informacje o książce

Joanna Sokołowska-Gwizdka
„Teatr spełnionych nadziei. Kartki z życia emigracyjnej sceny”
„Książka Joanny Sokołowskiej-Gwizdka łącząc elementy żywej narracji z naukowym warsztatem stanowi niezwykłe świadectwo
polonijnej działalności artystycznej, a jednocześnie jest wyrazem głębokiego uznania dla inicjatorki Salonu Poezji Muzyki i Teatru
w Toronto – Marii Nowotarskiej.
Prof. dr hab. Anna Kuligowska-Korzeniewska
Książka jest opowieścią o teatrze założonym w Toronto na początku lat 90-tych przez aktorkę Teatru im. J. Słowackiego
w Krakowie Marię Nowotarską i o ludziach, którzy ten teatr tworzyli z kilku pokoleń emigracji. Maria Nowotarska mająca w swojej
karierze zawodowej kontakt z najwybitniejszymi reżyserami i scenografami w historii teatru polskiego, przeszczepiła na grunt
emigracyjny koncepcje wpisujące się w polską tradycję teatralną, wykorzystując przy tym możliwosci, jakie dała nowa ojczyzna. Dzięki
jej determinacji aktorzy, śpiewacy czy muzycy, którzy w Toronto podejmowali inne zawody, w torontońskim teatrze znaleźli swoje
spełnienie i swoją ojczyznę. Teatr był też darem dla wielotysięcznej emigracji kanadyjskiej, głównie posolidarnosciowej, która tęskniła
za krajem i jego kulturą.
Publikacja obejmuje lata 1991-2013 i jest wynikiem wielogodzinnych rozmów z twórcami teatru odbywających się na
przestrzeni lat, porządkowania olbrzymiego archiwum, dygitalizaji rozproszonych recenzji. Po tak długim czasie przyglądania się, jak
się tworzy teatr na emigracji i uczestniczenia w spektaklach, powstały portrety niezwykłych osób, dla których kultura polska, bez
względu na miejsce zamieszkania, była bliska sercu i którzy potrafili walczyć o swoje marzenia. Znalazły się tu rozmowy z osobami
sławnymi i niezwykłymi, z aktorami, kompozytorami, śpiewakami, plastykami, znanymi w Kanadzie i USA, a także z aktorami z Polski,
którzy występowali gościnnie - Krzysztof Kolberger, Jacek Wójcicki, Andrzej Grabowski. Są rozmowy z Kirą Gałczyńską, córką
Konstatntego Ildefonsa Gałczyńskiego, z Jasią Jasińską, śpiewaczką lwowską, która przeszła szlak bojowy z gen. Andersem,
z Jarosławem Abramowem-Newerlym, synem Igora Newerly’ego czy z dramaturgiem, prof. Uniwersytetu w Buffalo, Kazimierzem
Braunem, piszącego sztuki dla tego teatru.
Książka jest też podróżą w czasie przez torontońską scenę, utrwalającą unikalną, niepowtarzalną i ulotną materię teatru. Wielu
osób związanych z torontońską sceną już nie ma, wielu poszło swoją życiową drogą. Jest to więc zapis historyczny, rejestrujący emocje
i potrzeby zarówno twórców, czy publicznosci, jak i autora, własciwy dla pewnego czasu.
Teatr nadal działa i nadal jest potrzebny.
Joanna Sokołowska-Gwizdka, Teatr spełnionych nadziei. Kartki z życia emigracyjnej sceny, wyd. Novae Res 2016.