czyli skargi na Burmistrza Gminy Mosina - Czas Mosiny
Transkrypt
czyli skargi na Burmistrza Gminy Mosina - Czas Mosiny
CZAS MOSINY Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Ziemi Mosińskiej Mosiński ping pong - czyli skargi na Burmistrza Gminy Mosina Małgorzata Kaptur: 8.03.2013 r. W ostatnim czasie radni musieli się zmierzyć z kilkoma skargami na Burmistrza Gminy Mosina. Tylko jedna z nich trafiła do komisji rewizyjnej. Pozostałe dzięki wskazaniom zawartym w opinii mecenasa Zygmunta Kmiecika zostały przekierowane do innych organów. Na miesiąc dwa spokój, Wrócą jak bumerang. Mecenas Zygmunt Kmiecik 1. Skarga dr J.Tafelskiej-Stachowiak w związku z przetargiem na wynajem pomieszczeń w Pecnej zostanie na podstawie uchwały RM rozpatrzona przez komisję rewizyjną do 30 kwietnia 2013 r. Wojewoda przekazał ją Radzie z żądaniem przesłanie do Wydziału Kontroli, Prawnego i Nadzoru Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu kopii odpowiedzi udzielonej Skarżącej. Widocznie to spowodowało, że zasada ping ponga nie została tu wyjątkowo zastosowana. 2. Skarga Krystyny Nyckowskiej, współwłaścicielki działki, na której mieści się ZUK nie miała już tyle szczęścia. Mimo że Wojewoda pismo Krystyny_Nyckowskiej potraktował jako skargę na burmistrza i skierował ja do Rady Miejskiej mecenas Z. Kmiecik był zdania, że Wojewoda Wielkopolski bezzasadnie uznał, że pismo Krystyny Nuckowskiej stanowi skargę w rozumieniu art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego. Poradzono p. Nyckowskiej udanie sie do Sądu. Radni przychylili się do tej opinii. uchwala 3. Skarga Romualda Zwierzyckiego skierowana przez WIOŚ do Rady Miejskiej w Mosinie została przez zwolennika ping-ponga odeslana do WIOŚ (taką uchwałę bazującą na opinii mec. Kmiecika podjęli radni w styczniu). Teraz sprawa wróciła do Rady, która upoważniła mecenesa do jej reprezentowania przed NSA, który rozstrzygnie spór kompetencyjny pomiędzy Wielkopolskim Wojewódzkiem Inspektorem Ochrony Środowiska w Poznaniu a Radą Miejską w Mosinie i wskaże organ właściwy do rozpatrzenia skargi na działanie Urzędu Miejskiego w Mosinie. uchwała wniosek WIOŚ do NSA o rostrzygnięcie sporu kometencyjnego został uzasadniony następująco: Pismem z dnia 8 sierpnia 2012 r. na podstawie art. 229 pkt 3 K.p.a. przekazalem Radzie Miasta Mosina pismo Romualda Zwierzyckiego z dnia 7 lipca 2012 r. (kopia w zalączeniu). z którego jednoznacznie wynikało, że jest on niezadowolony z prawidlowości postępowania Urzędu Miasta Mosiny, a co za tym idzie także Burmistrza, kierującego pracami tego urzędu w sprawach związanych z korzystaniem ze środowiska przez przedsiębiorstwa spedycyjne zlokalizowane w Mosinie przy ulicy Gałczyńskiego. Do pisma Romualda Zwierzyckiego była dołączona korespondencja kierowana do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu w związku z nieprawidlowościami jakie wystąpily na etapie określania uwarunkowań środowiskowych realizacji przedsięwzięcia oraz zawiadomienia do Prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w związku z wydawaniem tej decyzji administracyjnej (kopie w załączeniu). W związku z tym na tej podstawie uznałem, że przedmiotem skargi Romualda Zwierzyckiego jest prawidłowość funkcjonowania Burmistrza Mosiny oraz podległego mu urzędu w konkretnej sprawie z zakresu administracji publicznej. Dlatego też wniesioną skargę przekazałem według właściwości do Rady Miejskiej w Mosinie. Ta ostatnia jednak bez jakiegokolwiek uzasadnienia z naruszeniem terminu wynikającego z art. 231 K.p.a. zwróciła mi skargę wniesioną przez Romualda Zwierzyckiego. W związku z tym w analizowanym przypadku wystąpił klasyczny spór negatywny, w którym żaden z organów nie uważa się za właściwy do rozpoznania wniesionej skargi na funkcjonowanie organu administracji. Spór ten powstał już na etapie podejmowania uchwały przez Radę Miejską w Mosinie. która nie miała możliwości zwrócenia mi skargi Romualda Zwierzyckiego. Skoro jednak organ ten nie wystąpił o rozstrzygnięcie powstałego sporu to nie mąjąc możliwości skarżenia podjętej "uchwały” nie miałem innej możliwości jak samemu wystąpić o rozstrzygnięcie zaistniałego sporu kompetencyjnego. W dalszym ciągu uważam bowiem, że skarga wniesiona przez Romualda Zwierzyckiego powinna być rozpoznana w trybie art. 229 pkt 3 K.p.a. wynika z niej bowiem. że skarżący kwestionuje prawidłowość funkcjonowania konkretnego, wskazanego organu, który z naruszeniem prawa (czego potwierdzeniem była decyzja SKO stwierdzająca nieważność decyzji Burmistrza Mosiny z dnia 9 stycznia 2007 r. ) zaakceptował prowadzenie określonej działalności. Potwierdzeniem takiego stanu jest także zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa w związku z tą sprawą skierowane do Prokuratury w Śremie. Przyjmując jednak hipotetyczne założenie, że Rada miała wątpliwość co do charakteru wniesionej skargi (czego raczej być nie powinno w świetle przywołanych wyżej okoliczności faktycznych). to powinna zwrócić się do wnoszącego o nadesłanie wyjaśnień jaki charakter ma wniesiona skarga. www.e-samorzadowiec.pl 2010 RegioGroup Sp. z o.o.