Zobacz więce

Transkrypt

Zobacz więce
Na początku roku szkolnego 2016/2017 kilkoro uczniów z klasy 3c
wraz z opiekunem p. Agnieszką Dzyr-Jakubiec skorzystało serwisu
społecznościowego POSTCROSSING. Wysłaliśmy pocztówki do
różnych stron świata i otrzymaliśmy także kartki z różnych miejsc na
ziemi, np. z Holandii, Rosji, Francji czy Kanady. Było to dla nas
ciekawym doświadczeniem i użyciem języka angielskiego w realnym
życiu-poza klasą.
Postcrossing – to serwis społecznościowy, który umożliwia jego
zarejestrowanym członkom wysyłanie i otrzymywanie pocztówek
z całego świata.
Strona internetowa redagowana jest w języku angielskim. Z reguły
pocztówki również wypisywane są po angielsku, chyba że odbiorca
zadeklarował znajomość innego języka, który zna także nadawca.
Projekt zakłada, że za każdą wysłaną i zarejestrowaną kartkę
użytkownik otrzymuje kartkę od kogoś innego.
Statystyki strony wskazują, że jest :
664,129 członków
211 krajów
579 kartek/ na godzinę
39,764,248 otrzymanych kartek
443,283 podróżujących kartek
199,981,031,125 przebytych kilometrów (przez kartki)
4,990,169 okrążeń wokół ziemi
Historia
Pomysłodawcą projektu jest Paulo Magalhães, który uruchomił stronę 14 lipca 2005 roku.
Inicjatywa powstała jako hobby Magalhãesa, ale jej niespodziewany sukces pokazał,
że zyskała o wiele większą popularność niż się spodziewał. Początkowo prowadził projekt
przy użyciu starego komputera umieszonego w domowej szafie, co szybko okazało się
niewystarczające. Przekazywana z ust do ust idea rozprzestrzeniła się poza granice
Portugalii, w której powstała.
Z czasem projekt zyskał uwagę mediów, co przyczyniło się do jego rozwoju i wzrostu
popularności.
Opis działania
Głównym założeniem jest to, że jeśli jeden z zarejestrowanych członków wyśle pocztówkę,
w zamian dostanie co najmniej jedną wysłaną do niego przez losowego postcrossera
z dowolnego miejsca na świecie.
Aby zrobić pierwszy krok, należy poprosić o możliwość wysłania kartki klikając przycisk
„Request”. Wówczas strona wyświetla (i jednocześnie wysyła e-mailem) adres innego
postcrossera i numer identyfikacyjny pocztówki - „Postcard ID”, np. US-787. Ten numer
jest indywidualny i pozwala na odnalezienie jej w systemie. Następnie należy wysłać
widokówkę pocztą na ten adres, wpisując na niej otrzymany numer identyfikacyjny. Kiedy
dotrze ona do celu, adresat rejestruje ją w systemie używając numeru, który nadawca na
niej umieścił. W tym momencie osoba, która wysłała pocztówkę, otrzymuje możliwość
dostania nowej od jakiegoś innego postcrossera.
Na początku każdy członek może wysłać tylko pięć pocztówek. Za każdym razem, kiedy
któraś z nich jest zarejestrowana, postcrosser ma prawo wylosować kolejny adres. Im
więcej kartek wyśle, tym większa staje się dozwolona liczba wysyłanych naraz.
System pozwala danym dwóm członkom wymienić się kartkami tylko raz. Domyślnie
losuje się adresy osób pochodzących z innych krajów niż własny, użytkownik może jednak
zmienić ustawienia i wysyłać widokówki tylko do mieszkańców swojego kraju.
Źródło: wikipedia

Podobne dokumenty