sygnatura: ITPP3/443-168/09/JK

Interpretacja indywidualna, sygnatura: ITPP3/443-168/09/JK
Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Słowa kluczowe: nabycie wewnątrzwspólnotowe, podatek akcyzowy, podstawa opodatkowania,
samochód osobowy
Data: 2010-01-19
Istota interpretacji:
Reasumując, w ocenie tutejszego organu, trafne jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż zgodnie z zasadą
określoną w przepisie art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego, podstawą opodatkowania będzie kwota jaką podatnik jest obowiązany za auto
zapłacić. Natomiast przepisy art. 104 ust. 7-11 określają zasady i sposób określania podstawy
opodatkowania w oparciu o średnią wartość rynkową samochodu osobowego przez uprawnione organy w
sytuacjach, gdy ustalona w oparciu o art. 104 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, podstawa opodatkowania bez
uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r.
Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie
upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.)
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko
przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o udzielenie
pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie podstawy
opodatkowania samochodu osobowego nabytego wewnątrzwspólnotowo -jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 listopada 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa
podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie podstawy opodatkowania samochodu osobowego
nabytego wewnątrzwspólnotowo.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza dokonać
wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego, a następnie, po przemieszczeniu na terytorium
Polski, zamierza dokonać jego sprzedaży przed złożeniem pierwszego wniosku o rejestrację pojazdu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jaka suma pieniężna stanowi podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym w przypadku
wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego, czy:
1. kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy za granicą czy
2. średnia wartość rynkowa samochodu osobowego na terytorium kraju pomniejszona o kwotę podatku
od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy...
Stanowisko Wnioskodawcy.
W ocenie Zainteresowanego, w zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku, w przypadku samochodu
osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą będzie nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego
niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstanie z
dniem przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpi przed przemieszczeniem
samochodu na terytorium kraju. Podatnikiem będzie osoba fizyczna, która dokonuje tej czynności. Podstawą
opodatkowania, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego, będzie kwota jaką podatnik jest
obowiązany zapłacić za samochód.
Wnioskodawca wskazuje, iż w przypadku przedsiębiorcy, który dokona WNT np. w Niemczech i następnie
sprzeda pojazd w Polsce przed złożeniem wniosku o pierwszą rejestracją w kraju, podstawą opodatkowania
będzie wartość samochodu, czyli kwota jaką nabywający uiścił za samochód na terytorium Niemiec,
udokumentowana fakturą VAT i potwierdzona przelewem.
Zdaniem Zainteresowanego, przepis art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy wskazuje, iż kwota która stanowi podstawę
obliczenia wysokości należnego podatku, to kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód
osobowy. Zatem podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest suma pieniężna jaką
podatnik uiścił za samochód za granicą. Wnioskodawca wskazuje, iż dopiero w sytuacji określonej w
przepisie art. 101 ust. 2 pkt 3 ustawy (złożenie wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium
kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na
terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem)
podstawą opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę
podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.
Wnioskodawca ponadto wskazuje, iż zgodnie z brzmieniem art. 104 ust. 11 ustawy średnią wartością
rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu
powstania obowiązku podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu
osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym
samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty na terytorium kraju lub nabyty
wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.
Zdaniem Zainteresowanego, przyjęcie do obliczenia podstawy opodatkowania średniej wartości rynkowej
byłoby sprzeczne z art. 104 ust. 1 pkt 2 in principio. W ocenie Wnioskodawcy ustawodawca przewidział
przyjęcie średniej wartości rynkowej dla samochodów osobowych sprowadzanych z terytorium Unii
Europejskiej jako podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym w konkretnych przypadkach, gdy:
* nie można określić kwot, o których mowa w art. 104 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w szczególności w przypadku
darowizny samochodu osobowego - wówczas za podstawę opodatkowania przyjmuje się średnią wartość
rynkową samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług
oraz o kwotę akcyzy (art. 104 ust. 7 ustawy)
* wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3
oraz ust. 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu
osobowego.
W ocenie Zainteresowanego, w powyższych przypadkach organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej
wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających
podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu
osobowego i w razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania
lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej
wartości rynkowej samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wysokość
podstawy opodatkowania (art. 104 ust. 8 i 9 ustawy).
Wnioskodawca reasumując stwierdza, iż w sytuacji, w której przedsiębiorca w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej dokonuje WNT i następnie, przed złożeniem wniosku o pierwszą rejestrację
samochodu na terytorium kraju pojazd sprzedaje zasadą jest przyjęcie jako podstawy opodatkowania kwoty
uiszczonej za samochód osobowy za granicą. Wyjątki od niej zostały przewidziane w przepisach art. 104 ust.
7-9 ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej
przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą
stosowania przepisu art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z
2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W ocenie Zainteresowanego, zasadą jest, iż do ustalenia
podstawy opodatkowania nabytego wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego powinna zostać
przyjęta kwota uiszczona za samochód za granicą, a nie średnia wartość rynkowa pojazdu.
Zgodnie z art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest
kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy - w przypadku jego nabycia
wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą
opodatkowania jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od
towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.
W myśl art. 101 ust. 2 pkt 3 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym powstaje z dniem złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na
terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
Zatem, powyższy przepis nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż Wnioskodawca zamierza,
po przemieszczeniu auta na terytorium Polski, dokonać jego sprzedaży przed złożeniem pierwszego wniosku
o rejestrację pojazdu.
W celu zapobieżenia nieprawidłowościom w postaci zaniżania podstawy opodatkowania przepisy ustawy
zawierają unormowania dające możliwości określenia podstawy opodatkowania przez organ podatkowy lub
organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej samochodu osobowego, zarejestrowanego na
terytorium kraju. Stosownie do przepisu z art. 104 ust. 8 ustawy, jeżeli wysokość podstawy opodatkowania
w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego bez uzasadnionej przyczyny
znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ
kontroli skarbowej wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn
uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej
samochodu osobowego.
W przypadku nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub
niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości
rynkowej samochodu osobowego, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wysokość
podstawy opodatkowania (art. 104 ust. 9 ustawy).
Zatem, wskazane przez Wnioskodawcę zasady ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o średnią
wartość rynkową pojazdów wprowadzono w celu określenia tej podstawy w szczególnych sytuacjach,
najczęściej, gdy podatnik nie posiada dokumentu z którego wynika wartość pojazdu lub, gdy wartość towaru
odbiega w istotny sposób od wartości rynkowej pojazdu.
Reasumując, w ocenie tutejszego organu, trafne jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż zgodnie z zasadą
określoną w przepisie art. 104 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego, podstawą opodatkowania będzie kwota jaką podatnik jest obowiązany za auto
zapłacić. Natomiast przepisy art. 104 ust. 7-11 określają zasady i sposób określania podstawy
opodatkowania w oparciu o średnią wartość rynkową samochodu osobowego przez uprawnione organy
w sytuacjach, gdy ustalona w oparciu o art. 104 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, podstawa opodatkowania bez
uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego
obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z
powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w
Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał
interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej
wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się
(w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi
organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w
terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za
pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy)
na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św.
Jakuba 20, 87-100 Toruń.