Chemia kosmetyczna SYLABUS - BIOL

Chemia kosmetyczna
nazwa przedmiotu
SYLABUS
A. Informacje ogólne
Elementy składowe
sylabusu
Opis
Nazwa jednostki
prowadzącej kierunek
Nazwa kierunku studiów
Poziom kształcenia
Profil studiów
Forma studiów
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów /semestr
Wymagania wstępne (tzw.
sekwencyjny system zajęć i
egzaminów)
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych z podziałem
na formy prowadzenia zajęć
Przedmiot obowiązkowy, moduł przedmiotów do wyboru
II rok/III semestr
Założenia i cele przedmiotu
Metody dydaktyczne oraz
ogólna forma zaliczenia
przedmiotu
Chemia
Studia drugiego stopnia
Ogólnoakademicki
Stacjonarne
0200-CS2-3MON
polski
brak
Wykład: 15 godzin
Celem wykładów jest przekazanie podstawowych informacji dotyczących związków
chemicznych stosowanych przy otrzymywaniu wybranych kosmetyków. Poznanie
substancji aktywnych kosmetyków wchodzących w skład bazy tłuszczowo-woskowej i
rozpuszczalnych w fazie wodnej. Poznanie wpływu składników kosmetyków na ich
właściwości: aktywność, konsystencję, trwałość, barwę, zapach itd.
Metody dydaktyczne:
 podające (wykład informacyjny, konsultacje objaśniające).
Formy pomiaru/oceny pracy studenta:
Zaliczenie pisemne i/lub ustne na ocenę.
Efekty kształceniai
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
Prezentuje rozszerzoną wiedzę w zakresie chemii kosmetycznej, jej historii i
roli kosmetyków we współczesnym świecie.
Wyjaśnia zależności pomiędzy składem kosmetyków a ich właściwościami
takimi jak: konsystencja, barwa, zapach, aktywność, forma użytkowa,
trwałość.
K_W01, K_W06
Wykazuje zainteresowanie pomiędzy teorią, a praktyką życia codziennego.
Orientuje się w aktualnych kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach w
K_U03, K_U04
zakresie chemii kosmetycznej (np. liposomy, ceramidy).
K_K02, K_K05
Rozumie ograniczenia własnej wiedzy i potrzebę uczenia się przez całe życie.
Korzysta z literatury fachowej, baz danych i innych źródeł w celu
pozyskiwania niezbędnych informacji samodzielnie wyszukuje informacje w
literaturze w języku polskim i obcym w celu poszerzania i pogłębiania
wiedzy.
Punkty ECTS
Bilans nakładu pracy
studentaii
Wskaźniki ilościowe
3– Egzamin 1-zaliczenie
Ogólny nakład pracy studenta: E: 75 godz. w tym: udział w wykładach: 15 godz.;
przygotowanie się do zajęć, egzaminu: 58 godz.; udział w konsultacjach, egzaminie: 2
godz. Z: 25 godz. w tym: udział w wykładach: 15 godz.; przygotowanie się do zajęć,
zaliczenia: 8 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach: 2 godz.
Punkty ECTS
Nakład pracy studenta związany z zajęciamiiii:
Liczba godzin
E/Z
17/17
0,7/0,7
wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela
60/10
2,4/0,4
o charakterze praktycznym
Data opracowania:
Koordynator
przedmiotu:
...........
....................
SYLABUS
B. Informacje szczegółowe
Elementy składowe sylabusu
Nazwa przedmiotu
Kod przedmiotu
Nazwa kierunku
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek
Język przedmiotu
Rok studiów/ semestr
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
oraz forma prowadzenia zajęć
Prowadzący
Treści merytoryczne przedmiotu
Efekty kształcenia wraz ze
sposobem ich weryfikacji
Opis
Chemia kosmetyczna
0200-CS2-3MON
Chemia
Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii
polski
II rok/III semestr
Wykład: 15 godzin
Agnieszka Z. Wilczewska
Definicja kosmetyku i kosmetyki, budowa, rola i zaopatrzenie
skóry w wodę.
Podział składników kosmetycznych: substancje bazowe – woda,
substancje hydrofobowe, hydrofilowe – ich rola w kosmetykach.
Rodzaje emulsji kosmetycznych i ich działanie.
Baza tłuszczowo-woskowa, składniki pomocnicze: emulgatory,
środki konserwujące, substancje zagęszczające i nawilżające,
emolienty, antyoksydanty, środki promieniochronne (melanina,
filtry przeciwsłoneczne), środki brązujące skórę.
Substancje aktywne kosmetyków: witaminy - podział,
charakterystyka, pochodzenie, rola w kosmetykach, substancje
pochodzenia roślinnego – flawonoidy, antocyjany, fitohormony,
liposomy i inne, substancje pochodzenia zwierzęcego i składniki
mineralne.
Anatomia zapachu, substancje zapachowe, olejki eteryczne i
sposoby ich otrzymywania, balsamy i żywice, antyhydrotyki,
adstrimgenty, dezodoranty.
Podział kosmetyków ze względu na właściwości użytkowe.
Kosmetyki do higieny osobistej - mydła, preparaty kąpielowe;
środki do pielęgnacji włosów: przeciwłupieżowe, do trwałej
ondulacji, farby do włosów, do układania włosów; kosmetyki do
pielęgnacji zębów. Środki do pielęgnacji skóry: kremy, mleczka
kosmetyczne, toniki, preparaty zwalczające cellulit, preparaty do,
przed i po goleniu. Kosmetyka barwna: barwa i podział
barwników. Kosmetyki do makijażu twarzy: kredki, pomadki,
konturówki, pudry, cienie do oczu. Lakiery i emalie do paznokci.
Przepisy i rozporządzenia dotyczące kosmetyków.
Prezentuje rozszerzoną wiedzę w zakresie chemii kosmetycznej, jej
historii i roli kosmetyków we współczesnym świecie. Wyjaśnia
zależności pomiędzy składem kosmetyków a ich właściwościami
takimi jak: konsystencja, barwa, zapach, aktywność, forma
użytkowa, trwałość. Wykazuje zainteresowanie pomiędzy teorią a
praktyką życia codziennego. Orientuje się w aktualnych
kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach w zakresie chemii
kosmetycznej (np. liposomy, ceramidy). Rozumie ograniczenia
własnej wiedzy i potrzebę uczenia się przez całe życie.. Korzysta z
literatury fachowej, baz danych i innych źródeł w celu
pozyskiwania niezbędnych informacji samodzielnie wyszukuje
informacje w literaturze w języku polskim i obcym w celu
poszerzania i pogłębiania wiedzy.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu
Warunki zaliczenia: student jest dopuszczony do egzaminu pod warunkiem
obecności na min. 80% godzin wykładów.
Egzamin testowy lub/i ustny.
Zaliczenie na podstawie testu, min. 50 % punktów.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej
Literatura podstawowa:
1. Wilczewska A. Z., Puzanowska-Tarasiewicz H., Podstawy
Chemii kosmetycznej, Wyższa Szkoła Kosmetologii i Ochrony
Zdrowia w Białymstoku, Dział Wydawnictw i Poligrafii
Politechniki Białostockiej, Białystok 2007
2. Malinka W. „Zarys chemii kosmetycznej”; Volumed Wrocław
1999
3. Molski M. „Chemia piękna”; WSZPZiU Poznań 2005
4. Marcinkiewicz – Salmonowicz J. „Zarys chemii i technologii
kosmetyków”; PG 1995
5. Mrukot M. „Receptariusz kosmetyczny”; MSWSZ Kraków
2004
6. Marzec A. „Chemia kosmetyków”; Wydawnictwo „Dom
Organizatora” Toruń 2005
8. Glinka R. „Receptura kosmetyczna”; Oficyna Wydawnicza Łódź
2003
9. Brud W., Glinka R. „Technologia kosmetyków”; Oficyna
Wydawnicza Łódź 2001
Literatura uzupełniająca:
1. J. Marcinkiewicz - Salmonowiczowa, Zarys chemii i technologii
kosmetyków, Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 1995.
2. W.S. Brud, R. Glinka, Technologia Kosmetyków, Oficyna
Wydawnicza, Łódź, 2001.
3. M.M. Rieger, Surfactants in Cosmetics, M. Dekker, Inc. New
York, 1985.
4. L. Ho Tan Tai, Formulating Detergents and Personal Care
Products, AOCS Press, Champaing, 2000.
5. Analysis of Cosmetic Products, ed. A. Salvador, A.Chisvert,
Elsevier, Amsterdam, 2007.
6. Ho Tan Tai I. “Formulating detergents and personal care
products”; AOCS Press. Champaing 2000
……………………………….
podpis osoby składającej sylabus
i
Opis zakładanych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, z uwzględnieniem form zajęć.
Uwzględnia się tylko efekty możliwe do sprawdzenia (mierzalne / weryfikowalne).
ii
Przykładowe rodzaje aktywności: udział w wykładach, ćwiczeniach, przygotowanie do zajęć, udział w konsultacjach,
realizacja zadań projektowych, pisanie eseju, przygotowanie do egzaminu. Liczba godzin nakładu pracy studenta powinna
być zgodna z przypisanymi do tego przedmiotu punktami ECTS wg przelicznika : 1 ECTS – 25÷30 h.
iii
Zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczyciela są to tzw. godziny kontaktowe (również te nieujęte w rozkładzie
zajęć, np. konsultacje lub zaliczenia/egzaminy). Suma punktów ECTS obu nakładów może być większa od ogólnej liczby
punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.