To jest jeż, malutki jeż. H. Zdzit

Krótkie nóżki, długi ryjek,
ostre kolce ciało kryją.
Ach cóż to za groźny zwierz ?
To jest jeż, malutki jeż.
H. Zdzitowiecka
Jesień w pełni... Nadszedł październik, kolory w przyrodzie
zachwycają, jednak z dnia na dzień słoneczne niebo zrobiło się
bardziej szare. Babie lato nagle zmieniło się w chłodną jesień.
Jednak, mimo niezbyt sprzyjającej aury, maluszki codziennie
wychodzą na spacery i dużo czasu spędzają na świeżym
powietrzu, bo dzięki temu dotleniają organizm, uodparniają się,
wzmacniają apetyt i
świetnie się bawią
poznając przyrodę...
...Pewnego jesiennego dnia podczas spaceru spotkaliśmy żywego jeża,
który siedział cichutko między tujami w przydomowym ogródku i przyglądał
się dzieciom. Radości było co nie miara, chyba dlatego że z tym kolczatym
zwierzątkiem 3-latki mają miłe skojarzenia. Pacynka - JEŻYK towarzyszy
dzieciom od pierwszych dni pobytu w przedszkolu. Śpiewa z nimi piosenki, uczy się wierszyków, tańczy i bawi się
z dziećmi z chustą animacyjną. Nasz jeżyk pocieszał też dzieci, gdy nagle ktoś zatęsknił za domem rodzinnym.
W maluszkach zabawy z jeżykiem sprzyjały też realizacji działań dodatkowych poza Podstawą Programową,
pt: ”EDUKACJA przez RUCH”. Ruch wszystkich części ciała to aktywność wielu zmysłów, zgodnie z założeniem
integracji sensorycznej. Brzmi poważnie, ale to nic innego, jak dobrze zaplanowany przez nauczycieli i atrakcyjnie
zrealizowany z dziećmi ruch przy muzyce. W wyniku tych działań w naszej grupie powstał duży jeżyk z odbitych w
brązowej farbie rączek dzieci. Efekt końcowy zaskoczył wszystkich. Jeżyk miał jeszcze inne ważne zadanie, a
mianowicie nauczyć dzieci czarodziejskich słów: proszę, przepraszam, dziękuję, dzień dobry, do widzenia.
Aktywność w takiej formie będzie nam towarzyszyć w przedszkolu przez cały rok, więc na pewno o tym jeszcze
napiszemy.
Dodatkowo na zajęciach plastycznych maluszki wykonały jeżyki z papierowych talerzyków, które siedziały pod
muchomorkami i ozdobiły jesienne drzewo na wystawce w korytarzu przedszkolnym, pt: „Liście malowane pod
drzewem rozsypane.”
Tydzień z kolczatkiem zakończyliśmy super
atrakcją, dzieci samodzielnie przygotowały
„słodkiego jeżyka”...mniam, mniam jeżyki w sam
raz do... schrupania.
Radośnie, wesoło i smacznie upływa jesień w
naszej grupie.
Pozdrawiamy...Dorota Kupka, Sabina Laszczak 