Kocur P Nordic walking w kardiologii

Piotr Kocur1, Małgorzata Wilk2, Piotr Dylewicz2
NORDIC WALKING W KARDIOLOGII
1
AWF im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, Katedra Rehabilitacji
Narządu Ruchu
2
AWF im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, Katedra Rehabilitacji
Kardiologicznej
Technika marszowy Nordic Walking (NW) zapewnia przeprowadzenie
takiej formy treningu, która równomiernie angażuje cały układ mięśniowy,
a jednocześnie zapewnia utrzymanie optymalnej intensywności treningu
przy niskim, subiektywnym odczuciu zmęczenia.
Już wiele lat temu
dostrzeżono potencjał rehabilitacyjny tej formy ćwiczeń i staje się ona coraz
częściej przedmiotem badań naukowych.
W obszarze rehabilitacji kardiologicznej dotychczasowe badania
naukowe, dotyczyły głównie wpływu treningu NW na wybrane wskaźniki
wydolności fizycznej i elementy ogólnej sprawności. Początkowo badania
prowadzone były na pacjentach ambulatoryjnych
w kontrolowanych
warunkach laboratoryjnych. W kolejnych latach udowodniono wpływ treningu
NW na poprawę wydolności i sprawności fizycznej u mężczyzn po zawale
mięśnia sercowego, z dobrą tolerancją wysiłku, odbywających rehabilitację w
warunkach stacjonarnych. Ostatnie badania naukowe wskazują, że NW
może być dobrą alternatywą rehabilitacji nawet u pacjentów ze średniociężką postacią niewydolności serca.
W licznych badaniach wskazywano na zalety używania kijków
w trakcie marszu, porównując uzyskane rezultaty z wynikami osób
maszerujących bez kijów. Udowodniono, że podczas marszu techniką NW
uzyskuje się wyższy wydatek energetyczny przy podobnym lub niższym
odczuciu zmęczenia oraz zwiększone pochłanianie tlenu. Oceniając korzyści
zastosowania treningu NW w rehabilitacji kardiologicznej należy podkreślić,
pozytywny wpływ na takie parametry jak spoczynkowa częstotliwość rytmu
serca, ciśnienie tętnicze krwi i jakość życia pacjentów.