Numer 52 - Czerwiec 2010

Numer 52  Czerwiec 2010
SPOTKANIE FORMACYJNE DLA KAPŁANÓW PALLOTYŃSKICH
Z OKAZJI ZAKOŃCZENIA ROKU KAPŁAŃSKIEGO
Dnia 15 czerwca zakończył się pierwszy letni kurs formacji stałej w “Wieczerniku”
(Cenacolo) przy Via Ferrari w Rzymie. Spotkanie zostało zorganizowane przez Sekretariat
Generalny ds. Formacji (w dniach 7-15 czerwca 2010 roku) z okazji zamknięcia roku
kapłańskiego. Uczestniczyło w nim 17 współbraci pochodzących z 8 różnych krajów: z Brazylii,
Polski, Rwandy, Kamerunu, Indii, Niemiec, Stanów Zjednoczonych oraz z Francji. Tłumaczenie
odbywało się na zasadzie symultanicznej – z włoskiego na cztery inne języki Stowarzyszenia:
na angielski, niemiecki, polski i portugalski. Siedmiu prelegentów (wszyscy pallotyni) przedstawiło
różne aspekty pallotyńskiej działalności i duchowości kapłańskiej: Życie kapłańskie w Rzymie
w czasach Pallottiego (ks. Franco Todisco); Zaangażowanie duszpasterskie Pallottiego w Rzymie (ks. Jan
Kupka); Prezbiter pallotyn i jego misja dzisiaj (ks. Friedrich Kretz); Rola kapłanów i braci Stowarzyszenia
Apostolstwa Katolickiego w Zjednoczeniu (ks. Derry Murphy); Współpraca pomiędzy księżmi, osobami
konsekrowanymi i świeckimi według wizji Pallottiego (ks. Stanisław Stawicki); Formacja stała w życiu
kapłańskim: drogi i środki stałego rozwoju według Ratio Institutionis SAC (ks. Jacob Nampudakam);
Różne drogi świętości śladami św. Wincentego Pallottiego (ks. Jan Korycki).
W dniach 9-11 czerwca wszyscy uczestniczyli w programie Międzynarodowego Spotkania
Kapłanów: “Wierność Chrystusa, wierność kapłana”. Zostało ono zorganizowane przez
Kongregację ds. Duchowieństwa. W istocie spotkanie formacyjne posiadało dwa zasadnicze
momenty:
 w dniach 9-11 czerwca udział w wydarzeniach organizowanych przez Kongregację
ds. Duchowieństwa w bazylikach: św. Pawła, św. Jana na Lateranie i św. Piotra;
 w pozostałych dniach „momenty pallotyńskie”, na które składały się konferencje, dzielenie
się, celebracje liturgiczne oraz nawiedzanie niektórych miejsc związanych z Założycielem
w Rzymie i poza nim: Via del Pellegrino, Santo Spirito dei Napoletani, San Salvatore in Onda,
Sapienza, Pia Casa, Kolegium Irlandzkie, Trinità dei Monti, Kongregacja Rozkrzewiania Wiary,
San Silvestro in Capite, Frascati, Camaldoli oraz Grottaferrata.
Wydarzeniem, które szczególnie zapadło w pamięci było czuwanie na Placu św. Piotra
wieczorem 10 czerwca, podczas którego Papież odpowiedział na pięć pytań zadanych przez
kapłanów z pięciu kontynentów. „Wasza Świątobliwość, […], czasami teologia zdaje się nie umieszczać
Boga w centrum i Jezusa Chrystusa jako pierwszego «w przestrzeni teologicznej», lecz posiada rozproszone
tendencje i upodobania. Jak nie zdezorientować się w naszym życiu i w naszej posłudze? […] Czujemy
się «zdecentrowani»!” – powiedział młody kapłan afrykański, Mathias Agnero z Wybrzeża Kości
Słoniowej.
Odpowiadając na to pytanie Ojciec Święty zwrócił się między innymi do seminarzystów:
„Z całą pewnością – to chciałbym powiedzieć seminarzystom – bardzo ważna jest formacja teologiczna.
W naszych czasach musimy dobrze znać Pismo Święte, także aby odpowiadać na ataki sekt; musimy być
rzeczywiście przyjaciółmi Słowa. Musimy znać również prądy naszego czasu, aby racjonalnie na nie odpowiadać,
aby dać – jak mówi św. Piotr – uzasadnienie naszej wiary. Formacja jest bardzo ważna”.
Końcowa Msza św. z Ojcem świętym dnia 11 czerwca była liturgią z największą w historii
liczbą koncelebransów, jaka kiedykolwiek miała miejsce w Rzymie. Koncelebrowało ją ok. 15.000
kapłanów.
Wezwanie do większej wierności życiu kapłańskiemu w Kościele, zgodnie z charyzmatem
naszego świętego Założyciela Wincentego Pallottiego, stało się głównym przesłaniem spotkania
formacyjnego dla kapłanów pallotyńskich, zakończonego oficjalnie 15 czerwca uroczystą
Eucharystią w kościele San Salvatore in Onda, której przewodniczył Przełożony Generalny
ks. Friedrich Kretz.
Wśród pism św. Wincentego Pallottiego jest jedno, które nosi tytuł: „Przepisy dotyczące
sposobu odbywania zebrań i narad Pobożnego Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego”
(OOCC, I, s. 121-122, [Wybór Pism, I, 269-270]). Ks. Wincenty mówi o różnego rodzaju
spotkaniach i stwierdza: „Wiele zebrań się urządza w sprawie pobożnych dzieł, ale stosunkowo niewiele
z nich osiąga cel, dla którego zostały one zwołane. Jeżeli się zastanowimy nad powodem tego zjawiska –
kontynuuje nasz Założyciel – to łatwo zauważymy, że brakuje im prawdziwej miłości”. Pallotti określa
doświadczenie tych wszystkich zebrań bez miłości „smutnym”, czyli zgubnym! Ufamy, że nasze
doświadczenie nie było smutne.
ks. Stanisław Stawicki SAC
Rzym, Via Giuseppe Ferrari