Tomasz Klimczyk

Tomasz Klimczyk
Tomasz Klimczyk urodził się w 1967 roku w Krakowie. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w
Krakowie na wydziale grafiki, gdzie uzyskał dyplom w pracowni litografii pod kierunkiem prof.
Romana Żygulskiego w 1994 roku.
Malarstwo studiował w pracowni prof. Zbysława Maciejewskiego. W 1994 roku otrzymał
wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie „Pejzaż w malarstwie współczesnym”. W 2003 i 2009
roku nagrodzony w ogólnopolskim konkursie „Triennale z martwą naturą”. Brał udział w ponad
100 wystawach zbiorowych w Polsce, USA, Chorwacji, Czechach, Francji, Holandii, Niemczech,
Anglii, Japonii.
Uczestnik wielu plenerów malarskich i sympozjów w kraju i za granicą między innymi
Francja,Grecja,Niemcy, Słowenia, Indie, Nepal, Tybet. Prace znajdują się w kolekcjach
prywatnych w kraju i za granicą między innymi w kolekcji malarstwa miasta Arras we Francji,
Tilburg w Holandii, Georga von Opel w Eschborn w Niemczech i Miyauchy Foundation w Tokio
w Japonii. Należy do Związku Artystów Polskich, Związku Pastelistów Polskich, stowarzyszenia
AKWE Artystyczna Kreacja Wspólnej Europy.
Wystawy Indywidualne:
-
1992 - Galeria WDK, Tarnobrzeg
1992 - Galeria BWA, Toruń
1994 - Galeria Kersten, Kraków
1996 - Galeria Kersten, Kraków
1998 - Galerie M, Wilhelmshaven, Niemcy
2002 - SchloBgalerie, Jever, Niemcy
2003 - „Przemiana światła, przemiana świata”, Galeria J, Łódż
2003 - „Kształty światła”, Galeria Weiss Nowina Konopka, Kraków
2003 - „Zaparrzenie”, Galeria ART5, Szczecin
2004 - Lex Gallery, Warszawa
2004 - Galeria Bresan, Split, Chorwacja
2005 - „W poszukiwaniu ciszy”, Galeria J, Łódż
2005 - „Sjeta svjetlosti’, Likovna Galerija, Motovun, Chorwacja
1/4
Tomasz Klimczyk
-
2006 - Galeria Dialog, Kostrzyn nad Odrą
2006 - Galeria BWA, Sieradz
2007 - „La poesie de la lumiere”, DAG&ART, Arras, Francja
2008 - „Namaste”, Galeria J, Łódż
2009 - „Tybet - strefa okupowana”, Galeria Szlifiernia, Sieradz
2009 - „Namaste”, Książnica Pomorska, Szczecin
2010 - „Namaste”, Galeria pod Rurą, Widawa
2011 - „Z podróży”, Galeria 111, Szczecin
2010 - „The Best”, Galeria Szlifiernia, Sieradz
2011 - Galeria SD, Warszawa
2011 - Galeria Cechmanowicz, Poznań
2011 - „Wspomnienie Lata”, Galeria Platon, Wrocław
2012 - „Nas-troje”, Muzeum Miasta i Rzeki Warty, Warta
2013 - „Ogród rozkoszny”, Galeria Grabski, Kazimierz Dolny
2013 - „Impresje”, Galeria Platon, Wrocław
2014 - „Raz Dwa”, Galeria BWA, Sieradz
2014 - Galeria „ Na Wprost”, Iława
2015 – Galeria Dacco, Kostrzyn nad Odrą
Wystawy zbiorowe:
- 2001 - "4 Bienale małych form"- Toruń
- 2002 - "Człowiek - środowisko - interpretacje - wystawa poplenerowa- Bug 2001"
Książnica Pomorska, Szczecin
Nagrody:
- 1994 - Wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie "Pejzaż w malarstwie współczesnym"
- 2003 - Wyróżnienie honorowe w ogólnopolskim konkursie "Triennale z martwą naturą"
Tomek Klimczyk
„Środki wyrazu są optyczną mieszaniną wartości tonalnych i barw (...), to znaczy optyczną
mieszanką światła i jego skutku (cienia) zgodnie z prawami kontrastu, gradacji i
promieniowania”. Tak o swojej technice malarskiej pisał Georges Seurat w liście do
dziennikarza Maurice`a Beaubourga z 28 sierpnia 1890 roku.
Ponad sto lat później, podobnych słów podsumowując swoje malarstwo mógłby użyć Tomasz
2/4
Tomasz Klimczyk
Klimczyk. Jego twórczość zawiera w sobie wyraźny constans, dostrzegalny już przy pierwszym
kontakcie z jego wcześniejszymi i zupełnie „aktualnymi” obrazami. Dla malarza głównym
środkiem wyrazu plastycznego zawsze był i nadal pozostaje kolor. To poprzez jego barwę,
jasność i nasycenie nadaje swoim pracom wartości ekspresyjne i buduje klimat obrazu. Ta
wiedza artysty o kolorze wynika z wrażliwej i twórczej obserwacji natury, oparta jest na jego
bardzo osobistym doświadczaniu otaczającego świata, przefiltrowanemu dodatkowo przez
malarską intuicję.
W swoich pracach Tomasz Klimczyk nie posługuje się kolorem lokalnym, malarz nie korzysta z
powszechnej wiedzy o przedmiotach i ich właściwościach, ale raczej opiera się na intuicyjnym
rozumieniu natury, światła wydobywającego barwę i jego wpływie na nasze widzenie, i
postrzeganie świata. Na wielu obrazach artysta przywołuje wątki i motywy znane już z jego
wcześniejszej twórczości. Po raz kolejny pojawia się na nich ukazana sylwetkowo i z profilu
enigmatyczna postać kobiety na tle ogrodu czy południowe, soczyste owoce rozłożone na stole
między szklanymi karafkami i paterami, tworzące zmysłowe martwe natury.
Zmienia się jednak rzecz podstawowa: rodzaj plastycznego medium. Artysta po raz pierwszy
sięga po nową dla niego technikę - grafikę komputerową. Technikę, która umożliwiła mu
stworzenie jakości i wyobrażeń złożonych jak puzzle z elementów znanych z jego
wcześniejszych prac. Te doświadczenia i próby z nową techniką stanowią jedynie uzupełnienie
dla twórczości malarskiej Tomasza Klimczyka. Są znakiem jego twórczych poszukiwań i
pogłębionych prób rozwiązania frapujących go, plastycznych zagadnień.
Nowym wyzwaniem dla artysty stały się pejzaże z południa Europy: Włoch i Hiszpanii. Te
podróże pozwoliły dostrzec artyście zalety zmieniającego się światła i kolory, które wcześniej
rzadko pojawiały się w jego malarstwie. Pejzaże mimo braku silnych akcentów kolorystycznych i
użyciu zharmonizowanej gamy barwnej opierają się na kontraście stref światła i cienia. Źródło
światła, co tak charakterystyczne było dla wcześniejszych obrazów artysty znajduje się w głębi
obrazu. Dzięki temu niedoświetlone, ukryte w cieniu elementy pierwszego planu działają niczym
kurtyna, odsłaniając fragment świetlistego i wibrującego kolorem pejzażu. Takie zestawienie
partii cienia i światła wpływa jednocześnie na ciężar barw, wywołuje wrażenie ulotności i dodaje
lekkości prześwietlonym słońcem pejzażom południowych miasteczek. Zgodnie z zasadą
kontrastu symultanicznego zacienione, ciemne partie obrazu rozjaśniają i podkreślają
świetlistość wnętrza obrazu – jego drugiego planu. To ku tym, prześwietlonym światłem
Południa fragmentom kieruje się, zgodnie z intencją artysty, nasz wzrok.
Dodatkowo ostre światło wydobywające mocno kontury, rozgraniczające wyraźnie strefę światła
i cienia pozbawia przedmioty, przyrodę i architekturę koloru lokalnego. Nadaje cieniom na
3/4
Tomasz Klimczyk
obrazach artysty głębi i tajemniczości. Zupełnie inne wrażenia wywołują pejzaże morskie,
roziskrzone odbijającymi się w wodzie promieniami słońca. Artysta wykorzystując w obrazach
dość wąską gamę barw zimnych zaskakuje odbiorcę bogactwem rozwiązań kolorystycznych.
Kompozycja oparta jest na prostym kontraście dwóch partii obrazu przedstawiających morską,
spienioną wodę i piasek plaży – dwóch wyraźnie zróżnicowanych płaszczyzn i struktur w tak
odmienny sposób odbijających i pochłaniających światło.
W przypadku twórczości Tomasza Klimczyka definicję Georgesa Seurata można dalej
rozwinąć. Artysta na każdym obrazie niezwykle umiejętnie oddaje chwilowe wrażenia światła i
barwy, w ich wzajemnej współzależności, wywołując niezwykły efekt wibracji i świetlistości. W
konsekwencji udaje mu się wprowadzić do swoich obrazów specyficzny klimat: spokoju,
zadumy i wyciszenia.
Anna Niedzielska, luty 2015
{picasa galeria111.111;6146733409899145489;800;150-c;160 /}
4/4