PreSonus Studio 192

TEST
PreSonus Studio 192
interfejs audio
4.190 zł
PRODUCENT
PreSonus
www.presonus.com
DOSTARCZYŁ
Audiostacja
Warszawa
tel. 22-616-13-86
www.audiostacja.pl
Wejścia analogowe: 8x XLR/
TRS 6,3 mm.
Wyjścia analogowe: 10x TRS
6,3 mm.
Wyjścia słuchawkowe: 2x TRS
6,3 mm.
Wejścia cyfrowe: ADAT (16 przy
44,1/48 kHz), 2x S/PDIF (RCA).
Wyjścia cyfrowe: ADAT (16 przy
44,1/48 kHz), 2x S/PDIF (RCA).
Inne: wejście i wyjście wordclock
(RCA).
Przetwarzanie A/C/A: 16/24
bity; 44,1, 48, 88,2, 96, 176,4,
192 kHz.
Połączenie z komputerem:
USB 3.0, USB2.
Załączone oprogramowanie:
Studio One 3 Artist PC/Mac.
Zasilanie: zewnętrzny zasilacz.
Wymiary: 44x140x482 mm.
Waga: 2,22 kg.
Zakres zastosowań
 wszechstronny interfejs
audio oraz wielokanałowy
przetwornik cyfrowo-analogowy i analogowo-cyfrowy do wszelkiego typu zastosowań studyjnych i estradowych
 doskonała integracja z programem DAW pozwala na
sterowanie większością
funkcji interfejsu bezpośrednio z poziomu komputera, co znacząco upraszcza obsługę w studiach
i systemach nagłośnieniowych, obsługiwanych przez
mniejszy zespół ludzi
40
Michał Lewandowski
PreSonus to jedna z najprężniej rozwijających się w marek w świecie
sprzętu i oprogramowania studyjnego oraz estradowego, wypuszczająca nie rzadziej niż raz na kwartał nowy
sprzęt, program lub jego interesującą aktualizację.
S
tudio 192 to urządzenie będące w moim przekonaniu
logiczną kontynuacją interfejsów z serii VSL i AudioBox oraz
ogniwem łączącym świat homerecordingu i całkowicie profesjonalnego zastosowania, jakim są
cyfrowe miksery Studio Live i RM.
Elementem wspólnym jest oprogramowanie Universal Control oraz
mniejsze lub większe zintegrowanie
z programami DAW Studio One.
Opisywany interfejs jest jednocześnie pierwszym z całej rodziny
produktów PreSonusa, w którym
proces integracji ze Studio One
poszedł zdecydowanie najdalej, dając w efekcie rzeczywiste korzyści
użytkownikom.
Od razu wyjaśnijmy, że MPC Touch
to zestaw składający się z podłączanego przez USB kontrolera sprzętowego, w którym znajduje się interfejs audio/MIDI, i wielościeżkowego
programu MPC, który instalujemy
w komputerze. Do tego dochodzi
pokaźna biblioteka sampli, brzmień
i instrumenty wirtualne, które – podobnie jak aplikację MPC – należy
ściągnąć ze strony internetowej producenta. Do używania programu
MPC i kontrolera z interfejsem potrzebny nam będzie komputer z systemem Mac OS X od 10.9 w górę albo
Windows 8 lub 10. Podczas testów
bez żadnych problemów uruchomiłem jednak MPC Touch pod systemem
Windows 7. Konieczna była jedynie
instalacja dodatkowych sterowników
graficznych, bowiem sterownik dla
panelu dotykowego dostarczany jest
razem z programem.
Konstrukcja
Interfejs zamknięto w typowej
obudowie rak 1U. Na panelu frontowym zainstalowano dwa wejścia
mikrofonowo-instrumentalne,
dwa niezależne wyjścia słuchawkowe z regulatorami wzmocnienia, wskaźniki wysterowania oraz
regulator Main Volume z diodowym wskaźnikiem poziomu. Kontrolę nad interfejsem sprawujemy
za pomocą przycisków kursora
i regulatora parametrów. Z tyłu
umieszczono 6 wejść mikrofonowo-liniowych, 8 wyjść liniowych, parę
wyjść głównych, wejście i wyjście
S/PDIF oraz wordclock, a także dwa
komplety złączy ADAT.
Ogólnie mamy zatem 8 osiem
wejść mikrofonowych ze zmodernizowanymi przedwzmacniaczami
XMAX oraz 10 analogowych wyjść.
Dodając do tego porty cyfrowe
można zwiększyć liczbę torów
audio do 26 wejść i 32 wyjść. Po
stronie minusów należy zapisać
brak portów MIDI i zastosowanie
zewnętrznego zasilacza.
UC AI
Studio 192 potrafi pracować samodzielnie jako przedwzmacniacz
lub konwerter A/C/A, jednak pełnię
możliwości oferuje po podłączeniu do komputera przez USB 3.0
i uruchomieniu aplikacji sterującej
mikserem oraz dodatkowymi procesami (np. realizacją efektów wysył-
kowych). Po starcie Universal Control AI (Active Integration), wspólnej
dla wszystkich produktów z serii
AI, wykrywany jest automatycznie
rodzaj podłączonego urządzenia
i uruchamia się aplikacja miksera
(UC Surface).
Sądzę, że jest to jedna z najlepszych, czyli najczytelniejszych
i łatwych w obsłudze aplikacji
tego typu. Brak tu jakichkolwiek
designerskich upiększaczy mających sprawić wrażenie, że czegoś
jest więcej niż w rzeczywistości.
W przypadku UC AI wszystko jest
graficznie proste, czytelne, dające
się objąć wzrokiem i rozumem
wręcz natychmiast. Liczne ułatwienia, jak możliwość nadawania indywidualnych opisów czy
oznaczania kanałów ikonami, oraz
bogactwo presetów upraszczają
i przyspieszają przygotowanie do
pracy. Wszystkie elementy toru widoczne są jednocześnie, zajmując
połowę ekranu, a zatem wirtualne
manipulatory są dostatecznie duże
i czytelne. Przełączanie się między
kanałami jest kontekstowe, więc
dostęp do ustawień w każdym
z dwudziestu sześciu wejść jest błyskawiczny. Jedyne co trochę nuży,
to jednostajna, prawie czarna kolorystyka interfejsu graficznego.
Wyposażenie każdego toru wejściowego jest klasyczne dla mikserów z serii AI. W torze Fat Channel
mamy regulację Gain, filtr Low Cut,
odwrócenie biegunowości, blok
dynamiki z bramką, kompresorem, ekspanderem i limiterem oraz
w pełni parametryczny, czteropunktowy korektor z opcją przełączania
Estrada i Studio • kwiecień 2016
między wariantami A/B. Presety
posegregowano według źródła: bas,
gitara, wokal, bębny itd. Wybranie presetu może dotyczyć całego
łańcucha procesów lub poszczególnych elementów. Można kopiować
ustawienia wybranego kanału na
pozostałe oraz szybko je modyfikować. Przed załadowaniem presetu
można sprawdzić brzmienie dzięki
funkcji Audition.
Obsługa torów wysyłkowych to
mistrzostwo świata w prostocie
i skuteczności. W zawsze widocznej
części miksera znajdują się przyciski Mix, otwierające osiem odrębnych mikserów, których szyna sumująca kieruje sygnał do analogowych wyjść od 1-8, oraz pierwszych
ośmiu wyjść cyfrowych ADAT. Możemy więc błyskawicznie przygotować osiem niezależnych miksów do
ośmiu stereofonicznych odsłuchów.
W porównaniu z analogiczną aplikacją dla mikserów RM niestety nie
ma możliwości nadawania owym
miksom indywidualnych nazw. Mając natomiast do dyspozycji tyle par
Aux oraz dwa niezależne wyjścia
słuchawkowe, możemy uznać możliwości monitoringu Studio 192 za
imponujące.
Bloki efektowe FXA i FXB nie
różnią się funkcjonalnie od torów
Aux. Oznacza to, że mając do dyspozycji dwa procesory oferujące
efekty typu reverb i delay dysponujemy dwoma kolejnymi mikserami, w których decydujemy o poziomie efektu w konkretnym kanale. Jakość efektów pogłosowych
jest bardzo dobra, a przygotowane
presety dobrano z wyczuciem.
Skorzystanie z nich oznacza, że
startujemy z bardzo nienachalną
ich wersją, którą szybko możemy
dostosować do własnych potrzeb.
W większości przypadków w jakich z nich korzystałem, załadowane presety pozostawały nietknięte do końca sesji.
Mikser Studio 192 ma możliwość
przełączenia szyny Main w tryb
mono lub DIM i niezależny tor Talkback, wykorzystujący wbudowany
mikrofon elektretowy lub podłączony do dowolnego wejścia, z możliwością kierowania poleceń do
dowolnych torów Mix. Nie zabrakło
zapisu scen oraz – co jest nowością
Estrada i Studio • kwiecień 2016
nawet w porównaniu z mikserami
RM – zarządzania maksymalnie
trzema alternatywnymi systemami
odsłuchowymi oraz przełączania
obu wyjść słuchawkowych niezależnie na podsłuch dowolnego
z ośmiu miksów Aux.
Integracja
Jeśli dysponujemy programem
Studio One (w pakiecie znajdziemy
go w wersji Artist) oraz interfejsem Studio 192, to uruchamiając
w nagraniu brzmienie, które zaaplikowaliśmy do odsłuchu, to możemy
aktywować tryb Apply DSP to
input signal, i w ten sposób dokonamy rejestracji z uwzględnieniem
FatChannel. Możemy też uruchomić sprzężoną lokalną wersję VST
FatChannel, która będzie dokładną
kopią tej z DSP.
Integracja w zakresie odsłuchu
podczas nagrania jest równie prosta, jednak wymaga aktywowania
trybu Cue Mix na wyjściach mo-
 Prosty w obsłudze i wyjątkowo przejrzysty panel miksera interfejsu Studio 192 pozwala zmieniać wszystkie parametry związane z obsługą toru sygnałowego bez konieczności dostępu do samego
urządzenia.
Dzięki ścisłej integracji PreSonus Studio One
staje się programem DAW o niespotykanych
możliwościach, a Studio 192 jest czymś więcej
niż zwykłym interfejsem audio o wielu wejściach
sesję w DAW możemy zapomnieć
o UC Control i UC Surface. Funkcje interfejsu mają bowiem swoją
reprezentację w mikserze Studio
One. Po wybraniu opcji Show audio
device controls uzyskujemy dostęp
do dodatkowych kontrolek i wtedy
wszystkich operacji dokonujemy
w Studio One.
W każdym torze uruchamia się
automatycznie moduł FatChannel,
który jest graficzną reprezentacją tego realizowanego przez DSP.
Oznacza to, że cokolwiek zmienimy
w mikserze UC Surface, zmiana dokona się w Studio One i na odwrót.
To automatyczne połączenie można
też wyłączyć. Jeśli chcemy mieć
nitorowych. To powoduje automatyczne utworzenie wysyłki na dane
wyjścia w każdym torze miksera
Studio One. Pojawia się też opcja
Zero latency, którą możemy wskazać na dowolnym dostępnym wyjściu. W ten sposób większość funkcji miksera UC Surface została przeniesiona wprost do miksera Studio
One. W zakresie działań DSP, bez
kontroli z poziomu DAW, pozostają
tylko bloki FX oraz tor Talkback.
Warto zaznaczyć, że w chwili aktywowania choćby jednego wyjścia
w trybie Cue Mix całość kontroli
nad mikserem DSP przechodzi do
Studio One, a UC Surface przechodzi w tryb ominięcia (bypass).
Dostępne na tylnym panelu
urządzenia złącza analogowe
i cyfrowe (te ostatnie pod postacią ADAT oraz S/PDIF) pozwalają podłączyć do interfejsu ogółem 26 wejść (z czego 8
to przedwzmacniacze mikrofonowe) oraz 32 wyjścia. 
41
TEST
PreSonus Studio 192
Jedną z najistotniejszych zalet całego systemu PreSonus,
w skład którego wchodzi interfejs Studio 192 oraz program wielośladowy DAW
Studio One, jest możliwość obsługi niemal wszystkich funkcji bezpośrednio z samej aplikacji.
W praktyce
nasze spostrzeżenia
znakomite przedwzmacniacze
duża liczba wejść i wyjść
szerokie możliwości rozwoju
mikser UC Surface
znakomite presety
intuicyjna obsługa
brak portów MIDI
Taka organizacja systemu sprawia, że wszystkich czynności związanych z przygotowaniem torów do
nagrywania dokonujemy w Studio
One – w interfejsie ograniczamy się
jedynie do podłączenia kabli. Możemy skorzystać z fabrycznego presetu przygotowującego całą sesję
w Studio One, wraz z wysyłkami
do monitoringu dla muzyków oraz
torami efektowymi.
Mechanizm Zero latency działa
bez zarzutu i nawet pracując z buforem 2048 sampli, całkowicie pozbywamy się opóźnienia. Panowanie nad
brzmieniem w całości zapewnia FatChannel, który jest kompletnym torem audio, a proporcje w personalnym
monitoringu realizujemy na bieżąco
wysyłkami z miksera Studio One.
Zmian w zakresie latencji możemy dokonywać bez zamykania
lub restartu aplikacji. Interfejs
przez cały okres testów pracował
niezawodnie, nie powodował żadnych konfliktów ani zawieszenia
systemu. Przygotowanie do pracy
zajmuje mu kilka sekund, a aplikacje UC otwierają się błyskawicznie.
Zastosowane w Studio 192 przedwzmacniacze XMAX to te same
konstrukcje co w stołach Studio Live
i RM oraz interfejsach AudioBox, jednak mam wrażenie, że zostały nieco
zmodyfikowane pod kątem szumów
własnych i możliwości wysterowania.
Z całą pewnością nie ustępują w niczym porównywalnym konstrukcjom
np. Focusrite. Dwa wzmacniacze słuchawkowe dostarczają dobrego, nie
zaszumionego sygnału.
Podsumowanie
Z tym interfejsem PreSonus
wyprzedził konkurencję. Tak da-
leko posunięta integracja wytycza
nowy kierunek rozwoju tego typu
urządzeń i można się spodziewać
rychłego wysypu podobnych konstrukcji. Tymczasem dostajemy
interfejs, który z powodzeniem
wypełni swoje zadanie w każdym
studiu. W każdym, ponieważ jest
osiągalny dla każdego studia,
wypełni każde studyjne zadanie,
a dodatkowo zaoferuje niebywale
wygodną integrację ze Studio
One. Dzięki temu Studio One staje
się programem DAW o niespotykanych możliwościach, a Studio
192 jest czymś więcej niż zwykłym interfejsem audio o wielu
wejściach.
Ze względu na niewydumaną
innowacyjność, prostotę obsługi, olbrzymie możliwości oraz przystępność cenową Studio 192 otrzymuje
znak Nasz Typ.
Interfejs PreSonusa może znaleźć zastosowanie nie tylko
w systemach studyjnych, ale
też w mniejszych systemach
nagłośnieniowych oraz stacjonarnych instalacjach PA.
42
Estrada i Studio • kwiecień 2016