Adoracja na pierwszą niedzielę lipca – XIV niedziela zwykła. Boże

Adoracja na pierwszą niedzielę lipca – XIV niedziela zwykła.
Boże nasz Ojcze, posyłaj nam swego Ducha Świętego, abyśmy mogli wejść w tę
modlitwę z wiarą i abyśmy mogli otrzymać pokój serca, którego pragniesz nam udzielać
nieustannie. Daj nam Ducha, który jest tchnieniem Twojej Miłości, tchnieniem Twego
miłosiernego serca.
Stajemy przed Tobą Ojcze z radością, do jakiej zachęca nas dzisiejsze Słowo, które
otrzymaliśmy w liturgii. Radujmy się więc razem z Jerozolimą, z całym Kościołem, ponieważ
Pan udziela nam pociechy, jest dla nas jak Matka, która troszczy się o swoje dzieci.
Pan mówi: w Jerozolimie doznacie pociechy. To słowo realizuje się w Kościele, który
jest Nową Jerozolimą. To tutaj Panie nas gromadzisz, tu chcesz czynić z nas nowe stworzenie,
o którym mówi dziś św. Paweł. Daj nam całym sercem powtarzać za apostołem narodów: Nie
daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa
Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata.
Uczyń z nas Boże nowe stworzenie, abyśmy chlubili się tylko Tobą i Twoją miłością,
objawioną na krzyżu. To ta miłość właśnie jest dla nas źródłem prawdziwej pociechy i darem
nowego życia. Izajasz woła dzisiaj: Na ten widok rozraduje się serce wasze, a kości wasze
nabiorą świeżości jak murawa.
Ten widok, ten obraz, który ukazał się w Jerozolimie, to tajemnica krzyża, dar miłości
Ojca. Prosimy Cię Boże, aby Kościół – Nowa Jerozolima, była również miejscem
nieustannego objawiania się Twojej miłości. Odnawiaj nas Boże, uczyń nas dla świata
znakiem tej miłości objawionej w tajemnicy krzyża, abyśmy stanowili jedno w Tobie i
abyśmy mogli żyć właśnie taką miłością, która daje siebie za darmo, która godzi się na
odrzucenie, wyśmianie, pogardę, która zatrzymuje zło na sobie, ale ostatecznie zwycięża
dzięki mocy Bożej.
Dziś modliliśmy się z psalmistą:
Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie,
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie.
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Chcemy Cię zatem sławić z radością za Twoje zadziwiające dzieło, ponieważ Twoje
imię objawiło się w sposób zadziwiający i szalony – w krzyżu, który jest dla nas chlubą, ale
dla świata zgorszeniem. Imię Boga, to ta Miłość, natura Boga ukazana na krzyżu. Tak kochać,
do końca, aż po śmierć. Krzyż jest jak księga, w którą wpisałeś Ojcze imię każdego z nas,
ponieważ Twój wyrok, który dokonał się na tym tronie chwały to uniewinnienie.
Jezus Chrystus mówi dzisiaj do każdego z nas: cieszcie się, że wasze imiona zapisane
są w niebie. Niechaj Cię wielbi zatem Panie cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, niech Twoje
imię opiewa. Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: zadziwiających rzeczy dokonał wśród
ludzi.
Błogosławiony Bóg, który w krzyżu naszego Pana Jezusa Chrystusa nie odepchnął mej
prośby i nie oddalił ode mnie swej łaski, ponieważ wypisał moje imię na swoich dłoniach na
wieki. Amen
ks. Piotr Górski