktyczne, analiza problemowa, zajęcia projektowe.
polski
Zaliczone przedmioty : Rysunek i rzeźba I i II; Podstawy projektowania,
Projektowanie I
Student:
Wiedza:
•
wskazuje dobre rozwiązania projektów miejskich, umożliwiające kreatywne
kształtowanie nowych pomysłów, związanych z opracowywanym tematem
projektowym,
•
opisuje odpowiednie gatunki roślin do różnych typów projektów,
•
rozróżnia różne typy oświetlenia, nawierzchni i elementów małej
architektury stosowanych przy zagospodarowaniu terenów zieleni miejskiej.
Umiejętności:
•
przeprowadza inwentaryzację stanu istniejącego oraz analizę obszaru
opracowania, danych historycznych,
•
wybiera kreację przestrzeni miasta i sporządza koncepcje projektowe
terenów zieleni,
•
sporządza dokumentację projektową.
Postawy:
•
aktywnie pracuje w zespole projektowym.
Typy zieleni miejskiej na wybranych przykładach (przedstawienie terenów
wybranych do opracowywania koncepcji projektowych na ćwiczeniach).
Podstawowe zasady kompozycji, kreowania i specyfiki funkcji małych wnętrz
miejskich (skwer, plac miejski). Inwentaryzacja dendrologiczna oraz analiza
stanu istniejącego i uwarunkowań historycznych wybranego terenu zieleni
miejskiej. Katalog inspiracji dotyczących zagospodarowania terenów zieleni
miejskiej, stosowanych nasadzeń, oświetlenia, typów nawierzchni oraz
elementów małej architektury. Projekt wybranego terenu zieleni: plansze z
zagospodarowaniem terenu, doborem nasadzeń, oświetlenia i nawierzchni,
wymiarowaniem. Część opisowa projektu - charakterystyka koncepcji oraz
objaśnienie poszczególnych plansz projektowych. Wykonanie makiety na
podstawie sporządzonego projektu zagospodarowania terenu zieleni.
Zaliczenie ćwiczeń - na podstawie projektu graficznego, opracowanego w
zespole, wraz z częścią opisową, makietą oraz katalogiem inspiracji.
Na ocenę końcową wpływają również oceny cząstkowe, uzyskiwane przez
studentów na zajęciach klauzurowych oraz aktywność i praca indywidualna na
pozostałych ćwiczeniach.
•
Böhm A.,1998, Wnętrze w kompozycji krajobrazu. Wybrane elementy genezy
i analizy porównawczej pojęcia. Politechnika Krakowska, Kraków.
•
Neufert E.,2003, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego.
Arkady, Warszawa.
•
Wejhert K.,2008, Elementy kompozycji przestrzennej, Wydawnictwo
Arkady, Warszawa.
•
Sumień T.,1989, Kreacja i percepcja architektury miasta. Instytut
Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej. Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PROJEKTOWANIE III
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
03.0-AK-PROIII.30
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 4
8
ćwiczenia - 45 godzin - studia stacjonarne// 27 godzin studia niestacjonarne
prezentacja, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów, zajęcia projektowe.
Polski
Zaliczone przedmioty: Rysunek i rzeźba I i II, Podstawy projektowania,
Projektowanie I, II
Student:
Wiedza
•
zna główne funkcje terenów zieleni miejskiej,
•
rozumie istotę kształtowania środowiska,
•
objaśnia plany zagospodarowania terenów w różnych obiektach użyteczności
publicznej.
Umiejętności
•
wybiera elementy zagospodarowania adekwatne do specyfiki terenu
opracowania,
•
wykonuje projekt zagospodarowania przestrzennego,
•
planuje program wykonawczy,
•
przeprowadza inwentaryzację w formie opisowej i rysunkowej.
Postawy
• jest chętny do poszukiwania nowych rozwiązań koncepcyjnych przestrzeni
miejskiej.
• aktywnie pracuje w zespole projektowym.
Zasady kształtowania rekreacyjnych i reprezentacyjnych wnętrz miejskich
(bulwar, park miejski, teren rekreacji czynnej, zieleń przy obiektach użyteczności
publicznej). Prezentacja wybranych tematów do realizacji. Projekt obejmuje
inwentaryzację stanu istniejącego (zieleni, elementów małej architektury, stanu
nawierzchni itp.), analizy funkcjonalno-przestrzenne, krajobrazowe, przyrodnicze.
Opracowanie planu zagospodarowania terenu
i przekrojów w skali
1:500, wybranych szczegółów (rzuty, przekroje, pespektywa). Przygotowanie
doboru nasadzeń, oświetlenia, nawierzchni i elementów małej architektury,
stosowanych przy zagospodarowaniu terenów zieleni miejskiej. Sporządzenie
części opisowej projektu integralnej z załączonymi planszami projektowymi.
Wykonanie makiety na podstawie sporządzonej koncepcji zagospodarowania
terenu.
Zaliczenie ćwiczeń - ocena na podstawie projektu opracowanego w zespole, wraz
z częścią opisową i makietą. Ocena końcowa – średnia ocen cząstkowych,
uzyskanych na zajęciach klauzurowych oraz aktywność i praca indywidualna na
pozostałych ćwiczeniach.
• Bogdanowski J.,1968, Architektura krajobrazu, PWN, Warszawa – Kraków
• Haber Z., Urbański P.,2005, Kształtowanie terenów zieleni z elementami
ekologii, Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, Poznań.
• Neufert P.,1996, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego.
Arkady, Warszawa.
• Rylke J. (red.), 2002, Przyroda i miasto, t. I-IV, SGGW, Warszawa.
• Sumień T., 1989, Kreacja i percepcja architektury miasta. Instytut Gospodarki
Przestrzennej i Komunalnej, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PROJEKTOWANIE IV
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
03.0-AK-PROIV.31
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
III rok, semestr 5
8
Ćwiczenia - 45 godzin – studia stacjonarne // 27 godzin – studia niestacjonarne
prezentacja, ćwiczenia, rozwiązywanie problemów, zajęcia projektowe.
polski
Zaliczone przedmioty: Rysunek i rzeźba I i II; Podstawy projektowania,
Projektowanie I, II i III
Student:
Wiedza
• zna zasady kształtowania wielkoskalowych założeń krajobrazowych,
• opisuje współczesne rozwiązania kreacji przestrzeni.
Umiejętności
* , analizuje przestrzeń i wprowadza rozwiązania koncepcyjne,
* projektuje przestrzeń z zachowaniem tożsamości i historii miejsca,
* wykonuje projekt wielkoskalowy,
*przygotowuje rozwiązania kształtujące bezpieczną przestrzeń „przyjazną
człowiekowi” m.in. dla potrzeb osób niepełnosprawnych.
Postawy
* jest aktywny w pracy grupowej,
* wrażliwy na piękno krajobrazu i różnorodność jego form, upiększa otaczające
go środowisko.
Prezentacja podstawowych zagadnień związanych z projektowaniem terenów
o dużej powierzchni, tematycznych, oraz kształtowaniem krajobrazów złożonych
wraz z oceną ich funkcjonowania (tematyczny park miejski/wiejski, cmentarz
itp.) oraz aspektów rozwiązań projektowych, związanych z potrzebami osób
niepełnosprawnych. Zebranie katalogu inspiracji zgodnych z tematem
projektowym, opracowywanym na zajęciach. Opracowanie inwentaryzacji stanu
istniejącego i zieleni, analiz funkcjonalno-przestrzennych, krajobrazowych,
przyrodniczych oraz koncepcji zagospodarowania w skali ustalonej
z prowadzącym. W projekcie student uwzględnia powiązania kompozycyjne
i widokowe z sąsiednimi terenami. Sporządzenie plansz prezentujących wybrane
szczegóły koncepcji, uwzględniające rozwiązania, dotyczące zieleni,
dostosowania, oświetlenia oraz nawierzchni. Opracowanie części opisowej
projektu, zawierającej charakterystykę koncepcji oraz objaśnienia poszczególnych
plansz projektowych. Wykonanie makiety na podstawie sporządzonego projektu
zagospodarowania terenu zieleni.
Zaliczenie ćwiczeń – przedstawienie projektu opracowanego w zespole, wraz z
częścią opisową i makietą. Ocena końcowa – na podstawie ocen cząstkowych
uzyskanych na zajęciach klauzurowych; aktywność i praca indywidualna.
• Kozłowski J.,1980, Metodyka planowania urbanistycznego. Instytut
Kształtowania środowiska. Warszawa.
• Myczkowski Z.,2002, Tożsamość miejsca w krajobrazie strefy podmiejskiej
obszaru chronionego, V forum Architektury Krajobrazu, Wrocław.
• Pawlowska K.2001, Architektura krajobrazu a planowanie przestrzenne, Wyd.
Politechnika Krakowska, Kraków.
• Król B., Majdecki L., Wolski P. (red.), 1983, Kształtowanie krajobrazu stref
podmiejskich. Wydawnictwo SGGW-AR. Warszawa.
• Neufert P., 1996, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego.
Arkady, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PROJEKTOWANIE ZINTEGROWANE
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
03.0-AK-PRZ.32
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
III rok, semestr 6
8
wykład - 30 godzin// ćwiczenia -30 godzin – studia stacjonarne
wykład, prezentacja, praca grupowa, analiza problemowa,
Polski
Zaliczone przedmioty: grafika na poziomie zaawansowanym, planowanie
przestrzenne, podstawy projektowania, projektowanie I, II, III, IV.
Student:
Wiedza
• zna rodzaje terenów zdegradowane jak i cennych przyrodniczo,
• rozumie wytyczne projektowe - ogólne i szczegółowe - oraz
rozwiązania naprawcze,
• wskazuje właściwe, dla specyfiki tematu opracowania, rozwiązania
koncepcyjne.
Umiejętności
• opracowuje konwencjonalne i niekonwencjonalnie koncepcje
zagospodarowania przestrzeni,
• rozwiązuje problemy środowiskowe i architektoniczne.
Postawy
• ma potrzebę kreowania terenów zdegradowanych i wielkoskalowych,
• jest zdolny do oceny jakości krajobrazu i jego przekształcania
(upiększania).
Tworzenie rozwiązań innowacyjnych, powstających na styku architektury
krajobrazu i innych dziedzin związanych z gospodarka przestrzenną.
Projektowanie różnych form zagospodarowania przestrzennego zintegrowanych z
krajobrazem naturalnym zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. W
projekcie student uwzględnia powiązania planistyczne
i
środowiskowe, abiotyczne i biotyczne z sąsiednimi terenami oraz oddziaływania
antropogeniczne. Koncepcja zostaje opracowana w skali adekwatnej do rozmiaru
terenu, obejmuje inwentaryzację stanu istniejącego i zieleni, analizy
funkcjonalno-przestrzenne, krajobrazowe, przyrodnicze, wytyczne projektowe
oraz koncepcję zagospodarowania w skali ustalonej z prowadzącym.
Opracowanie części opisowej projektu, zawierającej charakterystykę koncepcji
oraz objaśnienia poszczególnych plansz projektowych. Wykonanie makiety na
podstawie sporządzonego projektu zagospodarowania terenu zieleni.
Zaliczenie ćwiczeń - Ocena na podstawie projektu opracowanego w zespole,
wraz z częścią opisową i makietą. Na ocenę końcową wpływają również oceny
cząstkowe, uzyskiwane przez studentów na zajęciach klauzurowych oraz
aktywność i praca indywidualna na pozostałych ćwiczeniach.
• Bell P.A., Green Th.C., Fisher J.D., Baum A.,2004, Psychologia
środowiskowa. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
• Dąbrowski L.T.,1977, Projektowanie regionalne. Regionalne plany
zagospodarowania przestrzennego, PWN, Warszawa.
• Lis A.,2004, Struktura relacji pomiędzy człowiekiem a parkiem i
ogrodem miejskim w procesie rekreacji, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
• Pawłowska K., 2001, Architektura krajobrazu a planowanie
przestrzenne, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
HISTORIA SZTUKI OGRODOWEJ I
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
01.9-AK-HSOI.35
Wymagania wstępne
Zaliczenie z przedmiotu Historia sztuki
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
.
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 3
4
wykład - 30 godzin – studia stacjonarne // 15 godzin – studia niestacjonarne
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów, zajęcia terenowe.
polski
Student:
Wiedza
• opisuje poszczególne style w sztuce ogrodowej.
• rozumie filozoficzne i ideowe założenia stylów w sztuce ogrodowej,
• zna symbolikę i cechy charakterystyczne poszczególnych epok i
stylów na przestrzeni wieków.
Umiejętności
• opracowuje autorską koncepcję projektową,
• analizuje ewolucję filozofii sztuki ogrodowej pod wpływem różnych
nurtów,
• ocenia walory estetyczne ogrodów krajobrazowych.
Postawy:
• ma świadomość wartości zabytków sztuki ogrodowej,
• jest refleksyjny i wrażliwy w kształtowaniu sztuki ogrodowej.
Sztuka ogrodowa na przestrzeni wieków. Symbolika i znacznie kluczowych
wyróżników. Sztuka antyczna – symbolika i filozofia. Przegląd ogrodów i
przestrzeni publicznych Mezopotamii, Egiptu, Grecji i Rzymu. Średniowiecze:
podstawy filozoficzne i religijne, charakterystyczne założenia. Początki
odrodzenia we Włoszech. Renesansowy ogród klasyczny
i
manierystyczny. Francuskie ogrody XVI i XVII wieku. Wzorcowe założenia
ideowe: Vaux le Vicomte i Wersal. Ogrody we Francji w XVIII wieku. Wpływy
egzotyczne i orientalne. Ogrody XVI-XVIII wieku w środkowej Europie.
Wpływy poszczególnych stylów (do XVIII wieku) w Rzeczypospolitej,
omówienie na wybranych przykładach. Ogrody krajobrazowe w XVIII wiecznej
Anglii. Przemiany ogrodów krajobrazowych na przełomie XVIII i XIX wieku.
Neoromantyzm - nurt naturalistyczny i wernakularny. The wild garden i Arts and
crafts garden – podstawa ideowa i wpływ na kształtowanie sztuki ogrodowej.
Modernizm – idee, kompozycja, struktura założeń. Wpływy orientalne
i japońskie.
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
Zaliczenie przedmiotu : egzamin ustny/pisemny
• Bogdanowski J.,2008, Polskie ogrody ozdobne. Historia i problemy
rewaloryzacji, Warszawa.
• Hobhouse P., 2005,Historia ogrodów, Wyd. Arkady, Warszawa.
• Majdecki L,2008, Historia ogrodów, PWN, Warszawa.
• Siewniak M., Mitkowska A.,1997, Tezaurus sztuki ogrodowej, Oficyna
Wydawnicza Rytm, Warszawa.
• Polska. Ogrody i Rezydencje, Wyd. Libra, Rzeszów, 2007.
II.B.14
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
HISTORIA SZTUKI OGRODOWEJ II
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
01.9-AK-HSOII.36
Wymagania wstępne
Zaliczony przedmiot: historia sztuki ogrodowej I
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
.
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 4
2
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów,
polski
Student:
Wiedza
•
zna ewolucję ogrodów na przestrzeni wieków,
•
rozpoznaje poszczególne style w sztuce ogrodowej,
•
opisuje podstawy filozoficzne i ideowe stylów w sztuce ogrodowej.
Umiejętności
•
wykorzystuje zdobytą wiedzę do kształtowania autorskich koncepcji
projektowych,
•
porównuje różne rozwiązania w celu opracowania własnej wizji ogrodu.
Postawy
•
jest wrażliwym, refleksyjnym praktykiem w projektowaniu własnych wizji,
•
postępuje zgodnie z poszanowaniem zasad etycznych.
II.B.12
Treści programowe
Ogrody Europy Środkowej od XVI do XVIII wieku – przemiany i wpływy
włoskie i francuskie. Ogrody XIX wieku, między modernizmem a naturalizmem.
20 lecie międzywojenne – tendencje i wpływy ideologiczne. Przestrzenie
publiczne na przestrzeni wieków - od starożytności do XIX wieku (przemiany,
tendencje). Promenada, skwer i park. Przestrzenie publiczne w XIX wieku –
przemiany, funkcja. Przegląd wybranych założeń. Ewolucja miejskich przestrzeni
publicznych na przełomie XIX i XX wieku. Porównanie pojęć krajobraz i miasto,
park i skwer, osiedle i kwartał zabudowy. Przestrzenie publiczne w pierwszej
połowie XX wieku. Style, tendencje i wzorce w kształtowaniu przestrzeni
publicznych w drugiej połowie XX wieku. Współczesne trendy i style
w kształtowaniu krajobrazu.
II.B.13
oceny)
Zaliczenie przedmiotu - ustny/pisemny.
II.B.14
•
Bogdanowski J.,2008, Polskie ogrody ozdobne. Historia i problemy
rewaloryzacji, Warszawa.
•
Böhm A., Zachariasz A.,2000,Architektura krajobrazu i sztuka ogrodowa.
Ilustrowany słownik angielsko-polski. Ośrodek Ochrony Zabytkowego
Krajobrazu ,Warszawa.
•
Ciołek G.,1979, Ogrody polskie, Arkady Warszawa.
• Siewniak M., Mitkowska A., 1997,Tezaurus sztuki ogrodowej, Oficyna
Wydawnicza Rytm, Warszawa.
• Podkarpacie, Ogrody Historyczne, Wyd. Libra, Rzeszów, 2008.
• Polska. Ogrody i Rezydencje, Wyd. Libra, Rzeszów, 2007.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
GRAFIKA INŻYNIERSKA I
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
03.5-AK-GRI.26
Wymagania wstępne
Zaliczony przedmiot: technologie informacyjne
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 3
4
prezentacja, rozwiązywanie problemów, projekt.
polski
Student:
Wiedza
•
zna podstawowe narzędzia w oprogramowaniu AutoCAD,
•
rozumie zasady tworzenia programu AutoCAD.
Umiejętności
•
edytuje obiekty 2D w oprogramowaniu AutoCAD,
•
wykonuje rysunki projektowe z zastosowaniem podstawowych
i zaawansowanych obiektów, w środowisku AutoCAD,
•
przygotowuje rysunki projektowe do druku.
Postawy
•
ma świadomość szerokiego wykorzystania współczesnych narzędzi i technik
komputerowych w projektowaniu,
Podstawy obsługi programu AutoCAD (tworzenie i zapisywanie pliku na dysku,
elementy okna programu, techniki pracy za pomocą myszy, oraz sposoby wyboru
poleceń), tworzenie profilu użytkownika. Obsługa menedżera warstw: tworzenie
i edycja nowych warstw (widoczność, zamknięcie, edycja koloru, szerokości oraz
rodzaju linii). Funkcje przełączników (skok, siatka i orto, śledzenie biegunowe,
wprowadzanie dynamiczne, lokalizacja względem punktu, właściwości obiektu)
oraz współrzędne punktów. Objaśnienie zasad korzystania z poleceń karty Rysuj
(linia, polilinia, linia konstrukcyjna, splajn, prostokąt, wielobok, łuk, okrąg,
elipsa, kreskowanie i gradient) oraz tworzenie za ich pomocą podstawowych
obiektów. Zasady korzystania z poleceń karty Modyfikuj (przesuń, kopiuj,
wymaż, utnij i wydłuż, rozbij, odsuń, lustro, szyk).Możliwości i sposoby
wymiarowania obiektów podstawowych oraz złożonych. Formy, style i opcje
tworzenia pól tekstowych.
Zaliczenie ćwiczeń - na podstawie cząstkowych ocen z kolokwiów (samodzielne
wykonanie zadań rysunkowych w oprogramowaniu AutoCAD); aktywność na
zajęciach i wykonanie zadań domowych.
•
AutoCAD w architekturze krajobrazu. Wprowadzenie. SGGW, Warszawa
2006.
•
Jaskulski A.,2010, AutoCAD 2010/LT2010+. Podstawy projektowania
parametrycznego i nieparametrycznego, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
•
Markiewicz R.,2008, Modelowanie 2D AutoCAD 2006 PL podstawy, Wyd.
REA, Warszawa
•
Pikoń A.,2008, AutoCAD 2008 PL pierwsze kroki, Wyd. Helion, Gliwice.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
GRAFIKA INŻYNIERSKA II
03.5-AK-GRII.27
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 4
2
ćwiczenia: 30 godzin – studia stacjonarne // 15 godzin – studia niestacjonarne
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów, zajęcia projektowe.
polski
Wymagania wstępne
Zaliczony przedmiot - Technologie informacyjne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
Student:
Wiedza
•
zna podstawowe i zaawansowane polecenia oraz narzędzia w
oprogramowaniu CorelDRAW,
Umiejętności
•
wykorzystuje poznane polecenia i funkcje do tworzenia oraz edytowania
obiektów graficznych i rysunków projektowych w oprogramowaniu
CorelDRAW,
•
opracowuje i przygotowuje plansze oraz postery w oprogramowaniu
CorelDRAW.
Postawy
•
ma świadomość wykorzystania dostępnych programów graficznych przez
architekta krajobrazu.
Podstawy obsługi programu CorelDRAW (tworzenie i zapisywanie pliku na
dysku. Elementy okna programu oraz sposoby wyboru poleceń). Opcje ustawień
dokumentu i obszaru roboczego. Tworzenie i właściwości warstw. Możliwości
zastosowania, funkcje i edycja linii, pędzli, konturów. Rysowanie kształtów za
pomocą podstawowych (prostokąt, elipsa, łuk, wielokąt) i zawansowanych
narzędzi (gwiazdy, spirale, siatki) narzędzi. Edycja obiektów podstawowych i
zaawansowanych oraz zmiana ich właściwości. Praca z paletami kolorów.
Wprowadzanie obiektów tekstowych, możliwości edycji tekstu. Wymiarowanie.
Importowanie i eksportowanie plików. Przygotowanie rysunków do druku.
Zaliczenie przedmiotu - na podstawie cząstkowych ocen z kolokwiów
(samodzielne wykonanie zadań rysunkowych w oprogramowaniu CorelDRAW
na komputerze), aktywność na zajęciach i wykonanie wyznaczonych zadań.
•
Bain S., Wilkinson N.,2004, CorelDRAW 12 Oficjalny podręcznik, Wyd.
Helion, Gliwice.
•
Wrotek W.,2008, Po prostu CorelDRAW X4PL,Wyd. Helion, Gliwice.
• Zimek R.,2008, ABC CorelDRAW X4 PL. Ćwiczenia praktyczne, Wyd. Helion,
Gliwice.
• Żak A., 2006, CorelDRAW – skrypty, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• Shami R.,2002, CorelDRAW czyli Komputerowe Rysowanie, Help
komputerowa Oficyna Wydawnicza, Michałowice.
• Zimek R., 2008, CorelDraw X3 PL. Kurs, Wyd. Helion, Gliwice.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
SZATA ROŚLINNA I FAUNA II
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
13.9-AK-SRFII.23
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 3
4
wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia terenowe.
polski
Znajomość podstawowych zagadnień z biologii.
Student:
Wiedza
•
zna podstawy systematyki roślin,
•
objaśnia systematykę roślin drzewiastych,
•
rozumie wymagania roślin oraz cechy charakterystyczne ich budowy.
Umiejętności
•
dobiera gatunki roślin do określonego stanowiska,
•
analizuje gatunki roślin według ich wymagań,
•
wykonuje samodzielnie inwentaryzację dendrologiczną.
Postawy
•
zdolny do kreatywnego kształtowania autorskich kompozycji roślin,
•
świadomy potrzeby poszanowania przyrody, roślin i krajobrazu.
Podstawowe pojęcia i zagadnienia: krajobraz, ekosystem, szata roślinna. Pokroje
roślin. Zmienność sezonowa i plastyczna. Podstawy systematyki roślin
drzewiastych. Omówienie wybranych rodzin i rodzajów roślin zdrewniałych, ze
szczególnym uwzględnieniem: wymagań glebowych, odporności rośliny na
warunki miejskie i zanieczyszczenia, wymagań związanych ze stanowiskiem
(nasłonecznienie, wilgotność, pH gleby), zastosowania projektowego, walorów
plastycznych, zmienności sezonowej. Rozpoznawanie oraz określanie cech
charakterystycznych wybranych rodzin i rodzajów.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny z kolokwiów cząstkowych
Ocena końcowa: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów - egzamin ustny/ pisemny.
•
Brickell Ch. (red.),1999, Wielka encyklopedia roślin ogrodowych, Muza
S.A., Warszawa.
•
Bugała W., 1979, Drzewa i krzewy dla terenów zieleni, Wyd. PWRiL,
Warszawa.
•
Bugała W., 2000, Drzewa i krzewy, Wyd. PWRi L, Warszawa.
• Encyklopedia Roślin Ogrodowych. Aranżacje (oprac. zbiorowe), 2005,
Wyd. Arti, Warszawa.
•
Kremer B.,2009, Czy Wiesz Jakie to Drzewo?, Wyd. Multico,
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
SZATA ROŚLINNA I FAUNA III
13.9-AK-SRFIII.24
podstawowy
II rok, semestr 4
2
wykład - 15 godzin // ćwiczenia- 15 godzin - studia niestacjonarne
polski
Zaliczony przedmiot: szata roślinna i fauna I
Student:
Wiedza
•
zna systematykę roślin,
•
rozpoznaje rośliny omawiane w semestrze,
•
opisuje wymagania roślin oraz cechy charakterystyczne ich budowy.
Umiejętności:
•
dobiera i łączy gatunki roślin według ich wymagań do określonego
stanowiska,
•
Postawy
•
•
świadomy potrzeby poszanowania przyrody, roślin i krajobrazu.
Podstawy systematyki roślin drzewiastych. Omówienie wybranych rodzin
i rodzajów roślin zdrewniałych, ze szczególnym uwzględnieniem: wymagań
glebowych, odporności rośliny na warunki miejskie i zanieczyszczenia, wymagań
związanych ze stanowiskiem (nasłonecznienie, wilgotność, pH gleby),
zastosowania projektowego, walorów plastycznych, zmienności sezonowej.
Rozpoznawanie oraz określanie cech charakterystycznych wybranych rodzin
i rodzajów.
Zaliczenie ćwiczeń – na podstawie aktywności na zajęciach, ocen z kolokwiów
cząstkowych. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
•
Brickell Ch. (red.),1999, Wielka encyklopedia roślin ogrodowych. Muza
S.A., Warszawa.
•
Bugała W.,1979, Drzewa i krzewy dla terenów zieleni, Wyd. PWRiL,
Warszawa.
•
Bugała W.,2000, Drzewa i krzewy iglaste, Wyd. PWRiL, Warszawa.
•
Encyklopedia Roślin Ogrodowych. Aranżacje (oprac. zbiorowe), 2005, Wyd.
Arti, Warszawa.
•
Kremer B., 2009,Czy wiesz jakie to drzewo?, Wyd. Multico, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
SZATA ROŚLINNA I FAUNA IV
13.9-AK-SRFIV.25
obowiązkowy
zaawansowany
III rok, semestr 5
3
polski
Zaliczone przedmioty: szata roślinna i fauna I i II
Student:
Wiedza
•
zna systematykę roślin omawianych w ramach przedmiotu,
•
rozpoznaje rośliny omawiane w semestrze,
•
opisuje rośliny wykorzystane w projektowaniu.
Umiejętności
•
dobiera i łączy gatunki roślin według ich wymagań do określonego
stanowiska,
•
Postawy
•
•
ma poczucie poszanowania przyrody, roślin i krajobrazu.
Podstawy systematyki roślin drzewiastych. Omówienie wybranych rodzin
i rodzajów roślin zdrewniałych, ze szczególnym uwzględnieniem: wymagań
glebowych, odporności rośliny na warunki miejskie i zanieczyszczenia, wymagań
związanych ze stanowiskiem (nasłonecznienie, wilgotność, pH gleby),
zastosowania projektowego, walorów plastycznych, zmienności sezonowej.
Rozpoznawanie oraz określanie cech charakterystycznych wybranych rodzin
i rodzajów.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny na kolokwiów cząstkowych
Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
•
Brickell Ch. (red.),1999,Wielka encyklopedia roślin ogrodowych, Wyd.
Muza, Warszawa.
•
Bugała W.,1979, Drzewa i krzewy dla terenów zieleni, Wyd. PWRiL,
Warszawa.
•
Bugała W.,2000, Drzewa i krzewy iglaste, Wyd. PWRiL, Warszawa.
• Encyklopedia Roślin Ogrodowych. Aranżacje (oprac. zbiorowe), 2005,
Wyd. Arti, Warszawa.
•
Kremer B.,2009,Czy wiesz jakie to drzewo?, Wyd. Multico,
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
GLEBOZNAWSTWO I GEOGRAFIA GLEB
07.4-AK-GGG.34
obowiązkowy
podstawowy
II rok, semestr 4
2
Wykład - 30 godzin // ćwiczenia - 15 godzin – studia stacjonarne
Wykład - 15 godzin // ćwiczenia - 12 godzin - studia niestacjonarne
Wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia terenowe i laboratoryjne
polski
Znajomość podstawowych pojęć z geografii fizycznej (na poziomie szkoły
średniej) i geomorfologii.
Student:
Wiedza
•
rozumie zjawiska zachodzące w glebie i czynniki wpływające na powstanie i
rozwój pokrywy glebowej,
•
opisuje poszczególne rodzaje gleb, typy i podtypy gleb,
•
zna właściwości chemiczne i fizykochemiczne gleb,
•
opisuje typologizację i rozmieszczenie gleb.
Umiejętności
•
ocenia fizyczne właściwości gleb związane z fazą stałą, ciekłą i gazową,
•
sporządza i opisuje profil glebowy,
•
wykonuje podstawowe analizy glebowe.
Postawy
•
dostrzega związki pomiędzy kształtowaniem środowiska przyrodniczego
i krajobrazu a rozmieszczeniem różnych typów gleb.
Czynniki glebotwórcze, budowa profilu gleby. Gleba jako środowisko
trójfazowe. Właściwości poszczególnych faz budujących glebę. Sorpcja glebowa
ze szczególnym uwzględnieniem sorpcji wymiennej – budowa i działanie
kompleksu sorpcyjnego gleby w odniesieniu do mineralnego odżywiania roślin.
Biogeochemia makro i niektórych mikroelementów w glebie. Właściwości
fizyczne i wodne gleb. Przegląd systematyki gleb Polski. Zasady
międzynarodowej klasyfikacji.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny z kolokwiów cząstkowych,
ocena z zajęć terenowych. Ocena końcowa na podstawie średniej ocen ciągłych z
ćwiczeń.
•
Kabata-Pendias A., Pendias H.,1999, Biogeochemia pierwiastków
śladowych, PWN, Warszawa.
•
Prusinkiewicz Z., i in. 2005, Badania ekologiczno-gleboznawcze, PWN,
Warszawa.
•
Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 3 lutego 1995 r. (Dz.U.
z 1995 r., Nr 95, poz. 678).
Literatura uzupełniająca
•
Ustawa o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 22
maja 1997 r. (Dz. U. z 1997 r., Nr 60, poz. 370).
•
Zawadzki S.,1999, Gleboznawstwo, PWRiL, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
GEODEZJA I KARTOGRAFIA
07.6-AK-GIK.37
obowiązkowy
II rok, semestr 4
2
Wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia terenowe
polski
Zaliczone przedmioty: matematyka I i II, fizyka
Student:
Wiedza
•
zna zasady wykonywania podstawowych pomiarów geodezyjnych,
•
rozumie podstawy matematyczne i klasyfikacje map.
Umiejętności
•
tworzy elementy map, np.: kartodiagramy, kartogramy,
•
wykorzystuje cechy danych przestrzennych do opisu terenu,
•
wykorzystuje system lokalizacji GPS do pomiarów terenu.
•
wykonuje proste pomiary geodezyjne.
Postawy
•
ma świadomość znaczenia narzędzi geodezyjnych i kartograficznych w
projektowaniu przestrzeni.
Odwzorowanie kartograficzne. Mapa. Skala. Podziałka. Pomiary liniowe, zasady
sporządzania szkicu. Osnowa geodezyjna i pomiarowa. Sposoby obliczania
powierzchni. Klasyfikacja niwelacji. Niwelatory. Zastosowanie niwelacji
w architekturze krajobrazu. Niwelacja terenowa. Pomiary realizacyjne, GPS.
Inwentaryzacja terenów zieleni. Ewidencja gruntów. Kartografia w kształtowaniu
i ochronie środowiska. Podstawy matematyczne i klasyfikacja map. Mapy
topograficzne – zakres treści, funkcje i wykorzystanie. Cechy danych
przestrzennych. Metodyka kartograficzna: kartodiagram, kartogram, metoda
kropkowa, izarytmiczna, zasięgów, chorochromatyczna i sygnaturowa.
Generalizacja kartograficzna mapy i uogólnienie informacji. Satelitarny system
lokalizacji – GPS. Pozyskiwanie i przetwarzanie danych teledetekcyjnych.
Charakterystyka krajobrazu na podstawie danych teledetekcyjnych.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny na kolokwiów cząstkowych,
ocena zajęć terenowych. Ocena końcowa – średnia ocen ciągłych.
Zaliczenie wykładów - Egzamin – ustny/pisemny.
•
Ciołkosz A., Kęsik A.,1989, Teledetekcja satelitarna, PWN, .Warszawa.
•
Gałda M., Kujawski E., Przewłocki S.,1994, Geodezja i miernictwo
budowlane, PPKW Warszawa-Wrocław.
•
Jankowska M., Lisiewicz S.,1998, Kartograficzne i geodezyjne metody
badania zmian środowiska, AR, Poznań.
•
Jansen J. R., 2000 Remote sensing of the environment an Earth resource
perspective, Prentice Hall, Upper sadle River.
•
Kaczmarek L., Medyńska-Gulij B.,2007, Źródła i metody pozyskiwania
danych przestrzennych w badaniach środowiska przyrodniczego,
Wydawnictwo naukowe Bogucki, Poznań.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
URZĄDZANIE I PROJEKTOWANIE KRAJOBRAZU
02.9-AK-UPK.38
obowiązkowy
III rok, semestr 5
4
wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia terenowe, zajęcia projektowe
polski
Zaliczone przedmioty: projektowanie I-III, szata roślinna i fauna I-II
Student:
Wiedza
•
rozumie zasady wykonywania i organizacji robót budowlanych,
•
zna podstawową terminologię dotyczącą urządzania i pielęgnowania
krajobrazu.
Umiejętności
•
przygotowuje projekt robót ziemnych,
•
wykorzystuje podstawowe wiadomości dotyczące urządzania krajobrazu do
tworzenia i kreacji przestrzeni,
•
wybiera teren do zagospodarowania,
•
tworzy obiekty małej architektury do świadomej kreacji przestrzeni,
•
wykonuje prace ogrodnicze
Postawy
•
postępuje zgodnie z zasadami etyki zawodowej,
Organizacja placu i robót budowlanych. Nanoszenie projektu na grunt,
wykonawstwo robót ziemnych. Infrastruktura – instalacje podziemne związane
z nawadnianiem i odwadnianiem oraz oświetleniem. Zbiorniki wodne i baseny
ogrodowe. Narzędzia i urządzenia do wykonywania prac ogrodniczych.
Ogrodzenia, drogi, ścieżki, place, schody, mury oporowe i murki ozdobne,
pergole, trejaże, trawniki i murawy. Drzewa i kwiaty - sadzenie drzew
i żywopłotów. Urządzanie rabat bylinowych, dobór gatunków, warunki
środowiskowe, leczenie drzew, wskazania do rewaloryzacji ogrodów. Pomiary
terenowe mas ziemi - podstawowe wiadomości. Systemy zraszające –
projektowanie i budowa. Wiadomości o zbiornikach wodnych – rodzaje
zbiorników wodnych, budowa i projektowanie zbiorników wodnych. Budowle
ogrodowe – projektowanie, rodzaje i budowa. Nasadzenia roślinne. Leczenie
drzew.
Zaliczenie ćwiczeń – aktywność na zajęciach, oceny na kolokwiów cząstkowych,
sprawozdania z zajęć terenowych. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z
ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów – egzamin ustny/pisemny.
•
Bartosiewicz A., 1998, Urządzanie terenów zieleni, WSiP Warszawa.
•
Bogdanowski J.,1976,
Kompozycja i planowanie w architekturze
krajobrazu, PAN, Warszawa.
•
Borcz Z.,1997, Elementy planowania zieleni, Wydawnictwo Akademii
Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław.
•
Głowacki P., Niemirski A.,1986, Ogrodzenia, murki, PWRiL Warszawa.
•
Kosmala M.,1994, Podstawy oceny i kształtowania terenów zabaw dla
dzieci. Krajobrazy, SGGW Warszawa.
•
Gadomska E., Gadomski K., 2005, Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni
(cz. I, II ,III) Hortpress.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
MATERIAŁOZNAWSTWO
06.7-AK-MAł.33
obowiązkowy
III rok, semestr 5
2
wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia projektowe
polski
Zaliczony przedmiot: podstawy projektowania krajobrazu, rzeźba
Student:
Wiedza
•
zna podstawowe materiały i wyroby stosowane w budownictwie,
w tzw. „małej architekturze”,
•
opisuje normy techniczne – cechy materiałów (gęstość, wytrzymałość,
twardość, konsystencję itp.).
Umiejętności
•
dobiera właściwe materiały i wyroby do tzw. „małej architektury”,
•
łączy i stosuje materiały mające zastosowanie w budownictwie,
•
wykorzystuje techniczne rozwiązania budowlane i instalacyjne w obiektach
architektury krajobrazu.
Postawy
•
postępuje z poszanowaniem norm etycznych i norm BHP.
Podstawy mechaniki budowli. Materiały: beton, żelbet i strunobeton, żeliwo,
żelazo a stal. Twardość metali kolorowych i ich stopów. Wykorzystanie szkła w
konstrukcjach i jego wytrzymałość. Tworzywa sztuczne. Powłoki malarskie i
impregnaty, materiały ociepleniowe, geowłókniny.
Materiały ceramiczne,
drewno, drewnopochodne, materiały bitumiczne. Rodzaje spoiw i ich
wytrzymałość. Estetyka. Zaprawy. Praktyczne wykorzystanie materiałów do
budownictwa drogowego i budowli ziemnych. Normy techniczne, oznaczanie
cech technicznych (gęstość, twardość, ciągliwość, konsystencja, wytrzymałość na
ściskanie, wytrzymałość na zginanie).
sprawozdanie z zajęć terenowych. Ocena końcowa – średnia ocen z ćwiczeń.
•
Kolendowicz T., 1977, Mechanika budowli dla architektów, ARKADY
Warszawa.
•
Kosmala M., Susk Z., 2001, Materiały budowlane w architekturze
krajobrazu, Skrypt Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
•
Stefańczyk B., 2005, Budownictwo Ogólne, tom 1. Materiały i wyroby
budowlane ARKADY, Warszawa.
•
Szymański Sz., Kołakowski J., 1978, Materiały budowlane z technologią
betonu, Skrypt Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
•
Żenczykowski W., 1967, Budownictwo ogólne t.1. Materiały budowlane,
ARKADY Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
PLANOWANIE PRZESTRZENNE
02.0-AK-PLP.39
obowiązkowy
III rok, semestr 5
2
Wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia projektowe
polski
Zaliczenie przedmiotów: Podstawy projektowania, Projektowanie I, II
Student:
Wiedza
•
rozumie podstawowe zagadnienia z zakresu planowania przestrzennego,
•
opisuje różne rodzaje dokumentów planistycznych oraz system planowania
w Polsce, Unii Europejskiej i na świecie.
Umiejętności
•
stosuje metody używane w planowaniu przestrzennym,
•
zbiera materiały i wykonuje analizy niezbędne w procesie sporządzania
dokumentów planistycznych,
•
określa wnioski i wytyczne wynikające z przeprowadzonych analiz,
•
przygotowuje niezbędne dokumenty planistyczne.
Postawy
•
postępuje zgodnie z obowiązującymi aktami prawnymi z zakresu planowania
przestrzennego.
Historia powstania dyscypliny planowanie przestrzenne. Planowanie przestrzenne
i jego powiązania z innymi dziedzinami nauki. System planowania
przestrzennego w Polsce, UE i na świecie. Podmioty planowania przestrzennego.
Polityki i strategie przestrzenne, studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego. Plany miejscowe, regionalne, krajowe i ich
wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu. Akty prawne dotyczące
planowania przestrzennego i akty pokrewne. Realizacja i powiązania planów na
różnych szczeblach w tym międzynarodowych. Tendencje w planowaniu
przestrzennym. Analiza przykładowych opracowań planistycznych, konstrukcja
i opracowanie planów.
ocena z wykonanego projektu. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z
ćwiczeń.
• Domański R.,1988,Gospodarka przestrzenna, PWN, Warszawa.
• Mrozowicki E., Pogodziński Z., Więckowicz Z.,1992,Planowanie przestrzenne
i projektowanie terenów wiejskich,. Wyd. AR Wrocław.
• Pawłowska K..2001,Architektura krajobrazu a planowanie przestrzenne, Wyd.
Politechniki Krakowskiej, Krak ów.
• Tkocz J.,1998, Organizacja przestrzenna wsi w Polsce, Katowice.
• Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr
80, poz. 717).
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
BUDOWNICTWO
06.9-AK-BUD.40
obowiązkowy
III rok, semestr 6
2
Wykład - 12 godzin // ćwiczenia -15 godzin - studia niestacjonarne
polski
Zaliczenie z przedmiotu: Materiałoznawstwo
Student:
Wiedza
• zna podstawy z zakresu budownictwa,
• definiuje podstawowe pojęcia - budownictwo, budynek, budowla,
konstrukcja itp.
• objaśnia kubaturę projektowanych obiektów w zależności od
wykorzystywanych materiałów.
Umiejętności
• stosuje rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe, które można
zastosować przy budowie określonych obiektów,
• analizuje określone rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe przy
wznoszeniu niewielkich budowli i budynków,
• planuje prace związane z wykonawstwem projektów.
Postawy
• postępuje zgodnie z poszanowaniem zasad etyki zawodowej.
Wprowadzenie do budownictwa. Definicje wybranych określeń: budownictwo,
budowla, budynek. Rodzaje konstrukcji obiektów budowlanych. Statyka budowy
– obliczanie naprężeń w elementach ściskanych i rozciąganych osiowo
i mimośrodowo oraz zginanych, wyznaczanie obciążeń w obiektach
kubaturowych i ziemnych (mury oporowe). Obciążenie stałe i użytkowe.
Podstawowe zasady technologii robót budowlanych. Organizacja budowy,
obmiaru i kosztorysowania. Prawo budowlane.
ocena z wykonanego projektu. Ocena końcowa – średnia ocen ciągłych z
ćwiczeń.
• Mielczarek Z.,2001, Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym,
Arkady Warszawa.
• Pyrak S., Włodarczyk W.,2003, Posadowienie budowli, konstrukcje
murowane i drewniane, konstrukcje budowlane 3, WSiP Warszawa.
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki
i ich usytuowanie (Dz. Urz. 2002 r., Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
• Sieczkowski Kapela., Kapela M.,1996, Projektowanie konstrukcji
budowlanych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej
Warszawa.
• Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. Urz.
2003 r., Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.).
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
INFRASTRUKTURA
02.9-AK-INF.42
obowiązkowy
podstwowy
III rok, semestr 6
4
polski
Zaliczenie z przedmiotu: Fizjografia, Podstawy projektowania, Projektowania I, II
Student:
Wiedza
• zna elementy infrastruktury: sieć wodociągową, kanalizacyjną, gazową,
elektroenergetyczną, ciepłowniczą i komunikacją,
• rozumie sposoby rozmieszczania infrastruktury w różnych miejscach –
ulice, tunele itp.
Umiejętności
• sporządza inwentaryzację elementów infrastruktury,
• opisuje parametry infrastruktury,
• dobiera odpowiednie parametry dla elementów infrastruktury.
Postawy
• jest przewidujący, postępuje z poszanowaniem zasad etycznych.
Podstawowe zagadnienia związane z infrastrukturą. Charakterystyka
podstawowych składników infrastruktury technicznej w jednostkach
osiedleńczych (wodociąg, kanalizacja, przewody i kable mediów energetycznych,
telekomunikacja). Sposoby rozmieszczenia infrastruktury w ulicach „wąskich
i szerokich”, tunele zbiorcze. Podstawy projektowania infrastruktury technicznej.
Sposoby opisu i nanoszenia na mapę danych dotyczących rozmieszczenia
i funkcjonowania infrastruktury technicznej.
ocena z wykonanego projektu. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z
ćwiczeń.
• Borcz Z., 2000, Infrastruktura terenów wiejskich, Wydawnictwo AR we
Wrocławiu.
• Błażejewski R., 2003, Kanalizacja wsi, Wyd. PZiTS Oddział
Wielkopolski, Poznań.
• Łomotowski J., Szpindor A.,1999, Nowoczesne systemy oczyszczania
ścieków, Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
• Mielcarzewicz systemów.,2000, Obliczanie systemów zaopatrzenia w
wodę, Wydawnictwo Arkady, Warszawa.
• Siemiński J., (red.), 1996,.Studia nad infrastrukturą wsi polskiej, Tom IIV, Wydawnictwo PAN Instytut rozwoju wsi i Rolnictwa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
Język wykładowy
II.B.9
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
.
STYLOZNAWSTWO
03.9-AK-STY.41
obowiązkowy
podstawowy
IV rok, semestr 7
3
wykład - 30 godzin – studia stacjonarne
prezentacja, analiza problemowa
polski
zaliczony przedmiot: historia sztuki.
Student:
Wiedza
• zna podstawowe style architektoniczne,
• rozumie filozofię poszczególnych nurtów i stylów architektonicznych,
• definiuje podstawowe pojęcia i zna ich ewolucję na przestrzeni wieków.
Umiejętności
• opisuje styl na wybranych obiektach,
• wykorzystuje wiedzę teoretyczną do spójnego projektowania przestrzeni
uwarunkowanej historycznie.
Postawy
• jest otwarty na dziedzictwo kulturowe i poszanowanie jego wartości,
• refleksyjnie postrzega relacje – historia a sztuka.
II.B.12
Treści programowe
Styl w teorii i praktyce architektury krajobrazu i sztuki ogrodowej. Podstawowe
pojęcia, różnice regionalne. Zróżnicowanie stylu, styl a maniera, modus,
stylizacja. Stylizacja w krajobrazie, możliwości wykorzystania sztuki do
efektywnego kreowania przestrzeni. Cechy charakterystyczne podstawowych
stylów w sztuce i architekturze: starożytność, barok, gotyk, renesans, barok, style
historyczne, eklektyzm, futuryzm, modernizm, współczesne tendencje. Historia
technik artystycznych.
II.B.13
oceny)
II.B.14
• Biuletyn Historia Sztuki, R. 40 (1978), nr 1.
• Białostocki J.,1996, Styl i modus w sztukach plastycznych [w]: Sztuka i
myśl humanistyczna, Warszawa.
• Broniewski T.,1990, Historia architektury dla wszystkich. Wrocław.
• Estreicher K.,1977, Historia sztuki w zarysie, Warszawa.
• Kębłowski J.,1987, Dzieje sztuki w Polsce, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PRACOWNIA INŻYNIERSKA
II.B.2
II.B.3
II.B.4
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
16.0-AK-PRI.43
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
II.B.13
II.B.14
.
obowiązkowy
podstawowy
rok III, semestr 5
rok IV, semestr 7
15
rok III, semestr 6.
Ćwiczenia - 30 godzin – studia stacjonarne// 20 godzin – studia niestacjonarne
rok IV, semestr 7
Ćwiczenia - 30 godzin – studia stacjonarne// 20 godzin – studia niestacjonarne
praca w laboratorium (pracownia komputerowa i projektowa).
polski
Zaliczone przedmioty: zasady projektowania krajobrazu; projektowanie I, II, III i
IV; projektowanie zintegrowane,
Student:
Wiedza
• zna style w architekturze,
• rozumie filozofię poszczególnych nurtów i stylów architektonicznych
• objaśnia rozwój stylów architektonicznych na przestrzeni wieków.
Umiejętność
• wykonuje samodzielnie waloryzację i inwentaryzację terenu
przewidzianego pod projekt,
• opracowuje zasady i sposób zagospodarowania terenu,
• organizuje prace terenowe i projektowe,
• weryfikuje badania terenowe z dostępną dokumentacją,
• wykonuje projekt koncepcyjny i szczegółowy.
Postawy
• jest operatywny w pracy indywidualnej i zespołowej,
• doskonali swoje kompetencje realizacyjne.
Zasady nomenklatury diagnozowania i identyfikacji projektu. Prace terenowe
związane z projektem. Wykorzystanie sprzętu laboratoryjnego
i
terenowego, uwzględnienie zasad pracy w określonym krajobrazie. Wykonanie
Treści programowe
analiz tematycznych oraz projektu wybranego tematycznie (architektura leśna,
miejska, wiejska, itp.) przez studenta pod kierunkiem opiekuna – promotora
pracy.
Forma i warunki zaliczenia (metody Zaliczenie przedmiotu – ocena po akceptacji przygotowanego przez studenta
projektu inżynierskiego oraz prezentacji cząstkowych.
oceny)
• Jones A. Duck R., Reed R., Weyers J.,2002, Nauki o środowisku.
Ćwiczenia praktyczne, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca:
• Bogdanowski J.,1968, Architektura krajobrazu, PWN,
•
Warszawa – Kraków.
Böhm A., 2006, Planowanie przestrzenne dla architektów
krajobrazu, O czynniku kompozycji, Wyd. Politechniki
Krakowskiej, Kraków.
KARTA PRZEDMIOTU
.
„Moduły”
- przedmioty do
wyboru
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ I
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
OBIEKTY MAŁEJ ARCHITEKTURY
Wymagania wstępne
Zaliczony przedmiot: podstawy projektowania
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
02.1-AK-MAA.44A
fakultatywny dowolnego wyboru
zaawansowany
II rok, semestr 4
2
wykład- 30 godzin - studia stacjonarne i niestacjonarne
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów
polski
Student:
Wiedza
• zna różne style małej architektury ogrodowej, parków, placów,
bulwarów, wnętrz krajobrazowych,
• opisuje obiekty kultu religijnego.
Umiejętności
• klasyfikuje obiekty użytkowe,
• charakteryzuje obiekty małej architektury użytkowej,
• analizuje obiekty użytkowe służące rekreacji codziennej
Postawy
* jest otwarty na tworzenie obiektów małej architektury w środowisku, nie
tylko, lokalnym.
Mała architektura w projektowaniu ogrodów, placów, bulwarów, parków,
wnętrz krajobrazowych. Historia użytkowania, zdobnictwo, zastosowania.
Obiekty architektury ogrodowej: altany, posągi, fontanny, wodotryski.
Obiekty kultu religijnego, takie jak: kapliczka, krzyż przydrożny, krzyże
pokutne, figury wotywne. Obiekty użytkowe służące rekreacji codziennej:
piaskownica, huśtawka, drabinka, ławki oraz utrzymaniu porządku, takie jak:
śmietnik, ogrodzenie, bramy. Obiekty użytkowe: wiaty, przystanki,
śmietniki, lampy oświetleniowe, oświetlenie ogrodowe i drogowe,
oświetlenie miejskie.
• Białostocki J.,1966, Styl i modus w sztukach plastycznych. [w]:
Sztuka i myśl humanistyczna, Warszawa.
• Biuletyn „Historia Sztuki”, R. 40 (1978), nr 1.
• Broniewski T.,1990, Historia architektury dla wszystkich,
Wrocław.
• Estreicher K., 1977, Historia sztuki w zarysie. Warszawa.
• Kębłowski J.,1987, Dzieje sztuki w Polsce, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
.
MATERIAŁY OZDOBNE W ARCHITEKTURZE KRAJOBRAZU
02.9-AK-MOA.44B
zaawansowany
II rok, semestr 4
2
wykład - 30 godzin – studia stacjonarne
wykład, prezentacja, analiza problemowa
polski
brak
Student:
Wiedza
• zna różne materiały ozdobne użyteczne dla architekta krajobrazu,
• opisuje techniki wykonywania materiałów ozdobnych.
Umiejętności
• charakteryzuje różne rodzaje materiałów ozdobnych naturalnych
i sztucznych,
• analizuje rodzaj materiału i jego funkcje,
• planuje przeznaczenie materiału w zależności od jego typu.
Postawy
• dba o szczegóły i jest elastyczny w doborze tworzywa.
• jest chętny w doskonaleniu swoich umiejętności.
Rola materiałów ozdobnych w architekturze krajobrazu. Rodzaje materiałów
ozdobnych naturalnych i sztucznych. Kowalstwo artystyczne, jego funkcje
i znaczenie. Materiały drogowe, kamień ozdobny, żwiry, grysy, otoczaki.
Techniki gabionowe. Materiały z tworzyw niestandardowych, nowoczesnych.
Szkło i rodzaje szkła. Możliwości wykorzystania drewna i materiałów
nietrwałych.
• Atlas kamieni do ogrodu, „h.g. Braune”, Jawor, 2004.
• Atlas kamieni naturalnych dostępnych na rynku polskim „h.g. Braune”,
Jawor, 2005.
• Ingald A., 2005,,Płoty i płotki, Wyd. Arkady, Warszawa.
• Kamienie budowlane w Polsce, Wyd. P.I.G., Warszawa 1996.
• Kopczyński K., Skoczylas J., 2006, Kamień w religii, kulturze i sztuce.
Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ I
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
ZADRZEWIENIA W KRAJOBRAZIE KULTUROWYM
02.5-AK-ZKK.44C
zaawansowany
II rok, semestr 4
2
Wykład - 30 godzin – studia stacjonarne
Wykład - 30 godzin - studia niestacjonarne
Wykład, prezentacja, analiza problemowa
polski
Zaliczone przedmioty: Szata roślinna i fauna I
Student:
Wiedza
• zna zasady projektowania zadrzewień w krajobrazie kulturowym,
• identyfikuje typy zadrzewień,
• rozumie podstawowe zasady fitomelioracji.
Umiejętności
• weryfikuje wiedzę z praktyką projektową,
• dobiera typ (rodzaj) zadrzewienia do określonego obszaru zgodnie z
dokumentacją planistyczną,
• analizuje zasady inwentaryzacji i projektowania zadrzewień,
Postawy
• świadomy znaczenia zadrzewienia w architekturze krajobrazu.
II.B.12
Treści programowe
Podstawowe pojęcia, rodzaje zadrzewień i ich funkcje. Znaczenie zadrzewień w
krajobrazie wiejskim i miejskim. Zadrzewienie śródpolne i ich znaczenie dla
ekosystemów polnych i upraw. Podstawy formalnoprawne. Krajowy program
zwiększania lesistości. Zadrzewienia: terenów otwartych, traktów, terenów
budowlanych, przemysłowych, porekultywacyjnych, wiejskich, na terenach
wypoczynkowych, itd. Funkcje ochronne, techniczne i estetyczne. Fitomelioracja.
Zasady inwentaryzacji i projektowania zadrzewień. Dobór drzew i krzewów.
Ocena atrakcyjności krajobrazowej zadrzewień, metody wyceny drzew.
II.B.13
oceny)
Zaliczenie wykładów - egzamin pisemny/ ustny.
II.B.14
• Bogdanowski J., Łuczyńska-Bruzda M., Novak Z.,1973, Architektura
krajobrazu, PWN, Warszawa.
• Budzyński W.,2002,Zadrzewienia, ich rola dla środowiska
przyrodniczego i metody wprowadzania., Wydawnictwo Świat,
Warszawa.
• Karg J., Karlik B.,1993, Zadrzewienia na obszarach wiejskich, PAN,
Poznań.
• Zajączkowski K.,Zajączkowska B.,1995, Ekologiczne znaczenie
zadrzewień w krajobrazie rolniczym oraz podstawowe elementy
strategii ich rozwoju w przyrodniczo gospodarczych w warunkach
Polski, IBL, Warszawa.
• Zajączkowski K. (red.), 2001, Dobór drzew i krzewów do zadrzewień na
obszarach wiejskich, IBL, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ II
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
PIELĘGNACJA I CHIRURGIA DRZEW
01.4-AK-PCD.45A
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
wykład – studia stacjonarne - 30 godzin – studia stacjonarne
wykład – 15 godzin – studia niestacjonarne
prezentacja, rozwiązywanie problemów
polski
Zaliczone przedmioty: Szata roślinna i fauna I-II
Student:
Wiedza
• zna zasady pielęgnacji i leczenia drzew ozdobnych,
• rozumie problematykę pielęgnacji i chirurgii drzew starych, pomników
przyrody,
• rozpoznaje uszkodzenia drzew.
Umiejętności
• rozwiązuje problemy pielęgnowania i leczenia drzew,
• dobiera środki do ochrony drzew,
• analizuje sposoby zabezpieczenia drzew przed zmiennymi warunkami
termicznymi.
Postawy
• ma świadomość znaczenia pielęgnacji i chirurgii drzew w odpowiednim
utrzymywaniu jakości środowiska krajobrazowego.
II.B.12
Treści programowe
Zagadnienia leczenia i pielęgnowania drzew ozdobnych. Pielęgnowanie i
chirurgia drzew starych, stanowiących pomniki przyrody. Dobór środków
ochrony. Ochrona drzew przed glonami, mchami i wątrobowcami. Zadrzewienia
terenów miejskich, ogrodów, przydomowych, dróg, autostrad. Preparaty polecane
do pielęgnacji drzew.
II.B.13
oceny)
II.B.14
• Bugała W.,2000, Drzewa i krzewy, PWRiL, Warszawa.
• Chachulski Z., 1992, Chirurgia drzew, Lerovil, Otwock.
• Godet J. D., 1999, Drzewa i krzewy, rozpoznawanie gatunków,
Wydawnictwo Mulico.
• Kościelny S., Sękowski B.,1970, Drzewa i krzewy, klucze do
oznaczenia, PWRiL, Warszawa.
• Seneta W., Dolatowski J.,2002, Dendrologia, PWN, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ II
II.B.1
Nazwa przedmiotu
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
SZTUKI OGRODNICZE - ROZMNAŻANIE GENERATYWNE
I WEGETATYWNE ROŚLIN OZDOBNYCH
01.4-AK-SZO.45B
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
wykład – studia stacjonarne - 30 godzin – studia stacjonarne // 15 godzin – studia
niestacjonarne
prezentacja, rozwiązywanie problemów
polski
Zaliczone przedmioty: Szata roślinna i fauna I-II, biologia i fizjologia roślin
Student:
Wiedza
• zna zasady rozmnażania generatywnego roślin,
• rozumie zasady rozmnażania wegetatywnego roślin,
• rozróżnia i opisuje podstawowe techniki ogrodnicze.
Umiejętności
• analizuje rozmnażanie wegetatywne za pośrednictwem rozłogów, bulw,
kłączy, cebul itp.
• porównuje rodzaje odkładów,
• odróżnia rodzaje szczepień,
• ocenia drzewa po szczepieniu.
Postawy
• wyraża dojrzałe opinie nt. rozmnażania roślin i ich właściwego
wykorzystania w projektowaniu ogrodów.
Rozmnażanie generatywne. Rozmnażanie wegetatywne za pośrednictwem
rozłogów, bulw, kłączy, cebul, turionów i odrostów. Podstawowe techniki
ogrodnicze: podział lub fragmentacja. Odkłady: poziome (zwykłe i płaskie);
pionowe i powietrzne. Sadzonki - rodzaje sadzonek (zdrewniałe, pół-zdrewniałe
i zielne). Szczepienie – typy. Oddziaływanie między zrazem i podkładką.
Anatomia
i histologia drzewa szczepionego. Fizjologia drzewa szczepionego
– wpływ podkładki na zraz, kultury in vitro.
*
Sękowski B.,Wilczkiewicz M.,Hrynkiewicz-Sudnik J.,1999, Rozmnażanie
drzew i krzewów nagozalążkowych, PWN, Warszawa.
* Sękowski B., Wilczkiewicz M., Hrynkiewicz-Sudnik J.,2000, Rozmnażanie
drzew i krzewów liściastych , PWN, Warszawa.
* Bärtels A.,1982, Rozmnażanie drzew i krzewów ozdobnych , PWRiL.
Warszawa.
• Bugała W., 2000, Drzewa i krzewy , PWRiL, Warszawa.
• Godet D.J.,1997, Drzewa i krzewy - rozpoznawanie gatunków , Delta
W-Z, Warszawa.
• Seneta W., Dolatowski J., 1997, Dendrologia , PWN, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ II
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
LEŚNICTWO
Wymagania wstępne
Zaliczanie z przedmiotów: Szata roślinna i Fauna I, II, III
01.6-AK-LEŚ.45C
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
polski
Student:
Wiedza
• rozumie funkcje ekologiczne lasu,
• objaśnia stopień antropopresji na lasy,
• zna systematykę i nomenklaturę roślin drzewiastych,
Umiejętności
• weryfikuje wiedzę teoretyczną w projektowaniu,
• przeprowadza inwentaryzację leśną,
• analizuje przestrzenne problemy gospodarki leśnej,
• charakteryzuje fitosocjologiczne zespoły leśne.
Postawy
• jest świadomy znaczenia leśnictwa i lasów w kształtowaniu krajobrazu
Polski, Europy i świata.
II.B.12
Treści programowe
Las jako ekosystem. Funkcje ekologiczne lasu, ich podział w zależności od
stopnia antropopresji (lasy pierwotne, naturalne, ochronne, gospodarcze,
plantacje; wielofunkcyjne). Pojęcie krajobrazu leśnego. Strukturalne
i funkcjonalne charakterystyki krajobrazu leśnego. Systematyka i nomenklatura
roślin drzewiastych. Cechy wyróżniające i walory roślin drzewiastych.
Zastosowania
drzew i roślin zielnych. Delimitacja krajobrazu leśnego
w kontekście klasyfikacji typologicznej krajobrazów naturalnych Polski.
Klasyfikacja fitosocjologiczna zespołów leśnych w ujęciu Matuszkiewicza.
Zagrożenia środowiska leśnego i ochrona lasów. Monitoring. Metody oceny
kondycji lasów. Teledetekcja w ocenie stanu środowiska leśnego. Przestrzenne
problemy
gospodarki
leśnej.
Koncepcja
zrównoważonego
rozwoju
i wielofunkcyjnej gospodarki leśnej a kształtowanie nowych zasad urządzania
lasu. Podstawy gospodarki leśnej oraz inwentaryzacji i regulacji w urządzaniu
lasu. Polityka leśna Polski.
II.B.13
oceny)
• Jaszczak R.,1999, Monitoring lasów, Wyd. AR w Poznaniu.
• Miś R.,2007, Urządzanie lasów wielofunkcyjnych, Wyd. II. Wyd. AR
w Poznaniu.
• Radecki W.,2006, Ustawa o lasach, Komentarz. Wyd. II. DIFIN
Centrum Doradztwa i Informacji, Warszawa.
• Szranka H.,1998, Zarys geografii lasów na świecie. Wyd. AR w
Poznaniu.
II.B.14
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ III
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
II.B.10 Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
PROJEKTOWANIE OGRODÓW WERTYKALNYCH
02.9-AK-POW.46A
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
ćwiczenia - 30 godzin – studia stacjonarne// 15 godzin – studia niestacjonarne
wykład, prezentacja, analiza problemowa, projektowanie
polski
Zaliczone przedmioty: podstawy projektowania; projektowanie I i II
Student:
Wiedza
• opisuje rodzaje ogrodów wertykalnych,
• zna materiały stosowane do ogrodów wertykalnych i urządzenia do
nawadniania roślin,
• rozpoznaje urządzenia do podtrzymywania i zabezpieczenia ścian.
Umiejętności
• tworzy odpowiednie warunki wilgotnościowe i insolacyjne do
wykonywanego projektu,
• sporządza wytyczne dotyczące doboru roślinności dla poszczególnych
ścian,
• stosuje odpowiednie materiały i systemy nawadniające,
• wykonuje projekt ogrodu wertykalnego.
Postawy
• jest kreatywny, w środowisku lokalnym dba o estetykę zdewastowanych
terenów.
Stosowanie ogrodów wertykalnych, teoria i praktyka. Wytyczne projektowe.
Metody uprawy, dobór roślinności. Insolacja i warunki wilgotnościowe.
Problematyka zabezpieczeń i obciążeń ścian. Pielęgnacja roślin w zależności od
zastosowanych systemów. Materiały stosowane w realizacji ogrodów
wertykalnych. Stelaże, systemy nawadniające. Zagadnienia formalno-prawne.
Student wykonuje projekt ogrodu wertykalnego wybranego.
Zaliczenie ćwiczeń – na podstawie oceny z projektu graficznego (wraz z częścią
opisową, makietą oraz katalogiem inspiracji i pamiętnikiem projektanta). Na
ocenę końcową wpływają również oceny cząstkowe, uzyskiwane przez studentów
na zajęciach klauzurowych oraz aktywność i praca indywidualna na pozostałych
ćwiczeniach.
• Ogrody. Projekty polskich architektów krajobrazu, 2009, Muza,
Warszawa (praca zbiorowa).
• Clifto J., 2008, Projektowanie ogrodów, Bellona, Warszawa
• Branżowe katalogi i czasopisma.
• Prince George’s County,1993, Design Manual for Use of Bioretention
in Stormwater Management, Prince George’s County, MD Department
of Environmental Protection. Watershed Protection Branch, Landover,
MD.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ III
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
ćwiczenia - 30 godzin – studia stacjonarne // 15godzin – studia niestacjonarne
polski
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
PROJEKTOWANIE „ZIELONYCH DACHÓW”
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
02.9-APZD.46B
Student:
Wiedza
• opisuje historię powstawania i projektowania ogrodów na dachach,
• zna materiały stosowane do tworzenia ogrodów na dachach.
Umiejętności
• dobiera roślinność do różnych typów dachów w zależności od
warunków konstrukcyjnych i aranżacyjnych,
• przygotowuje układy warstw izolacyjnych do różnych typów ogrodów,
• wykonuje projekt ogrodu „zielony dach”.
Postawy
• jest kreatywny i wrażliwy na upiększanie terenów zdewastowanych w
różnych aglomeracjach miejskich, zdewastowanych i wiejskich.
Historia projektowania zielonych dachów, możliwości ich stosowania - teoria i
praktyka. Wytyczne projektowe. Dobór i pielęgnacja roślinności. Metody uprawy.
Dobór układu warstw dachu. Problematyka zabezpieczeń i obciążeń dachów .
Materiały stosowane w realizacji ogrodów na dachach. Stelaże, systemy
nawadniające i odwadniające, drenaż. Zagadnienia formalno-prawne. Student
wykonuje projekt ogrodu „zielony dach” na wybranym budynku.
Zaliczenie ćwiczeń - ocena na podstawie projektu graficznego, wraz z częścią
opisową, makietą oraz katalogiem inspiracji i pamiętnikiem projektanta. Na ocenę
końcową wpływają również oceny cząstkowe, uzyskiwane przez studentów na
zajęciach klauzurowych oraz aktywność i praca indywidualna na pozostałych
ćwiczeniach.
• Ślusarek J., 2010, Rozwiązania strukturalno-materiałowe balkonów,
tarasów i dachów zielonych, Wyd. Politech. Śląskiej, Gliwice.
• Prince George’s County. 1993. Design Manual for Use of Bioretention
in Stormwater Management, Prince George’s County, MD Department
of Environmental Protection. Watershed Protection Branch, Landover,
MD.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ III
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
PROJEKTOWANIE OGRODÓW ZIMOWYCH
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
02.9-APOZ.46C
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
polski
Student:
Wiedza
• opisuje historię powstawania i projektowania ogrodów zimowych,
• zna materiały stosowane do ich tworzenia.
Umiejętności
• tworzy odpowiednią roślinność w zależności od warunków
insolacyjnych
i konstrukcji ogrodu,
• stosuje zasady biernego wykorzystywania energii słonecznej dla
zaspokajania potrzeb utworzonego biotopu ogrodu zimowego,
• wykonuje projekt ogrodu zimowego.
Postawy
• przejawia aktywność w zakresie poprawy atrakcyjności posesji i
tworzenia małych wnętrz krajobrazowych.
Historia ogrodów zimowych, zasady konstrukcji i projektowania - teoria
i praktyka. Wytyczne projektowe. Dobór i pielęgnacja roślinności. Metody
uprawy. Materiały stosowane w realizacji ogrodów zimowych. Altany szklane,
oranżerie, patio, werandy. Insolacja. Bierne wykorzystywanie energii słonecznej.
Wentylacja, ocieplenie. Zagadnienia formalno-prawne. Student wykonuje projekt
zimowego ogrodu.
Zaliczenie ćwiczeń - ocena na podstawie projektu graficznego, wraz z częścią
opisową, makietą oraz katalogiem inspiracji i pamiętnikiem projektanta. Na ocenę
końcową wpływają również oceny cząstkowe, uzyskiwane przez studentów na
zajęciach klauzurowych oraz aktywność i praca indywidualna na pozostałych
ćwiczeniach.
• Ślusarek J.,2006,Rozwiązania strukturalno-materiałowe balkonów,
tarasów i dachów zielonych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej,
Gliwice.
•
•
•
Branżowe katalogi i czasopisma.
Kovar L. Hascovec L.,2006, Folie, szklarnie ogrody zimowe, Natalis.
Frantz J., Hanke S., Krampen M., Schempp D., 2000, Ogród zimowy
przykłady projektów architektonicznych i rozmieszczenia roślin, Wyd.
Arkady, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ IV
II.B.1
Nazwa przedmiotu
ZASADY I PROCEDURY DOBORU ROŚLIN
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
01.4-AK-ZDR.47A
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
wykład, prezentacja, analiza problemowa, zajęcia projektowe, zajęcia terenowe
polski
Student:
Wiedza
• zna procedury doboru roślin,
• opisuje warunki siedliskowe roślin,
• rozumie zasady tworzenia kompozycji roślinnych.
Umiejętności
• opracowuje różne strategie doboru roślin w zależności od wielkości
projektowanego obszaru,
• sporządza spisy roślin w raz z ich rozmieszczeniem na projektowanym
terenie oraz opisuje ich sposób pielęgnacji,
• wykonuje projekt zagospodarowania wybranego obszaru ze
szczególnym uwzględnieniem procedur, i zasad doboru roślin.
Postawy
• ma świadomość znaczenia procedury doboru roślin w projektach
architektonicznych.
Rodzaje roślin ozdobnych i ich zastosowanie. Sztuka kompozycji. Kompozycje
kolorystyczne. Wykorzystanie różnych technik plastycznych. Podstawowe zasady
kompozycji. Ogrody parterowe. Dobór kolorów. Zmienność sezonowa – długość i
pora kwitnienia. Zmienność kwitnienia w czasie dnia. Typy roślin: drzewa,
krzewy, rośliny, zielne, jednoroczne, byliny, rośliny zawsze zielone i inne. Dobór
i zróżnicowanie wysokościowe. Sylwetki drzew, krzewów i roślin zielnych.
Znaczenie roślin ozdobnych. Warunki siedliskowe. Rodzaje i właściwości gleb.
Uprawa, melioracje i nawożenie. Zasady tworzenia kompozycji roślinnych
w różnych warunkach siedliskowych. Planowanie zabiegów pielęgnacyjnych.
Właściwy dobór roślin przy projektowaniu krajobrazu.
Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach, pisemne kolokwium na
ćwiczeniach, projekt końcowy. Ocena końcowa: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu. cz. I - praca zbiorowa
Wydawnictwo Hortpress, 2004, Warszawa.
• Bernaciak A., Omiecka J., Smogorzewska W.,2007, Rośliny ozdobne w
architekturze krajobrazu, cz. II, Wydawnictwo Hortpress, 2007,
Warszawa.
• Latocha P.,2005, Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu, cz. III Drzewa i krzewy iglaste, Wydawnictwo Hortpress, Warszawa.
• Latocha P., 2006,Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu, cz. IV Drzewa i krzewy liściaste, Wydawnictwo Hortpress, Warszawa.
• Gadomska E.,Nizińska A., Maśka A.,2008, Rośliny ozdobne w
architekturze krajobrazu. cz. V, Wydawnictwo Hortpress, Warszawa
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ IV
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
KOSZTORYSOWANIE PROJEKTÓW
01.2-AK-KP.47B
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
wykład - 30 godzin - ćwiczenia - 15 godzin – studia stacjonarne
wykład - 15 godzin - ćwiczenia - 12 godzin - studia niestacjonarne
polski
Zaliczone przedmioty: podstawy projektowania krajobrazu; projektowanie I, II
i III
Student:
Wiedza
• zna zasady i procedury kosztorysowania projektów,
• rozumie zasady sporządzania kosztorysów.
Umiejętności
• weryfikuje
kosztorysy
korzystając
ze
specjalistycznego
oprogramowania,
• wykorzystuje podstawy prawne dotyczące kosztorysowania,
• opracowuje szczegółowy projekt kosztorysu dla konkretnego obszaru
projektowego.
Postawy
• postępuje zgodnie z zasadami etyki zawodowej na każdym etapie
projektowania.
Zasady sporządzania kosztorysów. Podstawy prawne sporządzania kosztorysów.
Możliwości zastosowania specjalistycznego oprogramowania. Wariantowanie
koncepcji projektowych. Zapoznanie się z typowymi materiałami stosowanymi w
wykonawstwie projektów z zakresu architektury krajobrazu. Samodzielne
opracowanie kosztorysu na wybranych przykładach.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny kolokwia pisemnych
kolokwiów, projekt końcowy. Ocena końcowa: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Ujma A., 2010, Warunki techniczne wykonania i odbioru robót
budowlanych. Poradnik projektanta, kierownika budowy i inspektora
nadzoru., Wyd. Verlag Dashofer.
• Jaworski K. M.,2004, Podstawy organizacji budowy, Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa.
Literatura uzupelniająca:
• Rajczyk M., 2009, Kosztorysowanie robót budowlanych, Wydawnictwo
Politechniki Częstochowskiej.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ IV
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
Język wykładowy
II.B.9
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
WZORNIKI
03.9-AK-WZO.47C
zaawansowany
III rok, semestr 5
2
polski
Zaliczone przedmioty: rysunek i rzeźba; podstawy projektowania krajobrazu;
projektowanie I, II, III.
Student
Wiedza
• zna współczesne nurty i style graficzne,
• rozumie zasady kompozycji i tworzenia matryc plansz projektowych,
logo i autorskich znaków graficznych.
Umiejętności
• analizuje polskie i europejskie style graficzne i kreślarskie,
•
dobiera spójne kompozycyjne kolory i materiały w pracach autorskich,
• projektuje matrycę tematycznych plansz projektowych oraz logo,
Postawy
• jest kreatywny – tworzy oryginalne rozwiązania graficzne, będące
swoistą „wizytówką” projektanta.
Współczesne trendy i style graficzne oraz kreślarskie. Polskie oraz Europejskie
Normy – zasady funkcjonowania i zastosowanie w procesie projektowania. Dobór
kolorów, technik i stylów stosowanych w projektowaniu a tematyka koncepcji.
Rola idei oraz logo na poziomie koncepcyjnym. Zasady sporządzania modułów,
matryc plansz projektowych. Spójność kompozycji graficznej projektu.
Wprowadzanie akcentów oraz ozdobników w procesie koncepcyjnym
i projektowym na poziomie ogólnym i szczegółowym. Sporządzanie bloków,
matryc graficznych oznaczeń oraz wzorów zastosowanych w autorskich
projektach.
Zaliczenie ćwiczeń:
aktywność na zajęciach, pisemne kolokwium na
ćwiczeniach, Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Newark Q.,2006, Design i grafika dzisiaj podręcznik grafiki użytkownika,
Wyd. ABE Marketing, Warszawa.
• Pawłowski M.,2007, Grafika Artystyczna - Podręcznik warsztatowy, Wyd.
ASP Poznań.
• Miesięcznik „WIADOMOŚCI PKN. Normalizacja”, Wyd. Polski Komitet
Normalizacyjny.
• Neufert E.,2003, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego.
Arkady, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ V
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
INŻYNIERIA ŚRODOWISKA
06.9-AK-INŚ.48A
zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
polski
Zaliczenie z przedmiotów: Infrastruktura, Fizjografia, Podstawy Geologii i
geomorfologii
Student:
Wiedza
•
zna rodzaje budowli hydrotechnicznych,
•
opisuje podstawowe zanieczyszczenia środowiska,
•
rozróżnia
metody
rekultywacji
obszarów
zdegradowanych
i
przekształconych,
•
rozumie problemy ekonomiczne w inżynierii środowiska.
Umiejętności:
•
wyjaśnia warunki lokalizacji obiektów inżynieryjnych,
•
podejmuje decyzje dotyczące potrzeby oczyszczania ścieków na danym
terenie,
•
planuje lokalizację oczyszczalni ścieków różnego typu,
•
dobiera lokalizację obiektów hydrotechnicznych hydrotechnicznych
inżynieryjnych.
Postawy:
•
jest kreatywny w tworzeniu rozwiązań projektowych,
•
ustawicznie doskonali swój profesjonalizm zawodowy.
Pojęcie budowli hydrotechnicznych. Podstawowe typy ziemnych budowli
hydrotechnicznych. Ich usytuowanie i oddziaływanie na środowisko. Klasyfikacja
budowli hydrotechnicznych. Wpływ zanieczyszczeń obszarowych, w tym
składowania odpadów, na środowisko. Metody rekultywacji i zagospodarowania
terenów zdegradowanych działalnością człowieka. Oczyszczanie ścieków oraz
uzdatnianie wód dla celów przemysłowych, rolniczych i turystycznych.
Topograficzne, geologiczne i hydrogeologiczne warunki lokalizacji obiektów.
Techniki i technologia przeróbki oraz wykorzystania zanieczyszczeń i odpadów.
Zagadnienia globalne w inżynierii środowiska. Ekonomiczne aspekty inżynierii
środowiska.
Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów na
ćwiczeniach. Ocena końcowa: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
•
Bac S., Rojek M.,1995, Meteorologia i klimatologia w inżynierii środowiska,
Wrocław.
•
Byczkowski A.,1996, Hydrologia, Warszawa.
•
Głomb J.,1988, Drogowe budowle inżynierskie, Warszawa.
•
Kowal A., Świderska-Bróż M.,1996, Oczyszcanie wody, Warszawa –
Wrocław.
•
Wołoszyn J. i in.,2002, Budowa i utrzymanie mostów, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ V
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
WODA W KRAJOBRAZIE
02.5-AK-WWK.48C
zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
wykład - 15 godzin // ćwiczenia - 12 godzin; - studia niestacjonarne
polski
Zaliczenie z przedmiotu: Fizjografia
Student:
Wiedza
•
zna historię działań wodno-melioracyjnych,
•
opisuje zabiegi wodno-melioracyjne,
•
rozumie wpływ warunków wodnych na krajobraz,
•
opisuje sposoby regulacji stosunków wodnych,
Umiejętności
•
rozwiązuje zadania związane z obliczaniem bilansu wodnego na danym
terenie,
•
wykonuje inwentaryzację budowli hydrotechnicznych,
•
planuje stosowanie systemów drenarskich na obszarze objętym projektem,
•
sporządza projekt fitomelioracji,
•
opracowuje projekt gospodarki wodnej na danym obszarze.
Postawy
•
kreatywnie myśli, tworzy projekty dotyczące warunków wodnych na
terenach wymagających zmian.
Historia działań wodno-melioracyjnych w Polsce i na świecie. Zabiegi rolniczoleśne i wodno- techniczne a krajobraz. Czynniki wpływające na stosunki wodne
gleby, sposoby regulowania stosunków wodnych. Systemy drenarskie –
zastosowanie. Małe budowle wodne. Mała retencja. Zbiorniki wodne naturalne
i sztuczne - ich funkcja w krajobrazie. Budowa zbiorników wodnych. Pola
golfowe, zabiegi fitomelioracyjne i agromelioracyjne. Wpływ lasu na gospodarkę
wodną w zlewni. Metody regulowania stosunków wodnych w lasach.
Zaliczenie ćwiczeń aktywność na zajęciach, pisemne kolokwium na
ćwiczeniach, ocena z projektu. Ocena końcowa : średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
•
Bajkiewicz-Grabowska E., Mikulski Z.,1993, Hydrologia ogólna, PWN,
Warszawa.
•
Begemann W., Schiechtl H.M.,1999, Inżynieria ekologiczna w
budownictwie wodnym i ziemnym, Wyd. Arkady, Warszawa.
•
Pływaczyk A., Kowalczyk T.,2007, Gospodarowanie wodą w krajobrazie,
Skrypt UP we Wrocławiu.
* Prochala P., (red.), 1987,Podstawy melioracji rolnych, t. 1 i 2,
PWRiL, Warszawa.
•
Przewodnik do ćwiczeń z inżynierii środowiska – pod red. L. Pływaczka, AR
Wrocław nr 479, Wrocław 2003.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ V
II.B.1
Nazwa przedmiotu
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
WYBRANE PROBLEMY
I KRAJOBRAZU
KSZTAŁTOWANIA
ŚRODOWISKA
02.5-AK-WPK.48C
zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
polski
brak
Student:
Wiedza
•
zna koncepcje zrównoważonego rozwoju
•
rozumie istotę zmian krajobrazu w środowisku,
•
opisuje mierniki zrównoważonego rozwoju,
•
wie w jaki sposób racjonalnie gospodarować środowiskiem i krajobrazem na
terenach chronionych.
Umiejętności
•
rozwiązuje problemy ochrony środowiska na ternie objętym opracowaniem,
•
sporządza dokumentację przyrodniczą wybranego terenu,
•
planuje kompensację przyrodniczą na terenach zagrożonych
•
weryfikuje dokumenty planistyczne dotyczące ochrony środowiska i
krajobrazu,
•
wykonuje wycenę środowiska i krajobrazu.
Postawy:
•
postępuje z poszanowaniem norm etycznych.
Krajobraz jako element środowiska przyrodniczego. Koncepcja rozwoju
zrównoważonego. Mierniki zrównoważonego rozwoju (ONZ, OECD, UE)
Eksploatacja zasobów odnawialnych i nieodnawialnych a zmiany krajobrazowe.
Przemiany środowiskowe a przemiany krajobrazu. Wycena środowiska
i krajobrazu. Gospodarcze wykorzystanie ekosystemów. Problemy ochrony
środowiska przyrodniczego a planowanie przestrzenne. Wyznaczanie obszarów
chronionych, gospodarowanie na terenach chronionych.
Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach, pisemne kolokwia z ćwiczeń,
ocena z projektu. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów: egzamin ustny/pisemny
•
Ekonomia i środowisko, Warszawa-Białystok 2005.
•
Chełmicki W., 2002, Woda. Zasoby, degradacja, ochrona. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
•
Dobrzańska B., Dobrzański G., Kiełczewki D.,2008, Ochrona środowiska
przyrodniczego, Wyd. Naukowe, PWN, Warszawa.
•
Manteuffel H. Szoege, 2005, Zarys problemów ekonomiki środowiska,
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VI
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
ARCHITEKTURA I PLANOWANIE WSI
02.0-AK-APW.49A
zaawansowany
III rok, semestr 6
3
wykład - 30 godzin// ćwiczenia - 15 godzin – studia stacjonarne
polski
Zaliczenie z przedmiotów: Podstawy projektowania, Projektowanie I, II, III
Student:
Wiedza
•
zna historię planowania rozwoju wsi w Polsce i na świecie,
•
rozumie główne nurty i teorie rozwoju wsi,
•
opisuje trendy rozwoju współczesnej wsi.
Umiejętności
•
planuje proces odnowy wsi,
•
rozwija politykę zachowania krajobrazów wsi,
•
opracowuje rozwiązania kompensujące zmiany w krajobrazie wsi,
•
sporządza projekt odnowy wsi.
Postawy
•
w środowisku lokalnym jest aktywnym propagatorem odnowy wsi.
Historia badań nad planowaniem wsi. Planowanie wsi jako praktyka i nauka.
Główne teoretyczne orientacje w planowaniu wsi. Historyczne korzenie
planowania wsi, rozwój planowanie wsi w Europie i Polsce. Definiowanie wsi.
Urbanizacja wsi. Regionalne trendy decentralizacyjne. Relacje miasto-wieś.
Planowanie wsi a polityka. Krajowa polityka rozwoju obszarów wiejskich,
wspólnotowa polityka rolna Unii Europejskiej i jej wpływ na wieś. Aspekty
prawne związane z planowaniem wsi. Struktura ludności, dynamika i kierunki
zmian społecznych na wsiach polskich i europejskich. Planowanie urządzeniowe,
proces planowania. Odnowa wsi, proces planowana, odnowy i realizacji.
Planowanie osiedli wiejskich i ich wpływ na kształtowanie krajobrazu. Projekty
odnowy wsi.
Zaliczenie ćwiczeń : aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów,
ocena z projektu. Ocena końcowa : średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
•
Beyer R., Kuron I.,1995, Stadt- und Regionalmarketing – Irrweg oder Stein
der Wissen, DVAG, Bonn.
•
Borcz Z.,1999, Krajobraz nizinnych wsi dolnośląskich, Wydawnictwo
Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
•
Borcz Z., 2003, Architektura wsi, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we
Wrocławiu.
•
Henkel G.,1998, Der ländliche Raum, Treubner, Stuttgart.
•
Kamiński Z.,2008, Wspólczesne planowanie wsi w Polsce – zagadnienia
ruralisty, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VI
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
KONSERWACJA I REWALORYZACJA
02.1-AK-KIR.49B
zaawansowany
III rok, semestr 6
3
polski
Zaliczenie z przedmiotów: podstawy projektowania krajobrazu; projektowanie I,
II i III
Student:
Wiedza
• zna podstawy teoretyczne z zakresu konserwacji i rewaloryzacji
krajobrazu,
• rozumie zadania konserwatorskie, które wykonuje architekt krajobrazu,
• opisuje akty prawne związane z konserwacją rewaloryzacją obiektów,
• rozpoznaje współczesne trendy i rozwiązania konserwatorskie.
Umiejętności
• dobiera odpowiednie metody konserwacji i rewaloryzacji,
• sporządza dokumentację potrzebną do wykonania konserwacji i
rewaloryzacji obiektów,
• wykonuje koncepcję lub projekt konserwacji i rewaloryzacji założenia
parkowego, pałacowego itp..
Postawy:
• ma świadomość roli architekta krajobrazu w procesie konserwacji i
rewaloryzacji obiektów i obszarów cennych krajobrazowo.
Wprowadzenie - podstawowe pojęcia i zagadnienia: konserwacja, rewaloryzacja,
rewitalizacja, adaptacja, zabytek, walory kulturowe. Krajobraz historyczny a
kulturowy. Strefy ochrony konserwatorskiej. Zadania konserwatorskie,
rewitalizacyjne i rewaloryzacyjne w zakresie architektury krajobrazu. Przegląd
aktów prawnych z zakresu przedmiotu oraz ich zastosowanie w praktyce.
Współczesne trendy i rozwiązania konserwatorskie, rewaloryzacyjne i
rewitalizacyjne - historyzm a nowoczesność. Sporządzenie dokumentacji
projektowej związanej z obiektem objętym ochroną konserwatorską na wybranym
przykładzie.
Ocenianie ciągłe: aktywność na zajęciach, pisemne kolokwium na ćwiczeniach,
ocena z projektu.
Ocenianie końcowe: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń. Zaliczenie wykładu na
ocenę – forma pisemna lub ustna.
• Bogdanowski J.,1972, Konserwacja i kształtowanie w architekturze
krajobrazu, Kraków.
• Majdecki L.,1993, Ochrona i konserwacja zabytkowych założeń
ogrodowych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
• Małachowicz E.,2007,Konserwacja i rewaloryzacja architektury w
środowisku
kulturowym,
Oficyna
Wydawnicza
Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław.
• Małachowicz E.,1994, Konserwacja i rewaloryzacja architektury w
zespołach i krajobrazie, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
• Małachowicz E.,1994, Konserwacja i rewaloryzacja architektury w
zespołach i krajobrazie, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VI
II.B.1
Nazwa przedmiotu
II.B.2
Kod przedmiotu
II.B.3
Typ przedmiotu
II.B.4
Poziom przedmiotu
II.B.5
II.B.6
II.B.7
dydaktyczne i liczba godzin
zajęć)
II.B.8
Język wykładowy
II.B.9
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
Forma i warunki zaliczenia
(metody oceny)
II.B.14
RURALISTYKA
02.0-AK-RUR.49C
zaawansowany
III rok, semestr 6
3
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów , zajęcia projektowe
polski
II i III
Student:
Wiedza
• zna zasady planowania obszarów rolniczych,
• opisuje rozwój rolnictwa w Polsce,
• rozumie wpływ czynników przyrodniczo-geograficznych na rozwój
obszarów rolniczych,
• objaśnia podstawy agrometrii,
Umiejętności
• dobiera kształty osiedli wiejskich i układy gruntowe w zależności od
specyficznych warunków przyrodniczo-geograficznych,
• planuje osadnictwo wiejskie,
• opracowuje rozwój regionów rolniczych,
• stosuje podstawy ekologiczne do kreowania krajobrazu rolniczego,
• projektuje koncepcję lub projekt obszaru rolniczego.
Postawy
• ma świadomość zachowania obszarów rolniczych w zagospodarowaniu
przestrzennym,
•
jest aktywnym propagatorem osadnictwa wiejskiego w celu
podkreślenia i zachowania jego specyfiki.
Historia badań, definicje. Planowanie obszarów rolniczych. Rozwój osadnictwa
rolniczego w Polsce. Czynniki przyrodniczo-geograficzne. Czynniki społecznogospodarcze. Kształty osiedli wiejskich i układy gruntowe. Ekologia krajobrazu
rolniczego. Strefa żywicielska osadnictwa. Założenia przestrzenne planowania
terenów rolniczych. Rozłogi upraw i pola. Podstawy programowania i agrometria
Związki planu rolniczego z aktualnym stanem zagospodarowania przestrzennego.
Planowanie osiedli wiejskich. Urbanizacja osadnictwa wiejskiego. Działka
siedliskowa i zagroda jako element ośrodka mieszkalnego. Ośrodki
wielkotowarowej produkcji rolnej. Planowanie regionu rolniczego. Model planu
warstwowego. Turystyka w regionie rolniczym. Budownictwo wiejskie. Wpływ
czynników społeczno-gospodarczych na formy budownictwa. Budownictwo
użyteczności publicznej. Budownictwo inwentarskie. Budownictwo zagrodowe
Budownictwo wielkotowarowe.
Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów,
• Rzymkowski A., Chowaniec M., 1972, Ruralistyka, Wyd. Arkady,
Warszawa.
• Czarnecki W.,2004, Podstawy ruralistyki z elementami budownictwa
wiejskiego, Wyd. Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w
Białymstoku.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VII
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
Język wykładowy
II.B.10
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
PODSTAWY URBANISTYKI
02.3-AK-PUR.50A
zaawansowany
III rok, semestr 6
3
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów, projektowanie
polski
II i III
Student:
Wiedza
• zna podstawowe pojęcia urbanistyczne,
• opisuje założenia urbanistyczne w Polsce i innych krajach,
• rozumie zasady kompozycji przestrzennej,
• nazywa elementy kompozycji terenów w strukturze urbanistycznej.
Umiejętności:
• dobiera elementy kompozycji do terenu opracowania,
• wykorzystuje zasady kształtowania kompozycji,
• wykonuje dokumentację urbanistyczną,
• przygotowuje koncepcję zagospodarowania wybranego obszaru miasta.
Postawy
* jest kreatywny i świadomy roli architekta w procesie tworzenia i
zagospodarowywania miast.
Urbanistyka, ruralistyka, rozwój osadniczy. Urbanistyka starożytności. Osiedla
samorodne. Osiedla zakładane. Początki miast na ziemiach polskich. Miasta
średniowieczne. Miasto – podstawowe pojęcia. Podstawowe elementy
kompozycji przestrzennej. Zasady kształtowania kompozycji urbanistycznej.
Wnętrze – podstawowa jednostka kompozycji przestrzennej. Elementy
kompozycji terenów w strukturze urbanistycznej. Warunki naturalne jako
podstawa kompozycji miasta. Ćwiczenia klauzurowe (rysunkowe) – operowanie
elementami struktury przestrzennej miasta.
• Czarnecki W.,1968, Planowanie miast i osiedli, krajobraz i tereny
zielone, PWN Warszawa.
• Niewiadomski Z.,2003, Planowanie przestrzenne, Zarys systemu,
Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis.
• Norbert-Schulz C.,2000, Bycie, przestrzeń i architektura, Murator
Warszawa.
• Ostrowska W.,1996, Wprowadzenie do historii budowy miast – ludzie i
środowisko, Oficyna Wydawnicza Warszawa.
• Sumień T., 1989, Kreacja i percepcja architektury, IGPiK Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VII
II.B.1
Nazwa przedmiotu
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II i III
Student:
Wiedza
• zna
podstawowe
zasady
projektowania
miejskich
wnętrz
krajobrazowych,
• objaśnia powiązania kompozycyjne i widokowe z sąsiednimi
wnętrzami,
• definiuje miejskie wnętrze krajobrazowe.
Umiejętności
• dobiera elementy kompozycji do terenu opracowania,
• wykonuje analizy funkcjonalno-przestrzenne,
• opracowuje
koncepcję zagospodarowania wybranego wnętrza
krajobrazowego.
Postawy
• jest świadomym i wrażliwym kreatorem krajobrazu wnętrz miejskich.
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
PROJEKTOWANIE
MIEJSKICH
WNĘTRZ
KRAJOBRAZOWYCH
02.5-AK-PMW.50B
Fakultatywny dowolnego wyboru
Zaawansowany
III rok, semestr 6
3
Wykład - 30 godzin// ćwiczenia - 15 godzin – studia stacjonarne
Wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów, projektowanie
polski
Przedmiotem projektu jest wnętrze miejskie: plac, skwer, ulica. Uwzględnienie
powiązań kompozycyjnych i widokowych z sąsiednimi wnętrzami
urbanistycznymi. Opracowanie planu zagospodarowania w skali 1:500. Projekt
obejmuje inwentaryzację stanu istniejącego i zieleni, analizy funkcjonalnoprzestrzenne, krajobrazowe, przyrodnicze i koncepcję zagospodarowania w skali
1:500 oraz wybrane fragmenty wykonane w skali 1:200 (rzuty, przekroje,
perspektywa).
ocena z projektu. Ocena końcowa – średnia ocen ciągłych.
• Bogdanowski J., Łuczyńska-Bruzda A., Novak Z.,1979, Architektura
krajobrazu, PWN, Warszawa.
• Neufert P.,1996, Podręcznik projektowania architektonicznobudowlanego, Wyd. Arkady, Warszawa.
•
Rylke J. (red.), 2002, Przyroda i miasto, t. I-IV, SGGW, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VII
II.B.1
Nazwa przedmiotu
PROJEKTOWANIE PLACÓW ZABAW
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
02.9-AK-PPZ.50C
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zaawansowany
III rok, semestr 6
3
wykład - 30 godzin// ćwiczenia - 15 godzin studia stacjonarne
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów, projektowanie
polski
Zaliczone przedmioty - Podstawy projektowania, projektowanie I, II, III
Student:
Wiedza
• rozumie podstawowe zasady projektowania placów zabaw,
• zna normy i rozporządzenia dotyczące placów zabaw,
• wie, jakie rodzaje materiałów powinny być wykorzystane w
projektowaniu placów zabaw.
Umiejętności
• wybiera układ placu zabaw do planowanych zabaw psychoruchowych,
• opracowuje projekt zieleni,
• analizuje wady i zalety placów zabaw,
• stosuje bezpieczne rodzaje materiałów,
• projektuje plac zabaw bez barier architektonicznych,
Postawy
• ma świadomość odpowiedzialnej roli architekta w procesie tworzenia
placów zabaw.
Historia projektowania terenów rekreacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem
placów zabaw. Zabawy psychoruchowe różnych grup wiekowych. Rodzaje
urządzeń stosowanych na placach zabaw. Materiały stosowane na placach zabaw
– normy i bezpieczeństwo stosowania. Rodzaje terenów rekreacyjnych. Zasady
lokalizacji placów zabaw. Zieleń, dobór zieleni i gatunków bezpiecznych dla
dzieci. Zarządzanie terenami rekreacyjnymi. Obowiązki administratora placu
zabaw. Niepełnosprawni na placach zabaw – projekty integracyjne. Tereny
rekreacyjne, przeznaczenie, funkcja, ograniczenia.
ocena z projektu.
Zaliczenie wykładów : egzamin ustny/pisemny.
• Beltzig G.,2001, Księga placów zabaw, Typoscript, Wrocław.
• Jarosiński S.,1976, Terenowe urządzenia rekreacyjne dla dzieci. ZW
CRS, Warszawa.
• Kosmala M.,1995, Metoda oceny zagrożenia wypadkowego dzieci na
terenach zabaw, Rozprawy naukowe i monografie, Wyd. SGGW,
Warszawa.
* Śliwowska H., Węgrowski K.,1937, Ogrody jordanowskie. Główna Księgarnia
Wojskowa. Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VIII
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
METODY OCHRONY ROŚLIN
01.4-AK-MOR.51A
Zaawansowany
III rok, semestr 6
2
polski
Zaliczone przedmioty: biologia i fizjologia roślin
Student:
Wiedza
• zna metody ochrony roślin,
• objaśnia typy uszkodzeń roślin,
• opisuje skutki stosowania niesprawdzonych preparatów do ochrony
roślin,
Umiejętności
• stosuje różne metody ochrony roślin,
• dobiera preparaty ochrony roślin zgodnie z ich przeznaczeniem,
• opracowuje plan systemu ochrony roślin w cyklu wegetacyjnym.
Postawy
• ma świadomość potrzeby ochrony roślin przed szkodnikami
Choroby i szkodniki roślin. Typy uszkodzeń obserwowane na różnych częściach
roślin. Organizmy stwarzające zagrożenie dla ozdobnych krzewów liściastych –
opisy szkodników, objawy żerowania, zmiany chorobowe, stadia rozwoju, a także
metody zapobiegania im i zwalczania. Choroby i szkodniki roślin ozdobnych.
Przykłady metod i terminy zwalczania. Grupy preparatów do ochrony krzewów
ozdobnych przed chorobami. Preparaty polecane do zwalczania szkodników
krzewów ozdobnych. Ochrona drzew przed glonami, mchami i wątrobowcami.
Charakterystyka środków do ochrony drzew liściastych. Indeks polskich nazw
chorób i szkodników. Indeks łacińskich nazw chorób i szkodników. Ograniczanie
występowania chorób i szkodników.
Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów na
ćwiczeniach. Ocena końcowa : średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
Zaliczenie wykładów : egzamin ustny/pisemny.
• Boczek J.,1995, Nauka o szkodnikach roślin uprawnych, SGGW,
Warszawa.
• Boczek J.,1999, Zarys akarologii rolniczej, PWN, Warszawa.
• Borecki Z.,1984, Fungicydy stosowane w ochronie roślin, PWN
Warszawa.
• Colditz G.,1999, Pożyteczne i szkodliwe, Zwierzęta w ekosystemie
ogrodu, Diogenes Warszawa.
• Goszczyński W., 1993, Zoocydy w ochronie roślin, SGGW Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VIII
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
CHOROBY I SZKODNIKI ROŚLIN
04.4-AK-CSR.51B
zaawansowany
III rok, semestr 6
2
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów,
polski
Student:
Wiedza
• rozumie cele i sposoby ochrony roślin,
• zna choroby roślin ozdobnych,
• rozróżnia metody ochrony przed roślinożercami,
• objaśnia rodzaj zabiegów higieniczno-agrotechnicznych.
Umiejętności
• analizuje poznane - fizyczne i chemiczne - metody do ochrony roślin,
• diagnozuje choroby roślin ozdobnych,
• identyfikuje szkodniki,
• dobiera preparaty do ochrony krzewów ozdobnych.
Postawy
• jest przekonany o potrzebie ochrony roślin przed szkodnikami.
• postępuje z poszanowaniem zasad etyki.
Cele ochrony roślin. Entomologia. Przyczyny masowych roślinożerców. Czynniki
wpływające na liczebność fitofagów. Metody ochrony roślin przed
roślinożercami. Kwarantanna roślin: wewnętrzna i zewnętrzna. Zabiegi
higieniczno-agrotechniczne. Metody fizyczne i chemiczne ochrony roślin. Środki
ochrony roślin dopuszczone w integrowanych programach. Preparaty
mikrobiologiczne. Zoocydy. Metody biotechniczne. Metody biologiczne.
Fitopatologia. Szkody powodowane przez choroby roślin. Metody ograniczania
chorób roślin. Preparaty biologiczne do ograniczania chorób. Ochrona i leczenie
ran drzew. Ogólne zasady diagnostyki chorób roślin ozdobnych.
Zaliczenie ćwiczeń : aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów.
Ocena końcowa : średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Diagnostyka (t.1) szkodników roślin i ich wrogów naturalnych, SGGW
1994.
• Diagnostyka (t. II) szkodników roślin i ich wrogów naturalnych, SGGW
1996.
• Diagnostyka (t. III) szkodników roślin i ich wrogów naturalnych,
SGGW 1999.
• Diagnostyka (t. IV) szkodników roślin i ich wrogów naturalnych,
SGGW 2001.
• Ochrona ozdobnych krzewów liściastych, PLANTPRESS 2000.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ VIII
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
ENTOMOLOGIA STOSOWANA
01.4-AK-ENS.51C
Zaawansowany
III rok, semestr 6
2
polski
Student:
Wiedza
• rozumie gospodarcze znaczenie owadów,
• zna metody ochrony roślin przed nimi,
• rozpoznaje bioindykatory środowiska i owady „pożyteczne”.
II.B.11
II.B.12
II.B.13
II.B.14
Umiejętności
• przeprowadza inwentaryzację szkód wyrządzonych przez owady,
• ocenia rodzaj szkód,
• analizuje rodzaje metod biologicznych i genetycznych do walki z
owadami,
• interpretuje metody biologicznej walki ze szkodnikami.
Postawy
• jest otwarty na doskonalenie w zakresie entomologii stosowanej,
• postępuje w taki sposób, aby dobór roślin nie ograniczał nadmiaru
owadów na danym terenie.
Charakterystyka budowy zewnętrznej i anatomii owadów. Podstawowe
zagadnienia, dotyczące rozwoju, fizjologii i etologii owadów. Przegląd
systematyczny i filogeneza owadów. Zależności pomiędzy owadami i roślinami.
Szkodniki roślin, rozpoznawanie ich i walka z nimi. Bioindykatory środowiska
Treści programowe
i owady „pożyteczne”. Metody biologicznej walki ze szkodnikami.
Charakterystyka hodowli populacji szkodników w celu ich wykorzystania do
biologicznych i genetycznych metod walki.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów.
Ocena końcowa : średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
oceny)
Zaliczenie wykładów - egzamin ustny/ pisemny.
• Wilkaniec B., 2006, (red.), Entomologia stosowana, Wyd. AR Poznań.
• Kolk A.,Starzyk J.,1996, (red.), Atlas szkodliwych owadów leśnych,
Mulico Warszawa.
• Gutowski J.,2004,(red.),Drugie życie drzewa, WWV Polska, Warszawai innych materiałów
Hajnówka.
• Szujecki W.,1983, Ekologia owadów leśnych, PWRiL, Warszawa.
• Achremowicz J., 1988, Materiały do ćwiczeń z entomologii stosowanej,
skrypt AR Kraków.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ IX
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
EKOLOGIA KRAJOBRAZU
07.2-AK-EKK.52A
zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
wykład - 15 godzin // ćwiczenia- 12 godzin; - studia niestacjonarne
wykład, prezentacja, analiza problemowa,
polski
Zaliczenie z przedmiotów: Fizjografia, Szata roślinna i fauna I, II, II, IV
Student:
Wiedza
• rozumie związki pomiędzy walorami przyrodniczymi a krajobrazem,
• opisuje strukturę krajobrazu w zależności od jego rodzaju,
• zna typologie krajobrazów.
Umiejętności
• przeprowadza inwentaryzację krajobrazową,
• wykonuje dokumentację krajobrazu,
• opracowuje ocenę i wycenę krajobrazu.
Postawy
• ma
świadomość
wartości
krajobrazotwórczej
środowiska
przyrodniczego.
Zakres badań ekologii krajobrazu. Krajobraz w ujęciu biologicznym
i geograficznym. Funkcjonowanie przyrodnicze krajobrazu. Związki między
cechami elementów środowiska przyrodniczego a procesami i zjawiskami
przyrodniczymi oraz formami zagospodarowania przestrzennego. Elementy
struktury krajobrazu: wyspy środowiskowe. Typologia krajobrazów, ze
szczególnym uwzględnieniem krajobrazów górskich. Typologia fizycznogeograficzna Polski wg Kondrackiego. Krajobrazy roślinne Polski.
Zaliczenie ćwiczeń : aktywność na zajęciach, oceny z pisemnych kolokwiów .
Ocena końcowa: średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Rychlik A., Solon J.,1998, Ekologia krajobrazu, PWN, Warszawa.
• Ryszkowki L., Bałazy S.,1992, Wybrane problemy ekologii krajobrazu,
Wyd. PAN, Poznań.
• Kornaś J., Medwecka – Kornaś A.,2002, Geografia roślin, PWN,
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ IX
II.B.1
Nazwa przedmiotu
EKOLOGIA MIASTA
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
07.2-AK-EKM.52B
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
polski
Student:
Wiedza
• rozumie istotę procesu urbanizacji,
• zna zasady funkcjonowania ekosystemu miejskiego,
• definiuje skutki nieprzemyślanych decyzji planistycznych w tkance
miejskiej.
Umiejętności
• przeprowadza inwentaryzację terenu w tkance miejskiej,
• ocenia stan krajobrazu miejskiego i określa jego stopień dewastacji,
• ocenia charakter przekształceń szaty roślinnej,
• analizuje system strefowania i działania w krajobrazie miejskim,
• projektuje rozwiązania kompensujące zmiany w krajobrazie.
Postawy
• aktywny w pracy zespołowej, podejmuje działania w zakresie
kompensacji i kreacji tkanki miejskiej.
Ekologia miasta - jedynym z ważniejszych problemów, nie tylko naukowych, ale
również społeczno-gospodarczych. Proces urbanizacji zagęszczenie populacji
ludzi w miastach a problem czystego powietrza, czystej wody i pokarmu oraz
żywej zieleni, która określa świadomość i pewność istnienia człowieka.
Strukturalne i funkcjonalne charakterystyki krajobrazu
miejskiego.
Przekształcenia szaty roślinnej. Rośliny synantropijne. Fitocenozy. Klimat
miasta, gleby miejskie, hydrologia i hydrografia. Funkcjonowanie ekosystemu
miejskiego. Skutki nieprzemyślanych decyzji planistycznych, rozwiązań
przestrzennych i urbanistycznych w miastach w kontekście
pogorszenia
warunków ekologicznych oraz możliwości ich naprawy.
Zaliczenie ćwiczeń: aktywność na zajęciach, oceny kolokwia pisemnych
kolokwiów na ćwiczeniach. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Zimny H., 2005, Ekologia miasta, Agencja Reklamowo-Wydawnicza, Stare
Babice
• Orzeszek-Gajewska B., 1984, Kształtowanie terenów zieleni w miastach,
PWN, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ IX
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
ELEMENTY WALORYZACJI I OCHRONY KRAJOBRAZU
02.5-AK-EWO.52C
Zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
polski
Student:
Wiedza
• zna metody waloryzacji krajobrazu,
• definiuje główne elementy struktury krajobrazu,
• rozumie funkcjonowanie systemów ochrony krajobrazu w Polsce, Unii
Europejskiej i na świecie,
Umiejętności
• wykonuje waloryzację krajobrazową różnymi metodami na
zróżnicowanych obszarach,
• analizuje strukturę krajobrazu,
• wykonuje projekt kompensacji przyrodniczej.
Postawy
• ma świadomość znaczenia dokonywania waloryzacji krajobrazu.
Historia metod waloryzacji krajobrazu, definicje, funkcje. G ówne elementy
strukturalne krajobrazu, ich cechy, powiązania i funkcje. Miary krajobrazu.
Czynniki ró nicujące uk ady krajobrazowe. Teoria biogeografii wysp i
mozaiki
krajobrazowej
przestrzenne
II.B.12
Treści programowe
i
w
czasowe
badaniach
uk adów
krajobrazowych.
przyrodniczych.
Skalowanie
Wp yw
jako ci
rodowiska na walory przyrodnicze. Waloryzacja krajobrazów naturalnych
i antropogenicznie zmienionych. Wybrane metody i wska niki waloryzacji
przyrodniczej i estetycznej krajobrazu. Analiza struktury i funkcji oraz
waloryzacja zinwentaryzowanych elementów naturalnych,
pó naturalnych i antropogenicznych krajobrazu. Systemy ochrony przyrody
wraz z ochroną krajobrazu w Polsce, Europie i na wiecie. Sieć Natura
II.B.13
oceny)
2000. Wykonanie map tematycznych.
Zaliczenie ćwiczeń : aktywność na zajęciach, pisemne kolokwium na
ćwiczeniach. Ocena końcowa - średnia ocen ciągłych.
Literatura podstwowa:
•
krajobrazu
Ochrona przyrody i krajob
razu w planowaniu przestrzennym
•
Richling A., Solon J.,1994, Ekologia krajobrazu, Wyd. Naukowe
gmin, Instytut Ochrony rodowiska, Warszawa 1994.
II.B.14
PWN, Warszawa.
Literatura uzupe niająca:
•
Ryszkowski L., Ba azy S.,(red.–, 1993, Wybrane problemy
KARTA PRZEDMIOTU
ekologii krajobrazu, Zak ad Bada
•
.
rodowiska Rolniczego i
Le nego PAN, Warszawa.
Gergel S.E., Turner M.G. (red.),2002, Learning Landscape Ecology: A
practica,guide to concepts and techniques, Springer-Verlag.
MODUŁ X
II.B.1
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
zaawansowany
IV rok, semestr 7
3
polski
Wymagania wstępne
Zaliczone przedmioty: Rysunek i rzeźba, Historia sztuki
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
MALARSTWO W ARCHITEKTURZE KRAJOBRAZU
03.1-AK-MAK.53A
Student:
Wiedza
• zna główne nurty malarskie,
• rozumie filozofię dzieł twórców krajobrazu i istotę przemian (wizji),
• definiuje metody stosowania różnych technik malarskich w krajobrazie.
Umiejętności
• analizuje techniki malarskie i możliwości ich wykorzystania w
projektowaniu,
• rysuje projekt z wykorzystaniem poznanych technik.
Postawy
• jest wrażliwym odbiorcą dzieł sztuki,
• ma świadomość wykorzystania malarstwa w architekturze krajobrazu.
Wiadomości i pojęcia podstawowe z zakresu sztuki malarskiej. Motyw
krajobrazu, pejzażu, przyrody, wody, architektury w malarstwie na przestrzeni
wieków. Główne nurty w malarstwie oraz wiodący twórcy i ich dzieła. Przemiany
postrzegania przez twórców krajobrazu i jego odzwierciedlenie w ich dziełach.
Techniki malarskie. Możliwości wykorzystania różnych technik malarskich w
projektowaniu. Wyjścia do muzeów i galerii sztuki.
• Beckett W.,2009, Historia malarstwa. Wędrówki po historii sztuki
zachodu, Wyd. Arkady,Warszawa.
• Gariff D.,2009, Najsłynniejsi malarze ich inspiracje i oddziaływanie,
Wyd. Arkady, Warszawa.
• Malinowski J.,2003, Malarstwo polskie XIX wieku, Wyd. DiG,
Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ X
II.B.1
Nazwa przedmiotu
RZEŹBA W ARCHITEKTURZE KRAJOBRAZU
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Język wykładowy
03.1-AK-RWA.53B
Wymagania wstępne
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
zaawansowany
IV rok, semestr 7
3
wykład, prezentacja, rozwiązywanie problemów
polski
Student:
Wiedza
• definiuje główne nurty w rzeźbiarstwie,
• zna współczesne trendy w rzeźbiarstwie,
• objaśnia rolę i znaczenie rzeźby w krajobrazie.
Umiejętności
• analizuje krajobrazowe funkcje rzeźby,
• planuje działania dotyczące wpływu rzeźby na otaczający krajobraz i
przestrzeń.
Postawy
* jest świadomym kreatorem planowania rzeźby w przestrzeni publicznej.
II.B.12
Treści programowe
Wiadomości i pojęcia podstawowe z zakresu rzeźby. Główne nurty w rzeźbie na
przestrzeni wieków oraz wiodący twórcy i ich dzieła. Współczesne trendy.
Rzeźba w architekturze krajobrazu – rola i znaczenie w kształtowaniu przestrzeni
publicznych i prywatnych. Możliwości kształtowania funkcji i oddziaływanie
rzeźby na otaczającą przestrzeń. Techniki i materiały rzeźbiarskie. Wyjścia do
muzeów i galerii sztuki.
II.B.13
oceny)
II.B.14
• Cami J. T., Santamera J.,2007, Sztuka rzeźbienia w drewnie, Wyd.
Arkady, Warszawa.
• Hessenerg K.,2007, Podstawy rzeźby, Wyd. Arkady.
• Lachowski M., Awangarda wobec instytucji. O sposobach prezentacji
sztuki w PRL-u, Wydawca: Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin.
• Malinowski J.,2007, Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku, Wyd.
DiG, Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
.
MODUŁ X
II.B.1
Nazwa przedmiotu
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
II.B.7
II.B.8
II.B.9
II.B.10
II.B.11
Język wykładowy
Wymagania wstępne
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
oceny)
II.B.14
ZASTOSOWANIE
SZTUK
W PROJEKTOWANIU KRAJOBRAZU
ALTERNATYWNYCH
02.9-AK-ZSA.53C
zaawansowany
IV rok, semestr 7
2
wykład - 30 godzin // ćwiczenia- 15 godzin – studia stacjonarne
polski
Student:
Wiedza
• zna alternatywne sztuki urządzania krajobrazu,
• rozróżnia poszczególne style urządzania krajobrazu,
• objaśnia możliwości zwiększania atrakcyjności krajobrazu poprzez
stosowanie metod alternatywnych.
Umiejętności:
• stosuje różne formy kreacji krajobrazu,
• wykonuje podstawowe obliczenia i pomiary w projekcie,
• realizuje projekt zagospodarowania terenu przy wykorzystaniu
alternatywnych metod projektowania krajobrazu.
Postawy:
• jest kreatywny i otwarty na wykorzystywanie metod alternatywnych do
projektowania krajobrazu – widzi w nich wiele możliwości.
Historia technik urządzania krajobrazu na świecie, Europie i w Polsce. Podstawy
Feng shui, Rangoli, wiszące ogrody. Szkoły form krajobrazu. Sztuka urządzania
krajobrazu Chin, Japonii i Iraku. Stosowane rozwiązania, metodyka, materiały.
Zróżnicowanie form. Kolorystyka.
Zaliczenie ćwiczeń - aktywność na zajęciach, ocena z projektu. Ocena końcowa
- średnia ocen ciągłych z ćwiczeń.
• Engelke R., 2009, Feng shui w ogrodzie, Wyd. Bauer-Weltbild Media
(KDC).
• Hobhouse P. 2005,Historia ogrodów; Arkady; Warszawa.
• Matela L., 1997: Geomancja formy, Studio Astropsychologii feng shui pozytywne energie, Białystok.
• Majdecki L., 1972, Historia ogrodów, PWN, Warszawa.
• Majdecki L., 1993, Ochrona i konserwacja zabytkowych założeń
ogrodowych, PWN; Warszawa.
KARTA PRZEDMIOTU
II.B.1
Nazwa przedmiotu
BHP I ERGONOMIA
II.B.2
II.B.3
II.B.4
II.B.5
II.B.6
II.B.7
II.B.8
Kod przedmiotu
Typ przedmiotu
Poziom przedmiotu
Metody nauczania
Język wykładowy
Imię i nazwisko wstępne
prowadzącego
16.0-AK-BHP.54
obowiązkowy
podstawowy
I rok, semestr 1
1
wykład
polski
Wymagania
brak
II.B.9
II.B.10
.
Student:
Wiedza
• zna rodzaje zagrożeń występujących w procesach pracy,
• rozumie zasady ochrony przed zagrożeniami związanymi
z wykonywaną pracą,
• wie na czym polega przedmedyczna pomoc lekarska.
Umiejętności
• wykorzystuje w praktyce zasady bezpieczeństwa i higieny
pracy,
• analizuje zachowanie człowieka w sytuacjach zagrażających
jego życiu,
• charakteryzuje wymagania ergonomiczne stanowiska przed
komputerem.
Postawy
• jest gotowy udzielić pomocy w sytuacjach zagrażających
życiu człowieka.
Istota oraz przepisy BHP. Kodeks pracy. Rozporządzenie Ministra Nauki
i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach. Podstawowe zasady
ochrony przeciwpożarowej oraz postępowania w razie pożaru.
Organizacja i zasady udzielania pomocy przedlekarskiej w razie
wypadku. Projektowanie elementów informacyjnych i sterowniczych
stanowiska
pracy.
Wymagania
ergonomiczne
stanowiska
komputerowego na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki
Socjalnej 01.12.1998 r. praca z monitorami ekranowymi.
II.B.11
II.B.12
Treści programowe
II.B.13
Metody oceny
Zaliczenie wykładów - egzamin pisemny/ ustny.
• Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (J.t.: Dz.U. z
1998 r. Nr 21, poz.94; z późniejszymi zm.).
• Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie
przeciwpożarowej (J.t.: Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229;
zm.: Dz. U. z 2003 r. Nr 52, poz. 452).
• Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony
przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych
i terenów (Dz. U. Nr 80, poz.563).
• Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia
5 lipca 2007 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
w uczelniach (Dz. U. Nr 128, poz. 897 z dnia 18 lipca 2007 r.).
• Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu
społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób
zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 ze zmianami).
II.B.14

Katalog ECTS - Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu

Transkrypt

Podobne dokumenty

I rok I st. SN fil. ros.

Wygeneruj PDF dla tej strony

Wniosek o powtarzanie przedmiotu TiR

Program Studiów podyplomowych: Etyka w biznesie i w zarządzaniu

AUDYT BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY rok akademicki 2015/2016

1 MSA – niestacjonarne I ROK Semestr I Semestr II Ogółem Godz

Wygeneruj PDF dla tej strony

MSU – wieczorowe I ROK Semestr I Semestr II Ogółem Godz

Microsoft PowerPoint - Podstawy edukacji